PRECURSORES DO CINE – 2 LANTERNA MÁXICA Estaba baseada no deseño da cámara escura. O seu funcionamento era sinxelo. Constaba dunha caixa cun obxectivo dotado con dúas lentes para poder agrandar a proxección das imaxes. As imaxes eran debuxadas en láminas de vidro que se colocaban nunha rañura especial xusto antes do obxectivo, entre as dúas lentes. Na caixa metíase unha botella de aceite para producir a luz que proxectaba a imaxe, xa que a electricidade aínda non existía A lámpada de aceite botaba fume, e para que este puidera saír da caixa tiña unha pequena cheminea na parte superior.
FOLIOSCOPIO É un libro que contén unha serie de imaxes que varían gradualmente dunha páxina á seguinte. Ao pasar as páxinas moi rapidamente, as imaxes parecen animarse simulando o movemento. Isto lógrase porque todas as figuras, que poden ser debuxos ou fotografías, teñen o mesmo tamaño e ocupan o mesmo lugar nas páxinas (xeralmente as esquinas).
TEATRO ÓPTICO Foi desenvolvido en 1888 coma unha versión máis sofisticada do Praxinoscopio. Unha banda flexible con perforacións para permitir o transcurso das imaxes, cunha frecuencia de 15 imaxes por segundo, situábase fronte a un sistema de lentes e iluminación baseado na lanterna máxica. Deste xeito, producíase a proxección duns debuxos animados móbiles. As imaxes tiñan que ser debuxadas manualmente sobre a película
.
KINETOSCOPIO Foi inventado en 1853, aínda que en 1891 foi mellorado por Thomas Edison e William L. Dickson. Era un aparello destinado á visión individual de bandas de imaxes. Non permitía a proxección sobre unha pantalla, senón sobre unha caixa de madeira vertical cunha serie de bobinas sobre as que corría a película. As imaxes eran circulares. O visor individual, que estaba na parte superior da caixa, poñíase en marcha introducindo unha moeda que activaba o motor eléctrico e permitía unha visualización duns 20 segundos.