april 2021 - De Hoogstraatse Maand

Nr. 424 APRIL 2021

JAARGANG 37

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN

PRIJS: € 2,90

www.demaand.be

AFGIFTEKANTOOR: 2300 TURNHOUT

e w u e i n Een ? t s m o k toe

Het succesverhaal van Studio 27

Gesprek met Fred Van Ostaeijen

Hoe is het met Ruben Tilburgs?

Waterbeleid?

Wanbeleid?

Meer belastingen? - Bram Jansen in China - Wonen in de Hazenweg Plannen voor Laermolen en omgeving - Hilde Verbreuken en Radio 1 Fusie van Hoogstraatse tennisclubs - Ariane Snels geeft zich bloot Dwaallichten gaat online - De racedroom van Tim Voeten

Eenmaal, andermaal…Biddit!

“Eénmaal, andermaal... verkocht!” Een huizenhoog cliché zin als het gaat om openbare verkopen. Zo ook, wanneer de notaris vastgoed verkocht in een zaaltje van een lokaal café. Iedereen kreeg nog een gratis pint en het werd stil, de spanning steeg snel, de documenten werden bovengehaald en het bieden kon beginnen.

Sinds drie jaar schenk je die pint zelf uit wanneer je vanuit je luie zetel aanlogt op je account van Biddit.be en je klaarmaakt voor een biedingsoorlog via je computer, laptop, tablet of smartphone.

Sinds drie jaar schenk je die pint zelf uit In 2018 werd Biddit opgericht als online biedingsplatform voor de aankoop van vastgoed, het won sindsdien met mondjesmaat aan populariteit. Recent kwam er wel een heel interessant pand op de website met Begijnhof nummer 16.

Panden staan er 9 dagen online en hebben uiteraard een startbedrag. Voor het pand in het Begijnhof is dat 170.000 EUR. Van zodra iemand dit startschot van 170.000 EUR biedt, kunnen ingelogde kopers met een minimum van 1.000 EUR meer bieden. Dan staan zij aan de leiding.

De biedingsperiode eindigt om 14 uur op de

De biedingsperiode eindigt om 14 uur laatste biedingsdag, maar als er in de laatste vijf minuten van deze periode nog een bod komt, wordt de verkoop met vijf minuten verlengd. Alleen wie al eerder een bod deed, kan tijdens die bijkomende tijd nog bieden.

De voor- en nadelen, vraagt u? De nadelen zijn gering, maar liggen eigenlijk voor de hand. Om te beginnen, geen gratis pintje meer… maar dat valt nog te overzien. Wel jammer is het inboeten aan sociale interactie en misschien ook wel dat dit veel minder spannend is. Met Biddit beleef je die spanning niet langer in groep, hoogstens met de mensen die op het moment van bieden nog mee mogen doen.

Er zijn evenwel meer voordelen. Voor veel kopers is anonimiteit tijdens de openbare verkoop een niet te evenaren pluspunt. Je kan ook op voorhand het pand bezichtigen, afspreken met banken om te kijken wat er voor jou mogelijk is en je hoeft jezelf er niet voor te verplaatsen. Tijdens werk, hobby of vrije tijd volg je het verkoopproces zodat je kan beginnen bieden van zodra de tijd voor jou rijp lijkt.

Al rijst er voor mij wel een andere vraag in dit geval. Is de hoogste bieder ook de juiste persoon

om het begijnhofpand te kopen? Zou het niet het beste zijn dat de koper met de hoogste intrinsieke motivatie om voor het prachtige erfgoed te zorgen, ook de toekomstige inwoner wordt?

Toen een jaar geleden werd beslist dat een verkoop in het begijnhof niet langer via openbare verkoop moest beslecht worden, was dat ook de redenering die erachter schuil ging. Er zijn genoeg kandidaten die maar al te graag in een stukje geschiedenis willen wonen en om die reden de perfecte kandidaat-kopers zullen zijn.

Zij hebben daarom nog niet dezelfde middelen als anderen die het zien als een investering zonder meer.

Wanneer u dit leest, zal deze verkoop al in kannen en kruiken zijn. Nog een voordeel van Biddit is de snelle afhandeling die de notarissen garanderen. Al bij al een schitterend systeem met tal van voordelen, zeker in deze tijden van pandemie waar een normale openbare verkoop niet mogelijk is. Maar of dit veel meerwaarde biedt bij een verkoop van zulk stukje erfgoed, daar heb ik toch mijn twijfels over… (cl)

Lockdown 2021 - Het kantoor in huis ANTWERPEN - Elke week lijkt hetzelfde wanneer je heel de dag thuiswerkt. Je kruipt zuchtend uit bed, frist jezelf op in de badkamer en plant jezelf in dezelfde stoel aan de eettafel voor je ontbijt. Daar zie je de kans om toch wat variatie in de dag te brengen. Wat als ik nu eens yoghurt met fruit eet in plaats van die boterham?

Of zal ik eens een kom thee drinken in plaats van een kop koffie? Die eerste knopen van de dag zijn toch alweer doorgehakt.

Je zou nog eens met plezier in de file willen staan In plaats van je naar de buitendeur te begeven en je klaar te maken voor een pendeltocht naar je werkplaats, beslaat deze verplaatsing nu hoogstens enkele kamers. Sommigen hebben het iets lastiger en moeten de treden van hun trap bestijgen. Eens gearriveerd kun je jezelf weer in die vertrouwde stoel neerploffen en aan het werk beginnen. Van collega’s ga je enkel een stem door een telefoon horen of een virtueel gezicht

2

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

zien dat op je scherm flikkert tijdens een Zoommeeting. Je zou misschien met plezier in de file staan om toch nog eens in een bruisende werkomgeving te zijn.

Waarschijnlijk voel je op een gegeven moment ook de neiging om uit het raam te kijken, maar dat is vrijwel altijd een slecht idee. Want ongeacht wat zich daar afspeelt, je gaat er niet vrolijk van worden. Wanneer het regent en de lucht een grauwe grijze vlakte is, klaag je over het verschrikkelijke weer dat nog een schepje bovenop de eentonigheid van deze coronaperiode doet.

Schijnt de zon, dan ga je wellicht wegdromen over liggen in de aangename warmte van de zon of genieten van een heerlijke verfrissing op een terras. De zomer lonkt en je mist zijn geneugten meer dan ooit.

Voorlopig zit je nog thuis, zonder enige plannen voor feesten of vakanties in het vooruitzicht.

Elke dag dat monotone sfeertje zorgt voor een wanhopig gevoel. Wanneer komt er nu toch eens een einde aan? Maar dan wrijf je door je haar en voel je dat het weer aangenaam in model zit na het recente kappersbezoek. Je kijkt in de spiegel

Je gaat er niet vrolijk van worden en ziet dat je huid toch al een klein beetje meer kleur heeft gekregen van die paar momenten dat het lentezonnetje ons weer naar buiten liet komen. Dan kijk je in je agenda en zie je voor binnenkort een wandeltocht staan met een klein groepje familie en vrienden.

Tegen de avond kun je de werkzaamheden weer naast je leggen en even tot rust komen. Even eten, met de rest van je gezin of huisgezelschap over je dag praten en eventueel nog iets sportief waarmaken. Terwijl je dat doet, merk je dat de dagen steeds langer en helderder worden. Je kruipt die avond onder het wol met wellicht nog steeds het gevoel dat je dag niet veel anders was dan de vorige en de dag daarvoor en die daarvoor. Maar hopelijk voel je ook een sprankeltje hoop en denk je: “Het wordt toch elke keer iets beter. Nog even volhouden.” (PvA)

OMSLAGVERHAAL

Het inspirerende succesverhaal van Wout Goos en Vincent Verleije en Lennert Kools

Een 360° kijk op de creatieve ondernemers van Studio 27 Een vrijdagavond begin februari. Wout Goos en Vincent Verleije komen samen binnen in het videogesprek, nadat ze al de hele week hebben samengewerkt. Van project naar project gehold en even tijd kunnen vrijmaken voor de Hoogstraatse Maand. Wat begon als een hobby in een kelder die ze zelf hadden gegraven, groeide uit tot een passie waar de heren met Studio 27 hun beroep van hebben kunnen maken. Ze leerden elkaar kennen aan de fietsenrekken van het Spijker en werden doorheen de afgelopen jaren onafscheidelijk. Elkaars bubbel tijdens de Corona-lockdown, hoe kan het ook anders als je zo nauw samenwerkt. Het verhaal dat volgt is er een van een stel inspirerende Kempische jongsters, die blijk geven van onvervalst ondernemerschap.

Vincent Verleije, geboren in 1997, heeft zijn volledige kindertijd in Hoogstraten doorgebracht.

Hij doorliep alle schoolgeledingen in ‘t Spijker.

Zijn ouders Ignace Verleije en Marleen van Bergen woonden vlakbij in de Lindendreef. Vincent heeft net zijn opleiding afgerond en heeft nu een masterdiploma Toegepaste Economische Wetenschappen.

Wout Goos, geboren in 1998, woonde tot zijn 10 jaar in Hoogstraten, waarna het gezin naar Rijkevorsel verhuisde. Zijn moeder is Nadine Gijsbregts, dochter van Jan Gijsbregts en May van den Heuvel van Electrowinkel Gijsbregts; vader is Koen Goos, opgegroeid in Minderhout bij zijn ouders Frans Goos en Elisabeth Frijters. Wout zelf zat van crèche tot het derde middelbaar in ’t Spijker, vervolgens drie jaar in het Klein Seminarie. Momenteel maakt hij zijn opleiding Geneeskunde af en begon net aan zijn stage.

het niet begonnen. Voor die start moeten we enkele jaren terug.

Milestone DHM: Hoe is jullie samenwerking begonnen?

Na even glimlachend naar elkaar te kijken, steekt Wout van wal. De chemie tussen de twee creatievelingen is meteen duidelijk.

Wout: “Toen we nog samen op ‘t Spijker zaten, vijf of zes jaar geleden. Brend Kenis en ik wilden een bandje beginnen. Brend speelde drum en ik speelde gitaar, maar we waren nog op zoek naar een zanger. Mijn zus kende Vincent, hij was een jaar ouder dan Brend en ik, zij wist me te vertellen dat hij gitaar speelde en kon zingen.

Op een dag ben ik gewoon op hem afgestapt aan de fietsenrekken met de vraag of hij interesse had om onze toen onbestaande band te vervoegen.”

Voor ons gesprek zitten ze in Vincents ouderlijk huis in de Lindendreef, waar momenteel de hoofdzetel van hun bedrijf gevestigd is. Studio 27 is een audiovisueel productiehuis, maar zo is

Vincent: (lachend) “Ik dacht al: “Wat komt die snotneus aan mij vragen…” Nee, eigenlijk had ik meteen interesse en zijn we niet lang daarna

Wout Goos

Vincent Verleije

beginnen repeteren op de zolder bij Brend. Eerlijk gezegd kan je het moeilijk repeteren noemen, want muzikaal waren we nog helemaal niet sterk en op de duur was het eigenlijk meer ravotten dan muziek maken. Het belangrijkste was dat we ongelooflijk veel plezier konden maken.

Er werd een band gesmeed die nooit is weggegaan…”

Eigenlijk was het meer ravotten dan muziek maken Ze vonden zichzelf misschien muzikaal nog niet fantastisch, maar hun band kreeg al meteen een naam. Milestone was geboren. Een coverbandje, gefocust op rockmuziek, in de stijl van Green Day en Blink 182. Een van hun eerste optredens, ook eentje waar ze naar eigen zeggen het allermeest van genoten hebben, was in de Cahier. Ze speelden daar het voorprogramma voor Equal Idiots en Double Veterans.

Lennert Kools

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

3

OMSLAGVERHAAL 27 on the Road Vincent: “Naarmate we beter werden in de audio-opnames, was het logisch dat we hier meer op konden inzetten. De optredens in jeugdhuizen trokken niet de hoeveelheid volk die we graag hadden gezien, we wisten evenwel dat er online een grote markt was voor het uitbrengen van covers. Dat hadden Amerikaanse artiesten, zoals Kurt Hugo Schneider al bewezen. We gooiden daarom het roer helemaal om, startten een kanaal op YouTube en brachten daar covers uit van popmuziek.”

Zo werd 27 on the Road geboren, het gloednieuwe YouTube-kanaal. Het werd een belangrijke stap voor het duo dat van de auditieve plaatopname de sprong waagde naar een medium waar het visuele aspect van hun product minstens evenveel aandacht moest krijgen. Hun bedrijf legt ook vandaag nog steeds die focus op beide media.

Brend aan de drums, Wout links en Vincent rechts tijdens het allerbeste optreden van Milestone in de Cahier.

Achteraf bekeken was die avond voor Milestone misschien wel een hoogtepunt dat nog moeilijk te evenaren was. Het bandje draaide niet fantastisch, ze speelden vooral voor een beperkt publiek in jeugdhuizen. Ze weten dit aan een gebrek aan repetitie, hadden dus een betere plek nodig om te repeteren.

De kelder in Meteen werd dat een eerste blijk van het ondernemerschap dat alle bandleden in zich hebben.

Het huis van Brend had een kruipkelder, misschien konden ze wel ondergronds repeteren…

Ze zouden meer kunnen oefenen, met minder geluidsoverlast voor de buren.

Eigenlijk zijn we heel gierig Wout: “Eigenlijk zijn we heel gierig en in een studio opnemen kost veel geld. Dat hadden we er niet voor over. Daarom zijn we naar een winkel gegaan in de buurt, kochten een beginnersset om zelf onze covers op te nemen. Dat klonk verschrikkelijk natuurlijk. Maar het grote voordeel was dat we alle tijd van de wereld hadden in de kelder bij Brend. We moesten er geen studiotijd betalen en konden dus blijven proberen - lees: sukkelen - met het materiaal dat we hadden. En stilaan werd het ook echt beter.”

27 on the Road kwam sterk uit de startblokken.

Hun 79 video’s kregen op amper drie jaar tijd bijna 6 miljoen kijkers.

De video’s kregen op drie jaar tijd bijna zes miljoen kijkers DHM: Doen zulke cijfers jullie eigenlijk nog iets?

Vincent: “Natuurlijk doen die cijfers ons wel wat. We zijn ook gestart met de ambitie om het uit te bouwen tot iets groots, maar we hadden nooit verwacht dat het zo snel zou gaan. YouTube was toen wij van start gingen, ook nog niet zulk een actief medium in Vlaanderen. Nu is dat

Wout: “We vonden er dan ook niets beters op dan van de kruipkelder een kelder te maken.”

Vincent: “Samen met de vader van Brend hebben we met hamers en beitels geprobeerd het beton uit te breken. Brends vader was daarin wel handiger, hij hield hij ons in toom en leidde alles in goede banen. Nadien deden we er nog enkele maanden over om de kelder volledig leeg te scheppen, alles moest met de hand gebeuren.”

We moesten de kelder volledig met de hand leeg scheppen De jongens zijn van nature dromers, zulke zaken schrikken hen dus niet af. Toen de kelder af was en van geluidsisolatie voorzien, konden ze eindelijk de instrumenten opstellen en terug repeteren.

Elke beginnende band bracht toen nog een plaatje uit, dat mocht ook voor Milestone niet ontbreken. Ook hierin bewezen ze vindingrijk te zijn.

4

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

In de warme zomer van 2018 werd de videoclip voor Back To You (van Selena Gomez) volledig op de fiets opgenomen. Van links naar rechts: Anneleen, Vincent, Mats, Wout.

OMSLAGVERHAAL

Vincent druk in de weer met een video-edit.

Lennert laat zijn vakkundig oog vallen op de cameraopstelling. anders, maar wij begaven ons voor een stuk op onbekend terrein.”

We werkten steeds met andere mensen samen Wout: “Wat ook niet te onderschatten viel, was dat we steeds met andere mensen samenwerkten. Dat had twee grote voordelen. Aan de ene kant leerden we veel verschillende getalenteerde mensen kennen en zij ons. Dat vergrootte ons netwerk, waardoor weer nieuwe kringen ons leerden kennen. Aan de andere kant betekende dit ook dat we telkens verplicht waren nieuwe dingen te leren, want elke stem die je bewerkt is

anders. Toen was dat een stresserende factor, maar voor dat leerproces zijn we vandaag nog dankbaar als je kijkt naar hoe we nu kunnen werken.”

Videoclips DHM: Hoe verliepen de opnames van videoclips?

Vincent: “Stressvol.”

Wout: “Omdat we weinig ervaring hadden, konden we ook op voorhand niet volledig voorbereid zijn. Brend, Vincent en ik zorgden voor de muziek, samen met een zanger of zangeres. Mats Palinckx was in de eerste video’s nog onze videograaf, maar hij is zo gepassioneerd door fotografie, dat hij al snel liet weten dat hij meer interesse had om foto’s te nemen en het videografische aan iemand anders wilde overlaten. We moesten op zoek naar een nieuwe videograaf.”

Vincent: “Een paar jaar eerder kwam ik in contact met Lennert Kools. Voor een project aan het LUCA (nvdr. een kunstschool in Brussel met bacheloropleidingen in Film, TV, Video- en fotografie), contacteerde Lennert mij om een rol te spelen in zijn film. Omdat ik toen had toegestemd, kon ik die gunst nu terugvragen. Lennert zakte af naar Hoogstraten om de vierde videoclip te filmen. We wisten dat we het na de opnames zo gezellig mogelijk moesten maken, zodat hij zou toezeggen om de volgende clip ook mee te draaien. Zo ging het even voort, totdat hij eigenlijk stilzwijgend had toegestemd om onze vaste videograaf te worden.”

DHM: Herinneren jullie je de eerste videoclip nog?

Vincent: “De oudste videoclip die op het kanaal staat is die van ‘We don’t have to take our clothes off’, waarvoor we samenwerkten met Lien Snoeijs. We hadden daarvoor al twee andere video’s opgenomen, maar daar waren we nog niet volledig tevreden over. Terugkijkend op alles wat we geproduceerd hebben, zijn we wel enorm trots op wat er staat.”

Wout: “We hebben om die reden ook nooit iets verwijderd van het kanaal, ongeacht of we de kwaliteit vandaag nog goed genoeg zouden vinden. We waren toen tevreden genoeg om het te posten op ons kanaal, wat betekent dat we er volledig achter stonden.”

Boerenplastic Wout en Vincent kiezen er voor om het internet te gebruiken als hun ‘foto-album’, de video’s illustreren hoe hun verhaal verder groeit. De bal ging echt aan het rollen toen Lennert mee in het verhaal gezogen werd als videograaf. Vincent deed altijd de montage al, het team was daarmee compleet.

Wout zorgt voor wat muzikale sfeer op de werkvloer…

Vincent, Wout & Brend vormden de band waarmee alles begon; Lennert en Mats waren respec-

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

5

OMSLAGVERHAAL tievelijk video- en fotograaf. De groep werd vervolgens aangevuld met allerlei getalenteerde zangers en zangeressen uit de buurt. Eén daarvan was niet de minste. Wout contacteerde via Facebook Pommelien Thijs, bekend van haar opnames op Q-Music. Zij kwam vrijwel onmiddellijk langs om haar eerste cover op te nemen.

Wout: “Tot op vandaag is dat één van mijn favoriete video’s. We wilden de kwaliteit van de video’s omhoog brengen en de cover met Pommelien leende zich daar perfect toe. We wisten dat er belangstelling zou zijn voor deze clip, dus dit moest een topper worden. Voor die opname wilden we heel graag werken met het contrast tussen licht en duisternis. We hebben gewoonweg enorm veel “boerenplastic” gehaald bij mijn nonkel Paul Goos en heel de woonkamer van mijn ouders afgeplakt. Dat liet geen licht door, zo konden we heel de dag opnemen.”

Met boerenplastic plakten we de woonkamer van mijn ouders af Vincent: “Op dat moment werden onze nachtelijke montages ook langer en langer, want de kwaliteit moest hoger en hoger. Alles moest in die periode wijken voor de videobewerkingen.

We kwamen later aan op familiefeesten of gingen er vroeger weg, omdat we alles zo perfect mogelijk wilden uitbrengen.”

Lui gat Ook de kijkers hadden hier blijkbaar wel oog voor. De eerste video met Pommelien tikte maar liefst 2,2 miljoen views!

De heren hard aan het werk in hun gloednieuwe gebouw op de Vrijkensheide in Rijkevorsel met een prachtig uitzicht op "den buiten". De bureaus werden nog snel opgeruimd voor deze foto werd getrokken. Vooraan Vincent en Lennert, achteraan Klaas en Wout.

DHM: 2,2 miljoen views, heren… hoe voelt dat?

Wout: “Schitterend. Ik weet ook nog waar we waren toen de video 100.000 keer bekeken werd. Dat was onze eerste video ooit die die grens bereikte en ik weet nog dat we aan onze GSM gekluisterd waren en de pagina waarop de kijkcijfers ter beschikking stonden constant aan het herladen waren. We zaten op de jaarlijkse spaghetti-avond van ‘t Spijker. Het was een surrealistisch gevoel, dat kan ik wel vertellen.”

Vincent: “Raar maar waar, minder dan 10% van die 2,2 miljoen zijn afkomstig uit België. Het ging viraal in het buitenland, maar in België was er maar weinig media-aandacht voor. Covers

blijken vooral enorm populair in andere landen.”

DHM: Ondertussen studeren jullie, wil je dan het risico nemen om je passie volgen, of ga je kiezen voor een vaste job met jullie diploma?

Vincent: “Om heel eerlijk te zijn, voelde het op dat moment niet echt als een risico. Ik was al eerder gestart als student-zelfstandige. Ik kwam op donderdag terug naar huis van de universiteit, zodat onze materialen geld konden opbrengen.

We kregen vragen binnen van artiesten die graag op ons kanaal wilden komen. Dat was niet altijd mogelijk, maar we wilden wel tegen een kleine vergoeding ons materiaal en expertise verhuren om ervoor te zorgen dat ze hun eigen kanaal op poten konden zetten. Ze konden hun audio opnemen in onze studio met onze materialen en ons advies.

Met het geld dat we daarmee verdienden, waren we in staat om zelf ook weer betere materialen te kopen. Voor ik afstudeerde was het al een droom geworden om iets te doen met het prachtige bedrijf dat we in die paar jaar tijd hadden opgebouwd. Er was geen moment twijfel, ik ben meteen als zelfstandige begonnen nadat ik was afgestudeerd. De enige schrik die ik had: niet genoeg werk hebben. Ik wilde niet op mijn lui gat zitten...”

Te weinig werk was het minste van hun problemen Studio 27

De loods waar binnenkort verschillende shoots tegelijkertijd kunnen doorgaan is nog volop in opbouw. Haal die hamers en beitels almaar weer boven, want ook hier maken ze veel zelf.

6

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Achteraf bekeken was te weinig werk het minste van hun problemen. Vincent, Wout en Lennert kregen met Studio 27 vaste grond onder de voeten. De eerste opdracht voor Studio 27 was niet de minste. Vincent kreeg de vraag van Sony

OMSLAGVERHAAL camera op in het midden van je shot en beweegt hem niet meer. Dan neem je 70 tot 90 foto’s door de lens te pivoteren. Daarna plak je al die beelden heel precies aan elkaar tot je als het ware 360 graden rond je as draait. Met één foto ben je wel makkelijk een drietal uur bezig.”

Een schitterend voorbeeld van wat die 360 graden-fotografie kan opleveren, is gemaakt voor onze eigen Sint-Katharinakerk. Oordeel zelf en ga naar https://sintkatharinakerk.be/interactievetour. Je maakt een indrukwekkende interactieve tour door de kerk, niet alleen de foto’s zijn genomen door Studio 27, ook het concept ervan hebben ze zelf uitgedacht.

Zo maakten ze ook opnames voor de openklasdag van ’t Spijker. Een virtuele toer, twee van de schoolgebouwen werden via de 360-graden techniek interactief gemaakt. Enkele leerkrachten staan zelfs de bezoekers te woord via videoboodschappen.

‘Sucker’ van the Jonas Brothers kreeg een coverversie in een lege Seminariezaal. Van links naar rechts: Wout - Brend - Elindo Avastia - Vincent.

Music om een album te maken met 14 kinderliedjes, en dat met een deadline van twee weken.

Dat was krap, vooral omdat Vincent eigenlijk nog in zijn laatste examenperiode zat, maar het belangrijkste was dat die bal aan het rollen ging.

Dat lukte.

Niet veel later hadden ze een hele klantenportefeuille uitgebouwd. Lennert werkte veel voor Dimitri Vegas & Like Mike, de twee grootste Belgische DJ’s. Toen hij op tournee ging met hen, stuurde hij veel van zijn vaste klanten door naar Vincent en Wout. Opnames maken van evenementen werd de volgende terugkerende bedrijfsactiviteit.

Wout: “Daaruit volgde het idee om verder te gaan en onze diensten aan te bieden aan bedrijven. Bedrijfsvideo’s maken is één van onze favoriete bezigheden nu. Eén van onze eerste grote klanten was Rodenburgh Immobiliën. Arthur Rodenburgh vroeg ons om een promofilmpje te maken voor één van zijn panden, omdat hij zelf heel benieuwd was hoe we het er van af zouden brengen. Dat viel hem erg mee en we hebben nog heel wat projecten voor hem mogen doen sindsdien.

de inkomsten wegnam. Maar zelfs dat kon het jonge ondernemerschap niet fnuiken. Vincent en Wout kijken met een verbazingwekkend positieve blik terug op deze woelige periode.

Je kan alles leren op het internet Internet

Corona nam een stevige hap uit de inkomsten Vincent: “Het liet ons toe om onze horizonten te verbreden en nieuwe vormen van audio- en video te ontdekken. Lennert legde zich toe op het maken van livestreams en ik verdiepte me in 360°-toers en het bouwen van websites. 360-graden beelden zijn erg werk-intensief. Je stelt je

DHM: Het is mooi om van je hobby je beroep te kunnen maken. Kregen jullie veel vaardigheden mee uit je opleiding?

Wout: “Neen, als ik trouwens iets kan meegeven aan een jongere generatie van ondernemers, dan is het wel dat je alles kan leren op het internet.

Wij hebben geen van deze vaardigheden in een opleiding op school geleerd, maar gewoon opgezocht wat we moeten weten via filmpjes op YouTube. Zo deden we het vroeger en zo doen we het nu nog steeds. Je verliest niets met student-zelfstandige worden. Je kan al iets opbou-

Vincent: “Een van de volgende grote vaste klanten was Coöperatie Hoogstraten, de Veiling.

Daar hebben we ondertussen al een hele reeks erg leuke projecten voor mogen doen. Door de emotionele band die we hebben met de bedrijven uit de buurt hier, voelt hun succes ook een beetje als een overwinning voor ons.”

Stevige hap Maart 2020 was even slikken. Zoals voor veel andere bedrijven, kwam het nieuws van de lockdown hard aan. Studio 27 genereerde immers regelmatig inkomsten uit de eventsector. Die ging noodgedwongen helemaal op slot, het hoeft niet gezegd dat Corona dus ook een stevige hap uit

Op de werkvloer bij de video-opnames voor een dieetproduct

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

7

OMSLAGVERHAAL wen tijdens je studententijd, je verdient wat bij en je kan zonder risico ontdekken waar je talenten liggen!”

Het portfolio van Studio 27 groeide dus ook in het afgelopen jaar flink aan. Voor Sony Music kwam er nog een album met kerstnummers, een daarvan is ingezongen door Sander Gillis en Laura Govaerts en kwam op MNM. Voor Coöperatie Hoogstraten was er een nieuwjaarsproject met een opgenomen event voor de telers en eentje voor het personeel. Daarin kwamen ook bedrijfsmatige zaken, zoals grafieken en cijfermateriaal aan bod.

Een bedrijfsvideo voor Mattheussen Bos en Tuin uit Minderhout was dan weer andere koek. Tijdens deze opnames konden ze echt hun machovermogen bovenhalen met het filmen van trucks en kranen, gevolgd door het kappen van bomen en bewegende beelden van zaagmachines.

Het bleef er niet bij, er volgden opdrachten voor Hoogstraatse restaurants Resto 136 en Restaurant Sterk, evenals voor Stad Hoogstraten, Etap, Toon Desomer, Ferm, BK Projecten, Van Der Linden… Op de vraag of er favorieten zitten onder die projecten, kunnen ze geen antwoord geven. Ze houden van het leerproces en de projecten waarmee ze het gevoel hebben echt een verschil te hebben gemaakt.

Vincent: “Als er nog iets op mijn bucketlist staat dan is het wel om een interactief 360-graden project te maken voor heel ‘Cultureel Hoogstraten’, waar je virtueel doorheen de stad kunt lopen en op alle culturele plekken kan halt houden. Zo kan je van achter je computer meer leren over wat Hoogstraten te bieden heeft.”

Creatieve hub De meest recente stap in dit verhaal is er eentje die hun ondernemerschap nog maar eens in de verf zet.

Wout: “Tijdens de lockdown hebben we ons klaargemaakt voor de volgende jaren. We wilden investeren in een gebouw, om onze visie professioneel kracht bij te zetten. Opeens viel er een kans in onze schoot om een van de nieuwe KMO-units te kopen op de Vrijkensheide in Rijkevorsel (Merksplassesteenweg 97). De graafwerken waren er net begonnen en een maand later hadden we al beslist.”

Vincent: “Het gebouw is het begin van de uitwerking van onze visie op korte termijn. We willen een toffe werkplek worden. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor freelancers uit de buurt.

Het gebouw is (nog) te groot voor ons, maar we willen er echt een creatieve hub van maken, waar videografen, fotografen, copywriters, website designers en andere creatievelingen kunnen samenkomen. We merken dat het voor bedrijven soms moeilijk is om contact te houden met al hun verschillende creatieve mensen en dat willen wij oplossen door alles binnenshuis te houden en overkoepelend aan te bieden.”

Wout: “En dat met een Kempens karakter. Ons kantoor zou ter beschikking gesteld worden van anderen en makkelijk te bereiken zijn voor de Kempische bedrijven uit de buurt, die niet altijd willen samenwerken met bedrijven uit de grote steden.”

Vincent: “Dit stelt ons bovendien in staat om veel efficiënter te werken. We hebben nu de ruimte om binnenshuis op te nemen en we ver-

Je hebt alleen een hamer en een beitel nodig om je toekomst te bouwen!” liezen geen tijd meer met opstellen, camerapunten zoeken en afbreken. Dat betekent wel dat we op zoek zijn naar goede creatieve mensen om ons team uit te breiden. We zijn momenteel nog met drie, maar omdat Wout zijn stage geneeskunde begonnen is, zullen we daar nog een gat moeten opvangen.”

Twee vliegen DHM: Hoe zien jullie de evolutie op lange termijn?

Wout: “Toekomstplannen zijn er absoluut… maar alles op zijn tijd. Nu willen we inzetten op het creëren van content op een efficiënte manier.

Er leeft bij veel bedrijven nog vaak het vooroordeel dat bedrijfsvideo’s erg duur moeten zijn, en wij willen het tegendeel bewijzen. Omdat we op een efficiënte manier werken, kunnen we op korte tijd veel materiaal voorzien. We filmen, trekken foto’s van die shoot en voorzien onze opdrachtgever met posts voor hun sociale media.

Zo slaan we twee vliegen in één klap. We kunnen gemakkelijk switchen, omdat we zo goed op elkaar zijn afgestemd en hebben daarom geen heel team nodig. We maken ook geen Hollywood-films natuurlijk...”

Het traject van Vincent en Wout is ronduit indrukwekkend. Hun advies voor wie ook droomt van meer? “Gewoon doen. Je hebt alleen een hamer en een beitel nodig om je eigen toekomst te bouwen!” (CL)

DE WERELD VAN 6 miljoen volgers, dat moet je verdienen, elke dag

Grote drukte op het YouTube-kanaal 8

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL

Groter dan de Roma in Antwerpen of de AB in Brussel

Een volledig nieuwe toekomst voor discotheek Highstreet HOOGSTRATEN - Er wordt hard gewerkt in Highstreet. Zeven jaar nadat Fred Van Ostaeijen de deuren sloot, neemt hij samen met een partner uit Rijkevorsel de draad weer op. Fred brengt de gebouwen in en zijn zakenpartner zorgt voor de verbouwing en investeert in een totaal nieuw concept. Meer nog dan een discotheek wordt het een locatie voor optredens en evenementen. Tijd dus om met Fred even achteruit, maar vooral naar de nieuwe toekomst van zijn levenswerk te kijken.

Muziek DHM: Nadien speelde je bij ander bekend muzikaal volk…

Wat later hoorde ik inderdaad dat Desperated Company zonder drummer en bassist zaten.

Samen met Cyriel van Opstal zijn we toen gaan spelen in deze populaire popgroep. Hij als drummer en ik als bassist. Wij waren toen heel erg bekend in de wijde omtrek. We hebben heel veel optredens gedaan en veel plezier gemaakt.

Als er een optreden was, dan kwamen we daar aan met 3 of 4 bussen. Desperated Company speelt nu nog in een jongere bezetting, maar sinds enkele jaren speelt ook de groep in de originele samenstelling terug samen.

Fred Van Ostaeijen Jarenlang was Highstreet een van de meest gekende discotheken van België en niet alleen omdat Gert Verheyen er zijn vrouw leerde kennen… Maar het was ook het levenswerk van de nu 67-jarige Fred Van Ostaeijen, wiens leven gekenmerkt werd door muziek, muziek en nog meer muziek.

DHM: Maar ook in de lokale dj-wereld was je een bekend figuur…

Stilletjes aan begon ik mee te draaien bij de plaatselijke dj’s. Eerst met Union Servet van wijlen Theo Martens en later ben ik op mijn eigen begonnen onder de naam Stomping Fats. Dat waren toen heel veel fuiven en kermissen, KLJbals en ruiterbals. En overal volle zalen.

Op een gegeven ogenblik kwam ik in contact

met mensen van brouwerij Sterkens. Zij drongen er bij mij op aan om een zaak op ons eigen te beginnen. “Yves Hoskens en jij lokken het meeste volk, als jullie een zaak beginnen is het zeker vollen bak.”

Als jullie een zaak beginnen, is het zeker vollen bak Yves was met radio Cosmos begonnen en was ook dj. Zo zijn Yves en ik compagnons geworden. Een zaak op ons eigen leek wel wat, wat later zijn we op zoek gegaan naar een geschikte locatie.

De molen DHM: Jullie kwamen terecht in de Gelmelstraat.

Inderdaad, café den Tinnen Pot (nu Hautru) stond over te nemen en werd de locatie voor onze discotheek. Het was een schot in de roos.

Elk weekend zaten we afgeladen vol. Er kon ongeveer 400 man binnen.

DHM: Hoe is dit allemaal begonnen, Fred?

Ik groeide op in Wortel, waar mijn ouders café De Ster uitbaatten. Ze legden me de eerste maanden van mijn leven vaak te slapen op het biljart. Misschien was dat al een voorteken.

Onze vader speelde bombardon in de plaatselijke fanfare en het was dan ook normaal dat ik, we spreken van de jaren zestig, net zoals heel wat jonge mannen bij de fanfare ging.

Dat heb ik lang volgehouden, maar ondertussen leerde ik ook gitaar spelen. Met enkele maten zoals Ivo Staes en Guido Van Nyen hadden we een muziekgroepje opgericht, een ‘jazzke’ zoals ze dat toen noemden. De naam van de groep was ‘The Undertakers’, de begrafenisondernemers.

We waren toen 15, 16 jaar en speelden op feestjes en bruiloften.

Fred en Yves: glitter en glamour…

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

9

OMSLAGVERHAAL

“Van het vroegere Highstreet is geen spoor meer te bekennen.”

De molenromp moet zichtbaar blijven.

Maar we kregen daar veel problemen met de buren, en terecht. Het gebouw was oud en slecht geïsoleerd. Er waren klachten over wildplassers, nachtlawaai en vandalisme. Op een gegeven ogenblik komt burgemeester Jos Van Aperen ons vertellen dat, door de ligging midden van het dorp, hij veel te veel klachten kreeg van de omwonenden.

DHM: Wat was de reden dat zoveel discotheken de deuren sloten?

Een andere manier van uitgaan, ook de mentaliteit veranderde onder de jeugd, meer festivals.

Er wordt ook meer thuis afgesproken. Dat was in onze tijd toch onbestaande. Ook het bestedingsgedrag van de jongeren is anders. Telefoon, internet, city-trips,…

Hij raadde ons aan om eens te polsen bij Jules Hens. Hij had een molen met feestzaal aan de Sint Lenaartseweg. Dat ligt toch wel wat uit het dorp. Daar zijn ook alle voorzieningen, er is een grote feestzaal en veel parking. Al vroeger waren er daar pogingen geweest om een discotheek open te houden maar die waren altijd mislukt. En dat stond nu allemaal te koop.

Maar het zijn niet alleen de discotheken die zijn verdwenen, ook de baancafés zijn weg. Zaken zoals ‘De 14 Billekens’ in Zandhoven en ‘het Vlimmershof’. Die zijn allemaal gesloten. Van de vijftien die er in de Kempen waren, bestaat enkel nog de ‘Toverfluit’. Hetzelfde fenomeen zien we zelfs bij jeugdhuizen, veel draaien niet meer zoals vroeger.

Eigenlijk hebben we de molen gekocht toen we nog maar een half jaar bezig waren in de Gelmelstraat. Ik had toen net een huis gezet in Wortel en dat heb ik als borg moeten inbrengen bij de bank. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen want voor hetzelfde geld ben je alles kwijt.

Heel de inrichting van de Highstreet hebben we zelf onder handen genomen, die verbouwing heeft een jaar geduurd. Toen stond er nog geen verdieping op. Met mondjesmaat werd de discotheek jaren later uitgebreid en vergroot. Het waren de beginjaren van de discotheken.

DHM: Jij zag je levenswerk in rook opgaan?

Je probeert nog van alles. Onze dochter Evelien heeft nog een hele tijd de zaak overgenomen maar ook zij wilde op een gegeven ogenblik dat we ermee ophielden. Dan heb ik de zaak verhuurd. Eerst aan een Nederlander, maar dat liep uit op een fiasco. Dan aan Nick Jorissen, en dat liep eigenlijk vrij goed tot de corona-crisis eraan kwam. Als je zo lang moet sluiten en je vaste kosten lopen door, dan steven je recht af op een faillissement.

Levenswerk DHM: DHM: De Kempen kreeg zijn eerste megadiscotheek…

In de streek was er enkel de James in Oostmalle.

Maar wij waren veel groter. En vanaf de eerste dag liep het bij ons vol. Alles heeft goed gedraaid tot een jaar of zeven, acht geleden. Toen begon de discothekencrisis. De één na de andere zaak sloot zijn deuren.

DHM: En ook je compagnon Yves Hoskens stapte eruit..

Ja, Yves is er al uitgestapt na ongeveer tien jaar Highstreet. Hij kreeg andere interesses en toen heb ik Yves uitgekocht. De laatste 25 jaar doe ik de uitbating alleen, onze dochter Evelien heeft nog een tijdje mee aan het roer gestaan. De crisis in de discothekenwereld deed alle zaken sluiten, wij waren zowat de laatsten die nog open waren.

10

Uitverkoop DHM: Hoe verliep de uitverkoop van de ‘oude’ Highstreet?

Dat viel allemaal goed mee. Voor mij was het een afgesloten zaak, ik zit op dit ogenblik volop met de nieuwe plannen in mijn hoofd, dus ik heb dit hoofdstuk afgesloten. Ik ben wel verschoten van de belangstelling die er wellicht om nostalgische reden was en de prijzen die er geboden werden. De danskooi is verkocht voor 2.700 euro aan een firma uit Malle. Die gaat ze nu verhuren aan iedereen die een kinky privéfeestje wil organiseren. En dan die gigantische lange toog. Ik snap niet waar die gaat terecht komen.

Waar kun je zoiets zetten?

DHM: Hield je aan het stopzetten van je zaak een flinke kater over?

Ik was daar wel niet goed van. Want hoeveel tijd en geld had ik hierin gestoken? Dit was tenslotte

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

mijn levenswerk geweest. Ook voor mijn gezin vond ik het erg. Mijn vrouw Nicole en dochter Evelien waren heel sterk betrokken bij onze discotheek.

Onmiddellijk nadat bekend werd dat de legendarische Highstreet failliet was, kreeg ik heel wat telefoontjes. Er was heel wat interesse, zelfs aanvragen om er een supermarkt van te maken.

Op het einde kreeg ik een telefoontje van iemand uit het uitgaansleven. Die wilde terug investeren in de Highstreet. Voor mij was dit interessant omdat dan mijn levenswerk behouden bleef.

Je moet toch goed beseffen dat Highstreet één van de bekendste discotheken was van België.

We hebben nog een Award gekregen als beste discotheek van Vlaanderen. Dat laat je niet graag verloren gaan.

Evenementen DHM: Dus jullie plannen een nieuwe Highstreet 2.0?

In oktober zijn dan de gesprekken gestart en ik voelde dat we op dezelfde lijn zaten. Er werden plannen gemaakt. Er werd afgesproken dat ik de eerste jaren mee help opstarten, als raadgever.

Verwacht niet dat ik daar zal rondlopen tot vier, vijf uur ’s nachts. Ik breng het gebouw in, mijn partner zorgt voor de verbouwing. Na drie, vier jaar volgt dan de definitieve overname.

Het wordt een multifunctionele zaal waar ook aandacht is voor een discotheek. Verder zijn er gesprekken bezig met concertpromotoren om er optredens te organiseren. Er zullen ongeveer 2.500 personen binnen kunnen. Zittend zal er ruimte zijn voor 1700 man. Groter dus dan de Roma in Borgerhout en de AB in Brussel. Eén dag per week zal de discotheek open zijn, verder vullen we aan met optredens en allerhande andere evenementen.

DHM: Heeft je compagnon de nodige ervaring in de evenementensector?

De man heeft in het uitgaansleven wel wat ervaring. Na de James in Malle en Casa in Rijkevorsel is hij niet aan zijn proefstuk toe. Hij is nu actief in de bouwsector en heeft een neus voor

OMSLAGVERHAAL goede zaken. Tot vandaag loopt de samenwerking als gesmeerd.

Voor Hoogstraten zal het opnieuw een goede zaak zijn ter promotie van de stad. De naam Highstreet blijft behouden, maar het zal meer ‘Highstreet Evenementenhal’ worden, dat is nog niet helemaal zeker.

Evenementenhal DHM: Het wordt dus een discotheek met heel veel andere invullingen?

Ik denk niet dat we de naam discotheek gaan gebruiken. We zien het veel ruimer. Er zijn enorme mogelijkheden. Zo kunnen er grote demonstraties gegeven worden, voorstellingen van allerlei aard. Komt er een nieuw model van Mercedes, dan kan deze voorstelling met veel glitter hier doorgaan. Zo voorzien we dit ook in de plannen van de inrichting.

Elke vierkante meter zal benut worden. We zijn in feite een grote fabriekshal met het verschil dat bij ons alles voorzien is: geluid, ledwalls, wc’s, drankvoorziening, gezellig interieur, goede bereikbaarheid, grote parking. Ook naar de doelgroep en leeftijd zullen we veel ruimer gaan dan uitsluitend jeugd.

Kortom, ik heb er een goed oog in. Als discotheek zou ik het niet meer aandurven in deze tijd. Maar als evenementenhal zie ik heel veel mogelijkheden. Ook zal er na de corona-crisis een bom barsten: mensen willen weer uitgaan.

DHM: Wanneer gaan jullie open?

We zijn nu bezig met de verbouwing. Die zal duren tot eind van dit jaar. Hopelijk zijn we dan ook verlost van de corona-beperkingen. De plannen zijn uitgetekend en ingediend. Ik moet je zeggen dat we uitstekend geholpen werden door de dienst Stedenbouw van de stad. Zij hebben ons door heel het proces goed geholpen en ons gewezen op wat mogelijk was en wat niet.

Een aantal vergunningen moeten nog goedgekeurd worden maar ik voorzie geen bijkomende problemen.

Al bij al gaat het om een zware investering die ik niet meer had gedaan op mijn leeftijd, maar met de inbreng van mijn compagnon zie ik het helemaal zitten. Vooral ook omdat de discotheek één keer per week zal opengaan, wellicht op zaterdag. En ook omdat wij de enige discotheek zijn die er nog overblijft in de hele wijde regio.

Verder mikken wij ook echt wel op de interesses van de concertpromotoren, die zijn altijd op zoek naar goed bereikbare locaties.

Bereikbaarheid DHM: Hoogstraten staat zo terug op de kaart in het uitgaansleven?

Weet je, Hoogstraten ligt heel gunstig tussen Antwerpen en Breda. In het verleden hebben we altijd al heel veel Nederlanders kunnen bereiken. Dat zal nu niet anders zijn. De bereikbaarheid is enorm gunstig.

DHM: Moeten de buren alvast vrezen voor overlast en vandalisme?

In de jaren dat ik de Highstreet openhield had ik een zeer goed contact met de buren. Als er overlast of vandalisme was, werd dit direct opgelost.

Onze security trad ook steeds snel en kordaat op.

Was er een brievenbus vernield, dan stond er ’s anderendaags een andere. Er zijn al die tijd weinig interventies geweest van de politie. Ik sta erop dat er een goed contact is met de buren en omwonenden. Ik zal er zeker alles aan blijven doen om een goede verstandhouding te hebben met hen.

DHM: Geen schrik van ons toekomstig gemeenschapscentrum?

Helemaal niet, de capaciteit in die zaal zal maximaal 150 personen zijn. Wij mikken op 1500 toeschouwers, al kunnen we onze zaal altijd kleiner maken en ook optredens laten doorgaan van 500 personen.

De Kreuners en Soulsister gaan binnenkort op tournee. De kans is groot dat zij ook naar hier

komen. Je kan zoiets ook organiseren in de hallen van de Veiling, maar dan zit de organisator weer met alle accommodatie die aangevoerd moet worden, zoals WC’s, tapinstallaties,…. Bij ons is alles voorzien en aanwezig. Het is bij wijze van spreken gitaren inpluggen en spelen.

Het is bij wijze van spreken gitaren inpluggen en spelen Streefdatum DHM : Wanneer is de opening voorzien?

Onze streefdatum om te openen is 16 december.

Maar we willen opengaan zonder corona-beperkingen. Alles of niets. Anders is het niet haalbaar. Als er een beperking van publiek zou zijn is het natuurlijk niet mogelijk om te openen. Stel je een café voor dat voor de helft gevuld is, dat is best plezant, maar een discotheek die maar half vol is, dat werkt niet.

DHM: Dus minder tijd om je bezig te houden met Desperated Company?

Dat is niet zeker, wij treden nog elk jaar een zestal keren op. Heel plezant eigenlijk. Puur jeugdsentiment, na de repetities nog een pintje pakken. Tegenover vroeger is het wat gemakkelijker geworden want we zijn allemaal op pensioen. Twee jaar geleden hebben we in de Highstreet ons 50-jarig bestaan gevierd. Bleek dat we de oudste popgroep van België waren.

Begonnen als we 15, 16 jaar waren en kijk we bestaan nog altijd.

DHM: En zo krijgt een nieuwe generatie de kans om kennis te maken met de Highstreet.

Klopt. Ik ben echt benieuwd. We gaan iets nieuws brengen. En het moment om met zoiets te beginnen kan niet beter. De mensen zullen na de corona opnieuw een stapje in de wereld willen zetten. Ik kijk er alvast naar uit! (pm)

Molenromp DHM: Dat vergt flinke verbouwingen?

De buitenmuren staan er nog, verder is binnen alles gestript. Op dit ogenblik is het een grote lege ruimte met rondom een balkon op twee niveaus. Heel het interieur wordt aangepast, van het vroegere Highstreet is geen spoor meer te bekennen. Om een vergunning te krijgen moest de molenromp op een of andere manier wel zichtbaar blijven. Een vreemde redenering, maar als dat moet dan doen we dat.

We maken de fundamenten van de molen zichtbaar. Beneden wordt de romp verwijderd om tot een grote ruimte te komen. Bovenaan blijft een gedeelte van de romp behouden. Die constructie is op zich al een geweldige investering. Er komt ook een dubbele ingang, één onderaan en één voor de balkons boven.

“Dit was tenslotte mijn levenswerk geweest.”

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

11

VA N U I T H E T S TA D H U I S Oppositie vreest voor nieuwe belastingen

Hoogstraten staat voor zware investeringen Staat Hoogstraten binnenkort voor nieuwe belastingen? Er rollen talrijke projecten in Hoogstraten van de band waar de burger zeker blij om is, zoals een cultuurcentrum, sportpark, nieuwe jeugdlokalen en het Gastenhuys. Naar aanleiding van de plannen voor het sportpark en een lening van 10 miljoen euro worden toch ook wel wenkbrauwen gefronst. Sparen om te sparen heeft natuurlijk geen zin, maar slaat de slinger nu niet over naar de andere kant? De oppositie vreest alvast van wel.

Het globale plan voor het sportpark werd door alle raadsleden op de gemeenteraadszitting van 22 februari 2021 enthousiast onthaald. Toch waren er bedenkingen over de manier hoe de verschillende partners bedeeld werden. Algemeen wordt aangenomen dat de vereniging ’t Spagaatje wel sterk belast wordt vergeleken met de andere verenigingen. ’t Spagaatje moet een eigen inbreng doen van ongeveer 500.000 euro en daarenboven nog een huurprijs betalen van 5 euro voor het gebruik van de zaal per uur. Daartegenover staat dat HVV niets moet bijdragen. Zij verliest wel een terrein maar krijgt een kunstgrasveld in de plaats dat volledig door de stad wordt aangelegd.

Ook het Klein Seminarie doet duidelijk een prima zaak. Zij kan voortaan gratis gebruik maken van alle nieuwe accommodatie zoals de gymzaal, de atletiekpiste en de terreinen (de infrastructuur komt op gronden die destijds van het bisdom en de school waren). De stad neemt alle kosten op zich en dat is voor de oppositie moeilijk te slikken.

Prijskaartje Raadslid Marc Haseldonckx heeft het vooral moeilijk met de jaarlijkse canon, de huurprijs voor de erfpacht. Die bedraagt 25.602 euro geïndexeerd. “Wij vinden de visie en de uitwerking van dit sportpark schitterend, maar vragen ons wel af hoe men aan dit bedrag komt. Als je ziet welke voordelen het Seminarie krijgt. Zij mogen de trage weg recht trekken, er wordt een omheining geplaatst om de school af te schermen, zij mogen 32 uur per week de gymhal gebruiken en daarnaast ook alle terreinen en de atletiekpiste, en er wordt een parking aangelegd met een doorsteek, en dit alles op kosten van de stad.

Als je dan ziet dat de stad daarenboven nog eens 7 euro per uur betaalt voor de uren dat het Seminarie de gymhal gebruikt dan kom je op een bedrag van 435.000 euro voor de duur van de erfpacht. Daarenboven betaalt de stad dan nog eens 25.602 euro per jaar, of 1.280.000 euro voor een erfpacht aan het Bisdom. Hoe kan je dat rijmen met de investering van 7,2 miljoen euro die de stad doet in dit sportpark?

Voor ons is dit een brug te ver. De school heeft hier wel heel goed onderhandeld. Ook HVV heeft goed onderhandeld want zij mogen gratis gebruik maken van de sportvelden als zij het onderhoud zelf doen. Volgens het gelijkheidsbeginsel zouden dan ook alle andere voetbalverenigingen uit de andere dorpen gratis hun terreinen mogen gebruiken mits ze deze zelf onderhouden.”

Voor ons is dit een brug te ver Marc Haseldonckx

Erfpacht De nieuwe erfpacht met de stad Hoogstraten loopt over 50 jaar. Vroeger bestond er al een erfpacht voor HVV én één voor de school, maar deze worden nu opgeheven. Raadslid Vermeiren beklaagt er zich over dat de oude erfpachtovereenkomsten niet weergegeven zijn in het dossier, zodat de raadsleden nu akkoord zouden moeten gaan met de beëindiging van een vroegere erfpacht die ze zelfs niet eens kennen.

Volgens schepen Roger Van Aperen hoeft de notaris die niet te geven omdat de stad hierin geen betrokken partij was. Verder wil hij geen verantwoording meer geven over de bewuste canon.

“Dit is vorige keer reeds uitvoering gebeurd toen het dossier op 23 november 2020 op de gemeenteraad kwam. Toen waren wij nog in volle onderhandeling met het Seminarie en HVV en waren alle betrokken partijen akkoord om dit op 14 december 2020 bij de notaris te ondertekenen.

De werken aan de gymhal vorderen snel. ’t Spagaatje is tevreden maar moet met een eigen inbreng van ongeveer 500.000 euro een zware prijs betalen. Andere betrokkenen komen er beter van af.

12

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Maar uiteindelijk bleek er één van de partijen niet erg gelukkig. De afspraak bij de notaris werd dus afgezegd en wij zijn met alle betrokkenen terug bijeen gekomen op het Seminarie, waarbij er plots een paar nieuwe gezichten aan tafel verschenen. Maar dat is interne keuken van die vereniging. Wij zijn tijdens die bijeenkomst opnieuw begonnen en kwamen tot een overeenkomst die door alle partijen ondertekend werd.

Daarom ligt er vandaag een nieuwe erfpachtovereenkomst voor waarmee we terug naar de notaris kunnen.”

VA N U I T H E T S TA D H U I S met 7,5 miljoen euro gestegen zijn tot een jaarlijks bedrag van 28,4 mlj. euro. “Hoe ga je dit financieel kunnen blijven beheersen? “ vraagt hij het college.

Burgemeester Marc Van Aperen erkent dat dit een hele uitdaging is, maar “het is goed om ons wakker te houden. Wij willen een modern personeelsbeleid voeren. Flexibel en niet bang zijn om soms ook eens een minder populaire beslissing te nemen, soms zelfs een ontslag. Daarom zijn er goede functioneringsgesprekken noodzakelijk. De verhogingen zijn vooral te wijten aan de indexering van de lonen, nieuwe aanwervingen en de vele projecten die extra versterking vragen door nieuwe mensen met de juiste skills aan te werven. Ik zie weinig verschil tussen een goed gemeentebestuur en een goed functionerend bedrijf.”

In de vorige legislatuur werd elk eurobiljet tien keer omgedraaid alvorens uit te geven. Die spaarpot wordt nu rijkelijk aangesproken

De meerderheidspartijen Hoogstraten Leeft en N-VA keuren de nieuwe erfpachtovereenkomst goed. De beide oppositiepartijen stemmen tegen. CD&V omwille van het gebrek aan openheid over de financiële consequenties van deze erfpacht, Anders omdat ze dit een risicovolle onderneming vindt. “De stad engageert zich hier wel heel sterk voor één bepaalde vereniging en er hebben zich onderhuids toch heel wat zaken afgespeeld waar niet iedereen gelukkig mee is.”

De stad engageert zich sterk voor één bepaalde vereniging

Huidig schepen van Financies Roger Van Aperen twijfelt weliswaar aan de cijfers van zijn voorganger maar geeft toe dat er inderdaad een stijgende personeelskost is.

Lening 10 miljoen Om alle projecten en werken te kunnen betalen gaat de stad een lening aan van 10 miljoen euro.

Dit ontlokt een hele discussie tussen de voormalige en de huidige schepen van Financies.

Voormalig schepen Marc Haseldonckx (CD&V) wijst er op dat er bij de bestuurswissel een spaarpot was van 33 miljoen euro. Dit bedrag, aangevuld met de nodige subsidies, was volgens het raadslid voldoende om de projecten uit te voeren die lopende waren. Gezien de grote werken die nu op punt staan, zal het nieuwe bestuur wel moeten gaan lenen, vindt hij, zodanig dat het

restsaldo zeer beperkt zal zijn.

“Daar zijn een aantal investeringen bij waar wij niet mee akkoord kunnen gaan. Vooreerst de ondergrondse parking in de Gravin Elisabethlaan, maar ook de erfpachten voor de Pax (36.000 euro per jaar gedurende 30 jaar), voor de pleinen van het Seminarie (1, 28 miljoen) en de 600.000 euro extra voor de aankoop van de woning Apart Keukens. Als in een volgende legislatuur de belastingen zullen gaan stijgen, dan zal de brave burger wel reclameren”, waarschuwt hij.

Draaien “De wereld moet draaien, de wereld moet vooruit”, repliceert schepen Roger Van Aperen. “In ons meerjarenplan hebben wij tot 2025 elk jaar een positief saldo en dit plan is correct en gebaseerd op de investeringen die wij gaan doen.

Daar zijn geen onrealistische dingen bij. Die ondergrondse parking en dat plein gaan we zeker aanleggen. De mobiliteit gaan we daar op instellen. Einde deze legislatuur zal de parking er zijn.

De wereld moet draaien Roger Van Aperen Je kan sparen en sparen en dat gebeurt allemaal op kosten van de brave burger via allerlei belastingen. Maar wij vinden het niet meer dan normaal dat de burger iets ziet van wat er met zijn geld gebeurt. Wij gaan de burger iets teruggeven. Wij hebben in de voorbije legislatuur een deel schulden afgelost, maar geen grote projecten uitgevoerd. Er is niets gerealiseerd voor cultuur en niets voor sport. Wij gaan de burger nu wel iets teruggeven.

Fons Jacobs

Personeelskosten Ook de stijgende personeelskosten van de stad trekken de aandacht. In 2018 maakte de stad een personeelsformatie op, maar die wil ze nu terug kwijt. Er is volgens het huidige bestuur te weinig mogelijkheid om hiermee flexibel te kunnen werken. De stad wil immers meer inspelen op veranderende factoren en meer werken zoals een modern privébedrijf.

Raadslid Marc Haseldonckx waarschuwt voor een aantal gevolgen van zulke werkwijze zoals mogelijke afdankingen, afvloeiingen, enz., zoals dat in een modern bedrijf gebeurt. Als voormalig schepen van Financies wijst hij ook op de stijgende personeelskosten. Deze zouden gedurende de huidige legislatuur stijgen met 35,8 %.

Tussen eind 2018 en einde 2025 zal de loonkost

De Sint-Clemenskerk in Minderhout mag van het bisdom niet gebruikt worden voor culturele en sociale nevenactiviteiten. Een streep door de rekening van het stadsbestuur, dat nu beslist om de vroegere noodkerk aan te kopen.

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

13

VA N U I T H E T S TA D H U I S Wij gaan blijven investeren. En daar zullen we leningen voor moeten aangaan Dat is een noodzaak, zeker in deze coronatijden. Vele bedrijven kunnen dat nu niet, maar steden en gemeenten wel. De wereld moet blijven draaien. Maar we gaan met onze leningen niet hoger gaan dan het Vlaamse gemiddelde.”

Nieuwe belastingen Raadslid Haseldonckx voelt zich sterk aangevallen door de woorden van Roger Van Aperen, zijn voormalige collega in het college. “Wij zijn aan ons bestuur begonnen met weinig middelen en hoge schulden. En wij zouden niets gedaan hebben? Je moest verlegen zijn om zoiets te zeggen.

Wij hebben aan de financies gewerkt en tegelijkertijd grote projecten verwezenlijkt. CD&V heeft het Woon-zorgcentrum gezet. Wij hebben de plannen voor het nieuwe Gastenhuys uitgewerkt. Jullie mogen het bouwen dank zij de centen die we gespaard hebben. Wij hebben het zwembad gezet en onze derde visie was de bouw van een cultureel centrum. Het lijkt hier wel duidelijk de parabel van de krekel en de mier.”

Raadslid Jacobs kan deels akkoord gaan met de visie van de schepen dat sparen op zich niet goed is. “Wij hebben altijd gezegd: Je moet met het geld ook iets doen, anders moet je het aan de burger teruggeven. Maar nu lijkt de slinger wel helemaal de andere kant op te gaan. Ik vrees dat we recht op nieuwe belastingen afsteven”.

Ook zijn partijgenoot Maarten Leemans is er van overtuigd dat investeren goed is en dat er geen geld moet opgepot worden. Maar door alle investeringen ziet het er naar uit dat er geen geld over gaat zijn om de programmatie van het cultuurcentrum te bekostigen. Deze kost zal doorgeschoven worden naar de volgende legislatuur, vreest hij. Hij voegt er aan toe dat ook zijn partij Anders niet akkoord kan gaan met de ondergrondse parking. “Deze locatie gaat een grote invloed hebben op de mobiliteitskeuze.” De lening van 10 miljoen euro zal uiteindelijk meerderheid tegen oppositie worden goedgekeurd.

Aankoop noodkerk

De stad koopt voor 390.000 euro de vroegere noodkerk van Minderhout.

tot slot het dorpsplein of de zogenaamde Kuip.

Volgens schepen Arnold Wittenberg zal het project in verschillende fasen verlopen, te beginnen met de aankoop van de noodkerk. Hiervoor wordt een budget van 390.000 euro voorzien.

Schepen Jansen heeft het er erg moeilijk mee dat het oorspronkelijke plan om de Sint Clemenskerk open te stellen voor nevenactiviteiten op een sisser uitdraait. “Het had een mooi project geweest, maar het is afgevoerd door een paar mensen uit Minderhout die vinden dat er in die kerk niets anders mag gebeuren. Dit was immers allemaal met erfgoed besproken. Heel erg spijtig, maar het blijft afgetopt nog wel een mooi plan.”

Het is erg spijtig

Volgens schepen van openbare werken Piet Van Bavel was het een constructieve vergadering met de omwonenden waarbij ook een aantal bezorgdheden naar voor kwamen. Deze zijn intussen doorgegeven aan het studiebureau en aan Pidpa .”Alle aangelanden zijn gehoord en wij doen het beste voor iedereen. Wij beseffen ook wel dat grachten voor de deur niet populair zijn en we zullen daar dus ook zeer kritisch mee omgaan”, besluit hij.

Wij zullen daar kritisch mee omgaan Piet Van Bavel

Michel Jansen

Waterafvoer

De stad gaat de noodkerk van Minderhout aankopen. Dit kadert in het geheel van de ontwikkeling van het centrum van Minderhout. Vanuit het kerkenplan had de stad voorzien om de Sint Clemenskerk te gebruiken voor allerlei culturele en sociale nevenactiviteiten. Door de negatieve reactie van het bisdom is de stad noodgedwongen afgestapt van deze plannen en focust ze zich daarom op de aankoop van de vroegere ‘noodkerk’.

Als laatste punt van de openbare zitting brengt raadslid Tinne Rombouts het fietspad tussen Hoogeind en Meersel-Dreef terug onder de aandacht. Dit traject werd reeds in 2011 gestart maar kreeg pas in 2018 een definitief fiat. “Er zijn heel veel overlegmomenten aan voorafgegaan tijdens vorige legislatuur. Onlangs werd er op 9 februari nog een informatiemoment georganiseerd voor de omwonenden waarbij een aantal vragen over afvoer van water en grachten naar boven kwamen.”

Daarnaast wil het bestuur het centrum van Minderhout herschikken zoals ook in Meerle gebeurd is. Heel het project wordt opgedeeld in drie clusters. Enerzijds de omgeving van kerk en pastorij, daarnaast de school en de noodkerk en

In het plan wordt naast het fietspad een gracht voorzien en ook een groenstrook van 2 meter tussen het fietspad en de weg. “Wat is de zin van een gracht op deze plaats?”, wil het raadslid weten. “In hoeverre kan deze groenzone geen

14

voldoende buffer zijn voor de opvang van het regenwater?”

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Schepen Jansen geeft aan dat het bestuur gaat voor infiltratie én eventueel afvoer van het water bij hevige regenval. “Wij staan voor steeds drogere tijden, maar ook voor hevige regenval met overstromingen. Wij moeten dus naar de toekomst kijken. We bouwen wel voor vele jaren.

Maar als de gracht te dicht bij de huizen komt, is er eventueel inbuizing voorzien.”

Er volgt nog een hele discussie tussen het raadslid en leden van het college over de zin van grachten, de breedte en de diepte ervan, de mogelijkheid van aanleg van een wadi, enz. tot het de voorzitter allemaal te veel wordt en hij het raadslid aanmaant af te ronden. Wanneer het raadslid daarbij aangeeft dat haar microfoon wordt uitgeschakeld, is het hek helemaal van de dam. Uiteindelijk wordt het rooilijnplan goedgekeurd, waarbij CD&V zich onthoudt. (jh)

Bram Jansen, Nanjing, China

“We noemen ons graag wereldburgers…”

Bram Jansen is ondertussen al zo’n 15 jaar weg uit het Hoogstraatse.

Als zoon van Marcoen Jansen en Truus Willemse groeide hij op in de Sint-Clemensstraat in Minderhout. Hij ging er naar de lagere school, daarna werd zijn wereld steeds groter. Zozeer zelfs dat hij en zijn gezin heuse wereldburgers werden. Hoewel ze ondertussen in China wonen, blijft er altijd wel een emotionele band met hun roots.

DHM: Hoe verliep je leven hier destijds?

Hoewel ik in Minderhout woonde, speelde een groot deel van mijn sociaal leven zich o.a. door de stap naar het Klein Seminarie en het jarenlange volleybalspelen bij Gelvoc, eerder in Hoogstraten af. Een belangrijk deel van onze Belgische vriendenkring is dan ook afkomstig van of woont nog in Hoogstraten.

Na mijn studies burgerlijk ingenieur (werktuigkunde & elektrotechniek) aan de KU Leuven ben ik gestart bij BASF in Antwerpen. Ik heb bewust gekozen voor BASF omwille van het internationale karakter van deze multinational en de daarbijhorende kansen om te kunnen werken in buitenland. Dat is altijd een droom geweest die in de genen zit langs mijn vaders kant. Enkele van zijn broers hebben destijds de stap gezet om definitief naar het buitenland te trekken. Dit heeft me altijd geïnspireerd.

Vrij snel in mijn beroepscarrière stelde ik vast dat ik niet enkel ingenieur wilde blijven en in overleg met BASF deed ik nog een executive MBA aan de Antwerp Management School.

Op BASF leerde ik ook mijn echtgenote Kathy kennen en samen hebben wij ons eerst iets dichter bij huis gesetteld, nl. in Sint-Job-in-‘t-Goor.

Exotisch DHM: Hoe kwam je er toe om naar China te vertrekken?

Kathy en ik hebben altijd veel gereisd en we stonden er voor open om ons in het buitenland te vestigen. We hadden vooral een exotische bestemming voor ogen. Op een vrijdagavond kwam ik evenwel thuis met een jobaanbieding voor de BASF-site in Nanjing, China. Maar de bouw van onze woning zou net van start gaan en onze dochter Pauline was op dat moment slechts anderhalf jaar oud. Dus qua timing niet de meest ideale periode.

En ook: China? Dat stond niet echt op onze bucketlist. Ons verstand zei dus: “Waar begin je aan?”… Maar onze nieuwsgierigheid en het motto “In the end, you only regret the chances you did not take” namen toch snel de overhand.

Er werd een regeling voor Kathy getroffen zodat

zij haar job voor BASF in Antwerpen vanuit Nanjing kon verder zetten.

Begin 2012 was het dan zover en trokken we naar Nanjing voor 4 jaar. Ik zou er als Director de leiding van de onderhouds- en engineeringdiensten overnemen op de BASF-YPC site. Een berekende sprong toch nog.

DHM: Hoe verliep de aanpassing in die nieuwe omgeving?

Werken voor een multinational zoals BASF betekent dat je veel ondersteuning krijgt. Van het zoeken naar een huis, over een bankrekening openen, tot hulp met vertalingen. Maar toch… dit is een avontuur dat wellicht niet voor iedereen is weggelegd. Flexibiliteit, ondernemerszin, avontuurlijk en tolerant zijn, sterk organisatievermogen, emotionele stabiliteit en kunnen omgaan met stress blijken belangrijke competenties. Zeker in een land als China. Je spreekt de taal nauwelijks, je bent ver weg van huis en het allerbelangrijkste: de cultuur is totaal verschillend van de onze. Het feit dat we voordien zoveel gereisd hebben en blootgesteld waren aan andere culturen, heeft ons hierbij wel geholpen.

Gefrituurde tarantula

Het gezin op de stadsmuur van Nanjing

DHM: En heb je de cultuurschok goed verwerkt?

Jawel. Al moesten we de eerste maanden in China wel wennen aan de drukte en vooral ook aan de blikken van de mensen. Onze oudste dochter Pauline was heel blond en meermaals werden er gevraagd of ongevraagd foto’s genomen, of wilde men zelfs haar blonde haartjes aanraken. Dat nam ze niet altijd in dank af... Ik denk dat ze ondertussen menig bureaublad siert!

Ook dat we de taal niet spraken, zorgde wel eens voor hilariteit of frustratie. Dingen kunnen al eens ‘lost in translation’ gaan. Maar uiteindelijk

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

15

SKYPE plekken gezien hebben, blijft Europa toch wondermooi en heel speciaal voor ons. De gezellige terrasjes in de Europese steden, de oude gebouwen, het lekkere eten… Je krijgt ons uit Europa, maar je krijgt Europa niet uit ons!

Retourtje China

Werkoverleg op de site proberen we altijd alles in perspectief te plaatsen en zijn we vooral dankbaar voor de opportuniteit om een gast te mogen zijn in een ander land. En genieten we ook ten volle van de cultuur en het culinaire. De Chinese keuken is veelzijdig en echt lekker en nee, we hebben nog nooit hond of kat gegeten. Al kan je dat natuurlijk nooit met zekerheid zeggen. Ikzelf heb wel eens een sprinkhaan of schorpioen verorberd, maar een gefrituurde tarantula was voor Kathy een brug te ver.

We hebben nog nooit hond of kat gegeten DHM: In die periode was er nog een gezinsuitbreiding, niet?

Jawel, tijdens ons verblijf in China werd mijn vrouw zwanger van onze tweede dochter. Een ‘Made in China’ dus, niet altijd een kwaliteitslabel maar in dit geval is alles beslist goed gekomen. ;-) We kozen er wel voor om de bevalling in België te laten doorgaan. Het was belangrijk om voor deze mijlpaal in de buurt van familie en vrienden te zijn.

Esther was vier dagen oud toen haar paspoortfoto genomen werd, haar hoofdje moest ondersteund worden. Toen ze drie weken oud was, zaten we terug op de 12-uur durende vlucht richting Nanjing. Ik zie de blikken van de andere passagiers nog voor me toen we onze plaatsen innamen. Maar gelukkig was Esther een zeer rustige baby die altijd sliep, dus iedereen kreeg voldoende nachtrust.

12 uur op een vlucht met twee kleine kinderen, wat Kathy vaak gedaan heeft, is overigens een hele uitdaging. Maar uiteindelijk doe je dat gewoon en gelukkig treedt er na een paar jaar een soort van ‘herinneringsverfraaiing’ op, waardoor je van sommige ervaringen enkel het positieve onthoudt. En maar goed ook.

16

DHM: Hoe was het voor je jonge kinderen daar?

Die stelden het goed. In China hadden we een ‘ayi’, een soort van nanny voor de meisjes.

Omdat er geen grootouders in de buurt waren, was zij een welgekomen extra hand in de zorg voor onze dochters. Ze sprak enkel Chinees, dus na 4 jaar spraken Pauline en Esther een aardig mondje Chinees.

Even naar Duitsland …

DHM: Kwamen jullie terug na de afgesproken 4 jaar?

Jawel, maar niet naar België. Na 4 jaar Nanjing kreeg ik een aanbieding bij BASF in Schwarzheide, op een boogscheut van Dresden in OostDuitsland. Ik zou er als Vice President lid van het site management team worden en er de technische diensten en de infrastructuurbedrijven leiden. Na een kerstvakantie in België ging het dus begin 2016 richting Dresden, waar we uiteindelijk 5 jaar zouden wonen.

Na 4 jaar China was het vooral letterlijk een verademing om weer in Europa te zijn. De luchtkwaliteit in China was toen immers nog niet wat ze nu is. De Chinese overheid heeft de laatste jaren veel inspanningen gedaan om de luchtkwaliteit te verbeteren door onder andere bedrijven veel striktere duurzaamheidsmaatregelen op te leggen.

Ook weer wat dichter bij familie en vrienden in België wonen, was natuurlijk leuk. Nu lag er maar een autorit van 750 km tussen ons ipv een vlucht van 12 uur inclusief jetlag. Dresden is een prachtige stad, evenals de omgeving. We woonden er op een boogscheut van de rivier de Elbe en een mooi park waardoor we altijd een beetje vakantiegevoel hadden. Op de Duitse keuken waren we als Belgische Bourgondiërs daarentegen niet zo verzot…

We genoten ook volop van het reizen in de rest van Europa. Hoewel we wereldwijd al prachtige

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DHM: Ondertussen zitten jullie terug in Nanjing?

Ons verblijf in Dresden duurde vijf jaar. Vorig jaar heeft de BASF groep me gevraagd of we het zagen zitten terug naar China te keren en of ik de site in Nanjing, intussen de derde grootste ter wereld, na het hoofdkwartier in Ludwigshafen en de nummer twee in Antwerpen, zou willen leiden als Managing Director. Daarover hebben we niet lang moeten nadenken, en zo zijn we eind vorig jaar in volle Covid-crisis terug naar China verhuisd. Moeilijk gaat ook blijkbaar, al waren het zenuwslopende maanden met veel onzekerheid. We hebben toen gemerkt dat onze dochters echt sterke en flexibele dames zijn die wel tegen een stootje kunnen. Daar kunnen we enkel dankbaar voor zijn. Want weerbaarheid is ook bij kinderen niet onbelangrijk.

Weerbaarheid is ook bij kinderen niet onbelangrijk DHM: Wat doe je daar nu?

De komende 4 jaar zal ik de BASF-YPC site in Nanjing leiden als Managing Director en President. De site is een joint venture tussen BASF en petrochemiereus Sinopec. Dat is een Chinees staatsbedrijf met meer dan 1 miljoen medewerkers. Voor mij een mooie opportuniteit en toch wel speciaal dat het net de site is waar ons buitenlands avontuur destijds gestart is.

Anderzijds is dit ook een hele uitdaging, aangezien je continu twee ondernemingsculturen moet samenbrengen. Met iets meer dan 2000 medewerkers draaien we een omzet van ongeveer 4 miljard dollar per jaar, met zeer veelzijdige producten voor de textielindustrie, hygiëne-industrie (zepen en desinfecterende handgels, maar ook babyluiers), de auto-industrie (coatings en materiaal voor dashboards o.a.), voedingsindustrie, anderzijds ook producten voor zonnepanelen en nog veel meer.

DHM: Heb je er contacten met andere Belgen?

In die bijna 10 jaar abroad hebben we wereldwijde vriendschappen opgebouwd. Je zit samen met de andere expats in dezelfde situatie en dat schept toch een band. In Dresden hadden we ook een Belgisch/Nederlandse community en soms is het echt leuk om je eigen taal te spreken. Maar in Nanjing zijn we de enige Belgen binnen de International School community. We hebben hier Italiaanse, Duitse, Amerikaanse, Spaanse, Australische,… vrienden. Die vele contacten maken ons avontuur extra boeiend.

SKYPE Teentje look DHM: Hoe gaat het ondertussen met de kinderen in China?

Onze dochters gaan van jongs af aan naar een internationale school, al zijn ze allebei even naar een Chinese kleuterschool geweest. Wanneer Esther toen ‘s middags thuis kwam, stonk ze altijd uit haar mond. We ontdekten dat ze als snack een teentje look kregen. Uiteraard heel gezond, maar na deze ontdekking hebben we toch maar zelf een snackje meegegeven.

Pauline en Esther spreken naast Nederlands (wat we consequent thuis spreken) ook vloeiend Engels en Duits en zijn net terug met Chinees gestart. Ze volgen als van jongs af een inquiry-based program op school, wat betekent dat ze al snel onafhankelijk leren werken en denken. Vanaf het eerste leerjaar werken ze in groep of individueel aan projecten, doen ze research, zelfreflectie,… Ook is er veel aandacht voor EQ zoals het interculturele, zorg dragen voor elkaar en de omgeving, communicatie,…

Zicht op XuaWu lake DHM: Vallen je nog andere dingen op?

We hebben ondertussen als gezin een aardig stukje van wereld gezien. Met de camper in Nieuw-Zeeland rondgetrokken, Zuid-Oost Azië ontdekt, uiteraard veel in China gezien, USA, Zuid-Afrika,… We noemen ons eigenlijk eerder wereldburger, al blijven we toch Belg in hart en nieren. We proberen altijd van andere culturen te leren en te begrijpen waarom bepaalde rituelen zijn zoals ze zijn.

Voor we naar China vertrokken, hadden we zoals iedereen het eerder negatieve clichébeeld van het land en haar inwoners. Door er zelf te wonen ga je sommige zaken toch anders bekijken. Rusthuizen bijvoorbeeld bestaan er niet in China. Chinezen zorgen zelf voor hun ouders en nemen ze desnoods mee in huis. Dan moet je niet denken aan de standaard Belgische woning, eerder aan een oppervlakte van 60m2.

Eens je vriendschap sluit met Chinezen, is dat voor het leven

En eens je vriendschappen sluit met Chinezen is dat voor het leven en gaan ze voor jou door het vuur. Toen wij tijdens de eerste Corona-golf nog in Duitsland woonden, hebben meerdere Chinese kennissen aangeboden om ons maskers te sturen.

Watertandend DHM: Je onderhoudt geregeld contacten met de familie?

Van heimwee hebben we gelukkig nooit last gehad. Uiteraard missen we familie en vrienden.

Met Whatsapp, Skype en social media is het tegenwoordig echter erg makkelijk om contact te houden en op de hoogte te blijven van ieders reilen en zeilen. Maar naar een bezoek aan de frituur, de bakker of restaurant kijken we altijd reikhalzend en watertandend uit. Want in België zijn we culinair toch echt verwend! Gelukkig kunnen we ons tegenwoordig zelfs in China tegoed doen aan onze favoriete Belgische chocolade. En Kathy is intussen ook geen onaardige hobby-kok - en dat is een flink understatement!

DHM: Kom je nog terug in België wonen?

Wat na deze opdracht volgt, weten we nog niet.

Het is ook voorbarig om nu al een beslissing te nemen voor over 4 jaar. Onze thuis is waar we samen zijn, zeggen we altijd. Al hopen we nog wel eens terug in België terecht te komen. Het huis dat we 9 jaar geleden gebouwd hebben, is ondertussen verhuurd - maar we hopen er ooit zelf nog eens te wonen.

Onze thuis is waar we samen zijn We proberen in alles het positieve te zien en dankbaar te zijn voor het avontuur dat we mogen meemaken. We zijn ook heel blij met de sterke band die we als gezin hebben. Want dat is, om af te sluiten, toch voor ons een van de grote pluspunten van ons avontuur over grenzen heen! (jaf)

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

17

VAN HEMELEN

VAN HEMELEN

BVBA

BVBA

NIEUWBOUW & RENOVATIE ELEKTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN

Eigen ffa abricage

Maatw weerkk

ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN

VERNIEU WD WEBSIT E E

Industrieweg 4 2330 Merksplas

Productie en plaatsen van houten vloer l en - Interieurprojecten op maat

Tel: 03 314 37 67 Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be

www.vanhemelenbvba.be

www.martensvloeren.be Groot Eyssel 39a - Meerle - T. 03 315 84 32 - GSM 0478 36 74 88

Erkend vastgoedmakelaar BIV nr. 207427 Reeds 25 jaar uw vastgoedmakelaar voor Hoogstraten en omgeving!

Huis verkopen? Bel ons: 03 314 16 99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com Vrijheid 72 - Hoogstraten 18

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

PANO

Pano uitzending luidt noodklok over hemelwaterbeleid

Hoogstraten, een stadje met een erg droge nasmaak HOOGSTRATEN - ‘Citymarketing, is een marktgericht instrument van het stedelijke beleid waarmee men probeert om het gewenste imago van de stad te creëren, te verbeteren of bij te stellen en om deze positionering daadwerkelijk om te zetten in feitelijke realisaties. Met citymarketing probeert een stad of gemeente zich in de spotlights te zetten.’ Hoogstraten doet daar ijverig aan mee, er is een citymarketingplan waarmee het zich via allerlei positieve promotie-acties in de markt wil zetten, als een ‘Stadje met smaak’.

Helaas bepaalt onze stad niet altijd zelf waarmee ze in de spotlights komt. Soms doen anderen dat voor haar, zoals onlangs De Standaard met haar sterke artikelenreeks over grootschalige veeteelt en mestverwerking, nog meer het Eén-programma Pano over de oprukkende droogte in Vlaanderen. Het werd een stevige reportage over ons hemelwaterbeleid, waarin Hoogstraten als één van de slechtste leerlingen van de klas letterlijk te kijk werd gezet.

Droger dan in Namibië De makers van deze spraakmakende Pano-reportage focussen op het waterbeleid in Vlaanderen en op de alsmaar voortschrijdende uitdroging van de bodem. ‘Vlaanderen droger dan Namibië’ is de alarmkreet die ons op de ernst van de toestand wijst. In 2018 was de droogte alarmerend, april en mei van 2020 waren de droogste maanden ooit. Klimaatverandering veroorzaakt meer droogte en minder water. En daar moeten we ons dringend op voorbereiden, verklaarde waterexpert Jan De Schutter.

De dringende maatregelen die we zouden moeten nemen zijn gekend: zorgen dat hemelwater kan infiltreren, en uiterst voorzichtig omgaan met het gebruik van het grondwater. Laat dat net de twee gebieden zijn waarop Hoogstraten heel slecht scoort en zo jammer genoeg een prominente rol kreeg toebedeeld in de reportage.

gebouwd en verhard. Tal van bouwprojecten voor appartementen en woningen zijn in uitvoering. Het industrieterrein De Kluis II is ondertussen volledig uitverkocht en er worden in een razend tempo bedrijfsgebouwen opgericht, met aanhorende verhardingen die voor industriedoeleinden onvermijdelijk zijn.

En ook in land- en tuinbouw staat de wereld niet stil. De laatste jaren werden en worden ook vandaag nog megastallen voor de veeteelt gebouwd en staan er alweer enkele grote serrecomplexen in de steigers. Deze voortschrijdende verharding zorgt dat steeds minder hemelwater in de bodem kan infiltreren.

oppompen. Zowel in 2019 als in 2020 is het vergunde debiet bijna 300% hoger dan dat van 2018. Voor 2021 zijn alweer voor 302.000m3 grondwatervergunningen afgegeven.

Grondwaterwinningen

En zelfs dan is het nog niet genoeg. De particuliere grondwaterwinningen van minder dan 500m3 per jaar, waarvoor geen vergunning vereist is, zijn in deze cijfers immers niet inbegrepen. Blijkens de reportage heeft men geen zicht op het aantal putten. Volgens de regelgeving mag je een put laten boren door een door de

Onze gemeente worstelt ook met de tweede van de voorkomingsmaatregelen: voorzichtig omgaan met het gebruik van grondwater. Er zijn in Hoogstraten bijna 500 vergunde waterwinningsputten die samen meer dan 18 miljoen m3 water

Nog is het niet genoeg. Op het ogenblik dat we dit schrijven zijn er aanvragen lopende (tot 31 maart) voor in totaal nog eens 250.000m3. Dit zijn dus de vergunde volumes. Op basis van vaststellingen op het terrein schat de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) dat er ook nog eens ca. 20% illegale winningen zijn. Er zijn geen redenen om aan te nemen dat dit in Hoogstraten anders zou zijn.

815 m2 per dag of ca. een voetbalveld per week Betonhoofdstad Zorgen dat het hemelwater kan infiltreren vereist dat we werk maken van minder verharding.

In Hoogstraten gaat het net andersom en wel in die mate dat het de weinig benijdenswaardige titel van ‘Betonhoofdstad van Vlaanderen’ kreeg. Niet dat we hier meteen op een betonvlakte leven, maar omdat uit een studie van Natuurpunt in 2018 bleek dat nergens in Vlaanderen zoveel grond verhard wordt als hier: 815 m2 per dag of ca. een voetbalveld per week.

Dat is sedert 2018 zeker niet verminderd, eerder integendeel. Want ondertussen wordt er duchtig

In 2019 en 2020 lag het vergunde waterdebiet dat men mocht oppompen 300% hoger dan in 2018.

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

19

PANO

Hoogstraten, de betonhoofdstad van Vlaanderen. Hier wordt elke dag 815 m2 meter verhard, een voetbalveld per week.

Vlaamse Milieu Maatschappij erkende boorder en moet deze gemeld worden.

De reporters van Pano lieten zien dat dit een regel is die eigenlijk alleen op papier bestaat.

Handige Harry’s en zwartwerkende boorders zorgen er binnen de kortste keren voor dat je een put hebt om je tuin te sproeien of je zwembad te vullen, zonder enige melding. Ook hier geen aanwijzingen dat het in Hoogstraten anders zou zijn.

Gekende problemen Zijn deze uit de hand gelopen - en nog steeds lopende - toestanden de schuld van ons gemeentebestuur? Neen, zeker niet uitsluitend. De vergunningen voor grote bedrijven, megastallen,

mestverwerking, grote grondwaterwinningen worden door een hogere overheid verleend. Hoewel onze geinterviewde burgemeester stelde dat hij schrok van het door de reporter geciteerde hoeveelheden, zijn het bekende gegevens. Hoe kunnen onze eigen beleidsmensen dit dan nog steeds niet weten?

De cijfers van de vergunningen van grondwater en de grondwaterstanden zijn vrij beschikbaar op het internet. De grondwaterstanden via de grondwaterindicator op de website van de VMM. De laatste stand op 6/3/2020 was het peil op -3,35 m onder het maaiveld. De trend is dalend de laatste weken. Als vuistregel mag je voor een zandgrond stellen dat zodra het waterpeil onder de 1,5m beneden maaiveld zakt, er droogteschade ontstaat in de landbouw.

Via de Databank Ondergrond Vlaanderen (DOV) kom je snel aan de weet hoeveel vergunningen voor grondwaterwinningen zijn uitgereikt en voor welke hoeveelheden.

Deze cijfers kwamen trouwens ook ruim ter sprake tijdens de gemeenteraad van 22 juni vorig jaar, toen oppositiepartij ‘Anders’ met een voorstel tot opmaak van een hemelwaterplan kwam. Bij het toen ingediende voorstel was een ruime documentatie waarin al de in de reportage genoemde cijfers stonden opgesomd. De gemeenteraad heeft zich over dit voorstel gebogen en in de gemeenteraad van 24 augustus 2020 werd een licht gewijzigd plan goedgekeurd.

Handhaving Dat er wat schort aan de handhaving in Vlaanderen, is een open deur intrappen. De tussenkomsten van de woordvoerders van VMM en van de Milieu-inspectie in de reportage zijn ronduit beschamend. Er is helemaal geen handhaving. En in datzelfde bedje is ons gemeentebestuur ook ziek.

De handhaving is door de gemeente uitbesteed aan IOK, maar dat is meer voor de vitrine. De visie van de gemeente is trouwens ‘liever preventief dan repressief ’. Waarmee dit bestuur zich inschrijft in het handhavingsbeleid van de voorgaande coalities. Dat je hiermee de facto een gedoogbeleid installeert is door de indringende reportages van De Standaard en Pano ruim geïllustreerd.

Nog geen trendbreuk We zijn Namibië aan het worden, zegt professor Maertens.

20

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

In een interview over deze materie met onze collega van Het Laatste Nieuws verwijst burgemeester Van Aperen naar de erfenissen uit het

PANO verleden. Die zijn er inderdaad. Maar de partijen van de huidige bestuursmeerderheid hebben daar in de voorbije legislaturen in wisselende bezetting wel deel van uitgemaakt.

En ook vandaag worden in sneltreinvaart bouwprojecten ontwikkeld waar het bestuur geen verweer tegen voert, omdat ze voldoen aan de regelgeving, zijnde het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan. Maar dat dateert al van 1 april 2005. De opvolger, het Beleidsplan Ruimte Hoogstraten is in 2018 opgestart, wanneer het klaar zal zijn is koffiedik kijken. Ondertussen is de gemeente zelf betrokken partij in de bouwwoede - ’t Gastenhuys, de sportsite Wereldakker, het cultuurhuis, een ondergrondse parking - en dat is geen erfenis uit het verleden. Je kan stellen dat het om noodzakelijke infrastructuur gaat, maar ook deze dragen wel bij aan de verharding.

wijl wij als burger om de haverklap worden aangespoord om zuiniger om te gaan met water.

Machteloos is een gemeentebestuur niet. Gealarmeerd door berichten uit de samenleving heeft het gemeentebestuur van Hoogstraten samen met dat van Wuustwezel vorig jaar zelf een geur- en luchtkwaliteitsstudie laten uitvoeren door de Vlaamse Instelling voor Technoligsch Onderzoek. Naar aanleiding van de resultaten daarvan huldigt het bestuur een standstill en werden nieuwe aanvragen negatief geadviseerd. Waarna de provincie ze zo goed als allemaal vergunde!

Wordt het niet de hoogste tijd dat de burgmeesters van de overbelaste gemeenten in deze zaken samen een vuist maken en een hartig woordje gaan praten met de Bestendige Deputatie?

Machteloos

Too little, too late?

Over de land- en tuinbouwsector, die ruimte om te ondernemen claimt, stelt de burgemeester: “Wij willen die sector niet aanpakken, maar gaan met hen in overleg”. Het valt te bezien of dat iets oplevert. Het gemeentebestuur heeft hier immers meestal enkel een adviserende rol, naast tal van andere instanties. En als die een positief advies afleveren, is het moeilijk om dat te counteren. De VMM bijvoorbeeld geeft haast voor elke aanvraag voor een grondwaterwinning een positief advies, zelfs in kwetsbare gebieden. Ter-

Wat het grondwater aangaat, neemt het bestuur maatregelen. Maar die gaan helaas met een slakkengang. De opmaak van een hemelwaterplan is opgestart in april 2019 maar tot hiertoe nog niet ter goedkeuring aan de gemeenteraad voorgelegd.

Dat voor elke vergunningsaanvraag een ‘watertoets’ wordt gevraagd, is opgelegd door de wetgever. Logisch dat het gemeentebestuur daarop toeziet.

Er zijn ingrepen voor ontharding binnen het gemeentelijk patrimonium, deze zijn mooi en toe te juichen, maar die gaan het probleem van de droogte en de lage grondwaterstand niet oplossen. Daar zijn andere en veel drastischer maatregelen voor nodig.

De roep om de grote overtreders aan te pakken klinkt daarom steeds luider en luider. Hand in hand met de Vlaamse Milieumaatschappij en de Milieu-inspectie ligt hier een belangrijke taak voor het stadsbestuur. De gemeenteraad keurde op 24 augustus 2020 immers eenparig volgend artikel goed: “Het bestuur werkt een beleid uit rond grondwaterwinning en bronbemaling en zorgt daarbij ook voor handhaving.” Zonder actieve controle en handhaving zijn mooie besluiten en intenties immers waardeloos.

Ook kleine overtreders zouden aangezet moeten worden om binnen een bepaalde termijn hun illegale waterwinning vrijwillig te melden aan VMM, zoals de wet voorschrijft. Wie zich hieraan onttrekt, stelt zich nadien bloot aan strenge maatregelen.

En tot slot een suggestie voor het stadsbestuur: nodig eens een waterexpert uit zoals Jan De Schutter uit de Pano-reportage, vooraleer ook hier huizen gaan verzakken en scheuren. Of gebeurt dat laatste zelfs in onze eigen gemeente al? (jaf)

Dentius Minderhout jouw lokale tandartspraktijk met ervaren tandartsen en vriendelijke medewerkers.

In onze praktijk sta jij als patiënt centraal.

We bekijken elke patiënt als een individu, en bieden een behandelplan op maat.

Ons multidisciplinair team staat steeds voor je klaar.

In onze praktijk kunt je terecht voor vele verschillende facetten van tandheelkundige verzorging.

Een warm onthaal staat bij ons hoog in het vaandel.

In onze huiselijke praktijk ontvangen we je steeds met een glimlach.

Onder de deskundige leiding van hoofdtandarts Milos Kontic.

Met zijn meer dan 10 jaar ervaring kan onze praktijk rekenen op een uitstekende klinische expertise.

+32 3 314 66 16 www.dentius.be/minderhout Dentius Minderhout Desmedtstraat 74 2322 Minderhout

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

21

GESCHIEDENIS

‘Dwaallichten’, een zoektocht in de archieven van onze kolonies

Het verhaal van 55.000 landlopers gaat online WORTEL / MERKSPLAS - Na een oproep in de pers (onder meer in dit blad) werkten een paar honderd vrijwilligers mee aan het onderzoek en het digitaliseren van informatie over personen die om welke reden dan ook in de kolonies van Wortel, Merksplas en Hoogstraten verbleven. De archieven gaven nog meer prijs, vaak zaken die verder onderzocht moeten worden.

Het gevangenismuseum Merksplas was al langer actief bezig met het verzamelen, inventariseren en ontsluiten van gegevens over de vroegere landloperij en de strafuitvoering. Maar voor een doorgedreven archiefonderzoek van deze omvang ontstond er een samenwerking tussen Stichting Kempens Landschap, Rijksarchief Antwerpen-Beveren, Erfgoedcel Noorderkempen, Stedelijke Museum Hoogstraten en het Gevangenismuseum Merksplas.

Raakvlakken Bij het archiefonderzoek kwam men tot verschillende projecten die raakvlakken hebben met de Kolonie Hoogstraten en Wortel. Zo waren er de Joodse vluchtelingen die in de periode 1938-1940 in de kolonies Merksplas en Wortel verbleven. Een tweede project betreft het collectiebeheer van het gevangenismuseum met o.a. oude kaarten en geschriften van Wortel en Hoogstraten.

En dan is er ‘Dwaallichten’, de registratie via het vrijwilligersplatform VeleHanden.nl van de persoons- en opsluitingsgegevens van bedelaars en landlopers in Hoogstraten, Wortel en Merkplas vanaf 1870.

Begraafplaatsen Binnen elk van deze projecten is er aandacht voor overlijdens met een begraving op de domeinen van de kolonies van Hoogstraten, Wortel en Merksplas. In Merksplas is het kerkhof ondertussen goed beschreven en zichtbaar voor de bezoekers. In Hoogstraten is dit helemaal niet het geval, in Wortel is men de mening toegedaan dat met het huidige kerkhof het plaatje volledig is.

Maar tijdens het collectiebeheer in het gevangenismuseum vond Hugo Cornelis een schets van een begraafplaats op Wortel Kolonie die niet te

Getuigenissen gezocht In de periode 1938-1940 verbleven meer dan 1400 Joodse vluchtelingen in Merksplas en Wortel.

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog op 10 mei 1940 werd deze afdeling in Merksplas geëvacueerd en werden de geïnterneerden onder bestuur van de directeur van Merksplas en met bedienden en bewaarders uit de Kempense instellingen overgebracht naar Frankrijk. Daar verbleven zij tot augustus 1940 in Belgische afdelingen van Franse gevangenissen in Pau, Angoulême en Montauban. De Belgische personeelsleden werden tijdens deze tocht en het verblijf vergezeld door hun familie.

Ken je nog personen, zoals de kinderen van de bewaarders, die de tocht en het verblijf in Frankrijk hebben meegemaakt? Werden hierover binnen de familie later verhalen verteld? Bestaan hierover nog getuigenissen?

Hugo Cornelis, Willy Van den Bergh en Romain Krols, drie sterkhouders van het project Dwaallichten

situeren is op het bestaande kerkhof, maar die gelukkig wel de namen van de begraven personen vermeldt. Hierdoor kon men achterhalen dat het gaat om personen overleden in de periode 1935-1945 in het toenmalige Krankzinnigengesticht in de kolonie.

Vragen Opmerkelijk op de schets is de vermelding van een aparte afdeling met de benaming ‘Jodenkerkhof’. Volledig geïsoleerd van de andere personen is er ook het graf van een moslim. In dezelfde periode van 1939-1940 waren er Joodse vluchtelingen opgenomen in Wortel. Binnen het onderzoeksproject ‘Joodse Vluchtelingen’ werd ook een overlijden vastgesteld.

Een en ander heeft betrekking op een tamelijk recente periode. De vraag rees of en waar er nog een begraafplaats in Wortel was, en wie werd daar begraven?

De eerste vragen werden snel beantwoord. De uitgebreide begraafplaats laat zich perfect lokaliseren zoals blijkt uit de bijgevoegde plannen. Bovendien werden achter het huidige kerkhof de oorspronkelijke hoekpalen teruggevonden, zoals er ook aan de kant van de Torendreef staan.

Meer vragen Maar omdat lang niet alle vragen opgelost zijn, spitst het project zich nu voornamelijk toe op de historiek van de begraafplaats - wanneer werd die aangelegd, aangepast en verkleind? - en op het samenstellen van de namenlijst van de personen overleden en begraven op de Kolonie Wortel sinds 1822, de Nederlandse periode, tot vandaag.

Wat de historiek betreft, spreekt de ene bron over de aankoop in 1870 van het domein - inbegrepen het kerkhof - door de Belgische Staat, terwijl een andere bron het heeft over de heraanleg in 1881 van het kerkhof op exact dezelfde plaats waar het onder de Nederlandse periode gevestigd was.

Als dit zo is, graag een seintje aan willy.vandenbergh@telenet.be.

Momenteel worden de opzoekingen hierover bemoeilijkt door de verhuis

22

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

GESCHIEDENIS

Het kerkhof in 1962

Deze hoekpaal, achteraan in het bos, geeft aan hoe groot het kerkhof ooit was.

Het kerkhof in 1985

van het archief van het Rijksarchief Beveren naar het gerestaureerde Rijksarchief in Antwerpen, dat in april opnieuw de deuren zal openen.

die de exacte locatie aangeven van het uitgebreide kerkhof bij het bedelaarsgesticht in Hoogstraten.

Recente informatie

Vrijwilligers

De meer recente informatie kon men gemakkelijker vinden. Onder het bestuur van directeur Mattijs werd in 1980 beslist om het kerkhof te halveren.

Oude, verdorde bomen en struikgewas werden verwijderd en de kruisjes werden opgefrist. Eind 1982 werd op het kerkhof een centrale dreef aangelegd met esdoorns en er werden ook sparren en struiken aangeplant.

Momenteel zijn de afgezaagde esdoorns nog altijd zichtbaar langs de voormalige centrale dreef op het kerkhof.

Eerder verschenen ook in dit blad enkele oproepen om mee te helpen bij het oplossen van het mysterie van het verdwenen kerkhof. Het was bijzonder aangenaam vast te stellen dat hierop heel wat respons kwam. Zoals ook tijdens ‘Dwaallichten’ al gebleken was, zijn nogal wat mensen bereid om als vrijwilliger mee te werken aan dergelijke lokale projecten.

Directeur Bosch zette in 1986 de restauratiewerken verder. Achteraan de centrale dreef kwam er een klein oorlogsmonument ter ere van de familie Lenaerts die bij een bombardement gedood werd 10 dagen voor het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog. Dit bombardement trof eveneens de keuken van de kolonie, 11 landlopers verloren er het leven.

Het kruis op het kerkhof werd achteraan dit monument aangebracht, weliswaar zonder de Christusfiguur die blijkbaar niet meer te restaureren viel.

De oude afsluiting met uitzondering van de hoekpalen werd verwijderd.

Rond het verkleinde kerkhof kwamen nieuwe paaltjes en draad, vooraan een parkeerplaats aangelegd en een nieuw gemetselde toegangspoort.

Archiefbronnen Voor het samenstellen van de namenlijsten zijn er verschillende bronnen.

Er is vooreerst het overlijdensregister van de gemeente Wortel. Een belangrijk gedeelte van dit werk gebeurde eerder al door Dirk Willemse en Gery Brosens van de Werkgroep Familiekunde binnen Erfgoed Hoogstraten.

Daarnaast is er het overlijdensregister van de Rijksweldadigheidskolonie zelf, evenals de gegevens van de psychiatrische patiënten uit Noord-Franse instellingen die tijdens WO I in Merksplas en Wortel verpleegd werden.

Nog andere bronnen zijn het overlijdensregister van het Krankzinnigengesticht Wortel en het parochieregister van Wortel-Kolonie.

Respect Het uiteindelijke doel van het project is het opwaarderen van de oorspronkelijke begraafplaats uit respect voor al wie er een rustplaats kreeg en uit respect voor ons erfgoed.

Men wil dit bereiken door het kerkhof met een eenvoudige (draad)afsluiting zichtbaar te maken en door infoborden te plaatsen om de bezoekers te infomeren over de historiek van deze plaats. Namenlijsten van wie er begraven werd, kunnen mensen helpen die op zoek zijn naar hun voorouders.

Dat deze projecten herkenbaar zijn, van beperkte duur en relatief snel tot een tastbaar resultaat komen, is daar wellicht niet vreemd aan. Bovendien is er geen bijzondere kennis vereist en kan de vrijwilliger zelf zijn werkritme en tijdsbesteding bepalen. Maar zulke inzet verdient beslist onze waardering! (fh, met dank aan Willy Van den Bergh)

Een kolonist in je stamboom Door het project ‘Dwaallichten’ werden op basis van de (momenteel) beschikbare inlichtingenstaten de persoons- en opsluitingsgegevens van de bedelaars en landlopers geregistreerd.

Cijfers Er werden 43.817 inlichtinMisschien hoort een van de 55.000 genstaten gescand, goed landlopers thuis in je stamboom. voor 175.252 gescande pagina’s. Alle informatie van deze scans werd door 336 vrijwilligers geregistreerd. In totaal werden de gegevens van 55.173 landlopers, goed voor in totaal 272.107 opsluitingen geregistreerd. Om kwalitatief werk te leveren werden alle inlichtingenstaten door twee personen ingevoerd en nadien door een derde gecontroleerd.

Maar liefst 42 deelnemers voerden meer dan 100 inlichtingenstaten in, 14 deelnemers meer dan 1000, één deelnemer 8.430 … en tenslotte was er één vrijwilliger die maar liefst 15.632 controles uitvoerde.

Zoekmodule In de loop van april zal een zoekmodule beschikbaar zijn in het Bezoekerscentrum te Merksplas en op de websites van de projectpartners. Hiermee kan op familienaam of woonplaats gezocht worden naar vroegere landlopers. Iedereen kan zo zelf op zoek gaan naar voorouders of landlopers uit de eigen gemeente. Voor de gevonden personen kan je de gescande inlichtingenstaat bekijken.

Tijdens al deze opzoekingen werden overigens ook kaarten teruggevonden

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

23

MEDIA

Twintig jaar radio-activiteit van Hilde Verbreuken

“Ik blijf heel erg geloven in de kracht van live radio” Hilde Verbreuken is al bijna twintig jaar behoorlijk radio-actief. Dat mag je letterlijk nemen, want sinds 2018 werkt ze als eindredacteur voor het Radio 1 programma ‘De Wereld van Sofie’. Eerder was ze redacteur op Klara en vervolgens voor Hautekiet. Hoewel ze momenteel in Hofstade in Vlaams-Brabant woont, speelde haar jeugd zich af in Meerle. Ze kijkt nog steeds met plezier terug op haar roots, zo blijkt.

Misschien legde een interview in het zesde leerjaar er zelfs de basis voor haar latere liefde voor radio.

Wij vroegen haar om een terugblik op leven en werk, waarop ze graag inging…

Cassetterecorder “Tot mijn 18 jaar woonde ik in Meerle”, zo steekt ze van wal. “Ik ben een dochter van Jos Verbreuken (Meerlese families VerbreukenHuybrechts) en Lutgart Rombouts (Vlimmeren).

Ik heb twee oudere zussen, Els en Leen. Ik zat er in het zangkoor, de Chiro, voetbalde bij KFC Meerle, volgde er muziekschool en pianolessen, zat een tijdje in de fanfare.

Meerle was een zakdoek groot. Op een gegeven moment was onze leerkracht ook onze Chiroleidster, én ze leidde het zangkoor. Aan de lagere school daar heb ik de beste herinneringen. Zo was leerkracht Els Pauwels in het zesde leerjaar iemand die je stimuleert en je nadien uitzwaait met de heerlijke woorden “je kan alles worden wat je maar wil”. Kinderen leren dromen en doen geloven in hun mogelijkheden, tegelijkertijd met

de nuchtere houding dat je daar wèl voor zou moeten werken, daar was ze de beste in.

Ik herinner mij ook nog - na een verhaal dat ik geschreven had, ik weet bij God niet meer waarover - “misschien word jij wel schrijfster!”. Zo ver heb ik het niet geschopt, ha! Maar ik merkte wel al snel dat schrijven me lag, dat ik daar kon in opgaan. Voor dat werkje interviewde ik - met cassetterecorder in die tijd - Ward Van de Heyning, en ik weet nog dat ik toen dacht, straf dat dit een job is! Wie weet is toen een soort kiem gelegd voor het werk dat ik nu doe.”

Vrijheid blijheid Voor haar middelbaar kwam ze naar het Spijker in Hoogstraten, waar ze “naast enkele hechte vriendschappen met een paar “Spijkerkoppen” ook een voorliefde voor geschiedenis ontwik-

kelde. Het moet zijn dat we goede leerkrachten geschiedenis hadden, want we zijn met een redelijk groot groepje geschiedenis gaan studeren, allemaal in Leuven. “Kimpe”, en “de Feys” stimuleerden ons kritisch denken. “De Van Doren” die Grieks gaf, kon als de beste verhalen uit de Griekse mythologie vertellen. Zijn imitatie van de koe-ogige Hera of de helmboswuivende Hector waren onnavolgbaar en prikkelde mijn belangstelling voor boeiende historisch geïnspireerde verhalen.

Tegelijkertijd was het na zes jaar Spijker hoog tijd om te kunnen uitbreken, “de wereld” te ontdekken en het uniform van me af te kunnen schudden. Na de proclamatie en het vieren in de Cahier in Hoogstraten heb ik zodanig de bloemetjes buiten gezet dat ik ùren te laat naar huis reed. Mijn vader was me al komen zoeken - dat was het pre-gsm tijdperk - mijn ouders hebben angstige uren beleefd, vermoed ik. Maar de “vrijheid blijheid” lonkte…”

Die vrijheid vond ze in eerste instantie in Leuven waar ze na lang twijfelen moderne geschiedenis studeerde - Germaanse en psychologie lagen mee in de weegschaal. “Maar het werd geschiedenis, en daar heb ik uiteindelijk geen spijt gehad. Het legde een goede basis om daarna in de media/journalistiek terecht te komen, al was dat niet van meet af aan de bedoeling.”

Starstruck “Een enorm verrijkend jaar was mijn Erasmusjaar in Exeter, Zuid-West Engeland - toen ging dat wél nog makkelijk - waar studenten ook leren discussiëren en veel vaker in kleine groepjes werken. Waar je al eens een kerstfeestje had bij een prof thuis. Je had er een nauwe band met de proffen, ondenkbaar in Leuven.

Romereis met Spijker, 1995, met Elke Aerts, Tine Vercruysse en Sofie Decaigny die ook geschiedenis zijn gaan studeren.

24

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Ik herinner me nog dat ik heel verwonderd was als ik Engelse studenten hoorde zeggen “we’re going to Europe” als ze in de zomer naar een Europees land op reis gingen. Het bleek de voorbode van wat later komen zou, maar dat ze zich met hun eilandmentaliteit nooit echt deel voelden van die Europese Unie, heb ik toen wel er-

MEDIA varen. Maar die koppige Britse eigenheid vond ik tegelijkertijd fascinerend.”

Aansluitend studeerde Hilde nog 2 jaar “Cultuur en Communicatie” voor meer voeling met praktijkgerichte vakken rond communicatie, mediarecht, creatief schrijven, scenario schrijven,…

“Ik wist ook dat je tijdens die studies stages kon lopen bij media- en cultuurhuizen, twee sectoren die me boeiden om in terecht te komen. Tijdens die opleiding kon ik voor een opdracht Josse De Pauw interviewen over wat hem inspireert en raakt. Ik herinner me vooral de titel nog - “perfectie is oninteressant”. Ik was starstruck en bloednerveus, maar het interview was voor mij een mijlpaal en De Pauw was super genereus, en toen wist ik: dit wil ik nog doen!”

Bij de radio verzeild Tijdens haar laatste jaar kon ze voor een stage terecht bij Klara, het programma “Alinea” met Chantal Pattyn - van wie ze fan was geworden door haar programma “Frituur Victoria” op Stubru. “In Alinea had ze elke dag een uitgebreid gesprek met kunstenaars, schrijvers, historici, wetenschappers. Ik zat vaak tot een kot in de nacht boeken en artikels te lezen en voor te bereiden aan die interviews.

Ik herinner me de voorbereiding van een interview met wiskundige en natuurkundige Ingrid Daubechies, en ik wilde écht doorgronden waar zij mee bezig was. Da’s niet helemaal gelukt, geloof ik. Maar ik nam die stage heel serieus, ik wou elke letter gelezen hebben van het boek waarover een auteur kwam praten. Enorm veel geleerd op allerlei vlak, vooral om research om te zetten naar een zo boeiend mogelijk gesprek, daar een logisch scenario voor bedenken zonder dat de luisteraar merkt dat er een scenario is.

Ik ben Chantal nog altijd dankbaar om iets in mij gezien te hebben en mij aan boord gehouden te hebben bij Klara, vanaf 2001 met tijdelijke contracten en vanaf 2003 met een vast contract.

Toen er een eind kwam aan “Alinea”, werkte ik een tijdje als redacteur voor cultuurprogramma’s over theater, dans, tentoonstellingen, boeken. Met als persoonlijke hoogtepunten de interviews die ik als reporter mocht doen met de Britse schrijfster Zadie Smith (White Teeth, On Beauty, …) en de Zweedse schrijver van historische romans Per Olov Enquist. Ik vond dat heerlijk om doen.”

Vis in het water Maar er zat al een nieuwe uitdaging aan te komen. “Op een gegeven moment werd er een nieuwe eindredacteur gezocht voor het programma waar ik voor werkte, en klopten ze bij mij aan. Veel bedenktijd had ik niet. Maar het betekent dat je niet meer zelf op pad gaat, of research doet voor de presentator - een rol die ik nooit per se geambieerd heb want het draaide mij toch vooral om het researchen, het dingen te weten komen en te vertalen naar de luisteraar, programma’s en de inhoud mee bedenken, en of

Familiefoto op vakantie: Maarten, Hilde, Rufus en Juno ik die dan zelf presenteerde of niet, dat maakte mij niet zoveel uit. En zelfkennis leerde me dat ik best wel verkramp in de spotlight of op een podium. Dat is niet mijn natuurlijke habitat.

Maar ik voel me wél als een vis in het water in de dienende rol van redacteur of eindredacteur, en bij het aansturen van een team en ieders sterktes zo veel mogelijk te laten renderen. Als eindredacteur focus je je vooral op de grote inhoudelijke lijnen van het programma, mag je van tijd tot tijd nieuwe programma’s bedenken, probeer je ieders creativiteit zoveel mogelijk op scherp te zetten, ben je de kwaliteitsbewaker van al wat “on air” gaat, en kan je zo ook eigen accenten leggen.”

Hautekiet In 2012 volgde de overstap van de klassieke muziekwereld op Klara naar de actualiteit van Radio 1. “Ik miste het om met de heel brede actualiteit aan de slag te kunnen. Ik luisterde zelf vaak naar Radio 1, waar die mix evidenter was.

Bovendien geraakte ik nooit helemaal begeesterd of thuis in de wereld van de klassieke muziek. Klara bleef een beetje - wat muziek betreft dan - een vreemde biotoop, al moet ik zeggen

dat er de liefste en meest gepassioneerde mensen werken die ik ken!

Waar mijn hart wél sneller van ging kloppen was jazz, ik heb het bureau gedeeld met Marc Van Den Hoof en dat was elke dag “moppen uit de oude doos” geserveerd krijgen, meermaals dezelfde, maar Marc weet die zo aan de man en vrouw te brengen dat je elke keer opnieuw even hard moet lachen. Zoon Adriaan heeft zijn komisch talent van geen vreemden.

Maar Radio 1, dus. Toen ik die overstap maakte was dat opnieuw als redacteur. Ik mocht mee werken aan het nieuwe programma van Jan Hautekiet, nog zo’n jeugdheld. Die was toe aan opnieuw radio maken na een tijdje als nethoofd van Stubru en Radio 1achter de schermen verdwenen te zijn.

De ambitie was om met de hulp van de luisteraars radio te maken over maatschappelijk belangrijke thema’s, de issues en discussies daarrond aan te kaarten en aan te zwengelen.

Grote ambitie inderdaad, maar in alle onbescheidenheid denk ik dat we daar een aantal keren mooi in slaagden. Met heel vaak aandacht voor geestelijke gezondheidszorg in mooie samen-

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

25

MEDIA werking met Te Gek?! Met campagnes ook als “Komaf met Kafka” en “Heerlijk Helder” om de overheid aan te sporen om eenvoudige procedures en een slankere papierwinkel hoger in het vaandel te dragen, in zo helder en eenvoudig mogelijk taalgebruik.”

Hate or love Wat ze als persoonlijk hoogtepunt ervaart?

“Hautekiet trapt het af ” in juni 2018. Dat was de zotste, meest intense week uit mijn radiocarrière. Een hele week fietsten we heel Vlaanderen rond, maakten we ’s ochtends radio-uitzendingen, en fietsten we daarna samen met luisteraars - normaal zie je die nooit en spreek je die niet vaak - weer verder naar een andere stad. Het was een soort afscheidsronde van Jan, op zoek naar allerlei projecten die duurzame oplossingen konden aftrappen op allerlei vlakken. Dat we dat met de fiets deden, was een statement, mobiliteit was een van de vele topics die week. Maar ook stadsplanning, milieu, werkgelegenheid, etc..

De samenwerking met Jan Hautekiet al die jaren was een echt cadeau. Hij is humoristisch, ad rem, slim, gevoelig - hoe ouder hij werd hoe gevoeliger, ik heb hem meermaals traantjes zien wegpinken bij gesprekken over en met mensen met jongdementie, om maar iets te noemen. Hij is bovendien de beste improvisator, kritisch, en vooral - en dat kom je niet bij elke radiopersoonlijkheid tegen - énorm dankbaar en loyaal naar zijn ploeg. Ik heb massa’s van hem geleerd.

Ik weet dat hij een hate or love figuur is. Mijn ouders moesten niet van hem weten als ik op woensdagnamiddag “Hallo Hautekiet” luid uit de radio liet schallen. Dat was een pakske zeveren in dialecten van Bachten de Kupe tot diep in “de Limburg” - en mensen de antenne afgooien als ze “t is voor het volgende” durfden te zeggen, “ah, neen voor het vorige zal het niet ge-

weest zijn”. Soit, de mens maakte evenveel vijanden als vrienden.

van thuis uit werkt en creatief moet worden in zoomvergaderingen!

Maar dat vond ik zalige woensdagnamiddagen.

Die humor, dat taalplezier, het gevoel dat alles kon en regels en radioconventies zoals ik ze kende aan laarzen gelapt werden … dat vond ik aanstekelijk! Om nog te zwijgen van het zo mogelijk nog absurdere en zottere Leugenpaleis.

Maar gek genoeg heb ik toen eigenlijk nooit gedacht om ook voor de radio te willen werken.

Het leek gewoonweg geen optie? Mijn ouders zijn dan later trouwens toch overstag gegaan en werden trouwe luisteraars van Hautekiet, en fietsten een heel stuk mee tijdens de slotweek, het zijn zelf ook fervente fietsers.”

Zo krijg je dagelijks inkijk in een weer heel andere soort wereld, met telkens een vraag als uitgangspunt. Zoals onlangs: waarom mogen vrouwen blijkbaar (nav de zaak Kaat Bollen) nog steeds niet dragen wat ze willen, of welk soort peptalk werkt er in tijden waarin iedereen daar een goeie portie van kan gebruiken? We gaven De Morgen huisdichter Stijn De Paepe de opdracht peppoëzie voor de natie te schrijven, dat resulteerde in het prachtige “wat helpt”.” (https://radio1.be/wat-helpt-dichter-stijn-depaepe-geeft-de-natie-moed)

De Wereld van Sofie “Toen Hautekiet het letterlijk en figuurlijk afgetrapt had, was het ook voor mij tijd voor iets nieuws. Het was Jan zelf die me overtuigde om ook eens op een andere trein te springen en geen “one trick pony” te worden. Daar ben ik blij om, want zo geraakte ik betrokken bij “De Wereld van Sofie”, het programma waar Sofie Lemaire al een tijdje op had zitten broeden.

Ze had al een gelijknamig programma gemaakt bij Stubru, en vertaalde dat concept naar een Radio 1 publiek. Het zou een programma worden dat drijft op verwondering - over wat zich in de actualiteit afspeelt, maar net zo goed over dagelijks menselijk gedrag. Sofie overtuigde ons van het idee om telkens 1 centraal thema te kiezen, en dat langs alle kanten te bekijken en “af te draaien”, zoals wij dat noemen. Er was aanvankelijk veel scepsis of we daar in zouden blijven slagen, maar de inspiratie droogt voorlopig niet op en recent luisteronderzoek gaf ons een heel mooi rapport van de luisteraar, dus de drive om verder te gaan heeft weer een boost gekregen - niet altijd evident met een ploeg die volledig

De Dijkstampers met Hilde uiterst links op de 1e rij

26

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Trage radio Hilde gelooft voor de volle 100% in het programma, zoveel is wel duidelijk. “In dit programma - waarin ik omringd word met een ravissante presentator en al even gedreven redacteurs - komt mijn liefde voor geschiedenis, cultuur, filosofie én actualiteit perfect samen.

En hopelijk die van vele luisteraars. Het zal allicht gebeuren dat een bepaald thema of een bepaalde invalshoek er bij minder aanslaat of minder boeit, en ja het gebeurt sporadisch dat een nochtans zorgvuldige gescreende gast minder vlot was dan in het voorgesprek met de redactie.

Vele mensen vinden het verademend dat er eens langer dan 4 of 5 minuten gesproken kan worden met iemand. Slow radio. Het is een tendens die je ook ziet in podcasts, die vaak inzoomen op heel specifieke thema’s, maar het verschil is natuurlijk dat wij nog altijd wel mikken op honderdduizenden luisteraars, en dan wil je toch liefst ook weer niet té specialistisch worden.

Het programma veronderstelt een brede interesse in héél véél thema’s. Uiteraard gebeurt het

MEDIA dan dat niet iedereen alles even boeiend vindt, daar maak ik me geen illusies over. Maar de ambitie blijft dat zelfs een wat moeilijker thema of item door de manier waarop de presentator of reporter dat brengt, toch de nieuwsgierigheid van de luisteraar prikkelt.

Kleine broertje “Radio is het kleine broertje van televisie, dat klopt, maar dan wel eentje dat veel wendbaarder is om meteen op de bal van de actualiteit in te spelen, waar diepgaandere gesprekken gevoerd worden dan in het gros van televisieprogramma’s. Kortom, ik ben zelf een grotere radio-liefhebber dan van TV. Of podcasts ooit de analoge radio zullen verdringen? Dat is best mogelijk, zoals ook lineaire televisie - coronatijden bewijzen wel tijdelijk het tegendeel - onder druk staat. Maar ik maak me niet echt zorgen over de toekomst. Goede audio, goed gemaakt, of het nu lineair wordt uitgezonden of aangeboden wordt op een ander platform en beluisterd kan worden wanneer de luisteraar daar zin in heeft, zal altijd makers nodig hebben.

Toch blijf ik ook heel erg geloven in de kracht van live radio, weten dat je op hetzelfde moment deel uitmaakt van een groep luisteraars, die kunnen reageren en merken dat er met hun reacties aan de slag gegaan wordt. De Warmste Week is daar een schoolvoorbeeld van. Radio als één groot warm kampvuur.”

Al bijna twintig jaar maakt ze radio bij de openbare omroep, die het vorig jaar in een flinke storm terecht kwam. “Wat er de voorbije maanden gebeurd is aan de top van de VRT is betreurenswaardig. Dat was geen schouwspel om vrolijk van te worden. En dat de politiek greep wil hebben op de openbare omroep is van alle tijden. Maar ik maak me sterk dat het redactiestatuut, de redactionele vrijheid en ongebonden werking van de nieuwsdienst en van elke redactie groot genoeg is om politieke inmenging te kunnen afweren.

‘Hautekiet trapt het af’ in 2018: de afscheidstour met Jan Hautekiet en de hele redactie. waaruit we makkelijk allebei met de trein naar het werk in Brussel kunnen pendelen.

tijd braaf een helm op en “loos gaan”. Tegelijkertijd genieten van de natuur.

Iedereen weet dat je met kinderen niet zo gek veel tijd over houdt voor eigen hobby’s. Hen naar hun vele hobby’s brengen zou je kunnen beschouwen als een hobby op zich. Maar op café gaan met vrienden - zeveren maar ook discussiëren tot diep in de nacht. O. Wat. Een. Gemis.

Idem voor films, concerten, theater,… Allemaal dingen die normaal voor veel ontspanning maar ook input en inspiratie zorgen.

Samen met Maarten heb ik de fietsvakantie ontdekt, met als absoluut hoogtepunt een lange fietsreis door Nieuw-Zeeland. We waren zo verknocht aan de fiets en het absolute plezier van “de reis is het doel” en de vrijheid die je hebt om je tent op te zetten waar je wil, dat we ons sindsdien nog moeilijk andere manieren van op reis kunnen inbeelden. Dat doen we elk jaar ook met de kinderen. Minstens 1 of twee weken rondtrekken, tent en andere bagage de fiets op en het leven ervaren aan 15 per uur. In plaats van tegen 120 per uur.

Sporten dan maar om energie uit te halen. Na een achillespeesscheur in 2004 liet ik het voetballen definitief voor wat het was - tot dan deed ik dat nog regelmatig met vrienden - en heb ik de koersfiets ontdekt. In mijn jeugdjaren had ik al wel eens op een oude Koga Miyate van mijn vader de Mark ‘afgevlamd’, en dat als prille twintiger herontdekt. Wind in de haren, wel al-

Maar op zondagen rijd ik wel eens uit met mijn peloton “de Dijkstampers”, en dan gaat het heel wat sneller dan 15 km per uur, zo snel dat ik er op het einde al eens vaker “af moet”. We zijn dan ook geen twintig meer, meneer…” (jaf)

Ik heb daar zelf nog nooit iets van gemerkt. Wij doen of laten wat we willen in ons programma.

Uiteraard is er de beheersovereenkomst die de grote lijnen uittekent, en dat is niet meer dan normaal als je publieke middelen spendeert, maar hoe je die dan exact invult, daar is de grootste vrijheid.”

Loos gaan En op het thuisfront? “Al van mijn tweede jaar in Leuven ben ik samen met Maarten Goris die daar ook geschiedenis studeerde. We deelden niet alleen een passie voor geschiedenis en dezelfde Leuvense café’s, ook voor theater, film, muziek, reizen en gaandeweg ook fietsen.

We bleven na onze studies eerst “plakken” in Leuven. In 2009 is onze zoon Rufus geboren, in 2011 dochter Juno. Toen zochten we een iets groter huis en ruilden we het dure Leuven voor het iets minder dure Hofstade bij Mechelen, van

Hilde Verbreuken en Sofie Lemaire in de Wereld van Sofie, februari 2021

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

27

BADKAMERRENOVATIE MEERLE

Installatiebedrijf

VAN DEN BERG VERWARMING

28

SANITAIR

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

RS

DRES: IEUW A

EW

183 g e w e s Meer aten r t s g o o 2322 H

N

EG

BR

EE

maak een afspraak in onze toonzaal met tal van badkameropstellingen

ED AS E

W

MEER M

EG

van Advies tot Zalig genieten

OUT MINDERH ATEN HOOGSTR

Tel. 03 315 75 31 info@vdberg.be

www.vdberg.be VENTILATIE

ZONNE-ENERGIE

HOE ZOU HET NOG ZIJN MET

Voetballer Ruben Tilburgs bedankte vriendelijk voor een profcontract

“Met Evelien en Corneel leef ik op een wolk” Bijna iedere jonge voetballer heeft de droom om ooit profvoetballer te worden, maar dat is lang niet voor iedereen weggelegd. Ook Ruben Tilburgs droomde ervan. Hij was destijds 17 jaar en een van de vier getalenteerde Hoogstraatse jongeren die we in 2008 bezochten. Een wielrenster, een gymnast, een amazone en een voetballer, alle vier droomden ze van topsport. Hoe zou het Ruben ondertussen zijn vergaan? Kon hij profvoetballer worden? Of wilde hij toch een andere richting inslaan in zijn leven?

Gedurende 10 jaar speelde Ruben bij Willem II in Tilburg, minstens vier keer per week reed hij van Meer naar Tilburg om er een voetbalopleiding te volgen. Zoals vele van zijn leeftijdsgenoten droomde hij ervan om profvoetballer te worden. Toen we hem spraken, was hij realistisch genoeg om te beseffen dat die kans echter klein was.

Als voetballer maakte hij hoe dan ook mooie jaren mee. Hij bleef nog een paar jaar bij Willem II. Daarna speelde hij in derde en zelfs tweede nationale bij Hoogstraten, later bij Dessel Sport in eerste amateur en nu opnieuw bij HVV in tweede amateur. Hij kreeg kansen om een profcontract te tekenen, weliswaar niet bij een topclub. Hij koos ervoor om die naast zich neer te leggen, bleef amateur en verleende zijn studies voorrang.

Van alle keuzes die hij maakte, heeft hij geen moment spijt. En hoewel hij momenteel niet kan voetballen doordat de competitie is stilgelegd, leeft hij samen met zijn vrouwtje Evelien en de pasgeboren Corneel op een wolk.

Bedrijf DHM: Ruben, je voetbalt momenteel bij Hoogstraten VV en je hebt bijgetekend voor volgend seizoen?

Inderdaad. Ik heb nog voor een jaar bijgetekend.

Met de geboorte van Corneel en een nieuwe groepspraktijk erbij is het een beetje afwachten of ik alles kan blijven combineren. Ik werk nu 5,5 jaar als zelfstandig kinesist in een groepspraktijk met commissie. Een drietal jaren geleden heb ik me ingekocht, we zijn nu met vier vennoten bij Moveo Sano. Een eerste locatie was Kalmthout, een tweede kwam er in Wuustwezel en nu pas nog werd een derde locatie geopend in Heide.

Ons bedrijf begint grote vormen aan te nemen met 11 kinesisten, 2 logopedisten, een diëtiste, een personal trainer en een loopbaancoach. De laatste locatie hebben Evelien en ik privé gekocht en die verhuren we aan onze eigen BVBA. Ik moet er dus heel veel aanwezig zijn omdat ik eindverantwoordelijke ben over die locatie. Het is een leuke drukte, ik doe het supergraag. Evelien is apotheker en werkt nu fulltime bij Horsten in Hoogstraten. Met de geboorte van Corneel is het af te wachten hoe lang ik het voet-

ballen, wat ik nog altijd heel graag doe, kan blijven combineren met werk en gezin.

DHM: Je reed 10 jaren van Meer naar Tilburg om te gaan voetballen. Hoe kijk je nu terug op al die jaren bij Willem II? Met alleen maar mooie herinneringen, zonder enige spijt. In Nederland gaan voetballen heeft mij als voetballer gevormd, maar ook als mens.

Ik werd ook helemaal vrij gelaten om dit wel of niet te blijven doen. Een eerste vereiste is natuurlijk dat je mag blijven, maar na het jaarlijkse evaluatiegesprek met de club vroeg mijn vader bij de terugrit telkens opnieuw of we er nog een jaartje bij zouden doen. Het antwoord was elke keer opnieuw positief zonder aarzelen.

Ik heb nooit druk ervaren en het was ook supertof met internationale jeugdtornooien, stages in Engeland en noem maar op. In het begin reed ik samen met Bob Swaegers, Nick Van Huffel, Ben Adriaensen en anderen met een busje heen en terug. Op de duur bleef ik nog alleen over en dan moest ik mijn eigen weg vinden binnen die vereniging. De laatste jaren reed ik samen met Wim Kustermans, nu keeper bij Dessel Sport, die een echte vriend is gebleven. Ook dat is mooi.

Als jong ventje vertrek je met het idee om profvoetballer te worden. Uiteindelijk liep het an-

ders. Maar op heel dat traject kan ik enkel positief terugkijken. Het heeft van mij gemaakt wie ik nu ben.

Wereldvedette DHM: In 2008 hoopte je later op een beloftencontract. Is dat er van gekomen?

Nee, dat is er niet van gekomen om twee redenen. In mijn eerste jaar U19 werd ik op verplaatsing in Utrecht zwaar aangetrapt en liep ik een ernstige enkelblessure op. Ik lag er voor 7 maanden uit en was pas terug fit halverwege het volgende seizoen. Het jaar nadien werd ik als tweedejaars U19 doorgeschoven naar de beloften. Ik kreeg mijn reiskosten terugbetaald en combineerde dat met studies L.O. in Turnhout.

Ik trainde bij de beloften en speelde in het weekend met de U19.

Op het einde van dat seizoen werd ik samen met een paar leeftijdsgenoten toch geselecteerd bij de beloften. Het werd een heel tof seizoen. Maar eind april begin mei communiceerde de club dat de beloftenploeg zou worden opgedoekt. Al de spelers mochten vertrekken.

DHM: Hoe verging het jullie?

Van die groep beloften is er één speler die het echt gemaakt heeft in het profvoetbal. Virgil Van

“Evelien en ik kennen mekaar al van in het vierde middelbaar.”

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

29

HOE ZOU HET NOG ZIJN MET hebt om te spelen bij een club onder de kerktoren, is dat voor sommigen een zaligheid… Het belangrijkste is immers dat je het plezier in het spel behoudt.

Supertof DHM: Kine werd meer jouw ding dan een profcarrière in het voetbal?

Een sportieve carrière loopt soms ook anders dan verwacht. Op het moment dat er sprake was van een echt contract in Tilburg, kwam de enkelkwetsuur. Het contract ging on hold en het jaar nadien werd de ploeg om financiële redenen opgedoekt. Ik heb voorbeelden gezien van jongens die maar één optie voor ogen hadden: die zouden prof worden. Ik heb me altijd ook andere opties voorgenomen.

Ruben was ook in zijn eerste periode bij HVV een van de sterkhouders van het eerste elftal.

Dijk kreeg een contract in Groningen. Heel mijn jeugd heb ik samen getraind en gespeeld met de man die nu in Liverpool en in het Nederlands elftal speelt. Samen met hem reed ik in het busje naar Willem II. Met een klein contractje bij Groningen is hij opgeklommen tot wat hij nu is. Hij was goed, maar niemand had toen kunnen vermoeden dat hij zou uitgroeien tot een wereldvedette! Het is wel tof dat je kunt zeggen dat je heel je jeugd hebt samengespeeld met een stervoetballer.

Heel mijn jeugd trainde en speelde ik samen met Virgil Van Dijk Zelf was ik 18, 19 jaar en zat plots zonder club.

Het was logisch dat ik ergens een eerste elftal zocht om in te spelen. Ik heb toen voor Hoogstraten gekozen. Leerkracht L.O. bleek niet echt iets voor mij, zodat ik studies kinesitherapie begon. De rest is gekend, 6 jaar HVV, 3 jaar Dessel Sport en volgend jaar alweer het derde jaar HVV.

ikzelf worden als jeugdproducten beschreven in Hoogstraten, maar ikzelf heb geen minuut in de jeugd van Hoogstraten gespeeld. HVV heeft een heel goede jeugdopleiding, begrijp me niet verkeerd. Stel dat ik bij Meer was gebleven en ik zou op mijn zestiende in het eerste elftal spelen en Hoogstraten speelt in derde nationale. Dan zouden mijn prestaties wel uitzonderlijk goed moeten geweest zijn opdat HVV me zou zijn komen halen voor het eerste elftal. Dat gebeurt echt niet zo vaak.

Ik denk dat het wel nodig is om een bepaalde basis te hebben als sjotter. In zo’n opleiding word je echt gedrild, geschoold. Je wordt verplicht om na te denken over het spel en wat je doet op een veld. Ik doe dat nog steeds. Je denkt na over bepaalde spelsituaties. Anderzijds blijkt dit voor het spelplezier van sommigen nefast. Ik heb jongens gezien die effectief hun spelplezier verloren. Het hangt dus echt ook wel af van je persoon, van je karakter. Wanneer je de vrijheid

Het contract ging on hold Ik ben kine gaan studeren omdat ik in mijn jeugd toch met heel wat blessures had af te rekenen. Ik ben ook altijd heel goed geholpen geweest. Daardoor zag ik er wel wat in, en nu kan ik daar mijn ei wel in kwijt. Het is supertof om te doen. Als ik daar op terugkijk, dan heb ik nu uit mijn studies veel gehaald en wat minder uit het voetbal. Ik wilde het misschien net niet hard genoeg.

DHM: Kreeg je nog kansen op een profcontract?

Toch wel. In de eerste jaren bij Hoogstraten en ook in Dessel kreeg ik meerdere keren de aanbieding om prof te worden. Ik heb daar telkens vriendelijk voor bedankt, want ik was aan het studeren of ik had net een job gevonden. Ik had ook kunnen kiezen om een jaar te stoppen met studeren of een jaar niet te gaan werken, maar ik besliste dus anders.

Talent DHM: Jonge voetballers van 10, 12 of 14 jaar worden gevraagd om een opleiding in een grote club te volgen. Is talent voldoende voor een mooie carrière?

Talent moet worden ontwikkeld. Ik ben er zeker van dat mijn opleiding mij beter heeft gemaakt.

Ik zou een andere voetballer zijn geweest als ik niet tien jaar bij Willem II had gesjot. Wanneer je puur statistisch gaat kijken bij de hoogste amateurclubs, dan heeft het merendeel van de basisspelers ook een scholing gehad bij een hogere club. Des te hoger de club speelt, des te beter is de scholing normaal gezien.

Den Bob (Swaegers) of de Nick (Van Huffel) of

30

Doelman Cédric Brosens gaat zijn teamgenoot missen bij zijn destijdse vertrek naar Dessel Sport.

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

HOE ZOU HET NOG ZIJN MET Mijn vader heeft daar haast nooit iets over gezegd, maar na het aanbod dat ik in Dessel kreeg, vroeg hij me toch waarom ik die voorstellen elk jaar opnieuw afwees. Dat waren geen voorstellen van de grote ploegen, hé. Ik noem het contracten van een b-prof. Je gaat dan sjotten in plaats van werken en je zet je andere werk on hold.

Ik deed dat net niet graag genoeg om daar mijn leven van te maken. Een andere uitleg kon ik er niet voor geven. Ik had op die trein kunnen springen, maar heb het niet gedaan. Dat voelt voor mij nu ook aan alsof ik daarmee iets gemist heb. Ik ben blij met het eigen traject dat ik heb afgelegd.

Relativeren DHM Je kunt het allemaal goed relativeren.

Ook dertien jaar geleden was je al een realist.

Laat me nog maar lang voetballen, zei je destijds.

Ruben Tilburgs in het voetbaltenue van Dessel Sport.

Dat zal toen ook wel zo zijn geweest. Ik had een onbezorgd leven. Ik moest naar school, sjotten, af en toe uitgaan en naar de film met Evelien.

Op een bepaald moment studeer je verder, je kiest voor een beroep en begint te denken aan je toekomst.

Het lijkt alsof ik gisteren een jeugdige voetballer was en nu een van de oude mannen in de ploeg.

En als je naar de kern van de ploeg kijkt, dan is het zo. Ik ben een ouwe in onze ploeg. Het is best grappig om te ervaren wat ik nu allemaal tegen die jonge mannen zeg.

Evelien en ik kennen mekaar al van in het vierde middelbaar. We waren net geen zestien, even oud. De eerste liefde dus en dat bleek meteen de ware voor mij... Er zijn periodes geweest wanneer we mekaar enkel in het weekend zagen, wanneer Evelien in Leuven studeerde bijvoorbeeld. Maar het heeft altijd goed blijven marcheren. Ondertussen zijn we getrouwd, hebben een kindje. We zijn gelukkig, we leven momenteel op een wolk.

Druppel

DHM: Bij HVV ben je nu een van de ervaren spelers in het eerste elftal.

Dat vind ik eigenlijk wel grappig; tien jaar geleden kwam ik net piepen, ik dacht dat je alleen maar gewoon goed moest kunnen voetballen.

Dan zei den Thijs (Schrauwen) of Yves Van Gansen: ‘later ga je er wel anders over denken’.

En inderdaad, nu zeg ik precies hetzelfde, dat ervaring in het voetbalspelletje erg belangrijk is!

Mac Ryan

DHM: Wat brengt de toekomst?

Ik heb altijd gezegd dat ik zo lang mogelijk wil blijven voetballen op een degelijk niveau zoals bij Hoogstraten. Daarna stopt het. Ik ga niet in provinciale voetballen. Dat is niet neerbuigend bedoeld, maar ik wil de zaken altijd erg serieus aanpakken zoals ik dat altijd deed. Je moet de dingen goed doen anders doe je ze niet. Op training en tijdens wedstrijden moet er gepresteerd worden. Ik heb ook nog nooit een druppel alcohol gedronken de dag voor de match.

Anderzijds bestaat het leven niet alleen uit voetbal. Ik ben bij een verloren wedstrijd erg ontgoocheld, maar de wereld stopt niet met draaien.

Ik wil het verder jaar per jaar bekijken. We waren in het laatste seizoen heel goed gestart; ik was kapitein van de ploeg en HVV is een supertoffe club, dat zit dus echt wel goed…

Ruben is nu 30, trainer worden zit er volgens hem niet in - wellicht ook omdat hij op professioneel vlak nog heel wat andere ijzers in het vuur heeft liggen. Maar als Corneel een duveltje wordt, dan weet je natuurlijk nooit hoe de dingen lopen, toch? (rob)

DHM: Bij HVV voel je je blijkbaar wel goed?

Ik ben blij met de keuzes

Borduuratelier

Borduurwerk voor bedrijven en particulieren

BEZOEK ONZE TOONZAAL

die ik heb gemaakt, ook die om terug naar Hoogstraten te komen. Wanneer destijds de hervormingen doorgevoerd werden in het voetbal en Hoogstraten moest voetballen in tweede amateur, dan voelde dat bij mij aan als een degradatie. Daarom ook dat ik er op dat moment voor koos om naar Dessel te gaan in eerste amateur, waar ik enkele fantastische seizoenen heb meegemaakt. Dessel is ook een topclub, superlieve mensen. Als het dichterbij was geweest zou ik er wellicht langer hebben gespeeld, maar dan is er weer de praktische kant.

Minderhoutdorp 66 2322 Minderhout Tel 03 314 40 46 info@macryan.be JE VIND T BIJ ONS DE BEST E MERKEN

OPENINGSTIJDEN ma 10.00-18.00 u di 10.00-17.00 u wo 10.00-18.00 u do 10.00-18.00 u vr 10.00-18.00 u za 10.00-12.00 u zo gesloten

www.macryan.be

Pauwels Gunther r bvb a rming •Centrale verwar •Sanitair •Zinkwerken •Zonneboilers •Warmtepompen •Onderhoud met attest - (enkel Vaillant)

www.p tel. 0473 60 62 83 APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

31

STRAAT IN DE MAAND

Hazenweg in Meerle

Een straat zonder franjes waar het goed wonen is

Hazenweg

MEERLE - De naam Hazenweg koppel je niet meteen aan een straat die in het centrum van het dorp ligt.

Je denkt eerder aan een zandweg tussen velden en weiden, waar de hazen zich thuis voel(d)en. Een misvatting zo blijkt. Niet alleen ligt deze weg in het dorpscentrum, de naam lijkt ook niet ontleend aan het snelle knaagdier met de grote oren.

Zonder franjes De straat wordt gekenmerkt een grijze betonbaan, zonder franjes, zonder voetpaden, zonder bomen. Wel heb je op bepaalde delen nog een weids uitzicht over de weiden tot op Schuivenoord. Even voorbij de melkerij ligt een grote onbebouwde weide, die wel eens gebruikt wordt voor evenementen. Het zijn een aantal bouwkavels, eigendom van de erven Hollanders, die tot hiertoe onbebouwd zijn gebleven wegens onenigheden tussen de erven. Ondertussen geven ze een weids doorzicht vanop de Hazenweg naar het achterliggende vlakke land.

De bewoners Karel Pauwels en Jeanne Van Dun

“Alles binnen stapafstand” Karel (94) en Jeanne (91) zijn zowat het levende geheugen van Meerle en zeker van de Hazenweg. “Wij kochten onze bouwgrond van de familie Jansen - we moesten ervoor naar Mechelen - zodra de gemeente de straat en de riolering had aangelegd en bouwden er in 1958 het huis waar we nu nog steeds wonen. Het was het derde huis dat in de straat gebouwd werd.

Geschiedenis Veel geschiedenis lijkt niet aan de Hazenweg verbonden. Uit de typische datering in de betonbaan weten we dat de weg in 1957 verhard is. Karel Pauwels getuigt dat de straat voordien slechts een karspoor was, zonder huizen. We zijn dus verrast dat de weg toch al voor komt op de Ferrariskaart, gemaakt tussen 1771 en 1778.

Karel Pauwels geeft ons ook mee dat de naam van de straat niets te maken heeft met hazen, maar omdat de zandweg tussen de velden lag van de Hazewindhoeve. Dat was eertijds een hoeve in Meerledorp, in de bocht naast de voormalige bakkerij Jansen. De meeste gronden waren eigendom van de familie Jansen, van Kanunnik J.E. Jansen, medeauteur van het historische boekje ‘Meerle door de eeuwen heen’ van 1922.

En nog een rariteit aan deze straat volgens Karel: de weg is nooit overgedragen aan de gemeente en is dus Voordeel van zo’n betonbaan: je weet wan- nog steeds eigendom van de aangelanden. neer ze gelegd werd

32

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De enige die er toen al woonde was Stan Martens. Het is hier altijd goed wonen geweest en voor ons de ideale ligging.”

Karel gaf les in de jongensschool achter het Raadhuis, op een steenworp van zijn huis. Zijn vele bezigheden vonden allen plaats in het dorpscentrum: kerk, zangkoor, fanfare, gebuurte… “Alles binnen stapafstand dus.”

Ook voor Jeanne was het ideaal wonen, haar engagementen hingen allemaal samen met de parochie en het dorpsleven.

“Voor de kinderen was het hier fijn wonen: veel plaats, weinig verkeer, veel kinderen van jonge gezinnen die er gaandeweg kwamen wonen.

School en jeugdbeweging om de hoek. Toen ze hun eigen stek hadden, zijn onze kinderen steeds graag blijven komen. Ook de kleinkinderen en nu de 13 achterkleinkinderen kennen de weg naar de Hazenweg. Nu met die corona met de nodige beperkingen weliswaar, niet meer allemaal samen. Maar we hebben een mooie tuin en een goed beschut terras, zodat contacten gelukkig mogelijk gebleven zijn met respect voor de regels.”

Ondanks hun gezegende leeftijd doen Jeanne en Karel zowat alles nog zelf. Jeanne doet het huishouden - met een beetje hulp - en kookt alle dagen. Karel onderhoudt nog steeds zelf de tuin, hij is aan een lente-opmaak bezig als we bij hem aankloppen. “Op mijn gemak hé, we nemen de tijd. Maar we blijven in beweging, anders geraakt ge op onze leeftijd niet meer uit uwe stoel” lacht Karel.

Ze willen zo lang mogelijk in hun huis aan de Hazenweg blijven wonen: “Zolang we onze plan kunnen trekken en liefst tot onze laatste dag!

Christian Peeters en Evelien Bastiaansen

“Dezelfde gemoedelijke sfeer” Een van de markantste woningen in de straat is het huis van kunstschilder en timmerman Stan Van Den Heuvel, gebouwd in 1960. “Wij waren al een tijdje op zoek naar een huis” zegt Evelien, “eerst op de Dreef, maar daar was het aanbod beperkt. Toen zagen we dit huis en we vonden het wel een

STRAAT IN DE MAAND Vorig jaar zijn ze er komen wonen. Christian is van Weelde en Evelien van Meersel-Dreef, beiden bevalt het hen heel goed in Meerle. “Weelde en Meerle zijn vergelijkbare dorpen,” zegt Christian, “dezelfde gemoedelijke sfeer”. Evelien was al een beetje bekend met Meerle, al is ze een echte Drevenier. “Door corona hebben we nog niet veel van het dorpsleven kunnen meemaken, maar we hopen dat deze zomer weer opveert. We kijken er naar uit.”

Ze werken ondertussen naarstig verder aan hun huis, doen alles zelf. “Duurt misschien wel langer, maar het is goedkoper en we leren er heel veel mee. Beneden is ondertussen alles klaar en aan de verdieping wordt hard gewerkt. Dat moet ook wel, want in juni verwachten we ons eerste kindje en daar willen we graag een huis voor dat klaar is, waarin niet te veel meer moet gewerkt worden.”

eigen karakter hebben. Ook het weidse uitzicht beviel ons zeer. Einde 2018 hebben we het gekocht en zijn we stilaan begonnen aan de renovatie. Wel steeds met de intentie het karakter van deze woning te bewaren.”

Magd Adriaenssen en Jef Aerts

“De bloempotjes heb ik maar ergens anders gezet” Magda, afkomstig van Rijkevorsel, kwam meer

dan 40 jaar geleden in Meerle terecht, op het Oosteneinde. Toen ze alleen kwam te staan, zocht ze een woning in het centrum. In 2005 kocht ze de woning van het vroegere schoolhoofd Frans Laurijssen. “Ik voelde me hier met-

Melkerij De Merel Het meest opvallende gebouw in de Hazenweg is de voormalige melkerij ‘De Merel”. De Meerlese coöperatie van melkveehouders werd opgericht in 1901, jaar waarin ook het eerste gebouw werd opgericht. In enkele etappes werd dit verder uitgebreid. Er werd boter en kaas gemaakt. Op haar hoogtepunt produceerde de melkerij 840.000 kg kaas.

In de jaren ’60 en ’70 konden de kleine melkerijen niet meer optornen tegen de grote bedrijven en werd de coöperatie opgenomen in de intra-coöperatie Inza. In 1977 stopten de laatste activiteiten in Meerle en kwam het gebouw leeg te staan. Het werd verkocht aan de firma De Heikip uit Vlimmeren.

Later werd het complex omgebouwd tot appartementen. Toen deze op de private markt nog moeilijk verhuurd raakten, werd heel het complex overgenomen door de sociale bouwmaatschappij De Noorderkempen. Wegens niet meer geheel beantwoordend aan de nieuwe normen voor sociale huisvesting, besloot die enkele jaren geleden de verhuring stop te zetten en het gebouw te laten leegkomen.

De melkerij in 1901

Toekomst?

Vragend naar de huidige toestand en naar de toekomst van het complex, kregen wij van De Noorderkempen dit antwoord: “Het gebouw is helemaal leeggemaakt en de nodige stappen worden ondernomen om het af te breken. Er wordt nog een oplossing gezocht voor het praktische probleem van de hoogspanningscentrale die in dit gebouw staat en die dus moet verplaatst worden. Er wordt wel actief met de stad Hoogstraten overlegd wat er op korte termijn met de grond kan gebeuren, nadat het gebouw is afgebroken en wat er op langere termijn kan gepland worden.

Wij beseffen dat dit een belangrijke site kan zijn in de gemeenschap van Meerle en willen net daarom dat er een doordachte beslissing over wordt genomen. Van zodra er een pragmatische oplossing voor de elektriciteitscabine is uitgevoerd, zal het gebouw dus worden afgebroken,” aldus directeur Van Hoeymissen. Wordt dus zeker vervolgd! (jaf)

De melkerij in 2021

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

33

STRAAT IN DE MAAND een thuis. Goede buren én een goed gebuurte, waar ik ondertussen in het bestuur zit. Spijtig dat nu alles stil ligt vanwege Corona, want het is daar altijd plezant.”

Dat wordt beaamd door Jef Aerts, sedert 10 jaar de partner van Magd. “Ik kom van Meer, maar hier heb ik ondertussen al twee keer een stoet voor de viering van een gouden bruiloft meegemaakt. Ik wist niet hoe plezant dat wel was.

En het voorbereiden is nog plezanter dan de stoet zelf. Ge leert er veel mensen mee kennen.”

Het bestuur van het gebuurte ‘Vianden’ (dat centrum betekent) organiseert elk jaar een nieuwjaarsborrel, meestal gekoppeld aan een gezamenlijke wandeling. “Hopelijk kunnen we dat volgend jaar weer doen, want we hebben het wreed gemist dit jaar.”

Magd en Jef vinden de Hazenweg een prima plek om te wonen. “Al is het verkeer wel toegenomen. Dat zorgt wel voor wat lawaai en trillingen, typisch voor dergelijke betonbaan, zeker als de bus passeert. Ik ben daar gevoelig voor,” zegt Magd, “dus heb ik de bloempotjes van de vensterbank vooraan maar ergens anders gezet.” Jef heeft er overigens geen last van.

Desondanks wonen Magd en Jef graag op de Hazenweg en hebben zowel zij als hun beider kinderen en kleinkinderen het er zeer naar hun zin.

Bart Aerts, Els Verheyen, Lukas en Marie

“Een van de leukste straten van het dorp” Bart is een geboren en getogen Meerlenaar, van de Chaamseweg. Zijn partner Els is van Merksplas. Bart: “Na ons huwelijk hebben we enkele jaren in Merksplas gewoond, maar ik wilde

graag een definitieve vestiging in Meerle. Els zag dat gelukkig ook zitten. Zo hebben na 4 jaar hier in de Hazenweg het kleine huis gekocht waar vroeger Mit Van Aert woonde. Om te beginnen was dat groot genoeg voor ons, we konden er buiten wat opknapwerken zo intrekken.

Dan hebben we een plan laten maken voor de verbouwing tot een moderne woning, met veel aandacht voor duurzaamheid, isolatie en energievoorzieningen. We hebben eerst een garage gebouwd en ingericht als tijdelijke woning en zijn dan gestart met de verbouwing. Nu zitten we hier in een mooi geriefelijk huis voor ons gezin.”

Met duidelijk genoegen, zo blijkt. “We wonen hier heel graag, vinden het een van de leukste straten van het dorp. Alles dichtbij en toch rustig. Een klein nadeel is de doortocht van de lijnbus zowat elk uur, tot heel laat ’s avonds. Dat hoor je en daarenboven is het bij begin en einde

van de school niet zonder risico’s voor de vele kinderen die hier langs fietsen. Het spijtige is dat de bus, behoudens de spitsuren van de scholen, heel dikwijls leeg rondrijdt.”

“Maar voor de rest is alles positief,” vervolgt hij, “we zijn hier perfect thuis. Dat geldt ook voor Els, zij was het hier snel gewoon en we hebben een fijne vriendenkring. Ook de kinderen wonen hier graag, ze zeggen nu al dat ze later in Meerle willen blijven wonen. Het is ook een goed dorp om in te wonen, dicht bij mooie natuur. We wandelen graag en de mogelijkheden zijn er legio.

Vroeger kwam je daarbij maar af en toe iemand tegen, maar sinds de coronacrisis kom je constant mensen tegen. Van Meerle én van elders.

In zulke tijden weet je een goede plek om te wonen nog meer te waarderen. En dat is het hier op de Hazenweg!” (jaf)

SFEERVOL W O N E N Kom langs en samen creëren we het interieur van je dromen met de mooiste raamdecoratie!

GORDIJNEN BINNENZONWERING BEHANG & KLEURADVIES VLOERBEKLEDING PVC-VLOEREN BOXSPRINGS & BEDLINNEN KAPELSTRAAT 6 BAARLE-HERTOG T. 014 69 90 02 WWW.VANDERSLUIS.BE

34

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

GESCHIEDENIS

De parallellen in de levens van Pater De Clerck en Pater Raskin

Bewogen levens in een bewogen tijdsgewricht WORTEL - In het januarinummer van de Hoogstraatse Maand verscheen een artikel over de herstelde zerk van Pater De Clerck in Wortel. We lazen hierin dat deze nu herstelde grafzerk een ontwerp is van Pater Raskin. Het toeval wil dat over beide paters een boek is geschreven, over Raskin zelfs meerdere.

De levens van de twee paters vertonen heel wat gelijkenissen, al zijn er uiteraard ook vele verschillen.

Boeiend genoeg om er even bij stil te staan. Erg verhelderend ook voor de tijd waarin ze leefden…

Vooreerst is er “Een Vlaams apostel, Pater Jozef De Clerck”. Het is geschreven door de Norbertijnse pater Schellekens - de tweelingbroer van Jef Schellekens, destijds stichter en uitbater van hotel-restaurant De Tram in Hoogstraten. Het tweede boek “De eeuw van de ekster”, is het bekendste werk over de familie Raskin, dat vooral over Pater Jozef Raskin handelt. Het werd geschreven door zijn nicht Brigitte Raskin, die haar oom is nagereisd naar de plaatsen waar hij had geleefd en ook gestorven is.

Mongolië Beiden dragen dezelfde voornaam, waren paters bij dezelfde congregatie en waren tijdgenoten: Jozef De Clerck leefde van 1894 tot 1929, Jozef Raskin van 1892 tot 1943. Alle twee waren ze werkzaam in het missiegebied van Scheut, zijnde Mongolië in China.

Al werkten ze niet in dezelfde post, toch kenden ze elkaar. In één van zijn brieven schrijft De

Clerck: “De twee grote vijanden van de missionaris, zei Pater Raskin, zijn de luizen en de rovers.” Ze hadden ook hun achtergrond gemeen, ze kwamen allebei uit een diepchristelijk gezin.

De Clerck had nog een half-broer priester en een half-zus non. In het geval van Raskin waren er in het gezin twee zussen die non waren en twee broers die priester waren.

Beiden waren ze al actief in de Eerste Wereldoorlog. De Clerck pas in 1917, na omzwervingen via Nederland, Londen en Frankrijk.

Eucharistische Kruistocht Ze stonden alle twee bekend als sprekers die veel indruk maakten op hun gehoor en ook effect resulteerden. Zo stichtte De Clerck missiekransen in Wortel, Hoogstraten, Merksplas, Rijkevorsel, Loenhout, Oostmalle, Turnhout, Beerse en Baarle Hertog.

Hij was ook stichter en bezieler van de Eucharistische Kruistocht van priester Poppe (18901924). Uiteraard in Wortel, doch ook in Rijkevorsel, Retie, Nijlen, Vorselaar, Reet en zelfs Veurne. Op zijn zuil in Wortel verwijzen de letters E en K wellicht hier naar.

Zijn confrater Raskin was na zijn verblijf in China (van 1920 tot 1933) rondreizend propagandist en geldophaler voor Scheut. Hij zeulde rond met twee koffers met voorwerpen uit China als didactisch materiaal. Het succesnummer was een “beeleke”, een prentje waarop hij de naam van de koper schreef in het Chinees. Er zouden er nog altijd van in omloop zijn.

Monument De twee paters kregen ieder een monument. Het grafmonument van De Clerck in Wortel is wel een monument maar zeker geen graf. Dat bevindt zich immers in China. Zoals hierboven vermeld is deze zuil ontworpen door Raskin. Hij deed dat ook al in China trouwens.

De Wortelse familie De Clerck rond 1910(?). Staand achteraan vlnr. Pater Jozef De Clerck, en zijn halfbroers en -zussen Theo De Clerck, Henri De Clerck, Johanna De Clerck (“Jeanne van Ivo’s”), Alfons De Clerck (de latere gemeentesecretaris van Wortel), Maria De Clerck.

Vooraan: Vader Ivo De Clerck (winkelier in Wortel) en zijn (tweede) echtgenote Lucia Verhaegen.

Brigitte Raskin noteerde dat haar oom voor begraven confraters grafzerken tekende. “Op één daarvan hielden vervaarlijke leeuwen de wacht,

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

35

GESCHIEDENIS clerckstraat (met weliswaar een foutieve spelling). Raskin heeft in Papenburg, één van de etappes van zijn gevangenschap, zijn Pater Raskin Strasse. Verder kreeg hij een straatnaam in zijn geboortedorp Stevoort (bij Hasselt), en sinds enkele jaren is er de J. Raskinkade in Aarschot.

Dat ze godsdienstig waren, hoeft geen betoog.

Van beiden wordt vermeld dat ze in nood de hulp van de Onze Lieve Vrouw en ook van Theresia van Lisieux aanriepen. In China was paard en (eventueel) kar hun gewone vervoermiddel.

Hun paarden droegen dezelfde naam “Voske”.

Ze schreven heel wat brieven. Niet verwonderlijk, destijds was dit zowat de enige manier om contact te houden. De Clerck zou in vier jaar tijd in China ongeveer 1600 brieven geschreven hebben, waarvan er nogal wat bewaard zijn. De vele brieven van Raskin bleven tot op heden zelfs allemaal bewaard.

Roversbendes Het grafmonument voor Jozef De Clerck in Wortel. Het ontwerp is van zijn confrater Jozef Raskin. als in keizerlijke paleizen en graven.” Ook in Wortel vinden we deze leeuwen terug.

In Aarschot wordt Pater Raskin levensgroot afgebeeld aan de boorden van de Demer, de blik gericht op Duitsland waar hij als politiek gevangene werd vermoord op 18 oktober 1943.

Straatnaam En de overeenkomst houdt nog niet op. Beiden kregen immers ook een straat naar hen vernoemd. In Wortel is er uiteraard de Pater De-

Maar er waren in hun levensloop ook wel opmerkelijke verschillen. De Clerck had geen al te beste gezondheid. Dat is hem na vier jaar missiewerk ook fataal geworden. Hij stierf aan de gevolgen van vlektyfus, destijds onder de missionarissen in China de meest gevreesde ziekte.

Die werd overgebracht door luizen. Pas in 1930 zou in Polen een vaccin gevonden worden.

Raskin had minder last van gezondheid en klimaat. Hij was meer de avonturier, wat hij ook al toonde aan de IJzer. En in China was hij helemaal in zijn element op zijn “Voske”. Roversbendes teisterden het land, vooral tussen 1926 en ’28 vormden ze een heuse plaag in het missiegebied. “Wat doet het deugd nog eens piot te kunnen spelen”, zei hij. Hij diepte 170 Mauser

Pater Raskin geweren op, nog daterend uit de tijd van de Boksersopstand (1899-1901). Zo organiseerde hij als piot-generaal de strijd. De rovers kwamen niet…

Gevoelsmens Voor Jozef De Clerck was het klimaat in China een ramp. In de winter vroor het tot -40 graden, in de zomer liep de temperatuur op tot 40 graden. Hij was een echte gevoelsmens, wat hem

De cover van ‘Langs stille wegen’, de poëziebundel van Jozef De Clerck

36

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

GESCHIEDENIS gevoelig maakte voor miserie. Daar heeft hij zowel aan het front als in China ongetwijfeld zijn deel van gehad.

Dit drukte op zijn leven. Confrater Nuyts getuigt: “Hij zat dikwijls ongemerkt zijn lijden te verdubbelen.” Anderzijds liet die gevoeligheid hem toe om heel wat gedichten te schrijven. Er verscheen zelfs een bundel van zijn hand onder de titel “Langs stille wegen”. Een andere confrater noemde hem “het zonnige Clerckske”. Dat kon dus ook.

Van in zijn tijd in het Klein Seminarie was De Clerck een strijdende Vlaming. Raskin was weliswaar opgevoed in het Nederlands in Stevoort,

maar toen zijn vader inspecteur lager onderwijs werd in Aarschot, sprak het gezin Frans. Hij deed dit niet als franskiljon, wel om het zijn kinderen gemakkelijker te maken in het college waar de voertaal Frans was. Raskin was zeker niet anti-Vlaams, maar België was toch belangrijker.

Doodstraf Anders dan voor De Clerck (die er aanvankelijk flink mee geworsteld had) vormde het Chinees blijkbaar voor Raskin helemaal geen probleem.

Hij schreef zelfs handboeken in het Chinees.

Ook voor het Duitse gerecht bleek hij later geen tolk nodig te hebben, hij verdedigde zichzelf in het Duits. Dat belette niet dat hij veroordeeld zou worden tot zeven maal de doodstraf.

Al in 17-18 aan het front had Raskin zich doen opmerken door de precieze schetsen die hij van de Duitse linies maakte en die door de Generale Staf werden opgepikt.

Hij verbleef in China van 1920 tot 1933, toen werd het er te gevaarlijk en werd hij teruggeroepen door zijn overste. Het land was toen ook in chaos met communisten, nationalisten (Chiang Kai-shek), gewapende roversbendes, de invasie van Japan in Mantsjoerije.

Guillotine Tot aan de Tweede Wereldoorlog en na de demobilisatie was Pater Raskin propagandist van Scheut. In 14-18 had hij persoonlijk kennis gemaakt met Albert I, in de tweede met Leopold III. In 1940 ging hij in het verzet. Samen met andere verzetsstrijders maakte hij een volledige schets van de Atlantikwall in België. De Sicherheidsdienst pakte hem op in Scheut op 1 mei 1942.

Het fraaie monument ter ere van Pater Raskin in Aarschot

Na gevangenschap in Sint-Gillis, Keulen, Bochum en Papenburg, eindigt zijn bewogen leven

&

Centrale verwarming Vloerverwarming Sanitaire installaties Gasinstallaties Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11 wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

door de guillotine op 18 oktober 1943 in Dortmund.

De lectuur van beide boeken over de geschiedenis van nog geen eeuw geleden, toont hoeveel de wereld - zeker op godsdienstig gebied - is veranderd. De hoofdpersonages komen uit zeer christelijke gezinnen, zeker wel. Toch verbaast de impact die de godsdienst toen had.

Voor beide missionarissen was God het begin en het einde. Er was het dagelijkse gebed, er was ook het diepe vertrouwen in de heiligen, die naar hun mening zichtbaar ingrepen op hun aardse bestaan en die hen hielpen als er geen ander middel meer was. Dergelijke levensverhalen zijn haast verplichte lectuur voor wie dit aspect van het leven in die tijd wil begrijpen.

(Frans Snels)

HU IS ARTSP R AK T IJ K IN MEER !

De huisartspraktijk van Dr. Karin Feremans is geopend vanaf 22/02/2021 te 2321 Meer, Gestelsestraat 9 Consultatie na afspraak tel: 03 344 60 06 www.drferemans.be

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

37

MILIEU

De natte droom van Hoogstraten - aflevering 7 In mondiale samenwerking is duurzaam omgaan met water een uitdaging

Ariane Snels geeft zich bloot Hoogstraten en de wereld hebben vele dingen gemeen. Klimaatverandering en de droogte het hoofd bieden zijn er maar twee van de vele. De medewerker mondiale samenwerking van de gemeente ondersteunt de bevoegde schepen bij het uitbouwen en uitvoeren van het beleid en zet in op de sensibilisering van burgers, verenigingen en andere actoren rond de mondiale uitdagingen. Ariane Snels zit sinds vorige lente op die stoel, van vlak voor de uitbraak van corona, die andere mondiale uitdaging. We vroegen haar naar aanleiding van Wereldwaterdag op 22 maart of ze zich wilde blootgeven en haar watervoetafdruk wilde berekenen.

DHM: Wie is Ariane Snels?

Ariane: Ik ben 24 lentes jong en woon in Hoogstraten. Mijn ouders wonen net buiten het centrum van Hoogstraten, op ‘den boerenbuiten’.

Zelf waren we nooit boeren, al was mijn vaders grootste hobby het onderhouden van de groentenhof. Het grootste deel van mijn leven speelde zich af in een omgeving met zicht op de Hoogstraatse toren.

Ik volgde humane wetenschappen in het Klein Seminarie. Die keuze zorgde er voor dat ik nadien politieke wetenschappen ging studeren en nu met trots een diploma internationale politiek op zak heb.

Ook in mijn vrijetijd hang ik graag rond in Hoogstraten. Ik ben al 12 jaar lid van Plussers Hoogstraten, waarvan nu mijn zesde jaar leiding. Samen met mijn leiding dronk ik mijn eerste pintjes in Cahier de Brouillon, tot vandaag nog steeds mijn geliefde uitgaansplekje. Sinds 2 jaar ben ik vrijwilliger bij het Rode Kruis en ondersteun ik het Brugfigurenproject.

Handschoen DHM: Waarom nam je de handschoen op om mee te doen aan de ‘Waterchallenge’ van Join

for Water?

De waarde van water werd me van kinds af aan bijgebracht. Ik hoor mijn ouders nog vragen: ‘Hoeveel water denk je dat er door de kraan loopt als je een douche neemt?’ Samen stonden we stil bij de impact van het kopen van een avocado of van het eten van een steak die we ‘s avonds samen met smaak opaten. Deze gesprekken hadden nooit tot doel om iets niet te doen, wel om te beseffen wat je doet. In mijn huidige job is dat ook mijn insteek. De gevolgen van keuzes voorhouden, maar mensen zelf laten kiezen.

DHM: Sinds kort ben je verhuisd, je ouders houden je dus niet meer dagelijks een spiegel voor?

Sinds een dikke maand bepaal ik inderdaad zelf mijn impact. Geen beter moment om dus te berekenen hoeveel ik verbruik en wat ik nog kan veranderen. De uitdaging van Join for Water komt dan ook op een goed moment. Als alleenwonende op een appartement, in coronatijden zonder reizen en shoppen, valt mijn waterafdruk wel mee. Hij zit onder het eerlijke wateraandeel.

Een waterfactuur heb ik nog niet om mijn effectief watergebruik na te kijken. Dat komt later.

DHM: Welke uitdagingen heb je jezelf ge-

“Bij het ontbijt drink ik graag één glas melk of een actimel bij een verse appel en peer.”

38

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

steld?

Het water dat wegstroomt terwijl het douchewater warm wordt, hou ik vanaf nu bij om mijn planten water te geven. Daarnaast daag ik mezelf uit om min. 1x per week veganistisch te eten. Ik ben vleeseter met een hart voor vegetarische maaltijden, maar ben nu ook benieuwd om te ontdekken welke veganistische lekkernijen ik kan vinden en maken! Bij het ontbijt drink ik graag één glas melk of een actimel, de rest van de dag is het enkel bruiswater! Daar ga ik dus niet veel winst boeken.

Wateruitdaging DHM: Kan je de Hoogstratenaren iets meer vertellen over die waterchallenge?

Vorig jaar motiveerde Join for Water bijna 20.000 mensen om hun watervoetafdruk te berekenen. Dit jaar gaan ze een stapje verder. Ze willen de Vlaming uitdagen om water te besparen. De eerste drie weken willen ze ons aanzetten om eerst minder water te 'eten', vervolgens minder water te 'shoppen' en ten slotte minder water thuis uit de kraan te laten stromen.

Wie zoals ik mee wil doen aan de nieuwe Water Challenge-campagne van Join for Water kan surfen naar www.waterchallenge.be. Doen!

“Mijn watervoetafdruk ligt beneden het eerlijke wateraandeel.”

MILIEU DHM: Join for Water was voor jou geen onbekende. Jij hebt er ook door je job en de stedenband mee te maken?

Dat klopt. Join for Water is een van de Belgische NGO’s die actief zijn in Benin. In het verleden adviseerden zij de gemeente Hoogstraten reeds bij de bouw, het onderhoud en het gebruik van de composttoiletten in Za-Kpota.

In het kader van het programma waar we met steun van de Belgische overheid aan werken in Za-Kpota, zijn er ook strategische dialogen over wat alle Belgische NGO’s en overheden en instellingen in Benin ondersteunen. Daar doen zij een belangrijke inbreng rond integraal waterbeheer.

rond water werkt kan je duidelijk zichtbaar maken. In de voorbereiding van de reis van de Hoogstraatse jongeren naar Benin maken we dan ook dankbaar gebruik van foto’s en filmpjes van de installatie en het beheer van waterputten.

We laten jullie ook meekijken, wie weet kan het jullie overtuigen hoe belangrijk één druppel water meer of minder kan zijn. (hr)

De impact van de activiteiten van een NGO die

Wereldwaterdag - Join for Water in Benin Op 22 maart is het Wereldwaterdag. Een moment om stil te staan bij ons kostbare blauwe goud.

Drinkbaar water is een mensenrecht, maar voor miljoenen mensen nog een verre droom.

Tot voor kort was Viviane Konvi een van deze mensen, maar haar leven veranderde drastisch dankzij een waterpomp dicht bij haar woning in een dorp in het West-Afrikaanse Benin. Ze hoeft niet meer om 5u op te staan en kilometers te stap-

pen om water te halen, want de pomp is vlakbij.

Ze heeft nu tijd om haar landbouwproducten te verwerken en haar kleine baby te verzorgen.

Haar gezin is niet meer om de haverklap ziek.

De waterpomp bevindt zich op 100 meter van Viviane's woning. Waar ze vroeger 2,5 uur moest wandelen naar het dichtstbije waterpunt, is dat vandaag amper 5 minuten. Het water pompt ze op met een voetpomp, want het komt van 30 meter onder de grond. Na het pompen betaalt ze een klein bedrag voor haar drinkwater. Met de bijdragen van de gezinnen wordt de pomp onderhouden Een vriendin van Viviane helpt haar om de volle kom (36 liter!) op haar hoofd te zetten.

Vervolgens wandelt ze er in enkele stappen mee naar huis. De kleine afstand tot haar woning levert haar dagelijks een enorme tijdswinst op. Ze hoeft bovendien haar lichaam minder lang te belasten met het zware gewicht.

Thuis aangekomen giet Viviane het water over in een afsluitbare ton, zo kan ze het schoon bewaren. Daarna neemt ze een deugddoende slok. (hr)

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

39

DEZE MAAND

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten - 0495 25 25 05 - redactie@demaand.be

“Aan rechtheid het lak”, boek en tentoonstelling over het Merkske

Vrijwilligers bundelen creativiteit voor meer natuur Koen Verschueren en Wim Verschraegen hebben de krachten gebundeld om een tentoonstelling te organiseren en een prachtig salonboek uit te geven. De opbrengst gaat integraal naar de aankopen van Natuurpunt Markvallei. “Aan rechtheid het lak” is de naam van zowel de tentoonstelling als het boek.

Wim Verschraegen maakt al jaren prachtige foto’s, Koen Verschueren houdt er van gedichten aan het papier toe te vertrouwen. Het stond al langer in de sterren geschreven, ooit zouden ze samen iets doen.

Koen: “Het wederzijds respect voor elkaars werk is er al langer. We zijn allebei actieve vrijwilligers van Natuurpunt Markvallei en zoals dat zo dikwijls gaat, groeide ook dit idee aan de toog in de Klapekster. Ik weet nog perfect waar ik stond. Op de hoek van de toog, waar je eigenlijk niet hoort te staan. Maar het is wel de plaats waar de wildste ideeën opborrelen.”

Wim: “We geraakten er aan de babbel. Van het één kwam het ander. Het idee om iets te doen met mijn foto’s en zijn gedichten kwam prompt ter sprake en we waren allebei onmiddellijk enthousiast. Maar zoals dat gaat met goede ideeën, die hebben wat tijd nodig om te rijpen.”

Creatief proces Wim Verschraegen kreeg al verschillende onderscheidingen in binnen- en buitenland. Zijn foto’s brengen heel wat in beweging op sociale media. In Natuurpunt Markvallei is hij één van de trekkers van de fotowerkgroep, ook daar wordt zijn werk hoog aangeschreven. De laatste tijd trekt hij er vaak op uit met zijn zoon Senne. Die bestuurt een drone, enkele luchtbeelden zullen te zien zijn op de tentoonstelling en in het boek.

Koen Verschueren is in de vereniging actief op verschillende vlakken. In de tijd die hem rest, vind je hem vaak in de Vallei van het Merkske. Hij is niet zo zwaar beladen als Wim: een verrekijker, een balpen en een notitieboekje. Daarin noteert hij overpeinzingen en mijmeringen. Later vormen die woordgroepen de basis voor gedichten. Soms gaat dat snel, maar dikwijls gaat een lang schrijf- en schrapproces vooraf aan het eindresultaat.

Met deze publicatie is Koen niet aan zijn proefstuk toe. Hij is de huisdichter van Natuurpunt Markvallei, organiseerde al verschillende gedichtenwandelingen en mocht al eerder gedichten schrijven bij schilderijen. Ook dat werk werd gepubliceerd in een boek.

Versterken “Dat is precies wat er ook nu gebeurt,” vertelt hij. “We maakten een selectie van foto’s van Wim en daar plaatste ik telkens een gedicht bij. Deze gedichten zijn nu vooral heel compact. Het vergde een andere manier van schrijven, maar het was nodig om de foto’s van Wim niet te veel te ‘verstoren’.”

de biodiversiteit het grootst, kunnen we de mooiste waarnemingen doen en dat levert mooie beelden en inspiratie op.”

Titel De titel van het project komt voort uit de meanderende aanwezigheid van het Merkske. “Aan rechtheid geen gebrek” wijst in eerste instantie naar het kronkelende beekje, maar je kan er meer interpretaties aan geven.

“Zoals de gedichten dus. Soms is het duidelijk waarover het gaat, soms moet je dieper graven, de foto naast het gedicht lezen, … en mogelijk achterhaal je zelfs de intentie van de dichter niet. Poëzie kan immers heel persoonlijk zijn. We zijn er van overtuigd dat dit boek mensen aanzet om in de zetel te gaan zitten en de schoonheid tijd te geven om van de bladeren los te komen, de woorden te lezen en te herlezen, te mijmeren, ...”, legt Koen uit.

Het is de bedoeling te starten met een tentoonstelling in bezoekerscentrum De Klapekster. “Op de zolder zal je van 3 april tot 20 juni de foto’s kunnen gaan bekijken tijdens de openingsuren. Bij een aantal foto’s zullen gedichten gehangen worden, maar niet bij alle foto’s. Hier heb ik de foto’s gekozen, voor het boek heeft Koen de keuze gemaakt.”, zegt Wim. De foto’s van de tentoonstelling zullen te koop worden aangeboden.

Te koop Koen: “Het boek zal uiteraard ook te koop zijn. De opbrengst gaat volledig naar Natuurpunt Markvallei voor de aankoop van natuurgebieden. Het boek wordt een luxueuze uitgave met een harde kaft en een formaat dat vooral de foto’s van Wim goed tot hun recht zal laten komen. De pagina’s zullen volledig ingenomen worden door de beelden, de gedichten staan telkens op plaatsen die de foto’s zo weinig mogelijk verstoren.”

Wim: “Nu versterken de foto’s en de gedichten mekaar. De foto’s beginnen te spreken, de gedichten krijgen beeld. En als je ook nog een gepast muziekje op zet, heb je ook klank!”

“Aan rechtheid het lak” telt 108 bladzijden en zal te koop zijn in Bezoekerscentrum De Klapekster, in de toeristische infokantoren van Hoogstraten, Merksplas en Baarle-Hertog, Gevangenismuseum Merksplas en in de plaatstelijke Standaard boekhandels. De kostprijs bedraagt € 25 euro.

Koen en Wim kozen voor foto’s van de Vallei van het Merkske. “Het is het natuurgebied in onze afdeling dat ons het meest ligt. Hier is de variatie en

De gelijknamige tentoonstelling loopt van 3 april tot 20 juni in bezoekerscentrum De Klapekster. (ao)

40

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DEZE MAAND

Galerij ‘Expo 38’ is er klaar voor HOOGSTRATEN - Het voormalige beeldhouwatelier van Jef Martens op het begijnhof is ingericht als galerij Expo 38, waar plaats is voor alle kunstvormen, zowel van professionele als niet-professionele kunstenaars. De naam verwijst naar het huisnummer op het hof, met een knipoog naar Expo 58, nog altijd een begrip.

Nood En er is in Hoogstraten wel degelijk nood aan een tentoonstellingsruimte. Vraag dat maar aan de medewerkers van het Stedelijk Museum, die al twintig jaar evenveel kunstenaars moeten teleurstellen als er aanvragen zijn.

In die zin is ‘Expo 38’, gelegen op een boogscheut van het Stedelijk Museum, een welgekomen aanvulling voor het museum, dat meer de erfgoedkaart trekt. Een museum organiseert in haar ruimte tentoonstellingen, een galerij stelt een ruimte ter beschikking waarin de kunstenaar een eigen tentoonstelling kan organiseren. Dat is op zich een totaal andere insteek.

“En”, zegt galerijuitbater Ludo Knaepkens, “onze ruimte staat open voor alle kunstvormen en evenementen. Dat kan gaan van een 100% statische tentoonstelling, over een performance tot een creatieve happening. Expo 38 kan ook als open atelier gebruikt worden, kortom de ruimte is er voor kunstenaars jong en ouder, die er hun ding kunnen doen. Ook de prachtige tuin kan bij het geheel betrokken worden. Graag zelfs”, besluit hij.

Droom

Hij volgt bovendien een opleiding galeriehouder en is voorzitter van de Cultuurraad Hoogstraten.

De tentoonstellingsruimte wordt per weekend verhuurd. Dat betekent opbouwen op donderdagavond; op vrijdag open van 14 tot 20 uur; op zater- en zondag van 13 tot 18 uur, waarna het atelier borstelschoon wordt achtergelaten.

De huurprijs bedraagt 160 euro per weekend. Indien de ruimte voor meer weekends gehuurd wordt, is er een lagere huurprijs. Voor alle info over Expo 38 kan je terecht bij ludoknaepkens2@gmail.com of +32 (0)483 18 80 53. (fh)

Ludo Knaepkens weet waarover hij spreekt. Hij droomde er al jong van om een kunstopleiding te volgen, maar dat was in die dagen niet vanzelfsprekend. Hij zou immers, net zoals zijn vader, in de transportsector stappen. Om die onvervulde droom te compenseren volgde hij vanaf zijn veertiende diverse opleidingen in het IKO, aanvankelijk nog in de meisjesschool in de Gelmelstraat.

Hij maakt nu deel uit van MeerKunst, het kunstcollectief dat in Meerdorp een atelierruimte heeft, waar een 10-tal gelijkgestemden werkt.

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel

- W O R T E L -

vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

41

DEZE MAAND

Schatten van junior journalisten HOOGSTRATEN - De Hoogstraatse scholieren van het 5de leerjaar namen ook dit jaar deel aan de Junior Journalist-wedstrijd van het Davidsfonds. De titel “Schatten” viel duidelijk in de smaak en gaf de jonge schrijvers van de zes lagere scholen genoeg inspiratie om de jury te verrassen met spannende, ontroerende, romantische en fantastische verhalen.

Het DF-bestuur bracht een coronaproofbezoekje aan de deelnemende scholen en beloonde de 24 jonge journalistjes met mooie boekenpakketten en -bonnen.

Finalisten Uit de Gemeentelijke Basisschool Hoogstraten

42

selecteerde de jury de laureate, Katlijn Bilcke, en de 1ste finalist, Bo Adriaensen. Leon Koyen van Scharrel en Wessel Van Beek van De Meerpaal waren de twee andere finalisten.

Naast de individuele prijzen voor de scholieren, kregen de acht lagere scholen twee schoolbibbonnen. Zo hebben de scholen de mogelijkheid om een aantal boeken te kiezen uit het DF-aanbod.

Lezen en schrijven zijn belangrijk, ze stimuleren de creativiteit van onze jongeren en versterken

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

hun taalvaardigheid. Hopelijk nemen de Hoogstraatse scholen dus ook volgend jaar weer massaal deel! (FH/C. Sledsens)

DEZE MAAND

Notaris Paul ROMMENS

Gratis digitaal krantenarchief

Meerseweg 16, 2321 Hoogstraten/Meer Tel. 03 315 71 67 e-mail: info@notaris-rommens.be

HOOGSTRATEN - Als lid van de BiB Hoogstraten kan je gratis gebruik kan maken van het digitale krantenarchief Gopress.

Dit doe je door te surfen naar hoogstraten.bibliotheek.be en boven de zoekbalk op het tabblad “Krantenarchief ” aan te klikken. Geef een zoekterm in, bv. Hoogstraten of “Meerle ons dorp”, waarna je een artikel kunt kiezen dat je over het onderwerp wil lezen. Vervolgens meld je je aan met je Mijn Bibliotheek-account. Je kan dan het volledige artikel lezen, afdrukken of opslaan.

In april wordt een en ander aangepast zodat het nog aangenamer wordt om het krantenarchief te gebruiken. De leesbaarheid op mobiele toestellen is overigens verbeterd, de artikels zijn vlotter leesbaar op smartphone of tablet. Ook verschijnt nu de bijhorende afbeelding, en het artikel in krantenopmaak. (fh)

ONLINE VERKOOP VIA BIDDIT.BE van WOONHUIS onder HOOGSTRATEN / MEER Een te renoveren woning met 5 slaapkamers en tuin, DREEFWEG 10, groot 1040 m² Indeling: - Gelijkvloers: inkomhal met trap naar eerste verdieping, leefruimte, keuken, badkamer met toilet en inloopdouche, veranda met toegang tot tuin.

- Eerste verdieping: hal, slaapkamer 1, slaapkamer 2, slaapkamer 3, slaapkamer 4, slaapkamer 5.

- Zolder

Digidak biedt computerhulp HOOGSTRATEN - Wie met een computervraag zit, kan terecht bij Digidak waar je coronaproof hulp kunt krijgen. Dat kan via e-mail: stuur je vraag naar hoogstraten@digidak.be. Het kan ook via videobellen: surf naar www.whereby.com/digidak-hoogstraten, klik op "knock" en stel je vraag. Enkel op dinsdagvoormiddag van 10 tot 12 uur.

Per telefoon is ook mogelijk: bel naar 0470 10 72 83 en stel je vraag. Enkel op donderdag van 10 tot 12 uur.

Deze werkwijze hanteert Digidak tot einde april. Tegen dan wordt bekeken of lessen opnieuw mogelijk zijn. Daarnaast is er via het LDC ook computerassistentie in de bib, elke dinsdag van 14 tot 16.30 uur. Ook hierbij geldt dat deze dienst aan de coronaregels onderhevig is, dus je houdt best de info op de Facebookpagina van de bibliotheek in de gaten om op de hoogte te blijven. (fh)

K.I.: 823 euro EPC: 468 kWh/m²jaar Elektrische installatie: niet conform op 04/02/2021, herkeuring binnen 18 maanden vanaf ondertekening PV van toewijzing Verwarming: centrale verwarming met niet-condenserende ketel VCRO: Gvg, Lwag, Gmo, Gvkr, Gvv Watertoets: niet gelegen in overstromingsgebied Genot en gebruik: na betaling koopsom en onkosten

Lerarenkaart al afgehaald?

HOOGSTRATEN - De paasvakantie nadert, misschien wel hoog tijd dus om een museumbezoek of een andere coronaproof uitstap te plannen. Leerkrachten kunnen met hun leerkrachtenkaart van 2021 van een voordeel genieten bij een aantal uitstappen. Wie werkt in het onderwijs en in Hoogstraten woont, kan ze nog afhalen in de hoofdbib in de Lindendreef. (fh)

De Noorderkempen wandelt WORTEL - Op zondag 25 april binden heel wat wandelverenigingen traditioneel de stapschoenen aan voor ‘Vlaanderen Wandelt’. onder het motto #iedereenwandelt. Ook dit keer gebeurt dit lokaal.

Wandelclub De Noorderkempen neemt eveneens deel, zij het onder voorbehoud van de geldende coronamaatregelen. Startplaats is de Wortelse parochiezaal Trefpunt aan Poeleinde. Inschrijven kan van 7 tot 15 uur. Leden betalen €1,5 inschrijvingsgeld, voor niet-leden is dat €3. (fh)

Bezichtiging zonder afspraak: elke woe van 15:00u-17:00u en elke zat van 10:00u-12:00u, en dit vanaf woe 3/3/2021 t.e.m. zat 3/4/2021.

• • • •

Online verkoop via biddit.be - ref. 194091 Start biedingen: dinsdag 30 maart om 15:00u.

Einde biedingen: woensdag 7 april om 15:00u.

Toewijzing: woensdag 14 april 2021 om 16:30u. op het notariskantoor.

• Bieden vanaf € 195.000 • Bodverhoging: € 1.000

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

43

DEZE MAAND

De ‘Trek-er-op-UIT’-tas HOOGSTRATEN - De opening van het toeristisch seizoen, traditioneel tijdens het vierde weekend van april, zal om de gekende redenen, dit jaar anders zijn. Er kan immers geen sprake zijn van een groot feest met streekproducten. Maar de toeristische dienst zorgt voor aan coronaveilige aanpak.

In maart lanceerde men reeds een Bloesemwandeling, een tocht van bijna 10 km en een Bloesemfietsroute van iets meer dan 40 km. Beide routes brengen de deelnemer o.a. tot bij appelboer Stoffels en Local Harvest, waar je terecht kan voor blauwe bessen.

Een tas vol ideeën Vanaf begin april kan je via de website van Toerisme Hoogstraten, in het kantoor of via mail aan toerisme@hoogstraten.be per gezin één tas bestellen. Zowel Natuurpunt als de Mosten zorgen er mee voor dat de tas mooi gevuld is en dat samen met vaste partners zoals Coöperatie Hoogstraten en de Scheldebrouwerij, die je trakteert op een lekkere verrassing .

Op 25 april voorziet men vier verschillende verdeelpunten in de kerkdorpen van Hoogstraten. Daar kan je die dag je tas gaan halen en er op uit trekken. Waar je de tas kan ophalen, kan je vinden op de site van toerisme Hoogstraten (fh)

De Bloesemwandeling, een alternatief voor feesten tijdens de opening van het toeristisch seizoen.

WWW.GEUDENS.BE VERKOOP NIEUWE en 2e HANDS VOERTUIGEN VERHUUR PERSONENVERVOER EN LICHTE VRACHT TAKELDIENST 24/24u - CARROSSERIE ALLE MERKEN

LEZERS SCHRIJVEN Sekswerkers Ik weet niet wie de inleidende alinea van “Sekswerkers op droog zaad” schreef, maar volgende zin vind ik ergerlijk: “Huizen waar de liefde wordt bedreven maar ook liefde wordt gegeven”.

Terecht spreekt men over sekswerkers, en niet over liefde-werkers.

“Je moet houden van seks, je moet passie en geilheid kunnen overbrengen” zegt Marleen De Vrij. Maar het blijft allemaal toch een immoreel gebeuren, dat indruist tegen de menselijke waardigheid, om nog maar te zwijgen over de parenclubs. Gelukkig waakt mevrouw De Vrij er wel over dat de vrouwen bij haar niet uitgebuit worden.

Waarom gaan mannen naar prostituees? Niet om met hen een liefdevolle relatie aan te gaan. Neen, zij moeten hun sexuele driften ergens kunnen botvieren. In het beste geval zijn ze ook wel op zoek naar affectie, omdat ze in hun persoonlijke relaties niet aan hun trekken komen.

Maar het blijft een feit dat voor de mannen die bordelen bezoeken een vrouw een object is dat men kan uitbuiten, al wordt er dan wel voor betaald. Vooral de pooiers verdienen veel geld, op kosten van het welzijn van vrouwen. Vele vrouwen , uitgezonderd diegenen dus die met plezier in de prostitutie gaan, zijn tegen hun wil of uit financiële noodzaak, in de prostitutie beland.

Vooral in derdewereldlanden zijn vrouwen nog steeds op vele plaatsen tweederangswezens en wordt de man bestempeld als hoofd van de vrouw, met alle nadelige gevolgen vandien. Denk aan de man die als “heer des huizes” verschillende vrouwen mag hebben, denk aan de besnijdenis van meisjes (genitale verminking), want de man betaalt immers meer aan het gezin als hij een besneden meisje kan huwen. Denk aan het onrecht dat meisjes wordt aangedaan door hen niet te laten studeren, denk aan de Arabische landen waar vrouwen worden opgesloten en zich in een boerka moeten hullen.

Ja, het gaat allemaal over hetzelfde probleem. Waarom vindt de maatschappij het normaal dat vrouwen worden verhandeld als seksproducten?

Waarom wordt er in de opvoeding niet meer de nadruk gelegd op de menselijke waardigheid, zowel van de vrouw als van de man? Wanneer mannen meer respect zouden opbrengen voor de vrouw (en andersom mag ook) , dan zouden bordelen, als een immoreel gegeven, maar “noodzakelijk kwaad” niet meer nodig zijn.

Maria Verheyen, Sint-Job Antwoord van de redactie: Sekswerk is een kies onderwerp, het bestaan ervan is evenwel een maatschappelijke realiteit en als dusdanig hebben we er in ons coronadossier vanuit een economische context ook aandacht aan besteed. Dat deden wij niet om sekswerk te propageren, wel om, naast de vele andere betrokken partijen, ook voor overwegingen van deze betrokkene(n) een forum te bieden. (mdl)

Algemene Bouwwerken Ed Schrickx

(Erkend door Eurogarant, Long Life Repair en de meeste verzekeringsmaatschappijen)

3 min. van op- en afrit E19 “Meer” 6 min. van centrum HOOGSTRATEN

Meerseweg 8 in HOOGSTRATEN Tel. 03 315 71 76 – sales@geudens.be 44

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Dr. Versmissenstraat 4 2320 Hoogstraten +32 (0) 468 16 45 96 es-bouwwerken@telenet.be

DEZE MAAND

Dichterlijke Vrijheid

Marleen Franssen Met de maandelijkse publicatie van een gedicht knopen we weer aan bij een rubriek die we eerder in dit blad presenteerden en geven we enige ruimte aan de poëzie. Dichter van dienst is Marleen Franssen. Ter introductie bij haar eerste gedicht dat u hieronder vindt, stelt ze zich even aan u voor.

“Ook al ben ik hier niet geboren en getogen, toch voel ik me in Hoogstraten helemaal thuis. Vanuit het verre Limburg ben ik de liefde van mijn leven (Flor Verschueren) gevolgd naar deze mooie streek. Samen kregen we 3 kinderen, waarvan er 2 wonen en actief zijn in Hoogstraten. Joke is gekend als de algemeen directeur (vroegere stadssecretaris) van Hoogstraten. Florejan is de pianist die menig Hoogstratenaar al gezien heeft op verschillende podia. Bram (onze theaterman) woont met vrouw en kinderen in Turnhout. Genoeg creativiteit dus. Het hoeft daarom niet te verwonderen dat ik zelf ook zo’n beetje mijn ‘ding’ heb.

Na een loopbaan tussen theatergroepen en andere podiumkunsten neem ik nu zelf de tijd om wat te schrijven. Ik hou van de taal, van het woord.

Je kan er hele werelden mee scheppen; even een situatie of gebeurtenis uitlichten of uiting geven aan een emotie - groot of klein. Het blijft verwonderlijk wat je allemaal kan doen met enkel een potlood en een blad papier.”

“In het onderzoek naar de dood van de homoseksuele 42-jarige man van wie het lichaam zaterdag gevonden werd in een park in Beveren, zijn drie verdachten opgepakt op verdenking van moord. Het gaat om drie minderjarige jongeren van 16 en 17 jaar uit Beveren en Antwerpen.”

DICH TERL IJKE VRIJ HEID

als een mens een mens doodt leggen sommigen bloemen neer of ook soms een teddybeer anderen wijzen hem na en roepen: het zijn de ouders, de school, het apparaat! terwijl de haat op hun gezicht te lezen staat soms is er een mens die denkt en zoekt wegkijken doet hij niet en nooit zal hij zwijgen als vermoord marleen

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

45

HOOGSTRATEN

Aanleg van een vistrap en opwaardering van de omgeving van de molen

www.demaand.be REDACTIE Frans Horsten Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten tel. 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS w Hoogstraten: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 hoogstraten@demaand.be w Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be w Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be w Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be w Minderhout: tel.0495 25 25 05 minderhout@demaand.be w Wortel: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 wortel@demaand.be

Groene belevingszone bij de Laermolen HOOGSTRATEN - De Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) wil een vistrap aanleggen bij de Laermolen. De uitvoering ervan past in de door de door de minister goedgekeurde ruilverkaveling RijkevorselWortel, die tot in Hoogstraten reikt. Maar er is meer. Het stadsbestuur organiseerde in overleg met de verschillende partners ‘Rad van tong’, een bevraging rond de toekomst van de molensite en wil er een groene belevingszone maken.

Toen vzw de Laermolen op 6 februari 2003 een bouwtoelating kreeg om de watermolen te restaureren, was er al sprake van de aanleg van een vistrap. Maar eerst moest de in erfpacht verworven molen gerestaureerd worden. De vzw kon daarbij rekenen op subsidies van monumentenzorg, maar al vlug bleek dat het verzamelen van het eigen financiële aandeel niet eenvoudig was en dat ondanks een goed georganiseerde sponsorwerving.

Geen brug... geen vistrap Door onvoorziene meerwerken werden de financiële problemen nog groter en op 15 maart 2003 stapt de vzw naar het stadsbestuur. Na flink wat

overleg kon men het bestuur overtuigen dat de gerestaureerde molen een flinke toeristische meerwaarde zou zijn. Op 23 mei 2005 kocht de stad de molen van de eigenaar, om hem vervolgens in erfpacht te geven aan dezelfde vzw.

Eenmaal de stad eigenaar is, is er van een vistrap geen sprake meer. Integendeel. Die ingreep hing samen met de keuze van het type brug bij de molen: een houten brug enkel voor zwakke weggebruikers of een volwaardige brug voor alle verkeer. Het is een keuze die al van bij de start van de restauratie moeilijk lag en die voor zware discussies zorgde. Uiteindelijk geeft monumenten enkel toelating voor de restauratie van de bestaande brug. Alles blijft bij het oude en uit

SPORTNIEUWS Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

46

Een van de oudste prentkaarten van de Laermolen. De schouw met een replica van de oorspronkelijke schouwkap wordt kortelings aangebracht.

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

HOOGSTRATEN Het landschap in de omgeving van de nieuwe meanders en de Mark zal hersteld worden met permanent grasland, bomen en houtkanten, zodat er een gedifferentieerd landschap ontstaat.

Molenvijver En dan is er nog wat men de molenvijver kan noemen. Het is een restant van een meander die men al in de 16de eeuw heeft afgesloten, toen men de Mark recht trok richting molen om meer stuwkracht op het molenrad te krijgen. Begin van vorige eeuw is die meander vol stortafval gekapt. Men hoopt nu om voldoende middelen samen te brengen om het stort af te graven en de vroegere meander als molenvijver te herstellen.

Indien dit niet lukt, wil men de vorm van de vroegere meander van de Mark terug zichtbaar maken. Dat kan door in die zone een andere, bijvoorbeeld lagere vegetatie te voorzien of er een meer moerassige zone te creëren in combinatie met een wandelpad in houten planken.

Op deze door de Vlaamse Milieumaatschappij aangekochte grond worden meanders met een vistrap aangelegd. veiligheid worden er erg storende betonblokken geplaatst.

Andere tijden Nu, vijftien jaar later, is het stof gaan liggen en is het molenwater blijkbaar minder diep. De Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) wil nu werk maken van de aanleg van een vistrap. De realisatie ervan past binnen de ruilverkaveling Rijkevorsel-Wortel. Door zo’n vistrap kunnen vissen in een aantal kleine stapjes in totaal een niveauverschil van ongeveer 1,5 meter overbruggen.

De werken die nodig zijn voor de aanleg van die vistrap zijn de aanleiding om de molensite in een groter geheel te bekijken, van het Withof tot aan het kasteel van Hoogstraten.

jes te overbruggen. De nieuw aan te leggen meanders vertrekken in het molenbekken achter de molen en vormen een bypass die links naast de molen loopt met nieuw aan te leggen meanders op de aangekochte grond.

Om het landschap in een groter geheel te herstellen, wordt de drevenstructuur bij de molen en naar het Withof en het kasteel van de heren van Hoogstraten hersteld.

Tenslotte is er nog de vraag hoe ver men moet gaan in de ontsluiting en de beleving van het geheel. Kiest men voor een zo natuurlijk mogelijke

Een kunstwerk op het dak Oude foto’s van de Laermolen tonen een schouw aan de zijkant van de molen. Bij de restauratie in 2004 werd die niet terug geplaatst omdat de kosten te hoog en het beschikbare budget te klein was.

Met de opbrengst van Chill Mill van de voorbije jaren kan men de schouw zoals ze vroeger aan de molen stond, in ere herstellen.

Tot vandaag werd de molen verlucht langs een opening in de muur aan de zijde van de waterkant, maar zeker bij noorderwind was dat niet echt altijd aangenaam.

In het geheel van de ruilverkaveling gaat men nog verder. Daar staan een groot aantal acties in om trage wegen, vooral langs de Mark en de Kleine Mark tot in Rijkevorsel en Merksplas aan te leggen. Daar komen we later op terug omdat we ons in deze bijdrage beperken tot de omgeving van de molen.

Het studiebureau Vectris en bureau Pauwels maakten een ontwerpstudie met een aantal voorstellen. Om die reden organiseerde het stadsbestuur, samen met de andere partners ‘Rad van tong’, een bevraging over de visie van de inwoners op de omgeving en het gebruik ervan.

Meanders Om de vistrap aan te leggen heeft men ruimte nodig. Om die reden kocht de Vlaamse Milieumaatschappij een groot perceel grond aan, gelegen tegenover de molen tussen de Mark en de Molenstraat. Op dat perceel worden meanders aangelegd, zodat er voldoende lengte is om de het hoogteverschil voor de vissen in kleine stap-

Keramist Jan Welffens maakt een replica van de oorspronkelijke schouwkap, een kunstwerk op zich.

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

47

HOOGSTRATEN en beperkt toegankelijk geheel, moet er plaats zijn voor speeltuigen of gaat het recreatieve zo ver dat er zelfs een ligweide moet komen? Ook die aspecten maakten deel uit van de bevraging.

WITHOF KA EG LW PE

FOOTPRINT VA V AN VROEGERE MOLEN

Dubbelmolen En dan is er nog de molen zelf. Zoals we die nu kennen is het slechts de helft van wat ooit een majestueuze dubbelmolen was, met op de rechteroever een olieslagmolen en links een graanmolen. In het plan is voorzien om dat verdwenen volume terug zichtbaar te maken.

MOLEN

STRAAT

MO EN MOLENBEKKEN

EN L PA D NDE A W MEANDERS met VISTRAP

T AA STR LEN MO

BESTTA AANDEE MOLEN

Mo len

loo

p

M

ar k

Dat kan door de omtrek van de vroegere molen te accentueren in het landschap of door het volume terug zichtbaar te maken door middel van een metalen structuur. Wil men verder gaan, dan kan men het volume van het gebouw terug optrekken. Dat kan gaan in de vorm van een soort afdak of loods om er te verpozen tot een soort reconstructie in een eigentijdse vormgeving.

Ook die keuze maakte onderdeel uit van de bevraging waaraan 178 personen deelnamen.

AANGEKOCHTE GROND

MOLENVI MOLENVIJVER OL NVIJJV VER R BESTTA AANDE TOESTTA AND

WA N D E L P

AD

EN NAAR HET KASTEEL

En wanneer, mijnheer?

Plannen en participeren is één, de uitvoering ervan is een andere zaak. Dat hangt af van de uitvoering van de op 16 september 2019 door minister Koen Van Den Heuvel (CD&V) ‘nuttig’ verklaarde ruilverkaveling. Om effectief met de werken te starten moet huidig minister Zuhal Demir (N-VA) de samenstelling van het ruilverkavelingscomité nog goedkeuren. Men verwacht dat de nieuwe minister graag nog enkele (wellicht groenere) accenten zal willen leggen.

VLM (Vlaamse Landmaatschappij) verwacht

Waar nu een gracht is, links van de brug, komt een bypass met een vistrap waardoor de vissen een hoogteverschil van 1,5 meter kunnen overbruggen. begin 2023 te kunnen starten met de uitvoering van de werken. Het gebied waarop de ruilverkaveling betrekking heeft is zo’n 25.000 ha en in ingedeeld in vijf delen, te beginnen in Rijkevorsel. Voor elk deel wordt een uitvoeringstermijn van een jaar voorzien.

De omgeving van de watermolen zit in de laatste fase, zodat de werken wellicht pas in 2027 zullen starten. Het zal dus nog lang duren vooraleer de vissen tegen de stroom in kunnen zwemmen. (fh)

Historische raadzaal kreeg facelift HOOGSTRATEN - Indien corona het toelaat, zal de gemeenteraad na maanden online vergaderen opnieuw samenkomen in de intussen

grondig vernieuwde raadszaal van het historisch stadhuis. Audiovisuele technologie en een zittribune moeten het ook voor de aanwezige burger

makkelijker maken om de vergaderingen te volgen.

Van de vergaderingen van de gemeenteraad zullen in de toekomst geluidsopnames gemaakt worden, die onderdeel zullen zijn van het verslag en gepubliceerd worden op de website van de stad. Dan kan je vanuit je luie zetel volgen hoe onze bestuurders voor Hoogstraten of voor hun eigen groot gelijk gaan.

Tribune Aan het volume van de zaal is enkel aan de achterzijde van het gebouw geraakt. Daar is het dakvlak als het ware opgelicht en werd er een glaspartij aangebracht om meer licht toe te laten.

Voor de ramen langs de Vrijheid werden voorzetramen geplaatst om een einde te maken aan de vaak storende straatgeluiden.

De vernieuwde raadszaal is voorzien van de nieuwste audiovisuele technologie, zoals projectieschermen, een stemcomputer enz. Dominerend is de grote ovale vergadertafel. Die staat evenwijdig aan de Vrijheid. Het publiek zit daarachter op wat je een tribune met 38 zitjes kan

48

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

HOOGSTRATEN noemen. De aanwezigen kijken dus voortaan tegen de rug van een aantal raadsleden aan, wellicht leden van de oppositie. Jammer dat dit ook het zicht op vaak veelzeggende lichaamstaal belemmert.

Schutters Het stadhuis is tussen 1530 en 1534 gebouwd in opdracht van graaf Antoon de Lalaing en Elisabeth van Culemborg. Oorspronkelijk was de raadszaal opgedeeld in twee delen, een voor de Sint-Sebastiaans handboogschutters en een voor de Sint-Joris kruisbooggilde. De schutters konden hun lokaal langs buiten bereiken via spiltrappen aan elke zijde van het gebouw. De gemeenteraad vergaderde toen waar nu de trouwzaal is.

Tussen 1905 en 1923 gaf het bestuur aan Karel Boom de opdracht om de muren van de belangrijkste lokalen in het gebouw kamerbreed te decoreren met historische taferelen. Maar daar heeft men niet lang van kunnen genieten, want die werden op 23 oktober 1944, bij het dynamiteren van de toren zwaar beschadigd. De fragmenten die niet verloren werden, werden als

schilderijen ingekaderd en sieren nu nog verschillende lokalen van het stadhuis.

1928 tot 1944 deed de raadzaal dienst als mu-

seum voor Hoogstratens Oudheidkundige Kring, tot de zaal na de wederopbouw van het stadhuis in 1950 als raadszaal in gebruik genomen werd. (fh)

Ouders maken buitenkeuken voor kleuters HOOGSTRATEN - Dankzij de helpende hand van enkele ouders kregen de kleuters van De Kleine Sem (de lagere school van het Seminarie) in dit bijzondere Coronajaar een extra verrassing. Op de speelplaats bouwden

de ouders een grote buitenkeuken. Er zullen nog heel wat lekkere gerechtjes klaargemaakt worden… De timmerman mocht het lint doorknippen! (mdl)

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

49

‘Wij staan u met raad en daad bij voor, tijdens en na de uitvaart.’

03 669 62 66 | 24u/24u en 7/7 dagen Hoe kunnen we ook na de uitvaart zorgen wegnemen?

Bij een overlijden, en vooral na de uitvaart, worden de nabestaanden geconfronteerd met een lawine aan praktische en administratieve verplichtingen.

Wie moet er verwittigd worden? Werkgever, vakbond, ziekenfonds, bank, verzekeraars, enzovoort. Lopen er bepaalde abonnementen, wat met water en elektriciteit, met kinderbijslag, pensioenkas, nalatenschap?

Anne-Marie Verdaasdonk

Hilde Boden

Begrafenissen - crematies nabestaandenzorg • • • • • • •

persoonlijke dienstverlening respect voor uw wensen eigen funerarium aula voor intieme plechtigheden eigen rouwdrukwerk uitvaartverzekeringen nabestaandenzorg

Onze consulenten zijn er voor de nabestaanden met raad en daad en met correcte ondersteuning. En niet te vergeten, met een luisterend oor, om samen het leed en het verdriet te verzachten. Iedere uitvaart die we verzorgen, omvat steeds nabestaandenzorg.

Hilde Martens

Wuustwezel I Hoogstraten I Kalmthout Hoofdvestiging: Dorpsstraat 85 I 2990 Wuustwezel 06 669 62 66 I hofmans@dela.be I www.uitvaartzorg-hofmans.be

Britt Swinkels

Partner van DELA DFA1 bv - RPR 0412.937.710

Love 2 heal Paul van Huffel Helend medium Carolinestraat 11 2322 - Minderhout Tel.: 0475 66 92 77 info@love2heal.be www.love2heal.be

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven VERZEKERINGEN KREDIETEN SPAREN EN BELEGGEN AGENTSCHAP AXA BANK VASTGOED - IMMO POINT VERHOEVEN

Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Meerdorp 2321 Meer T: 03 315 72 54

www.vanbavelrommens.be

50

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

HOOGSTRATEN

MEER

Regenboogkleuren in de gang HOOGSTRATEN - Sinds 2018 zijn er in ASO spijker ‘Conflixerzz’ Dat zijn 4e, 5e en 6e jaars die zich inzetten om kleine conflictjes tussen medeleerlingen op te lossen. Het recente voorval waarbij een man werd gedood door jongeren die mogelijk handelden uit homohaat, was de aanleiding om een schoolgang in alle kleuren van de regenboog te versieren.

De boodschap? Voor homohaat is er geen plaats. Iedereen mag de vrijheid genieten om te zijn wie zij of hij wil zijn. Want liefde is liefde... (fh)

Tis Meer is niet meer, lang leve de Krox!

MEER - Na een lange periode van leegstand lijkt ‘Tis Meer’ een nieuwe invulling gekregen te hebben. Al sinds enige tijd, in volle coronacrisis, opende Wendy Martens er de deuren van haar ‘Krox’. Wendy kenden we al van de Treehouse bar in de Mosten. Maar nu heeft ze ‘Krox’ opgericht.

Hoog tijd om eens even te gaan praten met Wendy. Wie is ze en wat zijn de plannen?

Wendy Martens: Ik woon in Meerdorp en ik kom ‘af’ Meer. Opgegroeid ben ik aan de Meerseweg. Slechts een paar honderd meter van hier. Mijn zonen zijn 12 en 15, de oudste helpt al wel eens. Mijn man werkt bij Geudens, ook welgekend in Meer.

DHM: Je zat al in de Mosten, waarom deze stap?

Na 17 jaar drank gedaan te hebben wilde ik graag Horeca. In de Mosten waren we goed bezig, maar altijd kriebelde het wel ergens om ook de kans te wagen om een eigen zaak te runnen. Ik stak zo links en rechts al wel eens mijn neus aan ’t venster. Zoals bij de vroegere winkel van Van Aperen.

Het werd nu evenwel een opstart in ‘Tis Meer’ dat al al een tijd leeg stond.

Corona heeft eigenlijk een duwtje gegeven om de stap te wagen.

Is corona dan geen nadeel?

Jazeker, aan de ene kant wel. Maar zo konden we er geleidelijk inkomen.

En natuurlijk gokken we er op dat het ooit wel voorbij zal gaan. Zo kijken we uit naar de lente, als de terrassen weer open mogen. Na alleen takeaway zijn we ook al begonnen met bedrijven als klanten te gaan bedienen.

Een nieuw verhaal Zijn jullie nu nog een broodjesbar?

We hebben in ieder geval nog het normale assortiment broodjes. Maar ik wil zeker ook een nieuw verhaal. Met een eigen sfeer en de krox, 2 stukken geroosterd brood met beleg ertussen en verwijzend naar croque monsieur.

Met welke troeven?

De verschillende kroxen gaan het zeker goed doen. We proberen ook lokaal te steunen, zo veel mogelijk. Local Harvest, de Bourgondiër, broodje uit de buurt, Meerhoeve kaas en nog anderen leveren echte kwaliteitsproducten. Daar maken we graag gebruik van.

Verder zijn we goed georganiseerd via een goede website en betaalsysteem. En de mensen uit je dorp kennen heeft altijd zo zijn voordeel. Een babbeltje is dan sneller gemaakt.

Dat doet de deur dicht…

Veel succes, Wendy. Hopelijk mogen spoedig de terrassen open. Wij kunnen alvast niet wachten...

Ja en wij ook niet! Maar we blijven positief denken. Het zal allemaal wel goed komen. (ma)

HOOGSTRATEN - …Maar daar zijn wel degelijk woorden voor: de BiB is gesloten op maandag 5 april (paasmaandag) en zaterdag 1 mei.

UW ADVERTENTIE IN

“Met voorsprong het meest gelezen blad in Hoogstraten”

www.demaand.be/adverteren

Wendy Martens en helpster Nathalie Dockx achter de toog van Krox, met een tevreden klant Jos Lenaerts. Jos en Wendy kennen elkaar overigens al goed van de Mosten…

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

51

MEER

Grote thuisbatterij langs de Meerseweg MEER - Wat is dat toch die grote nieuwe kast langsheen de Meerseweg? Je kunt er niet naast kijken. Als je uit de Beekakker komt ergeren de mensen zich zelfs over het slechte uitzicht. Een fietser zie je niet komen. En het verkeer erachter ook niet. Pas als je met je neus (van de auto wel te verstaan) op het fietspad staat, heb je weer zicht. En dan moet je soms ijlings achteruit omdat er plots een fietser of auto van achter de kast opduikt. Als daar maar geen ongelukken van komen!

Toch is de inhoud van de kast figuurlijk minstens even in het oog springend. Ze bevat namelijk een gigantische thuisbatterij, zoals je die nodig hebt als ze jouw terugdraaiende teller komen vervangen door een slimme meter. De netbeheerder heeft deze geplaatst langsheen de Meerseweg om de verlichting dag en nacht te kunnen laten branden op groene stroom. De batterij moet gevuld worden door de zonnepanelen uit de omgeving die nu overdag hun energie ergens kwijt moeten kunnen.

Intekenen Mensen uit Meer kunnen hierop intekenen.

Zoek jij vervanging voor je terugdraaiend avontuur, meld je dan aan. Naar het schijnt loont het

Het alternatief voor de terugdraaiende teller is erg in het oog springend, zowel letterlijk als figuurlijk. Ben je geïnteresseerd om mee te doen, reageer dan op donderdag 1/4/2021 (zie tekst). echt wel de moeite, maar let wel het aantal plaatsen is beperkt. Op donderdag 1/4/2020, en alleen dan, kun je per mail doorgeven dat je geïnteresseerd bent. Stuur een bericht naar de

dorpsredactie, meer@demaand.be indien je geïnteresseerd bent. Of je uiteindelijk ook tot de gelukkigen behoort dat hoor je later wel. Wees er dus snel bij die dag! Wordt vervolgd. (ma)

Karnaval in de dansles MEER - Nu karnaval niet groots gevierd mag worden, doen we dat maar in de dansles. Zo moet juffrouw Dagmar, die de dansles van de gezinsbond begeleidt, gedacht hebben.

Wat ze geen 2 keer moest zeggen blijkbaar. De danseresjes kwamen goed uitgedost naar de dansles, onder meer K3, prinsesjes, politie, vlinder, Elsa en Roodkapje waren aanwezig. Wie goed kijkt, ziet dat deze foto een selfie is. Gevonden? Zo werd het toch nog een beetje karnaval dit jaar... (ma)

Met Pieter Embrechts op zoek naar de paashaas MEER - KWB Meer organiseert van 1 tot en met 18 april een luisterwandeltocht van ongeveer 5 km. Tijdens deze wandeling vind je 7 verschillende borden met QR-codes. Als je deze met je smartphone scant, vertelt Pieter Embrechts een stukje van het paasverhaal, met ook een leuke opdracht.

Er is een verhaal voor de -8 jarigen en een voor de +8 jarigen. Op het einde van de tocht heb je het hele verhaal gehoord.

De wandeling is ongeveer 5 km lang en start bij De Meerpaal, waar je de routekaart kan downloaden via een extra QR-code. Dit initiatief is een gedroomde gezinsuitstap voor ‘bubbels’ die een fijne en veilige activiteit in openlucht zoeken. De verhalen komen uit de koker van An Neven, auteur van verhalen voor (jong)volwassenen. Pieter Embrechts brengt ze op een geanimeerde manier die de fantasie prikkelt. (fh)

52

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Karnaval in de dansles, met vlnr Juna, Mare, Sienna, Juffrouw Dagmar, Judith en Nel. Dan Jutta, Fien en Mare.

MEER

Corona kan het Chiroweekend niet stoppen MEER - De jongens en meisjes Chiro van Meer organiseren op zaterdag 9 en zondag 10 april een aangepast Chiroweekend. De traditionele vrijdagactiviteit is er dit jaar niet bij.

Dit chiroweekend is voor de leiding en leden belangrijk om verschillende redenen. Als jeugdbeweging hecht men veel belang aan het gevoel van samenhorigheid en plezier, dat als een rode draad door het programma loopt. De sfeer en de fun tijdens zulk weekend, van bij het opbouwen tot en met het afbreken, zijn immers onontbeerlijk.

Maar ook wat geld in het Chirolaatje brengen is meer dan nodig. De opbrengst wordt volledig geïnvesteerd in verbetering van hun infrastructuur. Men denkt dan aan het inzaaien van gras bij hun lokaal en aankoop van spelmateriaal.

Spelnamiddag In het programma moet zowel jong, ouder als oud iets naar zijn gading kunnen vinden. Op zaterdagnamiddag is er een activiteit voor de kinderen van de lagere school. Afhankelijk van de coronamaatregelen wordt het één groot groepsspel of meerdere kleine themaspelen.

Feesten in je kot Omdat een echt dansfestijn voor ‘de jeugd af Meir’ dit jaar niet kan of mag, gaat men voor een editie op afstand. Om dat klaar te krijgen heeft de Meerse bevolking de handen in elkaar geslagen voor een portie ‘feest in je kot’. Radio Valencia zal op zaterdagavond omgetoverd worden tot ‘Chiroradio’. Iedereen kan vooraf zijn verzoekjes met eventueel zijn of haar herinnering aan hun dagen bij de Chiro bezorgen bij organisatoren.

Voor de beginners is er een korte wandeling van ongeveer 5 km. Meer ervaren wandelaars kunnen kiezen voor een tocht van zo’n 8 km. Bij het vertrek kunnen de deelnemers een bingo kaartje kopen. Hopelijk kunnen ze tegen het einde nog eens heel luid ‘bingo’ roepen. En indien de maatregelen het toelaten, hoeven de wandelaars niet op hun honger of dorst blijven zitten.

Om voor sfeer te zorgen op de bubbelfeestjes thuis verkoopt de Chiro heuse feestpakketten.

Bij de samenstelling is aan iedereen gedacht: de bierliefhebber, de zoetebekken, de oud-leiding en natuurlijk ook aan de kinderen.

De werking van Chiro was door Corona in het voorbije jaar zeker niet makkelijk. Kort na de eerste uitbraak van de pandemie waren er haast alleen online activiteiten. Vanaf de zomervakantie vonden er steeds meer activiteiten plaats bij hun lokalen in kleinere groepen en met mondmasker voor plus 12-jarigen.

De traditionele overheerlijke frisco zou uiteraard smalten in een feestpakket. Maar niets houdt de Merenaars tegen om zelf naar de winkel te stappen, een frisco te kopen en hun eigen “Frisco in den Disco” te beleven…

Bingo-wandeling Na wat voor velen beslist een zware nacht in de huiskamer wordt, hoopt men dat de jeugd en de mensen in hun tweede jeugd op zondag mee gaan wandelen in de ‘Bingo-wandeling’ door Meer.

Uitdagingen

Maar corona kreeg de Chiro en ook hun kamp niet klein, ook al moest dat eveneens in kleinere bubbels georganiseerd worden. Het werden ook nu 10-11 onvergetelijke kampdagen vol plezier, zoals dat hoort.

Praktisch: Chiroweekend Meer op zaterdag 9 en zondag 10 april. Meer info op www.chiromeer.be/chiroweekend of op de facebookpagina. (fh)

Mey de sley naar school MEER - Kinderen van de kleuterschool konden eind februari voor het eerst echt kennis maken met sneeuw. Ingesneeuwd geraken was er voor Pim en Ines van de kleuterschool echter niet bij. De ouders Jef en Nadine haalden prompt de slee boven en bezorgden hen een onvergetelijke schoolreis.

Moet gezegd, je moet wel iets vroeger vertrekken en iemand moet de slee trekken. Dat deed voor de gelegenheid papa Jef. Ook mag de sneeuw niet te snel geruimd worden.

Dat was na een paar dagen al het geval, helaas. Maar dat belette enkele ouders dus niet om de sneeuwellende om te toveren tot heuse sneeuwpret. Zij kwamen mey de sley naar school... (ma)

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

53

MEERLE

Martinus Wolf brengt Laila, prinses van Coronaland tot leven MEERLE - Martinus Wolf (1964), het alter-ego van de Meerlese Martin Jansen kennen wij vooral als een muzikale duizendpoot. Nogal wat Meerlenaars van zijn generatie zullen hem spontaan associëren met de Mjeelse Primitieven.

Zopas verscheen er met 'Laila, prinses van Co-

Enkele jaren geleden zagen en hoorden we hem terug in Meerle aan het werk. In onze mooie kerk, met zijn wondermooie pianocomposities, geflankeerd door Stef Van Uytvanck.

Maar er school meer in Martinus dan muziek en theater. In 2017 verscheen zijn eerste roman 'Mijn pianomarathon' waarin hij op onderhoudende wijze een inkijk geeft in het leven van een reizende straatmuzikant. Twee jaar later maakte hij de verre overtocht naar Gran Canaria, waar hij ging overwinteren met vrachtwagen en piano.

Jeugdboek Tijdens de coronacrisis was hij op zoek naar nieuwe uitdagingen: sprookjes! Hij schreef een verhaal en smeedde een samenwerking met Lies Van Aelst (Hoogstraten) en Betty Machiels (Balen) die voor de tekeningen zorgden. Op vrijdag 12 februari is het nieuwe boek 'Laila, prinses van Coronaland' van Martinus Wolf verschenen.

Planken Al snel was Meerle te klein voor Martin en trok hij de wereld in. Allereerst naar Antwerpen, hij volgde eind jaren tachtig een opleiding aan de Studio Herman Teirlinck. Daarna vond hij zijn weg naar de theaterwereld om er zijn rol te vervullen als acteur, pianist en componist. Hij werkte nauw samen met talrijke artiesten om CD-opnames mee te verwezenlijken en om tournees mee te helpen ondersteunen in binnen- en buitenland: o.a. Warre Borgmans, Tine Embrechts, Chantal Càlin, Guido Belcanto, Stef Bos...

“In Coronaland heerst een akelig griepvirus. De koning en de koningin hebben daarom besloten niet langer bezoek toe te laten op het kasteel. Op een dag krijgt prinses Laila echter genoeg van haar beschermde wereldje achter de kasteelmuren en sluipt met haar hond Poeki stiekem het paleis uit. In het bos wandelen mag immers nog wel. Uren lopen ze rond, tot ze verdwalen. Gelukkig worden ze ontdekt door Uil, die hen bij Renata brengt. Later maakt Laila ook kennis met diens opmerkelijke vriend Stefanus. Wanneer Laila in gezelschap van haar nieuwe vrienden in de stad aankomt, ziet ze ontsteld hoe erg de toestand is. Kan Renata een wondermiddel vinden

Pasen met Samana Meerle MEERLE - Door de nog steeds van kracht zijnde coronamaatregelen kan helaas ook het traditionele Paasfeestje van Samana niet doorgaan. Bestuur en leden kijken echt uit naar betere tijden waarin ze mekaar weer kunnen ontmoeten. Ondertussen wensen ze langs deze weg iedereen alvast gezellige Paasdagen.

Ook de verkoop van de lotjes voor de Solidariteitstombola van CM zal dit jaar aangepast verlopen. De kernleden doen in elke brievenbus van Meerle een brief met overschrijving. Samana is er zich van bewust dat het voor sommige mensen niet zo makkelijk is en al helemaal niet leuk dat er geen bezoekje aan huis bij is, maar er is dit jaar helaas geen andere keuze.

Wie de werking wil steunen door lotjes te kopen, vult naam en adres in op de overschrijving. De gevraagde lotjes belanden daarna in je brievenbus. Een deel van de opbrengst is voor de plaatselijke Samana-afdeling. Een ander deel gaat naar het “Fonds hulp aan zieken”, een solidariteitsfonds voor langdurig zieke mensen met uitzonderlijke niet terugbetaalbare medische kosten.

De Meerlese Samana-kern hoopt uiteraard op een goede respons en is dankbaar voor elke steun! (gvb/jaf)

54

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

om Virus te bestrijden? En wat is de rol van Uil in dit spannend avontuur?”

Dit jeugdboek wordt uitgegeven door Uitgeverij Boekscout en is verkrijgbaar bij Martinus Wolf, martinuswolf@gmail.com of: https://www.boekscout.nl/shop2 (jeugdboeken) ISBN: 9789464310238 - verkoopprijs 15,99 euro. Inclusief verzending in Nederland en België.

Het creatieve drietal werkt ondertussen al aan een vervolgverhaal, Martinus broedt bovendien op een theatervoorstelling met muzikale ondersteuning. (jaf)

KWB Wandeltochten coronaproof MEERLE - In deze toch wel rare tijden moet ook KWB al zijn activiteiten opschorten. Voor de tweede keer hoort daar ook de “Wandelcriteriumdag” bij. Maar er is een alternatief gezocht en gevonden in de vorm van enkele wandelingen die je gedurende 9 dagen kan wandelen in je eigen bubbel of met max. 10 personen (coronaveilig).

Er zijn twee wandelingen van resp. 6 en 11.5 km. Je kan ze gratis doen van 28 maart tot en met 5april. Beide trajecten zijn volledig afgepijld met vertrek en aankomst aan de parochiezaal van Meerle.

Ondertussen wenst het KWBbestuur eenieder veel wandelplezier, met de hoop om spoedig weer activiteiten te kunnen organiseren in normale omstandigheden. (fp/jaf)

MEERSEL-DREEF

Stemmen uit het verleden MEERSEL-DREEF - Vorige maand schreef ik het “In Memoriam” van Antonius Broekmans (1882-1933) met een aanmoediging tot vaccinatie tegen Covid-19. Onverwacht bezorgde Karel Broekmans me meer info over de afgestorvene.

Deze post wil ik onze lezers zeker niet onthouden.

Schoenmaker Karel Broekmans : “Antonius Broekmans was schoenmaker en baatte samen met zijn vrouw ook een winkel uit in Meersel-Dreef. Na zijn plotse dood in 1933 bleef zijn echtgenote Josephina van den Bergh achter met 5 kinderen, niet voor lang echter want 15 maanden later is ook zij gestorven. Beiden liggen nog begraven op het oude kerkhof in Meerle.

De oudste van de kinderen, Margareta Broekmans, was op dat moment 20 jaar. De jongste Josepha was 10 jaar. De kinderen zijn er zelfstandig blijven wonen en hebben de zaken verder gezet. Margareta, ofwel Margriet, heeft de winkel altijd verder gezet, en haar broer Albert

Na de dood van hun ouders zetten de kinderen de winkel en schoenmakerij verder. de schoenmakerij. Albert was op dat moment 19 jaar. De volgende zoon Alois is in het klooster

gegaan en ligt begraven op het kerkhof van de paters in Meersel-Dreef.

Ook de Eerw. neven waar naar op het einde van de tekst werd verwezen, zijn de gebroeders Faes, pater Ruffien en pater Fabiaan. Zij waren beide neven van weduwe Josephina van den Bergh.”

Waspik “De familie Broekmans was afkomstig van Waspik in Nederland. De ouders Pieter Jacobus Broekmans en Antonia Petronella Vermeeren zijn tussen 1882 en 1883 van daaruit naar Meer verhuisd.

Bijgevoegd een foto waarop Antonius en zijn vrouw Josephina van den Bergh staan met hun twee oudste kinderen Margriet en Albert. Deze foto is gemaakt waar nu Dreef nr 118 is, destijds het huis van kleermaker August Van den Bergh.

De tweede foto toont hoe zij de zaak verder zetten.”

De geschiedenis van het dorp en zijn inwoners blijft een boeiend gegeven, zeker omdat er steeds weer nieuwe informatie en familiebanden naar boven komen die je niet verwacht. (JJ)

Antonius Broekmans en Josephina van den Bergh met hun oudste kinderen Margriet en Albert.

KLJ speelt paashaas (maar je moet er wel snel bij zijn) MEERSEL-DREEF - Net zoals voorgaande jaren voorziet KLJ Meersel-Dreef jou ook dit jaar graag van overheerlijke chocolade paaseitjes. Helaas mag de paashaas, gezien de huidige omstandigheden, niet van huis naar huis huppelen om de eitjes persoonlijk te overhandigen.

Daarom is er dit jaar de mogelijkheid om via het digitaal formulier van facebook KLJ Meersel-

Dreef bit.ly/paaseitjesKLJ te bestellen, het kan ook met het briefje dat in je brievenbus bezorgd wordt. Eén zakje kost 3,50 euro, drie zakjes 10 euro. En dat terwijl iedereen het zegt: dit zijn de lekkerste van allemaal!

Je kan bestelde paaseitjes ophalen buiten aan het KLJ-lokaal op zaterdag 3 april tussen 9 en 12 uur. De KLJ is dankbaar voor deze welgekomen steun. (JJ)

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

55

MEERSEL-DREEF

Heraanleg Meersel - De Mosten

Waar de sterre - weer even - stille bleef staan...

MEERSEL-DREEF - Jaren en jaren probeert de dorpsraad van MeerselDreef, over de verschillende besturen heen, te ijveren voor riolering en heraanleg van Meersel zodat ons dorpscentrum met fietspaden verbonden wordt met recreatiegebied De Mosten en zo verder met het dorpscentrum van Meer. Het is toch niet meer van de tijd dat twee deeldorpen niet verbonden zijn met een vrijliggend fietspad, enkelvoudig of tweevoudig! Een tweede heikele verbinding is deze met Meerle via Klein Eyssel, nog zo’n vergeten stuk tussen twee dorpscentra. Eén voor één, zullen we voorlopig zeggen, met Meersel even op kop.

Meerselse Bergen Niet alleen verbindingsfietspaden, maar ook de riolering is prioritair voor de aangelanden, en in het bijzonder de huizen, zeg maar villa’s, van de Meerselse Bergen. Dit villapark, bestaande thans uit een 70-tal huizen, is nog altijd niet aangesloten op een riolering/ Komt bij dat de bedding van de straten Merellaan, Kievitlaan en Nachtegaallaan nog voor het merendeel in privébezit is omdat deze nooit zijn overgedragen aan de gemeente.

Goed nieuws! Dit schepencollege wenst blijkbaar hiervan wel werk te maken ten behoeve van de goegemeente. Kunnen zij zorgen voor de kers op de taart? In de openbare vergadering van de dorpsraad van 10 maart 2020 deelde het college het strakke tijdschema mee. Alles begint met de nodige grondverwervingen, indien niet goedschiks dan wordt het kwaadschiks.

Verder lezen we in het verslag in DHM april 2021 onder meer het volgende: “Nutsleidingen moeten verder worden verplaatst in functie van de aan te leggen fietspaden, en luchtleidingen moeten ondergronds worden gebracht. De taakverdeling tussen studiebureaus, de opmeting van de projectzone en voorontwerp rioleringen voor indiening van de subsidiedossiers staan nog dit jaar in de steigers. Daarna volgen in 2022-2023-2024 achtereenvolgens de omgevingsvergunning, opmaak en goedkeuring aanbesteding dossiers, de aanbestedingsprocedure met subsidieaanvraag fietspad en voorbereidingen door de nutsbedrijven. In januari 2024 zullen de kranen en bulldozers in het straatbeeld verschijnen voor ongeveer twee jaren. Totale kostenplaatje: 10.000.000 euro waarvan 2.500.000 euro voor de stad. Omdat subsidies gegarandeerd zijn tot 2022 mag er in dit dossier niet getalmd worden.”

Bezwaarschriften Het college besliste op 28 januari 2021 om de definitieve vaststelling van het gemeentelijk rooilijnplan Hoogeind-Meersel te agenderen voor de gemeenteraad van 22 februari, omdat er vier bezwaarschriften en één advies werden ingediend naar aanleiding van het openbaar onderzoek (dat liep van 30 november tot 29 december 2020). Met andere woorden: het schepencollege wenst geruggesteund te worden door de gemeenteraad.

En wat zijn die bezwaarschriften? Een bloemlezing naar aanleiding van het openbaar onderzoek én van de aangetekende brieven die eigenaars hieromtrent mochten ontvangen: - bezwaar tegen de totale breedte van 19 meter in plaats van de gebruikelijke 12 meter.

- de grond voor de bouwkavels van het villapark niet aan te spreken voor de verbreding maar aan de andere kant van de weg, daar ligt bosgrond en landbouwgrond. Daardoor is er een as-verschuiving van de openbare weg noodzakelijk. Hierdoor moeten hekwerken, inritten, (elektrische) poorten en hagen niet verplaatst te worden.

- bewoners van Hoogeind en Meersel, zo stellen zij zichzelf voor, werden als buurtbewoners op geen enkele manier bij deze plannen betrokken, konden nooit plannen inzien of deze werden nooit op dorpsraden of

56

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

openbare vergaderingen publiekelijk besproken.

- tussenberm van 90 cm tussen fietspad en de straat in plaats van de ingetekende 200 cm.

- de brede gracht in de voortuin is overbodig want er zijn nooit problemen geweest met wateroverlast.

- de afwijking van de aan te leggen fietspaden in de Mosten-Meersel ten opzichte van de huidige fietspaden langsheen Hoogeind.

- een bredere berm tussen fietspad en straat zal zorgen voor hogere snelheden.

- de disproportionele innames van grond.

Van de provincie Antwerpen is er enkel het advies dat de stad Hoogstraten bij de inrichting kan kiezen voor een inheemse groeninvulling.

Gemeenteraad Bezwaarschriften, al dan niet gegrond, hebben recht op een antwoord. Dat kwam er op de gemeenteraad van 22 februari. Ook hier een bloemlezing.

Het bestuur beoogt door aanleg van het geplande fietspad Hoogeind-Meersel een verschuiving van auto- naar meer duurzame fietsverplaatsingen.

Het traject van het geplande fietspad is geselecteerd als functionele fietsroute in het bovenlokaal functioneel fietsroutenetwerk Antwerpen en komt onder meer daardoor in aanmerking om te worden gerealiseerd met middelen van het Fietsfonds. Met dit reglement beogen de Vlaamse overheid en de provincies de aanleg van kwaliteitsvolle fietsinfrastructuur. Om voor de Fietsfonds-subsidie in aanmerking te komen, moet de aanleg ervan gebeuren conform de richtlijnen van het Vademecum voor Fietsvoorzieningen van de Vlaamse overheid. De verhoging van de veiligheid, het comfort en de bereikbaarheid door middel van de fiets staan centraal in dit project.

De bestaande rijbaan behoudt een breedte van 5,5 meter, en indien nodig voor de toekomst, kan de rijbaan verbreed worden door versmalling van de tussenberm van twee meter naar één meter. As-verschuiving over een

MEERSEL-DREEF lengte van 1200 meter zorgt voor een bijkomende aanlegkost, die groter is dan het verschil in kostprijs van de in te nemen gronden gecumuleerd met het verschil in vergoeding voor plaatselijke opstallen.

Vanuit de integrale ontwerpkwaliteit, het kenmerkend (recreatief) gebruik en het onderhoudsissue is het toch ook belangrijk aandacht te besteden aan de breedte van het fietspad en de tussenafstanden: er is een tendens in de provincie om fietspaden aan te leggen op 2m voor enkelrichting, dat zal ook hier interessant zijn.

Fietspadbreedtes van 2,50m voor dubbele en 1,75m voor enkele rijrichting zijn in overeenstemming met het Vademecum Fietsvoorzieningen. In de praktijk wordt in de provincie intussen uitgegaan van 3m, resp. 2m fietspadbreedte. In dit geval ook rekening houden met het gedrag van recreatieve fietsers: die rijden vaak in (kleine) groepjes en liefst met 2 naast elkaar.

Een breedte van 2m is dan geen overbodig luxe.

Fietsinfrastructuur

openbaar domein van 12,10 meter breed (bestaande rijbaan van 5,50 meter + 3,30m in te nemen ruimte aan weerszijden van de rijweg) wordt dus niet weerhouden. Dat in het huidig ontwerp wordt afgeweken van de inrichting van andere stukken op Hoogeind, heeft te maken met nieuwe inzichten in veilige fietsinfrastructuur en het voldoen aan de kwaliteitseisen voor subsidiëring.

De uitbreiding van de fietsinfrastructuur biedt voor een grote groep fietsers een meerwaarde.

Dit werd ook gevraagd door fietsende kinderen en ouders van de school in Dreef in het project School-straten. De bijdrage aan veilige en duurzame mobiliteit voor een ruime groep gebruikers en de kansen om in de berm voldoende ruimte te geven voor water en biodivers groen, weegt voldoende op tegen de voorziene inname van fauna en flora en het individuele nadeel voor de omwonenden.

Water

Binnen de bebouwde kom van MeerselHeieinde worden fietssuggestiestroken aangebracht. Een veiligheidszone van 0,75 m tussen fietspad en gracht is noodzakelijk. Met deze schuwstrook wordt vermeden dat men bij een kleine uitwijking van het fietspad onmiddellijk de gracht in rijdt.

Het grachtensysteem wordt zodanig ontworpen dat de hemelwaters maximaal kunnen infiltreren, met vertraagde afvoer en toepassing opwaartse buffering. De ontworpen gracht zal een kruinbreedte hebben van 1,60 m. Een klimaatrobuust grachtenstelsel is noodzakelijk. Ecologisch is een open grachtenstelsel aan te bevelen boven grachtinbuizingen.

Het voorstel dit project te realiseren binnen een

Aquafin plant de aanleg van een afvalwatercol-

Sluikstorten deel 1 MEERSEL-DREEF - Iets doodzwijgen is soms de beste oplossing. Maar de sluikstorting van meubilair in het centrum van het dorp nabij de glascontainers, is toch tergend. Daarom nogmaals een foto van de gestorte rotzooi. Hopelijk worden de daders snel gevonden en gesanctioneerd.

Heeft u iets gemerkt van deze of een andere sluikstort, wees niet beschroomd en verwittig de gemeente en/of de politie. (JJ)

lector van de Kievitlaan tot in de Nieuw Dreef.

Het project voorziet ook in vervanging van de bestaande gemengde inbuizing tussen zijstraat De Mosten door een volledig gescheiden riolering waarop ook de afvalwaters van de opwaartse, niet berioleerde zijstraat De Mosten in de toekomst kunnen worden aangesloten.

De inrichting van het tracé wordt afgestemd op de omgeving. Er wordt rekening gehouden met de bosrijke omgeving door aanplant van hoogstammen in de tussenbermen. Dit zorgt voor een visuele versmalling van het wegprofiel, met een positief effect op de snelheid van het gemotoriseerd verkeer.

Hindernis Er zijn twee infosessies geweest, met tevreden bewoners, en sommigen iets minder. Sommige alternatieve oplossingen blijken technisch niet uitvoerbaar.

Uiteindelijk beslist de gemeenteraad bij 19-ja stemmen en 8 onthoudingen van de CD&V fractie het gemeentelijk rooilijnplan HoogeindMeersel definitief vast te stellen.

In elk geval, hier is een administratieve hindernis genomen en zo komt de technische uitvoering weer een stapje dichterbij. Zoals een Perzisch spreekwoord zegt: “Heb geduld, alle dingen zijn moeilijk voordat ze gemakkelijk worden.” (JJ)

Sluikstorten deel 2 MEERSEL-DREEF - Op het containerpark kan je steenpuin en bouwafval inleveren voor de prijs van 0,02 eurocent per kilo. Maar waarom al die moeite en kosten maken, zo moet deze snoodaard hebben gedacht. Zijn puin en afval stort hij dus maar op de binnenpad achter het villapark.

Dit is verschrikkelijk storend, erover fietsen zorgt voor gevaarlijke toestanden, en voor zover bekend is dit ook zonder meer verboden. Er mag vanuit gegaan worden dat een lokale inwoner hiervoor gezorgd heeft, niet iemand van Wortel of Hoogstraten of zo…

Neen, wij willen niet voor waakhond of politieagent spelen, maar ook dit ongehoorde sluikstort werd ons doorgeseind omdat medeburgers dit niet vinden kunnen. Wat gebeurt er verder mee ? (JJ)

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

57

MEERSEL-DREEF

Het Noordelijkste punt gecorrigeerd

MINDERHOUT

Bedankt!

MEERSEL-DREEF - Weggebruikers worden door middel van lachende mensen bedankt voor de extra aandacht die zij schenken aan andere weggebruikers. Dit gebeurt met borden langsheen wegen en fietspaden, waarin fietsers en automobilisten elkaar dus bedanken en aanmoedigen om rekening te houden met elkaar.

Volgende slogans passeerden we al. Fietsers krijgen een dankjewel om voorrang te verlenen, te vertragen of hun licht aan te zetten als het donker wordt. Voor chauffeurs zijn er bedankjes om het fietspad vrij te houden, op een veilige afstand te passeren en uit te kijken vooraleer af te slaan.

Stuk voor stuk positieve boodschappen. En als iedereen zich hieraan ook daadwerkelijk houdt, wordt het toch een stukje veiliger op de openbare weg. Het betreft een fietsveiligheidscampagne van de Vlaamse Stichting Verkeerskunde. Ook jij kan een verschil maken in het verkeer! (JJ)

Wandelend fietsen en fietsend fitnessen MEERSEL-DREEF - In het Eén programma met Tom Waes bezocht hij het noordelijkste punt van België. Blijkt nu dat niet iedereen het ermee eens is dat “Hoogstraten” tot het meest noordelijke punt van België werd gedoopt. De correctie zegt voldoende. Ondertussen is het bord wel geheimzinnig verdwenen. Desondanks, u blijft welkom. (JJ)

Wie is dat mannetje?

MEERSEL-DREEF Soms passeer je iets en heb je het onbestemde gevoel dat er iets niet klopt.

Zo ook aan de Kemelsbrug, pas na een paar keer passeren valt het je op. Iemand heeft namelijk op het gevarenbord bij het fietspad een groen mannetje aangebracht, hij kijkt niet boos en hij kijkt niet sip, maar lachen is er toch ook niet bij.

Maar het is zo’n ludiek “iets” dat het een foto waard is, dachten wij zo.

En stilletjes moet je er toch eens om lachen, misschien is dat ook de bedoeling. (JJ)

58

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MINDERHOUT - Ellen Hendriks en Raf Vermonden delen sportieve interesses. Met Velofun bieden ze de mogelijkheid om hun bijzondere fietsen te huren. Wie graag wandelt en daarbij een behoorlijke afstand wil afleggen, vindt misschien zijn gading met een Lopifit. Voor wie wil fitnessen zonder steeds tegen dezelfde muur aan te kijken, is er de Elleptigo. Het gaat om twee type fietsen met een vernieuwende trapbeweging.

Velofun is gevestigd in de Pastoor van Dykstraat 48 in Minderhout. Ellen is afkomstig van Wortel, Raf groeide op in Meerle. Raf werkt bij Smart Packaging Solutions in Meer en Ellen vult haar dagen als zelfstandige door de verhuur van de fietsen, en staat ook in voor het beheer van ‘Ons Thuis’, de parochiezaal van Meerle.

Blessure Alle twee zijn ze behoorlijk sportief. In pre-coronatijd gaf Raf nog spin-

Raf Vermonden met een Elleptigo en Ellen Hendriks met een Lopifit

MINDERHOUT

Bij de Elleptigo maakt men stepbewegingen zoals op een fitnesstoestel. ning les in Sportoase en nu is hij actief als wielertoerist. Ellen gaf tot voor corona zwemles. Na een blessure tijdens de stratenloop in Hoogstraten in 2018 stelde haar coach voor om te revalideren door gebruik te maken van een Elleptigo, een fiets die in beweging komt door stepbewegingen.

Het is een fiets die veel door lange afstandslopers gebruikt wordt omdat de schokbelasting op de gewrichten minder groot is. Wie revalideert, kan ermee naar buiten in plaats van uren tussen vier muren te trainen, wat zeker aangenamer is als het mooi weer is.

Het koppel ging op zoek naar een plaats waar men zo’n fietsen verhuurt. Ze moesten telkens anderhalf uur rijden om hem op te halen en beslisten daarom al vlug om er zelf een aan te kopen. Er bleek in de regio wel meer belangstelling hiervoor, zodat ze in september 2019 enkele

De Lopifit komt in beweging door te wandelen op een loopband

exemplaren aankochten voor verhuring. Dat verliep zeer vlot, al maakte corona het wel moeilijker. “Wij mochten de fietsen als essentiële verplaatsing tot bij de mensen brengen, maar die mochten ze zelf niet komen ophalen”, verduidelijkt Ellen.

werd uitgebreid met de Lopifit, een fiets die zich voortbeweegt door op een lopende band te wandelen.

De Elleptigo werkt op eigen kracht, het is een kruising tussen fiets en een crosstrainer, bij een Lopifit wandel je op een lopende band en kan je kiezen voor een elektrische ondersteuning in drie snelheden, zoals bij een gewone elektrische fiets. Het is een stapbeweging die elektrisch ondersteund wordt. Je kan al wandelend een maximum snelheid van 20 km halen. Met een volle batterij heeft de Lopifit een bereik van 30 tot 60 km afhankelijk van de gekozen ondersteuning.

Bij Velofun kan je de fietsen ook kopen. Een basismodel kost 2.000 euro, de populaire versie met acht versnellingen 2.800 euro. Er zijn geen aparte modellen voor kinderen, die kunnen vanaf een leeftijd van 10 jaar met een Elleptigo de baan op.

Toerisme

Op dit moment onderhandelt Ellen met Toerisme Hoogstraten, maar ook vanuit omliggende gemeenten is er belangstelling.

Info@velofun.be. (fh)

Waar men aanvankelijk vooral aan het sportieve verhaal dacht, bleek dat de fietsen ook steeds meer voor recreatieve doeleinden en toerisme gehuurd werden. Om die reden ging men op zoek naar nog andere types fietsen. Het aanbod

W O O R D V A N D E M A A N D (3) 1

Weldra zien we ze weer vliegen 1. Wout Goos en Vincent Verleye liggen aan de basis van deze creatieve onderneming 2. Dorpsgemeenschap Widar opent in mei eethuis De Bayerd in Wortel Kolonie in het voormalige . . . . . . .

2 3 4 5

3. Deze Ruben bedankte voor een profcontract 4. Meer krijgt een nieuw plein op de vroegere veilingsite.

Welke naam gaf het gemeentebestuur aan dit plein?

5. Sportvrouw van het jaar 2020

6 7 8 9 10

Oplossing maart

6. Groot burgeronderzoek naar hitte en droogte in Vlaanderen: Curieuze . . . .

7. Waar is het goed wonen in Meerle?

2 3

8. Ariane Snels doet mee aan Waterchallenge, een project van . . . . for Water 9. Deze getalenteerde autopiloot uit Meer is op zoek naar sponsors 10. Als je met een computervraag zit kan je bij . . . . terecht7

T S P A 5 V A N N I E B R A N D 4

6 7

9

Mail het woord uiterlijk dinsdag 13 april door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. (Of stuur naar: De Hoogstraatse Maand, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden).

V A 10

A N E A B S R 8 C C C I B R I

A L G E D !

1

M E A R E B

L E N T E M A A N D

I S H J E E N R

C T U E C D D T

A N T E Y E T K T !

O O N

G E

De cadeaubon van € 20 gaat naar: Greet Sprangers, Het Lak 7 te 2321 Meer.

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

59

WORTEL

Koeien eten liever geen blik WORTEL - Boer Jan Braspenning grijpt de koe bij de horens. Hij ziet dagelijks wandelaars, fietsers en autobestuurders achteloos afval in de berm gooien. Afgelopen maand verzamelde hij al het afval dat in de gracht bij de boerderij lag en stalde het uit bij de straat. De tekst op het plaatje liegt er niet om. Hij krijgt liever andere cadeaus. “Het zijn niet alleen jonge mannen, hé.

Sinds de take away goed draait, vind ik veel koffiebekers in de gracht. Wie drinkt er koffie? Dat zijn toch oudere mensen, niet?”

Uit de oude doos…

Blikjes zijn echter het gevaarlijkst voor de beesten. Bij het maaien komen ze versnipperd in het veevoer terecht. De stukjes blik veroorzaken letsels in de rundermagen. Veeartsen omschrijven het letsel als ‘scherp-in’. Dit kan leiden tot verminderde melkproductie, ziekte en soms tot sterfte van de koe. Blikjes horen thuis in de blauwe zak, zo simpel is dat. Zou er overigens ooit ook statiegeld op blik komen? (hr)

60

WORTEL - Ooit had elk kerkdorp zijn eigen duivenbond. In 1980 was dat in Wortel De Witpen met als bestuur bovenaan vlnr: Karel Van Opstal, Jef Haest, Louis Goris, Leo Jacobs. zittend: Jan Aerts, Jef Sprangers en Vic Aerts. (foto: © Fotogroep Het Slot - Wortel)

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

WORTEL

Plantjes verkopen in Wortel, oogsten in Za-Kpota

Voorjaarsbloemen te koop!

WORTEL - Deze lente nemen wij de tijd voor een grote schoonmaak in tuin en huis. Uit de tuin halen we plantjes weg die we de voorbije jaren te sterk hadden laten uitzaaien of uitlopen. We zetten ze graag in voor een goed doel dat ons na aan het hart ligt: de beginnende sinaasappelcoöperatie in Za-Kpota.

In de loop van het jaar vinden jullie aan onze brievenbus Kerkpad 2 jonge plantjes volgens de loop van het seizoen. De voorbije maand boden we bosanemonen, bosaardbeien, maarts viooltje, speenkruid, boshyacinten, daslook, mansoor en brandkruid aan.

Vanaf april volgen de hosta’s, geraniums, eendagslelies, sedum, floxen,… Wie interesse heeft, maakt zijn keuze en doet in ruil daarvoor een bijdrage in de brievenbus.

Spaarpotje Met al die kleine giften hopen we in de loop van het jaar een spaarpotje bijeen te verdienen om de sinaasappelboeren en boerinnen, de landarbeiders, de plukkers en pluksters en de boomkwekers in Za-Kpota te steunen om de kwaliteit van de geteelde sinaasappelen te verbeteren. Een betere kwaliteit biedt meer garanties op een goede verkoop en prijs.

Want het wordt lente WORTEL - Eenentwintig leerlingen van het eerste leerjaar van De Wijsneus versierden samen met meester Seppe Van Gils 10 nestkastjes. Stuk voor stuk op de natuur geïnspireerde kunstwerkjes. Op donderdag 18 maart trokken de leerlingen naar De Mosten. Verdeeld in twee groepen werden de nestkastjes in het bos naast de recreatievijver opgehangen. Daarbij kregen ze hulp van schepen Arnold Wittenberg en terreinverantwoordelijke Gillis Verboven. Ze rekenen erop dat heel veel koolmeesjes deze nestkastjes als huisje kiezen. Want meesjes zijn het beste natuurlijke bestrijdingsmiddel tegen de processierups. (fh)

In de voorbije jaren hebben de sinaasappelboeren en boerinnen met de steun van de lokale besturen in Hoogstraten en Za-Kpota en met het regionaal agentschap voor landbouw een belangrijke stap gezet door zich te verenigen in een coöperatie. Nu komt het erop aan de vier belangrijke doelen van deze coöperatie verder uit te bouwen: ervoor zorgen dat de leden de sinaasappelen aan een goede prijs kunnen verkopen, vorming aanbieden om beter bewaarbare en nog lekkerder sinaasappelen te telen, een betere toegang tot grond, water, grondstoffen organiseren en afdwingen, en de toegang tot krediet verbeteren.

Wil je financieel steunen, dan kan dit op: BE27 1043 8426 8173 voor de resTANTEs et les oncles de Za-Kpota.

Wil jij de sinaasappelcoöperatie in Za-kpota op een andere manier steunen? Door zelf planten of potten aan te leveren of zelf te verkopen, door te helpen bij de uitbouw van een steungroep… neem dan contact op met:hilt.rigouts@gmail.com. (hr)

In Memoriam Jozef Bosch 1941 - 2021 WORTEL - Jozef Bosch, voormalig directeur van de strafinrichting te Wortel, werd op 1 maart 1941 in Vlimmeren geboren als zoon van een veekoopman. Hij doorliep een probleemloze jeugd, deed zijn middelbaar aan het St.-Jan Berghmanscollege in Westmalle om nadien in Brussel verpleegkunde te studeren.

Na zijn studies ging hij in op een vacature verpleger-bewaker in Merksplas-kolonie, waar hij in 1963 kon beginnen. Nadat hij een D-cursus volgde, gaf hij verschillende jaren les in het opleidingscentrum voor cipiers.

In 1966 huwde hij met Lou Bax. Hun twee dochters, Mariëtte en Daniëlle maakten het gezin compleet.

Na een intern examen werd hij in 1970 adjunct-directeur in de gevangenis van Merksplas. Dat was het begin van overplaatsingen van Wortel naar Merksplas en omgekeerd. In 1972 kwam hij een eerste maal naar Wortel als adjunct-directeur om elf jaar later, in 1982 terug naar Merksplas te verhuizen. Wanneer directeur Mattijs in Wortel met pensioen gaat, wordt Jozef Bosch op 1 oktober 1986 in die functie benoemd.

Nestwarmte Hij trachtte wat nestwarmte te bieden aan mensen voor wie het in de maatschappij niet zo gemakkelijk ging en die na een vaak tragisch leven de stempel van ‘landloper’ kregen en in de kolonie een thuis vonden. Onder zijn leiding worden de slaapzalen heringericht, komt er een dagverblijf met een bibliotheek, wordt het sanitair vernieuwd en zoveel meer.

Maar nadat hij, samen met alle andere betrokkenen langs het staatsblad moet vernemen dat de wet op de landloperij op 1 maart 1993 wordt afgeschaft, breekt er voor hem en iedereen die in de kolonie werkt een moeilijke periode aan. Het open karakter en de wat gemoedelijke sfeer in het verblijf van de landlopers, veranderde noodgedwongen in een echte gevangenis.

Door gezondheidsproblemen zet hij in 1997 een stap opzij, voor hij in 2005 officieel met pensioen gaat. Samen met zijn vrouw brengt hij nog aangename jaren door, eerst in hun woning in Weelde en sinds enkele jaren in Turnhout.

Jozef Bosch overleed thuis op 22 februari 2021. (fh)

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

61

SPORT

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

Sportlaureaten kregen trofee thuis HOOGSTRATEN - In onze vorige editie konden we de winnaars van de sportlaureatenviering bekend maken. Dorien Van de Poel (sportvrouw) en Merel Braspenning (sporttiener) ontvingen

de prijs nu noodgedwongen thuis. Ze kregen een plakkaat met een fotocollage van hun prestaties. (rob)

DUIVENSPORT Want dieren zijn precies als mensen…

De Kon. Belgische duivenbond (KBDB) laat weten dat alle duiven die zich op het hok bevinden verplicht ingeënt moeten worden. Er moet voorrang gegeven worden aan duiven die al aan wedstrijden deelnemen, in een tweede fase komen de kweekduiven aan bod.

Het gaat om inentingen tgen het Paramyxo of New Castle Disaese (NCD). De uitleg die volgt, lijkt wel een kopie van wat wij krijgen van Sciensano of ‘Zorg en gezondheid’.

Vaccineren “Dieren kunnen zich besmetten met viruspartikels via allerlei wegen. Virussen verspreiden zich via de lucht of door nauw contact met andere (zieke) dieren. Besmette materialen zoals schoenen of voederschalen kunnen voldoende viruspartikels bevatten om andere dieren ziek te maken.

Marc Van Aperen overhandigt het aandenken aan Dorien. Frauke en haar broertje zijn er graag bij!

De ziekte wordt oraal overgedragen of via de lucht. Dieren die in contact komen met het virus zullen 5 tot 35 dagen later ziek worden. Een behandeling bestaat er niet voor. Gelukkig kunnen we ons wel beschermen tegen NCD. Het is een wettelijk bestreden ziekte, wat wil zeggen dat de vaccinatie enkel maar door een erkende dierenarts mag gebeuren. Dit kan zowel thuis of in de praktijk van de dierenarts.

Alle duiven die aan wedstrijden of tentoonstellingen deelnemen of samen hokken moeten gevaccineerd zijn. De meeste vaccins moeten maar éénmalig toegepast worden en zijn een jaar geldig vanaf de dag van de inspuiting. De vogels zijn pas maximaal beschermd na drie weken.”

Aldus de info van de Duivenbond. (fh)

Merel met pony Parco van het Hollandhof, de schepen en de burgemeester in Wortel kolonie.

62

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT

HOCKEY

Supporters voortaan onder dak

HOOGSTRATEN - Hockey Noorderkempen staat in de startblokken om er weer tegenaan te gaan. De club laat zich door geen enkele tegenstander uit het veld slaan, ook niet door Corona. Dat hockey in de hele gemeente Hoogstraten leeft blijkt uit de clubliefde van de leden.

Op een ludieke manier slaagt men er telkens weer in om iedereen een hart onder de riem te steken. Ook op sportief gebied wordt er met inachtneming van alle noodzakelijke regels volop gewerkt aan de conditie om gereed te zijn tegen de tijd dat er weer volop mag gesport worden.

Weerbestendig Door de coronamaatregelen bleef het clubhuis nu al lange tijd gesloten. Sinds kort staat er evenwel een zeer fraaie terrasoverkapping bij aan het kunstgrasveld van het Spijker aan de Gelmelstraat. Het werd een stretchtent-constructie, zeer bestendig tegen weersinvloeden. De tent gaat ook mooi op in de omgeving.

Supporters vinden er voortaan bescherming tegen de regen of een brandend zonnetje.

Alweer een mooie meerwaarde voor de club, die de hoop koesteret dat de coronamaatregelen gauw worden versoepeld zodat iedereen weer kan en mag samenkomen aan het clubhuis om er te verbroederen en de spelers aan te moedigen. (rob)

Doe d eg chec ratis k-u onlin p e

Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s bevoorrechte partner van

Van Huffel Verzekeringen Vrijheid 74 2320 Hoogstraten 03/314.46.10 vanhuffel@dvv.be www.van-huffel.be

FSMA:14593 A

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

63

SPORT

HTC en TC De Vrijheid bieden vanaf dit jaar samen padel en tennis aan

Naar één grote tennisclub in Hoogstraten centrum HOOGSTRATEN - Hoogstraten heeft drie goeie tennisclubs waar sfeer en gezelligheid een hoofddoel is. Maar alle drie hebben ze hun eigen zorgen. De Hoogstraatse TC hunkert naar de gloriedagen van weleer; TC De Langenberg startte opnieuw een procedure om hun zonevreemde ligging in orde te brengen; het terrein van TC De Vrijheid is in handen van een projectontwikkelaar. Samen met de stad wordt naar mogelijkheden gezocht om de toekomst van de tennissport hier te vrijwaren. Volgens Filip Michoel en Paul Pauwels van HTC, en Raf Pauwels en Louis Van Wellen van TC De Vrijheid, is één grote club in Hoogstraten de oplossing. De twee clubs in het centrum van Hoogstraten maken alvast werk van een fusie.

Tussen pot en pint Louis Van Wellen: De tennisclub in de Achtelsestraat was gedoemd om te verdwijnen. Van zodra de tennisaccommodatie gekocht werd door de ontwikkelaar Jan Coenegrachts wisten we dat De Vrijheid geen lang leven meer beschoren zou zijn. Filip (Michoel) tenniste op vrijdagnamiddag met zijn groepje bij ons. Op vrijdagnamiddag kwamen wij ook geregeld ons aperitiefje drinken als inzet voor het weekend en zo zijn de eerste gesprekken ontstaan. Zou het niet beter lukken als we de handen in mekaar zouden slaan?

Paul Pauwels: We zaten al een tijdje op hetzelfde spoor, samen lidgelden ontvangen, spelen op de twee clubs. Het idee om padelvelden aan te leggen werd concreter, we beslisten om er ineens drie aan te leggen plus een all-weather terrein. Voor padelvelden hebben we vier extra meters nodig, waarvoor we toelating van de gemeente kregen. Alles blijft dus binnen het vergunde. Om dit te kunnen verwezenlijken waren er centen nodig. Door de gesprekken van Filip met Louis kwam het idee voor een fusie in een versnelling. Officieel is het nog niet, maar de fusie is zo goed als rond.

Filip Michoel: Anderhalve maand geleden gingen we definitief rond de tafel zitten om de zaken meer gedetailleerd te bekijken. We geraakten akkoord om te fusioneren en beslisten om dit jaar al de nieuwe velden aan te bieden aan onze leden. We willen de clubleden vertellen dat we fusioneren en hen de mogelijkheid bieden om in beide clubs te tennissen.

Raf Pauwels: Iedereen heeft hier voordeel bij.

Meer mogelijkheden voor hetzelfde lidgeld. 3 indoorvelden, 5 buitenvelden en 3 padelboxen.

Hiermee kunnen we heel wat volk aan. Er zijn immers veel clubs met heel veel leden, waar je toch niet zeker bent dat je kunt tennissen. Doordat we de fusie vorige week hebben bekend gemaakt, konden we nu al 10 nieuwe leden aantrekken.

64

Onze gesprekspartners: Raf Pauwels, Louis Van Wellen, Paul Pauwels en Filip Michoel: “Officieel is het nog niet, maar de fusie is zo goed als rond.”

Achtelsestraat Raf: De eigenaars van de grond in de Achtelsestraat waren Wilfried Knevels, Marc Bresseleeers en Fred Meyvis, die hadden ook TC De vrijheid. Zij verkochten het geheel aan een vastgoedmakelaar. Het is immers bouwgrond. Toen de verkoop bekend werd, nam Nico Van De Wijngaard de uitbating over zodat hij samen met zijn dochter de tennisschool verder kon zetten.

Dat is ongeveer 2,5 jaar geleden. In december 2019 kreeg hij echter de mogelijkheid om te werken voor tennisclub Ter Bremen in Brecht.

Omdat hij in TC De Vrijheid op langere termijn geen toekomst zag, heeft hij van die opportuniteit gebruik gemaakt.

Midden december 2019 beslisten we met een tiental mensen - Pieter Schellekens, Jan Servaes, Eddy Verboven en andere anciens die de knepen van het vak wel kenden - om een nieuwe VZW op te richten. Samen met de leden gaven we de accommodatie een broodnodige opknapbeurt.

We zijn dan heel snel moeten starten en kwamen in het coronajaar terecht…

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Alles is toch goed verlopen en we gingen naar 290 leden, tot nu de vrienden van de Kathelijnestraat een reikende hand toestaken. Bij onze werkgroep met een achttal mensen werd hun voorstel voorgelegd en onmiddellijk aanvaard.

We lieten Filip direct weten dat iedereen dit een topinitiatief vond. Louis was ondertussen al bezig om een oplossing te zoeken voor een indoorhal, er was een overeenkomst voor de uitbating tot 2022. In het zomerseizoen van ’22 loopt die af.

Overeenkomst Louis: Met Jan Coenegrachts heb ik een goed contact. Samen met Jef Huet is hij partner in het project van de brouwerij. We hebben samen al enkele keren met Jan gesproken om te zien of we deze overeenkomst flexibel zouden kunnen verlengen op de locatie in de Achtelsestraat. Jan kan dit uiteraard niet alleen beslissen omdat ook zijn partner Woestenborgs hierin moet meegaan.

Hij gaat proberen om ons hierbij te helpen door zo lang als mogelijk de overeenkomst te verlengen.

SPORT Er zijn ook al enkele gesprekken geweest met de gemeente over een RUP procedure voor recreatiegronden en een project rond een nieuwe indoorhal. Er is ons nog niets definitiefs beloofd, maar we hopen op duidelijkheid hierover binnen twee jaar. Als we nog enkele jaren kunnen blijven tennissen in de Achtelsestraat, dan zouden die twee dingen mooi in mekaar kunnen vloeien.

Eén grote tennisclub Filip: Wanneer we in Hoogstraten samen één grote tennisclub willen zijn, zullen we dit met de drie clubs onder mekaar moeten regelen. We zijn zelf aan zet. TC De Langeberg ligt momenteel in een waardevolle landbouwzone en heeft opnieuw een procedure opgestart om te proberen er recreatiegebied van te maken. Hoe dan ook, hoe groter de club, indoor of outdoor, hoe interessanter het is voor de leden. Des te breder de samenwerking kan worden, des te beter het zal zijn voor de tennissport hier. We spreken ook over kantine, kabines poetsen, onderhoud van de velden, administratie, enz. Alles op 1 locatie biedt vele voordelen.

Padelwat?

Sinds enkele jaren zit padel recreatief en competitief erg in de lift. Deze sport is een mix van tennis en squash.

Het is een racket- en balsport voor twee spelers (enkelspel) of voor paren (dubbelspel), waarbij een bal, gelijkend op een tennisbal, met een racket over een net gespeeld dient te worden.

De bal moet over het net op de speelhelft van de tegenstander(s) geslagen worden, zonder dat deze eerst een van de wanden raakt.

Het doel is om de tegenstander(s) te beletten de bal terug te slaan. De bal blijft in het spel als die eerst de grond raakt en nadien een van de wanden. Dit zorgt voor langere rally's en meer spelplezier. Tactiek is belangrijker dan kracht, aangezien de bal steeds kan terugkeren.

Paul: Binnen VTV (Vlaamse TennisVereniging) blijken kleine clubs het niet vol te houden. Enkel de clubs met een duizendtal leden kunnen overleven. Ideaal zou zijn wanneer De Langenberg zou zeggen dat ze samen met ons in zee gaan, zodat we extra velden kunnen aanleggen en het buitentennis, indoortennis en padel samen kunnen combineren.

Padel Filip: Wij hopen dat padel een nieuwe schwung gaat geven. Samen met het all-weather terrein bieden we dan de mogelijkheid om het hele jaar door binnen en buiten te kunnen spelen.

Paul: We hopen daarmee ook heel wat nieuwe leden aan te trekken.

Louis: Padel is toegankelijker voor velen. Vooraleer je een fatsoenlijk balletje kunt slaan bij tennis, moet je eerst heel wat lessen hebben gehad of veel gespeeld hebben, bij padel kun je sneller plezier hebben in het spelletje. Een padelveldje is maar de helft van een tennisveld, je kan bij dubbelspel met 4 spelers op een baan. 12 mensen kunnen dus tegelijk de sport beoefenen op een oppervlakte van 1 tennisterrein. Dat is evenveel als op de drie andere tennisterreinen samen. Dat is goed voor de kantine en de ambiance!

Raf: We hebben ook een 25-tal squashspelers.

Met corona moesten die stoppen met spelen.

Wellicht zal squash op termijn verdwijnen, wij hopen dat die snel de overstap zullen maken naar padel.

Filip: Het padelmateriaal zal gehuurd kunnen worden. We zorgen zelf voor rackets en ballen.

De ballen zijn zoals tennisballen, maar iets platter. Met een zelfde kracht vliegt het balletje minder ver. Het reservatiesysteem komt voorlopig

op de beide websites. Omdat het zo snel is gegaan allemaal kunnen we niet alles formeel in orde brengen voor het begin van het seizoen, maar op het einde van dit jaar gaat er de facto nog maar één VZW bestaan. We gaan dan in samenwerking met de leden een nieuwe naam verzinnen.

Raf: Tennis Vlaanderen beschikt ook over een reservatiesysteem. We zijn verschillende pistes aan het bekijken wat voor onze situatie het beste zal zijn. Bij de start zal dat allemaal in orde zijn.

wachten.

Louis: Wat we zo aanbieden is redelijk uniek in onze regio. Je kunt bijna altijd spelen. Een gravelterrein is weinig waterdoorlatend. Het voordeel van zo’n all weather court is dat het water veel gemakkelijker wordt geabsorbeerd. Met een beetje wind en zon na een stortbui kan je drie uur erna al terug spelen, terwijl je op een gravelterrein enkele dagen moet wachten. Dat is een groot voordeel voor wie liever outdoor speelt.

Teamspirit

Geen lid Filip: Belangrijk is dat je geen lid hoeft te zijn van de tennisclub om een spelletje padel te komen spelen. Je kan online inschrijven en betalen.

Paul: De streefdatum is 1 juni. Rond die tijd zou alles klaar moeten zijn.

Louis: Ik ben er zeker van dat padel gaat aanslaan bij de mensen in Hoogstraten. Zonder procedures zoals lidmaatschap en lidgeld, kan je eenvoudig reserveren en komen spelen. Dit zal voor ambiance zorgen. De spelers brengen wat vrienden mee en zullen op termijn misschien ook eens proberen te tennissen.

Raf: Het eerste jaar zal padel enkel recreatief worden gespeeld op de club, mogelijk spelen we in het tweede jaar ook interclub, dat is nog af te

Louis: Wanneer in de Kathelijnestraat de handen uit de mouwen moeten worden gestoken, proberen we opnieuw om de leden hiervoor warm te maken. Zodra het weer mag, willen we door samen te werken de teamspirit verhogen.

Het zal ook belangrijk zijn om zo snel mogelijk de leden van beide clubs dichter naar elkaar toe te laten groeien. Op een zaterdag samen wat karweien uitvoeren, gaat dit zeker bevorderen…

Beide clubs hadden een jaarlijks clubfeest. Dat lijkt alvast een gedroomde opstap naar een gezamenlijk clubleven. Niet geheel toevallig dus dat er tussen onze gesprekspartners nog geanimeerde gesprekken volgden over feesten en kantines, over Stan Pauwels en Jaak Van Opstal, over beter bier kunnen drinken dan tennissen…

Kunnen de mooie tijden van weleer terugkomen met de komst van één grote club in Hoogstraten? (rob)

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

65

SPORT

Tim Voeten, getalenteerd autopiloot uit Meer op zoek naar sponsors

Van de bakkerij naar het racecircuit van Zandvoort Ten huize van bakkerij Voeten in Meer werd al wat met auto’s te maken had met veel belangstelling gevolgd. Zoon Tim droomde er immers van om piloot te worden. Hij werd evenwel beroepsfotograaf, niet om de natuur in te trekken of om huwelijksreportages te maken, maar om… beelden van auto’s te schieten.

Maar ook zijn echte jeugddroom werd werkelijkheid. Zozeer dat je hem nu op pakweg het circuit van Zandvoort kan terugvinden als piloot van zijn Mercedes, of met een camera in aanslag.

Tim Voeten is 36 jaar oud, geboren en getogen in Meer, gehuwd met Kaat Mertens (Loenhout) en vader van de kleine Seb (1,5 jaar). Na zijn Seminariejaren ging hij op zoek naar een gepaste studie. Hij koos voor de Turnhoutse Hogeschool maar vond er zijn draai niet. De studierichting fotografie aan Karel de Grote in Antwerpen linkeroever was wel iets voor hem.

Hij zou auto’s fotograferen, dus daarvoor wilde hij een diploma halen.

Het schooljaar was halfweg toen beslist werd dat fotografie een vrij beroep werd. Hij had er wel voldoende beroepskennis opgedaan en heeft het beroep drie jaar uitgeoefend. Maar uiteindelijk moest hij op zoek naar een andere job. Die vond hij bij Fox International, een bedrijf in hengelsportartikelen, een heel andere sector. Het bedrijf was gevestigd op het industrieterrein in Meer. Tim werkt er nog steeds als Sales Administrator, zij het niet meer in Meer maar in Beerse. Ondertussen blijft de autosport een flink deel van zijn leven uitmaken.

Niet goedkoop DHM: Waar komt die liefde voor auto’s vandaan?

Tim Voeten: De belangstelling voor auto ’s en autocross heeft er altijd in gezeten. Met mijn

vader en zijn vrienden mocht ik geregeld mee naar een autocross. Er stond publiciteit van Bakkerij Voeten op enkele auto’s die meereden, mijn vader was dus sponsor. Op tv werd bij ons thuis alles bekeken wat met auto’s te maken had. Als jonge kerel mocht ik ook af en toe mee gaan karten, de microbe zat er dus goed in.

DHM: Wanneer ben je beginnen racen?

Rallycross is geen goedkope hobby. Ik moest dus eerst wat geld hebben om ermee te kunnen beginnen. Dat is een kwestie van eerst een vaste job hebben en wat spaarcenten opzij zetten om te kunnen investeren in een auto. In 2011 ben ik op 26-jarige leeftijd gestart met racen.

Goed zes jaar heb ik rallycross gedaan. Mijn eerste voiture was een Ford Fiesta. Ik heb er jammer genoeg vooral veel miserie mee gehad, de cardanas is wel 25 keer kapot gegaan. Erik en Maarten Van Weereld waren in hun vrije tijd de mekaniekers van de wagen. We hebben nooit kunnen uitvissen hoe het kwam dat die cardanas telkens kapot ging.

Ervaring DHM: En dus werd er uitgekeken naar een andere wagen?

Nadien volgde een nieuwe investering, ja. Een

Tim Voeten Ford Ka werd omgebouwd met een nieuwe motor. Hiermee behaalde ik snel goede resultaten, die werden zelfs ieder jaar nog beter. In mijn vijfde jaar Ford Ka werd ik Antwerps kampioen in mijn klasse en 5de in het algemene kampioenschap. Een jaar nadien ontplofte de motor figuurlijk.

Er moest opnieuw worden geïnvesteerd in een nieuwe motor of beter, in een nieuwe wagen, want de carrosserie had al teveel geleden. Bij autocross mag je mekaar immers raken en wegduwen.

Tot dan toe had ik altijd regionaal gereden. Ik had wel de ambitie om het nationaal kampioenschap te rijden. Maar de bouw van de auto sleepte aan en werd ook te duur. Twee jaar heb ik daardoor stilgelegen, tot vorig jaar. Ik zette alles te koop…

De Mercedes SLK van Tim in actie

66

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DHM: Je schakelde over naar het racen op een circuit en rijdt nu met een Mercedes SLK, niet?

Klopt. Mijn interesse ging eigenlijk altijd al meer uit naar het racen op circuit. Biesheuvel

SPORT Autosport is een winkel in autosportartikelen in Nederland, een stukje voorbij Breda. Toen ik daar aan het rondneuzen was, kreeg ik het voorstel om een keer mee te rijden op het circuit van Zandvoort. Ik was meteen verkocht!

Het is dan ook een heel andere race ervaring. Bij de rallycross duurt een race 3 tot 5 minuten en er zijn 3 races. Ben je daarna bij de top 15, dan mag je de finale rijden. Op een mindere dag, zonder finale had je zo nog geen kwartier effectief aan het stuur gezeten.

Bij de SLK cup mag je trainen voor de wedstrijd, daarna volgen de kwalificaties en nadien de races. Op één wedstrijddag rijd ik nu dus meer dan in een volledig jaar rallycross. De cross was ook te kostbaar voor wat het was.

Maar voor deze races wilde ik wel opnieuw wat geld opzij zetten. Met het verkochte materiaal en mijn ondertussen gespaarde centjes kocht ik een Mercedes SLK. Hiermee kon ik deelnemen aan de Mercedes-Benz SLK Cup, georganiseerd door Biesheuvel Autosport, onder de vleugels van de Nederlandse DNRT organisatie.

Gelijke strijd DHM: Wie zijn die piloten?

Het zijn allemaal amateurs. De meeste rijders hebben een eigen bedrijf en sponsoren zichzelf vanuit het bedrijf. Zij verblijven in een hotel en gaan uit eten op restaurant. Dat is bij mij toch iets minder luxueus. Wanneer ik naar een wedstrijd ga, dan moet ik een camionette huren en een aanhangwagen. Ik slaap op een veldbedje in die camionette en zorg zelf voor mijn eten.

De ambities van de deelnemers zijn overigens erg verschillend. De tien besten rijden voor de

Tim op de hoogste trede van het podium, met Niek Leeuwis en Team Latgas

winst, de rest rijdt voor de lol. Er zijn er zelfs die het erg rustig aan doen, die er elke ronde 25 seconden langer over doen dan ikzelf.

DHM: Strijdt iedereen met dezelfde wapens?

Eigenlijk wel. Een normaal seizoen heeft 7 racedagen met telkens 2 races. Voor de competitie moeten alle wagens op de testbank. Ze moeten allemaal dezelfde waardes hebben. Wanneer een wagen een te hoog vermogen heeft, wordt die afgekeurd en zal zich opnieuw moeten aanbieden om te mogen starten. Het verschil kan dus enkel gemaakt worden door de racepiloot, en een beetje door de keuze bandenspanning of ophanging.

Sponsoring

Wat wij Tim in elk geval toewensen. Wij kijken al uit naar een geslaagde doorstart in de Belcar races! (rob)

Van cross tot cup Rallycross

DHM: Hoe ver reiken je sportieve ambities?

De kans is klein dat je als piloot wordt opgemerkt. Kenners vertellen wel dat ik talent heb.

Ik maakte dit jaar de overstap naar het circuit racen en in mijn eerste seizoen in 2020 ben ik hierin Rookie kampioen geworden. Er waren 6 nieuwkomers. Ik werd 5de in het algemeen kampioenschap met 29 deelnemers. Dat was een prestatie boven de verwachtingen. Mijn ambitie in 2021 is om deze keer in de top 3 te eindigen op het einde van het seizoen…

Krijgt de kleine Seb ook de autosportmicrobe?

DHM: Wat kan je de sponsor aanbieden?

Naambekendheid, de stickers van de sponsor komen op de wagen. Ik maak YouTubefilmpjes, Facebook- en Instagramberichten waarin ze worden vermeld. En de sponsors kunnen een keertje meerijden op het circuit. Het zou geweldig zijn als zulke sponsoring er zou komen!

Bij rally was het rijden op asfalt en onverharde ondergrond. Bij het racen wordt er veel zuiverder gereden. Dat ligt me wel. Wanneer ik voldoende budget vind, heb ik de ambitie om Belcar te rijden, maar dan moet ik wel op zoek naar sponsors. Belcar is een endurance wedstrijd op het circuit van Zolder en Spa-Francorchamps. In die kringen wordt gesproken over 25.000 euro alsof het niks is. Ik zou al heel blij zijn met 10 sponsors die elk 300 euro zouden sponsoren. Wanneer ik dan zelf nog eens 1000 euro bijdraag, kan ik een seizoen zoals dit verder. Enkel wanneer ik meer of grotere sponsors zou vinden, kan ik mijn ambities weer bijstellen.

Rallycross gebeurt op een gesloten circuit van meestal 500 tot 1000 m lang, deels op asfalt en deels onverhard. Er rijden 4 tot 6 wagens tegelijk. Tijdens 3 races probeert de piloot om goede tijden neer te zetten om zich zo te kwalificeren voor de halve finales en finale.

Rally Een rally is een snelheidsrace met klassementsproeven over daarvoor afgesloten openbare wegen. De deelnemende wagens worden alleen de baan opgestuurd met een interval van 1 minuut. Geniet bij ons vooral bekendheid door de prestaties van onze landgenoot Thierry Neuville in het wereldkampioenschap rally.

SLK Cup Autoracen op het circuit in Zandvoort met een lengte van 4.259 km en 15 bochten.

Het betreft een snelheidswedstrijd (zoals in de Formule 1). Bij de SLK Cup gebeurt dit met allemaal met een gelijkaardige wagen, de Mercedes SLK.

APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND. -

67

112

NOODNUMMER

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

SAM VAN DIJCK Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar

POLITIE

101

samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN vanaf 18 uur tot 8 uur 's morgens én tijdens het weekend

014 410 410

TANDARTSEN zaterdagen, zondagen en feestdagen

090 33 99 69

THUI S V E RP L E G IN G WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02.

DE VOORZORG, 24/24 uur: tel. 014 40 92 44.

WACHTDIENST Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: tel 014 40 50 13 Bogers Erika 0479 45 90 78

Zelfstandige verpleegkundigen Adams Lieve Aernouts Anke Bartholomeeusen Liesbeth Bastijns Tine Bevers Lena Christianen Anke De Busser Edith de Jong Pascalle Dirks Els Geerts Inge Geerts Lia Jansen Laura Koyen Els Krols Anja Lambregts Linda Leys Nele Machielsen Kim Roefs Bianca Rombouts Kristel Rombouts Kristien Segers Nele Spannenburg Anke Tomby Hella van Bavel Bowy Van Der Eycken Inne Van Gastel Katrien Van Leuven Leen Van Otten Heidi Verheyen Kathleen

0479 43 53 89 0479 34 68 03 0474 38 25 23 0472 73 16 05 0493 15 16 65 0472 57 07 81 0477 17 58 06 0473 31 15 79 0474 36 08 84 0478 64 81 61 0498 64 53 80 0474 60 89 06 0476 43 07 55 0495 23 02 43 0476 94 31 15 0499 29 77 86 0477 81 27 61 0493 02 04 19 0474 26 14 41 0477 04 41 40 0494 92 32 27 0478 38 96 94 0478 42 08 13 0497 15 92 09 0478 23 52 89 0468 12 64 26 0479 50 98 05 0486 37 45 27 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen Christiaensen Nathalie

68

0494 86 93 84

- APRIL 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

WACHTDIENST APOTHEKERS 090 39 90 00 (1.50 euro per minuut)

www.apotheek.be

www.demaand.be _ REDACTIE _

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“ Kris Voeten”

Koekhoven 5 2310 Rijkevorsel www.krisvoeten.be

Gsm. 0495 57 48 52 Tel. 03 314 09 04 info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz...

Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag: 10 - 12u / ma, di, wo en feestdagen gesloten

INHOUD APRIL Column . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Studio 27, een succesverhaal . . . . . . . . . . . . . . 3 Een nieuwe toekomst voor Highstreet . . . . . 9 Vanuit het stadhuis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 Skype met Bram Jansen in China . . . . . . . . . 15 Het hemelwaterbeleid in Hoogstraten . . . . 19

redactie@demaand.be

Het verhaal van 55.000 landlopers online . 23

_ DORPSNIEUWS _

Hilde Verbreuken 20 jaar radio-actief . . . . . 24

hoogstraten@demaand.be meer@demaand.be meerle@demaand.be

Hoe zou het zijn met Ruben Tilburgs? . . . . . 29 Hazenweg, de straat in De Maand . . . . . . . . 33 Pater De Clerck en pater Raskin . . . . . . . . . . . 35 De natte droom van Hoogstraten . . . . . . . . . 38

meersel-dreef@demaand.be

DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40

minderhout@demaand.be

DORPSNIEUWS – Hoogstraten . . . . . . . . . . . . 46

wortel@demaand.be

DORPSNIEUWS – Meer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51

_ SPORTNIEUWS _

DORPSNIEUWS - Meerle . . . . . . . . . . . . . . . . . 54

sport@demaand.be

DORPSNIEUWS – Meersel-Dreef . . . . . . . . . . 55

_ ABONNEMENTEN _

DORPSNIEUWS – Minderhout . . . . . . . . . . . . 58

abonnementen@demaand.be

Woord van De Maand . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59

_ ADVERTENTIES _

DORPSNIEUWS – Wortel . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60

advertenties@demaand.be

SPORT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62 Wachtdiensten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

De volgende uitgave van de Hoogstraatse Maand verschijnt op de

donderdag 29 april Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op

DINSDAG 13 APRIL redactie@demaand.be De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten