De markt kan grillig zijn, de geldbeugel veel minder

Al jaren is de Vlaamse landbouwbeurs in Gent een ontmoetingsplaats tussen landbouwers onderling, maar ook tussen de bedrijfswereld en de landbouwers. De recente editie kende een enorme opkomst, op zich is dat al wat verwonderend te noemen. Maar wat me in de vier dagen beurs misschien nog het meest opviel, is toch het enthousiasme waarmee de gehele sector praat over ondernemen. Natuurlijk ging het over de hogere grondstofprijzen of het stikstofdebat, maar zo vele malen vaker ging het over ondernemen en over koeien. Dat laatste is gezien ondergetekende niet vreemd, ik zie een veehouder me nu niet meteen aanspreken over een tractor. Te vaak wordt in ongeveer elk debat vergeten dat landbouw een economisch gegeven is, zoals een bakkerij, een winkel of welk bedrijf dan ook. Maar er is, wat mij betreft, wel een groot verschil met deze. Waar ondernemen vooral rekening houden is met het marktgegeven, is dat voor een landbouwer niet tot dit beperkt. De invloed van het weer, maar ook de grillen van de politiek en soms ook de maatschappij spelen toch een steeds grotere rol in het ondernemen van een veehouder. Zo bleef het verhaal van een vleesveehouder me bij tijdens ons gesprek op Agriflanders. Hij was al jaren terug overgeschakkeld op een kleinschalig vleesveebedrijf en naar een biologische productie. Hij had geen opvolger en zocht naar een rendabele, maar kleinere omvang. Op aangeven van een aantal van zijn trouwere klanten schakelde hij over op biologisch geproduceerd rundvlees. Een jaar terug was hij volledig overgeschakeld en verkocht hij biovlees aan zijn klanten. Omwille van de hogere kosten wilde hij daarvoor een toeslag vragen, maar al snel meldde een van zijn klanten dat zijn vlees te duur was. Biovlees was wel goed voor hem, maar de prijs moest echt niet hoger. De ‘klagende’ klant was zelf een grote ondernemer uit de gemeente. Het maakt pijnlijk duidelijk hoe grillig de markt, de consument is. Hoe vragen vanuit de emotie of de wens amper vertaald worden in bewust gedrag en nog minder in de portemonee. En de veehouder, die kon niet anders dan lijdzaam volgen.