Identity Talks by muss

Identity Talks A collection of the first few conversations

Chris Nelck

Poortugaal

Ego

Gitaar spelen spelen

Karakter

Lerarenopleiding Lerarenopleiding

Leerplicht

Stress

Afleiding

Job Bos (J) Ik (C) 00:00 C: En en de bedoeling is eigenlijk gewoon echt een gesprek, dus je mag mij ook vragen stellen en zo. En het kleed zelf zijn gewoon dingen uit mijn jeugd en die voor mij belangrijk zijn geweest. 00:19 J:

Ja, een muis?

00:22 C:

Ik heb altijd ratten gehad toen ik klein was.

00:28 J: Oh, dat is elke keer directie, ja, ik zie het. Het lijkt ook op op een op een poppetje met ogen. Leuk, nice ja, dat is mooi. 00:36 C:

Had jij trouwens die tassen getekend bij de Burgertrut?

00:38 J:

Ja haha.

00:42 C:

Cute. Echt zo grappig.

00:42 J:

Aw het was zo boring, ja was echt grappig.

00:46 C:

Waar ben je eigenlijk opgegroeid?

00:48 J:

Poortugaal.

00:50 C:

Waar is dat?

00:51 J: Poortugaal uhh, als je de metro pakt naar zuid, dan blijf je zitten en dan kom je uiteindelijk bij Poortugaal uit. Dan heb je Slinge, ken je Slinge? 01:01 C:

Ja.

01:01 J: vibe.

Slinge, Rhoon en dan heb je Poortugaal. Soort van buitenwijk, tussen stad en natuur- achtige

01:07 C:

Echt precies de andere kant van Rotterdam als ik.

01:12 J:

Ja, ongeveer wel zo met veel voetbal, voetbal en zo toen gewoon een beetje.

01:18 C:

Ik had veel hockey.

01:20 J:

Ja, dat is dan, dat is wel echt wat meer, ook wel veel, nog een keer bij ons hoor maar.

01:26 C: Nou vooral in Delft, die die school had echt de halve klas hockeyers en bij de andere andere school skate weer iedereen weet je, daar merk je echt zon verschil in. 01:40 J:

Ik was ook altijd aan skaten.

01:43 C:

Ja?

01:43 J: Ja, we hadden een skatebaan in Poortugaal, dat was echt nice. Dat kwam, dat werd gebouwd toen ik nog, wij waren gewoon op straat aan het skaten en zo, toen kwam er dus gewoon een skatepark. Er kwam gewoon een nieuw skateboard, was gewoon echt fucking vet ja, gewoon naast naast de metro. Ja elke dag.

02:04 C:

Nice. Als je, als je een identiteit denkt, waar waar denk je dan als eerste aan?

02:10 J:

Een ego.

02:11 C:

Een ego wat bedoel je daarmee?

02:16 J: Ik bedoel ik mee dat een. Hoe ik ik heb voor mezelf altijd uhm. Wel denken, dat identiteit een soort van idee is van wie denkt te zijn, dat je er ook meerdere kan hebben, dus je daarin in verschillende situaties daar is gewoon tactisch kan kiezen. Bijvoorbeeld op werk ben ik, gedraag ik me meer op deze manier, op atelier gedraag ik me meer op zon manier. Ik denk gewoon heel logisch dat je je aanpast op een soort van situatie in wat voor rol dan wil aannemen. Maar dat zijn allemaal ideeën, soort van van idee, van, oké, zo ben ik, zo profileer ik me, zo ben ik hier. Maar ik ben, ik voel dat zelf dat ik op verschillende plekken profileer ik me slightly anders. 03:08 C:

Ja.

03:08 J: Ik ben wel hetzelfde. Maar daarom denk ik, ik denk niet dat ik heb, wel, ik denk dat identiteit een soort van woord kan zijn voor mij dat iets vastlegt wat verwerpbaar is. Dus als ik nu zegt van nou ja, ik ben, ik ben zo en ik ben een skater en ik ben een kunstenaar. Dat zegt niks. Ik ben een mens, ik ben Job en dat is consultant een soort van [beweegt handen in vloeiende beweging]. 03:42 C:

Maar het is dan wel heel erg vanuit jou. Of in je hoofd?

03:44 J: Ja, ik kan niet. Ik kan niet voor andere mensen hun identiteit praten, maar daarom heb ik het meer over hoe ik dat ervaar. 03:51 C: Nee, maar wat andere mensen van jou vinden of hoe ze jou behandelen, heeft ook wel mee te maken. Of vind je dat niet? Want een een, een stuk. Wat ik las over identiteit was vooral, de factoren van jou die ervoor zorgen dat andere mensen die een bepaalde manier zien of die invloed hebben op hoe mensen je behandelen. 04:15 J: Ja, ja, maar ja, dat snap ik. Wat. Wat zie jij dan onder het woord identiteit? Wat wat, wat, wat, wat kadert dat? 04:29 C: Het is eigenlijk gewoon zon breed voor woord. Maar bijvoorbeeld, dat je in Nederland ben opgegroeid, maakt er wel uit met hoe je bent geworden. Dus dat is wel een gedeelte van je, van je identiteit, of hoe heet het. Wit zijn, heeft invloed op hoe mensen naar je kijken, enzo zeg maar. Dat heeft ze ook allemaal ergens mee te maken. Maar tegelijkertijd, ik weet dat het misschien niet per se invloed heeft op hoe mensen mij zien of niet heel erg, maar kunst is wel gedeelte van mijn identiteit, omdat ik het gewoon heel leuk vind enzo en het heel belangrijk voor mij is, dus ik denk belangrijk voor je zijn kan ook.... 05:20 J:

Ja, waar je maar je je aandacht naartoe stuurt, hè, denk ik dan zo. Dat het belangrijk is.

05:26 C: Want stel, stel je speelt af en toe gitaar, dan noem je jezelf waarschijnlijk geen muziekkant. Als je er wel heel trots op bent, dat je het kan, dan misschien weer wel. 05:36 J: Nou ja, maar er zijn ook mensen die spelen elke dag vijf uur lang op een gitaar en die ze vertellen daar niemand over. 05:41 C:

Nee.

05:42 J:

Hoe en wat voor zin is dan, wat is dan, waar ligt dan de identiteit?

05:48 C:

Ja ja ja ja.

05:48 J:

Ik denk misschien, maar dat is misschien meer voor mezelf hoor, want ik ik probeer, dat is

misschien ook best wel idealistisch of zoiets. Dat je dan, probeer ik eigenlijk het woord identiteit of soms begrip, te verwerpen omdat ik denk, maar dat is dan een soort van, weet je dat is echt idealistisch hoor. Van, oké, ik ben dan met kunst bezig, maar dat had evengoed voetbal kunnen zijn, maar die twee dingen zijn niet meer of minder waard maar die zijn gewoon anders. 06:10 C:

Oh nee tuurlijk ja.

06:12 J: Maar daardoor en het is logisch dat als ik dit kiest, dat er dat er vanaf buiten of het feit dat ik al naar een voetbalveld ga, of een atelier, gebeuren, er andere dingen met mij, dus vang ik andere dingen op. Heb ik andere ervaringen die ik opsla om later ook te gebruiken. Dus in die zin ben je gewoon een soort van blob potentie, dat gewoon zo van [fluit] in de wereld wordt gesmeten, toevallig op een plek en je kan je afvragen, maar dat is ook wel misschien een beetje deprimistisch, hoeveel invloed je daarin hebt. Van ja, ik vind dit leuk, ja, hoeveel. In hoeverre is dat mijn eigen keuze? Verder komt dat argument vanuit een soort van ziel van mij, ook uit een soort van voortkomen van ja, dit is nou eenmaal want ik heb gezien, vroeger en wat ik denk, dat zijn mijn genen of of zo van. 07:04 C: Je hebt eigenlijk nergens daarin helemaal controle over. Nee, ik had het erover, mn, moeder, met dat er heel vaak wordt gedacht in beter of goed of slecht. 07:14 J:

Mmm.

07:15 C: Dus dat stel je voor: een autonome kunstenaar die al zijn geld verdiend aan gewoon kunst maken. Dat is niet beter dan als je daarnaast nog een bijbaan heb, omdat je niet genoeg geld verdiend, want dat is gewoon als je het leuk vindt, is het gewoon evengoed. 07:30 J: Dingen zijn pas goed of slecht als je een, als je een, als je daarvoor een beoordelingsformulier maakt, als jij, als jij of als jij dat ontzettend belangrijk vindt. 07:40 C:

Zelfs dan, als je het bordeel formuleer niet goed invult, hoeft het niet slecht te zijn.

07:45 J: Nou ja, dan heb je dan, je kan dan... maar misschien scoor je heel goed op een andere beoordelingsformulier. 07:51 C:

Ja precies

07:53 J: En het is nou eenmaal zo dat veel mensen denken dat je, als je als je geld door wat je doet met kunt of met kunst, dan gaat het goed. Dat is nou ja, dat is gewoon common hoe dat, hoe, dat gedacht wordt. 08:04 C:

Hoe meer geld je hebt hoe beter het met je gaat.

08:07 J:

Ja, ik weet niet of ik daarmee eens ben. Ergens zit daar natuurlijk wel een praktische vorm aan.

08:13 C: Tot een bepaald extent. Je wilt geen stress hebben over, niet genoeg verdienen, maar het is niet alsof als je in een villa woont, dat het dan automatisch goed gaat. 08:26J:

Ja, het ligt er maar aan wat je meet.

08:28 C: Ja, hoe hoe is het in? In je, lerarenopleiding enzo om met het schoolsysteem, is het ook heel vaak van cijfers van goed naar slecht enzo. 08:39 J: Ja, wat ik daar wel heel cool aan vind, is dat je bijvoorbeeld. Wat we moeten doen is, je begint eigenlijk met een visie of zoiets van oké, wat zijn je eigen kwaliteiten die je al hebt, bijvoorbeeld, ik ik kan snel contact leggen. Dat is een kwaliteit, die doe ik niet zoveel moeite voor als andere mensen, bla bla bla, maar als het te groot wordt, wordt het een valkuil. Dat kan worden van nou ja, je bent alleen maar bezig met met de andere, met contact leggen en vergeet de les te geven, bijvoorbeeld hè? En dan een valkuil, dan heb je daar een soort van, weer een, de tegenhanger van. Dat is eigenlijk weer allergie he noem je dat. Zo van, nou, daar ben ik allergisch voor. Dat zijn bijvoorbeeld iemand die heel sec is, een heel erg onpersoonlijk maar wel heel

erg rigide lesgeeft. 09:23 C:

Een beetje doctor achtig.

09:24 J: Dus dat, daar heb ik een beetje afkeur van, maar ik kan er wel van leren, dus dat is dan wel, het is dan wel mijn uitdaging ook. Om dan om die middenweg dus dat is dus dat betekent ook niet goed of slecht. Er is een kwaliteit en in welke situaties is die bruikbaar? Of of of of. Of hoe die gebruiken, dus het is, dat is wel, dat vond ik wel een hele leuke manier van daarnaar kijken en we moeten we een visie schrijven, zeg maar van wat is nou, waarom? Van waarom doe je wat je doet, waarom ga je voor de klas staan? Wil je, en dan gewoon heel eerlijk, hè van nou, omdat ik gewoon graag de baas ben over 30, 30 mensen. Kan hè? Of ik wil graag, ik vind kunst heel vet dat wil ik delen, of het kan gemengd zijn van nou ja, ik vind kunst heel vet en ik wil ook nog geld verdienen en het leek me leuk. Maar weet je wel van en als je dat heel duidelijk wat er onder zit, dan kun je die formulieren van. Nou, als ik, als ik het belangrijk vind dat ik, dat ik misschien iemand kan raken met ontdekken van kunst, wel hoe ik dat zelf ervaren, hé, want ik heel cool vond vroeger, dat zou ik echt willen. Nou dan dat ik daar een beoordelingsformulier over, zo van, dan kan ik zeggen van: nou ja, als het bij twee mensen lukt. Dan vind ik het heel goed. Als het maar bij één lukt, dan vind ik dat een beetje goed, dan kun je dat voor jezelf, maar dat dat komt van een uit de motivatie. 10:46 C:

Ja.

10:46 J:

En die is niet voor iedereen hetzelfde.

10:50 C: Nee, tuurlijk, en maar hetzelfde is dan ook met met de leerlingen zelf dan of niet? Jij moet uiteindelijk wel mensen gaan beoordelen in de klas. 11:01 J: Ja, maar ja, dat klopt zeker weten. Ik moet. Ik heb dus wel inderdaad vanuit vanuit school moet ik, heb ik bepaalde dingen die ik moet beoordelen. Dat is skills van. Kun je het echt? Hoe zit je website uit? Is het op orde? Moet je ook dan leren van ja, dat je het georganiseerd doet. Is gewoon wel handig als je dat leert als kind. Ja is niet het leukste om te testen of zo. Maar maar het meeste beoordelen op school, waar ik nu ook op commitment op, gewoon doe je best, dat telt twee keer mee, in de rest allemaal maar één keer. 11:32 C:

Waar je best niet doen, is dat dan een slechtding? Is dat dan niet goed?

11:37 J:

Dat is een hele goeie vraag van, maar-

11:39 C:

Misschien heb je gewoon andere prioriteiten.

11:41 J: Ja, en dat is ook prima dat ik, ik respecteer dat wel, maar ik zeg ook niet dat school eerlijk is, want het is nou eenmaal er is nou eenmaal een wet dat iedereen leerplichtig is. Dat is gewoon ja, daar heb, dat doe je gewoon anders. Dan krijgen je ouders bijvoorbeeld grote problemen en zo. Dat is gewoon een wet, dat is niet eerlijk, per se of wat dan ook is, maar daar heb je nou eenmaal mee te dealen of zo. 12:08 C:

Hoe bedoel je niet eerlijk? Zou je liever geen leerplicht hebben?

12:13 J: Er zijn heel veel ouders ook die zeggen van ja, nou ja, ik wil mijn kinderen zelf lesgeven en ik wil ze niet per se. Ik hoef ze niet per se te leren over wiskundige ik hoef ze niet per se te leren over dit. 12:21 C:

Nee.

12:21 J:

Maar dat betekent niet dat ze onder die regels vandaan uitkomen.

12:29 C:

Je kan toch thuis lesgeven of niet in Nederland?

12:32 J: Ja, maar dan moet je, ja, dat kan, maar je wordt wel gecontroleerd. Daarvoor moet je wel een soort van het bewijs leveren en zo. 12:38 C:

Maar dat is meer dan tegen kinderarbeid en zo denk ik.

12:43 J: Misschien weet ik niet, maar het is, het is gewoon een wet, Nederland wil het gewoon dat kinderen naar school gaan. Dat vinden ze een. Dat vinden ze een prioriteit voor mensen die voor onze inwoners of zo. 12:58 C:

Zou jij liever niet naar school geweest zijn?

13:00 J:

Nee, ik zou heel graag, ik vind school echt tof. En jij?

13:05 C: Sommige momenten wel, sommige niet, ik denk aan het einde van de middelbare, ben je gewoon helemaal klaar mee, in ieder geval ik. Ik deed natuur-gezondheid en dat had niks met de kunstacademie te maken. Dus toen was het van: waarom doe ik dit eigenlijk? En ik bedoel, het is gewoon goed gekomen. Nee, ik ben heel blij, vooral omdat het ik denk: als je thuis les krijgt, dan mis je toch een bepaald contact met andere kinderen en zo, dat is ook gewoon zeker waarom de basisschool, echt superleuk om naar school te gaan. Zou ik echt niet anders willen hebben gehad. Nee, ik had wel altijd op de basisschool dat ik ik heb nooit echt daar hard hoeven te werken of zo. Dus dat was ook wel heel makkelijk voor mij, weet je? Ik was continu strips aan en tekenen en niet aan het opletten, want het ging gewoon goed en voor sommigen was er natuurlijk wel heel stressvol en ah ja, daar heb ik gewoon heel groot voordeel in gehad. Daar ben ik heel blij mee, maar ik vind het altijd ja, dan dan was er wel, was toch bijvoorbeeld een jongen die ergens op een computer extra testjes moest doen ofzo voor rekenen. En en dan wordt dat gezien als dat die het gewoon minder goed kan, terwijl die uiteindelijk naar een andere school ging en daar ging het heel goed, maar speciaal voor werd gezorgd. Daar had ik altijd heel erg medelijden mee zeg maar dat in ieder geval ja, dat dat dat dat was. 14:43 J:

Mmm maar hij kan misschien ook minder goed rekenen. Dat is gewoon want-

14:48 C:

Of op een andere manier leren.

14:51 J: Precies want in deze, in die setting op die school kwam hij niet volgens die maatstaven goed uit de verf, maar dat zegt niks over wie hij is ofzo als mens. 15:03 C:

Ja precies.

15:04 J:

Nou, ik weet ook niet wat belangrijk is als mens. Dat weet ik ook niet.

15:09 C:

Volgens mij is echt niks belangrijk meer haha.

15:10 J: Daarom, het is gewoon één grote chaos en je kan zelf, ja, ik denk dan, iedereen voelt het anders is natuurlijk. Het is niet voor niks dat er nog steeds oorlog is en zoveel meningsverschil, iedereen vult dat voor zichzelf in. 15:22 C:

Iedereen heeft het er dan over, als je maar gelukkig dat het goed is.

15:26 J:

Ja, nou ja dat weet ik niet.

15:27 C:

Gelukkig zijn is natuurlijk wel een bijproduct. Dus hoe moet je dan gelukkig worden.

15:33 J: Want soms word je gelukkig door hedonistisch te leveren, door nou, als ik, als ik dit wil, dan kan ik het meteen krijgen. Of word je gelukkig door het juiste te doen, wordt je gelukkig door het leukste te doen, of dat is ook voor iedereen anders. Of dat gaat ook over balans misschien en in dit ook over tijd. Van misschien is dat belangrijk voor zo een fase of is dit heel erg belangrijk in een andere fase? Je bent wel voor van in beweging altijd je ben, je bent niet één keer hetzelfde, je bent niet twee keer dezelfde persoon. 16:03 C:

Ja, soms voelt het ook gewoon alsof iedereen maar wat doet weet je?

16:07 J:

Dat is ook.

16:07 C: Ook zeker eigenlijk gewoon ook, vooral, weet je, maar als je er te veel over gaat nadenken, in ieder geval voor mij, misschien van de mensen niet, dan word ik er niet gelukkig van, dus ik probeer het gewoon een beetje te laten, kijken waar ik terecht kom want dat gaat automatisch, weet je, want als je inderdaad

zo’n blob bent. 16:37 J:

Mmm.

16:38 C:

Word je gewoon mee met de stroming genomen, kom je wel ergens terecht.

16:43 J: voor weken.

Ja, nou ook weer soms ook weer niet, ja, je komt natuurlijk wel, soms kom je terecht in je bed

16:54 C:

Dat is waar je moet natuurlijk wel zelf ook dingen doen.

16:57 J:

Sommigen wel, sommigen niet, weet ik niet.

17:04 C: Ligt eraan, er zijn, er zijn wel wat dingen die je kan doen, maar die hebben wel weer te maken, met hoe ik ben opgevoed, als je bent opgevoed met dat dat het wel goed komt, of dat vanzelf gebeurt, dan doe je misschien niets. Dus daar heb je niet helemaal controle over, maar voor mij in ieder geval, als ik merk dat ik gewoon niet zo blij ben en dan ga ik wandelen of zoiets weet je, er zijn wel trucjes je jezelf kan aanleren. 17:30 J: Ja en sommigen krijgen niet per se die handvatten. Of krijgen die wel en slaan niet per se op of whatever dat wat er gebeurt, weet ik veel. 17:41 C:

Ja.

17:42 J:

Dat levert ook gewoon heel veel pech en heel veel geluk.

17:49 C:

Vooral heel veel geluk eigenlijk als je in Nederland al geboren bent.

17:52 J:

Ja zeker weten.

17:56 C: Dat vond ik wel interessant van een leraar van mij die volgens mij uit Portugal kwam, die het had over dat vanuit Nederland wordt gezien dat wij een heel goed land zijn en iedereen in Nederland wil wonen, zeg maar. Maar dat het eigenlijk niet is, maar dat er gewoon hier geld is. Zeg maar, je moet geld kunnen verdienen, dat eigenlijk hoe arrogant we zijn door te denken Nederland een goed land is. 18:29 J:

Ja, nou ja, goed in goed is ook weer waar je dat dan op baseert van inderdaad van.

18:35 C:

Modern... weet ik veel hoe je het noemt.

18:39 J: Ja je je kan hier wel, da weet ik niet. Voor mij zijn er heel veel kansen om nog tussen haakjes, goed leven te krijgen, of zoiets weet je wel, daar in ieder geval, ja, ik heb ook krijgt die kansen en ik heb daar middelen voor de hulp en waar dat kan vinden en zo en er is geld. En ik hoef niet 16 uur op een dag te werken om te kunnen eten. waar het in heel veel gevallen wel zo is. Op andere plekken, weet je wel, ja, dat is zon. Dat betekent niet dat dat het ene leven makkelijker is dan het andere of moeilijker dan het andere. 19:20 C:

Nee, dat zou je niet eens hoeven te vergelijken.

19:24 J: Dat werkt ook niet ofzo. Iedereen heeft een. Je kan namelijk niet kiezen waar je komt, je moet er alleen mee dealen. Dat is een klacht, dat is dat. Dat is wel iets universeels wat je kan, wat ik kan waarderen. Vooral van in andere mensen. Als je iemand zn situatie kent of als dat geschetst wordt, hoe iemand ermee omgaat welke waar dan ook, weet je wel, je kan super rijke familie komen, waar je ook gewoon, waar je niet per se een prettig leven hebt en hoe handel je daarnaar. Of je kan als een kind worden geboren, wat op zn vijfde al op het land moet werken, hoe je daarmee daarin zit, kun je. Daar in zit heel veel respect. Wat je je kan voorstellen van oh, ja, hoezo ik zou hebben gehandeld en hoe heb jij dat gedaan? Je kan je dat wel voorstellen of zo. 20:15 c: Het ja, dat kunnen voorstellen is wel ook een een ding wat verschilt per persoon. Die, hoe heet het, het in kunnen beelden in iemand anders. Volgens mij is dat vooral wat er echt heel vaak misgaat dat je niet nadenkt van nou, als als ik zo iemand was, dan zou dit niet fijn zijn.

20:38 J:

Het is ook heel moeilijk, hè.

20:39 C:

Ja.

20:40J: Dat waarom bijvoorbeeld, als je een auto-ongeluk ziet of iets iets, een echte ramp in het die in het echt tegenkomt of in de krant leest van nou, twee automobilisten omgekomen met een kind achterin, dan lees je van oh, fucked up, maar dat gaat ook een soort van weer weg soms. Weet je wel van: oké, je leest dan zo komt het binnen. Soms lees je een boek of over Harry potter wat niet eens bestaat en dat legt je helemaal overhoop terwijl het is niet echt. Je kiest ook niet echt wat wat jouw, wat impact op je heeft. 21:16 C: Wat vooral impact op je heeft, zijn natuurlijk dingen die wat dichter bij je liggen, waar je je in kan vinden. Ik vond boeken altijd leuk, waar eigenlijk de hoofdpersoon best wel op mij leek als ik in... 21:26 J:

Ja.

21:27 C: Dan ben je bijna in het verhaal, want dan is het ineens heel erg, geeft het heel veel impact. Maar als het ergens op de andere kant van de wereld is en je kent die cultuur helemaal niet, ja, dan kun je niet. En eigenlijk, hoe makkelijk kun je het hebt, denk ik, hoe moeilijker dat er is met, want als je nooit echt ergens last van hebt gehad, kun je ook niet makkelijk mensen helpen die dat wel hebben. 22:06 J:

Ja, weet ik niet.

22:11 C:

Of je of je moet gewoon heel goed kunnen zijn in je bij mensen inbeelden.

22:16 J: Ik denk toch wel, ik denk ook wel dat van hun pijnlijke dingen je wel vormen op een manier die of. Nou weet ik niet, je kan natuurlijk ook echt aan ondergaan en gekrenkt worden door vervelende dingen getekend worden, maar je kan ze ook. Dat kun je ook heel veel karakter geven, dus ook weer zo een woord wat is dan weer karakter. Ik denk dat ik karakter beschrijf als kunnen accepteren dat iets dat iets kut is, en niet gaat zoals je wilt en dan dat durft te accepteren, wat heel moeilijk is volgens mij, dus je hebt altijd een voorstelling van hoe je leven gaat lopen, dat keihard in de war wordt geschopt en het schopt je naar een klant toe die die gewoon echt niet chill is. Waar er geen hopen, waar je op dit moment geen hoop in ziet en dan toch te durven accepteren van: ja, dit is nou eenmaal nu wel de kant waar ik het beste van ga maken. Want je bent denk ik geneigd om in reflex in plaats van oplossingen te zoeken om daar niet naartoe te gaan. Dat is volgens mij wat je als automatisch doet. Van oh pijn, oh nee. Dan denken, afleiding, als je dat toch durft vast te bijten van: oké, we gaan nu het beste van maken, want toch voor je ergens intuïtie, toch, ja, denk je echt dat ik dat moet doen, oh ja. Ik denk dat als er iemand dat, dat je wel heel mooi kan tekenen en mooi van vormen. 23:49 C:

En dat noem je karakter?

23:52 J:

Ja weet ik niet.

23:55 C: Ik merk dat ik dat soms doe met, of eigenlijk niet eens expres. Maar als, zoals nu nu, ik het heel druk hebt, dan ben ik echt alleen maar daar op gefocust en dan hoef ik niet aan de andere dingen te denken en dat is echt heel fijn eigenlijk, maar ook heel stressvol waar ik, dan ga ik dat ook gewoon ja. 24:13 J: Waarom denk je dat mensen verslaafd zijn aan stress en allemaal burn outs hebben? Dat komt ook door werkdruk, hoor. Maar ja, het is gewoon heel fijn om ik denk dat dat heel menselijk is om zulke filosofische vragen of soort van waarde vragen, zo van weg te wuiven door hard te werken of zo. Dat zie je heel, dat zie je, ik betrap me daar dagelijks op dat ik dat inderdaad van oh. Dan ben ik toch maar even een muziekje aan het opzetten dan ben ik mij toch ergens aan het verleiden van: ja, we gaan toch effe lekker niet denken aan wat juist is of zo. Ja, dat gebeurt gewoon elke dag. 24:58 C:

Ja muziek doet dat natuurlijk ook ja.

25:03 J:

Gewoon dat soort van verdoezelen, zo dat van?

25:05C:

Dan ben je met de muziek bezig in plaats van.

25:08 J:

De stilte stilte in je hoofd.

25:09 C: Als een soort van naar films kijken. Eigenlijk is het een soort van film luisteren, in ieder geval voor mij soms. 25:16 J:

In een stilte komen soms vragen waar je het antwoord niet op weet. Dat is heel eng.

25:24 C:

Ja.

25:24 J: En moeilijk. En zwaar, maar die niet of in ieder geval daar iets mee te proberen. Dat vind ik wel stoer en dat ik denk, dat ik stoer wel karakteristiek vind. Ja, dat vind ik wel stoer. 25:45 C:

Dus jij probeert het nu meer of te zoeken dan?

25:53 J: Ja ik probeer het niet meer uit de weg te gaan, dat kan, ik heb ik van ja ik ging het wel veel uit de weg, maar ook niet bewust, hoor, maar gewoon van. Dat was gewoon dat dat zo werkte, wat muziek ook altijd gewoon lekker dingen doen, hup, hup, hup, hup, hup en dan heb je wel een gevoel van hé, wacht, volgens mij speelt iets raars nou, ik ga gewoon iets leuks doen, want daar gaat het wel weg, misschien niet hard genoeg, het moet gewoon wat harder. Maar ja, het lijkt soms zit er gewoon iets onder of iets wat niet te verklaren is, ofzo weet je wel, dat is in ieder geval in mijn geval. 26:24 C:

Is dat niet heel irritant om te doen? Daar op te letten en dan juist na te gaan denken.

26:36 J: Ja, maar het kan ook niet anders ofzo. Het is een soort van het geweten zo van je hebt some unfinished buisness here boy, je weet het, ja, je kan wegrennen, maar je gaat niet wegrennen van me. 26:46 C:

Er zijn heel veel mensen die heel lang weggerend zijn haha.

26:50 J: Ja lukt ze ook. Ik kon op een gegeven moment niet meer weg, dat moet ik eerlijk zeggen van eh. Toen ging het ook uit met Julia en toen kwam de lockdown. En toen dacht ik van wat doe ik nou, kunst en zo, en het werkt allemaal niet, op die manier, hoe dat wil. Ik kon niet ergens meer wegrennen. Kon niet, want er was niks. 27:07 C:

27:11 J: Nee, nee, lukt het niet lukt niet meer. Ik ging hier ook niet meer naartoe, ben drie maanden niet naar het atellier geweest of zo. Toen heb ik gewoon drie maanden lang niks gedaan, alleen mag gelopen gezeten dan gedacht. Het is echt heel goed, heel zwaar, heel kut. Maar wel goed dat. Nu ben ik er niet meer zo bang voor. 27:36 C:

Ja, of je hebt iets nieuws gevonden wat je afleidt?

27:38 J: Ja, dat is niet dat dat dat, ja, dat is een hele goeie, maar dat is in een bepaalde manier wel zo. Maar op een bepaald meer heb ik gewoon: ja je moet, ik wil iets doen, want ik wil niet niks doen. Het ook uit praktische overwegingen kan wel niks gaan doen en geen geld, geen geld verdienen. Ofzo en dan bij mijn moeder wonen, maar dat wil ik niet. Ja, dan kijk, ik moet toch iets doen. Nou wat het dan, hoe kan ik dat dan als het meest naar mn hand zetten? Daar komt dan deze opleiding uit voort. Daar ben ik wel blij mee. 28:18 C:

Ben je tijdens corona begonnen... met-

28:19 J:

Nee, nee, nee, ja.

28:23 C:

Hoe lang geleden is het nu?

28:26 J:

Ach jawel jawel ja, september.

28:28 C:

Oh ja ik ook, jezus.

28:30 J:

Maar toen mocht ik nog wel naar school, wel met afstand, volgens mij.

28:35 C:

Het begin was het voor mij, echt alsof het niet bestond.

28:37 J:

Dat klopt ja.

28:38 C:

En toen ineens wel langzamerhand.

28:46 J:

Maar in de zomer was het ook niet zo erg, hè begon in maart.

28:49 C:

Nee je had die heel erg hoge piek en daar ging het heel goed en.

28:56 J:

Ja, toen was alles ook gewoon nog wel open volgens mij.

28:59 C: Maar nu gaat het ook weer beter met de IC en zo. Ik hoop dat vanaf volgend jaar school gewoon weer begint. 29:14 J:

Ja. Ik hoop dat ook.

29:14 C:

Ik moet dit allemaal gaan uittypen, dus zullen we het hierbij houden?

29:24 J:

Ja?

Toegepaste psychologie psychologie Neokolonialisme Neokolonialisme

Black Lives Matter Matter

Ongelijkheid Ongelijkheid

Zeeland

Activisme

Dierentuinen

Middelbare School

Jennifer (JE) Ik (C) 00:03 C:

En waar studeer je toegepaste psychologie?

00:07 JE:

Ik doe het via NTI, dus het is voornamelijk thuis studie.

00:10 C:

Oh ja, is dat te doen?

00:12 JE: Ja, nou, omdat ik in de, toen ik in het begin 20 was heb ik ook heel veel gestudeerd, merk je ook wel echt verschil. Ja, dat thuis studie toch niet echt. Sommige mensen kunnen het, maar voor mij is het niet het beste, zeg maar. 00:37 C:

Ja, daarom is het ook echt zo fijn, dat de school een beetje opengaat bij mij nu.

00:41 JE:

Ja, kan ik me voorstellen.

00:43 C: Ik had geluk dat mijn middelbare school vlak voor corona, zeg maar stopte, dus ik had alleen een paar laatste maanden daar last van. 00:52 JE:

Ja.

00:53 C: Maar echt de mensen die nu eindexamen moeten doen en ze hebben alleen online les gehad, echt heel veel respect voor, ja. Misschien moet ik mij een beetje voorstellen, want ik studeer dus aan de Willem de Kooning en we doen een groepsproject over identiteit. 01:12 JE:

Mmm.

01:14 C: Eigenlijk, het project is dat we een expositie moeten organiseren, we kozen het onderwerp identiteit. Ik weet ook niet meer precies waarom. 01:24 JE:

Ja.

01:26 C: En ik wou eerst iets maken wat heel erg van dit dit ben ik, en toen dacht ik van ja ik wil veel liever dan ook iets terughoren van andere mensen. Ja, dus de bedoeling is dat het gewoon een gesprek is en allebei iets zeggen. Want je kwam via de vrijwilligers appgroep? 01:44 JE:

Ik denk dat we elkaar nog maar één of twee keer hebben gezien?

01:49 C:

Waarschijnlijk wel.

01:50 JE:

Ja, daar natuurlijk kwam natuurlijk ook heel veel ellende met die corona dus ja.

01:54 C:

Ja, ik ben nu al een tijdje geen vrijwilliger meer, maar ik zit nog in de appgroep.

02:01 JE:

Maar ik kan me wel voorstellen dat ik je heb gezien?

02:02 C: Ja nee, ik werk bij de Burgertrut, dus ik werkte eerst een half jaar of zo was ik vrijwilliger en toen werd gevraagd of bij de `burgertrut wou komen werken. 02:14 JE:

Leuk!

02:18 C:

Die vrijwilliger groep is, gewoon zo leuk, die mensen altijd. Dus ik blijf er gewoon een beetje

in. 02:23 JE:

Ja, volgens mij is dat toch ook gewoon prima hoor.

02:25 C:

Hoe ben je bij Roodkapje gekomen?

02:28 JE: Ja, dat is wel grappig, het heeft ook wel, ik weet niet of je al wil opnemen hoor, maar het heeft ook met identiteit te maken. Toen ik... in 2006 begon ik steeds meer met activisme bezig te raken. Ik studeerde toen pedagogische wetenschappen, dus ik las ook heel veel wetenschappelijke artikelen en dat was gewoon voor mijn zo’n eye-opener ook, want ja, oke ik ben best wel wit, ik heb wel een Braziliaanse zn moeder, maar ja, toch best wel bepaalde privileges gehad waardoor je een bewustzijn over bepaalde problemen in het land of in de wereld, gewoon veel beperkter was. Dus toen ik daarmee geconfronteerd werd was het echt zo van: wooww, dit is super erg. En ook, ik val niet per se op witte mensen, vind ik best wel moeilijk ook, omdat cultureel gezien verschillen we ook gewoon heel erg van elkaar. Dus ik had toen ook een Surinaamse vriend en nou, ik was toch best wel denken over de toekomst van ja, mijn kindje, die heeft dan straks misschien minder rechten en privileges dan ik? Ook een veel moeilijker leven. Nou en dat was echt... Dus ja, via daar heb ik eigenlijk heel veel mensen ontmoet. Waar onder Selina, want Selina is natuurlijk devrijwilligers coördinator en ja. Wanneer was het? Volgens mij op een concert of zo en toen zag ik die papiertjes hangen. Ja, dat is ook nog een verhaal, wat er natuurlijk bij hoort. Ik was, toen dat jaar begon, had ik een uitkering, want ik was in elkaar geklapt qua burn out en je verveelt je natuurlijk gewoon kapot. Dus ja. Zo doende eigenlijk. Ik was ik was toen bij een concert is dat die blaadjes hangen en ja, zo doende, ja eigenlijk dat ik bij Roodkapje kwam. 04:14 C:

Wat vet. Organiseer je ook dingen?

04:17 JE:

Nou, dat wilde ik gaan doen, maar ik bedoel was echt net allemaal voor corona en...

04:23 C:

Ja, ja.

04:25 JE: Ik deal ook best wel met wat issues. Maar daar komen we misschien later zo nog wel op. Ja, gewoon ook wel gevoelig voor depressiviteit dus toen corona begon, ja, ik weet niet. Kluizenaar mode gegaan en teruggetrokken, ja, maar ja, zoals je wel ziet daar groei ik paddenstoelen. Paddenstoelen daar kun je fucking veel dingen mee. Ook qua kunst, dus je kan er verf maken, je kan natuurlijk, je kan gewoon, het is zo vet qua wat je dr tegenwoordig meer kan, design, ecologisch gezien ja. Daar ben ik mee bezig en... 05:10 C:

Uberhaupt heb je veel planten.

05:13 JE:

Ja ik vind het wel fijn.

05:15 C:

Ja, ik ook. Mijn hele kamer staat echt helemaal vol.

05:18 JE:

Oh vet.

05:19 C: Echt veel stof, met die bladeren hahaha, ja, maar ik had het ook wel toen corona begon hoor, het valt gewoon echt helemaal stil, want je hoeft ook nergens heen. Dus waarom zou je iets gaan doen? 05:36 JE:

Ja.

05:39 C:

Ja.

05:40 JE: Maar toch zie je heel veel mensen die dan online misschien nog dingen doen zeker bij Willem de Kooning toch proberen om die dingen te doen, ja. 05:48 C: Dat er gewoon niet hetzelfde, maar. Ik heb, maar ik kan ook niet zo heel veel met computers, ik snap dat nooit zo goed, nee en en met activisme, had ik ook, ik denk ook door corona, dat je toch thuis gaat nadenken, heb ik ook echt pas heel kort van ja, wow er zijn ook echt heel veel problemen in de wereld. Maar ik ben altijd nog een beetje bang om echt iets te doen, omdat ik niet zeker weet of wat ik denk echt 100 procent goed is dan?

06:20 JE:

Ja.

06:20 C:

Dus daarom, maar dat komt misschien nog wel, want ik ben nog heel jong.

06:24 JE:

Ja, daarom.

06:26 C: Maar nu nu ook bijvoorbeeld met Israel en zo, ik weet daar niet alles van af. En dan ben ik een beetje bang om daar echt een standpunt in te nemen. Maar het is natuurlijk gewoon fucked up wat er gebeurt. Ja, dan heb ik altijd wel heel veel respect voor mensen die dat wel kunnen weet je? 06:44 JE: Dat is echt een reis, hoor, je gaat, je gaat ook op je bek. Ja, ik toen, in 2006 was voor mij, was een filmpje was, Philano Castile heette die man in Amerika. Hij zat in de auto, samen met z’n vriendin en haar dochtertje en hij was ook een conciërge op een middelbare school. Gewoon echt super lieve man, weet je wel, en ze worden echt onder de saus worden ze gewoon tegengehouden door de politie zo van: Ja, we moeten even checken. 07:12 C:

Ja.

07:13 JE: Ja, en die man, die wil zo z’n rijbewijs pakken, uit zijn dashboard en hij wordt gewoon neergeschoten. Ik heb gejankt, ik had toen een vriend natuurlijk, dus ik kon me helemaal inleven. Het was echt alsof ik die vrouw was, weet je wel, dat is mijn dochtertje en dat dochtertje ook huilen op de achterbank van mama, mama, hou je rustig, hou je rustig, ik kan je ook niet kwijtraken, weet je wel, ik bedoel wat de fucking fuck gewoon. En dat triggerde mij zo erg om toen mee te gaan lopen in Black Lives Matter. Dat was toen echt nog maar heel klein. Was toen een manifestatie op het plein Amsterdam. Ja, toen begon ook het hele, het zwarte piet. Nou ik ook daar een mega ding voor, want ik had toen ook tijdens mijn studie gelezen, van hè, van wat stereotypes doen tijdens.. Het begint op de basisschool hè? Dat leraren je dus al anders behandelen, of minder verwachtingen van je hebben, of bepaalde opmerkingen maken, of je toch niet geaccepteerd en welkom en je erbij laten voelen. 08:24 C: Ja, en er zijn dan mensen die zeggen van: als kind zie je geen kleur, maar omdat het dan al begint is het juist wel zo. 08:31 JE: Juist wel zo ja. Ja, en je hebt genoeg testen hoor. Want ik heb dan natuurlijk, ik heb pedagogische wetenschappen gestudeerd, dus dat is heel erg op het gebied van deze onderwerpen waar we het over hebben, ook over identiteit en en ja, je hebt gewoon onderzoek. Kinderen zien, maar het is ook een beetje naïef. Je ziet allemaal, we kunnen zien wat verschillen zijn en dat is helemaal prima, dat is hartstikke tof. We moeten juist, elkaars verschil erkennen en waarderen, in plaats van wat heel vaak natuurlijk in Nederland gebeurt. Nee, je moet je aanpassen. Nee wij zijn gewoon mooi zoals we zijn, met onze persoonlijke kracht, met onze eigen identiteit. Dat is juist zo tof dat we allemaal onze eigen visie hebben. En als allemaal mensen bij elkaar zijn met allemaal verschillende visies dan kun je juist op nog iets, heel veel toffers komen, in plaats van dat iedereen hetzelfde denkt. 09:22 C: En en dat is eigenlijk ook wel een gedeelte waarom ik dit project doe, want ik heb, ik ben het boek aan het lezen the Epistemology of Resistance. 09:31 JE:

Ja, tof. Heel cool.

09:32 C: Die had het ook over hoe belangrijk het is dat er plekken zijn waar mensen bij elkaar komen. Om dingen uit te wisselen, en dat dat juist die empathie en zo op kan roepen bij mensen. Toen bedacht ik me weet je, zoals één van mijn opa’s die gewoon echt de hele aardige man is, maar wel eens iets kan zeggen, zou kunnen zeggen, zeg maar van ja, die die Marokkaan of zo weet je? En hij is helemaal nog open om daarin te veranderen, want hij is helemaal niet racistisch, het is gewoon een racistische opmerking. 10:06 JE:

Ja.

10:06 C:

En door juist met dat soort mensen te gaan praten en maar ook van hun kant horen? Weet je?

Dat vind ik heel tof dat zou ik heel graag in de toekomst in mn werk kunnen doen. 10:16 JE:

Ja.

10:17 C: Want nu nu zie je soms dat het juist heel erg afkeer tegen dat soort mensen is en dat vind ik een beetje gevaarlijk, soms met ja, juist niet willen praten omdat iemand zo anders is. 10:32 JE:

Ja, en ik vind het ook, kijk, ik snap dat punt.

10:36 C:

Ik begrijp het natuurlijk ook wel.

10:36 JE:

Juist en en en het is heel goed dat jij dat zegt, want dan ben je helemaal Nederlands?

10:41 C:

Ah ja.

10:42 JE: Ja, kijk, en dan heb jij die energie nog. Snap je wat ik bedoel? Kijkt bijvoorbeeld mensen ik of zoals mensen met nog minder privileges dan ik, dus met de zwarte huid. Zij zijn nou zo getraumatiseerd, dus zij moeten en eigen leven leiden en die onderdrukking tegen vechten. 10:59 C:

Ja precies.

10:59 JE: Dan dus ook nog met die witte mensen in gesprek gaan, snap je, dat is te veel. Maar als inderdaad mensen zo zoals jij en ik zijn, die daarvoor op willen staan, die dus iets meer energie hebben, hè en iets meer geduld ook hebben voor dit soort mensen. Ja, dat dat is wat er moet gebeuren, want het is eigenlijk heel oneerlijk dat je het zowel moet ervaren als dat je ertegen moet vechten. Terwijl het niet eens hun schuld is, het is eigenlijk de witte mensen die doen eigenlijk dan niks, snap je zou? Jij leest tenminste nog een boek, jij doet je best wel. Dus ja. 11:42 C: Nee, maar dat dat zou ik ook, weet je wel, ik ben trans en ik heb de privilege dat heel veel mensen het niet eens meer weten als ik ze ontmoet. Maar als ik daar iets activistisch voor zou moeten doen, zou ik ook echt helemaal emotioneel en moe er van worden, want het ligt dan zo dichtbij jou ook. 12:00 JE:

Ja.

12:02 C: Ik weet niet of ik dat zou kunnen. Ik denk wat ik nu begin te doen met het er wel over hebben, want eerst zei ik het niet eens tegen mensen, dat dat al een heel groot verschil maakt. 12:12 JE:

Ja.

12:12 C: Maar dat, ja, dat snap ik precies, weet je. Ja, ik heb dan wel echt nog wel het geluk dat als ik over straat loop, mensen niet zien, zeg maar of in ieder geval niet meer zien. En als je een andere huidskleur heb, dan heb je dat natuurlijk wel. 12:29 JE:

Ja, ja, precies.

12:31 C: Maar het verstoppen is natuurlijk ook gewoon omdat we in Nederland gelukkig hormoontherapie en zo hebben, in sommige landen is dat niet eens. Dat vind ik altijd zo fucked up. Een vriend van mij uit Rusland, die moest dan een soort van het traject in, waar dan eigenlijk werd gezegd van oké, dus, je bent eigenlijk gewoon heel raar, maar dan mag je misschien hormonen. Dat is zeg maar de uitkomst. 12:57 JE: Ja ze willen een soort van benadrukken, dat je wel echt raar en minder bent, maar je krijgt het. Maar we laten je wel echt voelen van nee en en en dat is niet die acceptatie van hé, je bent, je mag zijn zoals je bent, weet je wel, en we gaan je daarbij helpen. 13:14 C: En en hier weet je, ik ging gewoon naar de huisarts en ze was wel van ja ik ken maar één en ander iemand in deze hele wijk, zeg maar zo is maar die zo is. Maar hier is een doorverwijzing succes, zeg maar. Dat is zo een groot verschil.

13:27 JE:

Ja, ja. Geen oordeel.

13:30 C:

Nee precies.

13:33 JE:

Ja.

13:33 C: Ja, daarin is er gewoon, nog steeds heel veel problemen in Nederland, maar ook heel veel dingen die echt al beter gaan. 13:42 JE: Beter ja, zeker weten, ja, en daar moeten we gewoon wel voor blijven voor blijven vechten. Nog gisteren heb ik ja, moet je ook niet te veel triggeren, maar gisteren was er gewoon echt een een protest naast het eurosongfestival van een stelletje nazi’s die echt trans-haat hadden. Dus er was ook echt gewoon een tegen protest van vanuit ja, de LHBTQ en natuurlijk ook Rotterdam Bij1 en iedereen die dat steunt. We hadden, we tegen- of hadden ze een tegen protest, ik was er helaas niet bij. Maar ja, dat dat dat we ze ook echt niet die ruimte moeten geven om om ons te haten, daarin. 14:23 C: Nee, ik snap ook nooit waarom, weet je? Waarom de moeite nemen om daarheen te gaan en andere mensen te gaan beoordelen. Daarin kan ik me soms heel lastig in iemand anders hoofd verplaatsen. 14:38 JE: Ja, ja, ik ben zelf dan, dat hoort ook bij identiteit, ik ben wel tussen twee culturen opgegroeid, hè? Dus alleen kan ik dus met Nederlandse familie- Oh wat cute dit lijkt op een muisje. 14:54 C: Ja dit kleed zijn allemaal dingen van mijn jeugd, voor sommige mensen een beetje een gesprek starter zijn of zo. 15:01 JE: Oh wat cute. Ja, dat hoor ik zo wel graag wat meer over die muisjes, ja hahaha. Ja tussen twee culturen opgegroeid is. En dan, dat is wel grappig toen ik 13 was, 14, ik was 14, toen zat ik met mijn vader in de auto en mn vader zegt: “Jennifer, als je niet op jongens valt, is dat oke ja?” 15:33 C:

Mijn ouders, ook tegen mij haha.

15:39 JE: Dus dat was dan weer heel cute. Maar aan de andere kant, want mn ouders zijn dan wel gescheiden. En in Brazilie, die komen dan uit Brazilië en daar, en die zijn dan weer heel erg religieus. En dat komt ook weer toch door kolonialisme en er zijn Portugezen die hebben we het christelijke geloof gepakt van van Rome hè? Van de paus. Zijn daarmee naar Brazilië gaan, jullie zijn een stelletje inboorlingen wij gaan, wij gaan jullie beschaving geven, echt heel asociaal allemaal. Maar ja, dat heeft nu nog steeds, heeft nog steeds z’n invloed en nu nog steeds houden ze dat heel erg aan, de religie en dergelijke. Dus ja, ik heb echt wel veel opmerkingen gehad en nog steeds hoor, ik ben best wel laat uit de kast gekomen en nog steeds date ik geen vrouwen, ik heb dan inderdaad het geluk dat ik dan ook gewoon op de persoon zeg maar, mij maakt niet uit wat je tussen je benen hebt hangen, we vinden wel een manier om elkaar gelukkig te maken. Dus ja, dat ja, toch en dan ga ik toch inderdaad voor veilig, weet je wel, voor wat de maatschappij makkelijk, of wat dan makkelijk is in de maatschappij, omdat dat nog steeds die judgement, maar dat komt ook omdat mijn ouders, gescheiden zijn en ik heb op een gegeven moment ook geen contact met mn vader gehad. Dus ik had ook echt alleen maar mn moeder en m’n oma, dus ik heb ook echt zoiets van ja, als ik dat verlies, dan heb ik helemaal niemand meer, dus dat was wel, ja en dat is wel echt de realiteit natuurlijk, zeker binnen de trans-community die houses ontstaan en ballroom dancing. Dat je echt gewoon je eigen familie maakt, samen iets opbouwen, ook om van te leven. Dus ja, dat, dat is wel heel interessant, over identiteit en de maatschappij en overleven. Het is wel vermoeiend, hè? 17:43 C:

Ja haha.

17:46 JE: Wat jij zegt ik zou zo graag gewoon tegen mensen kunnen zeggen van ja dit ben ik, weet je wel, zonder veroordeling en gewoon dat je echt gezien wordt in alles wat je bent en alles wat je hebt meegemaakt. 17:58 C:

Precies. Ik wil dat het zo een raar idee, dat dat dan heel vaak zo een land dan gewoon bestond,

en dat er dan andere mensen heen gingen, van jullie zijn fout bezig en dat er daarna zoveel problemen zijn ontstaan van en dan nog steeds met neokolonialisme, zeg maar de grondstoffen en zo. 18:25 JE: Ja klimaat, hoe zeg je dat klimaatvluchtelingen? Ja, dat komt omdat wij, een heleboel landen daar aan het verpieteren zijn. Ja, dan moeten zij hiernaartoe vluchten en dan gaan wij hier met zn allen zitten klagen. Ja we bombarderen hun landen stelen alles wat, wat, wat, wat van waarde is in hun landen, wat verwacht je? 18:44 C:

En dan niet eens een excuses aanbieden van het verleden of zo.

18:48 JE:

Ook dat.

18:49 C:

Het zo goed begin kunnen zijn om te gaan nadenken over wat we nu doen, weet je.

18:54 JE: Maar ja, dat is een hele punt, en dat zie je dus ook met die laatste moties die de afgelopen dagen zijn ingediend en afgewezen, zoals bijvoorbeeld door GroenLinks, waarvan je denkt: daar zit het woordje links en daar zit het woordje groen in. Beetje raar dat jullie hier tegenstemmen, maar wat was het punt nou? Hahaha wat zei jij nou? 19:18 C:

Over uhhhh... shit.

19:24 JE: Haha ja neokolonialisme. Nou ja, het ging in ieder geval over die moties met Palestina dat uhm er allerlei emoties waren ingediend. Bijvoorbeeld, dat ging echt over de handel, van die gaan we dan even stopzetten totdat zij zich gaan houden aan het internationaal recht. Want dat doen ze niet eens. 19:47 C:

Ja.

19:48 JE: En dat is gewoon afgewezen. Dat je echt denkt: wat? Dus jullie willen niet dat dit land- oh ja, dit was mijn punt, wat ik wilde gaan maken. Als jij natuurlijk schuld bekend, dan moet jij ook verantwoordelijkheid nemen. 20:02 C:

Ja, en dat is eng.

20:02 JE: Dat is eng en dat kost een hele hoop geld, want zeker bijvoorbeeld in de slavernij gebeuren. Ja, dan dan heb je dan mensen die spreken over herstelbetalingen. Dat kan niet. De reden waarom Nederland is zoals het nu is en zeg maar zo rijk eruitziet hè? Al die voorzieningen heeft. Het is omdat er decennia mensen gratis hebben gewerkt. Zij hebben niets betaald gekregen. Ja, wat heb jij niet eens, want dat kon je toen al niet betalen. Dus. 20:44 C: Zodra je geld hebt wordt het ook alleen maar meer natuurlijk. Als je al veel macht hebt, dan kan je makkelijker mensen voor je laten te werken. En en wat ik dan ook nooit snap, met als er dan mensen komen werken, dan is het van ze stelen ons ons, ons werk enzo, maar waarom ga je niet samen met die mensen voor hogere lonen ofzo samenwerken? Weet je? Je zit in dezelfde schuit en dan ga je juist weer ja, want die die zijn slecht, zeg maar dat vind ik echt bizar. 21:18 JE: Ja, mensen begrijpen het gewoon niet, denk ik, dat hoop ik dan, dat ze het gewoon niet weten, dat ze niet weet hoe het werkt, dat kapitalistische spel, en dat mensen gewoon uitgebuit worden. 21:35 C: Een heel, heel veel mensen natuurlijk ook wel, ja, ik weet het eigenlijk niet, want waar ik me heel erg verbaas altijd is hoeveel stemmen dan de VVD krijgt, heel veel mensen die dan toch tegen hun eigen voordeel instemmen weet je. Dan heb je het waarschijnlijk echt helemaal niet door. Wat je aan het doen bent, de huizenprijzen gaan alleen maar omhoog. Ja, dat vind ik ook altijd weer een beetje zielig, op een bepaalde manier. 22:07 JE:

Ja, dat wel.

22:08 C:

Want Rutte is zo een aardige man ofzo.

22:10 JE: Ja, maar dat helpt dan, gelukkig, hè dat je dat kan voelen, die empathie naar die mensen, dat je daardoor met hun in gesprek kan gaan hierover, in plaats van ik die al gelijk helemaal fucking gestrest daartegenover zo iemand zit. Ja, ik snap, dat is natuurlijk, dan krijg je ook die energie terug, dan gaat iemand er ook. Natuurlijk. Ja. 22:34 C: Ja, maar het is ook weer dat ik niet zoveel mensen tegenkom die zo zijn, zeg maar en heb ik het nog niet zo vaak gehad dat ik er zo gefrustreerd over ben. Want al mijn vrienden zijn, echt extreem links en... 22:47 JE: Ja, ja, maar dat ik vind ik fucking amazing, gewoon jullie generatie eigenlijk, ben zo blij. Want ik ben dan een millenial hè, ik wordt dan 28 jaar. Er wordt heel veel op ons gezeikt en het heeft ook wel zijn terechte dingetjes. Maar ja, ik, ik denk graag dat wij een beetje de weg makkelijker hebben, een beetje meer jullie hebben beschermd. Dat julie echt, zoiets hebben van oké, inderdaad, fuck it wij trappen gewoon nu die deur in, wij gaan nu weet je voor die toekomst. En jullie zijn ook al zo veel meer bewust. Want nou ja, hoe oud ben jij dan nu? 23:27 C:

Ik ben 17.

23:28 JE: Nou ja, wat de fuck dat wij dit gesprek nu al hebben, want ik was twee, één, twee, ik was 21, denk ik, 21. Dus jij loopt nu al, nou dan drie jaar voor op op mij in mijn ontwikkeling, daarin en dat jij nu al zo’n boek, bijvoorbeeld, leest 23:47 C:

Ik ben er ook wel een beetje een uitzondering in, denk ik hoor.

23:49 JE: Ja, maar toch wel meer, ja, ik hoor het toch veel meer. Ik hoor het toch echt veel meer, want ik zat toen op de Erasmus universiteit, er was niks. Er was geen ene reet. Je zat gewoon in een klas vol met witte mensen en de hele tijd was jij de enige met zo een mening? 24:07 C:

Oh dat is kut.

24:08 JE: Ja dat is echt naar en nu heb je gewoon ook studieverenigingen die hier mee bezig zijn en en dat is echt allemaal sinds de afgelopen paar jaar. 24:16 C: Maar toch dan ergens, als je die peilingen ziet van hoe jongeren staan, is er nog steeds een hele grote groep, juist echt het tegenovergestelde en dat vind ik een beetje eng want die kom ik niet zo vaak tegen, terwijl er dan toch blijkbaar bijna even veel extreemrechtse jongeren zijn. Hoe kom je daar terecht? 24:41 JE: Ja, en dat is wel, denk ik, ik heb dan echt op Erasmus gezeten en dus daar zitten ze allemaal. Bedrijfskundestudenten, economiestudenten eh, nou ja, hè, als je gaat kijken naar hun extreem-recthse idealen, het is vooral door, ja Thierry Baudet, dat is hij komt natuurlijk leiden. Nou, daar heb je een, best wel hele rechts universiteit, zit dan, ja en ik heb ook mijn middelbare school. Kom je uit Rotterdam? 25:12 C: Nou, ik heb een tijdje in Delft op school gezeten en daarna in Rotterdam dus ik woon nu zes jaar, Ja dus echt wel een tijdje, maar ik was best wel. In het begin in de brugklas en zo was het echt een witte school. Een hockeyschool. 25:28 JE: Ja, maar dan, dan herken je mijn ervaringen want dat zou ik begon het voor mij ook, ik heb echt een hele elitaire en gymnasium gezeten. 25:35 C:

Ik zat ook op het gymnasium haha ja.

25:39 JE: Ja.

Dus ja, ik heb gezien hoe ze zijn en hoe ze leven. Dat is gewoon meerdere generaties aan geld.

25:52 C:

We hadden wel een GSA en zo, en het was op zich.

25:56 JE:

Wat is een GSA?

26:01 C:

Gay Straight Alliance? Het was best wel klein op die school, maar het bestond wel, weet je.

26:10 JE:

Ja.

26:10 C: Het grappige is op de school Rotterdam, waar veel vrijer was, en dat was ook een halve kunstschool, dus waar veel LGBTQ mensen waren, daar was dat niet. Maar daar daar, dat bestond het wel, dus dat was redelijk inclusief, maar er waren gewoon ik denk maar een paar gekleurde mensen in mijn klas ofzo weet je? Bizar dat dat überhaupt zo weinig was, terwijl in Delft, ja, het is wel redelijk in het centrum, maar dat is geen weerspiegeling van van de mensen die in Delft wonen. 26:43 JE:

Ja.

26:44 C: En dat was ook best wel christelijk, maar meer, want we de school is naast een pater huis. Dus er was een kapel waar we af en toe diensten hadden. Heel bizar idee voor mij nu, maar het was niet van, je moet christelijk zijn om er op te zitten. Want mijn familie heeft erg christelijke roots, maar mn opa en oma zijn ook helemaal niet christelijk en heel supportive voor mij, dus dat, dat is heel fijn. 27:11 JE:

Ja.

27:12 C: Maar soms denk ik terug van hè zaten we echt in een kapel met de klas? Hahaha. Toen was ik naar Rotterdam gegaan en omdat ik meer naar het midden was verhuist, tussen Delft en Rotterdam, in en onze daar kunst hadden en maar ook ook wetenschap en economie. 27:38 JE:

Tof ja.

27:38 C:

Dus dat grappig. Die drie verschillende groepen.

27:41 JE:

Ja.

27:42 C:

Ze deden ook soms van die nep stem dingen.

27:45 JE:

Oké.

27:46 C: En economie had altijd VVD en wetenschap en kunst had altijd GroenLinks, en de Partij van De Dieren, dat was de grootste partij of zo? 27:56 JE:

Oké, ja.

27:57 C:

Wat natuurlijk super cool is.

27:59 JE: Ja, want ik snap wel, daar komt natuurlijk kunst en en een wetenschap komen beetje samen, daar in, zeg maar qua type mensen van, dat is in ieder geval iets waar ze allebei over eens zijn. Ja, nou, ik ga een zebra donut eten. Ik ben eigenlijk echt een vreetzak. 28:16 C:

Ik ook hoor. Nee ja de ratten zijn van, ik had altijd ratten vroeger.

28:32 JE:

Ja dat dacht ik al.

28:32 C:

Dat is echt het eerste huisdier waar ik echt voor heb gezorgd.

28:32 JE:

Dat is zo nice want hoe oud worden ze?

28:32 C: Dat is echt al een tijdje geleden, maar ik heb wel echt verschillende gehad. Haha de eerste waren Wipneus en Pim. 28:40 JE:

Wipneus en Pim!

28:44 C: Ik zou nu ooit, als ik echt tijd hebt of een atelier heb ergens ook heel graag een vogel willen of zo, maar dan wil ik echt voor kunnen zorgen. Dus ik ga niet zomaar, want die worden ook echt, 20 jaar of zo.

28:58 JE: Kan zeker, ja. Ligt eraan wat voor vogel je neemt? Ja, klopt. Ja klopt, want wij hadden toen een keer inderdaad een papegaai overgenomen van iemand. 29:07 C:

Mmm.

29:09 JE:

Die was al zo oud en die ging ook meerdere mensen mee.

29:12 C:

Die worden 90 soms?

29:18 JE: heet ie.

Het verschilt natuurlijk per vogel. Dus ja, dit was een groene papegaai, een geel kop amazone

29:27 C:

Mmm.

29:27 JE: Ja. 29:28 C: Maar ik hou altijd heel erg van dieren, maar dan heb ik zo’n tweestrijd van hoe fucked up het is dat de dieren thuis hebben. 29:35 JE:

Ja.

29:35 C: Of in de dierentuin, maar tegelijk heb ik daar als kind ook zoveel van heb geleerd, voor dieren zorgen en ja, dieren zo hoog heb zitten, zeg maar ja, dat vind ik altijd lastig. Ja, zeker met dierentuinen, weet je wel, want ik gun andere kinderen heel erg dat ze dat zien. Maar tegelijkertijd, die dieren zitten daar gewoon opgesloten in Nederland, in in de kou. 30:06 JE: Ik herken mezelf daar ook wel echt in hoor, maar ik ben al heel lang niet meer naar een dierentuin geweest. Ehm ja, het blijft iets moeilijks, het blijft heel moeilijk. 30:16 C:

Ik weet niet of ik dat nu zou kunnen, gaan en dat zien.

30:24 JE: Ja, dat is wel een ding hoor. Mijn zusje kreeg toen ik 21 was, best wel heel heftig ongeluk en ze heeft het gelukkig overleeft. Ja, en toen een tijdje later, dan krijg je allemaal van die dingen, make a wish achtige dingen, weet je wel, om om om je weer op de been te helpen en mijn zusje, haar droom was met een dolfijn. Maar ik was toen, toen was ik wel echt best wel veganistisch, dus ik zat toen echt in een mega dubio van: ja, ga je mee of niet, maar ja, weet je, dit is belangrijk voor mn zusje, wat moet ik nou doen? Dus ik ben eigenlijk meegegaan maar ja, toen, daarna heb ik ook echt gelezen over dat dierenpark en zo en over hoe erg is voor dolfijnen om in gevangenschap te leven en dat er heel veel baby dolfijnen daar dood zijn gegaan. En gewoon echt fucked up. Ja, dat is, dat zijn echt van die dingen, daar zit ik inderdaad nog steeds wel eens, echt zo moeilijk. 31:38 C:

Maar je zou een soort van een tussenweg willen vinden.

31:40 JE: Ja, er moet toch gewoon natuurgebieden gewoon echt. Ja, met de zee is het gewoon heel moeilijk, want of met de oceaan wel een stukje beschermen, maar zodra ze uit dat beschermd gebied gaan, dan zijn ze vatbaar voor ellende. 32:02 C: Maar ik denk voor kinderen zou het niet uitmaken of het nou een geit is of een een of ander tropisch dier ofzo. Dus daar daar vind ik mij in ieder geval zelf in. Ik vond de kinderboerderij even leuk als de dierentuin, weet je dus. 32:19 JE:

Ja, ja.

32:22 C: Daar daar kunnen nog, keuzes in gemaakt worden, want ik ik, ik was vanaf toen ik acht was vegetarier ofzo? Omdat ik toen een, zo’n video zag van een koe. Die werd geslagt, en toen was het zo van holy shit vlees komt van koeien, zeg maar. 32:39 JE:

Oh en toen legde je die koppeling, oh wauw.

32:42 C: Sinds toen, ik heb wel een tijdje weer vlees vergeten, volgens mij, maar daarna niet meer. Ik was altijd heel erg van dieren en pet shops waren heel cool, die kleine plastic diertjes. Dat heeft wel heel erg uitgemaakt voor wie ik ben. Ik ben gedeeltelijk ook door naar de dierentuin gaan, en dan kreeg ik altijd een knuffel van een bepaald dier of zo dat je. 33:06 JE:

Ja.

33:07 C:

Dat vind ik wel eens een raar idee.

33:13 JE: Ja, je leest natuurlijk ook op internet van, ja, als kinderen worden we eigenlijk zo verpest door de omgeving en je moet zeg maar, ook echt, want anders kun je bijna zeg maar niet overleven, want je voelt je altijd schuldig. Of ja, dan ben je eigenlijk alleen maar aan het lijden, terwijl je er eigenlijk niet eens zozeer wat aan kan doen, de maatschappij zit nou eenmaal zo in elkaar zit, dus met met dierentuinen van ja, dat argument dat we ze nodig hebben, omdat als er een soort uitsterft dan hebben we helemaal geen dieren meer of die soort niet meer. 33:49 C: Dan kun je beter er voor zorgen dat ze niet uit sterven door ons, zeg maar door klimaatverandering of whatever. Of heb je dan liever dat een diersoort uitsterft of dat er maar tien ofzo in gevangenschap ergens leven? 34:10 JE: Nou ja wat, wat die mensen dan zeggen, die pro dierentuin mensen. Wij kunnen daar niet echt iets alleen aan veranderen. Maar we kunnen wel dit doen, ofzo zeg want die dieren die ja, maar ja, ik ben ook, ik ben wat dat betreft sta ik er hetzelfde als jij van ja, we moeten toch voor zorgen die natuurgebieden gewoon, ja, goed blijven. 34:42 C: Ja, want we hebben in Nederland nog best wel mooie stukken natuur, want ik ik deed altijd aan mountainbiken, dus ik kwam altijd overal in Nederland voor wedstrijden. 34:54 JE:

Oh tof.

34:56 C: Een toen heb ik wel echt gezien van er zijn echt hele mooie stukken in Nederland, waar je gewoon niet komt als je in de stad woont haha. Dat was altijd cool, maar echt te veel stress van wedstrijden en daar hou ik echt niet van. Het is meer in de natuur zijn en waar ben jij opgegroeid? 35:21 JE: Ja, dat is wel grappig. Ik ben, tot m’n achtste heb ik in Rotterdam gewoond. En toen daarna zijn mijn ouders verhuist naar Goeree Overflakkee ik weet niet of je dat kent, maar dat is dus echt zo’n eiland. Als je meer naar het zuiden, richting Zeeland, zou gaan- Oh nee zie je hier was ik al bang voor, dit is zo dom. 35:40 C:

Oh nee geeft niet, het moet een beetje gaan leven.

35:44 JE:

Ja? Oh jesus ik gebruikte juist een bord om dit niet te doen, maar.

35:49 C:

Nee, nee.

35:52 JE: Ja, meer richting dan ja, je hebt Zeeland, dan heb je allemaal eilanden. Maar er is een eiland, het bovenste eiland en die hoort nog bij Zuid-Holland. Dus daar woonde ik toen in een dorp met maar 1000 inwoners... 36:05 C:

Holy shit.

36:07 JE: Ja, maar dan de andere kant, de zomers heb je het strand en zo ja, maar echt wel veel natuur, maar ook heel heel veel, dat land staat ook gewoon bekend om landbouw, dus het was ook allemaal landbouw en dus dat was heel fijn. En dat is eigenlijk wel grappig, want toen ik daar ging wonen, toen ging het ineens veel beter met mij, vanwege de rust en de natuur, allemaal dat soort dingen. En natuurlijk ook met de citotoets ja, daar kun je niet voor leren, dus dat is gewoon wat er in jou zit. Dus toen haalde ik ineens super hoger score en toen dachten ze van oh, wacht.

36:53 C:

Je bent best wel slim haha.

36:57 JE:

Hahaha, j a.

36:58 C: Ik heb ik had heel slecht, op de citotoets gedaan en ik weet niet waarom het was gewoon omdat het een toets was ofzo? 37:04 JE:

Ja, ja.

37:05 C: ik weet niet.

Terwijl ik wel daarna naar het gymnasium ging en toen naar het vwo, en toen naar havo, maar

37:14 JE: Ja, maar dat komt echt door die prestatiedruk, ik heb ook hoor, daarom heb ik, daarom lukt het me ook echt gewoon niet. 37:24 C: van leren?

Is het ook echt gewoon leren of meer begrijpen, want dat zijn zulke verschillende manieren

37:32 JE: Ja, ja, want het is bij mij, ik denk gewoon echt dingen feitelijk uit je hoofd weten, dat lukt mij niet, maar het is echt van tevoren al dat ik gewoon heel stressvol en onrust voel en het echt gewoon pijnlijk voelt het om om met die prestatiedruk om te gaan. Dus daar heb ik vooral veel moeite mee, ja, nog steeds. 38:02 C:

Is dit je eerste jaar?

38:03 JE: Ja, dit is dus weer mijn eerste jaar, ja, ja, Ik was toen in de tweede van de universiteit was ik gestopt, door alles wat er met mn zusje ook gebeurd was. Want ze heeft uiteindelijk twee jaar in het ziekenhuis gelegen, dat was best wel heftig. 38:17 C:

Gaat het nu weer beter met haar?

38:19 JE: Ja! Want ze was 11 dus toen ze het ongeluk kreeg en nu is ze een jonge meid van 18, dus gaat helemaal prima. Ja natuurlijk, ze heeft gewoon wel dr dingetjes en een handicap aan overgehouden en dergelijke. Maar ja. 38:35 C:

Maar dat geeft wel een impact.

38:38 JE: Daarom, maar het is vooral psychologisch bij haar ook. Ja, maar ja, als je dan besef dat ze er ook niet had kunnen zijn dan is dit ook prima. 38:51 C:

Ja ja.

38:52 JE: Je bent gewoon blij met wat je kan, en wat je hebt. Maar ja, ze woonde toen ook in België en ja, ik ging dan ook echt iedere week daar naartoe en ik werkte nog daarnaast, ik had een huishouden met mijn vriend en het is gewoon veel te veel te veel. Ja, toen had ik wel echt een burn out, naast dat ik het sowieso moeilijk vindt. Want ik heb ook uiteindelijk mijn middelbare school niet afgemaakt. 39:21 C:

Jij niet?

39:21 JE: Nee, nee, ik ben toen, want dat was ook dat ook een heel apart verhaal allemaal hoor. Maar toen was ik dus 13 toen mijn ouders gingen scheiden en toen ging m’n vader, die ging naar België daar is het goedkoper en toen ik heb ik daar ook illegaal gewoont. Want mijn vader was ook echt aan het vluchten voor ze schulden. Nou heel absurd allemaal, maar daar heb ik dus ook een kunstschool gezeten dat is echt wel heel cool. Daar heb je dan middelbaar kunstonderwijs ook, zoals jij dat dan ook uitlegde, maar dan inderdaad op een hoger niveau, dus echt op vwo-niveau. En nee, ik had dan audiovisueel ook gekozen. Dat is wel grappig, want jij zegt van: ja, ik ben van fotografie naar fine art gegaan, maar ja, daar heb ik maar twee jaar gezeten allemaal gekke chaos dingen gebeurt. Dus ja, toen ik eenmaal terugkwam, want sowieso in groep acht, ook omdat ik toch gymnasium advies kreeg, maar ze vonden mij emotioneel nog jong hebben ze me laten blijven

zitten. Nou, met extra schoolvakken zodat ik wel wat ouder kon worden in hun in hun beeld. 40:27 C:

Weird.

40:28 JE:

Ja.

40:29 C:

Dat je dat tegen een kind zegt.

40:29 JE: Ja nou ja, ik weet niet of ze het echt direct tegen mij hadden gezegd hoor, ja, ik denk het wel, ik denk dat mijn ouders weet niet, dat ze het erover hadden of zo weet je wel, en dan dat ik het had opgepikt. En ja, en dus toen mijn ouders dus of m’n vader naar België ging verhuizen en toen moest ik daar ook blijven zitten. In het derde jaar, want ik ging in het midden van het jaar ben ik van school veranderd en in België zijn ze van ja, maar het niveau van Nederland is lager dan bij ons. 41:01 C:

Hahaha okeee...

41:01 JE: Dus maar gewoon even dit jaar opnieuw doen. Dus ja, toen ik, toen ik 16 was, en het gewoon helemaal niet goed ging met mij en thuis met mn, vader en stiefmoeder, en allemaal fucked up dingen gebeurt. Toen ben ik terug naar Nederland gegaan. Maar ja, toen was ik al twee jaar ouder dan ja dan de kinderen van van die van die opleiding en zeker als puber, jij bent gelukkig gewoon een relaxde puber hahaha. Maar ik voelde me echt te goed van: ik ga toch niet met van die kinderen in de klas zitten en. 41:35 C: Begrijp ik wel hoor. Als ik nu met 14 jarige in de klas moet, dan zou ik ook gek worden. Echt precies de irritantste leeftijd. Ik ben zo blij dat de middelbare ook gewoon klaar is, weet je, zeker dat laatste jaar. Het boeide ook gewoon echt niet meer. Ik deed natuur-gezondheid en ik wou de kunstacademie doen. En dan. 42:03 JE:

Ja.

42:04 C:

De middelbare school werkt volgens mij voor heel veel mensen ook gewoon niet echt.

42:08 JE:

Ja.

42:12 C: Dat leersysteem van testen en dan weet je het wel. Terwijl iedereen gewoon een dag van tevoren alles probeert, you know. Ik had ook één filosofie leraar die echt tegen toetsen was, dus die deed, maar drie per jaar, omdat het het minimum was en daar heb ik het meest van geleerd van. 42:31 JE: Ja, want je voelt die druk niet, dus je luistert echt met aandacht en met plezier, en ja precies, ja, dat is echt tof, want dat is eigenlijk echt de reden waarom ik toen uiteindelijk naar de universiteit bij ga voor een pedagogische wetenschappen, juist door al die ervaringen die jij ook deelt van, ja, toen was ik natuurlijk veel idealistischer en dacht: ja ik ga het veranderen en uhh. Maar ja, het leven is anders gelopen. Is wel een goeie om om te weten dat die mensen er zijn en bestaan en die de docenten dat ook op deze manier aanpakken. 43:10 C:

En eigenlijk vooral volgens mij in Scandinavië je zie je echt wel, dat het verandert.

43:14 JE:

Ja klopt.

43:16 C:

Dat gaan we natuurlijk nooit in Nederland na doen met onze cultuur.

43:21 JE:

Ja.

43:21 C:

Ja, ik hoop het maar.

43:23 JE:

Ja.

43:24 C:

Dat is best wel een stap.

43:38 JE:

Ja, want ze hebben het ook heel anders ingericht en zij verdienen ook veel meer geld, de

kosten ook wel iets hoger. 43:46 C: Volgens mij hebben ze echt wel een lastigere opleiding. Hetzelfde als universiteit of zo als als ze middelbaar een basis docent. 43:56 JE: Ja, volgens mij ook dat die docenten zijn ook hoger opgeleid en maar ja, daardoor, je krijgt ook veel meer betaalt als docent daar, dus dan is het ook de moeite waard.

Familie Zwarte piet

Drievliet

Huisdieren Huisdieren

Gymdocente Gymdocente

Leren

Yvonne Ruijs-van der Kleij (Y) Ik (C) 00:06 Y:

Maar het uitgangspunt is dus gewoon je je kleed hè, want dan ben je begonnen.

00:17 C: Nou het het het beginpunt was, ik wou iets maken, volgens mij heb ik dit al eens verteld, maar dat ik ook iets terug wou horen, dus zeg maar ja, het terughoren wil ik doen via het kleed. En het leek me wel grappig omdat ik en ik hier in de buurt toch al was. Maar eigenlijk praten wij nooit zo vaak echt alleen, zonder dat opa er doorheen zit te tetteren haha. 00:46 Y:

Nooit nooit haha of je moeder, dat is ook zo

00:53 C:

Dat is omdat we gewoon nooit samen in de auto zitten, zoals ik met opa heb gehad, of zo.

00:59 Y: Ik heb één keer op het punt gestaan, maar dat is alweer een tijdje geleden, omdat je met opa natuurlijk vaak wegging, dat ik denk van nou, ik wil ook wel een keer met jou iets doen en toen had ik een keer verzonden. Nou, dan gaan we naar zo’n crea weekend, dat had je in Rijswijk, toen was je nog een stuk jonger. 01:17 C:

Ja.

01:18 Y: Ik denk van nou, misschien is dat wel een leuke aanleiding om ook eens samen, want met winkelen vind ik lastig, want dan hoor je een hoop herrie en dan eh, nee, dat vind ik. Denk ja zo een crea-, want je was toen ook wel een beetje aan het knutselen en doen, en en breien toen haha. 01:37 C:

Hahaha ja

01:37 Y:

Denk nou dan gaan we dat doen.

01:39 C: shop.

Maar uiteindelijk hebben we wel een keer ook van die sieraden gemaakt, of zo zo een work-

01:45 Y:

Ja hebben we ook samen. Nou, dat vond ik heel leuk.

01:48 C:

Ja heel leuk.

01:49 Y:

Want nu is die winkel weg he? Hij is weg.

01:54 C:

Mag ik anders bij de kippenclub hahaha.

02:00 Y: Hebben we wel eens meer in vakantie, toen jullie klein waren allemaal, mochten we wel een oppassen en dan zat er ook wel eens eentje bij. 02:09 C:

Wat schattig.

02:09 Y: Nee je bent altijd welkom, natuurlijk, maar ja, dat is op donderdag, altijd donderdagochtend doen we dat. 02:20 C:

Ja, maar wel jammer, dat-

02:26 Y:

Zou je dat dan willen? Bij de kippenclub?

02:26 C:

Hahah nee niet dat per se, maar iets meer samendoen.

02:31 Y:

Ja, wij samen, ja, ja, ja,

02:33 C: Want ik ik hoor wel allemaal verhaal natuurlijk van opa en van Liek en zo ja, van van met die strik in je haar en dat soort dingen. 02:46 Y: Nou, dat is nou ook gewoon leuk, want ik heb, gisteren heb ik toevallig mijn doos, ik heb een doos met allemaal dingen van mij, ook van vroeger en zo. Oh, want dat kwam, omdat dat jouw moeder vroeg om een fotootje van mijn vader, een zwart-witfotootje want die had ze niet. Ze had mijn vader nergens. 03:03 C:

Oh?

03:05 Y: Want die heb jij niet gekend hè denk ik? Daar daar kwam het eigenlijk mee van dat ik het ging doen. En ik denk ja, maar ik ging kijken, en ik heb bijna geen foto’s van mn vader, want hoe komt dat nou? Hij nam altijd de foto’s. Hij was altijd foto’s aan het maken, hè of film, maar altijd deed hij dat, dus het is toevallig, maar ik heb een paar hele leuke. Ik ga ze even pakken want ze liggen hier klaar. 03:40 C:

Ja.

03:40 Y:

Ja, ik weet niet of dat de bedoeling is, dat ik het zo vertel.

03:44 C:

Nou er is geen bedoeling, het is gewoon leuk.

03:48 Y:

Nou dit is mijn vader en dan heb ik erbij gezet wanneer die foto genomen is.

03:52 C:

Oh cool!

03:52 Y: En ik had dat lijstje, daar zat een beest in, een poes ofzo. Dus ik denk nou, dan doe ik opa er in, dus ik weet niet of ze die je wil. 04:01 C:

Oh wat een heertje.

04:01 Y:

Ja mijn vader was echt een heer. Altijd met een pak aan.

04:06 C:

Met een pak aan en een sigaretje, dat is een Rijswijk of niet?

04:09 Y:

Nou ja, dat is dat het bos staat er bij.

04:11 C:

Ah, maar is niet waar ik mountainbike les heb gehad. Daar lijkt het wel op.

04:16 Y:

Nee, het is het niet. Hoe heet dat nou, Westbroekpark, dat is Den Haag.

04:26 C: achteren.

Daar had ik het wel met Liek nog over. Oh ze liet die foto zien met dat haar zo met gel naar

04:33 Y:

Opa altijd altijd gel.

04:35 C:

Dat lijkt me zo vies.

04:35 Y: Altijd. Kijk dit is mijn moeder dan. Maar dit heb ik ook voor liek. Dus toen jij dat begon, over die identiteit, ging ik eens over mezelf nadenken. Ik heb een heel lang leven achter de rug haha. Van dat ik best wel veranderd ook ben. 04:54 C:

Mag ik hier straks nog en foto’s van maken?

04:59 Y:

Ja, tuurlijk mag het, je mag het even meenemen en dan krijg ik terug wat ze niet wil hebben.

05:06 C:

Oh dit is Liek!

05:18 Y:

Ja dat is Liek.

05:18 C:

Cool haar, jullie hebben hetzelfde shirt aan nu.

05:20 Y:

Haha, oh ja?

05:22 C:

Ja, zo een streepjes shirt ja.

05:25 Y: Ja dan zie je, dat is meer, zo liep mijn vader altijd. Maar dat komt omdat ie die zaak had en in die zaak moest ie, dan droeg je pakken gewoon. 05:36 C:

Moest jij ook altijd netjes dan?

05:36 Y: Eigenlijk, nou ja, eigenlijk wel, maar daar heb ik me dus tegen verzet. Vandaar dat hoge haar en ik droeg liever truien van mn broer. 05:44 C:

Cool.

05:44 Y: Ja mijn moeder was ook altijd netjes mijn moeder was echt een dametje. Dit is ook mijn vader, zie je op de motor, maar dit is hem ook, want hij was wel, hij hield wel van feesten en dit is dan mijn moeder en de zus van mijn moeder. 06:07 C:

Oh ja die foto zag ik.

06:08 Y:

Je ze gingen zich altijd verkleden.

06:14 C:

Want dat is wel een soort van uitweg, lijkt soms wel hè? Het carnaval achtige.

06:18 Y: Ja zoiets. Want ze waren altijd met elkaar altijd bij elkaar, die broer, die zussen en mijn vader, want mijn vader had maar een broer. 06:27 C:

Wat leuk.

06:27 Y: Ja leuk hè? Nou hier zie je ons, hè, dit is mijn vader dan nog met vakantie, dus dan was hij wat meer ontspannen dan... Hahaha in een overhemd. 06:36 C:

Hahaha hij lijkt hier een beetje op een een maffiabaas.

06:42 Y: Ja, ah dat was hij helemaal niet, hij was heel goed geest. Mijn vader die deelde altijd van alles uit. Aan zijn zussen als die het moeilijk hadden... 06:57 C:

Was dit in Florence?

06:57 Y: Ja. Dit was dan ook met vakantie en dit ben ik dan en dan opa en oma en dan zit Hans daar ergens achterin. En hier is dan Peter, Peter die ging het altijd vergroten. Ja, die heeft, die ging dat doen. Dus dat is natuurlijk wel leuk. 07:22 C:

Je zit grappig hier.

07:23 Y: Ja zie je weer met die strik ook hier. Maar dat vond ik toen nog niet erg. Als je klein bent dan word je gewoon aangekleed, daar ging ik nog niet echt zelf uitzoeken. Dit is dan de hele familie van mijn vader, ja van mijn vaders kant en ook een paar van mijn moeders kant. 07:50 C:

Volgen smij hebben we ook wel eens zoiets gehad met de familliedag van de Nelck kant.

07:51 Y: Want dit is de moeder van Liesbeth, hè? Dat is tante Bep en ome Piet zit dan ook... Dit is mijn opa mijn opa dan. Dus de vader van mn vader. En dit ben ik met mn mond open. 08:08 C:

Hahaha.

08:08 Y: Kijk, iedereen had een strik om. Zie je dat was ook gewoon zo. Nou, dit is mijn mijn oma en die heb ik niet gekend, dat is de moeder van mijn vader. Die is al heel jong, toen mijn vader een jaar of 12 was overleden.

08:25 C:

Ook een mooie vrouw, zeg. Met zo een boem.

08:30 Y: Ja zo’n bloem, echt uit die tijd, hè, het is natuurlijk begin, wacht even hoor, 1900, mijn vader was 12, 1925-1930 zoiets. 08:40 C:

Ja bijzonder.

08:50 Y:

Als je oud was, vroeger droeg je die jurken.

08:53 C:

Een soort van leeftijds klederdracht.

08:58 Y: Ja dat is gewoon zo. Dit is mijn oma kan je nagaan. Hier was mijn oma misschien ook zoals ik nu ben. In de hoger 80. 09:40 C:

Het ziet er zo veel ouder uit.

09:44 Y:

Ja, maar ja, goed, als ik mijn haar grijs laat maken en zo een jurk aantrek.

09:48 C:

Het is wel gek om dit niet te zien. Zwarte Piet en Sinterklaas.

09:56 Y:

Ja dat werd altijd bij ons thuis gevierd. Sinterklaasfeesten was meestal bij ons thuis.

10:03 C:

Nee, want misschien niet aardig, maar ik zou niet zeggen dat jullie dezelfde leeftijd hebben.

10:11 Y: Nou ja mijn oma is geen 90 geworden, mijn oma was in de 80, misschien iets in 84, maar als je hier mensen uit de flat van 84 ziet, die zien er echt niet zo uit. 10:23 C:

Nee, maar misschien ook wel omdat het zwartwit is en zo, dat kan.

10:27 Y: Maar mijn omaatje was echt een omaatje zeg maar. Maar dit neem je maar mee en dit hou ik dan even hier. Dit was nog een foto waar mijn vader op staat. En dit is mijn vader als kind, maar dat is voor Liek ook wel leuk, die kent hem zo natuurlijk helemaal niet. Hier zie ik echt ome Hans van vroeger, toen ome Hans klein, jonger was. 11:10 C:

Al die witte overhemdjes en stropdassen.

11:19 Y:

Dit was ook mijn vader, in zijn ontspannen tijd, zit hij er toch nog zo netjes uit.

11:37 C: Wat ik grappig vind is dat er echt zo’n verschil is met eh, nu zwarte Piet en toen, want je hebt daar natuurlijk, ja, daar helemaal geen slechte associatie mee hoe daarmee om werd gegaan. 11:51 Y: Nee, helemaal niet, nee, daar dacht je nooit bij na, het was gewoon een feest en ja, en dan was je ook nog echt hartstikke bang voor een zwarte Piet. 12:03 C: Ja, ik vond het ook heel eng ja, nee, maar omdat je niet ziet wie er achter zit en zelfs toen ik wist dat het niet echt was. Vond ik het nog steeds eng omdat het mensen zijn, maar je weet niet wie. Ja, bijvoorbeeld met die intochten in in Delfgauw de vader van Skip deed dan ook mee of zo. Dan herken je hem vaag maar toch niet helemaal ja. 12:30 Y:

Ja.

12:31 C:

Nee, maar Sinterklaas ook die vond ik ook eng.

12:34 Y: Ja maar, zwarte Piet was dan ook nog echt dat je dus ook nog meegenomen kon worden. Dat werd toen nog gezegd, hè. Dat je mee naar Spanje moest, als je iets gedaan hebt en je hebt altijd natuurlijk wel iets gedaan al had je maar een snoepje gepikt. Dan dacht je al dat je iets fout had gedaan, dat was gewoon zo. 12:53 C: Ja wat ik wel altijd leuk vond, dat was als rommel Piet was geweest op de basisschool. Dat dat wel, dat je het klaslokaal inkomt en het hele klaslokaal ligt over hoop. Dat heeft dan “rommel Piet” gedaan,

dat vond ik altijd heel leuk, dan is het lekker een zooitje. 13:13 Y: Ja dat was echt ondeugend dan, dan had hij echt iets stouts gedaan haha. Had jij niks fout gedaan maar zwarte Piet. Hahaha. Ja, maar ik ben ook altijd wel ook wel, want ik was ook bang voor, in Drievliet had je een poppenkast en dan zat je allemaal te kijken. En dan was er ook een soort van clown. Die haalde wel eens een kind uit het publiek. 13:35 C:

Hahaha een clown...

13:41 Y:

Dat vond ik echt eng. Ik heb altijd verklede mensen altijd best wel eng gevonden.

13:55 C:

Ik heb dat. Ik ben dat later pas volgens mij gaan vinden.

14:00 Y: ik.

Hoe oud was ik? Een jaar of tien, denk ik, een jaar of acht? Dat ik al bang daarvoor was, denk

14:09 C:

Ik was meer verlegen, volgens mij.

14:10 Y: Verlegen is anders natuurlijk. Dan ben je bang dat je voor die massa moet staan, ja, ik was bang voor de figuur. 14:23 C: Ja en er waren een tijdje van die horror clowns buiten ofzo. Volgens mij wel echt alweer zeven jaar, acht jaar geleden, dat was een trend dat mensen zich als clown gingen verkleden en dan waren er zelfs een paar die moorden had gepleegd ofzo, maar dat was buiten. 14:44 Y:

Oohhh ja.

14:45 C: Dan was er een horror clown gespot die ergens stond in een tunnel. Ja, dat mensen dat leuk vonden om te doen. 14:50 Y:

Ja dat was bij jullie toen in de buurt volgens mij.

14:51 C: Ja bij het Stanislas ook dan was er een tunnel waar dan ooit zo een clown was geweest en niemand durfde daar meer heen te gaan. 15:02 Y: Ja dat is natuurlijk doodeng. Maar goed hahaha, nu kan je een beetje zien hoe mijn vader en moeder waren. 15:10 C: is echt leuk.

Ja ik heb natuurlijk wel van Leny haar kant, heel veel foto’s gezien, maar niet echt hiervan. Het

15:17 Y: Ja, de meeste foto’s die die wij hadden van vroeger van mijn ouders, want die waren echt heel leuk, want ze gingen altijd met groepen ook, hè met vrienden, altijd op het strand en dan gingen ze gymnastieken en van die torens maken. En daar waren fotootjes van. Maar die heb ik allemaal toen aan, het waren dozen vol, met foto’s, aan Peter gegeven. Maar ja, die zijn weg, of ze staan nog in de opslag, dat Ron het nog bewaard heeft, want Peter had zo veel troep toen die ging verhuizen hebben ze een ontslag genomen. Heb je kans, misschien staan daar nog dozen met foto’s. 15:50 C:

Je kan het vragen misschien?

15:51 Y: Kan dat wel eens aan Ron vragen... Maar ja joh, ik kan hier niks meer kwijt, we hebben we gewoon, alles ligt vol bij ons en, maar ja, ik, ik denk van ja, Liek heeft daar niet echt interesse voor? Volgens mij. Nou, als jij het leuk vindt om daar nog in te neuzen als het er nog nog is16:12 C: Volgens mij vindt ze het wel leuk hoor. Altijd als je foto’s stuurt, dan laat ze het zien en is ze er wel heel blij mee. 16:18 Y:

Oke.

16:18 C: En het is meer, denk ik, die foto’s van tante Liesbeth en zo, die kende ze dus ook minder goed, ja, dat was gewoon lastig, want dat wil je niet weggooien maar tegelijkertijd heb je daar niet zoveel mee, maar dit vindt ze denk ik heel leuk. 16:33 Y: Dus ze mag uitzoeken wat ze wil hebben en dan krijg ik gewoon de rest weer terug. Want ik heb het weer in mijn doos, ik heb ook een doos, net zoals jij, Opa heeft ook een doos haha. 16:43 C:

Hahaha.

16:45 Y: Ja we hebben, we hebben hier zitten kijken, hoor, want opa die was op school, die ging natuurlijk net als jou, ieder jaar krijg je een fotograaf. Ja bij opa ook, dus ieder jaar haha, zie je dat hoofd16:55 C:

-ouder worden hahaha.

16:59 Y: Dat moet je zelf nog een keer aan hem vragen, die dingen, die kan ik zo pakken, die dozen kan ik zo naar voren halen. 17:05 C:

Heb jij dat niet gehad, die school foto’s?

17:10 Y: Ja, maar hij was leraar. Dus hij, snap je? Wij niet, ja ik heb wel een pasfotootje van de MMS toen of zo. Maar dan kreeg je niet zo een hele serie foto’s. Maar bij Ton natuurlijk wel op school. Ja, maar goed, leuk hè, dit? 17:31 C:

Ja.

17:33 Y: Zo haal je weer herinneringen op. Dus dat heb ik van de week zitten doen. Ja, en dan zie je toch allemaal: oh ja, ja en al die vriendinnen van die kweekschool en alles gaat, dat ben ik ook, in Drievliet is dat. Want wij gingen toen natuurlijk al naar Drievliet. 17:47 C:

Je trekt een leuk gezicht.

17:54 Y:

Haha ja, staat er nog een datum op?

17:56 C:

Nee, maar wel waar het is genomen.

18:00 Y: Drievliet.

Wij mochten gewoon lekker op een gegeven moment toen we wat groter waren, alleen naar

18:02 C:

Dat is best ver weg toch?

18:06 Y: Nee voor ons, want wij woonde op de Geestbrugweg. Dus het was de brug over en het verkeer was nog niet zo druk. Dus brug over en dan kon je zo naar Drievliet. Mochten we met met m’n broers en met mijn vriendinnetje, kregen we geld en dan kon je, mocht je wat kopen, een snoepje kopen. Haha dan zaten we de hele dag in Drievliet. 18:33 C: Ik vond Drievliet altijd irritant, omdat het zo z’n best deed om leuk zijn te zijn, dat ik zo eigenwijs was dat ik het dan niet leuk wou vinden. Dat pretparken altijd zo hun best doen van, dit is een leuke plek, dat ik het dan niet leuk wou vinden hahaha. 18:46 Y: Nou wat ik altijd dan leuk vond was schommelen altijd. Daar had je echt die schommels met die hele lange kettingen. Dus op een gegeven moment, en ik was best wel lenig en zo, gingen we echt heel hoog. Dan gingen we proberen tot in de bomen te komen. Staand hè. En ik weet nog dat er iemand, toen kwam er een kind aanlopen en die keek niet en ik moest ik me echt zo aan die touwen vasthouden, anders was ik eraf gedonderd. Die liep tegen me aan. Terwijl, ik echt zo hoog was hahaha. En toen waren mijn ouders er niet bij hè. 19:34 C:

Haha je ging nooit een heel rondje?

19:34 Y:

Nee, nee, nee.

19:34 C: Nee, ik ging natuurlijk ja, bij de Meander daar had je die die palen waar je omheen kon draaien, ja, waar je die koprol dingen omheen kon doen. Daar gingen we iedere pauze rondjes omheen doen. 19:52 Y: Ja want als we jou op kwamen moesten we nog een kwartier-halfuurtje uittrekken want dan ging je nog rondjes haha. Moesten wij kijken. 20:07 C:

Haha een aap ben ik dan gewoon hè? Hahaha een aap.

20:07 Y: Ja jij vond dat ook altijd wel leuk dat gehang dat gedoe allemaal. Maar echt naar de speeltuin vaak gingen, ging we eigenlijk niet zo. 20:17 C:

Ja, Blijdorp.

20:18 Y: groter.

Ja Blijdorp ja, ja, toen met Aukje zijn we ook nog wel geweest, maar toen waren jullie alweer

20:24 C:

Maar toen vond ik die grote speeltuin nooit zo heel leuk, omdat het altijd heel druk was.

20:29 Y: Ja en het stelde eigenlijk ook niet zo heel veel voor. Ja, je had dat grote klim ding. Dat ding waar je in kon klimmen en dan met een glijbaan kon je er wel af, maar echt zoals Drievliet met schommels en een draaimolentje had je daar ok waar je heel hard mee kon, ook kon draaien. Zweefmolen had je ook vroeger. 20:50 C:

De zweefmolen vond ik altijd wel heel leuk. Op de Parade daar.

20:53 Y:

Ja, want daar zit je nog in met je vader, die foto, ja. Ja. Die heb ik nog op een kalender staan.

21:00 C: En dan zie je Koen en Richard volgens mij op de achtergrond. Dan dan was er zo een man die er dan aan trekt en ga je nog hoger. 21:13 Y:

Ja toen was je ook nog jong.

21:17 C:

Ja.

21:18 Y:

Maar jullie gingen later ook nog wel naar de parade.

21:21 C:

Een paar jaar geleden heb ik het nog met Jim gedaan. Toen het in Rotterdam was.

21:26 Y: Ja, want het komt weer dit jaar hè. De Parade komt, ze gaan het uitproberen dacht ik in Den haag, de eerste, om te kijken hoe het loopt. En dan hebben ze Amsterdam als laatste, want dat is het meest uitgebreide geloof ik, die doen ze het laatst, want dan is er al meer kans dat toch meer corona al over is. Ja, daar is het ook meestal het drukste. En Rotterdam natuurlijk ook. 21:59 C: Ja, maar dat plein wordt nu, het plein waar al die ja rond het Depot? Waren heel veel skaters zijn en dat soort dingen worden georganiseerd daar worden nu allemaal bloempotten en bomen neergezet, dat wordt helemaal weggehaald dat vlakke. Ja, ik vraag me af waar ze dan gaan doen. 22:23 Y:

Museumpark kan niet?

22:25 C:

Of misschien wel, maar dat ze het in het groen doen.

22:30 Y:

Als het doorgaat komt ie vast wel in Rotterdam, dat kan niet anders.

22:38 C:

Nee dat is gek altijd, in Rotterdam heb je geen plein.

22:38 Y: Ja ergens bij het water of weet ik waar grote grasveld of in een bos, waar vroeger de muziek was altijd, waar we vaak wel heen gingen. 22:50 C:

North Sea Jazz?

22:50 Y: Ook. Ja, ja. Maar ik bedoel eigenlijk waar die bands, net als zuiderpark waar de popfestivals zijn. Dat zijn altijd hele grote ruimtes. 23:01 C:

Gingen jullie daar heen?

23:01 Y: ik.

Ja. Liek is ook mee geweest, Wij gingen altijd met de kinderen toen ze zo [klein] waren denk

23:11 C:

Want ik ben ook echt al heel jong naar concerten gegaan.

23:15 Y: Wij gingen echt naar die pop uhh, we liepen ze allemaal af. We zijn in Leidschendam gingen we en in Den Haag natuurlijk, daar begonnen we mee en en dan zaten we echt tussen de hasj luchten hoor. En dan zaten we met de kinderen haha en we namen altijd Ron en Annet mee. Peter moest altijd werken zaterdag. Dan namen we hun ook mee, want waren gewoon zaterdag vrij en dan heb ik daar ook nog ergens fotootjes van. Volgens mij moeten we daar ook nog wel iets van hebben. We gingen met zn vieren altijd naar festivals toen waren ze echt nog jong. 23:53 C: Ik heb altijd wel een beetje zo’n beeld in mn hoofd, zeker van opa, dat jullie altijd richting hippies neigden. 24:00 Y:

Ja, als opa thuis vrijer was opgevoed, zeg maar, had ie er ook tussen gezeten.

24:07 C:

En jij?

24:10 Y: Dan zou ik met hem mee zijn gegaan haha. Nou ja, ik, ik zat altijd bij een band, mijn broers zaten in een band en daar ging ik altijd heen. Ging altijd als hun gingen optreden, ging ik ging ik ook mee. 24:25 C:

Zaten ze in een band?

24:25 Y: Ome peter zat in een band en Hans zat ook in de band en in Rijswijk, daar op de Vredenburgweg. Nou dan gingen wij daar dansen, want daar gingen hun spelen. Mijn vriendinnen en nichten gingen ook mee en dan gingen we daar dansen op hun muziek. Hoe heet het Rock&Roll? En eh, nou ja, noem maar op. 24:50 C:

Hahaha dat wist ik helemaal niet.

24:52 Y: Opa niet die was helemaal geen, die deed dat niet. Die ging ook niet dansen, die gingen alleen maar naar buiten naar de natuur en naar de vogeltjes. Maar ik was altijd met die bands mee met die jongens. Dat vond ik wel hartstikke leuk en omdat ik geen zussen had ging ik met mijn vriendin en ik had wel een hoop nichtjes in de buurt wonen, die gingen, met mijn nichtjes gingen we iedere zaterdagavond. 25:21 C:

Nee je had geen zussen of?

25:23 Y: Nee ik heb geen zus. Nee ik heb twee broers. Maar ik had Marijke nog steeds of Bernadette die gingen dan ook mee. 25:31 C:

En dat zijn ook, waar je mee op vakantie gaat toch?

25:44 Y: Ja, ja. Nee, maar ik ging altijd wel wel stappen. Maar altijd daarheen. En je had van de kerk uit had, dat was vroeger zo en dat was eh, ja, ik weet niet hoe het heet, maar dan was dan ook andere bands. Maar daar gingen wij ook, daar gingen we ook vaak van de kerk uit, had je die ruimte met allemaal jongelui was, de bedoeling dat je elkaar natuurlijk een beetje tegenkomt. 26:06 C:

Ja.

26:08 Y:

En maar ja, opa heb leren kennen bij de badminton club en de sport

26:16 C: Maar dat is wel grappig, want jullie hebben best wel veel gemeen, volgens mij, maar sporten doen jullie niet meer. 26:28 Y: Niet meer nee, maar ik heb het wel heel lang gedaan. Ik heb nog toen, ja, toen Evelien en Liek waren, pasgeboren, toen ben ik door gaan sporten. Opa niet, die was toen al gestopt, maar ik heb ook nog wel gaan hier in Delft. Nou ik heb best nog wel hoog gespeeld. 26:48 C:

Maar dat was na een tijdje toch te veel?

26:56 Y: Ja, op een gegeven moment, ja, de kinderen worden, je ging ook veel meer uit met elkaar dus en ik had op een gegeven moment s’avonds geen zin meer om weg te gaan. Dus dan dan, ja en ik had last van arm en m’n pols. Dus eigenlijk een beetje door lichamelijke dingen ben ik er mee gestopt. Maar ik heb opa wel bij de sport leren kennen. Leuk is dat. 27:30 C:

Maar hoe kwam je daar dan bij? Bij die batminton club?

27:32 Y: Ja, ik was wel altijd wel een sport figuur. Ik heb eerst gymnastiek gedaan, ook ook wedstrijden en toen zat er een nichtje van mij ook op die club. En ik denk, dat vind ik eigenlijk ook wel leuk en toen ben ik meegegaan dus daardoor ben ik er opgekomen en Ton zat daar al op met zn broer. Daarom hij dr ook opgegaan en wij speelden wel verschillende de avonden, maar op een gegeven moment gingen we elkaar wel in de gaten houden. Hadden we een feest, dus gingen we op elkaar letten, oh hij is met die en zij is met die. Hahaha. 28:12 C:

Hahaha.

28:13 Y: Ja dat is heel grappig! Dus dat is zo gekomen tot dus we in hetzelfde team kwamen en eh en ik weet nog wel heel goed, ik was ziek geweest. Ik had griep, ik kon met de wedstrijd niet meedoen, dus ik had afgezegd, maar ik kon wel kijken, maar kon niet spelen. Dus ik was daarheen gegaan en Ton moest ook wel een wedstrijd spelen. Dus ik zat aan de kant en Ton zn moeder kwam naast me zitten. Of Tons moeder zat daar, dus ik dacht van: nou ga ik even naast zitten. Want we konden heel goed met elkaar opschieten en toen ging toen Ton klaar was met zn wedstrijd. Was hij drijfnat en ben ik met een handdoek naar hem gegaan van joh. En dat vond Ton z’n moeder zo lief. 28:57 C:

Awwwww.

29:00 Y:

Hahaha. Zo is het gekomen.

29:01 C:

Via zijn moeder? Hahaha.

29:08 Y: Kom maar op een verjaardag, ja en die eerste verjaardag daar vergeet ik ook nooit. Zaten we daar in de tuin en ik ga op de stoel zitten, die stoel zakt in. Zat ik met mn benen, en ik had een rok aan haha. Nou ja, als ik het zo is het, zo is begonnen en toen ging ik gewoon iedere keer bij hem thuis, en hij bij mij thuis en ja, zo, zo loopt dat dan.

Maar ik vind het wel jammer dat jullie die ratjes niet meer kunnen nemen, maar ik kan dat gewoon echt niet. 29:28 C: Het lijkt me wel echt heel leuk om ooit, als ik een atelier heb en ik ben er heel vaak en ik kan er echt voor zorgen, volgens mij heb ik het al eerder gezegd in in een ander gesprek, maar dat een vogel of ratjes ofzo is wel heul leuk. 29:37 Y:

Ja echt leuk. Het het is echt heel leuk als je een beest, een huisdier hebt.

29:42 C:

Jullie hadden heel veel huisdieren toch?

29:42 Y:

Wij?

29:42 C:

Ja met ratten en-

29:42 Y: Ja we begonnen met een goudvis, dat was het eerste huisdier en toen kwam Evelien met een konijn. Die had ze buiten gevonden, vond ze zielig. Was gewoon een huis konijn, maar die hadden ze tijdens de vakantie buitengezet. Hebben we een konijntje nog gehad hier. En die mocht loslopen. En parkietjes gehad. Die zaten hier, ja, met die poep. 30:10 C:

Haha met die poep? Leuk.

30:16 Y: Ja, dat was ook op zo een mooi kanten kleed, op z’n Spaans tafelkleed. Die hingen we dan over die lamp. En goed, we hebben nou ja, en de ratjes natuurlijk. 30:27 C:

Maar ook een hamster toch?

30:28 Y:

En een poes hebben we gehad heel even. Vroeger bij mij thuis, maar niet met Ton.

30:39 C:

Ik dacht dat jullie een hamster hadden die Bob heette.

30:41 Y: Ja, ofwel via ja, ja, op Liek dr kamer misschien. Maar ik kon er al heel snel niet tegen, hè. Begon met de cavia, ik was in verwachting van Liek. En het begon toen ik in verwachting van Liek was. En toen is het gaan opbouwen. 31:11 C:

Hoe ontstaat dat dan?

31:11 Y: Ja weet ik niet. Dat is dan is dan gewoon een allergie waar je niet- en als ik niet die snuifjes, weet je wel wat jij wel eens nam als je benauwd wordt. Ja, dat spul, dan kon ik het een beetje opvangen. Want echt helemaal hier kriebelen en benauwd. Maar jij kent het gevoel, want jij bent zelf ook een beetje allergisch. 31:36 C: Nou, nee, nee, dat was voor stof. Dus gewoon veel hoesten en niezen. En altijd verkouden zijn. Dat was het vooral. Maar ik had nooit echt kriebelen en31:51 Y: Ja nee dit gaat dan echt kriebelen. Maar ja, je had met dat fietsen, had je ook wel dat je het benauwd had. 32:42 C:

Ja dat is ook waarom ik eerder het vaccin mocht.

32:46 Y:

Want heb je je daarom ook eerder mogen prikken?

32:48 C:

Ja, omdat ik geregistreerd sta.

32:56 Y:

Ja dat staat gewoon in die papieren. En dat was voor mij ook van dat ik nog wel een keer daar

dat pufje moest krijgen en voor controle moest komen. Maar sinds jullie die ratten niet meer hebben, heb ik het eigenlijk nooit meer benauwd. 33:10 C:

Ja dat is fijn. Gaat het nu ook gewoon?

33:11 Y: Ja anders had ik het ook wel geroken hoor, je ruikt het heel erg, heel sterk, zelfs in de auto ruiken we als die honden van jullie even bij ons zitten of jullie zelf met je kleren, dan ruik je dat. Maar ik heb er geen last van. Daarom bij die ratjes als je ze beetpakt dan zit het ook aan je kleren. 33:55 C: Ik had, ik had heel erg toen ik dit kleed aan het maken was en overal stukjes stof had liggen, ik kan je wel een foto laten zien maar het was heel erg. Want ik heb twee nachten echt tot drie uur ‘s nachts doorgewerkt, of zo. En dan is het echt een rotzooi. Zo werk ik gewoon, ik werk dan heel gefocust, heel lang en dan ja, daarna is het af, weet je ja. Maar toen was ik de hele dag door aan het niezen. Dat is lekker handig met corona natuurlijk, ja, maar ik wist gewoon aan het stof was, want ik hoefde niet te hoesten. 34:26 Y:

Ja zelf weet je dat.

34:34 C:

Maar daarin lijk ik misschien een beetje op opa, tot heel laat kunnen werken.

34:35 Y:

Ja opa gaat altijd heel laat.

34:35 C:

Jij bent altijd weer heel vroeg, een vroege vogel.

34:41 Y: En ik zit heel vaak ‘s morgens, ik ben een ochtend mens en Ton is een avond mens. Ik ga wel al iets later naar bed omdat ik, toen ik werkte, maar ja. Dan ben ik gewoon klaar met slapen en dan ga ik eruit. 35:01 C:

Je bent er klaar mee haha.

35:07 Y: gen.

Dan ga ik lekker koffiezetten en dan ga ik eerst even hier. Iedere keer de duif weer weg te ja-

35:12 C: Haha ja met die stok, die duif. Echt zielig hoor haha. Nee, ik denk dat dat dat dat van dieren houden en zo komt ook echt wel van met jullie naar de dierentuin gaan en daar zo mee bezig zijn. Jullie zijn ook allebei vogelliefhebbers. 38:43 Y: Ja, we zijn nu weer geweest, we hadden een afspraak gemaakt, maar daar hebben we eigenlijk heel weinig, zijn we achteraf, hebben we eigenlijk helemaal geen, niet op de dieren gelet. We zijn meer naar mensen gaan zitten kijken, het is leuk en ton is altijd gek op ezels hè. En ik vind ze ook heel leuk hoor, maar Ton trekt toch altijd ook de dieren meer naar zich toe. Ik ben altijd wat voorzichtiger en misschien wel wat afstandelijker. En ja Ton heeft ook altijd met dieren, ze komen altijd op hem af, dus die heeft iets waar39:25 C:

Iets wat dieren aantrekt?

39:26 Y: Ja en daarna dan komen ze naar mij. Hahaha. Nee maar dat is gewoon zo. Ton trekt altijd de honden of waar we dan ook zijn, altijd komen ze even naar Ton. Dat is heel, heel grappig. Maar wij hebben thuis altijd een hond gehad. 39:52 C:

Hoe heette die?

39:53 Y:

Ik vind dieren ook leuk, maar ik ben meer van de vogeltjes. Hè?

39:56 C:

Hoe heette die hond?

39:56 Y:

Max hebben we gehad en een Chris.

40:00 C:

Een Chris, echt?

40:00 Y: Ja dat was de eerste en dat was een spaniel, een bruine en Max was een zwarte spaniel. Chris was eh, die was ontsnapt en die was de drukke overgelopen en die was aangereden. 40:18 C:

Oh...

40:24 Y: En toen daarna hebben we Max gekregen een zwarte hond en toen hebben we nog een Terry gekregen en maar toen was mijn moeder heel vaak ziek, en ze gingen ook vaak naar Driebergen en mijn vader kon niet zoveel meer met die hond en die heeft Marjan overgenomen, die die bij jullie schoongemaakt hebt. Marjan die heeft die meegenomen, de laatste die we hadden. 40:47 C:

Oh echt?

40:47 Y: Want wij waren allemaal de deur uit. Ja, dus en opa die, en toen heeft Marjan hem meegenomen. Was een hele leuke hond. Nee, maar we vinden het allebei leuk om naar de dierentuin, sowieso ook omdat ze mooi park is. Wij zijn graag, buiten. Ik ook, ik ben echt een natuur, lekker naar buiten. Al heb ik nog zo een klein huisje als ik maar buiten kan zitten en dan lekker zo die vogeltjes horen. 41:37 C:

Ook in Driebergen en zo.

41:38 Y:

Ja, dat vind ik zo heerlijk!

41:43 C: Dat zou echt tof zijn als als we daar een huisje zouden kunnen vinden. Daar was je wel vaak toch? In Driebergen. 41:47 Y: Nou ja, mijn ouders hadden pas dat huisje gekocht, dat was een paar jaar voor ons trouwen en toen we klein waren huurde mijn vader ook altijd huisjes, dus we zijn in in in Drenthe geweest, hebben daar een huisje, dus overal huisjes. Ik was gewend om om in een huisje een leuke vakantie. Ja, nou ja, tot wij eh, toen hadden ze Driebergen gekocht. Dus wij zijn nog mee geweest om te kijken. Nou, toen hebben ze dat gekocht en toen konden wij natuurlijk in de vakantie, want opa werkte toen nog, dus dan konden wij daar lekker zitten en daar voor Liek en Evelien was natuurlijk ideaal om daar lekker lang vakantie te houden. 42:51 C:

Ja. Dat is ook echt een mooi bos.

42:56 Y:

Maar sinds dien zijn we zelf ook wel overal huisjes gaan huren.

42:58 C:

Snap ik ook wel, is echt fijn om ergens heen te gaan, en dan gewoon je eigen plek te hebben.

43:09 Y: Ja, het huisje was natuurlijk te koop toen mijn ouders overleden waren. Maar ja, als wij dat hadden willen kopen, want de andere twee wilde dat niet. Maar dan moet je toch het geld verdelen, dat hoort bij de erfenis, dat konden wij niet en dan moet je het onderhouden. En ik werkte niet toen de kinderen klein waren, dus op ons salaris konden we dat allemaal niet bolwerken, dus dat hebben we laten gaan. Is het verkocht en eigenlijk vonden we dat ook niet zo jammer, hoor. Dat had alleen maar stress opgeleverd. We kunnen beter een huisje huren, dan ben je van alle ellende af, dat zijn we toen maar gaan doen. En dat was echt voor ons wel heel verstandig. Ja, daarom zijn we hier ook altijd blijven, hè. We hebben ons hier altijd lekker naar onze zin. Als ziet wat je allemaal aan een huis moet doen om het mooi te houden. Ton kan het niet, dan moet je het laten doen. Nou, dat kost zoveel geld. Dus daarom zijn wij eigenlijk altijd maar blijven wonen hier. We hebben het hier gewoon hartstikke naar ons zin. 44:23 C:

Wat Janneke ook zei jullie hebben echt een hele fijne galerij.

44:33 Y: Ja is echt heel leuk, maar ja, dat moet je ook wel helemaal opbouwen. Ik heb het toen opgezet. We begonnen met de kippenclub, hè, daar zijn we mee begonnen. Toen ik thuiskwam van werken. Ik kende hier eigenlijk haast niemand persoonlijk, zeg maar, want ik was altijd weg, iedereen was al thuis. Ik moest nog werken, tot ik 65 was. En toen kwam ik thuis, ik denk van: ja, om nou een beetje leuk contact te hebben.

Dan moet ik natuurlijk wel wat gaan doen. En toen dacht ik, ik wist dat Janneke kleden maakte en ik wist wel een paar, die vindt het misschien ook wel leuk. Toen ben ik gaan vragen vind je het leuk om een ochtendje te gaan handwerken met elkaar? Nou, toen vonden we het wel een leuk clubje nou, er zijn er nu twee van overleden, maar José is er dan weer bijgekomen onze buurvrouw, dus nou en die spelletjes avonds hebben we ook een beetje beetje opgezet. Die kaart avondje, is hartstikke leuk en dan ga je daardoor allemaal weer- en jeu de boules natuurlijk. We kennen best wel veel mensen uit de flat. En niet dat je bij iedereen over de vloer komt, maar gewoon, je maakt een praatje als je elkaar tegenkomt. Je kent met elkaar wel, dat is hartstikke leuk. 45:48 C:

Was je nou vroeger nou ook die huishoudschool gedaan?

45:54 Y: Ja heb ik één jaar gedaan. Dat was zo, ik ben niet goed in leren. Op de lagere school had ik het al moeilijk, zat in het rijtje van de minst, ja je had drie soorten rijtjes. De hele super intelligente, die die echt alles heel goed konden, dan een beetje de middenmoot en ik zat dan in dat andere rijtje. Had de lagere school gedaan. Nou ja, goed, de zesde klas heb ik al niet eens afgemaakt op die lagere school, want je moest eh, ik wilde gymlerares worden dat was mijn streven. Toen heeft m’n vader, want die ging overal informeren, naar Voorschoten gedaan, want dan kon ik, als ik in Voorschoten de zesde klas deed op de lagere school kon ik zo doorstromen naar de MMS die daar ook zat. Als ik dat niet had gedaan had ik nooit dat toelatingsexamen gehaald. Mijn vader was altijd wel slim en die had ook wel geld om een beetje nou ja, te pushen. Dus ik ben daarom de MMS terechtgekomen dat heb ik, ik heb daar drie jaar gezeten, de tweede klas heb ik twee keer over gedaan. Dat heb ik voor twee keer gedaan. Ja, en toen ben ik naar Rijswijk gegaan naar een ander college, want ik vond het vreselijk daar bij die nonnen, want dat waren allemaal nonnen en zo’n klooster erbij. 47:34 C:

Ja.

47:37 Y: Echt verschrikkelijk, maar ik kon er nog steeds niet zo goed leren. Maar mijn Duits was heel goed, omdat ik een paar jaar voorliep. Maar ja, gewoon toen nog steeds die leraar willen worden voor gym. Had je ook nog een weggetje dan kon je via de kweekschool kon, je Akte S halen, dat is de sport akte. Nou, hè weer met mijn familie overlegd van nou, als ik nou dat ga doen, twee jaar kweekschool dan krijg, dan krijg ik die Akte S en dan ik toch lesgeven, ookal zou het in clubhuizen zijn of weet ik wat. Maar dan kwam ik wel waar ik wilde wezen. Maar toen zat ik daar en kon ik het helemaal niet bijbenen daar. Dus toen ben ik na twee jaar weer blijven zitten, ben ik daar weer afgegaan. Ja, wat moet ik? Want ik was 17, ja 16 of 17, ja, wat moet ik nou? Ja in de zaak wou ik niet want daar stond al een tante en een oom en ik denk van ja wat wil ik nou eigenlijk? En ik denk nou ja, dan ga ik alvast mn type diploma halen en dus ik ben nou schroevers gegaan die diploma gehaald en ik denk van nou, dan ga ik wel een baantje zoeken en toen ben ik bij een uitgeverij terechtgekomen nou, en dat vond ik heel erg leuk, want we hadden een heel leuk team. 48:57 C:

Ja dat vertelde je wel laatst.

49:00 Y: Ja, en van daaruit mocht ik ook naar Amsterdam. Want ik heb een jaar in Amsterdam gewerkt. Ter Haag heette die drukkerij uitgeverij, dus dat was allemaal hartstikke leuk. Maar ja, toen kende ik Ton al en Ton heeft nog wel op de academie gezeten ik weet niet of je dat verhaal kent, maar Ton had de kweekschool klaar. Hoe zat dat nou? Toen ging hij even bij V&D werken en toen naar de academie, toen kenden we elkaar nog steeds en toen, ja, op een gegeven moment ben je verloofd. Dus dat is mijn opleiding eigenlijk geweest en geen sport meer. 49:41 C:

Aww.

49:44 Y:

Ja, maar goed.

49:48 C: Terwijl je hoeft daar niet, je hoeft daar niet boeken slim voor te zijn, het gaat gewoon om een leuke les maken voor de kinderen. 49:53 Y: Ja maar dan moest je wel een papiertje hebben en dan anders kon het niet. Dat was gewoon het waardeloze ervan. Want het enige waar ik heel goed in was dat sporten daar had ik achten en tienen voor. Maar achteraf, want Ton heeft dan de mulo gedaan en dat was ook best wel pittig hoor, want dan moest je

heel veel uit je hoofd leren en ik kan niet uit mn hoofd leren, dat was gewoon een probleem. En Ton wel, want net zoals Liek, die leren voor een paar dagen en dan zijn ze het daarna wel weer vergeten. Maar ik kon dat gewoon niet te onthouden. 50:40 C: Ja en zo leer je eigenlijk ook gewoon niet dat past gewoon in het schoolsysteem wat we nu hebben, dat wel stampen en dan even onthouden en dan weet je het wel, zeg maar. Terwijl andere mensen misschien veel beter in in, ja, gewoon in het veld werken. 51:00 Y: Ja dat was voor mij weer veel handiger geweest. Want dat kan ik, ik kon best wel goed organiseren en noem maar op. Dus Ton zegt altijd: ja jij, jij bent gewoon heel sociaal. Dat kon ik heel goed.

Would you also like to be a part of this project and have an identity talk? Please email me! I would love to hear your story and share some of mine. www.chriis.hotglue.me chrisnelck@gmail.com