DESPEDIDA DE 6º CURSO

E CHEGOU A DESPEDIDA

Este curso que remata falaremos en primeira persoa pero o que queda recollido nestas verbas é o sentimento de tod@s os Corais do Señor Nemo.

Non son un poeta, nin tampouco son un actor e aínda por riba, despedirme da xente tampouco é o mellor, pero é o que me toca. Chegou ese momento, o que en parte non queriamos chegar, e o único que teño claro neste momento, é que o recordo destes anos levareino dentro. Remato unha etapa sen poderme graduar da forma tan esperada durante todos os cursos pasados, pero teño como pensamento, que a pesar diso, e desta distancia vivida nos últimos meses, os amigos estarán para sempre

Aínda que nunca me gustou o colexio, non me quero despedir sen dar as grazas a todas e a todos os profesores por apoiarme, para que siga estudando e poder chegar ata aquí e seguir con forza ata a próxima meta. Tamén dar as grazas aos meus compañeir@s polos xogos e risas compartidos Ao longo de todos estes anos medrei con tod@s vós e iso tamén significa que aprendín tamén un pouco a despedirme.

Compañeir@s este ano foi moi duro pero a pesar diso, a etapa no Alexandre Bóveda encantoume, e aínda que quedo moi triste por ter que despedirnos desta forma, na distancia, e que o 2020 non saíu como esperabamos, igual seguiremos adiante para comezar unha nova etapa levándonos os bos recordos.

Os que marchades do cole desexarvos sorte no instituto ou no voso próximo destino e os que quedades, dicirvos que estes anos pasan voando, aproveitádeos porque se boto a vista cara atrás só me queda dicir canto aprendido e canto vivido, botareite de menos cole, ata sempre.