Meekijkend over de schouder van Paul de Lussanet schetst Wim Hazeu in een kolkende beschrijving een treffend tijdsbeeld van zestig jaar culturele geschiedenis in Nederland, met vertakkingen naar Antwerpen, Londen, New York en Saint-Tropez, en vooral naar Parijs, waar De Lussanet dertien jaar woonde. In 2000 keert De Lussanet definitief terug naar Laren. De geboren kunstenaar, ooit bestempeld als ‘wonderboy van de nouvelle figuration’, leeft daar voor dat ene volgende doek. Tot op de dag van vandaag spat het pure schilderplezier ervan af.
Een uitgave van De Bezige Bij in samenwerking met museum Singer Laren, ter gelegenheid van de door museumdirecteur Jan Rudolph de Lorm samengestelde solo-expositie van Paul de Lussanet die vanaf maart een halfjaar in het hernieuwde en uitgebreide museum te zien zal zijn.
