El Cable 2012

Page 1

Todos os que participamos temos

Penso que este ano

aquí a nosa foto, …

saímos a miña irmá e máis eu.


Pテ々INA O


Pテ々INA 1


PÁXINA 2

O día 21 de abril todos os nenos e nenas de X.M.V. da provincia de Xixón (Asturias, Galicia e León) reunímonos en Ribadeo para celebrar a Marcha Mariana. Xogamos,

fixemos

amigos,

divertímonos, rezamos... Pola mañá fixéronse uns grupos onde reflexionamos sobre a vida de María. Despois fomos á igrexa a celebrar a Eucaristía. Ao rematar, xantamos no patio do colexio. O máis divertido foi a “gymkana” que fixemos pola tarde: un xogo de 12 probas que realizamos polas rúas de Ribadeo. Este ano fomos ao redor de 300 nenos e nenas pero se vos animades a pertencer a X.M.V. para o ano que ven, poderíamos ser moitos máis. GRUPO DE X.M.V.

Estela López Ramos ( EP6)

Nerea Barja Uriz ( EP6)

A visita ao Centro de San Vicente foi moi interesante e descubrimos que as persoas que estaban alí sabían facer moitas cousas que nós descoñeciamos, como fabricar candeas. É moi difícil e eles facíano moi facilmente. Tivemos que axudar moitísimo ao principio, pero despois resultounos máis doado. Tamén había talleres de xabóns, cerámica e papel e cando acabamos reunímonos nunha sala onde xogamos con eles, xa que o centro era amplo. Había unha tenda na que puidemos mercar as cousas que eles facían.

Chegamos

todos

bolsas!. Ninguén se quería marchar!

Pasámolo xenial!

cargados

de


PÁXINA 3

Carla Folgueira Buide (EP6.) Noení Portela Fernández(EP6)

Valentín

Paz

Andrade

foi

homenaxeado o Día das Letras Galegas do 2012. O plenario da academia, reunido en xuño de 2011 en A Coruña, valorou "o compromiso

con

Galiza"

e

a

contribución de Paz Andrade á "modernización"

do

xornalismo

galego. O seu fillo Alfonso Paz Andrade, polifacético empresario con cargos de alta responsabilidade, manifestou a súa sorpresa e agradecemento ao coñecer a noticia. Nacido en de Lérez (Pontevedra) en 1898, faleceu en Vigo, cidade na que viviu e traballou , en maio 1987. Licenciado en Dereito pola Universidade de Santiago foi xurista, político, economista, xornalista e escritor . Sendo militante do Partido galeguista colaborou coa redacción do Estatuto de Economía de Galiza. Aos tres anos de ser elixido, fundou a empresa Pescanova, que presidiu ata 1960. Membro da Real Academia Galega, publicou numerosos artigos xornalísticos e ensaios que abranguen temas que van dende a marxinación de Galicia ata a figura de Castelao. Así mesmo, desenvolveu un intenso labor poético con obras como Pranto Marcial (1954) Sementaria do Vento (1968) ou Cen chaves na sombra (1979). Considerado un dos grandes expertos mundiais do mundo da pesca, colaborou, entre outros organismos, coma FAO.


PÁXINA 4

Jacobo Fariñas Varela (EP4)

O xoves 8 de marzo, a miña clase foi de excursión a unha exposición que trataba de Roma: Roma Norum Vita. Trataba a exposición de facernos coñecer o mundo romano, como vivían os romanos, a súa cultura, o seu imperio, o Senado,… O que máis me chamou a atención foi que as casas das persoas que non eran ricas non tiñan cociña, nin baño e para facer as súas necesidades tiñan que saír da casa, ouriñaban nunha especie de botella na que tamén gardaban outros líquidos. Tamén

existían

podían

facer

baños as

públicos

súas

onde

necesidades,

bañarse e aseábanse. Isto

contrasta

co

que

temos

na

actualidade, xa que todos temos nas nosas casas un baño sen ter que saír fóra. Tamén nas vías públicas e nas casas dos ricos existían coma unha especie de capelas para loar aos seus deuses. Gustoume moito. Foi moi interesante e o recomendo aos que non o viron.


PÁXINA 5

Carmen Soengas Lage (EP6)

Manuel Ojea Tallón (EP6)

2012:Ano Internacional das Cooperativas A Asemblea Xeneral de las Nacións Unidas declarou o ano 2012 o

Internacional das Cooperativas,

Ano

e recoñece así a contribución destas ao

desenvolvemento socieconómico, en particular ao recoñecemento á redución da pobreza, o emprego e a integración social que xeran. O modelo cooperativo é a mellor opción e ofrece as bases para conseguir unha forma máis sostible de facer negocios en relación co modelo capitalista tradicional que agora está en entredito. O que diferenza este modelo de outros é que todas as cooperativas, xa sexa de pequenos agricultores ou unha grande cooperativa de consumo, comparten os valores de democracia, solidariedade, equidade, autoaxuda e autorresponsabilidade, creando negocios que ofrecen máis benestar en oposición á maximización de beneficios en proveito dun poucos.

2012:Ano Internacional da Enerxía Sostible Tamén o ano 2012, foi designado como o

Sostible

Ano Internacional da Enerxía

para todos, que é unha oportunidade para afondar a toma de

conciencia sobre a importancia de incrementar o acceso sostible á enerxía, a eficiencia enerxética e a enerxía renovable no ámbito local, nacional, rexional e internacional.

2012: Ano Internacional da Lectura; A Unesco declarou ao 2012 como

Ano Internacional da Lectura.

Varios

lugares celebrarano todo o ano con eventos e concursos, organizados por bibliotecas, librarías, editoriais e universidades. 2012 é un ano sinalado por distintos enganadores como o da fin do mundo segundo unha profecía que se atribúe aos maias. Outros máis, falan dun cambio global, un espertar da conciencia colectiva... Por todo isto o ano 2012 se escolle como un tempo para a lectura, para a súa difusión e promoción. No só regalar libros á menor provocación ou con calquera pretexto, tamén tratar de que a cultura letrada se valore máis.


PÁXINA 6

Jaime B. López López(EP6)

HISTORIA DO NOSO EDIFICIO Como xa sabemos o noso colexio de” LA MILAGROSA” antes foi un hospital. Vou intentar facer unha

pequena

historia

do edificio no que

as súas paredes

foron testemuñas

das miñas primeiras

letras, o meu aprendizaxe académico, e a miña formación como persoa. Para comezar témonos que fora

que remontar a época dos romanos, xa que o hospital foi asentado no

un cemiterio romano .

Séculos máis tarde sobre este cemiterio os duques de Arjona construíron a sua vivenda. Co paso Condes de Lemos , sendo coñecida como “Torres do Conde

do tempo esta vivenda pasou ós ”. No ano 1621 ,este edificio a cantidade de douscentos

estaba en ruínas, e Don Alonso López Gallo, bispo de Lugo, doa ducados para a

coñecido como San Xoán De Deus , e A construción empezou

no

hospital ”San Bartolomé”, tamén

construción dun

da a si mesmo sete mil ducados para o seu mantemento .

1622 e durou dous anos . Sabemos que estaba destinado a pobres e

peregrinos . Contaba con vinte e catro camas para persoas doentes, das que dezaseis eran de homes

e

oito

de

mulleres . Para peregrinos

destináronse doce camas, oito de homes e catro de

mulleres. Ademais

da

contábase

aportación

económica

que

facía

o

fundador

para

con doazóns de mantas, sabanas … etc , feitas polas

o

mantemento

do

hospital,

persoas que eran atendidas , ou

polos seus familiares. O hospital

ó

longo

da

súa

historia

foi

administrado

Catedralicio, Orden Franciscana, San Xoán de Deus e

por

diferentes

ordes relixiosas : Cabildo

nalgún momento tamén administrado polo

concello O vinte e catro de Marzo do ano 1857 prodúcese un gran incendio no que o edificio queda moi

deteriorado. Houbo

varias

reparacións

todas

elas

infrutuosas , incluso

planteouse a idea de

reconstruír o edificio pero non foi viable. Foi derribado no ano 1877. Os doentes foron trasladados pouco a pouco ao antigo convento dos Dominicos. No ano

1900

aproveitando

os

restos

do

edificio

constrúese

un

colexio

de

nenas pobres,

rexentado polas “Fillas da Caridade de San Vicente de Paúl”. No ano 1940 comeza a funcionar como un internado ,e en 1978 como colexio continuando na actualidade Sabemos que o único resto orixinal que se conserva do antigo Hospital de

San Bartolomé

é

a igrexa, a actual Parroquia de San Froilán, que está pegada o noso colexio . Como curiosidade direi que o Salón Grande era o claustro do antigo hospital , por onde paseaban os doentes. Para rematar quero dicir:<<Que cada vez que pase pola Praza de Ferrol e mire ese edificio de pedra, pensarei ese é o meu colexio, La Milagrosa!>>

Información extraída do traballo” Hospitales de Lugo” feito por Mª Jesús Regueiro a quen dou as grazas pola sua axuda.


PÁXINA 7

Raquel Cando santos (EP3)

María Fernández Vilela(EP3)

Na primavera os

“Un cepillo para o dente,

paxaros cantan cada mañá.

freno para a pendente. O xeado e a mazá

O sol

e unha comida sa.

resplandecente

Pero o mellor alimento e

inclina os seus

e que sempre esteas

raios

contento.

a cada paso.

Un “quérote” mañaneiro vale máis co diñeiro.

Os grilos moi

E se ti les un libro

ledos

Non es borrico borrico.

ensinan os seus

Xa sabes o que che digo:

cantos

Se ti tes un amigo

ás estrelas.

Eres rico, rico, rico”

porque xa chegou a primavera!!

( Fonte: Gloria Fuertes)

As rás saltan sobre os nenúfares que cos seus pétalos flúen e flúen sen parar. Porque xa chegou a primavera!!

Pedro Arias Taboada (EP5) “Virxe María

Nai de Deus moito te quero e Ti a min tamén. Reza por min, por un mundo mellor que cando sexa maior o mundo sexa mellor”

Pídocho a Ti, dillo ao meu Deus que cando sexa maior o mundo sexa mellor.


Pテ々INA 8

En 4ツコ de infantil fixeron un mercado na aula para aprender que produtos se mercan nunha froiterテュa, nunha panaderテュa, ....


PÁXINA 9

Eu o que máis recomendo deste

Eu recomendo este colexio polos profesores que sempre nos axudan. Tamén o recomendo porque podemos utilizar a sala de informática.O peor é que non temos

colexio son os encerados dixitais ou a aula de informática porque che axuda cos estudos, polo menos a min.Neste colexio tamén hai cousas malas como as escaleiras porque cansan moito, pero da igual porque fortalecen

ximnasio, pero aínda así

os nosos músculos.Deste colexio

segue sendo o mellor colexio

seguirei gardando os mellores

do mundo … (Alba López)

recordos da miña infancia

O que máis me gusta do colexio e o

.(Alina Mihaela )

ambiente, que cando tes un problema soluciónancho case ao momento e que

Nove anos no colexio pasei

hai unha relación moi boa entre os

despois de tanto o esquecerei

profesores e os alumnos e que hai

algúns nos vamos a separar

unha boa ensinanza. (Carmen)

outros nos volveremos a xuntar pero me teño que ir moito vou a sufrir un paso máis vou dar non o podo evitar ( Noemí)

No colexio paseino bastante ben, coa variedade de profesores que hai nel … O que máis me gustou foron as excursións, sobre todo a de Enrolados, en cambio o que menos me gustou foron as escaleiras. (Raquel)

O que máis vou votar de menos é poder estar cos meus amigos e rirme con eles. Tamén vou votar de menos a algúns profesores, son moi bos e téñolles moito cariño. Pero o que non vou a votar de menos é as escaleiras.(Mª Ángeles)

O que máis me gusta do colexio foron as saídas, os recreos, cando facemos algo para o día da nai e do pai. Tamén cando facemos actuacións no día da Paz.O que votar de menos vai ser os profesores e os meus compañeiros.(Soraya)

O que vou votar máis de menos do colexio vai ser algúns compañeiros que vanse ir a outro instituto e tamén aos profesores que foron moi bos con nós. O que menos vou votar de menos van a ser os deberes e as leccións.(Estela)

O que máis me gustou foron os profesores, as excursións, como cando fomos ao museo a ver cousas de cerámica, foi moi divertido, … Tamén estar cos amigos e rirnos de vez en cando cos profesores.(Lucía)


PÁXINA 10

Vou botar moitísimo de menos aos compañeiros. Sempre contábamos uns cos outros e, espero que sigamos sendo amigas e amigos, aínda que algúns xa non sigamos xuntos. Grazas a todos eles pero, tamén, a todas e todos os meus mestres,

Creo que neste colexio aprendín moitas cousas e moitos valores. Fixen moitísimos amigos que durarán para sempre. Recomendo este colexio porque nel parece que estás na túa casa.(Manuel)

que tanto me axudaron e ensinaron. Deste colexio lévome un gran recordo , tanto dos

O que máis vou votar de menos

compañeiros , os mestres, as

vai ser a todos os profesores que

monxas, de Marisa… O NOSO

aínda que a veces manden moi-

COLE É O MELLOR!(Nerea

tos deberes é polo noso ben,os

Barja)

meus compañeiros, que ao longo dos anos fomos facéndonos amigos, por iso vounos votar moito

O que máis me gustou

de menos .O que máis me gustou

deste colexio foron as

foi que cando cheguei en 1º de

saídas e que nos recreos

primaria acolléronme moi ben

paseino moi ben.

tanto

O que menos me gustou foron

as

escaleiras

os

meus

compañeiros

coma os meus profesores. ( Carla

e

Fernández)

cando os profesores nos rifan.(Ingrid)

O que máis vou votar de O que máis votarei de menos son os marabillosos

compa-

ñeir@s que sempre me apoiaron e, por suposto, aos profes, que nos

aguantaron

todos

estes

anos, e que grazas a eles sabe-

menos é o colexio e xogar cos meus amigos nos recreos e as excursións.E o que menos vou votar en falta son as escaleiras que hai hasta o 3º piso. (Pablo)

mos todo o que sabemos, aínda que ás veces non nos gusta o que nos din, sabemos que é polo noso ben. ( Tamara)

O que máis me gustou deste colexio é que as profes eran moi divertidas,as excursións,as festas e celebracións...etc,pero as veces

O que máis me gusta do cole-

castigábannos.O que non sopor-

xio son os profesores e os

taba era chegar polas mañas e

ordenadores e o encerado

ter que subir aquelas escalei-

dixital.(Lidia)

ras,pero aínda así,sei que o vou botar moito de menos este querido colexio,e a os meus amigos. ( Nerea Freire)


PÁXINA 11

O que máis vou a votar de

O que máis recordo son as

menos do colexio son as

excursións aos zoos,a museos,

escaleiras. Sempre pasan-

… A que máis me gustou foi a

do por elas! Pero tamén

excursión en 4º a A Coruña

vou a votar de menos aos

para visitar “Enrolados”, onde

profesores, que nos vixían

nos explicaron as normas no

moito

barco, montamos nun e fomos

praia

e

sempre

por

nós.

(Carla Folgueira)

outra e vimos delfíns. Tamén na

están

preocupados

dende unha costa do cabo a xogamos

e

dimos

unha volta pola ría mentres explicaban

cousas

sobre

os

animais de mar que nos atopábamos.Cando barco

volvíamos en

deixáronos

tirarnos

á

auga.(Camilo Arias)

O que máis

me gustou do

colexio foi que coñecín aos meus compañeiros/as , profesores/as e ás Fillas da Caridade e todos os

momentos

que

pasamos

xuntos.O que menos me gustou foron as escaleiras,aínda que, co paso do tempo acostumei-

O que máis me gustou

me.Botarei moito de menos o

do colexio foron as fes-

colexio! (Xaime)

tas que facemos cada trimestre, máis o En-

O mellor do colexio son os

troido. O peor son as escaleiras.

Cos

`profesores, cantar as can-

meus

cións na igrexa, as excursións,

amigos pasei no colexio os

mellores

anos

os

da

O colexio é moi bonito, os profesores son moi bos e os meus compañeiros pórtanse moi ben moito

cando

cantamos. As excursións e as saídas

pola

muralla

e

algunhas

clase e materias. ( Ana Lucía)

miña vida. (Michael)

comigo.Gústame

ordenadores

son

mo

divertidas.(Nina)

O mellor son os profesores que son bos porque aínda que ás veces se pasan un pouco cos deberes, non están tan mal. (Alberto) O que máis vou votar de menos van a ser aos meus compañeiros e aos profesores, que aínda que son estritos fano polo noso ben. Tamén vou votar de menos ás

O que máis me gustou foron

monxiñas. Sempre me quedará

os profesores aínda que man-

na memoria o colexio e espero

dan moitos deberes e estudar

que non se me esqueza porque

moito, tamén son moi diver-

os anos que estiven aquí foron e

tidas as excursións. (Manuel

sempre serán os mellores da

Antonio)

miña vida ( Manuel José)


Pテ々INA 12

En 5ツコ de E. Infantil

Pablo Castaテアo

ecribiu este comentario e

Jaime

Fernテ。ndez fixo o debuxo, despois de visitar a Biblioteca Municipal de Lugo.


PÁXINA 13

Lucía seijas Casal (EP2)

Laura Fernández Lombardía (EP2)

A visita a CÓRAX FAUNA foi unha visita moi importante. Puidemos aprender moitas cousas dos animais que alí viven. Vimos un león que pesa 303 quilos. Tamén aprendemos que os suricatas teñen calefacción e había un bufo que se lle votas auga enriba, escórrese. Pero o que máis me gustou foron os corvos pequenos. Vimos tamén uns raposos pequeniños que acariñamos, un león que medía 3 metros, un lince que tiña unha vista excepcional, unha parella de monos que comían pipas. O macho era moi ratiño e comía todo o que podía do peto do adestrador.


PÁXINA 14

Marisa Mayo López (Porteira do noso colexio)

Bran Fernández

Martín Cando

Lara Bermúdez

Pedro Arias

López (EP5)

Santos(EP5)

Pillado(EP5)

Taboada (EP5)

EL CABLE: Gústache o teu traballo? En que consiste? MARISA: Claro que me gusta o meu traballo. Ademais de abrir a porta e atender ao teléfono, estou pendente do que poidan necesitar os demais. EC : Desde cando estás traballando no colexio? Xa tiñas experiencia? M: Desde hai seis anos. Neste traballo non tiña experiencia. EC: Gústanche os nenos? M: Encántanme, sobre todo os máis pequenos. EC : Tiveches outros traballos ou este foi o primeiro? M: Tiven outros traballos.


PÁXINA 15

EC : Cambiarías o teu traballo? Por cal? M : Pois non, estou moi a gusto, estou cerca da casa, teño moito tempo libre e trátanme moi ben.

EC : Que o peor e o mellor do teu traballo? M : O peor é cando un pequeno se fai dano e o mellor cando

me

dan

un

abrazo.

EC : Algunha anécdota que nos poidas contar, … M : Moitas. Unha vez

confundín

a

un

inspector de sanidade e case lle dou coa porta nos fociños.

EC : Tes mascotas? M : Non, de ter algunha sería un can pequeno.

COR FAVORITA: Rosa e todas as súas gamas AMULETO:Non teño MONTAÑA OU PRAIA: Praia AFICIÓNS: Moitas, pero o ordenador máis.


Pテ々INA 16

En 6ツコ de E. Infantil

Antテュa

Miragaya escribiu o texto e

Manuela Pita fixo o debuxo despois de visitar o HULA


PÁXINA 17

Sara Súarez Fernández (EP3) Alba Piñeiro López (EP4)

Unha señora moi

Antonte oviño,

aseñorada

onte botonciño,

que sempre vai en

mañá voará

coche

coma un paniño.

e sempre está mollada

(bolboreta monarca)

(A lingua) Vivo nas alturas e aí teño o meu niño.

Non son o demo nin cabalo, son un insecto moi bonito.

Son a raíña dos aires

(cabaliño de

pola miña forma de

demo)

voar (aguia) Adiviña quen son:

Dúas torres altas

Cando vou, veño

con miradores

e cando veño, vou.

cun matamoscas

(cangrexo)

e catro andadores (touro)

Vivo de noite,

A cautela é a súa

durmo de día,

regra

cazo ratos

e as patadas o seu

sen compañía.

lema.

(moucho)

( avestruz)


PÁXINA 18 202020021

2110

TORTITAS DE LEITE (Selena Chico Fajardo EP4) Ingredientes

Preparación

1 ovo

Coller

unha

cunca

1 vaso de leite

ingredientes. Nunha tixola quentar un

½ vaso de

pouquiño de manteiga e poñer a masa

fariña

en

Un chisco de

volta cando estean douradas.

pequenas

e

cantidades,

revolver

os

dándolle

a

sal Manteiga

TARTA DE CAFÉ (Oumaina Láabid, EP4) Ingredientes

Preparación

2 culleradas de café

Quentar a nata, o sobre de flan, o café

1 litro nata

e o azucre hasta que ferva e se faga. A

2 sobres de caramelo

continuación poñelo nun recipiente de

Galletas cadradas

metal. Logo poñer por riba o caramelo

3 culleradas de azucre

e finalmente as

Sobre de preparado para flan.

galletas. Cando rematemos poñémola na neveira ata o día seguinte.


PÁXINA 19

FREIXÓS (Eva Castelao López EP4) Ingredientes

Preparación

250 gramos de fariña

Bátese ben a fariña ca auga e co limón

Dous vasos e

ata conseguir unha masa fina e sen

medio de auga

vultos. Esténdese na tixola previamente

morna

engraxada ca manteiga. Dáselle a volta

Un ovo e un

e xa

chisco de limón

persoas

temos uns freixós para catro

MOUSE DE CHOCOLATE (Celia Veiga López, EP4)

Ingredientes

Preparación

150 gramos de chocolate

Separar as xemas

3 claras de ovo

das claras. Montar

2 xemas

as claras e a nata.

45 gramos de nata montada

Desfacer o chocolate

Zume de 1 laranxa

e preparar o zume Mesturar todo e 3 horas na neveira.


PÁXINA 20

Marta Fernández Arias (EP1)

Lidia Pérez Álvarez (EP1)


PÁXINA 21

 

A alumna de 3º de Primaria Carmen Díaz Rodríguez obtivo un dos premios no certame de debuxo "Educar para previr” NORABOA!

Neste curso o noso colexio continúa no Proxecto

Abalar e, ademais da aula de 5º de primaria, este ano escolar 6º conta tamén con EDI, carro de carga e un netbook para cada alumno . Por outra banda, as aulas do 1º ciclo dotáronse tamén durante este curso con EDI, moi ben acollida polo profesorado e alumnado de 1º e 2º de Primaria. Despois duns anos sen

conseguilo, neste curso votou a andar un pequeno grupo de X.M.V. (Xuventudes Marianas Vicencianas) au fronte da profesora María Santos. Este grupo participou dun xeito moi activo na pastoral do centro e seguro que continuarán nos vindeiros cursos con moitas máis actividades aos que poden unirse novos compañeiros que serán benvidos. Máis información sobre X.M.V. en http://www.jmve.org/index.php 

Dende

El

Cable

queremos

destacar

o

noso

respecto

e

admiración á profesora Pilar Roca Puga pola súa traxectoria docente e toda a súa grandísima contribución ao bo facer da historia do noso colexio. 

16

Este ano , de novo, na semana do 12 ao de

marzo

encamiñadas

a

realizáronse recadar

actividades

fondos

para

os

almorzos que dan as Fillas da Caridade en Haití no que se chamou “Os Almorzos de Haití”

Moitas

grazas

ás

familias,

pola

importantísima resposta nesta e en todas as campañas nas que participan!


PÁXINA 22

Brais Botana

Sara Suárez

Vázquez(EP3)

Fernández(EP3)

Carmen Díaz

Andrea Orol Núñez(EP3)

Daniel Díaz García ( EP4)

Rodríguez(EP3)

Atopa estes dez pobos galegos: CAMARIÑAS, FISTERRA, NOIA, VIVEIRO, MUXÍA, BURELA, MUROS, CAIÓN, MARÍN, SANSENXO.

Solución aos pasatempos na páxina 24

O novo alcalde de Lepe chama ao seu secretario: - Mande unha nota a todo o persoal dicindo que hai unha reunión extraordinaria para o próximo xoves. 

Como se escribe xoves con v ou con b?

- Mellor deixámolo para o venr..., para o lúns.. Un día unha señora encontrouse cunha amiga e o seu neno e dille ao pequeno: 

Como te chamas?

Chámome coma o meu pai. 

E como se chama o teu pai?

Como o meu avó. 

E como vos chamades os tres?

Chamámonos igual.


PÁXINA 23

Que lle dice unha pataca a outra pataca? - Pártome e móndome. · Que lle di unha parede a outra parede? - Vémonos na esquina.

Une os puntos.

Sabes mamá? A miña redacción conmoveu a mestra. 

De verdade?

- Si dixo que daba pena!. Un tolo escribe unha carta 

A quen lle escribe? Pregunta o doutor.

- A min mesmo. 

E que é o que se conta?

- Ah non sei! -Responde o tolo- Aínda non me enviei a carta, terei que esperar a recibila!!! Érase unha vez un chiste tan malo, tan malo que lle pegaba aos chistes máis pequenos.


PÁXINA 24

Yashina

Lucía

Naín

Lucía

Rubén

Gisela

Tania

Andrés

Abraham

(EP3)

(EP3)

(EP4)

(EP4)

(EP4)

(EP3)

(EP4)

(EP4)

(EP5)

Solucións aos pasatempos:


Pテ々INA 25

25


Cando chegastes aínda non vos coñeciades ben, pero tiñades moitos cursos por diante ...

...Ben seguro que non pesastes que ían pasar tan á présa.

Da nosa parte... ¡MOITA SORTE DE AQUÍ EN DIANTE!


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.