Van de redactie

Vlaanderen spaart nog even de koe, maar voor hoelang nog?

Je kan geen krant meer openslaan, geen nieuws meer bekijken of het gaat over klimaat. De klimaattop in Glasgow overheerst momenteel het publieke debat en tegelijkertijd debatteren Vlaanderen en Nederland over concrete maatregelen. Honderden studies over het klimaat, de nodige maatregelen en hun impact passeren mijn tijdlijn op social media. Ik geef eerlijk toe: ik lees ze al lang niet meer. Immers, voor elke studie die het nut van de ene maatregel bewijst, is er een andere die het tegendeel zou aantonen. Daarmee wil ik het werk van de wetenschap echt niet tekort doen, maar te vaak krijg je in zulke media enkel maar het nieuws te lezen dat in de eigen agenda past. De nuance ontbreekt. Zoals in het nieuwsbericht over het inkrimpen van de veestapel in Vlaanderen. Natuurlijk zal minder vee leiden tot minder uitstoot. Althans, hier in Vlaanderen. Minder koeien is minder methaanproductie. Maar wat als het verbruik niet zou volgen, wat zeker op korte termijn mijn inschatting is. Dan halen we het vlees elders? Velen verliezen hun baan, nog erger: hun levenswerk. Wat is dan de winst, ook voor ons klimaat? De Vlaamse regering blijkt dit alsnog te begrijpen, gezien haar recente klimaatakkoord. De lat voor landbouw wordt tien procent hoger gelegd, de methaanuitstoot moet nog harder omlaag, maar van minder dieren is vooralsnog geen sprake. Ze willen wel dat de productie afgestemd wordt op de Europese consumptie. Zoals we de politiek kennen, een beetje vaag. Je kan er nog alle kanten mee uit. Trouwens, niet meer exportgericht produceren, maar dan de import ook beperken? Houden al die handelsakkoorden die de EU al afsloot, net dat niet tegen? Ondertussen voelen vele veehouders zich niet gehoord in het debat. En terecht. De veehouderij ligt steeds vaker onder vuur, in veel gelanceerde voorstellen kwam de veehouderij in de frontlijn te liggen. De politiek zweeg wel vooraf, maar lobbyisten, opiniemakers en soms ook wetenschap keken vooral naar de koe, het varken en zelfs de kip. En dan krijg je dat elke nieuwe oplossing het hardst diegene raakt met de minste macht.

WIM VEULEMANS HOOFDREDACTEUR