Η Δημόσια Περιουσία είναι Κτήμα ΟΛΩΝ των Ελλήνων. Οι εκλεγμένες Διοικήσεις (Κυβερνήσεις, Τοπική Αυτοδιοίκηση) καθώς και οι Κρατικοί Λειτουργοί είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να διασφαλίζουν την μέγιστη απόδοση της Δημόσιας Περιουσίας σε όφελος του Έλληνα Πολίτη. Το όφελος αυτό είναι πολυπαραμετρικό και όχι αποκλειστικά χρηματικό, θεωρώντας ότι η Οικονομία (νομή του οίκου) περιλαμβάνει ΟΛΗ την ΟΥΣΙΑ των ΠΕΡΙΞ (Περιουσία), δηλαδή το Φυσικό και Ανθρωπογενές Περιβάλλον και τον Πολιτισμό, που για την αειφόρο διαχείρισή τους είναι απαραίτητη η Κοινωνική Συνοχή! Η Διαχείριση της Δημόσιας Περιουσίας υπήρξε -συχνά και διαχρονικά- εργαλείο ικανοποίησης προσωπικών και μικροπολιτικών συμφερόντων, με αποτέλεσμα την απαξίωσή της ενώ ταυτόχρονα δημιουργούσε πρόσθετες επιβαρύνσεις στον φορολογούμενο είτε για την συντήρησή της είτε με την λειτουργική υποκατάστασή της από άλλες δαπανηρές συμβάσεις. Σε ώρες οικονομικής κρίσης, αποφασίστηκε η μεθόδευση της διαχείρισής της για λόγους αποκλειστικά συγκέντρωσης κεφαλαίων για την κάλυψη δανειακών υποχρεώσεων, αναθέτοντας τον ρόλο αυτό σε ένα «τεχνοκρατικό» φορέα, το ΤΑΙΠΕΔ. Αυτή η επιπόλαιη «τεχνοκρατική» επιλογή, που ενδεχομένως σκόπευε στην διαφάνεια και αντικειμενικότητα, αφαίρεσε την υψηλή προστιθέμενη αξία της Δημόσιας Περιουσίας που οδηγήθηκε σε μια στείρα λογιστική εκδοχή. Είναι αυτονόητο ότι η προστιθέμενη αξία υπάρχει μόνο υπό την προϋπόθεση της επιχειρησιακά ορθής διαχείρισης σε όφελος του Πολίτη, χωρίς οποιαδήποτε χειραγώγηση. Δυστυχώς, στη διαχειριστική προσπάθεια του ΤΑΙΠΕΔ συσσωρεύτηκαν όλα τα αναμενόμενα αρνητικά στοιχεία, κυρίως λόγω των πολιτικών επιλογών και των κατά συνέπεια στόχων -χωρίς να παραγνωρίζεται και το ενδεχόμενο αδιαφανών πράξεων- με αποτέλεσμα αφενός την εξαιρετικά χαμηλή επίδοσή του ακόμα και στην μονοδιάστατη χρηματική αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας αφετέρου την παραγωγή αδιαφανών και αμφισβητήσιμων αποτελεσμάτων. Η κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί μια αναμενόμενη απόφαση της νέας Κυβέρνησης, η οποία υποχρεούται να την νομιμοποιήσει με την κατάργηση της σχετικής σύνθετης νομοθεσίας που -επιπλέονπαρεισφρέει σε πολλά άλλα νομοθετήματα. Ερωτάται ωστόσο η Κυβέρνηση …
Πως σκοπεύει να διαχειριστεί πλέον την Δημόσια Περιουσία;
Πως αντιλαμβάνεται την αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας;
Πως θα πολλαπλασιάσει την προστιθέμενη αξία της Δημόσιας Περιουσίας;
Πως θα δημιουργήσει τα μέγιστα οφέλη για τον Πολίτη από την Διαχείριση της Δημόσιας Περιουσίας;
Πως θα διασφαλίσει τις βέλτιστες επιλογές, την διαφάνεια στις πράξεις και την μεταφορά ολόκληρου του οφέλους στον Πολίτη;
Γιατί, είναι προφανές ότι Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΕΙΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ αντί να «καθεύδει μακαρίως» καταχωνιασμένη στα συρτάρια των επίορκων εκμεταλλευτών της.
Το CISD, προχωρεί στα επόμενα βήματα με προτάσεις για την διαμόρφωση μιας δημιουργικής και αειφορικής διαχείρισης σε όφελος της Χώρας … … προτάσεις στις οποίες θα καταλήξει μέσα από ΑΝΟΙΚΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ με τα Μέλη και τους Φίλους του και θα υποβάλει στην Κυβέρνηση στις 27.02.15 !
Η ΑΝΟΙΚΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ θα αναπτυχθεί στον ακόλουθο σύνδεσμο