21 | hans overvliet | bi-langual diary Luxfer Open Space | Česká Skalice | Tsjechië

a residency in LUXFER OPEN SPACE invited by Roman Rejhold & Kate Štroblová in Česká Skalice | Czech Republic

een residentie in LUXFER OPEN SPACE uitgenodigd door Roman Rejhold & Kate Štroblová in Česká Skalice | Tsjechië exhibition / tentoonstelling June 11 – July 30, 2021 | 11/06/’21 – 30/07/’21 artist talk /praatje June 11 | 11/06/’21

www.hansovervliet.com

Riegrova 347, 552 03 Ceska Skalice website hans overvliet curiositas@zeelandnet.nl www.hansovervliet.com

I am living the privilege to be invited by Roman Rejhold & Kate Štroblová of LUXFER OPEN SPACE in the town of Česká Skalice in the Czech Republic from May 31 till June 11, 2021 for a residency, an artist talk and an exhibition.

The trip is going to be quite special. The last time I travelled so far east, Czechoslovakia still existed and Václav Havel was alive.

I was in Prague in 1989, in the week some 4.700 East German people fled into the West German ambassy in order to join the ‘free west’. It proved to be my baptisme in geopolitical events and also a sobering confrontation with the ‘condition humaine’.

The notions of two of my favorite writers – Simone de Beauvoir and Samuel Beckett - taught me in this respect invaluable lessons: Sans échec, pas de morale.1 ( Without failure, no morality). Perhaps the most comforting description of ethics I know. Ethics, de Beauvoir says, assumes imperfection, it is inextricably linked with failure, with not knowing . . .

Beckett of course, in this context, wrote his soothing words Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.2 So, in the company of my deeply beloved life time co-traveller Willy van Houtum I am on my way to fail gloriously.

This diary is intended as a time delay and memory of our art journey.

1. de Beauvoir, Simone, Le Deuxième Sexe / The Second Sexe Dutch edition, Erven J. Bijleveld, 1986 2. Samuel Beckett's second last prose text, Worstward Ho, a novella written in 1983

Ik leef het voorrecht te zijn uitgenodigd door Roman Rejhold & Kate Štroblová van LUXFER OPEN SPACE voor een residentie, een kunstenaars praatje en een tentoonstelling in de stad Česká Skalice, Tsjechië van 31 mei tot 11 juni.

De reis wordt heel bijzonder. De laatste keer dat ik zo ver naar het oosten reisde, bestond Tsjecho-Slowakije nog en leefde Václav Havel.

Ik was in 1989 in Praag, in de week dat zo'n 4.700 OostDuitse mensen naar de West-Duitse ambassade vluchtten om zich bij het ‘vrije westen’ te voegen. Het bleek mijn doop in geopolitieke gebeurtenissen en een ontnuchterende confrontatie met de ‘condition humaine’ te zijn.

Woorden van twee van mijn favoriete schrijvers Simone de Beauvoir en Samuel Beckett - leerden me in dit opzicht onschatbare lessen: Sans échec, pas de morale.1 (Zonder mislukking, geen moraal). Misschien wel de meest geruststellende beschrijving van ethiek die ik ken.

Ethiek, zegt De Beauvoir, veronderstelt onvolmaaktheid: ze is onlosmakelijk verbonden met mislukking, met niet weten.

Beckett schreef in deze context natuurlijk zijn beroemde Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.2 Dus in het gezelschap van mijn zeer geliefde en levenslange medereiziger Willy van Houtum ben ik op weg om glorieus te falen.

Dit dagboek is bedoeld als vertraging en herinnering aan onze kunstreis.

1. de Beauvoir, Simone, Le Deuxième Sexe / The Second Sexe Nederlandse uitgave, Erven J. Bijleveld, 1986 2. De voorlaatste prozatekst van Samuel Beckett, Worstward Ho, novelle, 1983

the days

May 29, 2021 | Middelburg – Neurenberg For my latest work in progress, DISTANT SUFFERING XXIII | i.d. of a shared artefact, I could not resist to leave a tent peg behind in Neurenberg to connect the Reyhanli refugee camp in Turkey with the Zeppelin Platz.

People without a voice ‘speaking out’ on the spot where every important Nazi was allowed to vociferate Middelburg (the explosion by Ko de Jonge) and Rotterdam (the destroyed city by Ossip Zadkine) were the two previous locations.

This artwork i.d. of a shared artefact draws attention to people who have been turned into refugees and who are currently forced to roam.

The use of the tent pegs symbolizes the large white UNHCR tents, used to build refugee camps with all over the world.

With this work of art I try to contribute to the fact that the white tents and therefore these pegs will no longer be needed in the near future and that the tent pegs can definitively be displayed in museums as a historical arte-fact.

For multiple translations of a short introduction text in English, Deutsch, Français, Español, ‫ عربى‬and ‫فارسی‬ please click here.

For the catalogue in the making, please click here.

29 mei 2021 | Middelburg – Neurenberg Voor mijn huidige werk in uitvoering, DISTANT SUFFERING XXIII | i.d. van een gedeeld artefact, kon ik het niet laten om een tentharing achter te laten in Neurenberg ten einde het vluchtelingenkamp Reyhanli in Turkije te verbinden met de Zeppelin Platz.

Middelburg (de explosie van Ko de Jonge) en Rotterdam (de verwoeste stad door Ossip Zadkine) waren de twee voorgaande locaties.

Zo kunnen ‘mensen zonder stem’ zich toch uitspreken op de plek waar elke belangrijke nazi kon razen en tieren.

Dit kunstwerk i.d. van een gedeeld artefact vestigt de aandacht op mensen die tot vluchtelingen zijn gemaakt en nu gedwongen worden te dolen.

Het gebruik van de haringen symboliseert de grote witte UNHCR-tenten waarmee over de hele wereld vluchtelingenkampen zijn gebouwd.

Met dit werk probeer ik bij te dragen aan het feit dat de witte tenten en dus ook deze haringen in de nabije toekomst niet meer nodig zullen zijn en dat de haringen definitief in musea tentoongesteld kunnen worden als verdwenen en dus historisch archeologisch verschijnsel.

Klik hier voor meerdere vertalingen van een korte inleidende tekst in het Engels, Duits, Frans, Spaans, ‫عربى‬ en ‫فارسی‬.

Klik hier voor de catalogus in wording.

Reyhanli refugee camp | 2011 | Hatay Province Turkish-Syrian border | 36.18448° / 36.36440°

Neurenberg | Zeppelin field | 1934 | 49.430610 / 11.126530 30/05/2021

May 30, 2021 | Neurenberg - Česká Skalice Too tired from the journey and too much impressed by what is offered to me here in Česká Skalice. We were received extremely warmly by Roman Rejhold, one of the driving forces behind Luxfer.

In no time we had real contact in the lovely garden of LUXFER OPEN SPACE. Open Space turned out to contain a number of beautiful spaces in an equally beautiful building. Tomorrow starting setting up the exhibition and try to find some more words.

For now an image from yesterday from Nuremberg: I.D. OF INEQUALITY . . .

30 mei, 2021 | Neurenberg - Česká Skalice Te moe van de reis en te veel onder de indruk van hetgeen me wordt geboden hier in Česká Skalice. We werden buitengewoon hartelijk ontvangen door Roman Rejhold, één van de drijvende krachten achter Luxfer.

Binnen de kortste keren hadden we contact in de heerlijke tuin van LUXFER OPEN SPACE. Open Space bleek een aantal prachtige ruimten te bevatten in een even prachtig gebouw. Morgen beginnen met inrichten en het vinden van meer woorden.

Dus een beeld van gisteren uit Neurenberg: I.D. OF INEQUALITY . . .

June 1, 2021 | Česká Skalice Started working in Open Space today. Willy had already developed a feeling in the Netherlands how to display the cans of DISTANT SUFFERING VI | i.d. of a shared key.

It works out wonderfully and at the same time we begin to experience & understand the building a bit. So the work is beginning to relate to the spaces.

On the wall of LUXFER OPEN SPACE I found the remains of the poster of i.d. of ine-quality . . .

1 juni 2021 | Česká Skalice Vandaag begonnen met inrichten. Willy had in Nederland al een gevoel ontwikkeld hoe de blikjes van DISTANT SUFFERING VI | i.d. of a shared key te presenteren. Het werkt wonderwel uit en tegelijkertijd beginnen we al doende het gebouw een beetje te ervaren & te begrijpen. Het werk begint zich dus te verhouden.

Op de muur van LUXFER OPEN SPACE vond ik de restanten van de poster van i.d. of inequality . . .

2 juni 2021 | Česká Skalice

Wonderful working for the exhibition. It's amazing how the work finds its place almost by itself and how it doesn't care about the differences in the years of creation.

2 juni 2021 | Česká Skalice

Heerlijk ingericht. Wonderbaarlijk hoe het werk als van-zelf z’n plek vindt en hoe het zich niets aantrekt van de onderlinge leeftijdsverschillen.

June 3, 2021 | Česká Skalice | entr'acte The day we arrived in Česká Skalice, the war in Syria lasted for 3,333 days. Since I am also doing a residency, this sad fact resulted in a new work - i.d. of fading memory - a revitalsation of one of my first works within the work in progress DISTANT SUFFERING: click here for the series.

June 3, 2021 | Česká Skalice | entr'acte De dag dat we in Česká Skalice aankwamen, duurde de oorlog in Syrië 3.333 dagen. Aangezien ik ook een residency doe, resulteerde dit trieste feit in een nieuw werk - i.d. van vervagende herinnering - een revitalisering van een van mijn eerste werken binnen DISTANT SUFFERING. Klik hier voor de hele serie.

June 3, 2021 | Česká Skalice We really enjoyed the local cuisine with Roman last night. He was kind enough to order something nice & special for Willy.

It was great to get to know Roman a little better, a-part from his passion for contemporary art. He's a very nice & interesting person, and that's what he is.

Almost casually he also provided me with a Czech SIM card.

The installing of the work had a dip: somehow it didn't work out well. Nails not at the same height, consoles were skew because of unruly walls, etcetera. Tomorrow we'll see if we leave it or if we start all over.

And of course the car gave us some trouble on the way back ‘home’: the exhaust makes a lot of noise. So looking for a garage tomorrow.

June 3, 2021 | Česká Skalice Gisteravond van de lokale keuken genoten met Roman. Hij was zo aardig om voor Willy iets speciaals te bestellen.

Heel fijn om Roman wat beter te leren kennen, buiten zijn bijzondere passie voor de hedendaagse kunst om. Het is een bijzonder mens, en dat is ‘ie. En passant zorgde hij ook voor een Tsjechische simkaart.

Het inrichten had een dipje: op de een of andere manier wilde het niet goed lukken. Spijkertjes niet op dezelfde hoogte, consoles uit het lood vanwege weerbarstige muren, etcetera.

Morgen zien of we het laten of opnieuw beginnen.

En natuurlijk bezorgde de auto ons vandaag last op weg naar huis: de uitlaat maakt enorm veel herrie. Morgen op zoek naar een garage.

June 4, 2021 | Česká Skalice It is such an enormous privilege to live for almost a week now in a bubble where art is not only central, but where art is almost all that matters. Thanks to this concentration, the exhibition is almost 'finished'. Tomorrow finishing a few final details and then try to make new work and drive to the expo daily to see if it is still functioning. Bless the delayed time.

The initially not very good day yesterday turned out to be better than expected today. Willy tipped some 22 black nails in a white colour and the miracle happened.

Walking around through the spaces, we realized what I've been granted in recent years: work that was invited from faraway places comes together here in Luxfer Open Space in Česká Skalice. The cube with miniature and feathers that was on display for the first time in Pakistan during Mehreen Hashmi’s ‫ كبوتر‬/ Kabutar / Pigeon, flanked by a poster that hung for months in Middelburg at Leni van den Berge / Roofprintpers next to a catalog from Milan at Independent Artists Gallery during (MEN OF) STREET ART, organized by Manuel Zoia, overlooking a work that previously hung at Watermans Arts Center in London in the exhibition Radical Immersions, curated by Klio Krajewska, accompanied by completely new work, as a kind of prelude to the three photographs and the cans of Art Gouda, rhyming with the other miniature that Jan Verhaeghe / CultuurCentrumBrugge showed during Exile.

Once again, seeing all that work now in a wonderfully appropriate place fills me with great joy and emotion. In this case I can also speak for Willy.

4 juni, 2021 | Česká Skalice

4 juni, 2021 | Česká Skalice

4 juni, 2021 | Česká Skalice Het is zo’n enorm voorrecht om nu al bijna een week lang in een bubbel te leven waarin kunst niet alleen centraal staat, maar waarin kunst bijna het enige is dat telt. Dankzij die concentratie is de tentoonstelling bijna ‘af’. Morgen een paar laatste details en dan pogen nieuw werk te maken en dagelijks naar de expo rijden om te zien of het blijft kloppen. Zegen de vertraagde tijd.

De aanvankelijk niet geheel goede dag gisteren bleek vandaag qua resultaat mee te vallen. Willy tipte een 22 tal zwarte spijkers wit bij en het wonder geschiedde.

Rondlopend doorheen de ruimten realiseerden we ons wat mij de laatste jaren allemaal is gegund: werk dat op verre plekken was uitgenodigd, komt hier in Luxfer Open Space in Česká Skalice bij elkaar. De kubus met miniatuur en veertjes die voor de eerste keer bij Mehreen Hashmi in Pakistan tijden‫ كبوتر‬/ Kabutar / Duif te zien was, geflankeerd door een poster die maanden in Middelburg hing bij Leni van den Berge / Roofprintpers naast een catalogus uit Milaan bij Independent Artists Gallery tijdens (MEN OF) STREET ART, georganiseerd door Manuel Zoia, uitkijkend op een werk dat eerder bij Watermans Arts Centre in London in de tentoonstelling Radical Immersions, gecurateerd door Klio Krajewska hing, vergezeld van geheel nieuw werk, naast de drie foto’s die preluderen op de blikjes van Art Gouda, rijmend met de andere miniatuur die Jan Verhaeghe / CultuurCentrumBrugge liet zien tijdens Exile.

Nogmaals, dat al dat werk nu op een geweldig passende plek te zien is, vervuld me met grote blijdschap en ontroering. En dan mag ik ook voor Willy spreken.

June 5, 2021 | Česká Skalice The complicated thing with 'art' is that at all times you have to be aware of the form in relation to the content. Sometimes the content of distant suffering weighs so heavily on me that it suppresses any thinking / feeling about the form. Then I freeze. The process comes to a complete stop.

In order to get that going again, I concentrate fully on the form. Only then does some poetry enter the work, something of layering start to occur. After all, pamphletlike art benefits no one.

Also then the memories from a number of people that I mentioned yesterday arrive. People who want to show my content-wise rather unruly work in public. With which they also commit themselves to the content. Not only am I very happy about that, I realize at the same time that all those people had to cross a threshold and took some risk with their willingness.

As an example, some of you no doubt remember the noise that arose around a kite project that resonated from Flushing through Washington to Jerusalem / AlQuds. Here's a bit of that noise.

So with that ambiguous feeling I walked around my exhibition yesterday and wrote only about the positive memories. Today I was again trying to relate to form in relation to content and vice versa.

Of course, the doubt immediately set in: is the work good enough at all, is it layered enough? Does it do justice to the overwhelming problems which I draw attention to.

And if so, is this way the right / the only / the best?

Do the images contribute to a meaningful art discourse?

Don't you act as an artist, celebrated or not, thanks to the

June 5, 2021 | Česká Skalice Do you as an artist, misuse to the misery of others? In short, what about integrity?

And then of course there is always the phenomenon that what is in your head can never be materialized. In that sense, any work is a failure. And this exhibition, too, is an accumulation of fortunately turned out errors, obscured mistakes, with 22 nails painted white serving at the same time as metaphor and analogy. Evidence of ultimate failure. Which fortunately also brings the inspiration for the next image.

From this ambiguity, I will start writing the talk for June 11th. Let's see if the Polish-British sociologist and philosopher Zymunt Bauman (1925 – 2017) can help me on my way. After all, I'm a few miles away from his native country. . .

June 5, 2021 | Česká Skalice

5 juni, 2021 | Česká Skalice

5 juni, 2021 | Česká Skalice Het ingewikkelde met ‘kunst’ is dat je je op elk moment bewust moet zijn van de vorm in relatie tot de inhoud. Soms weegt de inhoud van distant suffering zó zwaar dat ze elk denken / voelen over de vorm wegdrukt.

Dan verstar ik. Het proces komt volledig tot stilstand.

Om dat weer vlot te trekken concentreer ik me dan volledig op de vorm. Dan pas komt er iets van poëzie boven, iets van gelaagdheid. Met pamfletteske kunst is immers niemand gebaat. Dan ook komen de herinneringen aan een aantal mensen dat ik gisteren noemde, die mijn inhoudelijk toch tamelijk weerbarstige werk in de openbaarheid willen brengen. Waarmee ze zich ook engageren op de inhoud. Ik ben daar niet alleen erg blij mee, ik realiseer me tegelijkertijd dat al die mensen een drempel over moesten en enig risico namen met hun bereidheid.

Als voorbeeld herinnert een aantal van jullie zich ongetwijfeld het lawaai dat ontstond rond een vliegerproject dat resoneerde van Vlissingen via Washington tot in Jeruzalem / Al-Quds. Hier vind je een beetje van dat rumoer.

Met dat ambigue gevoel liep ik dus gisteren rond in mijn tentoonstelling en schreef uitsluitend over de positieve herinneringen. Vandaag was ik weer doende me tot de vorm in relatie tot de inhoud en andersom te verhouden.

Waarbij uiteraard ook onmiddellijk de twijfel toesloeg: is het werk überhaupt goed genoeg, is het gelaagd genoeg?

Doet het recht aan de overweldigende problematiek waar ik (ook) aandacht voor vraag. En zo ja, is deze wijze dan de juiste / de enige / de beste?

5 juni, 2021 | Česká Skalice Dragen de beelden bij aan een zinvol kunstdiscours? Hang je niet dankzij de ellende van anderen de al dan niet gevierde kunstenaar uit? Kortom, hoe zit ‘t met de integriteit?

En dan is daar natuurlijk ook altijd het fenomeen dat wat er in je hoofd zit nooit gematerialiseerd kan worden. In dier voege is elk werk een mislukking. En is ook deze tentoonstelling een opeenstapeling van gelukkig uitgevallen fouten, verdoezelde vergissingen, met als metafoor en analogie tegelijkertijd 22 wit geschilderde spijkertjes. Bewijs van ultiem falen. Wat gelukkig ook de inspiratie tot een volgend beeld inhoudt.

Vanuit deze ambiguïteit ga ik straks beginnen met het schrijven van het praatje voor 11 juni aanstaande. Eens kijken of de Pools-Britse socioloog en filosoof Zymunt Bauman (1925–2017) me op weg kan helpen. Ik zit immers een paar kilometer af van zijn geboorteland . . .

June 6, 2021 | Česká Skalice Today we took some distance from the exhibition.

At home we started making the ice bullets for DISTANT SUFFERING XXI | i.d. of a shared bullet.

This Friday we will give this multiple to every visitor as a fading reminder of our wonderful time here.

We also enjoyed driving around in the beautiful region with quite an enigmatic mixture of architecture.

Above all, silence and tranquility. . .

6 juni, 2021 | Česká Skalice Vandaag even afstand genomen van de expositie en samen thuis begonnen met het maken van de ijskogels van DISTANT SUFFERING XXI | i.d. of a shared bullet.

Aanstaande vrijdag geven we deze multiple aan elke bezoeker als vervagende herinnering aan onze tijd hier.

Ook heerlijk rondgereden in een prachtige omgeving met een raadselachtig mengsel qua architectuur.

Verder vooral stilte en rust . . .

June 7, - 7 juni 2021| Česká Skalice Willy and I made a short video for the artist talk / presentation of the multiple DISTANT SUFFERING XXI | i.e. of a shared bullet.

The accompanying catalog is also starting to take shape.

I am busy exploring the environment, both analog and digital. Tonight out to a restaurant with Roman and Willy.

After that answering a set of very good questions from the journalist Hynek Šnajdar for the local media.

Willy en ik maakten een filmpje voor het praatje / uitreiking van de multiple DISTANT SUFFERING XXI | i.d. of a shared bullet.

Ook de bijbehorende catalogus begint vorm te krijgen.

Bezig met de omgeving te verkennen, zowel analoog als digitaal. Vanavond op restaurant met Roman en Willy.

Daarna een set erg goede vragen beantwoorden van de journalist Hynek Šnajdar voor de lokale media.

June 8, 2021 | Česká Skalice Another beautiful day: Roman treated us in the Luxfer Open Space to some Chopin nocturnes and great coffee, I painted a plate in white, we – again - had a wonderful drive through the region – J.J. Cale 5! – we drank good beer on a terrace, I corrected some names of nice people, started again on a cloud slash explosion painting with the dust from Luxfer Gallery, writing texts for the media and artist talk.

Still have to create some new work. There are ideas, but according to Willy no Overvlieten in the making. Unfortunately , she has been right on this point for the last thirty years or so . . .

8 juni, 2021 | Česká Skalice Een opnieuw prachtige dag: Roman vergastte ons in de ruimte van Luxfer Open Space op nocturnes van Chopin en geweldige koffie, een plaat wit geschilderd, opnieuw een erg fijne rit door de regio gemaakt – J.J. Cale #5! – op een terras goed bier gedronken, namen van aardige mensen verbeterd, opnieuw aan een wolken/explosieschilderij met het stof van Luxfer Gallery begonnen, teksten aan het schrijven voor de media en de artist talk.

Nu nog nieuw werk maken. Ideeën zijn er, maar volgens Willy geen Overvlieten in de maak. Helaas heeft ze al ongeveer dertig jaar gelijk op dit punt . . .

June 9, 2021 - 9 juni, 2021 | Česká Skalice

June 9, 2021 - 9 juni, 2021 | Česká Skalice Another lovely day at the office . . .

June 9, 2021 - 9 juni, 2021 | Česká Skalice .

June 10, 2021 | Česká Skalice The boats I use for i.d. for shared liquid mobility are currently nowhere available. Not even directly from the manufacturer.

I have three boats, two of which have oars . . . So finally today I picked up the courage to glue the oars on the boats. Not a total failure considering the size of the oars compared to the size of my fingers.

Just now, for the first time since our arrival, it started raining heavily and thundering. Just when I want to take the dust painting to Luxfer Open Space. Nice timing.

Finally, installed the small bottle of i.d. of a shared bullet.

I am very much looking forward to the opening tomorrow and the conversation with the visitors.

June 10, 2021 - 10 juni, 2021 | Česká Skalice

10 juni, 2021 | Česká Skalice De bootjes die ik gebruik voor i.d. of shared liquid mobility zijn op dit moment nergens meer te krijgen. Zelfs niet direct van de fabrikant.

Ik heb er nog drie, waarvan twee met roeispanen . . . Dus vandaag eindelijk de moed bij elkaar geraapt om de roeispanen aan de bootjes vast te plakken. Geen totale mislukking gezien het formaat van de roeispanen in vergelijk met mijn vingers.

Zojuist begon het voor de eerste keer sinds onze aankomst fors te regenen en te onweren. Net op het moment dat ik het stofschilderij naar Luxfer Open Space wil brengen. Lekkere timing.

Als laatste elementen het flesje van i.d. of a shared bullet geplaatst.

Ik zie zeer uit naar de opening morgen en het gesprek met de bezoekers.

June 10, 2021 - 10 juni, 2021 | Česká Skalice Snail mail from my friend from Holland came in today . . .

June 11, 2021 - 11 juni, 2021 | Česká Skalice It was amazing: lovely welcome in the garden by Roman, Kate translated perfectly, people were really delighted with the multiple i.d. of a shared ice bullet and there was tremendous concentration during the tour.

June 11, 2021 - 11 juni, 2021 | Česká Skalice

11 juni, 2021 | Česká Skalice Het was in één woord geweldig: fijn welkom in de tuin door Roman, Kate vertaalde perfect, de mensen waren echt verrukt over de multiple i.d. of a shared ice bullet en er was een enorme concentratie bij de rondgang.

June 12, 2021 | Česká Skalice This weekend it's an open studio / gallery week-end in the area around Skalice. Last night the organizer of that event was visiting. It turned out to be very nice meeting.

When we were at our way out to turn off the video, an American man in his thirties was still looking at the dust paintings and asked me how and why. Willy had noticed him and his girlfriend before when they both looked very closely and concentrated at the work with the two ceramic bowls. He turned out to be a painter and musician, having moved to the Czech Republic for a significant other - Heidi.

It was a wonderful conversation that concluded an unforgettable evening.

June 12, 2021 | 12 juni, 2021 | Česká Skalice The poster of the weekend

June 12, 2021 | 12 juni, 2021 | Česká Skalice

June 12, 2021 | 12 juni, 2021 | Česká Skalice

June 12, 2021 | 12 juni, 2021 | Česká Skalice

June 12, 2021 | 12 juni, 2021 | Česká Skalice

June 12, 2021 | 12 juni, 2021 | Česká Skalice

June 12, 2021 | 12 juni, 2021 | Česká Skalice

June 12, 2021 | 12 juni, 2021 | Česká Skalice

12 juni, 2021 | Česká Skalice Dit weekend is het een open atelier / galerie weekend in de streek rondom Skalice. Gisteravond was de organisatrice daarvan op bezoek. Het werd een heel fijne ontmoeting.

Bij het uitzetten van de video stond er een naar later bleek Amerikaanse man van een jaar of dertig nog steeds naar de stofschilderijen te kijken en vroeg me naar het hoe en waarom. Willy was hem en zijn vriendin al eerder opgevallen toen zij beiden langdurig het werk met de schalen bekeken. Hij bleek schilder en muzikant, naar Tsjechië verhuisd voor een significant onther - Heidi. Het werd een schitterend gesprek dat een onvergetelijke avond afsloot.

June 13, 2021 | Česká Skalice Today we said goodbye to Skalice and the region with some sadness. It was, thanks in great part to Roman, a very special time.

As if by chance, this morning we stumbled upon a great square, lined with imposing arcades in Nové Město nad Metují. There the Czech version of the Podium Amateur Kunst in Middelburg [ stage for amateur art ] was in progress. Choirs, solos, orchestras, brass bands. It is wonderful to see how young people of all cultures make music together and how they individually realize themselves in doing so.

Then, of course, after the performance, we all pose seriously looking in front of the statue of the composer Bedřich Smetana.

The trip through the region was again wonderful. Lots of poppies, cornflowers, chamomile, daisies, forget-menots. And everywhere the yellow rapeseed fields of Wolfgang Laib sparkled from somewhere in your eye.

As by the same coincidence, a poster of i.d. of inequality found its place in Šonov in an appropriate place among the messages of the local population. They had saved a spot where the poster fitted exactly.

The tent peg of i.d. of a shared artefact at some point had to choose in Václavice between two monuments that stand in each other's field of view, both commemorating the war of 1866. Maybe more on that later.

Tonight a penultimate meal with Roman; tomorrow to Prague. A reunion after 32 years. I hope we both grew a little wiser. De Beauvoir and Beckett smile encouragingly at me from their clouds . . .

June 13, 2021 - 13 juni, 2021 | Česká Skalice

June 13, 2021 - 13 juni, 2021 | Česká Skalice

June 13, 2021 - 13 juni, 2021 | Česká Skalice

June 13, 2021 - 13 juni, 2021 | Česká Skalice

13 juni, 2021 | Česká Skalice Vandaag met enige weemoed afscheid genomen van Skalice en de streek. Het was, voor het grootste deel dankzij Roman, een heel bijzondere tijd.

We kwamen vanochtend als bij toeval terecht op een geweldig plein, omzoomd met imposante arcades in Nové Město nad Metují. Daar was de Tsjechische variant van het Middelburgse Podium Amateur Kunst aan de gang.

Koren, solo’s, orkesten, fanfares. Prachtig om te zien hoe het van alle culturen is hoe jonge mensen samen muziek maken en hoe zij zich daarbij individueel verwezenlijken.

Vervolgens natuurlijk na het optreden met z’n allen serieus kijkend poseren voor het beeld van de componist Bedřich Smetana.

De rit door de regio was weer wonderschoon. Heel veel klaprozen, korenbloemen, kamille, margrieten, vergeet-me-nietjes. En overal schitterden de gele koolzaadvelden van Wolfgang Laib wel ergens je oog binnen.

Als bij eenzelfde toeval vond een poster van i.d. of inequality zijn plek in Šonov op een daartoe geëigende plek tussen de boodschappen van de lokale bevolking. Ze hadden een plekje vrijgehouden waar het affiche precies in paste.

De haring van i.d. of a shared artefact moest op enig moment in Václavice kiezen tussen twee monumenten die in elkaars blikveld staan die beide de oorlog van 1866 memoreren. Maar daarover later wellicht meer.

Vanavond een voorlaatste maaltijd met Roman; morgen naar Praag. Een weerzien na 32 jaar. Ik hoop dat we allebei een beetje wijzer zijn geworden. De Beauvoir en Beckett glimlachen me bemoedigend vanaf hun wolk toe . . .

June 13, 2021 - 13 juni, 2021 | Česká Skalice

June 14, 2021 - 14 juni, 2021 | Čáslavky The analogy & metaphor of the last two weeks.

De analogie & metafoor van de afgelopen twee weken.

June 14, 2021 - 14 juni, 2021 | Čáslavky

June 14, 2021 - 14 juni, 2021 | Čáslavky

June 14, 2021 - 14 juni, 2021 | Čáslavky

June 14, 2021 | Prague When I left Prague for the last time in 1989, Wenceslas Square had a single neon sign: Orwo's blue film.

This afternoon, we drove into the city after many years.

A a forest of hundreds of advertising columns with gigantic images and texts stood yelling at us. The first one told us: it's all about you accompanied by the logo of the goddess of victory Nikè; for the advertising guys Nike.

You could say that the neoliberal consumer revolution that ousted the real existing socialism here has been quite successful. Strangely enough, that rational gradually disappeared as we approached the 'old' city.

After the necessary duties we sought our rest on the Jewish cemetery. It was an emotional reunion. Like it was there yesterday that I was here.

A place of death, of course, but also one of life, of memory. I was about halfway through my years when I was last at this place. Standing here with Willy for the first time after all that time is a blessing in itself.

We realized in this unbelievably giving light, with the sound of both the birds and the roar of the city in the background, that we had been no more than a few inches away from not sharing this poetry. The unbelievable tranquility and at the same time energy of this ancient graveyard that even survived the Second World War, provided a deeply experienced hour in our Prague reality.

Oh yes, with us there were seven more people.

Back to work tomorrow: studio visit to the Rafani colleagues and then a meeting with Kate and Ludek.

June 14, 2021 - 14 juni 2021 | Prague / Praag

June 14, 2021 - 14 juni 2021 | Prague / Praag

14 juni 2021 | Praag Toen ik in 1989 Praag voor de laatste keer verliet, prijkte er op het Wenceslasplein één enkele neonreclame: de blauwe van Orwo film.

Vanmiddag reden we na vele jaren de stad weer binnen.

Toegeschreeuwd door een woud van honderden reclamezuilen met gigantische beelden en teksten. De eerste luidde it’s all about you met het vignet van de godin van de overwinning Nikè; voor de reclamejongens Nike.

Je zou kunnen zeggen dat de neoliberale consumentenrevolutie die hier het reëel bestaand socialisme verdreef, behoorlijk geslaagd is. Vreemd genoeg verdween die rationaliteit gaandeweg toen we de ‘oude’ stad naderden.

Na de plichtplegingen zochten we onze rust op de Joodse begraafplaats. Het werd een emotioneel weerzien. Alsof ik er gisteren nog was. Een plek van de dood, natuurlijk, maar ook één van het leven, van herinnering.

Ik was ongeveer halverwege mijn jaren toen ik voor het laatst was op deze plek was. Dat ik hier, na al die jaren, voor het eerst stond met Willy is een zegen in zichzelve.

We realiseerden ons in dit ongelofelijk gevende licht, met het geluid van zowel de vogels als het razen van de stad op de achtergrond, dat het een paar haar had gescheeld of we hadden deze poëzie niet kunnen delen. De ongelofelijke rust en tegelijkertijd energie van deze eeuwenoude dodenakker die zelfs de tweede wereldoorlog overleefde, zorgde voor een diep beleefd uur in onze Praagse werkelijkheid.

Oh ja, er waren met ons nog zeven mensen.

Morgen weer aan het werk: atelierbezoek bij de collega’s van Rafani en dan een bijeenkomst met Kate en Ludek.

June 14, 2021 - 14 juni 2021 | Prague / Praag Entr'acte | Intermission 1 – for J.R.

June 14, 2021 - 14 juni 2021 | Prague / Praag Entr'acte | Intermission 2 – op. cit. Bresson

June 15, 2021 - 15 juni 2021 | Prague / Praag morning walk | ochtendwandeling

June 15, 2021 - 15 juni 2021 | Prague / Praag morning walk | ochtendwandeling

June 15, 2021 - 15 juni 2021 | Prague / Praag morning walk | ochtendwandeling

June 15, 2021 - 15 juni 2021 | Prague / Praag morning walk | ochtendwandeling

June 15, 2021 | Prague Ilja Leonard Pfeijffer makes a number of worthy remarks about tourism in his book Grand Hotel Europa. For example, the observation that tourism destroys what it comes to visit.

Nowhere, according to Prague people, is this more noticeable than in their city. The old center was completely overrun, the roads couldn't handle the traffic, parking became a curse, the prices for everything, including real estate, skyrocketed; the stress exhausted everyone.

Now, because of Corona, the city is more or less it-self again. But in the background it just rages on: the economy is in a complete meltdown, the gentrification to get the non-elite out of the centre is relentless. Everywhere in the centre grand buildings are being renovated and new buildings erected. No sign of who is doing that on behalf of whom with what financing; black money has taken over the city.

At the same time you see many terraces filled with people from here. They are, as it were, reclaiming their territory. From an economic perspective, this 'return' is understandable when you consider that e.g. a nice beer now costs 50%, in some places even 25% of what it cost before Covid. But anyone who is not dependent on tourism fears the return of the tourists.

We visited the studio of Ludek Rathousky where we met also with his wife Kateřina Štroblová and their two lovely children. We prepared Ludeks’ exhibition in ruimteCAESUUR in Middelburg next year. To our great surprise he gave us his latest book. We spend the rest of the evening enjoying a delicious meal and a very nice conversation about art, life and everything related to that.

June 15, 2021 - 15 juni 2021 | Prague / Praag

15 juni 2021 | Praag Ilja Leonard Pfeijffer maakt in zijn boek Grand Hotel Europa een aantal behartenswaardige opmerkingen over toerisme. Bijvoorbeeld de constatering dat toerisme kapot maakt waarvoor het op bezoek komt.

Volgens Pragenaars is dat nergens zo voelbaar als in hun stad. Het oude centrum werd totaal overlopen, de wegen konden het verkeer niet maar aan, parkeren werd een crime, de prijzen voor alles – inclusief onroerend goed - stegen de pan uit, de stress putte iedereen uit. Nu, door Corona, is de stad weer min of meer zichzelf. Maar op de achtergrond raast het gewoon door: de economie ligt volledig op z’n gat, de gentrificatie om de niet-elite weg te krijgen uit het centrum is medogenloos. Overal in het centrum wordt gerenoveerd en gebouwd. Nergens een teken van wie dat doet in opdracht van wie met welke financiering; zwart geld heeft de stad overgenomen.

Tegelijkertijd zie je veel terrassen gevuld met mensen van hier. Men herovert als het ware hun terrein. Vanuit een economisch perspectief is deze ‘terugkeer’ te begrijpen wanneer je je bedenkt dat b.v. een mooi biertje hier nu 50%, op sommige plekken zelfs 25% kost van wat het vóór Covid kostte. Maar iedereen die niet van het toerisme afhankelijk is vreest de terugkeer van de toeristen.

We bezochten de studio van Ludek Rathousky waar we ook zijn vrouw Kateřina Štroblováen hun twee lieve kinderen ontmoetten. Voor volgend jaar bereidden we de tentoonstelling van Ludeks voor in ruimteCAESUUR in Middelburg. Tot onze grote verrassing gaf hij ons zijn nieuwste boek.

De rest van de avond genoten we van een heerlijke maaltijd en een heel fijn gesprek over kunst, het leven en alles wat daarmee te maken heeft.

June 16, 2021 | Prague – Pilzen It was with a heavy heart that we said goodbye to the richness of colours in the Czech Republic; both of the people as the things. To catch one more glimpse of the latter, we drank coffee on the main square of Pilsen.

Then back to work: we hang a poster of I.D. OF INEQUELITY in the lovely train station.

Now we are in the middle of Würzburg's old town, a few hundred meters from 'their' Charles the Fifth Bridge; this one crossing the Main. The terrace we ended up on overlooked the grapes of the wine in the glass. Sometimes being a tourist is delightful . . .

Corona is apparently still a thing here. Even on the pedestrian bridge, a mouth cap is mandatory. And it is surveilled.

Poetry of the day: when we passed a depot where many old trams were parked, Willy commented: 'the old trams are resting here'.

June 16, 2021 – 16 juni 2021 | Prague – Pilzen

June 16, 2021 – 16 juni 2021 | Pilzen - Würzburg

16 juni 2021 | Praag – Pilzen - Würzburg We namen met pijn in het hart afscheid van de kleurenrijkdom van Tsjechië; van de mensen en de dingen. Om van dat laatste nog één glimp op te vangen, dronken we ko-fie op het centrale plein van Pilzen. Daarna weer aan het werk: op het fraaie station een poster van I.D. OF INEQUALITY weggehangen.

Nu zitten we midden in de oude stad van Würzburg, een paar honderd meter van ‘hun’ Karel de Vijfde brug; deze over de Main. Het terras waar we op terechtkwamen keek uit op de druiven van de wijn in het glas.

Soms is de toerist uithangen verrukkelijk . . .

Corona is hier kennelijk nog een ding. Zelfs op de voetgangersbrug is het mondkapje verplicht. En er wordt gehandhaafd.

Poëzie van de dag: toen we een remise passeerden waar veel oude tramstellen opgesteld stonden, merkte Willy op: ‘hier staan de oude trams uit te rusten’.

16 juni 2021 | Pilzen I.D. OF INEQUALITY

June 17, 2021 | Würzburg - Middelburg We arrived home after pasting a poster in Würzburg on a ‘sign of the year of Corona’: all the other posters were more than a year old. . .

Along the way I realized – again – what an enormous mobility machine has been set up in Europe, comparable to the medieval cathedrals. From Middelburg you can easily reach the smallest village in the Czech Republic.

The navigation device leads you there seamlessly, a few million square meters of asphalt, tunnels, viaducts, etc. connect everything to everything, an accompanying infrastructure of control, safety and disciplining signs determines how and what, taxi , bus, metro, tram, trolley, Uber flanking a parallel network. Fuel, coffee, food: arranged. When your exhaust gives up, you go to a garage: 'S'ist der Puff, morgen neu, kein Problem' and indeed, made in no time while the two of us were sitting on a bench reading an essay on 'time' and Grand Hotel Europe.

The exhibition will conclude with a finissage on 30 July. Roman and I are still working on the form. I am very much looking forward to that: meeting the people again and to have new conversations.

Of course, this exhibition and the wonderful contact with these people and things had no effect whatsoever on the great course of things. Gaza was bombarded again with 21st century means because a few lads were playing terrorist with the invention of the Montgolfier brothers from June 1783, looking at the sky people en masse are boarding planes again, children were born, people died.

But the enterprise had value in itself for us. I take genuine comfort in the fact that I have touched some people with my work and presence - mutually.

June 17, 2021 – 17 juni 2021 | Würzburg - Middelburg

17 juni 2021 | Würzburg - Middelburg Thuis aangekomen na een poster in Würzburg te hebben geplakt op een teken van het jaar van Corona: alle andere affiches waren meer dan een jaar oud . . .

Onderweg realiseerde ik me – opnieuw – hoe er in Europa een enorme mobiliteitsmachine is opgericht, vergelijkbaar met de middeleeuwse kathedralen. Vanuit Middelburg bereik je zonder enig probleem het kleinste dorp in Tsjechië. Het navigatie-apparaat leidt je er naadloos naartoe, een paar miljoen vierkante meters asfalt, tunnels, viaducten, etc. verbinden alles met alles, een begeleidende infrastructuur van sturings-, veiligheids- en disciplinering tekens bepaalt hoe en wat, taxi, bus, metro, tram, trolly, Uber vormen flankerend een parallel netwerk. Brandstof, koffie, eten: geregeld. Wanneer je uitlaat het opgeeft, ga je naar een garage: ‘S’ist der Puff, morgen neu, kein Problem’ en inderdaad, in no time gemaakt terwijl we op een bankje respectievelijk een essay over ‘tijd’ en Grand Hotel Europa lezen.

Op 30 juli a.s. sluit de tentoonstelling af met een finissage. Aan de vorm werken Roman en ik nog. Ik zie daar zeer naar uit: naar het weerzien met de mensen en opnieuw het gesprek.

Uiteraard heeft deze tentoonstelling en het heerlijke contact met deze mensen en de dingen geen enkel effect gehad op de grote loop der dingen. Gaza werd opnieuw met 21ste eeuwse middelen gebombardeerd omdat een paar knulletjes terroristje speelden met de uitvinding van de gebroeders Montgolfier uit juni 1783, aan de lucht te zien stapt men weer massaal in vliegtuigen, er werden kinderen geboren, er gingen mensen dood. Maar de onderneming had voor ons waarde in zichzelf.

Ik troost me oprecht in het feit dat ik een paar mensen met mijn werk en aanwezigheid heb aangeraakt en dat wederzijds.

June 17, 2021 | Würzburg - Middelburg Thanks Giel for taking care of the garden . . .

Colophon | Colofon deep thanks to Roman Rejhold & Kate Štroblová of LUXFER OPEN SPACE an the people of the art community in Česká Skalice who gave Willy & me a real invitation, a wonderful welcome and then they all gave us the time of our lives.

Giel Louws who inspired me to write this diaryan took care of the garden.

Willy was the all the time with me as in ‘was present all the time’. She contributed significantly to the final result of the exhibition. diepe dank aan Roman Rejhold & Kate Štroblová van LUXFER OPEN SPACE en de kunstgemeenschap van Česká Skalice die Willy en mij een echte uitnodiging gaven, een geweldige ontvangst en toen kregen we de tijd van ons leven.

Giel Louws, die me inspireerde mij ook om dit dagboek te schrijven en die voorde tuin zorgde.

Willy was de hele tijd bij me als in 'de hele tijd aanwezig'. Ze droeg in hoge mate bij tot het eindresultaat van de tentoonstelling

LUXFER OPEN SPACE

Česká Skalice | Czech Republic 11/06/’21 – 30/07/’21 hans overvliet DISTANT SUFFERING