Page | 1
6.1 ข้อควรรู้ในการไปลงทุนในประเทศเวียดนาม การทาธุรกิจในแต่ละประเทศจะต้องคานึง ถึง สภาพแวดล้ อ ม ขนบธรรมเนี ย มประเพณี และ วัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ ในกรณีของประเทศ เวี ย ดนามจากการศึ ก ษาข้ อ มู ล พบว่ า วั ฒ นธรรม ต่างๆ จะค่อนข้าง
เหมื อ นกั บ ของชาติ อื่ น ๆ ในภู มิ ภ าคเอเ ซี ย โดยเฉพาะกั บ ประเทศไทย การเข้ า ไปลงทุ น ใน เวี ย ดนาม นั ก ธุ ร กิ จ ไทย ควรเรี ย นรู้ และเข้ า ใจ ขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม ตลอดจนมารยาทต่างๆ ดังนี้
สิ่งที่ ควรปฏิบัติ สาหรับนักลงทุนไทยที่จะไปประกอบธุรกิจในเวียดนาม การแต่งกาย
ควรแต่งกายด้วยชุดสุภาพ เรียบร้อยมิดชิดหรือใส่สูท เพราะเวียดนามเป็นประเทศอนุรักษ์นิยม
ผู้ชายควรสวมใส่ชุดสูทสีเข้ม ส่วนผู้หญิงควรแต่งกายด้วยชุดสูทหรือเดรส
การทักทาย
การทักทาย ถ้าเป็นเพศเดียวกัน ควรจับมือพร้อมกันทั้งสองข้าง (โดยวางมือซ้ายไว้บนมือขวา) ด้วยความเป็น มิตรและโค้งศีรษะเล็กน้อย พร้อมกล่าวคาทักทายเป็นภาษาเวียดนามว่า “ซิน จ่าว (Xin Choa)” แปลว่า สวัสดี
การยื่นนามบัตร ควรใช้มือทั้งสองข้างยื่นนามบัตร และอาจค้อมศีรษะเล็กน้อยเพื่อเป็นการให้เกียรติ เมื่อ ได้รับนามบัตรมาให้อ่านนามบัตรอย่างใส่ใจก่อนวางนามบัตรไว้บนโต๊ะหรือเก็บในกระเป๋า
สิ่งที่ ควรปฏิบัติ สาหรับนักลงทุนไทยที่จะไปประกอบธุรกิจในเวียดนาม การสื่อสาร
หลังจากทาความรู้จักกันแล้ว ควรไปพบปะคู่ค้าชาวเวียดนามเพื่อติดต่อเจรจาการค้าหรือเสนอขายสินค้า ด้วยตนเอง จากนั้นอาจไปเยี่ยมเยียนเป็นครั้งคราว รวมถึงโทรศัพท์ ส่งอีเมล์ถึงกันตามความเหมาะสม เมื่อได้รับคาชมเชยควรอ่อนน้อมถ่อมตน
การเข้าร่วมประชุม การนัดหมายควรทาล่วงหน้าหลายสัปดาห์ และการติดต่อนัดหมายครั้งแรกควรทาผ่านคนกลางที่เป็นคน เวียดนาม ถ้าไม่มีให้นัดหมายเป็นลายลักษณ์อักษรและระบุวัตถุประสงค์ในการติดต่อให้ชัดเจน กระชับ การนัดหมาย ควรไปให้ตรงเวลาหรือก่อนเวลาเล็กน้อย เพราะคนเวียดนามเป็นคนตรงต่อเวลา การให้ของขวัญ
ของขวัญควรจะมีขนาดเล็กและไม่แพง ซึ่งอาจเป็นสิ่งของที่มีโลโก้ของบริษัท หรือบางสิ่งบางอย่างจาก ประเทศของคุณ ก็จัดว่าเป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยม ซึ่งของขวัญที่มีราคาแพงเกินไปจะสื่อถึงการติดสินบน โดยของขวัญควรจะห่อด้วยกระดาษที่มีสีสันสดใส อย่าให้ผ้าเช็ดหน้า สิ่งของที่มีสีดา ดอกไม้สีเหลืองหรือดอกเบญจมาศเป็นของขวัญเพราะสื่อถึงงานศพ หรืออย่างให้วัตถุมีคมจาพวกมีดกรรไกร ซึ่งสื่อถึงการตัดความสัมพันธ์ มารยาทในการรับประทานอาหาร
ถ้าได้รับเชิญไปบ้านชาวเวียดนาม ควรนาผลไม้ ขนมหวาน ดอกไม้ หรือเครื่องหอมไปฝากเจ้าของบ้าน ควรรอที่จะถูกเชิญให้ไปยังที่นั่ง โดยให้ผู้ที่มีอาวุโสสูงที่สุดนั่งก่อนจึงนั่งได้ ปกติช าวเวีย ดนามใช้ตะเกียบในการรับประทานอาหาร พร้อมถือชามข้าวไว้ในมืออีกข้างหนึ่ง การ รับประทานโดยวางชามข้าวไว้บนโต๊ะแสดงถึงความขี้เกียจ หากต้องส่งจานอาหารให้แก่กันควรใช้ทั้งสอง มือประคองจาน เมื่อหยุดพักดื่มเครื่ องดื่มหรื อพูดคุย การถือช้อนควรถือด้ว ยมือซ้ายในขณะตักซุปรับประทาน ทั้งนี้ อาหารจะมีบริการตามจานวนของครอบครัวและแขก ควรตักอาหารเท่าที่
Page | 2
สิ่งที่ ไม่ควร ปฏิบัติสาหรับนักลงทุนไทยที่จะไปประกอบธุรกิจในเวียดนาม
ไม่ควรมอบผ้าเช็ดหน้าเป็นของขวัญ เพราะเป็นสัญลักษณ์ของความโศกเศร้า ไม่ควรต่อว่าแรงงานชาวเวียดนามต่อหน้าคนอื่น เพราะชาวเวียดนามเป็นพวกรักษาหน้าและศักดิ์ศรี ไม่ควรใส่เครื่องประดับมากจนเกินไป เพราะถือว่าไม่สุภาพ เป็นมารยาทที่ไม่เหมาะสม ไม่ควรปฏิเสธที่จะรับชา กาแฟ หรือของว่าง เพราะถือว่าไม่เหมาะสม ไม่ควรสนทนาเรื่องศาสนา ความเชื่อทางการเมือง หรือสงครามเวียดนาม ไม่ควรจับหรือสัมผัสศีรษะของบุคคลอื่น หรือส่งของข้ามศีรษะคนอื่น ไม่ควรพูดด้วยน้าเสียงดังและห้วน เพราะถือว่าเป็นมารยาทที่หยาบคาย ไม่ควรใช้นิ้วชี้ ชี้ไปที่จุดใดจุดหนึ่ง ควรใช้ทั้งฝ่ามือแทน ไม่ควรยืนเท้าสะโพก หรือยืนกอดอก เมื่อคุยหรือเจรจากับบุคคลอื่น ควรหลีกเลี่ยงปัญหากับแรงงาน เพราะสหภาพแรงงานในเวียดนามมีบทบาทสาคัญมาก อาจเกิดปัญหา ลุกลาม ต้องการไว้บนจาน โดยเมื่อรับประทานอาหารเสร็จให้วางตะเกียบไว้บนชามข้าว และปิดปากทุกครั้ง เมื่อใช้ไม้จิ้มฟัน
Page | 3
6.2 ข้อพึงระวังในการทาธุรกิจต่างประเทศ1 1) ประเทศในกลุ่ม CLMV รวมถึงอินโดนีเซีย กฎ ระเบี ย บ และข้อบั งคับ ต่างๆ อาจไม่มีค วาม ชั ด เจนเท่ า ไทย อาทิ สปป.ลาว เรื่ อ งภาษี ที่ ซ้าซ้อนระหว่างหน่ ว ยงานปกครองแขวงกั บ รั ฐ บาลกลาง เรื่ องปั ญหากรรมสิ ทธิ์ที่ดิน ซึ่ง แม้ ว่ า ถื อ ครองถู ก ต้ อ งตามกฎหมายรั ฐ บาล กลาง แต่อาจไปทับซ้อนกับชุมชนที่อยู่เดิม จึง ควรศึ ก ษากฎ ระเบี ย บ และข้ อ บั ง คั บ ต่ า งๆ ของแต่ละประเทศให้เข้าใจ 2) ควรศึ ก ษากฎหมายส่ ง เสริ ม การลงทุ น ให้ ละเอี ย ด ว่ า มี ข้ อ ได้ เ ปรี ย บหรื อ เสี ย เปรี ย บ อย่างไร และมีแนวปฏิบัติอย่างไร 3) ควรติ ด ตามสถานการณ์ ก ารเมื อ งระหว่ า ง ประเทศบ้าง เพื่อเป็นการเรียนรู้และวางแผน กิจการได้อย่างถูกต้อง
1
4) ปั ญ หาของชุ ม ชนในแต่ ล ะประเทศเป็ น สิ่ ง ที่ เลี่ยงไม่ได้ คือเรื่องอิทธิพลท้องถิ่น อย่างไรก็ ตามการสร้ า งความสั ม พั น ธ์ ที่ ดี กั บ ชุ ม ชนถื อ เป็นสิ่งสาคัญ เพราะถ้าชุมชนอยู่เคียงข้างกับ เราไม่ว่ากิจการจะเล็กหรือใหญ่ก็ราบรื่น 5) ประเทศที่ไปลงทุนอาจมีการกีดกันทางการค้า จนอาจส่งผลกระทบต่อการส่งออกนาเข้า และ ทาให้ไม่สามารถส่งออกและนาเข้าทาได้อย่าง สมบูรณ์ 6) ควรทาความเข้า ใจเกี่ยวกับสิ ทธิ พิ เศษต่ า งๆ ภายใต้ความตกลงของ AEC
คู่มือการประกอบธุรกิจสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม สานักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน (2556)
Page | 4