uitgekamd
GEMEENSCHAPSKRANT
WEZEMBEEK-OPPEM • JAARGANG 21 • NR 2 • MAART 2020
UITGAVE VAN GC DE KAM EN VZW ‘DE RAND’
Onderzoek naar vergeten cultuur
Op stap met Hans Fischbach
La Petite Bande brengt Bach tot leven
FR • DE • EN résumé Übersetzungen summary
uit de gemeente
Politiezone zet in op verkeersveiligheid
Begin dit jaar is het nieuwe actieplan verkeersveiligheid van start gegaan. De strategische doelstelling is het verminderen van het aantal verkeersongevallen in Wezembeek-Oppem en Kraainem. Om dat te bereiken zal de politie prioritair werk maken van alcohol en drugs, gsm-gebruik, gordeldracht, roodlichtnegatie en snelheid alsook intensief deelnemen aan lokale, regionale en federale acties op het terrein. Verder zal de politie aandacht besteden aan onder meer sluipverkeer en ongeoorloofd parkeren.
In 2019 werden in totaal 71 inbraken aangegeven in onze gemeente. Dat zijn er 8 meer dan het jaar ervoor. In dit aantal zitten iets meer pogingen tot inbraak waarbij de woonst niet betreden kon worden. Volgens Wokra-korpschef Luc Breydels komt dat vermoedelijk omdat onze politiezone fors inzet op ‘technopreventie’, waarbij de wijkinspecteurs zowel na een inbraak als op vraag van de bewoners gratis advies verstrekken over een betere beveiliging van de woning. Ook in Kraainem werden er 17 inbraken meer aangegeven. Tijdens de bobcontroles in december werden 441 personen gecontroleerd. Slechts 7 onder hen bevonden zich in de alarmfase en 1 bestuurder blies positief, een andere testte positief op drugs. Voor het ongeoorloofd afsteken van vuurwerk werd 1 pv opgesteld. (UM)
Opmerkelijke punten uit het meerjarenplan
Alle inwoners kregen een kleurrijke brochure in de bus met een beknopte beschrijving van het gemeentelijke meerjarenplan. Wij diepen uit het oorspronkelijke plan een aantal opmerkelijke punten op. Zo wordt gekeken naar de buurgemeenten voor het invoeren van een mogelijke belasting op de ‘bevoorrechte vreemdelingen’ in de gemeente. De gemeentelijke diensten zullen een tweejaarlijkse interne en externe bevraging over hun werking moeten doorstaan. Eigenaars met beperkte middelen kunnen een nullening krijgen voor het uitvoeren van
kleine werken. Het vroegere jeugdhuis Merlijn in de Kerkhofstraat wordt gerenoveerd en zal ter beschikking staan van alle verenigingen. De haalbaarheid van zonnepanelen op gemeentelijke gebouwen wordt onderzocht, net als de bouw van alternatieve woonconcepten zoals kangoeroewoningen. Aan de terminus van tram 44 komt een parking. Voor de aanleg van fietspaden is bijna 900.000 euro ingeschreven. Ook de aanleg van een bijkomende volkstuin en boomgaard staat op de planning. (UM)
Bouwwerken mogen niet voor 7 uur starten
De oppositiepartij WO Plus interpelleerde het gemeentebestuur over de soms vroege start van de werken op sommige bouwwerven. Buurtbewoners hadden klachten over de werken aan het NAC, die om 5 uur ‘s morgens starten. Burgemeester Petit erkende dat er problemen waren geweest met het te vroege startuur, maar dat de aannemer onmiddellijk op zijn plichten werd gewezen. In de regel mogen bouwwerven hun activiteiten pas om 7 uur opstarten. Volgens de Vlarem-wetgeving mag er echter al vanaf 6 uur geladen en gelost worden. Het gemeentebestuur zal erop toezien dat de reglementering strikt wordt nageleefd, aldus Petit. Het gemeentebestuur kan echter altijd afwijkingen toestaan als er bijvoorbeeld om technische redenen nachtwerk noodzakelijk is. Zulke afwijking werd verleend aan de aannemer van de werken aan de trambedding ter hoogte van de Mechelsesteenweg, om het afsluiten van de steenweg zo kort mogelijk te houden. (UM)
Telex
• Ronald Probst (55) legde op de gemeenteraad van eind januari de eed af als vervanger van Jan Pollaris. Probst heeft een Open VLD-signatuur en maakt de vijfkoppige WO Plus-fractie opnieuw compleet.
• Uit het rusthuisdossier van Het Nieuwsblad leren we dat in 2019 een eenpersoonskamer in het WZC OnzeLieve-Vrouw 54,07 euro per dag kost, in residentie het Vuerenveld in de Astridlaan was dat 64,88 euro. Het duurste rusthuis in onze provincie ligt in Sint-Genesius-Rode en kost 95 euro per dag.
• Merlijn Erbuer (37) van de gelijknamige familie uit Wezembeek-Oppem is benoemd tot voorzitter van de raad van bestuur van de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB. Erbuer is zakelijk leider van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS) en was eerder actief als adjunct-kabinetschef van de Brusselse staatssecretaris Bruno De Lille (Groen).
• In de ondergrondse parking van het NAC komen tien laadpunten voor elektrische wagens en tien voor fietsen. Daarvan zijn er vijf voor het gemeentepersoneel.
• De intercommunale Haviland kreeg de studie, het ontwerp en de werfopvolging toegewezen voor de aanleg van kunstgrasvelden (hockey en/of voetbal) aan de Sportpleinstraat. Ook de projectregie voor de bouw van een nieuwe kantine en kleedkamers is in handen van Haviland. Pas na de studie zal het gemeentebestuur beslissen over de aanleg en bouw.
• Volgens schepen van Sport Jérôme Delcourt (LB-Union) kan de toekomstige hockeyploeg toetreden tot de Franstalige hockeyliga. Hij verwijst naar Linkebeek, waar de intussen 50-jarige hockeyclub in de Franstalige liga speelt. Volgens raadslid Jan Walraet (WO Plus) is dit in Linkebeek historisch zo gegroeid, maar zal Wezembeek-Oppem tot de Vlaamse liga moeten toetreden.
• Het openbare verlichtingsnet komt, net als in veel andere gemeenten, in handen van Fluvius. Dit zal onze gemeente een flinke besparing opleveren, onder meer omdat over tien jaar alle lampen door ledverlichting vervangen moeten zijn.
• Op de gemeentelijke website kan je bij het dossier ‘Centrumontwikkeling’ een mooie timelapsevideo vinden over de bouw van het NAC vanaf de afbraak van het gemeentehuis tot en met nu. Op de werf worden continu foto’s genomen die na elkaar worden geplaatst, wat op video voor een versnelde weergave van het bouwproces zorgt.
• Het startschot van de opmaak van een nieuw mobiliteitsplan is gegeven. In de komende weken zal het gemeentebestuur communiceren over de participatiemogelijkheden bij de opmaak van dit plan.
• Begin januari werd op het kerkhof van het passionistenklooster de in 1976 overleden pater Joseph Hagendorens opgegraven. Hij werd plechtig herbegraven in het Congolese bisdom Tshumbe, waarvan hij in 1959 de eerste bisschop was. De huidige bisschop Mgr. Djomo Lola wilde op die manier zijn Vlaamse voorganger de eer en het respect betonen die hij verdient. Mgr. Hagendorens stichtte er twee diocesane congregaties die vandaag nog altijd actief zijn in het onderwijs en de gezondheidszorg, bouwde de normaalschool verder uit en liet drie ziekenhuizen optrekken. Ook zette hij zich in voor de lokale taal, het Otelela, door het publiceren van het Nieuwe Testament en het uitgeven van twee woordenboeken.
• La Finca, de plaatselijke kleinschalige biologische boerderij, start in april met een eigen Community Supported Agriculture-groep (CSA). Aan het begin van elk seizoen betaal je een oogstaandeel waarmee je wekelijks een grote verscheidenheid aan biologische groenten en klein fruit kan komen oogsten.
Hans Fischbach (85) trekt graag zijn stapschoenen aan ‘Ik wandel blindelings door de streek’
In de schaduw van de hoofdstad is er meer natuurschoon te ontdekken dan je zou vermoeden. En als je het aan Hans Fischbach vraagt, is wandelen de beste manier om dat te ontdekken.
Het regent hard en het is koud op de ochtend van onze afspraak. Tijdens het interview zal het zelfs hagelen. Op de vraag of Hans Fischbach ook in dit weer zou gaan wandelen, lacht hij. ‘Natuurlijk’, klinkt het. Ook al is hij 85 jaar, er is niet zo veel waardoor hij zich laat afschrikken. Aan apps zoals Buienradar doet hij ook niet mee. ‘Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding’, zo haalt hij een bekende wandelwijsheid aan. Het typeert het optimisme en pragmatisme van de man, die na enkele omzwervingen zo’n kwarteeuw geleden definitief in WezembeekOppem belandde. ‘Ik ben geboren in Zwitserland’, vertelt hij. ‘Ik heb voor een Amerikaanse firma gewerkt in het Verenigd Koninkrijk, waar mijn eerste vrouw is overleden. Toen moest ik voor het werk naar België verhuizen, met mijn twee kinderen. Daarna heb ik in Stockholm gewerkt, en in New York. Ondertussen – toen ik hier nog woonde – heb ik Lucienne, mijn tweede vrouw, leren kennen. Ik ging veel wandelen en lopen, en ook zij wandelde graag. Daardoor zag ik haar vaak op straat. In het begin zeiden we alleen maar goedemorgen, maar na een tijdje hebben we elkaar beter leren kennen. Toen ik weer in het buitenland woonde, is ze me af en toe komen opzoeken, en als ik naar Londen moest, maakte ik hier een tussenstop. Uiteindelijk – dat moet rond 1995 geweest zijn – ben ik bij haar ingetrokken, in haar schoenmakerij.’
Geen koers
Tijden veranderen. Het winkeltje in de Louis Marcelisstraat is al meer dan vijftien jaar dicht, en Lucienne verongelukte twee jaar geleden terwijl ze aan
het fietsen was. ‘We hebben duizenden kilometers gefietst, in alle uithoeken van de wereld, en dan wordt ze hier voor de deur doodgereden’, zucht Fischbach. Met haar deelde hij de passie van buiten te zijn en tochten te maken, te voet en met de fiets. Maar ook al verloor hij zijn vaste fiets- en wandelmaatje, dat betekent niet dat hij zijn wandelschoenen aan de haak hing. ‘Ik wandel nog minstens twee keer per week. Meestal in de driehoek rond Leuven, tussen WezembeekOppem, Perwijs en Aarschot. Dat zijn tochten tot twintig kilometer. Maar ik ben geen koersfietser, ik wandel voor mijn plezier. Als ik onderweg een boer tegenkom, dan stop ik om met hem te praten. Daar gaat het wandelen bij mij om. Kijken naar de natuur, en mensen ontmoeten. Ook tijdens de vakanties met mijn vrouw was dat de bedoeling.
We gingen met de fiets naar Nederland, Noorwegen, Italië of zelfs Nieuw-Zeeland. Tienduizenden kilometers hebben we gefietst en gewandeld.’ © Tine De Wilde
Hans Fischbach (85) zieht gerne seine Wanderschuhe an Hans Fischbach wandert aufs Geratewohl durch die Region Im Schatten der Hauptstadt gibt es mehr Naturschönheiten zu entdecken, als man vermuten würde. Und wenn man Hans Fischbach fragt, dann ist Wandern die beste Art und Weise, sie zu entdecken. „Ich bin in der Schweiz geboren“, erzählt er. „Ich musste mit meinen beiden Kindern für die Arbeit nach Belgien umziehen. So habe ich Lucienne, meine zweite Frau, kennen gelernt. Ich bin viel gewandert und gelaufen, und auch sie wanderte gerne. Deshalb habe ich sie oft auf der Straße gesehen. Am Anfang haben wir nur Guten Morgen gesagt. Schließlich bin ich bei ihr eingezogen, in ihren Schusterladen.“ Der kleine Laden in der Louis Marcelisstraat ist schon seit mehr als fünfzehn Jahren geschlossen, und Lucienne ist vor zwei Jahren verunglückt. So hat er seine Radel- und Wanderkameradin verloren, und dennoch. „Ich gehe mindestens zweimal pro Woche bis zu zwanzig Kilometer zu Fuß. Die Natur anschauen, Menschen treffen, darum geht es beim Wandern. Der Zoniënwoud/Forêt de Soignes ist phantastisch, man hat so viel Auswahl für Wandertouren. Sie können tagelang darin spazieren gehen. Der gesamte Groene Gordel (Grüne Gürtel) rund um Brüssel ist wunderschön.“
Modder
‘Na het overlijden van Lucienne vond ik het niet meer verstandig om alleen te gaan wandelen. Ik was ondertussen de tachtig al voorbij. Stel dat ik in de bossen iets tegenkom, dan lig ik daar alleen. Daarom ga ik stappen met wandelclub De Sippels. Aanvankelijk organiseerden ze enkel tochten in het weekend, maar nu ook tijdens de week.’ Het zijn die midweektochten die door Fischbach georganiseerd en uitgestippeld worden. ‘In het begin ging ik vaak alleen wandelen, met de kaart op zak, om de streek te leren kennen. Ondertussen ken ik de streek als mijn broekzak. Een kaart heb ik niet meer nodig als ik hier ga wandelen. Ik wandel blindelings via tien verschillende routes naar Leuven. Ik zoek altijd naar rustige wegen waar geen auto’s rijden. Dat betekent dat ik soms door de modder moet, maar dat neem ik er graag bij.’
Mooie gordel
De wandelmicrobe heeft Fischbach al lang in zijn greep. ‘Ik ben geboren in de
Zwitserse bergen. In het weekend valt daar niets te beleven, dus dan moet je wel de bergen in. Wandelen en klimmen, dat is wat je er kunt doen.’ (lacht)
Is het voor iemand die geboren is in een van de mooiste landen ter wereld niet ontgoochelend om dan in België rond te lopen? ‘Nee hoor. Waarom zou het? Het is overal mooi. Overal is het anders, maar elke plek heeft haar eigen karakter. Het is pas als je ergens wandelt of fietst – als het traag gaat – dat je de schoonheid van de omgeving kunt zien.’ Ook in onze regio. ‘Het Zoniënwoud is fantastisch’, geeft Fischbach alvast als tip mee. ‘Je hebt er zo veel keuze om te wandelen. Je kunt er dagen in lopen. Maar de hele Groene Gordel rond Brussel is mooi. Er is veel meer natuur dan je zou vermoeden.’
Ongeplande ontmoetingen
‘Ik zou het iedereen aanraden om meer te wandelen, of om met de fiets op vakantie te gaan. Je komt op plaatsen waar je anders nooit zou komen, en de ongeplande ontmoetingen met mensen onderweg blijven je nog lang bij.’
Zo blijft de kilometerteller van Hans Fischbach oplopen. ‘De langste tocht die ik heb gemaakt, was de GR5, van Rotterdam naar Nice. Dat is meer dan tweeduizend kilometer. Het is meteen ook een van de mooiste wandelingen, omdat het landschap zo sterk verandert. Van de polders in Nederland door de Ardennen, via Lotharingen en de Vogezen, naar de Jura en de Alpen naar de Provence. Het uitzicht is altijd anders.’
‘Wandelen is ideaal om tot rust te komen, om na te denken. Het is ontspannend, en het is de beste manier om andere mensen te leren kennen. Op onze reizen komen we mensen van overal tegen: Nederlanders, Britten, Zweden, Duitsers … Alleen Belgen komen we bijna nooit tegen. Die zitten liever op hun koersfiets, denk ik.’ (lacht)
Wim Troch
zaterdag 7 maart
Kaas- en bieravond
OLCO Wezembeek-Oppem vanaf 19 uur – Pachthof Stroykens (Merenstraat 19, Tervuren)
Voor oud-leiding en sympathisanten. Meer info over inschrijvingen, locatie en prijs via e-mail of op Facebook. Facebookgroep: Oud-leiding Chiro Berkenbloesem info: olco.berkenbloesem@gmail.com
zaterdag 7 maart
Kaas- en bieravond
KVV Pels en Pluim
Wezembeek-Oppem
18 uur – GC de Kam prijs: 15 euro info: dirk.demey5@telenet.be, 0470 81 46 02
zaterdag 7 maart
Muzikale avond
Staging Post de Kam
19.30 uur – GC de Kam prijs: 15 euro info: staging.post.de.kam@telenet.be
dinsdag 17 maart
Nacht van de geschiedenis
Nieuwe buren, het Zoniënwoud door Dirk Thys van den Audenaerde Davidsfonds Wezembeek-Oppem, organisatie afdeling Tervuren
20 uur – AC De Zevenster, Tervuren prijs: 8 euro, 5 euro met Davidsfonds-cultuurkaart info: davidsfonds@wezembeek-oppem.info
woensdag 25 maart
Bloemschikken voor Pasen
Femma
20 uur – GC de Kam prijs: gratis (leden), 5 euro (niet-leden).
Breng zelf materiaal mee. info: 0476 93 39 90
zaterdag 28 maart
Kaas- en wijnavond Geronto vzw
18 uur – WZC Onze-Lieve-Vrouw prijs: 19 euro, kinderen (-12 j.) halve prijs info: michel.borremans1@telenet.be
verenigingsnieuws
dinsdag 17 maart
Nacht van de geschiedenis: Nieuwe buren, het Zoniënwoud
Dirk Thys van den Audenaerde Davidsfondsafdelingen Wezembeek-Oppem en Tervuren
Het Zoniënwoud geeft zijn geheimen prijs
Vijf jaar lang verrichte Dirk Thys van den Audenaerde (85) opzoekingswerk over de geschiedenis van het Zoniënwoud. Hij woont zelf op de grens van Wezembeek-Oppem en Tervuren en is gepassioneerd door het verhaal van het Zoniënwoud. Naar aanleiding van de Nacht van de geschiedenis met als thema ‘Buren’ geeft hij op uitnodiging van de Davidsfondsafdelingen Tervuren en Wezembeek-Oppem een uiteenzetting over het Zoniënwoud. ‘Dit is toch een uniek verhaal’, zegt van den Audenaerde. Hij is zoöloog en emeritus hoogleraar aan de KU Leuven en ook eredirecteur van het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika in Tervuren. ‘We wonen vlak naast het Zoniënwoud, maar kennen we de geschiedenis van dit woud?’, vraagt van den Audenaerde zich af. ‘Hoe is het ontstaan, waar komt de naam vandaan en wat zijn de drie theorieën over dit woud? Of ook, waarom hebben everzwijnen een belangrijke rol in dit woud? Ik ga nog niet veel verklappen, het is de eerste keer is dat ik hierover een lezing geef, met een reeks powerpointvoorstellingen en dia’s.’
Secretaris Stijn De Geest van het Davidsfonds Tervuren kijkt alvast uit naar de lezing. ‘We verwachten 50 tot 60 toehoorders, maar er kan ook meer belangstelling zijn, want dit onderwerp ligt letterlijk in onze achtertuin en spreekt tot de verbeelding. Er kunnen achteraf ook vragen worden gesteld.’
(JH)
info: om 20 uur – AC De Zevenster, Markt 7A, Tervuren
Inschrijven is niet nodig • Niet-leden: 8 euro, leden met cultuurkaart: 5 euro info: stijn.degeest@telenet.be
© Tine
De Wilde (2015)
woensdag 25 maart
Bloemschikken voor Pasen
Femma Sint-Pieter
Femma maakt bloemstukjes voor Pasen
Wie de tafel met Pasen kleur wil geven, kan bij vrouwenvereniging Femma uit Wezembeek-Oppem terecht. ‘Ons kersverse kernlid Lieve Hernalsteen zal een cursus bloemschikken geven’, zegt teamleidster Jeannine Schots van Femma. ‘Lieve Hernalsteen is een ervaren bloemschikster en zal ons stap voor stap demonstreren hoe je tot een mooi tafelstuk voor Pasen komt. We knopen hiermee aan bij een traditie, want vroeger werden er wel meer cursussen bloemschikken gegeven. De laatste jaren niet meer en dus leek het ons leuk om dit opnieuw te organiseren.’ Femma verwacht een vijftiental deelneemsters voor deze activiteit. Ze vragen wel om zelf wat materiaal mee te nemen. (JH)
info: 20 uur – GC de Kam • alle info bij Lieve Hernalsteen, 0476 93 39 90
van 14 tot 17 april
Sportweken (6-13 jaar) Elan vzw
Sportweken en kleuterkampen Vzw Elan organiseert voor de derde keer sportweken en kleuterkampen tijdens de paas- en zomervakantie en is zo stilaan een vaste waarde geworden in Wezembeek-Oppem en omstreken. ‘Tijdens deze sportweken komen de meest uiteenlopende sporten aan bod, aangepast aan de leeftijd van de kinderen’, zegt voorzitter en coördinator Gwen Miserque van de vzw Elan. ‘Sportkampen zijn de ideale gelegenheid om kennis te maken met heel wat sportdisciplines. De meest uiteenlopende sporten komen aan bod. Onze lesgevers zijn enthousiaste en gediplomeerde trainers en zorgen ervoor dat er naast het sportieve aanbod ook aandacht aan spel en amusement wordt besteed. In de sportweken ontdekken kinderen het plezier om te bewegen op een leuke manier. Voor de allerkleinsten zijn er tijdens de schoolvakanties ook enkele leuke kampen. Gedurende vier weken worden de bengels ondergedompeld in een bepaald thema, waarin een gevarieerd aanbod van sport, spel en creativiteit zit. We willen hen zo leuke en leerrijke momenten laten beleven.’ (JH) info: sportweken en kleuterkampen in de paasvakantie van 14 tot 17 april, sportweken voor kinderen tussen de 6 en 13 jaar. Kleuterkampen 3 tot 6 jaar • Heilig Hartcollege, Albertlaan 44, Wezembeek-Oppem. De kampen lopen van maandag tot en met vrijdag van 9 tot 16 uur. Er is opvang vanaf 8 tot 17 uur. • prijs: 80 euro voor kinderen uit Wezembeek-Oppem, 90 euro voor kinderen buiten Wezembeek-Oppem • elan-2013@hotmail.com, Facebookpagina: ‘ELAN W-O’ of 0472 992 094. Het aantal plaatsen is beperkt. Voor de sportweken max. 70 kinderen, voor de kleuterkampen max. 50 kindjes.
Archeologe Marie-Claude Van Grunderbeek Onderzoek naar vergeten cultuur
De voorbije jaren zag Marie-Claude Van Grunderbeek stukje voor stukje haar band met Wezembeek-Oppem doorgeknipt worden: haar moeder is er al een paar jaar niet meer en het huis waar ze opgroeide werd met de grond gelijkgemaakt, maar de herinneringen blijven.
Marie-Claude woont ondertussen in Oostende, ze volgde haar man naar de kuststad. ‘Hij ging vroeger al graag en veel naar de kust, en wilde er na zijn pensioen gaan wonen. Aangezien hij 17 jaar ouder is dan ik en al vroeg met pensioen kon, woont hij er al langer dan ik. We hebben dus een tijdje deeltijds apart gewoond: ik in de week in Anderlecht en in het weekend samen in Oostende. Toen ik anderhalf jaar geleden ook met pensioen moest, en zijn gezondheid te wensen overliet, ben ik bij hem ingetrokken’, vertelt ze.
In de schaduw van het klooster
Marie-Claude groeide op in Oppem in de buurt van het klooster van de paters passionisten. ‘Wezembeek, Oppem en Bel Air (Schone Lucht) waren toen nog duidelijk gescheiden kernen. Oppem was erg levendig. Er waren veel feestelijkheden en er was altijd wel iets te doen. Ik zat ook bij de Chiro, waar ik alle leeftijdscategorieën doorlopen heb en uiteindelijk ook in de leiding zat.’
Het huis waarin ze opgroeide werd door haar vader ontworpen. ‘Hij was architect. Hij heeft een aantal gebouwen in WezembeekOppem ontworpen. Maar de architectuur van de jaren zestig voldoet niet meer aan de huidige normen, en dus zijn een aantal van zijn ontwerpen recent afgebroken. ‘Het huis waarin ik opgroeide is er niet meer, ook de school langs de Mechelsesteenweg is er niet meer en de gemeentelijke feestzaal verdwijnt nu. Ik snap het wel, maar vind het toch spijtig.’ Ze herinnert zich goed dat haar vader een erg drukke job had: ‘Hij werkte veel, en mijn moeder hielp hem met de administratie. Ook zij had het druk met haar huishouden, want we waren met vier kinderen thuis. Ik had nog drie oudere broers.’
Van Frans naar Nederlands
‘Van Grunderbeek is een populaire naam in de streek’, zegt Marie-Claude. ‘Zeker in het Brusselse was de familienaam goed vertegenwoordigd. Ik herinner mij dat ik onze naam eens in het telefoonboek opzocht en anderhalve pagina vol met Van Grunderbeeks vond!’
Hoewel haar ouders Franstalige Brusselaars waren en de taal van Molière thuis de voertaal was, ging Marie-Claude naar de Nederlandstalige school en koos ze overtuigd voor het
Nederlands als ‘haar’ taal. ‘De lagere school lag op een paar minuten te voet van ons huis. Later ging ik naar het Mater Dei-lyceum in Sint-Pieters-Woluwe. En nog later ging ik studeren aan de KU Leuven. Ik koos voor Oudheidkunde en Kunstgeschiedenis. Men verklaarde mij gek omdat ik die richting koos, omdat er geen toekomst in zou zitten. Maar voor mijzelf was het de goede keuze.’ Toch lag haar eerste job niet echt in de lijn van die studies: ‘Ik ging werken als ambtenaar op de kanselarij van de eerste minister. Niet mijn droomjob, maar ik verdiende er geld mee.’
Op haar 35e vertrok Marie-Claude uit WezembeekOppem: ‘De gemeente was te duur geworden, de verbinding naar Brussel met het openbaar vervoer duurde te lang, en ik zag de gemeente in korte tijd erg veranderen. Ik trok naar Anderlecht, aan de andere kant van de metrolijn. Ik koos voor een huisje in de Porseleinstraat aan de SintGuidokerk. Daar ontmoette ik mijn man, een rasechte Anderlechtenaar.’
Spitten in Rwanda en Burundi
Er bleef gelukkig nog wat tijd over om ook bezig te zijn met wat haar echt boeide: oudheidkunde en archeologie. ‘Ik was als losse medewerker verbonden aan het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika in Tervuren. Via contacten die ik had, kon ik in de jaren 70 en 80 tien keer voor zes weken naar Rwanda en Burundi vertrekken, waar ik opgravingen ging doen. Ik ging er op zoek naar overblijfselen uit de vroege ijzertijd (Urewe). Ik ontdekte er onder meer dat er in die regio rond 1.000 voor Christus al ijzer gesmeed werd, veel vroeger dan in veel andere delen van de wereld en vroeger dan algemeen aangenomen werd. Ik heb er niet alleen de periode van die cultuur uitgebreid, maar ook de vormen van het aardewerk kunnen herstellen, ijzersmeltovens in tekening kunnen reconstitueren en de invloed van de menselijke activiteit op het milieu, vooral boskap en landbouw, bestudeerd. Het werden onderwerpen voor een doctoraatsthesis.’
Veel later ging Marie-Claude als educatieve medewerker aan de slag bij de musea van de stad Brussel, zoals in het Broodhuis op de Grote Markt. ‘We organiseerden er allerlei activiteiten om de collecties van de musea en de geschiedenis van de stad over te brengen bij het brede publiek. We deden altijd iets speciaals voor de Erfgoeddag en werkten mee aan evenementen als Krokuskriebels of Broodje Brussel, waarbij we tijdens de middagpauze
allerlei culturele activiteiten organiseerden voor mensen die in Brussel werkten.’
Met de trein naar
Oostende
Sinds een paar jaar woont Marie-Claude dus in Oostende: ‘Maar ik kom nog bijna wekelijks naar Brussel, al vind ik het echt wel een flinke afstand met de trein. Naar Wezembeek-Oppem ga ik eigenlijk nooit meer. Ik heb er geen familie meer. Mijn moeder woonde er tot voor een paar
L’archéologue Marie-Claude Van Grunderbeek
Marie-Claude a grandi à Oppem près du couvent des pères Passionistes. Wezembeek, Oppem et Bel Air (Schone Lucht) étaient des entités complètement séparées à l’époque. Oppem était très vivante. Il s’y passait toujours quelque chose. La maison dans laquelle elle a grandi avait été conçue par son père. ‘Il était architecte. Il a construit une série de bâtiments à Wezembeek-Oppem, comme l’école le long de la Mechelsesteenweg et la salle des fêtes de la commune.’ MarieClaude a quitté Wezembeek-Oppem à l’âge de 35 ans. ‘C’était devenu trop cher, le trajet jusqu’à Bruxelles en transport en commun était trop long et je constatais que la commune changeait très vite. Je suis allée m’établir à Anderlecht. J’ai travaillé comme collaboratrice indépendante au Musée Royal de l’Afrique centrale. Dans les années ’70 et ’80, j’ai eu l’occasion de me rendre au Rwanda et au Burundi, pour y faire des fouilles à la recherche de vestiges de l’Age du Fer.’ Plus tard, Marie-Claude a travaillé comme collaboratrice éducatrice auprès des musées de Bruxelles. Elle vit actuellement à Ostende. FR
jaar nog, maar eerst verhuisde ze naar een assistentiewoning, en ondertussen is ze overleden. Mijn broers zijn ook niet in Wezembeek-Oppem blijven wonen. Twee van hen zijn ondertussen overleden, mijn derde broer woont in Holsbeek, tussen Leuven en Aarschot.’
Sint-Goedele
Hoewel ze al anderhalf jaar met pensioen is, blijft Marie-Claude nog wat doorwerken. Tijd voor hobby’s is er dus niet echt. ‘Vroeger deed ik mee aan het Brusselse cabaret Createef Complot zonner Complexe, in de Vossenstraat, met Geert Van Istendael aan de piano. Maar nu is mijn werk mijn hobby: ik ben aan het einde van mijn professionele carrière met een onderzoek begonnen over Sint-Goedele en ik wil dat toch nog helemaal afwerken. Ik kwam tot de vaststelling dat er over die andere heilige waaraan de kathedraal gewijd is, Sint-Michiel, al veel onderzoek gedaan was, en dat de meeste mensen hem wel kennen. Maar Sint-Goedele is voor velen een mysterie.’
Maarten Croes
© Tine De Wilde
nieuws uit het centrum
zaterdag 29 februari tot donderdag 30 april
Louprania
Kam kiest voor Kunst EXPO
openingsuren cafetaria café de Kam
Louprania schept nieuwe dimensies in schilderijen en tekeningen die een sfeer tussen droom en werkelijkheid weergeven. Ze wil haar emoties doorgeven door het onzichtbare uit te drukken en de energie en de schoonheid van de natuur en het universum weer te geven. gratis
woensdag 4, 11, 18 en 25 maart
KUNSTeldoos (4-6 jaar)
Creatieve workshops FAMILIE, WORKSHOP
14 tot 16 uur – GC de Kam prijs: 32 euro
woensdag 11 maart
De Frivole Framboos
Wachten op do groot
MUZIEK • HUMOR
20 uur – GC de Kam
De Frivole Framboos zet de tijd op zijn kop en onthult op virtuoze wijze de geheimen rond de big bang van de muziek. tickets: 22 euro (kassa), 20 euro (vvk), 18 euro (abo)
UITVERKOCHT
vrijdag 13 maart
Chris Lomme & Michael De Cock / KVS
Reverence THEATER
20.30 uur – CC De Warandepoort, Markt 7b, Tervuren
In Reverence blikt Chris Lomme terug op zestig jaar op de planken. Met een handvol archiefbeelden, herinneringen en een paar voorzichtige danspasjes kijkt ze over haar schouder en blikt ze vooruit. Een solovoorstelling over groot verdriet en klein geluk, loslaten en een leven vol liefde. tickets: 16 euro (kassa), 14 euro (vvk) info: 02 766 52 03 ccdewarandepoort@tervuren.be,
woensdag 4, 11, 18, 25 maart
KUNSTeldoos
Creatieve kleuters
FAMILIE
Het wordt een creatief voorjaar in gemeenschapscentrum de Kam. Vier woensdagen lang kunnen kleuters (4-6 jaar) zich artistiek uitleven tijdens KUNSTeldoos. Vzw Jonna werkte een speels programma uit.
Op woensdag 4 maart neemt René de schilder de kinderen mee naar zijn schilderatelier. Op basis van een bestaand meesterwerk maken de kinderen hun eigen versie.
Op 11 maart is het thema Alice in Wonderland en volgen de jonge deelnemers het witte konijn naar een landschap vol kleur en verwondering.
Op 18 en 25 maart gaan ze op bezoek bij Koning Karamel. Telkens maken de kinderen een eigen kunstwerkje dat ze mee naar huis mogen nemen. (BC) info: van 14 tot 16 uur – GC de Kam tickets: 32 euro (voor de volledige reeks)
donderdag 19 maart
Dolor y gloria
FILM
Spaanse filmcrisis
‘Meesterwerk!’ Dat was alles wat Humo in de titel van de recensie van Dolor y gloria zette. De Spaanse film van regisseur Pedro Almodóvar – vooral bekend van Hable con ella uit 2002 – is dan ook een echte parel. De film vertelt het verhaal van Salvador Mallo, een regisseur die over zijn hoogtepunt heen is. Creatief zit hij vast en zijn gedachten drijven naar zijn jeugd in de jaren 60 in een landelijk dorpje bij Valencia, naar zijn moeder, naar zijn liefde voor film en de leegte die hij nu ervaart. Dolor y gloria is zonder twijfel de meest persoonlijke film die Almodóvar ooit maakte. Gelukkig zit hij zelf professioneel niet zonder inspiratie, zoals het hoofdpersonage. Want dit drama is stilistisch bijzonder knap in beeld gebracht. ‘De intimiteit is in elk frame voelbaar. Zo’n opendeurdag in het hoofd van een artiest, dat maak je niet vaak mee’, schrijft De Morgen. ‘Een verrukkelijk uitziend melodrama’, schrijft De Standaard. Humo: ‘Sommige dialogen behoren tot de mooiste die Almodóvar ooit heeft geschreven.’ Nog een reden om deze film niet te missen is de hoofdrol van Antonio Banderas. Hij kreeg er de prijs van de beste mannelijke hoofdrol voor in Cannes. Penélope Cruz speelt de moeder van Salvador Mallo. (BC) info: 15 en 20 uur – GC de Kam • tickets: 4 euro, 15 euro (filmpas voor 5 films)
zaterdag 14 maart
Roland & The Deep Blue Sea
Roland Van Campenhout
MUZIEK
20 uur – GC de Lijsterbes Roland diept enkele verrassende bluesparels op uit het muzikale maritieme verleden. tickets: 16 euro (kassa), 14 euro (vvk), 12 euro (abo), 10 euro (-26 j., student)
donderdag 19 maart
Dolor y gloria
FILM
15 uur en 20 uur – GC de Kam Een filmregisseur wordt geconfronteerd met zijn verleden, de keuzes die hij heeft gemaakt en de leegte die hij voelt.
tickets: 4 euro filmpas: 15 euro (voor 5 films)
zondag 17 mei
Peter Van Eyck, Luk Tegenbos en Jan De Smet
Het Ukulogisch Museum Afscheidsconcert (try-out)
MUZIEK • HUMOR
Ukeleles à volonté
Zeg nooit, maar dan ook nooit, Plop-gitaar tegen een ukelele. Het is niet alleen helemaal fout, je zou er ook Peter Van Eyck, Luk Tegenbos en Jan De Smet bijzonder boos mee maken. Na ongeveer heel Vlaanderen te hebben doorkruist, viel de beslissing om van het reizende museum een echt museum te maken. Maar niet zonder een afscheidsconcert. Voor de try-out van het afscheidsconcert koos het drietal voor gemeenschapscentrum de Kam, waar ze 2 jaar geleden al voor een uitverkochte zaal speelden.
De conservatoren van het Ukulogisch Museum komen dus nog een laatste keer naar GC de Kam om hun bijzondere collectie ukeleles te demonstreren, met de nodige humor erbij. Dat zijn er veel, heel veel. Wist je dat er een elektrische ukelele bestaat? En een ‘passevitelele’, een telelele, violele, dokalele en jazz-o-flûtelele? En dat de drie conservatoren die allemaal kunnen bespelen?
‘We schetsen ook de geschiedenis van de ukelele’, zegt Jan, die we ook kennen van De Nieuwe Snaar. ‘Die geschiedenis moet je wel met een korreltje zout nemen. Soms geven we een eigen interpretatie aan de geschiedenis, maar dat is tegenwoordig in de mode.’
‘De ukelele kende een enorme populariteit in de jaren twintig, onder meer in de films van Laurel en Hardy’, zegt Luk. ‘Tijdens de depressie van de jaren dertig werd de ukelele ‘the poor man’s guitar’ genoemd, de gitaar van de arme man.’ (BC/WT)
info: 15 uur – GC de Kam • tickets: 10 euro (kassa), 8 euro (vvk) GC de Kam i.s.m. cultuurraad
Wezembeek-Oppem
zaterdag 21 maart
La Petite Bande
Bach – concerti voor klavecimbel en strijkers
MUZIEK • KLASSIEK
20 uur – GC de Kam
Dit concert kadert in een groter
Bachproject onder leiding van Sigiswald Kuijken. Lees het interview op p. 12-13. tickets: 24 euro (kassa), 22 euro (vvk), 20 euro (abo)
woensdag 8 april
Pachamama (6+)
FAMILIEFILM
15 uur – GC de Kam
In een dorp in het hartje van het Andesgebergte woont de 10-jarige Tepulpaï. Als de heilige schat, het gouden Pachamamabeeldje, wordt gestolen, besluit hij om dit terug te halen samen met zijn vriendinnetje Naïra, een grappige lama en een wijze condor. tickets: 3 euro
donderdag 16 april
Au nom de la terre
FILM
15 en 20 uur – GC de Kam
Een grimmig maar menselijk portret met o.a. Veerle Baetens, over de invloed van de mondialisering op de landbouwwereld. De film is gebaseerd op het eigen verhaal van de regisseur. tickets: 3 euro
donderdag 23 april
Isolde Live
MUZIEK
20 uur – GC de Kam
Isolde Lasoen, bekend als drumster bij Daan, brengt met Isolde et les Bens eigen songs en covers uit de Franse sixtiespop, afgewisseld met Engelstalige pareltjes van vroeger en nu. tickets: 20 euro (kassa), 18 euro (vvk)
Meer info over : www.dekam.be/nl/taalicoon
TICKETS EN INFO
GC de Kam, Beekstraat 172, 1970 Wezembeek-Oppem info@dekam.be • Tel. 02 731 43 31 • www.dekam.be
OPENINGSUREN: ma tot vr van 9 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur. Woensdagvoormiddag is het onthaal gesloten.
TICKETS EN INFO
GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem info@delijsterbes.be • Tel. 02 721 28 06 • www.delijsterbes.be
OPENINGSUREN : ma en di van 13 tot 17 uur, woe tot vr van 9 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur.
TICKETS EN INFO
CC De Warandepoort, Markt 7B, 3080 Tervuren vrijetijd@tervuren.be • Tel. 02 766 53 471 www.dewarandepoort.be
OPENINGSUREN: ma van 13 tot 17 uur, di tot vr van 10 tot 17 uur, zaterdag van 10 tot 13 uur.
La Petite Bande brengt Bach tot leven
‘Bach kan een verhaal op meesterlijke wijze vertolken’
‘Bach to the roots’. Zo voelt een optreden van Sigiswald Kuijken en La Petite Bande. Dit barokensemble opent een wereld waarin je Bach in zijn meest authentieke versie ontmoet en getuige mag zijn van een geweldige muzikale ervaring.
Jouw liefde voor Bach lijkt onuitputtelijk. Vanwaar die enorme fascinatie voor Bach?
Sigiswald Kuijken: ‘Het is moeilijk in woorden te vatten. Waarom was Jan Van Eyck zo’n meester in de schilderkunst? Of Fjodor Dostojevksi zo’n grote romanschrijver? Het heeft te maken met hun vakmanschap en passie voor hun vak, maar ook met de tijdsgeest waarin ze leefden. Het was een tijd waarin vakmanschap een absolute vereiste was voor meester- en kunstenaarschap.’
‘Bach heeft vele jaren in opdracht van de kerk liturgische teksten op muziek gezet. Hij deed dat met een enorme
overgave en met een groot gevoel voor spiritualiteit. Hij voelde die teksten bijzonder goed aan. En dat maakte dat hij ze als geen ander kon omzetten naar cantates die ons diep kunnen raken. Belangrijk om te weten is dat hij niet vertrok vanuit zijn eigen emoties. Bachs muziek gaat over iets veel universelers.’
Geldt dat ook voor de Mattheuspassie? Die muziek wekt zo veel emoties op. Kuijken: ‘Het centrale thema van dat werk is niet Bachs gevoelswereld. Dat werk gaat over het lijdensverhaal van Jezus, zoals dat beschreven staat in het evangelie. Bach slaagt er op een unieke manier in om dat verhaal muzikaal te
vertolken. Hij doet dat op meesterlijke wijze, omdat hij zo goed vat waarover dat verhaal echt gaat.’
Bach maakte dus muziek die los stond van zijn ego?
Kuijken: ‘Dat is zo. En daarmee is meteen het verschil met de huidige tijdsgeest aangegeven. Vandaag leven we in een emocratie. Onze gevoelens etaleren we via sociale media. In Bachs muziek staat niet zijn eigen leed centraal. Uitdrukking aan zijn eigen gevoelens geven, was niet zijn drijfveer. Nochtans heeft hij heel wat te verduren gehad. Uit zijn twee huwelijken kwamen 21 kinderen voort. De helft van die kinderen zijn
zaterdag 21 maart
La Petite Bande
Bach – concerti voor klavecimbel en strijkers
MUZIEK • KLASSIEK
20 uur – GC de Kam
tickets: 24 euro (kassa), 22 euro (vvk), 20 euro (abo)
tijdens zijn leven overleden. Toch was dat persoonlijke leed niet het onderwerp van zijn muziek. Wat een contrast met onze tijd waarin het egocentrisme en narcisme zo welig tieren.’
Hoe denk je dat Bach naar onze hedendaagse samenleving zou kijken?
Kuijken: ‘Ik denk dat het hem jaren zou kosten om onze wereld te begrijpen. Het gebrek aan harmonie in onze architectuur zou hem ongetwijfeld storen. En waar hij het echt moeilijk mee zou hebben, is met het gegeven dat ons spirituele leven zo verarmd is. Begrijp me niet verkeerd: we willen niet terug naar de tijd dat de Kerk almachtig was. Maar vandaag is onze samenleving toch in een spirituele leegte terechtgekomen. De betekenis van Kerstmis en Pasen, wie staat daar nog bij stil? Soms lijkt het wel of het leven niet meer is dan een grote aaneenrijging van allerlei commerciële feesten. Met die evolutie zou Bach het, volgens mij, ontzettend moeilijk hebben.’
Je werkt al vele jaren met je echtgenote, Marleen Thiers, samen. Is jullie gemeenschappelijke liefde voor muziek het geheim achter jullie relatie?
Kuijken: ‘We hebben elkaar tijdens een muziekcursus leren kennen toen we 15, 16 jaar waren. Muziek heeft ons dus zeker bij elkaar gebracht. Ondertussen zijn we meer dan 50 jaar samen. En als je me vraagt wat het is dat ons bindt, dan is dat uiteraard onze liefde voor elkaar en de kinderen. Maar dat wil niet zeggen dat het in onze relatie elke dag zondag is.
Essentieel is dat je samen wil blijven. En dat je aanvaardt dat een relatie betere en mindere periodes kent.’
CULTUUR
muziek
Marleen Thiers, de echtgenote van Sigiswald Kuijken, komt even deelnemen aan het gesprek.
Marleen Thiers: ‘In elke relatie stellen zich wel eens problemen. Doet er zich een probleem voor, dan mag je je ogen daar niet voor sluiten. Integendeel, je wil het probleem samen onder ogen zien om zo tot een oplossing te komen. Laten we vooral niet vergeten dat we allemaal onvolmaakte mensen zijn. Fouten maken hoort bij het leven en dus ook bij een relatie. Zolang je het niet verleert om elkaar te vergeven, kan je telkens – na een mindere periode – de bladzijde omdraaien en opnieuw met elkaar beginnen. Volgens mij is dat de kunst van samen blijven en samen oud worden.’
Ik las dat niet alleen de muziek van Bach maar ook de stilte jullie fascineert. Wat doet de stilte met jullie?
Kuijken: ‘Ah, de stilte. Dat is het mooiste onderwerp dat er is. Als de muziek niet mooier is dan de stilte, laat de muziek dan maar. Stilte is de bron van waaruit kunst ontstaat. Het is een soort geheim gebied dat in elk van ons schuilt. Als muzikant maar ook als luisteraar wil je die innerlijke stilte aanboren. Zo kan je de authentieke klanken zoals Bach die bedoelde doorgeven aan je publiek. En hen laten binnentreden in een wereld die Bach via zijn muziek weet op te roepen.’
Hoe kom jij tot een diepe innerlijke stilte?
Kuijken: ‘Het is een kwestie van oefenen. Mediteren helpt daarbij. Het heeft te maken met naar je innerlijke kern luisteren en die kern beschermen tegen al het overtollige lawaai dat probeert binnen te dringen. Smaak en stilte zijn trouwens bondgenoten. Om iets echt te kunnen smaken en waarderen, heb je een zekere vorm van stilte nodig.’
‘Wil je muziek echt tot je laten doordringen, dan wil je dat het stil is bij jou vanbinnen. Dat soort stilte gaat over meer dan een afwezigheid van lawaai. Het is een toestand waarin je contact maakt met je diepste zijn. Het is een
stilte die je ontvankelijk maakt om de schoonheid van een kunstwerk of muziekstuk bij je binnen te laten komen.’
Om de muziek van Bach zo intens mogelijk te kunnen ervaren, mogen we het dus eerst stil bij onszelf maken?
Kuijken: ‘Zo zou je dat kunnen stellen. En via de muziek van Bach kan je tot een nog diepere stilte komen.’
Een tijdje geleden brachten jullie het boek Mijn Mozart – Zijn Toverfluit uit. Was het tijd voor een nieuwe liefde?
Kuijken: ‘Na het boek van Bach dat we vier jaar geleden uitbrachten, wilden we een boek over Mozart brengen. Ook hier willen wij het werk van Mozart in al zijn authenticiteit met de lezer delen. Ook al zijn we meer dan 200 jaar later, de magie van het authentieke is nog steeds onevenaarbaar. Dat geldt zowel voor het werk van Mozart als voor Bach. Het is die magie die wij met La Petite Bande terug tot leven willen brengen. Terug naar de bron. Daar brengen we ons publiek graag naartoe. Zodat de luisteraars de schoonheid van de meesters van toen kunnen blijven ervaren.’
Natalie Dirix
Het boek Mijn Mozart – Zijn Toverfluit is niet verkrijgbaar in de boekhandel, maar enkel via een donatie aan La Petite Bande. De donaties dienen om het orkest financieel te ondersteunen, nadat het sinds enkele jaren alle officiële staatssteun verloor. Meer informatie? www.lapetitebande.be
Meerjarenplannen goedgekeurd
Het woord aan de inwoners?
Net als de andere Vlaamse gemeenten hebben ook de faciliteitengemeenten hun meerjarenplannen ingediend. In die plannen doen de gemeentebesturen uit de doeken wat ze de komende jaren willen realiseren en hoe ze dat gaan betalen. Ook de inwoners kregen in elk van de zes inspraak bij de opmaak van de meerjarenplannen.
Meerjarenplannen bevatten vooral heel veel cijfers, maar laten ook toe om af te leiden waar een gemeentebestuur de prioriteiten voor het beleid van de komende jaren legt. En op dat vlak verschillen de faciliteitengemeenten erg weinig van de andere in de Vlaamse Rand. Overal gaat een flinke hap van het budget naar mobiliteit. Ook milieu en klimaat staan in de zes een stuk hoger in het prioriteitenlijstje in vergelijking met de vorige legislatuur. Er wordt geïnvesteerd in energiezuinige gebouwen, zonnepanelen en openbare ledverlichting. En ook in de manier waarop de meerjarenplannen tot stand kwamen, is een evolutie te merken. De gemeentebesturen gaan, het ene nog wat schuchterder dan het andere, op zoek naar nieuwe formules om hun inwoners mee het beleid te laten bepalen.
Kraainem: bevolkingsenquête
‘De bevolkingsenquête die we in 2019 deden is een belangrijke leidraad geweest bij de vorming van ons meerjarenplan’,
zegt burgemeester van Kraainem Bertrand Waucquez (Kraainem-Unie). ‘Het is eigenlijk een mix geworden van de resultaten van de enquête en de 12 prioriteiten die het schepencollege en de gemeenteraad in de loop van vorig jaar hebben vastgelegd. Uit onze bevraging bij de bevolking bleken bijvoorbeeld mobiliteit en klimaatmaatregelen belangrijke punten te zijn voor onze inwoners. En daar hebben we zeker rekening mee gehouden. De enquête is een nuttig instrument gebleken. De komende jaren willen we verder werk maken van burgerparticipatie via kanalen als onze website en het infoblad. Maar ook door gewoon naar de mensen te luisteren als we hen ergens op een receptie tegenkomen. Hoe meer voorstellen, hoe beter.’
Wezembeek-Oppem:
Idee W-O
Een gelijkaardig scenario speelde zich af in Wezembeek-Oppem. ‘Na de verkiezingen zijn we met de nieuwe meerderheid in Wezembeek-Oppem aan de slag gegaan
Green light for multiannual plans
Citizen involvement in policy-making
Multiannual plans may primarily feature strings of figures but they also help local authorities to set policy priorities for the coming years. And on that score, municipalities with language facilities are much the same as other municipalities in the Flemish Rand around the city of Brussels. A hefty chunk of the budget is earmarked for mobility in every one of them. The environment and climate change issues are also much higher on the list of priorities in the six “facility” municipalities than they were during the previous legislature. Investments are being poured into energy-efficient buildings, solar panels and public LED lighting. The multiannual plan development process has also undergone significant changes. Municipal authorities, some more hesitant than others, are looking for ways of allowing citizens to provide more input into policy-making.
om de prioriteiten te bepalen voor ons beleid van de komende jaren’, vertelt burgemeester Frédéric Petit (LB-Union). ‘De administratie heeft ons geholpen om de kosten te becijferen en te kijken wat haalbaar is. En last but not least zijn we aan de slag gegaan met de kleine 100 ideeën en suggesties die we van de inwoners kregen via ons online participatieplatform Idee W-O. Het gaf ons een duidelijk beeld van de dingen waar onze inwoners wakker van liggen. Dat is zoals in veel gemeenten in de Rand de mobiliteit, en ook de sportinfrastructuur. We hebben daarom beslist om onze sportaccommodatie te vernieuwen en een nieuw mobiliteitsplan te laten opstellen. Dat plan zullen we eerst aan de bevolking voorleggen. Dat zal opnieuw via Idee W-O gebeuren, maar we organiseren eind april ook een workshop. Daar brengen we alle partijen samen rond de tafel om van mening te wisselen: het schepencollege, de politie, de administratie, het studiebureau en de inwoners. We willen zo tot een mobiliteitsplan komen dat zo breed mogelijk wordt gedragen.’
Wemmel: bevraging, overlegtafels en burgerbudget
‘In Wemmel werd in 2018 al een uitgebreide burgerbevraging georganiseerd’, vertelt burgemeester Walter Vansteenkiste (LB Wemmel). ‘Ongeveer 1.000 mensen namen er aan deel. We peilden naar heel wat verschillende zaken en uiteraard ook naar de prioriteiten van de inwoners. En die verschilden naargelang van de plaats waar men woont. In dichtbevolkte wijken was bijvoorbeeld netheid een belangrijk thema, in het meer landelijke deel van Wemmel ging het vaak over het behoud van de open ruimte. Al die bekommernissen en ideeën hebben we naast het programma van de meerderheid gelegd en we hebben gezocht naar raakpunten. Die werden bij de administratie afgetoetst. Met het plan dat daaruit voortkwam, zijn we naar overlegtafels getrokken. Onze adviesraden en de mensen die aan de burgerbevraging meewerkten konden daar nog eens hun mening geven voor het plan definitief werd vastgelegd.’ Ook de komende jaren zal de bevolking in Wemmel uitgenodigd worden om over een aantal thema’s en projecten rond de tafel te zitten. ‘Het participatiemodel waarmee we de voorbije twee jaar hebben gewerkt, zit volgens ons goed’, vindt Vansteenkiste. ‘Maar we willen nog verder gaan. Daarom starten we binnenkort met een proefproject met een soort burgerbudget dat een bepaalde wijk ter beschikking krijgt om een speelpleintje op te frissen. Als die ervaring positief blijkt, willen we het initiatief verder uitbouwen.’
Sint-Genesius-Rode: overlegtafels
In Sint-Genesius-Rode werd het voorbije jaar ook met overlegtafels gewerkt. ‘Zo hielden we een paar maanden geleden een sessie over onder meer zorg, mobiliteit en openbare werken’, legt burgemeester Pierre Rolin (IC-GB) uit. ‘250 mensen kwamen daarop af. Een mooie opkomst! Toen we een jaar of zeven geleden de eerste keer zo’n initiatief namen, waren er veel minder
Vacature onafhankelijk bestuurder vzw ‘de Rand’
Vzw ‘de Rand’ streeft ernaar dat de samenstelling van de raad van bestuur een weerspiegeling is van de diversiteit van de samenleving waarvoor ze werkt. Momenteel is er een vacature voor een onafhankelijk bestuurder. Aan welke voorwaarden moet die voldoen? Je hebt voeling met de specifieke situatie van de Vlaamse Rand. Je onderschrijft de missie en de waarden van vzw ‘de Rand’. Je bent vertrouwd met minstens een van de volgende beleidsaspecten: juridische aangelegenheden, human resources, financieel beleid, management in de publieke sector, maatschappelijke en sociologische evoluties van de Vlaamse Rand, wisselwerking Brussel-Vlaamse Rand, jeugd, sociaal-cultureel werk, onthaal en integratie van nieuwe inwoners, NT2, communicatie. Je oefent geen politiek mandaat uit.
De raad van bestuur komt zeven keer per jaar samen, stuurt het beleid van de organisatie aan en volgt de realisatie van de doelstellingen op. Leden van de raad van bestuur krijgen een presentiegeld van 41,48 euro per vergadering.
Interesse? Bezorg je kandidatuur met een motivatie en een beknopt cv aan info@derand.be t.a.v. de heer Hubert Lyben, voorzitter, uiterlijk op 15 mei. Info? Contacteer de algemeen directeur Eddy Frans (eddy.frans@derand.be) tot 31 maart of Jo Van Vaerenbergh (jo.vanvaerenbergh@derand.be) vanaf 1 april 2020
mensen. Dit keer hadden we veel sterker ingezet op communicatie, met resultaat. We zijn nu tot een meerjarenplan gekomen waar echt meer elementen in zitten die vanuit de bevolking komen. Over een tweetal jaar doen we de oefening met de overlegtafels opnieuw. Op dat moment zullen we aan de inwoners ook laten zien welke dingen al dan niet gerealiseerd zijn.’
Drogenbos:
infoavonden in aantocht
Ook in Drogenbos heeft de bevolking zijn zegje kunnen doen over het meerjarenplan, maar daar zijn de participatieplannen wat minder ambitieus. ‘Ons meerjarenplan heeft mee vorm gekregen dankzij de input van verenigingen en inwoners’, laat burgemeester van Drogenbos Alexis Calmeyn (Drogenbos Plus-LB) weten. ‘De komende jaren willen we ook met betrekking tot bepaalde projecten in overleg gaan met onze burgers. We zijn van plan om dat te doen via thematische infoavonden. Die kan over de criminaliteit in onze gemeente gaan.’ Drogenbos wil ook via sociale media zijn inwoners meer betrekken bij het beleid.
UITGEKAMD is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Kam en vzw ‘de Rand’. Uitgekamd komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Louis Declerck, Anne Decuypere, Karla Stoefs, Paul Verdickt, Luc De Vogelaere, Jan Walraet, Ulrich Motté VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Silke Castro,
Linkebeek: enquête en werkgroepen
Linkebeek hield vorig jaar een enquête bij zijn bevolking. ‘400 mensen lieten ons weten wat ze goed vonden en waar ze zich zorgen over maakten’, zegt burgemeester Yves Ghequiere (Link@venir).
‘Mobiliteit, milieu en het groene karakter van onze gemeente bleken prioritaire punten en dat hebben we meegenomen in ons meerjarenplan. We zijn ook gestart met werkgroepen rond een aantal projecten en thema’s. Daarin brengen we politici en burgers samen. Vanuit die werkgroepen zijn al heel concrete suggesties gekomen die ook uitgevoerd zijn. Ik denk bijvoorbeeld aan de vernieuwing van ons infoblad en het planten van extra bomen op een aantal plekjes in de gemeente. De stappen die we gezet hebben op het vlak van burgerparticipatie smaken naar meer. Het is ook de perfecte manier om als gemeentebestuur je voelsprieten uit te steken en te weten te komen wat er leeft onder de mensen.’
Tina Deneyer
Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, silke.castro@derand.be
HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be VERANTWOORDELIJKE
UITGEVER Eddy Frans, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel
ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van uitgekamd op www.dekam.be
Het Schoolkind - Louis Marcelisstraat - 1979 was het ‘Jaar van het Kind’. De directie van de toenmalige vrije meisjesschool op het Veldeken en het oudercomité wilden dit vieren en vroegen aan de plaatselijke steenkapper Hubert Van Not om een beeldje te maken van een schoolgaand kind. Uit zandsteen kapte Van Not een meisje met boekentas in de hand. Dit mooie, gestileerde, vriendelijke meisje verwelkomde gasten en schoolgangertjes aan de ingang van de feestzaal. Vandaag staat het arme kind echter verwaarloosd, verstopt achter een elektriciteitskast en de schoolvuilnisbakken. Tijd om haar opnieuw een beter plaatsje te geven. Tekst en foto: Tine De Wilde