april 2011 - De Hoogstraatse Maand

COLUMN

Hopen op Poolse paters

Schrijver Louis Van Dievel schreef een boek over Roger Van Gheluwe. Een interview daarover bracht hem naar Meersel-Dreef. Op zijn blog op de website van de VRT schreef hij er volgend mooi stukje over.

Ik weet waar Meersel-Dreef ligt, want ik ben er in januari nog geweest ten behoeve van het boekenprogramma van de regionale zender RTV. Het is een fraaie dreef die begint in the middle of nowhere, op grondgebied Hoogstraten, en eindigt in Nederland. Ze mag zich beroemen op haar ligging: het meest noordelijke punt van België. Er ligt een kapucijnenklooster in Meersel-Dreef, en een bedevaartsoord dat Mariapark heet. De jongedame van het boekenprogramma ‘Bladwijzer’ had een goede band met de paters Kapucijnen, want ze had er in een niet zo ver verleden een reportage over gemaakt die in de smaak was gevallen.

Wij waren daar om over mijn boek ‘Ik noem Roger’ te praten en het decor moest ‘kerkelijk’

zijn, als u begrijpt wat ik bedoel. Maar het leukste was de babbel die we in de kloosterkerk hadden met een van de vier resterende paters/broeders, een kwiek kereltje (1m50) van rond de tachtig. De energie en de vrolijkheid en de levenslust die hij uitstraalde… Toch had de pater zorgen: er was geen opvolging. Als het klooster wilde blijven bestaan - wat iedereen daar hoopt - dan moet er nieuw (pater/broeder-) bloed komen.

De overheid van de orde was versterking gaan zoeken in Polen, waar blijkbaar een “wervingsreserve” bestaat, als ik het zo oneerbiedig mag uitdrukken. Vier Poolse paters volgden in Antwerpen een spoedcursus Nederlands. En als die cursus met vrucht voltooid was, hoopte de kleine

pater, dan zouden er misschien twee van die Polen naar Meersel-Dreef komen. Ze waren al op verkenning geweest, en het was meegevallen. Maar het zou even goed kunnen dat de Poolse paters naar de Westhoek werden gestuurd, want daar was ook een klooster dat om paters verlegen zat.

U zult het misschien niet geloven, maar ik heb, samen met de maakster van ‘Bladwijzer’, in stilte geduimd voor Meersel-Dreef en zelfs een kaars aangestoken. Een halve euro is geen geld voor andermans geluk.

‘Ik noem Roger’ van Louis Van Dievel verscheen bij uitgeverij Vrijdag. Met dank aan Louis Van Dievel voor de toestemming tot opname in DHM. www.dievel.be

EERSTE STEENLEGGING WOONZORGCENTRUM

Na tien jaar voorbereiding, met veel vallen en opstaan, werd op vrijdag 4 maart de eerste steen gelegd van het nieuw woonzorgcentrum. Wij luisterden naar de toespraken van OCMW voorzitter Jef Van Looy en minister Jo Vandeurzen en brengen verslag uit op blz. 23.

Van Hoogstraten tot Venetië

Vanaf 2 april stelt Pol Matthé in het kader van EXPOrt (project van de Warande) tentoon in het Stedelijk Museum op het Hoogstraatse Begijnhof. Hij gaat er ‘linkshandig’ aan de slag met het archief van Ost. Net nu de voorbereidingen voor deze tentoonstelling in volle gang zijn, kreeg hij de bevestiging dat hij dit jaar aanwezig zal zijn in wat de grootste kunsttentoonstelling van Europa is: de Biënnale van Venetië. Veel landgenoten zal je daar niet terugvinden onder de kunstenaars. Twee redenen om Pol Matthé eens voor onze microfoon te halen en te vragen naar het hoe en het waarom.

DHM: Wie is Pol Matthé? Er zullen een aantal mensen zijn die me wel kennen, hoewel ik al een tijdje weg ben uit de streek. Tot mijn achttiende woonde ik bij mijn ouders in Wortel. De laatste twee jaar van mijn middelbare school heb ik aan het Sint-Pieters Instituut in Turnhout gestudeerd en ook de middelbare avondopleiding aan het IKO gevolgd. Eigenlijk wou ik onder impuls van mijn vriend Thomas Martens (zoon van Frie en Jef Martens) naar de kunsthumaniora, maar thuis hebben ze dat zachtjes afgehouden. Ze hebben me ervan overtuigd dat ik evengoed met een ASO-diploma naar de kunstacademie kon.

DHM: Was het toen al duidelijk dat je voor een kunstopleiding zou kiezen? Het gevoel was er zeker. Niks duidelijk omlijnd. Maar ik zag de gretigheid waarmee Thomas studeerde aan de Academie van Gent. Tijdens de vakantieperiodes ging ik ook regelmatig met mijn broers en hun muziekgroep, White Circle Crime Club, wekenlang op tour door Europa. ‘s Avonds waren er de optredens, maar overdag hadden we ook veel vrije tijd. Die gebruikten we om de steden waar we kwamen te bezoeken: tentoonstellingen, architectuur, musea, enz. Dat hebben we van thuis meegekregen, we zijn grootgebracht met aandacht voor cultuur, in de breedste zin van het woord.

DHM: Het was dus in opdracht? Nee toch niet. Niet dat we geen feestjes bouwden, maar we waren streng genoeg voor onszelf om ’s anderendaags nog buiten te komen. Omdat we ons bewust waren van de unieke situatie die we meemaakten. Het zou zonde geweest zijn om op zoveel plaatsen te komen en er niet van te profiteren. Op deze manier hebben we ook heel veel boeiende mensen ontmoet.

DHM: Een kunstopleiding dus. Na mijn middelbare trok ik naar Gent om er fo-

tografie te gaan studeren. Waarom fotografie?

Daar ben ik mee groot geworden. Ik in de kleine donkere kamer van ons vake. (vader Jos Matthé was jarenlang één van de huisfotografen van de Hoogstraatse Gazet / Maand – red;). Omdat ik nog klein was, kon ik niet alles zien en begrijpen, maar het was wel magisch. De negatieven die na een zorgvuldig uitgevoerd ontwikkelproces te drogen hingen. Het belicht fotopapier in de baden waar langzaam een beeld op verscheen. En er was ook een kist. Vol met ongesorteerde foto’s van ons vake. Als een echte schatkist: familiefoto’s, foto’s voor de gazet, oude en nieuwe foto’s, kleur en zwart-wit, groot en klein. Ik kon er uren in zitten snuisteren en kijken. In het middelbaar knipte ik ook veel foto’s uit de kranten die ik zorgvuldig bewaarde. Vooral uit de krant De Morgen, die destijds toonaangevend was op dat gebied. Stefaan Van Fleteren, Tim Dirven, Filip Claus, die generatie.

Drie maanden ben ik in Gent gebleven. Vele van de genoemde bekende fotografen hebben daar trouwens gestudeerd. En hoewel zij een grote inspiratie waren voor mij, voelde ik me er niet op mijn plaats.

De opleiding was op ‘journalistieke fotografie’ gericht en ik was snel tot het inzicht gekomen dat ik andere dingen in mijn hoofd had, niet zo eng gekaderd. Ik wilde meer dingen doen met fotografie, met andere kunstvormen.

Toen ben ik alsnog overgeschakeld naar de academie van Antwerpen. Deze verhuis was niet louter inhoudelijk.

Ik wou ook in Gent studeren omdat mijn vriend Thomas daar was. Hij studeerde er beeldhouwen aan de Academie. Maar tijdens de zomer van 2001 verongelukte hij jammerlijk toen we samen aan het werk waren op de Antilliaanse Feesten. Ik voelde me in Gent toen heel alleen. Het gemis was groot, en dat is het tot op vandaag nog steeds. Mijn ouders en mijn oudste

broer hebben me zachtjes in de richting van een verhuis naar Antwerpen geduwd. Dat bleek een goede beslissing.

DHM: In Antwerpen was het anders?

De maanden in Gent waren niet verloren, want de eerste periode lopen de opleidingen toch grotendeels gelijk. Maar in de Academie van Antwerpen kon ik tegelijk meer mijn eigen ding doen. Je kreeg er meer ruimte, dus ik kon er mijn ei kwijt. Wat dat ei ook zou zijn. Je kreeg er een technische opleiding, je leerde kijken als fotograaf en foto’s afwerken. In mijn jaren waren dat hoofdzakelijk de traditionele technieken, digitaal stond nog in de kinderschoenen en werd maar zijdelings aangeraakt.

Biografie

Pol Matthé (°1982) leeft en werk in Antwerpen. Na zijn studies aan de Academie van Schone Kunsten in Antwerpen werkte hij continu aan situatie-specifieke tentoonstellingen en performances, projecten en residenties in België en in het buitenland.

Hij realiseerde solo projecten zoals Z klemmt F verleimt in de Galerie der Dialekt Kunstverein in Stuttgart (Duitsland, 2010), Z Lastic Erstellt in Lokaal01 in Antwerpen (België, 2009), En quête des Messieurs Pancarte (Venetië, 2003-2007) en was artist-in-residence bij Progetto Diogene in Turijn (Italië, 2010) en in de Academy of Fine Arts in Tianjin (China, 2007). Hij nam deel aan groepstentoonstellingen zoals de Antwerp Sculpture Show (2009), The Big Szpilman (2009), Small Stuff Three (Meeting Bernd Lohaus) (2007). Recentelijk maakte hij met zijn eigen Z Forlag uitgeverij (opgericht in 2004) de krant Fluttuante (ZF 005, 2010) en het kunstenaarsboek Overlaps & Interchanges (ZF 007, 2010).

Hij werkt steeds met een focus op fysieke en actieve situaties. Het proces en de sporen van deze praktijk worden telkens genoteerd, gedocumenteerd en verder uitgewerkt. Zijn persoonlijk archief maakt deel uit van zijn werk: www.zeichnungsfreistelle.org.

DHM: Werkte het in die nieuwe omgeving? Er zaten in de Academie ook heel wat mensen die ouder waren dan ik, die al veel beter wisten wat ze wilden en dat werkte heel inspirerend. Vaast Colson bijvoorbeeld, die maakte als student Schilderkunst al heel straf werk. Dat sprak mij geweldig aan. En uiteraard ook enkele uitstekende docenten waar ik heel veel aan had. Zoals Hugo Roelandt, één van de eerste performance-kunstenaars in België. Ik had veel gesprekken met hem, vooral ’s avonds als ik nog in de school zat te werken. Er ging een hele wereld voor mij open. En ook Jan Carlier … Alle culturele televisieprogramma’s nam hij op. Eender op welke zender. Werkelijk alles. Hij had thuis een enorme verzameling. Elke week selecteerde hij iets en toonde ons dat tijdens de les. Nadien discussieerden we daarover. Soms viel er niets over te zeggen, en was het snel gedaan. Maar dikwijls waren dat heel boeiende gesprekken. Ik vroeg hem meer en meer om nog extra materiaal mee te brengen, ik kon er niet genoeg van krijgen. Zo kreeg ik een heel breed scala van de beeldcultuur voorgeschoteld, gaande van de Schotse kunstenaar Andy Goldsworthy die werk maakte in de natuur, met materiaal en kleuren die hij ter plekke verzamelde en die dus vanzelf ook weer verdwenen, tot bv de beeldcultuur van het naziregime (waar we natuurlijk niets mee te maken wilden hebben). Heel uiteenlopend, en vaak heel intensief. Enfin, de laatste twee jaar was ik

met veel meer dingen bezig dan de traditionele fotografie. Op het einde van de Academie had ik het gevoel dat het dàt was wat ik wilde doen. Mijn afstudeerproject bestond uit vier tafels en vier stoelen, met schuurpapier bekleed, die ik in de ruimte verplaatste en gebruikte, elke dag opnieuw. Maar het had er dus wel mee te maken, met beeldvorming.

DHM: Hoe zoekt een kunstenaar werk? Je moet blijven werken. Want ze komen je niet zomaar uitnodigen omdat je toevallig aan de Academie hebt gestudeerd. Je moet proberen zoveel mogelijk naar buiten te komen, zeker ook op eigen initiatief. Na mijn studies kreeg ik een beurs van de Stichting Mathilde-Horlait Dapsens (een mecenaat voor zowel artistieke als medische opleidingen), waarmee ik een kleine atelier kon huren in Berchem en ongeveer een jaar aan de slag kon om verder te werken. Een stimulans, een plaats voor de verschillende spullen die ik in de loop van de jaren verzameld had. Geen evidente keuze, want buiten die beurs had ik niets, zelfs geen vaste woonplek. Ik sliep soms in het atelier en er was ook m’n vriendin en haar zus waar ik terecht kon. Zij snapte wat ik wou doen. Ook dat is verre van evident. Ik bleef op tour gaan met de muziekgroep van mijn broers. Ik werkte ook veel met andere mensen samen. Vooral met Vaast Colson, die ondertussen een flinke reputatie had binnen de kunstwereld, maar die ikzelf al langer kende van op optredens. Op een gegeven moment begonnen we samen te werken aan projecten: gekke dingen, ernstige dingen, soms van één dag of één nacht. Op verwachte en onverwachte plaatsen. Heel uiteenlopend. Ik heb enorm veel van hem geleerd.

Conceptuele kunst

DHM: Kan je daar van leven?

Als je als kunstenaar aan de slag wil, moet je je leven daar naar organiseren. Eerst met de beurs na mijn studie, later kreeg ik nog drie maal een werkbeurs van de Vlaamse Gemeenschap. Ervan leven is moeilijk, maar het is een stimulans om te blijven werken en ermee naar buiten te komen. Het is ook een keuze. Door op tour gaan of in het buitenland een tentoonstelling op te bouwen, kwam ik op een goedkope manier op enorm veel plaatsen, in heel interessante situaties terecht. Dat ben ik blijven doen tot de laatste tour in 2009, want het overlapte steeds meer met het werk dat ik had, met lopende en komende projecten.

DHM: Hoe kom je dan uiteindelijk aan de bak?

Dat hangt af van hoe je opgemerkt wordt. Soms wordt je uitgenodigd om aan iets mee te doen. Dat kan iets van één dag zijn, maar ook langere tentoonstellingen. Of iets in een galerij. Voor mij is het allemaal even belangrijk. In het begin ben je blij met elke uitnodiging, gaandeweg begon ik te selecteren. Mijn werk is immers niet van die aard dat er een verzameling kunstvoorwerpen klaarligt, die je telkens weer kan tonen. Eerder een grote werkbak, met allerlei voorwerpen, een archief aan beeldmateriaal, notities die ik kan gebruiken. Ja, de vergelijking met de kist van ons vake is misschien niet helemaal onterecht, maar dan beter gesorteerd. Ik heb wel een aantal werken, maar het is ‘situatie-specifiek’ werk. In de zin dat het altijd gerelateerd is aan een bepaald project of tentoonstelling. Het is nooit eindig, wel oneindig. Er zijn een aantal werken die langer meegaan en af en toe eens opduiken, soms ook in een andere context. Ik ben sowieso een verzamelaar, ik kan weinig dingen weggooien.

Voor een conceptuele kunstenaar is zijn kunstwerk primair bedoeld als een uitdaging van het intellect. Een conceptueel kunstwerk hoeft in dat licht dus niet mooi te zijn en een conceptueel kunstwerk hoeft niet eens een object te zijn of tastbaar te zijn. Sol Lewitt legde in 1967 uit dat hij begon met een idee, een concept, in plaats van met een vorm. Het idee is de machine die het kunstwerk maakt.

Taal speelt vaak een belangrijke rol in een conceptueel kunstwerk. Joseph Kosuth liet met zijn kunstwerk One and three chairs (1965), drie ideeën van een stoel zien: Een foto van een stoel, een stoel zelf en een op papier groot gedrukte definitie uit een woordenboek van een stoel. Bij conceptuele kunst kan het gaan om een streven kunst te bevrijden uit haar traditionele bindingen, zodat kunst en leven een eenheid zouden gaan vormen en de barrières tussen de verschillende disciplines opgedoekt worden.

De Fransman Marcel Duchamp wordt wel gezien als het eerste grote voorbeeld van een conceptueel kunstenaar.

In 1952 hield John Cage aan het Black Mountains College een opmerkelijke lezing bovenop een hoge ladder, waarbij lange willekeurige onderbrekingen opgevuld werden met stilte, met muziek, met poëzie en met dans.

De Duitser Joseph Beuys maakte furore met performances en installaties. Zijn credo luidde kunst is identiek aan het leven zelf. Hij maakte werken met dikwijls wonderlijk transcendentale parabetekenissen.

Voor België zijn Marcel Broodthaers en de vroege Danny Matthys belangrijke figuren. (bron: Wikipedia)

DHM: Hoe regel je dat praktisch? Hier, in het magazijngedeelte dat wij nu aan het verbouwen zijn, zit al een hele hoop materiaal, en de kelder van de plaats waar we voorlopig nog wonen zit propvol. En dan is er ook nog de boerderij van de grootouders van Britt. De vader van Britt zegt nu al dat het hier snel te klein zal zijn.

Af en toe is er werk van mij te koop, zoals de windman-sculptuur die ik voor een tentoonstellingsproject op de Gedempte Zuiderdokken in Antwerpen maakte. Maar dat werk leende zich daartoe, het maakte deel uit van de internationale groepstentoonstelling ‘Antwerp Sculpture Show’. Maar het is nooit mijn doel om werk te maken enkel om te verkopen. Veel van mijn werk leent zich daar veel minder toe, het hangt af van tijd en ruimte en omstandigheden. Het is een complex samenspel.

DHM: Hoe kan je met je werk dan je kost verdienen?

Dat is niet simpel. Als ik niet aan projecten werk waarvoor ik betaald wordt, dan moet ik uiteraard m’n plan trekken. Dat is niet ideaal, maar het is de keiharde realiteit. Zij die voltijds van hun kunst kunnen leven, zijn eerder zeldzaam. Ik heb altijd gezegd dat ik dit tegen mijn dertigste georganiseerd wil hebben. Dit gebouw is daar voor ons alvast één onderdeel van. Ook lesgeven is voor mij altijd een mogelijkheid geweest. Ik wil echter voldoende praktijkervaring hebben als kunstenaar om jonge gasten tenminste meer te kunnen meegeven dan een opleiding. Veel kunstenaars kiezen voor deze combinatie. Het idee van de bohemien-kunstenaar is flauwekul en niet aan mij besteed. Om als beeldend

kunstenaar te leven en te overleven, moet je goed georganiseerd zijn. Vergelijk het met een kleine zelfstandige.

DHM: Je partner heeft ook een creatieve job? Klopt, zij werkt als artistieke rechterhand en productieverantwoordelijke voor modeontwerper Tim Van Steenbergen (zelf afkomstig uit Beerse). Hij zegt altijd dat Britt de vrouw achter Tim Van Steenbergen is. Zij werkt daar al een aantal jaren. Haar job maakt het voor mij ook mogelijk om mijn werk te doen. Ze begrijpt wat ik doe, hoe dit samen valt met wie en wat ik ben. Ook zij heeft een veeleisende job, ze werkt continu. Dat is eigen aan de modesector en een creatief bedrijf. Ik passeer ook regelmatig in de atelier. Ik vind die kruisbestuiving interessant.

DHM: Zijn er eigenlijk veel budgetten voor de projecten waar jij je in beweegt?

Dat hangt ervan af, het is en blijft uiteraard iets in de marge. Vaak gaat het grootste deel van het budget naar productiekosten en blijft er weinig over als verloning. Je bent binnen cultuur voor een groot deel aangewezen op subsidies, hetzij rechtstreeks als werkbeurs of via de organisaties waar je mee samenwerkt. Zoals in het geval van De Warande, die voor hun werkingsmiddelen deel uitmaken van de provincie Antwerpen. Als kunstenaar heb je een eerder egoïstische werking, dus ben je logischerwijze op jezelf aangewezen qua organisatie en communicatie.

DHM: Hoe raak je aan projecten, hoe word je uitgenodigd?

Hoe dat in zijn werk gaat, daar bestaat geen eenduidig antwoord op. Dat is een samengaan van

Ost Keep The Raft Lean

Op gezamenlijke vraag van de Warande in Turnhout en het Stedelijk Museum van Hoogstraten realiseert Pol Matthé (1982) een tentoonstelling in wat ooit het Alfred Ostmuseum was.

Als kunstenaar stond Alfred Ost (18841945) bekend om zijn virtuoze dierentekeningen en volkse kermis- en bedevaarttaferelen, maar hij had een excentrieke persoonlijkheid die vooral in zijn zelfgeschreven pamfletten duidelijk naar voor kwam. Na de naamsverandering vond het Ost-archief, dat bestaat uit een groot aantal tekeningen, grafiek, notitieboeken en documenten, onderdak in het Stedelijk Museum. Pol Matthé is zelf afkomstig uit Wortel. Hij kende het Begijnhof en het Stedelijk Museum als plek en ook het werk van Alfred Ost. Gedurende de voorbije maanden heeft hij met het Ost-archief gewerkt. Doorheen de zoektocht maakte hij kennis met Alfred Ost als mens en kunstenaar, en ook met zijn manier van werken. Het is deze ontmoeting die Pol Matthé in de tentoonstelling Ost Keep The Raft Lean tastbaar wil maken vanuit zijn eigen praktijk als kunstenaar.

verschillende factoren die je niet altijd zelf in de hand hebt. Zichtbaarheid is een belangrijke factor. Een gezond netwerk opbouwen en het goed onderhouden, ook met collega-kunstenaars. En ja, in de eerste plaats door goed werk te maken. Ik ben na mijn opleiding bijv. met nog dertig

andere Europese kunstenaars uitgenodigd voor een tentoonstellingsplatform in Zürich (Zwitserland). Dat was begin 2007, en eind vorig jaar was de hoofdcurator van dit museum in Antwerpen. Hij contacteerde me om op atelierbezoek te komen. Zo hebben we een paar uur samengezeten en gesproken over m’n werk van de voorbije jaren. Hij was destijds blijkbaar geboeid door één van mijn werken. Dat is belangrijk. Alleen zo bouw je een netwerk op. Hij vraagt me ook om hem op de hoogte te houden van alles wat ik doe. Ik zorg er vooral voor dat alles goed georganiseerd blijft, dat ik het archief van m’n werk en projecten zorgvuldig bijhoud. Zodat op het ogenblik van de uitnodiging voor de Biënnale van Venetië, alles gewoonweg klaarzit.

DHM: Je gaat dus naar Venetië?

Ja, het is zopas bevestigd. De Biënnale van Venetië bestaat uit de officiële paviljoenen voorbehouden aan de landen, zoals bijv. het Belgisch Paviljoen. Daarnaast zijn er een tiental projecten onder de noemer ‘Collateral Events’. Ik neem deel aan één van deze projecten, op initiatief van een Nederlands-Brabantse organisatie, die ook in Antwerpen een tak hebben. Ze hebben mij en zes Nederlandse kunstenaars uitgekozen. De Biënnale van Venetië is samen met Documenta in Kassel het grootste evenement voor hedendaagse kunst in Europa. Ik besef dat het een unieke kans is. Ik word er heel enthousiast van. Het betekent dat er hard zal moeten gewerkt worden de

DE WERELD VAN

komende maanden. Het overlapt voor een deel het project in het Stedelijk Museum van Hoogstraten. En ook de afwerking van ons huis hier zal noodgedwongen nog even moeten wachten.

DHM: Ost en de linkshandige Pol Matthé Op uitnodiging van de Warande ben ik gevraagd om in het Stedelijk Museum van Hoogstraten tentoon te stellen in het kader van EXPOrt (reeks tentoonstellingen buiten de Warande die momenteel verbouwd wordt – red).

De programmacoördinator van de Warande, Annelies Nagels, gaf aan dat het interessant kon zijn om met de werken van Ost aan de slag te gaan. Het Stedelijk Museum is immers bezitter en bewaarder van een grote Ost-collectie en heeft zich tot taak gesteld daar op regelmatige tijdstippen mee naar buiten te komen.

Ik ken het Begijnhof natuurlijk als plek, ik heb er zelfs vroeger nog vakantiewerk gedaan bij een aannemer tijdens de restauratie. Maar het zal de eerste keer zijn dat ik in deze streek tentoonstel sinds ik afgestudeerd ben.

DHM: Ost en Matthé, geen evidente combinatie

Klopt, het is voor mij ook allesbehalve evident. Ik kende het werk van Alfred Ost eerder oppervlakkig. Ter voorbereiding heb ik aan de mensen van het Stedelijk Museum gevraagd om alles wat ze hebben van Ost bijeen te brengen. Vervolgens heb

ik de voorbije maanden met dit archief gewerkt. Ost was een speciale man. Uit zijn archief stelde ik vast dat alles wat hij deed zijn kunstenaarschap ademde. De schilderijen en tekeningen zijn daar maar één onderdeel van. Ter illustratie; hij had indertijd aan zijn vriend en kleermaker Carette gevraagd of hij de zakken van zijn broeken dieper kon maken, zodat zijn schriften en Chinese inkt er in pasten. Zodat hij altijd klaar was om aan de slag te gaan. Hij schetste en tekende ook met een timmermanspotlood. In de tijd toen hij leraar was in een lagere school in Borgerhout tekende hij zelfs regelmatig de borden van alle klassen vol, nog voor de lessen begonnen. Hij is ook tot driemaal toe begonnen met het bouwen van een volksmuseum in Antwerpen, niet alleen voor zijn eigen werk maar ook voor andere kunstenaars, en om er lezingen te laten plaatsvinden. Hij probeerde zich te organiseren, misschien ook uit noodzaak, omdat hij toen niet altijd de aandacht kreeg die hij voor ogen had.

De tentoonstelling bestaat erin deze ontmoeting met Alfred Ost voelbaar te maken. Dat is niet evident, dat houdt sowieso een didactische benadering in.

Er komt slechts één bestaand werk in de tentoonstelling te hangen. En ook het gebouw van het Stedelijk Museum als erfgoed is een gegeven. Ik kan er niet zomaar in beginnen breken, hé. Ik ben benieuwd wat het gaat geven.

DHM: Wij ook ! (jaf)

Deel 9 – Norbertinessen ‘in ballingschap’ in Hoogstraten

Tussen 1914 en 1924 was het kasteel van Hoogstraten ook een toevluchtsoord voor 80 zusters norbertinessen met hun meer dan 500 ‘krankzinnigen’; nu spreken we over psychiatrische patïënten. Dit heeft de bevolking niet onberoerd gelaten. Hulp werd geboden en jonge vrouwen zagen in hun aanwezigheid een bron van geestelijke roeping. Nieuwe novicen uit Hoogstraten en omgeving meldden zich aan.

Wie waren ze?

Daarvoor moeten we teruggaan tot de eerste helft van de 16e eeuw in Oisterwijk, Nederland. Daar hadden enkele vrome vrouwen zich in een ‘Maagdenhuis’ verenigd in een seculiere gemeenschap. Door protestantse druk vreesden ze

nieuwe statuten en de aangepaste regel goed. Voortaan werden de zusters erkend als een actieve diocesane congregatie: de zusters van de H. Norbertus, norbertinessen, ook wel norbertienen genoemd. De naam ‘Convent van Betlehem’ bleef van oudsher behouden.

De ‘Grote Oorlog’ (1914-’18) bracht hen nood-

voor hun voortbestaan en daarom werden in 1652 vijf zusters naar Duffel gestuurd. Daar boden ze onder meer hulp bij de verzorging van pestlijders. Door de verwarring rond hun semireligieuze status bleven ze zelfstandig. Tot 1750 deden ze zich voor als begijnen en droegen ze ook hun habijt. Ze maakten in de Oostenrijkse tijd en tijdens de Franse revolutie (laatste kwart van de 18de eeuw) handig gebruik van deze onduidelijkheid om aan de maatregelen tegen kloosters te ontsnappen. Vanaf 1790 namen de zusters geesteszieke vrouwen op en werden ze een hospitaalcongregatie. In het Verenigd Koninkrijk verwierven ze in 1821 de goedkeuring als gasthuiszusters, maar nog altijd gebaseerd op begijnhofstatuten. Waren ze nu begijnen, geestelijke dochters, gasthuiszusters of nog wat anders? Door hun keuze voor de verzorging van geesteszieken en onderwijs konden ze steeds overleven. Pas in 1871 keurde kardinaal Dechamps de Groepsfoto van de zusters met de novicen.

Eén van de zusters schreef een afscheidsgedicht.

Bij het vertrek uit Hoogstraten

Nu vaarwel, geliefd Hoogstraten Wij voor altijd u verlaten

En mijnheer de Directeur

Stak den sleutel op de deur.

O, dat Huis, die lindendreven!

’n Stukske ziel is er gebleven Nog een wenk en nog een groet Wijl het week wordt in ’t gemoed.

Groet en dank aan alle vrienden, Die ons ’t leven deden vinden. Maar zoo aangenaam en goed, U te herdenken blijft ons zoet!

gedwongen tien jaar lang naar het kasteel van Hoogstraten, in dit geval letterlijk op te vatten als ‘Toevluchtsoord’.

Wie zijn ze nu?

Het succes van het Convent van Betlehem wordt het best samengevat in enkele cijfers en feiten. In 1927 waren er 140 zusters. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog (1940-’45) verbleven er in Duffel en St.-Antonius 2600 patiënten. Op het hoogtepunt in 1964 was het aantal zusters, postulanten en novicen uitgegroeid tot 449 die instonden voor ongeveer 6000 mensen in zorg- en onderwijsinstellingen. Vanaf 1968 ontstonden verschillende vzw’s die later in een samenwerking met andere instellingen stapten. In 1998 ontstond de vzw

Handenarbeid van de zusters met geesteszieken.

KLOOSTERS EN KLOOSTERLINGEN

Emmaüs, die nu de grootste vrije ziekenhuisgroep in België vormt. Op de website van het Convent van Betlehem staat een historiek en een overzicht van de brede waaier aan activiteiten. Vandaag zijn er nog 154 zusters, van wie 100 in Duffel en 22 in St.-Antonius. De overigen zijn verdeeld over Bonheiden, Mechelen, OudTurnhout, Ranst en Merksplas.

De vlucht naar Hoogstraten

Duffel lag tussen de twee fortengordels van Antwerpen. In september 1914 werd het centrum van Duffel door de Duitse artillerie grondig verwoest, waarbij het klooster bijna volledig uitbrandde: 80 zusters en ongeveer 500 geesteszieken moesten een ander onderkomen zoeken. Met een goederentrein bereikten ze Antwerpen, waar werd overgestapt in een stoomtram met bestemming de rijkskolonie Merksplas.

Daar waren, zoals in het gasthuis, het seminarie en het kasteel van Hoogstraten, de zusters van O.-L.-Vrouw van VII Weeën werkzaam en die gaven aan hun collega-zusters uit Duffel opvang.

Vijf andere zusters van het Duffelse gods- en gasthuis waren met hun zieken, bejaarden en wezen

Het kasteel van Hoogstraten met kapel. ook op de dool. Eerst naar Borsbeek, toen naar Hoogstraten en daarna naar Wortel. Zij konden al in november 1914 terugkeren naar Duffel. De situatie in Merksplas bleek onhoudbaar te zijn. Op last van het ministerie van justitie konden

ze na zeven maanden verhuizen naar het kasteel in Hoogstraten. Het kasteel was nog ingenomen door colons, vluchtelingen en Duitsers en diende ontruimd te worden. De colons namen hun intrek in de magazijnen en werkhuizen. Om de nodige

KLOOSTERS EN KLOOSTERLINGEN

voorbereidingen te treffen gingen beurtelings enkele zusters naar Hoogstraten. Hun indrukken waren: ‘grootse gebouwen, een doolhof, waar geen uitkomst aan te vinden was, met vooral de akelige en schrikwekkende aanblik van vestingwater van 20 meter breedte’. Op 16 juni 1915 maakte een tram twee ritten tussen Merksplas en Hoogstraten om iedereen en alles over te brengen: 650 personen, waaronder 570 ‘krankzinnigen’, 70 zusters en 10 assistenten moesten zich aan de nieuwe omgeving aanpassen.

Dagboek

Zuster Isidora heeft over de hele periode een pakkend relaas geschreven. Als Maria Christina Swinnen was ze op 5 april 1896 in Neerpelt geboren, trad in het klooster op 8 december 1913 en overleed op 16 maart 1990. In een prachtig handschrift schrijft ze zeer gedetailleerd over de voedselprijzen, de rantsoenering en het dagelijkse leven in Hoogstraten onder Duitse bezetting. Ondanks alle beperkingen verliep het leven er toch redelijk vreedzaam.

De overledenen, zusters zowel als patiënten, werden op het kerkhof van Wortel begraven. Het stijgende aantal kruisen verontrustte de inwoners. In een brief vroeg het gemeentebestuur de doden elders te begraven. De oplossing kwam van de

1841 geboren, werd tot overste gekozen en bleef die functie uitoefenen tot aan haar dood in 1928. Ook het noviciaat was mee naar het kasteel verhuisd. De aanwezigheid van de zusters en de patiënten bracht meisjes van Hoogstraten en omgeving ertoe om te komen helpen en de zorgen te delen. Dit was ook een voedingsbron voor kloosterroepingen, 22 in totaal. Niet minder dan zeven jonge vrouwen van Hoogstraten en omgeving zijn tussen 1917 en 1924 ingetreden. De eerste was Anna Bruurs, zuster Majella. De anderen waren Elisa Horsten (zuster Augusta) uit Wortel, Josephina Snels (zuster Bernarda) uit Wortel, Catharina Adams (zuster Damiana) uit Hoogstraten, Maria Kleiren (zuster Marie) uit Meerle, Ludovica Verbreuken (zuster Gonzaga) uit Wortel en Catharina Geenen (zuster Stanislas). Later volgden nog 15 andere vrouwen uit de omgeving hun voorbeeld. Wellicht had zuster Majella Bruurs, die vanaf 1924 novicemeesteres was, daarin een grote invloed. Zij was na de algemene overste en de directeur de belangrijkste persoon in deze kloostergemeenschap. Zij bleef novicemeesteres tot aan haar overlijden in 1962.

Na de oorlog

In 1918 was de oorlog wel afgelopen, maar voor de patiënten was er nog geen nieuwe huisvesting. De gelegenheid deed zich pas voor in 1920 toen

Zusters met geesteszieken aan tafel.

burgemeester zelf. Hij had namelijk een eigendom, palende aan het kerkhof, en was bereid een gedeelte af te staan om het kerkhof te vergroten. In het kasteel vierde directeur Verhoeven zijn zilveren priesterjubileum. Ook moeder overste Anna (Plottier) werd er in de bloemen gezet voor haar diamanten kloosterjubileum. Zij was in

in St.-Antonius-Brecht een grote eigendom van 28 ha kon aangekocht worden. Zowel in Duffel als in St.-Antonius waren dan de bouwwerken in volle gang. Vanaf september 1924 begon de geleidelijke verhuis naar het nieuwe Bethaniënhuis. Op 12 november werden de laatste ‘woelige zieken’ overgebracht. In Duffel was in hetzelfde jaar

de heropbouw ingewijd. 164 patiënten keerden terug naar Duffel, de overigen verhuisden naar het Bethaniënhuis in Sint-Antonius.

De Gazet van Hoogstraten van 15 november 1924 schreef op de voorpagina onder de titel ‘Zij zijn van ons heengegaan’: ...’Weken lang, dag aan dag, reed de zware vrachtauto met huisgerief, meubelen, beddegoed hoogbeladen langs de rammelende steenwegen ... Verleden Woensdag de laatste afreis met specialen tram ... Wie, die het schouwspel zag, vergeet de aankomst van de ontredderde, sidderende vrouwen met hun ijle, starre ogen vol ontzetting! Onder het fluiten der duitsche bommen en den gloed van het brandende dorp waren zij ijlings gevlucht niet wetende waar naartoe ...’

Het verblijf in Hoogstraten heeft ook de zienswijze op de behandeling van geesteszieken drastisch veranderd. Vanuit de vroegere opsluiting kwamen de patiënten noodgedwongen meer in de buitenlucht, wat blijkbaar een zeer heilzame uitwerking had. (Leo Hermans)

Bronnen: J. Lauwerys; ‘Het Convent van Betlehem’ door Ruth Timmermans; het archief van het Convent van Betlehem in Duffel; Gazet van Hoogstraten.

Zuster Majella (Anna Bruurs), novicemeesteres.

VAN ONZE REPORTER TER PLAATSE

EEN BLIK ACHTER DE SCHERMEN VAN WORTEL KARNAVAL

We zullen het gezien hebben. Rio De Janeiro, met zijn bijna niets verhullende schonen. Venetië, met zijn prachtige en daarom wereldberoemde maskers. Rosenmontag in Kölle am Rhin, met zijn Blaue, Rote und Grüne Funken en hun Tanzmariechen. Oilst, met zijn Voil Janetten.

De grotere jongens in het jaarlijkse carnavalgebeuren.

Maar ook dichter bij huis, zij het natuurlijk wat kleinschaliger, heerst Koning Allaaf. Waar? Juist, bij de Maerkratten in Meersel-Dreef, en bij de Papboeren in Wortel. En zowat in alle grensgemeenten aan de Hollandse kant van de schreve.

Daarom…

Order der redactie ten onzent

Begeef u naar Wortel, en smijt daar uwe persoon in het karnavalsgewoel. Maar hou het netjes, maak De Hoogstraatse Maand niet ten schande. De grenzen u gesteld door uwen ouderdom zult gij niet verleggen. Een ernstige reportage over uw blik ‘achter’ de schermen dient de betrachting te zijn. Niet eentje er ‘vóór’. Want daar zal menig groen blaadje uw aandacht verslappen. De praalwagens in dergelijke stoeten worden immers niet met ouwe wijven volgeladen. En zit u niet te verpieteren aan de vraag naar de diepere roerselen die de mens ertoe leiden zo nu en dan het masker af te werpen. Of op te zetten. Laat dat over aan geleerde professoren, die daarvoor naar ’t school zijn geweest.

Met deze preek werden we de duistere nacht

ingestuurd. Eenzaam, enkel vergezeld als we waren door de prangende vraag hoe we toch niet risicoloze opdracht thuis zouden moeten gaan uitleggen. Maar wél ietwat getroost doordat we er ook nog Meersel-Dreef niet hoefden bij te nemen. Edoch, uitstel hoeft geen afstel te zijn. Allicht wordt er daar volgend jaar ook nog carne vale, het vlees vaarwel gezegd.

Den historiek

We schrijven 1972. De betreurde Frans Remeijsen is dirigent van de Wortelse fanfare. Maar hij cumuleert. Hij neemt er ook de functie van Prins Carnaval in Ulicoten nog bij. En dan is de link vlug gelegd.

Ook Wortel dus in dat jaar 1972 zijn carnaval. Met de eveneens betreurde Jan Horsten als Prins Jan I. Zetelend op de geleende prinsenwagen van Ulicoten, samen met hun ook geleende Raad van

Elf. Verder enkel authentieke Wortelse groepen, gevormd door gehuchten en verenigingen, en… het reuzenkoppel dat toen al, en nu nog altijd meeloopt. De afsluiter van toen, een carnavalsbal in de zaal van de meisjesschool.

Het spel zat daarmee op de wagen en Wortel Carnaval werd meegezogen in de vaart der volkeren. De parochiezaal (officieel , Trefpunt Wortel) was gebouwd en dus de zaal van de meisjesschool niet meer nodig. Dan parochiezaal te klein, dus tent erbij. Er werd ook over de grens en elders gekeken, en de Hollanders en die van elders keken naar Wortel. Dus gestage wederzijdse uitwisseling van groepen en wagens.

Vroeger was er ook nog jaarlijks een ‘Prinsenbal’. Maar daar is men geleidelijk aan van teruggekomen. Wederzijdse aanwezigheden leidden op den duur tot verplichtingen die niet vol te houden waren. Kunnen we volledig inkomen. En zo is ’t dus ongeveer gekomen, tot wat het nu dan is.

Prins Jan I (Horsten), de veel te vroeg overleden eerste prins carnaval

Een deel van de werkers die bezig waren met de inrichting van de tent met hun portret in de gazet. Sorry voor al die anderen die toen niet aanwezig waren.

Structuur, of misschien niet

De rode draad die doorheen het ganse verhaal van Wortel Carnaval loopt, wordt voor 200% geweven door de Wortelse fanfare. Een oneerbiedige benaming voor wat thans voluit heet: de ‘Koninklijke Fanfare Brassband St. Jan Baptist Wortel’. Enkel bestuur en spelende leden van de band, samen met hun familieleden, kennissen en nog een stelletje andere zotten trekken zonder meer het gehele gebeuren. Wat wil zeggen dat de voorzitter van de band, Dave Onincx, ondervoorzitter Frans Van Boxel, penningmeester en secretaris Rene Beyens en de bestuursleden Rob Goris en Leen Janssen ook voor bestuur spelen van de feitelijk niet bestaande carnavalsvereniging.

Alles bijeen dus een club van zowat 40 à 50 mensen die ervoor zorgen dat de lol niet op kan. En voorzitter Dave stond erop dat we dat bij voortduring zouden willen vermelden. Zo van die vele handen die het werk licht maken, en andere van die waarheden. Bij deze dus Dave. Wat niet anders kan, en na enig aandringen kwamen we dat ook te weten, iets of wat hiërarchische structuur is er uiteraard wél. Een hele tijd werd de kar getrokken door voorzitterJef Meyvis, maar bij diens aftreden in 2008 trad een duoviraat aan. Voorzitter Dave Onincx die het administratieve en beheersmatige naar zich toetrok. Ondervoorzitter Frans Van Boxel (een Hollander trouwens, maar volledig geïntegreerd) die tracht stoet en Raad Van Elf in goede banen te leidenwaar ie het meeste last mee heeft, stoet of Raad, werd er niet bij verteld -. En, ter aanvulling niet te vergeten Frans Vriens, die zich beijvert in het logistieke. Tent rechtzetten, en de dingen die daar allemaal mee te maken hebben.

In actie

Schieten voorzitter en ondervoorzitter vanaf begin september. Vergunningsaanvragen, verzekering, security, hulpdiensten, Sabam en billijke vergoeding, prijsaanvragen voor de tent, toiletten, hekkens zijn een eerste zorg. En de eerste contacten worden gelegd met de mogelijk deelnemende buitendorpse praalwagens. ’t Is te zeggen, met de bezitters ervan natuurlijk. Vroeger werd hiervoor een inschrijvingsavond georganiseerd, maar vandaag is er e-mail, facebook, twitter en nog zo van die andere dinges

waar we zonder de professionele uitleg van onze kleinkinderen niks van verstaan.

Verder wordt er in het najaar aan elke maandelijkse vergadering van het brassbandbestuur een niet muzikaal item aan de agenda toegevoegd. Hetwelk? De vraag stellen is ze beantwoorden.

Vanaf nieuwjaar wordt het echt menens. Dan wordt er ook aan elke wekelijkse repetitie van de band een staartje gebreid. Niet het gewone staartje, maar eentje met een steeds hoger en hoger wordend allaaf-gehalte al naargelang de microbe meer en meer uitzaait.

En helemaal stressy wordt het de woensdagmiddag vóór ‘het’ weekend, wanneer de logistieke inrichting van de feestlocatie (parochiezaal en het er achter gelegen skate-terrein) in uitvoering gaat.

de Raad in de weer met de voorbereidingen van het feest. Zij zijn formeel gekleed met een cape en carnavalssteek.

Aan het hoofd van de Raad van Elf staat Prins Carnaval, bijgestaan door zijn adjudant en in sommige gevallen een prinses of een hofnar. In enkele plaatsen wordt prins Carnaval ook bijgestaan door pages. Vaak zijn dit jonge vrouwen”.

Buiten de Prins aan dat hoofd en die kleding, niks van dat alles in Wortel. Waar de Raad een schier volledig op zichzelf staand leven leidt. Van oudsher bestaat de Wortelse Raad uit een zichzelf regulerend gezelschap van bevriende mannen (vrouwen sta op). Zij worden niet verkozen, maar verkiezen, volgen op, duiden aan, trekken aan, op eigen kracht.

Om de 3 jaar, of bij voortijdig ontslag, wordt uit en door de Raad de Prins verkozen. Vandaag

Wikipedia zegt:

“De Raad van Elf is een gezelschap van elf mannen dat tijdens carnaval de activiteiten organiseert en begeleidt. De naam verwijst naar het getal elf, het narrengetal of gekkengetal, dat een belangrijke rol speelt in het carnaval. Vanaf de 11° van de 11° maand om 11 uur en 11 minuten (‘s avonds en moment van verkiezing) is

heerst in navolging van Leo I (Leo Braspenning) Jan Haest. Of beter Jan II, als je zijn echte naam wilt in ’t carnavals. Een man met een flinke staat van dienst, want 15 jaar lid van de Raad en evenveel jaren nar.

Er nog bij vertellen dat diegene die 3 jaar Prins is geweest automatisch Keizer wordt. Een speciale medaille wordt hem opgehangen als zinnebeeld van de keizerlijke macht.

Wie vreesde in Wortel dorst te lijden, fout.

De Raad van Elf

De Raad van Elf in volle noblesse. Met Prins, jonge Prinsen, Keizers, Geirde, Nar, en de hele Reutemeteut. Maar laat dit duidelijk zijn, burgemeester Arnold Van Aperen is geen lid van de Raad van Elf. Hij brengt de stadssleutel, als teken van zijn gezag, die hij voor de duur der feesten zal overdragen aan de Prins.

Ook dat in de weer zijn met die ‘voorbereidingen van het feest’ van Wikipedia, vergeet het. Nee, niet dat de Wortelse Raad niks doet, jawel, maar het is niet zijn core business. Die is het voortbestaan op zichzelf, de pronk op de prinsenwagen, en het middels een deftige uitmonstering van mantel, steek en pluimen gestalte geven aan de waardigheid van het gebeuren.

‘Hofnar’ en ‘Adjudant’ zijn er dan weer wel. Maar in Wortel heet laatstgenoemde ‘de Geirde’. ‘Prinses’, ‘pages’ en ‘jonge vrouwen’ zijn er dan weer niet, hetgeen ons ten hoogste verwondert. Zelf zouden we Prins zijnde geneigd zijn om…

De centen

Zoals al gezegd, de ‘Koninklijke Fanfare Brassband St. Jan Baptist Wortel’ is de inrichtende macht. De band oogst dan ook logischerwijs de vrucht van zijn arbeid. Het carnaval is trouwens de voornaamste bron van inkomsten voor

de band. Om dat allemaal te betalen. De instrumenten, dirigent, opleiding… Kost sloten van geld, dat natuurlijk ergens vandaan moet komen.

Naast ‘den tap’ worden er nog middelen aangeboord door de stoetkijkers een stuiver lichter te maken middels de verkoop van ‘het embleem’ en ‘tombolalotjes’. Maar, geen sponsoring.

Het embleem is, laten we maar oneerbiedig zeggen, een ding dat met een koordje om de hals wordt gehangen. Hetgeen de drager de status verleent van carnavallist. Elk jaar (vanaf 1975) heeft zijn eigen embleem, wat ertoe heeft geleid dat het een verzamelobject is geworden. Gezegd wordt dat verschillende Wortelenaren ze allemaal hebben. Of dit zo is, men denkt eraan om tijdens het jubileumjaar 2015 (44 jarig bestaan - meervoud van 11, het heilige carnavalsgetal) de bezitters van dus 41 emblemen op het podium te roepen.

De aanschaf van een lotje geeft recht op deelname aan de tombola. Gespijsd met 20 waardevolle prijzen uit eigen zak betaald. In Wortel houden ze de eer aan zichzelf en gaan geen rondje ronselen bij de middenstand. Dus ook geen winkeldochters in het prijzenpakket.

‘Het’ weekend, de agenda

Van start wordt gegaan de zaterdagmiddag om 13.30 uur met het tradionele kindercarnaval.

Op het programma: een tekenwedstrijd voor 3 leeftijdscategorieën, kinderanimatie en de verkiezing van de Kinderprins en -Prinses. Die

Het embleem van 2011 en het eerste van 1975.

VAN ONZE REPORTER TER PLAATSE

De winnaars van de tekenwedstrijd.

verkozen worden uit de kandidaten die zich aanmelden nadat een kandidaatstellingsbrief werd meegegeven aan de Wortelse schoolkinderen.

Na de verkiezing van het jonge stel wordt grote Prins officieel aan het gewone volk voorgesteld. Van hem krijgen de kinderen nog een snoepje zodat het jonge volkje na een afsluitende polonaise vermoeid maar voldaan huiswaarts keren kan. Misschien minder geweten is dat de Raad van Elf daarna in Wortel op kroegentocht trekt. We weten ook niet of we dit mochten vertellen.

De zondag hoogdag start om 14.15 uur met de overhandiging door de echte burgemeester van de stadssleutel aan de Prins. Die samen met zijn Raad, Keizers en de jonge Prinsen op de prinsenwagen in stelling staat bij het begin van het parcours. Om 14.30 uur vertrekt dan de stoet ter schouwing langs Prins en Raad, die middels allerlei al of niet goedkeurende gebaren, of iets dat erop trekt, de deelnemers met hun praalwagens moedigen voor de tocht doorheen Wortel-centrum.

Zo rond 16.00 uur is de stoet gedaan, wordt het personeel van de wagens afgeladen en vertrekken

Hoe het komt dat

deze onmiddellijk en leeg huiswaarts. Want dat moet zo. De jeugd begeeft zich naar de feesttent voor de jeugdfuif. Ouders, kinderen en grijsaards treffen zich in de wat rustigere parochiezaal voor het carnavalbal. Waar om 22.30 uur de stekker er wordt uitgetrokken. In de tent gebeurt dat om 01.00 uur. ’t Is ’s morgens immers werkendag (?).

De maandagvoormiddag, den oprommel, vroeger wat problematisch wegens gebrek aan volk. Is ook algemeen menselijk. Voor tafeldekken en feestmaal, enthousiasme te koop, voor de afwas heel wat minder. Maar daar werd in Wortel iets op gevonden. Na de opkuis, spek met eieren afwisselend in een bevriende gelegenheid, en opsaké, volk genoeg.

En of het dan alleen bij spek en eieren blijft, wij hebben daar zo onze twijfels over. We hebben het maar niet gevraagd. (nad)

- Er alles in plastieken bekertjes geschonken en gedronken wordt.

Volgens Mil Sysmans, momenteel de ouderdomsdeken van het genootschap, zijn er vanaf de tachtiger jaren en tot op zeker ogenblik op Wortel Carnaval zo maar eventjes 2.300 pinten gebroken. Logisch dat er dan een moment komt van, nu is het genoeg geweest.

- Er geen confetti meer mag gespoten worden.

Door het stadsbestuur werd op 15 december 2010 toelating gegeven tot het houden van een optocht met praalwagens op 13 maart 2010. Hierbij werden 23 voorwaarden gesteld waaronder punt 5 dat het gebruikmaken van papieren confetti en slingers verbiedt.

Navraag bij het stadsbestuur leert ons dat dit verbod gebaseerd is op klachten van bewoners en problemen met het dichtslibben van rioolkolken. Via deze kolken komt de confetti in het oppervlaktewater terecht wat niet bevorderlijk is voor het milieu.

- Wortel Carnaval uitrukt het 1° vastenweekend. Omdat dan al die Hollanders van carnavalisten van juist over de grens (Ulicoten, Chaam, BaarleNassau, Breda…) er dan al mee gestopt zijn (op vastenavond). Maar toch al voldoende terug op de been zijn om hun wagens mee te brengen, en om met hun slok op de borrel het verschil te maken. Tenminste, de goei toch. Niet die van de moppen.

- We hierbij op vraag van het bestuur u de uitslag van de tombola meegeven. Omdat we dat gewoon met plezier willen doen.

Uitslag tombola Wortel Carnaval 2011 00081 - 00149 - 00237 - 00310 – 00609 - 01006 - 01076 - 01227 - 01298 – 01253 -0157801619 - 01682 - 02177 – 03413 - 2669 - 02907 - 03431 - 03456 – 03548

Prijzen af te halen na 18.00u bij Rob Goris Kerkveld 11 2323 Wortel

Kaat Haest over haar voorstelling

De Schaamteclub

Kaat Haest is de tweede in de rij van jong artistiek Hoogstraats talent dat door toneelgezelschap Tinello werd gevraagd om op te treden in zaal St-Cecilia, in het kader van Tinello’s 20 jarige bestaan. Na Annelies Van Hullebusch met ‘DORP’ is het de beurt aan ‘De Schaamteclub’ van Kaat. Over het hoe, wat en waarom van deze voorstelling, geeft ze zelf meer uitleg.

DHM: Kaat, hoe is het idee voor deze voorstelling ontstaan?

Kaat: Ik zat in mijn laatste jaar, mijn Master Drama/Woordkunst, en dan moet je een Masterproef maken. Dat houdt een soort onderzoek in naar een bepaald thema. Maar dat hoeft geen voorstelling te worden. Omdat de opleiding bestaat uit drie onderdelen, media, schrijven en podium, is dat onderzoeksveld zo breed mogelijk. Maar er moet wel een publiek moment zijn, dus je documentaire moet worden uitgezonden of er moet een moment zijn waarop iedereen die kan horen.

DHM: Waarom heb jij voor een voorstelling gekozen?

Kaat: Ik heb daar eigenlijk niet direct voor

” Als een voorstelling goed gaat, dan heeft schaamte totaal geen belang meer.

gekozen. Ik wilde schaamte als thema nemen. Dan heb ik daarover mensen geïnterviewd. Op dat moment had ik nog steeds geen idee wat ik ermee wilde doen. Sowieso wel op een podium, omdat schaamte natuurlijk ook iets is waar een acteur mee zit wanneer die voor een publiek komt te staan. Ik wilde in ieder geval vertrekken vanuit verhalen van mensen. Alleen wist ik niet goed of ik een aparte documentaire zou maken en een voorstelling, of dat alles in mekaar zou vloeien. Maar dat laatste is uiteindelijk gebeurd: het is een soort audio-documentaire-voorstelling geworden.

DHM: Hoe kom je bij het thema ‘Schaamte’ terecht? Fascineert jou dat op een of andere manier?

Kaat: Ja, zowel in het algemeen, als in het bijzonder op een podium. In die zin dat je als acteur of actrice, wanneer je op het podium gaat staan, elke keer een soort schaamte moet overwinnen en zeggen: ‘OK, nu gaan ze naar mij kijken en luisteren’. Ik herken dat bij mezelf, ’t is toch wel elke keer een drempel die er is.

Maar ik kan daar ook wel van genieten. Ik heb daarover een citaat gevonden van Clara Van den Broeck (De enige actrice bij theatercollectief SKaGeN, red.), die zegt: ‘Het ultieme genot van het acteren is open te kunnen zijn, me bekeken weten zonder schaamte te voelen.’ Als je dat grensje overschrijdt, gaat het niet meer over: ‘ik sta hier mijn ding te doen’, maar dan kan je zo opgaan in je verhaal dat je dat vergeet. Als een voorstelling goed gaat, dan heeft schaamte totaal geen belang meer. Maar je zegt wel: ‘Kijk naar mij, kijk naar mij!’ Dus het heeft wel iets met ijdelheid te maken, acteren. Daarnaast herken ik het gevoel wel bij mezelf. Ik ben wel iemand die zich voor veel dingen heeft geschaamd, vooral als puber heel hard: ‘Naar de bakker gaan, 100 keer repeteren hoe je gaat vragen: ‘Een grof gesneden brood.’, en dan op het moment zelf over je woorden struikelen. Ik heb zeker zo’n periode gehad waarin ik mij zwaar schaamde over van alles en nog wat.

Ik denk dat dat typisch Kaat is en was, maar ook iets wat alle pubers wel herkennen. Vandaar dat ik de voorstelling ook heb opengetrokken tot schoolgroepen van vijfde en zesde middelbaar als doelpubliek.

DHM: Je hebt het ook daadwerkelijk gespeeld voor leerlingen van de derde graad, met name voor je vroegere school, het ASO Spijker. Werkte de voorstelling bij hen?

Kaat: Het is zeker niet voor 16-18 jarigen alleen gemaakt, het is niet vanuit dat doelpubliek begonnen. Achteraf blijkt dat dit een leeftijd is waarop je dit extra herkent. Maar ook volwassenen zullen er zeker iets aan hebben. Ik denk wel dat er een soort gevoel van herkenning kan ontstaan, in die zin dat iedereen zich wel ergens voor schaamt.

Het publiek zal zeker merken dat er vanuit een grote authenticiteit door mensen is verteld over schaamte, en op verschillende niveaus: over iets kleins van vroeger of over een probleem dat dagelijks terugkeert. Er zit zeker geen wijsvingertje in de voorstelling, maar je kan er wel iets uithalen,

Kaat Haest

Is geboren en getogen Hoogstraatse. Ze is 22 jaar en woont sinds enkele jaren in Antwerpen.

Ze studeerde in juni 2006 af aan het ASO Spijker. Daarna startte ze de opleiding bachelor Drama/Woordkunst aan het Herman Teirlinck Instituut in Antwerpen (intussen bestaat die naam niet meer, en is de opleiding opgenomen in het Koninklijk Conservatorium, onderdeel van Artesis). Vorig jaar behaalde ze haar master Drama/ Woordkunst, waarvan de voorstelling De schaamteclub een onderdeel uitmaakte.

als je dat wil. En er zit ook veel humor in, dus de mensen hoeven niet getormenteerd buiten te gaan (glimlacht)

DHM: Ben je tevreden geworden met het eindresultaat?

Kaat: Het is heel anders geworden dan ik vermoed had. De voorstelling is heel organisch gegroeid. Gewoon, Valentijn (Dhaenens, speler bij theatercollectief SKaGeN, bekend van de film ‘De Helaasheid der dingen’, red.) zag het idee over schaamte wel zitten. Dan zijn we erin gesprongen en er een half jaar lang over gedacht. Ook veel gelezen, allerlei genres: romanfragmenten, theaterstukken, alles waar schaamte in voorkwam. Daar rond hebben we dan ook een website opgezet, waar mensen hun verhalen kwijt konden. De respons op die site was zo groot,

dat ik op den duur, als ik nog materiaal voor de voorstelling miste, ik gewoon het onderwerp in de zoekmachine van de site ingaf en dat kwam vanzelf naar boven. Dus dat werkte wel.

DHM: De website ging vooraf aan de voorstelling?

Kaat: Die had een dubbel doel, langs de ene kant wilde ik zoveel mogelijk materiaal verzamelen rond dat thema, en de mensen kunnen daarop via de site aanvullen. Langs de andere kant was er ook de vergeetput, waarin mensen anoniem hun verhalen kwijt konden. En dan eerder de kleine verhaaltjes, van: ‘Waar schaam je je over?’. De website blijft bestaan, dus als iemand na mijn voorstelling buiten stapt en zin heeft om zijn verhaal kwijt te kunnen, dan kan dat!

DHM: Hoe ben je aan Valentijn Dhaenens als coach geraakt?

Kaat: Valentijn heeft in mijn derde Bachelorjaar een kort project bij ons gedaan. We zijn toen vertrokken vanuit een Franse documentairefilm, ‘Délits Flagrants’ van Raymond Depardon, over een Parijs politiebureau waar de mensen meteen

”

DHM: Vertel eens wat meer over die drummer?

Kaat: Joren die studeerde ook op het conservatorium, net als ik. Het viel me steeds op dat hij altijd blozend door de gangen liep. Ik dacht: dat is de juiste man voor dit project. Ik heb ‘m dan ook op dat blozen aangesproken. En gelukkig zei hij: ‘Ja’.

DHM: Op de voorstelling voor ’t Spijker na, is dit de eerste keer dat je in Hoogstraten speelt voor ‘eigen volk’, voor Hoogstraats publiek van buitenaf: spannend?

Kaat: De voorstelling voor het Spijker was ook spannend, voor je eigen oud-leerkrachten komen vertellen wat je de afgelopen vijf jaar hebt gedaan en wat je komt vertellen. Maar die leerkrachten waren heel positief, dus dat was wel tof. Ik ben wel benieuwd of dit publiek nu anders zal reageren dan toen ik dit als afstudeervoorstelling heb gespeeld. Er zit bvb. een persoonlijk verhaal in, wat precies verklap ik niet, en ik heb bij tryouts gemerkt dat mensen die mij persoonlijk kennen, dat dan grappiger vinden, omdat ze dan het hele beeld van mij en mijn omgeving erbij krijgen.

Je keert terug met: Kijk dit is wat ik ben gaan doen, later.

worden ondervraagd. Het project op zich had niks met schaamte te maken, maar het idee dat iemand als Valentijn niet enkel vanuit fictie vertrekt om theater te maken, maar ook de documentaire erbij betrekt, dat sprak me aan. En dan de grens die je kan opzoeken tussen die fictie en realiteit. Vervolgens heb ik Valentijn opgebeld om uitleg te geven over mijn project en hij vond schaamte een heel leuk thema om rond te werken. Kortom, hij zag dat meteen zitten. Het was een fijne samenwerking. Maar sinds afgelopen zomer heb ik er zelf nog aan verder gewerkt, samen met de drummer, Joren Cautaers.

DHM: Wanneer zal je weekeinde van 8, 9 en 10 april geslaagd zijn?

Kaat: Wat ik leuk vind aan de voorstelling, is dat er luchtige stukken in voorkomen, waarin wel gelachen kan worden. Dus dat er in het begin even een gêne is, dat mensen even twijfelen van: ‘Mogen we wel lachen?’. Maar er zitten zoveel diverse verhalen in, op verschillende niveaus en uit verschillende werelden, dat er voor iedereen wel een verhaal in zit, waarin je jezelf herkent, of dat zal blijven hangen. En als mensen daardoor hun eigen verhaal kwijt willen, moeten ze dat zeker op de site achterlaten. Grote kans dat die verhalen dan in de volgende voorstelling terugkeren. Ik wissel ook vaak van verhaaltjes. De voorstelling is niet af, het concept is er, maar de verhalen blijven evolueren.

Ik zal vooral heel blij zijn wanneer ik nadien het Ceciliazaaltje zelf niet beschaamd hoef te verlaten (lacht). Nee, ik heb er wel veel zin in. Ik ben ook heel benieuwd: er komt ook een deel mensen kijken, die me nog kennen van vroeger, maar totaal geen idee hebben wat ik nu heb gestudeerd. Je komt wel terug met: ‘Kijk dit is wat ik ben gaan doen, later.’ Da ’s wel spannend. Ik ben ook niet een acteur die speelt wat een regisseur heeft gemaakt. Ik vertel echt als Kaat en heel af en toe kruip ik daarbij iets dieper in de huid van een ander. Maar het is wel helemaal mijn project, dat ik vertel, dit is wat ik wil doen. Vandaar dat er ook ‘Verteller’ staat op het programma. Ik sta er als Kaat op het podium, dus ik heb ook het gevoel dat, als de mensen me nadien afschieten, dat ze mij zelf ook afschieten, niet mijn rol, kostuum of de regie. In die zin is het echt spannend wat de reacties zullen zijn.

DHM: Wat volgt hierna voor Kaat?

Kaat: Kaat is nu bezig een heel dossier samen te stellen over deze voorstelling, om naar alle middelbare scholen in Vlaanderen te versturen om dit volgend jaar als schoolvoorstelling te kunnen spelen, voor vijfde, zesde middelbaar. En ik ben stiekem bezig aan een nieuwe voorstelling, rond hetzelfde concept, dus ook vanuit documentaire en verhalen vertrekken. Da ’s wel mijn ding, weet ik ondertussen: echte verhalen zoeken bij mensen en dan kijken: wat kan ik daarmee doen op een podium. Als ik documentaires maak, gebruik ik ook enkel de stem. Publiek vindt dat soms een beetje raar. Maar ik vind dat fantastisch, om enkel die stem te horen. En het allerleukste om zelf mee te gaan spelen.(ms)

Tinello presenteert: ‘De schaamteclub’, op vrijdag 8 en zaterdag 9 april om 20 uur, zondag 10 april om 15 en 20 uur in Zaal Sint-Cecilia, Gelmelstraat 8, Hoogstraten. Reserveren verplicht: 03/314.34.36 (max. 50 toeschouwers per voorstelling).

Nieuwsgierig? www.schaamte.be

Herdenkingsboek Hoogstraten WO II

Op 11 november van dit jaar zal er een speciale publicatie worden voorgesteld rond de lokale slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. De voorbereiding draait op volle toeren. De Hoogstraatse Maand sprak met twee medewerkers aan dit project.

DHM: Hoe is het idee ontstaan?

Leo Sprangers: Het gemeentebestuur van Hoogstraten organiseerde op 9 mei 2009 een huldeviering voor de plaatselijke oorlogsslachtoffers naar aanleiding van VE-dag. Dit is de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa wordt herdacht. De nabestaanden kregen een uitnodiging om in de Sint-Katharinakerk een plechtigheid bij te wonen en achteraf aan te schuiven aan een koffietafel in het gemeentehuis. De talrijke opkomst en de betrokkenheid van de aanwezigen waren het bewijs dat deze donkere episode uit de Hoogstraatse geschiedenis nog lang niet is vergeten. Zij het misschien dat deze pijnlijke herinneringen grotendeels in stilte voortleven, met het gevaar dat ze stilaan verdwijnen. Deze bekommernis zette een aantal mensen aan het denken.

DHM: Wanneer werd het voorstel concreet?

Leo Sprangers: Eind mei 2009 evalueerde de werkgroep van oud-strijders het verloop van de huldeviering. Gesteund door de enthousiaste reacties tijdens de viering werd hier een eerste maal voorgesteld om er een vervolg aan te geven in de vorm van een herdenkingsboek over de Hoogstraatse oorlogsslachtoffers. Dit zou kunnen gebeuren in samenwerking met de werkgroep “Op het Oorlogspad” van de vzw Erfgoed Hoogstraten die onderzoek doet op dat vlak. Er volgde een verkennend gesprek met hun coördinator Francis Huijbrechts.

Wat is de inbreng vanuit Erfgoed Hoogstraten?

Francis Huijbrechts: We hadden reeds met plezier ons steentje bijgedragen aan de voorbereiding van de viering in 2009 en we waren toen zeker aangenaam verrast door de respons. We hebben overigens ook met succes geijverd voor een zekere bescherming van het handvol nog resterende graven van oorlogsslachtoffers. Bovendien leveren we met enige regelmaat artikels af over de oorlogsjaren in onze regio. Toen de burgemeester me contacteerde i.v.m. deze publicatie heb ik dus meteen ingestemd.

We moeten voor dit project gelukkig niet van nul beginnen, anders zouden we het ook niet meer rond krijgen op die relatief korte tijd. We vertrekken van een lijst die ik ruim 20 jaar geleden heb aangevat, gebaseerd op officiële bronnen, bidprentjes, dagboeken en andere getuigenissen en dat overzicht is intussen al behoorlijk goed aangevuld en/of bijgestuurd. Verder zijn er de interviews die we sinds 2005 vanuit onze werkgroep doorvoeren. Vanaf de herfst van 2010 zijn we trouwens gericht nabestaanden aan het contacteren en ik moet zeggen dat het gemis

van vader, moeder, broer of zus bij hen na bijna 70 jaar nog steeds aanwezig is. Er zijn een 4-tal interviewers vanuit “Op het Oorlogspad” actief en ik denk dat we thans aan een interview per week zitten.

DHM: Hoe ga je te werk?

Francis Huijbrechts: Ik heb wel enige ervaring met publicaties, maar voor deze vrij omvangrijke uitdaging stond ik er op dat er een redactie zou worden samengesteld om de krijtlijnen mee uit te zetten en het boek vorm te geven. Deze redactie bestaat uit Leo Sprangers (communicatie) en Annemie Polé (stadsarchief) vanuit de stadsdiensten, Piet Van Deun als conservator van het Stedelijk Museum en Luc Cox en ikzelf vanuit de Werkgroep “Op het Oorlogspad”. Een mooie samenwerking dus tussen enkele belangrijke Erfgoedpartners in ons stadje.

Als auteur zal ik de interviews en de opzoekingen coördineren en de teksten aanleveren, maar nogal wat gaten in het onderzoek of op het vlak van beeldmateriaal worden momenteel door Annemie en Piet aangevuld vanuit hun archieven. Makkelijk gezegd, maar daar steek je toch heel wat tijd in. Met Luc werk ik al meer dan 10 jaar samen op het vlak van onderzoek en publicaties dus zijn kennis en ervaring komen eveneens goed van pas om een en ander kritisch te bekijken. Leo staat onder meer in voor het regelmatig terugschakelen naar het schepencollege en de werkgroep van oudstrijders en de verdere afwerking.

DHM: Welke criteria worden er gehanteerd?

Francis Huijbrechts: We hebben vastgelegd dat de mensen die in het boek worden opgenomen diegenen zijn die officieel in een van de deelgemeenten van Hoogstraten verbleven op het ogenblik dat ze door oorlogsomstandigheden zijn omgekomen. Geallieerde of Duitse militairen en burgers uit andere gemeenten die op ons grondgebied omkwamen, vallen dus buiten het opzet van deze publicatie. Een uitzondering wordt gemaakt voor getroffen gevangenen van de Strafschool of van Wortel-Kolonie die indertijd de facto in onze regio verbleven, maar die er niet officieel waren ingeschreven. Het gaat in totaal om een 120-tal doden voor de hele fusiegemeente. Tevens willen we de tientallen inwoners die werden gewond, althans voor zover bekend, kort vermelden. Er zijn evenwel nog enkele onduidelijke gevallen waar de redactie binnenkort een beslissing over zal nemen.

DHM: Wat mag dat kosten?

Leo Sprangers: De burgemeester liet met goedkeuring van het college een budget van 10.000 euro uittrekken als prefinanciering voor de

Francis Huijbrechts één van de drijvende krachten achter de uitgave van het boek

schrijf-, opmaak- en drukkosten. Bedoeling is om deze kosten uit verkoop van het boek terug te verdienen. De auteur en de redactieleden vragen overigens geen financiële vergoeding voor hun werk. Ze ontvangen wel exemplaren van het boek als het van de persen is gerold.

DHM: Hoe ver staan de voorbereidingen?

Leo Sprangers: Er is een literair uitgavencontract opgesteld in overleg met het bestuur van Erfgoed Hoogstraten. Dit contract bevat de wederzijdse rechten en plichten en werd gebaseerd op een ontwerp van Sabam. Op 10 januari 2011 is dit contract door het schepencollege goedgekeurd, maar de redactie was eind december 2010 al een keer bij elkaar gekomen voor een eerste selectie en het bespreken van de planning. De inhoudelijke voorbereiding moet tegen midden 2011afgerond worden. Dan volgt de verdere uitwerking op vlak van opmaak en het drukwerk. We willen het boek voorstellen op 11 november 2011 in aanwezigheid van een groep genodigden.

DHM: Hoe kunnen de lezers helpen?

Francis Huijbrechts: Na een inleiding over de oorlogsjaren in onze regio, is het de bedoeling dat we over ieder slachtoffer minstens de basisgegevens opnemen, indien mogelijk met een relevante illustratie (portretfoto, bidprentje, foto familie of woning,…). Na zeven decennia blijkt het overigens niet vanzelfsprekend om van iedereen voldoende informatie of beeldmateriaal bij

elkaar te krijgen. Een aantal van de slachtoffers hebben zo geen nabestaanden in eerste lijn (meer) en dan wordt het moeilijk om bijkomende gegevens te achterhalen buiten de officieel gekende feiten. Voor een aantal van hen is het lastig om zelfs maar die basisinformatie volledig te krijgen, denk maar aan de politieke gevangenen die soms spoorloos verdwenen zijn in de gruwel van de concentratiekampen. Over bepaalde slachtoffers, zoals Hoogstratenaar Marcel Rosiers, de in 1945 overleden gedeporteerde directeur van de vakschool, hebben we genoeg gegevens om een heel artikel te schrijven, anderen, zoals Jaak Servaes, een in 1940 omgekomen landbouwer uit Minderhout, hebben heel wat minder sporen nagelaten. We streven in ieder geval naar een zo evenwichtig mogelijke publicatie. Daarom willen we een oproep doen naar lezers die ons gegevens of beeldmateriaal kunnen bezorgen over de Hoogstraatse slachtoffers.

In dit overzicht worden de slachtoffers opgedeeld volgens de deelgemeente waar ze woonden op het moment van hun overlijden.

WORTEL: Braspenning Adriaan (°1913 +1940), Damen Jozephus (°1908 +1941), Lenaerts Jan (°1884 +1944), Sprangers Catharina (°1888 +1944), Lenaerts Karel Maria (°1924 +1944), Lenaerts Alfons August Gerard (°1930 +1944), Sommen Maarten (°1890 +1944), Pelkmans Isabella Catharina (°1870 +1944), Hendrickx Jacobus Cornelis (°1926 +1944), Christiaansen Jozef (°1928 +1944), Van Opstal Hendrik (°1904 +1944), Vermeiren Cornelius Frans (°1932 +1945), Versmissen Louis (°1906 +1945), Van Den Broeck Corneel Antoon (°1906 +1945) en Miechielsen Ludovicus Constantinus Cornelius (°1906 +1945)

MINDERHOUT: Pemen Cornelis (°1869 +1940), Geets Frans Maria Karel (°1885 +1940), Geets Cyriel (°1926 +1940), Geets Paula (°1920 +1940), Cornelissen Alfons (°1878 +1940), Cornelissen Joanna (°1925 +1940), Schoenmakers Jozef (°1874 +1940), Lips Adriana (°1879 +1940), Hendrickx Theresia Ludovica (°1883 +1940), Janssens Constant (°1901 +1940), De Bie Jozephus (°1867 +1940), Servaes Jacobus (°1870 +1940), Blockx Albert (°1918 +1942), Laurijssen Hendrik (°1923 +1944), Sterkens Frans Jan (°1922 +1944), De Loose Petrus (°1883 +1944), Brosens Frans (°1914 +1944), Lodewijckx Adriaan (°1893 +1944), Schellekens Lodewijk (°1873 +1945), Verheyen Joanna (°1887 +1945), Desmedt Maria (°1900 +1945), Van Gestel August (°1882 +1945), Matthieu Albert (°1915 +1945), Matthieu Emile (°1917 +1945), Van Alphen Frans (°1916 +1945), Verschueren Leo (°1925 +1945)

MEER: Donckers Karel (°1918 +1940), Timmermans Adriaan (°1924 +1940), Goetschalckx Albert (°1920 +1940), Van Dijck Petronella (°1864 +1944), Vervoort Lodewijk (°1894 +1944), Donckers Joanna Maria (°1904 +1944), Mertens Lea (°1944 +1945), Verschueren Adriaan Frans (°1870 +1945), De Bruyn Joanna (°1886 +1945), Sprangers Maria Theresia (°1925 +1945), Peeraer Felix (°1912 +1945), Brosens Marcel (°1920 +1945), Haest Constant (°1916 +1945)

MEERLE: Pemen Joanna (°1925 +1944), Vermeiren Corneel (°1893 +1944), Braspenning Frans Gerard (°1927 +1944), Raats Antonius (°1913 +1944),

HOOGSTRATEN: Hermans Constant (°1880 +1940), Hermans Jozef Corneel (°1925 +1940),

Hermans Theresia (°1884 +1940), Neeckx Livinus (°1870 +1940), Rutten Albrecht August Marie (°1916 +1940), Dieltjens Theodoor Leopoldus (°1914 +1942), Noeyens Jan Augustijn (°1883 +1943), Van Den Langenbergh August (°1905 +1943), Smeulders Herman (°1923 +1944), Pinxteren William (°1916 +1944), Fransen Edward (°1903 +1944), Bruyndonckx Gustaaf (°1888 +1944), Leyten Victor (°1905 +1944), Donnez Joanna (°1880 +1944), Kox Cornelius (°1926 +1944), Moonen Jozef Frans Marie (°1933 +1944), Moonen Mathilda Elizabeth Joanna (°1937 +1944), Vermonden Sophia (°1903 +1944), Coertjens Herman Frans Irma (°1930 +1944), Coertjens Edmond (°1927 +1944), Coertjens Adriaan: (°1868 +1944), Strijbos Maria (°1930 +1944), Goetschalckx Frans Jan (°1912 +1944), Senden Leo (°1888 +1944), Van Elsacker Joseph (°1898 +1944), Verhoeven Albert (°1916 +1944), De Koninck Jan (°1903 +1944), De Koninck Victor (°1912 +1944), Aerts Jan Gerard (°1902 +1945), Vermeiren Maria Cornelia (°1898 +1945), Aerts Dymphna Maria (°1931 +1945), Aerts Jozef Lodewijk (°1933 +1945), Aerts Jaak Jan (°1934 +1945), Adams Constant (°1937 +1945), Aerts Albert (°1919 +1945), de Wilde William (°1916 +1945), Dupont Jeroom (°1897 +1945), Peeraer Leo (°1897 +1945), Rosiers Marcel (°1893 +1945), Sterkens Frans (°1911 +1945),

Iedereen die achtergrondinformatie of beeldmateriaal heeft over een of meerdere van deze oorlogslachtoffers kan contact opnemen met Francis Huijbrechts (francis.huijbrechts@pandora. be - 03/2955905) of Piet Van Deun (museum@ hoogstraten.be - 03/3146588).

SALON 23

Omdat zelfs het grootste talent graag onder zijn eigen kerktoren exposeert.

Dorien Van Bavel (25) liep al een tijdje rond met het idee om een expo te organiseren, liefst in het Stedelijk Museum, maar daar vond ze geen gehoor. Jan De Bie (32) wilde de tentoonstellingen van de schildersclub – die vroeger twee keer per jaar plaatsvonden in ’t Slot – graag nieuw leven in blazen. Net voor de zomer hoorden ze van elkaars plannen op een vergadering van de jeugddienst over cultuur. Ze besloten hun ideeën te bundelen onder de naam ‘SALON 23’.

Dorien: ‘SALON 23’ verwijst naar de vroegere kunstsalons die in de 19e eeuw in Frankrijk georganiseerd werden. Het cijfer 23 staat voor het eerste deel van de postcodes van onze regio: we richten ons specifiek op lokale kunstenaars, en willen hen laten tentoonstellen op eigen bodem. Jan: Dorien wilde oorspronkelijk elke maand een expo organiseren, maar dat leek me wat te zot en niet realistisch. We plannen vier expo’s dit jaar, telkens in het derde weekend van de oneven maand. We wilden eigenlijk meteen na de zomer starten met een eerste expo in september, maar dat was net iets te krap. Dus die hebben we meteen uitgesteld naar november.

Dorien: Schone start!

Start in ‘t Slot

Jan: We hebben nu twee tentoonstellingen achter de rug, ‘Nul dB’ en ‘Gesamt’, allebei in ’t Slot in Wortel.

De eerste expo was een heel laagdrempelig project omdat het over kunst ging die met muziek te maken had: foto’s van concerten, ontwerpen van cd-hoezen, collages van posters, schilderijen van muzikanten. Die expo trok meteen veel volk, vooral jonge mensen op de openingsavond, en een meer gemengd publiek op zondag.

Dorien Van Bavel (25) uit Minderhout is vorig jaar afgestudeerd aan het Sint Lucas in Gent, opleiding Vrije Grafiek. Nu volgt ze daar de Lerarenopleiding.

Jan De Bie (32) woont in Merksplas, maar voelt zich naar eigen zeggen nog altijd van Wortel – en daar zit ’t Slot zeker voor iets tussen. Jan heeft vijf jaar de dienst Toerisme, Jeugd & Cultuur van Merksplas bemand, maar werkt nu voor het OCMW in Turnhout.

Dorien: De ruimte viel ook beter mee dan ik had verwacht. Ik dacht eerst: ‘hoe gaat dat overkomen in de backstage van ‘t Slot?’ Maar we hebben zelf de muren gewit, en ineens is dat dan toch een expositieruimte.

Jan: Meteen na de eerste expo had Colin Ashcroft, één van de deelnemende kunstenaars, al goesting om opnieuw met een cursus modeltekenen te beginnen in ’t Slot, waarschijnlijk op zondagvoormiddag. Da’s tof, dat dat zoiets in gang kan zetten.

Dorien: Het is ook fijn dat kunstenaars mekaar door SALON 23 leren kennen, en ontdekken dat er in de buurt heel wat gelijkgestemden zijn. Mensen die hebben deelgenomen komen ook kijken naar de volgende expo’s, dus ook de kunstenaars zelf hebben er veel aan.

Goeie grond

Jan: We hebben niet echt een taakverdeling afgesproken, maar ik ben vanuit mijn verleden op de jeugddienst in Merksplas meer bezig met het zoeken naar locaties – o.a. de Singer en de Wollewei staan op ons lijstje – en Dorien is vooral

op zoek naar kunstenaars. En dan is er Raf Vorsselmans die het logo heeft ontworpen en de affiches maakt.

Dorien: Ik heb nu al een paar keer de Expo voor ‘3 voor 11’ in de Cahier georganiseerd, en dan kreeg ik telkens respons uit verrassende hoeken. Het verbaast me hoeveel mensen er in de buurt met kunst bezig zijn. We hebben op café eens namen opgeschreven, en we kwamen op een immens lange lijst uit, van Hoogstraten en deelgemeenten alleen al – dat is hier goeie grond!

Jan: En dan te bedenken dat de zone met postcode 23 eigenlijk nog veel groter is!

Dorien: Bij de vorige twee expo’s waren er grote verschillen in ervaring tussen de deelnemers. Sommigen hadden nog nooit geëxposeerd, die hebben we praktisch en technisch stevig ondersteund: mee zoeken naar presentatiemogelijkheden, kijken hoe en waar we hun werken konden laten printen bijvoorbeeld. Bij anderen was dat niet nodig, die waren veel zelfstandiger. De kunstenaars die aan de volgende tentoonstelling meewerken hebben allemaal een kunstopleiding achter de rug, en dus al vaker tentoongesteld, en dat voelen we. Onze rol is nu louter praktisch, zij zouden het niet eens appreciëren als we ons inhoudelijk zouden bemoeien.

Kunst in het Klooster

Dorien: Het was sowieso de bedoeling om ons niet te binden aan een vaste locatie. We wilden in ’t Slot beginnen, en daarna zouden we wel zien. Daardoor is SALON 23 een losse organisatie, en is er veel vrijheid. En dan kan je ook ingaan op cadeaus die je krijgt, zoals het Klooster in Meer. Dat is fantastisch, dat we daar mogen exposeren. Jan: We werken daarvoor samen met de gemeente. Zij hebben ons gevraagd om deze tentoonstelling te laten samenvallen met open monumentendag, de opening van het toeristisch seizoen en de week van de amateurkunsten – zo’n kans konden we natuurlijk niet laten liggen. De expo

gaat dus later door dan gepland, in het weekend van 30 april en 1 mei.

Dorien: En dan de laatste expo van dit seizoen, die ga ik zelf invullen, ook omdat die maar drie weken na de tentoonstelling in het Klooster valt, dus praktisch gezien is dat het meest haalbare. Veel kan ik er nog niet over zeggen: het zal doorgaan in het Oud Raadshuis in Meerle, en het wordt iets met landschappen.

Centjes & buttons

Jan: Financieel is het voorlopig nog krabben, we zijn begonnen zonder subsidies, dus met ons eigen geld. Gelukkig krijgen we voor de volgende expo steun van de gemeente, en onze subsidieaanvraag voor de vorige tentoonstelling is goedgekeurd door de provincie – nu nog wachten op het geld.

Dorien: We hebben intussen een buttonactie opgezet om ons verlies te compenseren. Via fa-

gordijnen • shutters • zonwering tapijten • vloerbekleding • laminaat behang • verf • kleuradvies bed- en badmode • boxsprings, etc.

Kapelstraat

cebook en e-mail hebben we een oproep gelanceerd om je eigen button te ontwerpen, die we gaan verkopen op de Kunstmarkt in Meer. De ontwerpers krijgen uiteraard een procentje, de rest gaat naar SALON 23.

Jan: Het is zeker onze bedoeling om er nog een tijdje mee door te gaan, maar het zou leuk zijn als andere mensen het op termijn willen overnemen, en SALON 23 blijft bestaan. Nieuw volk mag zich dus altijd aanmelden! (kh)

Meer info over ‘Claustrum’, de tentoonstelling in het Klooster in Meer, vindt u verderop onder het dorpsnieuws en op www.salon23.be

Bezoekers van de tweede expo ‘Gesamt’ bij een foto van Sanne Delcroix.

dorpsleven

www.demaand.be

REDACTIE

Frans Horsten

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

Hoogstraten: redactie@demaand.be tel. 0495 25 25 05

Meer:

Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@telenet.be

Meerle:

Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@telenet.be

Meersel-Dreef:

Jef Jacobs, Markweg 6 tel. 03 315 73 64 dhm.meersel-dreef@telenet.be

Minderhout:

René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net

Wortel: redactie@demaand.be tel. 0495 25 25 05

SPORTNIEUWS:

René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net

SCHUTTERSNIEUWS

Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. 03 322 96 00, eframo@telenet.be

ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES

Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

Uitgeverij DE HOOGSTRAATSE PERS bvba

Loenhoutseweg 34 - 2320 Hoogstraten

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

RECHT OP ANTWOORD

Tijdens de algemene vergadering van de dorpsraad Hoogstraten op maandag 7 februari, stelde een van de aanwezigen een vraag over het plaatsen van tentjes bij horecazaken op de Vrijheid. Wij formuleerden de vraag en het antwoord van de burgemeester. (zie DHM nr. 311 blz23). De uitbaters van café ’t Verschil en hun raadsman wensen een Recht op antwoord, zoals volgt:

Tentjes op de Vrijheid

Bij deze wensen de zaakvoerders van café ’t Verschil, Arjan Scharperclaus en Isabel Speelman, volgende onjuistheden in vermeld artikel recht te zetten. Vernoemd artikel vermeldt met name ons café en de bewering dat op de hoek van de Gelmelstraat en de Vrijheid een gevaarlijke situatie toegelaten wordt door het plaatsen van tentjes voor de deur van horecazaken zogenaamd om rokers terwille te zijn.

Vooreerst is café ’t Verschil een café waar geen eten wordt verkocht en volgens de huidige wetgeving mag gerookt worden (en de toelating ook geafficheerd is): het is ons aldus zinloos voor deze reden een tent te zetten.

Tweedens zijn in het verleden reeds herhaaldelijk door ons vergunningen (bij speciale avonden en gasten) voor het plaatsen van een tent aangevraagd aan de burgemeester. Deze zijn door de burgemeester verleend in november en december 2010.

Daarenboven is de tent immers absoluut ongevaarlijk aangezien meubilair wordt geplaatst om de ruimte en veiligheid van de bezoekers van café ’t Verschil op vrijdag- of zaterdagavond te verhogen.

Met beste groeten Isabel Speelman en Arjan Schaperclaus.

Wandel mee over het Stipstappe- en Kasteelvoetpad!

GROOT-HOOGSTRATEN - In het septembernummer van DHM kon u al lezen dat de werkgroep Oude Voetwegen van Erfgoed Hoogstraten er eindelijk in geslaagd was om, samen met de Stad Hoogstraten, het tweede deel van het Stipstappepad en Kasteelvoetpad te heropenen als laarzenpad.

Ondertussen zijn we een achttal maanden verder en merkt de werkgroep Oude Voetwegen dat nog te weinig wandelaars weten dat dit prachtige laarzenpad al meer dan een half jaar vrij toegankelijk is.

Toegegeven, de sneeuw en nattigheid van de voorbije maanden kwamen de begaanbaarheid niet altijd ten goede. Maar nu de lente in de stad is, kan er weinig de wandelaar of natuurliefhebber nog tegenhouden. Temeer omdat de Stad Hoogstraten heeft toegezegd om de signalisatie van het pad nog te verbeteren, door middel van het plaatsen van extra poortjes en bewegwijzering. Daarom wil de Werkgroep met enkele geleide wandelingen het hernieuwde gebruik promoten bij alle Hoogstratenaren. Zin om mee te stappen?

De werkgroep vertrekt elke de eerste maandag van de maand om 19 uur (tot de zomervakantie), en elke keer vanuit een ander dorp:

- maandag 4 april: HOOGSTRATEN, vertrek aan de Begijnhofkerk, 19 uur.

- maandag 2 mei: MINDERHOUT, vertrek aan de Kapel OLV van den Akker, 19 uur.

- maandag 6 juni: WORTEL, vertrek aan De Guld, 19 uur.

De wandelingen eindigen telkens rond 20.30 uur. O ja, en denk eraan: het heet niet voor niets een laarzenpad. Kortom: zorg voor een paar laarzen of trek op z’n minst andere stevige stappers aan! (ms)

De routes van elke wandelavond, net als de afstand vind je , net als nog meer info over oude voetwegen en de werkgroep, op www. erfgoedhoogstraten.be

Veiling Hoogstraten - Een nieuw seizoen én de eerste aardbeien

HOOGSTRATEN - Gedurende vele jaren werd in de veiling van Hoogstraten het nieuwe seizoen gestart met de verkoop van de eerste aardbeien. Deze traditie heeft men nu verlaten. Dit jaar werden alle producten in de kijker gezet tijdens een officieel aftrapmoment op woensdag 2 maart.

De hoofdproducten van de veiling – aardbeien, tomaten, paprika en komkommer – waren in 2010 goed voor 98% van de totale omzet. Meer dan 25.000 ton aardbeien, met een productomzet van 76 miljoen euro, werden hier gecommercialiseerd. Met de Flandria- producten , zoals tomaten, paprika en komkommer, realiseerde men een omzet van 78 miljoen euro. Zo werd in 2010 een totale omzet bekomen van 157 miljoen euro. In 2011 kent het areaal van de aardbeien nog een lichte uitbreiding. Het totale areaal tomaten in doorteelt blijft nagenoeg hetzelfde, namelijk 113 ha tegenover 114 ha in 2010. Wel stellen we een

De voorbije jaren werd de opbrengst van het eerste bakje altijd geschonken aan een goed doel. Niettegenstaande men nu het nieuwe seizoen officieel op een andere wijze heeft geopend, wil de veiling deze traditie behouden en daarom werd een deel van de dagopbrengst geschonken aan een sociaal doel.

Dit jaar hebben de vertegenwoordigers van vzw Wistik uit Hoogstraten een cheque ontvangen van 3.000 euro. Wistik vzw stimuleert, ondersteunt en ontwikkelt zelf ervaringsgerichte projecten voor mensen met kanker. Het doel hiervan is de -

Aan de Koning

De eerste zonnige dagen van het jaar zorgen zeker voor lentekriebels in het kasteel van Laken of het paleis in Brussel. Na de verkoop van de eerste aardbeien houden de Grootmeesters van het Hertogelijk Genootschap van de Ghesellen van de Aardbei van Hoogstraten ook een traditie in eer. Zij brengen een kist van deze primeuraardbeien naar Koning Albert II. Dit gebeurde op woensdag 9 maart. Het aanbieden van de eerste aardbeien, zeer gewaardeerd door het Belgische Hof, staat ook symbool voor de start van het nieuwe aardbeienseizoen.

Deze aardbeien kwamen van Wim Van den Heuvel, een teler uit Minderhout. Het was voor Wim en zijn partner de eerste keer dat hij de aardbeien mocht overhandigen.

Veiling Hoogstraten verkocht in 2010 ruim 25,5 miljoen kg aardbeien, voornamelijk van de varieteit Elsanta. Dit was een absoluut record. Voor 2011 wordt een gelijkaardig of licht toegenomen volume verwacht, gebaseerd op de momenteel gekende areaalgegevens.

woordigers van de vzw Wistik.

ten. Het totale areaal Specialtytomaten neemt licht toe. Door de uitbreiding van een aantal bestaande bedrijven is het areaal paprika toegenomen met ruim 15%, van 64,5 ha tot 76 ha nu. Het areaal komkommer daarentegen neemt licht af: van 12 ha in 2010 naar net geen 10 ha in 2011.

Het goede doel

De eerste aardbeien van het seizoen bevestigen de komst van de lente. Dit jaar werden de eerste aardbeien verkocht op woensdag 16 februari. De eerste levering betrof 181 doosjes van 10 x 200 gr van de variëteit Clery. Ze werden aangeleverd door teler Jan Diepstraten via veiling Zundert. Veiling Zundert en Mechelse Veilingen verkopen hun aardbeien – via gastveilschap – samen met Veiling Hoogstraten onder het label Hoogstraten®. Na Clery zullen de andere gekende variëteiten volgen: Sonata, Darselect en Elsanta.

De Hoogstraatse aardbeien zijn beschikbaar van half februari tot begin januari, met aanvoerpieken in de maanden mei – juni en september – oktober. (JE/GO, js)

Aardbeiteler Wim Van den Heuvel en zijn partner overhandigden de primeuraardbeien, samen met de Grootmeesters van het Hertogelijk Genootschap van de Ghesellen van de Aardbei van Hoogstraten, in het koninklijk paleis te Brussel.

Eerste steenlegging van het nieuw woonzorgcentrum

Na meer dan tien jaar voorbereiding, met veel vallen en opstaan, zijn de werken aan het nieuw woonzorgcentrum in juli vorig jaar gestart. Tot vandaag was het al beton wat de klok sloeg, zodat de eerste steen die gelegd werd op vrijdag 4 maart, ook echt de eerste steen was.

OCMW voorzitter Jef Van Looy ging terug in de tijd en schetste de lange weg van de ontwerpfase van het nieuwe zorgcentrum. In het eerste idee, eind jaren ’90, zou men zowel het voormalige moederhuis als het huidige rusthuis slopen. Toen het ontwerp klaar was kreeg men van stedenbouw te horen dat het huidige rusthuis, het H-vormige gebouw uit 1830, niet mocht verdwijnen. Toen het huidige OCMW bestuur aantrad lag er een tweede ontwerp klaar, waarbij het bestaande rusthuis geïntegreerd werd in een nieuwbouw op de plaats van het moederhuis. De subsidies waren toegezegd, maar in april 2008 werd ook dit tweede ontwerp door stedenbouw afgekeurd en moest men helemaal opnieuw beginnen.

“Achteraf gezien bood dit ook nieuwe creatieve mogelijkheden en kreeg het bestuur de kans om het nieuwe gebouw aan te passen aan de gewijzigde zorgstrategie. Het concept waarmee we tot dan gewerkt hadden was nog een concept van eind de jaren ’90.”, zei de voorzitter.

Het bestuur besliste om het aantal kamers op te trekken van 120 tot 150, waardoor de bouwkost uiteraard duurder wordt, maar de prijs per kamer zakt. Verder werd er ook een kort verblijf, een dagopvang, een nachtopvang en een ruimer dienstencentrum voorzien.

“Ik bewonder de architecten die op enkele maanden tijd een totaal nieuw concept uitwerkten, dat tegelijk innovatief en gedurfd was.” zei Jef Van Looy. “Gedurfd omdat de bewoners gehuisvest worden in vier blokken van elk zes verdiepingen hoog, innovatief omdat we afstappen van de klassiek lange gangen en kiezen voor kleinschalig wonen in eenheden over drie verdiepingen. Twee verdiepingen met maximum tien kamers en daartussen een gemeenschappelijke woonruimte”. Het ontwerp mocht dan al rond zijn en op alle niveaus goed onthaald worden, de subsidiëring hing op dat moment aan een zijden draadje. Het subsidiedossier was toegekend in maart 2007, wat meteen betekende dat de werken twee jaar later, dus voor 1 april 2009, moesten starten…. een onmogelijke zaak. Door een goede samenwerking met VIPA, de subsidiërende overheidsdienst, kon men hiervoor een oplossing vinden en moest men geen nieuwe subsidieaanvraag, met alle vertraging eraan verbonden, indienen. Ook het bedrag van de oorspronkelijk toegekende subsidie moest verhoogd worden en dat is, dankzij veel overleg op alle niveaus, gelukt. De Vlaamse overheid zal twintig jaar lang jaarlijks 865.000 euro geven.

“De bouw van het centrum is officieel op 5 juli gestart met een uitvoeringstermijn van 350 dagen, zodat we binnen een jaar in het nieuwe centrum goede, warm menselijke zorg en begeleiding kunnen aanbieden aan iedereen die het

OCMW voorzitter Jef Van Looy is gelukkig dat men na meer dan tien jaar eindelijk met de bouw van het nieuwe zorgcentrum kon starten.

nodig heeft”, besloot voorzitter Jef Van Looy, die het woord gaf aan de minister.

Nieuwe visie op ouderenzorg

Minister Vandeurzen, de derde minister van Welzijnszaken die het dossier OCMW Hoogstraten op zijn bureau kreeg, ging dieper in op de vergrijzing in onze samenleving.

“Elk jaar stijgt de gemiddelde levensverwachting in Vlaanderen met 3,5 maand”, begon de minister, “Vergrijzing is in onze samenleving een enorme realiteit. En als we aan onze senioren vragen wat ze belangrijk vinden dan zeggen ze allemaal: maak van de vergrijzing geen verhaal van kommer en kwel. Spreek over ons als mensen die volwaardig in de samenleving staan en gerespecteert willen worden”.

Vandeurzen legt dan de link tussen vergrijzing, de inspanningen om mensen zolang mogelijk in hun huis en hun eigen omgeving te laten verblijven en het moment dat mensen niet meer thuis kunnen wonen. Hoe organiseer je de opvang die we dan moeten aanbieden.

En dan verwees hij naar de situatie in Hoogstraten “De geschiedenis van dit rustoord naar een woonzorgcentrum is een perfecte illustratie van de evolutie in de aanpak van de ouderenzorg. Oorspronkelijk een ziekenhuis, werd het een rusthuis en wordt het nu een zorgcentrum waar kleinschalig wonen centraal staat, ondanks de omvang van het geheel. We zijn weg van een rusthuis als een soort internaat van oude mensen en zijn nu bij kleinschalige wooneenheden. Er komt een dienstencentrum waarbij het contact met de buitenwereld een evidentie wordt. Uw concept, uw idee, de manier waarop het nu snel uit de grond gaat oprijzen is helemaal mee in de filosofie, de nieuwe moderne visie op ouderenzorg”, aldus minister Vandeurzen

Na de toespraken begaf het gezelschap zich naar de bouwput, waar later de vloer van het dienstencentrum komt. Daar werd een gedenksteen onthuld, die nu eens niet vol namen van belangrijke personen staat. Het is een sobere steen met enkel de vermelding van de datum en de naam van de voorzitter en de minister. (fh)

Erfgoeddag duikt de armoe in

HOOGSTRATEN - Op Erfgoeddag 1 mei komt de Erfgoedcel Noorderkempen voor het eerst met een groot samenwerkingsproject naar buiten. Op Vlaams niveau is het thema van Erfgoeddag ‘Armoe Troef!’. De steden en gemeenten die deel uitmaken van de Erfgoedcel Noorderkempen kozen voor hun gezamenlijk project de werktitel “Armoede scherpgesteld”. Daarnaast is er in de St.-Katharinakerk de tentoonstelling “Symbolen van armoe en naastenliefde” en in het klooster van het Spijker de tentoonstelling “Armenkost: verhalen in woord en beeld”

Armoede scherpgesteld

Elk van de gemeenten van de Erfgoedcel Noorderkempen (Arendonk, Baarle, Beerse, Hoogstraten, Kasterlee, Merksplas, Oud-Turnhout, Rijkevorsel, Turnhout en Vosselaar) organiseert een fototentoonstelling. Het concept is overal hetzelfde: 12 foto’s uit de oude doos worden geplaatst tegenover 12 nieuwe foto’s. In ongeveer de helft van de deelnemende gemeenten, waaronder Hoogstraten, namen armen zelf de camera ter hand.

En het kon haast niet anders, in Hoogstraten en Merksplas koos men voor een evenement in en over de kolonie, ooit de thuis van zoveel daklozen. Voor een overzicht van de activiteiten in de andere gemeenten verwijzen we u naar de website www.erfgoedbanknoorderkempen.be

Voor Hoogstraten heeft deze fototentoonstelling plaats in en rond de Klapekster in Wortelkolonie, het symbool van armoedebestrijding in de 19de en de 20ste eeuw. Het Stedelijk museum werkt samen met het OCMW en Natuurpunt. De tentoonstelling met historische foto’s, die een beeld geven van de voormalige landloperskolonie, wordt aangevuld met hedendaagse foto’s rond armoede. Vrije toegang van 10 tot 18 uur. Uiteraard is ook die dag het prachtige natuur- en erfgoedlandschap vrij te bezoeken.

Op het einde van de Eerste Wereldoorlog verbleven er een tijdlang Russische soldaten in appelen, bonen, erwten en versche groenten. ’s Morgens koffie en ’s achternoens thee en

Symbolen van armoe en naastenliefde

In de St.-Katharinakerk kan u van 13 tot 18 uur terecht voor de tentoonstelling ‘Symbolen van

In tijden ‘dat de wereld ons dorp is’ mogen we niet vergeten dat we ons epitheton van noeste werkers rechtstreeks te danken hebben aan de simpele geografie.

armoe en naastenliefde’. De tentoonstelling geeft een overzicht van de kerkelijke zorg voor de minderbedeelden met aandacht voor:

• Het Knechtjeshuis: jongensweeshuis van Elisabeth van Culemborg.

• Het Meisjesweeshuis: het meisjesweeshuis van Hubertus van Leemputten (1564).

• De Heilige-Geesttafel.

• Het Sint-Vincentiusgenootschap.

• Godshuizen en gasthuizen

• De brooduitdeling

• Symbolen van armoe en naastenliefde in de Sint-Katharinakerk.

Armenkost: verhalen in woord en beeld

Armoede in de Kempen is beslist geen verzonnen verhaal! Velen onder ons kunnen er nog over vertellen … Over hun soldatenkost en de oorlogskost in barre tijden, over kloosterkost, internaatskost, begijnenkost. Ja, zelfs over gevangenis- en landloperskost.

En of de boerenkost dan zoveel beter was? De invloed van de omgeving op de keuken was in de Kempen zo mogelijk nog groter dan elders. Compleet afgelegen en alleen maar zand, zand

en nog eens zand. Slechts met hard labeur en biddend voor een goede oogst bleef men er in leven. Plichtsbewust, hardwerkend, maar ook wat stroef en amper genietend. Of hoe de geografie het leven en de volksaard bepaalde … En juist dát wil men vastleggen.

Peekoffie of tafelbier?

Het Locaal Comité van de Smaak en Den Hoftuin riepen daartoe een tijdelijke werkgroep in het leven, waarin ook het OCMW, het Stedelijk Museum, ’t Ver-zet-je, Erfgoed Noorderkempen en Hoogstraten participeren. Het oude Spijkerklooster is gastheer van dienst, met technische assistentie van VTI Hotelschool Spijker. Gastheer? Waarvoor?

In een handvol lokalen van het klooster kunt u een gelegenheidstentoonstelling bezoeken met wat oud keukenmateriaal en met voedingsproducten die inkijk bieden op de keuken van toen: engelwortel (zeg maar angélique), bitterpeeën, oude blikken allerhande, varkensoren en –poten en ga zo maar verder. Maar vooral zijn daar de tientallen foto’s en oude postkaarten die het thema ook echt in beeld zullen brengen. En het zál knap zijn, alleen misschien een beetje … statisch.

Nostalgie met een missie

En statisch, daar houden we bij Erfgoeddag niet zo van. Want erfgoed moet leven en daarom zal Jef Van den Bossche ons in de kloosterkeuken zelve laten proeven van sobere maar lekkere hapjes uit de tijd van toen. Hapje-snapje? En nee, dat is nog niet alles, want tussendoor klinken er verhalen van ervaringsdeskundigen, te weten echte verhalen van wie het nog meemaakte: de oorlog, de rantsoenering en het magere eten. Maar evengoed verhalen over armoedekeuken van nu. Want armoede is jammer genoeg meer dan erfgoed alleen. Zelfs in onze ‘ontwikkelde wereld’ zou je daar nog van verschieten! Een videoreportage van de vierdewereldwerking van Mol zal dit illustreren.

Erfgoeddag mag niet louter romantiseren, maar moet – zeker nu – sensibiliseren. “We bestuderen het verleden om het heden te begrijpen, maar evengoed om er lessen voor de toekomst uit te trekken.”

Eén ding nog. Om te vermijden dat alle informatie na die éne Erfgoeddag weer voor jaren de kast ingaat, zal er ook een recepten- en verhalenboekje aangeschaft kunnen worden, waarin de armoe van de Kempen, van vroeger en nu, in woord en beeld te voorschijn komt.

Praktisch? “Armenkost in de Kempen: verhalen in woord en beeld” vindt plaats in het klooster van Het Spijker, op zondag 1 mei 2011. Langs de Antoon de Lalaingstraat en de Gelmelstraat (tussen klooster en VTI, nr. 60 en 62) geraakt u ter plaatse. De deuren zijn geopend van 10 tot 18 uur; tussen 11 en 17 is er animatie voorzien. De toegang is gratis en inschrijven is niet nodig. Allen daarheen! (fh/gl/dh)

Een moeilijke opdracht

GROOT - HOOGSTRATEN – Hoe kan een stad of dorp zich (ook economisch) ontwikkelen met respect voor het karakter en de eigenheid van het dorp en zijn erfgoedwaarden. Die vraag wordt sinds eind 2008 besproken binnen de toen opgerichte “Stedelijke Werkgroep Bouwkundig Erfgoed”.

Midden vorig jaar schreef het stadsbestuur, op vraag van de werkgroep, een offerte uit om een

studiebureau aan te duiden die een visie op “erfgoed en ontwikkeling” van Hoogstraten moet voorstellen. Rond de jaarwisseling werd de opdracht gegund aan studiebureau Stramien dat nu samen met een kerngroep, enkele leden van de werkgroep, aan de moeilijke maar boeiende opdracht werkt. U zal er de volgende maanden beslist meer over vernemen. (fh)

Peter Vermeulen, Tinne Beirinckx en Eva Heuts van studiebureau Stramien. Zij moeten bestuderen hoe Hoogstraten zich verder kan ontwikkelen met respect voor de eigenheid en het (historisch) karakter van de stad.

Sluikstorten in de Kleine Pintstraat

HOOGSTRATEN – Wij ergeren ons dikwijls aan de blikjes, flessen en andere rommel die op de bermen van de wegen of ergens in de sloot gedumpt worden. Wanneer de grachten geruimd worden, komt alles op de akkers terecht, en uiteindelijk tussen het voeder van de koeien. Louis Janssen keek raar op toen hij zijn akker wilde oprijden. De inrit was namelijk versperd door een grote hoop tuinafval, die daar illegaal gestort was. “Men zou voor minder vloeken”, zegt Louis. (fh)

Nieuws uit de Bib

Schrijftalent gezocht

Heb je schrijfkriebels? Neem dan tijdens de Week van de amateurkunsten (21 april tot 1 mei) deel aan de schrijfestafette van de bibliotheken van Hoogstraten, Baarle-Hertog-Nassau, Rijkevorsel en Merksplas. In elke deelnemende bibliotheek wordt door de deelnemers een afgerond verhaal in hoofdstukken geschreven. Zo ontstaan er vier verschillende verhalen, die in een boek gebundeld worden.

De vier verhalen starten met hetzelfde hoofdstuk, geschreven door Diane Broeckhoven. Zij geeft op dinsdagavond 26 april aan de deelnemers een workshop waarin ze tips en trucs geeft, vragen beantwoordt, …

De wereld in een boek

De Boekenplanken nemen leerlingen van het 4 de jaar lagere school mee op een boekenrondreis door de grote continenten met aangepaste liedjes, melodietjes en verhalen. Hoor je het tromgeroffel in de donkere wouden van Afrika? Wat zou er aan de hand zijn met de pinguïns? En wat doet die vreemde Schot met zijn ruiten rokje in het verhaal?

De Boekenplanken geven 3 voorstellingen op vrijdag 29 april. Dit aanbod loopt via de scholen. Dit project wordt georganiseerd in samenwerking met de provincie Antwerpen en de Cultuurraad voor de Kempen.

Digidak inschrijvingen

Er zijn weer computerlessen (computerwegwijs, digitaal creatief, internet, Word, Excel en Powerpoint) gepland in de periode april-juni.

Je kan je inschrijven in de Openbare Bibliotheek, Lindendreef 1b, 2320 Hoogstraten en in het Buurthuis, Hazenweg 4/2, 2328 Meerle op volgende data:

• maandag 28 maart: 13u-15u30 en 18u-19u Hazenweg

• vrijdag 1 april: 9u-12u bib

• maandag 4 april: 13u-15u30 Hazenweg

• vrijdag 8 april: 9u-12u bib

Bevraging lezers en niet lezers

De bibliotheek organiseerde in samenwerking met het provinciebestuur en het Provinciaal Bibliotheekcentrum Vrieselhof, een bevraging van de bevolking. In totaal namen 935 personen deel aan de bevraging: 328 kinderen en 607 volwassenen, waaronder ook 227 personen die geen gebruik maken van de bibliotheek. In de bevraging werd gepeild naar hun interesses op het vlak van informatie, cultuur en vrije tijd, naar de frequen-

tie van bezoek, naar de reden waarom men niet naar de bibliotheek komt en zoveel meer.

Op zaterdag 26 februari werden de resultaten van het onderzoek bekendgemaakt, in aanwezigheid van Ludo Helsen gedeputeerde van het provinciebestuur.

Hein Leemans van bureau dat het onderzoek uitvoerde: ‘Er is vooral vraag naar informatie over de eigen gemeente, muziek en reizen. Veel minder naar specifieke zaken zoals filosofie of poëzie. Bij de romans worden op de eerste plaats detectives en thrillers ontleend, daarna volgen echt gebeurde verhalen en autobiografieën.’

Een andere belangrijke vaststelling is dat internet een steeds meer gebruikte bron van informatie

wordt, vooral bij jongeren. De resultaten van de bevraging, twee lijvige dossiers, kan u vinden op de site van de bib.

Onder de deelnemers aan de bevraging werd een iPod en 10 boekenbons verloot. Na de bekendmaking van de resultaten mocht gedeputeerde Helsen de iPod overhandigen aan Eddy Michielsen uit Meerle. De aanwezige schepenen overhandigden de boekenbonnen.

De bib sluit op maandag 25 april in Hoogstraten en Minderhout

De bekendmaking van de resultaten van de bevraging van de bibliotheek werd muzikaal opgeluisterd door de Hoogstraatse groep ‘Vitesse limitée’.

HOOGSTRATEN - Ook in de lokalen van ASO Spijker werd de verwarming een paar graden lager gezet. Leerkrachten een leerlingen trokken hun dikke trui aan, maar het was die dag vooral de bedoeling om aandacht te besteden aan de gevolgen van de klimaatverandering. Samen zorgen voor een energiezuinige school: een grote uitdaging ! (fh)

Pastoor Bart Rombouts plechtig aangesteld

HOOGSTRATEN / MINDERHOUT - Zondag 20 februari, 15 uur. In de feestelijk versierde St.Katharinakerk waren meer dan een achthonderdtal gelovigen samen gekomen voor de plechtige aanstellingsviering van pastoor Bart Rombouts als pastoor van de St.-Katharinaparochie in Hoogstraten en St.-Clemens van Minderhout.

Na de verwelkoming vroegen de voorzitters van de kerkraden van Hoogstraten en Minderhout aan de deken van de Noorderkempen om over te gaan tot de canonieke aanstelling. Met de linkerhand op de Bijbel bevestigde Bart Rombouts dat hij zijn zending aanvaardt en zich tenvolle zal toewijden aan de twee parochiegemeenschappen. Een luid en langdurig applaus volgde na ondertekening van de benoemingsbrief.

Op het einde van de viering dankte de nieuwe pastoor alle aanwezigen: zijn ouders, familie en vrienden, de mensen van Geel waar hij 10 jaar pastoor is geweest, de mensen die de viering mee hadden voorbereid en alle parochianen die hij geleidelijk aan wil leren kennen. Bart heeft er goede hoop op, want hij heeft blijkbaar iets met Hoogstraten. Zijn grootouders zijn afkomstig van Hoogstratense deelgemeenten en hijzelf

Van een priesterkort is op deze foto geen sprake. De concelebranten van links naar rechts: pastoraal werkster Mai Floren, priesters Piet Van Hoof en Jef Van Looveren, deken Michel Baert, pastoor Bart Rombouts, vicaris Bruno Aerts, priester Alfons van Dijck en federatiecoördinator Fons Soontjens.

Het was lang geleden dat de Sint-Katharinakerk nog zo veel mensen samenbracht

Vrijwilligers die asielzoekers wegwijs maken

HOOGSTRATEN - OCMW Hoogstraten zoekt verenigingen (of vrijwilligers) die bereid zijn om asielzoekers wegwijs te maken in Hoogstraten. Je kan hen helpen bij het zoeken naar het antwoord op eenvoudige vragen als waar is de bibliotheek, hoe werkt De Post, wat zijn de goedkopere winkels, hoe neem ik de bus?

Personen die asiel aanvragen in België kunnen dit enkel in Brussel doen. Van daaruit worden asielzoekers doorverwezen naar een opvang-

centrum. Na minimum 4 maanden, kunnen zij doorstromen naar een LOI (Lokaal Opvang Initiatief). Een LOI wordt georganiseerd door het OCMW. Het OCMW Hoogstraten stelt 4 woningen ter beschikking voor personen die een asielaanvraag hebben ingediend. Toegekomen in een LOI, ontvangen zij materiële hulp. Dit wil zeggen dat zij geen leefloon krijgen, maar onderdak en wekelijks een klein bedrag om toe te komen. Daarnaast neemt het OCMW de medi-

heeft zes jaar school gelopen aan het VTI-Hotelschool Spijker.

Receptie

Nadien, tijdens de receptie in het VTI, kreeg de nieuwe pastoor vanuit de twee parochies een kunstwerk aangeboden van de hand van Luc Docx. Hierop staan de torens van Minderhout en van Hoogstraten broederlijk naast elkaar. En om ze nog “evenwaardiger” te maken, staat boven de toren van Minderhout het schip en het anker, attributen van Sint-Clemens, en onderaan de toren van Hoogstraten het St-Katharinawiel. Daardoor lijken beide torens even hoog... We hopen dat dit harmonieus kunstwerk symbool zal staan voor de nieuwe periode die aanbreekt in het leven van de nieuwe pastoor. (fh/edw)

sche kosten ten laste. De asielzoekers staan zelf in voor het onderhoud/poetsen van de woning. Deze personen worden geacht om Nederlandse les te volgen en een inburgeringstraject af te leggen. Daarnaast verwijst zij hen door naar het Praatpunt.

Meer info:| Dorien Van de Poel, OCMW Hoogstraten dorien.vandepoel@ocmwhoogstraten.be

Gedicht in De Maand

’t Singerventje. Een fietsende Rabas met planken onder de arm. De winkel van Josee Willems … Géén curiosum, maar cultureel erfgoed in de meest respectabele zin van het woord! Váste waarden. Hoogstraatse begrippen. En dat vond ook huisdichteres Rosette.

voor Josee Willems

dag Josee. Uw winkel was een haven voor moeders die hun kinders broeken gaven of strikken in hun haar of stijfgesteven kol. Gij verkocht tiret, katoen, sluitspeld en wol.

Gij hadt een toog met blad van glas.

Daaronder lagen linten. Het was een ware kas

van alles: lint, plastron. En sjaals en doeken: voor neus of anders. De trui, de rok. En zoeken

als zij of hij u zei: Josee, hebt gij die sokken? En die flanel? En dat gordijn? Geen and’re winkel kon hen lokken.

En stil, stilaan kwam concurrent. Het warenhuis of de boetiek. De kleine, grote winkel zonk, tussen het aanbod, de techniek van merken, variant en keus. dat was er ook volop bij u.

Maar ’t kreeg zovele ander namen. Waart gij een man, dan: nondedju.

Neen, neen. Dat zegt gij niet, Josee. Gij praatte vlot met al uw klanten. En op uw eentje, soms met schoonzus, wist gij voortdurend weer van wanten.

En nu vitrine met verkoop. En nu de winkel stilaan leeg. En nu de schabben kaler, valer. En nu de klant die stilaan zweeg.

Maar door de jaren waart gij dapper. Gij hebt de klant benoemd, aanhoord. En als uw winkel sluit, dan dan hebt gij nog ’t laatste woord.

Ik heb gewerkt, gediend, gezwegen. Ik kwam steeds weer ter toog te staan. En ook al sluit ik straks de deur, daarmee is ’t leven niet gedaan.

R.S.

Pop-Rockbands gezocht voor Kamp Noord

Dé muziekrally van de Noorderkempen

HOOGSTRATEN / REGIO - De jeugdraad en gemeentebestuur organiseerden in 2010 met groot succes een DJ contest. Dit initiatief uit het feestjaar “800 jaar Hoogstraten” krijgt een vervolg. In samenspraak met de jeugdraad en de jeugdhuizen is er voor gekozen om vanaf 2011 deel te nemen aan Kamp Noord. Het is een jaarlijks afwisselend rock/DJ - concours tussen verschillende gemeenten uit de Noorderkempen.

Kamp Noord

Kamp Noord wordt georganiseerd door PUNTVIS VZW in samenwerking met de gemeenten Wuustwezel, Kalmthout, Kapellen, Brecht, Brasschaat, Essen, Malle, Stabroek en Ekeren. Vanaf 2011 vult Hoogstraten dit lijstje dus verder aan. In 2011 gaat Kamp Noord op zoek naar de beste muziekband uit de Noorderkempen. De rally start met een live optreden tijdens een gemeentelijke voorronde. Alle pop-rockbands uit de deelnemende gemeenten die voldoen aan de voorwaarden (zie verder) kunnen zich hiervoor inschrijven.

Wedstrijd

De voorronde in Hoogstraten vindt plaats op 28 mei in jeugdhuis De Mussenakker te Meer. Uit deze voorronde kiest een jury één halve finalist en het publiek een andere halve finalist. Tijdens de halve finales, op 7 en 8 oktober, selecteert een jury de zeven beste bands en het

publiek kiest per halve finale één finalist. Deze negen bands nemen het tegen elkaar op in de grote finale op 29 oktober 2011 in het O*KA-centrum te Kalmthout. Voor de finale is er een prijzenpot voorzien van meer dan 1000 euro, studiotijd en betaalde optredens op verschillende festivals uit de regio waaronder Borderbeat (Essen), Pulptuur (Kapellen), Puntpop (Wuustwezel), Pop in Malle…

Voorwaarden

De gemiddelde leeftijd van de band is lager dan 30 jaar. Er wordt verwacht dat je minimum drie eigen nummers kan brengen.

Tot slot moet er iemand van de band wonen in Brecht, Brasschaat, Ekeren, Essen, Kalmthout, Kapellen, Malle, Stabroek, Wuustwezel of Hoogstraten.

Inschrijven

Waan jij je de nieuwe dEUS, Admiral Freebee of wie weet Clement Peerens, schrijf je dan in voor 7 mei 2011 door het inschrijfformulier op www.kampnoord.be ingevuld te versturen naar mathijs@kampnoord.be of naar jeugd@hoogstraten.be.

Meer info

www.kampnoord.be of Jeugddienst Hoogstraten jeugd@hoogstraten.be 03 340 19 52

Valentijn op de schoolbanken

rie. Dat de mensen er mekaar graag zien werd op mysterieuze wijze duidelijk. Roze en rode hartjes, rozen, roze tulpen en verliefde hartjes... Dat de passage van Valentijn niet onopgemerkt bleef was vooral de verdienste van de leerlingenraad van de tweede graad, maar ook enkele creatieve enkelingen deden een aardige duit in het zakje. De leerlingenraad verkoos het meest verliefde koppeltje van de school. Zij kregen een heerlijke Valentijnsmaaltijd aangeboden. Inderdaad, … bij kaarslicht. De eer viel Lente Meeusen en Fabian Sysmans te beurt. (A.O.)

Leerlingen ontwerpen affiches tegen pesten

HOOGSTRATEN – Sinds een zestal jaren vindt in Vlaanderen één week voor de Krokusvakantie de ‘Vlaamse Week tegen Pesten’ plaats. De scholen van de scholengemeenschap Markdal (KleinSeminarie, VTISpijker, ASOSpijker en Vito) namen actief deel aan dit initiatief. ‘Pesten lijkt voor sommige jongeren wel een sport’, zegt coördinerend directeur Jacques Verboven van Markdal. ‘Het beperkt zich niet alleen tot de scholen en in de klassen, het is een maatschappelijk probleem. De pesters staan niet altijd stil bij de gevolgen voor hun slachtoffers.’

Daarom werd er een affichecampagne uitgewerkt. In elke school hebben leerlingen in de lessen plastische opvoeding ontwerpen voor affiches en pancartes gemaakt, met een sprekende slogan die duidelijk maakt dat pesten niet kan. ‘Uit die ontwerpen zijn telkens de twee beste van iedere school gekozen. Zo komen we in totaal aan vier verschillende affiches en vier pancartes die op verschillende plaatsen verspreid zullen worden.’ De affiches zullen niet alleen in de scholen te zien zijn, maar ook in het Hoogstraatse straatbeeld. Ze worden ook opgehangen bij jeugdverenigingen, jongerencafés en kantines van sportverenigingen. De affiches worden ook, dankzij een samenwerking met De Lijn, opgehangen in alle bussen die Hoogstraten aandoen. De acht leerlingen die het beste ontwerp maak-

De ontwerpen van affiches van acht leerlingen, twee van elke school van de scholengemeenschap Markdal, werden geselecteerd. De affiches krijgen een plaats in jeugdlokalen en in de bussen van De Lijn die Hoogstraten aandoen.

ten voor de affiches kregen als beloning een boekenbon van de scholengemeenschap. Doorheen het schooljaar worden in elke school ook activiteiten tegen pesten georganiseerd. In de lessen Leefsleutels of Gelukskunde worden pre-

ventieve klasgesprekken gehouden en er worden projectdagen georganiseerd rond vriendschap en anti-pesten. (Cyber-)pesten en de gevolgen ervan komen ook op een ludieke manier aan bod, zoals in de toneelvoorstelling STRAFF.

Zaal St.-Cecilia als mini-cultuurcentrum

HOOGSTRATEN – Bij gebrek aan een degelijke culturele infrastructuur gaan verenigingen met de moed der wanhoop op zoek naar alternatieven. In enkele deeldorpen heeft men een zaal met een podium, in andere dorpen is het dagenlang knutselen om zelf een podium en decor te bouwen. In Hoogstraten kan men gelukkig terecht in zaal St.-Cecilia, al jaren dé cultuurtempel van de stad Hoogstraten….. best gezellig maar ruim onvoldoende voor een stad die de pretentie heeft een centrumstad te zijn.

In februari waren er gespreid over tien dagen niet minder dan zes voorstellingen. Wij gingen een kijkje nemen op de voorlopig voorlaatste organisatie van de Marckriver New Orleans jazzclub. Een uitstekende Orleana Jazzband met o.a. virtuoos klarinettist Will van Gessel en de gospelzangeres Violetta, die er, in de loop van

lenkletser, uitstekend volks toneel.

Ze brengt haar voorstelling DORP in alle grote steden, maar omdat DORP haar Hoogstraten is, moest het ook hier opgevoerd worden. Van op een soort tribune keken per voorstelling een dertigtal toeschouwers neer op een podium waarop Annelies haar dorp ziet groeien tot het fout loopt. Het is haar dorp niet meer. Maar de plaats die voor haar is voorbehouden blijft vrij….

Drie dagen later nodigde Markant Patrick Vandersande en Erik Goris, twee rasacteurs, uit. Zij brachten De ziekenkas, een volks toneel, een billenkletser waarin een resem mensen de wachtzaal van de ziekenkas passeren. Twee mannen spelen acht figuren, zowel mannen als vrouwen. Soms hilarisch, soms ontroerend, maar allemaal mensen met een herkenbaar verhaal.

De Marckriver Jazzclub haalt druk van de ketel

HOOGSTRATEN – Na 35 jaar onafgebroken werking mag het voor de Marckriver Jazzclub iets minder. De club blijft bestaan en zal, net zoals in het verleden, optredens blijven organiseren. Maar de verantwoordelijken willen af van de druk om elke maand opnieuw een kwaliteitsvolle formatie naar Hoogstraten te halen.

Op zondagnamiddag 15 mei organiseert men het laatste concert van dit seizoen, meteen het afscheidsconcert van de 35-jarige Marckriver Jazzclub en de start van de light versie van dezelfde club. Voor dit concert haalt men niemand minder dan Norbert Detaeye naar Le Cirq, want men verwacht veel meer volk dan er in zaal St.-Cecilia binnen kan. Noteer de datum alvast in uw agenda. In onze volgende uitgave kijken we samen met Eddy Sabbe terug op 35 jaar Marckriver Jazzclub. (fh)

Op zondagnamiddag 15 mei komt Norbert Detaeye naar Le Cirq. Het is het laatste concert van 35 jaar Marckriver Jazzband en het eerste concert van dezelfde club in light versie.

REPUBLIEK HOOGSTRATEN / WIJK PEPERSTRAAT - Mededeling. Alle Hoftuinlezers zijn welkom vanaf 18 uur 30 en dat op den eersten dag van de komende maand. ’t Is juist ne vrijdag en da’s toch eens wat anders voor een ‘pittige persconferentie’. Hapje, drankjes zijn voorzien en als de pree op is, gaan we wel met den hoed rond. Ben jij ook een Pittige Poorter? Daarheen dan! Oja, ’t is in De Velo te doen. (dh)

Nieuwe haltes Belbus

Vanaf februari 2011 zijn de bestaande bushaltes Winkelcentrum (aan Hubo) en Veiling aan de L. De Konincklaan mee opgenomen in het belbusgebied.

Centraal in de zaal, van op een soort tribune, zien de toeschouwers het dorp van Annelies

Informatie voor mantelzorgers

HOOGSTRATEN - Een mantelzorger is een persoon die regelmatig zorg verleent aan iemand uit zijn onmiddellijke omgeving. Sommige mantelzorgers zorgen voor een chronisch ziek kind, een partner met een handicap of een dementerende ouder. Anderen voor een zus, een vriendin of een buurman die gedurende kortere of langere tijd op zorg is aangewezen.

Zo’n taak is vaak moeilijk alleen te dragen. Daarom zijn er heel wat initiatieven van de gemeente en het OCMW ter ondersteuning van mantelzorgers waaronder drie infomomenten in de loop van dit jaar: donderdag 7 april, donderdag 22 september en donderdag 1 december.

Voor wie? Deze infomomenten richten zich in de eerste plaats naar mantelzorgers maar ook andere geïnteresseerden zijn welkom.

Wanneer en wat?: Donderdag 7 april om 13.30 uur met als thema “laat het smaken”, door Wiebke Van Gorp van Logo Kempen vzw (Lokaal GezondheidsOverleg Kempen)

Een gezonde voeding is belangrijk voor jong en oud, maar doorheen de jaren of door ziekte wijzigen onze voedingsbehoeften.

Tijdens dit infomoment staan we stil bij wat gezonde voeding is en welke aangepaste diëten er zijn voor bepaalde ziektes. We zien hoe je diëten kan combineren als er meerdere gezondheidsproblemen zijn bij de zorgbehoevende of binnen het gezin. We leren hoe je afwisseling kan brengen in de maaltijden en wat je kan doen om de smaak van de maaltijden te verbeteren. We staan zeker ook stil bij het bewaren en verwerken van restjes.

Waar? In de ontmoetingsruimte - BibliotheekLindendreef 1 - 2320 Hoogstraten

Verdere info: Inschrijven voor 1 april bij de dienst senioren - 03/3401954 - senior@hoogstraten.be

Deelname is gratis

Wie vervoer wenst contacteert hiervoor best de handicar of de mindermobielencentrale03/3402151 - vervoer@ocmwhoogstraten.be (fh)

Jong Hoogstraats talent op het concertpodium

HOOGSTRATEN - Op zaterdag 2 april speelt het EJO Jeugdorkest een veelbelovend concert in de Sint Katharinakerk van Hoogstraten. Het orkest bestaat uit 75 jonge muzikanten (13 tot 24 jaar) uit Vlaanderen en Nederland. Al deze muzikanten zijn stuk voor stuk zeer getalenteerd op hun instrument en heel wat van hen zijn bezig met of ambiëren muziekstudies aan een binnenlands of buitenlands conservatorium. Onder deze virtuozen vinden we ook 2 Hoogstraatse jongeren! Lotte Stinkens (harp) en Arno Tri Pramudia (trombone) geven het beste van zichzelf en zien dit concert als een echte thuismatch. Lotte (°1994) volgt harp aan de AMW De Noorderkempen bij An Van den Borre en AMT bij Hans Casteleyn. Ze zit momenteel in het 5de jaar humaniora op het ASO Spijker. Arno (°1995) heeft het Klein Seminarie sinds vorig jaar achter zich gelaten en zit nu in zijn vierde jaar muziekhumaniora aan het Leuvense Lemmensinstituut. Hij krijgt daar tromboneles van Michel Tilkin. De muzikale leiding van het Euregio Jeugdorkest is in handen van dirigent Hans Casteleyn, die ook in Hoogstraten woont en met veel trots “zijn” orkest voorstelt aan zijn thuisstad. Een absolute aanrader! De organisatie van de concertavond gebeurt door de Kerkfabriek Sint Katharina en de vzw LA:CH, bekend als organisator van de musical Gelmel, waarin Hans óók het dirigeerstokje in handen had. Tickets: € 12 / € 8 (-16) Drankje inbegrepen

Onder grote belangstelling opende CM op zaterdag 19 maart een thuiszorgwinkel in Hoogstraten. Op de foto de personen die u in de CM winkel zullen adviseren: v.l.n.r.: Danielle Peeters ergotherapeut, Griet Versmissen titularis en verantwoordelijke voor de winkels in Hoogstraten, Turnhout, Herentals en Retie en Chris Van den Wyngaert, bandagist en rolstoelverstrekker. (fh)

Junior journalist

HOOGSTRATEN / MEERSEL-DREEF -

Voorzitter Raf Peeters en secretaris Joos Croes van het Davidsfonds van Hoogstraten mochten op zaterdag 26 februari in de nieuwe gemeentelijke basisschool te Meersel-Dreef de proclamatie houden van de “Junior Journalist”.

Het ging om een wedstrijd voor kinderen van het 5de leerjaar lagere school, met als jaarthema “Milieu”.

Na de introductie van de voorzitter, werden de drie genomineerde opstellen voorgelezen aan het talrijk opgekomen publiek.

Tussendoor verzorgden de zusjes Laura en Dana Vinckx (gitaar en dwarsfluit) en Jarno Verheyen (accordeon) voor een lichte muzikale omlijsting.

Op de derde plaats eindigde Bent Snoeys uit Hoogstraten met haar opstel “Iedereen klaagt”, de tweede plaats was voor Robbe Van Opstal uit Meersel-Dreef met zijn opstel “Goed gewerkt, jongens”. En de winnaar werd Luc Deijkers uit Meerle met “Geen zuurstof”. Proficiat.

De drie finalisten ontvingen elk een boekenpakket, een boekenbon en een certificaat als aandenken.

De andere finalisten mochten elk ook nog een boek in ontvangst nemen, en dat waren uit Minderhout: Noah Bots, Rebecca Cozubas, Maité Desmedt, Willemijn Pietsma en Jill Poppelaars ;

Voorzitter Raf Peeters en secretaris Joos Croes van het Davidsfonds en de drie finalisten poseren samen onder de vlag van het Davidsfonds. «Cultuur beleef je samen», de boodschap is duidelijk.

uit Meer: Anke Brosens, Mariëlla Christiaensen, Fleur Van Dijk en Siebe Vervoort ; uit Meerle: Hanna De Haas en Floor Jansens ; uit Hoogstraten: Floor Eelen, Jan Faes, Nicole Geens, Ruben Mathé, Mathieu Rombouts, Juul Van Aert en Ju-

Pidpa steunt Hoogstraatse projecten

HOOGSTRATEN - Pidpa heeft sinds enkele jaren een speciaal project opgericht: “Water zonder grenzen”. Met dit project wil Pidpa initiatieven ondersteunen in het Zuiden die op een duurzame manier werken rond water. Solidariteitsgroepen of organisaties konden een aanvraag indienen via de gemeente, op voorwaarde dat zij al ondersteund worden door de gemeente en de gemeente aangesloten is bij Pidpa. Zondag 20 maart 2011 had de ‘prijsuitreiking’ plaats in het Hidrodoe centrum in Herentals. Tussen de 16 organisaties die met een cheque huiswaarts mochten keren waren er enkele gelukkigen uit Hoogstraten. Frederik Pollet mocht uit naam van Siddartha een cheque van 1100 euro in ontvangst nemen. Siddartha werkt al tien jaar in Ethiopië en bekommert zich vooral om de kansarmen zoals straatkinderen, aidswezen, alleenstaande moeders en andere verstotenen in de hoofdstad Addis Abeba. De steun vanuit Pidpa zal gebruikt worden voor sanitaire voorzieningen in de krottenwijken van de stad. De andere gelukkigen waren enkele leden van Sa’taq’a, de vereniging die het werk van Fons Huet en zijn vrouw Marta in Guatemala mee ondersteunt. Zij dienden een project in voor watertonnen voor de opvang van

lie Wouters; uit Meersel-Dreef: Fleur Hovers en Germaine Van Der Steenhoven ; en verder Beline Pelckmans uit ‘s Gravenwezel en Lucas Selmi uit Ekeren. Wij wensen deze kinderen nog heel veel leesplezier toe. (JJ)

Hoogstraatse solidariteitsgroepen vallen in de prijzen bij Pidpa. Vlnr. Hilt Rigouts, noordzuid consulente van de gemeente Hoogstraten, Jef Eelen (Sataqa),, Frederik Pollet (Siddartha), Eddy Huyghe (voorzitter Pidpa), Hunab Huet (Sataqa), Ronny Sabo (dir.-gen. Pidpa), Roger Mariën (Sataqa).

regenwater in een afgelegen dorpje in de indiaanse provincie Alta Verapaz. In totaal besteedt

Pidpa jaarlijks een som van 50.000 euro voor “Water zonder grenzen”.

IN MEMORIAM Theater tussen hoop en verdriet

MEERLE / HOOGSTRATEN - In Memoriam is een organisatie van Ispahan vzw naar aanleiding van 20 jaar palliatieve thuiszorg in samenwerking met het stadsbestuur.

Vader, moeder en een kind vertellen hoe ze het verlies van hun zoon en tweelingbroertje proberen te verwerken. Dat doen ze in een monoloog, elk bij een ander ‘engelengraf’ op het kerkhof. Ook de overleden jongen zelf komt in een monoloog aan bod. Hoe verschillend hun verhalen ook zijn, toch zijn ze op een intense en gevoelige manier met elkaar verbonden. In deze voorstelling heeft Hanneke Paauwe niet alleen oog voor de donkere en zwarte kant van verlies, maar ook voor troost.

In Memoriam is een uitzonderlijk locatieproject. Warme kleren en/of fleecedekentje kunnen van pas komen.

tekst, concept en regie: Hanneke Paauwe spel (afwisselend): Sarah Bourgeois, Circé Lethem, Janne Desmet, Jonas Leemans, Marijke Pinoy, Ineke Nijssen, Hans Van Cauwenberghe, Joris Van den Brande

Praktisch:

Locatie: Oud kerkhof aan de kerk in Meerle. Parkeren kunt u op het gemeenteplein. Twee voorstellingen per avond: 19.30 en 21.30 uur.

Na de voorstelling wordt u een drankje aangeboden. Bij regenweer gaat de voorstelling door in de kerk (Heilige Verlosser Meerle)

Kaarten: kosten 10,00 euro en zijn te koop bij Toerisme Hoogstraten, 03 340 19 55

Van wegwerpartikel tot exclusief design

MEER / REGIO - Het Kringwinkelcentrum WEB geeft herbruikbare materialen een tweede leven en realiseert duurzame tewerkstelling. Op 4 oktober 2010 startten De Kringwinkels WEB “Resource Lab” op om hergebruik binnen het centrum te maximaliseren.

Resource Lab creëert enerzijds exclusieve ecodesign-producten op basis van materiaal uit het Kringwinkelcentrum dat niet verkoopbaar is zonder ingrijpende, innovatieve bewerkingen. Ecodesign staat voor het herbedenken van onze omgeving en materialen om zo bij te dragen aan een duurzame samenleving.

Tegelijk realiseert Resource Lab duurzame tewerkstelling voor mensen die kwetsbaar zijn op de reguliere arbeidsmarkt. Onze medewerkers zijn zeer gedreven ambachtslui, met continu oog voor kwaliteit. De ontwikkeling en productie van onze ontwerpen gebeurt volledig lokaal.

Resource Lab stelt twee jonge talentvolle productontwerpers te werk en vond een inspirerende partner in de studenten en docenten van de Media en Design Academie van de Katholieke Hogeschool Limburg. Een geheel nieuwe lijn originele producten werd ontwikkeld uit moeilijk verkoopbare spullen uit het Kringwinkelcentrum.

Deze lijn vertaalt onze filosofie dat we spullen niet zomaar willen afdanken na gebruik, maar dat we ze als “grondstof” willen inzetten voor de creatie van nieuwe unieke producten. Wegwerparti-

kelen worden zo gerestyled tot exclusieve designproducten die een duurzame plaats veroveren in het interieur of de leefwereld van mensen.

Met Resource Lab wil het Kringwinkelcentrum WEB zich naar de toekomst nog meer profileren inzake recyclage, ecodesign en duurzame sociale tewerkstelling!

Op zaterdag 2 april zal de eerste lijn producten

Op stap voor het goede doel

HOOGSTRATEN - Op woensdag 16 maart trokken 1500 leerlingen en leerkrachten uit de eerste graad van het secundair onderwijs op stap, dit maal door de bossen van Wortel-Kolonie. Jaarlijks organiseren de vier Hoogstraatse scholen (Seminarie, Vito, Spijker en VTI) een sponsortocht voor projecten in het Zuiden. Het is telkens een interessante gebeurtenis, omdat het niet alleen de ogen van jongeren opent voor wat er leeft in de wereld, maar ook omdat het een aangename ontmoeting is tussen jongeren onderling. De vier Hoogstraatse scholen vormen immers samen de scholengemeenschap Markdal, maar deze sponsortocht is zowat de enige activiteit die er gezamenlijk voor en door de leerlingen gebeurt. Elke school legt zijn eigen accenten. Elke school kiest haar eigen project(en) en zorgt voor de nodige omkadering en informatie. Vito steunt ook dit jaar het project van Siddartha in Ethiopië en het plattelandsontwikkelingsproject van Broederlijk Delen in Burundi. Het Instituut Spijker gaat volledig voor Broederlijk Delen terwijl het Seminarie de aandacht en de financies spreidt over een schoolproject in Vietnam en de Gehandicaptendag. Het VTI van haar kant werpt

gelanceerd en verkocht worden in De Kringwinkels WEB op volgende plaatsen: Steenweg op Tielen 70 te Turnhout, Sint Martinusstraat 50 te Retie, Meerseweg 135 B te Meer, geopend van maandag tot vrijdag van 10 tot 17.30 uur, zaterdag van 9 tot 16.30 uur. La Ganga is gevestigd in de Korte Gasthuisstraat 39, Turnhout en is geopend van maandag tot en met zaterdag van 10 tot 18 uur. (FS)

het licht op een vrouwenproject in Senegal. Alles verliep prima en de leerlingen genoten van

een andere invulling van het lesrooster. Solidariteit en gezelligheid, het kan lekker samengaan.

Jonge ontwerpers maken designartikelen met wegwerpartikelen

Aan de slag met het nieuwe internet

curieus vzw (in samenwerking met sp.a Hoogstraten) reist in 2011 voor de tweede keer op rij een jaar lang door Vlaanderen met een mobiele internetklas, om mensen te leren werken met het ‘nieuwe internet’.

E-mailen en surfen op het internet kent voor veel mensen ondertussen al geen geheimen meer. Maar het internet is de laatste jaren erg veranderd. Sociale website zoals Facebook, YouTube, Kapaza en Wikipedia zijn aan een echte opmars bezig. Je kan er je vrienden of familie ontmoeten, ze vormen een platform om af te spreken met gelijkgestemden, je kan er foto’s en video’s delen, afspraken maken, dingen kopen of verkopen en zoveel meer. De mogelijkheden zijn enorm.

Het opzet van de internetklassen van KLIK is simpel. Je leren kennismaken met dat ‘nieuwe internet’! Je kan verwachten dat we je inwijden in de geheimen van facebook, youtube, kapaza, wikipedia, …

De activiteiten staan open voor iedereen. De enige voorwaarde is dat je al een beetje met de computer en het internet overweg kan. Je kan kiezen uit vier sessies of ze alle vier volgen, aan 4 euro per les.

Sessie 1 - Facebook voor beginners: maak kennis met Facebook, de site waar iedereen over spreekt. Je leert een profiel maken op Facebook, je vrienden opzoeken en foto’s delen.

Sessie 2 - Facebook voor gevorderden: daar na gaan we dieper in op tal van aspecten zoals privacy, evenementen aanmaken en mensen uitnodigen.

Sessie 3 - Kopen en verkopen op internet: Je maakt kennis met Kapaza. Een website waar je zo’n 1,3 miljoen zoekertjes en tweedehands koopjes op vindt.

Sessie 4 - Informatie zoeken op internet: film pjes zoeken op YouTube, gratis radioprogram ma’s (her)beluisteren via internet, informatie zoeken in Wikipedia (de grootste encyclopedie ter wereld), inschrijven op nieuwsbrieven en ge bruik maken van RSS.

Je kan ook het unieke KLIK-boek van curieus voor 14 euro aankopen om thuis verder te oe fenen!

Interesse in de geheimen van het nieuwe in ternet?

Wij ontvangen de KLIK-klas in Hoogstraten op dinsdagvoormiddagen 31/05, 07/06, 14/06 en 21/06 van 9u tot 12u. De sessies gaan door in VTI Spijker, Gelmelstraat 62 te Hoogstraten. Contacteer curieus provincie Antwerpen om je in te schrijven of voor meer informatie op 03 633 87 70 of info.antwerpen@curieus.be

Tweede kindje, tweede viergeslacht

HOOGSTRATEN – Twee jaar geleden zorgde het eerste kindje van Bianca Joosen - Martens voor het eerste viergeslacht in de familie. In oktober vorig jaar werd hun tweede dochter geboren, ook zij zorgt nu voor een tweede uitgave.

Op de foto herkennen we overgrootmoeder Mit Adriaensen (88 jaar) met de Anke Joosen, de jongste telg geboren op 26 oktober 2010, en verder de fiere moemoe Magrit Vermonden (58 jaar) en de trotse mama Bianca Martens (33 jaar) (fh)

Gekke week

dag, donderdag gekke schoenendag en vrijdag was alles gek of fout. Die vrijdag werden er ook pannenkoeken gesmuld en – helemaal in de stijl van het van Gogh-project dat pas afgelopen was – hadden de bakmoeders zich opgefleurd met zonnebloemetjes.

Reikhalzend uitkijken naar de grote school

HOOGSTRATEN - Leerlingen stellen vragen over het vak Latijn tijdens de informatieavond die georganiseerd werd in het Klein Seminarie. Leerlingen uit het zesde leerjaar kijken nu al reikhalzend uit naar wat volgend jaar zal komen. De middelbare scholen proberen de leerlingen en hun ouders zoveel mogelijk wegwijs te maken in het middelbaar onderwijs. In het Klein Seminarie is het stilaan een traditie om dit in het begin van de maand maart te doen. Ook dit jaar was de belangstelling weer heel groot. Opvallend is dat de leerlingen ook meer en meer van verderop naar Hoogstraten willen komen.

Sommigen zouden zich al onmiddellijk willen inschrijven, maar daarvoor is het wachten tot op de open deurdagen. (A.O.)

Respect!

HOOGSTRATEN - In het kader van de antipestweek werkten de eerstejaars van het ASO op dinsdag 1 maart rond (cyber)pesten en respect. Theatergezelschap ‘De Mus’ zorgde voor een schitterende toneelvoorstelling (Splinters en balken) en zette de eerstejaars tot nadenken over de gevolgen van pesten.

’s Namiddags was respect het kernwoord! Wat is respect? Wie respecteer je (niet) en waarom? De respectquiz zorgde voor verrassende resultaten én de nodige discussies. De eerstejaars toonden hun respect voor anderen en gaven hun meter of peter uit het tweede jaar een zelfgemaakte badge! Natuurlijk maakten ze er ook één voor zichzelf. Uit de resultaten van de ICT-enquete bleek ook dat cyberpesten steeds meer voorkomt. Onder het motto ‘voorkomen is beter dan genezen’ trokken de leerlingen door ‘het wilde bos’ van het internet. Met een aantal nuttige tips konden ze de gevaren van de cyberwereld ontwijken. (avm/fh)

Belgische satelliet te gast in Klein Seminarie

HOOGSTRATEN - De leerlingen (van het 5de jaar WWI) van het Klein Seminarie kregen een introductie over de analyse van ruimteweer in verschillende workshops. Ze maakten ook kennis met de PROBA. PROBA is de Belgische satelliet die in november 2009 gelanceerd werd en die het ruimteweer (en dus de zon) observeert. De mensen die de workshops begeleidden zijn onderzoekers van de Koninklijke Sterrenwacht van België en een onderzoekster van de KU Leuven. Met de PROBA kunnen onder andere zonnestormen voorspeld worden. Voor de leerlingen was het in ieder geval een aangename en leerrijke kennismaking. De satelliet was slechts enkele dagen te gast in de school. (A.O)

Fjordenhofrally

CASTELRE - Op zondag 17 april heeft de zesde fjordenhofrally plaats in en rond de stallen van het Fjordenhof gelegen aan het Groeske 3 te Castelré.

De rally gaat over een afstand van 25 km met tussenstop, zowel aangespannen als onder zadel. Starten kan vanaf 10.30 uur tot 12.00 uur. Meer informatie op het nummer 0495/ 51.23.42. of via de website www. fjordenhof.net

Alle belangstellenden zijn welkom om de rally bij te wonen en te genieten van een hapje, drankje en een babbeltje. (FS)

Vlaamse bekerfinale Bridge

HOOGSTRATEN – Zondag 20 maart verzamelden de 64 bridge viertallen in het Spijker voor de bekerfinale van de Vlaamse bridgeliga.

“Zoals we dat kennen in voetbal, bestaat er ook in bridge naast de reguliere competitie een bekerwedstrijd”, zegt Karel Geysen, wedstrijdleider van de Vlaamse Bridgeliga.

De deelnemende ploegen krijgen allemaal de zelfde kaarten en vertrekken dus met dezelfde kansen of de zelfde moeilijkheidsgraad wat de kaarten betreft.

De vier beste teams van de wedstrijd zullen een van de volgende weken opnemen tegen de vier beste Waalse teams om uiteindelijk de ploeg te selecteren die België zal vertegenwoordigen in het Europees kampioenschap. Daar moet de Belgische ploeg beter trachten te doen dan de jongerenploeg (in bridge de -33-jarigen) die drie jaar geleden brons behaalde.

De bekerfinale van de Vlaamse Bridgeliga werd dit jaar in Hoogstraten betwist. De opbrengst gaat naar Ritmica, een school voor bijzonder onderwijs.

Leerlingen gemeenteschool tonen hun talenten

HOOGSTRATEN - Op dinsdag 22 en woensdag 23 februari 2011 vergastten de lagere schoolkinderen van de gemeenteschool van Hoogstraten meer dan 300 grootouders op een spektakel waarin ze hun verschillende talenten toonden: zingen, voordragen, turnen, sprookjes schrijven en uitbeelden, grappen uithalen, dansen, tekenen, Frans spreken, tekenfilmpjes maken, goochelen, … De grootouders mochten meezingen, klappen, dansen, … Moeilijk te zeggen wie er nu het meeste deugd beleefde: de kleinkinderen of de grootouders.

LEZERS SCHRIJVEN

Blok 36 en de stem van de groenen

‘Waar blijft de stem van de groenen’ vraagt MVD in een lezersbrief in vorig nummer, naar aanleiding van de kaalkap van het ‘park’ aan de Gravin Elisabethlei.

Net als MVD en de columnist van DHM zijn ook wij kwaad om wat het gemeentebestuur hier om zeer betwistbare reden heeft uitgehaald.

We willen MVD er graag attent op maken dat wij ons al heel dikwijls boos gemaakt hebben op dit bestuur. O.m. omdat ze de verkavelingslustige projectontwikkelaars geen strobreed in de weg legt, zelfs als die zich in landbouwgebied begeven (‘s Boschstraat, Hooiopper in Minderhout), projecten inpikken die eerder door het gemeentebestuur als lokatie voor sociale bebouwing voorbestemd werden(Leemstraat) ; of omdat we ons heel wat vragen stellen over de ongebreidelde uitbreiding van varkensbedrijven die momenteel aan de gang is.

We vinden het wraakroepend dat Hoogstraten in snel tempo wordt volgebouwd, zonder enige visie op de toekomstige ontwikkeling en dat het groen in ons centrum daar duchtig onder lijdt. Voor dit bestuur is ‘groen’ blijkbaar alleen Wortel Kolonie of de staatsbossen van de Elsakker. Het project ‘Den Dijk’ is een dun doekje voor het bloeden.

Maar wat graag hadden we dus ook de kaalkap aan het parkje helpen tegenhouden, maar ook wij waren er pas van op de hoogte toen de bomen tegen de vlakte lagen. Want ook daarin blinkt dit bestuur uit : het voor zich houden van een heel aantal beleidsdaden tot ze uitgevoerd worden. ‘Open en vernieuwend’ heette het nochtans voor de verkiezingen bij CD&V.

Wel, nooit is er een bestuur geweest dat minder open was dan dit. Zelfs als we op gemeenteraadscommissies naar dossiers in voorbereiding vragen, zegt men ons vaak dat ‘die nog niet rijp zijn voor bespreking’, ‘dat het college er nog mee bezig is’. En dat we het dus nog niet mogen weten. Straf voorbeeld was tijdens de laatste commissie ruimtelijke ordening. Op (de niet voor de eerste keer gestelde) vraag van ons gemeenteraadslid naar de plannen en intenties voor de herinrichting van het Van Aertselaarplein meldt schepen Baets dat er nog geen plan voorhanden is. Groot was dan ook onze verwondering dat op diezelfde week er een plan in de Hoogstraatse Maand stond. Goed van dit blad, maar zeggen dat er geen plan is, is de waarheid geweld aandoen.

Met de hand op het hart durven we zeggen dat we met veel inzet en met alle middelen trachten het bestuur kritisch te volgen en zelf constructieve voorstellen te doen. We moeten helaas vaststel-

Anonieme brieven worden geweerd. De redactie neemt het recht lezersbrieven in te korten.

len dat het bestuur daar bitter weinig rekening mee houdt.

Ook stellen we vast dat onze voortdurende ijver moeilijk tot bij de burger geraakt. Onze communicatiemiddelen zijn helaas beperkt, ons budget en mankracht ook. Want laat ons eerlijk zijn : als er varkens- en kippenstront aan de knikker is, serres tegen natuur- of woongebied aange-

Elk nadeel hèp se foordeel …

Dag Allemaal (hoewel ik zelf Humo® verkies),

Onze stad lanceerde een oproep om gezellig met z’n allen een KIJK op den DIJK te geven. “Een groene rust-, sport-, ontmoetings- en speelzone voor jong en oud,” zo ronkt de algemene doelstelling. En dát vind ik nu eens, eerlijk waar en vanuit de grond van mijn hart … schit-te-rend! Járenlang klop ik samen met vele anderen op de nagel ‘dat er meer aandacht naar groene landschappen moet gaan’ en ziedaar, wij vragen en het College draait. Da’s knap. Da’s lief. Bedankt.

“Een aangenaam groen vertrekpunt of rust- en verpoospunt zouden een grote meerwaarde vormen voor het mooie wandelgebied.” “Een plaats waar kinderen kunnen ontdekken hoe ver hun benen springen … hoe pijnlijk een brandnetel kan zijn.” “Kinderen zijn veel creatiever wanneer ze in de natuur spelen.” “Een open landschap / doorkijk naar de Markvallei is van belang.” En dat deze schone woorden een tikkeltje gelijken op de argumenten waarmee wíj sinds 2006 proberen om de aanpalende ‘groene trechter’ in de ’s Boschstraat bouwvrij te houden, dat zóu ons ego kunnen strelen … Zelf haal ík hier liever het stopwoordje van één onzer schepenen aan: “Intellectueel oneerlijk.” Ze gebruikt het zowat elke gemeenteraad.

bouwd worden, als er bomen gezaagd worden, roept men op de groenen. Het is onze hoop dat ze dat bij de volgende verkiezingen ook doen.

Met vriendelijke groeten

Namens de fractie Hoop/Groen! Lief Pans , Fons Jacobs, Ria Vinckx.

Geplande realisatiedatum van dit aards paradijs? Het jaar des Heren 2012! En dat dit nu nét een verkiezingsjaar blijkt te zijn: tsjongejongejonge, wat een toeval! Of dat ‘een’ plan voor een groen speelplein an sich minder waardevol maakt? Welnee, het blijft simpelweg … schit-te-rend! En slim gezien bovendien. Want de soap rond de ’s Boschstraat dreigde voor de meerderheid een achilleshiel te worden bij de volgende verkiezingen. En dat men díe verkiezingshorde nu net wil nemen door een schoon balloneke op te laten in een regio die men eerst wel zélf compleet liet verbalemonden, dat getuigt van gedurfde remediëring. Van tactisch inzicht. Van humor … Wrang! Mijn voorstel? “Een mooi (speel)weiland. Doorkijk naar de Mark. Veldbloempjes in de berm, hier en daar een netel. Knotwilg af en toe en hoe knotter hoe beter … Knoestige weipalen; alleen de pindraad mag weg. ‘k Heb nog wel een fotootje …”

Dít is toch ‘lachen, gieren, brullen’? Of is het toch eerder huilen? Huilen met de pet op … Alsjeblieft beste mensen, zíe dit toch. Dóórzie dit toch … Laat u niet langer bedotten!

Dries Horsten, ondanks alles fier Hoogstratenaar

Een confrontatie met vroegere uitspraken en beloften

Als laatste van de zes kerkdorpen kwam Wortel aan de beurt en, net zoals tijdens de vijf andere dorpsraden, kregen de aanwezigen ook hier eerst een toelichting van het college. Wij haakten in om 21.10 uur, wanneer de agendapunten die rechtstreeks met Wortel te maken hebben aan bod kwamen.

Riolering Zandstraat

Voorzitter Luc Hendrickx kent zijn dossiers als geen ander en durft de schepenen confronteren met eerder gemaakte uitspraken en beloften. Dat wordt meteen duidelijk bij het eerste punt op de agenda: de rioleringswerken in de Zandstraat. Hiervan was al sprake tijdens de vorige legislatuur, toen het bestuur tijdens de dorpsraad in 2005 liet weten dat de werken in 2008 uitgevoerd zouden worden. Tijdens de dorpsraad van 2009 kreeg men te horen dat het november 2009 zou worden en vorig jaar sprak men van uitvoering van de werken in de tweede helft van 2010. Op 21 juni 2010 krijgen afgevaardigden van de dorpsraad te horen dat men voor uitvoering wacht op een ‘betekening’ van de minister en vragen ze om dan tenminste de inwoners te informeren. Nu zeven maanden later weet men nog steeds van niets en wachten de betrokken bewoners nog steeds op informatie. De voorzitter wil nu wel eens weten wanneer men de werken eindelijk zal uitvoeren en wanneer men de bewoners zal informeren.

Wanneer burgemeester Van Aperen zich, allicht terecht, verschuilt achter de subsidiëring van de hogere overheid, vraagt de voorzitter waarom men dan elk jaar opnieuw belooft dat men de werken zal uitvoeren. De burgemeester wordt voorzichtig en deelt nu mee dat de werken wellicht in 2012 zullen starten en men ‘misschien’ dit jaar al kan aanbesteden. “Maar”, voegt hij eraan toe, “ik wil volgend jaar niet opnieuw afgerekend worden op data die we niet kunnen waarmaken. Voor rioleringen zijn wij afhankelijk van de Vlaamse Milieumaatschappij, de wegen doen we zelf”.

Hij doet het verhaal van andere rioleringsdossiers die jaren aansleepten en hij geeft toe dat men in het verleden wellicht te voorbarig ‘veronderstellingen’ voor waarheid heeft meegedeeld.

De voorzitter tilt zeer zwaar aan het gebrek aan informatie aan de inwoners. “Ooit beweerde men dat de bewoners geïnformeerd waren. Dat bleek dan niet waar, meer zelfs het was op een bepaald moment onduidelijk of er al dan niet tekeningen beschikbaar waren”.

De sfeer is gespannen en meer dan de belofte dat “Die informatie zal er komen” kan of wil het college niet kwijt. Opnieuw verschuilt het college zich achter de hogere overheid, die de

In de Zandstraat wordt stevig gebouwd, maar de bewoners wachten al jaren op riolering. plannen nog kan wijzigen.

Om een lang verhaal kort te maken, op het einde zegt de burgemeester “Richt u tot de VMM” (de Vlaamse Milieumaatschappij), waarop de voorzitter dit agendapunt afsluit met de vaststelling: “We weten ondertussen dat jullie het zelf ook niet weten”.

Heraanleg Grote Plaats

Een volgende confrontatie met eerder gemaakte beloften heeft betrekking op de heraanleg van de Grote Plaats. De voorzitter citeert uit een verslag van de verkeersraad van 14 september 2009: “Deze werken gaan volgend jaar van start”. Schepen Martens kan kort zijn: “De werken zijn aanbesteed, we wachten op de bouwvergunning en de werken gaan dit jaar van start”. Schepen Haseldonckx strijkt zalf op de wonde door mee te delen dat de werken op de Grote Plaats gekoppeld zijn aan wegenwerken in de Lindendreef en in de Alfred Oststraat in Hoogstraten en dat er wel degelijk overleg geweest is met de aangelanden.

Het bochtenwerk bij de kerk

Over het bochtenwerk naar Poeleinde, bij de kerk en De Guld is al veel kritiek gekomen. Enkele dagen geleden zijn er parkeerplaatsen voor minder mobiele mensen aangelegd op de parking bij de kerk.

De voorzitter weet dit te waarderen en verwoord dit als volgt: “In de eerste plaats zou ik het bestuur willen bedanken voor de snelle uitvoering van de twee parkeerplaatsen voor mindervaliden. Of wat men onder snel verstaat. In het verslag van het schepencollege van 2007 gaf men de opdracht deze parkeerplaatsen naar uitvoering toe te plannen. Pas in februari 2011 stelden wij tot onze vreugde vast dat men (waarschijnlijk noodgedwongen of was dit uit schaamte (of moest de minister ook dit betekenen) overging tot het inschilderen van deze twee parkeerplaatsen. Er moest toch iets gedaan worden in Wortel voor de openbare dorpsraad van vandaag”, besloot de voorzitter.

Daarna brengt hij de vraag om de bochten op Poeleinde ter hoogte van de kerk en De Guld terug recht te trekken ter sprake. Met een waarschuwing “dat een aantal mensen zich allicht aangevallen zullen voelen”, citeert hij uit een lange reeks verslagen vanaf 2008, waaruit nu uiteindelijk blijkt dat men de situatie daar wil laten zoals ze is.

De voorzitter beseft “dat de dorpsraad ‘maar’ een adviesraad is, maar kan zich niet van de indruk ontdoen dat het bestuur de dorpsraden te vaak ziet als een noodzakelijk kwaad. Wat is het nut van een dorpsraad en adviesraden in het algemeen,”, vraagt hij zich af.

OPENBARE VERGADERING DORPSRAAD

Aanplantingen

Wortel is een groene omgeving en de dorpsraad wil dat zo houden. Vanuit die bezorgdheid vraagt de dorpsraad naar de stand van zaken van een aantal aanplantingen zoals, bijvoorbeeld, langs het Kerkveld. Eind 2007, begin 2008, bracht het college de bewoners daar samen en deelde hen mee dat men nog het zelfde jaar bomen zou aanplanten. Vandaag staat er nog geen enkele boom.

Schepen Martens kan meedelen dat er langs Kerkveld in het voorjaar nieuwe bomen, de Christusdoorn, geplant worden. De voortuinen in de Moerklokstraat worden opgewaardeerd, in de Vogelhofstraat worden drie bomen vervangen, in de Beukendreef worden de bomen verder opgesnoeid, het kerkhof in Wortel-kolonie wordt verfraaid. De dennenbomen zijn verwijderd en worden vervangen door streekeigen bomen.

Afvalwater in de kolonie

Het afvalwater van Wortel-kolonie en de strafinrichting wordt nog steeds in de Staakheuvelse loop geloosd. Schepen Baets kent het probleem en weet dat er in een ver verleden tot vandaag acties zijn ondernomen. “Spijtig genoeg zitten we daar met de Regie der Gebouwen als gesprekspartner en die hebben ook hun beperkte budgetten”, zegt Baets, “En wanneer we eind vorig jaar

Eén realisatie in Wortel in 2010: enkele dagen voor de dorpsraad werden twee parkeer plaatsen voor mindervaliden aan aangebracht bij de kerk….. de uitvoering ervan was voorzien in 2007.

alle partners uitnodigden voor overleg, kwam de Regie niet opdagen”.

Daarop maakte het bestuur een nota met drie dringende maatregelen over aan de Regie der Gebouwen:

1. dat men de bezinkputten regelmatig zou leeg pompen zodat ze blijven functioneren;

2. dat men in de Staakheuvelse loop, op de plaats waar de lozing gebeurt, riet zou aanplanten

om een primaire zuivering te bekomen; 3. dat de Regie een plan zou opmaken met een voorstel van hoe men de waterzuivering in de toekomst zal aanpakken.

We hebben die nota aan de Regie overgemaakt en tot vandaag nog geen antwoord ontvangen. We zijn wel ter plaatse gaan kijken en de mensen van de Regie schrokken zelf van de omvang van het probleem.

OPENBARE VERGADERING DORPSRAAD

De vrijwilliger van het jaar

De dorpsraad heeft het initiatief genomen om elk jaar een vrijwilliger, een verdienstelijke Wortelaar, in de bloemen te zetten. Hij of zij staat symbool voor het groot aantal personen die zich als vrijwilliger inzetten voor het verenigingsleven in Wortel.

De schepen geeft ook het bedrag van het totaal voorzien in de begroting 2011 voor gans Hoogstraten. Dat werkingskosten bedragen 24.600.000 miljoen euro de investeringen 6,600.000 miljoen.

Vagebondplein

Tot slot waren er de vragen uit het publiek. Twee vragen, een over snelheidsbeperkingen in Wortel-kolonie en een tweede over te hoge snelheid in het dorp en de Klinketstraat, werden na wat heen en weer gepraat naar de verkeersraad verwezen. De laatste vraag, over het “Vagebondplein” bij De Guld is zeer concreet en kreeg voelbaar steun van de aanwezigen. In augustus vorig jaar organiseerden enkele inwoners van Wortel het dorpsfeest “Vagebond” met een optreden van Guido Belcanto op de parking bij De Guld. De organisatoren gaven het plein zelf de voor Wortel zeer toepasselijke naam “Vagebond”. In een schrijven halen ze een aantal argumenten aan om het plein ook officieel die naam te geven. De reacties van het college wijzen erop dat ook zij het initiatief genegen zijn. Als dat zo is, kan het bestuur volgend jaar al zeker met één realisatie uitpakken.

Links Benny Goetschalckx, de Wortelaar van 2010 – 2011, met naast zich Brigitte Wendrickx, Jan Donkers en vooraan voorzitter Luc Hendrickx.

Benny Goetschalckx was de eerste die te titel in ontvangst mocht nemen en dat is een meer dan terechte keuze.

Benny is actief in verschillende verenigingen, waarvan hij vaak de drijvende kracht is. We denken daarbij aan toneelkring “Willen is Kunnen”, de Landlopersjogging, de quiz “de Slimste Pee”, de KWB enz. Daarnaast verleent Benny op diverse dorpsbijeenkomsten hand- en spandiensten. Benny staat altijd klaar voor hulp bij het tappen, het bakken van hamburgers en andere hulp.

Voor de bouwvergunning voor uitbreiding van de gevangenis hebben we een voorlopig gunstig advies gegeven op voorwaarde dat er binnen de twee jaar een actieplan wordt voorgelegd voor het zuiveren van het afvalwater. Aan de milieuvergunning hebben we de voorwaarde gekoppeld dat binnen de twee jaar een oplossing moet voorzien worden voor het probleem van de lozing. Misschien hebben we met de vergunningen een hefboom om tot een oplossing te komen.

Burgemeester Van Aperen vult nog aan dat er op vraag van de Regie op donderdag 17 maart 2011 een overleg komt. Blijkbaar zouden de Regie, onder druk van de voorwaardelijke vergunningen, een voorlopige waterzuivering willen plaatsen voor de gevangenis alleen. “Blijft de vraag of de volledige zuivering er nog wel zal komen”, besluit de burgemeester.

Naar aanleiding van de mobiliteit in de kolonie noteren we nog dat het kruispunt bij “de vier ge-

bouwen” (bij het Casino /red) aangelegd wordt met Europese middelen, dat men werk maakt van toeristische wandelroutes en dat men een stappenplan volgt om van de kolonie mogelijk een stiltegebied te maken.

Investeringen

Schepen Haseldonckx overloopt welke zaken er voor Wortel in de begroting staan. Er is een budget voorzien voor de aankoop van een woning in Wortel-kolonie (die tegen kostprijs in erfpacht wordt doorgegeven), 150.000 euro voor wegen en 482.000 euro voor de riolering in de Zandstraat (te gebruiken afhankelijk van de goedkeuring van de werken door de minister), 200.000 euro voor werken die verband houden met de ruilverkaveling Zondereigen, 67.000 euro voor een nieuwe sanitaire blok en verbeteringen van het de gevel van de school in de Rooimans, 20.000 euro voor nieuwe turntoestellen, 3.000 euro voor verharding op het kerkhof in de kolonie.

Het is nu 22.55 uur. Iedereen wil naar huis. Ook de schepenen, die de zaal verlaten zonder handdruk aan de voorzitter. Vergeten of onvrede. (fh)

De organisatoren van het dorpsfeest “Vagebond” vragen om het plein bij De Guld officieel “Vagebondplein” te noemen. Een idee waar iedereen achter staat… en een van de weinige momenten dat de dorpsraad en het college het eens zijn.

Driedaagse koers op rollen

WORTEL – Drie dagen na elkaar, van donderdag tot en met zaterdagavond van 20 tot 24 uur, was de parochiezaal het decor voor een koers op rollen. Het evenement werd voor het eerst georganiseerd in 1978 vindt om de drie jaar plaats. De driedaagse was een organisatie de KLJ.

De zestien deelnemende ploegen, verenigingen en bedrijven, brengen elk een groot aantal supporters en sponsors mee. Tachtig procent van de gesponsorde bedragen houden ze en de resterende 20 % gaat naar de KLJ.

Dit jaar was er een speciale attractie, een speciale fiets waarmee men een snelheid van meer dan tweehonderd kilometer per uur kan bereiken. De driedaagse koers op rollen werd gewonnen door ‘De Zwaantjes’ met Jasper Janssen en Wim Vanschaeren. Zij wonnen de driedaagse met één punt voorsprong op ‘Heba’ met Rik Herreygers en Freddy Huybrechts. (fh)

Uw en onze zoektocht

Acht renners op rollen. V.l.n.r. de winnaars Wim Vanscharen en Jasper Jespers (De Zwaantjes), Rueben Goetschalckx en Geert Snoeys (Juniors KVNA Wortel), Wim Snels en Nick Snoeys (Gerto en beenhouwerij Snels) en tenslotte Steve Aerts en Kurt Goetschalckx (Bouw werken Kurt Goetschalckx)

Lopen voor de voetbalclub

WORTEL - Dankzij de medewerking van enkele lezers kunnen we veel vrouwen, leden van de KVLV in 1952, hun naam of de naam van hun echtgenoot geven. V. l.n.r. bovenaan: ?? Koyen (vrouw van Jaak Vermeiren op Neervan), Mathilde Donckers (vrouw van Frans Van de Mierop), wellicht de vrouw van Emiel Roos (Langenberg), dochter van Pieter Vermeiren (de Diepte), Marieke Wouters (vrouw van Rik Van Bavel, Grote Plaats), Mina Wouters (vrouw van Sooike Strijbos), onbekend. Midden: wellicht de vrouw van Strijbos van de Bosuil, Pauline Mertens (voorzitster), Mathilda Wouters (vrouw van Louis Haest Castelré), Marie Swaenen (vrouw van Jef Janssens), Trees Lambrachts (Poeleinde), Maria Snels (vrouw van Jan Vermeiren bij de Boomkens) Onder: Oudste dochter van Jan Quirijnen (Langenberg), vrouw van Jan Verheyen (Langenberg), Onbekend, Mieke Sommen (Staakheuvel), Clara Bolckmans (vrouw van Aloïs Snels van de Grote Plaats), Julia ?? (vrouw van Louis Snels, Dorp-Poeleinde), mogelijk de moeder van Jan Sterkens (Poeleinde), Toke Meyvis (vrouw van Louis Christiaensen van Neerven) (fh)

WORTEL - De opbrengst van negende editie van de KWB-Landlopersjogging gaat naar voetbalvereniging KVNA Wortel. Elk jaar opnieuw kiezen de organisatoren een ‘goed doel’. In het verleden werden, bijvoorbeeld, de KLJ, De Slinger, Ispahan, Ziekenzorg, de Oud-strijders enz. gesteund met de opbrengst van deze sportieve en wellicht de mooiste jogging van de Noorderkempen. In 2011 wordt dat de K.VNA-Wortel. Deze sportieve en sociale vereniging van Wortel, zorgt ervoor dat zowel mannen, vrouwen en vooral de jeugd de kans krijgen om in groepsverband te sporten. De voetbalvereniging staat de volgende jaren voor ingrijpende verbouwingswerken in en om het voetbalveld. Werken die noodzakelijk om de infrastructuur van de club aan te passen aan de noden van deze tijd. Belangstellenden, supporters, sponsors en deelnemers kunnen dus op 26 augustus weer genieten van deze prachtige jogging en tegelijk een goed doel steunen. Voor meer informatie en foto’s en uitslagen van vorig jaar kan u terecht op de nieuwe website www.landlopersjogging.be (fh)

Jobstudenten gezocht

Naar jaarlijkse gewoonte is het stadsbestuur ook dit jaar weer op zoek naar jobstudenten. Zij zullen ingezet worden als redder of voor het onderhoud in De Mosten, bij de groendienst voor het onderhoud van parken en plantsoenen, of bij de jeugddienst als hoofdanimator of monitor voor haar grabbelpasactiviteiten. Meer info en de sollicitatieformulieren vindt u op de pagina ‘vacature’.

Wie wordt ‘De Slimste Pee’?

WORTEL – Juist, nog enkele dagen en we kennen hem of haar: de Slimste Pee (van Wortel). Op 1 april is er in parochiezaal ‘t Trefpunt de ultieme quiz, om voor eens en altijd en zeker voor één jaar uit te maken wie de slimste Pee van Wortel wordt.

Deze ludieke quiz met medewerking van Guido Belcanto wordt gespeeld op 1 avond maar in verschillende rondes. Er zijn een aantal voorrondes, waarna de drie beste teams hun slimste kandidaat mogen afvaardigen naar het podium voor de finalerondes. Deze drie peeën gaan dan strijden om de

Frans van Bergen, een ontluikend Wortelse kunstenaar zo blijkt, heeft de De Slimste Pee krijgt de grootste trofee en zijn teamgenoten krijgen de rest van de familie Pee. De winnaar krijgt tevens van de Scheldebrouwerij een mand met producten van de brouwerij en elke deelnemer aan de quiz een promotieflesje van hun bier. Het inschrijfgeld van 1 euro per deelnemer is daarmee al snel terugverdiend.

Als je heel snel bent kan je nog (tot 25 maart) inschrijven bij Jef Dockers via zijn mail adres jozef. donckers1@telenet.be, ondervermelding van aantal deelnemers, de naam en het contactpunt van de ploeg. Anders ga je gewoon kijken. (fh)

Wortel Kolonie een stiltegebied

WORTEL – Het stadsbestuur wil van Wortelkolonie een stiltegebied maken. Dat is een gebied waar de natuurlijke geluiden overheersen. In Wortel is er al een stiltegebied dat zich voornamelijk uitstrekt richting Zondereigen. ‘We werken met een stappenplan om het kwaliteitslabel te halen’, zegt schepen van Milieu Ward Baets (CD&V). ‘De inventarisatie van geluidsbronnen ligt aan de basis van de erkenning. Als stadsbestuur kunnen we zelf mee bepalen welke geluiden in aanmerking komen voor gebiedseigen geluid. Na een positief advies en de goedkeuring van de Milieu- en Natuurraad Vlaanderen volgt nog een inspraakmoment met de bevolking. Als dat achter de rug is, kan een overeenkomst gemaakt worden.’ In onze regio zijn er nog stiltegebieden in Ravels en de Kalmthoutse Heide.

Leen Huet over Wortel-kolonie, Ti Van Schelle, café De Diept,….

WORTEL - Op uitnodiging van de KWB vertelt schrijfster Leen Huet op vrijdag 8 april om 20 uur in de kelder bij Roger en Mieke Huet –Mariën (Langenberg 49a) over Wortel-kolonie en zoveel meer.

Leen Huet is geboren in 1966 en groeide op in de omgeving van de kolonies van Wortel en Merksplas. Na haar middelbare studies in Hoogstraten studeerde zij kunstgeschiedenis en filosofie aan KU Leuven. Haar ouders, Theo en Maria HuetVermeiren, wonen nog steeds op het landgoed

De Diepte op de grens van beide kolonies waar vroeger Martial Van Schelle woonde. Officieel grondgebied Merkplas maar toch wel heel dicht bij Wortel gelegen.

‘Almanak’, de eerste roman van Leen, brengt een ode aan onze Noorderkempen. Het hoofdpersonage van dit boek is een landschap, het landschap van Wortel-Kolonie. Martial Van Schelle werd geboren in 1899 en overleed in 1943 in Breendonk. Zijn leven van topzwemmer, ballonvaarder en zakenman komt aan bod. Café De Diept werd uitgebaat door haar ouders. Leen was toen nog erg jong en herinnert er zich weinig van. Maar ook dat café krijgt een plaats in haar boek. Verder heeft Leen het onder andere over haar ouders, grootouders en overgrootouders, over koning Boudewijn, over Wannes Van de Velde, over schilder Peter-Paul Rubens en Antwerps burgemeester Nicolaas Rockox. Zij leest ook stukjes voor uit haar eigen werk. Wil je deze unieke avond bijwonen, geef dan je naam op bij Guy Thys tel. 03 314 80 16 of René

Sprangers tel. 03 314 68 77. Het aantal plaatsen is beperkt en vooraf inschrijven is verplicht. De toegang is gratis. De opbrengst van de avond gaat integraal naar Sataqa. Dit project ten voordele van de plaatselijke Indiaanse bevolking is het levenswerk van Fons Huet, de broer van Mieke, en zijn echtgenote Marta Macz Pacay in de streek van Alto Verapaz in het noorden van Guatemala. (rs/fh)

Fietsdiefstal

Sinds januari maakt de politiezone Noorderkempen gebruik van de site www. gevondenfietsen.be om de eigenaars van gevonden fietsen op te sporen. Sinds haar lancering vonden al zo’n 100 mensen hun fiets terug via de site. Dus, is jouw fiets gestolen? Misschien werd hij al teruggevonden! Neem zeker een kijkje op www. gevondenfietsen.be.

De laatste getuigen van het klooster - Zuster Lydia is nu 104 jaar

MEER – Op 22 februari 2011 werd Zuster Lydia 104 jaar. Tot 1962 gaf ze 30 jaar lang les in het eerste studiejaar in de school bij het klooster. Een delegatie van vzw Klooster Meer bracht haar een bezoek, samen met Rit Rombouts en Paul Eelen, omdat Zuster Lydia goed vertrouwd is met hen. En, voor een 104-jarige is ze nog bijzonder alert en begaan met de toekomst van het klooster.

Vzw Klooster Meer werkt aan de herbestemming van de vijf historisch meest waardevolle gebouwen op de kloostersite (zie ook www. kloostermeer.be). Uiteraard zijn de leden van de vzw geïnteresseerd in de geschiedenis van de kloostersite. Daarom gingen ze op bezoek bij de enige nog in leven zijnde zuster die in het klooster heeft gewoond. Veel Meerse (groot)moeders, tantes en zussen hebben bij Zuster Lydia leren lezen en schrijven…. en zingen.

Geboren en getogen in Putte

Zuster Lydia is geboren in Putte bij Mechelen; ze was de vierde in een rij van twaalf. Haar elf broers en zussen zijn allemaal overleden. “We woonden in het dorp van Putte, in een riant huis met een tuin met prachtige bomen. Ik kreeg van mijn ouders de mogelijkheid om te studeren en het was dan ook niet meer dan normaal dan dat ik na mijn studies bij mijn ouders ging inwonen en mijn loon afstond”, begint Zuster Lydia haar verhaal. Een fiets was het enige dat ze ooit voor zichzelf heeft gekocht. Ze was er blijkbaar erg fier op en kan nu nog precies vertellen hoe die fiets er uitzag.

75 jaar kloosterzuster

Nadat ze een aantal jaren les gaf in Duffel, had ze het wel gehad met het onderwijs. Het gaf haar niet de voldoening die ze zocht. Ze wou zich wijden aan haar geloof. Op 29-jarige leeftijd trad ze in, in het klooster bij de zusters van het Heilig Graf in Turnhout. Dit is ondertussen dus alweer 75 jaar geleden. Maar het kloosterleven verliep toch anders dan gedacht. Moeder overste wist dat Zuster Lydia een diploma had van leerkracht en daarom “mocht” ze al vanaf haar tweede dag weer gaan lesgeven…. eerst in Tongerlo en vanaf 1932 in Meer.

30 jaar “onder de mensen van Meer”

Op de bovenste verdieping, pal onder het dak van het klooster, bevond zich haar kamertje. “In de winter was het er erg koud, de ijsbloemen stonden ‘s morgens op de ruit.” Met veel zin voor humor vertelt ze over een koude winterochtend. “De dreef naar het klooster lag er spekglad bij. Op weg van het klooster naar de kerk gleden bijna alle zusters uit. Je kan je dat voorstellen, met die lange kleren, dat was nogal een zicht. Daar hebben ze in Meer lang mee gelachen,” grapt ze. Zowel in de kerk als op school gaf Zuster Lydia zangles. Wanneer we haar vragen of ze goed kon zingen, blijft ze erg bescheiden: “Goed zingen,

dat weet ik niet zo, maar wèl juist.” En zo trakteerde ze ons tijdens het gesprek op nog enkele mooie “oneliners”.

Zuster Lydia is nog altijd erg begaan met de natuur. Zo vertelt ze dat zij vroeger als enige zuster in de bomen durfde klimmen om het fruit te plukken. “Het zou toch spijtig zijn als het fruit rot op de grond zou vallen”. Zelfs na 50 jaar toont ze zich bezorgd om de lindenbomen die op de koer van het klooster in Meer staan. Ze vraagt ons of deze bomen voor de veiligheid wel regelmatig getopt worden. “Dat is heel belangrijk, ”zegt ze. “Volg dat maar op wanneer jullie weer thuis zijn.” Ook is ze heel blij dat het bos voor het klooster blijft bestaan.

Het kloosterbos en de dreef werden voeger afgesloten door een grote, ijzeren poort. ’s Avonds kwam de “garde” (Tuur Eelen) langs voor controle. Zuster Lydia spreekt vol lof over verschillende Meerse mensen. De familie Rombouts draagt ze in haar hart. Toen de laatste 3 zusters in 1962 het klooster moesten verlaten, werden ze door hun oversten een beetje aan hun lot overgelaten. De zusters moesten zelf voor de verhuis zorgen. Maar de Meerse mensen waren begaan met hen. De camion van Frans Van Aperen diende als verhuiswagen. ‘s Middags mochten ze bij moeder Rombouts komen eten. Karel en Liza en hun grote kroost woonden vlak naast het klooster in de Donckstraat. Bij het vertrek kregen ze van moeder Rombouts nog een picknick mee voor

onderweg: een groot belegd brood gewikkeld in een keukenhanddoek.

Toen Karel en Liza Rombouts-Brokken 50 jaar getrouwd waren, was Zuster Lydia ook een van de genodigden, samen met Zuster Regina. Beide zusters mochten met het gouden paar met een treintje door Meer rijden. “Ik was toen echt verlegen dat wij zoveel aandacht kregen van de Meerse mensen. Het was toch het feest van Karel en Liza, wij waren maar gasten. Toch was al die aandacht hartverwarmend,” geniet ze nu nog na.

Zuster Lydia samen met Marc Van Aperen en Greet Verheyen van de vzw Klooster Meer

Terug naar het klooster in Turnhout

Sinds de verhuis uit het klooster in Meer in 1962 woont Zuster Lydia in het Heilig Graf te Turnhout. Hier heeft ze ook nog enkele jaren les gegeven. Sinds haar pensioen vult ze haar dagen met bidden. “Niet zomaar wat ‘paternosteren’, maar echt bidden met inhoud, voor de mensheid, want dit is echt nodig”. De media volgt ze nog op de voet. Zo zegt ze ook te bidden voor een nieuwe regering.

Ze is natuurlijk ook heel geïnteresseerd naar de plannen voor de kloostersite. Ze is heel blij te horen dat er in de parochiezaal een dienstencentrum voor senioren komt, maar haar ogen beginnen pas echt te fonkelen wanneer ze hoort dat er in de oude huishoudschool een kindercrèche gaat komen. “Ik wens jullie heel veel geluk en succes met dit mooie project,” spreekt ze ons moed in.

Door haar hardhorigheid en minder goed zicht voelt ze zich beperkt. Zo denkt ze dat ze niet meer netjes kan eten en dit vind ze heel erg. Daarom blijft ze voor de maaltijden op haar kamer. Ze wil anderen absoluut niet tot last zijn en ze is erg gesteld op haar voorkomen. Zuster Lydia wil er keurig verzorgd uitzien. En dat was zeker het geval.

De eenzaamheid weegt zwaar

Voor de rest komt Zuster Lydia nog nauwelijks uit haar kamer. Via een intercom volgt ze de eucharistievieringen vanuit haar zetel. Een medezuster brengt haar de communie. Ze vind het wel spijtig dat ze zo weinig mensen ziet. Uit Meer krijgt ze nog wel regelmatig bezoek van Louis Van Bavel en Astrid Rommens. Dat doet haar zichtbaar deugd.

De eenzaamheid speelt haar wel parten en daarom is ze zo blij met bezoek. Na een telefonische afspraak met het klooster (014 41 54 68) ben je welkom. Een bezoek aan Zuster Lydia geeft je een warm gevoel, je krijgt direct respect en bewondering voor haar: een lieve, slimme, attente en bescheiden dame met een enorme fijngevoeligheid en welbespraaktheid. Kortom, een grote, innemende persoonlijkheid die inspireert.(Greet Verheyen en Marc Van Aperen)

Web nieuws

MEER - Gedurende de maand april is het motto van De Kringwinkel: “Brengers brengen geluk!”. Door de herbruikbare spulletjes die zij aanleveren, kunnen wij sociale tewerkstelling realiseren voor mensen die kwetsbaar zijn op de reguliere arbeidsmarkt. En daar belonen we hen graag voor met een kleine attentie in web kringwinkel Meerseweg te Meer Vanaf zaterdag 9 april is er de Tuinbeurs in De Kringwinkels met alles voor je tuin in onze winkels. Al zin in lange warme avonden op je terras of in je tuin…? Met spulletjes van De Kringwinkel ben je er al ten volle op voorbereid.

CLAUSTRUM

Oud klooster – jonge kunst.

MEER - Na twee expo’s in ’t Slot, pakt SALON 23 uit met een uitzonderlijke locatie. Vier kunstenaars betrekken de benedenverdieping van het Klooster in Meer. Sofie Van der Linden, Berten Jaekers, Lien Hereijgers en Ruud Lenaerts tonen hun jonge kunstwerken tegen en tussen meer dan honderd jaar oude muren. Fotografie, textiel, tekenkunst, juweelontwerp, video en installaties vullen één weekend lang de leegstaande kloosterkamers.

‘Claustrum’ gaat door op zaterdag 30 april en zondag 1 mei in het Klooster in Meer (Donckstraat 13). Op zaterdag wordt de expo om 20u officieel geopend. Na 23u kunnen bezoekers terecht in de Mussenakker voor een afterparty. Op zondag kan de tentoonstelling bezocht worden van 10u tot 18u, in combinatie met de Kunstmarkt die dan op de kloostersite georganiseerd wordt. De inkom is gratis. Meer info: www.salon23.be (kh)

Eerste Meerse Kloosterrun is een feit

MEER – Het was druk op 13 maart in de Donkstraat, Gestelsestraat en de toevoerwegen naar het klooster. De mensen van MEETRIA en van de kloosterwerkgroep hadden de handen in elkaar geslagen om de eerste kloosterrun te organiseren. En alles wat zo een loop nodig heeft was erop en eraan. Een sterk afwisselend parcours met vertrek en finish in majestatische beukendreef voor het klooster. Loopwedstrijden voor de kinderen en de groten. Een keuze uit afstanden 3, 6 en 9 kilometer voor de volwassenen en 500 en 1000 meter voor de jeugd. En met een officiële prijsuitreiking in de parochiezaal.

Voor de uitslagen kunt u terecht op de website: http://www.meetria.be/ Met een 160 tal deelnemers waren de deelnemers tevreden met dit debuut. En, naar alle waarschijnlijkheid, komt er volgend jaar weer een kloosterrun. (ma)

Verjaardagavond

MEER - Vrijdag 11 maart. De gildeleden van de Sint-Ambrosius uit Meer komen samen om de verjaardagen te vieren van Jan Jansen (70), Herman Verdijck (65), Willy Pluym en Roos Brosens (50), en Vic Swaenen en Ria Vinck (50). Deze mensen hebben de gildeleden uitgenodigd voor een gezellige avond. Bij binnenkomst krijgt ieder een drankje aangeboden. Na enige tijd nodigt Ria ieder uit om plaats te nemen aan de reeds gedekte tafel. Even later komt Herman Verdijck binnen met een eerste lading zelfgemaakte worstenbroden en appelbollen. Alles smaakt heerlijk met een tas koffie. Even later krijgt ieder een tweede worstenbrood of appelbol aangeboden. Voor diegene die nog honger hebben is er nog een derde portie voorzien. De verjaardagsavond eindigt in een gezellig samenzijn met de vaststelling dat dit zeker voor herhaling vatbaar is. (FS)

Slagerij wordt BROODHUIS

MEER – Rudi Laurijssen en Miranda Michielsen zijn de uitbaters van het BROODHUIS, de nieuwe bakkerszaak die gevestigd is in de vroegere slagerij van Swa Leuris. Het broodhuis is een filiaal van bakkerij Van Thillo, gevestigd in Essen en met meerdere filialen in de Noorderkempen. En zo hebben we, na het sluiten van de zaak Matthijsen dit voorjaar, weer 2 bakkers in Meer. Namelijk bakkerij Voeten in de Donckstraat en het Broodhuis in Meerdorp. Rudi en Miranda, veel succes! (ma)

‘t Heidebloempje danste de Bolero

MEER - Toneelkring ‘t Heidebloempje pikte vorige maand de draad weer op met een reeks indrukwekkende opvoeringen van de deurenkomedie “Bolero”. Alle aanwezigen waren het erover eens: de vertolkingen waren van een bijzonder hoog niveau. De vele weken repetities wierpen duidelijk hun vruchten af en daar mag de toneelploeg van dienst terecht trots op zijn. Op de foto kunnen we hen nog eens bewonderen. Op de achterste rij staat de technische ploeg: vlnr. Jos Godrie ( techniek ), Karel Martens ( geluid, licht, muziek ), Marc Dufraing ( souffleur ) en Jos Cools ( regisseur ). Voor hen bevinden zich de acteurs. Vlnr. staan debutante Karine Teuns, Herman Snoeys, Martine Boeren en Jill Cools. Zittend herkennen we vlnr. Raf Van Looveren, Frie Adriaensen en Tommy Bruynen. Een dikke proficiat aan allen. (jd/red)

MEER - Al jaren gaan de Kinderen van Jaak Jansen en Eliza Martens met hun kinderen een kruisje halen. En daarna pannenkoeken eten bij moemoe. De traditie wordt voortgezet,want nu gaan ook de kleinkinderen met de achterkleinkinderen. Dit jaar hebben ze mijnheer pastoor uitgenodigd. En hij vond het ontzettend leuk om samen met de Jansens pannenkoeken te eten. Het was een gezellige drukte. Bedankt moemoe. (ma)

Oldtimerbeurs

MEER - Beurs van oldtimers, motoren, onderdelen, gereedschap, folders, literatuur, miniaturen, jukeboxen, oldtimerclubs, enz. in een verwarmde beurshal van 10.000 m² direct naast de snelweg Antwerp-Breda . Afslag Transportzone Meer. Europastraat 30 Gratis parking. Inkom 10 € .

Pendelbus tussen beurshal en parking. Cafetaria aan economische prijzen. Jubileumuitgave, Champagne voor iedereen!

Kleine beurzen kunnen de beursganger niet langer boeien. Ook voor de organisator en de deelnemers is 3.500 bezoekers (2009) een onvoldoende. Vandaar dat het tijd werd om het hoofdstuk “veilinghal” af te sluiten. Vanaf dit jaar groeit de beurs dankzij zijn nieuwe locatie met 40% en zullen er ook een 10 tal oldtimerclubs de beurs opluisteren, zodat het voor de bezoekers echt de moeite zal lonen. Meer info vindt U op www.hoogstraatse-oldtimerbeurs.com (fh)

Antiek-

Fanfare ‘De Eendracht’

MEER - Ten voordele van Fanfare ‘De Eendracht’ - Meer wordt in de Parochiezaal, Donckstraat te Meer de jaarlijkse Antiek- en Vlooienmarkt georganiseerd.

Op zaterdag 9 april van 14 tot 18 uur en op zondag 10 april van 9 tot 12 uur is er gelegenheid tot bezichtiging van de antiek- en vlooienmarkt. In voorverkoop worden dan overigens reeds vele geprijsde voorwerpen te koop aangeboden.

Op zondag 10 april om 13.30 uur stipt begint dan de verkoop per opbod in de parochiezaal. Heeft U nog materiaal staan voor de vlooienmarkt ? Laat het dan alleszins weten aan één van de volgende personen : Frans Van Bladel, Gestelsestraat 4, Meer Tel. 03/315.77.76; Fons Stes, Terbeeksestraat 58, Meer Tel 03/315.73.12; Louis Sterkens, John Lijsenstraat 41, Meer Tel 03/315.00.96 of Jos Oomen, Driehoekstraat 4 te Meer Tel 03/315.93.53.

Ook in de loop van het jaar is alles welkom en kan U iets laten weten. Het loont zeker en vast de moeite om eens te komen kijken …… en te kopen….. Er zijn immers allerlei materialen en voorwerpen te koop gaande van kleine voorwerpen, sieraden en materialen tot waardevol antiek. Alvast dank bij voorbaat en tot in de Meerse parochiezaal. (ma)

Het Grensgeval

MEERLE – Een toepasselijke naam voor de Bridgesociëteit waarvan de leden op en rond de Belgisch Nederlandse grens wonen. Van Breda, Prinsenbeek en Teteringen tot Meerle, Meer en Hoogstraten. Normaliter bridgen ze elke maan dagmiddag bij de Paters in Meerseldreef. Het Grensgeval was de eerste club in de verre omgeving waar niet-gerookt mocht worden. Ze waren hun tijd dus ver vooruit. Op vrijdag 25 februari vierde het Grensgeval haar tweede lustrum op feestelijke wijze in res taurant Demo bij de Mosten in Meer. Uiteraard met enkele rondjes bridge, maar voor zo’n ver jaardag mocht het iets meer zijn. Tussendoor was er een feestelijke lunch. Voor een na het eten werd het feest opgeluisterd door het Veusselse / Hoogstroatse duo ‘Tègennenoam’. Willy en Sjarel brachten hun ironische en humoristische luisterliedjes in hun gebruikelijke streekdialect. En al was dat niet voor iedereen even makkelijk verstaanbaar, de meeste ‘grensgevallen’ konden er smakelijk om lachen.

Mocht u eens kijkje willen komen nemen, dan bent u van harte welkom op de maandagse brid genamiddag. Voor inlichtingen kunt u terecht bij Gera van Loenen – tel. 03/315.72.67. (gvl/jaf)

Het typische dialect van ‘Tegennenoam’ kon best gesmaakt worden door de bridgers van Het Grensgeval

Missieavond met Jeff Keustermans over het “India van zijn Tante”

MEERLE – Waarom wilde een meisje van 17 studeren voor verpleegster om later als missionaris met de boot naar India te vertrekken? Wat doet ze in afgelegen dorpjes tussen de armste der armen? Waaruit haalt ze voldoening? Waarom mocht ze als blanke zuster niet drinken uit het theeservies van een rijke Indische familie? Wat heeft de winkel ‘Dina Electricals’ in Zuid-India met haar te maken? En hoe kijkt zij vijftig jaar na haar eeuwige gelofte terug op haar leven? Zou ze alles opnieuw doen?

Na haar studies voor verpleegster trad Dina Vinckx, ICM (°1936), in het klooster bij ‘de zusters van De Jacht’ in Heverlee. In 1964, een jaar na haar ICM-medezuster Jeanne Devos, vertrok ze ‘naar de missies’ in India, waar ze sinds 2007 verantwoordelijk is voor het internaat van de blindenschool in Chennai (Madras).

Jeff Keustermans is sinds zijn tiende geboeid door het missiewerk van zijn tante. Hij trok naar India en zocht haar op. Samen maakten zij de reis van haar leven. Het werd ook een verrijking van het zijne. Hij ontmoette in India niet Lakshmi Mittal, ook niet Naresh Goyal van Jet Airways, of Ratan Tata, de bedenker van de auto van 1.500

Euro, maar tempelwachters, pottenbakkers, blinden, akkas en krotbewoners. Hij viel van de ene verbazing in de andere.

Jeff Keustermans schreef een boek over de jongste nog actieve Belgische ICM-zuster in India. Over wat haar dreef om als meisje het veilige kloosterleven in België achter te laten en het onbekende in te duiken. En over wat ze daar heeft opgebouwd en nalaat, nu dit tijdperk van missiewerk op z’n laatste benen loopt. Het India van mijn tante vertelt het verhaal van ‘straffe’ vrouw Dina Vinckx, en toont, op een moment dat de Kerk gebukt gaat onder schandalen van seksueel misbruik, een andere erfenis van de Kerk. Het India van mijn tante verscheen in november 2010 bij Uitgeverij KRAMAT.

Op de eerstvolgende jaarlijkse Missieavond van de Meerlese Missiekring – op woensdag 4 mei - komt de auteur vertellen over zijn reizen naar India en zijn ontmoetingen met zijn tante Dina.

Nadere informatie volgt, ook in deze rubriek in de uitgave van volgende maand. Noteer alvast de datum in uw agenda, want het belooft een boeiende avond te worden. (jaf)

Digidak en de digitale week 2011

In het kader van de Digitale Week zette Digidak ook dit jaar de deur van zijn werking in Meerle wijd open. Het werd een ware overrompeling.

Aandachtspunt was met een USB-stick werken. Iedereen die de workshop volgt kreeg trouwens een gratis stick. Daarnaast waren er koffie en wafels en een wedstrijd waar mooie prijzen mee te winnen waren. En natuurlijk praten over computeren voor iedereen. (jaf)

Veel Digidakkers van de voorbije jaren kwamen even langs op de Open Deur en werden vergast op een kop koffie en wafels, gereserveerd door de vrijwilligers van het buurthuis Melkerij.

Garageverkoop

MEERLE – Zit uw zolder, garage of tuinhuis ook volgestouwd met dingen die u waarschijnlijk nooit meer gaat gebruiken? Dat oude kastje of tafeltje, dozen met oude boeken of speelgoed, een grasmaaier of een kinderfietsje die niet meer worden gebruikt.... Wat doet u ermee? Naar het containerpark of de kringwinkel? Mogelijk vindt u dit zonde, of is het nog te goed om zomaar weg te doen. Dan hebben wij voor u de oplossing. Zet heel die handel te koop in uw garage of tuin met de garageverkoop van KWM-Meerle.

Vooraf inschrijven is verplicht. U kan inschrijven tot en met zondag 3 april, later is niet mogelijk! Uw inschrijving is pas geldig na betaling. Deelname kost 3 euro voor leden en 6 euro voor nietleden. De KWB zorgt voor de nodige promotie via allerlei kanalen. De deelnemers ontvangen op voorhand een brief met alle uitleg en materiaal. Tips voor mensen die ‘verderaf’ wonen: u kan ook verkopen bij vrienden of familie die meer in het centrum wonen.

Info en inschrijvingen: Jos Van Bavel, Heimeulenstraat 41, tel. 03/315.92.09 E- mail: jos-vanbavel@skynet.be of Edwin Schapendonk, Kerkstraat 29, tel. 03 315 44 59 E-mail: edwintanja@skynet.be. (jvb/jaf)

Bij ons thuis … … Kleinen foppen Groten

Frans van de Voort schrijft elke maand een verhaaltje met herinneringen uit zijn kindertijd in Meerle. Tegenwoordig woont hij in het diepe zuiden van ons land. Zijn kleindochter, Babs M. Fuchs, maakt telkens een mooie tekening bij het verhaal van grootvader.

Eénmaal in ons jonge leven, toen we nog in de lagere school zaten, hebben we de grote mensen op een verrassende en verbazende manier voor schut gezet. Er was een enorme volksverhuizing mee gemoeid. In het stadje Hoogstraten was er toen een enorm aantrekkelijk feest, het zogenaamde Heilig Bloedfeest.

In de Hoogstraatse Sint-Katharinakerk werden de spraakmakende overblijfselen bewaard van de Heilige Misviering uit het Nederlandse stadje Boxtel. De pastoor van die plaats had op zekere dag de geconsacreerde kelk met wijn per abuis omgestoten. Omdat in die tijd de mensen in de kerk zo ver van de priester zaten, hadden ze niets gemerkt. Achteraf nam hij al die heilige altaardoeken mee naar huis en probeerde ze uit te wassen. Maar er bleven, wonder boven wonder, bloedvlekken in het altaarlinnen. Stomverbaasd bij dit mirakel bewaarde hij alles in het geheim in een koffer thuis onder zijn bed. Die heilige bloeddoeken werden ooit naar de kerk van Hoogstraten gebracht omdat ze niet langer veilig waren in Boxtel. Elk jaar werd dit herdacht. De stad Breda liep op die dagen leeg naar Hoogstraten op bedevaart.

Die duizenden fietsers fopten we door lege portemonnees op het fietspad te laten dansen aan een dun draadje … vanachter een haag. Telkens als er iemand stopte, was het gelukt en brulden we van plezier.

Hebzucht werd niet beloond!

Frans van de Voort

Winterborrel in de Witte Wijk

MEERLE – Met een Winterborrel op zaterdag 19 februari 2011 nam het wijkbestuur van de ‘witte wijk’ in Meerle een nieuwe start. Het was hun eerste activiteit sedert 10 jaar.

In het najaar van 2010 hebben 8 enthousiaste wijkbewoners besloten dat het weer tijd werd voor een feest.

In de afgelopen jaren zijn er heel wat nieuwe mensen komen wonen en het is fijn als je elkaar wat beter leert kennen. Het leek hen een leuk idee om een winterborrel te organiseren in de speeltuin van de wijk zodat iedereen weer eens lekker kon bijbuurten. De gemeente Hoogstraten steunde het plan en zorgde voor subsidie en ondersteuning. Via het gemeentepark kwamen we aan 4 mooie tenten en de mannen van Chiro Sint Jan hadden een grote tent opgezet. Tafels, stoelen, verlichting, muziek en alle andere spullen zijn verzameld door de wijkraad en enkele behulpzame wijkbewoners. Water en de elektriciteit werden voorzien door de buren van de speeltuin. Om de koude te verdrijven werden er vuurkachels geplaatst waar heel de buurt zich kon aan kon opwarmen.

De winterborrel was echt een groot succes, naar schatting waren er niet minder dan 125 wijkbewoners present. Iedereen was enthousiast en de wijkbewoners waren blij dat er eindelijk weer eens iets werd georganiseerd. De warme glühwein en de erwtensoep uit Dussen vielen erg goed in de smaak evenals de pintjes, de jenever en de warme chocomelk. Er kwamen vele verzoeken aan de wijkraad om zeker ieder jaar een leuke activiteit te organiseren. De grote opkomst was de initiatiefnemers een hart onder de riem en ze hebben naar eigen zeggen weer veel nieuwe ideeën opgedaan.

Het was echt een fantastische ervaring voor jong en oud! De nieuwe wijkraad bedankt de hele buurt voor de geweldige opkomst en hoopt hen op een volgende activiteit weer te zien.

Plezante winterborrel in de ‘Witte Wijk’

Met KWB de fiets op

MEERLE – Als de lente in aantocht is, zijn ook de wielertoeristen weer de baan op. Het kan niet of je komt ze op onze fraaie landwegen wel ergens tegen.

Onder hen ook de wielertoeristen van KWB Meerle, zij zijn op 6 maart aan hun 31ste wielerseizoen begonnen.

Ze rijden in twee groepen, de A groep met een gemiddelde van ongeveer 30 km per uur en de B groep met een gemiddelde van 25 km per uur. Samen tellen ze 52 leden waaronder 7 dames. Nieuwe leden zijn steeds welkom. Waar wacht je op? Info : Jos Donckers – tel. 03/315.92.01e-mail jozef.donckers@telenet.be

Wielertoeristen KWB

Dorpskwis 2011 kent een verrassende ontknoping…

MEERLE – “Good evening, ladies and gentlemen, welcome to our annual quiz.

Bonsoir, mesdames et messieurs, bienvenue à notre jeu-questionnaire annuel.

Guten abend, meine Damen und Herren, herzlich willkommen auf unsere jährlicher Quiz. Buenas tardes, senoras y senores, bienvenidos a nuestro concurso annual.

Buena sera, signore y signori, benvenuti al nostro quiz annali.

Goedenavond, dames en heren, welkom op onze jaarlijkse kwis.”

Op deze manier werden de deelnemers verwelkomd op de jaarlijkse dorpskwis van de oudervereniging van de basisschool “De Klimtoren”. De parochiezaal was weer helemaal volgelopen voor een spannend avondje kwissen. De dorpkwis nam ons mee op een reis rond de wereld, het jaarthema van de school. We reisden naar afgelegen streken en stelden ons open voor een nieuwe wereld, nieuwe gewoonten en nieuwe ideeën. In de vragenrondes werden we meegenomen naar de verschillende werelddelen, maar in de fotoronde bekeken we ons dorp weer vanuit een ander gezichtspunt. Muziek, sport, actualiteit, media het kwam allemaal opnieuw aan bod maar dan verspreid over de werelddelen. De tafelronde vroeg weer heel wat denkwerk.

Reserven B – KFC Meerle, de verrassende maar verdiende winnaars van de Meerlese dorpskwis, editie 2011.

En of het spannend was! Tot op het laatste moment werd er gestreden voor de eerste plaats en dat leverde toch wel een verrassende winnaar op. De reserven B van KFC Meerle blijken niet alleen een aardig potje te kunnen voetballen, ze wonnen nu ook op de valreep de dorpskwis van Meerle met 2 luttele puntjes verschil en mochten trots de wisseltrofee in ontvangst nemen.

Uiteindelijk was het allemaal om de school een (financieel) steuntje in de rug te kunnen geven. Dankzij de sponsors en het gulle verbruik van de deelnemers is ook dat weer aardig gelukt. Oudercomité en De Klimtoren zijn er blij mee en hopen volgend jaar iedereen weer op post te zien. (lm)

Carnaval van De Maerkratten

MEERSEL-DREEF - C.V. De Maerkratten organiseerde op zondag 6 maart wederom de jaarlijkse carnavalsstoet onder ideale weersomstandigheden. Het aantal deelnemers was dit jaar eerder beperkt, maar de twee grootste wagens willen we u niet onthouden. Meer foto’s vind je terug op de fotopagina van www.meerseldreef.be . Veel kijkplezier. (JJ)

Gemeentestraat 17 2322 - Minderhout

Tel. : 0475/66.92.77 Paul Tel. : 0475/94.96.24 Chantal info@love2heal.be animalhealing@love4animals.be www.love4animals.be www.love2heal.be

Ladies@the movies

MEERSEL-DREEF - De KVLV van MeerselDreef is op 1 februari naar het filmcomplex Metropolis van Antwerpen afgezakt, want elke eerste dinsdag van de maand is er een speciale avond voor vrouwen.

Men noemt dat “Ladies@the movies”. Eerst is er een soort receptie met standjes van juwelen en tassen met een hapje en een drankje. Vervolgens wordt er bij het begin van de film een reeks ballen in het publiek gegooid. De kleur van de ballen bepaalt de prijs.

Na de film, dit keer de première van “No strings attached”, kan je nog iets drinken en ook nog eens naar de standjes kijken als je dat wilt. Echt iets voor dames, de mannen zijn in dit geval blij dat ze niet mee moeten.

Anita van Aert-Haneveer had echter zo’n bal gevangen, en meteen de goeie kleur want ze won de hoofdprijs: een waardebon van 250 euro voor juwelen.

Het werd alzo een hele gezellige avond voor de KVLV-dames met een plezierig extraatje voor Anita. (DvB/JJ)

Anita van Aert-Haneveer toont trots haar waardebon, gewonnen bij “Ladies@the movies”.

Nieuwe Watermolenweg

MEERSEL-DREEF - Het wegdek van de Watermolenweg was al lang versleten, maar omdat het een doodlopende weg is met slechts een 10-tal huizen, is het niet evident dat deze weg een prioriteit was voor de gemeente.

“Mexico”, de volkse benaming van deze straat, ligt dan ook niet centraal in ons wegenstelsel. De straat werd nu volledig opengebroken en een nieuwe macadam werd aangelegd.

‘t Is wel raar dat je straks na 20 meter alweer 90 km/uur per uur mag rijden in deze bochtige onoverzichtelijke straat. Misschien ligt hier nog wel een aandachtspunt voor de verkeersraad. (JJ)

De nieuwe macadam van de Watermolenweg, “Mexico” is weer goed bereikbaar.

Ken uw buren, ken uw dorp

LEES

Sneeuw in Meersel-Dreef

MEERSEL-DREEF - Nationaal nieuws op zondag 20 februari: de Dreveniers werden die ochtend uitzonderlijk wakker met een wit sneeuwtapijt, en jawel alleen de Dreveniers, samen met buurdorp Galder.

De rest van België en Nederland mocht er alleen maar belangstellend en likkebaardend naar kijken, het sneeuwtapijt strekte zich uitzonderlijk alleen uit over een gebied van enkele vierkante kilometers. Afhankelijk van het meetkundig inzicht van de Drevenier, varieerde de dikte van 3 cm tot 8 cm.

Zelfs Stijn Meuris bij “De Laatste Show” op dinsdag 22 februari kon zijn bewondering voor de plotse en plaatselijke sneeuwval minutenlang niet onder stoelen of banken steken. Daarom, mocht je het niet gezien hebben, surf naar: http:// www.een.be/programmas/de-laatste-show/stijnmeuris-2 en geniet nogmaals van ons plaatselijk wereldnieuws.

Over dit uitzonderlijk natuurfenomeen zal jaren later nog steeds gesproken worden, en net zoals iedereen weet waar hij was bij “nine/eleven”, zo weet elke Drevenier nog waar hij was toen het alleen bij ons, Meersel-Dreef, sneeuwde. In mijn geval: in bed. (JJ)

Begin met hardlopen!!

MEERSEL-DREEF / GALDER - Op zaterdagochtend 19 maart is Loopgroep Galder een opstapgroep voor beginnende lopers en loopsters begonnen.

Telkens wordt er op zaterdagochtend onder deskundige leiding vertrokken bij de sportpark de Leeuwerik in Galder.

Er wordt gestart in loopkledij om 9.00 uur en het einde is telkens voorzien om 10.30 uur.

Voor het deelnemen aan deze opstapgroep is geen sportieve achtergrond, loopervaring of een bepaalde conditie vereist. Iedereen vanaf 16 jaar kan zich hiervoor inschrijven. Tijdens de trainingen van de opstapgroep wordt aandacht besteed aan: warming-up, coolingdown, het wekelijkse loopprogramma, looptechniek, kleding en schoenen en allerlei “neven” zaken die met lopen te maken hebben.

Plezierig met elkaar omgaan en gezond sporten is hierbij het uitgangspunt.

Een gediplomeerd looptrainer verzorgt– gedurende 15 weken - de training, waarbij op een laagdrempelige en verantwoorde wijze kennis gemaakt wordt met de loopsport.

Voor meer informatie en aanmelden stuur je een mail naar de trainster Ann Smout opstapgr@xs4all.nl of telefoon haar op het nummer 00.31.076.56.50.913.

Ook al heb je de eerste trainingen gemist, je kan nog steeds instappen.

En voordat je het weet loop je dit jaar al mee in de geweldige stratenloop van Hoogstraten. Succes. (JJ)

Restaurant, taverne ’t HEIKE bestaat al meer dan 120 jaar

MINDERHOUT – Een stijlvol totaal vernieuwd interieur, een kaart met heerlijke (streek)gerechten, een aangename bediening: café, restaurant, taverne ‘t Heike, het is er gezellig vertoeven in een gebouw met een verhaal dat begint in 1840.

1845: Door financiële problemen is de hertog van Salm Salm verplicht om een groot deel van zijn gronden te verkopen. De ‘Verkoop van de eeuw”, in 1840, is dé kans voor rijke industriëlen uit gans België om hier gronden te verwerven. Eén van hen is Edouard Jacquemyns. Hij verwerft hier bijna 1.300 hectare heidegrond, trekt er dreven door en maakt de gronden vruchtbaar. Hij bouwt er buitenhuizen, boerderijen en een groot aantal arbeiderswoningen voor mensen die voor hem werken in de landbouw of in zijn steenbakkerij. Voor vertier kunnen ze terecht in café Breda. Juist, waar nu ’t Heike is.

1892: De erfgenamen van Jacquemyns, die in 1874 overleden is, vergaat het minder goed. Door slechte beleggingen zijn ze verplicht om in 1892 al hun eigendommen te verkopen. Op de aankondiging van de verkoop tellen we maar liefst 78 loten, waaronder een “Welgekalandeerde herberg Stad Breda met landen, gelegen te te Minderhout en Meerle, groot 1 ha 18a 70ca.”

1950: Stad Breda is eigendom van Jan en Leonie Tackx, twee ongehuwden, broer en zus. Het café is een begrip in de streek. Niet alleen omdat de handboogschutters van “Moed en Volharding” er hun lokaal hebben, maar ook omwille van “Heikenskermis”, elke eerste zondag van

augustus. En dan is er nog het “Kiekenskot”. ‘The place to be’ voor feesten allerhande en voor de legendarische studentenbals van vooral “De Gerstetonnen”. Veel zestigers van nu vonden er meer dan eens een lief en uiteindelijk dé vrouw

Voor het goede doel

Bij de (her)opening van hun zaak kregen Wilma en Stephanie liever geen bloemen of andere geschenken. Ze stelden voor om een financiële bijdrage te geven voor een goed doel. Wilma en Stephanie bedanken alle mensen die een gift gedaan hebben voor de Verbeeten Kliniek en zijn trots dat ze tot nu toe een bedrag van 1.500 euro konden schenken.

Café Breda, nu restaurant taverne’t Heike, is zeker meer dan 120 jaar oud en maakte deel uit van een groot ontginningsproject van grootgrondbezitter Edouard Jacquemyns

een

en Sofieke

van hun leven. De tegels van de dansvloer, die veel geheimen kennen, kregen bij de inrichting van ’t Heike een nieuw leven als wandlamp. Wanneer Jan en Leonie Tackx ouder worden, ontfermt Julia Van den Eynde en haar man zich over hen. Julia zet de zaak verder tot hun zoon Peter en schoondochter Marleen Dekkers in 1994 achter de tapkraan gaan staan.

2002: In juli 2002 neemt Wilma Adams en haar man Jan Beerens de zaak over van Marleen en Peter. De schoonbroer van Wilma kocht het café omdat het aansloot bij zijn eigendom die hij daar vroeger reeds kon kopen. Wilma paste de kaart aan, maar het interieur bleef nagenoeg het zelfde.

Jan en Wilma Beerens – Adams zijn afkomstig uit Nederland. “Brabant” zegt Wilma. Ze woonden al geruime tijd in Weelde en in een vorig leven reisden ze Europa af met hondententoonstellingen en ‘postuurkens’ van honden. Jan goot de beeldjes in een soort plaaster, zo hard als keramiek, en Wilma bracht er met airbrush kleur op. Een succesverhaal. Ze maakten ook zelf andere trofeeën. Dat is meteen de reden waarom ze naast ’t Heike de speciaalzaak “Trofeeën Nr 1” uitbaten.

Voor

verzorgde aangename bediening kan ’t Heike rekenen op Melanie, Luca, Nena, Sofie, Britt, Shannen, Tessa

Stephanie Beerens en haar moeder Wilma Adams verwelkomen u graag in hun vernieuwd restaurant – taverne.

2009: In juli 2009 komt dochter Stephanie in de zaak, nadat haar vader overleden is. “Na zo’n sterfgeval kun je stil blijven staan of je nek nog eens uitsteken” zegt Wilma. Stefanie, die horeca studeerde in VTI Spijker, werkt drie dagen per week in ’t Heike en heeft nog een eigen zaak in motoren voor autosport in Merksplas.

2011: Op woensdag 2 maart heropent ’t Heike in een totaal vernieuwd, stijlvol, gezellig en warm interieur. “Na negen jaar mocht het wel opgefrist worden”, zegt Stephanie, en inderdaad je herkent de zaak niet meer. De kaart met goede Belgische keuken en aandacht voor streekgerechten is het zelfde gebleven. Sinds de oproep van het Lokaal Comité van de Smaak is “Kempense kip op Grootmoeders wijze” de specialiteit van het huis geworden en elke week is er een wisselend aanbod van suggesties, die meegaan met de seizoenen. Een overzicht van het aanbod zou ons te ver voeren, daarvoor moet u zelf naar ’t Heike of kan u terecht op de website www.hetheike.be. Een mooie site overigens. (fh)

Paastochtwandeling

MINDERHOUT - Op donderdag 14 april 2011 richt de KVG, de Katholieke Vereniging Gehandicapten afdeling Hoogstraten, Minderhout en Wortel een wandeling in met de naam Paastocht. Vanuit het lokaal van de Okra gelegen aan de Schoolstraat 6 te Minderhout wordt er vanaf 8.30 uur vertrokken voor wandelingen van 4-6-10-16-20 km. Voor de langere afstanden is er een rustplaats voorzien. De twee kortste afstanden zijn uitermate geschikt voor kinderwagens en rolstoelgebruikers. Wandelen doet u doorheen het natuurgebied van de Vallei van het Merkske via weilanden, bossen en appelboomgaard. De startplaats kan u bereiken met het openbaar vervoer lijn 600 Antwerpen- Hoogstraten of met lijn 430 TurnhoutHoogstraten en dan verder naar Minderhout.

Ook al bent u geen wandelaar ook dan nog bent u welkom voor een hapje en een drankje. (FS)

Nieuwe eerste deken bij St-Joris

komen de gildenbroeders samen in het gildenlokaal. Omstreeks 15 uur wor den zij allen verwacht bij de nieuwe deken. Dit jaar was Koen Hendrickx aan de beurt. Een rangorde bepaald door de datum van intrede bij de gilde. De familie Hendrickx ontving de gildenbroeders in stijl. De woonplaats was omgetoverd in een grote ontvangstruimte. Een ploeg gildenzusters was aangezocht om de gildenbroeders te verwennen met jenever en allerlei versnaperingen. De speelkaarten werden bovengehaald, straffe verhalen werden verteld en op geregelde tijdstippen werden de gildenbroeders op brood met kop of kaas verwend. Omstreeks 17.30 uur werden de kaarten opzij gelegd, de nieuwe deken, Koen Hendrickx, kreeg van de hoofdman de sluier eerste deken omgord. Een sluier die bij elke speciale gildengelegenheid gedragen zal worden. Vanaf nu zal Koen vier jaar lang deel uitmaken van het gildenbestuur. Het gebeuren werd traditioneel afgesloten met het zingen van oude vlaamse liederen.

Wij wensen Koen veel sterkte in zijn nieuwe functie. (M.F./red)

Ken uw buren, ken uw dorp

LEES

Stand up comedy

MINDERHOUT – Op vrijdag 20 mei om 21 uur organiseert café Papillon een optreden van Lies Lefever en Steven Goegebeur. Kaarten in voorverkoop aan 7 euro vanaf 1 mei enkel te koop in café Papillon (FS)

Een stukje wereldgeschiedenis uit de lucht gevallen in Castelré

In Castelré, niet erg ver van café “In Holland” bevindt zich een monument van een luchtballon dat er een beetje verlaten bijstaat. Het opschrift bevat echter summiere informatie. Ziehier dan de ware versie van de geschiedenis van de luchtballon van Castelré.

1870 is op het monument te lezen. 1870 is het jaar van de eenmaking van een aantal Europese landen en een jaar van oorlog. Fransen en Pruisen liggen met elkaar in de clinch. Daar worden ze in Castelré niet echt wakker van. Ze vinden de enclavetoestand al vreemd genoeg. Maar toen kwam een stukje wereldgeschiedenis zomaar uit de lucht gevallen onder de vorm van een luchtballon. Op 21 november 1870 was om kwart voor één ’s morgens de “Archimède” met drie bemanningsleden, 220 kilogram post en enkele postduiven vanuit het station van Orléans in Parijs vertrokken en was zomaar in de vroege ochtend van 21 november 1870, ietsje voor zeven uur in Castelré aan de Schootsenhoek neergestreken. De ballon had in zes uur tijd vier honderd kilometer afgelegd en hij was dus Holland ingesukkeld, enfin, eigenlijk ergens in het No Man ‘s Land tussen Nederland en België, net als een vlucht ganzen die zomaar ergens neerstrijkt op weg naar zonnige streken. De drie verdwaalde vliegeniers moeten wel verdwaasd hebben gekeken toen ze het rare taaltje van de eerste aanlopende boeren hebben gehoord. In welke wildernis waren ze terechtgekomen? Stormloop zal het wel ook niet geweest zijn bij die enkele boerderijen aan de Schootsenhoek. Het was dan ook zo vroeg in de morgen. In Parijs bij hun vertrek was het wel anders geweest. Daar stonden duizenden mensen de ballonnen uit te wuiven. 67 waren er in het totaal vertrokken en de “Archimède” was de 31ste. Maar hier in Castelré was er misschien wel angst bij de boeren en schrokken de enkele koeien zich wel te pletter. Nooit hadden ze in Castelré zoiets gezien: een tuig uit de lucht als een reusachtig groot gekleurd vraagteken waarvan ze nog geen naam kenden. Wat moeten ze vreemd hebben opgekeken, net zo raar als de drie bemanningsleden van de ballon zelf! Wie weet loerde niet iemand wel stiekem onder de mand om te zien of daar soms geen wielen staken? Gelukkig bleek al snel dat de vliegeniers dezelfde taal spraken als die van het kasteel.

Puur toeval was het dat deze moedige vliegeniers tot in Castelré geraakten. Meegevoerd door de wind was de ballon die met gas was gevuld, eigenlijk aan het lot overgelaten. De inzittenden wisten wel waar en wanneer de ballon vertrok, maar niet wanneer en waar hij aankwam. Sommige ballonnen verdwenen voor goed in het water van de zee, één ballon geraakte zelfs tot in Noorwegen.

De ballon kwam dus uit Parijs. Maar waarom was die ballon in godsnaam vertrokken? Op 18 juli

1870 waren de Pruisen met de Fransen slaags geraakt en op 1 september 1870 hadden Napoleon III en zijn leger slaag gekregen in Sedan. Het Franse keizerrijk stortte in, Napoleon III vluchtte naar Engeland, maar Parijs wilde zich niet overgeven en riep de zoveelste republiek uit. Parijs werd door de Pruisen belegerd. En hier situeert zich dan ons verhaal. Het belangrijkste middel dat de Parijzenaars beschikten om in contact te blijven met de buitenwereld waren luchtballons. De Parijzenaars konden weliswaar niet weg, maar hun kranten, brieven en postkaarten met liefkozingen, liefdesverklaringen, huwelijksaanzoeken, klachten, haatgevoelens, hoop en het groot verdriet opgesloten te zijn, wel. Postduiven klapwiekten de antwoorden naar Parijs terug voor zover dat mogelijk was. Van de 363 duiven die met de ballonnen vanuit Parijs waren vertrokken, kwamen er 57 terug aan in Parijs.

De toestand in Parijs werd stilaan uitzichtloos. Het beleg duurde dan ook ontzettend lang: van 18 september 1870 tot eind januari 1871. Dieren uit de dierentuin werden opgevreten en na een tijdje liepen zelfs geen honden en katten meer rond in de steegjes van Parijs. De heel armen aten ratten. Toen Parijs zich uiteindelijk op 28 januari 1871 overgaf en de Pruisen op het punt stonden zegevierend Parijs binnen te stappen, wilde een klein gedeelte van de Parijzenaars van geen wijken weten. Het verzet kreeg een heel andere wending: het werd een roep naar een grote maatschappelijke gelijkheid, maar die gelijkheid is natuurlijk niet evident. Dat weten

we maar al te goed in een tijd waarin armoede weer de kop opsteekt. De Nationaal Gardisten riepen de Commune uit. Er waren nu de facto twee regeringen, de regering van Versailles die eigenlijk met Pruisen meewerkte en de regering van Parijs zelf, de Commune.

Geen ballonvluchten meer deze keer. Parijs stond in vuur en vlam. Een volle week duurde het bloedbad, van 21 tot 28 mei 1871. Maar de krachten waren te onrechtmatig verdeeld. 130.000 man legervolk bestormde de barricaden die door 30.000 Nationaal Gardisten werden verdedigd. Vuile truckjes kwamen er aan te pas. Gevan-

genen van gemeenrecht werden door de Pruisen vrijgelaten om tegen de “Communards” te vechten, vrouwen van de Commune liepen door de straten van Parijs met bussen ‘petrol’ en staken officiële gebouwen in brand. Honderden “Communards” werden terechtgesteld en vele anderen bliezen hun laatste adem in de werkkampen van Cayenne in Frans Guyana. Maar dat zullen ze in Castelré wel nooit geweten hebben.

De Commune werd in het bloed gesmoord, Frankrijk verloor Elzas en Lotharingen aan het één gemaakte Duitsland, de eerste wereldoorlog bereidde zich in stilte voor, er kwam er zelfs een tweede en in Castelré ploegde

verhuur

& producties

geluid - licht - projectie rigging - podia - distri

feesten

& party’s

huwelijk tot jubileumfeeest fuiven - bals - guest-DJ’s verjaardags- of teerfeest personeels- of pensioenfeest van vatje tot megaparty

Minderhoutsestraat 54 - 2322 Minderhout - Hoogstraten www.music-services.be - info@music-services.be

Dinsdag tot donderdag: van 09.00 tot 12.30 u. en van 13.00 tot 18.00 u.

Vrijdag en zaterdag: van 08.30 tot 16.00 u.

Donderdagavond: van 19.00 tot 22.00 u.

Zondagmorgen: van 10.00 tot 12.30 u. (op afspraak en terugleveringen)

men voort en men zag er nog vele andere luchtballons door de lucht suizen. (P. van de Wouwer )

Bibliografie:

Les ballons montés, Gérard L’héritier, 1992, éd. Storch, Paris - De complete geschiedenis van de 19e eeuw, 2000, Rebo International, Lisse - De kleine geschreven kroniek van Baarle.

LENTE 1961

Woensdagochtend 16 februari rond 5.30 uur breken dieven binnen bij Juwelen Martens op de Vrijheid en bij broodjeszaak ‘tIs Meer op de Meerseweg in Meer.

Bij de broodjeszaak kunnen ze niets buitmaken omdat de buurman hen op heterdaad betrapt. Hij zag twee personen door de zijdeur naar buiten lopen en de vlucht nemen met een wagen waarvan de Nederlandse nummerplaat met touwtjes was vastgemaakt. De daders reden weg richting Meer. Bij juwelen Martens op de Vrijheid kropen de daders over de tuinmuur aan de achterzijde en forceerden de achterdeur. Het alarm trad in werking, maar ze zijn er toch nog in geslaagd om een hoeveelheid juwelen mee te nemen. De precieze omvang van de buit is niet gekend.

De raadkamer beveelt de aanhouding van Nicolaas B. (64) uit Hoogstraten. Hij wordt verdacht van de uitbating van een cannabisplantage en diefstal van elektriciteit. Nadat brand was uitgebroken trof de politie in zijn woning aan de Beersebaan in Gierle 850 plantjes aan. De man werd opgepakt.

Maandagmiddag 21 februari moet de brandweer uitrukken naar een ongeval met geknelde personen op het kruispunt van de Sint-Lenaartseweg en de Lodewijk DeKonincklaan. Een fietser was er onder een vrachtwagen terechtgekomen en werd met zware verwondingen naar het ziekenhuis gebracht.

In de nacht van zaterdag op zondag 28 februari houdt de politie Noorderkempen alcoholcontroles op vijf plaatsen. In totaal moeten 285 bestuurders een ademtest afleggen, daarvan moeten er 18 hun rijbewijs inleveren. Eén bestuurder reed zonder rijbewijs. In de Lodewijk De Konincklaan reed een wagen met een snelheid van 119 kilometer per uur.

Michael D.W. (41) en Stephanie N. (27) uit Hoogstraten worden door de strafrechter in Turnhout veroordeeld tot twee jaar celstraf. Een jaar geleden ontdekte de politie in hun woning aan de Witherenweg een cannabisplantage. De elektriciteit werd voor de meter afgetapt en daarvoor moeten ze een schadevergoeding van 35.000 euro betalen.

Cor Aarts (53) uit Meerle en Ivo Boeckx (41) uit Olen, de kopstukken van een internationale drugsbende, krijgen in beroep tien en negen jaar celstraf. Het hof verklaarde ruim één miljoen euro, negen auto’s en twee huizen verbeurd.

De bende van Aarts bestond uit 29 leden. Ze liep in oktober 2009 tegen de lamp nadat in de haven van Antwerpen 433 kilo cocaïne was onderschept met een straatwaarde van meer dan 20 miljoen euro. De bende werd ook vervolgd voor het witwassen van misdaadgeld, invoer van twee ton cannabis en 500 kilo uit Brazilië, slagen en verwondingen en valsheid in geschrifte. Criminaliteit is blijkbaar een familiale aangelegenheid bij Cor Aarts. Zijn echtgenote Hendrica V.N.(48) kreeg drie jaar cel, zijn schoonbroer Johannes V.N.(49) vijf jaar, waarvan achttien maanden voorwaardelijk. Het hof beval hun onmiddellijke aanhouding.

De woning aan het Pyperpad in Meer, waarin de eigenaars vorig jaar stierven door CO-vergiftiging, is op zaterdag 8 maart volledig uitgebrand Voorbijgangers zagen brand in de leegstaande woning. “Dit zijn twee rampen kort na elkaar”, zegt Stan Stoffelen, een zoon van het overleden echtpaar. De oorzaak van de brand is nog niet duidelijk. Wellicht is de brand het gevolg van een kortsluiting in de diepvriezer. De schade is enorm, het gebouw is verloren.

Twee mannen van Noord-Afrikaanse origine dringen dinsdagavond 15 maart binnen in een tankstation langs de John Lysenstraat in Meer en gaan er aan de haal met de kluis. De uitbaatster zag een man uit een donkere Audi stappen waaruit een man stapte die haar bedreigde met een pistool en de inhoud van de kassa eiste. De andere man kwam ook binnen, eiste dat de vrouw de pomp aanzette en ging tanken. (fh)

Hoogstraten VV

HVV blijft leven in de roes van de overwinning en de geur van tweede klasse begint zich stilaan te verspreiden boven het stadion in de Katelijnestraat. Zou HVV voor de verrassing kunnen zorgen?

Na vijf thuisoverwinningen en een gelijkspel op rij, stonden de rood-witten er op gebrand om deze succesvolle reeks verder te zetten tegen K. SV Bornem. Op basis van het verzamelde aantal punten zou dit geen al te groot probleem voor de rooikens mogen betekenen. Hoogstraten nam een goede start en het duurde even vooraleer de aanvalacties ook daadwerkelijks iets opbrachten.. Tussendoor had keeper Ben Van Bael af en toe wat werk met de pogingen van de bezoekers. Bijna halfweg de 1ste time was het dan zover voor rood-wit. Dirk Mathyssen kon afronden met een laag en geplaatst schot, de 10 voorsprong was een feit. Vervolgens kregen de bezoekers iets meer vat op de match, we kregen ook wat meer “bikkel-voetbal” voorgeschoteld, de sfeer werd soms onnodig te gespannen en Niels Cox veroorzaakte een penalty, die gemist werd, en rood voor Niels. Ook na de pauze trok HVV de aanvallende kaart en versierde ook een penalty die door Jimmy Fockaert naast geschoten werd. Ondanks de numerieke minderheid bleef HVV doorgaan. Tussendoor diende keeper Ben Van Bael meermaals zijn kunnen te tonen. Hoogstraten bleef het wedstrijdbeeld bepalen en met nog een tiental minuten op de teller liet topscorer Jimmy Fockaert met een knap schot, keeper Baert van Bornem kansloos en de 2 - 0 winstcijfers prijkten op het scorebord.

Vervolgens was het uitkijken richting KSK Ronse. Ook een ploeg uit de linkerkolom in 3 A en tevens één van de weinige ploegen die op het veld van Hoogstraten in de heenronde, een punt mee huiswaarts konden nemen. De thuisploeg toonde zich zeer bedrijvig en keeper Ben

Van Bael en o.a. Juri Meyvis verdedigen sterk. HVV bleef op zoek naar het juiste ritme en de bescheiden doelpogingen leverden te weinig op, alhoewel keeper Coppens toch de spelbreker van dienst was . H.V.V. probeerde in de eindfase van de eerste helft nog wel het één en ander recht te zetten, maar ook de rooikens bleven scoreloos tot aan de rust. Na de koffie een fraaie aanvalsactie en kapitein Fockaert rondde onhoudbaar af, 0 - 1. De Hoogstraatse vreugde was slechts van korte duur want de bordjes stonden bijna onmiddellijk weer gelijk. Beide sluitstukken onder de deklat, Ben Van Bael en thuisdoelman Coppens speelden daarna een bepalende rol. Nog bijna een halfuur te gaan. Vrije trap voor HVV en Fockaert scoorde zijn 29ste van het seizoen. Ondanks de niet aflatende druk van Ronse hield H.V.V. goed stand en de rust keerde pas weer bij de rooikens na een laat derde doelpunt op naam van Roy Van der Linden.Een moeizame doch verdiende 1-3 overwinning.

Na de vorige thuisoverwinning, was H.V.V. klaar om ook hekkensluiter K.FC.Izegem met zo weinig mogelijk huiswaarts te sturen. Hoogstraten zes keer op rij ongeslagen, wou daar een fraai vervolg aan breien in eigen stadion. Ondanks een stevige start duurde het toch even vooraleer de rooikens een noemenswaardige actie op het getouw konden zettten. Iets voorbij halfweg de eerste helft volgde dan toch de beloning. Een collectieve rood-witte aanval kreeg uiteindelijk een bekroning via Karim Didi, die met een fraai afstandsschot van buiten de backlijn, keeper Lievens het nakijken gaf. Met nog iets minder dan 25 minuten speeltijd op de klokwerd Dirk Mathyssen foutief gestopt in de zone van de waarheid en voor Fockaert de gelegenheid om zijn doelpuntensaldo op te krikken tot dertig en de 2-0 was een feit. Izegem probeerde de bakens nog te verzetten maar een alweer sterk acterende Ben Van Bael en youngster Bob Swaegers voorkwamen

Boekhouding en administratie

B.T.W.- advies / aangiften / formaliteiten

Fiscaliteit- advies / aangiften / formaliteiten

Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen

Advies sociale wetgeving

erger. Aan de andere kant hadden de bezoekers hun handen meer dan vol om de HVV-aanvallers aan banden te leggen. Toch was het weer lang wachten op een derde doelpunt en daar zorgde Dirk Mathyssen, die een sterke match speelde, dan weer voor..Vervolgens de uitgestelde laatste inhaalmatch van de 2de periode voor H.V.V. op het veld van K.Rac.Waregem en een taaie klant voor de rood-witte pionnen. Hoogstraten toonde zich van bij aanvang bij de pinken. Helaas toonde een sterke thuisgoalie Vergote hoe je ballen pakt en tot de rust bleef de stand maagdelijk blank.. Ook na de pauze bleef H.V.V. uitpakken met het betere voetbalwerk, Waregem probeerde geleidelijkaan de aanvalsdruk op te voeren, maar een sterk defensief HVV- geheel had daar weinig problemen mee. Ietwat verrassend kwam de thuisploeg dan toch op voorsprong Balverlies en 1-0!. Gelukkig bleef rood-wit niet bij de pakken zitten en uiteindelijk leverde dat toch een doelpunt op via Thijs Schrauwen, die met een magistraal schot voor een puntje zorgde. Op het veld van Sint-Niklaas bleven de roodjes ook aan de winnende hand en dit met overtuigende 1-3 cijfers dankzij doelpunten van Niels Cox, Juri Meyvis en Dirk Mathyssen!(luc/rel)

Wedstrijden

Zaterdag 2 april

20.00 uur KSV Temse – Hoogstraten VV Zaterdag 9 april

20.00 uur Hoogstraten VV – SC Wielsbeke Zondag 17 april :

15.00 uur R.Capellen FC – Hoogstraten VV

Karabijn -

Nederland-België

Reeds verschillende jaren vindt er in de maand februari een interland plaats met het karabijn tussen België en Nederland. Ditmaal was de Colveniersgilde Sint-Bavo uit Rijsbergen gastheer. In de ere reeks waren de Belgen te sterk met 24 tegenover 22 punten voor de Nederlanders. Een verschil wat weer werd goedgemaakt in de Areeks waar Nederland won met 26 tegenover 24. Om de hele kamp nog wat spannender te houden eindigden de schutters in de C-reeks op gelijke punten 20 tegenover 20. Hét verschil werd geschoten door de B reeks waar de Belgen echt wel te sterk waren. De Belgen eindigden hier met tien punten voorsprong.

Dit bracht een eindtotaal van 94 tegenover 84 punten in het voordeel van de Belgen. (FS)

KFC Meerle

Langzamerhand dichtte groen-wit de kloof met leider Exc.Kessel en mag in de volgende wedstrijden zeker geen steken laten vallen met het oog op de gegeerde promotie. Wel opletten voor Massenhoven en Exc.Bouwel die op de loer blijven liggen en het gezegde indachtig “als twee honden vechten om een been…!”

Op het veld van Dosko Baarle-Hertog konden de toeschouwers moeilijk opgewarmd geraken door het geleverde vertoon. Meerle startte wel gedreven, maar voor het doel was onmondigheid troef en de 0-0 stand aan de rust mocht gerechtvaardigd genoemd worden. Vlotten deed het helemaal niet meer na de rust en tot overmaat van ramp scoorde de thuisploeg op onorthodoxe wijze de 1-0. De KFC ontwikkelde wel wat druk, maar de gelijkmaker kwam pas tot stand ver in de blessuretijd via Jelle Van Gastel. Met het oog op de titelstrijd een slechte zaak voor de groentjes. Massenhoven, een ploeg uit de top drie, maakte zijn opwachting aan de Chaamseweg en een slippertje moest ten alle prijze vermeden worden. Geen gemakkelijke opdracht voor groen-wit.

De bezoekers namen een sterke start en voor de KFC was het alle hens aan dek. Na een kwartier ging de storm over, Meerle kwam meer aan bod en forceerde een strafschop die door Vissers niet verzilverd werd. Toch forceerde Koen De Muyter de 1-0 nog voor de rust. Nauwelijks een minuut na de verfrissing 2-0 en dit betekende voor Stijn Mertens meteen zijn 13de goal van het seizoen. Ben Jacobs zorgde dan nog voor de 3-0, voor de bezoekers was de kous af en Meerle een stap dichter bij leider Exc.Kessel, de volgende te duchten tegenstander. Het topnummer van de dag, de eerste tegen de tweede! Kessel al autoritair leider vanaf de competitiestart en Meerle op drie punten achterstand. Een prachtig voetbalweer en dito grasmat, alle ingrediënten voor een topper waren aanwezig. Een snelle start van de thuisploeg noopte de KFC tot verdedigingswerk, maar eens uit de omknelling kwam Meerle meer op het voorplan en Vissers tikte de 0-1 binnen. Nog meer kansen voor de “pieren” boden zich aan in de eerste helft en en een meer geruststellende voorsprong had binnen de mogelijkheden gelegen. Na de rust meer balbezit voor de gastheren zonder echte scoringskansen te forceren.

Antje Kenis, provinciaal kampioene Belofte C Zilver en goud bij

Een kwartier voor tijd kantelde de wedstrijd toen de KFC tot 9 man herleid werd. Remco Hendrickx en Dave Mertens mochten 1-1 en Meerle was zeker tevreden met het punt. Een volgende moeilijke klip om te omzeilen mocht zeker de derby tegen VNA Wortel genoemd worden. De KFC won echter met overtuigende 4-1 cijfers en wegens het verlies van Exc.Kessel kwam Meerle mee aan de kop van het klassement en zo blijft de spanning gewaarborgd. De gevreesde verplaatsing naar Halle kreeg ook een happy end en met de kleinst mogelijke score, 0-1, reisden de puntjes naar de Chaamseweg en blijft Meerle mee aan de leiding. (rel)

Wedstrijden

Zondag 3 april

15.00 uur KFC Meerle – Westmalle

Zondag 10 april

15.00 uur KFC Meerle – Emblem

Zondag 17 april

15.00 uur KFC Meerle – Exc.Bouwel

Zondag 24 april

18.45 uur Westmalle – KFC Meerle

de miniemen 1B voor Femke Kenis en Britt Knaven

Op zaterdag en zondag 9 en 10 april a.s. worden alle gymsympatisanten uitgenodigd in sporthal Zevensprong in de Gelmelstraat te Hoogstraten. Gymfed en ’t Spagaatje zijn de inrichters van dienst voor de laatste provinciale voorronde, met het oog op de Vlaamse kampioenschappen, en dit voor de A- en Instap-gymnasten. Op zaterdag komen alle leeftijdscategorieën van Benjamin tot Senior aan de beurt in de topklasse en zondag verschijnen de pupillen, die hun allereerste wedstrijdjaar bezig zijn, op de mat. Supporters zijn van harte welkom! Een aantal ijverige Spagaters wist zich de voorbije periode ook op verschillende plaatsen te onderscheiden en Antje Kenis, Femke Kenis en Britt Knaven mochten fier als een gieter op het erepodium plaats nemen.

En de nummer 1 is Antje Kenis

Behaalde resultaten:

Weekend van 12 en 13 maart: PV3 C te OudTurnhout, tevens provinciaal kampioenschap C-niveau

Belofte C: 17. Michelle Bevers

Junior C: 4. Antje Kenis

14. Stien Vanderhallen

Senior C: 21. Lotte Koyen

Weekend van 19 en 20 februari: PV1 AI te Hasselt

Pupillen: Senne Knaven: Zilveren brevet en Nette Bruyndonckx: bronzen brevet (voor beiden hun allereerste wedstrijd in hun hopelijk lange turncarrière)

Benjamin 1 A: 18. Louka Luquili (brevet: zilver) 25. Anke Verhoeven (brevet: brons)

Weekend van 5 en 6 maart: PV3 B te Bilzen, tevens provinciaal kampioenschap B-niveau

Femke Kenis en Alexandra Ershov wisten zich op basis van hun ranking in de provinciale voorronden rechtstreeks te plaatsen voor het Vlaams kampioenschap B-niveau op 7 mei te Houthalen. Benjamin 1B: 8. Demy Van den Heuvel (brevet: zilver)

Benjamin 2B: 6. Julie Deckx Miniemen 1B: 2. Femke Kenis

3. Britt Knaven

4. Alexandra Ershov

7.Mauranne Baeyens

Minderhout VV

Nog enkele wedstrijden te gaan en de competitie 2010-2011 behoort weeral tot de archieven. MVV heeft een mooi parcours afgelegd, het behoud is definitief verzekerd en men kan al rustig aan volgend seizoen beginnen te denken.

Na de knappe derbyzege tegen KFC Meer stond de volgende zondag alweer een klepper van formaat, namelijk medeleider FC Ekeren, op het programma. Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, alhoewel groenwit er vast van overtuigd was om een puntje mee te graaien. De scheidsrechter was niet in zijn beste dag, zwaaide te pas en te onpas met geel voor de bezoekers en dat zorgde wel wat voor nervositeit. Na twintig minuten, eventjes niet bij les en 1-0. MVV toch iets gunnen moet de man in het zwart gedacht hebben en in de tweede helft mocht Eric Lanckers een strafschop voorbij de thuiskeeper trappen. Op vrijschop terug voorsprong voor de thuisploeg en in de eindfase kreeg het pas zekerheid door een derde doelpunt voorbij de MVV-doelman te mikken. Deze nederlaag zo snel mogelijk vergeten en op weg naar de volgende opdracht, een haalbare kaart thuis op het vertrouwde veld en dit tegen SK Schilde. Enkele titularissen bleven een zondag aan de kant wegens geelzucht en dat zou MVV toch zuur opbreken. De bezoekers namen een gedreven start en al vlug was groenwit op achtervolgen aangewezen. Nog voor de rust enkele kansen op een bordje aangebracht, maar niet verzilverd. Na de pauze weten de gasten de score nog op te drijven, MVV kon geen vuist meer maken en berustte in de 0-2 nederlaag. Een belangrijke wedstrijd de volgende zondag op het veld van Berlaar. De bustrip verliep niet onder een gelukkig gesternte en de reistijd van 1 uur en 45 minuten sprak wel boekdelen. Tien minuten te laat floot de scheidsrechter de wedstrijd op gang, het was de thuisploeg die het heft onmiddellijk in handen nam en in de 35ste minuut ook op een 1-0 voorsprong kwam. MVV liet het kopje niet hangen en in de tweede helft trapte Geert Mer-

tens in de 55ste minut de gelijkmaker binnen en tien minuten later volgde Kurt Hendrickx zijn voorbeeld. MVV drie punten rijker en nu zeker van het behoud. De komst van Merksem stond ook in het teken van de revanche, want had MVV de heenwedstrijd niet met 3-0 verloren? Bij de bezoekers liep het niet zoals ze het wilden, wel enkele kansen langs weerszijden, maar gescoord werd er niet voor de rust. Wel een geel karton voor een bezoeker zodat de tweede 45 minuten met 10 tegen 11 aangevat werd. Merksem kroop in zijn schelp en probeert dan het wapen van de counter te hanteren.. Het is echter Koen Staes die de muur weet te doorboren en de 1-0 op het bord brengt. De gasten eventjes de kluts kwijt en één minuut later weet Jens Lenaerts de bezoekende doelman voor de tweede keer te verschalken en is de match gespeeld. De zaterdagavondwedstrijd in het park van Brasschaat werd een maat voor niets. MVV werd met droge 3-0 cijfers huiswaarts gestuurd. In de eerste helft toonden de gasten zich wel de betere ploeg, maar twee stilstaande fases werden afgestraft, zodat men met een 2-0 achterstand kon gaan rusten. Minder vlotte het in de tweede 45 minuten en een derde doelpunt deed de boeken definitief dicht. (rel)

Wedstrijden

Zondag 3 april

15.00 uur Minderhout VV – Olympic Deurne

Zaterdag 9 april

20.00 uur Loenhout – Minderhout VV

Zondag 17 april

15.00 uur Minderhout VV – Broechem

Zondag 24 april

18.45 uur Olympic Deurne – Minderhout VV

KVNA Wortel

Tegen leider Excelsior Kessel speelde KVNA zeker de beste wedstrijd van het seizoen. De bezoekers speelden wel goed mee maar kregen weinig of geen kansen . Wortel was wel gevaarlijk en Maarten Adriaensen doelde in de 30e minuut. Na de rust voerde de bezoekers de druk op, maar onze verdediging gaf geen krimp. Jan Koyen nam dan met een magistraal schot ( 2-0 ) alle onzekerheid weg.

In Halle won Wortel met 0-1. Weer was het Jan Koyen, die deze keer met een vrije trap diep in de tweede helft het enige doelpunt maakte. Het was een wedstrijd met veel kansen voor beide doelen. Onze doelman Bart Braspenning verdiende een speciale vermelding. Wortel had de thuiswedstrijd tegen Westmalle volledig onder controle. Hans Van De Mierop benutte een strafschop gefloten voor fout op Benji Broere.

Na de rust waren de blauw-witten volledig baas tot ze zich in de 80e minuut lieten verrassen door een afstandsschot. ( 1-1 )

De thuiswedstrijd tegen Bouwel, met de vierde plaats als inzet, begon zeer zenuwachtig met al vlug een reuze kans voor de bezoekers. De thuisploeg werd dan het gevaarlijkst en Raf Braspenning benutte een mooie voorzet van Raf Tilburgs. De bezoekers profiteerden van een missing om vlak voor de pauze gelijk te maken.

Jan Koyen was gevaarlijk op vrijschop en Maarten Adriaensen scoorde uit een zeer scherpe hoek. Bouwel kwam in de 75e minuut op gelijk hoogte ( 2-2 ). Na de mooiste aanval van de match redde de bezoekende doelman het schot van Michiel Provoost.

Het spelpeil van beide ploegen was in evenwicht, maar Wortel creëerden wel de meeste kansen.

In Meerle was het na 2 minuten al 2-0. Zoals in de heenwedstrijd liet Wortel zich verrassen door een verre inworp. Hierdoor aangeslagen slikte het nog een tweede doelpunt. Direct hierna trof Benji Broere de paal. Ook Tom Van Kerkhoven kreeg twee grote kansen. De stand had in evenwicht moeten staan, maar het was de thuisploeg die er op counter 3-0 van maakte. Nog voor de rust rondde Maarten Adriaensen, na voorbereidend werk van Raf Tilburgs, een zeer mooie aanval af. De achtervolging had te veel energie gekost en Meerle, met enkele zeer ervaren spelers in de rangen controleerde de tweede speelhelft. In de 75e maakten de groen-witten er, na flagrant buitenspel, nog 4-1 van. Wanneer de scheidsrechter daarna een overduidelijk fout niet floot reageerden onze spelers. De scheidsrechter begon dan met gele kaarten te zwaaien en Marijn Frans werd van het veld gestuurd. Zo eindigde deze derby voor Wortel echt in mineur..

Thuis tegen HIH Turnhout zagen we niet de allerbeste wedstrijd. De bezoekers begonnen snediger. Wortel kwam meer in de match en Maarten Adriaensen doelde uit de eerste kans.

De thuisploeg kreeg nog kansen maar speelde veel te slordig.

Gelukkig was er Jan Koyen, die met een vrijschop in de 75e minuut de score verdubbelde. Bij deze vrijschop werd een bezoekende speler voor protest uitgesloten. De bezoekers maakten nog een mooi doelpunt en het was nog bibberen. Gelukkig bleef de 2-1 op het scorebord.

Wortel is nog in de running voor de eindronde. Spijtig dat het onsympathieke en arrogante Zandhoven over Wortel in de rangschikking is gewipt nadat het 5 punten heeft bij gekregen omdat FC Kessel een niet aangesloten speler had opgesteld.

De wedstrijden

Zondag 3 april

15.00u Kessel FC - KVNA Wortel

Zondag 10 april

15.00u KVNA Wortel - Grobbendonk

Zondag 17 april

15.00u Emblem - KVNA Wortel (frbr)

KFC Meer

Na het verlies in de derby op Minderhout VV mocht de KFC niets aan het toeval overlaten wilde het in de kop van het klassement blijven. Ondertussen is de situatie grondig veranderd, enkele matchen die zeker niet verloren hadden mogen worden, kregen toch verliescijfers. Promotie is voor KFC Meer op dit ogenblik meer droom dan werkelijkheid.

In de wedstrijd tegen Oelegem tikte Jelle Vervoort al na twee minuten de bal tegen het net en op het kwartier trapte Jef Adriaensen de 2-0 in de kruising. Al vroeg een riante voorsprong en die zou niet meer uit handen gegeven worden. Na de rust bleef Meer de touwtjes in handen houden en liep verder uit tot 3-0 dankzij een own-goal. Een verdiende zege voor een sterker Meer! Anders zou het verlopen in de derby tegen Loenhout! Wel weinig verschil tussen de twee ploegen, maar het meest efficiënte elftal scoorde. De eerste helft verliep helemaal gelijkopgaand en slechts in de laatste seconde van de eerste 45 minuten moest Tom Deckers zich omdraaien. Een goed combinerend Meer zette na de pauze meer druk, Wout Janssens ontmoette de lat en een sterk offensief van de KFC in de eindfase liep uit op een sisser. In plaats van de gelijkmaker scoorde de thuisploeg op counter in de 88ste minuut de 2-0 en waren de puntjes binnen voor de leider in het klassement. De thuiswedstrijd tegen Kalmthout SK betekende op papier zeker een haalbare kaart, gezien de weinig rooskleurige stand van de bezoekers in het klassement. Het zou helemaal anders lopen! Op penalty liepen de gasten rond het halfuur uit en op slag van rust via een zelfde fase tot 0-2! Na een pauze een weinig geïnspireerd Meer dat de bezoekers tot 0-3 verder zagen uitlopen en slechts in blessuretijd slaagde Rik Aerts er in de eerredder aan te tekenen. Alleszins een verdiende overwinning voor de hei-

dejongens. Hekkensluiter Maria ter Heide had in heel de competitie nog maar negen schamele puntjes bijeengetrapt en voor Meer zou dit toch een hapklare brok moeten betekenen. Niets was minder waar en een derde nederlaag op rij was het uiteindelijke resultaat. De lijn van de vorige weken werd doorgetrokken en de KFC scheen het voetballen verleerd te hebben. Beide ploegen hielden mekaar wel in evenwicht, maar de thuisploeg benutte de kansen en scoorde twee maal, hetgeen een verdiende overwinning opleverde. Voor Meer een nul op negen met als gevolg een zekere uitschakeling voor promotie.

Na deze nul op negen toch een opkikker voor de KFC. Wildert kreeg de rekening gepresenteerd en werd met 4-2 cijfers terug naar de polders gestuurd. Rik Aerts, Koen Koyen en tweemaal Wouter Laurijssen gaven de bezoekende keeper het nakijken. (rel)

Wedstrijden

Zondag 3 april

15.00 uur Oostmalle – KFC Meer

Zondag 10 april

15.00 uur Ekeren FC – KFC Meer

Zondag 17 april

15.00 uur Zoersel – KFC Meer

Zondag 24 april

18.45 uur KFC Meer – Oostmalle

Bloemen voor vriendin Liselotte en een trofee voor Pieter Voeten t.g.v. zijn 250ste wedstrijd in het eerste elftal van KFC Meer. Beiden geflankeerd door voorzitter Arnold Van Aperen en voorzitter jeugdbestuur Johan Laurijssen

Ponyruiters (st)rijden in de Blauwbossen

Wat vliegt de tijd toch snel! In het gewest Hoogstraten behoort het indoorseizoen voor ponyruiters al weer tot het verleden. Dat allereerste parcours tot een goed eind brengen is voor de ene al een supergroot succes, voor de andere betekent het slechts een voorbereiding op het provinciaal en nationaal kampioenschap. Deze laatste groep streed in de Blauwbossen bovendien voor de “Schaal van de stad Hoogstraten” en de “Stijlprijs van het gewest Hoogstraten”.

Het is mooi dat er zo’n verscheidenheid is binnen de ponywerking. De kleinste ponyruiters huppelen over “kastelen”, da’s althans hun perceptie, van 40cm en zo wordt elke reeks opgebouwd per 10cm. De grote “kanonnen” springen in de klasse D-Midden dan zelfs al een hoogte van 110cm. Vijf schalen van de stad Hoogstraten werden er verdeeld. Op de vier indoors werkte men zowel een voor- als een namiddagwedstrijd en van deze acht wedstrijden telden de zes beste resultaten. In de klasse B-Licht won Marieke Snoeijs uit Wortel met haar pony Sandra en in de klasse CLicht veroverde Arno Quirynen uit Meer met Uborg weliswaar de twee wedstrijden van de laatste indoor, maar dat was niet voldoende om ploeggenoot Lena Bevers met Spirit te verslaan. Spirit had met Lena de juiste spirit door de zes andere wedstrijden te winnen.In de klasse DLicht werden de eerste drie plaatsen bezet door drie meisjes, echte girlpower dus. Op plaats drie Lieke Brosens uit Meerle met haar Roxanne, plaats twee was weggelegd voor onze Minderhoutse thuisamazone Nele Revyn met haar Minie, maar met zes overwinningen stond er in deze klasse geen maat op Sabine Alders uit Meerle met haar pony Sandelings. In de klasse C-Midden de meest spannende strijd! Zowel Ward Revyn uit Minderhout met Boy, als Evi Christianen uit Meerle met Ilios behaalden drie eerste en drie tweede plaatsen. Ex-aequo zou je dan denken? In de puntentelling wordt echter rekening gehouden met de foutloze parcoursen en dan krijg je als deelnemer vier punten extra. Evi reed echter twee maal meer foutloos dan Ward en zo ging de overwinning in de eindrangschikking naar Evi. In de klasse D-Midden plaatste Sabine Alders uit Meerle met haar crack Izzy de kroon

op het werk. Als je de overwinning behaalt in de klasse D-licht en de klasse D-midden mag je echt wel spreken van een meer dan geslaagd indoorseizoen. Sofie Christianen met Joly’s Alexia en Ward Revyn uit Minderhout met Tequila moesten tevreden zijn met de plaatsen twee en drie.

Aandenken voor iedereen

Naast de vijf schalen van de stad Hoogstraten werd er ook een wedstrijd “stijlspringen” gehouden. Hier hield men vooral rekening met goed , maar ook met mooi springen. Ook de klasse beginnelingen werd hierop gejureerd. In de klasse B-beginnelingen eindigden er 2 meisjes ex-aequo: Maité Desmedt uit Minderhout met Twinkelbel en Bette Leys uit Meerle met Bike. In de klasse C-beginnelingen was Ward Revyn uit Minderhout met Sterre de beste ster en in de klasse D-beginnelingen behaalde Steffi Kennes uit Minderhout met Greece gracieus de overwinning. Marieke snoeijs (B-Licht), Lena Bevers (C-Licht), Evi Christianen (C-Midden), Sabine Alders (D-Midden) veroverden een schaal met bovenop de stijlprijs.In de klasse D-licht was dit echter niet zo, want daar ging de overwinning afgetekend naar Nele Revyn uit Minderhout. In de stijlprijs moest hier Sabine Alders uit Meerle tevreden zijn met een tweede plaats. Mooi om zien is wel dat deze afsluitende prijsuitreiking afgesloten wordt met de uitreiking van een aandenken. Alle deelnemers, groot en klein, krijgen hier hetzelfde souvenir en dan merk je toch wel dat die kleine ukkies zich plots even zoals de groten voelen en dit ook als een meer dan verdiende “prijs” ervaren. Een kinderhand...

Eén balk teveel voor Ward Revyn

Op 27 februari 2011 was er de provinciale indoor te Broechem. In de klasse C-Midden bewees Evi Christianen uit Meerle met Ilios haar vorm door knap tweede te worden. In de klasse D-Midden veroverde haar zus Sofie Christianen uit Meerle met Joly’s Alexia een mooie vijfde plaats. Op 5 maart 2011 was er dan het Nationale kampioenschap indoor te Oud-Heverlee. In de klasse C-Midden bevestigde Evi Christianen met een knappe vijfde plaats. De overwinning in deze klasse leek naar Ward Revyn uit Minderhout met zijn pony Boy te gaan. Iedereen zag een zeer snelle barrage, maar alle hindernissen, ook de laatste, tellen mee.Eén balk viel en weg was de overwinning. Ward belandde zo met Boy uiteindelijk op de derde! plaats, met weliswaar de kortste tijd... Een bronzen podiumplaats op een nationaal kampioenschap blijft natuurlijk schitterend, maar deze medaille had toch een gouden randje...! In de klasse D-Midden bewees Sofie Christianen uit Meerle dat de prestatie op het Provinciaal kampioenschap geen toevalstreffer was, want zij eindigde nu zelfs vierde. En zo nadert stilaan het buitenseizoen. De lente, de zon, de buitenlucht, de zomer... laat het maar snel komen. (Piet/rel)

Sabine Albers (Meerle) met pony Sandelings de beste in de klasse D-Licht

V.l.n.r. Sabine Albers (Meerle), Evi Christianen (Meerle), Lena Bevers (Meer), Marieke Snoeijs (Wortel) kregen de trofee overhandigd uit handen van schepen voor sport, Tinne Rombouts

Kruisboog zes meter - Hoofdman maakt het verschil

Op zaterdag 19 februari organiseerde St-Joris Wortel de zestalschieting op een afstand van zes meter. De ploeg van Meerle bleek te sterk voor de zeven andere deelnemers. In de eerste ronde schoot Jan Rombouts, de keizer uit Meer, het beste met 97 punten. In de tweede ronde nam Adri Vermeiren uit Meerle de fakkel over door te eindigen op 99 punten. In de derde ronde werd de eerste plaats met 97 punten door Luc Brosens uit Meer en Jan Verschueren uit Meerle. Halfweg stond Meer met 292 punten één punt voor op Meerle en reeds drie punten op de derde Hoogstraten met 288.

In de vierde ronde kwam Loenhout op het voorplan door hoofdman Frans Van Hasselt met 99 punten. Loenhout kwam zo op een derde plaats nadat Meerle haasje over had gespeeld met Meer. In de vijfde ronde zette de hoofdman van Meerle, Jan Gijsbregts, de kroon op het werk door te eindigen met het maximum der punten.

Kruisboog zes meter – Prijs Arnold Van Aperen

Voor het derde jaar op rij werd de wisselbeker Arnold Van Aperen betwist met de kleine boog op een afstand van zes meter. Het eerste jaar legde de Sint-Jorisgilde van Meerle beslag op de zege. Het tweede jaar ging de overwinning naar de Sint-Jorisgilde uit Meer en nu het derde jaar was Minderhout de sterkste ploeg.

Van de 105 deelnemers behaalden André Bols van de Verenigde Vrienden uit Meer en Jos Lenaerts van Sint-Joris Rijkevorsel het beste persoonlijke resultaat met het maximum van de punten 100 op 100. Peter Franken van Sint-Joris Meerle en Toon Rombouts van Sint-Joris Meer schoten ieder 99/100. Zij werden gevolgd door 10 schutter met 98 punten.

Van deze tien schutters waren er vijf die aange-

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN

Schrijn- en timmerwerken

PVC RAMEN en DEUREN

Karel JANSEN

sloten zijn bij de Sint-Jorisgilde van Minderhout: Jan Bartholomeeusen, Wim Hendrickx, Jan Lenaerts, Jan Roeffen en Jan Stoffels. Deze vijf legden beslag op de wisselbeker Arnold Van Ape-

Met 100 op 100 gaf Jan iedereen het nakijken en verstevigde uiteraard de leidersplaats. Meerle kon ook na de laatste ronde de eerste plaats behouden ook al schoot Christ Hereygers voor Sprundel nog 99 punten.

Meerle schoot in totaal 583 punten voor Loenhout met 580, Sprundel met 576 en 39 rozen, Meer 576 en 37 rozen, Minderhout met 575, Hoogstraten 571 met 34 rozen, Castelré met 571 en 30 rozen. Thuisgilde Wortel werd hekkensluiter met 566 punten.

Mocht er een prijs bestaan voor aanmoediging dan ging deze zeker collectief naar Sprundel. Met vijf (nog minder) bekende jeugdschutters en afsluiten met een bekende kampioen is een gedurfde opstelling van Sprundel. Toch behaalde zij een derde plaats wat heel beloftevol is voor een toekomst. Knap van die mannen, heel knap. Deze vaststelling doet niets af van de zege van Meerle.

ren met een totaal van 490 punten voor Meerle en Meer met 487, Verenigde Vrienden Meer met 482, Castelré 4801, Rijkevorsel 479, Wortel 473 en tenslotte Ekeren met 461 punten. (FS)

PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling

PVC RAMEN en DEUREN

Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmer werk. Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling

Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmer werk. Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

Hoogeind 49

2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

Jan Gijsbregts Meerle behaalde 100, het

Kruisboog zes meter - Wisselbeker Kempen – AKV

Op zondag 13 maart kwamen de Antwerpse schutters naar het St-Jorislokaal van Meerle om de jaarlijkse kamp voor de wisselbeker Kempen - Antwerpen.

Dat de gemiddelden in het Antwerpse lager liggen dan bij de schutters uit de Kempen is bekend. De zestien Kempense schutters konden dan ook de wisselbeker met weinig moeite behouden. In de eindstand behaalden ze 1517 punten tegen 1495 voor Antwerpen.

Meer werd er uitgekeken naar de persoonlijke eretekens; de 24ste , de 16de , de 8ste en uiteraard de eerste in de rangschikking kregen ieder een persoonlijk ereteken. Deze eretekens werden in ontvangst genomen door: Raymond Verhoeven (Antwerpse), Frans Aerts (Kempen), Luc Vlaminckx en de eerste in de eindrangschikking Luc Brosens (Kempen). (FS)

Kruisboog zes meter - Prijsuitreiking

De wintercompetitie 2010 – 2011 op zes meter van het Verbond van Sint-Jorisgilden wordt traditioneel afgesloten met de kampioenenviering in combinatie met een drietalschieting.

Drietalschieting

Het drietal dat elke gilde afvaardigt bestaat uit een schutter jonger dan 25 jaar, een schutter tussen de 25 en de 50 jaar en één schutter ouder dan 50. Meerle, Minderhout en Sprundel eindigden op een gedeelde eerste plaats met 289 punten. Na telling en overleg won het drietal uit het Nederlandse Sprundel. Loenhout nam de vierde plaats voor haar rekening met 287 punten voor Castelré met 283, Wortel met 279 en tenslotte Meer met 275.

Kampioenschap

Na het seizoen worden ook de kampioen gehuldigd. In de jeugdreeks was Stan Konings uit Sprundel de beste met 677 punten voor Arno

Hereijgers, ook uit Sprundel, die evenveel punten behaalde en tweede werd voor Jan Van Dijck uit Loenhout.

Bij de senioren was het kleinste verschil beslissend voor de kampioenstitel. Marcel Verschueren uit Meerle behaalde uiteindelijk met 680 de eerste plaats voor André Bols van Wortel met 676 en Emiel Van Beeck uit Hoogstraten met 676 punten.

De strijd om de algemene kampioen in de individuele reeks ging tot de laatste schieting tot op het scherp van de snede. Uiteindelijk behaalde Christ Hereijgers uit Sprundel de kampioenstitel met 690 punten. Harry Vanderhenst en Dianne Verheyen, beiden uit Meerle, moesten één punt prijsgeven.

In de rangschikking per gilde eindigde Meerle als eerste met een totaal van 4703 punten voor Meer 4684, Sprundel 4665, Minderhout 4665, Loenhout 4653, Castelré 4638, Wortel 4608 en tenslotte Hoogstraten met 4448. (FS)

Stan Konings en Christ Hereijgers, beiden uit Sprundel, eindigden als eerste en tweede in de jeugdreeks.

Luc De Ketelaere (Antwerpse) gastheer Jan Gijsbregts en Frans Tackx die de beker voor de Kempen in ontvangst neemt.

Badminton - Appels en peren in jeugd- en familietornooi

Op zondag 20 februari een drukte van belang in Sporthal VTI voor de jaarlijkse “hoogmis” van Badmintonclub Hoogstraten met een jeugd- en familietornooi.

In de voormiddag stond er een JOC-tornooi op het programma met badmintonclubs uit de regio, namelijk Merksplasse BC, Spinshuttle (Dessel), De Pluim (Noorderwijk), ’t Beerke (Beerse) en BC Zoersel. In totaal verschenen er 80 spelers op het appel, waarvan 15 van Hoogstraten ,die ingedeeld werden in vijf leeftijdscategorieën (-9, -11, -12, -15 en -18) en die werden dan op hun beurt nog eens onderverdeeld naar sterkte. Een hele klus dus om een goedgeolied programma in mekaar te steken, maar geen probleem voor Joke en Pat Van Delm die dit ondertussen al gewend zijn.De -9 speelden Minibad of badminton op een smal veld en één tegen één. Karen Aerts, Paulien Renders, Siska Van Dyck, Bente Neefs, Charlotte Geuens, Sien Van den Bergh, Nikolay Lazarev en Levi Van den Heuvel werkten elk vier wedstrijdjes af. Met nog twee spelers van BC Zoersel en nog eentje van De Pluim was het hier een gezellig en vooral Hoogstraats onderonsje.Vanaf de -11 werd er gedubbeld op een volledig badmintonveld en hier werden onze kleuren verdedigd door Thijs Van Hooydonck en Biekie Roos. Drie wedstrijdjes van de vijf gewonnen en de spelers onder toeziend oog van de ouders waren tevreden. Stijn Aerts en Paulien Buskens kwamen uit in de -13. Ondanks het feit dat ze mekaar nog niet gewoon waren, wonnen ook zij drie van de vijf wedstrijdjes.Alexandra Dominte en Gwen Anthonissen tenslotte speelden bij ‘de grootsten’ of de -18. Ze beleefden veel plezier op het plein maar ’t was eraan te merken dat ze de nacht ervoor niet veel geslapen hadden. Een geslaagd tornooi was het alleszins en rond de klok van half een was het tijd voor een verdiende middagpauze.

Gwobbie, Kathleen en Matthijs

‘s Namiddags vond de derde editie van het familietornooi van de club plaats. Het ideale moment om eens een pluimpje te slaan met je familie en vrienden. De enige voorwaarde om deel te nemen was dat minstens één van de twee de spelregels van het badmintonnen kende, en zo moeilijk schenen ze ook niet te zijn. Een originele naam voor elk team bedenken behoorde ook bij de spelregels en daar stuitte men wel op moeilijkheden.Er was één poule met een jeugdspeler en een oudere en in de twee andere poules namen de volwassenen het tegen mekaar op.De jeugdpoule bestond uit Bieroo (Biekie en Ronald Roos), De Van Hooydoncks (Thijs en Gert Van Hooydonck), De Stormpjes (Evy en Lisette Van Bel), P & P (Paulien en Philip Buskens), Goris (Nikolay en Dirk Goris), ’t Pluimpje (Levi en Kris Van den Heuvel), Geuenskes (Charlotte en Nick Geuens) en Eirbizzemen 2 (Sien en Jos Van den Bergh). P & P waren het beste op mekaar ingespeeld en wonnen als enig team al hun matchen. De papa van de Levi vond het zo plezant dat hij maar meteen lid is geworden van de club maar Dirk, de papa van Nikolay, verging het minder goed tijdens het derde spelletje. Breuk van de achillespees was de diagnose in het hospitaal en hem wacht een lange revalidatie.De groep van de volwassenen was te groot en zij werden ingedeeld in twee reeksen.De sterkste reeks bestond uit Joke en Pat (Joke en Pat Van Delm), Jo en Yves (Jo Mertens en Yves De Keuster), Gwobbie (Gwen Anthonissen en Robbe Schrijvers), Eirbizzemen 1 (Frank Van den Bergh en Greet Renders), Pino’s (Thijs Vervoort en Gert-Jan Wolfs), The Winner Takes It All (Jan Brusselaers en Luc Van Nueten), Pinguin (Ellen en Jan Buskens), Badminton Basterds 1 (Corney en Tinne Leemans). Het ging dikwijls hard tegen hard en de Pat heeft, weliswaar zonder veel erg, het einde niet gehaald.. De Pino’s waren op papier wel de sterksten maar het hoogste schavotje was toch voor Gwobbie. De tweede sterkste reeks bestond uit Smashkes (Elke Janssens en Jeroen Van Hemeldonck), Pintje En Een Platte Water (Ilse Van Hoof en Philippe Van Dijck), Ruud en Kim (Kim Lauryssen en Ruud), Flimmers (Els Van den Heuvel en Liesbeth), Badminton Basterds 2 (Nele Leemans en Francine Verschueren), Pieter en Jente, Marc en Katrien, Kathleen en Matthijs (Kathleen Snels en Matthijs). Veel spanning in deze reeks en meer kunnen we niet wensen in een familietornooi. Kathleen en Matthijs waren net dat ietsje beter en zij mochten

de hoofdprijs (naar keuze) in ontvangst nemen.Om half vijf was het tijd voor de prijsuitreiking in de kantine. Voor iedere deelnemer was er een zakje appels en peren van Fruitbedrijf Stoffels—Van Baelen uit Minderhout en ieder duo werdt ook nog met een prijs in natura bedacht. (Frank/rel)

Zo gemakkelijk is het ook weer niet, dan maar op een andere manier proberen, moet Paulien Renders gedacht hebben

“Hoogstraten BUITENgewoon Charmant”, luidt de titel van het feestjaar 2012 dat door het stadsbestuur zal worden georganiseerd. Natuurpunt Markvallei wil er graag aan meewerken. Het gaat hier immers over één van onze belangrijkste doelstellingen: de duurzame beleving van het platteland van Hoogstraten. Natuur is daar de onlosmakelijke ruggengraat van! Maar we moeten ook een beetje eerlijk durven zijn. Dure woorden en doekjes voor het bloeden, zou je dit ook kunnen noemen. Neem de evolutie van het Hoogstraatse landschap van de laatste decennia eens onder de loep. Je komt niet tot een verrassende vaststelling, want iedereen weet dat het landschap en de biodiversiteit met rasse schreden achteruit gaan. Zelfs de levenskwaliteit lijdt. Open ruimte smelt in Hoogstraten als sneeuw voor de zon. We moeten snel handelen in het besef dat mensen vooral nood hebben aan rust in hun woonomgeving en vooral ook hunkeren naar natuur. Sla er de activiteitenkalender op na! Wandelen, fietsen en spelen … allemaal in de natuur. Laat er ons dan ook zuinig mee omspringen en laat het “feestjaar” een feest worden voor de natuur. Dat kan alleen als de natuur er op langere termijn beter van wordt.

De Aschputten

Vorige maand mochten we de aankoop melden van 1,5 ha natuur in de Aschputten, een natuurgebied van Natuurpunt langs de Mark. Vanaf deze maand starten we er met beheerswerkzaamheden. Op 16 april, om 9 uur, verwachten we vrijwilligers om een eerste keer de handen uit de mouwen te steken in het gebied. Plaats van afspraak: de personeelsingang van recreatiedomein De Mosten.

Bij een aantal mensen begint het al behoorlijk te kriebelen. Vanaf 16 april

(Dag van de Aarde) zullen we op de derde zaterdag van elke maand beheerswerken organiseren. De volgende datum wordt dus zaterdag 21 mei, en zo gaat het gewoon verder tot op het einde van het jaar. Waar er iedere keer gewerkt wordt, staat nog niet vast. Dat hangt van de planning van de beheerswerkgroep af. Aarzel niet om je naam alvast op te geven bij Bart Hoeymans, Luc Van Dun of Gie Segers. Zij brengen je dan op voorhand op de hoogte van de plaats van afspraak. Vast staat al wel dat dit jaar vooral in de Aschputten gewerkt zal worden. Info: Bart Hoeymans (bart. hoeymans@hotmail.com), Luc Van Dun (luc.van.dun@telenet.be) en Gie Segers (vanloockjee@yahoo.com).

Natuurpuntwandelingen

Natuurpunt Markvallei organiseert veel natuurwandelingen. Elke eerste zondag leiden natuurgidsen van de afdeling geïnteresseerden rond in allerhande natuurgebieden in de regio. Op zondag 10 april staat een wandeling in de Maatjes op het programma. De Maatjes is een uniek natuurreservaat met rietvelden, broekbosjes en natte weilanden. Het rietland De Maatjes ligt voornamelijk op Nederlands grondgebied. Zeldzame riet- en weidevogels hebben er hun broedplaats. De Maatjes worden beheerd door Agentschap voor Natuur en Bos van de Vlaamse Gemeenschap. Jack Govaerts zal de wandeling leiden. Hij verwacht iedereen om 9 uur aan de kerk van Nieuwmoer. Info: Jack Govaerts (03 315 71 85)

Cursus Weidevogels

Op het einde van de maand maart starten we met de cursus weidevogels. In deze cursus worden 20 soorten weidevogels besproken. De kenmerken worden bestudeerd aan de hand van dia’s en video’s. Naast de geluiden komt ook de levenswijze van deze vogels aan bod. Verder maken we kennis met de problemen waar ze mee te kampen hebben en de mogelijke oplossingen met o.a. weidevogelbescherming. 25 maart en 1 april theorie ( van 19.30 tot 22.30 uur) in bezoekerscentrum De Klapekster, Kolonie 41 in Wortel - Praktijk 3 april en 7 mei van 8.30 tot 11.30 uur. Info: luc. van.dun@telenet.be

Basiscursus Insecten

In bezoekerscentrum De Klapekster worden regelmatig cursussen georganiseerd. We vragen speciale aandacht voor de basiscursus insecten. Deze lage drempel-cursus laat ons kennismaken met de fascinerende wereld van het “klein grut”.

Insecten zijn de meest soortenrijke groep binnen het dierenrijk. We vinden ze over gans de wereld terug en in zowat alle milieus. Vele insectengroepen zijn onmisbaar in de natuur. Ze zijn de opruimers van dode planten en dieren, zorgen voor bestuiving van bloeiende planten en dienen zelf als voedsel voor ontelbaar andere dieren.

Tijdens de theorielessen leer je de verschillende insectenorden herkennen en krijg je basisinformatie over insecten (lichaamsbouw, levenscyclus, allerlei weetjes). Verder wordt het belang van insecten en aanverwante ongewervelden aangestipt, hoe je ze kan onderzoeken en hoe je ze kan helpen in je tuin of reservaat. De soorten die in de theorielessen aangestipt worden, zijn overwegend soorten die algemeen of opvallend zijn.

Tijdens de praktijklessen gaan we insecten zoeken en leren herkennen in verschillende biotopen. Wim Verachtert is de lesgever. De lessen worden op volgende data georganiseerd: woensdag 25/5, 1/6 en 8/6 in de Klapekster van 19.30u tot 22.30u. De praktijklessen: zaterdag 18/6 van 14.00u tot 17.00u in Wortel Kolonie (afspraak Klapekster) en zaterdag 25/6 van 14.00u tot 17.00u in de Halsche Beemden (afspraak kerk Minderhout). De cursus kost 30 euro voor leden, 40 euro voor niet leden. Inschrijven bij Luc Van Dun voor 1 mei (luc.van.dun@telenet.be of 0473 37 52 87).

LYSANDER ZEGT

Lysander Fockaert (17) is vorig jaar afgestudeerd aan het Klein Seminarie van Hoogstraten. Hij zit nu in z’n eerste bachelor Biologie aan de KU in Leuven. Hij vertelt over z’n oude school, een hoe een toneelvoorstelling hem nieuwsgierig maakt naar zijn leerkrachten van toen.

Lenteweer, en dan heeft een mens wel eens zin om weg te gaan. De festivals zijn nog veraf, voor terrasjes is het ’s avonds nog net iets te koud en van alleen maar fuiven wordt zelfs een student wel eens moe. Dus dan beslist zo’n student om eens van het theater te proeven. En het hoeft niet altijd een grootse musical te zijn met tapdansende ridders en boordevol ‘sterren van de TV’. Waarom niet eens iets dichter bij huis? Waarom niet eens iets met mensen die ik persoonlijk ken en die een groot deel van mijn leven hebben bepaald? Waarom niet eens een toneelvoorstelling met mijn gewezen leerkrachten in de hoofdrol? En waarom niet eens een voorstelling óver die gewezen leerkrachten? En als je daarbij nog eens een mooi initiatief als de Gehandicaptendag steunt, zeg het mij dan eens, waarom niet?

Een voorstelling over wat er zich allemaal afspeelt achter die geheimzinnige deuren die menig leerling vreesde en misschien – ik zou het je niet kunnen zeggen – nog altijd vreest. De eindeloze discussies over wie er nu eindelijk ging kloppen en vragen of de lerares Frans ‘daar’ is, zijn toch

een vaste waarde in elke school? De angst voor het opengaan van die deuren en de alles meesleurende stroom leerkrachten die ze uitspuwen, nestelt zich in het hart van elke student (al is het maar omdat dat aangeeft dat de speeltijd definitief gedaan is en dat ongenode blokuur wiskunde eraan komt).

De jaloezie die harder doordringt in de geharde huid van elke puber dan de winterse koude, omwille van die leerkrachten die lekker warm op hun zachte stoelen zitten te ‘keuvelen’, zoals sommigen onder hen het zouden verwoorden, met een kop heerlijk warme koffie, thee, chocomelk of soep in hun handen. Dat is toch de gedachte die bij je naar boven komt bij het horen van dat vierlettergrepige woord, de leraarskamer?

Maar is dit alles wel gegrond? Is het nodig dat leerlingen gevoelens van angst en nijd vertonen tegenover dat ‘centrum van elke school’? Wanneer ik de tekst over de voorstelling lees is dit blijkbaar niet het geval. Is het misschien toch niet zo’n paradijselijke ruimte, daar binnen die vier

mysterieuze muren? Zijn de mensen die daarbinnen zitten niet eens blij dat ze eindelijk de kou in worden gestuurd om een groep van twintig enthousiaste jongedames en jongemannen als ware strijdheren naar het klaslokaal te leiden. Blij om verlost te zijn van die ene muggenziftende schoolvos, de stapels te verbeteren testen of de uitpuilende bakjes? Eindelijk zal ik te weten komen wat er zich allemaal afspeelt aan de andere kant van die deur, die ik zes jaar lang met verschillende gevoelens heb aanschouwd. De geheimen achter die raadselachtige poort, daar bovenaan die ene trap van het Klein-Seminarie, die de scheiding is tussen leerling en leerkracht, zullen eindelijk worden prijsgegeven!

En daarom gaat een oud-leerling graag eens kijken naar een toneelvoorstelling, nu de dagen weer beginnen te lengen, de vogels uit hun schelp komen en de bloemen hier en daar schuchter een blik op de wereld werpen.

En nu ik eraan denk, ik moet de tickets nog bestellen!(lf)

Wie zichzelf herkent in het cirkeltje op de foto stuurt voor de 10de van de maand een kaartje naar De Hoogstraatse Maand, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten of een mailtje aan kopje@ demaand.be (zie ook www.demaand.be). Hij of zij is daarmee winnaar van een boekenbon ter waarde van € 12,5 van Standaard boekhandel in Hoogstraten. Wie het kopje ook herkent mag ook een kaartje of mailtje sturen. Zij komen, bij lottrekking door een onschuldige hand, ook in aanmerking voor een boekenbon ter waarde van € 12,50. Die wij nota bene naar uw eigenste adres opsturen, of in de bus komen steken, als het niet te ver is.

Opgave vorige maand

Toen deze foto genomen werd was het buiten berenkoud en lag er een flink pak sneeuw. Toch weerhield dit de Chirojongens van Meer niet om op weekend te gaan. Het was er keitof en vooral de boterhammen met choco gingen er vlot in. Mathia Van Cleuverbergen, Beulken 4 in 2321 Meer herkende haar klasgenootje uit de kleuterschool in het cirkeltje. Dit was inderdaad het kopje van Thijs Jansen, Hoogeind 56 in 2321 Meer die zo smakelijk in de boterham hapte. Beiden mogen zij een boekenbon in de bus verwachten. Proficiat.

Opgave deze maand

Het zit er weer op: Carnaval. We haalden onze zotskap boven gingen volledig uit den bol. Maar soms wordt ons bolleke omcirkeld en dan is dat een boekenbon waard. Maar wie is deze maand de gelukkige. Ook wie hem kent kan bij de gelukkigen zijn. (pdn)

TENTOONSTELLINGEN

Van 2 april tot 12 juni

OST KEEP THE RAFT LEAN, een tentoonstelling van Pol Matthé in het Stedelijk museum, geopend van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17 uur en na afspraak. Info: 03 314 65 88

Zaterdag 30 april en zondag 1 mei SALON 23 tentoonstelling van jonge kunstenaars in het kloostergebouw in de Donckstraat. Op zaterdag opening om 20 uur, op zondag geopend van 10 tot 18 uur

HOOGSTRATEN

Zaterdag 2 april

SYMPHONISCH JEUGDORKEST EJO om 20 uur in de St.-Katharinakerk. Een organisatie van vzw LA:CH en de kerkfabriek St.-Katharina.

Zondag 3 april

PAXBRUNCH van 11 tot 14 uur. Info 03 314 51 54

Maandag 4 april

STIPSTAPPE- EN KASTEELVOETPADWANDELING, vertrek om 19 uur, Begijnhofkerk. Organisatie WG Oude Voetwegen. Info: www. erfgoedhoogstraten.be

Donderdag 7 april

INFO MANTELZORG met als thema “Laat het smaken” om 13.30 uur in de bibliotheek.

Vrijdag 8, zaterdag 9 en zondag 10 april DE SCHAAMTECLUB door Kaat Haest en Joren Cautaers. Op vrijdag en zaterdag om 20 uur en op zondag om 15 uur in zaal St.-Cecilia. Inkom 12 euro, reservatie Tinello 03 314 34 36

Zondag 24 april

VLAAMSE MOLENDAG met opendeur in de Laermolen van 10 tot 18 uur. Info: 03 340 19 55.

Dinsdag 26 april

DIGIDAK, over veilig stellen van digitale informatie van 14 tot 17 uur in de Mouterijstraat 4/1. Info: 014 71 11 03

Vrijdag 29 april

VERLICHTE AVONDMARKT vanaf 17 uur langs de Vrijheid. Info: 03 314 52 99

Uw activiteiten in De Maand? Meld het ons redactie@demaand.be

MEER

Zaterdag 9 en zondag 10 april

ANTIEK- en VLOOIENMARKT in de parochiezaal op zaterdag van 14 tot 18 uur, op zondag van 9 tot 12 en van 13.30 tot 19 uur. Organisatie en info: Fanfare De Eendracht 03 315 77 76

Zaterdag 16 en zondag 17 april

OLDTIMERBEURS van 10 tot 18 uur in de Transportzone, Europastraat 30. Inkom 10 euro (min 13 jaar gratis). Organisatie Bevanux classics.

Zaterdag 16 april

FRISCO IN DEN DISCO, jaarlijkse fuif van de Chiro in het park bij het klooster. Info: 0478 26 22 64

Zaterdag 30 april en zondag 1 mei

SALON 23 tentoonstelling van jonge kunstenaars in het kloostergebouw in de Donckstraat. Op zaterdag opening om 20 uur, op zondag geopend van 10 tot 18 uur

Zondag 1 mei

KUNST- en LENTEMARKT in de omgeving van het klooster en de Donckstraat van 9 tot 16 uur

MEERLE

Zondag 3 april

WANDELEN IN GRENSLAND in “Het domein van Den Heer’ van 14 tot 16 uur. Vertrek op het kerkplein. Organisatie Natuurpunt.

Zondag 17 april

GARAGEVERKOOP van 9 tot 16 uur. Organisatie en info KWB aan het Gemeenteplein 03 315 47 62

MINDERHOUT

Donderdag 14 april

PAASTOCHTWANDELING over verschillende afstanden met vertrek tussen 8.30 en 15 uur aan het KVG lokaal, schoolstraat 8. Info 0473 70 53 66

Zaterdag 16 en zondag 17 april

AUTOCROSS langs het Paterspad, zaterdag start om 12 uur, zondag om 10.30 uur. Organisatie Autocross vereniging Marjos, info 0475 54 97 31

CASTELRE

Zondag 17 april

ZESDE FJORDENHOFRALLY bij Groeske nr. 3, vertrek tussen 10.30 en 12 uur

MEERSEL-DREEF

Zondag 24 april

VLAAMSE MOLENDAG met opendeur in de Meerselmolen van 10 tot 17 uur. Info: 03 315 95 56

WORTEL

Vrijdag 1 april

DE SLIMSTE PEE van Wortel, kwis om 29 uur in parochiezaal ’t Trefpunt.

Vrijdag 8 april

LEZING DOOR LEEN HUET om 20 uur in de kelder bij Mariën, Langenberg 43 a. Aantal plaatsen beperkt. Organisatie en info: KWB 03 314 68 77

Zaterdag 9 april

MUZIEKAVOND door Kon. Fanfare Brassband St.-Jan Baptist om 20 in parochiezaal ’t Trefpunt. Info 03 314 41 48

Activiteiten april

Woensdag 13 en 27 april

PETANQUE in Markdal te Meer om 14.00 uur.

Maandag 18 april

FIETSTOCHT van een halve dag. Vertrek aan het lokaal om 13.30 uur richting Zundert met een stop in café “Den Hoek” in Klein Zundert

Woensdag 20 april

DAGUITSTAP NAAR NAMEN. Vertrek aan de kerk in Hoogstraten om 8 uur. Bezoek aan de stad en aan de Citadel.

Zondag 3 april tot zondag 10 april

MEERDAAGSE REIS naar Marrakech

Dinsdag 5, 12, 19 en 26 april

KAARTEN en BILJARTEN in het lokaal van de St. Jorisgilde Hoogstraten van 13.30 tot 17.30 uur.

Dinsdag 12 april

RUMMY CUP in het lokaal St. Jorisgilde.

Woensdag 6, 13, 20 en 27 april

ZWEMMEN van 10.15 tot 11.30 in ‘De Wildert’ te Zundert

Woensdagen 06-13-20 en 27 april

AQUAJOGGEN vanaf 11.30 uur in “De Wildert” te Zundert

Donderdagen 7, 14, 21 en 27 april

NORDIC WALKING van 9.30 tot 11 uur, bijeenkomst in Castelré

Waar heb ik recht op ?

REGIO HOOGSTRATEN - KVG Hoogstraten, Minderhout en Wortel richt in samenwerking met KVG Turnhout regionaal een informatieavond in over “snippervoorzieningen voor personen met een handicap” Een handicap brengt vaak veel extra kosten met zich mee: doktersbezoeken, medicatie, therapieën, hulpmiddelen, aanpassingen aan woning of auto, mobiliteit, begeleiding en assistentie, ... Een aantal van deze kosten worden terugbetaald door o.a. het ziekenfonds, het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap, ... Maar toch blijven er nog heel wat uitgaven voor eigen rekening. Het is dan ook terecht dat de wetgever een aantal fiscale voordelen voorziet voor personen met een handicap of gezinnen met een kind met een handicap: vermindering van personenbelasting en onroerende voorheffing, vermindering van successierechten, ... Daarnaast zijn er nog een aantal andere maatregelen, in de sector worden ze vaak ‘snippervoorzieningen’ genoemd, voor mensen met een handicap: parkeerkaart, verminderingen bij het gebruik van het openbaar vervoer, BTW-vrijstelling en vrijstelling van verkeersbelasting bij de aankoop en herstellingen van een auto, sociaal telefoontarief, enz. Elk van deze maatregelen heeft zijn eigen voorwaarden en aanvraagprocedure. Tijdens deze infoavond, georganiseerd door Gezin en Handicap en KVG regio Turnhout zet Leen Heylen van KVG sociale dienstverlening al deze maatregelen met voorwaarden en aanvraagprocedure op een rij.

Praktisch: Infoavond op donderdag 28 april 2011 om 19.30 uur in de lokalen Don Bosco, Vrijwilligersstraat 38 te 2340 Beerse.

Kostprijs: 3 euro voor personen met een handicap en hun familie die lid zijn van Gezin en Handicap/KVG, 7 euro voor nietleden, 20 euro voor professionelen, 15 euro indien ze een ouder vergezellen. Inschrijven is verplicht. Dit kan telefonisch op tel.: 014/40.33.62 of per e-mail op turnhout@ kvg.be (FS)

BRAND/ONGEVAL 100

Noodhulp 03 314 42 43 Administratie en Ziekenvervoer 03 314 32 11

Wild& Gevogelte

STOFFELS bvba

Kip aan ‘t spit din., woe., don., vrij.& zat.

Heimeulenstraat 20- 2328 Hoogstraten (Meerle) Tel. 03/ 315 70 16

Winkel open van9u. tot 18 u. Zondag en maandag gesloten

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken

Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203

TANDARTSEN

Voor dringende gevallen op zaterdagen, zondagen en feestdagen belt u het centraal nummer 090 33 99 69

HUISARTSEN

Bij afwezigheid van de huisarts, tijdens weekdagen vanaf 18 uur ’s avonds tot de volgende dag 8 uur ‘s morgens én tijdens het weekend tot maandagmorgen 8 uur één centraal oproepnummer: 014/410.410.

U wordt dan doorverbonden met de huisarts van wacht in uw eigen regio of met de Wachtpost regio Turnhout, Campus Blairon, Steenweg op Gierle 100, 2300 Turnhout.

APOTHEKERS

Tussen 22 uur en 9 uur ’s morgens BEL 0900 10-500

Van 28 tot en met 31 maart

Apotheek De Marck, Leopoldstraat 7, Merksplas, tel.: 014 63 31 66

Van 1 tot en met 3 april

Apotheek Biopharm, Meerledorp 46, Meerle, tel.: 03 315 73 75

Zaterdag 2 april van 9 tot 12.30 uur

Apotheek Biopharm, Meerledorp 46, Meerle, tel.: 03 315 73 75

Van 4 tot en met 7 april

Apotheek Biopharm, Meerledorp 46, Meerle, tel.: 03 315 73 75

Van 8 tot en met 10 april

Apotheek Luyten, Minderhoutdorp 40 te Minderhout, tel: 03 314 40 74

Zaterdag 9 april van 9 tot 12.30 uur

Apotheek Luyten, Minderhoutdorp 40 te Minderhout, tel: 03 314 40 74

Van 11 tot en met 14 april

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur. Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014.61.48.02. DE VOORZORG, 24 op 14 uur. tel. 014.40.92.44.

Zelfstandige verpleegkundigen:

Heidi Van Otten 0486.37.45.27 – 03.314.10.18, Lia Geerts 0498.64.53.80, Nele Segers 0494.92.32.27, Els Koyen 0476.43.07.55 en Anke Aernouts 0479.34.68.03. Vera Haest 03.314.38.39 en May Van Doninck 03.314.30.48.

Ilse Van Bouwel 0497.92.20.00, Kristel Rombouts 0474.26.14.41, Inne Van Der Eycken 0478.23.52.89 en Boonen Liesbet 0478.50.09.75. Kathelijne Adams 03.309.27.84 en Anja Krols 014.70.42.72.

Kris Swaenen 03.314.24.39.

Johan Adams 03.314.17.31.

Edith De Busser, 03 315.47.18 / 0477 17.58.06

Inge Geerts, 0478.64.81.61

Linda Lambregts, 0476.94.31.15

Apotheek Luyten, Minderhoutdorp 40 te Minderhout, tel: 03 314 40 74

Van 15 tot en met 17 april

Apotheek Horsten, Vrijheid 98 te Hoogstraten, tel: 03 314 57 24

Zaterdag 16 april van 9 tot 12.30 uur

Apotheek Horsten, Vrijheid 98 te Hoogstraten, tel: 03 314 57 24

Van 18 tot en met 21 april

Apotheek Brosens, Meerdorp 48 te Meer, tel: 03 315 77 73

Van 22 tot en met 24 april

Apotheek De Schrijver, Dorp 24 te Rijkevorsel, tel: 03 314 60 38

Zaterdag 23 april van 9 tot 12.30 uur

Apotheek Brosens, Meerdorp 48 te Meer, tel: 03 315 77 73

Van 25 tot en met 28 april

Apotheek Horsten, Vrijheid 98 te Hoogstraten, tel: 03 314 57 24

Van 29 april tot en met 1 mei

Apotheek Biopharm, Meerledorp 46 te Meerle, tel: 03 315 73 75

Zaterdag 30 april van 9 tot 12.30 uur

Apotheek Biopharm, Meerledorp 46 te Meerle, tel: 03 315 73 75

Noorderkempen

tuinaanleg en onderhoud beregening en bestrating

Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 27 april

OPGELET

Wij verwachten alle kopij ten laatste op

DINSDAG 12 APRIL

redactie@demaand.be De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten eventueel in te korten