Tα ζουζούνια Τεύχος 3
ομιλητικά
Χειμώνας 2007 Τιμή 1€ 60 Δημοτικό Σχολείο Πάτρας Τάξη Β1 Υπ. Εκπ/κός: Μυλωνάκη Δήμητρα
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΔΙΑΣΗΜΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ & ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΑΡΧΕΓΟΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΖΩΗ ΚΟΜΙΞ - ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΙΔΗΣΕΙΣ Εκλογές στο 60ό Δημ. Σχ. Πάτρας Άδικη κατηγορία Δολοφόνησε τη γυναίκα του και την πεθερά Δολοφονήθηκε ο Γ. Βαρθολομαίος.........σελ. 3 Βρέθηκε πλαστικό σε σαλάμι Δασκάλα έκοψε τη γλώσσα παιδιού Ο Σαρμπέλ στη Γιουροβίζιον Δημοτικές εκλογές ..................................σελ. 4
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Αναστασία Κυριακοπούλου.................σελ. 5 Χρύσανθος Παπαδόπουλος Δήμητρα Μυλωνάκη Λεμονία Λεμονάκη .............................σελ. 6 Μαρία Ρέντιτ Θανάσης Δορμπαράκης Μπανανία Μπανανάκη........................σελ. 7 Νίκος Λυμπερόπουλος Τζόρτζεβιτς.................... ......................σελ. 8
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ Όταν με κορόιδευαν Η παρέα μας .....................................σελ. 9 Η εκκλησία μας ..................................σελ. 10
ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΚΑ Καρναβάλι των μικρών Πατρινό καρναβάλι Την Καθαρή Δευτέρα .......................σελ. 11
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ Ένας γιος Τον παλιό καιρό Λαγός και χελώνα..........................σελ. 12
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ Το μωρό μας το καλό....................σελ. 13 Ο παππούς Η γιαγιά Ένα ψεματάκι την ημέρα............σελ. 14
ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ Η χειρότερη μέρα της ζωής μου..........σελ. 15 Η ωραιότερη μέρα της ζωής μου........σελ. 16
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ Δε μ’ αγαπάς ........................................σελ. 17 Θέλω να είμαι ελεύθερος ....................σελ. 18 Τι είναι έρωτας ....................................σελ. 19
ΚΟΜΙΞ Ο πύργος της Βαβέλ .......................σελ. 20-21
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ..............σελ 22 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Τι υπάρχει πέρα από τη θάλασσα Τι υπάρχει πέρα από τον ουρανό .......σελ. 23
Σχολ. έτος 2006-2007
Εκλογές στο 60ό Δημ. Σχολείο Πάτρας Οι γονείς του 6ού Δημοτικού Σχολείου Πάτρας ψήφισαν για καινούριο Σύλλογο Γονέων. Τα μέλη του καινούριου Διοικητικού Συμβουλίου είναι: Πρόεδρος: Λίβανου Χρυσάνθη Αντιπρόεδρος: Καρδάρα Αλεξία Γραμματέας: Χρυσοπούλου Κωνσταντίνα Αναπληρώτρια Γραμματέας: Σωτήρα Μιμίκα Ταμίας: Κυριακοπούλου Έφη Μ έ λ η : Μ ι χ α λ ο π ο ύ λ ο υ Αν θ ή κ α ι Κυριακόπουλος Κώστας
Δολοφόνησε το γιο του και την πεθερά του
Oι αστυνομικοί έξω από το σπίτι του παιδοκτόνου. Κάποιος θα πρέπει να τον πάει στο γιατρό! Στις 15 Φεβρουαρίου στη Νέα Αγχίαλο Βόλου, ένας πατέρας σκότωσε το γιο του και την πεθερά του. Πήρε ένα πιστόλι και σκότωσε πρώτα το μικρό του γιο και μετά την πεθερά του και πήγε να σκοτώσει το μεγάλο του γιο, αλλά αυτός γλίτωσε γιατί πήδηξε από το παράθυρο. Το έκανε αυτό γιατί είχε ψυχολογικά προβλήματα. Γι' αυτό τον άνθρωπο αυτό πρέπει να τον πάει κάποιος στο γιατρό. Θεοδώρα Κανελλοπούλου
Νέα
Τα ζουζούνια
3
Άδικη κατηγορία Μια μέρα του Αγίου Νικολάου πήρε ειδοποίηση ο κ. Δαρζέντας Αντώνης ότι τράκαρε ένα αυτοκίνητο με τον οδηγό κ. Σταχτή. Έλεγε πως του χτύπησε το αυτοκίνητο στην Αθήνα. Αλλά ο κ. Αντώνης επέμενε ότι δεν είχε πάει στην Αθήνα και δεν είχε τρακάρει κανέναν. Ο αριθμός ο κανονικός του αυτοκινήτου που είχε κάνει το τρακάρισμα ήταν Υ.Υ.Χ.Τ. Απλώς το ποδαράκι του Χ είχε σβηστεί. Και έτσι κατηγόρησαν άδικα τον κ. Αντώνη. Και αυτοί οι αστυνόμοι γκαβοί είναι; Θα έπρεπε να το κοιτάξουν πολύ καλά και κατηγόρησαν άδικα τον άνθρωπο! Νικολία Δαρζέντα
Δολοφονήθηκε ο Γ. Βαρθολομαίος Η δολοφονία του Γιάννη Βαρθολομαίου, διοικητή του Ι.Κ.Α., έγινε σε μια πολυκατοικία στου Ζωγράφου, σε ένα πλατύσκαλο. Όταν ο Γιάννης Βαρθολομαίος βγήκε από το σπίτι μια 48χρονης, τον πήρε ο άντρας της 48χρονης και άρχισε να τον βαράει με γροθιές. Όταν πιάσανε το δράστη είπε ότι δεν ήξερε ότι ήταν ο Γιάννης Βαρθολομαίος και ότι δεν ήθελε να τον χτυπήσει και να τον σκοτώσει. Ο δράστης ομολόγησε και οι αστυνομικοί τον έκλεισαν φυλακή. Σοφία Μαυροειδή.
4
Τα ζουζούνια
Σχολ. έτος 2006-2007
Νέα
Βρέθηκε πλαστικό σε σαλάμι!
Δασκάλα έκοψε τη γλώσσα παιδιού!
Ένας κύριος από τη Θεσσαλονίκη βρήκε ένα μεγάλο πλαστικό σε ένα σαλάμι και ανησύχησε και πήρε τηλέφωνο το κανάλι και το είπαν στις ειδήσεις και το έμαθαν όσοι είδαν ειδήσεις. Δεν πρέπει να γίνεται αυτό γιατί πρέπει να προσέχουμε τη ζωή μας. Ο εργοστασιάρχης που τα φτιάχνει πρέπει να προσέχει και πρέπει να βάζουν αληθινό κρέας, όχι πλαστικό. Πρέπει να τιμωρηθεί και να πληρώσει πρόστιμο 700.000€.
Μία δασκάλα στην Ιταλία έκοψε μια γλώσσα ενός παιδιού επειδή μίλαγε πολύ και αυτό δεν είναι καθόλου σωστό. Αυτή η δασκάλα για να το έκανε αυτό το πράγμα πρέπει να έχει ψυχολογικά προβλήματα. Η μητέρα είπε στους δημοσιογράφους ότι το παιδί φοβάται να πάει στο σχολείο για να μην του ξανακάνουν κακό. Αυτό το παιδί πήγε στο νοσοκομείο και του έκαναν πέντε ράμματα στη γλώσσα. Η είδηση κυκλοφόρησε σε όλα τα κανάλια. Έλενα Χάιδου
O Σαρμπέλ στη Γιουροβίζιον Την Τετάρτη 28 Φλεβάρη ο Σαρμπέλ, ο Δάντης και η Τάμτα έκαναν ψηφοφορία ποιος θα πάει στη Γιουροβίζιον. Και τελικά βγήκε ο Σαρμπέλ. Γιατί είχε το καλύτερο τραγούδι. Όταν βγήκε έδωσε πολλές συνεντεύξεις. Και πάνω απ' όλα πήρε το εισιτήριο για τη Γιουροβίζιον. Ο Σαρμπέλ αν χάσει το εισιτήριο δε θα πάει στη Γιουροβίζιον. Οι χορεύτριές του χόρευαν πολύ καλά, αλλά και ο Σαρμπέλ. Μια χορεύτρια γλίστρησε, αλλά δεν έπεσε. Το τραγούδι που έκανε τους θεατές να ανοίξουν το στόμα ήταν το «Γεια σου, Μαρία». Μπράβο στο Σαρμπέλ. Γιώργος Γιαννακόπουλος
Η τάξη της Βαβέλ Στις 21 Φλεβάρη παίξαμε την τάξη της Βαβέλ. Ήρθαν στην τάξη μας κάτι κυρίες που μας μιλούσαν ξένες γλώσσες. Εμείς λέγαμε λεξούλες στα Ελληνικά και η κ. Κατερίνα Κάνιστρα τις έλεγε στα Ισπανικά, η κ. Μιμίκα Κουβέλη στα Ιταλικά, η κ. Μαίρη Μάρκου στα Αγγλικά και η κ. Αγγελική Φασουλή στα Γαλλικά. Εγώ ρώτησα πώς λένε τον μπαμπά. Μου άρεσαν τα Γαλλικά περισσότερο από όλες τις γλώσσες. Ακριβή Τσεγκενέ
Σχολ. έτος 2006-2007
Συνεντεύξεις
Τα ζουζούνια
Αναστασία Κυριακοπούλου μια κυρία αλλιώτικη ήρθε στην τάξη και μας γνώρισε τη Νοηματική Γλώσσα Στα πλαίσια του Προγράμματος “Καλλιπάτειρα”με θέμα τους τρόπους και τα μέσα επικοινωνίας, η κ. Αναστασία Κυριακοπούλου παρουσίασε στους μαθητές τη Νοηματική και έδωσε την παρακάτω συνέντευξη: ΔΗΜ.: Πώς σας λένε; Α. Κ.: Με λένε κυρία Αναστασία Κυριακοπούλου. ΔΗΜ.: Τι είστε; Α.Κ.: Είμαι δασκάλα, εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού και γνωρίζω τη Νοηματική. ΔΗΜ.: Τι είναι η Νοηματική; Α.Κ.: Η Νοηματική γλώσσα είναι μια γλώσσα που μαθαίνουν τα κωφά παιδιά για να συνεννοούνται μεταξύ τους και με τους ακούοντες. ΔΗΜ.: Η Νοηματική έχει αλφαβήτα; Α.Κ.: Ναι, έχει αλφαβήτα. ΔΗΜ.: Θα μας τη μάθετε; Α.Κ.: Ναι, θα σας τη μάθουμε. ΔΗΜ.: Μορείτε να μας μάθετε και μερικές λέξεις; Α.Κ.: Μπορούμε να σας μάθουμε μερικές λέξεις και όλες άμα θέλετε. ΔΗΜ.: Είναι δύσκολη η Νοηματική; Α.Κ.: Είναι λίγο δύσκολη. ΔΗΜ.: Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη, κυρία Αναστασία, και ευχαριστούμε που ήρθατε στην τάξη μας μάθετε τη Νοηματική γλώσσα. Θεοδώρα Κανελλοπούλου
ΠΑΝΩ Ο αδερφός μου γιατί κέρδισε στο κολύμπι. Δορμπαράκης Η θεία μου η Παρασκευή Τ ζο υ ρ α μ ά ν η γ ι α τ ί κέρδισε στο στίβο. Κοκκίνης Ο θείος μου ο Γιάννης γιατί είναι πολύ καλός θείος, σου κάνει όλα τα χατίρια και σε παίρνει βόλτες όπου θες. Τζορτζ Η ξαδερφή μου η Άννα που πηγαίνει ζωγραφική και έκανε μια ωραία και όμορφη ζωγραφιά του Τουίτι. Πένη Ο ξάδερφός μου ο Χρήστος γιατί είναι πολύ κ α λ ό ς κο λυ μ β η τ ή ς . Ουρανία Η κυρία γιατί μας έχει κάνει τώρα αστέρια. Βύρωνας Η Μυρτώ γιατί είναι πολύ καλό κορίτσι και πολύ ευγενικό. Νικολία Η Έλενα Παπαρίζου. Γιατί έχει καλή φωνή και τραγουδάει τέλεια. Παναγιώτης Η Άννα Βίσση γιατί τραγουδάει πολύ ωραία. Παναγιώτα Ο μπαμπάς μου, γιατί ο μπαμπάς μου μου δίνει λεφτά. Νίκος Η φίλη μου η Αναστασία γιατί κέρδισε τους αγώνες στο τρέξιμο. Ακριβή
5
Τα ζουζούνια
Συνεντεύξεις
Xρύσανθος Παπαδόπουλος,
Σχολ. έτος 2006-2007
Η Δήμητρα Μυλωνάκη
διευθυντής του 60ού Δημ. Σχολείου Πάτρας
φανερώνει τα χαρτιά της σχετικά με το ΔΗΜ.: Κύριέ μου, πώς σας λένε; Πρόγραμμα Χ.Π.: Με λένε Χρύσανθο Παπαδόπουλο. ΔΗΜ.: Κύριε Χρύσανθε, πόσα χρόνια είστε “Καλλιπάτειρα”
δάσκαλος; Χ.Π.: Είμαι 24 χρόνια δάσκαλος. ΔΗΜ.: Σας αρέσει η δουλειά σας εδώ στο σχολείο; Χ.Π.: Ναι, μου αρέσει η δουλειά μου. ΔΗΜ.: Τι ακριβώς κάνετε εδώ στο σχολείο; Χ.Π.: Προσπαθώ να λύνω τα προβλήματα του σχολείου ώστε να λειτουργεί με τον καλύτερο τρόπο. ΔΗΜ.: Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξή σας, κύριε Χρύσανθε. Χ.Π.: Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ που μου πήρατε συνέντευξη. Έλενα Χάιδου
Λεμονία Λεμονάκη, μια κυρία με πάθη και μίση ΔΗΜ.: Πώς σας λένε; Λ.Λ.: Με λένε Λεμονία Λεμονάκη. ΔΗΜ.: Τι σου αρέσει να κάνεις; Λ.Λ.: Μου αρέσει να παίζω με κούκλες. ΔΗΜ.: Πόσο χρονών είσαι; Λ.Λ.: Είμαι σαράντα δύο ημερών. ΔΗΜ.: Τι γνώμη έχεις για τους ανθρώπους; Λ.Λ.: Με στύβουν στη σούπα, με στύβουν στην μπριζόλα και στο ψάρι και γι' αυτό τους μισώ τους ανθρώπους. Δε θέλω να τους δω μπροστά μου. ΔΗΜ.: Σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Λ.Λ.: Και εγώ σας ευχαριστώ, αλλά τρέχω να κρυφτώ για να μη με στύψουν. Ακριβή Τσεγκενέ
ΔΗΜ.: Πώς σας λένε, κυρία μου; Δ.Μ.: Με λένε κυρία Δήμητρα Μυλωνάκη. ΔΗΜ.: Τι γνώμη έχετε για τα παιδιά της τάξης σας; Είναι καλοί μαθητές; Δ.Μ.: Ναι, είναι καλοί, αλλά μερικές φορές κάνουν σκανταλιές. ΔΗΜ.: Μπορείτε να μας πείτε τι σκανταλιές κάνουν τα παιδιά σας; Δ.Μ.: Να, μια μέρα φωνάζανε τόσο πολύ που με πόνεσε το κεφάλι μου και μια άλλη μέρα τσακώνονταν τα αγόρια και τους έβαλα τιμωρία να γράψουν είκοσι φορές την προπαίδεια του έξι. ΔΗΜ.: Ποιο Πρόγραμμα θα κάνετε φέτος και πού θα τα πάτε εκδρομή τα παιδιά σας; Δ.Μ.: Φέτος θα κάνουμε το Πρόγραμμα «Σου μιλάω, μ' ακούς;» που θα μάθουμε τι είναι η επικοινωνία και θα τα πάω εκδρομή στην εφημερίδα «Πελοπόννησος», στο κανάλι «Patra tv» και στο καράβι «Super Fast». ΔΗΜ.: Θα κάνετε τίποτα άλλο στο Πρόγραμμα; Δ.Μ.: Βεβαίως! Θα τους μάθω το «Σ' αγαπώ» σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου. ΔΗΜ.: Τι σας αρέσει να κάνετε; Δ.Μ.: Μου αρέσει να κάνω δουλειά στον υπολογιστή, να πλέκω και να φτιάχνω έπιπλα. ΔΗΜ.: Σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Δ.Μ.: Ήταν μεγάλη μου χαρά. Στο καλό να πας. Νικολία Δαρζέντα
Συνεντεύξεις
Σχολ. έτος 2006-2007
Μαρία Ρέντιτ, η κυρία της Πολυφωνικής ΔΗΜ.: Πώς σας λένε; Μ.Ρ.: Με λένε κυρία Μαρία Ρέντιτ. ΔΗΜ.: Τι δουλειά κάνετε; Μ.Ρ.: Δουλεύω στην Πολυφωνική. ΔΗΜ.: Πώς πάει η δουλειά σας; Μ . Ρ. : Π ά ε ι μ ι α χαρά. ΔΗΜ.: Τα παιδιά κάθονται καλά; Μ.Ρ.: Δεν κάθονται και τόσο καλά. ΔΗΜ.: Τα παιδιά τραγουδάνε καλά;
Μ.Ρ.: Τραγουδάνε πολύ καλά τα παιδιά. ΔΗΜ.: Πού κάνετε παραστάσεις; Μ.Ρ.: Κάνουμε στην Πολιτεία. ΔΗΜ.: Ποια τραγούδια τους μαθαίνετε; Μ.Ρ.: Μαθαίνουμε το γλάρο αυτή τη χρονιά. ΔΗΜ.: Τα παιδιά σας στην Πολυφωνική πόσο χρονών είναι; Μ.Ρ.: Είναι από 6 ως 9 χρονών. ΔΗΜ.: Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη. Θα συναντηθούμε σύντομα. Γεια σας. Μ.Ρ.: Ευχαριστώ κι εγώ για τη συνέντευξη. Θεοδώρα Κανελλοπούλου
Μπανανία Μπανανάκη ΔΗΜ.: Πώς σας λένε; Μ.Μ.: Με λένε Μπανανία Μπανανάκη. ΔΗΜ.: Τι σου αρέσει να κάνεις; Μ.Μ.: Μ' αρέσει να παίζω με τα αρκούδια. ΔΗΜ.: Τι γνώμη έχεις για τους ανθρώπους; Μ.Μ.: Τους ανθρώπους δεν τους χωνεύω γιατί τρώνε τις μπανάνες. ΔΗΜ.: Τι άλλο σας κάνουν οι άνθρωποι; Μ.Μ.: Με φτιάχνουν φρουτόκρεμα, γι' αυτό τους μισώ. ΔΗΜ.: Πρέπει να φύγω τώρα, έχω δουλειά. Μ.Μ.: Καλά λες. Έχω και εγώ δουλειά. Άντε γεια. Άντε γεια. Χρήστος Κοκκίνης
Τα ζουζούνια
Θανάσης Δορμπαράκης Ο Αντώνης Ρέμος γιατί δε μου άρεσε το τραγούδι του. Γιωργία Ο Καραμανλής γιατί δεν τον συμπαθώ. Ακριβή
ΔΗΜ.: Κύριε, που είστε ωραίος πώς σας λένε; Θ.Δ.: Εμένα με λένε Θανάση Δορμπαράκη. ΔΗΜ.: Είστε παντρεμένος; Θ.Δ.: Ναι, είμαι παντρεμένος. ΔΗΜ.: Πώς τα λένε τα παιδιά σας; Θ.Δ.: Εμένα το ένα το λένε Χρήστο και το άλλο το λένε Αντρέα. ΔΗΜ.: Τι δουλειά κάνετε; Θ.Δ.: Είμαι γυμναστής. ΔΗΜ.: Πόσο χρονών είστε; Θ.Δ.: Είμαι 44 χρονών. ΔΗΜ.: Τη γυναίκα σας πώς τη λένε; Θ.Δ.: Τη γυναίκα μου τη λένε Μαίρη. ΔΗΜ.: Η γυναίκα σας πόσο χρονών είναι; Θ.Δ.: Η γυναίκα μου είναι 41. ΔΗΜ.: Τι ακριβώς κάνετε στη δουλειά σας; Θ.Δ.: Στη δουλειά μου κάνω στα παιδιά ασκήσεις να γυμνάζονται, τα βάζω να παίζουν ποδόσφαιρο, τα βάζω να παίζουν σκοινάκι, τα βάζω ακόμα και να π α ί ζο υ ν α γ α λ μ α τ ά κ ι α ακούνητα. ΔΗΜ.: Σας ευχαριστούμε πολύ που μας απαντήσατε στις ερωτήσεις μας. Θ.Δ.: Σας ευχαριστώ κι εγώ. Πένη Τσάτσαρη
Το έργο «Τύχη βουνό» γιατί οι ηθοποιοί δεν το παίζουν καλά. Έλενα Η μαμά μου γιατί όταν της λέω να μου πάρει κάτι δεν μου το παίρνει. Νίκος Η Πέγκυ Ζήνα γιατί δεν τραγουδάει ωραία. Παναγιώτα Ο Καραμανλής γιατί δεν μας φροντίζει. Παναγιώτης Η κυρία Πόλη, η δασκάλα του μπαλέτου, γιατί μας κάνει πράγματα που είναι για μεγάλους. Νικολία Η αδερφή μου γιατί όλο με βαράει και εγώ κλαίω μετά. Βύρωνας Ο α δ ε ρ φ ό ς ο Κωνσταντίνος γιατί δεν ξέρει κολύμπι. Ουρανία Η Άννα Βίσση γιατί δεν πήρε το βραβείο στη Γιουροβίζιον. Ο φίλος μου ο Αντρέας που μένει στο χωριό μου. Γιατί είναι ένα κακομαθημένο παιδί. Τζορτζ Ο Γιάννης γιατί δεν κέρδισε στο μπάσκετ. Δορμπαράκης
ΚΑΤΩ
Αθλητικά 8 Τα ζουζούνια Νίκος Λυμπερόπουλος
“Δε θέλω να παντρευτώ”, δηλώνει στο δημοσιογράφο μας ο γνωστός ποδοσφαιριστής ΔΗΜ.: Έχετε παντρευτεί; Ν.Λ.: Όχι, δεν έχω παντρευτεί. ΔΗΜ.: Σας αρέσει το ποδόσφαιρο; Ν.Λ.: Ναι, μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο και θα ήθελα να συνεχίσω μέχρι να πάω στην πρώτη θέση. ΔΗΜ.: Πόσο χρονών είστε; Ν.Λ.: Είμαι περίπου 39 χρονών. ΔΗΜ.: Θα ήθελες να συνεχίσεις μέχρι να φτάσεις 45 χρονών; Ν.Λ.: Ναι, θα ήθελα να συνεχίσω. ΔΗΜ.: Τι κάνεις εκεί που είσαι; Ν.Λ.: Εκεί που είμαι παίζω ποδόσφαιρο με άλλες ομάδες και σε μερικούς αγώνες βάζω κι ένα γκολ ή σε μερικούς μας βάζουν αυτοί μερικά γκολ. ΔΗΜ.: Θα ήθελες να παντρευτείς γρήγορα; Ν.Λ.: Νομίζω πως όχι. ΔΗΜ.: Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Ν.Λ.: Εγώ σας ευχαριστώ. Τα πέρασα πολύ ωραία και αν θέλετε να ξαναέρθετε. Γιώργος Γιαννακόπουλος
Σχολ. έτος 2006-2007
Tζόρτζεβιτς
“όσο αντέχουν τα πόδια μου θα παίζω” ΔΗΜ.: Τι δουλειά κάνετε; ΤΖ.: Η δουλειά μου είναι να είμαι ποδοσφαιριστής. ΔΗΜ.: Έχετε παντρευτεί; ΤΖ.: Ναι, έχω παντρευτεί και έχω δυο παιδιά. ΔΗΜ.: Πόσα χρόνια είστε στην Ελλάδα; ΤΖ.: Είμαι περίπου δέκα χρόνια. ΔΗΜ.: Πόσα γκολ έχετε βάλει με τον Ολυμπιακό; ΤΖ.: Δε θυμάμαι ακριβώς, αλλά είναι πάνω από σαράντα γκολ. ΔΗΜ.: Πόσα χρόνια θα παίζετε ακόμα ποδόσφαιρο; ΤΖ.: Όσο αντέχουν τα πόδια μου θα παίζω ποδόσφαιρο. ΔΗΜ.: Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη και εύχομαι να πάρετε το κύπελο. ΤΖ.: Σας ευχαριστώ και εγώ. Χρήστος Δορμπαράκης
Καναπέδες για μεγάλους και παιδιά κάνουν πάντα τη δουλειά και μάλιστα πολύ καλά!
Έχει πιαστεί η πλάτη σας από τον παλιό σας καναπέ; Θέλετε έναν δερμάτινο καναπέ για να σας ξεκουράζει όποτε θέλετε; Αγοράστε τους δερμάτινους καναπέδες ΜΑΔΑΡΗΣ. Είναι οι καλύτεροι καναπέδες του κόσμου. Θα σας κάνουν ευτυχισμένους, τους πιο γελαστούς και τους πιο ξεκούραστους ανθρώπους του κόσμου. Και το πιο ευχάριστο είναι ότι υπάρχουν στην καταπληκτική τιμή των 69 €! Και ένα μοναδικό δώρο: Μαζί και ένας χρυσαφένιος δεινόσαυρος! Σοφία
Σχολ. έτος 2006-2007
Τα ζουζούνια
Κοινωνική ζωή
9
Όταν με κορόιδευαν Όταν ήμουν μικρό παιδί δεν μπορούσα να πω το «ψ» και το έλεγα «τσου» και με κορόιδευε η αδερφή μου. Μια μέρα χτύπησα το κεφάλι μου στη βιβλιοθήκη και η αδερφή μου γέλαγε: Γιατί γελάς; - Γελάω γιατί δεν ξέρεις το «ψ». - Όχι, ξέρω να πω το «ψ». - Δεν μπορείς, δεν μπορείς να το πεις. - Μπορώ, μπορώ! - Και χτες χτύπησες το κεφάλι σου στη βιβλιοθήκη. - Δεν το χτύπησα! - Το χτύπησες! - Δεν το χτύπησα, τελεία και παύλα! Αλλά η αδερφή μου συνέχιζε να με κοροϊδεύει. Τότε εγώ πήγα στη μαμά και της είπα ότι η αδερφή μου με κορόιδευε. Και η μαμά τη μάλωσε. Και είπε «δεν ήταν σωστό, Ελευθερία!». Και η αδερφή μου πήρε το μάθημά της. Βύρωνας Πούλιος Ναι! Τα φυλάς!
Παίζουμε κρυφτό;
Χρήστο, είσαι μπούφος!
Δεν είμαι μπούφος!
Χα! Χα! Χα!
Εμένα τη πρόβλημά μου είναι ότι πέφτω πολλές φορές και με κοροϊδεύουν τα παιδιά. Μια μέρα όταν έπεσα με κορόιδεψε ένα παιδί: Είσαι πολύ αστεία και πέφτεις συνέχεια κάτω. - Ενώ εσύ που δεν ξέρεις ποδόσφαιρο…. - Όλο πέφτεις και λερώνεσαι. - Μη με κοροϊδεύεις! Εγώ δε μιλούσα καθόλου και το είπα στη μαμά μου που τα παιδιά με κορόιδευαν. Η μαμά μου με αγκάλιασε και μάλωσε τα παιδιά. Δεν είναι σωστό να κοροϊδεύουν τους άλλους όσο διαφορετικοί και αν είναι. Οι άνθρωποι πληγώνονται. Παναγιώτα Γαϊτανάρου
Η παρέα μας Στην παρέα μου είναι η Έλενα, η Νικολία, η Σοφία και η Πένη. Η Έλενα γελάει και φοράει γυαλιά. Η Νικολία έχει πορτοκαλί κοκαλάκι. Η Πένη έχει μακριά μαλλιά. Η Σοφία κάθεται δίπλα μου και καμιά φορά παίρνουμε το τετράδιο του άλλου. Παρέα μου είναι ακόμα ο Παναγιώτης και ο Βύρωνας. Μ' αυτούς στα διαλείμματα παίζουμε κυνηγητό. Είναι και η Παναγιώτα που είναι ξαδερφή μου. Μ' αρέσει να παίζω με την παρέα μου. Χρήστος Δορμπαράκης
Στην παρέα μου είναι ο Αντρέας, ο Μιχάλης, η Μαρία και ο Νίκος και συναντιόμαστε στο σπίτι μου. Ο Αντρέας είναι ο πιο μεγάλος της παρέας και νομίζει ότι είναι ο αρχηγός. Ο Μιχάλης είναι καλός φίλος και μερικές φορές πηγαίνω σπίτι μου και παίζουμε. Η Μαρία είναι αδερφή του Αντρέα και πάε δευτέρα δημοτικού σαν κι εμένα. Ο Νίκος μένει στην Αθήνα και μερικές φορές έρχεται στο χωριό και παίζουμε. Τα παιδιά κι εγώ μας αρέσει να παίζουμε κρυφτό, να τρέχουμε και να φτύνουμε τον άλλο. Φραγκίσκος Παπαδάκης
10
Τα ζουζούνια
Κοινωνική ζωή
Σχολ. έτος 2006-2007
Η εκκλησία μας
Η εκκλησία που μένω έχει μια εκκλησία. Την εκκλησία μας τη λένε Άγιο Διονύσιο γιατί γιορτάζει και θέλουμε να τιμήσουμε τον Άγιο αυτό. Η εκκλησία μας βρίσκεται στη γειτονιά του Χρήστου Κοκκίνη. Απ' έξω έχει έναν κήπο που έχει όμορφα λουλούδια, μια καμπάνα που χτυπάει και την ακούω, έχει κάτι χρωματιστά παράθυρα που τα βλέπω όταν πηγαίνω. Έχει μια πόρτα που είναι σιδερένια. Επίσης έχει και έναν σταυρό που είναι πολύ μεγάλος. Όταν μπαίνουμε μέσα βλέπουμε τους τοίχους που είναι ζωγραφισμένοι με τις εικόνες των Αγίων, βλέπουμε πολλές καρέκλες που είναι και στις δύο μεριές. Βλέπουμε τον παπά που μας αγιάζει. Βλέπουμε τα κεριά που καίνε και τα καντήλια που είναι αναμμένα. Εγώ τις Κυριακές πηγαίνω στην εκκλησία. Ο παπάς τότε λέει «Πάτερ ημών», μας αγιάζει, κοινωνάμε και μας δίνει να φιλήσουμε το σταυρό και άλλα πολλά. Εγώ κάνω το σταυρό μου, τον ακούω και άμα δεν έχω πιει γάλα κοινωνάω και μετά παίρνω αντίδωρο. Στην εκκλησία συναντάω ανθρώπους που έρχονται να κοινωνήσουν, να πάρουν αντίδωρο, να δουν τον παπά και να αγιαστούν. Σοφία Μαυροειδή
Η εκκλησία έχει κεράκια. Κάνουμε το σταυρό μας στην εκκλησία. Έχει λιβάνια που μυρίζουν ωραία και η εκκλησία στην κορυφή έχει ένα σταυρό. Η εκκλησία απ' έξω έχει παγκάκια. Μέσα βλέπουμε λιβάνια και βλέπουμε εικόνες που είναι κρεμασμένες. Τις Κυριακές πηγαίνω εκκλησία. Ο παπάς λιβανίζει, κάνω το σταυρό μου και βλέπω ανθρώπους. Τάσος Σαβράμης
Σκέφτεστε να πάρετε χαλιά; θέλετε χαλιά για να στρώσετε στο πάτωμά σας; Έχουμε τα καλύτερα χαλιά! Εδώ τα ΜΑΓΙΚΑ ΧΑΛΙΑ! Κάνουν μόνο 90 €. Είναι τα καλύτερα. Αγοράστε τα! Tα μαγικά μας τα χαλιά είναι πολύ καθαρά, τα καλύτερα, τα πιο καλά, τα πιο ωραία και μαλακά.
Παναγιώτα
Σχολ. έτος 2006-2007
Καρναβαλικά
Τα ζουζούνια
11
Καρναβάλι των μικρών
Την Καθαρή Δευτέρα
Την Κυριακή το πρωί πήγα στο καρναβάλι και είδα έναν αρκούδο που τον οδηγούσαν με ποδήλατα. Ο καιρός ήταν κρύος και νόμιζα ότι θα με γυρίσει σπίτι η μαμά μου και καλά έλεγε να πάμε στο μνημόσυνο του παππού μου, Θεός 'χωρέστον. Εκεί στο καρναβάλι ήταν παιδιά που φορούσαν σακιά και κουτιά. Στο δικό μας το γκρουπ φορούσαμε σακιά και ένα κουτί. Στο καρναβάλι έτρεξα, χόρεψα κτλ., κτλ. και πέρασα συναρπαστικά. Ήταν τόσο ωραία! Είχα κουραστεί αλλά πέρναγα φουλ! Ουρανία Μενύχτα
Την Καθαρή Δευτέρα πήγαμε σε ένα εστιατόριο να φάμε μακαρόνια, πατάτες, ρύζι, σαλάτα με λάχανο, ντομάτα και μαρούλι. Φάγαμε και καλαμαράκια. Ήταν πολύ νόστιμα. Σ' αυτό το εστιατόριο που το έλεγαν Φάρο είδα πολύ κόσμο να τρώνε και άλλοι να παραγγέλνουν και άλλοι να βλέπουν το μενού τι έχει το εστιατόριο για να φάνε. Και μετά πήγαμε να πετάξουμε το χαρταετό μας. Αλλά ο χαρταετός μας δεν είχε ζυγιστεί καλά, είχε και μεγάλη ουρά και τα ζύγια του δεν ήταν καλά. Μετά τον πετάξαμε. Χαλάσαμε τέσσερα κουβάρια σπάγκο, αλλά βγήκαμε πρώτοι. Ήταν πιο ψηλά απ' όλους. Μετά προς το τέλος μπλέχτηκε ο χαρταετός μου με του κύριου Θανάση. Του κύριου Θανάση ήταν χάρτινος και έπεσε στη θάλασσα και ο δικός μας έκανε βουτιά και στάθηκε. Άρα ο πατέρας μου δολοφόνησε το χαρταετό του Δορμπαράκη. Παναγιώτης Κοντογιάννης
Πατρινό καρναβάλι για πάντα! Εγώ πήγα στο Πατρινό Καρναβάλι που ήταν ωραία. Πήγα με τη μαμά μου. Το καρναβάλι έγινε στις 18 Φεβρουαρίου και ημέρα Κυριακή. Γινόταν στην Πάτρα. Ο καιρός ήταν λιγάκι καλός. Εκεί είδα τον Καρνάβαλο που κράταγε ένα ποτήρι και που κράταγε και ένα κομπολόι. Είδα και την βασίλισσα που ανέβηκε στα σκαλιά. Είχα δει ακόμα και τα σκιάχτρα που ήταν άσχημα πολύ. Μετά το καρναβάλι πήγαμε στο σπίτι μας να κοιμηθούμε και να ξεκουραστούμε. Αυτή η μέρα μου άρεσε πολύ. Είναι η καλύτερή μου μέρα! Πένη Τσάτσαρη
Εγώ χτες την Καθαρή Δευτέρα πήγα στο Γαλαξίδι. Είδα πολλά πράγματα, μαγαζιά με φαγητό, λιμάνι με βάρκες και πάπιες. Είδα και τις αλευρομαχίες. Δεν πήγα σε μαγαζί να φάω, αλλά πήρα λουκουμάδες. Μετά πήγαμε να πετάξουμε το χαρταετό μας που ήταν πολύχρωμος και χάρτινος. Προσπαθήσαμε να τον πετάξουμε, αλλά δεν τα καταφέραμε γιατί δεν είχε αέρα. Αχ, πόσο ωραία ήταν στο Γαλαξίδι! Χρήστος Κοκκίνης
12
Τα ζουζούνια
Τα παλιά χρόνια Ήταν κάποτε ο Αντώνης και ο Νίκος. Αυτοί οι δυο άνθρωποι ήταν πολύ φτωχοί. Νίκο, πεινάω πάρα πολύ. - Κάνε λίγο υπομονή και θα βρούμε κάτι. - Μα πώς να κάνω; - Σκέψου κάτι άλλο. - Θα προσπαθήσω. - Εγώ πάω να βρω κάτι άλλο. - Μη φεύγεις, φοβάμαι! - Καλά, εντάξει, δε φεύγω. Κι έτσι δεν έφυγε. Όπως πέρναγε από έξω ένας κύριος είδε τα δυο παιδιά και τους έδωσε κάτι να φάνε. - Ευχαριστούμε, καλέ μου άνθρωπε. - Εγώ σας ευχαριστώ. Κι έτσι έφαγαν το σταφύλι και το πεπόνι που τους έδωσε ο καλός κύριος. Μακάρι αυτά τα δυο παιδιά να ζούσαν ακόμα. Γιώργος Γιαννακόπουλος
Παραμύθια
Ένας γιος
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γιος που ήταν πλούσιος, αλλά είχε ένα πρόβλημα. Δεν είχε γυναίκα και παιδιά και ένιωθε μοναξιά. Πέταγε τα λουλούδια κάτω και έλεγε «μ' αγαπάς, δε μ' αγαπάς». Τον έλεγαν Τζέρη. Μια φορά πήγε ο Τζέρης στο δάσος και συνάντησε τρεις ό μ ο ρ φ ε ς κό ρ ε ς κα ι διάλεξε την ομορφότερη. Θ ε ς ν α μ ε παντρευτείς; - Ναι, θέλω να παντρευτούμε. - Πάμε λοιπόν να παντρευτούμε. Τι περιμένουμε; Σ τ ο τ έ λ ο ς παντρεύτηκαν και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Βύρωνας Πούλιος
Σχολ. έτος 2006-2007
Λαγός και χελώνα Ο λαγός και η χελώνα κάνανε αγώνα δρόμου. - Θα φας τη σκόνη μου, χελώνα. - Εσύ θα τη φας, λαγέ. - Αυτό θα το δούμε. Με το τρία ξεκινάμε. Ένα, δύο, τρία! Και όταν ο λαγός έφτανε στη μέση της διαδρομής είπε να πάρει ένα υπνάκο. Κι έτσι η χελώνα τον πέρασε και η χελώνα νίκησε. Με νίκησες γιατί αποκοιμήθηκα. - Όχι, σε πέρασα γιατί είσαι αργός. - Μη λες χαζομάρες, αργή χελώνα! - Μα αν δεν κοιμόσουν τότε ήταν που θα σε πέρναγα πιο γρήγορα. - Μα τι λες, παλιοχαζή χελώνα; - Εγώ λέω την αλήθεια! Εσύ τι λες! - Εγώ λέω την αλήθεια! - Α, ναι; Αυτό θα το δούμε! - Θες να κάνουμε πόλεμο; - Πόλεμο θέλεις; Πόλεμο θα έχεις! Στο τέλος η χελώνα κρύφτηκε στο καβούκι της. Ο λαγός βαρέθηκε και τελικά έφυγε και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Γιώργος Γιαννακόπουλος
Σχολ. έτος 2006-2007
Οικογενειακή ζωή
Τα ζουζούνια
13
Το μωρό μας το καλό
Εμένα μου αρέσουν πολύ τα μωρά γιατί κάνουν συνέχεια πλάκες. Εμένα μου αρέσει περισσότερο από όλα τα μωρά η ξαδερφή μου. Την ξαδερφή μου τη λένε Ειρήνη. Εγώ την Ειρήνη την έχω σαν την αγαπημένη μου κούκλα. Είναι τα πόδια της σαν καλάμια και η κοιλιά της σαν καρβέλι ψωμί και τα μαλλιά της σαν τα δικά μου. Η Ειρήνη ξέρει να λέει κουβέντες, να διαλύει τα πράγματα, να σε πεθαίνει από την κούραση. Εγώ της κάνω διάφορα παιχνίδια. Της μαθαίνω να λέει λέξεις. Την παίρνω αγκαλιά κάθε μέρα για να μην κουράζονται ο παππούς και η γιαγιά. Εγώ αν ξέρετε προσέχω την Ειρήνη. Δεν τη ζηλεύω καθόλου. Τι γλυκό μωρό που είναι! Νικολία Δαρζέντα
Εμένα δε μου αρέσουν τα μωρά και πολύ γιατί γκρινιάζουν. Εμένα μου αρέσει περισσότερο ο μπέμπης μας. Δεν τον έχουν ονομάσει ακόμα, αλλά εγώ μερικές φορές τον λέω «μπαλόνι» γιατί τρώει πολύ και όντως μοιάζει με μπαλόνι! Εγώ τον μπέμπη μας τον έχω τον πιο μικρό μου ξάδελφο από όλους τους άλλους. Ο μπέμπης μας είναι παχουλός, έχει μικρά πόδια και μικρά χέρια, επίσης είναι φουσκομάγουλος, έχει πολλά μαλλιά και σχεδόν πεταχτά αυτιά και έχει και κάτι μεγάλα μάτια. Ο μπέμπης μας το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να τρώει, να χ… , να κοιμάται και να κλαίει. Εγώ δεν του μαθαίνω τίποτα γιατί είναι πολύ μικρός. Μόνο του μαθαίνω να σφίγγει το δάχτυλό μου για να είναι δυνατός. Εγώ τον παίρνω αγκαλιά, αλλά όχι για πολύ γιατί είναι βαρύς. Εγώ τον προσέχω πολύ γιατί είναι πολύ γλυκός. Δεν τον ζηλεύω καθόλου γιατί είναι πολύ μικρός και όλοι θα τον προσέχουν φυσικά περισσότερο. Αχ, τι γλυκός που είναι! Σοφία Μαυροειδή
ΚΡΕΜΑ ΓΚΡΑΣΠ Χρειάζεστε μια κρέμα προσώπου που θα σας κάνει να λάμπετε; Μήπως θέλετε να μοιάζετε σαν κοριτσάκι; Κρέμα Γκρασπ! Αγοράστε την! Ελάτε αφού είναι η καλύτερη. Κρέμα Γκρασπ Ελάτε να την πάρετε. Είναι η καλύτερη! Κρέμα Γκρασπ Πάρτε την. Θα σας κάνει να λάμπετε! Θα σας πολεμήσει όλες τις ρυτίδες και τότε θα μας θυμηθείτε! Έλενα
14 Τα
ζουζούνια
Οικογενειακή ζωή
Σχολ. έτος 2006-2007
O παππούς Εγώ έχω έναν παππού που τον λένε Σπύρο. Ο παππούς μου είναι ο μπαμπάς της μητέρας μου. Ο παππούς είναι λίγο κοντός και έχει μαύρα μαλλιά και είναι μάστορας. Εγώ με τον παππού μου παίζουμε χαρτιά, παίζουμε παντομίμα και μου λέει όταν τελειώνουμε το παιχνίδι «Πήγαινε να φας.». Ο παππούς μου μου λέει να πάω να διαβάσω. Μια μέρα μου είπε ο παππούς: Φραγκίσκο, θα πας να μου φέρεις τα τσιγάρα; - Ναι, θα πάω να στα φέρω. - Θα πας και να μου φέρεις τον αναπτήρα; - Ναι, θα στον φέρω. - Α, ξέχασα, θα μου φέρεις και ένα ποτήρι νερό; - Παππού, δεν μπορώ να στα φέρνω όλα! Δεν είμαι ο υπηρέτης σου! Έτσι του είπα κι εγώ γιατί δεν είχα εκατό χέρια! Αχ, πόσο θα ήθελα να μην είναι ο παππούς μου έτσι! Φραγκίσκος Παπαδάκης
H γιαγιά Εγώ έχω μία γιαγιά που την λένε Σοφία. Είναι μητέρα του πατέρα μου. Η γιαγιά μου φοράει μια πράσινη μπλούζα, έχει ασπρόγκριζα μαλλιά, φοράει κάτι μαύρα παπούτσια και μερικές φορές φοράει γυαλιά. Της αρέσει να ξεκουράζεται στον καναπέ και να βλέπει στην τηλεόραση «Κορίνα, η αγριόγατα». Εμείς μαζί παίζουμε με τις κούκλες και μου λέει να προσέχω στο σχολείο. Μια μέρα μου είπε: Γιατί δεν τρως το φαγητό σου; - Γιατί δεν πεινάω, γιαγιά. - Δε θα πετάμε το φαΐ. Για φάτο σε παρακαλώ. - Εντάξει, γιαγιά, όμως είναι η τελευταία φορά που σου κάνω το χατίρι. Αχ, γιαγιά, σ' αγαπώ πάρα πολύ. Σοφία Μαυροειδή
Θεοδώρα
Γλυφιτζούρια Κοκορίκο Χρειάζεστε ένα δροσερό γλυφιτζούρι; Γνωρίζετε ότι αρέσουν πολύ στα παιδιά τα γλυφιτζούρια; Γλυφιτζούρια Κοκορίκο. Είναι πολύ ωραία. Πάρτε αγοράστε. Είναι και δροσερά. Θα τα ευχαριστηθείτε. Γλυφιτζούρια Κοκορίκο.
Ένα ψεματάκι την ημέρα το ξύλο το κάνει πέρα; Ψέματα λένε τα παιδιά πού και πού. Ψέματα λέμε αν κάνουμε καμιά ζημιά και η μαμά θέλει να μας βαρέσει. Εγώ είπα ψέματα στη μαμά μου επειδή έσπασα ένα βάζο και λέω εγώ: Μαμά, δεν το ΄σπασα εγώ, το ΄σπασε ο αδερφός μου ο Δημήτρης. Όλο για μένα λες! - Εσύ το ΄σπασες, Ακριβή! Εσύ, γιατί ο Δημήτρης δε φτάνει τόσο ψηλά. Είναι μικρός! είπε η μαμά. Η μαμά μου το ανακάλυψε ότι της είχα σπάσει εγώ το αγαπημένο της βάζο. Και με τιμώρησε αυστηρά. Πόσο θα ήθελα να μη με βάλει η μαμά μου τιμωρία! Ακριβή Τσεγκενέ
Σχολ. έτος 2006-2007
Αξέχαστες μέρες
Τα ζουζούνια
15
“Η χειρότερη μέρα της ζωής μου...” Η χειρότερή μου μέρα ήταν εκείνη που πέθανε η γιαγιά μου. Ήταν καλοκαίρι, η γιαγιά ήταν εκατό χρονών και είχε αρρωστήσει πολύ βαριά. Ήμουνα κι εγώ εκεί. Πριν πεθάνει την είδα. Ήταν πολύ μεγάλη. Τη ρώτησα: Γιαγιά, πόσο χρονών είσαι; - Εκατό, παιδί μου. - Είσαι πολύ μεγάλη, γιαγιά; - Ναι, παιδί μου. Και μετά πέθανε. Μαμά, η γιαγιά η Αγ γ ε λ ι κ ή π έ θ α ν ε ! ! τσίριξα. - Πέθανε;;; - Ναι, μαμά, την είδα, πέθανε!!! - Δεν μπορεί! - Ναι, κι όμως μπορεί! - Για να πάω να τη δω κι εγώ. - Δες την. - Παναγία μου, η γιαγιά πέθανε! - Μπαμπαααά, η γιαγιά πέθανε. - Πέθανε! Δε σε πιστεύω. - Ε, αφού δε με πιστεύεις έλα να τη δεις! - Είναι αλήθεια. Η γιαγιά σου πέθανε! Μακάρι να μην ξαναπεθάνει κανένας στον κόσμο. Παναγιώτης Κοντογιάννης
Η χειρότερή μου μέρα ήταν όταν μου έκλεψαν το ποδήλατό μου. Όταν κλέψανε το ποδήλατο ήταν Μάης. Ο κλέφτης μου το ΄κλεψε το βράδυ. Και το πρωί που ξύπνησα και πήγα να κάνω ποδήλατο δεν ήταν εκεί και πήγα στη μαμά και τη ρώτησα πού είναι το ποδήλατό μου. Και μου είπε θα στο ΄κλεψε κάποιος και εγώ έκλαιγα και της έλεγα «Θέλω το ποδήλατό μου!». Και στο τέλος η μαμά μου μου πήρε άλλο ποδήλατο με ταχύτητες. Νίκος Μπουντούρης
Η χειρότερη μέρα της ζωής μου ήταν τότε που μαλώσαμε με την Έλενα και ήταν μια μέρα που ήταν άσχημη. Ήταν μια μέρα Τρίτη και ήταν χειμώνας και μου είπε: Πένη, άσε με ήσυχη, λέω εγώ. - Εσύ να μη μιλάς που έχεις μια μούρη σαν τον Πινόκιο. - Να με αφήσεις λέω καλύτερα. Ε, από τότε ήμουν στενοχωρημένη και έκλαιγα τόσο πολύ που έβγαλα μαύρα δάκρυα. Της έιχα πει πολλές φορές να ξαναγίνουμε φίλες, αλλά αυτή δεν ήθελε και τότε ήταν μια μέρα που ήταν πολύ φριχτή. Μακάρι να μην ξαναέρθει αυτή η μέρα. Δε μου άρεσε και τόσο. Πένη Τσάτσαρη
Ένα καλοκαίρι που είχαμε πάει για μπάνιο στη θάλασσα εγώ πήγα να κάνω μια βουτίτσα, αλλά γλίστρησα και μετά δεν μπορούσα να βγω από το νερό και μου κόπηκε η ανάσα. Με είδε η μαμά και με πήρε αγκαλιά και με έβγαλε έξω από τη θάλασσα. Τρόμαξα τόσο πολύ που από κείνη τη μέρα δεν ξαναμπήκα βαθιά στη θάλασσα. Πόσο θα ήθελα να μην ξαναγίνει αυτό! Ουρανία Μενύχτα
Βοήθειαααα! Πνίγομαι!!!
Η χειρότερή μου μέρα ήταν όταν πήγα στο νοσοκομείο. Μου έκαναν ενέσεις, μου πήραν αίμα. Και κοιμήθηκα σε ένα κρεβάτι απαλό. Με ζύγισαν. Έκατσα τρεις μέρες. Και μας είπανε ότι μπορούμε να φύγουμε, αλλά την Παρασκευή θα ξαναερχόμασταν για να μου πάρουν αίμα. Τάσος Σαβράμης
16 Τα
ζουζούνια
Αξέχαστες μέρες
Σχολ. έτος 2006-2007
“Η ωραιότερη μέρα της ζωής μου...” Η ωραιότερη μέρα της ζωής μου ήταν όταν η μαμά μου και ο μπαμπάς μου μου πήραν ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Ήταν ημέρα Τετάρτη όταν ήρθα από το σχολείο και ο μπαμπάς μου είπε: Φραγκίσκο, πήγαινε στην αποθήκη. - Γιατί, τι θες; - Πήγαινε και θα δεις τι θέλω. - Εντάξει, θα πάω, αλλά έλα κι εσύ. - Εντάξει, θα έρθω. - Τι είναι, όμως; - Θα δεις. Πήγαινε τώρα. - Εντάξει… - Ουάου, ουάου, τέλειο! Ένα ποδήλατο! Γιατί όμως μου το πήρες; - Γιατί είναι τα γενέθλιά σου. Τι, δεν το ξέρεις; - Όχι, δεν το ξέρω. - Εντάξει, τώρα πήγαινε να κάνεις ποδήλατο. - Μπαμπά, σ' ευχαριστώ. - Ναι, όμως να είσαι καλό παιδί. - Εντάξει, θα είμαι. Κι έτσι μου το πήρε το καινούριο ποδήλατο. Μακάρι να με ξαναχαρούν πάλι έτσι! Φραγκίσκος Παπαδάκης Χρόνια πολλά, Φραγκίσκο! Σου άρεσε το ποδήλατο που σου πήραμε;
Ναι! Ευχαριστώ!
Η ωραιότερη μέρα της ζωής μου είναι όταν πήρα πολλά άριστα στο τετράδιο εργασιών. Ήταν μια όμορφη μέρα του Φλεβάρη που πήρα άριστα στο εργασιών. Χάρηκα τόσο πολύ που η κυρία μου είπε: Μπράβο, Θεοδώρα, στο εργασιών πήρες άριστα! - Ευχαριστώ, κυρία, που μου τα βάλατε. - Άμα ξέρεις όλα γίνονται, ε; - Ναι, τα λέτε καλά, κυρία, πολύ καλά. - Ωραία. Τώρα να ξεκινήσουμε το μάθημα. - Ό,τι θέλετε, κυρία. Ας ξεκινήσουμε. - Ωραία, λοιπόν. Μετά πήγα στο σπίτι μου και είπα της μαμάς ότι πήρα πολλά άριστα κι αυτή χάρηκε πολύ. Μακάρι να ξαναγίνει αυτή η μέρα! Θεοδώρα Κανελλοπούλου Η ωραιότερη μέρα της ζωής μου είναι όταν πήγα στο χωριό μου επειδή έπαιξα με τους φίλους μου και έκατσα μέχρι τις εννιά το βράδυ. Τότε η μαμά μου με φώναξε. Μου είπε «Νίκο, έλα τώρα πάνω στο σπίτι». Μου άρεσε πολύ που είχα πάει στο χωριό. Πόσο θα ήθελα να ξαναπήγαινα στο χωριό μου! Θα πω της μαμάς μου να με πάει την Παρασκευή αυτή που θα μας έρθει. Νίκος Μπουντούρης Η ωραιότερη μέρα της ζωής μου ήταν μια μέρα που σε μια ορθογραφία δεν έκανα κανένα λάθος. Ήταν μια ηλιόλουστη Δευτέρα όπου ήμαστε στην τάξη και κάναμε ορθογραφία. Κι όταν τη διόρθωσα, είδα ότι δεν έκανα κανένα λάθος. Όλη η ομάδα μου μου έλεγε συγχαρητήρια! Κυρία, δεν έκανα κανένα λάθος στην ορθογραφία! - Μπράβο, Τζορτζ! - Ευχαριστώ, κυρία. Τι ωραία που ήταν να ήταν όλες οι μέρες έτσι! Γιώργος Γιαννακόπουλος
Σχολ. έτος 2006-2007
Συναισθήματα
Τα ζουζούνια
17
“Δε μ’ αγαπάς!” Η μαμά μου με έδειρε όταν χτύπησα τον αδερφό μου το Ντίνο τη μέρα Παρασκευή. - Ντίνο, δώσε μου την αγαπημένη μου κούκλα, αλλιώς θα σε ψιλοκόψω σαν το μαϊντανό! - Δε στη δίνω, δε στη δίνω, δε στη δίνω! - Και εγώ πάω να σου πάρω το κάστρο σου, χα, χα! - Όχι, όχι, όχι, όχι, το αγαπημένο μου κάστρο! - Ε, τότε θα σου δώσω μπουνιές και κλοτσιές! - Ουά! Ουά! Ουά! Ουά! Ουά! Ουά! - Τι έγινε, Ντίνο, ρώτησε η μαμά από την κουζίνα. - Μαμά, η Ράνια με χτύπησε! - Γιατί δε μου έδινε την κούκλα μου! Με έδειρε η μαμά μου γιατί έδειρα εγώ τον αδερφό μου. Και γω νόμιζα τότε πως δεν μ' αγαπούσε… Η μαμά μου στο τέλος με παρηγόρησε και με πήρε αγκαλίτσα. Τότε ήταν που κοιμηθήκα και μου τραγούδησε ένα τραγούδι για τον ουρανό με τα αστέρια. Ουρανία Μενύχτα
Έγινε προχτές το μεσημέρι. Γιατί πήρα μπράβο. - Δε σου είπα να παίρνεις άριστα; είπε η μαμά. - Ναι, μαμά, μου το είπες. - Τότε γιατί δεν παίρνεις άριστα; - Καλά, μαμά, συγνώμη. - Θα σε βάλω τιμωρία τότε μέχρι να πάρεις άριστα. - Όχι, μαμά, δε θέλω! - Θα πας, θες δε θες! - Εγώ δε θα πάω τιμωρία! - Είπα θα πας και θα πας! - Σου είπα δε θα πάω! - Πήγαινε στο δωμάτιό σου τιμωρία ΤΩΡΑ! - Όχι, δε θα πάω. - Θα πας τώρα! - Δε θα πάω! Δε θα πάω! - Είπα θα πας τώρα! - Δε θα πάω ποτέ! Στο τέλος πήγα τιμωρία και ησυχάσαμε όλοι μας στο σπίτι. Χρήστος Κοκκίνης Εγώ έχω νιώσει ότι δε με αγαπάει η μαμά μου. Ήταν μέρα Δευτέρα. Η μαμά μου αγκάλιαζε πιο πολύ τον ξάδερφό μου, εγώ γκρίνιαζα και της είπα: - Δε μ' αγαπάς! Θα πάω να μείνω στη γιαγιά μου! Στο τέλος η μαμά μου με παρηγόρησε και με αγκάλιασε. Παναγιώτα Γαϊτανάρου Μαμά, δε μ’ αγαπάς καθόλου! Θα πάω να μείνω στη γιαγιά μου!
Όταν είχαμε πάει στην Αίγινα η νουνά μου έδωσε σε μένα δέκα ευρώ και στην αδερφή μου είκοσι ευρώ κι εγώ νόμιζα ότι αγαπούσε πιο πολύ την αδερφή μου γιατί ζήλευα. Έμαθα τελικά ότι μ' αγαπάει και μένα. Νίκος Μπουντούρης Έχω νιώσει ότι δε μ' αγαπάνε μια φορά που μάλωσα με την αδερφή μου και η μαμά μ' έδειρε. Έγινε χτες την Τρίτη το απόγευμα πριν παίξουμε με την αδερφή μου. Την ώρα που διάβαζα και η μαμά έκανε μπάνιο, η αδερφή μου ήρθε και με έδειρε στα καλά καθούμενα: Τι θέλεις, αδερφή; - Θέλω να σε δείρω. - Γιατί θέλεις να με δείρεις; - Γιατί έτσι θέλω! - Α, με πονάς! - Καλά να σου κάνω. Τότε βγήκε η μαμά από το μπάνιο και έδειρε και τις δυο μας! Στο τέλος είπα της μαμάς ότι δε μ' αγαπάει και έκλαιγα και η μαμά με παρηγόρησε και τελικά το ξεπέρασα πολύ εύκολα. Θεοδώρα Κανελλοπούλου
18
Τα ζουζούνια
Συναισθήματα
Σχολ. έτος 2006-2007
“Θέλω να είμαι ελεύθερος!” Πολλές φορές η μαμά κι ο μπαμπάς με αναγκάζουν να κάνω οποσδήποτε αυτό που θέλουν. Μια φορά εμένα μου λέει ο μπαμπάς: Πήγαινε να διαβάσεις το παραμύθι σου. - Δε θέλω. Βαριέμαι πάρα πολύ. - Δε με νοιάζει! Πήγαινε τώρα αλλιώς θα φας σφαλιάρα! - Μπα! Δε σφάξανε! Ε, τότε ο μπαμπάς τα πήρε στο κρανίο και με μάλωσε πάρα πολύ. Με έβαλε μια πολύ μεγάλη τιμωρία, να κάτσω στο δωμάτιό μου για μία ημέρα. Το μεσημέρι το φαΐ μου το έφερε στο δωμάτιό μου. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να αποφασίζουμε όλοι μαζί τι πρέπει να γίνει μέσα στο σπίτι. Δεν είναι σωστό να μου λένε κάτι και να το κάνω οπωσδήποτε! Θέλω να είμαι ελεύθερος! Παναγιώτης Κοντογιάννης Θέλω να είμαι
Πολλές φορές οι γονείς μου μου λένε να τρώω όλο το φαΐ μου. Μια φορά εμένα μου λένε να φορέσω το παντελόνι μου και τη μπλούζα μου και εγώ θέλω να φορέσω άλλα ρούχα. Το απόγευμα μου λένε να διαβάσω και εγώ θέλω να παίξω πρώτα και μετά να διαβάσω. Θέλω να κάνω ζημιές και να μην τρώω ξύλο. Θέλω να τσακώνομαι με τον αδερφό μου, αλλά να μη με μαλώνουν. Τι ωραία που θα ήταν να ήμουνα ελεύθερος! Χρήστος Δορμπαράκης
ελεύθερος. Αμάν πια!
Καφές Μόλντι Θέλετε καλό καφέ; Εδώ ελάτε και δωρεάν χρέωση. Έχετε μία λιγούρα να πιείτε ένα καφεδάκι; Σκέφτεστε ότι ένας καφές θα σας ανακουφίσει; Αγοράστε τον καφέ ΜΟΛΝΤΙ. Είναι πολύ καλός. Θα σας ανακουφίσει πολύ. Και κάνει μόνο 1 €. Θα είστε πολύ ευτυχισμένοι και πολύ καλά με τον καφέ Μόλντι αγκαλιά! Ουρανία
Τα ζουζούνια
Συναισθήματα
Σχολ. έτος 2006-2007
19
Τι είναι έρωτας;;; Ο έρωτας είναι μια αγάπη που είναι όμορφη. Εγώ ξέρω δυο ερωτευμένους, τη θεία μου τη Βάσω και το θείο μου το Θανάση. Η θεία μου και ο θείος μου είναι πολύ ερωτευμένοι που τους βλέπεις και λες «ω! τι ωραίο ζευγάρι που είναι!». Κάνουν φιλιά ο ένας στον άλλον. Λένε: Σ' αγαπώ πολύ, αγάπη μου, λέει η θεία μου η Βάσω. - Και εγώ σ' αγαπώ πολύ, αγάπη μου, λέει ο θείος μου ο Θανάσης. Εγώ δεν είμαι ερωτευμένη. Οι ερωτευμένοι γιορτάζουν σήμερα στις 14 Φεβρουαρίου. Αυτή τη μέρα πηγαίνουν για καφέ σε ένα μπαρ που είναι ωραίο. Πένη Τσάτσαρη
Χρόνια πολλά, μωρό μου!
Και σε σένα, μωρό μου!
Ο έρωτας είναι που φιλιούνται στο στόμα. Ξέρω δυο ερωτευμένους, τη μαμά και τον μπαμπά. Φιλιόνται στο στόμα. Λένε «σ' αγαπώ». Εγώ δεν είμαι ερωτευμένος. Οι ερωτευμένοι γιορτάζουν στις 14 Φεβρουαρίου. Αυτή τη μέρα γιορτάζουν, γλεντάνε, φέρνουν δώρα ο ένας στον άλλον, πηγαίνουν σινεμά και βόλτες στα μαγαζιά και για καφέ. Χρήστος Κοκκίνης Κι εγώ σ’ αγαπώ πάρα πολύ!
Σ’αγαπάω τόσο πολύ!
Ο έρωτας είναι ένα πράγμα που ενώνει δυο ανθρώπους. Εγώ ξέρω τον μπαμπά μου και τη μαμά μου που είναι ερωτευμένοι. Η μαμά και ο μπαμπάς δίνουν φιλάκια και συζητάνε κάποια πράγματα. Οι γονείς μου λένε «σ' αγαπώ» και όλα τα άλλα ερωτικά πράγματα. Ε γ ώ ε ί μ α ι ερωτευμένη με δύο, αλλά δε θέλω να το πω γιατί ντρέπομαι. Εγώ στους αγαπημένους μου δε λέω τίποτε γιατί δε θέλω να καταλάβουν πως τους αγαπάω. Οι ερωτευμένοι γ ι ο ρ τ ά ζο υ ν σ τ ι ς 1 4 Φεβρουαρίου που είναι αυτή η μέρα. Αυτή τη μέρα οι ερωτευμένοι κάνουν δώρα ο ένας στον άλλο. Σοφία Μαυροειδή.
Ο έρωτας είναι μια αγάπη που δεν τελειώνει ποτέ. Εγώ ξέρω δυο ερωτευμένους, το θείο μου το Νίκο και τη θεία μου την Μπέτη. Μαζί πηγαίνουν για καφέ και σινεμά. Λένε «σ' αγαπώ, μωρό μου, αγάπη μου». Εγώ δεν είμαι ερωτευμένη με κανέναν. Εγώ δεν έχω αγαπημένο και δεν του λέω τίποτα. Οι ερωτευμένοι γιορτάζουν στις 14 Φεβρουαρίου. Αυτή τη μέρα πηγαίνουν βόλτα, ο άντρας προσφέρει λουλούδια και αγκαλιάζονται. Έλενα Χάιδου Σ’αγαπάω!
Κι εγώ!
Ο έρωτας είναι ένα σεξ. Εγώ ξέρω δυο ερωτευμένους, τη μαμά και τον μπαμπά. Πηγαίνουν σινεμά, για καφέ, για φαγητό και λένε «σ' αγαπώ, έλα να σου δώσω ένα φιλάκι, λατρεία μου» και τους έχω δει να φιλιούνται. Εγώ είμαι ερωτευμένος με την ……… Λέω από μέσα μου «λατρεία μου» και «αγάπη μου». Οι ερωτευμένοι γιορτάζουν στις 14 Φεβρουαρίου. Αυτή τη μέρα ερωτεύονται και κάνουν σεξ. Βύρωνας Πούλιος
20 Τα
ζουζούνια
Σχολ. έτος 2006-2007
Κόμιξ
Ο πύργος της Βαβέλ Θεοδώρα
Μια φορά κι έναν καιρό όλοι οι άνθρωποι μιλούσαν την ίδια γλώσσα.
Και οι υπόλοιποι συμφώνησαν γιατί ήθελαν να γίνουν κι αυτοί θεοί. Γιώργος
Πένη
Τότε άρχισαν να χτίζουν τον πύργο.
Μια μέρα ένας κύριος σκέφτηκε: Nικολία
Και τότε λένε όλοι οι άλλοι: Έλενα
Oι άνθρωποι δούλευαν σκληρά. Πολύ σκληρά. Πάρα πολύ!
Παναγιώτης
Σχολ. έτος 2006-2007
Κόμιξ Ομαδική εργασία που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του Προγράμματος ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ
Τα ζουζούνια
21
Τότε ο Θεός τους είδε και θύμωσε:
Παναγιώτα
Και τους τιμώρησε.
Σοφία
Τους μπέρδεψε τις γλώσσες λοιπόν και δεν καταλάβαινε κανένας τίποτα.
Οι άνθρωποι μπερδεύτηκαν πάρα πολύ.
Φραγκίσκος
Χρήστος Δ.
Και σκορπίστηκαν παντού στη γη και από τότε ο καθένας έχει τη δική του γλώσσα.
Έτσι σταμάτησαν να χτίζουν τον πύργο και έφυγαν μακριά.
Βύρωνας Γιωργία
22 Τα
ζουζούνια
Προτάσεις
Αμάντα Μιχαλοπούλου: Αρκεί να μην κόψω τα μαλλιά μου
Σχολ. έτος 2006-2007
Seyvos Florince H Tρυποτσεπούλα
Η Ξανθή είναι ένα κορίτσι με πολύ πολύ μακριά μαλλιά. Τόσο μακριά που της δημιουργούν πάρα πολλά πολλά προβλήματα. Η Ξανθή δε θέλει να τα κόψει, γιατί φοβάται την αλλαγή. Στο τέλος οι γονείς της την πείθουν να τα κόψει και η Ξανθή αισθάνεται πολύ όμορφα. Μου άρεσε η Ξανθή που έκοψε τα μαλλιά της. Έγινε πιο όμορφη. Εγώ δε φοβάμαι τις μικρές αλλαγές, μόνο τις μεγάλες. Παναγιώτης Κοντογιάννης
Βούλα Μάστορη: Στα χέρια του μάγου Το φεγγαράκι αποφάσισε να πάει για πικ-νίκ στην Ονειροχώρα. Εκεί μπορούσαν να πάνε όσοι ονειρεύονται. Χαρούμενο λοιπόν, έστρωσε ένα τραπεζομάντιλο και άρχισε να τρώει. Τότε ξαφνικά το έπιασε ένας μάγος. Το φεγγαράκι κλεισμένο μέσα στο κλουβί είχε αρχίσει να φοβάται. Ο μάγος έβαλε ένα μεγάλο καζάνι και έβαλε μέσα το φεγγαράκι. Από την πολλή φωτιά το φεγγαράκι άρχισε να λιώνει. Ο ήλιος όμως αναζήτησε το φεγγάρι και έστειλε μερικές ηλιαχτίδες του να το ψάξουν. Η ηλιαχτίδα του ήλιου πήγε στο παλάτι του μάγου και έσωσε το φεγγαράκι. Δεν μας άρεσε και πολύ το παραμύθι αυτό γιατί είχε πολλή φαντασία. Χρήστος Κοκκίνης
Laudec & Cauvin Σέντρικ Μισώ τις διακοπές Ο Σεντρίκ θα πήγαινε διακοπές με τους γονείς του και ήταν στενοχωρημένος γιατί δεν θα έβλεπε την Τσεν. Μετά ήρθε ο Χρήστος και του είπε μια ιδέα για να γυρίσουν πιο γρήγορα. Έτσι ο Σεντρίκ ότανπήγε σπίτι είπε στους γονείς του ότι θα κάτσει να φυλάξει τον παππού. Έτσι φύγανε και έμεινε με τον παππού του. Μετά ήρθε ο Χρήστος και του είπε πως η Τσεν πήγε διακοπές. Μετά από λίγες μέρες ήρθαν οι γονείς του γιατί ο μπαμπάς του είχε καεί. Μετά από λίγη ώρα η μαμά του του έδωσε μια κάρτα της Τσεν. Τότε ο Σεντρίκ κατάλαβε ότι η Τσεν τα είχε κανονίσει για να πάει διακοπές στο ίδιο μέρος με το Σεντρίκ. Μας άρεσε το παραμύθι γιατί η Τσεν και ο Σεντρίκ έκαναν τα πάντα για να περάσουν μαζί το καλοκαίρι. Το νόημα ήταν ότι πρέπει να είμαστε σίγουροι πριν κάνουμε κάτι. Σοφία Μαυροειδή
Η Τρυποτσεπούλα είναι μια νέα χελώνα που φεύγει από το πατρικό της σπίτι για να ζήσει τη ζωή της. Μια μέρα όμως ο φίλος της ο Σπιθαμούλης πεθαίνει και την κυριεύει θλίψη. Του γ ρ ά φ ε ι γ ρ ά μ μ α τ α . Το ν σκέφτεται διαρκώς. Μια άλλη μέρα ένα σαλιγκάρι χτύπησε την πόρτα της. Η Τρυποτσεπούλα παρ' ότι δεν είχε όρεξη για επισκέψεις του ανοίγει. Ύσ τ ε ρ α α π ό κ α ι ρ ό αποφασίζει να ταξιδέψει. Ακριβή Τσεγκενέ
Απορίες
Σχολ. έτος 2006-2007
Τα ζουζούνια
23
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΡΧΕΓΟΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ Τι υπάρχει πέρα από τη θάλασσα;;; Πέρα από τη θάλασσα έχει δέντρα και δρόμο. Χρήστος Πέρα από τη θάλασσα υπάρχουν πολλά βουνά και η γέφυρα του Ρίου. Χρήστος Κ. Πέρα από τη θάλασσα πιστεύω ότι υπάρχουν νησιά, χωριά και διάφορα άλλα. Τζορτζ
Πέρα από τη θάλασσα υπάρχουν πολλά σπίτια και φώτα. Παναγιώτη Πέρα από τη θάλασσα υπάρχουν βράχια και δέντρα. Παναγιώτα Πέρα από τη θάλασσα υπάρχουν βουνά και ο ήλιος. Έλενα
Πέρα από τη θάλασσα υπάρχει ένα εστιατόριο που είναι πολύ ωραίο. Εκεί κερνάνε και ωραία παγωτά που είναι με σοκολάτα. Πένη Πέρα από τη θάλασσα υπάρχουν ωραία νησιά και όμορφα χωριά. Βύρωνας Πέρα από τη θάλασσα υπάρχει μία πόλη που είναι πολύ μεγάλη. Νικολία
Πέρα από τη θάλασσα υπάρχουν π έ τ ρ ε ς κα ι έ ν α μπαρ. Ουρανία
Τι υπάρχει πέρα από τον ουρανό;;; Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχουν σύννεφα και ο Θεός. Ακριβή Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχει το διάστημα και οι πλανήτες. Έλενα Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχει ο Θεός και το διάστημα που ταξιδεύουν τα αεροπλάνα. Παναγιώτης
Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχει ο Θεός και το ηφαίστειο. Παναγιώτα Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχει ο Χριστούλης, ο Ιωσήφ και η Παναγίτσα. Βύρωνας
Πιστεύω ότι πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχει το διάστημα. Τζορτζ Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχει το διάστημα και η Παναγία. Κοκ Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχει το διάστημα. Δορμπαράκης
Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχουν πολλοί μα πολλοί π λ α ν ή τ ε ς . Νικολία Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχουν διαστημόπλοια, αεροπλάνα και τα λοιπά και τα λοιπά. Ουρανία Πάνω από τον ουρανό και τα αστέρια υπάρχουν τα σύννεφα που είναι γκρίζα. Πένη
2
4
3
2
5
1
1
5
Έλενα Ακριβή
3
4 1. 2. 3. 4. 5.
1. 2. 3. 4. 5.
Σε αυτό γράφουμε. Αυτή είναι γλυκιά. Σε αυτό τρώμε. Αυτό τρέχει και έχει χαίτη. Τη λέει η γιαγιά.
2
3
Mε αυτήν σβήνουμε. Αυτή κάνει νιάου-νιάου. Βγαίνει πάνω στο πεύκο. Εκεί δεν πρέπει να ανάβουμε φωτιά γιατί θα καεί. Εκεί μένουν οι Ρώσοι.
2
3
1
4
1
Φραγκίσκος
4 6 5 Xρήστος Δορμπαράκης
5 1. Έχει τιμόνι και μας πάει διακοπές. 2. Μας πάει πολύ μακριά και πετάει. 3. Καθόμαστε και ξεκουραζόμαστε σ’ αυτή. 4. Τότε έχει φως. 5. Είναι ο Παναγιώτης
1. Φωτίζει όλο τον κόσμο. 2. Ζει στα δάση και είναι άγριος. 3. Το παίρνουμε στην εκδρομή και βάζουμε πράγματα μέσα. 4. Σε αυτήν καθόμαστε. 5. Τα δίνουμε όταν γιορτάζει κάποιος. 6. Είναι μεγάλο και πετάει ψηλά.
Τα ζουζούνια Τέρμα Αντιγόνης 263 32 Πάτρα Eκδότες: Μυλωνάκη Δήμητρα και Μαθητές Β1 τάξης 60ού Δημ. Σχολείου Πάτρας Τηλ.: 2610-329427 http://60dim-patras.ach.sch.gr mail@60dim-patras.ach.sch.gr