A hora do recreo

Page 1

Recopilaci贸n de xogos Alumnas de ciclo superior de educaci贸n Infantil Club de lectura CIFP Compostela


Aquí vos deixamos unha pequeña recopilación de xogos aos que xogábamos de pequeñas algunas das alumnas de ciclo superior de educación infantil, para que recordedes a vosa

“Hora do recreo”


RETAHILAS PARA SORTEAR JUEGOS Aportado por María Isorna Porto,e Sonia Abelenda Antelo

En el Arca de Noé Caben todos, caben todos. En el Arca de Noé Caben todos, menos usted.

Todos cuentan hasta ocho En la casa de Pinocho Uno, dos, tres, cuatro, Cinco, seis, siete y ocho.

A la vuelta de mi casa, me encontré con Pinocho, y me dijo que contara hasta ocho. Pin, uno, pin, dos, Pin, tres, pin, cuatro, Pin, cinco, pin, seis, Pin, siete, pin, ocho.

Pinto, pinto, gorgorito Vende la habas A treinta y cinco -¿en qué lugar? -en Portugal -¿en qué calleja? -en la Moraleja. Salte tú por la puerta vieja.

Todos cuentan hasta tres En la casa de Andrés Unos, dos y tres.

En un café se rifa un gato, Al que le toque el número cuatro, Uno, dos, tres y cuatro.

En un plato de ensalada, Comen todos a la vez. Jugaremos a las cartas: Sota, caballo y rey.

En un café se rifa un pez, Al que le toque el número tres, Uno, dos y tres.


Todos cuentan has cuatro En la casa de Renato Uno, dos, tres y cuatro.

Tengo un gallo en la cocina, Que me dice la mentira. Tengo un gallo en el corral, Que me dice la verdad.

Todos cuentan hasta cinco En la casa de Francisco Uno, dos, tres, cuatro y cinco.

Una mosca puñetera, Se cayó en la carretera, Pin, pan, fuera.

Todos cuentan hasta seis En la casa de Rubén Uno, dos, tres, cuatro, cinco y seis.

Un avión japonés, ¿Cuántas bombas tira al mes? Uno, dos y tres.

Periquito, el bandolero, Se metió en un sombrero. El sombrero era de paja, Se metió en una caja. La caja era de cartón, Se metió en un cajón. El cajón era de pino, Se metió en un pepino. El pepino maduró Y el periquito se salvó.

Pito, pito, colorito, ¿Dónde vas tú tan bonito? A la era verdadera, Pin, pan, fuera.

en el patio de mi casa hay un palo de arroz el arroz para los pollos y la caca para vos.

Ene tene tú Cape na-ne-nú, Tiza fa tumbalá e-te-ti-to-tú, para que salgas tú y cuentes tú en el nombre de Jesús.

Una vieja mató un gato Con la punta del zapato El zapato se rompió Y la vieja se asustó Entero saliste tú, Por la puerta del Perú. ¿Cuántos años tienes tú? (por ejemplo cinco) Uno, dos, tres, cuatro, cinco…


Hiti, hiti, hiti ton, tres gallinas y un capón. El capón estaba muerto, las gallinas en el huerto. Tris, tras, fuera estás.

Al esconde, lerito, lerón, tres gallinas y un capón, el capón estaba enfermo, las gallinas en el huerto, sales, tú, por tú, por la puerta más azul.

San Juan de Villanaranja Lo bien que fuma, Lo bien que canta, Tiene la barriga llena De vino tinto De vino azul (o también de paloduz) ¿A quién salvas tú?

San Juan de Villanaranja Lo bien que fuma, Lo bien que canta, Tiene la barriga llena De vino tinto De vino azul ¿A quién salvas tú? Chocolate con bambú. Rosa con rosa Clavel con clavel. ¿A quién quieres escoger?

Pinto, pinto, gorgorito, Vende las cabras a veinticinco. Tengo un buey en el corral Que sabe arar y trompicar Y dar las vueltas a la redonda. -¿en qué lugar? -en Portugal. -¿en qué calleja? -en la Moraleja. -esconde esa mano Que viene la vieja.

A pe-tén sen-vén Tucuman ler-chí A ma-má sur-quí Buri-bui car-ché.

En un cajón de gambas, ¡caramba! ¿Cuántas gambas había? (al niño que le toque dice un número al azar y se cuenta).


Lori, bilori, Vicente, colori. Loribirín, Contramarín, Picarisote, ¡Fuera chicote!

Pata sucia fue a la feria a comprar un par de medias. Como medias no había, pata sucia se reía. Ja Je Ji Jo Ju Pata sucia eres tú.

Una cebra en un sillón Y una mosca en un limón Cantan juntas una canción: Chimpón-chimpón, Éste se queda dentro Y éste otro se libro.

De tin marin, do pingüé, Cúcara mácara, títere fue, Yo no fui, fue Teté, Pégale, pégale, que ella fue.

De tin Marín, De do, pingüé. Cúcara, mácara Títere fue.

Una mosca, En un cristal, Trís-tras, Fuera estás. Tin marinde, Dos pingüés Cucaramácara Títere fue En la puerta del cuartel, Número cincuenta y tres.

Un gato se cayó al pozo, las tripas le hicieron ¡gua!, arre moto, piti, poto, arre moto, piti pa.

Choco, choco, la, la. Choco, choco, te, te. Choco, la; choco, te. ¡cho-co-la-te! Tin Marín de don Pingüé, Cúcara, mácara, títere fue. Yo no fui, fue Teté, Pégale, pégale, Con la punta del pie.


Macarrón, macarrón, chiflá Al chibiri la macá A usted, a usted, a usted, Patatin-tin-tin Al chibirí Ala pa ti.

Zapatito blanco, Zapatito azul, Dime cuántos años Tienes tú. ( el niño señalado dice su edad y se cuenta).

Un, don, din, De la viri, viri nancia, Un cañon se pasea por la Francia. -niña, ven aquí. -yo no quiero ir. -un, don, din, que te toca a ti.

Ta-te-ti, suerte para ti Si no es para ti Será para mí Ta-te-ti, Chocolate con nesquik, Galletitas con anís…

Arroz con leche, Pucherete, Sopas <<dorás>>, Me quiero casar, Con una mocita, De este lugar, Ni contigo, ni contigo, Porque tienes barba de chivo. Sartén, cazo, estropajo, Contigo me caso.

Me apellido bici, bici De apellido cleta, cleta Si quieres saber mi nombre Yo me llamo bi-ci-cle-ta Pin pon fuera. Mickey mouse, se fue a la tienda, a comprar, un par de medias. Pero medias, no había, Mickey mouse, se reía ja je ji jo ju, burriquito eres tú”. O que primeiro se ría perde.

Un gato se tiró a un pozo, las tripas le hicieron guá arremoto, pitipoto arremoto, pitipá. Una vieja mató un gato En la calle veinticuatro; Un, dos, tres, El que caiga en dieciséis, Un, dos, tres, cuatro,…

Blón blón unha bola de algodón patín, patón foi parar a... (dicíase o nome dun lugar o máis raro posible pero que o que botaba as sortes visitara) estivo vostede algunha vez en... (se non estivera quedaba).

San Juan de Villanaranja Lo bien que fuma, Lo bien que canta, Tiene la barriga llena De vino tinto y moscatel Salva está usted.


O TRUCO Aportado por Vanesa Leis Reinoso

Trátase dun xogo popular, aínda que é máis recoñecido co nome de mariola. Practícase ó aire libre, nun espazo aberto onde se poida dispoñer de sitio suficiente para facer o debuxo do truco ou mariola no chan, mesmo na terra cun pau ou cun xiz. Cando a falta de recursos é evidente, de seguro servirán os cadros do lousado das rúas. É un dos xogos máis populares na hora do recreo nos patios dos colexios. 

Material: Cómpre facer unha figura no chán que poderá ter máis ou menos cadrados dependendo do nome do xogo que se vaia xogar. En cada un deles levará escritos números ou palabras en función da variante que se vaia xogar: Terra-Ceo, do 1 ó 12, 1...6 e a palabra “Cabezón”, no remate semicircular da figuras...

Tamén se necesitará unha tella, fito ou pedra que deberá ser lanzada e empurrada por todos os recadros da figura. O que deixe a pedra máis preto dunha liña será o primeiro en probar sorte e comezar a xogar. 

Regulamento:

 Cada xogador comeza tirando ó primeiro recadro que leva marcado o número un. Sen tocar as raias, irá empurrando a tella un dos cadros ata chegar ó número doce.  Cando o xogador comete un fallo, ben sexa pousar o pé no chan ou saír dos límites, a quenda pasará ó seguinte.  Como hai que coller impulso, non importa que se salte á pata coxa nun mesmo recadro cantas veces se queira.  Hai que seguir a orde do percorrido sen saltarse ningún recadro. × Nin o pé nin a tella poden pisar a liña. × Pérdese a quenda en canto se apoia o pé que está no aire.


XAN DO OUTEIRO Aportado por Vanesa Leis Reinoso

Este xogo de Xan do outeiro é un dos populares contos enredado, xa que cada vez hai máis elementos que recordar, cada vez máis rápido e esixe axilidade mental e unhas boas dotes de memoria. Imaxes e xestos van parellos nun recitado cunha orde establecida. Trátase dun conto acumulativo no que, progresivamente, se van engadindo novos elementos. Hai que estar moi atentos para ter claro o que ven despois e non deixarse enganar polo demais. Admite novos elementos que se poden incluír sobre a marcha. 

Material: A viva voz e un certo dominio do corpo serán máis que suficiente para que se poida pasar un bo anaquiño de tempo xogando a Xan do outeiro.

Regulamento:

 O xogo ten unha rima propia que se vai complicando a medida que transcorre a diversión. Todos os xogadores teñen que repetila na súa ó mesmo tempo que fan determinados xestos.  A realización deste entretemento permite acenos imitando os animais dos que se fala.  O Xan outeiro di así:

Xan do Outeiro ten un can

que lle chaman Escribano

que lle chaman Capitán

tamén ten un galo

tamén ten unha cadela

que lle chaman Santiago

que lle chaman Micaela

tamén ten unha galiña

tamén ten un boi

que lle chaman Mariquiña

que lle chaman Turroi

tamén ten unha ovella

tamén ten un gato

que lle chaman Cotorella...


TIRO DE CORDA Aportado por Vanesa Leis Reinoso

É un xogo de competición moi coñecido na que a súa finalidade é probar a forza, resistencia e coordinación duns e outros tirando dunha corda. Como cada equipo conta cun número amplo de xogadores, necesitarase un espazo grande, no que se poidan mover as dúas ringleiras de persoas e no que se permita marcar no chan unha liña divisoria. Material: Ademais de xiz ou pintura para facer a marca no chan, o único material necesario é unha corda forte, que ás veces leva marcado o seu punto medio cun pano de cor. Regulamento:  Antes de comezar o xogo, hai que marcar ou pintar no chan unha liña recta, a cada lado da cal se colocarán os equipos en ringleira, e encabezados polo seu capitán.  Outra persoa fará de xuíz e dará o sinal que pon en marcha o xogo. A ese sinal, as ringleiras de participantes comezan a tirar da corda para o seu lado, tratando de obrigar ó outros a pisar a liña.  Gañará o equipo que dea arrastrado os contrincantes ata que pisen a liña do chan. Para conseguilo, hai que tirar da corda con coordinación, xuntando as forzas e sumando o esforzo de todos.


OVO PICO OU ARAÑA Aportado por Sonia Abelenda Antelo

Despois de repartirse en grupos, ponse un xogador pegado a unha parede coas pernas abertas, un compañeiro seu agacha a cabeza entre as súas pernas e agárrase, o resto de compañeiros dese equipo van facendo o mesmo.

O outro equipo vai subíndose enriba deles. Cando todos os do equipo que se vai subindo soben sen caer ou sen moverse os de abaixo, di o que o que está preto do que está apoiado na parede Ovo, pico ou araña? Nese momento ese xogador fai un deses tres sinais: ovo (coa man pechada), pico (dedo índice estirado) ou araña (man aberta cos dedos abertos). Se o que está apoiado na parede acerta o xesto, gaña o seu equipo. Se algún dos equipos cae, perde o que caia.


PALOMITA BLANCA PALOMITA NEGRA Aportado por Sonia Abelenda Antelo

Consiste en alcanzar unha parede sen que que “o que panda” vexa moverse aos participantes. Un dos xogadores vólvese contra unha parede e o resto colócase detrás del a varios metros de distancia. O primeiro di: palomita blanca palomita negra! Mentres o di, os participantes achéganse rapidamente e paran cando este remata. O que panda xírase rapidamente e se pilla alguén en movemento, este deberá retroceder ata a liña de saída. Entón, volve a dicir palomita blanca palomita negra e así sucesivamente. O xogo continúa ata que todos os xogadores tocaron a parede, cada un decindo Chorizo!. O último que o conseguiu será o seguinte en pandar.

A BOMBA Aportado por Sonia Abelenda Antelo

Póñense en círculo e un no medio. Os xogadores do círculo pásanse a pelota. Mentres, o do medio vai contando ata 10 e saca un brazo; 20, e saca o outro; 30, e levanta un brazo; 40, e levanta o outro brazo... Ao chegar a 50 dá unha palmada e di "bomba"... Quen teña o balón nas mans séntase coas pernas estiradas e o xogador que estea ao seu lado ten que saltar por enriba del... así todos ata que quede un, que é o que se coloca no medio. E volver empezar.


A PESTE Aportado por Sonia Abelenda Antelo

Escóllese un xogador que será quen "panda”. Os outros xogadores permanecen de pe ata que o que panda berre "XA". A partir dese momento, quen panda debe decir por onde pasa a peste (polo chan, se é así debes subirte a algo, se dí pola mesa, non se poden tocar as mesas…e así consecutivamente) e debe perseguir e tocar aos demais xogadores que non están a salvo da peste.

Cando un xogador estea a salvo quen panda non pode tocalo. Cando o que o panda toca a un xogador, este último é quen vai pandar.


RITUAL ANTES DE JUGAR AL ESCONDITE Aportado por María Isorna Porto

1. Para elegir cuanto se cuenta: consiste en cantar la canción de “dedito dedito con que dedito te toco…YO!!”, mientras se le toca la espalda a la persona que queda con los dedos y cuando dice “YO” le da con un dedo concreto en la espalda. Entonces el que queda se da la vuelta y tiene que adivinar con que dedo le tocaron, por cada dedo que diga se cuenta de 5 en 5 y cuando lo acierte, contará el número que le toco. (Lo mínimo será contar 5 y lo máximo 50)

2. Para elegir si se cuenta rápido o despacio: consiste en cantar la canción de “puñito puñito con que puñito te toco…YO!!” dándole golpecitos en la espalda de la persona que queda y cuando dice “YO” le da con una mano en la espalda y la persona que la panda debe adivinar con que puñito le dio, si acierta contará rápido y sino lento. 3. Para elegir si cuenta de 1 en 1, de 5 en 5 o de 10 en 10: el que queda se dará la vuelta, mientras la otra persona irá pasando su mano por su muñeca, que será 1; por su codo, que será 5; y por su hombro, que será 10. Cuando el que la panda dice “YA”, según donde estuviera la mano de la otra persona, contará de 1 en 1 si estaba en la muñeca, de 5 en 5 sí estaba en el codo y de 10 en 10 si estaba en el hombro. Este juego se llama “La escalera”.


JUEGOS DE PALMAS Aportado por Rosa Araujo Boo EN LA CALLE REDONDA

EN LA CALLE LLÉ En la calle...lle...lle veinticuatro...tro...tro ha sucedido...do...do un asesinato...to...to. Una vieja...ja...ja mató a su gato...to...to con la punta...ta...ta de su zapato...to...to. Pobre vieja...ja....ja pobre gato...to...to pobre punta...ta...ta de su zapato...to...to.

MAMÁ, MAMÁ Champú, champú, champú para los nenes, agua caliente, jabón y detergente Mamá, mamá, mamá se fue a la compra. chorizo, morcilla me van de maravilla Papá, papá, papá se fue a la guerra. Estados Unidos jamás serán vencidos.

En la calle redonda ,redonda, redonda, hay una zapatería,¡tería! ¡tería! donde van las chicas guapas, ¡reguapas! ¡quéguapas! a tomarse las medidas: noventa y seis, sesenta y seis… Cuando llevan minifalda, ¡olé! ¡olé! Se le ven las pantorrillas, ¡ay madre! ¡ay madre! Y los chicos de la esquina se desmayan de la silla

EL CONEJO DE LA SUERTE

Ahí va el conejo de la suerte, Se ha marchado esta mañana A la hora de comer Pim, pam, ya está aquí Haciendo reverencias, Con cara de inocencia Tú besarás al chico o a la chica Que te guste más Y te deba de gustar mucho más.


DON FEDERICO

MARY ONE, TWO, THREE

Don Federico mató a su mujer,

Mary one, two, three,

La hizo a picadillo y la echó a la sartén,

frente, cara,

para casarse con una costurera,

Mary one, two, three,

la costurera perdió su dedal,

frentecara,

para casarse con un general,

Mary one, two three,

el general perdió su espada,

frente, cara,

para casarse con una bella dama,

frente, cara.

la bella dama perdió su abanico,

Mary one, two, three,

para casarse con don Federico,

mano, codo,

Don Federico perdió su ojo

Mary one, two, three,

para casarse con un piojo,

mano, codo,

el piojo perdió sus patas,

Mary one, two three,

para casarse con una garrapata,

frente, cara,

la garrapata perdió su cola,

mano, codo.

para casarse con una pepsi-cola,

Mary one, two, three,

la pepsi-cola perdió su burbuja,

muslo, pierna,

para casarse con una mala bruja,

Mary one, two, three,

la mala bruja perdió su gatito,

muslo, pierna,

para casarse con Don Federico,

Mary one, two, three,

Don Federico le dijo Que no!

Frente, cara,

y la mala bruja se desmayó,

Mano, codo,

Al siguiente día vino el doctor,

Muslo, pierna.

Y la mala bruja se despertó. Don Federico le dijo Que sí! y la mala bruja le dijo por aquí.


DAN,DAN,DERO

CON LA A, A, DABADABADÁ

Dan dandero dan danole ole

Con la A, A dabadabadá

si sikiero

yo tengo una muñeca

si si, ole ole

hecha de cristal.

minimini coco

Con la E, E debedebedé

miniminibeibe

yo tengo una muñeca

upapapaupapapa

hecha de papel.

u..pa..che..te.

Con la I, I dibidibidí yo tengo una muñeca hecha de marfil. Con la O, O dobodobodó yo tengo una muñeca hecha de cartón. Con la U, U dubudubudú yo tengo una muñeca hecha como tú.

TOMA, TOMATE

MILIQUITULI

Toma tomate, tómalo,

Miliquitulilacatulilapotínguele,

iaia oh, plop!

se fue a la ética poética sinfónica,

Toma tomate, tómalo,

Miliquitulilacatulilapotíguele,

iaia oh, plop,

se fue a bailar el can, can, can.

Toma tomate, tómalo, iaia oh…


LOS ESQUELETOS

Cuando el reloj marca la una, los

Cuando el reloj marca las seis, los

esqueletos salen de la tumba. Tumba,

esqueletos se ponen el jersey. Tumba,

catumba, catumba, tumba, tumba

catumba, catumba, tumba, tumba

Cumba, catumba, catumba, tumba, tá.

Cumba, catumba, catumba, tumba, tá.

Cuando el reloj marca las dos, los

Cuando el reloj marca las siete, los

esqueletos miran el reloj. Tumba,

esqueletos se toman un filete. Tumba,

catumba, catumba, tumba, tumba

catumba, catumba, tumba, tumba

Cumba, catumba, catumba, tumba, tá.

Cumba, catumba, catumba, tumba, tá.

Cuando el reloj marca las tres, los

Cuando el reloj marca las ocho, los

esqueletos toman el café.Tumba,

esqueletos se comen un bizcocho.

catumba, catumba, tumba, tumba

Tumba, catumba, catumba, tumba,

Cumba, catumba, catumba, tumba, tá.

tumba Cumba, catumba, catumba, tumba, tá. Cuando el reloj marca las nueve, los esqueletos ya no se mueven. Tumba, catumba, catumba, tumba, tumba Cumba, catumba, catumba, tumba, tá.

Cuando el reloj marca las cuatro, los esqueletos se ponen los zapatos. Tumba, catumba, catumba, tumba, tumba Cumba, catumba, catumba, tumba, tá. Cuando el reloj marca las cinco, los esqueletos pegan un brinco. Tumba, catumba, catumba, tumba, tumba Cumba, catumba, catumba, tumba, tá.

Cuando el reloj marca las diez, los esqueletos ya no se ven. Tumba, catumba, catumba, tumba, tumba Cumba, catumba, catumba, tumba, tá.


CANCIONES Aportado por Anita Romero Porto

YO TENGO UNA CASITA

YO TENGO UN MOCO

Yo tengo una casita que es asi y asi

Yo tengo un moco Lo saco poco a poco Lo redondeo Lo miro con deseo Yo me lo como Y como sabe a poco Volvemos a empezar.

Que por la chimenea sale el humo asi y asi Que cuando quiero entrar yo golpeo asi y asi Me limpio los zapatos asi, asi y asi. DESCRIPCION: Cantamos tres veces, la primera bajo y cada vez mas alto. Cuando cantamos “asÍ y asÍ” gesticulamos lo que estamos cantando.

TENGO UNA HORMIGUITA

SOY PELOTA DE PING-PONG

Tengo, ah

Soy pelota de ping-pong

Una hormiguita en la tripita, eh

Y boto, boto, boto por todo el salon

Que me está haciendo cosquillitas, ih

Y si te toco; botas, botas, botas. (1)

Y no lo puedo resistir.

DESCRIPCION:

(Cantamos cada vez con una vocal)

Alguien salta al ritmo de la musica. (1) Toca a otra/as personas en la cabeza que tambien saltan.


Aportado por Lucía Ponte Cereijo

MUÑECA VESTIDA DE AZUL POLI DAVANTI Tengo una muñeca vestida de azul Poli lavanti (1),Domini prieto (2)

con su camisita y su canesú

Tititichan, tititichan, tititichan chan chan (bis)

la saque a paseo y se me constipo

(3)

la tengo en la cama con mucho dolor.

Poli lavanti (1), Domini prieto (2)

Esta mañanita me dijo el doctor

Mani colgandi (4)

que le de jarabe con un tenedor.

Tititichan, tititichan,

Dos y dos son cuatro

tititichan chan chan (bis) (3)

cuatro y dos son seis

Poli lavanti (1),Domini prieto (2)

seis y dos son ocho

Mani colgandi (4)

y ocho diez y seis

La otra mani colgandi (4)

brinca la tablita yo ya la brinque

Tititichan, tititichan,

bríncala de nuevo yo ya me canse.

tititichan chan chan (bis) (3) Se van anadiendo: pata quebrata, la otra pata quebrata, testa en alto, culi pa fora, dedo en narichi, lingui pa fora... (4) DESCRIPCION: (1) Se extienden los brazos con los pulgares hacia arriba. (2) Se acercan los pulgares a los hombros.

Dos y dos son cuatro

(3) Se mueven las caderas al ritmo de la

cuatro y dos son seis

musica.

seis y dos son ocho

(4) Se interpreta la letra

y ocho diez y seis brinca la tablita yo ya la brinque bríncala de nuevo yo ya me canse.


Aportado por Sonia Abelenda Antelo

EL PATIO DE MI CASA

A SANDIA GORDA

El patio de mi casa

Era unha sandía gorda gorda gorda

El patio de mi casa

Que quería ser a mais guapa do

es particular,

mundo

cuando llueve se moja

E para o mundo conquistar…

como los demás.

Ris, ras, aprendeu a esquiar.

Agáchate

Era unha sandía gorda gorda gorda

y vuélvete a agachar,

Que quería ser a mais guapa do

que los agachaditos

mundo

no saben bailar. H, I, J, K, L, M, N, A que si tú no me quieres, otro me querrá. Chocolate, molinillo corre, corre, que te pillo. A estirar, a estirar, que el demonio va a pasar. El corro de la patata

E para o mundo conquistar…

Al corro de la patata

Mua, mua, aprendeu a bicar.

comeremos ensalada,

Os nenos irán representado todo o

lo que comen los señores

que se vai dicindo, por exemplo,

naranjitas y limones.

lanzar bicos se cantan “mua, mua,

Alupé, alupé

aprendeu a bicar”. Iráse improvisando

sentadita me quedé.

accións, como nadar, falar, aprendeu a saltar…


VIXIGUENTO Aportado por Vanesa Leis Reinoso

Trátase dunha popular canción de xogo adaptada para nenos de 0 a 3 anos. O obxectivo da mesma é intentar que o rapaz copie os xestos do adulto, sendo el quen máis tarde o dirixa.

Material: A voz e as mans son os únicos instrumentos necesarios para pasar un anaquiño de tempo divertido ó compás dunha canción que teña unha letra pegadiza.

Primeiro será a voz do adulto a que soe. O obxectivo é que o neno reproduza por si mesmo o canto e que relacione o que entoa coa linguaxe xestual que reproduce. 

Regulamento: O adulto debe colocarse fronte ó rapaz para que este pouco a pouco vaia copiando os seus xestos e dea reproducido a letra e a melodía. Chegado a ese punto, os papeis invértense e o rapaz marcará o ritmo de execución da mesma.

O recitado di tal que así: Vixiguento, Mal contento, Pide pan E non llo dan E rabea coma un can.


ESTE QUEIXO, QUEIXOLÁN Aportado por Vanesa Leis Reinoso

Trátase dun recitado acompañados por unha actividade xestual. Pódese practicar en calquera lugar, pero preferentemente nun sitio tranquilo.

VARIANTE: Este queixo, queixolán

Este queixo, queixolán

esta boca pide pan

esta boca pide pan

este narís, narisete

esta narís, pis, pis,

este ollo pipirete

estes ollos, revirollos

este outro seu irmán

esta testa, testaruda...

esta frente, frentolan.

e este peliño de burra!


XAN PIRILLÁN Aportado por Vanesa Leis Reinoso

É un recitado infantil que consiste en que nas primeiras veces, o adulto cantará os versos, tratando de facelo dun xeito rítmico e divertido acompañado de xestos que faciliten a súa memorización. Como todos os recitados infantís este tamén pode ser escenificado en calquera lugar, case sempre na casa ou na escola, nun momento de tranquilidade e repouso. 

Regulamento:

 Xa que o obxectivo final é aprender os versos, o adulto terá que axudar a memorizar mediante o emprego da mímica simultánea ó recitado.  Tamén será útil imprimir certa musicalidade ás palabras, incidindo na rima. Cántase tal que así:

Xan Pirillán

o río era branco,

a cabalo dun can;

tirouno nun campo;

o can era coxo,

o campo era roxo,

tirouno nun pozo;

tirouno nun toxo;

o pozo era frío;

o toxo picaba,

tirouno nun río;

Xan Pirillán berraba e o can escapaba.


Coordinadora da actividade: María Isorna Porto Colaboradoras: Sonia Abelenda Antelo Rosa Araujo Bóo Vanesa leis Reynoso Lucía Ponte Cereijo Anita Romero Porto


CIFP COMPOSTELA CLUB DE LECTURA 2013


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.