ik geef je mijn raam
Editie #22 | Laura Deckers Éthos 24-02 t/m 06-04-2025
Éthos is het Griekse woord voor karakter en wij zijn allemaal karakters in ons eigen verhaal. Als hoofdpersonage in ons eigen leven maken wij keuzes en ondervinden wij de gevolgen hiervan.
Wij zijn de verbinding tussen een tragedie en komedie, er gebeurt van alles en niets. Wij bepalen zelf hoe belangrijk deze gebeurtenissen zijn en hoe zwaar ze wegen. Wij verbinden zelf een waarde oordeel aan de belevenis. Hoe vinden wij dit? Hoe vinden wij dat? Hoe voel ik me hierbij? Wil ik dit?
Onze ervaringen en belevenissen zien wij allemaal terug als een reflectie in onszelf. Wij worden hierdoor gevormd en dit verandert het verloop van ons leven. Wij dragen allemaal een rugzak die gevuld is met onze emotionele bagage, de maatschappij houdt geen rekening met de capaciteit hiervan. Het is voor de buitenwereld onmogelijk om te weten wat er in je om gaat. De voorbijganger kan in het voorbijgaan niet in ons rugzakje kijken. De wereld wordt kouder en afstandelijker. De maatschappij is harder geworden, dit zorgt ervoor dat wij kritischer naar onszelf gaan kijken waardoor wij in een vicieuze cirkel steeds harder voor onszelf worden. Daarom wil ik iedereen een beetje liefde mee geven. Ik vind dat mensen meer compassie naar zichzelf moeten hebben, omdat de maatschappij al hard genoeg is.
ikgeefjemijnraam waren spontaan uitgesproken woorden tegen de kunstenares katelijne de corte. Het was het antwoord op haar vraag waar haar kunstwerken een plek zouden kunnen krijgen na haar expositie bij ruimteCAESUUR.
Dat werd de eerste tentoonstelling.
Mijn raam, het langsrazende verkeer, de mensen die continu passeren, hoe het licht valt,hoe de hoge gebouwen en wolken erin spiegelen, maar ook de uitdaging zien in dat hoge smalle raam, kortom; inspiratie.
Ik zoek kunstenaars uit, met de eventuele hulp van goede mensen om me heen.
Deze kunstenaars komen niet alleen uit
Zeeland: de eerste exposant kwam uit
Deinze in België. Dus alles staat open, geen beperkingen, qua plek, leeftijd etc.
Alles mag ook, ik geef de kunstenaar echt mijn raam.
Een protestraam is het ook eigenlijk wel; na sluiting van kunstcentrum W3, en de naderende sluiting van de ateliers van Kipvis, is er bijna geen hedendaagse kunst meer te zien in Vlissingen. Om dan aan een drukke straat met veel toevallige passanten, om de 6 weken een andere kunstenaar mijn raam te geven, dat voelt bijna als een missie.
Sylvia Hubrouck Koudekerkseweg 8 | 4382 EB Vlissingen
Ex-coördinator van kunstuitleen Walcheren / suppoost / educatief medewerkster bij tientallen exposities / vrijwilligster bij diverse kunstprojecten / fervent en gedreven bezoekster van hedendaagse kunstexposities.
Geen ongevraagde aanmeldingen.
Foto achterzijde: Joep Bremmers
IK GEEF JE MIJN RAAM
editie #22
