Helena Salgueiro
Intermitencia da cidade, de Helena Salgueiro Golán, foi a obra gañadora da XVI edición do Premio Avelina Valladares Núñez de Poesía, convocado polo Exmo. Concello da Estrada. O xurado estivo formado por: Xosé Luna, Andrea Porto Mato e Antía Otero actuando como secretaria María Dolores Araujo Arias.
15
Helena Salgueiro
Intermitencia da cidade
EDICIĂ“NS FERVENZA
2012
EDICIÓNS FERVENZA Director Editorial: XOSÉ LUNA SANMARTÍN Xerente / Administrador: MANUEL NÚÑEZ ESPIÑO
1ª edición novembro 2012 © do texto Helena Salgueiro Golán © da edición: Edicións Fervenza - Técnicas & Gramaxe, S.L. portada: Roberto Salgueiro González DL: PO 609-2012 ISBN: 978-84-939167-6-3 Telfs.: 986 58 13 04 / 626 73 14 54 enderezo electrónico: info@edicionsfervenza.com GALICIA 2012
a min, e non a ti.
El miedo a la soledad no me viene de estar sola sino de no quererme a todas horas. Irma Llotge Carballido
Intermitencia da cidade
a miña nai fixo para min unha caixa, marcou en cada vértice as miñas contendas por todo o sangue. collín impulso para sentirte entre os dedos e ser vítima. ti dixéchesme que berrar era fácil, que me caberían polos ollos todas as cousas bonitas. convencinme de que todo iría ben. non vai pasar nada, porque eu son a heroína desta historia.
13
até que fiques quieto, a epilepsia estará a percorrerme enteira. porque a dor por ti é grande. as paredes tornaron no teu alento grave así que pinteiche na barriga contos bielorrusos para que durmises dentro. entón deixei de anunciarme na metáfora, saín da caixa e viñeches a por min.
14
[FRECUENCIAS DUN VERMELLO DEVASTADOR]
apresurĂŠmonos en enredarnos polas marxes.
agora os semĂĄforos paran. espero que ti sexas quen me salve porque a cidade foi algo parecido a isto.
17
adiviñar o estropicio que non te imaxinas toda fame que non anuncian como en erofanía. crer en ti antes de que o espello nos chegue a mentir aos dous. gardar só para min o espectáculo inmóbil na túa comisura.
18
soamente unha pirotecnia inacabada, durante moito tempo. e unha muller un monstro con xeonllos partidos pola metade, esperando. a xente miraba cara arriba cara fóra cando aínda quedaba tempo. os poemas eran ríos e nacía o seu ruído. chovía enriba da nena, moito tempo, longo tempo. pirotecnia. os ollos cegados, perdendo o tempo, os xeonllos doen, -isto é seda, séntelo?-, non as luces, dóenme os xeonllos doíanme os xeonllos durante a PIROTECNIA DA CIDADE, moi tempo moito tempo.
19
era necesario atoparnos en toda a incomodidade. xente que pasaba, o descanso. atropelábanos a beleza cruenta da cidade e caiamos rendidos nunha opresión intensa onde nos adorabamos. era o meu deleite intuírte xa de lonxe, quererte sen mirarme. eramos dous, xente que non paraba de pasar. ao final todo se resumía a iso.
20
corpos alleos que me observan pasan polo espello afóganme en maquillaxe, dilatando as nosas curvas déixanme. agora sei que non hai outra realidade ca ti cá eternidade (o olor da túa saliva pola mañá). porque estás completo en min, es o espazo que hai dos meus labios apresurados á miña respiración. o único no que obedezo e no que creo.
21
abrín as ventás unha a unha. saborear o delirio próximo, explorando os pregues da túa pel. os nosos trazos destapáronse, regaleiche o máis recóndito de min. o incendio do roce, imperceptible. coñecinme cos ollos pechados, agarreite a min con furia. puiden mirar ás alturas sen medo ao comprender tanto abismo chorreando nos teus ollos. palpei escuridade da túa lingua. démonos coa boca enteira todo o aire da casa. sen eu sabelo, derramaches nas entrañas as miñas dúbidas. entón, ameite.
22
vivir na urxencia do animal. contarte todas as historias incribles. e a présa. saberte perto, agatuñando o meu pulso, aínda que nada te continúe. pero tamén eu, escollendo posturas caóticas, agardando ao tacto. todo pasa menos ti, e tamén paso eu, e agardo e non chega, que non das chegado. indixencia das mans, présa e xadeo, présa e xadeo. tamén eu, tamén a xente que estrangula a miña casa, tamén as horas. e isto, o meu, aquilo, o de antes, o vindeiro e o seguinte, o que non é exacto, o que non teño nin coñezo, o que nunca sucederá, o agora asfixiame. É IMPACIENCIA DO VINDEIRO. (de que veñas canda min a me buscar, dentro de media hora.)
23
desculpa a manía que teño e que se estende polos teus pés e te invade como un emblema. que se fende nas mans. que non te deixa respirar. é pretender fundarme en ti, tomar isto como refuxio a túa gorxa poboada de complicidade. (pero de nada serve fuxir disto). non quero ser unha máis, nin sequera que me chegues a recordar. teño toda esta enfermidade para ti. quero ser a doce intemperie que che salpicará os dentes.
24
ensináronme a desexar o intransitado a obsesionarme cos teus dedos na miña boca liquidísima. que cando digo para sempre é que para sempre. retórzome suxestionada en posturas encantadoras para que me descubras. pretender todo aquilo con só vinte anos?
tanto trastorno que afonda nos meus actos e o teu empeño incrustado no ventre (o teu empeño).
25
somos o so単o dun postulante nadando boca arriba na ba単eira con pombas nos dentes. para non afogarse. malgastas o corpo sen min.
26
os corpos violentos derreténdose nalgunha esquina. trance exquisito. mentres, os nosos fillos van morrendo pouco a pouco. na túa pel só comprendo as chamadas como algo fráxil. MAPAS. lévasme cando todo o meu arredor se disolve, o teito móvese e todo o que penso pártese á metade tantísimo cunha vertixe preciosa. os teus dedos disparan intrépidos, quero que me ames descomunalmente e gústame verte así aquí alí aquí trepamos de memoria os nosos corpos, mírame, séntelo? estás en min séntelo? isto somos nós.
27
[MANIOBRAS DE ESCAPISMO]
todos te esperaban. agarreime a ti como unha nena inerme, entre as pernas demasiado forte. como os sen terra, as bandeiras gardábaas contigo, debaixo da casa só para inquietarte. para reconciliarme coas miñas mans. por iso de noite custábame sosterme e engulía os teus ósos lentamente. é non soportar saberme enteira de ti. o medo de que marches e xa non teña nada.
31
de nena soñaba con paisaxes bielorrusos, árida terra que aínda me agarra por detrás como bailando detrás dos meus ollos. enfronte está o meu corpo, sen vida. planeo correr até el, e atrás hai algo que me persegue, que me atrae. tenso os meus músculos dispoñéndome para a intervención triunfal. planeo a miña fuga; chegar até onde xazo eu, como unha princesa sen veas. entón temo moverme, fago forza, choro e axito os brazos, e non me movo. logo esperto, a casa aínda ten as luces acesas. estou tremendo, miro ao redor ti non estás.
32
cando me distendo nas esquinas do cuarto, e meto na boca tanto papel de embalar. é cando apareces. achégaste sixilosamente á miña debilidade. e, como antes, a fuxida. ou quizais prenderlle lume ao noso sofá. caéronme todas as ganas no colo aquela noite. porque me fas chorar. porque me fas chorar.
33
tento loitar contra o que vén con todo o meu corpo berro polo chan e me agocho na mínima extensión. observo a que fun e me responde como puideches chegar a isto. que me esperarán vestixios do teu labio superior é tan só unha escusa.
34
viñeches aos poucos, observando cada un dos meus movementos extasiado cun medo tenro a piques de morderme. cada lunar, cada suco o teu tacto suave todo confluía nunha dimensión exacta feita para min. a túa respiración intermitente impulsábame e deixábame caer. os teus ollos en min, como un animal distraído facíanme dano. e ao chocar a nosa pel espida, xorderon bágoas dun neno intactas para avisarnos de que pronto chegaría o final.
35
aínda que fose certo, aínda que fose certo e realmente puidese continuar esta obstinación nin o crerías. como se a vida precisase ser máis serio ca isto, o desenlace móstrame implacable.
36
sei que todo isto rematará afectándome. pero loitarei até que canses, e a nosa carne non aguante máis até que lles fales a outras de min. facer penitencia todo o día. todos me din que necesito afastarme porque necesito afastarme da miña propia casa, afastarme afastarme do meu pasado da miña exactitude afastarme de toda eu, de isto, de ti.
37
abrázame e non mires que detrás o teu erro segue matándonos e pronuncia que sempre. que para sempre. e calar a todas as bocas que me piden un descanso demasiado molesto. dime que quedarás e converterei o noso fogar nun síndrome de Estocolmo que bicará as miñas pernas siderais. crerei en ti, en ti ante a necesidade de romperme.
38
eu só quero estar contigo. haberá alguén que incordie esta consciencia fatalísima. devoramos en segredo as carencias dos últimos até non conseguir nada. porque non conseguimos nada. non consigo nada. teño a cara destrozada e converto esta cama na miña cómplice. enumero todos os labios que me colgaron na palabra. eu só quero estar contigo. e teño unha obsesión crispada sobre a miña fronte que me impide dicirche, pregoalo estupidamente en toda a cidade que imploro que me necesites, como antes o facías. aguantar é dor, é verso, ciscarnos espidos. é o desastre que temos entre os brazos. eu só quero estar contigo. fareino todo para estar contigo até que ninguén me recoñeza.
39
pero onte non puiden máis e recreeite. posuínte dende min entre os teus brazos os que teño memorizando tantas veces escollín a túa dor e aspirei fondo, e puxen os ollos en branco e aperteite bestialmente para que esta realidade escapase de nós collín entre os meus dedos a túa roupa tan forte tan forte e estrañándote tanto aínda que esteas porque sei con toda seguridade aínda que non queira, aínda que me convenza que os desexos que me foron trazados e nos foron asustando pouco a pouco chegarán cedo. aínda que resista aínda que te prosiga sen esforzo o noso final xa está escrito.
40
[LIBRO DE ALICIA]
fuches indesexablemente como un aborto agarrado polas pernas e estampado contra as paredes, unha paciencia así de grande comprimida entre os ollos, que non alivian o proído do meu agocho en cada estación. comeza a desfalecer cada estación. tanto arrastrar delirios no borde da miña boca almiscrada, e sei que só me faltan tres palabras para chegar a tinguir as túas patrias. descargamos os ollos e a furia coas mesmas ganas, o amor nubroume a forza, xa non me queda tempo para recuperarme. todo lesivo control que se carga como un animal en celo. a propaganda cosida nos ocos da miña estabilidade. fun indesexablemente como un aborto agarrado polas pernas. frío.
Alicia
43
oíase xa dende lonxe que me gardara no embigo o xardín do poeta. sinais da enfermidade propasándose. e as voltas. por que sei da extenuación que promete a descarga no estómago ao recordarte. --líquidos amnióticos no chan dunha escola--
44
cantos de serea dentro dos semĂĄforos desta cidade. asĂ corre a miĂąa filla.
45
vou mentir até que non me queden mans e non saiba que poñer aquí. que teño que dicir? es unha ilusión constante entre os meus peitos, promesa de que todo o que calabas foi a veracidade do noso.
46
dirasme a f贸rmula que pare miserias? est谩s atado a min case relixiosamente, din todos. ao animal d茅bil, c贸meo o forte.
47
ás veces vénme todo decembro, enteiro e mórdeme a espalda. sodes autómatas que menten dentro do paraíso dos homes. as novas rompen cada cara que amei. porque o frío sacúdeme as entrañas de novo, a éxtase dos amantes ensuciouse no meu propio refuxio. como pode ser que aínda me afectes?
48
fomos estación derrotada, admito. descobro os teus nomes que se agochan detrás do meu corpo, e as distancias aprenden a palparse soas. necesito a seguridade destas mans que se alzan cara a ti. non entendes todo o esforzo nas guerras na escuridade por agarrarte. creo que o mundo enteiro sabía que ías vir ti.
49
foron centos de privacións antes do verán. estaba a seca, a anemia dos padais antes da tormenta. enredada nos cabelos. (quero que saibas que non nacín para cambiar. son todo pernas, unha trampela inxenua.) notas o meu sabor rancio? en cambio non existen desenlaces para ti. sorrío, defraudo ao teu corpo estúpido. o verán nunca existiu, dígoche.
50
para ela apresurarse era algo máis. unha urxencia que non cabía nos naufraxios nin en min, que convoco con premura estes vicios manuais que aínda non desapareceron. Alicia búscate, meu amor, no medo da xente sen tregua para recordar que sigo viva. pero nunca me escoita. cómo poñerse de xeonllos no fráxil. cómo as túas mans na miña caixa. e eu tento non mencionarlle o meu xemido preñado de nunca no recóndito de min, que de leres isto non soubeses que é o meu fogar, que aínda che escribo.
51
[OFF TO THE RACES]
cada día, achaba con el pracer en forma de diásporas. tal vez crin en deus. e por que hei de calar? oh ás veces abúrrome demasiado. oh que me perdín?
55
cada vez máis forte. meses despois eu enchín todas as postais inservibles de Copenhague, cuspindo pan no remite para que nunca me puideses atopar. así escapar na inxenuidade da mesma pel. puideches terme, facerme calar desorbitadamente golpeándome ou tirándome napalm. e despois lamberme todo. puiden perdoarte.
56
as nenas deciden ser xemelgas. embébense de nudez con letras de neón. cóllense da man cando aínda vai frío estráñante quérente perto ás veces marmúranme os teus significados, comezan a dar voltas polas miñas costas e golpéanme para que faga algo e volva.
57
A Pinguela Teatro Escolar
PUBLICACIÓNS
1.- PELEXA NO SOUTO. Olimpio Arca Caldas. 2.- SALA DE ESPERA. Xosé Vázquez Pintor. 3.- DIÁLOGO ENTRE UN PEREGRINO QUE SE DIRIGE A COMPOSTELA Y UN LABRIEGO. Avelina Valladares Núñez. E versión teatral de Xosé Lueiro Lemos. 4.- O ENTROIDO EN PERRUSCALLOS. Avelino Pousa Antelo. 5.- CARTA DA HABANA. Manuel García Barros. Introducción, estudio da obra e edición de Carlos Loureiro. 6.- OS REIS DO PANCHIÑO. Olimpio Arca Caldas. 7.- OLLO COS ESTUDANTES. Manuel Bergueiro López. Prólogo, análise lingüística, edición e unidade didáctica de Xosé Luna Sanmartín. 8.- CLAVE ROSA. Fernando González Graña. Prólogo, David Otero. 9.- O MILAGRE DE BAÍÑAS. Xesús Pisón. 10.- Teatro para nenos de infantil. MARIÑEIROS NO NADAL. Esther da Silva. 11.- O ENFERMO 4 M. Olimpio Arca Caldas. 12.- PISTA OU PESTE. Manuel Daniel Varela Buxán. Introducción, unidade didáctica e cronoloxía, Xosé Luna. 13.- SANTO DOMINGO DE LA CALZADA, ONDE CANTOU A GALIÑA DESPOIS DE ASADA. Xesús Negreira Blanco. Prólogo, Xoán Xosé Fernández Abella. 14.- O CIRIDONIO. Manuel García Barros. Adaptación, David Otero. 15.- MÁGOAS DE CAMPESIÑOS E SEÑORITOS. Olimpio Arca Caldas. 16.- A FRAGA ENCANTADA. Xosé Vázquez Pintor. 17.- A LECCIÓN MÁIS SOLIDARIA. Xosé Durán. 18.- SÁLVESE QUEN POIDA. Fernando González Graña. Prólogo, Héitor Picallo. 19.- CONVERSA ENTRE ARRIEIROS. Marcial Valladares Núñez. Edición crítica e cronoloxía, Xosé Luna. Prólogo, Héitor Picallo. 20.- O CEGO DE FORNELOS. Manuel Daniel Varela Buxán. Prólogo, Xosé Vázquez Pintor. 21.- SOPRAR A TEMPO. Olimpio Arca Caldas. 22.- A SOMBRA DA MEMORIA. Xosé Vázquez Pintor. 23.- FALANDO CON BALAS. Xoán Carlos Garrido. 24.- O XUÍZO DE ROXELIO PARDIÑAS, “O CUCUTRUXO”. Mario Pousa Díaz. Prólogo, Avelino Pousa Antelo. 25.- A DOMEADORA. Antón Losada Diéguez. Edición ao coidado de Carlos Loureiro Rodríguez. Estudos preliminares de X.C. Garrido, David Otero e Carlos Loureiro. 26.- TRISTE CHEGADA. Manuel Daniel Varela Buxán. Edición ao coidado de Carlos Loureiro Rodríguez. 27.- CARTA DE AMÉRICA. Bernardo Rodríguez Ribeira. Adaptación, Olimpio Arca Caldas. 28.- PARASITOS NA ESCOLA. Olimpio Arca Caldas. 29.- PERSPECTIVAS OU FOLERPAS. Cristina Gómez Silva. Introdución, Lourenzo Álvarez Ruíz. 30.- A DANZA DAS BRUXAS. Miguel Carbajal. 31.- O RETÁBULO DAS MARABILLAS NO PAÍS DO CHAPAPOTE. Xoán Carlos Riobó Pose. 32.- AUTO DE NADAL. Segundo Ventín Cerviño. 33.- O SOÑO DE LEILA. Teresa González Costa. 34.- QUEN DIXO BOMBÓNS? Teresa González Costa.
35.- UNHA NOITE DE MEDO... TRICOLOR. Teresa González Costa. 36.- SALAIOS DUN VELLO LABREGO. Manuel Daniel Varela Buxán. Edición ao coidado de Xosé Luna. Inclúe conversa con Francisco Pillado Maior. 37.- MANUEL LUGRÍS FREIRE. Francisco Pillado Maior. 38.- ECLIPSE. Fernando González Graña. 39.- COUSIÑAS DO MAR E DO RÍO. Fernando González Graña. 40.- CASA DURMIDA. Xosé María Álvarez Cáccamo. 41.- O INDIANO. Olimpio Arca Caldas. 42.- A MEU PAI. Manuel Daniel Varela Buxán. Edición ao coidado de Carlos Loureiro Rodríguez. 43.- A SEREA. Francisco Antonio Vidal Blanco. 44.- NA ESTRADA DA VIDA. Antón Losada Diéguez. Tradución, Carlos Loureiro Rodríguez. Prólogo, Mercedes Losada Espinosa. 45.- OS QUE SOÑAN. Antón Losada Diéguez. Tradución, Mari Carmen Otero Otero. 46.- VIRILIDADE. Antón Losada Diéguez. Tradución, Valentín García Gómez. 47.- A RÚA DOS SOÑADORES. Teresa González Costa. 48.- AGAMENÓN EN ÁULIDE (contos troianos). Manuel Lourenzo. 49.- MENELAO AFLITO (contos troianos). Manuel Lourenzo. 50.- ILLA (contos troianos). Manuel Lourenzo. 51.- CAMIÑO DE VOLTA. Paco Lareo. 52.- A PRIMAVERA CONTINUARÁ... Manuel Fragoso. 53.- CANDO OS LIBROS TOMAN TÉ. Teresa González Costa. 54.- FELISA. Xoán Xesús González. Introdución e edición, Marcos Seixo. 55.- AS FALSAS CONFIDENCIAS. Marivaux. Tradución e adaptación, Carlos Loureiro. 56.- GRAZAS PADRE RAMÓN. Manuel Daniel Varela Buxán. Tradución e adaptación, Xosé Luna. 57.- ESTRELAMAR. Carlos Labraña. 58.- OS RATOS. Carlos Labraña. 59.- O MISTERIO DAS GANAS DE DURMIR. Teresa González Costa. 60.- CHEGARON NO TREN DAS 7,30 (western teatral). Teresa González Costa. 61.- TEATRO DO PATACÓN. OS PÉS DO VENTO. Xosé Vázquez Pintor. 62.- HOXE NACEU UN NENO. Olimpio Arca Caldas. 63.- O PARTIDO DE FÚTBOL DO SÉCULO. Fernando González Graña. 64.- A FEIRA DO CINCO. Xosé Lois García 65.- O RELOXO DE MEREXILDO. Xosé Lois García 66.- O MISTERIO DO CHAPEU DO MAGO. Teresa González Costa 67.- A XUSTIZA DUN MUIÑEIRO. Manuel Daniel Varela Buxán. Edición a cargo de Carlos Loureiro 68.- RECICLAXE. Fernando González Graña. 69.- MIRAFENTOS. Xosé Lois García. 70.- O MISTERIO DA SOMBRA. Teresa González Costa. 71.- REPETIMOS. ACCIÓN! Concha Blanco. 72.- QUE LLE PASOU A COELLIÑO. Anisia Miranda. 73.- UN BEN... CON OUTRO BEN. Anisia Miranda. 74.- O MÁXICO E TOLO CAMIÑO A COMPOSTELA. Fernando González Graña. 75.- GALIÑA, POMBA E RATO. Anisia Miranda. 76.- UNHA LAGARTA EN AVIÓN. Anisia Miranda. 77.- OS AMIGOS. Anisia Miranda. 78.- PAQUIÑO, A SEMENTE E A AUGA. Anisia Miranda. 79.- XANCIÑO COÑECEU A LÚA. Anisia Miranda. 80.- O MISTERIO DA RISA. Teresa González Costa. 81.- TULIPÁNS VERMELLOS. Xosé Luna. 82.- O ARXINA E O FELO. Francisco Rozados “Rochi”. 83.- A RÁ QUE PERDEU O CHARCO. Anisia Miranda.
A Fontenla
Colección Humor Gráfico
1.- O PRIMEIRO PARTIDO DE FÚTBOL Fernando Iglesias “Tacholas” - Mar García
1.- PEOR QUE ONTE, PERO MELLOR QUE MAÑÁN Pepe Carreiro
2.- O GRILO GRILEIRO Olimpio Arca Caldas
Os Nosos Mananciais As Nosas Fontes biografías 1.- MANUEL GARCÍA BARROS Xoan Carlos Garrido Couceiro 2.- ANTÓN AVILÉS DE TARAMANCOS Martín Veiga Alonso
1.- DICIONARIO DE ESCRITORES DE TABEIRÓS-TERRA DE MONTES Carlos Loureiro Rodríguez 2.- DICIONARIO DE ESCRITORES DE DEZA Gracia Santorum
3.- CHANO PIÑEIRO Francisco Rozados, “Rochi”
Tilirín o meu primeiro dicionario
4.- XESÚS GOLMAR Manuel Igrexas
1.- TILIRÍN E OS PAXAROS Héitor Picallo
Orballo 1.- O DIARIO DE DANIEL Fernando González Graña 2ª Edición
2.- TILIRÍN E OS PEIXES Héitor Picallo 3.- TILIRÍN E O UNIVERSO Héitor Picallo 4.- TILIRÍN E OS ESCRITORES DAS LETRAS Héitor Picallo 5.- TILIRÍN E AS CONSTRUCIÓNS GALEGAS Héitor Picallo 6.- TILIRÍN E OS INSECTOS Héitor Picallo 7.- TILIRÍN E A POESÍA DE HOXE Héitor Picallo
Outras Augas 1.- AS COMETAS DA VIDA (narrativa) Xosé Luna Sanmartín 2.- O ANO DAS MIMOSAS (narrativa) Xosé Luna Sanmartín 3.- MEMORIA DE TRASDOMONTE (narrativa)
Francisco Rozados, “Rochi” 4.- A ESTRADA. Xente e Paisaxe (ensaio) Román Rodríguez González 5.- O TREN (narrativa) Olimpio Arca Caldas 6.- NARRATIVA CONTEMPORÁNEA TABEIRÓS - TERRA DE MONTES (narrativa) Coordinador, Carlos Loureiro Rodríguez 7.- A ESTRADA, IMAXES PARA A LEMBRANZA Varios autores 8.- PARAVEA NO INFERNO Plácido Betanzos 9.- O BESTIARIO MÁXICO DO ABADE ELISEO, E OUTRAS NARRACIÓNS INSÓLITAS Francisco Rozados “Rochi” 10.- UN MÉDICO NA ALDEA Manuel Reimóndez Portela Ed. conmemorativa 20 aniversario
O Cartafol de Vilancosta collectione 1.- PARA ISO ESTÁ O FUTURO David Otero 2.- MEU BRADO MAINIÑO Xosé Couceiro Prólogo, David Otero 3.- MEMORIAS DO CAIRO Xosé Luna Epílogo, Miro Villar 4.- AS CERVICAIS DA MEMORIA Olalla Cociña Lozano Prólogo, Xosé María Álvarez Cáccamo 5.- POEMAS ESTRADENSES E CATORCE POEMAS MÁIS Xoán Xosé Fernández Abella Prólogo, Baldomero Iglesias Dobarrio, “Mero” 6.- POESÍA CONTEMPORÁNEA TABEIRÓS - TERRA DE MONTES Coordinador, Carlos Loureiro Rodríguez 7.- AS BÁGOAS DOS SERES PEQUENOS Jorge Armesto Rodríguez Prólogo, Eduardo Bonachera 8.- NOVE María Lado Prólogo, Suso Bahamonde 9.- DENTRO Berta Dávila 10.- O BERCE DAS MAREAS Celia Parra 11.- SalGada Andrea Porto 12.- A COITADA LÚA Rosalía Morlán 13.- RONCA O MAR María Canosa 14.- ESTRELAS DE AZUCRE Rosalía Morlán