Wim Hazeu, Lussanet

Meekijkend over de schouder van Paul de Lussanet schetst Wim Hazeu in een kolkende beschrijving een treffend tijdsbeeld van zestig jaar culturele geschiedenis in Nederland, met vertakkingen naar Antwerpen, Londen, New York en Saint-Tropez, en vooral naar Parijs, waar De Lussanet dertien jaar woonde. In 2000 keert De Lussanet definitief terug naar Laren. De geboren kunstenaar, ooit bestempeld als ‘wonderboy van de nouvelle figuration’, leeft daar voor dat ene volgende doek. Tot op de dag van vandaag spat het pure schilderplezier ervan af.

Een uitgave van De Bezige Bij in samenwerking met museum Singer Laren, ter gelegenheid van de door museumdirecteur Jan Rudolph de Lorm samengestelde solo-expositie van Paul de Lussanet die vanaf maart een halfjaar in het hernieuwde en uitgebreide museum te zien zal zijn.

Een levendig portret van een gepassioneerd schilder, een fascinerend tijdsbeeld van zestig jaar Nederlandse kunstscene

Vanaf zijn kindertijd was voor Paul de Lussanet schilderen zijn ambitie. De jonge Paul krijgt de eerste schilderlessen van zijn grootouders, kunstenaars in Laren. Zijn volgende leermeester is Oskar Kokoschka, bij wie hij in Salzburg in de leer gaat. De bezielde Oostenrijkse expressionist leert hem het pure schilderen in felle kleurvlakken. Na het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen vertrekt Paul de Lussanet naar het walhalla voor elke schilder in die tijd: Parijs. Toch is zijn eerste grote tentoonstelling in 1965 in Laren, waar hij kind aan huis is in het befaamde kunstbolwerk ‘Jagtlust’ van hartsvriendin Fritzi ten Harmsen van der Beek. Pauls surrealistische glamourportretten trekken veel aandacht. Hij kan sindsdien rekenen op trouwe verzamelaars. In de jaren zeventig is de schilder ook regisseur van de speelfilms Lieve Jongens en Mysteries.

Bijna zestig jaar kunstleven van Paul de Lussanet (1940) betekent voor zijn biograaf Wim Hazeu (1940) ook het beleven van zestig jaar kunst. De monografie laat zien hoe waar de woorden van Gerard Reve zijn die hij sprak bij De Lussanets eerste tentoonstelling in Laren: ‘De Toekomst blijft – dunkt me – aan de figuratieve kunst.’ Nederlands realisme is van alle tijden en komt altijd weer boven drijven. Nu is er alle aandacht voor een van hen: Paul de Lussanet, de laatste bohemien-schilder van Laren. Wim Hazeu publiceerde eerder de biografieën van Achterberg, Slauerhoff, M.C. Escher, Vestdijk, Marten Toonder en Lucebert.

maart 2022 • luxe paperback, rijk geïllustreerd, 208 pag. • 16 x 23 cm • € 24,99 • isbn 978 94 031 6351 2 nur 680 • omslagontwerp Studio Jan de Boer • foto Tessa Posthuma de Boer •