02-07-2011, p.42 Antwerpen, Limburg, Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant/Brussel, West-Vlaanderen
Ivo, Guy, Peter, Christian, Jan, Jaap, Hans & Manfred De grens tussen Vlaanderen en Nederland is dun, de taal is dezelfde, vormen van samenwerking zijn legio. Toch doet zich op beleidsniveau een omgekeerde beweging voor. Een kwalijke evolutie, zo vinden enkele gezaghebbende stemmen in Vlaanderen en Nederland. We hebben aan weerszijden van de grens alleen maar te winnen bij een sterkere betrokkenheid. De afstand tussen Antwerpen en Rotterdam is met de Thalys teruggebracht tot dertig minuten. Zijn Vlaanderen en Nederland nu ook dichter bij elkaar gekomen? Het lijkt niet zo simpel. Reizigers klagen over vertragingen, storingen en onberekenbare reistijden van de gewone Benelux-trein. Als die binnen afzienbare tijd verdwijnt, wordt het moeilijker en vooral duurder om de grens over te komen. Het moeizame treinverkeer tussen Nederland en Vlaanderen: het is misschien een metafoor voor de relaties tussen beide gebieden. Verlopen die ook in verschillende snelheden? Met versnellingen, vertragingen en storingen? Dan zijn spoorwegen nog heilig vergeleken met waterwegen. Zou hertogin Hedwige zich in haar graf omdraaien als ze zou weten dat de naar haar genoemde polder de inzet is van een bitse strijd tussen Vlaanderen en Nederland? Het zou de Franstalige hertogin, afstammeling van het aloude adellijke geslacht de Ligne, waarschijnlijk Siberisch hebben gelaten. Echte adel heeft al voor hetere vuren gestaan. Met de M van media, museum en muziek... In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw werden een paar initiatieven genomen, die sommigen vandaag visionair zouden noemen, anderen overmoedig. We noemen de culturele instelling Ons Erfdeel, de Nederlandse Taalunie en het Vlaamse cultuurhuis de Brakke Grond in Amsterdam. Later kwamen daar nog de Commissie Cultureel Verdrag Vlaanderen-Nederland (CVN) en het Vlaams-Nederlandse huis deBuren in Brussel bij. Waarom overmoedig? Omdat de oprichters niet alleen ijverden voor toenadering, maar voor integratie op het gebied van taal en cultuur. Dat woord hoor je niet meer. We spreken nu van samenwerking. En er wordt samengewerkt. Niet alleen door de bovengenoemde instellingen en huizen, die dat nog intenser willen doen. Talloze andere initiatieven lopen heen en weer tussen noord en zuid. Veel organisaties en individuen zijn actief om de kanalen tussen Vlaanderen en Nederland open te houden. De economische verstrengeling is zelfs sterker dan ooit, met name in de media. In de wereld van de boeken is De Bezige Bij Antwerpen vandaag een volwaardige broer van De Bezige Bij in Amsterdam. De Vlaamse uitgeverij Lannoo behoort met de overname van het Nederlandse Meulenhoff en Unieboek/Het Spectrum in ĂŠĂŠn klap tot de top-drie van de Nederlandse markt. Het grote uitgeversconcern WPG wordt door een Vlaming geleid. In de krantenwereld is ook een omwenteling gebeurd. Lang keken Vlaamse krantenredacties vol bewondering naar de grote buren van de Volkskrant en NRC Handelsblad. Tot De Persgroep, onder leiding van Christian Van Thillo, eerst Het Parool en dan PCM Uitgevers overnam, daar weer delen van verkocht, en Trouw en de Volkskrant overhield. Even later ging