hans overvliet portfolio papiercollages selectie
voor
Geert Verbeke en Carla Verbeke-Lens met dank aan Ko de Jonge
Omslag:
DREAMS & FALSE ALARMS #VII
tentoonstelling [LOGO! NO LOGO?] | Brugge - 2005
middenpaneel
met dank aan Marianne Kleijwegt voor haar tekstredactie
Inleiding
Door middel van het letterlijk deconstructreren van beelden uit de almachtige stroom die ons elke dag disciplineert als 'consument' en als 'producent', wil ik komen tot nieuwe constructies die poëtisch commentaar leveren op deze tijd en deze ruimte.
De filosofische context is met name geïnspireerd door het denken van onder meer Hannah Arendt, Gilles Deleuze en Paul Verillo.
De methode
Ik maakte papieren collages van bestaand materiaal, afkomstig uit de massamedia: kranten, tijdschriften, reclamefolders, officiële brieven van autoriteiten, kaarten, catalogi, enz. Ik sneed die gekozen afbeeldingen in reepjes om ze vervolgens weer in patronen te verlijmen tot nieuwe combinaties.
Voor dit werk werden de onderwerpen gekozen uit categorieën als ‘militarisme, geweld, oorlog, enz.’ Gecombineerd met archetypische elementen uit de esthetiek van mode, architectuur, commercials, enz. naast alle vormen van kunst, dans, film, etc.
Het werk heeft altijd minstens twee kwaliteiten: van veraf geeft het een abstract beeld dat bij benadering zijn picturaliteit onthult.
Rolf Bosboom in de Provinciale Zeeuwse Courant van 4
november 2005 schreef hierover: “De collages nopen tot intensief te kijken. Het zijn verzamelingen versneden beelden met een zeer hoge dichtheid. Soms zijn de dingen herkenbaar, zoals een datumregel van een krant, plattegronden en informatiemateriaal van kennelijk bezochte tentoonstellingen, maar de beelden zijn zó versnipperd dat de eenduidigheid op ruime afstand blijft. […]
gronden en informatiemateriaal van kennelijk bezochte tentoonstellingen, maar de beelden zijn zó versnipperd dat de eenduidigheid op ruime afstand blijft. […]
Overvliet fragmenteert de werkelijkheid met een uiterste precisie. Het beeldmateriaal is versneden tot veelal smalle stroken die zijn opgeplakt in geometrisch volmaakte rasterpatronen. Wie de collages van een afstand bekijkt, ziet vooral het lijnenspel, het ritme in de beelden dat steeds verandert naarmate de toeschouwer meer afstand neemt en de vorm het wint van de inhoud. De zorgvuldige manier waarop de werken zijn geconstrueerd, verraadt zijn grote toewijding.”
In de loop van de tijd sloop er ook een paar werken in die ik louter vanuit de lust maakte en die zich daardoor iets minder gelegen lieten liggen aan een mogelijke inhoud anders dan de kunst zelve.
Aangezien er geruime tijd verstreken is sinds ik het laatste werk maakte, heeft dit document het karakter van een intuïtieve terugblik in de Spiegel.
Middelburg, zaterdag 14 januari 2023
Hans Overvliet
0ngeveer 20 x 24 cm.
0ngeveer 30 x 32 cm.
2018
In het ateliercomplex in Vlissingen in Nederland, waar mijn werkruimte is, staat een kunstwerk van mij op een tussenplatform van het trappenhuis. Vanaf het maaiveld liggen vijf treden tussen de beschouwer en dat werk. Maat: 144 x 244 centimeter.
Het werk is een uitvergroting van een papiercollage, geprint op perspex. Verschillende afbeeldingen zijn horizontaal in smalle repen gesneden en terug geplakt; zo sluiten ze met elkaar aan in een nieuw verhaal. Het is het beeld op de volgende pagina.
Een groep twaalfjarige kinderen van een basisschool bezoekt het complex in het kader van een kunst-educatief project.
Een meisje met een hoofddoek, M. genaamd, ziet het werk en verstijft. En ze kijkt. Na een tijdje neemt ze de vijf treden naar boven. Nu staat ze stil op het tussenplatform. Ze kijkt. Dan loopt ze langzaam vooruit. Ergens in de wirwar van beelden heeft ze een gehoofddoekt meisje ontdekt. Dat meisje staat met haar armen wijd gespreid tussen het puin van een straat in Aleppo in Syrië. De iconische foto van een gevangene in de Abu Ghraibgevangenis dringt zich onbewust op.
Ons meisje raakt het beeld nu bijna met haar neus aan terwijl het kunstwerk boven haar uittorent. Dan vouwt ze heel, heel langzaam haar handen samen tot haar vingertoppen elkaar raken. Alsof ze een bol vasthoudt. Dan omvatten haar handen het hoofd van het meisje in de collage. Ze staat daar bewegingloos. Haar handen om het hoofd van het andere, ook gehoofddoekte meisje. Oog in oog. Face à face
2007 | drieluik, totaal 60 c 22 cm.
