magazine van De Grote Post
najaar 2018
De Gezusters Hirngespinst repareren de wereld. Ze doen dit niet alleen. Kinderen zijn hun voornaamste bondgenoten. Tijdens het Familiepark op TAZ hielden ze een eerste ronde reparaties. Dit seizoen keren ze terug naar De Grote Post en doen ze interventies tijdens o.a. Kunstendag voor Kinderen en in scholen.
DE GEZUSTERS
hanne struyf en sofie joan wouters
HIRNGESPINST
“Weet dat de wereld dringend nood heeft aan mensen zoals jullie; kijkers, luisteraars, proevers, en bouwers.” Zo spraken wij de kinderen op TAZ toe, tijdens ons wereldreparatieparcours. Want dat is wat wij doen, als De Gezusters Hirngespinst. Wij geloven dat de wereld nood heeft aan de handen uit de mouwen. Op verschillende manieren trachten wij kinderen anders te doen kijken, te luisteren naar onbekenden, met hen de smaak van de wereld te vatten en ons en zichzelf te verbinden met de dingen om ons heen. Wij repareren de wereld samen met talloze medewerkers en mededenkers. De droom van Hirngespinst klinkt romantisch en naïef. Maar hebben we allemaal geen grote dromen nodig, mensen om graag te zien, behoefte aan liefde? Missen we soms niet het vrolijke naïeve kind dat we ooit waren? De hersenspinsels – hirngespinst - van kinderen en hun naïviteit, vormen onze motor. Naïef heeft een negatieve bijklank maar omvat ook de onbelemmerde blik op de wereld, het nog niet besmet met vooroordelen en nog zonder het ‘dit kan/mag toch niet’-denken. Die hersenspinsels, die droombeelden, het fantasievolle, die verbeeldingschimmen proberen wij tot leven te brengen. Tegenover de optredende verbijstering, de nakende verslagenheid, de wereldmoeheid en het cynisme willen wij iets zetten. Wij doen een poging om de hete plaat af te koelen, druppeltje per druppeltje. En, natuurlijk zijn wij ook soms moe, verliezen we soms de moed, hebben we ook last van cynisme, is mislukking deel van ons parcours, is er verdriet en dreigen we op te geven bij vreselijk wereldnieuws. En natuurlijk vragen wij ons, en anderen aan ons, dan soms af wat we aan het doen zijn, en of die druppels de hete plaat wel effectief doen afkoelen. ‘De wereld repareren is fokking hard werken’, dixit Katrien Pierlet. Dat is. Maar wij gaan, vanaf nu, in Oostende, met een hoop nieuwe wereldreparateurs, aan de slag. En soms zullen we willen opgeven, zullen we ons afvragen wat wij aan het doen zijn en of het wel zin heeft. Maar dan, juist dan wanneer we de logica en energie verliezen, wanneer we het allemaal niet meer snappen, juist dan is dat repareren een onnavolgbare noodzaak. Wij zagen al de schoonheid, wanneer je wél moed hebt, door de reactie van de kinderen. Door hun oeverloze enthousiasme en hun geloof in de toekomst zagen wij dat het wél mogelijk is. Bij een kind dat verbluft zijn ogen opentrekt en zichzelf een kunstenaar noemt bij de ontdekking dat hij prachtig kan tekenen. Een kind dat op 25 min. tijd volledig openbloeit en met eigen reparatieplannen komt. Of de verwondering van een stoere knul die liefde wil toevoegen als ingrediënt bij de-smaak-van-de-wereld en zich afvraagt of hij het zal proeven. Dat doet onze plaat afkoelen, dat raakt ons in ons hart, dat verzacht en omwarmt. Daarom ook voor u, voor Oostende, voor de wereld. En laten we, zoals een ouder in onze ouderopvang schreef, onze kinderen meegeven om nooit de zachtheid binnen de hardheid te verliezen.
3
4
COLUMN 3 6—8 UNDER THE COVER HIGHLIGHT 9 10—16 SCHOUDERSTUK EQUIPE VOLONTAIRE 17—19 20-24 IT’S A FAMILY AFFAIR HIGHLIGHT 25 26-27 THE PERFECT MATCH NIEUWERWETS 28—31 32—33 OOK DAT NOG WEDSTRIJD 34—35 36—40 TOOGKLAP: VAGINAS, WHAT ELSE? DE KEUZE VAN 41 42—43 VOORUITBLIK BACKSTAGE 44—45 46 #IKZITLIEVERINDEGROTEPOST KALENDER 47—49 SEP—OKT—NOV—DEC 50 PRAKTISCH
Werkten mee aan dit nummer: Petra Broeders, Kirby Hallemeesch, Liv Laveyne, Raina Minhas, VIRAAL Multimedialabo DGP (Inge Baes, Manu Debruyne, Ilse Philips, Kim Schoutetens, Toyah Van der Poten) Vormgeving, typografie en beeldbewerkingen: Kristof Kimpe — Gotcha! — gotcha-design.be Cover illustratie: Kristof Kimpe — Druk Goekint
Philippe Van Gelooven
magazine van de grote post
5
6
Bangerik is een jongen die niet bang is. Niet van alleen wonen, want dat doet hij. Niet van spinnenwebben. Niet van het gekraak op de keldertrap. En zeker niet van de spoken in de kamer. Niet van de deurbel die plots gaat. En niet van het meisje dat dan binnen staat en met hem naar buiten wil. Wacht … naar BUITEN? AAAAAAAAARRRRGGHHHHHH!!!!!!!
Bangerik is het hoofdpersonage uit de gelijknamige familievoorstelling van Abattoir Fermé. Gedurfd? Vast en zeker, maar vrees niet. Hun vaste ‘Abattoir’-ingrediënten zijn ook hier present. Lekker surrealistisch, griezelig en volgens De Standaard ‘beangstigend geniaal’. Durf jij gaan kijken?
De collega’s van De Grote Post durven dat. Ze durven nog veel meer:
FAM ILI E
Raina
heeft het lef kippen te vangen en als dat niet lukt dan durft ze al eens te fulmineren.
ZON 02. 12. 201 8 BAN GER IK (6+ ) ABA TTO IR FER MÉ & HET PAL EIS ZAA L GRO TE POS T 17: 00 ——— € 16/ 14/ 8
Tuur
durft op straat te wandelen met zijn ogen dicht en heeft geen bang om in het donker met zijn ogen open naar een horrorfilm te kijken.
Duc
waagt het wel eens te gaan slapen zonder zijn tanden te poetsen. Hij durft ook een grote groep toespreken, gelukkig heeft hij zijn tanden dan wel gepoetst.
Laurence
durft wel eens te plassen in het openbaar.
Stefan
Petra
Sara
Liv
durft de ramen op de tweede verdieping van haar huis te lappen vanop de vensterbank aan de buitenkant.
durft te fietsen terwijl hij tokkelt op zijn gsm.
durft haar intuïtie te volgen en iets te proeven wat ze niet kent, zelfs al ziet dat er vreemd uit.
durft tijdens een slechte voostelling vroegtijdig de zaal te verlaten, bij een goede voorstelling heeft ze het lef een luidruchtige buur aan te manen.
Kirby heeft valvrees maar durft toch op een wankele stelling van vier meter hoog te staan om haar plafond af te wassen. De spinnen die ze onderweg tekenkomt, zet ze zonder verpinken buiten.
7
Wat dur f jij ?
Durf je het ons laten weten? Stuur je waagha lzerij naar
benieuwd@degrotepost.be De groots te durfal wint
een gratis ticket voor
Ban ger ik van Aba tto ir Fer mĂŠ.
Kurt van der Elst
j( ij )
mag ook iets zeggen. Maar wel eerst netjes je mond leegeten. 8
k( offie )
natuurlijk, damn good coffee.
l( eugens )
worden hier niet verteld maar het is wel het onderwerp op zondag 05.05.
m ( arinus ) , de uitverkochte voorstelling over Oostendse kapers ligt op zondag 21.10 op de ontbijttafel. n( ikè van samothrake ) ,
vaste waarde en niet te overwinnen marmeren gastvrouw van De Grote Post.
A( lles )
begin met een ei. Artiesten broeden maanden, soms jaren op een idee. Als dat idee vorm krijgt dan willen ze niets liever dan dat te delen met het publiek.
is de gastheer. Hij leidt het gesprek in goed banen. Zie ook Zendelingen.
B( elangrijkste )
dan De Zevende Dag. Want hier mag je lekker smakken tijdens de gesprekken.
maaltijd van de dag. Het ontbijt met een goed gesprek legt een fond voor heel de dag.
c( hef
on the move )
zorgt voor een uitgebreid ontbijtbuffet.
d( ebat )
geen ontbijtgesprek zonder een pittig debat.
e( itjes ) zie A
f( ilip
tielens )
g( ezelliger )
o( chtendhumeur ) laat u best thuis.
lees de rest van het alfabet op degrote.blog
h( ersenbrekers )
maken vastgeroeste hersenkronkels los. Op zondag 24.02 is dit zelfs het gespreksonderwerp.
i( dentiteit )
ligt op zondag 07.04 tussen uw boterham.
DOEN ! ONTB IJTG ESPR EKKE N ——— ZAAL PANO RAMA 10:0 0 ——— € 15 (COM BITI CKET MET TICK ET VOOR STEL LING = €25) ZON 21.1 0.20 18 ONTB IJTG ESPR EK MARI NUS ZON 24.0 2.20 19 ONTB IJTG ESPR EK CERE BRIR APTO R/CE REBR O ZON 07.0 4.20 19 ONTB IJTG ESPR EK PATR I(N) OT ZON 05.0 5.20 19 ONTB IJTG ESPR EK £¥€$ (LIE S)
Illustratie: Simon Monbaliu — Typografie: Kristof Kimpe (Gotcha!)
9
FAMILIE
POST L KLEINE 8 ——— Z A A 8 + 1 0 2 . 0 1 . WOE 31 0 / 8 ——— LLING) — € 12/1 1 7 : 0 0 —— S H O P + V O O R S T E K R O W ( 0 2 € R 14 U NAA UNNEN OM K S R E K E WOESTZO OP E WORKSH . DE WOEST ET TOEGELATEN) NI (OUDERS
Kristof Kimpe (Gotcha!)
10
11
VRIEND OF VIJAND? OP DINSDAG 10 JULI 2018 WINT VRT-JOURNALIST RUDI VRANCKX DE CARNEGIE WATELER VREDESPRIJS VOOR ZIJN JARENLANGE INZET ALS JOURNALIST IN DE FRONTLINIE. EEN DAG LATER SCHUIVEN WE BIJ HEM EN KATARINA VERMEULEN AAN TAFEL VOOR EEN GESPREK OVER ‘VRIEND OF VIJAND’, EEN MUZIKAAL PROGRAMMA GEÏNSPIREERD OP DE LIEDEREN OVER DE OORLOG VAN BRAM VERMEULEN. I N T E R V I E W: P E T RA B R O E D E R S
L
iedjes als Rode wijn, De steen, De Wedstrijd staan gegrift in het collectief geheugen van menig muziekliefhebber. Het zijn nummers die zich direct een weg banen naar je hart. Dat doen ook de liedjes die Bram schreef over de oorlog. Hij had daar iets mee, met die oorlog. Een fascinatie die haar wortels vindt in een ver verleden. Ook bij Rudi Vranckx wandelde de oorlog heel vroeg binnen in zijn leven. Als jonkie zat hij aan de keukentafel bij zijn grootvader en zoog hij diens verhalen over de oorlog op. Verhalen die de kiem legden voor zijn latere carrière als oorlogscorrespondent. Rudi Vranckx en Bram Vermeulen hebben meer gemeenschappelijk dan je op het eerste zicht zou denken. Net voor ik arriveer op de plaats van het interview, lees ik de reactie van Rudi Vranckx op zijn nominatie voor de Vredesprijs: “We willen niet enkel waanzin en ellende schetsen, maar ook momenten van hoop, … We willen Jan met de pet aan het woord laten en ontdekken hoe hij lijdt én zich inzet. Want volgens mij komt vrede niet voort uit grote conferenties en tweets van wereldleiders, maar uit het weefsel van de samenleving. Daar wordt IS geboren en ook verslagen.” Dit zou perfect kunnen gaan over Vriend of Vijand.
Het idee voor deze voorstelling kwam van Jean Tant, de manager en goede vriend van Bram Vermeulen. Hij wou al een tijdje iets doen met de cd Oorlog aan den Oorlog en ook met Brams dochter, zangeres Katarina Vermeulen. Het moest een muzikaal programma over oorlog worden met iemand die vanuit eigen ervaringen de muziek zou versterken. Hier verschijnt Rudi Vranckx op het toneel. “Samen met mijn vaste regisseur Mark De Visscher ga ik de beelden en verhalen uitzoeken. Ik treed hierbij niet op de voorgrond, het blijft een eerbetoon aan Bram Vermeulen. De beelden, verhalen en gedichten moeten een extra dimensie geven aan de liederen. Ze mogen niet te dwingend zijn, niet te lang duren. We hebben de liedjes van Bram, dat zijn de eieren maar hoe we de mayonaise moeten laten pakken, dat wordt de grootste uitdaging. Ik heb meteen ingestemd met de uitnodiging, vooral toen ik hoorde dat Katarina de nummers ging zingen. Toch heb ik Jean af en toe vervloekt. (lacht) Je moet weten dat ik volledig uit mijn comfortzone treed.” Katarina Vermeulen die de positieve ingesteldheid van haar vader in de genen heeft, stelt hem meteen gerust. “Alles komt goed”, zegt ze aanmoedigend. “Het is voor mij ook nieuw. Ik treed op met muzikanten waarmee ik nog nooit gespeeld heb - buiten Wigbert dan - en er zijn nummers bij die ik voor het eerst ga zingen.”
12
Muziek als universele taal Voor Rudi is het niet de eerste keer dat hij met muzikanten op het podium staat. In 2017 organiseerde hij de benefietactie Imagine Mosul waarbij hij muziekinstrumenten verzamelde en overbracht naar een gebombardeerde muziekschool in Mosul. Later liet hij een delegatie Iraakse muzikanten naar België komen en trad hij samen met hen op in Flagey. Muziek, beelden en verhalen wisselden elkaar af. “Eigenlijk was het een gelijkaardig project, al ging het toen over één verhaal en is wat we nu gaan brengen eclectischer. Wat beide projecten zeker verbindt is dat muziek de taal van de wereld is. Muzikanten van over heel de wereld verstaan elkaar. Muziek is een tegengif tegen extremisme en onverdraagzaamheid.” “Bovendien zijn de teksten van Bram universeel en tijdloos”, voegt Katarina toe. “Een goede reden bijvoorbeeld werd begin jaren ’80 geschreven. Het eerste couplet begint zo:
En als op maandagochtend, de eerste van de maand Om 12 uur precies, al de sirenes gaan Dan is er niemand die, die een seconde denkt dat nou de oorlog is begonnen
Ook nu hoor je elke maandagochtend in Amsterdam de sirenes. Er is niemand meer de hiervan opkijkt. En toch is de dreiging reëel.”
De menselijke kracht van oorlog Het gesprek raakt op dreef. Het is duidelijk dat dit geen programma over de oorlog wordt zoals er al zoveel gemaakt zijn. “Oorlog leeft in de hoofden van de mensen”, legt Rudi uit. “We worden er dagelijks mee geconfronteerd via social media, live-verslaggeving. Dat is de ‘fastfood’ van de oorlog. Wat ik met Vriend of Vijand voor ogen heb, is een programma dat oorlog op een andere manier in beeld brengt, los van de media en propaganda. Via het theater bespeel je een ander register, je creëert een directe beleving. Niet enkel bij het publiek, ook bij jezelf. In al wat ik doe, of het nu reportages zijn voor tv, een boek, column …, alles komt hier (wijst naar zijn buik) binnen en gaat van daaruit verder naar mijn hoofd. Je kunt pas mensen raken als je via hun hart of hun buik naar hun hoofd gaat. Met muziek is dat zeker zo.” “Muziek is letterlijk energie”, beaamt Katarina. “Het zijn golven die aanspoelen. Bij de een komen ze iets heftiger binnen dan bij de ander. Bram wou mensen raken met zijn muziek. Hij was daar erg mee bezig. Soms kon het zijn dat hij je niet rechtstreeks beroerde maar dat je na het concert toch op een andere manier naar de oorlog keek. We willen ook helemaal geen negatief verhaal brengen. Het is niet de bedoeling om doem te verspreiden zodat mensen al huilend de zaal verlaten. Er zitten ook liedjes in die hoop geven, die gaan over de menselijke kracht van de oorlog.”
Toyah Van der Poten - VIRAAL
“Hij [Bram Vermeulen] schuwde de grote onderwerpen niet, terwijl veel mensen dat wel deden. Hij besefte ook dat er veel mensen zijn die met een oorlogsverleden leven.” Katarina Vermeulen
Ik was erbij
Mannen maken oorlog Katarina zong al eerder mee in een hommage aan haar vader. In 2014 toerde ze met de voorstelling Een doodgewone Jongen. “Als ik iets zing dan moet het goed zijn. Ik moet mij het nummer eigen kunnen maken. Het is niet de bedoeling dat ik als een kopie van mijn vader op het podium sta. Mijn stem is anders en ik ben anders. Er zullen een aantal nummers terugkomen die we toen hebben gezongen. Meneer van der Velde bijvoorbeeld, over een man met een oorlogstrauma. Dat nummer zing ik al van toen ik kind was. Het zit in mijn ziel. En het is dan ook fijn dat ik dat met klassemuzikanten kan brengen.” Die muzikanten zijn Wigbert, Charles Nagtzaam en Serge Feys. Met Wigbert heeft Bram vaak gespeeld. Samen met hem bracht hij Mannen maken Oorlog, een theatertournee met bewerkingen van liedjes uit Oorlog aan den Oorlog. “Het was een heftige voorstelling”, zegt Katarina. “Maar wel helemaal mijn vader. Hij schuwde de grote onderwerpen niet, terwijl veel mensen dat wel deden. Hij besefte ook dat er veel mensen zijn die met een oorlogsverleden leven.”
Of er ten huize Vermeulen aan de keukentafel dan vaak over oorlog werd gepraat? Ik stel de vraag voorzichtig maar eigenlijk wil ik weten hoe het zat met de rotsvaste overtuiging van Bram dat hij in een vorig leven een Waalse officier was. “Bram praatte over alles, over de oorlog, de dood, alles. Hij was in de loopgraven geweest en hij voelde zich erg verbonden met WO I. Die oorlog was ook fysiek aanwezig in ons huis. Na een van zijn bezoekjes aan de loopgraven had hij drie bommen meegebracht. Als kind dachten wij: ‘Oh, leuk speelgoed.’ We wisten niet beter. Achteraf gezien was dit levensgevaarlijk want de bommen waren niet onschadelijk gemaakt …” “Aanvankelijk dacht Bram dat hij een Vlaamse soldaat was geweest. Hij is toen in regressietherapie gegaan. Ik dacht er in die periode het mijne van. ‘Zoek het maar lekker uit, pap’, zei ik nog tegen hem (lacht). Op een gegeven moment belde hij me op en was hij helemaal van slag. Hij was een klootzak geweest, zei hij. Hij had tijdens die therapie ontdekt dat hij een Waalse officier was geweest, de ergste soort. Daaruit is de cd Oorlog aan den Oorlog ontstaan. Toen ik de liedjes voor het eerst hoorde, werd ik minder sceptisch. Het minste wat je kunt zeggen is dat zijn verwerkingsproces mooi werk heeft opgeleverd. Voor de hoes wou hij een uniform aantrekken. Hij is er eentje gaan uitkiezen in het archief van het In Flanders Fields Museum. Bram was nogal groot en breed van postuur en het leek op het eerste zicht niet makkelijk om een uniform te vinden dat hij kon aandoen. En toch was er een jas die perfect paste. Toen hij me de foto toonde, schrok ik. Ik vroeg: ‘Ben jij dat pap?’ Ik had hem totaal niet herkend, hij zichzelf ook niet, zei hij. Voor hem was dit de bevestiging dat er ‘iets’ was. Of je nu gelooft in reïncarnatie of niet, voor hem was dat dé waarheid. Wie ben ik dan om te zeggen dat het niet zo is?”
13
RUDI VRANCKX
14
Rudi Vranckx maakt samen met Katarina Vermeulen, Wigbert, Charles Nagtzaam & Serge Feys een programma over de oorlog. Geen wonder dat zijn voorkeur uitgaat naar een voorstelling die verder borduurt op hetzelfde thema.
Oorlog is emotie
Ik leef voor mijn emoties Dus oorlog is mijn ideaal Dus ik zoek het op Ik maak het waar ik kan Drama op grote schaal Ik maak het In het Midden-Oosten / In hetOosten / In Oost-Europa / In West-Europa / In Rusland / In Zuid-Amerika / In Midden-Amerika / in Afrika Ik maak het waar ik kan Ik maak het waar ik kan
Michiel Devijver
Uit: Verschrikkelijk inzicht
COMPASSIE, DE GESCHIEDENIS VAN HET MACHINEGEWEER Milo Rau
“Ik ben erg benieuwd hoe Milo Rau de gruwel van de Congolese burgeroorlog en het uitzichtloze van de vluchtelingen naar theater kan vertalen op het kruispunt van de werkelijkheid, fictie en documentaire. Misschien doe ik er wel inspiratie op om de waanzin van oorlog over te brengen. Milo Rau is een van die vernieuwende stemmen die theater met onze wereld verbindt.”
Rudi Vranckx reist als oorlogsverslaggever van brandhaard naar brandhaard. Zoekt hij die grote emoties bewust op, is wat Bram Vermeulen beschrijft voor hem herkenbaar? “Herkenbaar, zou ik niet zeggen. Ik ben geen soldaat geweest en Bram heeft nooit een nummer over een journalist geschreven. Ik ga naar de oorlog en ik vertel erover. Waar ik in mijn eigen reportages en ander werk meer en meer naar op zoek ga is wat oorlog doet met een mens, de trauma’s, de psychiaters, de generaties die niets anders dan oorlog hebben meegemaakt, de angst die daaruit voortvloeit …” “Jij bent iemand die er durft naar te kijken”, vult Katarina aan. “Veel mensen willen het niet zien, daar gaat Dans met mij over.”
Wie wil er weten Op wie er wordt geschoten Niemand van ons gaat kijken De ogen zijn gesloten
Rudi aarzelt. “In mijn stiel heb je twee keuzes: ofwel word je een cynische dronkenlap in de Hilton ofwel laat je je meeslepen en probeer je je gevoel over te brengen. Maar het is een slappe koord hoor.” De stilte die daarop valt, voelt even wat ongemakkelijk aan. Wat heeft die man ook niet allemaal gezien en meegemaakt. Katarina neemt de draad van het gesprek terug op. “Daarom is muziek ook een mooie kunstvorm. Als je niet naar de tekst wil luisteren dan kan je je nog altijd laten raken door de muziek. In die zin vind ik het fantastisch dat je die instrumenten naar Mosul hebt gebracht. Ik
15
“In mijn stiel heb je twee keuzes: ofwel word je een cynische dronkenlap in de Hilton ofwel laat je je meeslepen en probeer je je gevoel over te brengen. Maar het is een slappe koord hoor.”
Toyah Van der Poten - VIRAAL
Rudi Vranckx
16
En als ik uitgezongen ben Toyah Van der Poten - VIRAAL
kan me niet voorstellen dat ik niet zou kunnen zingen, echt niet. Voor muzikanten is muziek hun eerste levensbehoefte. Als je dat wegneemt dan is dat een marteling.” “Vandaar dat muziek een antigif is tegen oorlog en onverdraagzaamheid”, zegt Rudi. Het is niet toevallig dat de extremisten in Rakka en Mosul muziek hebben verboden. Je controleert mensen als je ze afsluit van wat mooi is.” Gezegend zijn wij, dat wij ongedwongen en ongelimiteerd kunnen genieten van muziek. Wat ongetwijfeld het geval zijn op vrijdag 12 oktober. Met Bram Vermeulen als centrale gast. Niet in levende lijve. Niet met zijn stem. Met andere woorden. Op een andere wijs. Maar voor dezelfde prijs. Dit zijn niet mijn woorden maar van de artiest zelf. Alsof hij het voorzien had.
KATARINA VERMEULEN Katarina Vermeulen is de dochter van de in 2004 overleden zanger Bram Vermeulen. Op 12 oktober brengt ze met Vriend of Vijand een hulde aan haar vader. Jeroen Hanselaer
Mijn tijd van zingen is voorbij Dan zingt een ander dit voor mij Met andere woorden Op een andere wijs Maar voor dezelfde prijs
Uit: Dans met mij
Vriend of Vijand gaat op 12 oktober in première in De Grote Post. Daarna gaat de voorstelling op tournee langs ver-
schillende Vlaamse theaters. De volledige speellijst vind je op www.kras.be.
MUZI EK
VRIJ 12.1 0.20 18 ND PREM IÈRE ——— VRIE ND OF VIJA VERM EULE N, RUDI VRAN CKX, KATA RINA & WIGB ERT, CHAR LES NAGT ZAAM E POST GROT ZAAL — — — FEYS E SERG 20:0 0 ——— € 16/1 4/8
MELODIUM RAG XL Tiny Legs Tim “Blues verblijdt me altijd en ik kan niet zonder. Delta blues is binnen het genre een absolute favoriet. Dus het verhaal van Tiny Legs Tim en zijn kameraden trok direct mijn aandacht. Dat hij ervoor koos zijn plaat Melodium Rag zo traditioneel mogelijk op te nemen met één microfoon, enkel ‘onetakers’ en zonder ‘overdubs’ spreekt me erg aan. Puur en eerlijk, zoals blues hoort te zijn. Melancholie met voetstamp, heupwieg en hoofdknik. Ondertussen ben ik natuurlijk ook een beetje nieuwsgierig naar hoe Tiny Tim’s Legs echt zijn ...”
17
Équipe volontaire is een interviewreeks met de vrijwilligers van De Grote Post. Ze koken voor artiesten, ze maken cultuurfanaten wegwijs in het gebouw, ze doen ticketcontrole, ze ontvangen en begeleiden artiesten, ze kennen het gebouw vanbinnen en vanbuiten … De Grote Post is De Grote Post dankzij hen. Ze verdienen dan ook hun plaats in de schijnwerpers.
#07
Inge Baes - VIRAAL
Karen Bourgeois
“
Weggaan van De Grote Post is altijd een moeilijk moment. “
18
Wie is Karen? Karen Bourgois is de jongste vrijwilliger bij De Grote Post. Équipe Volontaire zocht deze enthousiaste cultuurliefhebber op.
#07 I N T E R V I E W: KIM SHOUTETENS - VIRAAL
ov
en
Je bent geboren en getogen in Oostende, hoe bevalt de badstad je? En van welke plekjes in Oostende geniet je het meest?
li pp e
Va n
Ge l
oo v
en
“Ik heb twee zussen. Karlien is 23 jaar en is leerkracht Nederlands-Engels en Karo is 16 jaar en volgt Humane Wetenschappen. We hebben een hechte band met elkaar en trekken er af en toe samen op uit om naar festivals en concerten te gaan.”
Ph i
Karen Bourgeois
Ph
il
ip
pe
Va
n
Ge
lo
“Al heel mijn leven woon ik in Oostende. Er valt hier altijd wel iets te beleven. Ik geniet vooral van de culturele plekken zoals De Grote Post en Vrijstaat O. Het strand en de zee hebben een rustgevend effect op me, zeker wanneer ik in de blokperiode zit.”
Karen is een éénentwintigjarige studente met een passie voor alles wat met cultuur en podiumkunsten te maken heeft. Ze start haar derde en laatste jaar Bedrijfsmanagement, specialisatie Cultuurmanagement, aan VIVES Brugge. Binnenkort loopt ze stage in De Grote Post. Vrije tijd: drummen, zwemmen en monitor op Kazou-vakantie. Het interview met Karen is het zevende portret van een vrijwilliger dat Kim Schoutetens van het medialabo VIRAAL maakte. De andere portretten kun je lezen op degrote.blog.
Hoe kwam je in contact met De Grote Post? Wanneer begon je er als vrijwilliger en wat trok je over de streep om er te vrijwilligen?
“Ik hoorde voor het eerst over De Grote Post toen de renovatie bezig was. Ik vond het fijn om te horen dat er op die plek een cultureel centrum kwam. Toen de eerste seizoensbrochure er was, wist ik meteen dat ik er vaak ging vertoeven. Ik ben nu al een kleine twee jaar aan de slag als vrijwilliger, net zoals mijn vriendin Nieke Bourgeois. Als wij samen werken, volgt er vanzelfsprekend een ‘after-work-drink’!”
Kan je meer vertellen over wat je er allemaal doet?
“Ik werk voornamelijk wanneer er voorstellingen zijn. Dan doe ik ticketcontrole of publieksbegeleiding. Wie zijn of haar plaats niet meteen kan vinden of wie in de verkeerde zaal zit, help ik graag verder. Het is mooi meegenomen als je zelf de voorstelling kan zien.” Heb je een anekdote?
“Ik wou een mindervalide persoon helpen om zaal Grote Post te verlaten via de uitgang voor mindervaliden. Helaas verliep dat voor mij niet zo vlekkeloos en bleef mijn vinger tussen de akoestische deur knellen. Uiteindelijk kon ik rekenen op de goede zorgen van Tuur (onthaal- en productiemedewerker) die ervoor zorgde dat er koud water mijn richting uitkwam zodat mijn vinger niet al te blauw ging uitslaan. Gelukkig is alles in orde gekomen, ook met mijn vinger.” (lacht) Welke sfeer roept het cultuurcentrum bij je op?
19
“Ik ben benieuwd naar de dansvoorstelling Flamer van Femke en Lander Gyselinck (Double Bill: It’s A Family Affair). Al enkele keren heb ik deze voorstelling zien passeren in brochures van culturele centra, maar telkens was de voorstelling uitverkocht. Ik was dan ook verheugd toen ik vernam dat de voorstelling in De Grote Post zal staan.” Als die nog over is, wat doe je dan in je vrije tijd (naast vrijwilliger zijn)?
“Ik speel muziek, slagwerk, voornamelijk: drum en xylofoon. Af en toe ga ik zwemmen. Het grootste deel van mijn vrije tijd breng ik door op optredens of voorstellingen. En natuurlijk gaat er ook een deel van mijn tijd naar studeren.” Hoe ziet jouw ideale toekomst eruit?
“Daar heb ik nog niet echt een visie op. Ik leef voornamelijk van dag tot dag en zie wat er allemaal op mijn pad komt.”
Dat het vrijwilligersteam van De Grote Post een hechte bende is! Karen: “Als Nieke en ik samenwerken, volgt er vanzelfsprekend nog een after-work-drink”!
Inge Baes - VIRAAL
“De Grote Post heeft een vertrouwelijke sfeer, het is voor mij een plek waar je je onmiddellijk thuis voelt. Er weggaan is altijd een moeilijk moment. In het CultuurCafé kan ik met gemak de hele avond blijven zitten. In het begin ging ik vaak naar muziekvoorstellingen, maar naarmate ik ouder werd, begon ik meer interesse te krijgen in theater en comedy.”
Wat zal volgens jou de meest spraakmakende voorstelling zijn in het nieuwe seizoen?
IT’S A FAMILY AFFAIR
20
‘FAMILIE DUURT EEN MENSENLEVEN LANG’, ZEI DE DICHTER GERRIT ACHTERBERG MEER DAN EEN HALVE EEUW GELEDEN. HIJ HAD HET NIET OVER DE SUCCESVOLLE SITCOM MAAR OVER VERWANTSCHAP EN HET BELANG ERVAN. MAAR WAT ALS DRUKKE AGENDA’S HET VERHINDEREN JE FAMILIE VAAK TE ZIEN? IN HET GEZIN GYSELINCK LOST DE MIDDELSTE ZUS, FEMKE, DAT OP DOOR SAMEN MET HAAR TWEE BROERS EEN VOORSTELLING TE MAKEN. I N T E R V I E W: P E T RA B R O E D E R S
D
e drie telgen uit de familie Gyselinck zijn alle drie drukbezette creatievelingen. Lander is bezieler van en drummer bij STUFF, de underground band die jazz blendt met elektronica en hiphop. Femke danst en is de artistieke rechterhand van Anne Teresa De Keersmaeker bij Rosas. De oudste, Wannes verdient zijn brood als theatermaker bij o.a. Hof van Eede en schrijft voor Rekto:Verso. De artistieke disciplines waarin ze elk uitblinken, zijn verschillend. De manieren waarop ze die invullen, vertonen verrassend veel gelijkenissen. Bovendien delen ze het motto: ‘Alles kan altijd beter’. Misschien daarom dat Femke haar broer Lander uitdaagde met het voorstel van beroep te wisselen. Zij zou drummen, hij dansen. Nooit de makkelijkste weg, de lat kan altijd hoger. Het lukt het drietal amper om zich te verzamelen rond de kerstdis, laat staan voor een interview met Gaston. Toch zagen Femke en Wannes een klein gaatje in hun agenda voor een gesprek over familie en Flamer.
Van wie kwam het idee om gezamenlijk een voorstelling te maken? “Flamer kent eigenlijk een lange aanloop. Zeven jaar geleden was ik bezig met een onderzoek naar de letterlijke relatie tussen beweging en muziek. Ik heb Lander toen uitgenodigd en twee dagen lang hebben we ons gebogen over hoe we beweging kunnen linken aan muziek. Uitgangspunt was het nummer Reach Out van George Duke waarbij we elk instrument apart gekoppeld hebben aan een
Femke:
beweging. Het was toen al duidelijk dat we beiden een identieke benadering hadden en dat we op gelijkaardige manier nadachten over ons eigen medium. Als we bijvoorbeeld improviseren dan doen we dat met dezelfde invalshoek. Een ander zaadje voor Flamer was de samenwerking met Lander voor Kunstendag voor Kinderen in 2011. Ik heb toen met studenten van PARTS een voorstelling gemaakt waar Lander ook in meedanst en drumt. Ik ben sowieso geïntrigeerd in het leven dat Lander leidt als muzikant en ga zelf vaak naar concerten. Als mopje heb ik een keer gezegd: ‘We moeten maar eens beroepsruil doen.’ En kijk. Het was niet evident om de voorstelling klaar te krijgen. Uiteindelijk heeft de creatie twee jaar geduurd en in die tijdspanne hebben Lander en ik slechts vijftien dagen fysiek samengewerkt in de studio.”
Wat is er zo specifiek aan werken met je familie? “Je werkt efficiënter. Omdat je elkaar door en door kent, kom je sneller to the point. Soms werkt dit ook confronterend. Je kent elkaars lichaamstaal zo goed dat je meteen aan de ander ziet wanneer iets niet goed zit. Dan moet je wel opletten dat je niet te onzeker wordt en zo alles in vraag begint te stellen. Ook inhoudelijk zijn we op elkaar afgestemd. Mijn broers kennen mijn smaak en interesses. Wanneer ze tijdens de creatie van Flamer een voorstel deden dat mij niet aanstond dan kon ik meteen zeggen dat ik dat zelfs niet eens wou proberen. Ze
Femke:
21
Lander
Femke
Kristof Kimpe - Gotcha!
Wannes
g y e l i c s n
k
dat nu zijn werk is of een boek. Hij kan dat onmiddellijk inhoudelijk abstraheren en samenvatten wat de essentie is. Heel uitzonderlijk vind ik dat. Bij Lander bewonder ik zijn doorzettingsvermogen en het schijnbare gemak waarmee hij met zijn muziek bezig is. Vóór Flamer had ik al veel respect voor mijn broers en dat is alleen maar toegenomen door samen te werken.”
22
dachten er dan ook niet aan om mij te overtuigen en vertrouwden op mijn keuzes. In de samenwerking met andere professionelen zonder familiale band geldt een andere werkethiek. Ik ben dan sneller geneigd om water bij de wijn te doen. Ik had ook het gevoel dat wij veel geduld konden opbrengen voor elkaar. Vóór Flamer had ik nog nooit gedrumd. Het geduld waarmee Lander mij dit heeft aangeleerd, is speciaal. Het vertrouwen dat het wel in orde zou komen, was er van bij het begin. Bij iemand anders zou ik het misschien al sneller opgegeven hebben. Terwijl ik nu het gevoel had: ‘Dit moet echt lukken!’” “Het is ook zo dat wij ontzettend streng zijn voor elkaar. Het kan ALTIJD beter. Zo zijn we nu eenmaal opgevoed. We zijn streng maar ook genereus. Ik merk dat ik bij andere collega’s niet zo direct durf te zijn als bij mijn broer en zus. Wat in een andere samenwerking vaak meespeelt, zijn botsende ego’s. Dat is bij ons nooit het geval. De rollen die we in het dagelijkse leven opnemen, spelen door tijdens het artistieke proces. Lander en ik, de jongste en de oudste, delen van heel vroeg een passie voor muziek. Femke is de middelste en zij is steeds de verbindende factor. Flamer was haar initiatief en haar manier om ons ondanks onze drukke agenda’s samen te brengen. Wat onze samenwerking ook bijzonder maakt is onze gedeelde esthetiek. Zonder veel woorden weten we waar we naartoe willen.” Wannes:
Femke, jij had nog nooit gedrumd maar Lander heeft vroeger nog aan breakdance gedaan. Merk je dat in de voorstelling? “Een beetje misschien. Maar het is alleszins nooit een opbod tussen ons twee geweest van ‘kijk eens wat ik kan.’ Integendeel, er heerst geen enkele competitiviteit tussen ons beide. We werken heel de tijd naar elkaar toe en proberen zo een soort van gelijkheid te vinden ondanks de verschillen in techniciteit.”
Wannes: “Bij Lander waardeer ik zijn ongelofelijke toewijding in alles wat hij doet. Ook zijn authentieke visie op muziek waardoor hij een muzikaal terrein ontgonnen heeft dat andere collega’s niet zagen liggen. Hij weet perfect wat hij moet doen en doet dit ook met een absolute concentratie. Femke bewonder ik omdat zij gedisciplineerd is en dit ook nog eens combineert met een scherp menselijk inzicht. Ze kan mensen aansturen op een kordate manier en toch met een zachte hand. Op die manier brengt ze het beste in iedereen naar boven. Ze heeft ook een bizar soort humor die ik erg apprecieer.”
Jullie sommen nu vooral positieve kanten op maar zijn er ook ergernissen? “Vooral op praktisch vlak. Het concept op tijd beginnen is bij een muzikant anders dan bij een danser. Als een danser zegt dat hij om 11 uur begint te repeteren dan start hij effectief om 11 uur. Een muzikant arriveert om 11 uur en wil eerst zijn instrument stemmen, drinkt dan nog een koffie … Onze tijdsbeleving is ook anders. Toen wij aan het repeteren waren, was mijn dochter een dikke vijf maanden oud en dus wou ik stoppen om 17 uur. Voor een muzikant is 17 uur de vroege namiddag. Met andere woorden, Lander ging liever door tot 20 uur of later.”
Femke:
Wannes: “De positieve kenmerken die ik daarnet heb opgesomd, hebben uiteraard ook een keerzijde. Als je ze te ver doortrekt dat kom je in andere extremen. Lander kan bijvoorbeeld zo hard opgaan in zijn werk dat hij al het andere vergeet. Femke kan zo toegewijd zijn dat ze zichzelf uit het oog verliest. Ze mag wat meer op tafel kloppen vind ik. Maar verder vind ik mijn zus redelijk perfect.”
Femke:
Wannes: ”Dat is ook het mooie aan de samenwerking. De verschillende kunstdisciplines zijn in onze familie goed verdeeld en iedereen is erg goed in zijn eigen domein.”
Wat bewonderen jullie in elkaar? “Wannes heeft de uitzonderlijke capaciteit om met een zekere afstand naar een gegeven te kijken, of
Femke:
Is er een bepaalde rolverdeling? “Ik heb voor de duidelijkheid gezegd: ‘Ik ben de baas.’ Ik regel alles, neem contacten op met theaters, techniekers … Op artistiek vlak heb ik de dansfrases aangebracht en ook de keuze van het nummer van Jennifer Lopez kwam van mij. Maar ik hield telkens rekening met de anderen en wou ze niet in een positie duwen waarin ze zich niet comfortabel zouden voelen. Het was een gedeelde verantwoordelijkheid voor ons alle drie. Op een bepaald moment had ik een idee dat muzikaal moeilijk bleek te zijn. Wannes heeft dan gezegd: ‘Kill your darlings.’ Instinctief wist dat ik zijn advies moest opvolgen.”
Femke:
Fred Debrock
Wat in een andere samenwerking vaak meespeelt, zijn botsende ego’s. Dat is bij ons nooit het geval. Wannes Gyselinck
24
Wannes: “Ik heb bewust de rol van oudere broer niet opgenomen. Femke en Lander hebben het ‘huis’ gebouwd en toen het klaar was, ben ik erdoor gewandeld en heb ik hier en daar een aanpassing gesuggereerd. Dat ging dan bij wijze van spreken over een raam dat op een andere plaats een beter effect zou geven of de positie van een deur. Dergelijke kleine ingrepen.”
LANDER, FEMKE EN WANNES GYSELINCK
Lander, Femke en Wannes Gyselinck delen naast hun artistieke genen ook hun smaak. Ze kiezen unaniem voor:
Hoe reageerden jullie ouders op de voorstelling? “Wij zijn een emotionele familie en huilen om het minste. Om te voorkomen dat onze vader tijdens de première het niet droog zou houden, hadden we hem al uitgenodigd voor de doorloop. Ik weet niet meer of hij toen gehuild heeft maar wat ik me wel nog herinner is dat hij het niet kon laten om tijdens die doorloop opmerkingen te geven als: ‘Zou je dat niet beter zo doen?’ Dat het altijd beter kan, is het motto waarmee we zijn opgegroeid en wat ingebakken zit in onze genen, bij alle drie. Tijdens de première waren ze uiteraard apetrots.”
Femke:
Volgt er nog een samenwerking? “Zeker, ik zit nu in de onderzoeksfase. Naast met Lander zou ik graag met pianist Hendrik Lasure en nog een andere danser samenwerken. Waarschijnlijk is de première voor ergens in 2020.”
Iets om naar uit te kijken. Maar eerst is er Flamer op 24 november. Deze voorstelling maakt deel uit van de double bill met als rode draad relaties en familie. Het eerder aangekondigde Panorama van Giulio D’Anna werd door het gezelschap geannuleerd en wordt vervangen door memo van Zinzi & Evertjan.
DA NS
24 .1 1. 20 18 DO UB LE BI LL ‘I T’ S A FA MI LY AF FA IR ’ FE MK E & LA ND ER GY SE LI NC K ——— FL AM ER ME MO ——— ZI NZ I & EV ER TJ AN ZA AL DA CT YL O ——— 19 :3 0 ——— € 16 /1 4/ 8
Leontien Allemeersch
Femke:
DOUBLE BILL ‘BOYS AND THEIR TOYS’ MIKADO REMIX / GALILEO
Louis Vanhaverbeke / Louis Janssens & Ferre Marnef (Desnor) “We houden van hun ongebreidelde energie, verwonderde blik op de wereld, zonder schroom om eender welk onderwerp te tackelen.”
DE KLAS VAN TINE
11.10 .2018 ——— OVER HET LEVEN IN DE ZEE DOOR JAN SEYS (MARI TIEM BIOLO OG) 08.11 .2018 ——— OP DE WEREL D BRENG EN VAN NIEUW LEVEN DOOR VEERL E PEETE RS (DOEL A) DOEN!
TINE VAN AERSCHOT
Kunstenares Tine Van Aerschot neemt niet alledaagse onderwerpen onder de loep in een niet alledaagse omgeving. Elke tweede donderdag van de maand nodigt ze in de Klas een gast uit die zijn of haar enthousiasme voor dat onderwerp deelt met het publiek.
Philippe Van Gelooven
VOOR DOCUMENTAIREFREAKS, PODCASTVERSLINDERS EN WIKIPEDIA-UITPLUIZERS
13.12 .2018 ——— INVAS IEVE SOORT EN DIE ALTIJ D OVERL EVEN DOOR GOSIE VERVL OESSE M OOK OP 14.02 , 14.03 , 11.04 & 09.05 ZAAL KLAS 20:00 ——— € 6
25
26
T H E
P E R F E C T MATCH
The Perf ect Match laat j e op een speels e manier kennismaken met een aantal voo rstellingen uit het p rogramma. Kijk een s met een vergroot glas naar volgende i llustraties en zoek wa t niet klopt in het plaatje.
Misschien ben je een frequent bezoeker van De Grote Post, misschien eerder sporadisch of moet je je eerste stappen in de theaterzaal nog zetten. Hoe dan ook is de BlikOpener van collega/huisdramaturge Sara Vanderieck iets voor jou.
In een reeks voorstellingsanalyses nodigt ze je uit om een verruimende en verdiepende blik te werpen op een aantal voorstellingen dit seizoen. In beperkte groep bezoek je samen zeven voorstellingen die je tijdens acht sessies bespreekt.
Je krijgt een bril waarmee je op een andere manier naar voorstellingen kijkt, fijne details ontdekt waar je anders misschien niet op let en je achterhaalt hoeveel er eigenlijk bij een productie komt kijken.
BLIKOPENER ——— ZEVEN VOORSTELLINGEN EN ACHT SESSIES VOOR € 175 ——— DIN 09.10.2018: KENNISMAKING EN ALGEMENE INLEIDING ——— MEER INFO OVER DE VOORSTELLINGEN EN DE DATA: WWW.DEGROETPOST.BE/BLIKOPENER
In deze gedurfde bewerking van één van Shakespeares klassiekers treden de vrouwen op het voorplan.
HAMLET THEATER
door
LISABOA HOUBRECHTS & KUIPERSKAAI / TONEELHUIS
02.03.2 019 HAMLET ——— LISABOA HOUBREC HTS & KUIPERS KAAI/TO NEELHUI S ZAAL GROTE POST ——— 20:00 ——— € 14/12/8
Antwoord = De tweede dame van links beschikt al over de nieuwste iPhone, maar die waren begin 17e eeuw nog niet uitgevonden, toen Hamlet werd geschreven...
Wat klopt niet in de tekening?
door
HETPALEIS & DE NWE TIJD/ FREEK VIELEN
In ‘ Niets’ – naar een boek van Janne Teller – bouwen jongeren een berg van betekenis, om te bewijzen dat het leven wel degelijk zin heeft.
THEATER
23.11.20 18 N I E T S —— — HETPA LEIS & DE NWE T IJ ZAAL KLE D/FREEK VIELEN IN 2 0 : 0 0 —— E P O S T ——— — € 16/ 14/8
Wat klopt niet in de tekening?
Antwoord = In deze betekenisvolle verzameling blijft een pruim niet vers ... Een zuurpruim kunnen we altijd missen!
NIETS
27
Phile Deprez
28
theater In de rubriek ‘Nieuwerwets: artiesten van morgen’ laten we jong, aanstormend talent aan het woord. Louis Janssens en Ferre Marnef (Desnor) zijn jong, maar hun aanstormende periode hebben ze al achter de rug. 29
MANNEN ZONDER SNOR SAMEN MET LOUIS VANHAVERBEKE VULLEN LOUIS EN FERRE OP 15 DECEMBER DE DOUBLE BILL ‘BOYS AND THEIR TOYS’ IN. ACHTERAF BLEEK DAT DE TITEL NIET HELEMAAL SNOR ZAT. VOOR LOUIS JANSSENS RIEP HET ASSOCIATIES OP MET WITTE HETEROMANNEN DIE MET WAPENS SPELEN. ZE WETEN WAT ZE (NIET) WILLEN, DE SNORREN. TIJD VOOR EEN BABBEL MET TWEE MANNEN ZONDER SNOR. I N T E R V I E W: P E T RA B R O E D E R S
L
ouis Janssens en Ferre Marnef liepen elkaar tegen
het lijf in Antwerpen. Ze waren 15 en herkenden in elkaar het brandende verlangen om theater te maken. Van in het begin legden ze de lat hoog. Theater was niet zomaar een hobby of een spielerei van twee jonge gasten. Een vooroordeel waar ze vaak op botsten. Ze vonden dat er geen plek was voor jonge theatermakers. Louis Janssens schreef daarom 150 brieven naar theatermakers en theaterhuizen om dit aan te kaarten en organiseerde zelf een festival. Tijdens het TheaterFestival 2012 werd hij gevraagd om The state of the Youth te schrijven en zo ging de bal aan het rollen. Hun naam, Desnor, was eigenlijk een ironische reactie op iedereen die hen voor knaapjes zonder gezichtsbeharing aanzag. Met die gezichtsbeharing valt het ondertussen nog steeds mee maar met bijna vijf voorstellingen op het palmares is het ironische er een beetje vanaf. Ze zijn gearriveerd in de familie van gelijkaardige artiesten als Maxim Storms, Kuiperskaai, Louis Vanhaverbeke …
Stellen jullie elkaar eens voor. “Ferre komt uit Kontich en heeft Grafische vormgeving gestudeerd aan het KASK. Hij maakt ook muziek (Sergeant en voorheen Soldiers Heart. red.), speelt o.a. bij Tibaldus en is vormgever.”
Louis:
“Louis komt uit Antwerpen en studeerde deze zomer af aan het KASK, master in het Drama. Toen ik hem leerde kennen kon hij nogal hoog van de toren blazen en dat stond mij wel aan. Maar verder zijn we eigenlijk tegengestelden. Hij is eerder praktisch ingesteld terwijl ik nogal stormachtig ben. Maar als we repeteren, zijn we perfect op elkaar ingesteld. Ik doe iets en zonder iets te zeggen weet Louis waar ik naartoe wil, en omgekeerd.”
Ferre:
“Die tegenpolen zitten ook in de voorstelling. Het idee van de kosmos, dat dingen elkaar aantrekken en afstoten, zon/maan, plus/min. Dat zijn we zelf ook. Het mooie aan ons werk is dat wie we in het echt zijn, samenvalt met hoe we ons bewegen op scène. Doordat we elkaars tegenovergestelden zijn, werkt dat erg goed. Ferre is bruter en chaotischer en ik plak de tapes.” (lacht)
Louis:
Hoe kwam Galileo tot stand? “Na onze vorige voorstelling #BOS, lag er nog veel materiaal op tafel. Boeken, beelden die we niet hadden gebruikt. Elk afzonderlijk hielden we een soort van bibliotheek bij van dingen die ons inspireerden. Na een tijd kwamen we samen en legden we alles aan elkaar voor. We merkten al snel dat er veel overlappingen waren.
Ferre:
Dingen bouwen, verplaatsen op scène, er de tijd voor nemen, dat is typisch Desnor.
30
Ferre Marnef
Veel inspiratie komt ook uit boeken, al zijn onze voorstellingen nooit tekstueel. Louis had op de radio een interview gehoord met een man die een boek over Galileo Galilei (1564-1642) geschreven had. Hij was zo aangegrepen door het verhaal van de wetenschapper die in zijn tijd niet werd geloofd en werd uitgejoeld, dat hij zich ging verdiepen in diens Dialoog over de twee voornaamste wereldsystemen. Galileo verdedigde hierin Copernicus’ heliocentrisme (de stelling dat de aarde en de planeten rond de zon draaien, red.) en de Kerk kon hier helemaal niet mee lachen. Het boek bleek uiteindelijk heel saai en theoretisch maar we waren wel geïntrigeerd door de persoon van Galileo die anders dacht dan de rest. We hebben voornamelijk geprobeerd zijn universum mee op te nemen in onze voorstelling.” Louis: “De teksten kregen we niet in het stuk omdat die te saai zijn. We hebben ook even aan een andere titel gedacht maar dan moesten we teveel beginnen uitleggen. De titel Galileo, vormt de sleutel van de voorstelling. Een leidraad voor hoe het publiek moet kijken.”
Jullie gebruiken sowieso niet veel tekst in een voorstelling. Is dat een bewuste keuze? “We hebben het wel eens geprobeerd. Maar de tekst wordt dan te illustratief terwijl de beelden op zich zoveel meer kunnen betekenen.”
Ferre:
“We vertrekken ook altijd vanuit beelden. Het decor bijvoorbeeld is onze derde speler. Onze repetities bestaan hoofzakelijk uit het opbouwen van het decor. We verplaatsen constant lampen of hangen ze op een andere plaats tot we zelf niet meer weten hoe het nu juist moet en dan tot de conclusie komen dat de actie van iets ophangen op zich net interessant is.”
Louis:
“Dingen bouwen, verplaatsen op scène, er de tijd voor nemen, dat is typisch Desnor. We creëren letterlijk de ruimte.”
Ferre:
Als jullie het zo omschrijven dan lijkt het alsof jullie vaak improviseren en dat er veel fout kan lopen. Is dat ook zo? “Klopt, we vinden het belangrijk dat alles op het moment zelf gebeurt. Als wij een bolletje touw hebben dat moet ontrafeld worden, dan kan het zijn dat dat pas na de vijfde poging lukt. Als het de eerste keer goed zit dan geeft dat een bijzonder soort energie.”
Ferre:
“Ik vind wel dat we dit bij Galileo minder doen dan bij #BOS. Een deel van de spanning zat toen in de vraag of iets ging lukken of niet. Bij Galileo merkten we tijdens de doorloop dat de pogingen soms zo lang duurden dat het saai werd. Hier en daar hebben we ervoor gezorgd dat het wel degelijk lukt. Galileo wordt ook echt in functie van de ruimte waar we spelen gemaakt. Als we op een speelplek met bijzondere eigenschappen of architectuur aankomen, dan integreren we die in de voorstelling. Hierdoor is het stuk elke keer anders.”
Louis:
Het woord proberen is al een aantal keer gevallen. Het is ook daarom dat jullie geprogrammeerd staan in de double bill met Louis Vanhaverbeke, ook een bricoleur. Kennen jullie zijn werk? “Louis Vanhaverbeke en wij delen circusachtige aspecten, het proberen, het lukken/mislukken, mime. Het zit er allemaal in. Ook in de manier waarop Louis voorwerpen gebruikt zit een analogie. Bij hem gaat het ook over verbreden, weggaan, terugkomen …”
Ferre:
Wie zijn jullie grote voorbeelden? “De helden van toen we jonger waren, zijn nu anders. Louis was vroeger grote fan van Pina Bausch. Nu is dat iets minder denk ik?”
Ferre:
“Toch niet, voor mij is ze nog steeds een grote inspiratiebron.”
Louis:
Phile Deprez
”We laten ons vooral door beeldende kunst beïnvloeden. Voor #BOS was dat Ruben Bellinkx, een Belgisch kunstenaar die veel met video en fotografie bezig is.” Louis: “Galileo is heel erg Calder en Peter Fischli & David Weiss.” Ferre:
Ferre, jij maakt ook muziek. Is dat anders dan je theaterwerk of vloeit dat in elkaar over? “Ik gebruik mijn muziek niet in de voorstellingen maar de inspiratiebron is wel dezelfde. Muziek is anders dan theater. Het is onbewuster. Als je een foute tekst zingt, zal niemand opkijken. Je kunt ook meer de rockster uithangen en je achter je instrument verstoppen. (lacht) In theater staat er meer op het spel. De code is anders. Het is trager, vraagt wat meer tijd. Muziek is emotioneler. De canon is al zolang dezelfde waardoor het makkelijker binnenkomt.”
Ferre:
“In de muzieksector vindt niemand het raar als er een jonge gast van 16 of 17 jaar op het podium staat. In het theater word je dan weer niet serieus genomen op die leeftijd.”
“Ik ben ervan overtuigd dat als jongeren onze voorstelling zouden zien, ze het echt wel cool zouden vinden.”
Ferre:
Met welk gevoel, hoop je dat het publiek naar buiten gaat? “Een soort van openheid, het gevoel dat veel mogelijk is. Ik hoop altijd dat er iets klein verschuift in het denken.”
Louis:
“Als mensen na de voorstelling kunnen verwoorden over wat het ging dan vind ik dat een mooi compliment. Wanneer we iemand hebben kunnen verwonderen met een lamp en een touw dan vind ik dat erg waardevol.”
Ferre:
Louis:
Hoe zou je jongeren binnentrekken in het theater? “Jongeren worden afgeschrikt door het theater waar ze met de school naartoe moeten. Bij mij was dat toch zo. Dat was voor mij de motivatie om zelf een festival te organiseren omdat ik rondom mij zag dat er zoveel goede dingen gemaakt werden.”
Louis:
THEATER
15.12.2 018 DOUBLE BILL ‘BOYS AND THEIR TOYS’ LOUIS VANHAVE RBEKE/C AMPO ——— LOUIS JANSSEN S & FERRE MARNEF( DESNOR) / D E T H E A T E R M A K E R/CAMPO ZAAL KLEINE POST ——— 19:30 € 16/14/8
Kristof Kimpe - Gotcha! Kristof Kimpe (Gotcha!)
32
MIXED REALITY UNCOVERED
33
DE GROTE POST BUNDELDE IN 2018 DE KRACHTEN MET CULTUURCONNECT EN VRT SANDBOX OM DE MOGELIJKHEDEN VAN NIEUWE (AUDIO)VISUELE TECHNIEKEN VOOR DE KUNSTEN TE ONDERZOEKEN.
A
ls eerste verkenning, gingen we samen met vier van onze residenten praktisch aan de slag. Van 20 november tot en met 2 december kan je gratis plaatsnemen in het 360°-theater zonder ‘echte’ artiesten maar waarbij je dankzij een Virtual Reality-bril naast hen op het podium staat. Achter de schermen houden we op 20.11 een inspiratiedag voor de kunst- en cultuursector. Tijdens ‘Mixed Reality Uncovered’ introduceren sprekers, workshopgevers en start-ups nieuwe virtuele mogelijkheden aan artiesten, gezelschappen, cultuurhuizen en werkplaatsen. Met Joris Weijdom blikken we kort vooruit, mixed reality: wat en hoe? FE ST IV AL
Virtual Reality, Augmented Reality of Mixed Reality? “Als ik het heb over mixed reality, dan heb ik het over een continuüm. Het is niet het een of het ander maar een steeds wisselende samenstelling tussen realiteit en een virtuele omgeving. Virtual reality leunt meer naar een volledig virtuele wereld terwijl augmented reality eerder vanuit de realistische ervaring vertrekt. Maar het is geen zwart-wit discussie. Er is steeds een mix en de ervaring kan overal plaatsvinden op het continuüm.” Joris:
20 .1 1 T/ M 02 .1 2. 20 18 HE T 36 0° -T HE AT ER LO KE TT EN ZA AL DO OR LO PE ND ——— GR AT IS
Het potentieel voor de cultuursector Joris: “Het meest voor de hand liggende zijn het esthetische en het educatieve potentieel. De nieuwe technologieën zorgen voor nieuwe dimensies in hetgeen waar de kunstensector al lang mee bezig is en sterk in is: de gerichtheid op ervaring en interactie. Op het snijvlak van technologie en creativiteit ontstaan veel meer mogelijkheden.”
De grootste uitdaging Joris: “Het is niet de vraag óf we er iets mee moeten doen, we moéten er iets mee doen, want de technologie is er, het bestaat. De uitdaging bestaat erin dat elk cultuurhuis, iedere artiest, op zoek moet gaan naar hoe ze mixed reality kunnen gebruiken om betekenisvolle ervaringen te creëren voor hun publiek.
Het debat of technologie ons asocialer maakt is dubbel. Het hangt ervan af hoe je technologie percipieert. We gebruiken het dagelijks om te communiceren met anderen en het is op die manier een middel dat net medieert tussen twee levende wezens. Anderzijds heb je natuurlijk ook de eenzaamheid die daarmee gepaard kan gaan, maar eenzaamheid bestaat ook zonder technologie.”
IDE NT IK IT
JORIS WEIJDOM werkt als Mixed Reality onderzoeker en lesgever aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht ontwerpt theatrale ervaringen aan de hand van mixed reality op de inspiratiedag Mixed Reality Uncovered is hij keynote speaker en zal het daar o.a. over de rol van nieuwe technologieën in het theater van de toekomst hebben.
34
*** WEDSTRI D J I R T S D E W JD *** *** WEDSTRI t #i kz it li ev er in de gr ot ep os
JD ***
Wie al eens een hapje gaat eten in het CultuurCafÊ, morst in stijl. De placemats op de tafels zijn bedrukt met het voorwoord uit de seizoensbrochure. Terwijl je wacht op je gerecht, kun je je literaire creativiteit botvieren op dit stukje proza. Schrijven is schrappen. Neem een stift, doorstreep woorden, zinnen ‌ Tot je een andere tekst overhoudt. Neem een foto van het stiftgedicht en post het op Facebook of Instagram met #ikzitlieverindegrotepost en wie weet wordt jouw gedicht gepubliceerd in de volgende Gaston.
35
Verhalenverteller en beeldend theatermaakster Annelies Van Hullebusch ging al aan de slag. Een kolfje naar haar hand. In haar eigen werk gaat ze altijd op zoek naar bijzondere vormen om de inhoud over te brengen.
*** W EDSTR IJ
*** WEDSTRIJ D *** WEDSTR IJD *** WEDS TRIJ
grafiek: Krisof Kimpe (Gotcha!) — foto: Ilse Philips - VIRAAL
VAGINAS, WHAT ELSE ?
36
MET EEN KUNSTENAAR O P CA F É
VA G I N A S , W H AT E L S E ? O O S T E N S E AV O N D
WHAT’S IN A NAME? VAGINAS, WHAT ELSE? “NOUS SOMMES LES VAGINES, OU QUOI?!” EN DAARMEE LIJKT ALLES GEZEGD VOOR DE BAND ‘VAGINAS, WHAT ELSE?’, ZOU JE DENKEN. MAAR TIJDENS ONS INTERVIEW VOND IK DIT NIET OPGAAN VOOR CHARLOTTE, TINE EN CELINE. DRIE PITTIGE LADIES MET EEN AANGEMETEN PORTIE DRAMA, ATTITUDE EN SCHAAMTELOOSHEID. I N T E R V I E W: I L S E P H I L I P S - V I RA A L
N
a een halfuur geduldig koffieslurpen in De Grote Post komen Cha(rlotte), Celine en Tine aangedwarreld met een ontwapenende en onschuldige flair. Ze hebben me even laten wachten maar ik moet hen het voordeel van de twijfel geven, het is tenslotte zondagochtend, 11 uur … Cha haar katerige oogjes spreken boekdelen. De avond ervoor hadden ze hun talrijke fans aka Little Clits geëntertaind op een feestje. Niet omdat er een optreden was, nee, ook naast het podium zijn de Vaginas bezig met hun ‘performance’.
Hoe zijn jullie begonnen? Cha: “De band heeft mijn leven gered, het is mijn medicijn tegen het ouder worden. De partners van twee goede vrienden zijn nu mijn compagnons. Geen van ons
is bandleader, we hebben alle drie een beperkte muzikale voorkennis. De opstart was dus eerder impulsief, maar eens gestart smeten we er ons tegenaan. In een band spelen is als een levenselixir. Je komt op plekken waar je normaal minder snel zou komen en ziet vaker de mensen waar je door ‘het leven’ niet altijd in slaagt om mee af te spreken. We startten onze band met een belevingsweekend waar we het idee lieten rijpen. Voor Tine was het belangrijk om drum te kunnen spelen in de sporen van haar vader. Zelf ben ik gek op de keytar, een instrument uit de jaren ‘80. De rest van de ingrediënten van onze band is vooral de ongelooflijke zin om plezier te maken, het is niet onze bedoeling om alles in alle perfectie te brengen. Mensen hoeven ons niet al te serieus te nemen, we hebben als doel om ons en anderen te amuseren.”
37
MET EEN KUNSTENAAR O P CA F É
O O S T E N S E AV O N D
V
A
G
IN
A
S
foto: Ilse Philips - VIRAAL
38
VA G I N A S , W H AT E L S E ?
H A T E L S E ?
Celine
W
Als we al een boodschap willen brengen aan de wereld, is het deze: ‘Amuseer je, trek je even van niets aan (je m’en fou)’.
MET EEN KUNSTENAAR O P CA F É
Jullie naam ‘Vaginas, what else?’ deed me onmiddellijk zin krijgen jullie te interviewen. Waarom deze naam? “We beseffen dat deze naam een beetje gek is, maar hij werkt wel voor ons. De naam is de helft van ons succes! Ons concept, samen met de naam, is moeilijk te vatten. Je hoeft ons niet al te serieus te nemen. Als mensen er de humor niet van inzien dan is dat niet erg.”
Tine:
“In het begin was ik bang om bijvoorbeeld met mijn baas over mijn nevenactiviteit te praten omdat ik dan de bandnaam erbij moest vertellen. Maar het is bevrijdend om te doen waar je zin in hebt. Om dat gemakkelijker te maken, hebben we alter ego’s ontwikkeld! Ik ben Red Rocket, een verwijzing naar m’n flashy rode keytar, Tine is Kelly Ronny, omdat dat gewoon super goed bekt en Celine is Bowie, omdat ze ooit op het podium als verslonste dragqueen terechtkwam. Cha:
Celine: Cha:
“Je hoort het al, we zijn geen gewone band.”
“Nee, we zijn een manier van leven!”
“Wij willen mensen choqueren, maar het gekke is dat onze naam op zich al voor veel mensen uiterst choquerend werkt. In het begin voelde ik mij er wat ongemakkelijk bij maar ook dat went. Onze ouders zijn alvast heel fier op ons!”
Tine:
Hoe reagert het publiek? Cha: “In het begin begrijpen ze het niet meteen. Eens ze doorhebben dat we onszelf eigenlijk niet al te serieus nemen, kunnen ze de grap ervan inzien en amuseren ze zich. Wat wij brengen op het podium is een andere manier van zijn. Je zou kunnen zeggen dat wij de vaginagoeroes zijn, een alternatief voor yoga met als boodschap: ‘geniet en doe lekker wat je wil.’”
Hebben jullie een speciale boodschap voor de wereld of vrouwen meer specifiek? Cha: “Door toedoen van onze naam wordt vaak gedacht dat wij feministisch zijn. Extreem feminisme is nodig om op bepaalde plaatsen of tijden in de wereld een verandering teweeg te brengen.”
VA G I N A S , W H AT E L S E ? O O S T E N S E AV O N D
Celine: “Als we al een boodschap willen brengen aan de wereld is het deze: ‘Amuseer je, trek je eens even van niets wat aan (je m’en fou).’ Veel meisjes komen ons vertellen dat wat wij doen, ze nooit zelf zouden durven. Het is nog steeds evidenter dat een man met een onderbroek dronken op een podium staat dan wat wij brengen. Vrouwen krijgen nog altijd sneller een oordeel.”
“De band Kuthumeur is geïnspireerd door wat wij doen en dat vinden we een topcompliment.”
Tine:
Cha: “Maar sommige vrouwen voelen zich bedreigd door ons. Een oudere man vertelde ons dat hij pas naar een optreden mocht, nadat wij aan de beurt waren geweest.”
Is er een mannelijke tegenhanger? “Mostly whites, mijn lief speelt erin. Ze brengen punk en vinden telkens zichzelf heruit.”
Tine:
“Wat ons geweldig lijkt, is dat we eens samen met hen op tournee zouden kunnen. Een groep vrienden on stage.”
Cha:
Hoe zit het met de toekomstplannen? Cha: “Momenteel doorploegen we allerlei creatieve jobs. Ons doel is dat we ooit van de ‘Vaginas’ kunnen leven. We willen de wereld veroveren.” (lacht) Celine: “Ik heb samen met mijn partner de plantenzaak ‘Broesse’ in het Gentse. Het is een uniek concept gecombineerd met een bar. Maar mochten de ‘Vaginas’ volwaardig voor mijn inkomen kunnen zorgen, dan zou dat uiteraard mooi zijn.”
“We willen een ep uitbrengen met daarop nummers die we volgende zomer op onze playlist zetten. Een video/mockumentary staat ook op ons verlanglijstje.”
Tine:
Celine: “We zijn nog op zoek naar een vrijwillige chauffeur die ons huiswaarts wil brengen en bij voorkeur iemand die kan fotograferen. Die chauffeur hebben we nodig omdat we zo graag feesten.”
Hebben jullie bepaalde rituelen vóór het optreden? Cha:
“Sowieso drinken we elk een pint voor we het po-
39
MET EEN KUNSTENAAR O P CA F É
40
Voor onze band wordt de Oostendse Avond een heel bijzondere avond. Die avond bestaan we exact twee jaar. 16 november wordt een topfeestje!
O O S T E N S E AV O N D
dium opgaan. Aanvankelijk hielp dat om de eerste zenuwen te kalmeren maar ondertussen is het een leuke gewoonte, we komen zo meteen in de sfeer. Tine: “Wat ons echte ritueel is? Het aspect van desillusie en leven op een wolk past goed bij Vaginas What Else?. We moesten wel een klimaat van overbevestiging tegenover elkaar creëren. Stap maar eens op een podium zonder dat je ooit een instrument hebt bespeeld. Het vraagt zelfvertrouwen en een dosis ‘je m’en foutisme’. Om daar beter mee om te kunnen is een lachwekkende bubbel van zelfadoratie handig!”
Komen jullie wel vaker in De Grote Post? Cha: “Ikzelf ben gestart als serveuse in De Grote Post. Het is en blijft een superplek. TAZ deden we vorig jaar ook aan en dan zakten we nadien vaak af naar De Grote Post. Ook met de trapjes voor het gebouw hebben we een speciale band, daar mag je ons dadelijk fotograferen!”
Jullie treden op tijdens de Oostendse Avond. Wat betekent dit voor jullie?
Charlotte
MUZ IEK
VA G I N A S , W H AT E L S E ?
Cha: “Voor onze band wordt dit een heel bijzondere avond. Die avond bestaan we exact twee jaar. 16 november wordt een topfeestje!”
DSE AVO ND: 16. 11. 201 8 ——— OOS TEN T ELS E?/ EAS TWO OD/ VAG INA S, WHA POS T INE KLE L ZAA — — — EN ITH ILI CER T) CON D AAN (ST — — — €8 21: 00 ———
Kennen jullie de andere bands van die avond: Eastwood en Ithilien? “Eastwood is een coole band uit Oostende, Ithilien is ons niet bekend. Maar als mensen ons vragen als voorprogramma dan zorgen wij ervoor dat het publiek is opgewarmd, we laten hen dansen en brengen hen in een positieve sfeer.”
Tine:
ANNELIES VAN PARYS
BUURMAN Limburger Geert Verdickt reist het land rond met de theatertournee Dans En Dwaal. Op 7 december houdt hij halt in De Grote Post. Mocht hij zelf niet op het podium staan dan zou hij zeker naar deze voorstellingen gaan.
BIECHT
Trui Hanoulle
Raf Walschaerts
Op 9 november nemen we je met de bus mee naar Het Concertgebouw voor een concert van het Belgian National Orchestra en Collegium Vocale Gent. Zij brengen werk van o.a. Annelies Van Parys, seizoenscomponist bij Het Concertgebouw.
ZOLANG HIJ NIET ZICHZELVE KENT
Josse De Pauw & Koenraad Tinel/ LOD Muziektheater “Het werk van de jonge West-Vlaamse componist Frederik Neyrinck volg ik al jaren met belangstelling. Tot mijn grote vreugde werd hij mee onder de vleugels van muziektheater LOD genomen voor wie hij de voorstelling Zolang Hij Niet Zichzelve Kent schreef. Frederik kan muzikaal een fris verhaal vertellen en hij heeft een rijk palet dat zowel liefhebbers van avant-garde als meer traditioneel ingestelde melomanen kan bekoren. Met het SPECTRA ensemble is zijn kleurrijke muziek in goede handen. Ik ben ook erg benieuwd naar de combinatie met Josse De Pauw en Koenraad Tinel . De première vorig seizoen moest ik tot mijn grote spijt missen, dus ik kijk reikhalzend uit naar de herkansing op 21 december in Oostende!”
“Heb ik al een keer gezien in Tongeren. Blown away! Hoe krachtig een man op een podium kan staan, en daarbij tot in zijn ziel duikt, en die van jou.”
NITS “Wereldband. Ik ontmoette frontman Henk Hofstede in Gent, tijdens de Radio 1 Tribute voor Leonard Cohen, waar we beiden speelden. Het werd een fijne avond. Niet alleen op het podium, maar ook daarna ...”
HAMLET
Toneelhuis/ Kuiperskaai “Een klassieker. Ik heb zelf ooit Germaanse gestudeerd, dus voelt dichtbij. En klasbakken die een klassieker spelen, dat is altijd inspirerend.”
NIETS
hetpaleis “Ik zag deze voorstelling in Leuven. De eenvoud, het ritme in de dialogen en straffe spelers ... Het is jongerentheater waar je als ‘grote mens’ veel aan hebt. Echte aanrader.”
BIG BEARS CRY TOO
hetpaleis/Miet Warlop “Ik ben een grote fan van kindervoorstellingen, net als van kinderfilms. Omdat de verhaallijn daar zo zuiver kan zijn, los naar de verbeelding.”
ZO GOED ALS ALLEEN Guido Belcanto
“Ik schreef ooit een lied voor hem. Hij zette het op plaat. Ik was trots. Ik zag zijn daaropvolgende theatervoorstelling in Hasselt. En ik was zwaar onder de indruk. Hoog tijd dat ik nog eens ga kijken.”
41
42
SAMEN BOUWEN WE EEN DROOM VAN DAKPANNEN EN SJAKOSSEN L I V L AV E Y N E
D. Bossis
ALS WE GROTE MENSEN WORDEN, WORDEN ONZE DROMEN KLEINER: EEN EIGEN HUIS, EEN NIEUWE AUTO, EEN TRIP NAAR CHILI OF JAPAN, OF TOCH MAAR LIEVER EERST DIE DELVAUX HANDTAS? ALS KINDEREN DROMEN, DROMEN ZE GROOT. DAN BOUWEN ZE VAN BLOKKEN EEN PALEIS, WORDT HET DEKEN EEN VLOT TE MIDDEN KOLKENDE LAVA. EN DIE HANDTAS? DAT IS EEN SCHATKIST MET KIEZELS ALS DIAMANTEN.
M
isschien is het daarom dat ik verliefd werd op compagnie Le G. Bistaki toen ik hen jaren geleden voor het eerst zag met Cooperatzìa. Op hoe dit Franse gezelschap met niet meer dan stapels dakpannen en sjakossen een bestaande omgeving wist om te bouwen tot een droomlandschap waarin ik me weer Alice kon wanen. Een meisje op avontuur in een Wonderland bevolkt door schimmige figuren. In hun halflange aftandse grauwe jassen met zware epauletten, leken ze op huurlingsoldaten uit een nog onontdekt universum. Ze dansten een kozakkendans waarbij gegooid werd met handtassen terwijl de wodka opspatte. Ergens klonk het geluid van stenengruis. Tot ze me met stille doch dwingende hand in stoet verder leidden. Werd ik ingelijfd in een leger zonder te weten om welke strijd het ging? We belandden bij een reusachtige domino van roodbruine dakpannen en de schimmen voerden een krijgsdans, jonglerend met die stenen waarvoor de rest van het leger - waartoe ook ik, Alice, nu inmiddels behoorde - vol angst achteruitdeinsde. Maar even plots sloeg de sfeer om, in een bijna lieflijk alledaags tafereeltje werden de dakpannen aan een koordje surreële honden die we gezamenlijk, al lachend en keuvelend, uitlieten. Want in Cooperatzìa - zoals de titel laat vermoeden - ben je ook als publiek deelgenoot. Schurend en schrapend namen we onze hond mee verder op een tocht langs dakpannenconstructies als zerken of wankele insectenwoontorens tot we aanbelandden bij een stenen veld dat vuurrood oplichtte als kolkende lava. De schimmen jongleerden, dansten, probeerden zich van elkaar los te weken om uiteindelijk weer één leger te worden. Eén voor allen, allen voor één.
43
Le G. Bistaki is een belevenis. Cooperatzìa een collectieve droom. Een droom die grote mensen misschien zullen omschrijven als een unieke mix tussen circus, dans, bewegingstheater en urban art. Maar wat het kind in ons ‘gewoon’ Wonderland noemt. Want ik geloof niet dat grote mensen kleiner dromen, in hun dagdromen, ja dan misschien wel: dan is een dakpan gewoon een onderdeel van een nieuw dak en heet een handtas een Delvaux. Maar niet in De Grote Post … Hier bouwen we al meer dan vijf jaar lang elke dag aan grootse dromen, waar een tafel een paard kan zijn, een tapijt dat van Aladdin, de scène een pas ontdekt land met nieuwe wetten of misschien wel geen. Waar dode materie een ziel krijgt ingefluisterd door muzen die wij kunstenaars noemen. Is dit cultuurcentrum altijd een beetje Wonderland van verbeelding, samen met Le G. Bistaki nemen we jullie eind september mee op sleeptouw doorheen het ganse gebouw, waar jullie - geholpen door tal van vrijwilligers - mee kunnen bouwen aan een Wonderland van dakpannen en sjakossen. Omdat op groots durven dromen geen leeftijd staat.
In ‘Cooperatzìa’ ben je — zoals de titel laat vermoeden — ook als publiek deelgenoot. Liv Laveyne
CIRCUS
2018 MIN 29.09. LE CHE ATZÌAR E P O 6/14/8 O C I —— € 1 BISTAK 15:00 — — LE G. — — L A ENZA LOKETT
e g a t s k c ba A © Manu Debruyne - VIRAAL
David en Laurence transformeerden in 2014 de Grote Foyer tot het bruisende CultuurCafé van vandaag. Sinds vorig jaar zorgen ze iedere zomer voor een pop-up met uitzicht 09:00
44
in de Panoramabar. De onmiskenbare gastheer en –vrouw van De Grote Post.
Ochtendritueel: de kroost voeden en klaarmaken om hen naar school te brengen.
07:30
Aankomst op school.
08:30
10:30
45
Naar kantoor om de binnengekomen e-mails te verwerken.
12:00
Wekelijkse afspraak met zaalverantwoordelijke Lies en productiemedewerker Lotte om de agenda te overlopen.
De Panoramabar is terug open! De eerste klanten komen aan en krijgen een tafeltje toegewezen.
Laurence steekt in de keuken van het CultuurCafĂŠ mee de handen uit de mouwen voor een receptie die avond.
19:00
16:00
David gaat tijdens de avondservice de klanten begroeten op het terras.
46
IKZIT LIEVER INDE GROTE POST conrado_angeles
martvlieg
katrien.claeys
n.e.9.e.n.
cleovanderstappen
SEP—OKT— NOV—DEC 47
theater 05.10.2018
De avonden van Klein Verhaal
Vijand van het Volk
06.10.2018
NTGent/Milo Rau
Compassie. De geschiedenis van het machinegeweer
te gast
11.10.2018
Het nieuwstedelijk/ Rudy Trouvé & Simon Allemeersch
Screen
26.10.2018
Sebastien Dewaele & Peter Bultink
Marinus
première
26.10 > 28.10 & 01.11 > 04.11.2018
D’Ostendsche Revue
Groot feest bij d’Ostendsche Revue
te gast
31.10.2018
Theater Antigone & Theater Artemis
Woestzoeker
10.11.2018
Dienst Cultuur Oostende
Slotevent De Groote Oorlog
te gast
17.11.2018
Cie Cecilia/Arne Sierens
Heilig hart
bij de buren
18.11.2018
Theater Artemis & Het Zuidelijk Toneel
Het verhaal van het verhaal
23.11.2018
hetpaleis & De Nwe Tijd/ Freek Vielen
Niets
29.11 > 02.12.2018
KVGO
De pineut
te gast
30.11.2018
TG Vagevuur & Brussels Experimental/Koen Boesman & Peter Spaepen
UB-29
première
02.12.2018
hetpaleis & Abattoir Fermé
Bangerik
07.12.2018
Jan Lauwers/Needcompany
Oorlog en Terpentijn
bij de buren
07 > 09.12.2018
KT Nut en Vermaak
Twee plus twee is twee
te gast
08.12.2018
Annelies Van Hullebusch/ WATMARSWAS
TIJDinKAART
15.12.2018
Louis Vanhaverbeke/CAMPO, Louis Janssens & Ferre Marnef(Desnor)/ d e t h e a t e r m a k e r/CAMPO
Double bill: Boys and their Toys
21.12.2018
Josse De Pauw & Koenraad Tinel/ LOD muziektheater
Zolang hij niet zichzelve kent
23.12.2018
Casier & Dies
Moes
wachtlijst
wachtlijst
wachtlijst
geannuleerd!
dans 08.11.2018
Serge Aimé Coulibaly/ Faso Danse Théâtre/Ruhrtriennale
Kirina
24.11.2018
Femke & Lander Gyselinck/ Zinzi & Evertjan
Double Bill: It’s a Family Affair
29.11.2018
Opera Ballet Vlaanderen/ Philip Glass & Sidi Larbi Cherkaoui
Satyagraha
Belgische première
bij de buren (nieuwe datum)
bij de buren
wachtlijst
SEP—OKT— NOV—DEC 48
muziek 28.09.2018
Cd release Lethal Injury/ Motsus/Speed Queen
Oostendse Avond
29.09.2018
Brussels Philharmonic
Haydn & Beethoven
30.09.2018
Mauger
04.10.2018
Isolde Lasoen
Isolde
07.10.2018
Schoolslag
Ping Pong
12.10.2018
Rudi Vranckx, Katarina Vermeulen, Wigbert, Charles Nagtzaam & Serge Feys
Vriend of Vijand
première
20.10.2018
Marnixring: Raymond van het Groenewoud
Liefde voor muziek
te gast
21.10.2018
Lieven Tavernier Trio
Geen kwaje vrienden
27.10.2018
Tiny Legs Tim
Melodium Rag XL
28.10.2018
Mint
Tot aan de maan en terug
talent telt
04.11.2018
Robert Jon & The Wreck
09.11.2018
Belgian National Orchestra & Collegium Vocale Gent
Mahler & Van Parys
bij de buren
09.11.2018
Rick de Leeuw
Zonder omweg
11.11.2018
Guido Declercq & Alexander Gavilán/La Barraca vzw
Naar Andalusië ... op het ritme van Flamenco
16.11.2018
Eastwood/Vaginas, What Else?/ Ithilien
Oostendse Avond
24.11.2018
Koninklijke Stadsharmonie Oostende
Herfstconcert : Brel & Brass
25.11.2018
Gwen Cresens
The Bobby Dasov Songbook
01.12.2018
Wilko Johnson
02.12.2018
Simplexity Pianoduo
Stars & Stripes
talent telt
07.12.2018
Buurman
DANS EN DWAAL
nieuwe datum
17.12.2018
Melody Makers
20.12.2018
Patrick Riguelle & De Koninklijke Muziekkapel van de Belgische Marine
22.12.2018
Nits
bij de buren te gast bij de buren
wachtlijst
te gast
wachtlijst 40 jaar Brel
wachtlijst
comedy 17.10.2018
Raf Walschaerts
Biecht
09 & 10 .11.2018
Xander De Rycke
Xander De Rycke houdt het voor bekeken
06.12.2018
Michael Van Peel
Van Peel overleeft 2018
wachtlijst
wachtlijst
—SEP—OKT NOV—DEC 49
familie 07.10.2018 07.10.2018
Schoolslag
31.10.2018 31.10.2018
Theater Antigone & Theater Artemis
04.11.2018 18.11.2018
TXT-uurtje
literatuur 4-8 j.
Ping Pong
muziek 6+
Woeste workshop
doen! 8-12 j.
Woestzoeker
theater 8+
TXT-uurtje
literatuur 4-8 j.
Wie zoekt die vindt
doen! 4-144 j.
18.11.2018
Theater Artemis & Het Zuidelijk Toneel
Het verhaal van het verhaal
theater 8+
28.11.2018
Grensgeval
PLOCK!
circus 4+
TXT-uurtje
literatuur 4-8 j.
02.12.2018 02.12.2018
hetpaleis & Abattoir Fermé
Bangerik
theater 6+
22.12.2018
Cie Equinote
FaceCachée
circus 6+ bij de buren
23.12.2018
Casier & Dies
Moes
theater 1,5+
circus 29.09.2018
Le G. Bistaki
Cooperatzìa - Le chemin
03.11.2018
THERE THERE company, Camille Paycha
Double Bill: Cirque Intime
28.11.2018
Grensgeval
PLOCK!
22.12.2018
Cie Equinote
FaceCachée
bij de buren
doen! 26.09.2018
Cultuurraad Oostende
Kopstukkendebat
te gast
28 & 29.09.2018
Dienst Cultuur
Tekenfestival: Drawing Days
te gast
30.09.2018
Dienst Cultuur
Cultuurmarkt
te gast
09.10.2018
Sara Vanderieck
BlikOpener
11.10.2018
Tine Van Aerschot
De Klas van Tine met Jan Seys
21.10.2018
De Grote Post & De Zendelingen
Ontbijtgesprek Marinus
31.10.2018
De Grote Post/Dieter Sergeant
Woeste Workshop
08.11.2018
Tine Van Aerschot
De Klas van Tine met Veerle Peeters
18.11.2018
De Grote Post
Wie Zoekt Die Vindt
20.11. > 02.12.2018
De Grote Post & VRT Sandbox
Het 360°-theater
13.12.2018
Tine Van Aerschot
De Klas van Tine met Gosie Vervloessem
Cadeaubon Met een cadeaubon van De Grote Post kun je geliefden op een originele manier verrassen. De cadeaubon is te verkrijgen aan het UiTloket in De Grote Post. Solidaire tickets Cultuur voor iedereen! Koop een solidair
ticket en open zo de deuren van De Grote Post voor een gezin met een bescheiden inkomen. In samenwerking met De Wegwijzer en bmlik (Beweging van Mensen met een Laag Inkomen en Kinderen).
50
Hoe? • Een solidair ticket (€ 10) kopen aan het UiTloket. • Met uitpas. Tien punten bijeen gespaard? Ruil ze aan het UiTloket in voor een solidair ticket. Hoe tickets bestellen?
Je kan op verschillende manieren tickets bestellen: 1 2 3 4 5
Online via www.degrotepost.be Telefonisch via 059 33 90 00 Aan het UiTloket in De Grote Post Aan de balie van Toerisme Oostende Aan de balie van De Grote Post
vanaf 1 uur vóór aanvang van de voorstelling
UiTloket
Hendrik Serruyslaan 18A Ma t/m vr van 10.00 uur tot 18.00 uur. Za van 14.00 uur tot 18.00 uur. Gesloten op zon- en feestdagen Gesloten op 26.12.2018 & 02.01.2019 Open 1 uur vóór aanvang van iedere voorstelling. Dienst Toerisme
Monacoplein 2 Dagelijks van 10.00 uur tot 17.30 uur. Ook open op zon- en feestdagen. Wachtlijst Bij een uitverkochte voorstelling kun je je
online, telefonisch, of aan het UiTloket op de wachtlijst laten zetten. Van zodra er een plaats vrijkomt voor de voorstelling, word je gecontacteerd. NIEUW: Zoektickets. Bij een uitverkochte voorstelling kunnen een aantal zoektickets in verkoop geplaatst worden. Meer info: www.degrotepost.be Postpakketten Stel zelf je programma voor het seizoen 2017/2018 in De Grote Post samen en geniet van een extra voordeel! 1 2 3
6 t.e.m. 13 tickets – 5% korting Klein Postpakket Medium Postpakket 14 t.e.m. 19 tickets – 10% korting 20 tickets of meer – 15% korting Groot Postpakket
Je kan je postpakket online samenstellen. Voorstellingen met het label ‘te gast’ kunnen niet in het postpakket worden opgenomen.
UiTPAS/ENTREEpas Bij aankoop van een UiTPAS
ontvang je als welkomstgeschenk een vriendencoupon die je éénmalig 50% korting geeft op de aankoop van een ticket. Bovendien geniet je met uitpas van het reductietarief in De Grote Post. Oostendenaren met een uitpas aan kansentarief krijgen 80% korting bij aankoop van hun tickets voor De Grote Post. Deze korting is enkel te verkrijgen aan de balie van het UiTloket of Toerisme Oostende. uitpas is eveneens een spaarkaart. Punten ruil je in voor extra voordelen of exclusieve geschenken.
Ben je een Oostendse jongere tussen 16 en 26 jaar? Dan kun je gebruik maken van de ENTREEpas. Je geniet van € 2 korting op tickets boven € 10. Daarbovenop wordt iedere maand een voorstelling geselecteerd waarop een korting van -50% geldt. Meer info over het verkrijgen van uitpas/entreepas en de voordelen: www.uitinoostende.be/uitpas www.entree.be - Facebook.be/entreeoostende
Kinderen en jongeren Voor kinderen en jongeren onder
de 18 jaar geldt een eenheidstarief van € 8. Peuters en kleuters onder de 6 jaar betalen € 1.
Avondcircuit Scholen, deeltijdse onderwijsinstellingen,
sport- en jeugdverenigingen kunnen ook buiten de schooluren de reguliere voorstellingen in groepsverband bijwonen. Dankzij het Avondcircuit genieten zij, onder toezicht van een begeleider, van een extra voordelig tarief van €6 per persoon. Meer info via scholen@degrotepost.be.
BLIJF OP DE HOOGTE
www.degrotepost.be
NIEUW: degrote.blog
nieuwsbrief
spotify
youtube
Laat ook zelf van je horen via onze website of #ikzitlieverindegrotepost
v.u.: Bart Plasschaert - Hendrik Serruyslaan 18a - 8400 Oostende
53