Chef Magazine Thailand 5 issue by Chef Magazine

Chef Thailand

Issue 5

The Magazine for the Professional Chef

Talk to The Chef The Season of the Thai Chef

Thitid Tassanakajohn

MASTERING THE GRILL SINCE 1969

JOSPER has been producing ovens for half a century, has more than 30.000 customers (it is an oven 100% made in Spain) and is present in more than 120 countries on the 5 continents. CHARCOAL BROILERS OPEN GRILLS ROBATAGRILL COOKWARE CHARCOAL MASTERING THE GRILL SINCE 1969

www.josper.es JOSPER has been producing ovens for half a century, has more than 30.000 customers (it is an oven 100% made in Spain) and is present in more than 120 countries on the 5 continents. CHARCOAL BROILERS OPEN GRILLS ROBATAGRILL COOKWARE CHARCOAL

163/31,33,35 Napalai Gutenberg, 11 Moobaan - 08397 Pineda de MarSanphawut Rd, Bangna Trad, Bangkok, Thailand 10260 Barcelona (Spain) +34 93 767 15 16 T.T +66(0)2-399-4558-9, M. +66(0)93-6262-456 josper@josper.es email: info.tpngroup@gmail.com www.tpngroup.co.th www.josper.es

Gutenberg, 11 - 08397 Pineda de Mar Barcelona (Spain) T +34 93 767 15 16 josper@josper.es

BERT’S RESTAURANT Australia

A Thai The Season of Conundrum the Thai Chef Thaninthorn Chantrawan TALK TO THE CHEF

10 & 70

Europe’s First Vegetarian Michelin Master TALK TO THE CHEF

30 & 86

Wasted!

At the Chef’s Table INDUSTRY TOPIC

INDUSTRY TOPIC

16 & 76

Piedmonte

WHITE TRUFFLE

INGREDIENT

44 & 98

Recipes and Cookbooks 57

THE RETURN OF KENNY KARLSSON TALK TO THE CHEF

26 & 82

COFFEE FROM THAILAND INGREDIENT

40 & 94

Michelin starred chefs NEWS AND EVENTS

"This Suk31 Charcoal Grill will satisfy all your carnivorous craving" BK Magazine

"A hidden beef haven in Sukhumvit" TimeOut

68/6 Sukhumvit 31 Yaek 4, Khwaeng Khlong Tan Nuea, Khet Watthana, Krung Thep Maha Nakhon 10110, Thailand www.thaan31.com

Chef Magazine

PUBLISHED BY

Chef Media PUBLISHER

Peter Marshall peter@chefmedia.co.uk Tel: 0044 0207 0971396 EDITORIAL BOARD:

From left to right Antony Scholtmeyer Pierre Andre Haus Pisit Jinopong Arnaud Dunand Sauthier Laurent Ganguillet Thitid Tassanakajohn Greg Meadows WRITERS Kelly Harvey Matt Lucas Mike Martin Namai Bishop DESIGNER Chef Media Copyright Chef Media United Kingdom Website www.chef-magazine.com

Chef Magazine is published for professional Chefs in Thailand. Published 6 times a year and available in both electronic and printed format. www.chef-magazine.com

Chef Thailand

Issue 5

The Magazine for the Professional Chef

Talk to The Chef The Season of the Thai Chef

Thitid Tassanakajohn

This months cover is Chef Thitid Tassanakajohn Photographed by Jina Klara Choi from The Turquoise Truck Creative The interview is on page 10

Greetings from Bangkok. This issue of Chefs Magazine Thailand is packed full of interviews and articles from chef stories to hot and important topics such as food waste. Coffee Works has an interesting program for its coffee production. Part of the movement of growing and using more local ingredients that is promoting sustainability, they have partnered with growers in northern Thailand that gives its coffee a very distinct flavour while also guaranteeing its quality with the freshness. There is an in depth interview with Chef Jamie Wakeford who is doing some nice cooking at Olta with his modern British cuisine. He gives an insight into what it is like working in both locations and the challenges of operation two restaurants at the same time. Chef Ton is our featured “Talk to the Chef” this month. Not much really needs to be said about him and his importance to the Bangkok culinary scene. If you haven’t tried his cuisine you should soon. Sofitel So is very active with chef Kenny Karlsson’s plans on taking restaurant Red Oven to the next level of dining. He shares with us his inspiration and plans for the future. There is the annual So Amazing Chefs gastronomic event planned for September 2019 that features eight Michelin Stared chefs. This must be a first for Bangkok to have this many stars under one roof. Sustainability, recycling, reducing air miles that food travels, reducing land fill, becoming plastic free. These are very real issues that is making headlines around the world and is a massive problem, not just in Thailand. We all need to do our bit to help solve these problems for the next generations to come. Read how Hotel Belmond Mount Nelson’s Chefs are dealing with this global problem. I really enjoy vegetables and having the chance to create interesting menus with only them is exciting. Have a look how Italian Chef Pietro Leemann has won a Michelin Star with his creative cuisine that highlight the flavours and textures of these seasonal ingredients. There is also a great story on Piedmonte, prized white truffles and its density of Michelin Stared restaurants. There has been many new restaurants and hotels opening over the past year. The continued focus of local sustainable Thai ingredients is starting to give us more and more amazing ingredients to work with. This will help to alleviate the global problem of sustainability. The more we support the local growers the better the quality will become. It’s a win win situation. Also there are plenty of recipes that feature throughout the magazine. Culinary Regards, Antony Scholtmeyer

https://www.facebook.com/chefmedia.co.uk/?ref=bookmarks https://twitter.com/chefmag

https://www.linkedin.com/feed/

MICHELIN CHEFS OF THAILAND Ryuki Kawasaki

Arnaud Dunand Sauthier

Le Normandie 48 Oriental Avenue Bangkok 10500 www.mandarinoriental.com

Gaggan Anand

Gaggan 68/1 Soi Langsuan Ploenchit Road Lumpini Bangkok 10330 www.eatatgaggan.com

Mathias and Thomas Sühring

Sühring 10 Yen Akat Soi 3 Chongnonsi, Yannawa Bangkok 10120 www.restaurantsuhring.com

Bee Satongun

Mezzaluna 1055 Silom Road Bangrak Bangkok 10500 www.lebua.com/mezzaluna

Paste 3rd Floor, Gaysorn, 999 Ploenchit Rd. Lumpini, Bangkok www.pastebangkok.com

Bo.Lan

Bo.Lan Restaurant 24 Soi Sukhomvit 53 Vadhana, Krung Thep, Bangkok http://www.bolan.co.th

Alvaro Roa

Elements Park Ventures Ecoplex 57 Wireless Road Lumpini, Pathumwan Bangkok 10330 www.okurabangkok.com

Banyen Ruangsantheia Salom & Jatuthen

Suan Thip 9 Sukhaprachasan 2 Soi 76 Tambon Bang Phut, Amphoe Pak Kret, Chang Wat Nonthaburi 11120 www.suanthip.com

Upstairs at Mikkeller 26 Soi Ekamai 10 Yaek 2 Vadhana, Bangkok www.upstairs-restaurant.com

Henk Savelberg

Savelberg Oriental Residence Bangkok 110 Wireless Road. Lumpini, Pathumwan 10330 Bangkok www.restaurantsavelberg.com

Chayawee Sutcharitchan

Jean Michel Lorain and Amerigo Sesti

Sra Bua by Kiin Kiin Siam Kempinski Hotel Bangkok Rama 1 Road 991/9 www.srabuabykiinkiin.com

J’aime by Jean-Michel U Sathorn Bangkok 105 105/1 Soi Ngam Duphli Thung Maha Mek, Bangkok 10120 www.jaime-bangkok.com

Chumpol Jangprai

Jim Ophorst

R-Haan 131 Soi Sukhumvit 53 Klongtun Nua Wattana Bangkok 10110 www.r-haan.com

T. +66 2090 2808

Sukhumvit Road, Khlong Tan, Khlong

Website: www.culineur.net

Toei, Bangkok 10110, Thailand

Email: admission@culineur.net

Dan Bark

PRU 60/1 Moo 6 Srisoonthorn Road, Cherngtalay, Thalang Phuket, 83110 www.prurestaurant.com

Jirawut Sapkiree

Methavalai Sorndaeng 78/4 Ratchadamnoen Klang Road Pranakorn Bangkok 10200 www.methavalairesidence.com

Masakazu Ishibashi

Ginza Sushi ichi 494 Erawan Bangkok LG floor, Ploenchit Road Lumpini, Bangkok www.facebook.com/ ginzasushiichiBKK

Olivier Limousin

L’Atelier de Joël Robuchon 5th Floor MahaNakhon CUBE 96 Narathiwas Ratchanakharin Rd., Silom, Bangrak Bangkok 10500 www.robuchon-bangkok.com

Pannee Ganisthanaka Ruean Panya 1300/600 Soi Ekachai 13 Norarat Uthit Road Bangkok

Pim Techamuanvivit

Nahm GF COMO Metropolitan 27 Sathon Tai Road Sathon, Bangkok www.comohotels.com/ metropolitanbangkok/dining/ nahm

Piyachart Puttawong

Saneh Jaan 130-132 Sindhorn Tower Witthayu Road Pathum Wan, Bangkok www.glasshouseatsindhorn. com/ restaurant/saneh-jaan

Riley Sanders

Canvas 113/9-10 Sukhumvit Soi 55 Klongton Nua, Wattana Bangkok 10110 www.canvasbangkok.com

Supaksorn Jongsiri

Sorn 56, Sukhumvit 26 Soi Ari, Bangkok 10110

Supinya Junsuta

Thaninthorn Chantrawan Chim by Siam Wisdom 66 Soi Sukhumvit 31 Yaek 4, Vadhana, Bangkok www.siamwisdomcuisine.com

Thitid Tassanakajohn Le Du 399/3 Silom soi7 Silom Bangrak Bangkok www.ledubkk.com

Jay Fai 327 Samran Rat Intersection Phra Nakhon Bangkok

Sujira Pongmorn

Saawaan 39/19 Soi Suanplu Sathorn Road Thungmahamek, Sathorn Bangkok 10120 www.saawaan.com

TALK TO THE CHEF Thaninthorn Chantrawan Words: Kelly Harvey

The Season of the Thai Chef

Bangkok’s food culture is a tourist attraction in and of itself. On every corner of every street, you’ll find Thai “cooks” selling premade or made-to-order dishes from their hawker cart; each dish carefully balancing sweet, salty, spicy and sour flavours. Drawing locals and tourists alike to their stalls for breakfast, lunch and dinner. While these conveniently located vendors present punters with a plethora of choices, it has also over the years created the stigma that being a chef in Thailand – regardless of whether you’re cooking on the street or in a kitchen – is by no means an esteemed career choice. It’s a “common job”. In the past decade, however, thanks to a new generation of Thai chefs, this perception has made a 180-degree turnaround; the humble cook has metamorphosized into an honourable industry leader paving the way for Thai chefs and lifting Thai cuisine up onto the global playing field. From working directly with Thai farmers and sourcing local produce to honouring Thai traditions and flavours, no detail is left untouched. In turn, drawing the attention of prestigious awards including the Michelin Guide which launched its first edition in Thailand in 2018, as well as Asia’s 50 Best Restaurants. In this year’s edition of the hallowed list, five out of the eight Bangkok restaurants are helmed by Thai chefs representing Thai cuisine. Among this new generation is Thitid Tassanakajohn, chef-owner of Le Du who made his way up the ranks after graduating from New York’s Culinary Institute of America. “I’m lucky to be part of the new upcoming generation”, says Thitid, who also goes by ‘Ton’. “It’s good for Thailand, for the Thai restaurant industry, and chefs in the future as well because they see that Thai chefs can make it by cooking thai food not 11

because of cooking European food or French. ‘Oh Thai chef? Cook Thai? They can be successful’. That’s what the new generation can see and that will make people want to cook Thai food more and be proud of cooking their own heritage.” Like many chefs, Ton found his passion for cooking while helping his mother and grandmother in the kitchen. After being encouraged by his family not to pursue a career as a chef, he graduated university with a degree in economics and worked in a bank for just one month before packing his bags for New York to attend culinary school – and later train as a sommelier at the Court of Master Sommeliers. Upon his return to Thailand six years ago, the fresh-faced chef opened his one michelin-starred restaurant – and number 20 in Asia – in the City of Angels to offer diners a different version of Thai cuisine to the one that they are used to. “I want people to accept Thai food more – in a different way. Thai food has always been popular, but I want people to see Thai food as a fine dining experience. That it could be something better.” 12

Although it might sound French, the name is derived from the Thai word for season; so it should come as no surprise that locally sourced seasonal Thai ingredients are the focus here. Using his classical French training from world-class US restaurants including Eleven Madison Park, The Modern and Jean Georges, Ton masterfully presents diners with French-influenced dishes that are rooted in Thai traditions. The secret to Thai cuisine is its ingredients; a crucial factor that has been overlooked and underappreciated by many Thai chefs, as well as the customers. “When I came back [to Thailand] six years ago, I noticed every restaurant in Bangkok was promoting only imported ingredients. And even Thai diners, they only appreciated lobster, foie gras, wagyu beef. That’s a shame. We are a country that is so rich in agriculture. Then we eat everything imported. People look at the local ingredients and think it’s cheap. Thai food is cheap. Local ingredients are cheap. It’s cheap because people make it cheap.” Over the past six years Ton and his team have been working with farmers, growers and foragers across the country to improve

Kao chuk ka-pi: River prawn mountain rice & shrimp paste

Squid & its egg, shrimp paste & palm sugar

agricultural standards and, ultimately, their produce. “If you want something good, you need to put in the effort to work with the farmers, to get them to understand, and also money as well because they have to produce it differently. “People here in Thailand, we take it for granted that we can grow everything almost all year round. Sometimes we forget the season and we push everything too far in terms of nature. We try to grow things that are not supposed to be in season. At the end of the day, I think it’s bad for the variety of the food. “Like all over the world, we have a thousand vegetables that we can eat in Thailand. But everyone only eats carrot, broccoli, bok choy and that’s it,” explains Ton. “Sometimes I use a vegetable and some Thai people don’t know we have this in Thailand, they don’t even know the name.” The menu at Le Du changes with the seasons. Not only do Ton and his team base their dishes on seasonal ingredients, but also the feeling of the season itself. Each summer – and by far the hottest months of

Khao-chae: Jasmine icecream, pork & salted fish and chili 13

Pickled beetroot & chicken curry 14

the year in Thailand – his signature Khao Chae, consisting of shrimp and pork balls served with pickled radish, pork powder and a scoop of cooling jasmine ice cream is a highlight, while his signature River Prawn reinvents traditional Khao Khluk Kapi, consisting of organic rice cooked with fragrant shrimp paste and pork jam and served with perfectly done river prawns, is a prominent feature throughout the year. Ton admits that receiving a Michelin star was a dream come true for him but notes that it’s an even bigger opportunity for Bangkok’s dining scene. “It’s one of the ultimate recognition for chefs and to have that to ensure that Bangkok is ready for Michelin Guide, that takes the standard of the whole city in terms of the dining scene. Now people see Bangkok as a dining destination, not just for street food.” Currently the entrepreneurial chef has his hands full with his series of family-style Thai restaurants including Baan, BackYard by Baan as well as Baan in Taipei. When he’s not running his mini empire, Ton loves to go to Jay Fai, his favourite restaurant of all time. Not only is Jay Fai the ‘Queen of Street Food’ but she’s also a long-time family friend, “It’s like eating at her house. And the ingredients are super good.” Although not Thai, Ton gives credit to David Thompson of Nahm as well as chef Bo from Bo.Lan for paving the way for Thai cuisine. He also offers valuable advice to aspiring young Thai chefs looking to follow in their footsteps: “Now being a chef is something very cool. It’s a good thing that it’s more popular, but then the new generation might see it as being too easy to be a chef. They think you just go to culinary school, then can come out and open a restaurant. That’s not how it works in this industry. You have to go to work [with] who you want to be, who you look up to. Work in the best restaurant that you possibly can, and have patience. It’s a shitshow but it will pay off someday if you have enough patience.” Chef

Industry Topic Words: Kelly Harvey

A Thai Co The Big Island versus the Big Mango

Sun, sea, and sand on a tropical island paradise has always been a no-brainer combination for a holiday destination. But can the same be said when trying to run and operate a restaurant? 16

onundrum

Jamie Wakeford, Chef and Owner of Bampot (Phuket) and Olta (Bangkok) Restaurants. staurants

Covering an area of 576 sq km, Thailand’s largest island, Phuket, has long been attracting locals, tourists, and expats alike to flock to its shores to experience its white sand beaches, dramatic karst islands, and frozen coconut cocktails. Home to 89,072 permanent residents, the island welcomes an additional 5.3 million tourists each year. And while its dining scene doesn’t quite rival the Thai capital of Bangkok (yet), it has been making waves in the industry. In December 2018 the Michelin Guide

announced the addition of Phuket and neighbouring PhangNga province to its Thailand edition, with PRU being the first restaurant on the island to be awarded a Michelin star. In stark contrast, the sprawling metropolis of Bangkok – 1,569 sq km to be exact and home to 10.35 million people – is known for its vibrant street-food culture, colourful nightlife, ornate temples and towering skyscrapers that fill its neverending skyline. In 2018, Forbes named Bangkok the most visited city in the world with 17

20.5 million travelers visiting the Thai capital in 2017, according to the Mastercard’s Global Destination Cities Index. But it’s not just its number of visitors that has been making international headlines; Bangkok has long been dominating the Asia’s 50 Best Restaurants Awards too, with progressive Indian restaurant Gaggan taking the top spot for four consecutive years. Despite it being knocked down to number two this year, Bangkok remains well-represented with a total of eight restaurants making the coveted list. Not forgetting Bangkok also boasts four two Michelin-starred restaurants and 22 one Michelin-starred restaurants, putting it on the map for international foodies as a fine-dining destination. So is the grass really greener on Thailand’s biggest island for a chef, or is it just covered in sand? Alternatively, is Bangkok a chef’s dream destination, or is it just more polluted? According to Jamie Wakeford, chef-owner of Bampot in Phuket and Olta in Bangkok, “they both have their challenges.” Scottish-born Jamie and his wife Helen both started working in the hospitality industry with the aim to travel the world. After working his way up the ranks at various establishments across the UK, and with internships at both Heston Blumenthal’s Fat Duck and Gordon Ramsay’s Maze under his belt, the couple left the

18 26 28

homeland to see the world, with Asia being their ultimate goal. Their first stop was Baku in Azerbaijan for 2 years, before heading to Shanghai, followed by Phuket in 2013. “In Phuket you rub shoulders with all these millionaires, so before I knew it I had a seasonal beach club. That’s where I met [my business partner]”, relates Jamie. Four months later, the beach club closed as planned and in early 2015 Jamie and his newfound partners opened the doors to modern European bistro, Bampot, in the northern part of the island in Cherngtalay. Fast forward four years and one Michelin Guide listing later, the wellestablished team opened their second venue, Olta, serving up modern British fare to Bangkok punters in the leafy-green Suan Phlu neighbourhood. While Bampot and Olta share the same DNA, there are several undeniable differences; most notably the market. “There was a lot of adjustment at Bampot when we opened. We originally did something quite similar to the menu [at Olta], but it just wasn’t received at all. I had a screaming match with someone in the first week because we didn’t have French fries on the menu and he was just berating me. So there was a lot of adaptation. In Bangkok we can do what we want to do. The market is much more open here.

“There’s a bigger talent pool in Bangkok. And the chefs that come through are really good, but there’s so many places. They can leave and go get another job anywhere. In Phuket the marketplace for recruitment is a constant battle with the hotels and service charge. "

19 27

“The hard thing in Phuket is you have this amazing high season and you make a good amount of cash and then in low season you spend it. So what you see is a lot of places go, go, go and then they just close and disappear.” For Bampot, high season typically sees an 80-20 split of tourists to expats and locals, while in low season the market inverts to see 70% expats and locals to 30% tourists. “In Bangkok the demographic is fascinating. We had mainly expats the first couple of weeks at Olta, now it’s 70% Thai, with repeat visits from locals.” Over the past four years, a wave of change has swept over the island. Development is rife, particularly in the northern part of the island, bringing with it a new breed of restaurants. Award-winning local favourites such as PRU, Acqua, and Suay are but a few elevating the dining scene on the island; and rumour has it there are 20 28

many more set to follow in their wake. Despite this surge in development, sourcing ingredients in Phuket proves difficult. “You would think that it being closer to nature that you’d have more produce, but it doesn’t have that infrastructure,” explains Jamie. Surprisingly, local vegetable suppliers grow only some of their produce on their grounds in Phuket and source the rest from markets in Chiang Mai. Fish also proves difficult to source, as it took Jamie and his team two years to find a quality fishmonger. “We also import a little bit more than we would [at Olta] because the market wants it. They want those recognisable cuts and grades of meat. It’s a lot easier in Bangkok, you’ve got much more selection. The price point is also better in Bangkok so you can pass that on to the guests. “It’s frustrating because the produce is

Chef

21 29

“There was a lot of adjustment at Bampot when we opened. We originally did something quite similar to the menu [at Olta], but it just wasn’t received at all. I had a screaming match with someone in the first week because we didn’t have French fries on the menu and he was just berating me. So there was a lot of adaptation. In Bangkok we can do what we want to do. The market is much more open here.

so good in Bangkok. It’s good in Phuket but it’s not as good as it could be. Phuket is difficult, but it’s starting now. I think it’s about a year out until we have a similar level of supply in Phuket. It’s hard to find anything different. Creatively it gets quite difficult because your raw ingredient isn’t there, there’s no new things coming in, coming out.” While Bangkok proves to be the winning conundrum in terms of sourcing produce, it ties with Phuket when it comes to recruiting. “There’s a bigger talent pool in Bangkok. And the chefs that come through are really good, but there’s so many places. They can leave and go get another job anywhere. In Phuket the marketplace for recruitment is a constant battle with the hotels and service charge. “They both have their challenges recruiting but if you can get good people, train them well, pay them properly, structure development for them, you can keep them.” Admittedly, the dining scene was only one of the contributing 22

factors that lead Jamie and his business partners to open a restaurant in Bangkok. The other was the lifestyle. In 2017 Jamie and Helen welcomed their first child, and in Bangkok there is not only more for a young family to do, but life is also a little bit easier. “Things like Grab, being able to have your groceries delivered, access to a gym that is not extortionate and part of a hotel, things like that we’d just been missing. We’d been on an island and were getting a bit sleepy – a bit retired almost.” With the family’s new home located only a short walking-distance away from Olta – in the Suan Phlu neigbourhood – and an abundance of international schools and childcare facilities to choose from, they now have everything they need right on their doorstep. While Jamie and his business partners have plenty of plans in the works, he does offer one piece of advice for chefs looking to open a restaurant in the Land of Smiles: “It’s difficult to do business in Thailand, whether you’re in Bangkok or Phuket. But it’s easier having two.” Chef 23

Brewing a brighter future for the hill tribes. Lanna cafe enables hill tribes villagers to grow coffee,escape poverty,and live sustainably with each cup that brews. Together, we are empowering local communities.

Serving Restaurants in Thailand and the USA with direct trade coffee from Thailand. Roasted in Thailand and California.

Reach out to us to connect about serving coffee that changes lives. sales@lannacoffeeco.com for USA and info@lannacafe.org for Thailand

When you buy

TALK TO THE CHEF: Kenny Karlsson Words:Matt Lucas

THE RETURN OF KENNY

KARLSSON

“I need to set standards and involve myself in training the staff. I have 33 chefs to take care of. It’s a little less cooking and more thinking in my head, creating new things, and setting standards.”

The tall Swedish man was busy wiping the counters, checking the tom yum baked fish, one of the specialties for Saturdays By the Bay, a monthly event at Red Oven. A table of guests waved him down and he quickly came back to them with Thai seafood dipping sauce, a crucial condiment for dining with seafood. Made of garlic, lime juice, oyster sauce and heaps of chilies the sauce is one of the 400 items available at the buffet restaurant. Each dish in the large open dining area has its own particular taste, flavor, and ingredients. The diversity makes the guests happy and challenges the white dressed chef. Once he’d helped his patrons, the Chef De Cuisine, Kenny Karlsson, sat down to talk about his background, his love for the restaurant, and why Bangkok is one of the best cuisine hubs in South East Asia. “I always loved to cook,” Karlsson began. “My grandmother taught me since I was very young. We baked pies, quiches, and everything.”

Starting off in the kitchen led him on a path through Uppsala University where he studied Restaurant and Hospitality. His schooling had him wait tables, work in the kitchen, and do all the jobs necessary to bring a restaurant to life. After the first year, cooking called to him. The outside world beckoned to him too. He traveled to Australia for a year where he worked in the industry. “Growing up in Sweden, people stay in Sweden. My mom always said if you are a chef you can wander the world and learn new things. She always encouraged me to go travel,” Karlsson said. His return to Sweden and graduation had him apply for a position at So Sofitel in Bangkok. Located in the heart of the city, the hotel was a long way from home, but he got the position and was on a plane to the other side of the world. The capital of Thailand is a cuisine hub for the region. “I think Bangkok has always been a city with a pulse. At this moment

there are 12,000 restaurants,” Karlsson said. “People love to go out more here. They always go out with family and friends. It is so easy here. There are restaurants and bars on every corner. There are so many choices.”The city’s wide variety makes it a paradise for chefs like Karlsson. Western, Chinese, Japanese, Indian, French and other cuisines mix together creating a dynamic scene great for emerging chefs like Karlsson. From 2013 to 2015, Karlsson stayed with So Sofitel working in the Red Oven. He learned and helped the restaurant blossom. In 2015 he moved to Brassiere 9 in the Silom district. The restaurant serves traditional French fare with a twist. While there he was employed as the Executive Chef. A position that allowed him to grow and understand how important management was. “I learned a lot from my previous job,” Karlsson explained. “I need to set standards and involve myself in training 27

the staff. I have 33 chefs to take care of. It’s a little less cooking and more thinking in my head, creating new things, and setting standards.” Now Karlsson has returned to his original restaurant to bring those new standards to the Red Oven. His return to Red Oven a month ago has him bringing his new experiences to his old home. He hopes to implement a new style of thinking to the establishment which encompasses everything from the layout to the dining. The Red Oven's space has an internal logic to it. The areas, western, Japanese, Thai, etc. are spaced out to allow the patrons to graze upon the food. The open floor plan allows both staff and customers to freely walk about and there is plenty of seating space. There is an open and bright area toward the north of the building and then a more intimate space towards the south. This allows guests to choose their dining room. In addition in the north is a row of large windows that take in the sun and give a view of the majestic Lumpinee park. The staff at the Red Oven is as large as the dining area. There are between 50-60 members in the establishment in total. “The Japanese kitchen has eight chefs, the Thai kitchen has six, the cold kitchen has ten and the western kitchen has ten,” Karlsson said listing off his kitchen employees. Having that big of a staff can be a burden on even the most experienced chef and Karlsson admitted that his first years in the country were hard. He had to adjust to the workflow and to step back, to begin to delegate tasks to others. Managing people demands a different approach from what his traditional French instructors took. “When I was young I had two French chefs. They taught me really French style. They taught us the hard way. They would even throw things at us sometimes. If I did that here they would run,” Karlsson said with a laugh. The times of corporal punishment in the kitchen are fading luckily. But with a large workforce there are still cultural issues to deal with along with having to come up with new ways of managing with people. “Sometimes if I show my staff something, they will say they understand but they don’t understand,” he said. “If they don’t understand they won’t want me to show how to do things 28

correctly. They don’t want to lose face. It’s a Thai thing.” While there are downsides to having to navigate the culture of face, and sometimes things being misinterpreted, for Karlsson there are also many positives. The staff has had very, very minimal turnover. There has only been one departure of the 50+ employees in the last four years according to Karlsson. “I have a very good connection with my staff. If you are good to them, they are loyal to you. If I don’t treat them well, they will be gone.” The relationship with the staff becomes even more important since Karlsson means to implement changes. The competition in the city is fierce. There are over 35 hotels with buffets in the city, according to Karlsson. This makes it necessary to create new promotions and new ideas to lure new guests and retain the old. “We want to do more live stations. I want to do foie gras, beef tartare on a tableside, maybe have a salmon station where you cut the fish in front of guests. Today when you go to a restaurant you don’t want to sit there. I want it to be more interactive with the guest.” The patrons at the restaurant are diverse with many coming from out of town but also a strong local scene. Demographically, the crowd encompasses everyone, Thais, Westerners, Japanese, etc. all regularly flock to the Red Oven. The diversity in guests and the diversity of cuisines is a unique challenge, but in a city like Bangkok, Karlsson aims to make extraordinary moves in the dining world. Chef

Food Photography | Cocktail Photography | Videography | Menu Shoot

TALK TO THE CHEF: Pietro Leeman Words:Namai Bishop

30 16 16

Chef Pietro Leeman

Europe’s First Vegetarian Michelin Master “Opening a purely vegetarian restaurant - they called us crazy!’

Moving the Earth to the Stars The Chef who earned Europe’s first Michelin star for his earthy Vegetarian Restaurant

Laughed at - to Lauded “Opening a purely vegetarian restaurant - they called us crazy!’ laughs Chef Pietro Leemann “But that was twenty years ago and the Italian restaurant scene had its roots in age-old tradition. Nobody considered or even understood special diets, macrobiotics or even healthy food lifestyles.” Fast forward to today and worldwide, the public’s awareness of the environment, how food is grown, treated and sold is fuelling the increased demand for more healthy food options. Vegetarian food is no longer a laughing matter.

salads, to more elaborate and interesting creations, that are managing to tempt vegetarians and carnivores alike. Furthermore, dining experiences have now developed to feature entire dedicated menus catering to the growing demand from vegetarians and vegans. One restaurant that pioneered the ‘exclusively vegetarian’ menu format is Michelin started Joia in Milan. Having earned Europe’s first Michelin star awarded to a purely vegetarian restaurant (an accolade its held ever since) it remains the only vegetarian restaurant to own a star in Italy - and still sets the benchmark for vegetarian fine dining. Twenty-Nine years from the opening, Joia Evolving ‘Naturally’ Whilst most restaurants have long had standard-fare restaurant is considered the most important entity in vegetarian options on their menus, these have now Europe for a green, ethical and sustainable cuisine of which Chef Leemann is the undisputed pioneer. evolved from common pastas, risottos, soups and

The man who managed to convert a generation of Italian meat lovers to vegetable fine-dining fanatics was Swiss Chef Pietro Leemann. With his bold approach and creative recipes he managed to expand a nations appreciation of vegetables, bringing the centre stage of the dish instead of “supporting role”. More over, by using his formal training skills and well-honed cooking techniques, he pushed the boundaries of vegetables’ adaptability even further, thereby elevating the humble, earthy vegetable to the lofty realms of award winning fine-dining. It’s one thing to earn accolades for fine dining, its another to do it for what was then considered a “niche” cuisine - yet even more notable to be a pioneer of an increasingly important dining movement. 34

For it Chef Leemann has earned his share of awards: In 2000 chef Leemann was honoured with Pellegrino Artusi prize for the quality and unique nature of his cuisine. In 2010 he received the Città di Fabriano award. Not one to rest on his laurels, the Chef is tireless in his own research and development, having written several books on not just cuisine and food culture but also philosophy (more on Asian Taoism influence on him later). He has also founded with his friend and co-author Gabriele Eschenazi the first international festival of vegetarian culture and cuisine, “The Vegetarian Chance”, now successfully in its fifth edition. In 2015 he established Joia Academy, an

indipendent institution created to disclose the vegetarian culture values from a nutritional, healthy, agricultural, social, philosophical and psychological point of view. Leemann, the patron saint of vegetarian fine dining is leading his Green Crusade! Roots in Technique Having trained under some of the greats, including Angelo Conti Rossini and later Fredy Girardet di Crissier in Switzerland, the master of nouvelle cuisine that defined the dining movement in the early 1980’s, Chef Leemann learned how a dining movement can push parameters of traditional cuisine. After moving to Italy he worked with the “godfather” of Italian cuisine Gulatiero Marchesi.

“Whilst Fredy Girardet had taught me rigor in the workplace and insistence on absolutely respecting the parameters of quality, it was Marchesi taught me to ‘think’ about cooking.” “It was a magic time!” the Chef explains. “The quality of restaurants reached great heights and there was dynamism in cuisine. Yet, I was not happy. Cuisine seemed to be fenced in culturally and territorially.” At that time it was France, with it focus meat based menus and emphasis on heavy sauces using butter and cream, that was considered the bastion of grand cuisine. “Everything else was peripheral and secondary.” He continues “I started to become interested in other directions, people

were starting to speak about vegetarian cuisine and biological farming. I became a vegetarian myself.” Devouring piles of vegetarian cook books too, the Chef fed his seeming insatiable thirst for knowledge on the vegetarian approach, deeming his own style as a “kitchen architect”. And then the Chef discovered Asia! Asian Calling! “I landed at the Shanghai airport one rainy autumn day. The cab driver tried to add an extra hundred dollars to my fare to take me into town. I soon learned as a young Chef that the reality was quite different from the legendary Asian I had imagined! My first impulse was to escape.” But perseverance got the better of the Chef

and he enrolling at the great Tsuji School for courses in Japanese and Chinese cooking in exchange for his knowledge of Italian and French cuisine. “I immersed myself in that world and learned the language, practiced Tajiquan, studied and ate a great deal.” He quickly learned “a country’s gastronomic culture and recipes are determined by geography and climate - it’s a different approach to life than in Europe.” Asian-influenced ‘Natural Cuisine’ Influenced by cultural differences he discovered while cooking in Asia, looking at the unique ways two cultures can treat the same ingredient, he developed his personal philosophy of ‘natural cuisine’ (Alta Cucina Naturale) based around 35

36 22

organic produce without meat. Referring to another great Italian Marco Polo and his travels that brought new knowledge of a little known world, the Chef discovered not just new ingredients, cooking techniques and philosophy but most of all learned how ingredients change their very characteristics after they are naturally and organically assimilated in different cultures. “It is interesting also to see how the same ingredients lead to similar results: they make pasta with wheat flour in China the same way they do in Italy. Chili peppers are fermented with beans in South America to round out the chili’s taste much the same way they are fermented with soy in China to obtain a hot pepper paste that is quite similar, even if no one has ever transmitted this information! We are living in a time of great cultural exchange, encouraged by the frequency of travel and easier communication that takes place through the television and Internet, accelerating the tempo. These exchanges are quickly changing the way of eating in both Asia and Europe.”

nominated to represent his adopted city as Chef Ambassador during the Expo Milan in 2015. Here, in simple surroundings, he serves as part of his strikingly bold menu of three different tasting experiences: Discovery, Emphasis and Zenith. Inspired by nature and true to his locale, he features ingredients mostly sourced from small farms surrounding the city. Both his menus and dishes are creatively titled, conceived and presented. For example, the starter ‘Man shall not live by bread alone’ is the Chefs witty spin on the classic Italian panzanella, a riot of colour and flavour and texture featuring sauces flavoured with ripe ruby raspberry, fiery sharp wasabi, smooth, toasty almond and cooling cucumber, stimulating all the senses.

Verdant Verdura I talked to the Chef in the balmy days of late summer, at his vegetarian “pop up” branch of restaurant Joia, during a fourhand Michelin event at the appropriately named 5 star Rocco Forte resort “Verdura” - meaning vegetable in Italian! The resort also proved an apt environment Sensing a change for a vegetarian Chef to do his food At the same time the Chef notes the justice: the resort showcases fresh and cultural differences in the use of the senses organic local Sicilian produce, including in dining “In Japan, for example it is: sight, oranges (nearby Ribera earning its own smell, touch, taste, and sound. In Europe protected designation for its juicy varietal and America, it is taste and smell, followed of ‘navels’) and milky almonds. The resort by sight and texture, and finally sound. In itself grows its own olives, herbs and fruits China it is smell, touch, taste, sight, and used in its regular menus. sound.” Rocco Forte’s own award winning chef It is this awareness - especially eating with consultant Fulvio Pierangelini also the complete range of senses - that has adheres to Leemanns food philosophy of shaped the Chefs approach to expanding “we are what we eat”, using organic and the boundaries of cooking with vegetables. seasonal local ingredients only; both chefs It became clear to the Chef from his own live by their deep rooted respect for the traditional training that vegetables were environment, nature and food’s essential often over cooked, loosing their texture, nutritional values. crunch, feel, taste and scent and their Here at Verdura, Chef Leemann delivers individual characteristics disguised with the same creativity and poetic spirit in the heavy sauces. Instead Leemann advocates four-hand menu, composed of 4 courses care in how to handle each vegetable rapturously entitled: La sorgente della vita according to its properties and to eat hummus, wasabi cannellini green bean them raw first to best understand them. pate A symphony of flavours ! He encourages chefs to be daring when From Switzerland to Asia, Milan and now building dishes, recognising that planning Siccily it seems this "kitchen Architect's" a great vegetarian meal takes increased Alta Cucina Naturale is picking up legions creativity. of fans and making vegetarian food Practising what he preaches at his own choices even more ripe for the picking! Chef restaurant in Milan - he was after all rightly 37

Suppliers of Fresh farmed BlueFin Tuna to the Restauarant Industry from the centre of Bangkok to ensure immeadiate delivery

Utic Foods (Thailand) Co Ltd Soi Angloplaza Surawong Road Suriyawong Bangrak Bangkok Tel: 02-267710

INGREDIENT: Coffee Words: Matt Lucas

The world of coffee isn’t just about the beans. It’s not just about the caramel chocolate smell that wafts into the nose after a fresh pot is brewed. Nor is about it the jolt of energy from a shot of espresso. The world of coffee is about the people that help support the industry and nourish it.

Thailand’s Integrated Tribal Development Programme is composed of a group of people that nurse and aid that world. The history of the company begins with Michael Mann, a 2nd generation Thailand expat whose parents worked in agricultural development with hill tribes in Thailand. Mann’s father originally came to the country in 1959 and as part of the church. The mission worked in agricultural development and in 1960, the first coffee beans in Thailand were planted. Mann would see his father’s growth and after studying in California he returned to the Land of Smiles in 1990 to continue on developing the area. Many of the farmers were in extremely impoverished and lacked citizenship to Thailand. “The villagers wanted to get out of

poverty,” Mann said about the time. “We helped create gravity fed water systems to provide water. We’d surveyed the town and they needed water and sanitation. The region was well known for growing opium and when the first coffee beans came to fruition the price was a low four to five baht per kilo. One of the major problems was the inability to dry and process the beans correctly. The farmers became indebted to middlemen as they were unable to store the beans for extended periods of time. In conjunction with CoffeeWORKS, one of Thailand’s largest roasters and B2B coffee suppliers, Mann began to help the farmers learn how to honey process the beans. There are three principal methods of processing coffee, natural, washing,

“We now work with 35 villages of 400 families and 200 tons of coffee. We started at 4 tons of coffee initially.” 42

or honey processing. The latter gives the beans a fruitier more distinct flavor and while the pulp and seed are removed some or all of the mucilage remains. “It’s difficult, you have to constantly rotate the seeds in the sun,” Mann explained. Mold can be set up and fermentation can set in. But if done right it can add body, sweetness and really enhances the cup.” The added flavour along with the ability to store the beans for a longer time initially increased of the beans produced. It took several years for the process to work itself out through. The hill tribe farmers couldn’t risk experimentation and so CoffeeWORKS bought the beans regardless of how they turned out. Allowing for crucial educational development in the production process. “They were doing all these different experiments with the natural pulp processing and we were doing the cupping and roasting analysis,” Dale Lee CEO of CoffeeWORKS said. This development along with other infrastructural developments implanted by the ITDP has helped the farmers flourish. “The price of Thai coffee is higher than world cost,” Mann said. “We now work with 35 villages of 400 families and 200 tons of

coffee. We started at 4 tons of coffee initially.” The introduction of Starbucks into the country has been another boon for the farmers. The international company has implemented quality control. “Sixteen or seventeen years ago Starbucks opened the first coffee shop. When they opened the quality of our coffee wasn’t up to standards,” Mann said. “After 2-3 years with all the quality controls implemented we were able to get into Starbucks.” Since Starbucks started buying beans from the northern farmers more and more beans are getting on the market. Initially, Starbucks started at just 1 farm. “Now there are five or six villages that are work with Starbucks,” Mann said. The ITDP is working with Lanna café (the company being formed in in 2001). The café is part of the Fairtrade Labeling Organization which ensures strict quality control. Several key points are part of the café and organizations practices including producers receiving fair prices, a restriction on child labor, sustainable production is encouraged and all aspects of trade and production are open to public accountability.

The growth of the coffee has also seen a corresponding growth in education and welfare. The ITDP, a registered nonprofit organisation in Thailand, has helped develop four schools in the north. “Usually water is the first need,” Mann said. “Then comes agriculture, income, and then education and health.” With all five essentials taken care of, the farmers are facing more complicated problems now. Climate change is impacting on the seasons. “Pricing isn’t stable,” Mann said. “It’s good now but it might haunt them in the future, through trade agreements with other countries.” The world is uncertain. That much is true for everyone, everywhere but for the ethnic farmers in Northern Thailand for the ITDP roots have been planted and fruit has been born and as long as we keep true to our principles the future is looking very bright for Coffee grown and produced in Thailand Chef ITDP http://www.itdpinternational.org/ Lanna Thailandhttps://m.facebook.com/LannacafeCM.TH/ Lanna USAhttps://www.lannacoffeeco.com/ 43

Piedmonte

INGREDIENTS: White Truffle Words:Namai Bishop

Home to one of the world’s most prized ingredients, the revered white truffle of Alba, and boasting one of the highest densities of Michelin-starred restaurants, International Editor Namai Bishop savours a slow and leisurely tour of this region’s finest tables and meets the Chefs putting Piemonte in premier position.

Slowly does it The sleepy town of Alba, in Italy’s northwestern Piedmont, with its gently undulating hills cushioned with a placid fog, is a picture of serenity. It is no surprise that in this listless land was the very birthplace of the now worldwide culinary movement “Slow Food”. Fittingly, the region’s languid pace and its reliance on age-old cooking methods as well as it’s rich heritage of agriculture, ancient vines and monastic wine making methods is the very essence of the Slow Food philosophy: sourcing only naturally ripened, locally sourced food and a culinary respect for tradition. Yet for a few fleeting weeks every year, the region is roused from its soporific slumber as hoards of gastro-fans stir up a culinary frenzy here. From all corners of the world Gourmands gather during October and November to catch the seasonal hunting of a unique gastronomic gem: the famed white truffle of Alba. This aroma of this heady-scented tuber ‘tartufi bianchi’ fills the streets as Chefs cook dishes that best showcase the delicate musty flavours and perfume of this most prized, elusive ingredient. At dawn,

the best Chefs line up to meet the local truffle hunters, the trifulau, to ensure the best of the day’s treasure trail. Whether used simply shaved to bejewel a humble plate of perfectly al dente local pasta, such as Alba’s native Tagliolini, or served with a rich cheese or meat-filled Agnolotto another native pasta dish, or studded into locally produced salamis, truffles both the rarest white and more readily available black varietal, are ubiquitous. It seems at every hairpin turn in the sweeping hills of the region, truffles dominate every menu. A rich density of Michelin-starred restaurants Chefs’ worldwide have come to value this buried treasure - and valuable these truffles certainly are: gram for gram one of the highest costing ingredients. As customer demand grows for this prized product and visitor numbers to the region over the last 20 years continue to skyrocket, Alba and its surrounding territories catering to the demand have attracted talented Chefs. The small and remote region now boasts one of Italy’s highest concentrations of Michelin-starred restaurants! 45

A-list Alba Set in the very heart of Alba is the region’s culinary chart-topper, three Michelin-started Piazza Duomo, and number 15 on S.Pellegrino’s World’s 50 Best list. Considered a culinary Mecca, Chef Enrico Crippa has created his own style of contemporary Italian cuisine incorporating Piedmont’s native ingredients, many of which are grown on its own gardens, at the foot of the fine vines of the Ceretto winery - all under the same ownership. Their lands are amongst the most fertile: 160 Hectares of prime Estate vineyards, including a coveted 11 hectares in the finest Barolo DOCG and 8 in Barbaresco DOCG ensure their wines are consistently ranked amongst the finest worldwide (including the single estate Barolo Brunate 2013 with its robust yet softened tannins that I sampled as well as the sublime and more feminine Barbaresco Asili 2009 single vineyard) and their 46

agricultural produce is equally impressive. The greenhouse and plots house some 400 botanical and horticultural plant varietals, all carefully cultivated, and many based on ancient and unusual varietals. These appear in spectacular yet simple dishes like the starter dish on the “Lange Now” tasting menu, of “Cardoon and Cardoon” - an ancient thistle vegetable similar in texture and taste to a artichoke / celery cross. Appropriately many dishes reflect a dazzling, almost vegetable-dye colour palette. Colour and textures were apparent to all my senses as I ate on one of just 11 tables (or one of “11 mini-restaurants” as they are deemed) under a fresco painted by none other than the prize-winning artist Francesco Clemente. This is a masterclass in contemporary artistry. No surprise when I learned of the Chef’s training in Japan and it’s rich heritage of horticultur as well as his techniques honed at kitchen of the ultimate

kitchen professor and godfather of Italian cuisine Gualtiero Marchesi as well as Frenchman Michel Bras. The Female Chef Pioneer: First of the region’s Michelin-stars The original Michelin started restaurant is in contrast steeped in tradition. Relais & Châteaux properties are renown for their gastronomy and Relais San Maurizio a, former Cistercian monastery dating back to 1691, is no exception. The monks knew a thing or two about terroir and picked their spot well: a microclimate exists here that allows for a rich terrain with abundant supplies of organic vegetables and an array of pungent herbs, all grown in it’s own organic garden. As well the hotel’s own Truffle Bisto, the Relais houses one of Piedmonte’s heritage restaurants: the very first to be awarded not one but two Michelin-star back in the early 1970s, when the stars in the region were not nearly as prevalent as they are now.

Pioneers of fine cuisine and fine wine pairing in the area, husband and wife team Guido Alciati (front of house) and Lidia (a talented cook) opened Guido da Costigliole in Langhe - now in the hands of their sons - back in 1961. Long before the Slow Food movement became a trend, this couple were the forerunners, practicing what is now preached: serving food made carefully from pure ingredients, selected from local suppliers and paired with the fine wines from the same region. The couple hosted top names in politics, film as well as a inspiring other visiting chefs who would dine here, like Gualtiero Marchesi, Antonio Santini and Giorgio Pinchiorri, later patron of Florence’s famous Enoteca Pinchiorri. Perhaps these chefs identified the bold creativity of Lidia, who served a fixed daily menu and a fixed price - but was far from fixed in her approach as she “invented” what is now a popular dish enjoyed worldwide, the Agnolotto. Her agile 47

fingers worked as scales (she never weighed or measured) and as a kitchen implement, hand-rolling, kneading and pinching the filmthin feather-light pasta case. She revolutionised what was a humble dish of pasta stuffed with left overs (hence never did two plates of Agnolotto ever taste the same) to instead, pre-cooking 3 meats, pork, rabbit and veal, all separately and then mixing them according to her own recipe and own style of pinching the pasta parcels dubbed “plin” to capture all the flavours into one delicate morsel. I tasted two varieties: the “napkin” style (al tovagliolo) simply cooked in plain water, and presented equally starkly, enveloped in a crisp white napkin, unadorned with sauce or broth to better allow the simple yet rich flavours shine. It’s made all the more basic as I was instructed to simply use my fingers Another version I sampled was prepared and served coated with a meat stock. left over earning her the nickname 48

“Lady of the Agnoletto” - and the prestigious Padella d’Oro to boot. Old Traditions, New Generation Today, decades later the mantle has been successfully passed to the next generation, with Luca Zecchin at the helm, the young chef Lidia personally trained. “I use the techniques Lidia taught me, and also the respect for local ingredients and methods that blend them, like the native veal soaked in local wine” the Chef told me as he explained his daily changing menu, changing according to the freshest offerings 80% are locally sourced. Lidia’s own son Hugo heads the kitchens of the Guido restaurant in town and two other sons Andrea and Piero are front of house, one at each branch. “We were taught to use heart and passion as the principle ingredients in hospitality. That’s the lesson our parents passed down to us and

we carry that responsibility and privilege” Andrea told me as he sat with me at the end of a multi course tasting menu with paired wines, surrounded by carefully curated modern art in contrast with the ancient stone of the vaulted monastic dining room. “I am the wine list”! A bold statement originally made by Guido but he put his money where his mouth was, pairing the plates himself and racking up rare and sought after wines in his vaulted cellar. Today, three cellars that were once the monastery’s chilling rooms, cradle a cornucopia of over 3,000 labels (around 40,000 bottles in total) lovingly selected to showcase the best of the region and far beyond. Indeed, the area is also home to some of Italy’s most prestigious wines, including the DOC Barolo, Barbaresco, and Barbera varietals. These wines, displaying earthy notes of nutty chocolate, hint at the

other product that grows abundantly here: the hazelnut, specifically a regional variety named Nocciola Tonda Gentile Trilobata, which is IGT (Indicazione Geografica Tipica)-certified. Alba of course is the hometown of much loved hazelnut-chocolate breakfast spread Nutella! A versatile ingredient, the hazelnut is used by chefs in their sweet and savoury dishes alike: sticky sweet torrone nougat from Alba is best paired with Moscato di Asti or Passito, a richlyflavored, silky wine made from dried Moscato grapes or as a savoury enhancement, blended into dips or crushed to add texture and depth atop vegetables or meat crusts. The region is rich with heritage, a wealth of small independent suppliers reaping the treasures of its fertile land where nature set the pace - one that is slow to grow yet rapidly changing international appetites. Chef 49

INDUSTRY TOPIC Words:Namai Bishop

Wasted! At the Chef’s Table

Food wastage is a daily issue for Chefs in their kitchen, but rarely does it get brought in an engaging way by a Chef to the very centre of the Pass let alone to the forefront of the public’s mind. Even more rarely does a Chef succeed in having luxury consumers lining up to “taste waste”! But one bold Chef, at the legendary 5* Hotel Belmond Mount Nelson in Cape Town is managing to do just that.

Waste Centre stage - literally! “Chefs should stop cooking like Chefs!” chants the Chef speaker, rallying the enraptured crowd. Taking Waste centrestage, literally, right here under the bright lights in a packed amphitheater in Cape Town - as well as figuratively in his kitchen - is Chef Dion. I’m at a Luxury Travel conference of invited guests from the crème of international hospitality professionals rubbing shoulders with the finest hotels, restaurants and lodges in Africa and around the globe. This savvy crowd comprise some of the most sophisticated luxury brand representatives, more accustomed to slick presentations on meeting the discerning expectations of the very highest calibre clients. But this down to earth Chef has them eating out of his hand it seems! They can’t get enough as he regales them with kitchen tales and shocks them with waste statistics: “Did you know that from 4 chickens, 1 kg of perfectly usable waste is regularly just discarded, that hundreds of kilograms of waste, simply thrown into the garbage that could otherwise be used for edible goods. For too long fashion has dictated that onion skins, potato peel, fish bones, cartilage and other off cuts have not been up to scratch. Cooking as a Chef, up to 50% of a fish is discarded into trash. But we all know: the meat near the bone is the tastiest. If 52

we follow traditional methods, we are throwing all that flavour away. What a true waste! We consume without really looking at what we are consuming, we are so far removed from the reality of the farmer - all the blood, sweat and tears, and time that they put in to creating glorious fresh produce. In our kitchens, by putting Waste first, we are rediscovering the whole product and maximising it’s use to appreciate an ingredient in its entirety. We are not doing anything new, we are simply doing what we are supposed to: use everything as nature intended.” This hits home to an audience increasingly making choices professionally and personally motivated by environmental and moral concerns especially here in Cape Town where the recent drought has had a radical effect on the tourism, the restaurant trade and the lives of so many - causing a radical rethink on issues such as sustainability and wastage. From Tasting menu to Wasting Menu! The day after his rapturous presentation, I join the Chef at his usual place of work Cape Town’s Belmond Mount Nelson, affectionately named “the Nelly”. It’s hard to imaging here, in gentile surroundings of the city’s finest Grand Dame hotel, a veritable institution of tradition, heritage and elegance, that has famously seen Presidents and movie stars pass through its gilded doors, that something radical is cooking up! Executive Chef Chef Rudi Liebenberg is the pioneer of a movement that is converting

his kitchens, in a colonial enclave of gentrified elegance, into a hub of radical creativity. Here the Chefs are loosening their stiff whites and in turn, letting their creativity loose, experimenting with unconventional methods and new recipes. We discuss the approach that inspired the sensation of the WasteTasting menu:a five-course menu made from the unwanted parts of fruit and vegetables, meat and fish used in their own kitchens served on popular Saturday lunchtimes and at the prime position of The Chef’s Table. Not just the idea but the quality of the food has Cape Town’s Gourmands gasping and the most discerning clientele with a taste for only the finest in life here at The Belmond Mount Nelson, lining up! The future of Luxury it appears is actually rather humble. Fashionably rejected - a shifting trend I’m about to taste a selection of his canapés: small bites from his tasting menu of “Waste Products” creatively converted to fine dining, like the spicy lamb samosa, mini pies and blinis using vegetable remnants and meat off cuts which are smoked, dehydrated and braised to make the fillings. “We call it ‘fashionably rejected’ - we take products that for so long have been acceptably the norm in so called ‘proper’ kitchens to reject and discard. Instead of following the fashion pack, we are being left field: we are salvaging unfashionable rejects to create amazing flavoured foods. That’s our challenge, that’s our

mission, that’s our anti-fashion call!” Trashy to Tasty “Respect the whole Process” is the ethos: take an ingredient and look at it differently as a Chef. That is the message touted by the Chef. For too long good food has been associated with the finest cuts, the top tier, the highest grade, the choicest cuts. No longer. The kitchen call here in South Africa is challenging the traditional notions of quality. So shunned cauliflower and broccoli stalks become atjar (a fermented pickle), cordials are made from ginger trimmings or pineapple peels and carrot tops are transformed into pesto, aubergine skins are made into pickles. Lettuce leaves and charred leeks become creamy cold soups, tendons are served crispy with whipped beef fat and mushroom flavouring, trout scraped from the bone makes a tender tartare and trout tempura is created from the collar of the fish, finished with lemon skin salsa. And to finish how about some baguette ice-cream?! Unconventional Renée Magritte the surrealist artist, could not have said it better himself: “A carrot is not just a carrot”. These words plaster the walls of the kitchen and depict an altogether more radical movement in creative culinary art. Dion continues: “Chef’s shouldn’t see though a regular Chef’s eyes: but instead, as what all an ingredient could be.” 53

Salmon trout tartare with confit belly, see recipe on page ___ 54

“Enough is enough. It’s time for a change. But not for changes’ sake - instead we are addressing a real issue: food waste. As Chefs, we are taking an opportunity to look at food differently; to re-examine, re-educate, re-evaluate.” We are no longer handling ingredients as we “should” be and are expected to be as fine food Chefs. Instead, we are experimenting with techniques to create better tasting food using unconventional ingredients and what is usually considered “waste” product. Stop cooking like a Chef! Chef Dion spoke with some melancholy as he told me “Chefs have forgotten why they became Chefs, you are only a master once you have mastered the art of utilising a whole cauliflower in one swipe!” His recipes do justice to such simple ingredients. “Respect an ingredient. Stop looking at it through a Chef’s trained eyes, and instead through a different perspective. Peel away the layers: see what lies underneath. With the cauliflower take the leaves that are usually discarded, finely shed the outer leaves and blend with the heart of the same cauliflower to make a textured kimchi!” This is the sort of basic food recycling that the Chefs are utilising in one of the highest grade restaurants in this fine dining environ. Reverse thinking “For too long we have been trained to use ingredients in a set method, the traditional way. We are stepping away from that: take traditional methods but use the ingredients more boldly. What we are doing now in reverse thinking.” Yes we top and tail a vegetable in the traditional way, setting aside the finest florets and prime loins of meat separately. But unlike the norm, these aren’t prepared first: we turn our attention primarily to the off cuts. That way the fun and culinary wizardry creativity starts with the off-cuts from the get go!” Thus waste is now at the very heart of his kitchen. “It was only when we put the waste above the table that we understood the challenge - but also the opportunity!” Chefs are no longer hiding unwanted food under the chopping surface - all waste is kept strictly above board! He continues “Looking at what would otherwise be in the bin, and think how to use it best in our cooking leads to an exciting creative process one that is healthy for all Chefs to encounter.” “Here at the Hotel, one of the most chic in the City, we take waste and make it magic! Look at the mass of discarded orange halves

from the daily breakfast buffet used to make morning juice - these are usually thrown out to the trash - instead we are blitzing the remnants, heating through and reducing down with sugar and lime to make a homemade marmalade that we are the serving at our afternoon tea! We are using the same citrus to make relishes, what we call “archers” for our citrus in the dinner menu. Now isn’t that ‘all day dining’ spun on its head?!” laughs Chef Dion. In an industry where perfection is the norm, the method of utilising traditionally undesirable products still manages to raise an eye brow. The hotel is using this approach to encourage creativity amongst their young Chefs as well as setting a brand new, unconventional trend in food preparation, it takes the wisdom of the past, the teachings of traditional culinary arts, whilst something new. Grandma Knows best “My great grandma Ouma Violet knows best!” laughs Chef Dion as we sit on the leafy terrace of the Belmond Mount Nelson on a balmy afternoon. “From since I was 4 year’s old she taught me how to respect the ingredient and how to create magic with just the little we had. Growing up we were taught to be frugal because we didn’t have much and simply had to survive. Every ingredient was used top to tail. Anything that was (rarely) not prepared for eating was discarded into recycling units in the garden to make compost. We didn’t grow up with the culture of a ‘trash can’! Here at the hotel too, what we really cannot use, we use in the hotel’s own worm farm!” The lessons he learnt went beyond frugality but inspired his passion and palate as a Chef: “She could turn a cheap marrow that grew in the back garden into a spice flavoured explosion that took my palate on a journey I still can’t forget. So my Ouma gave me my first hit of the food drug and I was hooked! After that I trained - in a class 14 girls and me! At that time cooking was not seen as the rock star career it is now, so you can imagine the grief I got from fellow mates at school doing cookery instead of woodwork!” The Chef’s bold determination and defiance of the norm has defined his approach as a Chef. As I walked out of the kitchens and the words written large on its walls, I can’t help but agree that sometimes looking at things from another perspective, like when a “carrot is not just a carrot” makes you be able to pull culinary rabbits out of a hat! Chef 55

Cookbooks

Recipes

Orexi by Theo Michaels

Cypriot Lamb Shanks: Theo Michaels Salad 21…31…41…51…: Enrico Croppa Grouper and Chu-Chee Curry: Thitid Tassanakajohn Bouillabaisse: Kenny Karlsson Salmon Trout Tartare: Dion 57

COOKING THE BOOKS...Orexi by Theo Michaels

Orexi is an enticing collection of more than 80 classic and modern recipes inspired by the flavours of Greece and Cyprus. In this book, Masterchef UK's Theo Michaels pays homage to his family heritage, championing traditional dishes and sharing his own modern cooking. Presenting a feast for the eyes as well as the taste buds, his fresh and delicious food is presented for readers to cook, serve, and enjoy. Theo grew up in North London, America and Hertfordshire, but there was always Cypriot food on the table. Food is entwined within his Greek/Cypriot culture, not only for its taste or fuel, but the fact that having a meal forces you to stop, sit down, and spend time with people. That's the real magic. And that's what Theo aims to bring to readers of Orexi. The word ‘orexi' means appetite. ‘Kali orexi' is ‘enjoy your meal' and is said with gusto before any communal eating. Theo chose the recipes that he, his friends and his family like to eat. There are some classics, some that featured on his family kitchen table growing up, and some created along the way, inspired by the food he was cooking and developing or from his pop-up supper clubs that propelled him into the world of cooking after Masterchef (2014). Theo aims to champion Greek cuisine, which he describes as being ‘about opulence, hospitality, simple beautiful ingredients, restraint and proper food, the stuff you want to eat' and to show a new side of Greek cuisine and promoting the fact that it is so, so much more than hummus and moussaka… The book is divided into chapters entitled Meze, Sea, Land, Sun, 58

BOOK OF THE MONTH

Fire and Sundowners, designed to represent the Greek way of life and the importance it places on provenance and seasonality. ‘Greek food, for me, all stems from humble beginnings. Village food that, over the ages, has evolved in both sophistication and technique, while some remaining very much the same. The idea of the unique chapters was to emphasise where the food comes from. "When we say sea, we means that one just there, next to the taverna you're sitting in. When we say Land, we mean that land, the one you're feet are resting on in Cyprus," Theo explains. With Orexi, you too can eat like a Greek by celebrating simplicity, seasonality, abundance, healthy balance and most importantly, the joy of sociable eating. Beautiful food sings from these pages: juicy watermelon, glossy kalamata olives, fragrant oreganoroasted meats and delicate fish wrapped in vine leaves. Choose a selection of mouth-watering dips and sharing plates to create a Cypriot-style meze; enjoy the freshest fish and seafood, perfectly grilled or fried and served with nothing more than a dusting of salt flakes and a squeeze of lemon juice to season; cook tender yogurt-marinated lamb on skewers over charcoal and wrap it in fluffy homemade pita to experience souvlaki at home; or whip up vibrant vegetable and pulse dishes, from cracked wheat pourgouri to slow-cooked fasolia beans. Finally, make rich Greek desserts the sweet note to end your meal; serve just enough syrup-drenched baklava with a bitter black coffee to satisfy that craving, or unwind with an Ouzo Sour or Brandy Sunburn Cocktail. Kali orexi!

RECIPE

Recipe from Orexi! by Theo Michaels

CYPRIOT LAMB SHANKS IN STICKY SAUCE arni kormou tis kyprou SERVES 4 • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

4 lamb shanks 2 onions, sliced 4 garlic cloves, chopped 1 tablespoon smoked paprika 1/2 tablespoon ground cumin 1/2 tablespoon ground coriander 1/2 tablespoon ground cinnamon a pinch of cayenne pepper 1 cinnamon stick 1/2 teaspoon ground cloves or 5 whole cloves 250 ml/1 cup red wine 3 tablespoons pomegranate molasses 1 tablespoon Greek honey 3 dried bay leaves 100 g/3/4 cup pitted ready-to-eat prunes (or apricots) 500 ml/2 cups passata/strained tomatoes salt and freshly ground black pepper olive oil, for cooking 2 tablespoons toasted pistachio nuts, chopped, to garnish a generous pinch of dried rose petals (see Tip on p.165), to garnish freshly chopped coriander/cilantro, to garnish (optional)

Preheat the oven to 180°C (360°F) Gas 4. Season the lamb shanks generously and brown them in hot olive oil in a lidded ovenproof pan until coloured all over, then remove from the pan and set aside. In the same pan, fry the onions slowly for about 10 minutes until they have coloured and turned a deep golden hue, then add the garlic and cook for a few more minutes. Add all the spices and stir through to coat the onions, then add the wine. Cook with a lide and cook over a high heat to reduce the wine by half. This will concentrate the flavour of the sauce. Finally, add all the other ingredients and return the lamb shanks to the pan, bottom-side down, so the bone is sticking up. Slowly add about 500 ml/2 cups of water, just enough to cover the meat (the bones can stick out). Bring this to a simmer, then cover and place in the preheated oven for 2 hours. Once done, remove the pan from the oven and let it rest for 10 minutes before removing the lid. Serve the lamb shanks sitting upright, with a few ladles of the juice poured over. Garnish with the pistachios and rose petals, as well as some freshly chopped coriander, if you like. 59

RECIPE

Salad 21…31…41…51… BY Enrico Crippa

Ingredients for salad 160gr of mix salad, composed of: • leaves of “Gentilina” • leaves of “Parella” • valerian • watercress • poppy • dandelion • primerose leaves • spinach • Trevisano radicchio • Field salad ( trusot) • Red beetroot leaves • Beetroot leaves • tarragon • burnet • sorrel • santoreggia savory • majoram • red mizuma • green mizuma • chinese mustard • chervil • “Mordigallina” • Celery • Lovage • green and red shiso • dill • raw fennel • nasturtium

For the flowers • • • • • • • • • • • 60

Marigolds: red white purple orange yellow Violet flowers Primerose flowers Borage flowers Bluebottle Chives flowers & garlic flowers

Ingredients for the Amaranth Chips Method for the Herbs flavoured oil • 200 gr of amaranth seeds • 13 gr of instant dasci • 1,200 of water • oil for frying Method For the Amaranth Cook the Amaranth as a risotto with water and instant dashi for about 40 minutes without salt it. Once cooked, spread it out between two sheets of baking paper and let it dry. When its completley dried, break it in irregular pieces and fry in hot oil. Ingredients for herbs flavoured oil • 500 gr of Parsley dragoncello • 1 liter of olive oil ( Occhipinti)

Boil the aromathic Herbs for less than a minute, blitz in a blender and filter the oil with a colander and paper.

Ingredients for the sauce • Herbs flavoured oil • Barolo vinegar • White and black sesame • Nori algae finely chopped • Katsobushi • Candied ginger and its juice To Serve Clean the Leaves and Flowers. Season and mix with the Herb oil, plate, and garnish with flowers.

RECIPE

Sole Sauce By Jamie Wakeford Ingredients • • • •

1 Sole fish Ask your fishmonger to prepare for pan frying 50g flour 10g good quality curry powder

Method Start with the prepared Sole fish and dry with clean cloth or tissue. Dust in the flour and curry mix Remove any excess Place in a pan with medium to high heat, you should hear a sizzle when it hits the pan.Dependent on size 3-4 mins per side. At eight minutes add 75g butter, when the butter foams start to baste by carefully spooning foaming butter over fish. Do this for around one minute then remove the fish to a resting tray. Keep the butter on a medium heat until it starts to turn darker, a light brown with a hazelnut smell (beure noisette) remove from heat add juice of one lemon, 10g capers, 10g parsley chopped, serve with charred lemon and a green salad.

Grouper & chu-chee curry

• Chopped Dried chili 10 ea • Chopped Shallot 3 tbs. • Chopped Garlic 3 tbs. • Chopped Galangal ½ tsp. • Chopped Lemongrass 1 tbs. • Kaffir lime skin ½ tsp. • Chopped Coriander root 1 tsp. • Shrimp paste 1 tsp. • Salt ½ tsp. Ingredients for the Chu-chee curry • Chu-chee curry paste • Rich coconut milk 250 g . • Coconut milk 500 g. • Palm sugar 100 g. • Fish sauce 100 g. Method Grind all the ingredients thoroughly Add the rich cocunut milk and stir into the chu–chee curry paste. Add the coconut milk, palm sugar and fish sauce and reduce on a medium heat about 15 minutes Blend and strain Steam the Grouper for 5 minutes per 100 g portion and serve with rice 61

RECIPE

By Thitid Tassanakajohn

Ingredients for the Chu-chee curry paste

RECIPE

BOUILLABAISSE

BY CHEF KENNY KARLSSON

Ingredients

Method

3 pounds of at least 3 different kinds of fish fillets 1-2 pounds mussels 1 pound squid or crab 1/4 cup olive oil 1 cup thinly sliced onions 2 leeks, white and light green parts only, thinly sliced 1/4 fennel bulb, thinly sliced, or 1 teaspoon of fennel seeds 2 cloves garlic, crushed 2 large tomatoes, roughly chopped 2 red capsicum 1 bay leaf 3 sprigs fresh thyme One long, wide strip of orange zest 1/2 teaspoon saffron threads 2 teaspoons salt 1/4 teaspoon freshly ground black pepper 500 ml white wine Directions for Sauce Rouille: 1 Tbsp hot fish stock or clam broth 2 cloves peeled garlic 1 small red hot pepper 1/2 teaspoon salt 1/4 cup soft white bread, pulled into bits 1/2 cup olive oil

Put hot fish stock or clam broth into the bottom of a blender. Add garlic and red hot pepper, salt and bread. Blend until very smooth. With the blender still running, add olive oil slowly and stop the blending as soon as the oil disappears. At serving time pass Rouille in a little bowl along with the bouillabaisse. Each serving is about 1/2 a teaspoon that you stir into your soup. Use gingerly like Tabasco. Method Heat 1/4 cup of olive oil in a large (6-8 quart) pot on medium high heat. When the oil is hot, add the onions, leeks, and fennel. Stir to coat the vegetables with the olive oil. Cook on medium heat until softened but not browned, about 10-15 minutes. Add the crushed garlic, chopped tomatoes, chopped capsicum, bay leaf, thyme, saffron, salt, white wine and orange zest. Cook until the tomatoes are soft and broken down. Then cut the fish fillets into 2-inch pieces. Bring 2 cups of water to a boil. Lay the fish pieces over the vegetable mixture and pour over with 2 cups of boiling water. Bring everything to a boil, and cook, uncovered, for about 5 minutes. Add the mussels, squid, and/or crab, pushing aside the fish so that the shellfish is now covered in liquid, and boil for 10 minutes more, uncovered.

RECIPE

SALMON TROUT TARTARE WITH CONFIT BELLY BY CHEF DION

6 portions

For the confit belly Ingredients • • • • • • •

For the tartare Ingredients

For the dressing Ingredients

•

• • • • • • •

400g salmon meat (scraped fro the spine bone 10g sesame seeds freshly toasted just before mixing 100g shallots finely diced 10g salt fine 10ml mirin 2g sesame oil 5ml dashi 5g white pepper ground

• • • • • •

100ml confit belly olive oil, (which was reserved from the confit process) 80ml lime juice 10g salt 8g sugar 2g Xanthum gum 4g with pepper ground 5g curry leaves finely chopped

Method

Remove all the meat from the spine of the salmon, (triple check that all the bones are removed). Gently chop the meat into a coarse texture, (do not chop into a paste). Place the chopped meat into a mixing bowl and add the rest of the ingredients. Mix well and adjust seasoning according to your taste.

Place the oil, lime juice, salt, sugar and Xanthum gum into a blender and blend until emulsified. Mix in the curry leaves.

500g salmon trout belly 200g coarse salt 200g granulated sugar 100g wakambe seaweed, (blend into a powder) 20g dill chopped finely 20g coarse white peppercorns 500ml olive oil

Method I n a mixing bowl combine the salt, sugar, seaweed, dill and white peppercorns and mix well. Completely cover the belly with the mixture and allow to cure for 2hrs. Carefully remove the cure, getting as much salt and sugar off as possible. Place the cured belly into a 3rd pan. Bring the olive oil to 70°c and pour over the belly. Cover the 3rd pan with foil and allow to sit for 1hour at room temperature. Gently remove the belly, reserve the oil for the dressing. Flake the belly into chards making sure that all the bone are removed.

Serving suggestions Best served with toasted stale sour dough cruets, and fresh mixed bitter greens

Events and News

Michelin starred chefs

To cook up a storm at So Sofitel Get ready for big, bold flavors. Classic yet creative recipes. Endlessly delicious experiences. From 15th September till 22nd September 2019, SO Sofitel Bangkok brings together the SO AMAZING CHEFS 2019 with a brand-new league of renowned chefs and culinary maestros representing the 8th Edition, this year with 8 Michelin-starred chefs plus 8 key activities. Epicures of the city are not only invited to indulge in a gastronomic adventure at SO/ Bangkok’s dining hubs but also witness an intense two-day chef Culinary Showdown. The 8 Michelin-starred chefs plus 8 chef maestros in total highlighting this year’s 8-Day culinary spectacle hails from more corners of the world than ever before, with each chef bringing their own unique flairs and cultural influences. Begin the first day on Sunday 15th September, with Oyster Shucker, Chef Jacques Cocollos from the world-famous oyster cultivation area Marennes-Oléron which is located on the coast of the French region. New events this year included THE ART OF BAKING, on Monday 16th September at Gaggenau kitchen at MIXO, with the only female from Iron Chef Thailand, Chef Thananya Kaikaew The return of Chef Nicolas Elalouf of Man Mo brings in fusing European ingredients into authentic Chinese creation, handcrafted and delicious in one bite. We fly in 1 Michelin-starred chef Takatomo Izumi from Jiki Miyazawa in Kyoto, offering THE NIGHT OF KAISEKI, with a series of exquisite Japanese traditional dishes matched with wine 64

or sake. With our highlight event is SO popular, we double up the fun with 2-Day SO AMAZING CHEFS, The Culinary Showdown on Wednesday 18th and Thursday 19th September A total of 16 highly-rated chefs will go knife-to-knife in a two-day competitor. 75-minutes to create a winning dish from a selection of secret ingredients, working as a team, all chefs do there best in a cook-off showdown. Professional judges and industry shakers will select the winning chefs based on presentation and taste.A lot of heat yet with a lot of fun we can assure you that! The return of CHEESE@SO, THE SO AMAZING CHEFS EDITION with its cheese-making savoir-faire, Les Frères Marchand, one of the oldest food artisans in Eastern France. Patrice and Phillipe Marchand, imported their own cheese making as Nutty vintage comté, the creamiest aged parmesan reggiano, fruity époisses de Bourgogne matured in white Burgundy wine, Normandy camembert with a rich tang and so much more. For one-night-only on Friday, September 20th, cheese connoisseurs will get to please their discerning palate with these rare cheeses. As always, fine wine will be on pour for those who’d like to ease into the evening as they savor enchanting bonne bouche. For Three exclusive nights from 20th till 22nd September, eight chefs will craft a glorious diner at Park Society restaurant. The extravagant eight-course experience lets curious epicures taste the culinary arts of eight different renowned chefs at the top of there game.

CHEFS & CULINARY EXPERTS PROFILES Bastian Falkenroth* (Düsseldorf, Germany) Ambitious and aspirational, he made his way to the two Michelinstarred restaurant Le Moissonnier at the young age of 20. Named the favorite chef of the year by the Frankfurter Allgemeine Zeitung, he then took his culinary career to the limelight by opening his own one Michelin-starred restaurant U. das Restaurant in Dusseldorf

María José San Román* (Alicante, Spain)

A chef and restauranteur. Famed for fusing authentic Mediterranean flavors with her own splash of imagination, at the Michelin-starred restaurant Monastrell. As the proprietor of Grupo Gourmet Alicante, she also oversees a collection of six restaurants plus an artisan bakery workshop.

Nick Kim*** (New York, USA)

He kick-started his culinary journey across Europe, spending most of his formative years working alongside Masa Takayama at Ginza Sushi-Ko in Los Angeles. As one of the masterminds behind the success of Shuko in East Hampton and New York City, he has been awarded numerous accolades including three Michelin stars and a four-star review from the New York Times. Paul Liebrandt** (New York, USA) Best known for his two Michelin-starred restaurant Corton in New York, Liebrandt was considered one of the important pillars of the Big Apple’s culinary scene. The documentary entitled A Matter of Taste — Serving Up Paul Liebrandt to learn why this genius was named the youngest three-star chef by The New York Times, the best and the brightest by Esquire and best new chef by Food and Wine.

Rob van der Veeken* (Eindhoven, Netherlands)

A culinary teacher with a lineup of up-and-coming protégés, he is the head chef at the famed De Karpendonkse Hoeve. Situated in Eindhoven the restaurant is renowned for holding its Michelin star ever since 1979. Helmed by Chef Rob, De Karpendonkse Hoeve continues to achieve new heights with his new culinary creativity.

Simon Scott* (Castres, France)

The chef-owner of 1 Michelin-starred Bistrot Saveurs is one of only two British Michelin-starred chefs in France, Prior to relocating permanently to France, he was the executive chef at the Savory Grill and before that assistant chef at the Ritz Hotel in London. akatomo Izumi* (Kyoto, Japan) A master in kapp-dining, he is the owner of one Michelin-starred restaurant Jiki Miyazawa in Kyoto. Dining at this single-counter restaurant is an unforgettable experience; with simple, blissful flavor combinations. With the freshest ingredients and culinary precision, chef Izumi brings his A-game every single time.

Thierry Drapeau** (Saint-Sulpice-Le-Verdon, France)

For more than 15 years now, he has been perfecting his craft in the culinary world. Situated in the historic Logis de la Chabotterie, chef Thierry’s two Michelin-starred namesake restaurant has garnered much compliments and awards. Thierry also has a new establishment named L’escale by Thierry Drapeau in Saigon.

Thomas Smith (Bangkok, Thailand) With 20-plus years of experience in the UK and France, SO Sofitel Bangkok’s Head Culinary Designer has worked in a number of Michelin starred restaurants, including London’s Savoy Hotel and Les Saveurs in Toulouse, as well as a stint at a six-star hotel in Dubai. Over the years, collaborated with legendary chefs including Heinz Winkler, Michel Roux, Gary Rhodes, and James Martin.

Thananya Kaikaew (Bangkok, Thailand)

The the only female chef from the Iron Chef Thailand TV show her specialization lies in sweets, so it’s no surprise that desserts star at her restaurant. Her unique and skills in dessert making Ssince her early age pastry has been her personal preference. Today, her accomplishment is beyond her dream. with hert recipes being full of imagination and creativity like an art masterpiece that is full of origination and determination.

Jacques Cocollos (Marennes-Oléron, France)

Born to restaurant owner parents, Jacques is no stranger to the world of good food. After obtaining a tourism degree, he worked his way up from commis waiter to F&B consultant before moving to Ireland where he cultivated oysters for 15 years. In 2011, he moved to the world-famous oyster cultivation area MarennesOléron in his native France, where he has been exporting top quality oysters from his oyster farm to Asia since 2009.

Nicolas Elalouf (Hong Kong)

Fusing European ingredients into authentic Chinese creations, he offers a fresh take on dim sum and Asian recipes. Having worked for L’Atelier de Joël Robuchon in Hong Kong, coupled with his experience at Ding Tai Fung, he combines the best of worlds ingredients and creates meticulously handcrafted dim sum and much more.

Patrice & Phillipe Marchand (Nancy, France)

The brothers are maintaining their family’s long tradition in fresh dairy produce specializing in cheese, an involvement that dates back to 1880. Philippe, an active member of the Select Committee of the French Association of Cheesemakers-Affineurs and member of the International Cheese Guild, is in charge of the cheese business, while Patrice manages the kitchens of the 'Lez’art', 'P’tit Cuny' and 'P’tit resto du marché couvert' restaurants in Nancy, France.

AccorHotels Thailand Chefs

Joost Bijster, Chef de Cuisine of Park Society Kenny Karlsson, Chef de Cuisine Red Oven Piti Saengmanee, Executive Sweet & Savory Chef Surasak Songsuk, Sous Chef of Park Society Sornnarin Thongkhaw, Japanese Sous Chef SO Sofitel Bangkok Nicolas Basset, Head Chef of Belga Rooftop Bar & Brasserie, Sofitel Bangkok Sukhumvit 65

Events and News Phuket, Thailand, April 2019 – Culinary excitement and innovation continues at Banyan Tree Phuket with the arrival of experienced Japanese chef Shiga Takahiro. With over 20 years of experience mastering

the precise art and skills of Japanese cuisine on an international stage, Mr. Takahiro brings a new dimension of tradition and versatility to Taihei’s elegant menu. Specialising in sushi, sashimi and teppanyaki, Chef Shiga’s delicate approach to blending and balancing flavour perfectly complements the scrumptious selection on offer at Taihei. Over the course of his career, he developed his talents in Chiba and Tokyo in Japan, before moving to Beijing, Shenzhen and Kuala Lumpur focusing mainly on interpreting Japanese cuisine in

Taihei at Banyan Tree Phuket acquires New Japanese Chef

his own unique style. His career began at the tender age of 17 in Chiba before moving on to Tokyo at the age of 21 to gain a first-hand experience at some of the most famous restaurants and hotels in Tokyo. Over a decade later, he made the move to take his cuisine overseas sharing his style of Japanese cuisine through China and Malaysia. The next stop in his impressive career is Taihei at Banyan Tree Hotels & Resorts’ flagship resort. “I am excited by the opportunity because Banyan Tree is a famous brand,” Chef Shiga said, “and Banyan Tree Phuket is the first villa resort in Phuket. My philosophy is

to integrate local fresh products with high quality ingredients imported from Japan in order to satisfy the taste of our international and well-travelled guests.” From the rich flavours of kobe and wagyu beef to the delicate tastes of Tuna “Toro” belly, fresh wild salmon or comfort dishes like tori teriyaki, Taihei offers grilled dishes cooked to perfection as part of its contemporary Japanese cuisine. The restaurant also offers an extensive selection of delights such as Cyutoro sushi and Hamachi mint sashimi. With countless dishes to choose from, Taihei offers a truly sensational experience for discerning diners of all tastes.

Gastronomic tours from the publishers of Chef Magazine From chef to diner, we announce the launch of Chef Magazine Gourmet Tours. Out of the kitchen to the diner’s table, the intimate relationship between chef and client has never been stronger. Out of 25 years’ experience of fine-dining world-wide to lovers of great food, we offer a new and unique opportunity. We have taken our unparalleled knowledge of the world of the professional chef and we are putting it at the disposal of lovers of fine food.

Our first tour is Kyiv Ukraine majestic, mysterious, mighty

For more information please visit www.chef-magazine.com 66

CutBoy • Specialist Japanese knife retailer. • With in-house Sharpening and Fixing • Bespoke knife handles and knife covers

CutBoy located in downtown Bangkok. all of our knives are made in Japan by master blacksmiths with a wide variety of knives from all over all “hand-picked” by CUTBOY. Our after-sales services include sharpening, and repairs, all completed in house, by hand. on Japanese imported stones. If sharpening your knife is as important to you as it is to us you will find our selection of Japanese imported stones is second to none. Sustainability is one of our top priorities, we offer custom hand crafted handles, sayas, knife rolls, and bags all made by top quality local tailors and carpenters. Available from our stores at Sukhumvit soi 38 and Seacon Square Srinakarin www.cutboyknife.com Phone number: 0941982394 or 0816219723 67

Dr. Johann Siegert

It all started in 1824, when founder Dr. Johann Siegert first produced Aromatic Bitters as a medicinal tincture designed to alleviate stomach ailments. Originally known as “Amargo Aromatico” Angostura® Aromatic Bitters has now become a by word for Chefs and Mixologists alike as an integral ingredient in food and cocktails. Chef

Chef Magazine

PUBLISHED BY

Chef Media PUBLISHER

Peter Marshall peter@chefmedia.co.uk Tel: 0044 0207 0971396 EDITORIAL BOARD:

Chef Magazine is published for professional Chefs in Thailand. Published 6 times a year and available in both electronic and printed format. www.chef-magazine.com

Chef Thailand

Issue 5

The Magazine for the Professional Chef

Talk to The Chef The Season of the Thai Chef

Thitid Tassanakajohn

This months cover is Chef Thitid Tassanakajohn Photographed by Jina Klara Choi from The Turquoise Truck Creative The interview is on page 10

ขอสวัสดีทุกท่านจากกรุงเทพมหานครครับ นิตยาสาร Chefs Magazine Thailand ฉบับนี้อัดแน่นไปด้วยบท สัมภาษณ์และบทความมากมาย ตั้งแต่เรื่องเล่าต่างๆ ของเชฟไปจนถึงประเด็นร้อนที่สำ�คัญอย่างเช่นขยะอาหาร คอฟฟี่ เวิร์คส์ (Coffee Works) มีโปรแกรมการผลิตกาแฟที่น่าสนใจ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวในเรื่อง การเพิ่มอัตราการปลูกและการใช้วัตถุดิบท้องถิ่นซึ่งสามารถช่วยให้เกิดความยั่งยืนได้ พวกเขาได้จับมือกับชาวไร่ ในภาคเหนือของประเทศไทยซึ่งเป็นภูมิภาคที่กาแฟที่มีรสชาติที่โดดเด่นอย่างยิ่งพร้อมรับประกันคุณภาพและ ความสดใหม่ของผลผลิต บทสัมภาษณ์เชิงลึกกับเชฟเจมี เวคฟอร์ด (Jamie Wakeford) ซึ่งกำ�ลังปรุงอาหารชั้นเยี่ยมสไตล์โมเดิร์นบริติชอยู่ที่ ร้านออลต้า (Olta) เขาได้แชร์สายตาอันเฉียบคมกับเราเกี่ยวกับทั้งเรื่องสถานที่และความท้าทายในการบริหารร้าน อาหารสองแห่งในเวลาเดียวกัน ส่วนคอลัมน์ “Talk to the Chef” ของเดือนนี้เรามีเชฟต้นเป็นดาวเด่น ซึ่งแท้จริงแล้วเราอาจไม่จำ�เป็นต้องเอื้อนเอ่ย อะไรมากมายเพื่อกล่าวถึงตัวเชฟและความสำ�คัญของเขาต่อภาพลักษณ์ของอาหารภายในกรุงเทพ หากคุณยังไม่ เคยได้รับประทานอาหารของเชฟต้นก็ขอให้รีบไปลิ้มลองในเร็ววัน โซฟิเทล โซ (Sofitel So) กำ�ลังเดินหน้าเต็มกำ�ลังไปกับแผนของเชฟเคนนี่ คาร์ลส์สัน ในการนำ�พาร้านเรด โอเว่น (Red Oven) ไปสู่อีกระดับของการรับประทานอาหาร เชฟเคนนี่ได้แบ่งปันแรงบัลดาลใจและแผนการในอนาคตให้ เราได้รับฟัง ในเดือนกันยายน 2019 นี้ มีแผนการจัดงานศาสตร์แห่งอาหารโซ อเมซิ่ง เชฟ (So Amazing Chefs) ประจำ�ปีขึ้น โดย มีเชฟมิชลินจำ�นวน 8 ท่านเป็นไฮไลท์ของงาน ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่กรุงเทพฯ จะมีดาวมิชลินมากมายเช่นนี้มารวม ตัวอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน ความยั่งยืน การนำ�กลับมาใช้ใหม่ การลดระยะการขนส่งอาหาร การลดจำ�นวนที่ถมขยะ และปรับตัวสู่โลก ไร้พลาสติก เหล่านี้คือประเด็นที่จริงจังซึ่งเป็นปัญหาใหญ่และกำ�ลังเป็นพาดหัวข่าวอยู่ทั่วโลกไม่เพียงแค่ใน ประเทศไทยเท่านั้น เราทุกคนจำ�เป็นต้องช่วยกันคนละไม้คนละมือในการแก้ปัญหาต่างๆ เหล่านี้ให้แก่คนรุ่นต่อ ไป อ่านได้ใน บทความที่ว่าด้วย วิธีจัดการกับปัญหาระดับโลกเรื่องนี้ของเชฟโรงแรมเบลมอนด์ เมาท์ เนลสัน ผมชอบรับประทานผักมากและการได้มีโอกาสสร้างเมนูที่มีส่วนประกอบแค่ผักอย่างเดียวก็เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น มาก มาลองดูว่าเชฟชาวอิตาเลียน ปิเอโตร ลีร์แมน ได้รับดาวมิชลินจากเมนูสุดสร้างสรรค์ของเขาที่เด่นเรื่องรสชาติ และเนื้อสัมผัสของวัตถุดิบเฉพาะฤดูกาลได้อย่างไร นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวที่เยี่ยมยอดเกี่ยวกับ พีมอนเต (Piemonte) ซึ่งเป็นเห็ดทรัฟเฟิลขาวที่ได้รับรางวัลและความ นิยมของมันท่ามกลางภัตตาคารที่ได้รับดาวมิชลิน มีร้านอาหารและโรงแรมเปิดใหม่มากมายในปีนี้ ซึ่งการสานต่อความตั้งใจในการใช้วัตถุดิบท้องถิ่นของไทยอย่าง ยั่งยืนนั้นเริ่มจะเปิดช่องให้เราได้ทำ�งานกับวัตถุดิบที่ยอดเยี่ยมจำ�นวนมาก นี่จะช่วยบรรเทาปัญหาระดับโลกใน เรื่องความยั่งยืนได้ ยิ่งเราสนับสนุนผู้ปลูกวัตถุดิบท้องถิ่นมากเท่าไรก็จะยิ่งได้วัตถุดิบคุณภาพดีขึ้นเท่านั้น ซึ่งเป็น สถานการณ์ที่ทุกฝ่ายล้วนได้ประโยชน์ นอกจากนี้ยังมีสูตรอาหารมากมายที่นำ�เสนอในนิตยสารตลอดทั้งเล่ม ด้วยความคำ�นึงถึงในอาหาร แอนโธนี่ โชลท์เมเยอร์ Antony Scholtmeyer

https://www.facebook.com/chefmedia.co.uk/?ref=bookmarks https://twitter.com/chefmag

https://www.linkedin.com/feed/ 69

TALK TO THE CHEF Thaninthorn Chantrawan Words: Kelly Harvey

ฤดูของพ่อครัวชาวไทย

70 62

วั ฒ นธรรมอาหารของกรุ ง เทพเป็ น สิ่ ง ดึ ง ดู ด นั ก ท่ อ ง เที่ยวในตัวมันเอง ทุกมุมของทุกถนน คุณจะเจอกับร้าน อาหารที่ขายรายการที่ทำ�มาแล้วหรือรายการที่ทำ�ตา มออเดอร์จากรถเข็น ทุกอย่างล้วนผสมผสานระหว่าง ความหวาน ความเค็ม ความเผ็ด และความเปรี้ยวเข้าไป ด้วยกัน ทั้งหมดทั้งดูดให้นักท่องเที่ยวทั้งท้องถิ่นและ ต่างชาติเข้ามาในร้านสำ�หรับมื้ออาหารแสนอร่อย ในขณะที่ร้านค้าสะดวกเหล่านี้นำ�เสนออาหารและตัว เลือกมากมาย แต่มันได้สร้างรอยแผลเป็นให้กับความ เป็นเชฟในประเทศไทย อาชีพนี้ถูกมองว่าเป็น “อาชีพ ทั่วไป” ไม่ว่าคุณจะทำ�อาหารในครัวหรือตามรถเข็น ก็ตาม ต้องขอบคุณเหล่าเชฟรุ่นใหม่ที่ทำ�ให้ตลอด 10 ปีที่ ผ่านมา มุมมองนี้ถูกได้กลับด้าน จากคนครัวตัวเล็กๆ สามารถขึ้ น เป็ น เชฟใหญ่ ที่มีเกี ย รติ ทำ � ให้ เ ป็ น ใบเบิ ก ทางสำ�หรับอาหารไทยเข้าไปมีบทบาทในตลาดโลก ตั้งแต่ทำ�งานโดยตรงกับชาวไร่เพื่อจัดหาวัตถุดิบจน ไปถึ ง การเข้ า ใจวั ฒ นธรรมและรสชาติ ข องอาหาร ทุกรายละเอียดไม่เคยถูกมองข้าม ส่งผลให้ทีมงาน รางวัลต่างๆนั้นเข้ามาสนใจเช่น Michellin Guide ที่ เปิดตัวในประเทศไทยในปี 2018 และการจัดอันดับ 50 ร้านอาหารยอดเยี่ยมในเอเชีย และในปีนี้น่าจะ 8 ร้านอาหารในกรุงเทพฯนั้นถูกบันทึกให้เข้าไปอยู่ใน รายการอาหารไทยยอดเยี่ยมที่นำ�เสนอชุดอาหารของ ประเทศไทยสำ�หรับนักท่องเที่ยว เรื่องนี้เชฟรุ่นใหม่นี้คือ Thitid Tassanakajohn ซึ่งเป็น เชฟแล้วเจ้าของกิจการของร้าน Le Du เขาได้พัฒนา ตัวเองตั้งแต่เรียนจบที่นิวยอร์คในสาขาการครัวของ อเมริกา “ผมโชคดีมากที่ได้เป็นหนึ่งในกลุ่มเชฟรุ่น ใหม่” Thitid กล่าว เขาามีชื่อเล่นว่า Ton “มันดีสำ�หรับ ประเทศไทย สำ�หรับวงการร้านอาหารในไทย และเชฟ 71

ในอนาคตเพราะพวกเขาเห็นแล้วว่าเชฟไทยนั้นก้าวไกลได้เพราะพวกเขาทำ�อาหาร ไทยไม่ใช่อาหารตะวันตกหรืออาหารฝรั่งเศส ‘เชฟไทยที่ทำ�อาหารไทยหรอ? พวก เขาก็ประสบความสำ�เร็จเช่นกัน” นี่คือสิ่งที่เด็กรุ่นใหม่มองเห็นและทำ�ให้พวกเขา อยากทำ�อาหารไทยและมีความภูมิใจที่เขาได้ทำ�อาหารบ้านเกิด เหมือนกับเคสหลายๆคน Ton ได้รับแรงบันดาลใจในการทำ�อาหารในขณะที่เขาด้วย ช่วยแม่และยายในครัวตอนเด็ก หลังจากที่เขาได้รับแรงสนับสนุนจากครอบครัวไม่ ให้เขาทำ�งานในสายงานเชฟ เขาได้จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยในปริญญาทางด้าน เศรษฐกิจ จะได้ทำ�งานในธนาคารประมาณ 1 เดือนก่อนที่เขาจะเก็บของและย้ายไป เรียนทำ�อาหารที่นิวยอร์ค หลังจากนั้นก็ยังได้ฝึกให้เป็นผู้ชำ�นาญด้านไวน์จาก Master Sommeliers อีกด้วย หลังจากที่กลับมาที่ประเทศไทยเมื่อ 6 ปีก่อน เชฟหน้าใหม่คนนี้ได้เปิดร้านอาหาร ที่ภายในหลังได้รับรางวัล Michelling Star และติดอันดับ 20 ในเอเชีย ในกรุงเทพฯ มีตัวเลือกร้านอาหารและรูปแบบการรับประทานอาหารมากมาย “ผมอยากให้ผู้คน ยอมรับอาหารไทยมากกว่านี้ ในมุมมองที่ต่างออกไป อาหารไทยและมีความนิยมอยู่ 72

แล้ว แต่ผมอยากให้ผู้คนได้เห็นว่าอาหารไทยนั้นถือเป็นภัตตาคารชั้นเลิศชนิดหนึ่ง” ถึงแม้ว่ามันจะฟังดูเหมือนภาษาฝรั่งเศสแต่ชื่อของเขานั้นเป็นคำ�ขวัญมาจากคำ�ว่าฤดู (Le Du) ในภาษาไทย ฉะนั้นมันจึงไม่แปลกเลยที่ร้านจะสรรหาวัตถุดิบตามธรรมชาติ ต่างๆเพื่อมาทำ�อาหาร โดยใช้ความสามารถที่เขาได้ฝึกมาจากร้านอาหารชั้นนำ�ใน สหรัฐอเมริกาเช่น Eleven Madison Park, The Mordern และ Jean Georges. Ton ได้ นำ�เสนออาหารที่มีกลิ่นอายความเป็นฝรั่งเศสผสมผสานกับรากแห่งความเป็นไทยได้ อย่างยอดเยี่ยม ความลับของอาหารไทยนั้นอยู่ในวัตถุดิบ ปัจจัยสำ�คัญที่ถ้าเกิดว่ามองข้ามไปจะ ทำ�ให้ไม่เป็นที่ยอมรับในกลุ่มเชฟคนไทย รวมถึงลูกค้าด้วย “ตอนผมกลับมา (ที่ ประเทศไทย) เมื่อ 6 ปีที่แล้ว ผมเห็นทุกร้านอาหารในกรุงเทพฯนั้นสนับสนุนแต่ การนำ�เข้าวัตถุดิบจากต่างประเทศ และแม้แต่ร้านอาหารไทยก็ยังสนับสนุนเมนู ล็อบสเตอร์ ตับห่าน ซื้อเนื้อดิบ นั่นมันน่าละอายมาก เราเป็นประเทศที่มีการเกษตรที่ ดี แต่เรากลับรับประทานวัตถุดิบที่นำ�เข้ามา ทุกคนมองวัตถุดิบท้องถิ่นว่าเป็นวัตถุดิบ ที่คุณภาพไม่ดีราคาถูกและทำ�ให้ผู้ที่รับประทานนั้นดูไม่มีมูลค่า

Kao chuk ka-pi: River prawn mountain rice & shrimp paste

Squid & its egg, shrimp paste & palm sugar

ตลอด 6 ปีที่ผ่านมา Ton และทีมได้ทำ�งานร่วมกับชาวไร่และผู้ปลูกพันธุ์พืชต่างๆจาก ทั่วประเทศเพื่อพัฒนามาตรฐานการเกษตร และผลผลิต “คุณอยากได้อะไรที่ดี คุณ ต้องลงแรงลงงานไปกับชาวไร่ ทำ�ให้พวกเขาเข้าใจ และลงทุนไปกับพวกเขา” “ทุกคนที่นี่ในประเทศไทย ผู้คนมักคิดว่าเราสามารถปลูกอะไรก็ได้ตลอดปี บางทีเรา ลืมไปว่าเราผลักดันเกินธรรมชาติมากเกินไป เราพยายามปลูกพืชพันธุ์ที่ไม่ควรที่จะ ปลูกในฤดูนั้น สุดท้ายแล้วผมว่ามันแย่สำ�หรับความหลากหลายของอาหาร” “เหมือนกับที่อื่นบนโลก เรามีผักมากมายเป็นพันชนิดให้เลือกในประเทศไทย แต่ทุก คนกลับหันไปรับประทานแครอท บล็อกโคลี่ หรือผักฉ่อย” Ton อธิบาย “บางครั้งผม ใช้ผักชนิดหนึ่งและไม่มีใครรู้เลยว่าเรามีผักชนิดนี้ในประเทศไทยด้วย พวกเขาไม่รู้ จักชื่อของมันด้วยซ้ำ�” เมนูที่ Le Du เปลี่ยนไปตามฤดูกาล Ton และทีมไม่เพียงจะจัดหาอาหารจากวัตถุดิบ ตามฤดูกาลเท่านั้น แต่พวกเขายังใส่ความรู้สึกและอารมณ์ของฤดูนานๆเข้าไปด้วย ในฤดูร้อน ซึ่งเป็นช่วงเดือนที่ร้อนที่สุดในประเทศไทย เมนูขึ้นชื่อ ข้าวแช่ ที่ประกอบ ไปด้วยกุ้งและลูกชิ้นหมูพร้อมกับหัวไชเท้าดอง ผงหมูและตามด้วยไอศครีมหอมมะ Khao-chae: Jasmine icecream, pork & salted fish and chili 73

Pickled beetroot & chicken curry 74

ลิเย็นๆ ในขณะที่กุ้งแม่น้ำ�สูตรพิเศษของทางร้านได้เปลี่ยนแนวทางดั้งเดิมของการทำ� ข้าวคลุกกะปิ ที่ปรุงข้าวคลุกกับน้ำ�ราดกุ้งและแยมหมู เสิร์ฟคู่กับกุ้งแม่น้ำ�ย่างสุก ที่ สามารถรับประทานได้ตลอดทั้งปี Ton ยอมรับว่าการที่เขาได้รับรางวัล Michelin Star นั้นเหมือนกับฝันที่เป็นจริง สำ�หรับเขา แต่เขาก็ได้ใช้มันเพื่อเป็นใบเบิกทางสู่โอกาสครั้งสำ�คัญในการทำ�ร้าน อาหารในกรุงเทพ “มันเป็นจุดเปลี่ยนที่สำ�คัญสำ�หรับเชฟและทำ�ให้เรามั่นใจว่า กรุงเทพฯนั้นพร้อมแล้วสำ�หรับ Michelin Guide พี่จะมายกระดับมาตรฐานของร้าน อาหารทั่วทั้งเมือง ตอนนี้ผู้คนมองกรุงเทพฯเป็นจุดหมายของภัตตาคารต่างๆ ไม่ใช่ แค่อาหารตามถนนอีกแล้ว” ปัจจุบันเชฟผู้เป็นเจ้าของกิจการคนนี้มีเต็มไปด้วยงานสำ�หรับการทำ�ร้านอาหารรูป แบบครอบครัว เช่น Bann, BackYard by Baan รวมทั้ง Bann ในไทเป ในขณะที่เขา ไม่ได้ทำ�งานเขาชอบไปที่ร้าน Jay Fai ซึ่งเป็นร้านโปรดตลอดกาลของเขา Jay Fai ไม่ เพียงแต่เป็น ‘ราชินีแห่งอาหารริมถนน’ แต่ยังเป็นเพื่อนของครอบครัวอันยาวนานอีก ด้วย “มันเหมือนผมมากินอาหารที่บ้านของเธอ วัตถุดิบก็ดีมากๆ” Ton ได้ให้เครดิต David Thompson และเชฟ Bo จาก Bo Lan ซึ่งถึงแม้ว่าไม่ใช่เป็น คนไทย แต่ก็ยังเป็นผู้เบิกทางสำ�คัญสำ�หรับภัตตาคารไทย เขายังได้เสนอคำ�แนะนำ� ที่มีประโยชน์สำ�หรับเชฟไทยรุ่นใหม่ที่คิดอาจจะทำ�ตามแนวทางของเขาว่า “ตอนนี้ กลายเป็นเชฟนั้นเป็นอะไรที่เจ๋งมาก มันเป็นสิ่งที่ดีที่อาชีพนี้เป็นที่นิยม แต่คนรุ่นใหม่ อาจจะเห็นว่ามันเป็นงานที่ง่ายมากสำ�หรับการเป็นเชฟ ภูเขามักคิดว่าคุณแค่ไปเรียน ทำ�อาหารแล้วกลับมาก็เปิดร้านได้ แต่วงการนี้ไม่ได้เป็นอย่างนั้น คุณต้องทำ�งานร่วม กับคนที่คุณอยากจะเป็น คนที่คุณตั้งเป้าหมาย ทำ�งานให้กับร้านอาหารที่ดีที่สุดเท่าที่ คุณจะทำ�ได้ และมีความอดทน มันไม่สนุกแต่มันจะส่งผลกลับมาให้คุณสักวันหนึ่ง ถ้าคุณมีความอดทนเพียงพอ” Chef

Chef

Industry Topic Words: Kelly Harvey

A Thai Co The Big Island versus the Big Mango

แสงอาทิตย์ ทะเล และหาดทราย บนเกาะเขตร้อนถือเป็นตัวเลือกต้นของ จุดหมายปลายทางท่องเที่ยวในฝัน แต่ความรู้สึกจะเหมือนกันหรือไม่เมื่อ ต้องเปิดและดูแลกิจการร้านอาหาร? 76

onundrum

Jamie Wakeford, Chef and Owner of Bampot (Phuket) and Olta (Bangkok) Restaurants.

พื้นที่ขนาด 576 ตารางกิโลเมตรนั้น เป็นที่ตั้งของ เกาะที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ภูเก็ต ได้เป็นสถาน ที่ ดึ ง ดู ด นั ก ท่ อ งเที่ ย วทั้ ง ในและต่ า งประเทศเพื่ อ มา ลองประสบการณ์ของหาดทรายสีขาว ผลึกหินปูนอัน สวยงาม และเครื่องดื่มมะพร้าวเย็นๆ ถูเก็ตที่ประชากร ท้องถิ่นอาศัยอยู่ราว 89072 คน ในขณะที่เกาะมีนักท่อง เที่ยวเฉลี่ย 5.3 ล้านคนต่อปี ถึงแม้ว่าบรรยากาศร้าน อาหารอาจจะไม่หรูหราเท่าในเขตเมืองหลวง (ณ ตอน นี้) แต่ก็ทำ�ให้วงการร้านอาหารลุกฮือได้พอสมควร ใน

เดือนธันวาคมปี 2018 ทาง มิชชิลิน ได้ประกาศให้ภูเก็ต และบริเวณจังหวัดพังงา ให้ติดอยู่ในการจัดอันดับใน ประเทศไทย โดยมีร้านอาหาร PRU บนเกาะเป็นร้าน แรกที่ได้รับรางวัล Michelin Star ในทางกลับกัน ในเมืองหลวงที่ใหญ่โตอย่าง กรุงเทพฯ ในพื้นที่ 1569 ตารางกิโลเมตรที่มีประชากรอาศัยอยู่ ถึง 10.35 ล้านคนนั้น มีชื่อเสียงในด้านอาหารริมถนน สีสันยามค่ำ�คืน วัดอันโอ่อ่า และตึกสูงเสียดฟ้า โดย ในปี 2018 Forbes ได้ตั้งให้กรุงเทพฯเป็นเมืองที่มีผู้มา

เที่ยวมากที่สุดในโลกถึง 20.5 ล้านคนประจำ�ปี 2017 ตามข้อมูลจากดัชนีจุดหมายปลายทางท่องเที่ยวของ Mastercard แต่ตัวเลขนี้ไม่ใช่เพียงอย่างเดียวที่ใช้พาด หัวข่าวถึงเมืองนี้ กรุงเทพฯนั้นได้รับรางวัล 50 ร้าน อาหารที่ดีที่สุดในเอเชียมาอย่างยาวนาน โดยมีร้าน อาหารอินเดีย Gaggan ติดอันดับหนึ่งมาถึงสี่ปีซ้อน แต่ถึงแม้ว่าจะตกมาอยู่ในอันดับสองสำ�หรับปีนี้ แต่ก็ ยังมีร้านอื่นๆในกรุงเทพฯอีก 8 ร้านที่ยังทำ�ให้รายชื่อ ร้านอาหารนั้นเต็มไปด้วยร้านจากกรุงเทพฯ และอย่า 77

ลืมว่านกรุงเทพฯนั้นมีร้านอาหารที่ได้รางวัล Michelin Star 2 ดาว ถึง 4 ร้าน และ ได้รางวัลระดับ 1 ดาว อีก 22 ร้าน ทำ�ให้เมืองนี้ขึ้นชื่ออยู่ในแผนที่ต่างๆสำ�หรับร้าน อาหารที่โด่งดังให้นักชิมทั้งหลายตั้งเป้าหมายกัน ถ้าเช่นนั้นสำ�หรับเชฟในประเทศไทยแล้ว เกาะที่ใหญ่ที่สุดของประเทศคือเป้า หมายหลักหรือเปล่า หรือว่ามันเป็นแค่คำ�ล่ำ�รือที่ปกคลุมไปด้วยทราย หรือว่าจะ เป็นกรุงเทพฯ ที่มีฐานลูกค้าเยอะ หรือว่าเมืองจะมีแค่สิ่งปนเปื้อน อ้างตาม Jamie Wakeford เจ้าของร้านอาหาร Bampot ในภูเก็ต และ Olta ในกรุงเทพฯ กล่าวว่า “ทั้ง สองที่มีความท้าทายของมัน” ชาวสก็อตแลนด์ Jamie และภรรยาของเขา Helen ได้เริ่มทำ�งานได้อุตสาหกรรมการ แพทย์โดยมีความฝันว่าจะได้เที่ยวรอบโลก ทั้งคู่ทำ�งานจนได้รับตำ�แหน่งและชื่อ เสียงมากมายในสหราชอาณาจักร รวมทั้งยังได้รับเข้าทำ�งานกับ Heston Blumenthal’s Fat Duck และ Godon Ramsey’s Maze ทั้งคู่จึงตัดสินใจออกจากบ้านเกิดเพื่อไป

78 26 28

ค้นหาโลกภายนอก โดยพวกเขาตั้งเป็าหมายหลักไว้ที่เอเชีย จุดหมายแรกของพวกเขา คือ Baku ใน Azerbaijan และได้อยู่ที่นั้น 2 ปี จึงได้เดินทางต่อไปที่เซี่ยงไฮ้ จนมาถึง ภูเก็ตในปี 2013 “ในภูเก็ตคุณจะได้เดินแขนชนกับเศรษฐีมากมาย กว่าจะรู้ตัวอีกที่ผมก็มีคลับชายหาด ประจำ�ฤดูแล้ว และที่นั่นเองที่ผมได้เจอกับหุ้นส่วนธุรกิจ”, Jamie ได้กล่าวไว้ และ 4 ปีถัดมา คลับนั้นได้ปิดตัวลงตามแผนที่วางไว้ จนกระทั่งในปี 2015 Jamie และ หุ้นก็ได้เปิดประตูสู่ความทันสมัยแบบยุโรปและร้าน Bampot จึงได้ถูกจัดตั้งขึ้น ทางตอนเหนือของเกาะใชนส่วน เชิงทะเล ถัดจากนั้นมา 4 ปี กับอีก 1 การจัดอันดับ ของ Michellin ทั้งคู่จึงได้เปิดร้าน Olta ที่บริการด้วยอาหารสไตล์อังกฤษร่วมสมัยใน บริเวณ สวนพลู กรุงเทพฯ ในขณะที่ Bampot และ Olta นั้นร่วมสายเลือดเดียวกัน แต่ก็มีข้อแตกต่างที่ละเลยไม่ ได้อยู่บ้าง หลักๆอยู่ที่การตลาด

“เราต้องปรับเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างที่ Bampot ในช่วงเปิดร้าน เราเคยทำ�เมนูที่ คล้ายกับที่มีใน Olta แต่มันไม่เป็นที่นิยมเลย ผมยังเคยยืนถกกับบางคนในสัปดาห์ แรกเรื่องที่ว่าเราไม่มีเฟรนส์ฟรายขาย ฉะนั้นเราจึงต้องปรับอะไรหลายๆอย่าง แต่ใน กรุงเทพฯ เราค่อนข้างจะทำ�อะไรก็ได้ เพราะมีกลุ่มตลาดที่กว้างและหลากหลายกว่า สิ่งที่ยากสำ�หรับภูเก็ตคือมันมีช่วง high season ที่คุณจะทำ�เงินได้เป็นกอบเป็นกำ� เพื่อ ที่จะนำ�มาใช้ในช่วง low season ฉะนั้นคุณจะเห็นหลายๆร้านที่เปิด ขาย ขาย ขาย แล้ วอยู่ๆก็ปิดตัวลง” สำ�หรับ Bampot ในช่วง high season จะมีลูกค้าชาติกับลูค้าในประเทศในอัตราส่วน 80 ต่อ 20 ในขณะที่ช่วง low season มีลูกค้าต่างชาติเพียง 30% ต่อลูกค้าท้องถื่น 70% “ในกรุงเทพฯ กลุ่มประชากรนั้นน่าสนใจมาก เราเคยมีลูกค้าต่างชาติเป็นส่วนใหญ่ใน สัปดาห์แรก ตอนนี้เรามีลูกค้ากลุ่มหลักเป้นคนไทยถึง 70% และส่วนใหญ่เป็นลูกค้า เดิม”

ใน 4 ปีที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นบนเกาะเยอะมาก การพัฒนาต่างๆโดย เฉพาะทางเหนือของเกาะ ทำ�ให้มีร้านอาหารเกิดใหม่หลายรูปแบบ ร้านที่ได้รับ รางวัลมากมายอย่า PRU, Acqua และ Suay เป็นร้านหลักๆที่ยกระดับการทานอาหาร บรเกาะ และมีข่าวลือว่าจะมีร้านอื่นๆตามแนวเดียวกันมาอีก ถึงแม้ว่าจะมีการพัฒนาที่รวดเร็ว แต่การสรรหาวัตถุดิบบนภูเก็ตนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย “คุณคิดว่าเพราะอยู่ใกล้ธรรมชาติแล้ว คุณจะมีวัตถุดิบมากขึ้น แต่มันไม่ได้เป็นอย่าง นั้นเลย” Jamie ได้อธิบายไว้ ที่น่าประหลาดใจคือ ผู้ผลิตพืชผลท้องถิ่นที่ภูเก็ตนั่น ปลูกผลผลิตเองบางส่วน และอีกส่วนได้ถูกนำ�เข้าจากเชียงใหม่ ปลาก็เป็นอีกวัตถุดิบ ที่หายาก Jamie และทีมงานใช้เวลา 2 ปีเพื่อติดต่อกับนักหาปลาที่มีคุณภาพได้ “เราได้นำ�เข้าวัตถุดิบเยอะกว่าที่เราทำ�ใน Olta เพราะตลาดต้องการ พวกเขาต้องการ คุณภาพและการตัดของเนื้อที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งมันหาง่ายมากในกรุงเทพฯเพราะมี ตัวเลือกมากมายในราคาที่ดีกว่า จึงสามารถส่งต่อให้ลูกค้าในราคาที่ดีกว่าด้วย”

79 27

“มันช่างน่าหงุดหงิดเพราะผลิตภัณฑ์ในกรุงเทพนั้น คุณภาพดีมาก ในภูเก็ตก็ดีแต่ยังสามารถดีได้อีก ภูเก็ต นั้นยากแต่เราก็เริ่มต้นมาแล้ว ผมคาดว่าน่าจะต้องใช้ เวลาอีกสัก 1 ปีถึงจะมีตลาดวัตถุดิบที่ใหญ่เพียงพอใน ภูเก็ต มันเลยยากที่จะทำ�อะไรให้แปลกใหม่ ความคิด สร้างสรรค์ถูกจำ�กัดเพราะว่ามันหาทรัพยากรไม่ได้ มัน ไม่ได้อะไรใหม่เลย” ในขณะที่กรุงเทพฯนั้นชนะเลิศในเรื่องของการหา วัตถุดิบ การจ้างงานนั้นถือว่าเทียบเท่ากับที่ภูเก็ต “ใน กรุงเทพฯมีตัวเลือกบุคคลากรที่ใหญ่กว่า และเซฟหลาย ท่านที่มาก็มีคุณภาพมาก แต่ร้านอาหารก็มีมากเช่นกัน พวกเขาสามารถออกหรือเข้ามาร่วมงานกับใครตอน ไหนก็ได้ ส่วนในภูเก็ตการว่าจ้างนั้นเป็นการต่อสู้กัน กับธรุกิจโรงแรมและ service charge” “ทั้งสองที่มีความยากในการจ้างงานที่ต่างกัน แต่ถ้าคุณ จ้างคนดี ฝึกพวกเขาดี จ่ายพวกเขาดี และวางหน้าที่ให้ พวกเข้าดี พวกเขาจะอยู่กับคุณไปตลอด” ต้องยอมรับว่าธุรกิจร้านอาหารเป็นเพียงแค่ปัจจัย 80 28

หนึ่งที่ทำ�ให้ Jamie และหุ้นส่วนมาเปิดร้านอาหารใน กรุงเทพฯ อีกปัจจัยหนึ่งคือไลฟ์สไตล์ ในปี 2017 Jame และ Helen มีลูกคนแรก และในกรุงเทพฯนั้นมีกิจกรรม และบริการที่รองรับให้ชีวิตครอบครัวลูกอ่อนให้ใช้ ชีวิตง่ายขึ้น “บริการเช่น Grab ที่สามารถสั่งของมาส่ง ได้ สามารถเข้ายิมที่เป็นบริการของทางโรงแรม มัน เปนสิ่งที่พวกเราตามหา ที่ผ่านมาเราอยู่กันแต่บนเกาะ ทำ�ให้เราอ่อนเพลียและเหนื่อยล้า เราเกือบจะเกษียณ แล้วด้วยซ้ำ�” ทั้งคู่สร้างครอบครัวและหาที่อยู่ที่ใกล้ กับร้านอาหาร Olta ในเขตสวนพลู ซึ่งบริเวณนั้นก็มี โรงเรียนนานาชาติ และสถานรับเลี้ยงเด็กมากมาย พวก เข้ามีสิ่งที่ต้องการอยู่แค่ประตูถัดไป ถึงแม้ Jamie และหุ้นส่วนมีงานอีกมากที่ต้องทำ� แต่ เขาก็ได้ให้คำ�แนะนำ�เล็กๆสำ�หรับเชฟที่ต้องการมองหา ทำ�เลการเปิดร้านอาหารในสยามเมืองยิ้มว่า “มันยากที่ คุณจะเลือกทำ�ธุรกิจในประเทศไทย ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ กรุงเทพหรือภูเก็ต แต่มันจะง่ายขึ้นถ้าคุณมีธุรกิจอยู่ทั้ง สองที่” Chef

Chef

81 29

TALK TO THE CHEF: Kenny Karlsson Words:Matt Lucas

82 88

THE RETURN OF KENNY

KARLSSON

ชายชาวสวี เ ดนคนหนึ่ ง กำ � ลั ง ยุ่ ง อยู่ กั บ การเช็ ด โต๊ ะ จัดการต้มยำ�ปลาที่เป็นเมนูพิเศษวันศุกร์ริมท่าเรือ ซึ่ง เป็นกิจกรรมประจำ�เดือนที่ Red Oven ในขณะนั้นมี ลูกค้าโต๊ะหนึ่งกวักมือเรียกเขา และเขาได้รีบมุ่งหน้าไป ที่โต๊ะพร้อมกับน้ำ�จิ้มซีฟู้ดที่ขาดไม่ได้กับอาหารทะเล ทำ�ด้วยกระเทียม น้ำ�มะนาว น้ำ�มันหอยและพริกสด ที่ นำ�ไปทานคู่กับอาหารกว่า 400 เมนูของร้านอาหาร บุฟเฟ่ต์ ทุกจานถูกจัดทำ�ให้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวทั้ง รสชาด สี และส่วนผสม ด้วยความหลากหลายนี้ทำ�ให้ ลูกค้ามีความพึงพอใจ และเรียกหาเชฟในชุดสีขาว หลังจากที่ได้ให้บริการลูกค้าเรียบร้อยแล้ว เชฟของร้าน Kenny Karlsson ก็ได้นั่งลงเพื่อเล่าประวัติ ความหลง ไหลในร้านอาหาร และสาเหตุที่เขาคิดว่ากรุงเทพฯเป็น แหล่งรวมอาหารที่ดีที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ “ผมรักการทำ�อาหารมาตลอด” Karlsson ได้เริ่มต้น บรรยาย “คุณย่าของผมสอนผมทำ�อาหารตั้งแต่ผมยัง เด็ก เราอบขนม พาย แล้วก็ทุกๆอย่าง” จุดเริ่มต้นในครัวนี้เองนำ�พาเขาสู่มหาวิทยาลัย Uppsala ที่ที่เขาได้เรียนหลักศุตรอาหารและการโรงแรม เนื้อหา ประกอบไปด้วยการเป็นเด็กบริการ ทำ�งานในครัว และ หน้าที่ต่างๆที่จะทำ�ให้ร้านอาหารมีชีวิตขึ้นมา หลังจาก ที่เรียนมาได้ 1 ปี การทำ�อาหารก็ได้เรียกหาเขา

สิ่งที่เรียกหาเขาอีกอย่างคือโลกภายนอก เขาเดินทางไป ที่ออสเตรเลียและใช้เวลา 1 ปีทำ�งานในอุตสาหกรรม อาหาร “คนสวีเดนก็ต้องโตในสวีเดน, แม่ของผมบอก ว่าถ้าผมได้เป็นเชฟผมจะสามารถเดินทางไปรอบโลก เพื่อค้นหาสิ่งใหม่ๆได้ แม่สนับสนุนให้ผมเดินทาง เสมอ” Karlsson เล่า เขากลับมาที่สวีเดนและหลังจากสำ�เร็จการศึกษาเข้า ได้บรรจุงานที่ So Sofitel ในกรุงเทพ โรงแรมใจกลาง เมืองแห่งนี้อยู่ไกลบ้านเกิดของเขามาก แต่เขาก็ได้รับ ตำ � แหน่ งงานและขึ้ น เครื่ อ งบิ น ข้ ามเพื่ อ ข้ ามมาอี ก ฝั่ ง ของโลกแล้ว เมืองหลวงของประเทศไทยเป็นศูนย์รวมอาหารจาก นานาประเทศ “ผมคิดว่ากรุงเทพฯเป็นเมืองที่มีชีวิต ใน ขณะนี้อยู่ร้านอาหารทั้งหมดกว่า 12000 ร้าน” Karlsson กล่าว “ที่นี่ผู้คนชอบออกมานอกบ้าน พวกเขามาพบปะ ครอบครัวและเพื่อนฝูง ฉะนั้นมันจึงง่ายมาก ทุกมุมตึก มีร้านอาหารหรือบาร์ และตัวเลือกอื่นๆมากมาย” ด้วยความหลากหลายนี่เองทำ�ให้กรุงเทพฯเป็นเมืองใน ฝันของเชฟอย่าง Karlsson ร้านอาหารตะวันตก อินเดีย จีน ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส ต่างๆหลวมรวมกันเป็นความมีพลัง ซึ่งเหมาะกับเชฟหน้าใหม่อย่าง Karlsson จากปี 2013 ถึง 2015 Karlsson ทำ�งานอยู่ที่ So Sofitel

ทำ�งานใน Red Oven เขาได้เรียนรู้และช่วยให้กิจการ เบ่งบาน ในปี 2015 เขาได้ย้ายไปทำ�งานที่ Brasseire 9 ในย่านสีลม เป็นร้านอาหารฝรั่งเศสที่มีความแปลกใหม่ ที่นี่เขาได้บรรจุเป็นหัวหน้าเชฟ ตำ�แหน่งที่ทำ�ให้เขาได้ เติบโตและเข้าใจความสำ�คัญของการบริหารครัว “ผมได้รู้หลายอย่างจากงานที่ผ่านมา” Karlsson อธิบาย “ผมต้องตั้งมาตรฐานและเข้าถึงการฝึกลูกทีม ผมมีเชฟ 33 ที่ผมต้องดูแล มันเป็นงานที่ได้ทำ�อาหารน้อยลงแต่ ต้องคิดมากขึ้น เพราะต้องคิดสิ่งใหม่ๆและมาตรฐานๆ ใหม่ๆ” Karlsson ได้กลับมาที่น้ารอาหารเดิมเพื่อนำ�มาตรฐาน ใหม่ๆมาใช้กับ Red Oven เขาได้กลับมา Red Oven ประมาณเดือนกว่าๆพร้อมกับประสบการณ์ใหม่ เขา หวังว่าจะได้ใช้รูปแบบใหม่นี้เพื่อปรับปรุงและพัฒนา ร้านตั้งแต่โครางสร้างร้านไปจนถึงอาหาร พื้นที่ที่ Red Oven ที่หลักการการจัดวาง พื้นที่ต่างๆเช่น ตะวันตก ญี่ปุ่น ไทย และอื่นๆ ได้ถูกจัดวางแยกจากกัน เพื่อให้แขกได้ชื่นชมอาหาร พื้นที่เปิดโล่งทำ�ให้ลุกค้า และพนักงานสารถเดินได้อย่างสะดวกและยังมีที่นั่งมี มากมาย พื้นที่ด้านเหนือจะเปิดโล่งและสว่างในขณะ ที่โซนทางใต้จะมิดชิดกว่า ลูกค้าสามารถเลือกห้อง อาหารได้ ยิ่งไปกว่านั้นโซนเหนือที่เปิดกว้างยังมีหน้า 83

ต่างขนาดใหญ่พร้อมที่จะแสดงวิวของสวนลุมพินีที่สวยงามอีกด้วย พนักงงานที่ Red Oven นั้นมีมากพอๆกับพื้นที่ร้าน โดยมีทีมงานทั้งสิ้นประมาณ 5060 คน “ครัวอาหารญี่ปุ่นมีเชฟ 8 ท่าน ครัวไทยมี 6 ท่าน ครัวเย็นมี 10 ท่าน และครัวตะวันตก มีอีก 10 ท่าน” Karlsson ได้ไล่รายละเอียดของพนักงานครัวของเขา การมีทีมงานที่ใหญ่ก็เป็นภาระที่หนักหน่วงให้กับแม้กระทั่งเชฟที่มีประสบการณ์ สูง Karlsson เองยอมรับว่าการทำ�งานในช่วงปีแรกๆนั้นยากมาก เขาต้องปรับเปลี่ยน ระบบและวิธีการทำ�งาน รวมทั้งต้องถอย ต้องปรับงานให้เข้ากับเพื่อนร่วมงาน การบริการคนงานต้องใช้ความสามารถอีกด้านหนึ่งนอกเหนือจากทีมฝรั่งเศสที่เขา เคยร่วมงาน “ตอนผมยังเด็กผมมีเชฟฝรั่งเศส 2 คน พวกเขาสอนผมความเป็นฝรั่งเศส และสอน แบบยากลำ�บาก พวกเขาโยนภาระมาให้ผมบ้างในบางครั้ง เวลาไหนที่ผมทำ�งานส่วน นี้พวกเขาก็จะไม่ยุ่ง” Karlsson เล่าพร้อมกับหัวเราะ ช่วงเวลาที่คนจะโดนกดขี่ในครัวได้หมดลงไปแล้ว แต่การทำ�งานกับทีมที่ใหญ่และ หลากหลายวัฒนธรรมนั้นก็ยังคงมีปัญหาอยู่บ้างจนบางครั้งต้องคิดวิธีการบริการ แบบใหม่เข้ามาช่วย “บางครั้งเวลาผมแสดงบางอย่างให้กับทีมงาน พวกเขาจะบอกว่าเข้าใจแต่จริงๆแล้ว ไม่เลย” Karlsson กล่าว “ถ้าพวกเขาไม่เข้าใจพวกเขาก็จะไม่กล้าถามให้ผมแสดงวิธีที่ ถูกต้องเพราะกลัวเสียหน้า มันเป็นนิสัยของคนไทย” 84

ถึงแม้ว่าจะมีข้อเสียกับการทำ�งานกับวัฒนธรรมที่ต้องไว้หน้ากัน บางครั้งก็อาจเกิด ความเข้าใจผิด แต่ว่าสำ�หรับ Karlsson เขาได้มองเห็นประโยชน์บางอย่าง ทีมงานมีอัตราการย้ายงานต่ำ�มากๆ ตลอด 4 ปีที่ผ่านมามีสมาชิกทีมออกจากงานเพียง แค่คนเดียวจากทั้งหมด 50+ คน ตามที่อ้างจาก Karlsson “ผมมีการติดต่อที่ดีกับลูกทีม ถ้าคุณดีกับพวกเขา พวกเขาจะซื่อสัตย์กับคุณ ถ้าคุณ ดูแลเขาไม่ดี พวกเขาก็จะไป” ความสัมพันธ์ระหว่างทีมเป็นสิ่งสำ�คัญตั้งแต่ Karlsson ได้นำ�วิธีใหม่ๆมาปรับใช้ การ แข่งขันในเมืองนั้นสูงมาก มันมีทั้งหมดกว่า 35 โรงแรมที่มีอาหารบุฟเฟ่ต์ในเมือง จากที่ Karlsson ได้กล่าว มันจึงมีความจำ�เป็นอย่างมากที่จะต้องจัดทำ�โปรโมชั่นและ ไอเดียใหม่ๆเพื่อเรียกลูกค้ารายใหม่และยังคงรักษาฐานลูกค้าเดิมไว้ “เราอยากทำ�อาหารสดๆต้องหน้าลูกค้ามากกว่านี้ ผมอยากทำ�ตับห่าน เนื้อดิบสับประ นีต ข้างๆโต๊ะของลูกค้าเลย หรือบางทีอาจจะเพิ่มสถานีเซลม่อนที่ที่เราจะแล่ปลาสดๆ ให้กับลูกค้า เราอยากให้ลูกค้ามีส่วนร่วมกับเรามากกว่าการนั่งรออาหารอย่างเดียว” ลูกค้าของร้านนั้นหลากหลายโดยมีทั้งผู้เวียนมาและกลุ่มคนท้องถิ่น ตามสถิติแล้ว ลูกค้ามักจะเป็นชาวไทย ชาวตะวันตก ชาวญี่ปุ่น และอื่นๆ ความแตกต่างของกลุ่ม ลูกค้าและความหลากลหายของอาหารที่ร้านนั้นทำ�ให้มีความท้าทายเฉพาะตัว แต่ถ้า เป็นเมืองอย่างกรุงเทพฯแล้ว Karlsson ได้พุ่งเป้าไปที่การให้บริการชั้นเลิศสำ�หรับ วงการร้านอาหาร Chef

TALK TO THE CHEF: Pietro Leeman Words:Namai Bishop

86 68

Chef Pietro Leeman

Europe’s First Vegetarian Michelin Master “Opening a purely vegetarian restaurant - they called us crazy!’

เคลื่อนโลกไปสู่ดวงดาว

เชฟร้านอาหารมังสวิรัติคนแรกผู้คว้ารางวัลดาวมิชลิน

88 70

จากที่โดนหัวเราะเยาะ - กลายเป็นถูกยกย่อง “เปิดร้านมังสวิรัติ - ถูกหาว่าบ้าไปแล้ว!” เชฟปีเอโทร ลีแมนหัวเราะ "แต่นั่น มันยี่สิบปีก่อนและร้านอาหารอิตาเลียนทำ�อาหารแค่สูตรดั้งเดิม ไม่มีใครคิดหรือ ใส่ใจเรื่องการควบคุมน้ำ�หนัก, การรับประทานอาหารธรรมชาติ หรืออาหารเพื่อ สุขภาพ แต่ทุกวันนี้ทั่วโลกหันมาใส่ใจเรื่องสิ่งแวดล้อม วัตถุดิบเลี้ยงและเติบโต มาอย่างไร และมีทางเลือกเรื่องสุขภาพมากขึ้น อาหารมังสวิรัติไม่ถูกล้อเลียนอีก ต่อไป ผู้คนชอบความเป็นธรรมชาติมากขึ้น ขณะที่ร้านอาหารส่วนใหญ่ก็จะมีเมนูมังสวิรัติให้เลือก ไม่ว่าจะเป็นเมนูพาสต้า, ริ ซอตโต้, ซุป และสลัด นำ�มารังสรรอย่างประณีตและสวยงาม ให้เป็นที่ชื่นชอบทั้ง ผู้ที่ทานมังสวิรัติและผู้ที่ทานเนื้อ ยิ่งไปกว่านั้น วิวัฒนาการการในการรับประทาน อาหารก็กว้างขวางมากขึ้น มีคนที่หันมาทานมังสวิรัติหรือทานเจมากยิ่งขึ้น ร้าน Joia ที่กรุงมิลานเป็นร้านอาหารมังสวิรัติระดับเอ็กซ์คลูซีฟและเป็นร้าน

มังสวิรัติร้านแรกที่ได้ดาวมิชลิน (และยังคงได้ดาวมาจนถึงปัจจุบัน) และเป็นร้าน มังสวิรัติร้านเดียวในอิตาลีที่ได้ดาว ถือเป็นร้านอาหารมาตรฐานระดับภัตรคาร fine dining ร้าน Joia เปิดมาแล้วกว่า 29 ปี ถือเป็นร้านมีเอกลักษณ์ส่งเสริมการกินผัก สีเขียว, รักษามาตรฐานและอาหารแบบยั่งยืนที่เชฟลีแมนเป็นผู้บุกเบิกและเป็นที่ ยอมรับอย่างกว้างขวาง ปีเอโทร ลีแมน เชฟชาวสวิสเซอร์แลนด์สามารถเปลี่ยนคนอิตาเลียนที่รักเนื้อให้ หันมาชื่นชอบมังสวิรัติแบบ fine-dining ได้ ด้วยความกล้าคิดกล้าทำ�และความริเริ่ม สร้างสรรค์ เชฟทำ�ให้ทุกชาติใส่ใจในการทานผักมากขึ้น ทำ�ให้ผักเป็นอาหารจาน หลักแทนที่จะกินเป็นเพียง "เครื่องเคียง" ยิ่งไปกว่านั้น เชฟมากประสบการณ์และมี เทคนิคทักษะความชำ�นาญสูง ได้สร้างสรรค์เมนูผักออกจากกรอบได้อย่างน่าทึ่ง ทั้ง ยกระดับแต่ละเมนูผักให้เป็นจานมาตรฐาน fine-dining สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้จากการได้รางวัลสำ�หรับ fine dining คือคนส่วนใหญ่ทั่วไปจะทำ�

89 71

อาหารแบบพิจาจารณาการทำ�อาหารแบบ "เฉพาะกลุ่ม" เลยทำ�ให้ผู้บุกเบิกริเริ่มอะไรใหม่ๆมีความโดนเด่น เชฟ ลีแมนได้รับรางวัลมาแล้วมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรางวัล Pellegrino Artusi ในปี 2543 ในด้านคุณภาพอาหารและ เอกลักษณ์การปรุงอาหารยอดเยี่ยม ในปี 2553 เขาได้ รับรางวัล Città di Fabriano และรางวัลอื่นๆอีกมากมาย เชฟไม่ เ หน็ ด เหนื่ อ ยที่ จ ะทำ � การค้ น คว้ า และพั ฒ นา อยู่เสมอ เชฟได้เขียนหนังสือหลายเล่มไม่ว่าจะเป็น หนังสือเกี่ยวกับการทำ�อาหาร วัฒนธรรมการทำ�อาหาร หารเท่านั้น แต่ยังเขียนหนังสือแนวปรัชญาอีกด้วย (เขาได้แรงบรรดาลใจจากลัทธิเต๋า) เขาและเพื่อนนัก เขียนอย่าง Gabriele Eschenazi ได้เขียนหนังสือเกี่ยว กับการทำ�อาหารและวัฒนธรรมการกินมังสวิรัติของ นานาประเทศร่วมกัน ชื่อ “The Vegetarian Chance” 90

และประสบความสำ�เร็จในการตีพิมพ์มาแล้ว 5 ครั้ง ต่อมาปี 2558 เขาก่อตั้ง Joia Academy ขึ้นมาให้เป็น สถาบันเกี่ยวกับวัฒนธรรมของผู้ทางอาหารมังสวิรัติ โภชนาการต่างๆ การมีสุขภาพดี การเกษตรกรรม สังคม ปรัชญา และแนวคิดทางจิตวิทยา เชฟลีแมนเป็นดั่งนักบุญด้านอาหารมังสวิรัติ fine diningอย่างแท้จริง ล่องเรือครูเสดที่ทำ�จากพืชสีเขียว ใช้เทคนิคที่ฝึกฝนมาอย่างดี รวมทั้ง Angelo Conti Rossini และ Fredy Girardet di Crissier ในประเทศ สวิสเซอร์แลนด์ที่เป็นปรมาจารณ์การทำ�อาหารและ ตกแต่งอาหารแบบสมัยใหม่ ทำ�ให้วงการ fine dining มีความเคลื่อนไหวอย่างมากต้นปี 2523 เชฟลีแมน เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในวงการการทำ�อาหารครั้งนี้ เป็นตัวแปรในการทำ�อาหารแบบดั้งเดิม หลังจากที่เขา

ย้ายไปที่ประเทศอิตาลี เขาได้ทำ�งานร่วมกับ "เจ้าพ่อ" อาหารอิตาเลียนอย่าง Gulatiero Marchesi ในขณะนั้น เมนูอาหารฝรั่งเศสจะเน้นเนื้อเป็นหลัก เสิร์ฟด้วยซอสข้นจากเนยและครีม ตอนนั้นถือว่าเป็น อาหารชั้นเลิศ "การทำ�อาหารอย่างอื่นอยู่นอกความ สนใจและเป็นรอง" “ผมมีความสนใจที่แตกต่างออกไป ผู้คนเริ่มพูดเกี่ยวกับการทำ�อาหารมังสวิรัติและระบบ เกษตรเพื่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม ผมผันตัวเองมากิน มังสวิรัติ กระหายความรู้ด้านการทำ�อาหารมังสวิรัติ เติมความรู้เท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ และได้ชื่อว่า “สถาปนิค ในการทำ�อาหาร” จากนั้นเชฟก็เดินทางไปเอเชีย มุ่งสู่เอเชีย! “ผมลงเครื่องที่สนามบินเซี่ยงไฮ้ในวันฝนตกของฤดู ใบไม้ร่วง คนขับรถแท็กซี่พยายามที่จะคิดราคาค่า

โดยสารเพิ่มอีก 100 เหรียญเพื่อที่จะไปส่งในเมือง ผม ได้เรียนรู้ว่าในฐานะที่เป็นเชฟอายุน้อย ความเป็นจริง กับสิ่งที่เคยจินตนาการเกี่ยวกับเอเชียไว้ค่อนข้างแตก ต่างกันอย่างมาก! มีหลายสิ่งกระตุ้นให้ผมหนีจากจุด นั้น แต่ด้วยความมานะพยายามที่จะเป็นเชฟที่ดีขึ้น ก็ ไปสมัครเรียนทำ�อาหารญี่ปุ่นและอาหารจีนที่ โรงเรียน Tsuji เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ความรู้การ ทำ�อาหารแบบอิตาเลียนและฝรั่งเศส “ผมทุ่มเทกับโลกใหม่ เรียนภาษา ฝึกไท้เก๊ก เรียนรู้ กิน และสัมผัสประสบการณ์" ผมเรียนรู้อย่างรวดเร็ว ว่าวัฒนธรรมการทำ�อาหารของแต่ละประเทศและตำ�รา อาหารถูกกำ�หนดโดยสภาพภูมิประเทศและอากาศ – เกี่ยวข้องกับการดำ�เนินชีวิตมากกว่าในยุโรป ชาวเอเชีย มีอิทธิพลต่อการทำ�อาหารแบบธรรมชาติ

(Natural Cuisine) ขณะที่ทำ�งานที่เอเชีย เขาค้นพบว่าวัฒนธรรมที่แตก ต่างมีอิทธิพลอย่างมาก สองวัฒนธรรมสามารถใช้ วัตถุดิบเดียวกัน เชฟจึงมีปรัชญาส่วนตัวเกี่ยวกับการ ทำ�อาหารแบบธรรมชาติ (Alta Cucina Naturale) โดย ใช้ผลิตภัณฑ์ออร์แกนิค ไม่ใช้เนื้อสัตว์ อ้างถึงตำ�นาน ชาวอิตาเลียนอย่าง Marco Polo การเดินทางของเขา ทำ�ให้เขาได้เรียนรู้รอบโลก เชฟไม่ได้ค้นพบเพียงแค่ วัตถุดิบใหม่ การปรุงอาหารและปรัชญา แต่ได้เรียนรู้ว่า วัตถุดิบเปลี่ยนคุณลักษณะได้อย่างไรหลังจากที่เกิดโดย ธรรมชาติและเป็นสิ่งมีชีวิต ถูกนำ�ไปปรับใช้ในหลาก หลายวัฒนธรรม "มันน่าสนใจอย่างมากที่เห็นวัตถุดิบ เดียวกันให้ผลลัพธ์ที่ต่างกัน คนจีนใช้แป้งสาลีทำ�เส้น พาสต้าแบบเดียวกันกับที่ทำ�ในอิตาลี

ในอเมริกาใต้ใช้พริก Chilli peppers หมักด้วยถั่วได้ รสชาติที่คล้ายกับพริกหมักถั่วเหลืองในจีน ได้พริก แกงรสชาติที่ค่อนข้างคล้ายกัน หรืออาจมีใครถ่ายทอด ข้อมูลให้กัน! พวกเขาอยู่ในยุคที่มีการแลกเปลี่ยนทาง วัฒนธรรม มีการเดินทางไปมาหาสู่กันมากขึ้นและการ สื่อสารที่ง่ายขึ้นกว่าเดิมผ่านโทรทัศน์และอินเตอร์เนท ทำ�ให้ทุกอย่างเร็วขึ้น การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วนี้ เปลี่ยนวิถีการกินทั้งในเอเชียและในยุโรป" การเปลี่ยนประสาทสัมผัส ในขณะเดียวกันเชฟรับรู้ว่าวัฒนธรรมที่แตกต่างใช้ใน การสัมผัสการทานอาหาร “ยกตัวอย่างเช่นในญี่ปุ่น เริ่มจาก รูปลักษณ์ กลิ่น สัมผัส รสชาติ และเสียง แต่ในยุโรปและอเมริกา จะ เน้นรสชาติและกลิ่น ตามด้วย รูปลักษณ์และเนื้อสัมผัส 91

92 74 22

และเสียง ในจีนจะเป็น กลิ่น สัมผัส รสชาติ รูปลักษณ์ และเสียง เป็นต้น" จึงได้ตระหนักว่า การกินเป็นเรื่องของประสาทสัมผัส ทำ�ให้เชฟต้องขยายขอบเขตในการปรุงอาหารด้วยผัก มันชัดเจนมากว่าเชฟกับวิธีการปรุงแบบเก่าๆมักจะทำ� ผักสุกเกินไปทให้เนื้อสัมผัสหาย ความกรอบ ความ รู้สึก รสชาติ กลิ่น และซอสกลบรสชาติคุณลักษณะ เฉพาะของผัก เชฟลีแมนจึงพิถีพิถันกับผักแต่ละชนิด ตามคุณลักษณะ กินผักดิบเพื่อทดสอบรสชาติ เขาส่งเสิ รมให้เชฟกล้าที่จะคิดเมนูใหม่ๆ คิดไอเดียสร้างสรรค์ กับเมนูมังสวิรัติ เชฟได้ฝึกฝนตามที่เขาสั่งสอนมาในร้านอาหารของเขา เองที่มิลาน หลังจากที่เขาถูกเสนอชื่อให้เป็นทูตเชฟใน งานเอ็กซ์โปในเมืองมิลานในปี 2015 ที่นี่ บรรยาการ เรียบๆ เขาเสิร์ฟเมนูที่ไม่ธรรมดา 3 เทสติ้งเมนูด้วย กัน: ค้นพบ เน้นย้ำ� และจุดสุดสอด ได้แรงบันดาลใจ จากธรรมชาติ และวัตถุดิบท้องถิ่น เขาใช้ส่วนวัตถุดิบ ส่วนใหญ่จากไร่สวนเล็กๆรอบเมือง ทุกจานตั้งชื่ออย่าง สร้างสรรค์ มีจินตนาการและนำ�เสนอที่โดดเด่น ยก ตัวอย่างเช่น เมนูเรียกน้ำ�ย่อยอย่าง "ผู้ชายไม่น่ามีชีวิต อยู่กับขนมปังคนเดียว" เป็นการตั้งชื่อจานสลัดขนมปัง อิตาเลียนที่คมคาย เพิ่มสีสันและรสชาติและสัมผัสของ ซอส ปรุงรสด้วยราสเบอรีสีแดงสุก วาซาบิที่เร่าร้อน และใส่อัลมอนด์คั่วให้รสชาติกลมกล่อม และรสชาติ เย็นลงด้วยแตงกวา เป็นการกระตุ้นรสสัมผัสทั้งห้า ที่ Verdant Verdura ผมได้คุยกับเชฟในวันที่อากาศปลอดโปร่งในช่วงหน้า ร้อน ตอนที่ร้าน Joia ไปตั้งขายชั่วคราวในงาน Fourhand มิชลินในโรงแรมห้าดาวอย่าง Rocco Forte Resort Verdura (คำ�ว่า “Verdura” - แปลว่าผักในภาษา

อิตาเลียน!) รีสอร์ทเองก็ได้พิสูจน์ว่า เป็นไปได้ที่จะมีเชฟมังสวิรัติ มาร่วมในงาน ที่รีสอร์ทให้มีพืชผักออร์แกนิคสดจาก ไร่ซิซิเลียนมาตั้งโชว์ รวมถึงส้ม (ไม่ไกลจาก Ribera มี การปลูกส้มนาเวลที่เนื้อแน่นฉ่ำ�) และนมอัลมอนด์ ทาง รีสอร์ทเองก็ปลูกต้นมะกอก สมุนไพร และผลไม้เอง เพื่อใช้ในการทำ�อาหาร เชฟFulvio Pierangelini แห่งRocco Forte ผู้ชนะรางวัล และเป็ น ที่ ป รึ ก ษาได้ ยึ ด มั่ น หลั ก ปรั ช ญาของเชฟลี แมนอย่าง "กินอะไรก็ได้อย่างนั้น" โดยใช้วัตถุดิบ ออร์แกนิคและตามฤดูกาลท้องถิ่นเท่านั้น เชฟทั้งสอง ให้ความเคารพต่อธรรมชาติสิ่งแวดล้อมและคุณค่าทาง โภชนาการอย่างมาก งาน four-handที่ Verdura เชฟลีแมนได้สร้างสรรค์เมนู และมีความเป็นนักกวีทั้งหมด 4 คอร์ส ชื่อ La sorgente della vita (ฮัมมัสถั่วชิคพี พาเต้วาซาบิ ถั่วขาวและถั่ว เขียว เสริฟพร้อมคาโปนาต้าแบบซิซิเลียนและโรส ฮิปซอส), Sogno di una notte di mezza estate (เครป ไส้ข้าวโพด มันฝรั่ง ถั่วเขียว เฟนเนล ชีสเพโคริโน และซอสพีชชัทนีย์) Anima Mundi (ถัวปากอ้าmacco, สลัดและทำ�เป็นชั้นด้วยขนมปังปิ้งราดซอสสตอร์เบ อรี่ และMaghreb) และ Pomod’oro (มะเขือเทศ, ผักหั่น เต๋ารสเผ็ด, รูบาร์บและผลไม้ตามฤดูกาล เสาวรสและ ซอร์เบทโหระพา) จากสวิสเซอร์แลนด์ เอเชีย มิลาน และตอนนี้อยู่ซิซิลี ดู เหมือนว่า “สถาปัตยกรรมครัว (Kitchen Architect’s)” การทำ�อาหารในการใช้ธรรมชาติ Alta Cucina Naturale จะได้ผล มีผู้หันมาสนใจการทานอาหารมังสวิรัติเพิ่ม มากขึ้นจำ�นวนมาก เรียกได้ว่าสุกเตรียมที่จะเด็ดจากต้น เลยทีเดียว Chef 93

INGREDIENT: Coffee Words: Matt Lucas

94 84

โลกของกาแฟนั้นไม่ใด้เกี่ยวกับแค่เมล็ดกาแฟเพียงอย่าง เดียว มันไม่ได้เกี่ยวกับกลิ่นคาราเมลช็อคโกแลตที่แตะ จมูกจากหม้อต้มสดๆ มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับพลังที่อัดฉีดอยู่ ในช็อตของเอสเพรสโซ่ โลกของกาแฟมันเกี่ยวกับคนที่ จะสนับสนุนและชื่นชมผลงานของกาแฟต่างหาก

โครงการส่งเสริมกลุ่มเผ่าพันธ์ร่วมแห่งประเทศไทย จู ก จั ด ตั้ ง ขึ้ น โดยกลุ่ ม คนที่ รั ก ษาและช่ ว ยเหลื อ โลก ความเป็นมาของมันเริ่มต้นที่ Michael Mann ชายที่ เข้ามาทำ�งานในประเทศไทยรุ่นที่ 2 ที่มีพ่อแม่เป็น คนพั ฒ นาการเกษตรให้ กั บ กลุ่ ม ชนเผ่ า ชายเขาใน ประเทศไทย พ่อของ Mann เข้ามาในประเทศเมื่อปี 1959 ในถานะผู้เผยแพร่ศาสนา แผนการพัฒนาการ เกษตรเริ่มต้นขึ้นในปี 1960 และเมล็ดกาแฟเมล็ดแรก ก็ได้ถูกปลูกขึ้นในประเทศไทย Mann ได้เฝ้าดูผลงานของพ่อหลังจากที่เขาเรียนในเค ลิฟอร์เนียและได้กลับมาที่ดินแดนแห่งรอยยิ้มในปี 1991 เพื่อสานต่อภารกิจของพ่อ ชาวนาชาวไร่หลาย คนยังคงมีความขาดแคลนยากจน และส่วนใหญ่ไม่ได้ มีสัญชาติไทย

“พวกชาวนาอยากที่จะพ้นจากความยากจน” Mann กล่าวไว้ “เราช่วยสร้างระบบจ่ายน้ำ�โดยแรงโน้มถ่วง เราได้สำ�รวจรวบๆเมืองและทราบว่าพวกเขาต้องการ น้ำ�และสุขอนามัย” พื้นที่บริเวณนั้นขึ้นชื่อว่าเป็นที่ปลูกฝิ่น และหลังจาก ที่เมล็ดกาแฟเม็ดแรกออกผลผลิตราคาของมันต่ำ�มาก เพียงแค่ 4-5 บาทต่อกิโลกรัมเท่านั้น หนึ่งในปัญหาหลักๆก็คือการที่ชาวสวนไม่สามารถที่ จะตากและแปรรูปเมล็ดกาแฟได้อย่างถูกต้อง ชาวสวน หลายคนเป็นหนี้สินให้กับพ่อค้าคนกลางเนื่องจากไม่ สามารถเก็บรักษาเมล็ดกาแฟได้เป็นระยะเวลานาน ด้วยความร่วมมือจาก CoffeeWORKS ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ จัดซื้อและจัดจำ�หน่ายกาแฟรายใหญ่ของไทย Mann ได้ เริ่มช่วยเหลือชาวไร่เพื่อสอนให้พวกเขาใช้น้ำ�ผึ้งในการ 95

“We now work with 35 villages of 400 families and 200 tons of coffee. We started at 4 tons of coffee initially.” 96

แปรรูปเมล็ดกาแฟ ซึ่งมีอยู่ 3 หลักการสำ�คัญในการแปรรูปกาแฟนั่นคือ ธรรมชาติ ล้าง และแปรรูปโดนใช้น้ำ�ผึ้ง ซึ่งการแปรรูปด้วยน้ำ�ผึ้งนั้นจะทำ�ให้เมล็ดกาแฟมีความ อร่อยและมีรสชาติที่โดดเด่น โดยมีการคัดแยกส่วนที่เป็นเนื้อเยื่อและส่วนที่เป็น เมล็ดออก “มันยากมาก คุณต้องคอยกลับเมล็ดที่ตากแดดอยู่ตลอดเวลา” Mann กล่าว “เชื้อรา อัดก่อตัวขึ้นและอาจจะทำ�ให้มันเสียหาย แต่ถ้าทำ�อย่างถูกวิธีมันจะสามารถเพิ่มเนื้อ ความหวาน และทำ�ให้รสชาติของกาแฟนั้นดียิ่งขึ้น” ตลอดชาติ ที่ เ พิ่ ม ขึ้ น นี้ เ องและการที่ เ มล็ ด กาแฟสามารถถู ก เก็ บ ได้ น านขึ้ น ทำ �ให้ ราคาของเมล็ดกาแฟนั้นเพิ่มสูงขึ้น ถึงขั้นตอนทั้งหมดนี้ใช้เวลาหลายปีกว่าจะ เห็นผล โดยที่ชาวชนเผ่านั้นไม่สามารถเสี่ยงต่อการทดลองใดๆได้ ฉะนั้นทาง CoffeeWORKS จึงได้ทำ�การจัดซื้อเมล็ดกาแฟไม่ว่าผลผลิตจะออกมาเป็นอย่างไร และมีการให้ความรู้ที่จำ�เป็นกับชาวไร่ตามขั้นตอน “ภูเขาทำ�การทดลองต่างๆและแปรรูปเมล็ดกาแฟด้วยตัวเองส่วนพวกเรานั้นทำ�การ บรรจุและย่างเมล็ด” Dale Lee CEO ของ CoffeeWORKS กล่าว การพัฒนานี้บวกกับการปรับปรุงโครงสร้างต่างๆที่จัดทำ�โดย ITDP ทำ�ให้ชาวไร่ใน พื้นที่มีความมั่งคั่งเพิ่มขึ้น “ราคากาแฟของไทยตอนนี้สูงกว่าราคาของตลาดโลกแล้ว” Mann กล่าว “ตอนนี้เรา ทำ�งานร่วมกับอีก 35 หมู่บ้านของ 400 ครอบครัวและมีกาแฟหมุนเวียนทั้งหมด 200

ตัน ตอนที่เราเริ่มต้นเราเริ่มด้วยกาแฟทั้งหมด 4 ตันเท่านั้น” การก่อตั้ง Starbucks ในประเทศไทยฉันยังส่งผลประโยชน์อีกทางนึงให้กับชาวไร่ เนื่องจากบริษัทต่างชาตินี้ได้จัดการควบคุมคุณภาพสินค้าขึ้น “16 หรือ 17 ปีที่แล้ว Starbucks ได้เปิดร้านกาแฟร้านแรก ณ ตอนนั้นคุณภาพนั้นยัง ไม่ถึงมาตรฐาน” Mann กล่าวไว้ “หลังจาก 2-3 ปีเราก็สามารถนำ�ผลผลิตเราเข้าไป จำ�หน่ายใน Starbucks” หลังจากที่ Starbucks ได้เริ่มจัดซื้อเมล็ดกาแฟจากภาคเหนือ ก็ได้มีปริมาณเมล็ดกาแฟที่มากขึ้นหลั่งไหลเข้าสู่ตลาด Starbucks เริ่มต้นจากฟาร์ม กาแฟ 1 ฟาร์มเท่านั้น “ขณะนี้เรามี 5-6 หมู่บ้านแล้วที่ทำ�งานร่วมกับ Starbucks” Mann กล่าว ITDP ได้เกือบที่จะเริ่มงานร่วมกับ Lanna cafe ซึ่งเป็น NGO ที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 2001 คาเฟ่ นั้ น เป็ น ส่ ว นหนึ่ ง ขององค์ ก รการค้ า ยุ ติ ธ รรมที่ ไ ด้ เ ข้ ม งวดเรื่ อ งการควบคุ ม คุณภาพ โดยมีประเด็นสำ�คัญที่คาเฟ่นี้ได้นำ�มาใช้ตัวอย่างเช่นผู้ผลิตได้รับราคาที่เป็น ธรรม การควบคุมแรงงานเด็ก การควบคุมปริมาณการผลิตและด้านอื่นๆของการ ค้าขายได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะเพื่อความน่าเชื่อถือ การเติบโตของกาแฟนั้นส่งผลให้มีการเติบโตทางด้านการศึกษาอีกด้วย ITDP ซึ่งเป็น องค์กรไม่หวังผลกำ�ไรในประเทศไทย ได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาโรงเรียน 4 แห่งใน ภาคเหนือ “โดยปกติแล้วน้ำ�เป็นสิ่งจำ�เป็นระดับหนึ่ง” Mann กล่าว “หลังจากนั้นการเกษตร ราย

ได้ การศึกษาและสุขภาพก็จะตามมา” หลังจากที่ 5 ปัจจัยสำ�คัญได้ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว ชาวไร่ก็ได้พบกับอีกปัญหาที่ ซับซ้อนยิ่งกว่าเดิม นั่นคือกลุ่มชาวไร่ชาวสวนเริ่มมีจำ�นวนลดลงเพราะว่าเด็กรุ่น ใหม่นั้นได้รับการศึกษาที่สูงและไม่ต้องการกลับมาทำ�ไร่ที่หมู่บ้านบ้านเกิด การปรับ เปลี่ยนของสภาพอากาศก็ยังส่งผลให้ดูการการเติบโตของผลผลิตนั้นเปลี่ยนไป ฝน ที่ตกหนักยังทำ�ลายพืชผลอีกด้วย นอกจากนี้การย้ายถิ่นฐานของคนรุ่นใหม่ส่งผลให้ ขาดแคลนแรงงานการดูแลพืชผลจึงเป็นไปได้อย่างไม่ทั่วถึง “ราคายังไม่คงที่” Mann กล่าว “ราคาตอนนี้ดีแต่มันอาจจะทำ�ให้พวกเขาเสียหาย ในอนาคต เนื่องจากสัญญาการค้ากับต่างประเทศ ประเทศเพื่อนบ้านหลายประเทศ สามารถผลิตกาแฟที่มีคุณภาพสูงกว่าได้ในอนาคต” โลกนี้ไม่แน่นอน เป็นความจริงสำ�หรับทุกคน ทุกคนนอกจากกลุ่มชาวไร่ในภาค เหนือของประเทศไทยที่ ITDP ได้หว่านเมล็ดและตอนนี้ผลผลิตงอกเงยแล้ว Chef ITDP http://www.itdpinternational.org/ Lanna Thailandhttps://m.facebook.com/LannacafeCM.TH/ Lanna USAhttps://www.lannacoffeeco.com/

Piemonte

INGREDIENTS: White Truffle Words:Namai Bishop

เมืองที่เงียบสงบแห่งอัลบาในทางตะวันตกเฉียงเหนือ ของอิตาลีตีนด้วยเนินเขาลูกคลื่นเบา ๆ ของเบาะกับมี หมอกในตอนสงบเป็นภาพของความสงบ มันไม่แปลก ใจที่ในแผ่นดินกระสับกระส่ายนี่เป็นบ้านเกิดมากของ การเคลื่อนไหวในขณะนี้การทำ�อาหารทั่วโลก“อาหาร ช้า” กระเสียนของภูมิภาคก้าวเนือยและความเชื่อมั่น ในวิธีการปรุงอาหารยุคเก่าเช่นเดียวกับมันเป็นมรดก ทางวัฒนธรรมที่อุดมไปด้วยของการเกษตรเถาโบราณ และวัดวิธีการทำ�ไวน์เป็นสาระสำ�คัญมากของปรัชญา อาหารช้า: จัดหาเพียงสุกตามธรรมชาติอาหารที่มาจาก ท้องถิ่นและ เคารพการทำ�อาหารสำ�หรับประเพณี แต่ สำ�หรับสัปดาห์ที่ผ่านมาหายวับไปไม่กี่ปีทุกภูมิภาคจะ ปลุกให้ตื่นขึ้นจากนิทราทำ�ให้หลับที่เป็น hoards ของ ระบบทางเดินแฟนกระตุ้นความตื่นเต้นการทำ�อาหารที่ นี่ จากทั่วทุกมุมโลก Gourmands รวบรวมในช่วงเดือน ตุลาคมและพฤศจิกายนที่จะจับการล่าสัตว์ตามฤดูกาล

ของอัญมณีที่กินไม่ซ้ำ�กัน: แห้วสีขาวที่มีชื่อเสียงแห่ งอัลบา กลิ่นหอมของมึนเมานี้หอมหัว 'Tartufi Bianchi' นี้เติมถนนเป็นพ่อครัวปรุงอาหารที่ดีที่สุดแสดงรสชาติ เหม็นอับที่ละเอียดอ่อนและน้ำ�หอมของมีค่าที่สุดส่วน ผสมที่เข้าใจยากนี้ ตอนเช้าพ่อครัวที่ดีที่สุดสายขึ้นเพื่อ ตอบสนองนักล่าแห้วท้องถิ่น trifulau เพื่อให้แน่ใจว่าดี ที่สุดของเส้นทางสมบัติของวัน ไม่ว่าจะใช้เพียงแค่โกน ไป bejewel แผ่นอ่อนน้อมถ่อมตนของทำ�เลที่ดีเลิศอัล dente พาสต้าในท้องถิ่นเช่น Alba พื้นเมือง Tagliolini หรือเสิร์ฟกับชีสที่อุดมไปด้วยหรือเนื้อสัตว์ที่เต็มไป ด้วย Agnolotto จานพาสต้าอีกพื้นเมืองหรือเรียงราย เข้าไปในซาลาที่ผลิตในประเทศทรัฟเฟิทั้งสีขาวหายาก และอื่น ๆ พร้อมหลากสีดำ�เป็นที่แพร่หลาย ดูเหมือน ว่าทุกครั้งที่เลี้ยวหักศอกในภูเขาทิวทัศน์ของภูมิภาค ทรัฟเฟิครองทุกเมนู ที่อุดมไปด้วยความหนาแน่นของร้านอาหารมิชลิน

เชฟทั่วโลกได้มาถึงคุณค่าของสมบัติที่ถูกฝังนี้ - รัฟเฟิล และมีคุณค่าเหล่านี้อย่างแน่นอนคือกรัมกรัมหนึ่งใน ส่วนผสมต้นทุนสูงสุด ในฐานะที่เป็นความต้องการ ของลูกค้าเติบโตสำ�หรับการนี้ถือว่าผู้เข้าชมผลิตภัณฑ์ และหมายเลขไปยังภูมิภาคในช่วง 20 ปีที่ผ่านมายังคง skyrocket, อัลบาและดินแดนโดยรอบที่จัดไว้ให้ความ ต้องการได้ดึงดูดเชฟที่มีพรสวรรค์ ภูมิภาคขนาดเล็ก และห่างไกลตอนนี้ที่นี่เป็นหนึ่งในความเข้มข้นสูงสุด ของอิตาลีของร้านอาหารมิชลินเป็นดารา! A-list Alba ตั้ ง อยู่ ใ นใจกลางของอั ล บาเป็ น ของภู มิ ภ าคการทำ � อาหารแผนภูมิหลุดสามมิชลินเริ่ม Piazza Duomo และ หมายเลข 15 ใน 50 รายการที่ดีที่สุด S.Pellegrino ของ โลก การพิจารณาการทำ�อาหารเมกกะเชฟ Enrico Crippa ได้สร้างสไตล์ของตัวเองของอาหารอิตาเลียน ร่วมสมัยที่ผสมผสานส่วนผสมพื้นเมือง Piedmont ของ 99

หลายแห่ ง ซึ่ ง มี ก ารปลู ก ในสวนของตั ว เองที่ เ ท้ า ของ องุ่นที่ดีของโรงกลั่นเหล้าองุ่น Ceretto ที่ - ทั้งหมด ภายใต้เจ้าของเดียวกัน ดินแดนของพวกเขาเป็นหมู่ ที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุด: 160 ไร่ของไร่องุ่นที่สำ�คัญ อสังหาริมทรัพย์, รวมทั้งโลภ 11 ไร่ในที่ดีที่สุด Barolo DOCG และ 8 ใน Barbaresco DOCG ให้แน่ใจว่าไวน์ ของพวกเขามีการจัดอันดับอย่างต่อเนื่องในหมู่ที่ดีที่สุด ทั่วโลก (รวมอสังหาริมทรัพย์เดียว Barolo Brunate ปี 2013 กับมัน แทนนินที่ยังชะลอตัวที่แข็งแกร่งที่ ผมตัวอย่างเช่นเดียวกับความภาคภูมิและผู้หญิงมาก ขึ้น Barbaresco Asili 2,009 ไร่องุ่นเดี่ยว) และผลิตผล ทางการเกษตรของพวกเขาเป็นที่น่าประทับใจอย่างเท่า เทียมกัน เรือนกระจกและแปลงบ้าน 400 พฤกษศาสตร์ และพืชสวนพันธุ์ทั้งหมดที่ปลูกอย่างระมัดระวังและ 100

หลายขึ้นอยู่กับพันธุ์โบราณและที่ผิดปกติ เหล่านี้จะ ปรากฏในการปรุงอาหารที่เรียบง่าย แต่งดงามเช่นจาน เริ่มต้นที่เมนู“มีเหตุมีผลตอนนี้” ชิมของ“Cardoon และ Cardoon” - ผักหนามโบราณที่คล้ายกันในเนื้อและ รสชาติกับอาติโช๊ค / คื่นฉ่ายข้าม เหมาะสมหลายจาน สะท้อนให้เห็นถึงพราวจานสีเกือบผักสีย้อม สีและ พื้นผิวที่เห็นได้ชัดถึงความรู้สึกของฉันทั้งหมดขณะ ที่ผมกินในหนึ่งในเพียง 11 ตาราง (หรือหนึ่งของ“11 ร้านอาหารมินิ” ที่พวกเขาจะถือว่า) ภายใต้ปูนเปียก วาดโดยไม่ มี ใ ครอื่ น นอกจากได้ รั บ รางวั ล ศิ ล ปิ น ฟ รานเคล นี่คือ Masterclass ในศิลปะร่วมสมัย ไม่น่า แปลกใจเมื่อผมได้เรียนรู้จากการฝึกอบรมของเชฟใน ประเทศญี่ปุ่นและเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่อุดมไป ด้วย horticultur เช่นเดียวกับเทคนิคของเขาเฉียบคม

ที่ห้องครัวของศาสตราจารย์ห้องครัวที่ดีที่สุดและเจ้า พ่ออาหารอิตาเลียน Gualtiero Marchesi เช่นเดียวกับ ฝรั่งเศส Michel Bras ตั้งอยู่ในใจกลางของอัลบาเป็น ของภูมิภาคการทำ�อาหารแผนภูมิหลุดสามมิชลินเริ่ม Piazza Duomo และหมายเลข 15 ใน 50 รายการที่ดีที่สุด S.Pellegrino ของโลก การพิจารณาการทำ�อาหารเมกกะ เชฟ Enrico Crippa ได้สร้างสไตล์ของตัวเองของอาหาร อิ ต าเลี ย นร่ ว มสมั ย ที่ ผ สมผสานส่ ว นผสมพื้ น เมื อ ง Piedmont ของหลายแห่งซึ่งมีการปลูกในสวนของตัว เองที่เท้าขององุ่นที่ดีของโรงกลั่นเหล้าองุ่น Ceretto ที่ ทั้งหมดภายใต้เจ้าของเดียวกัน ดินแดนของพวกเขาเป็น หมู่ที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุด: 160 ไร่ของไร่องุ่นที่สำ�คัญ อสังหาริมทรัพย์, รวมทั้งโลภ 11 ไร่ในที่ดีที่สุด Barolo DOCG และ 8 ใน Barbaresco DOCG ให้แน่ใจว่าไวน์

ของพวกเขามีการจัดอันดับอย่างต่อเนื่องในหมู่ที่ดีที่สุด ทั่วโลก (รวมอสังหาริมทรัพย์เดียว Barolo Brunate ปี 2013 กับมัน แทนนินที่ยังชะลอตัวที่แข็งแกร่งที่ ผมตัวอย่างเช่นเดียวกับความภาคภูมิและผู้หญิงมาก ขึ้น Barbaresco Asili 2,009 ไร่องุ่นเดี่ยว) และผลิตผล ทางการเกษตรของพวกเขาเป็นที่น่าประทับใจอย่างเท่า เทียมกัน เรือนกระจกและแปลงบ้าน 400 พฤกษศาสตร์ และพืชสวนพันธุ์ทั้งหมดที่ปลูกอย่างระมัดระวังและ หลายขึ้นอยู่กับพันธุ์โบราณและที่ผิดปกติ เหล่านี้จะ ปรากฏในการปรุงอาหารที่เรียบง่าย แต่งดงามเช่นจาน เริ่มต้นที่เมนู“มีเหตุมีผลตอนนี้” ชิมของ“Cardoon และ Cardoon” - ผักหนามโบราณที่คล้ายกันในเนื้อและ รสชาติกับอาติโช๊ค / คื่นฉ่ายข้าม เหมาะสมหลายจาน สะท้อนให้เห็นถึงพราวจานสีเกือบผักสีย้อม สีและพื้น

ผิวที่เห็นได้ชัดถึงความรู้สึกของฉันทั้งหมดขณะที่ผม กินในหนึ่งในเพียง 11 ตาราง (หรือหนึ่งของ“11 ร้าน อาหารมินิ” ที่พวกเขาจะถือว่า) ภายใต้ปูนเปียกวาดโดย ไม่มีใครอื่นนอกจากได้รับรางวัลศิลปินฟรานเคล นี่ คือ Masterclass ในศิลปะร่วมสมัย ไม่น่าแปลกใจเมื่อ ผมได้เรียนรู้จากการฝึกอบรมของเชฟในประเทศญี่ปุ่น และเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่อุดมไปด้วย horticultur เช่ น เดี ย วกั บ เทคนิ ค ของเขาเฉี ย บคมที่ ห้ อ งครั ว ของ ศาสตราจารย์ ห้ อ งครั ว ที่ ดี ที่ สุ ด และเจ้ า พ่ อ อาหาร อิตาเลียน Gualtiero Marchesi เช่นเดียวกับฝรั่งเศส Michel Bras หญิงเชฟไพโอเนียร์: ครั้งแรกของภูมิภาคมิชลินดาว เดิมร้านอาหารมิชลินเริ่มเป็นในทางตรงกันข้ามแพร่ หลายในประเพณี Relais & Chateaux คุณสมบัติจะมีชื่อ

เสียงสำ�หรับอาหารและ Relais San Maurizio อดีตซิส เตอร์เรียนวัดย้อนหลังไปถึง 1691 ของพวกเขาจะไม่มี ข้อยกเว้น พระสงฆ์รู้สิ่งหนึ่งหรือสองเกี่ยวกับ Terroir และหยิบจุดของพวกเขาดี: ปากน้ำ�อยู่ที่นี่ที่ช่วยให้การ ภูมิประเทศที่อุดมไปด้วยวัสดุที่อุดมสมบูรณ์ของผัก อินทรีย์และอาเรย์ของสมุนไพรฉุนการทั้งหมดที่ปลูก ในมันสวนเกษตรอินทรีย์ของตัวเอง เช่นเดียวกับตัว เองแห้ว Bisto ของโรงแรมบ้าน Relais หนึ่งในร้าน อาหารมรดก Piedmonte ของ: ครั้งแรกที่ได้รับรางวัล ไม่หนึ่ง แต่สองดาวมิชลิย้อนกลับไปในช่วงต้นปี 1970 เมื่อดาวในภูมิภาคที่ไม่ได้เกือบเป็นที่แพร่หลายมากที่ พวกเขาเป็น ตอนนี้ ผู้บุกเบิกของอาหารที่ดีและการจับ คู่ไวน์ชั้นดีในพื้นที่สามีภรรยาและทีมงานกุย Alciati (หน้าบ้าน) และ Lidia (ปรุงอาหารที่มีความสามารถ) 101

INDUSTRY TOPIC Words:Namai Bishop

เปิดกุยดา Costigliole ใน Langhe - ตอนนี้อยู่ในมือ ของลูกหลานของพวกเขา - กลับในปี 1961 ยาว ก่อน ที่จะมีการเคลื่อนไหวอาหารช้ากลายเป็นแนวโน้มคู่ นี้ประชาชนในอาณานิคมฝึกสิ่งที่เทศน์ขณะนี้: การ ให้บริการอาหารที่ทำ�อย่างระมั ดระวั งจากส่ ว นผสม ที่ บ ริ สุ ท ธิ์ เ ลื อ กจากซั พ พลายเออร์ ใ นท้ อ งถิ่ น และจั บ คู่กับไวน์ชั้นดีจากภูมิภาคเดียวกัน ทั้งคู่เป็นเจ้าภาพ ชื่อชั้นนำ�ในทางการเมืองภาพยนตร์เช่นเดียวกับการ สร้างแรงบันดาลใจพ่อครัวเยี่ยมชมคนอื่น ๆ ที่จะรับ ประทานอาหารที่นี่เช่น Gualtiero Marchesi อันโตนิโอ Santini และ Giorgio Pinchiorri ต่อมาผู้มีพระคุณของ ฟลอเรนซ์มีชื่อเสียง Enoteca Pinchiorri บางทีอาจจะเป็ นเชฟเหล่านี้ระบุความคิดสร้างสรรค์ของตัวหนา Lidia ที่เสิร์ฟเมนูทุกวันคงที่และราคาคงที่ - แต่ก็ยังห่างไกล 102

จากการแก้ไขในวิธีการที่เธอเป็นเธอ“คิดค้น” ตอนนี้ คืออะไรจานที่นิยมความสุขทั่วโลก Agnolotto นิ้วมือ เปรียวเธอทำ�งานเป็นเครื่องชั่งน้ำ�หนัก (เธอไม่เคยชั่ง น้ำ�หนักหรือวัด) และห้องครัวใช้มือกลิ้ง, การนวดและ ฉกกรณีพาสต้าฟิล์มบางขนนกแสง เธอปฏิวัติสิ่งที่เป็น จานอ่อนน้อมถ่อมตนของพาสต้ายัดด้วยแจ็คเก็ตซ้าย (จึงไม่เคยทำ�แผ่นเปลือกโลกสองแผ่นของ Agnolotto เคยลิ้มรสเดียวกัน) ไปแทนก่อนการปรุงอาหาร 3 เนื้อ หมูกระต่ายและเนื้อลูกวัวทั้งหมดแยกแล้วผสมพวก เขาตามที่เธอ สูตรของตัวเองและสไตล์ของตัวเองของ ฉกห่อพาสต้าขนานนามว่า“Plin” ในการจับภาพทุก รสชาติลงไปในชิ้นอาหารอันโอชะที่ละเอียดอ่อนอย่าง ใดอย่างหนึ่ง ฉันได้ลิ้มรสทั้งสองสายพันธุ์คือ“ผ้าเช็ด ปากสไตล์” (อัล tovagliolo) สุกในน้ำ�เพียงธรรมดาและ

นำ�เสนออย่างเท่าเทียมกันเอาใจใส่ห่อในผ้าเช็ดปากสี ขาวกรอบตกแต่งด้วยซอสหรือน้ำ�ซุปให้ดีขึ้นช่วยให้ รสชาติที่ยังอุดมไปด้วยง่ายส่องแสง มันทำ�ทุกขั้นพื้น ฐานมากขึ้นขณะที่ผมได้รับคำ�สั่งให้เพียงแค่ใช้นิ้วมือ ของฉั น ฉั น รุ่ น ตั ว อย่ า งถู ก จั ด ทำ � ขึ้ น อี ก และทำ � หน้ า ที่ เคลือบด้วยหุ้นเนื้อ เหลือรายได้ของเธอฉายา“เลดี้ของ Agnoletto” - และที่มีชื่อเสียง PADELLA d'Oro ในการ บูต ประเพณีเก่ารุ่นใหม่ วั น นี้ เสื้ อ คลุ มทศวรรษต่ อ มาได้ รั บ การประสบความ สำ�เร็จผ่านไปยังรุ่นต่อกับ Luca Zecchin ที่หางเสือ หนุ่มเชฟ Lidia ผ่านการฝึกอบรมบุคคล“ผมใช้เทคนิค Lidia สอนให้ฉันและยังเคารพวัตถุดิบในท้องถิ่นและ วิ ธี ก ารที่ ผ สมผสานพวกเขาเช่ น เนื้ อ ลู ก วั ว พื้ น เมื อ ง

แช่ในไวน์ท้องถิ่น” เชฟบอกผมในขณะที่เขาอธิบาย เมนูการเปลี่ยนแปลงของเขาในชีวิตประจำ�วัน, การ เปลี่ยนแปลงตามข้อเสนอที่สดใหม่ 80 % จะมาจากท้อง ถิ่น ลูกชายของตัวเอง Lidia ของฮิวโก้หัวห้องครัวของ ร้านอาหารในเมืองกุยและลูกชายอีกสองคนและอันเด รียปิเอโร่เป็นด้านหน้าของบ้านหนึ่งในแต่ละสาขา “เรา ถูกสอนให้ใช้หัวใจและความรักเป็นส่วนผสมหลักการ ในการต้อนรับขับสู้ นั่นเป็นบทเรียนพ่อแม่ของเราผ่าน ลงมาให้เราและเราดำ�เนินการที่รับผิดชอบและสิทธิ พิเศษ” อันเดรียบอกผมในขณะที่เขานั่งอยู่กับฉันใน ตอนท้ายของเมนูชิมแน่นอนหลายกับไวน์จับคู่ที่ล้อม รอบด้วยศิลปะสมัยใหม่ curated อย่างรอบคอบในทาง ตรงกันข้ามกับหินโบราณ ของห้องอาหารที่วัดโค้ง ไอแอมเดอะไวน์ลิสต์

คำ�สั่งตัวหนาทำ�เดิมโดยกุย แต่เขาเอาเงินของเขาที่ปาก ของเขาก็คือการจับคู่จานตัวเองและดึงขึ้นที่หายากและ เป็นที่ต้องการไวน์ในห้องใต้ดินของเขา วันนี้สามห้อง ใต้ดินที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นห้องพักของวัดหนาวอู่อุดม สมบูรณ์กว่า 3,000 ป้าย (ประมาณ 40,000 ขวดทั้งหมด) เลื อ กด้ ว ยความรั ก ในการแสดงที่ ดี ที่ สุ ด ของภู มิ ภ าค และไกลเกิน อันที่จริงพื้นที่ยังเป็นบ้านที่บางส่วนของ ไวน์ที่มีชื่อเสียงที่สุดของอิตาลีรวมทั้ง DOC Barolo, Barbaresco และหลากหลายบาร์เบรา ไวน์เหล่านี้ แสดงบันทึกดินของช็อคโกแลตบ๊องแบะท่าผลิตภัณฑ์ อื่น ๆ ที่เติบโตอย่างล้นเหลือที่นี่: เฮเซลนัทโดยเฉพาะ ความหลากหลายในระดับภูมิภาคชื่อ Nocciola Tonda Gentile เลื้อยซึ่งเป็น IGT (Indicazione geográfica Tipica) ได้รับการรับรอง Alba ของหลักสูตรเป็น

บ้านเกิดของมากอาหารเช้าเฮเซลนัทช็อคโกแลตที่รัก กระจาย Nutella! ส่วนผสมที่หลากหลาย, เฮเซลนัทจะ ถูกใช้โดยพ่อครัวในการปรุงอาหารทั้งคาวและหวาน ของพวกเขาเหมือนกันเหนียวตังเม torrone หวานจา กอัลบาเป็นคู่ที่ดีที่สุดกับ Moscato di Asti หรือ Passito เป็นมั่งคั่งรสไวน์เนียนทำ�จากองุ่นแห้ง Moscato หรือ เป็นอาหารคาว การเพิ่มประสิทธิภาพผสมลงใน dips หรือบดเพื่อเพิ่มพื้นผิวและความลึกบนยอดผักหรือเนื้อ สัตว์เปลือก ภูมิภาคอุดมไปด้วยมรดกความมั่งคั่งของ ซัพพลายเออร์อิสระขนาดเล็กเก็บเกี่ยวสมบัติของแผ่น ดินที่อุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติที่ชุดก้าว - หนึ่งที่เป็น ไปอย่างช้า ๆ จะเติบโตที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเรียก น้ำ�ย่อยระหว่างประเทศ Chef 103

Events and News

ไทเฮ ที่ บันยันทรี ภูเก็ตได้รับเซฟใหม่จากญี่ปุ่น!

ภูเก็ต ประเทศไทย, เมษายน 2019 – การคิดค้นและ พัฒนาการการครัวยังคงเป็นที่น่าตื่นเต้นสำ�หรับ บันยัน ทรี ภูเก็ต ด้วยการมาเยือนของเชฟมากความสามารถ จากญี่ปุ่น Shiga Takahiro (ชิกะ ทาคาฮิโระ) เชฟผู้มาก ประสบการณ์กว่า 20 ปีในการครัวงานละเอียดและ ศิลปะการทำ�อาหารญี่ปุ่นที่ผ่านเวทีสากลมาแล้ว คุณ ทาคาฮิโระ ได้นำ�มุมมองและมิติใหม่แห่งวัฒนธรรม และความหลากหลายสู่เมนูของไทเฮ ด้วยความสามารถด้านซูชิ (ข้าวปั้น) ซาซิมิ (เนื้อดิบ) และเท็ปปังยากิ เชฟชิกะนั้นได้ทำ�การผสมพสานรส ชาดและความสมดุลย์ของอาหารที่พร้อมนำ�เสนอที่ ไทเฮ ในช่วงเวลาสายอาชีพของเขา เขาได้พัฒนาทักษะ ในเมือง ชิบะ และ โตเกียว ประเทศญีุ่น ก่อนที่จะเดิน ทางไปที่ ปกกิ่ง เซินเจิ้น กัวลาลัมเปอร์ โดยมีความมุ่ง มั่นที่นำ�เสนออาหารญี่ปุ่นในแบบฉบับของเขา อาชีพของเชฟได้เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่อายุ 17 ปี ที่ ชิบะ ก่อนที่จะย้ายไปที่โตเกียวเมื่ออายุ 21 ปี ที่นั่นเขาได้ รั บ ประสบการณ์ โ ดยตรงจากร้ า นอาหารชื่ อ ดั ง และ โรงแรมในโตเกียว ผ่านไปกว่า 10 ปี เขาได้ตัดสินใจที่ จะนำ�อาหารญี่ปุ่นสู่ต่างแดนเพื่อแบ่งปันแบบฉบับของ ญี่ปุ่นที่ประเทศจีนและมาเลเซีย จนกระทั่งมาร่วมงาน

กับ ไทเฮ บันยันทรี ภูเก็ต ซึ่งเป็นรีสอร์ทชื่อดัง “ผมตื่นเต้นที่ได้รับโอกาศทำ�งานเพราะ บันยันทรี เป็น บริษัทที่โด่งดัง” เชฟชิกะกล่าว “และบันยันทรี ภูเก็ต นั้นเป็นบ้านพักวิลล่าที่แรกของภูเก็ต ความตั้งใจของ ผมคื อ การผสมพสานวั ต ดุ ดิ บ ท้ อ งถิ่ น คุ ณ ภาพสู ง กั บ

วั ต ถุ ดิ บ นำ � เข้ า จากญี่ ปุ่ น เพื่ อ นเพิ่ ม รสชาดและความ หลากหลายต่อแขกนานาชาติ” จากเนื้อโกเบ และวากิวรสชาดเยี่ยมไปจนถึงเนื้อสัน ส่วนท้องของปลาทูน่า เซลม่อนสดใหม่ทานคู่กับไก่ ย่างเทอริบากิ ไทเฮนำ�เสนออาหารย่างหลากหลายเมนู เพื่อทานคู่กับชุดอาหารญี่ปุ่น ทางร้านยังมีตัวเลือก ความสุขอื่นๆเช่น Cyutoro หรือ Hamachi mint sashimi ด้วยหลากหลายเมนูให้เลือกสรรค์นี้ ไทเฮสามารถมอบ ประสบการณ์เหนือความคาดหมายให้นักชิมสำ�หรับ ทุกรสชาด ไทเฮยังคงบริการเครื่องดื่มเอเชียชั้นเลิศอย่าง สาเก โชจู ค็อคเทล และเบียร์ต่างๆ ทางร้านได้เข้าร่วมกับ Saffron และ Watercount ในถานะร้านอาหารชั้นนำ�ที่ทำ�ให้ร้าน อาหารของ บันยันทรี ภูเก็ต เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก

Our first tour is Kyiv Ukraine majestic, mysterious, mighty

For More information please visit www.chef-magazine.com 104

The Universal Wine Glass - lead Free -

A Creation of Rene Gabriel, famous Swiss wine critic Bought from Austria to Thailand by Nectar Asia

"FOR AN INCREDIBLE WINE PLEASURE"

• A perfect glass shaped to complement ANY wine • An elegant creation to highlight the bouquet of white, red, sparkling, dessert wines or even a Gognac • Dishwasher safe

GABRIEL-GLAS GOLD EDITION

The Hand-blown GOLD-EDITION weighs 90 grams only

GABRIEL-GLAS STANDART The machine blown GABRIEL - GLAS StandArt weighs 150 grams only ALPHA DECANTER

Very Light, Nano treated

High quality crystal glass is used for both variations(standard and gold edition), compared to lead crystal is stronger, more scratch resistant and break resistant

www.nectarasia.com

Nectar Asia (Thailand)

bkknectarasia

092-251-2250

When life needs more

caramel, spoil with GOLD

Finest Belgian Chocolate Gold New caramel chocolate. Same legendary workability.

Callebaut® Finest Belgian Caramel Chocolate Gold Order ref.: CHK‑R30GOLD ‑ 4 x 2.5 kg bags ‑ Callets™

For recipes and inspiration www.callebaut.com