de toekomSt luiStert Samen de toekomst maken. cd&v is ervan overtuigd dat iedereen zijn rol daarin kan spelen. ook de politiek, maar de politiek niet alleen. met deze eindejaarsactie beklemtonen we dat ieder individu zijn/haar rol kan opnemen om de toekomst concreet te maken. tot maart gaan we met kinderen en hun ouders in dialoog. ampersand nodigde vlaams minister joke Schauvliege, filosoof kristof van rossem en burgemeester van Genk wim dries uit om samen te spreken over het hoe en waarom van ‘de toekomst luistert’. Elke dag maken we de toekomst. Staan we er nog bij stil dat we een voorbeeldfunctie hebben? Staan we er nog bij stil hoe kinderen van ons leren? Joke Schauvliege: We hebben heel wat van elkaar te leren. Kinderen van ouders, maar zeker ook omgekeerd. Kinderen verplichten ons om af te dalen naar de essentie. Ik praat als minister vaak met schoolkinderen. Het is verrijkend om die open, eerlijke en kritische blik naar het beleid te horen. Wim Dries: Onlangs was er vuurwerk in Genk. De hond van een jongen van 14 liep van huis weg en is overreden. De jongen contacteerde me met de vraag om vuurwerk af te schaffen. In de loop van volgende week bezoek ik hem om uit te leggen dat ik met een dilemma zit. Als ik een beslissing neem dien ik rekening te houden met iedereen. Ik zou zijn vraag als een fait divers kunnen beschouwen. Maar ik wil met hem praten omdat ik de taak heb om te luisteren en mezelf te verantwoorden. Jongeren zijn de toekomst. En zij die een stap zetten naar de politiek mogen we niet achterlaten. Kristof Van Rossem: Voor mijn twee dochters van 6 en 9 jaar wil ik een voorbeeld zijn. Het is bijvoorbeeld een bewuste keuze om met mijn gezin in een groene omgeving te wonen. En me samen met mijn kinderen af te vragen of de jagers deze herfstperiode wel nodig zijn. Of in te gaan op vragen als ‘Waarom werk je zo hard papa?’.
6
Voor mij begint de toekomst in het gezin. Mijn kinderen kopiëren mijn gedrag. Als ik dagelijks uren op mijn computer werk, doen zij dat ook. Daarom wil ik hen niet grenzenloos door het leven laten gaan en bespreek ik bijvoorbeeld met hen na het bekijken van een tv-programma hun waarnemingen. Joke: Het verhaal van Kristof is herkenbaar. Ik heb een dochter van 10 en een zoon van 3. Ik merk dat ze werkelijkheid en fantasie niet altijd kunnen plaatsen. Daarom praten we vaak over wat ze beleven. Ik zie de voorbeeldfunctie niet enkel voor ouders. Maar ook in het verenigingsleven of de school. Kinderen leren daar weerbaar te zijn, een eigen mening te hebben. Wim: Als burgemeester tracht ik die voorbeeldfunctie wel in de verf zetten. Ik ga vaak naar klassen om uitleg te geven over wat ik doe en wat er in onze stad gebeurt en hierover een gesprek aan te gaan. En niet alleen op school, maar ook via mail, briefwisseling en op facebook spreken kinderen en jongeren mij aan. Met vragen uit hun leefwereld. De jongste generatie ‘alpha’ of ‘google kids’ werd geboren tussen 2000 en vandaag, in een economische crisis. Zij zullen naar verwachting meer (technologische) kennis ontwikkelen dan eerdere generaties. Hoe moeten wij daar als beleidspartij mee omgaan? Wim: Ik probeer als burgemeester elke generatie met elkaar te verbinden. Dat het vroeger altijd beter was, is niet juist. Soms krijg ik reacties dat de nieuwe media jongeren asocialer maken. Maar is ’s avonds thuiskomen en met het gezin een hele avond naar tv kijken dan zoveel socialer? De jongeren van vandaag zijn heel geëngageerd. Maar doen dit op een andere manier. Met shopgedrag en projectmatiger werk.
FOtO BARt DEWAELE
Joke: Het digitaal bewaren en ontsluiten van ons rijk cultureel erfgoed en het versterken van de e-cultuur staan met stip genoteerd in mijn cultuurbeleid. De toenemende digitalisering zorgt voor een surplus. Jongeren worden geprikkeld door een groot cultureel aanbod op internet en zetten dan de stap naar bijvoorbeeld een museum. Waarbij ze ook hun (groot-)ouders meenemen en er vaak een boeiend debat tussen generaties ontstaat. Kristof: De snelheid van de digitalisering heeft er echter ook voor gezorgd dat vele kinderen niet meer omkunnen met de traagheid van echte verhalen bijvoorbeeld. Het is nochtans heel fijn om aan oma of opa eens een brief in plaats van een mailtje te schrijven. Een brief is trager, maar vaak veel mooier. Ik vind intergenerationele initiatieven altijd een enorme verrijking. Wim: Ik denk dat we momenteel een van de moeilijkste maar ook mooiste momenten in de geschiedenis beleven. De snelheid waarmee de dingen veranderen en de periode (economische crisis) waarin we leven zal voor een ongelooflijke omwenteling in de maatschappij zorgen. Waarbij de toekomst van de jongere generatie gebaseerd zal zijn op de fouten uit het verleden en met een ongelooflijke vernieuwing. De ‘google kids’ zullen leven in een veel dynamischere wereld. De overheid dient daarbij een stabiliserende actor te zijn. In Genk kenden we de sluiting van de mijnen en de sanering van Ford. Twee scharnierpunten waarbij we iedere keer nieuwe opportuniteiten hebben gevonden. Obstakels zijn kansen en het beleid moet die faciliteren. Geven we de toekomst vorm vanuit onze eigen perspectieven en visies of houden we vandaag ook al rekening met deze van de volgende generaties?
Joke: We houden nu al rekening met al deze generaties door bijvoorbeeld nauw overleg met jeugdraden, de gezinsbond en scholen. Als vandaag de Vlamingen sorteren, is dit vaak aangeleerd op scholen. En waarbij ouders kopiëren van hun kinderen. Wim: Leren van de onbevangenheid, de openheid en eerlijkheid van kinderen is iets wat we nu al moeten meenemen. Ze hebben een ongelooflijk grote drang naar kennis. Kunnen wij van hen niet leren als het gaat over bijvoorbeeld levenslang leren? Kristof: De impact van politici vermindert. Ik merk nu al dat de economie de rol wil overnemen. Een van de thema’s waar ik met mijn kinderen over wil blijven praten, is het verschuivende onderscheid tussen private en publieke ruimte. Wat is echt nog van jezelf? Wat is intimiteit? Zijn je ‘offline vrienden’ belangrijker dan je ‘online vrienden’?
?
wat doet u om de toekomSt te maken
Iedereen kan meewerken aan ‘De toekomst luistert’. Of zoals Kristof tijdens het interview zei: “Politiek gaat in wezen over ‘het samen over iets hebben’. Dat kan in een afdeling, in een gezin, op de school. Onze eindejaarsactie reikt hiertoe instrumenten aan. Welk mooier geschenk kan je jezelf en je kinderen immers geven dan met elkaar in dialoog te gaan?”
Wil je als lid of als afdeling meebouwen aan dit project? Jouw bewegingscoördinator begeleidt je hierin met kennis van zake. Op www.detoekomstluistert.be of www.cdenv212.be vind je concrete info, voorbeeldacties en campagnemateriaal. Reageren op dit artikel? Mail naar tine@cdenv.be.
7