Markmagazine februari 2014

Page 1

MARK

F facebook.com/markmgzine W e r k e n

GenoeG van je werk?

v o o r

m e r k e n

MARK

magazine

Maak je eigen job!

#3 - januari 2014

Peter Hinssen ‘Digital natives?’

Eén grote hype Werken tussen tralies Het sexappeal van De cel

5

tips die de blabla uit vergaderen halen 1


F Onze passie voor HR? Die delen we bij Securex. MARK facebook.com/markmgzine

Securex helpt klanten in het hele land bij de optimalisering van hun menselijk kapitaal. Met resultaat. Maar ook als werkgever geloven we in ons motto ‘human capital matters’. Daarom ondersteunen we volop

Emely Theerlynck, HR Research Expert “Een uitdagende job. Dicht bij huis en bij een werkgever met aandacht voor wie ik ben. Dat is Securex!”

de ontwikkeling en het welzijn van onze eigen mensen. Bij Securex maak je deel uit van een veilige en gezonde werkplek die respect toont voor wat je belangrijk vindt, ook buiten het werk. Dat alles in een Belgische groep die garant staat voor een stabiele, informele en integere professionele omgeving.

Chantal Dejaeghere, Executive Management Assistant “I love my job! Securex gaf mij de kans mezelf te ontplooien doorheen mijn carrière waardoor ik mezelf continu kon uitdagen. Wij werken met veel respect voor onze collega’s en zijn zo samen sterk. Mijn wens? Mijn kennis doorgeven met een harmonieuze ‘job continuïteit’ als resultaat.”

Christine Nauwelaers, HR Talent Coordinator

Gaël Van Gijsegem, Marketing en Communication Specialist BU “Er is zeker nog groeipotentieel voor Securex en dat drijft me. Ik vind het boeiend elk jaar nieuwe acties en producten te lanceren.”

“Reeds 12 jaar werk ik bij Securex en ik wil dit graag blijven doen omdat het ‘human’ aspect hier ontzettend belangrijk is. Iedereen maakt deel uit van het succes en krijgt erkenning voor zijn/haar job. Daarnaast moedigt Securex creativiteit aan en staan zij open voor nieuwe ideeën en suggesties voor verbetering. Ze waarderen je ondernemerschap, luisteren naar je mening en geven je de kans te evolueren. Interne mobiliteit is dan ook sterk aanwezig binnen Securex en werkt motiverend. Ten slotte heeft Securex oog voor de veiligheid van de groep en de innovatie van het HR-beleid. Securex, daar geef ik mij 200% voor!”

Eric Hamesse, Managing Consultant “Mijn job bij Securex maakt me gelukkig omdat ik er mij elke dag opnieuw in kan vinden. Mijn werk heeft zin en het is fijn te weten dat ik iets bijdraag aan de maatschappij. Ik haal voldoening uit de open communicatie op elk niveau, alsook de persoonlijke ontwikkelingsmogelijkheden. Elke dag opnieuw wil ik samen met een fijn team ervoor gaan en de klanten van Securex helpen.”

Wil jij net als hen deel uitmaken van ons team? Bekijk jouw carrièrekansen op www.securex.be/jobs Bezoek ons op

2


F facebook.com/markmgzine

INHOUD 4

Overwerk Goed om weten

6

MAATWERK ‘Werk is te veel confectie geworden’

9

HET MERK IK Sta op en vergader!

10

JOBCRAFTING ‘Er is mooi en lelijk werk’

12

SOLLICITEREN Hoe het wel en vooral niet moet

14

BRANDLINE 500 jaar Antwerpse haven

16

PETER HINSSEN ‘Jongeren voelen zich tijdsreizigers’

20

OP DE RAND VAN HET PENSIOEn Blijven werken of afzwaaien?

22

SUMMER SCHOOL ‘Verzekeringen saai? Ik denk het niet’

23

INFOGRAM De 4 scholen van VDAB

24

HET SEXAPPEAL VAN DE CEL ‘Ik heb uren in de bib gezeten’

MARK

Edit�

INTRO

Niets of niemand is perfect, een job en een werkgever niet, en jij waarschijnlijk ook niet. Laat je dat vooral niet ontmoedigen. Er zijn manieren genoeg om daar wat aan te doen. Zoals van de job die je hebt, de job maken die je echt wilt. In dit derde nummer van MARK ontdek je hoe je dat doet. Voor de volle honderd procent? Dat beloven we niet, maar we helpen je wel op weg. Met ideeën, visies en handige tips rond jobcrafting en maatwerk. Vooruitkijken, ook dat kom je tegen als je doorbladert. ‘We denken te weinig na over ons werk’, zegt David Ducheyne, de ‘chief people officer’ van Securex. Geen vrijblijvend advies, want wie geen andere optie ziet dan zijn huidige baan, bevindt zich volgens David op gevaarlijk terrein. Gelukkig is er nog Peter Hinssen. De visionair, techneut en entrepreneur die zijn wereldwijde ervaringen voor je bundelt in één woord: onderneem! ‘Binnen of buiten je job, maakt niet uit, maar doe iets.’ Op de vraag waarom, heeft hij dit antwoord klaar: ‘Toen ik afstudeerde en iets wou starten, verklaarde men me gek. Nu kom ik veel veertigers tegen die zich afvragen wat ze al die jaren in godsnaam met hun loopbaan hebben gedaan.’ Zo, en nu is het aan jou: stilstaan of vooruitgaan. Het volgende MARK Magazine verschijnt op 25/2 bij De Standaard en op 26/2 bij Het Nieuwsblad. Wim Verdoodt, hoofdredacteur MARK Magazine

26

PAYROLL ‘Gebeten om te weten’

Jouw menin�? @mark_magazine Ffacebook.com/markmgzine

Alles Van A TOt Z

MARK Magazine is een realisatie van Content Connections, die als Content Marketing Divisie van Mediahuis merken en bedrijven de kans geeft om hun ideeën en visie te delen met de community van De Standaard en Het Nieuwsblad. Content Connections draagt de redactionele verantwoordelijkheid voor deze publicatie.

3


MARK

OVERWERK

Opgeslote� i� ee� ope� kantoor? Open kantoren zijn meer dan zestig jaar geleden uitgevonden om de communicatie te vergemakkelijken en het uitwisselen van ideeën onder werknemers te bevorderen. Zovele jaren en onderzoeken later blijkt het landschapskantoor ook over heel wat nadelen te beschikken. Canadese psychologen die de overgang van werknemers analyseerden van een traditioneel kantoor naar een open omgeving, stelden vast dat de productiviteit en het concentratievermogen daalden. Collega’s werden ook afstandelijker en lichtgeraakter. Volgens Deense onderzoekers zijn landschapskantoren zelfs ongezond. Ze stelden een rechtstreeks verband vast tussen het aantal mensen die samen in één kamer werkten en het aantal genomen ziektedagen.

MOEDERS VOELEN ZICH VERPLICHT TOT DEELTIJDS WERK In België werkt ongeveer 45 procent van de vrouwelijke werknemers deeltijds, in Nederland is dat meer dan drie kwart. Vaak gaat het om moeders met jonge kinderen. Volgens onderzoekster Justine Ruitenberg van de Universiteit van Amsterdam werken die vrouwen vooral deeltijds omdat ze zich daar verplicht toe voelen, niet omdat ze dat ook echt willen. Dat besluit ze na een interview met duizend moeders met minstens één kind van 12 jaar of jonger. “Voltijds werkende moeders of vrouwen die ervoor kiezen om thuis te blijven voor hun gezin, krijgen met onbegrip af te rekenen. Hun keuze voor deeltijds werk is met andere woorden niet zo ‘vrij’ als we wel denken.”

Fanatieke thuiswerkers die tot laat in de avond achter de computer zitten, lopen het risico te vereenzamen en verslaafd te geraken aan internet. Dat concluderen onderzoekers van de Britse Northampton Business School na onderzoek bij ruim vijfhonderd mannen en vrouwen tussen de 18 en 65 jaar. “Overmatig internetgebruik kan erg verslavend zijn, vooral voor wie de gewoonte heeft om thuis door te werken”, zegt onderzoekster Nada Kakabadse. “Drie keer per nacht opstaan om de mail te checken, is geen uitzondering. Het is bovendien niet gezond. Vaak zien deze mensen hun sociale relaties ook afbrokkelen.” Een aandachtspunt voor werkgevers, vinden de onderzoekers, zeker nu thuiswerk in de lift zit.

4

Wor� j� ee� ee�am� thuiswerkend� workaholi�?


F facebook.com/markmgzine

OVERWERK

MARK

Ho� er� ho� j� va� gel�? Wie zijn job alleen doet voor de centen, houdt het geen jaren vol. Dat lees je verderop in dit magazine, in het interview met Frank Vander Sijpe en David Ducheyne van Securex. Wat niet betekent dat we het gratis hoeven te doen, maar ons wel doet afvragen: hoeveel moeten we verdienen voor we vinden dat we genoeg hebben? De kans dat we dat punt bereiken, is uiterst klein, zegt Jeffrey Pfeffer. Deze professor van Stanford University onderzocht het belang dat Britten hechten aan geld. Zijn conclusie is duidelijk: “Hoe meer we verdienen, hoe belangrijker we geld vinden, en hoe meer we ervan willen hebben.” Deze vicieuze cirkel van ontevredenheid kan volgens Pfeffer alleen doorbroken worden als bedrijven werk maken van andere manieren om werknemers te belonen.

ANGST VOOR ONTSLAG IS OOK REDEN OM ONTSLAG TE NEMEN Volgens vier op de tien HR-managers in Nederland is angst voor ontslagrondes dé belangrijkste reden voor werknemers om hun werkgever te verlaten. Dat blijkt uit een rondvraag van adviesbureau Robert Half. De resultaten tonen ook de andere kant van de medaille. Net zo veel werknemers houden angstvallig hun stoel bezet omdat ze vrezen geen andere baan te vinden. Toch lijkt het leven aan de durvers. Als goede werknemers vertrekken, zegt 65 procent van de werkgevers een tegenvoorstel te doen. Meestal gaat het om meer salaris en extra flexibiliteit. De meeste werknemers leggen dat voorstel echter naast zich neer en vertrekken toch, klinkt het bij Robert Half.

1 op 3 vind� gee� inspirati� op kantoor Een inspirerende werkplek. Het is geen garantie voor uitmuntende prestaties, maar het geeft werknemers toch een flinke duw in de rug. Klein probleem: de meeste kantoorgebouwen bruisen niet van design en inrichting. Onderzoek in negen Europese landen door totaljobs.com leert dat slechts 19 procent van de Belgische werknemers écht enthousiast is over hun werkplek. Koploper is Nederland, met 27 procent. Meer dan een derde (35%) van de werkende Belgen zegt ronduit ontevreden te zijn over hun werkomgeving. Nog kritischer zijn de Denen, Engelsen en Oostenrijkers. Bijna de helft van hen zegt geen greintje inspiratie te vinden in de manier waarop hun kantoor is ingericht.

5


MARK

MAATWERK

‘Werk is te veel confectie geworden’ Wie eens een pak op maat laat maken, wenst dat al zijn kledij zo goed zit. Met jobs is het net zo, zeggen Frank Vander Sijpe en David Ducheyne van Securex. In hun boek ‘Mijn werk, maatwerk’, houden ze een vurig pleidooi voor jobs op mensenmaat. “Werk is te veel confectie geworden.” TEKST - Wim Verdoodt / FOTO - Koen Bauters

O

ntmenselijkt, gestandaardiseerd en ziekmakend. Het is geen fraai beeld dat de auteurs schetsen van onze samenleving en van werken in het bijzonder. ‘Heel wat mensen komen vandaag niet aan de bak, omdat ze niet passen in het enge beeld dat wij mensen voorhouden’, staat te lezen in hun inleidende manifest. Te oud, te traag, te jong, verkeerd diploma, geen diploma, verkeerde naam, foute achtergrond, verkeerde huidskleur, spraakgebrek, verkeerde ervaring, foute kledij… Wie niet past, komt er niet in. Wie niet meer past, vliegt eruit. “Zeer veel werkgevers zoeken ook vandaag nog steeds naar werknemers met de ‘ideale maat’. Ook al weten we dat we daar niet langer aan kunnen voldoen, toch blijven velen het proberen. Het gevolg is een destructieve ratrace waarin geen plaats is voor zwakheid”, zegt Frank Vander Sijpe. Het is allemaal confectie geworden, valt David Ducheyne zijn collega bij. “De standaardmens, die standaardwerk verricht in een standaardomgeving voor een standaardloon. Het gevolg is dat hij ook standaardgelukkig en standaardgemotiveerd is.” Een erg pessimistische visie. Waarom denken jullie dat maatwerk kans maakt in zo’n wereld?

6

Frank Vander Sijpe: “Omdat we geen andere keuze hebben. Het is ondertussen een cliché geworden, maar we zullen echt wel langer moeten werken. Van iemand die op zijn vijftigste al uitgeblust is, kan je moeilijk verwachten dat hij dat met volle ‘goesting’ zal doen. Maatwerk kan in dit geval het verschil betekenen tussen moeten en echt willen.”

hard door richting job. Een mooi voorbeeld van hoe het anders kan, is ‘job sculpting’: jobs bouwen rond wat mensen kunnen en graag doen. Zo hebben wij een collega ‘geherlanceerd’ in een nieuwe job die op haar lijf geschreven was. Zonder deze aanpak was ze zeker niet in staat geweest om goed te blijven functioneren.”

Maak dat eens concreet. Voor wie kan maatwerk iets betekenen? Frank Vander Sijpe: “Voor zo goed als elke werknemer… Voor wie zijn job wil aanpassen omdat bepaalde capaciteiten minder sterk worden, voor alleenstaande ouders die een aangepast uurrooster willen, voor jonge mensen die bewust snel carrière willen maken, voor de vermoeide manager die het graag wat rustiger aan zou doen, voor de nieuwe collega die nog niet over alle vaardigheden beschikt, voor wie ver van het werk woont en de files beu is, voor wie een job ambieert die nog niet bestaat…”

Is de werkvloer een te harde plek geworden? David Ducheyne: “We hebben er baat bij om meer menselijkheid te introduceren op de werkvloer. Ik denk dat veel bedrijven dat verloren zijn, als gevolg van de drang naar efficiëntie.”

Hoever staan we daar volgens jullie mee? David Ducheyne: “Nog niet zover. De meeste werkgevers proberen nog steeds de mens aan te passen aan het werk, in plaats van het werk aan de mens. Nu zal je altijd een evenwicht moeten vinden, maar de slinger slaat momenteel nog te

Zijn bedrijven zich daar voldoende van bewust? Frank Vander Sijpe: “Neen. Nog te veel bedrijven vinden het normaal dat mensen op 55 jaar fysiek of mentaal versleten zijn. Ze willen er dan vanaf en de kosten die daarmee gepaard gaan, wentelen ze af op de maatschappij. Dat is ontoelaatbaar.” Is het voor werkgevers niet gemakkelijker om met meer geld en voordelen te zwaaien, zoals dat gebeurde rond de eeuwwisseling, voorafgaand aan de bubbel? Frank Vander Sijpe: “Dat is niet uitgesloten. De vraag is waar dit ons naartoe


MARK

F facebook.com/markmgzine

“Zie je geen andere optie dan je huidige job, dan ben je in gevaar� David Ducheyne Securex

David Ducheyne (r) is chief people officer bij Securex. Frank Vander Sijpe (l) leidt er het HR-researchcentrum. 7


MARK

MAATWERK

leidt. We kampen nu al met te hoge loonkosten en een grote loonhandicap.” Er zijn bezwaren tegen maatwerk, zoals dat het niet efficiënt en rechtvaardig is om iedereen afzonderlijk te behandelen. David Ducheyne: “In het onderwijs beseft men toch ook al lang dat niet iedereen gelijk is. Wij hebben onlangs iemand aangeworven, puur op basis van wat die persoon kan, niet omdat er een job voor hem was. Die hebben we daarna gecreeerd. We gaan dit niet elke week doen, maar het bewijst wel dat het mogelijk is om jobs te bouwen rond mensen waar je als werkgever wat aan hebt. Lukt dat altijd? Neen. Je moet nog altijd je resultaat halen als collectief. Ik ben er wel van overtuigd dat we veel meer maatwerk kunnen doen dan vandaag.” Is dat nodig? Heel wat enquêtes zeggen dat we vandaag best tevreden zijn over onze job. Frank Vander Sijpe: “Maar wat betekent dat? Meestal dat men blij is dat men een job heeft en men gevoelsmatig oordeelt dat men een correct loon ontvangt. Daarvoor doen de meeste mensen het trouwens nog altijd. De vraag is of dat voldoende is. Jobs veranderen en verdwijnen zo snel dat je er niet kan op rekenen om wat je nu doet nog jaren vol te houden. Daarom is het belangrijk dat een job je voldoende ontwikkelkansen biedt en je voorbereidt op een volgende 8

professionele uitdaging.” David Ducheyne: “Dat zijn ‘actieve’ jobs: met autonomie, met regelmogelijkheden en ruimte voor eigen voorkeuren. Heb je dat niet, dan zit je in een baan die op termijn ‘ziekmakend’ is. Je zou ervan versteld staan hoeveel mensen zo’n job hebben. Volgens een onderzoek uit 2005 heeft slechts 22 procent van de Belgen een actieve of activerende job. Dat

“Als je alleen maar werkt voor het geld, zal dat niet volstaan om langer te willen werken” FrAnk VAnder Sijpe Securex betekent niet dat de rest niet tevreden is over zijn werk, wel dat dat werk weinig perspectief biedt wat ontwikkeling en inzetbaarheid betreft. Een kwalitatieve job bereidt je voor op je volgende job.” Moeten werknemers dan niet dringend leren om anders naar hun werk te kijken? Frank Vander Sijpe: “Daar begint het mee. Geld verdienen is belangrijk, maar als je alleen maar werkt voor het geld, zal

dat niet volstaan om ook langer te willen werken. Daarvoor heb je engagement nodig. Dat kan pas als je je job zinvol vindt en als je een baan hebt die appelleert aan wat je kan en graag doet. Als je werk en je leven zich afspelen in twee verschillende werelden, is de kans groot dat je zo snel mogelijk zal willen stoppen met werken om te beginnen met leven.” Wat zijn de vragen die werknemers zich moeten stellen om zich inzetbaar te maken? David Ducheyne: “De droom is dat iedereen voor zichzelf een inzetbaarheidsplan opstelt met daarin doelstellingen van persoonlijk belang. Daar hoort ook het zelfinzicht bij over weten waar je naartoe kan en waar je mogelijkheden liggen. De ijkpunten zijn engagement, competenties en gezondheid. Vraag je dus gerust af in welke mate je huidige job je de kans geeft om meer te kunnen, of je werk mentaal en fysiek gezond is en of je job meer is dan alleen maar een inkomen. Is het antwoord op die vragen dat je gedoemd bent om de komende dertig jaar hetzelfde werk te doen, dan moet er een enorm knipperlicht gaan branden. Dan ben je in gevaar.”

Heb jij een job op jouw maat? Of wil je er werk van maken? Discussieer mee met @DDucheyne @fvandersijpe @SecurexTalent @mark_magazine


F facebook.com/markmgzine

HET MERK IK

het merk

MARK

“Ik vergader de hele week door. Als ik zelf een vergadering moet leiden, zorg ik ervoor dat alles tot in de puntjes - en schriftelijk - is voorbereid. Op de meeting zelf hou ik me daar heel strikt aan. Vergaderen is géén koffieklets.”

IK

Efficiënt vergaderen. Het is geen makkie. Vaak wordt het saai en is er op het einde van de rit weinig resultaat. Niet met deze originele tips.

Benjamien Schollaert, Radio 2-presentator

teKSt - thalisa devos

Sta op en vergader! 1. De kookwekker

Niet alle topics op een vergadering verdienen evenveel aandacht of zijn voor iedereen even belangrijk. Bij het begin van de meeting kan je de verschillende onderwerpen even voorleggen aan de deelnemers om vervolgens te beslissen hoeveel tijd aan elk onderdeel besteed moet worden. Stel telkens de kookwekker in om de afgesproken tijd per topic te bewaken. De kookwekker kan ook ingesteld worden op de totale duur van de vergadering. Een goede tip: laat het einde van een vergadering samenvallen met de lunch of met het einde van de werkdag. Bij wijze van beloning.

2. Doe het rechtstaand

Zowel Donald Rumsfeld als Hans Bourlon van Studio 100 doen het. En ook bij de Franse kwaliteitskrant Le Monde zijn ze voor het idee gewonnen: rechtopstaand vergaderen. Op die manier zijn er geen vaste plaatsen, hou je er de vaart in en bevorder je de interactie onder de leden.

3. Maak het aangenaam

Een vergadering is vaak een verplicht nummertje. Wees dus creatief met dingen die doorgaans saai zijn. Zie bijvoorbeeld de kook-

wekker. Maar het allerbelangrijkste: van een vrolijke noot, een grapje of gewoon een vriendelijke lach is niemand ooit slechter geworden. Ook positief afsluiten helpt om de sfeer er ook de volgende keer - in te houden. Mensen onthouden opmerkingen die dan gemaakt worden ook beter.

4. Geen blabla

5 Overdrijf niet

Een vergadering is geen ontmoetingsmoment waarop over het weekend gebabbeld moet worden. Maak een goed onderscheid tussen vergaderen - bespreken, beslissen, delegeren - én smalltalk. Om beide te scheiden, is de organisatie van een vrijdagmiddagborrel of een gezamenlijke lunch een goed idee. Door het sociale aspect uit de vergadering te halen, wordt er sneller en effectiever vergaderd. Uit noodzaak en niet uit gewoonte. Organiseer, spreek, luister, vat samen, noteer en delegeer. Alles daar tussenin moet flexibel genoeg blijven. Natuurlijk kunnen er actielijsten met afgelijnde plannen en tijdstippen gevolgd worden of kunnen er lijvige mappen uitgedeeld worden. Maar staar je daar niet blind op. Stel een doel op voor de vergadering. Het resultaat is belangrijker dan de hypergeorganiseerde manier waarop het resultaat bereikt wordt. Heb jij goede vergadertips? Deel ze via @mark_magazine

9


MARK

FOLLOW THE LEADER

Pimp je job! Geen job is perfect. Aan jou dus om je baan zo goed mogelijk te laten passen bij je persoonlijkheid en je talenten. Jobcrafting zet je op weg. TEKST - Wim Verdoodt IlluSTraTIE - Jan Van Der Veken

J

e vindt je job geweldig, behalve die ene rotklus die je telkens weer uitstelt tot er geen ontkomen meer aan is. “Dan is dat klusje jouw voorbeeld van lelijk werk”, zegt Wim Thielemans van Dynamo. “Maar heb je er al aan gedacht dat een andere collega dat werk helemaal niet zo lelijk vindt? Misschien heeft hij net als jij een klusje waar hij vanaf wilt en kan je ruilen?” Die schijnbaar voor de hand liggende - maar niet altijd toegepaste - logica is een van de vele jobcrafting-technieken. Wim Thielemans past ze toe bij werknemers, teams en organisaties om het werk beter te verdelen. ‘Beter’ betekent in dit geval dat mensen zoveel mogelijk de job die ze hebben, aanpassen naar de job die ze willen. “Soms lukt dat met kleine veranderingen, zoals anders kijken naar je baan of je werkplek verfraaien. Maar het kan ook dat je moet werken aan de relatie met je collega’s.” PoetsPloeg Jobcrafting dook voor het eerst op in 2001. Twee Amerikaanse professoren ontdekten dat werknemers van een poetsploeg in een ziekenhuis heel verschillend naar hun werk keken.

“Er zal altijd ‘mooi en lelijk werk’ zijn. Daar moet je compromissen over sluiten” WIm ThIElEmanS Dynamo 10


F facebook.com/markmgzine

Sommigen vonden dat ze niet meer deden dan het vuil van anderen opkuisen. Anderen zeiden dat ze door het ziekenhuis proper te houden, meewerkten aan de gezondheid van de patienten. Op basis van hun onderzoek ontwikkelden A. Wrzesniewski en J.E. Dutton verschillende crafting-technieken (zie kader). “Wat de poetsploeg deed, heet cognitief craften. Sommige van die werknemers gaven zelf een zinvolle invulling aan hun job, wat hen fierder maakte”, legt Wim Thielemans uit. Een criticus zou kunnen zeggen dat ze zich iets wijsmaakten. “Bij wie echt heel negatief staat tegenover zijn job, zal jobcrafting niet helpen. Dan zoek je beter een andere baan”, geeft Wim Thielemans toe. “Jobcrafting is geen toverformule, en je moet er natuurlijk ook willen in geloven.” Maar het werkt wel, zo blijkt uit recente onderzoeksresultaten van Antwerp Management School. Onderzoek bij een 700-tal respondenten leverde op dat jobcrafting positieve effecten heeft op retentie, engagement en verzuim.

JOBCRAFTING

Ook kleine aanpassingen zoals het verplaatsen van taken in je agenda, kan je wellicht zelf doen”, aldus Wim Thielemans. Wie taken wil ruilen met collega’s, bespreekt dat best in teamverband. “Over werk dat iedereen lelijk vindt, moet je compromissen sluiten”, adviseert Wim Thielemans. “Dat dump je niet zomaar bij de minst mondige. We moeten ook realistisch blijven. Niet alle werk is aanpasbaar en er zal altijd ‘lelijk werk’ zijn, maar alleen al het idee dat er aanpassingen mogelijk zijn, geeft mensen al een beter gevoel.” Een jobcrafting-techniek die daarbij helpt, is het accepteren van minder leuke klusjes. “Vergelijk het met gezondheidskwaaltjes die horen bij het ouder worden. Je kan je daar zorgen over maken tot je dokter je zegt dat iedereen hetzelfde meemaakt. Met werk is het net hetzelfde. We vinden sneller vrede met onaangename taken als we weten dat anderen daar ook last van hebben”, aldus Wim Thielemans. “Je kan lelijk werk ook in groep doen in plaats van alleen. Weten dat je allemaal in hetzelfde schuitje zit, geeft je de drive om er snel komaf mee te maken.”

Op eigen HOutJe Het leuke aan jobcrafting is dat iedereen het kan doen, op eigen houtje. “Om je job anders te bekijken, heb je in principe niemand nodig.

Wat zou jij aan je job veranderen? Discussieer mee via @WimThielemans @mark_magazine

‘Iedereen gelijk behandeld’ In Genk zijn de stads- en de OCMW-diensten dit jaar gefuseerd. De financiële afdeling, zo’n 34 mannen en vrouwen sterk, heeft dat gedaan met de hulp van jobcrafting, onder begeleiding van Dynamo. “Ongeveer dertig collega’s waren bang voor de integratie. Ze vroegen zich af hoe hun job eruit zou zien na de samensmelting”, zegt Katrien Colson, HR-verantwoordelijke van Stad Genk. Jobcrafting ziet ze als puzzelen met taken en talenten, tot iedereen werk heeft dat zoveel mogelijk op zijn of haar lijf is geschreven. “De leidinggevenden van de financiële cel hebben, nadat ze hun scepsis hadden

overwonnen, met alle medewerkers gesprekken gevoerd. Op basis daarvan hebben we lijstjes opgesteld met mooie en lelijke taken. Daarna zijn we beginnen puzzelen.” “We hadden op voorhand al wel een idee van wie we waar wilden plaatsen”, zegt Mia Aerts, financieel beheerder bij Stad Genk. “We hebben dat plan grotendeels gevolgd, al heb ik wel het gevoel dat sommige mensen nu iets juister op hun plaats zitten. Voor taken die onze mensen echt superlelijk vonden, hebben we een andere oplossing gezocht en iemand van het OCMW die meer uitdaging wou, hebben we die ook gegeven.”

MARK

4 manieren om jouw job te ‘craften’ • Taak-craften: de meest logische vorm van jobcrafting. Je voert kleine aanpassingen uit aan je werk zodat je je job leuker vindt.

• Relationeel craften: heeft te maken met wie je (niet) werkt. Met je collega’s kan je afspraken maken over wie wat doet en wat jullie van elkaar kunnen verwachten.

• Context-craften: waar werk je? De meest bekende vorm hiervan is zonder twijfel thuis- en telewerk. Sommige taken voer je beter en geconcentreerder uit op andere plekken.

• Cognitief craften: speelt zich af in je hoofd. Hoe kijk je naar je job? Welke zin geef je aan je werk? 11


MARK

TIPS & TRICKS

Solliciteren: hoe het wél en vooral niet moet solliciteren is jezelf verkopen. Voor veel kandidaten is dat een strijd. MARk zegt je waar het fout loopt en geeft je zeven tips om beter te doen. TeksT - els Bellens / FoTo - Corbis

1 Vermijd standaard cv’s Je cv is het eerste document dat rekruteerders onder ogen krijgen. Om meteen de juiste indruk te maken, blijf je best weg van de standaard templates voor cv’s. “Je ziet dat mensen vaak gewoon een oplijsting maken van hun opleidingen en werkervaring oplijsten, omdat dat zo in de meeste cv’s staat. Maar als je al twintig jaar werkervaring hebt, is het relevanter om dat eerst te plaatsen”, zegt Barbel Beyens. Zij leidt het team e-coaches van de VDAB. De e-coaches bieden online dienstverlening, zoals sollicitatie-advies aan. “Als sollicitant moet je kijken wat een bedrijf vraagt in een vacature, en dat benadrukken in je cv”, zegt Barbel Beyens.

2 Speel het spel eerlijk Het cv is extra belangrijk voor vacatures die via een gestandaardiseerd proces worden ingevuld, zoals bij Selor, het rekruteringsbureau van de overheid. “Wij werken niet met een motivatiebrief bij sollicitatie, het cv is het enige dat telt bij de eerste selectie”, zegt Stefanie Billiet, communicatieverantwoordelijke voor Selor. “Het be-

12

langrijkste is dat je eerlijk bent. Lieg niet, zeker niet over diploma’s of ervaringen. Dat zijn aanstellingsvoorwaarden binnen de overheid en we controleren dat.”

3 Kruip in de huid van de werkgever Naast voor de hand liggende tips als ‘geen spelfouten maken’, legt Barbel Beyens ook de nadruk op het doel van een motivatiebrief. “Je moet die nalezen vanuit het

“Lieg niet over diploma’s en ervaringen. We controleren dat” sTeFAnie BiLLieT selor perspectief van de werkgever, want het is hem of haar die je moet overtuigen. Geef aan waarom jij de ideale kandidaat bent en link je ervaring aan de vacature. Een potentiële werkgever heeft weinig bood-

schap aan de ervaring die jij wilt opdoen, maar wil vooral weten wat het bedrijf aan jou heeft.”

4 Bereid je gesprek voor “De jobs bij Selor zijn wel meestal bij de overheid, maar het is belangrijk dat je wat verder zoekt”, vertelt Stefanie Billiet. “Weet bij welke overheidsdienst je gesolliciteerd hebt en zoek op hoeveel mensen daar werken, wat voor directie en departementen er zijn. Als je niet zeker bent, bel dan een keer.” De meeste overheidsdiensten en privébedrijven hebben een website met informatie, en op LinkedIn kan je opzoeken met wie je een gesprek hebt.

5 Ken je zwaktes ‘Som eens drie zwakke punten van jezelf op.’ De klassieke sollicitatievraag waarvan je weet dat ze komt. Een standaardantwoord bestaat niet, wat de vraag extra moeilijk maakt. “Het is de kunst om een zwakte te kiezen waar je een positieve draai aan kan geven. Maar het antwoord moet bij je passen, je mag niet liegen”, aldus Barbel Beyens. Om sollicitanten het nodige vertrouwen


MARK

F facebook.com/markmgzine

Reality check Petra Vandendriessche, Hr-directeur nationale loterij

te geven, bieden de e-coaches van VDAB een videochat op afspraak aan. Zo kunnen kandidaten een gesprek oefenen.

6 Klets niet uit je nek

“Wees tijdens het interview vooral jezelf”, adviseert Stefanie Billiet. “We werken bij Selor met de STAR-techniek voor interviews, en dat gaat vaak over je gedrag in het verleden. Kandidaten vertellen over een situatie van stress of conflict, en leggen uit hoe ze dat hebben opgelost. Wie dan uit zijn nek kletst, valt door de mand. In dit soort interview ben je best zo concreet mogelijk: dat was de situatie, dat waren de moeilijke punten, ik heb me zo gedragen.”

7 Ben jij lekkerding@hotmail.com?

“Niets is gênanter dan een formele mail typen vanuit een ‘grappig’ e-mailadres. Zo verlies je alle geloofwaardigheid”, weet Stefanie Billiet. Ze raadt aan om je socialemediaprofielen op te poetsen en onprofessionele foto’s en statussen te verbergen of te verwijderen. “Wij screenen je sociale media niet, maar je nieuwe collega’s en werkgever kunnen dit wel doen.”

Do’s • • • •

Weet met wie je praat en bereid je voor Wees concreet in je voorbeelden en antwoorden Probeer er (een beetje) uit te springen Leg de nadruk op je ervaringen en vaardigheden

DON’TS •

• • •

Overdrijf niet in je verkooppraatje. ‘Ik heb geen zwaktes’, is geen goed antwoord Spelfouten in je cv zijn dodelijk Verzin geen werkervaring of opleidingen Gebruik een professioneel e-mailadres: ‘beertje78’ maakt niet de beste indruk

“In sollicitatiegesprekken hecht de Nationale Loterij naast ervaring en competentie heel veel belang aan attitude. Helaas merken wij te vaak dat sollicitanten slecht voorbereid zijn. Ze weten weinig tot niets over de job waarvoor ze komen solliciteren en/ of hebben zich nauwelijks geïnformeerd over ons bedrijf. Vaak is de vacaturetekst amper doorgenomen, de website niet of van ver bekeken en worden er quasi geen vragen gesteld. Dat kan veel beter. Drive en engagement zijn essentieel voor een goede sollicitatie.” @PetraVDD

“Kijk naar wat een bedrijf vraagt in een vacature en benadruk dat in je cv” BarBel Beyens VDaB

13


MARK

BRANDLINE

De Antwerpse haven was al een wereldspeler in de 16de eeuw en wil dat ook in de toekomst blijven. Het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen speelt daar een grote rol in.

500 jaar 1955Antwerpse haven 1965 TEKST - Jan Bosteels FoTo - Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen

16DE EEUW Zware stormvloeden zorgen ervoor dat Antwerpen vanaf het begin van de 15de eeuw een vlotte verbinding krijgt met de Noordzee. De Scheldestad neemt de rol over van Brugge en komt tot grote bloei in de 16de eeuw, de Gouden Eeuw van Antwerpen. De stad aan de stroom wordt dĂŠ draaischrijf van de internationale handel.

14

Na de Tweede Wereldoorlog geven het Marshallplan en het Tienjarenplan een enorme impuls aan de uitbouw van de haven van Antwerpen. De (petro)chemie kent een grote bloei. De haven van Antwerpen zal uitgroeien tot de grootste chemiecluster in Europa. De haven ontwikkelt zich op Rechteroever tot aan de Nederlandse grens en vanaf de jaren zeventig ook op Linkeroever.

1863

De maritieme naties kopen de Scheldetol af van Nederland. Na twee eeuwen van tolheffing, blokkades en stagnatie gaat de Schelde weer open. Antwerpen begint zijn tweede leven als wereldhaven en zal zich ontpoppen tot de tweede belangrijkste haven van Europa. In 2013 werd de vrijmaking feestelijk herdacht.


MARK

F facebook.com/markmgzine

1990

De Haven van Antwerpen rondt voor het eerst de kaap van de 100 miljoen ton goederen op jaarbasis. De schepen worden steeds groter, de sluizen, de dokken en de haventerreinen ook, met nieuwkomers als het Delwaidedok (1981), de Europaterminal (1990), de Noordzeeterminal (1997) en de grootste sluis ter wereld, de Berendrechtsluis (1989).

2012

Het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen pioniert met de invoering van het eenheidsstatuut. In het Havenbedrijf worden de verschillen tussen arbeiders en bedienden al aan het begin van 2012 weggewerkt. Alle arbeiders krijgen sindsdien een bediendencontract.

2013

1997

Tot 1997 werd de haven rechtstreeks beheerd door het college van burgemeester en schepenen. In 1997 neemt het Gemeentelijk Havenbedrijf die taak over, een autonoom gemeentebedrijf dat sneller op marktevoluties kan reageren en efficiĂŤnter kan inspelen op de toenemende concurrentie van andere havens. Het nieuwe Havenhuis (oplevering eind 2015) staat symbool voor die nieuwe dynamiek.

De haven van Antwerpen behandelde in 2013 190,8 miljoen ton goederen, een stijging van 3,5 procent in vergelijking met 2012 en een nieuw overslagrecord voor Antwerpen. De overslag van vloeibaar massagoed is de stuwende kracht achter de groeicijfers van 2013. Als de Deurganckdoksluis klaar zal zijn in 2016, bezit Antwerpen de twee grootste sluizen ter wereld. De andere is de Berendrechtsluis, in gebruik sinds 1989. De nieuwe sluis wordt 500 m lang, 68 m breed en 17,8 m diep. Dat is even lang als 28 gelede Lijn-bussen, even breed als een autosnelweg van 19 rijstroken en even diep als een gelede bus lang is. @mark_magazine #havenbedrijfantwerpen 15


MARK

We� me� sterre� e� strepe�!

“Jongeren voelen zich tijdsreizigers. Ze vertrekken ’s ochtends vanuit de 21ste eeuw naar hun werk en belanden daar in de 20ste eeuw”

Peter Hinsse� •

PETER HINSSEN • • 16

auteur van The New Normal, over de impact van technologie op mens, werk en samenleving speaker, consultant & ondernemer werkte onder andere bij Alcatel en voor Sony, ING en Volvo


F facebook.com/markmgzine

DIGITAAL

Netwerken bepalen de toekomst. Daar is Peter Hinssen, auteur en expert wat betreft de impact van technologie op werk en leven, heilig van overtuigd. “Jongeren groeien op met Facebook en Twitter. Ze weten dat hoe meer ze delen, hoe relevanter ze worden. Bedrijven die hun kennis opsluiten, zitten met een probleem.” TEKST - Wim Verdoodt / FOTO - Koen Bauters

In uw boek ‘The New Normal’ omschreef u werk als het moment van de dag waarop mensen oude technologie gebruiken. Is dat nog steeds zo? “Dat is jammer genoeg nog heel actueel, al merk ik wel een kentering. Bedrijven laten hun werknemers steeds betere technologie gebruiken, maar dat betekent niet dat de manier van werken niet verandert. We krijgen een smartphone en een iPad van onze werkgever, maar we werken daarmee volgens de principes die we tien jaar geleden al hanteerden. Voor veel jongeren blijft mijn uitspraak dus gelden. Zij voelen zich tijdsreizigers. Ze vertrekken ’s ochtends vanuit de 21ste eeuw naar het werk, komen daar in de 20ste eeuw terecht, om ’s avonds terug te keren naar het nu.” Waarom geldt dit vooral voor jonge werknemers? “Ik heb jongeren ooit omschreven als ‘digital natives’. Dat was fout. Iedereen die dat wil, kan overweg met nieuwe technologie. In Nederland is meer dan 80 procent van de 60- en 70-jarigen online. Het digitale is niet het exclusieve domein van de 21-jarigen. Het verschil zit in het gebruik van het digitale. De ‘oude’ generatie gebruikt nieuwe technologieën aan de hand van oude mechanismen. Jongeren doen dat aan de hand van de gewoontes die ze gekweekt hebben in netwerken. Dat is wat jongeren onderscheidt. Ze hebben geleerd om zich te gedragen in netwerken zoals Facebook en Twitter. Daar is iedereen gelijk. Rang, stand, strepen en sterren stellen er niets voor. En een goed idee is er een goed idee. Jongeren weten dat hoe meer ze delen, hoe relevanter ze worden. Voor goede

content krijgen ze extra likes. En dan komen ze in een bedrijfsomgeving terecht waar informatie nog altijd erg opgesloten zit en bijgehouden wordt, omdat het bepaalde mensen een machtspositie geeft. Dat klikt niet.” Weten bedrijven hoe ze daar mee moeten omgaan? “Bedrijven zijn daar doodsbang voor. HR zit echt met de handen in het haar. Ze vragen zich voortdurend af hoe ze die nieuwe generatie kan ‘managen’. Het top-down denken heeft zijn beste tijd gehad. Vanaf nu overheerst het bottom-up netwerkdenken.” Geldt dat voor alle bedrijven? “In principe wel, maar ik zie dat vooral bedrijven met veel kenniswerkers hiermee worstelen. Ze vragen zich af hoe ze kunnen inspelen op de vraag naar losse ‘commitments’, naar meer variatie in het werk. Jongeren kijken immers verder dan hun huidige werkgever. Het idee van een contract te tekenen en al hun intellectuele arbeid aan één en dezelfde partij te geven, is achterhaald. Ze willen verschillende boeiende engagementen tegelijk kunnen aangaan. De meeste bedrijven zitten zo niet in elkaar. Tot je naar de raad van bestuur kijkt. Bestuurders zitten vaak in verschillende raden. En dat wordt wel als een plus aanzien. Wel, ik zie een jonge generatie die dat ook wilt: twee dagen hier, twee dagen bij een ander bedrijf en eventueel wat tijd steken in een eigen start-up.” Ik vraag me af of veel jongeren zich in dat beeld herkennen. Waar ziet u dit gebeuren?

MARK

Selor ‘Niet alle fans zijn vriendelijk’ Drie jaar geleden startte Selor met een fanpage op Facebook. Het selectiebureau van de federale overheid wou laagdrempelig en transparant zijn voor sollicitanten. De pagina werd een succes en telde al snel meer dan 10.000 fans. “Inmiddels hebben we meer dan 18.000 Facebookvrienden”, zegt Stefanie Billiet van Selor. “Al zijn ze die niet allemaal even vriendelijk (lacht).” Op de Facebookwall van Selor verschijnen niet alleen vriendelijke bedankjes. Kandidaten uiten er ook hun ongenoegen. Tegenvallende resultaten en de manier waarop testen verlopen, zijn populaire topics. “We kunnen best tegen kritiek, maar soms zijn het gewoon grove beledigingen”, aldus Stefanie Billiet. “Voor ons socialmediateam zijn dat moeilijke momenten. Want zij moeten wel professioneel blijven, ook als de reacties de spuigaten uitlopen.” @selor

Belfius Insurance ‘Op zoek naar de digitale klant’ “Wie online iets zoekt, wil dat snel vinden. Maar dat volstaat niet. Eens gevonden, moet de informatie ook relevant zijn, gemakkelijk raadpleegbaar en op maat zijn. Voor organisaties is dat dé uitdaging”, zegt Joeri Maes. Als digital manager staat hij aan het hoofd van het nieuwe digitale team dat sinds september bij Belfius Insurance online toepassingen ontwikkelt voor pc, tablet en smartphone. “Als een koppel online een woningverzekering zoekt, moeten wij een product op maat kunnen voorschotelen voordat ze afhaken en elders gaan zoeken.” Niet eenvoudig, geeft Joeri Maes toe. “Veel kansen krijg je meestal niet en dus moet je het meteen goed doen. Met ons team werken we daarom hard aan onze ‘schermen’. Staat alles juist? Is het logisch? Vind je vlug wat je zoekt? Die ‘customer experience’ is heel belangrijk.” 17


MARK

DIGITAAL

“Ik ben vaak in de Verenigde Staten en daar gebeurt dit echt. Er ontstaat daar een generatie ‘global citizens’ die meerdere dingen tegelijk wilt. Als ik een lezing geef aan een unief of hogeschool, zit daar een rusteloos publiek dat van alles tegelijk wil doen. ‘Life’s too short’.” Tegelijk solliciteren er hier veel jongeren voor een job bij de overheid, net omwille van de jobzekerheid. Dat staat daar toch haaks op? “Het zal een combinatie van beide zijn. Vorig jaar ben ik hier komen spreken voor afstuderende ingenieurs. Heel wat van hen ambieerden een job bij de spoorwegen of de post, maar er waren er ook veel bij die het ondernemerschap zagen zitten.” Is dat niet altijd zo geweest? “Ja, maar nu zijn de mogelijkheden en de kansen daar. Misschien wilden mensen dat vroeger ook, maar ze deden het niet. De meesten kozen voor een zekere job. Ik kom veel veertigers tegen die na twintig jaar carrière zeggen dat ze maar wat graag een eigen start-up hadden willen hebben. Ze vragen zich af wat ze met hun loopbaan hebben gedaan. Ik denk dat er een generatie aankomt die het anders zal doen. Toen ik afstudeerde en zei dat ik zelf iets wou starten, dacht men dat ik een onnozelaar was. Toen koos je voor een groot bedrijf of voor een kmo. Nu is ondernemen veel hipper. Gent zit vol met start-ups. De cultuur die daar leeft, steekt een hele generatie aan om coole

18

dingen te doen. Veel medewerkers van die start-ups hebben allemaal een nevenactiviteit en zijn met hun eigen ideeën bezig. Die bedrijfsleiders stimuleren dat, want ze weten dat ze daar op termijn eventueel in kunnen participeren.” Kan een klassiek groot bedrijf de cultuur creëren of nabootsen die leeft bij een start-up? “Dat wordt dé grote uitdaging, maar ik ben overtuigd van wel. Er komt een generatie aan die niet meer gelooft in klassieke patronen en geen zin meer heeft in ‘corporate politics’. De truc voor klassieke ondernemingen wordt om entrepreneurship en netwerkdenken te stimuleren. Een tijd geleden hebben een Nederlands en een Duits bedrijf enkele van hun jonge talenten een paar maanden laten doorbrengen in Silicon Valley. De motivatie van HR was ‘dat ze er iets mee moesten doen’, anders gingen ze het bedrijf toch verlaten. Het ging om jongeren die bij wijze van spreken hele dagen klaagden over de oude structuren en cultuur van hun werkgever. In Silicon Valley werden ze ondergedompeld in een andere cultuur, hadden ze contact met start-ups, werkten ze met de nieuwste technologieën. Daarna kregen ze de opdracht van hun werkgever om strategieën uit te werken die hun organisaties, een bank en een verzekeringsbedrijf, binnen de kortste keren op hun kop zouden zetten. Er kunnen dan twee zaken gebeuren: of ze ontdekken dat hun eigen bedrijf het nog zo

Nationale Loterij ‘Open, eerlijk en positief’ Meer intrapreneurship en innovatie en minder ‘red tape’. De Nationale Loterij maakt werk van een nieuwe, transparante bedrijfscultuur. Om medewerkers en leidinggevenden zowel betrokken te maken als ‘goesting’ te doen krijgen, werd 2013 afgesloten met een brainstorm rond de Loterij van morgen. “20 procent van alle medewerkers was bij deze sessies betrokken”, zegt HR-directeur Petra Vandendriessche. “We polsten naar wat er leeft op de vloer en waar onze medewerkers warm voor lopen. Als we willen dat ze zich het plezier van onze spelers kunnen inbeelden, moeten we er ook voor zorgen dat het plezant is op het werk.” Tijdens de brainstormsessies werden leidinggevenden gestimuleerd om de ruimte te creëren die medewerkers toelaat om het beste uit zichzelf te halen. “Zo willen we bereiken dat onze mensen vooral ‘voedende’ gesprekken voeren: open, eerlijk, constructief en positief”, aldus Petra Vandendriessche. @NatLot_Belgie


MARK

F facebook.com/markmgzine

“Bestuurders zitten vaak in verschillende raden. Ik zie een jonge generatie die dat ook wil: twee dagen hier, twee dagen daar en eventueel wat tijd steken in een eigen start-up” Peter HInssen

slecht niet doet en ze zingen een toontje lager, of - en dat gebeurde bij de verzekeringsmaatschappij - er ontstaan briljante ideeën. Het verzekeringsbedrijf heeft die ideeën uitgevoerd, de ontwikkeling ervan ondersteund en die jongeren innovatief laten zijn. Dat is hoe het moet: eigen mensen leuke dingen laten doen. Vaak zie je dat bedrijven de ‘coole stuff’ uitbesteden aan externe bureaus. Wat overblijft voor de eigen medewerkers, is het klassieke werk. Die bedrijven, zeker de grote die daar de middelen voor hebben, zouden beter hun eigen creatieve bureaus installeren en ze de middelen geven om innovatief te zijn. Dat kan, maar je moet het durven. Anders wordt het moeilijk om de komende generatie op te vangen.”

zen gezogen, gewoon omdat er een nieuw aanbod ontstaat dat mogelijk gemaakt is door technologie. Airbnb is geen technologiebedrijf, maar ze veranderen wel de wereld van het hotelwezen. Volgens dezelfde principes is PayPal één van de financiële reuzen van Amerika aan het worden. In Azië is het nog hallucinanter. Terwijl de banken er naar mekaar kijken, heeft een Chinese ondernemer het internetplatform Alibaba opgericht. Bedrijven kunnen er hun goederen verkopen. Alibaba weet dus perfect hoe liquide zijn klanten zijn, hoeveel ze verkopen, aan welke prijzen enzovoort. Wel, het resultaat is dat Alibaba die Chinese kmo’s nu ook kredieten verstrekt, op basis van die bedrijfsinformatie.

Welke rol speelt technologie daarin? “Een grote, al hoef je geen technologiebedrijf te zijn om de wereld te veranderen. Je kan technologie ook slim gebruiken. Silicon Valley was vroeger de ‘hightech capital’ of the world. Nu is het de ‘industry disruption capital’ aan het worden. Het zit vol ondernemingen die in essentie geen technologiebedrijven zijn, maar wel technologie gebruiken om sectoren te veranderen. Netflix is geen technologiebedrijf, maar het gebruikt technologie wel om de wereld van tv-kijken te veranderen. Een ander voorbeeld is Airbnb. Via hun website kan je online bij mensen thuis een kamer boeken. Elke dag worden er zo 150.000 slaapplaatsen geregeld, wereldwijd. Die worden uit het hotelwe-

Informatie wordt dus nog belangrijker dan het al was? “Het zal in veel sectoren voor een enorme verandering zorgen. De opgave voor klassieke bedrijven wordt om zich wendbaar te tonen. Doen ze dat niet, worden hun eigen structuren de grootste belemmering om te overleven. Vroeger bepaalde wat de concurrentie deed hoe snel of hoe traag je als bedrijf moest innoveren. Nu wordt dat bepaald door je klanten en het netwerk waarin zij zich bevinden. Kan ik even snel evolueren als mijn cliënteel? Dat is de vraag die elke onderneming zich nu moet stellen.”

Belfius ‘Werken waar en wanneer je wilt’ Met meer dan 1.000 sharepointsites die medewerkers de mogelijkheid bieden om samen aan projecten te werken, maar die ook gebruikt worden voor training, is het digitale werken goed ingeburgerd bij Belfius. “De vraag naar tele- en thuiswerk neemt snel toe”, zegt Mark Vansweevelt, head of shared services HR. “Omdat de technologie er is, maar ook omdat werknemers andere verwachtingen hebben. Ze willen werken waar en wanneer ze willen.” Bij Belfius kiest per maand ongeveer 20 procent van de medewerkers voor telewerk, gemiddeld twee dagen per week. Al zijn er ook werknemers die het kantoor boven thuis verkiezen. “Omdat ze privé en werk graag gescheiden houden”, weet Mark Vansweevelt. “Van managers vergt het ook een aanpassing. Als ze hun medewerkers niet zien, vrezen ze de controle te verliezen.” @Belfius

Jouw mening? Discussieer mee via @hinssen @mark_magazine

19


MARK

FIN DE CARRIERE

Op de rand van Bijna 60 zijn ze, op de wip tussen blijven werken en genieten van de welverdiende rust. Hoe pakken deze bijna-gepensioneerden de laatste jaren van hun loopbaan aan? TeksT - Jan Bosteels / FoTo - Bart Dewaele

‘Ik wil tot mijn 65ste blijven werken’ Op haar 59ste maakte Ingrid Van Mackelenbergh een carrièreswitch bij Securex, het bedrijf waar ze al 35 jaar werkt. “Ik kon het tempo niet meer aan, en zocht een job die meer bij mijn talenten past.”

O

p haar vijftigste ruilde juriste Ingrid Van Mackelenbergh de juridische dienst van Securex in voor de afdeling interne communicatie. Op haar negenenvijftigste maakte ze een nieuwe carrièresprong binnen het bedrijf waar ze al 35 jaar werkt. Ingrid is nu verantwoordelijk voor de dienst Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO). Een carrièreswitch zo laat in je loopbaan, het is vrij ongewoon. “De opkomst van de sociale media in de communicatie, met Facebook en Twitter, dat ging me een beetje te snel”, zegt Ingrid. “Ik ben veel langzamer. En ik heb de reflex om van alles de juridische implicaties te zien en de communicatie eerst volledig af te stemmen voor het op Twitter mag. Terwijl je met sociale media natuurlijk net heel snel op de bal moet spelen.”

de toekomst nog veel belangrijker zal worden. Ik ben er heel trots op dat ik net voor mijn zestigste zo’n prachtige job kreeg aangeboden. Mijn achtergrond als juriste en in communicatie, gekoppeld aan mijn kennis van het bedrijf, maken me geschikt voor de job. Ik ken iedereen hier, van de voorzitter van de raad van bestuur tot de medewerker.” Oorspronkelijk mocht Ingrid op haar 60ste met pensioen, maar op haar 58ste besloot de Belgische regering dat iedereen langer moest werken. “Ik ben daar een dag niet goed van geweest en toen heb ik de knop omgedraaid. Ondertussen vind ik mijn nieuwe job zo leuk dat ik tot mijn 65ste wil blijven. Vanaf 2014 werk ik wel halftijds, net als mijn man.”

Halftijds

De afgelopen jaren is bij Ingrid een besef gerijpt. “Ik had het nooit durven denken, maar oud worden is leuk. Je hebt meer ervaring en maturiteit en de meeste dingen worden veel gemakkelijker. Nog een groot voordeel: wat de anderen van mij denken, kan mij niets meer schelen. Terwijl mijn kinderen – ik heb er vier – nog veel meer bekommerd zijn om wat de mensen zullen denken en of ze er wel bijhoren. Daar heb ik allemaal geen last meer van.”

Ingrid Van Mackelenbergh verloor er de moed niet bij en vond een nieuwe uitdaging. “Onze directie is van het principe dat een job bij je talenten moet passen en niet omgekeerd. Ik werd Corporate Social Responsibility-director omdat ik me bij communicatie al voor 20 procent bezighield met MVO en me dat erg goed lag. Bovendien beseffen we bij Securex dat MVO in

20

Eén wErkgEvEr

“Ik was 58 toen de regering besloot dat iedereen langer moest werken. Ik ben daar een dag niet goed van geweest. Daarna heb ik de knop omgedraaid’’ IngrID Van MackelenBergH (60)


MARK

F facebook.com/markmgzine

het pensioen ‘Minder solidariteit onder jonge collega’s’ Achttien maanden scheiden Pierre Van Damme, net 59 geworden, van zijn ambtenarenpensioen. “Ik blijf even hard werken als altijd.”

P

ierre Van Damme heeft zijn hele carrière doorgebracht bij - even diep ademhalen - de Directie-generaal Personen met een handicap van de FOD Sociale Zekerheid. Hij doorliep er alle echelons van bestuurssecretaris tot adviseur-generaal en gaat wellicht over anderhalf jaar met pensioen. “De komende achttien maanden zal er voor mij niets veranderen. Ik blijf met dezelfde inzet werken. Ik zal niet - zoals sommigen van ambtenaren verwachten - mijn ziektedagen opnemen. Ik heb er ook vertrouwen in dat mijn jongere collega’s me de kans zullen geven om even hard te blijven werken.” “Wat zijn mijn pluspunten als oudere werknemer? In de eerste plaats mijn ervaring. Je leert ook alles beter relativeren, je leert afstand nemen. Met ouder worden pak je de dingen beredeneerder aan.” Minder solidariteit

“Ik zal niet, zoals sommigen van ambtenaren verwachten, mijn ziektedagen opnemen” PIerre Van Damme (59)

De FOD Sociale Zekerheid is het bekendste voorbeeld van een overheidsdienst die zich de afgelopen jaren helemaal heeft aangepast aan Het Nieuwe Werken: een grote mate van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid bij de werknemers, die massaal thuis telewerken op het moment dat hen het best uitkomt. Pierre doet ook aan telewerken, maar hij heeft er bedenkingen bij. “Ik merk onder de nieuwe generatie min-

der solidariteit, collegialiteit en loyaliteit. Dat is bijna onvermijdelijk als iedereen zelf zijn uurrooster kan bepalen. Kijk, collega’s hoeven mekaar natuurlijk niet alle dagen te zien. Maar als je contact met collega’s wekenlang alleen bestaat uit telefoons en mails, is dat volgens mij toch niet hetzelfde als in de tijd toen we nog alle dagen op elkaars gezicht konden en mochten kijken.” Genieten “Ik heb me altijd voorgenomen om op mijn zestigste met pensioen te gaan, bij voorkeur rond mei-juni. De maanden waarin de zon je toelacht, de maanden waarin ik met ‘t Klein Muziekske, de band waarin ik klarinet speel en die ik zo’n beetje bestuur, de meeste optredens heb. Ik kijk er ook naar uit om te reizen en om meer tijd met de kinderen en kleinkinderen en met mijn toffe vrienden door te brengen. Kijk, ik ga niet met pensioen omdat ik niet meer wil werken, maar omdat ik nog van het leven wil genieten. De kans is groter dat ik dat nog vijf jaar kan doen op mijn 61ste dan op mijn 65ste.” Ben jij klaar om met pensioen te gaan? Of geef je je carrière nog een wending? Discussieer mee via @Selor @SecurexTalent

Het Generatiegeschenk: matchmaker tussen oud en jong Er loopt iets mis op de Belgische arbeidsmarkt. Heel wat jongeren vinden geen baan door hun gebrek aan ervaring. Tegelijk sijpelt heel wat kennis uit bedrijven weg omdat oudere werknemers massaal met pensioen gaan. Daar wil Het Generatiegeschenk iets aan doen door stoppers en starters via een online ‘matchmaker’

met elkaar in contact te brengen. De tool koppelt oudere werknemers en starters op basis van beroepscategorie en woonplaats. www.generatiegeschenk.be

@vdab_be 21


MARK

STUDENT

‘Verzekeringen saai? Ik denk het niet’ Een summer school die het hele jaar duurt. Zo geeft Belfius Insurance studenten zoals Kelly Vermeulen de kans om tijdens hun studies werkervaring op te doen. TeKST - Wim Verdoodt / FOTO - Bart Dewaele

D

rie jaar geleden hoorde Kelly Vermeulen via een docent dat Belfius Insurance op zoek was naar jobstudenten voor haar Summer school. “Ik zag er meteen de voordelen van. Als student financiën en verzekeringen ervaring opdoen in de sector waar je later aan de slag wil, is een buitenkans.” Belfius Insurance voorzag twintig plaatsen, maar ontving een pak meer aanvragen. Kelly Vermeulen had geluk. Ze werd geselecteerd en startte haar vakantiejob tijdens de zomer na haar eerste jaar. Inmiddels zit ze in haar derde en laatste jaar en is de Summer school van Belfius Insurance een succes. Er zijn voortdurend zo’n twintig studenten aan de slag. “Ik startte in de zomer met de training”, herinnert Kelly Vermeulen zich. “Daarna werkte ik regelmatig tijdens de week, in combinatie met mijn studies.”

“Ik zou hier graag werken, maar ik wil ook nog verder studeren” Kelly Vermeulen student

Belfius Insurance Summer school: iets voor jou? 22

Veel Veranderingen Als laatstejaarsstudente is Kelly’s agenda vrij druk. Daardoor is het van november geleden dat ze nog werkte in het kader van de Summer school. Ze doet dit jaar wel haar stage bij Belfius Insurance. “Bij de commerciële cel van de dienst organisatie en ondernemingen, waar ik de voorbije maanden gewerkt heb. Ik doe daar allerlei zaken: administratie, kwij-

De Summer school van Belfius Insurance laat succesvolle studenten financiën en verzekeringen kennismaken met een aantal basistaken van het verzekeringsberoep. Na je opleiding, die ’s zomers plaatsvindt, werk je het hele jaar door één tot anderhalve dag per week voor

tingen opstellen, een stukje boekhouding, helpen met aanbestedingen… Het is heel verschillend.” En boeiend, vindt ze. “Omdat je daar normaal alleen maar over leest in je cursus. Dankzij de Summer school beleef ik het echt. Het is trouwens echt wel een gevarieerd wereldje.” Daarmee pareert ze de kritiek dat verzekeringen ‘saai’ zouden zijn. “Het hangt ervan af wat je interessant vindt. Ik ben ervan overtuigd dat elke student een expertise vindt binnen de verzekeringswereld die hem of haar boeit. Bovendien verandert de regelgeving voortdurend. Saai zou ik het zeker niet noemen (lacht).” niet bazig Over Belfius Insurance als werkgever is ze tevreden. “Ik werk er nu met een uitzendcontract als jobstudent, dus het zal nog wel iets anders zijn als je er werkt als werknemer, maar ik vind de sfeer in het bedrijf leuk.” Of ze er ook aan de slag wil als ze afstudeert? “Graag, maar ik denk er ook aan om nog verder te studeren. Dat moet ik dus nog even bekijken.”

@mark_magazine

Belfius Insurance als jobstudent, op de hoofdzetel of op locatie. Je wordt begeleid door ervaren collega’s, krijgt opleiding én een loon. geïnteresseerde studenten sturen een mail naar recruitment@belins.be.


F facebook.com/markmgzine

INFOGRAM

MARK

De 4 grote VDAB-scholen Bron: @vdab_be

1

De Bedrijfsschool PER JAAR

12.000 individuele beroepsopleidingen (vooral in bouw en dienstensector)

562 instapstages (voor jonge schoolverlaters, sinds 1/2/13)

+

alle Vlaamse bedrijven = 1 groot opleidingscentrum

De Onderwijsschool

2 VDAB leidt jaarlijks

6.000 ‘leerlingen’ op dankzij partnerships met het onderwijs

Voor elk wat wils: knelpuntvacatures, tweedekansonderwijs, hoger beroepsonderwijs & professionele bachelor 3

60

De VDAB-school 800

centra

instructeurs

100

klantenconsulenten

> focus op praktijk, theorie, attitude & sollicitatietraining 2012 > 60.000 cursisten > 70% vindt werk na (geslaagde) opleiding

4

De Onlineschool Per jaar

25.000 cursisten

50.000

inschrijvingen

270

gratis webcursussen & mobile apps

Vind jouw opleiding via: e-leren.vdab.be • vdab.be/flexitraining • vdab.be/mobility

23


MARK

CARRIERE

Het sexappeal van de cel Het loopt storm in de gevangenis. Met studenten die er stage willen doen. De gevangenis van Gent wordt overspoeld door aanvragen uit allerlei soorten richtingen. Wij pikten er Lise Donckers uit. TEKST - Thalisa Devos / FOTO - Wendy Marijnissen

L

ise Donckers is 22 en studeert pedagogiek en onderwijskunde. Ze liep de voorbije drie maanden stage in de gevangenis van Gent. Momenteel zoekt ze een job in het gevangeniswezen. Een droomjob, zegt ze zelf. “Ik merk dat het de laatste tijd erg populair is om stage te lopen in de gevangenis. Volgens mij heeft het veel te maken met het mysterie dat errond hangt. Je weet niet wat er zich binnen die muren afspeelt. Tenzij misschien wat je op televisie eens zag. Voor mij is het altijd mijn droom geweest in de gevangenis terecht te komen. Om gedetineerden te helpen dan. Van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in en geïntrigeerd door wat er allemaal gebeurt in een gevangenis.”

Het was een ongelofelijke ervaring. Je weet op voorhand wel dat je sommige dingen zal moeten kunnen loslaten en niet mee naar huis nemen, maar het effectief doen, is natuurlijk nog iets anders. Er gelden ook bepaalde regels in de gevangenis. Die er niet zonder reden zijn. Zoals een dresscode. Het is bijvoorbeeld niet aan te raden met een diep decolleté te komen werken. Dat is allemaal wel logisch, maar de eerste weken ben je toch heel braaf. Gedurende drie maanden heb ik eigenlijk geen enkele negatieve ervaring gehad. Natuurlijk word je wel eens nagefloten. Gebeurt dat niet buiten de gevangenismuren dan?”

DresscoDe

“Alles staat en valt met de penitentiaire regels in combinatie met de manier waarop je jezelf opstelt. Ik ben altijd heel vriendelijk geweest en heb de gedetineerden altijd met respect behandeld. Respect dat je dan ook terugkrijgt. Gedetineerden blijven tenslotte een kwetsbare groep. Om hen weerbaarder te maken, is het belangrijk aan reïntegratie te werken. Het liefst zou ik lesgeven binnen de gevangenismuren. Veroordeelden die vrijkomen en een deftige opleiding gehad hebben, krijgen op die manier misschien sneller een nieuwe kans. Zo kunnen we de negatieve sfeer die nu nog rond het gevangeniswezen hangt - ‘ze kosten alleen maar geld die criminelen’- mee helpen omvormen.”

“Mijn stage was een droom. Het was niet gemakkelijk om binnen te geraken. Blijkbaar zien ze daar niet vaak studentes uit de opleiding pedagogiek, maar vooral maatschappelijk werkers en criminologen. Als voorbereiding heb ik uren en uren in de bib doorgebracht en heel veel gelezen. Ik was behoorlijk zeker dat dit mijn ding zou zijn. Eenmaal aan het werk, bleek dat ook zo te zijn. Ik combineerde het meelopen in de praktijk met kwalitatief onderzoek voor mijn masterproef. Op die manier kon ik dingen mee helpen opzetten, overlegmomenten bijwonen, maar ook individuele gesprekken voeren en lessen bijwonen. 24

respect

@mark_magazine


MARK

F facebook.com/markmgzine

‘Ik ben een halve gedetineerde’ VDAB-detentieconsulent Franky Van Belleghem werkt sinds 1994 in de Brugse gevangenis. Hij helpt gedetineerden bij de zoektocht naar een job. TEKST - Wim Verdoodt / FOTO - Bart Dewaele

I

n elke Belgische gevangenis werkt er een detentieconsulent van de VDAB. In Brugge is dat Franky Van Belleghem. “Ik doe dit al sinds 1994. Soms voel ik me een halve gedetineerde”, lacht hij. Voor de echte gedetineerden is werk vinden iets om naar uit te kijken. Meestal is het een voorwaarde om vervroegd vrij te komen. Een gevangene kan zich veertien maanden voor de dag waarop hij vervroegd kan vrijkomen, inschrijven bij de VDAB als vrije werkzoekende. Die termijn is nodig omdat gedetineerden een bijzonder parcours doorlopen. “Tijdens die veertien maanden worden gevangenen die een job willen zoeken, getest op hun competen-

“Als voorbereiding op mijn stage in de gevangenis heb ik uren en uren in de bib doorgebracht” Lise Donckers

“Werkgevers zoeken bepaalde talenten. Als een ex-gevangene die heeft, is er kans op een job.” Als detentieconsulent probeert Franky Van Belleghem werkgevers te overtuigen van de gevangenen die hij begeleidt. “Net als andere VDAB-consulenten leg ik afspraken vast, zodat werkgevers en werkzoekende gevangenen elkaar kunnen ontmoeten.” Ritme kwijt Elk jaar vinden een paar tientallen gedetineerden de weg naar een job. Gemakkelijk is dat niet. “Wie

“Sommige gevangenen kampen met een agressie- of drugprobleem. Ook dat moet aangepakt worden” FrAnKy VAn BEllEgHEm VDAB ties. Dat gebeurt door de VDAB. Tegelijk moeten er een aantal zaken geregeld worden die belangrijk zijn voor hun voorwaardelijke invrijheidsstelling. Sommige gevangenen hebben drugs- of agressieproblemen. Dat moet aangepakt worden, net als het zoeken van een woonst. Die veertien maanden zijn echt wel nodig”, legt Franky Van Belleghem uit. Zien werkgevers het trouwens zitten om ex-gedetineerden in dienst te nemen? “Dat valt best mee. Veel hangt af van hun misdrijf. Een pedoseksueel ‘verkopen’ aan een werkgever is vanzelfsprekend zeer moeilijk. Ook diefstal ligt moeilijk. Dat is een kwestie van vertrouwen. Een werkgever zal zo mogelijk sneller iemand aanwerven die een passiemoord gepleegd heeft dan een dief.” Maar net als overal, kijken werkgevers vooral naar wat iemand kan, ook al komt die uit de gevangenis.

een paar jaar weg is van de arbeidsmarkt, mist vaak wat ritme en ook de kennis verwatert. Bovendien zijn heel wat gevangenen laaggeschoold”, legt Franky Van Belleghem uit. Toch is hij overtuigd van zijn werk. “Een gevangene die een job vindt, is daar fier op. We merken ook dat het hebben van werk mensen op het goede pad houdt. De kans op recidive daalt. Het leukste is als ze me achteraf contacteren, om te zeggen dat alles goed gaat en ze nog steeds aan de slag zijn.” Wat zou jij ervan vinden ervan om samen te werken met een ex-gevangene? Of heb je er ervaring mee? Discussieer mee via @vdab_be #tweedekans

25


MARK

CASE

Mobiele payroll advisor? Elke dag een nieuwe uitdaging! nieuwe wetgeving zoals het eenheidsstatuut, verschillende sectoren, de levendige sociale wetgeving en een diversiteit aan bedrijfsculturen … Ze zorgen ervoor dat de job van An Decoster geen dag dezelfde is. TEKST - Wim Verdoodt / foTo - Wendy Marijnissen

A

n werkt als mobiele payroll advisor bij SD Worx. Mobiel betekent dat ze bijna elke dag op locatie werkt, bij klanten. Net als haar collega’s heeft An meerdere jaren relevante praktijkervaring. “Elke payroll professional met een passie voor klanten, payroll en sociale wetgeving kan terecht bij SD Worx. Voor de functie van interne payrollconsulent krijg je een basisopleiding die je wegwijs maakt in de sociale wetgeving, loonadministratie en onze payrollpakketten. Voor de functie van mobiele payroll advisor verwachten we minstens drie jaar relevante ervaring in payroll en sociale wetgeving”, legt Nathalie Stokmans van HR uit. “Voor onze payroll advisors zorgen we voor permanente opleiding en ontwikkeling. Ze krijgen ook steun van een mentor: een ervaren collega die hen bijstaat met raad en daad.” Key profiel Payrollexpertise is essentieel voor SD Worx. “550 van onze 1.775 Belgische werknemers werken in payroll, waarvan 62 extern bij klanten. We werven voortdurend advisors aan”, weet Natacha Van Den Langenbergh. Zij is verantwoordelijk voor een van de drie teams mobiele payroll advisors. Als mobiele payroll advisor krijg je allerlei vragen, weet An Decoster uit ondervinding. “Als ik op locatie werk, ben ik daar

als payrollspecialist, maar tegelijk ben ik een aanspreekpunt voor alle kennisdomeinen van SD Worx, zowel op vlak van payroll, HR als tax & legal. Die totaaloplossing is een grote meerwaarde voor onze klanten.” De projecten van An zijn zo divers als haar ‘klanten’. “Soms ben ik één dag op locatie, bijvoorbeeld om de eindejaarspremies te berekenen. Maar het kan ook dat ik enkele weken voltijds word ingezet om volledige payrollprocessen over te nemen. Het is die afwisseling die het boeiend maakt.” “Je moet echt een teamplayer zijn die goed met veranderingen om kan”, geeft Natacha Van Den Langenbergh nog mee. ToeKomsTperspecTief

An(l) aan het werk bij een klant.

“Als consultant ben ik gedreven om te adviseren en gebeten om te weten” An DECoSTER SD Worx

“Geen enkele functie bij SD Worx is een eindpunt. Er zijn talloze horizontale en verticale doorgroeimogelijkheden. Mobiele payrollmedewerkers worden daarom vooral op attitude, motivatie en leervermogen aangeworven. Payroll en sociale wetgeving zijn belangrijke aspecten binnen HR. Dat 550 van onze medewerkers in payroll werken, maakt duidelijk dat deze kennis nuttig is in veel functies binnen ons bedrijf”, besluit Nathalie Stokmans. Meer info over de job van mobiele payroll advisor vind je op www.sdworx.be/ mobiele-payroll-advisor @SDWorxBelgie

Colofon: MARK Magazine is een uitgave van Mediahuis, Content Connections / Verantwoordelijke Uitgever: Hans De loore / Business Manager: Patrick Boon / Marketing & Advertentie: Sabrina Pinxten / Hoofdredacteur: Wim Verdoodt / Redactie: Els Bellens, Jan Bosteels, Thalisa Devos / Eindredactie: Delphine Buyle / Fotografie: Wendy Marijnissen, Koen Bauters, Bart Dewaele, Corbis / Vormgeving: Joke Van Camp / Contact: markmagazine@mediahuis.be

26


MARK

F facebook.com/markmgzine

je avondeten kiezen is al moeilijk genoeg. Een job vinden hoeft dat niet te zijn.

Surf naar www.vdab.be/jongeren

(elke werkdag van 8 tot 19u)

27


MARK

d n e l StrA 1

A1 volledig van de Audi t” h ic ez “g oie et de e dat het mo in orde is m to ct p fe o er er p e t zi ie Ik ing – iets n omt. Als er or een oploss k vo t t ch o b re et jn h zi tot a ik tot op nciers uit lektronica, g a’s en levera eg ll co e rn verlichtingse te et in 1 door enwerking m oel hoe de A m ev g sa e er w d n au n zo in ij een bij eid toont. Het geeft m ige schoonh ed ll heel Europa! vo jn zi g jn verlichtin middel van zi moesen, ur verlichting Charlotte Ver iteitsingenie al w K s, el ss Audi Bru

Solliciteer nu! 28 www.audibrussels.com/career


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.