7 minute read
Door de lens: de brede blik van Wouter Keuris
ROB BEDIJN VAN EXPERT BOLLENSTREEK MAAKT PLAATS VOOR NEO QLED 8K
Bij Expert Bollenstreek in Hillegom hangt de nieuwe Samsung QLED aan de muur. Je weet niet wat je ziet. Zelfs eigenaar Rob Bedijn is er niet bij weg te slaan. Of het nou om voetbal gaat, de nieuwste natuurfilms van David Attenborough of de spannendste Netflix series, deze nieuwe QLED brengt de hele wereld bij je thuis. Rob: ‘Je kunt het je bij na niet voorstellen maar Samsung maakt met dit model opnieuw een enorme stap vooruit. Contrast, helderheid, geluid en het beeld in zijn puurste vorm.’
Expert Bollenstreek is dé televisiespecialist van de regio met een onbegrensd aanbod aan de nieuwste TV’s, in alle maten en prijzen. Rob: ‘Bij deze nieuwe QLED 8K komt het geluid van alle kanten dankzij Object Tracking Sound Pro. Dat betekent dat het geluid precies de actie volgt op het scherm. Het scherm is het ultradunne 15mm Infinity Screen. En met PC on TV kan je op het grote scherm comfortabel werken op afstand en dankzij USB Webcam support kun je moeiteloos videobellen.
Zoals de klanten van Expert Bollenstreek gewend zijn, wordt alle apparatuur volledig geïnstalleerd. Rob: ‘We zorgen er uiteraard voor dat je zelf niets hoeft te doen. We gaan niet eerder bij je weg nadat alles perfect werkt en je alles kunt ontvangen. Het enige wat je hoeft te doen is de afstandsbediening pakken en je laten verrassen door de ongelofelijke kwaliteit. Dit is echt verslavend.’
PLAATJES
WOUTER KEURIS
Wouter is een digitale omnivoor. Van mooie dames tot mannen in het riool, van het nationale korfbalteam tot portretjes voor LinkedIn. Het maakt hem niet zo veel uit. De uitdaging zit hem vooral in een goede plaat en een tevreden model. ‘Soms ben ik meer psycholoog dan fotograaf.’
PLAATJES MAKER
‘Op de VWO tijdens klassenuitjes was ik altijd degene die de camera bij zich had zodat de rest bij mij kon nabestellen. Ik wilde altijd fotograaf worden, maar mijn decaan dacht daar heel anders over. Die wilde dat ik met mijn VWO-diploma iets nuttigs ging doen op de universiteit. Dus ik met m’n bètapakket loten voor geneeskunde. Uitgeloot. Dan maar medische biologie in Amsterdam. In dat hele eerste jaar maar liefst twee studiepunten gehaald want ik ontdekte het uitgaansleven in Amsterdam. Ik volgde niet één college. Na dat jaar toch weer geneeskunde geprobeerd, weer uitgeloot en toen besloot ik die medische biologie alsnog serieus op te pakken. Ik wilde mijn propedeuse halen. Kom ik in september voor het eerste college, had ik meteen zoiets van: wat kom ik hier nou eigenlijk doen. Ik wilde toch fotograaf worden? Ik had al een studieschuld opgebouwd, en die zou alleen maar erger worden als ik niet serieus aan de slag zou gaan. Dus na één dag ben ik de collegebanken uitgelopen en nooit meer teruggegaan.’
Taxi
Keuris ging taxi rijden om zo snel mogelijk van z’n studieschuld af te komen. Tijdens zijn VWO-tijd had hij al een keer meegedaan met de voorselectie voor de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag: ‘Ik kwam daar binnen en die man zegt: “Nuanceer eens even de compositie van deze foto. Wat is je zeggenschap hierover?”. Terwijl ik tot dan toe alleen met een point shoot camera had gewerkt. De lat lag hoog merkte ik. Toen heb ik eerst een jaar een particuliere basisopleiding in “Fotogram” gedaan die me daarna automatisch toegang bood tot de Academie in Amsterdam, de creatief allround opleiding. Ik wist toen in ieder geval hoe het werkt met diafragma, sluitertijden en filmgevoeligheid. Daar heb ik het vak in z’n volle breedte geleerd. En de hele opleiding analoog gedaan, dus film
schieten, polaroids als proef gebruiken, zelf ontwikkelen en afdrukken, alles. Dan kwam de docent met een opdracht: “Fotografeer een ei”. En die moest dan perfect, van de lichtzijde naar de schaduwzijde met zoveel mogelijk grijstinten, zodat je goed de ronding van het ei ziet. Op technische camera 4x5# in de studio. Film, polaroids; alles moest je zelf betalen. Een foto van een ei kost dan al snel honderd gulden. Een andere leuke opdracht was een leeg blaadje met één zin: “honderd meter”. Toen heb ik een stilleven shoot gedaan op de atletiekbaan en heb de honderd meter gefotografeerd. Je kunt er alle kant mee op natuurlijk. De opleiding duurde vier jaar, deeltijd. Ik betaalde de studie door ’s nachts taxi te rijden en overdag te fotograferen.’
Digitaal
De opleiding rondde hij overigens nooit af, want in zijn laatste jaar kreeg hij de aanbieding om voor Buijze Pers te gaan fotograferen, voor de bekende Peter Schipper. Wouter: ‘Dat was een toptijd. Ik heb een kleine vier jaar voor Buijze gewerkt en in die periode zoveel meer geleerd dan op de
academie. Vlak nadat ik de school verliet, schakelde de wereld over van analoog naar digitaal. Ik fotografeer nu meiden die jonger zijn dan de introductie van de digitale fotografie. Als ik dan praat over ‘film’ dan denken ze dat ik een oude opa ben.’ Wouter werkte altijd met zijn vertrouwde Nikon maar is enkele jaren geleden overgestapt naar de mirrorless systeemcamera’s van Sony. Fotograferen zonder spiegel, direct via een sensor. Wouter: ‘Dan zie je op het beeldschermpje hoe je je camera hebt ingesteld. De Sony Alpha 7 s3 laat exact zien hoe je foto wordt. Qua scherpstelling, diepte, licht alles. Dat werkt dus veel sneller, ik kan me nu meer concentreren op m’n onderwerp. Ook de gezichtsherkenning is perfect. De camera volgt je oog en stelt scherp. Sony heeft een enorme slag gemaakt en liep ineens voor op de andere merken. En overstappen doe je niet zomaar, want je moet alles opnieuw aanschaffen. De Sony met de 46 mega pixels laat ik trouwens meestal in m’n tas zitten want het gros van mijn opdrachtgevers is allemaal online; websites en online campagnes. Dus wat moet je met zoveel pixels, behalve als je moet kroppen.’
Psycholoog
Wouter zat vorig jaar ineens acht weken thuis vanwege “de toestand”. Niemand belde meer, alle bruiloften waren gecanceld, bedrijfsreportages, portretten; alles viel weg. Wouter: ‘Toch merkte ik al heel gauw dat bedrijven toch en vooral toen aan marketing wilde doen. Laten weten dat je er bent. Dus dat trok aan, meer dan ik gewend was. De bruiloften vielen weg, maar de bedrijfsfotografie nam toe. De leukste klussen vind ik als ik mag regisseren, dus aansturen, visagie erbij, set dressing, video enz. Dus een foto maken met een hoop herrie. Of het op de foto zetten van de teamleden van het Nationale Korfbalteam bijvoorbeeld. Over het algemeen verlegen mensen die ik weet te transformeren tot stoere mannen en vrouwen. Het coachen van de mensen is zo leuk. De techniek is dan niet zo belangrijk. Ik sta bekend om iemand die graag praat. Ook tijdens de shoot. Ik ouwehoer tegen ze aan. Soms ben ik meer psycholoog dan fotograaf. Mensen vinden de camera vaak eng.’
Wouter staat naast z’n bedrijfsfotografie ook online bekend als fotograaf van schaars geklede dames: ‘Dat is echt een hobby van me. Er is maar een handje vol fotografen dat daar geld mee kan verdienen. Er zijn meiden bij die superervaren zijn, die komen binnen en weten precies hoe ze op de foto willen. Die betalen hun hypotheek met hun naaktfotografie, want er zijn modellen die hun pikante foto’s gebruiken voor hun Only Fans-pagina. Dat is de nieuwe trend onder influencers; bloot tegen betaling. De meeste modellen die ik fotografeer kiezen echter voor de sjieke boudoir stijl. Sensuele foto’s met mooie lingerie die je gerust ingelijst aan je muur kunt hangen. Ik heb ook wel dames die heel weinig ervaring hebben of voor het eerst voor de camera staan en het inderdaad spannend vinden. Als ik zo’n vrouw op haar gemak kan stellen dat zij voor een wildvreemde bijna uit de kleren gaat en zich laat fotograferen en na afloop zegt: “Dit was echt te gek dank je wel”, dan krijg ik met diezelfde techniek ook een korfballer op z’n gemak die poseren niet gewend is.’
