Huis in Frankrijk

Coup de foudre

Als de zomer voorbij is en veel landgenoten uit Frankrijk zijn teruggekeerd, krijg ik meestal wel een paar mailtjes met verzoek om advies over een Frans huis. Vaak gaat het om een coup de foudre; men is op slag verliefd geworden op een huis ergens op een mooi plekje in la douce France. De betreffende persoon heeft een bord À vendre zien staan of een advertentie in het raam van een makelaar of notaris. Toch leidt dit niet altijd tot de aankoop van het bewuste huis. Waarom gaat het dan niet door? Er is een aantal oorzaken aan te wijzen. 1. Het huis is er slechter aan toe dan op het eerste gezicht leek en de aspirant-koper schrikt terug voor te veel grands travaux. En natuurlijk de extra kosten die dit met zich meeDE PRAKTIJK Hein Verdam is auteur van het boek: ‘Een eigen huis in Frankrijk - kiezen, kopen & opknappen’. Meer info: heinverdam@planet.nl

brengt. 2. De huidige eigenaar rekent zich rijk en denkt dat elke buitenlander grif geld wil betalen voor een leuke bouwval. Gelukkig zijn de meeste Nederlanders uiteindelijk vrij nuchter als het om geld gaat. 3. De verkoper of de makelaar doet beloftes die uiteindelijk niet waargemaakt kunnen worden. Denk hierbij aan het verlenen van een permis de construire (bouwvergunning), medewerking van buren of het aanleggen van voorzieningen door de overheid of het energiebedrijf. 4. Bij nader inzien blijkt er sprake te zijn van geluids- of stank- of wateroverlast omdat de eerste bezichtiging midden in de vakantie plaatsvond. De naburige fabriek was dicht en van overstroming was die droge zomer even geen sprake. 5. Het object blijkt te groot, te klein of te ver van de bewoonde wereld voor het gebruik dat de toekomstige eigenaar voor ogen heeft. Kortom, een vergissing is snel gemaakt, maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Om een vergissing te voorkomen, heb ik de volgende tips:

1. Neem een nuchtere metgezel mee als je een huis (opnieuw) gaat bekijken. 2. Wees geduldig en niet te happig. 3. Stel kritische vragen en vraag schriftelijke garanties. 4. Ga op verschillende tijden van de dag en liefst ook in verschillende seizoenen kijken. 5. Maak vooraf een lijst met eisen waar een huis aan moet voldoen.

HUIS & RECHT Mr. Isabelle Flipse is intermediair voor Franse juridische zaken. Kantoor Flipse BV, info@kantoorflipse.nl, www.kantoorflipse.nl.

Een complexe nalatenschap

Stel dat u met uw Franse woning inmet overleg met een Franse notaris. Met eens stuit op een acuut probleem of hem/haar onderzoek ik de eigendomssituaeen niet-alledaags vraagstuk. Dan tie en bekijk of er ook Franse testamenten bent u blij met een adviseur die niet alleen zijn. Is de situatie helder, dan kan de Franse twee decennia ervaring heeft in ‘de Franse nalatenschap worden afgewikkeld. juristerij’, maar ook in staat en bereid is om In het geval van meneer A echter moeten we met haar team letterlijk de handen uit de al snel concluderen dat hij niet de enige mouwen te steken. eigenaar is van het mooie perceel. De ruim In deze en de volgende columns geef ik een vier hectare grond blijkt 35 jaar geleden te kijkje in twee recente dossiers waarin heel zijn aangekocht door A sámen met twee wat meer kwam kijken dan specifieke kennis toenmalige buren. Dit opdat er niet ineens van het Franse recht en het aansturen van de een ‘vreemde’ een grote villa op zou kunnen Franse notaris of advocaat. bouwen die ieders unieke zeezicht zou Het is 2017 als ‘meneer A’ overlijdt. Hij laat kunnen verpesten. Het voornemen was om onder meer een prachtig perceel grond in de het perceel kadastraal te splitsen, waarna Var na, met zeezicht en een schattig klein ieder een mooie uitbreiding van zijn tuin kon huisje erop. Mij wordt gevraagd de afwikkebewerkstelligen. A kocht en betaalde het ling van dit Franse deel van de nalatenschap grootste deel, namelijk zo’n 25 duizend vierte begeleiden. Mijn dagelijks werk, dus ik kante meter. weet wat me te doen staat. Ik begin steevast U ziet de bui al hangen... De gezamenlijke koop werd netjes geformaliseerd, maar de beoogde splitsing volgens de gemaakte schetsen raakt in de vergetelheid. En zo kon het gebeuren dat de registers nog steeds drie eigenaars en indivision (in onverdeelde eigendom) vermelden. Nu hoeft zoiets geen ramp te zijn, zolang de oorspronkelijke eigenaars nog maar traceerbaar zijn, de landmeetkundige gegevens accuraat, en iedere eigenaar wil en kan meewerken. Maar dan zou deze casus natuurlijk geen spannende anekdotes opleveren en ziedaar: naast meneer A was ook een andere mede-eigenaar inmiddels overleden en was de derde niet alleen gescheiden, maar ook persoonlijk faillie t. Tot schrik van de Nederlandse erfgenamen begon de waardevolle nalatenschap aardig complex te worden! Het vervolg leest u in de winteruitgave van dit magazine...