buurten februari 2021 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

SINT-GENESIUS-RODE • JAARGANG 24 • NR 1 • FEBRUARI 2021 UITGAVE VAN GC DE BOESDAALHOEVE EN VZW ‘DE RAND’

Prinsessen van België verzameld in boek

Jan Vanopberghen Liefde, humor en Sinterklaas

Begijn Le Bleu Vogelaar in coronatijden

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

afgiftekantoor sint-genesius-rode P 008347

buurten

I N F O R M AT I E

Ambitieus plan om restafval te beperken

uit de gemeente

Eind 2022 moet elke Rodenaar twintig kilogram minder restafval produceren. Daarom wordt het gft-afval voortaan wekelijks opgehaald en stijgen de prijzen van de restafvalzak. Het gemeentebestuur geeft tips om beter te sorteren en verwacht dat de doelstelling wordt gehaald. ‘We willen de inwoners niet straffen, maar aanmoedigen’, zegt schepen van Afvalbeheer Philippe De Vleeschouwer (IC-GB). ‘Ook scholen en bedrijven moeten beter afval sorteren.’ Sint-Genesius-Rode behoort tot de Vlaamse gemeenten die meer restafval moeten uitsparen per inwoner. De gemeente is niet de slechtste leerling van de klas, maar zeker ook niet de beste. Met 151 kg restafval per inwoner per jaar zit ze boven het Vlaamse gemiddelde van 143 kg. Nog 8 kg te gaan dus. Afvalstoffenmaatschappij OVAM brengt de knelpunten in kaart, het gemeentebestuur ontvouwt intussen een ambitieus plan om ons aan het sorteren en recycleren te krijgen. Op de website van de gemeente staan heel wat tips. ‘Er bestaat al een goed sorteersysteem, nu is het aan iedereen om er beter gebruik van te maken’, zegt de schepen. ‘We maken het de mensen gemakkelijker. Zo wordt het gft-afval voortaan ook in de winter elke week opgehaald. Veel inwoners gebruiken die ophaling enkel voor hun tuinafval, maar we willen dat iedereen ook zijn groente- en fruitafval apart sorteert. Nu belandt dat nog vaak in de restafvalzak. Daarom hebben we ook de prijzen aangepast. De gft-zak is tien procent goedkoper geworden. In de pmd-zak 2

kan je voortaan meer plastic werpen. Dat is dan plastic dat we niet meer in de restafvalzak zullen vinden. De restafvalzak is wel in prijs verhoogd. We hanteren de prijzen die ook in de buurgemeenten worden gebruikt.’ De grijze zakken van 30, 60 en 75 liter kosten voortaan 1, 2 en 2,50 euro per stuk. ‘We willen dat de mensen nadenken over wat ze met hun afval doen. Op het recyclagepark kunnen ze nog steeds bijna alle afval gratis deponeren. Ook de maandelijkse ophaling van papier en karton blijft bestaan. Veel mogelijkheden dus. De komende maanden zal het onze taak zijn om daarover te communiceren, want veel mensen weten vaak niet hoe ze goed kunnen sorteren.’ Schepen De Vleeschouwer is ervan overtuigd dat het streefcijfer gehaald kan worden. ‘De laatste jaren daalt het aantal kilo’s afval, maar het gaat niet snel genoeg. Twintig kilogram uitsparen op twee jaar lijkt veel. Daarom moedigen we ook de scholen aan om beter te sorteren en minder afval te produceren. Van bedrijven verwachten we dat ze zelf hun niet-gesorteerd afval laten ophalen door een ophaaldienst. Dat zal een serieus verschil maken.’ (BK)

Coronavaccin in aantocht voor Rodenaren Inwoners van Sint-Genesius-Rode, Linkebeek en Drogenbos zullen worden ingeënt met het coronavaccin in evenementenhal DOC in Alsemberg. De drie gemeentebesturen waren voorstander van deze locatie omwille van de nabijheid, de centrale ligging en de bereikbaarheid via openbaar vervoer. Voor Franstalige inwoners is er de garantie dat ze in hun moedertaal geholpen worden. Midden februari zou het vaccinatiecentrum operationeel moeten zijn, waarna begin maart het vaccineren kan starten. Als elke dag 10 uur gevaccineerd wordt, zou iedereen op 3 weken tijd ingeënt kunnen worden. Of dat gehaald wordt, hangt af van de levering van de vaccins. Het is overigens niet de bedoeling dat inwoners zich zomaar aanmelden aan het vaccinatiecentrum. Iedereen zal een persoonlijke uitnodiging krijgen. In eerste instantie zijn de 65-plussers en risicogroepen aan de beurt, in mei gevolgd door mensen met een essentieel beroep en nadien in juni de bredere bevolking. Intussen worden nog helpende handen gezocht. Vrijwilligers voor een (para)medische functie kunnen zich melden via info@artsenkring.be. Wie graag een administratieve taak of het onthaal op zich neemt, kan contact opnemen via mathias@elzzennevallei.be. (JS)

Telex Beveiligde fietsenstalling aan station ‘Aan het station werden de voorbije jaren veel fietsen gestolen’, zegt schepen van Openbare Werken Miguel Delacroix (IC-GB). ‘Daardoor durven heel wat pendelaars er hun fiets niet meer te stallen. We hebben al vaak overlegd met de NMBS en Infrabel, maar zij willen pas een degelijke fietsenstalling plaatsen als de werken voor het Gewestelijk Expresnet (GEN) starten. Het is nog altijd niet duidelijk wanneer die werken starten en daarom besliste het gemeentebestuur om zelf een fietsenstalling te plaatsen. Het is de bedoeling om de hal later te hergebruiken als de werken aan het GEN uitgevoerd zijn. De constructie kan perfect ergens anders gebruikt worden. Ze kan bijvoorbeeld dienen als loods voor de gemeentediensten.’ In de stalling zullen 274 fietsen kunnen staan. ‘Vandaag staan er voor het station dagelijks een vijftigtal fietsen. Met een overdekte en beveiligde fietsenstalling zal dat aantal fietsen snel toenemen.’ Wie er zijn fiets wil parkeren, zal zich vooraf moeten inschrijven. Enkel wie geregistreerd is, kan binnen. Er zal camerabewaking zijn en de nodige alarmsystemen zullen dieven afschrikken. De schepen hoopt dat de fietsenstalling deze lente geïnstalleerd kan worden. (BK)

• Het OCMW stelt gratis laptops ter beschikking van scholieren en studenten. Niet iedereen heeft toegang tot een toestel om van thuis uit les te volgen. Wie een toestel koopt en het financieel niet breed heeft, kan een deel van de aankoop terugbetaald krijgen. Het aanbod geldt ook voor wie een cursus volgt in het volwassenenonderwijs. • De bewoners van de Oogstlaan, de Boomkwekerijlaan en omgeving protesteren tegen de bouw van een 36 meter hoge gsm-mast. De twee bestaande gsm-masten aan het station zouden vervangen worden door het nieuwe exemplaar. Orange, Proximus en de NMBS zouden de mast gebruiken. De bewoners van de straten vrezen voor stralingsgevaar en willen ook geen metershoge pyloon naast de deur. Tijdens het openbaar onderzoek werden meer dan vijfhonderd handtekeningen verzameld in een bezwaarschrift tegen de bouw van de mast. Het schepencollege heeft intussen een negatief advies gegeven aan de Vlaamse overheid. Dit advies is enkel gebaseerd op stedenbouwkundige argumenten, aangezien de gemeente alleen daarover een adviserende bevoegdheid heeft. • Op het recyclagepark werden in 2020 drie mensen betrapt op sluikstorten. Zelfs op het recyclagepark slagen we er niet altijd in om correct te sorteren: laptops duiken op tussen papier en karton en zakken restafval worden mee geperst in de plastic container. Wie betrapt wordt, moet de opruimfactuur van 500 euro betalen en kan twee maanden tot een jaar de toegang tot het recyclagepark ontzegd worden. • De negenhonderd zeventigplussers kregen tijdens de eindejaarsperiode een kerstroos van het gemeentebestuur. Dat moest de eenzaamheid wat draaglijker maken en ze kregen tevens wat informatie over het dienstencentrum. • Het project ‘Rode, vroeger en nu‘ van inwoner Pierre-Yves Bouvy is een succes. Na drie maanden werden al 15.126 pagina’s bezocht met informatie over het oude Sint-Genesius-Rode. 3.433

bezoekers surften naar de site. Het QR-bordje aan Hof-ten-Hout bleek het populairst: het werd 209 keer gescand. Wandelaars klikken ook de Kerkstraat (137), het Termeulenplein (130) en de Beekstraat (104) vaak aan. • Zolang telewerk verplicht is, moeten we een afspraak maken bij het OCMW en het gemeentebestuur. Aanvankelijk werd de regeling tot 31 januari ingevoerd, nu wordt ze wekelijks geëvalueerd door het schepencollege. • De gemeente heeft sinds enkele maanden een buurtwerker. Ze werkte onder andere de blokspot voor studerende jongeren in de bibliotheek uit, organiseerde enkele activiteiten in de kerstvakantie en legde contact met het Jongeren Advies Centrum (JAC) om een permanentie in te richten in Rode. Een bevraging onder de jongeren moet intussen de vinger aan de pols houden. • Op de grote wegen- en rioleringswerf in de Bevrijdingslaan en omgeving worden de laatste loodjes gelegd. De buurt krijgt er een gescheiden rioleringsstelsel en de straten zijn veiliger ingericht voor zwakke weggebruikers. Door de coronacrisis liep de werf vertraging op, maar de komende weken zal alles afgewerkt worden. Nadien zal er dan gewerkt worden op de Steenweg naar Grote Hut waar nieuwe fietspaden worden aangelegd. • ‘Tante Brigitte’, verpleegster van kinderdagverblijf ’t Kapoentje in Rode, is na 40 jaar dienst met pensioen gegaan. Ze heeft duizenden kinderen van 0 tot 3 jaar uit Rode en omgeving begeleid bij hun prille opgroeien. • Nog maar eens uitstel voor de werken aan het Gewestelijk Expresnet (GEN). Dit keer gaf de gemeente Linkebeek een negatief advies voor een van de nota’s van het Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan. Resultaat? De hele procedure loopt nog eens een jaar vertraging op. Dat blijkt uit het antwoord van de bevoegde minister op een vraag van Vlaams parlementslid Peter Van Rompuy (CD&V). (BK)

Jan Vanobberghen Amour, humour et Saint-Nicolas Durant plus de 60 ans, Jan Vanobberghen a endossé le costume de Saint-Nicolas. L’année passée devait être l’année de l’apothéose: non seulement, il fêtait son 90ème anniversaire le 5 décembre, mais il sortirait aussi sa mitre et sa crosse de l’armoire pour la toute dernière fois. Mais le corona en décida autrement.

Jan Vanobberghen

Liefde, humor en Sinterklaas

Après plus de 60 ans d’apparitions en Saint-Nicolas, les anecdotes ne manquent pas. ‘Ma fille Rita devait avoir cinq ans environ et j’étais en train de me raser dans la salle de bains. Je venais d’enduire mon visage de savon lorsqu’elle me fit remarquer que je ressemblais très fort au Saint de la fête de Saint-Nicolas dans la salle paroissiale. J’ai dû garder mon sérieux.’

Meer dan 60 jaar lang kroop Jan Vanobberghen in de huid van Sinterklaas. Vorig jaar had de grote apotheose moeten worden: niet alleen vierde hij op 5 december zijn 90e verjaardag, hij zou ook voor de allerlaatste keer zijn mijter en staf uit de kast halen. Maar corona besliste daar anders over. Samen met zijn echtgenote Jet blikt hij terug op al die fantastische herinneringen. 4

‘En faisant le calcul, j’ai certainement remis un petit cadeau à plus de 100.000 enfants. Je me suis montré beaucoup plus prudent après l’affaire Dutroux. Depuis cette époque, je n’ai plus jamais pris un enfant sur les genoux. J’avais une frousse bleue de fausses accusations.’

Zowel Jan als Jet groeide op in Rode. ‘We zijn hier ook getrouwd en hebben daarna een tijdje in de Rollebaan gewoond. Later kochten we een huis in de Groenlaan, net op het grondgebied van Alsemberg. Ondertussen wonen we al vier jaar in een assistentiewoning vlak bij het gemeentehuis van Beersel. Het is hier goed wonen’, vertelt hij. Samen kregen ze drie kinderen: twee dochters en een zoon. Vorig jaar was het koppel 65 jaar getrouwd. Als ze over hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen spreken, doen ze dat met veel liefde en fonkelende ogen. Al liep hun

MENSEN met een passie

leven niet altijd over rozen. ‘Onze oudste dochter Rita werd ooit beschoten in El Salvador. En onze andere dochter Hilde werd geboren met een hele reeks hartafwijkingen. Ze is helaas niet ouder dan 33 jaar geworden.’ Sinds Jan met pensioen ging, wonen Jet en hij afwisselend drie maanden in België en drie maanden in Spanje. Twee weken voor Sinterklaas keren we terug, dan beginnen de voorbereidingen’, zegt hij. ‘Vorig jaar zijn we noodgedwongen zes maanden aan een stuk in Spanje gebleven. We waren eind januari vertrokken, maar konden door de lockdown niet terug naar huis. Pas midden juli zijn we terug kunnen komen.’

Scouts

Eind jaren 50 trad Jan voor het eerst op als goedheilig man. Hij herinnert het zich alsof het gisteren was. ‘Op Sinterklaas trokken de Rodense scouts in stoet van de kerk naar het Parochiehuis, waar een toneelstukje werd opgevoerd. De Sint van dienst was een piepjonge scoutsleider. Zijn outfit liet te wensen over. Hij droeg zelfs geen echte pruik, hij had gewoon een hoop koorden rond zijn hoofd gedrapeerd. Er was behoorlijk wat marge voor verbetering’, lacht hij. Dus stapte Jan op onderpastoor Vanderheyden af en bood zich aan als Sinterklaas. ‘Ik ging in Brussel een mijter en een baard halen, en de volgende zeven jaar was ik Sint van dienst bij de scouts.’ ‘Daarna begon ik bij Willem Savenberg, die in die tijd al sinterklaasvoorstellingen schreef voor Het Kinderuur. Dat waren mooie tijden. Ik herinner me nog dat we bij ons thuis ook de cadeautjes inpakten die we aan de kinderen uitdeelden. Dat waren er soms wel 300.’ Van het een kwam het ander: stilaan werd Jan zowat overal opgetrommeld als Sinterklaas. ‘Ze vroegen me in de scholen, bij de Jaskesclub, het Kinderwelzijn, de turnkring, de gepensioneerden en ga zo maar door. Niet alleen in Rode, maar ook ver daarbuiten. Ik heb eens de

berekening gemaakt: ik moet in al die jaren aan bijna 100.000 kinderen een cadeautje gegeven hebben. Na de Dutroux-affaire werd ik wel voorzichtiger. Sindsdien heb ik geen enkel kind meer op schoot genomen. Ik was als de dood voor valse beschuldigingen.’ In al die tijd heeft hij eigenlijk maar één keer aan stoppen gedacht, vult echtgenote Jet aan. ‘Er is een periode geweest waarin psychologen zeiden dat ouders niet mochten liegen tegen hun kinderen. Ze moesten eerlijk vertellen dat Sinterklaas niet bestond, zelfs aan kindjes uit de kleuterklas. Als Jan dan in het Parochiehuis op het podium stond, werd hij zelfs uitgejouwd. Maar gelukkig was dat het jaar nadien alweer overgewaaid.’

Veel trappen

Uiteindelijk vond Jan zijn 90e verjaardag een mooie mijlpaal om zijn staf en mijter definitief op te bergen. ‘Vooral het Onze-Lieve-Vrouwinstituut begon zwaar te worden, want daar zijn veel trappen’, zegt hij. ‘Ik dacht zijn koffer met sinterklaasspullen weg te doen, want in onze assistentiewoning is er geen eindeloze ruimte om spullen te stockeren. Maar onlangs zei Jan: laat alles misschien nog een jaartje hangen. Hij krabbelt al terug’, lacht Jet. Het had trouwens geen haar gescheeld of Jan was op 6 december ter wereld gekomen. ‘Ik ben geboren op 5 december 1930 om 23.15 uur. Ik heb achteraf vaak gedacht: had ons ma geen drie kwartier langer kunnen wachten?’ Al snapt Jet niet waarom hij zich daar zo druk in maakt. ‘Je bent aan de vooravond van Sinterklaas geboren. Dat is toch ook schoon?’ Anekdotes zijn er na meer dan 60 jaar sinterklaasoptredens in overvloed. Ze zitten bij Jan nog vers in het geheugen. ‘Toen onze dochter Rita een jaar of vijf was, stond ik me te scheren in de badkamer. Ik had net mijn gezicht ingezeept, toen ze de opmerking maakte dat ik sterk leek op de Sint van het

sinterklaasfeestje in het Parochiehuis. Toen moest ik mijn gezicht in de plooi houden.’ En jaren later kon hij zijn kleindochter om de tuin leiden tijdens een voorstelling van Het Kinderuur. ‘Ze had me totaal niet herkend. Op het einde van de voorstelling was ze er rotsvast van overtuigd dat ze de echte Sinterklaas op het podium had gezien.’ ‘In de scholen maakten ze er een sport van om me elk jaar met een ander vervoermiddel te laten aankomen. Zo moesten we een jaar onze intrede doen met paard en kar. Als ik me niet vergis, was dat in het Sint-Victorinstituut. In het Onze-Lieve-Vrouwinstituut zijn we zelfs eens geland met een helikopter. Dat was ongetwijfeld de spectaculairste intrede.’

Achterstevoren

Achter de schermen stond Jet altijd klaar om te helpen. Al ontdekte ze onlangs dat er vestimentair iets niet helemaal juist zat. ‘Ieder jaar nadat hij gespeeld had, waste ik zijn wit kleed, rolde het op een bolletje en stak het in de sinterklaasvalies. De week vóór Sinterklaas haalde ik het kleed weer boven om het minutieus te strijken. Elk jaar maakte ik me de bedenking dat dat kleed toch raar in elkaar zat, dat er iets niet klopte aan dat model. Vooral dat kraagje was zo raar gefronst vooraan, om van die strikken achteraan nog maar te zwijgen. Onlangs zag ik op televisie dat het eigenlijk andersom moest. Die strikken moesten vooraan hangen, en dat fronske vanachter. Jan heeft dat heel zijn sinterklaascarrière achterstevoren gedragen’, lacht ze. ‘Ik vond het altijd plezant om de rol van de Sint te spelen’, zegt Jan met een brede glimlach. Niet alleen om die tenue aan te trekken, maar ook omdat je onder de kinderen bent. De reacties van die kleintjes waren vaak onbetaalbaar.’ Heidi Wauters

I N F O R M AT I E

Coronaveilig zwemmen in zwembad Wauterbos

uit de gemeente

Voor de coronacrisis kwamen in het Rodense zwembad Wauterbos dagelijks 600 à 1.000 zwemmers een duik nemen. Volgens de huidige maatregelen mogen er nog maximaal 50 personen ouder dan 12 jaar tegelijk binnen. ‘Hoe we dat moesten organiseren, daar was tot voor maart 2020 niks over geschreven’, vertelt Katrien Bautmans, diensthoofd van de gemeentelijke sport- en jeugddienst. ‘Maar intussen zijn al onze medewerkers goede crisismanagers geworden.’ ‘Om alles praktisch geregeld de krijgen, laten we de zwemmers een tijdslot reserveren. Dat leek in het begin een vloek, maar eigenlijk is het een zegen voor onze organisatie’, zegt ze. ‘Op het einde van de zwemtijd hebben zwemmers een kwartier de tijd om naar buiten te komen en zich om te kleden. Op die manier kruisen de mensen van het nieuwe slot en het oude elkaar niet.’

personeel toen ingezet worden op andere plaatsen in de gemeente. Zo zijn er mensen gaan helpen in het woonzorgcentrum, in de administratie van de gemeente of de Wauterbos-school en op de technische dienst. We hebben ook van de gelegenheid gebruikgemaakt om ons archief in orde te brengen en te moderniseren’, lacht ze.

‘We hebben helaas geen vast uurrooster per dag, waardoor mensen altijd moeten bellen om te weten wanneer er nog plekjes vrij zijn. Dat uurrooster is een complexe puzzel, die afhankelijk is van verschillende factoren. De beslissingen van de veiligheidsraad, de kleurcodes die van toepassing zijn op de scholen die bij ons komen zwemmen … spelen allemaal een rol.’

Sinds corona worden veel werkuren gespendeerd aan de ontsmetting van het zwembad en de omgeving. ‘Maar dat was voor ons niet nieuw’, vermeldt Katrien. ‘We hebben vroeger ook altijd streng toegezien op de hygiëne. Als we met de tuinslang in de weer zijn, denken mensen vaak dat we gewoon water sproeien. Maar in die 20 jaar dat ik in het zwembad werk, is dat altijd waterstofperoxide geweest. Dat is zoals het zuurstofwater dat je gebruikt om een wonde te ontsmetten, maar dan in een zeer verdunde vorm.’

‘Vorig jaar is het zwembad ook een aantal keer volledig gesloten geweest, zowel in het voorjaar als in het najaar. Gelukkig kon het 6

Ontsmetten

‘We zijn sinds het begin streng geweest in de toepassing van de richtlijnen, en ik denk dat onze zwemmers dat appreciëren. Op zich hoef je niet met tijdsloten te werken of ervoor te zorgen dat er een kwartiertje tijd tussen de verschillende groepen zit, zodat zwemmers elkaar niet kruisen. Dat staat nergens in een protocol beschreven. Maar wij interpreteren de regels strikt en dat schept vertrouwen. Mensen zien dat ze in het zwembad aan geen enkel risico worden blootgesteld.’ ‘Voorspellingen voor de toekomst durf ik niet meer te doen, want het verleden heeft bewezen dat de toestand erg onvoorspelbaar is. De genomen maatregelen hebben ons al vaak verrast. De heropening op 1 december was daar het perfecte voorbeeld van. Die hadden we totaal niet zien aankomen. Op vrijdagavond nam de veiligheidsraad de beslissing dat zwembaden opnieuw de deuren mochten openen, en de dinsdagochtend erop was dat ook effectief het geval. Maar op dat ogenblik waren we al meer dan een maand gesloten. Op amper drie dagen tijd moesten we het zwembad poetsen, het water weer op temperatuur krijgen, het personeel optrommelen, uurroosters opstellen, scholen en clubs verwittigen en promotie maken. We hebben de afgelopen maanden vaak kort op de bal moeten spelen. Dat geldt niet alleen voor mezelf als diensthoofd, maar ook voor alle medewerkers. We zijn intussen allemaal goede crisismanagers geworden. Er is maar weinig dat ons nog uit ons lood zal slaan.’ (HW)

Lokaal dienstencentrum De Boomgaard in coronatijden

‘Elke vorm van contact doet mensen deugd’

‘De eerste lockdown kwam als een donderslag bij heldere hemel’, herinnert Veronique Tordeur zich. ‘Plots mochten de mensen ’s middags niet meer komen eten en vielen onze activiteiten stil. Als dienstencentrum moesten we elke dag doorgeven of er besmettingen waren bij de bewoners van onze assistentiewoningen. Tijdens de eerste lockdown hebben we van die dagelijkse coronaronde een soepronde gemaakt. De bewoners mochten een kookpot voor de deur zetten en wij lieten verse soep achter. Dat werd geapprecieerd.’ ‘We moesten voortdurend kort op de bal spelen, en de verschillende versoepelingen brachten telkens andere regels met zich mee. Begin juni mochten we weer samenkomen met groepjes van acht personen. Maar ook dat aantal wisselde constant. Zodra we konden, organiseerden we wandelingen, petanque, kringturnen, aquagym, crea, bingo en hielden we een bib in De Boomgaard. Mensen waren daar heel blij mee.’ ‘Op dit moment mogen de bewoners van de assistentiewoningen weer elke dag komen eten in het dienstencentrum. Ze zitten wel allemaal per bubbel aan een apart tafeltje. We proberen regelmatig animatie op het programma te zetten. Zo staat er momenteel een oude platenspeler, waarop ze tijdens het eten muziek mogen draaien die ze graag horen.’

‘Met Sinterklaas zijn we rondgegaan als Boomgaardpieten, niet alleen in de flatjes maar ook bij de thuiswonende ouderen die in niet-coronatijden regelmatig in het dienstencentrum over de vloer komen. In de kerstperiode organiseerden we een tombola en een zoektocht buiten op onze site. Zo werden de mensen toch gestimuleerd om even een frisse neus te halen. In het voorjaar hebben we buiten een aantal muzikale optredens gehad, van Matthias Vergels en Manu Huylebroeck, de Broeksbandbrothers en Rudi Tastenoe met zijn accordeon. Voor Kerstmis kwamen leerlingen uit het OnzeLieve-Vrouwinstituut kerstliedjes zingen. Dat zorgde voor wat verstrooiing.’ ‘We doen regelmatig telefoontjes naar onze thuiswonende ouderen, die hier ’s middags kwamen eten en voor wie De Boomgaard hun tweede thuis was. We zijn bekommerd om deze doelgroep, want met velen onder hen gaat het niet zo goed. Er zijn een aantal mensen overleden. Niet aan corona, maar we vermoeden dat het gebrek aan structuur een rol speelt. Andere mensen zijn opgenomen in woonzorgcentra uit de omgeving, omdat ze het moeilijk vonden om alleen te blijven. We krijgen van de gemeente ook lijsten door van 70-plussers die een coronabesmetting hebben opgelopen. Die mensen bellen we op, om te bekijken of ze geen hulp nodig hebben.’

‘Hoewel de voorbije periode niet altijd makkelijk was, hebben we vooral positieve acties proberen op te zetten. Elke vorm van contact – hoe klein ook – deed mensen zichtbaar deugd. Ik vrees dat er al zeker tot 1 maart weinig versoepeling in zicht is, maar dat houdt ons niet tegen om toch initiatieven te nemen waar we kunnen. Uiteraard staat de veiligheid van onze bezoekers daarbij altijd voorop. Voor Lichtmis zullen we pannenkoeken bakken en aan huis leveren, en ook voor valentijn en complimentendag hebben we al iets in gedachten. Corona of niet, we blijven doorgaan.’ (HW)

De lockdown en coronamaatregelen wegen zwaar. Maar het lokaal dienstencentrum doet er alles aan om deze periode zo aangenaam mogelijk te maken. ‘Corona of niet, wij blijven doorgaan’, zegt centrumverantwoordelijke Veronique Tordeur.

Vaccinatie in woonzorgcentrum De Groene Linde Op vrijdag 22 januari kregen de bewoners en medewerkers van woonzorgcentrum De Groene Linde hun eerste dosis van het coronavaccin. Bertha Lonbois was als eerste aan de beurt. Ze stelde meteen voor om het te vieren met een glaasje champagne. De tweede dosis van het vaccin wordt drie weken later toegediend.

MENSEN uit Rode

Royaltywatcher Joëlle Vanden Houden schrijft boek over de prinsessen van België

‘Prinses Elisabeth wordt beter begeleid dan Filip als jonge prins’ Joëlle Vanden Houden (61) uit Rode schetst in haar eerste boek een beeld van de huidige generatie prinsessen. Aan haar voormalige dorpsgenote prinses Léa heeft ze in ‘Prinsessen van België’ geen hoofdstuk gewijd. ‘Want ze heeft nooit de officiële titel van prinses van België gekregen.’

oyaltywatcher Joëlle Vanden Houden (61), ruim 30 jaar actief op de VTM-nieuwsdienst en sterkhouder van het inmiddels opgedoekte programma Royalty, haalt met haar eerste boek meteen prima verkoopcijfers. Samen met voormalige collega Brigitte Balfoort, die het koningshuis ook door en door kent, bracht ze op 11 december van vorig jaar het boek Prinsessen van België: de sterke troeven van de monarchie uit. Samen gaan ze dieper in op de huidige generatie prinsessen. ‘In februari van vorig jaar ben ik gestopt bij de nieuwdienst van VTM. Even dreigde het zwarte gat, tot Brigitte met het idee kwam om samen een boek te schrijven. Zij had daarin al ervaring. Ik nog niet, maar ik was meteen voor haar voorstel gewonnen. Doorheen de jaren hebben we zo veel kennis opgebouwd over het koningshuis, maar we hebben nog niet alles kunnen vertellen. Zo wisten we al een tijdje dat Maria-Laura, de oudste dochter van prinses Astrid, op school zwaar werd gepest. Dat verhaal konden we toen echter niet uitbrengen. Maar omdat Maria-Laura is ontpopt tot een succesvolle vrouw kan dat nu wel.’

Delphine Boël

De publicatie van het boek valt op een goed moment nu er weer volop aandacht is voor het koningshuis, door onder meer de toekenning van de titel van prinses aan Delphine Boël. Ook aan haar is een hoofdstuk gewijd, al was het door de laatste ontwikkelingen nog spannend

om alles rond te krijgen. ‘Onze teksten moesten normaal eind augustus binnen zijn bij de uitgever, maar ik wist dat de zaak in september zou voorkomen. Uiteindelijk heeft de rechter pas op 1 oktober beslist dat Delphine recht had op de titel van prinses. We kregen nog enkele dagen de tijd om alles af te werken. Toen alles ingestuurd was, publiceerde koning Filip op Facebook eerder onverwacht een foto met Delphine. Die moest er natuurlijk in, net zoals de foto van Delphine met Albert en Paola.’ De coverfoto is er eentje van prinses Elisabeth, de toekomstige troonopvolger. ‘Sinds ze 18 jaar is, wordt ze wat meer naar voren geschoven. Filip en Mathilde doseren haar publieke verschijningen en pakken het verstandig aan. Ze wordt stukken beter begeleid dan Filip als jonge prins. Dat Elisabeth nu al sterk in haar schoenen staat, komt omdat ze heel anders opgevoed wordt dan Filip destijds. De huidige koning en koningin zijn heel betrokken ouders en gaan met hun kinderen om zoals wij dat doen. Mathilde staat om 6 uur ’s morgens op om samen met de kinderen te ontbijten. Filip heeft er alles aan gedaan opdat zijn kinderen niet moesten opgroeien zoals hij.’ ‘Eigenlijk werd Filip opgevoed door het personeel. De prinsen en prinsessen van de generatie voor hem hadden het moeilijker. Zij volgden thuisonderwijs tot hun 18 jaar en hadden geen voeling met de realiteit. Prinses Esmeralda, de halfzus

van koning Albert, vertelde me dat ze een eenzame jeugd heeft gehad. Aan de universiteit ging een hele wereld voor haar open, maar ze was daar niet tegen gewapend. Met haar kinderen heeft ze het helemaal anders aangepakt. Esmeralda heeft op eigen kracht een succesvolle carrière uitgebouwd. Ze gebruikte en gebruikt haar titel om zich in te zetten voor onder meer milieu en vrouwenrechten. Haar zus, prinses Marie-Christine, kende een veel moeilijkere levensloop. Ze werd slecht behandeld door haar moeder Liliane Baels en is uiteindelijk uit België gevlucht en is op verschillende foute mannen gevallen.’

(Prinses) Léa

Prins Alexander, de broer van Esmeralda en Marie-Christine, bleef dichter bij huis. Hij woonde jarenlang in Sint-Genesius-Rode en stierf er in 2009 op 67-jarige leeftijd aan acute longembolie. Zijn vrouw, Léa Wolman, verliet inmiddels het Hof te Lansrode en verhuisde naar het Brusselse. Hoewel ze bij iedereen bekend staat als prinses Léa, hebben Joëlle en Brigitte toch geen melding van haar gemaakt in het boek. ‘Léa heeft die titel van prinses nooit gekregen, maar ze gebruikte hem wel. Daar werd soms wat smalend over gedaan. Het echtpaar richtte destijds het Hulpfonds Prins en Prinses Alexander van België op. Elk jaar

organiseerden ze een gala-avond; de bloemen kwamen elke keer van een Rodense bloemist. Alexander en Léa zijn overigens in 1991 in Sint-Genesius-Rode getrouwd, maar dat is pas 7 jaar later uitgekomen omdat prinses Liliane het huwelijk afkeurde. De toenmalige secretaresse van de burgemeester heeft dat destijds moeten regelen én stilhouden.’ Prins Alexander is niet de enige link met Sint-Genesius-Rode. Zo is koning Filip als jong prinsje ooit nog in de gemeente geweest. ‘Voor Filip werd in zijn jeugd een soort welpengroepje opgericht, dat geregeld samenkwam in Laken. Heel soms sprak de groep af met andere jeugdbewegingen, en zo is Filip ooit in Sint-Genesius-Rode beland. Het verhaal gaat dat hij hier zelfs in de beek is gevallen. De oud-leiding van de scouts Rode verwezen vroeger vaak naar dat plekje.’

Vierde druk

Van het boek komt een vierde druk, waardoor het aantal Nederlandstalige exemplaren rond de 5.000 zal uitkomen. ‘Dat is boven de verwachtingen. Bovendien wordt het boek nog vertaald in het Frans. Door het succes komt er ook een tweede boek. Daarnaast willen Brigitte en ik graag lezingen houden over hoe het er bij Royalty achter de schermen aan toeging. Verhalen hebben we genoeg, en we denken dat veel mensen daar interesse in hebben.’

L’observatrice des familles royales Joëlle Vanden Houden consacre un ouvrage aux princesses de Belgique Joëlle Vanden Houden (61) de Rode décrit dans son premier ouvrage la génération actuelle des princesses. Dans ‘Princesses de Belgique’, elle n’a pas dédié de chapitre à la princesse Léa, qui a été sa concitoyenne. ‘Elle n’a jamais reçu le titre officiel de princesse de Belgique.’ La photo en couverture représente la princesse Elisabeth, qui succèdera au trône. “Depuis qu’elle a atteint l’âge de 18 ans, elle est davantage mise en avant. Philippe et Mathilde dosent ses apparitions publiques et gèrent la situation avec bon sens. Elle est nettement mieux encadrée que lorsque Philippe était un jeune prince. Le fait qu’Elisabeth se sente bien dans son rôle est dû au fait qu’elle a bénéficié d’une éducation complètement de Philippe à l’époque. Le souverain actuel et la reine sont des parents très impliqués et se comportent avec leurs enfants comme nous le faisons. Mathilde se lève à 6h du matin pour prendre le petit déjeuner avec ses enfants. Philippe a tout fait pour que ses enfants ne grandissent pas comme lui. En réalité, Philippe a été élevé par le personnel.’

‘Hoe mijn interesse in het koningshuis werd gewekt? Mijn moeder was zeer koningsgezind. Toen ik in de regiekamer zat voor de uitzending van de begrafenis van koning Boudewijn, stond ik via de telefoon in directe verbinding met mijn moeder die thuis in mijn ouderlijke woning in de Tulpenstraat voor de televisie zat. Zij kende al de leden van de buitenlandse koninklijke families, en heeft me toen goed geholpen voor de uitzending.’ Jelle Schepers

C U LT U U R

Begijn Le Bleu is meer dan alleen stand-upcomedian

natuur • humor

‘Ik heb verschillende pijlen op mijn boog’ Begijn Le Bleu, die je kent van zijn comedyshows en van het comedyprogramma ‘Foute Vrienden’, is ondertussen 20 jaar comedian en cabaretier. Ooit gaf hij er zijn baan in het onderwijs voor op. Nu heeft corona een andere interesse op het voorplan gebracht: de natuur. Naar aanleiding van zijn ‘best of’-show ‘Zeg dat nog een keer’ peilen we naar de ‘best of’ Begijn zelf. Begijn Le Bleu heeft een sterk vermoeden dat hij zelf corona heeft gehad in het begin van de eerste golf. ‘Toen ik mijn laatste voorstellingen voor de eerste lockdown speelde, ben ik heel ziek geworden. Daarna werd ook mijn technicus ziek. Toen die zich liet testen, bleek het corona te zijn.’ Sindsdien is zowat het hele speelschema van Begijn Le Bleu in het water gevallen. Want toen hij eind augustus aan de try-outs van zijn ‘best of’-show Zeg dat nog een keer mocht beginnen, moest hij in quarantaine vanwege een coronageval in zijn gezin. ‘Daardoor zal de voorstelling nu eerder een ruwere montage van fragmenten na elkaar zijn.’

Zelfreflectie

Begijn is eerder het bescheiden type, maar vond het zelf interessant om op zijn vorige voorstellingen terug te

blikken. ‘Het is altijd vreemd om naar jezelf te kijken, maar over het algemeen was ik wel tevreden. Toen ik de opnames bekeek, zag ik een geoliede machine en shows waaraan hard is gewerkt. Langs de andere kant zag ik ook stukken die te lang duurden of die met een kleine verandering een veel betere grap hadden kunnen opleveren. Wat ook duidelijk is, is dat ik meer een verhalenverteller ben dan een echte stand-upper die de ene grap na de andere vertelt. Ik ben ook niet de man van de grote filosofieën. Ik noem het huis-, tuin- en keukencabaret met een scherp randje, waarbij ik meestal bewust in de underdogpositie kruip. Omdat alles wat je op het podium zegt maar twee minuten duurt en vrij ongenuanceerd is, vind ik het ook belangrijk om aan te geven dat wat ik zeg of doe ook wel eens op niets trekt of ernaast zit.’

De best of-show die Begijn Le Bleu op 4 februari in de Boesdaalhoeve zou spelen, is uitgesteld wegens corona. Via zijn podcast Fwiet Fwiet kan je de wonderlijke wereld van vogels ontdekken.

Vriendelijk Vlaams-Brabant

Het kunnen optreden heeft Begijn Le Bleu in 2020 erg gemist. ‘Op de baan zijn geeft een zeker vrijheidsgevoel. Naar Nederland rijden en onderweg bij een tankstation stoppen om een slechte boterham te eten: het heeft iets. Net zoals het sociale aspect: mensen ontmoeten en achteraf nog even met hen in gesprek gaan bij een pintje. Vlaams-Brabant vind ik wat dat betreft een fantastische regio’, zegt de Waaslander. ‘De mensen zijn er minder uitbundig en eerder down-to-earth, maar wel heel vriendelijk. Sint-Genesius-Rode, Linkebeek: daar heerst die typisch Vlaamse cultuur. Als je komt binnengewaaid, word je meteen verwend met eten en een pintje. Die gastvrijheid zorgt er voor dat je ontspannen op een podium staat.’ Dat Begijn Le Bleu het tijd vond voor een ‘best of’ komt omdat hij ook in Nederland meer en meer begon door te breken, en omdat hij even tijd wilde vrijmaken voor andere activiteiten. ‘Normaal moet ik om de twee jaar een nieuwe voorstelling ophoesten, maar ik heb nog meer pijlen op mijn boog. Ooit heb ik typetjes gespeeld, en ik zou ook eens iets helemaal anders kunnen uitproberen of eens met iemand anders op tournee kunnen gaan. Om dat uit te zoeken was het goed om even te kijken wat ik allemaal al in mijn mand had zitten.’

Vogelspotten

Mede door corona stortte de bezige bij zich ook op totaal andere projecten. Zo is Begijn nog altijd peter van de vzw Bijs waarmee een aantal ouders een nieuwe thuis willen creëren voor kinderen met

MENSEN een mentale of motorische beperking. En dan is er nog zijn andere grote liefde: de natuur. ‘Corona is vervelend, maar heeft in mijn geval ook voor uitdagingen gezorgd. Ik heb het geluk gehad dat ik een aanbieding kreeg om halftijds te gaan werken bij een natuurstudiebureau waarvoor ik de communicatie verzorg. Dat ligt in het verlengde van mijn interesse voor natuur en vogels.’ Vogels spotten doet Begijn al lang. Van jongs af aan trok hij met de verrekijker mee het veld in met zijn pa. Vandaag vertelt hij over zijn vogelavonturen in de podcast Fwiet! Fwiet!. ‘Voor mij is het belangrijk om te beseffen dat de mens niet het enige wezen op aarde is dat recht heeft op bestaan. Dat klinkt zwaar, maar elke vogel boeit mij. Vooral hun levenswijze en slimme gewoontes. Staartmezen kruipen in de winter dicht bij elkaar op een tak om het warm te hebben. Een groenling draait zonnebloempitten op zo’n manier rond zijn snavel dat hij de pel eraf kan drillen. Zo zit die wereld vol geweldige inventiviteit. De wetenschap komt er meer en meer achter hoe slim dieren wel zijn.’ En het goede nieuws: iedereen kan beginnen te vogelen. ‘Je kan zelfs in je tuin beginnen. Wat voer kopen en kijken wat er op af komt. En er dan eventueel een verrekijker of gidsje bij nemen.’ Het zou mensen na corona ook wat meer van de televisie kunnen weghalen, hoopt Begijn. ‘Dat is een van mijn ergernissen. Er wordt mooie televisie gemaakt, maar we kijken ook te veel naar dingen die het niet waard zijn. Lees iets, schrijf iets, brei iets, speel een gezelschapsspel of beweeg. En zodra het terug kan: ga naar het theater.’ Michaël Bellon

koken

Benedicte Versailles

Chocolademousse Nadat ze 15 jaar als diplomaat de wereld heeft rondgereisd, woont Benedicte Versailles nu in Sint-Genesius-Rode. ‘Mijn mama is geboren in Rode en heeft hier haar jeugd doorgebracht. Toen ze mijn vader leerde kennen, verhuisde ze naar Brugge, waar ik ook opgroeide. De voorbije 15 jaar heb ik achtereenvolgens in Zuid-Afrika, Israël, Turkije, Egypte en de Verenigde Staten gewerkt. Als diplomaat moet je af en toe ook terugkeren naar je thuisland, om er op het ‘hoofdkwartier’ te werken, de federale overheidsdienst Buitenlandse Zaken. Eigenlijk had ik dat al eerder moeten doen, maar er was altijd veel vraag naar mensen om de buitenlandse posten te bemannen. Nu werk ik in Brussel als directeur van het crisiscentrum.’ ‘In zo’n drukke job was het onhaalbaar om elke dag te pendelen tussen Brugge en Brussel, dus zocht ik een woonplaats dichter bij de hoofdstad. Omdat de roots van mijn mama in Rode liggen, leek dat een logische keuze. Waarom zou ik het in de Noordrand gaan zoeken als ik het hier ken en hier ook familie heb wonen? In de zomer van 2019 ben ik neergestreken in de Dorpsstraat, samen met mijn dochtertje Alice, die in het Onze-Lieve-Vrouwinstituut naar school gaat. Zo vielen de puzzelstukjes in elkaar.’

ik boeiender dan een recept uit een kookboek. Zo heb ik een recept voor chocolademousse dat ik heb gekregen van mijn tante. Ik herinner me de grote familiefeesten bij mijn oma in Rode, waarop de chocomousse van mijn tante altijd een voltreffer was. Sindsdien is dat recept met mij blijven meereizen.’ ‘In alle landen waar ik ben geweest, maakte ik de chocolademousse samen met vrienden en collega’s klaar. Het recept is niet moeilijk, en tegelijk is het de perfecte manier om België en onze lekkere chocolade te promoten. Er hangen ook herinneringen aan vast. In Egypte was ik de chocolademousse samen met zes andere dames aan het klaarmaken, toen plots de elektriciteit uitviel terwijl we het eiwit aan het opkloppen waren met de mixer. We zijn toen als gekken met de hand beginnen te kloppen om het eiwit stijf te krijgen. Maar het is gelukt’, lacht ze. ‘In Tel Aviv was het dan weer heet en vochtig, waardoor de chocolade wit uitgeslagen was. Daar heb je in België geen last van.’ Heidi Wauters Je vindt het recept op www.deboesdaalhoeve.be/ nl/recepten.

‘Ik eet graag, maar ik ben niet zo’n kok. Wat ik wel fijn vind, is om recepten te krijgen waar een verhaal aan vasthangt. Iets wat ik geproefd heb bij iemand thuis, familierecepten die van generatie op generatie worden doorgegeven. Dat vind 11

I N F O R M AT I E nieuws uit het centrum

De overheid besliste de huidige maatregelen te verlengen tot maandag 1 maart. Daardoor heeft de Boesdaalhoeve alle activiteiten die in februari gepland stonden geannuleerd.

Boesdaland (10+) Ontdek de Minecraft-wereld van de Boesdaalhoeve Omdat de Boesdaalhoeve momenteel gesloten is en grote events voorlopig nog niet kunnen plaatsvinden, komen we met dit Minecraft-project naar jou thuis. Minecraft is een wereld waar alles bestaat uit blokken. Met die blokken bouw je allerlei dingen zoals huizen, kastelen, achtbanen, boten, natuur of dieren: de grens is je eigen fantasie. Just4FUN bouwde voor Boesdaland gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve helemaal na. Er is bovendien ook een heel schatteneiland om te verkennen. Benieuwd naar het resultaat? Surf dan naar www.j4f.online/boesdaland en maak je persoonlijke account aan. meer info: info@deboesdaalhoeve.be of 02 381 14 51

Benieuwd naar wat we wel nog doen? Surf naar www.deboesdaalhoeve.be of ‘vind ons leuk’ op Facebook. Zo hoef je geen enkel nieuwtje te missen.

GC de Boesdaalhoeve gesloten tot 1 maart

Game mee met de Rode Rockets Ken je de Rode Rockets al? Of de Linkebeek Legends? De Drogenbos Dragons? Zo heb je in elke faciliteitengemeente – en Overijse – een gemeenschap van fervente gamers die elkaar online vinden en die onderling epische battles uitvechten. Het initiatief van vzw ‘de Rand’ en Just4Fun ging in het najaar van 2020 van start. ‘De bedoeling is dat we online community’s van gamers uitbouwen in de verschillende gemeenten’, legt Teppe Daniels van Just4Fun uit. ‘Ze spelen onderling vriendschappelijke wedstrijden van games, maar de bedoeling is dat we 12

een echte competitie starten. Met games als League of Legends, Valorant en Rocket League.’ Het aantal leden groeit al flink. De Rode Rockets zijn met 53 leden. De Overijse Owls al met 139. ‘Deelnemen is volledig gratis en iedereen kan lid worden. Zo ontstaat er in elke gemeente een soort van jeugdgemeenschap van gamers. Ze staan met elkaar in contact via Discord; dat is een chatplatform waar vooral gamers gebruik van maken. Nu blijft het nog bij online gamen, maar na corona hopen we ook fysieke game-events op te zetten.’ (BC) Meer weten? www.just4fun.be

Heb jij je vrienden of familie ook al lang niet meer gezien? Vind je het te slecht weer voor een wandelbabbel? Of ben je het beu om alleen maar tegen een computerscherm te praten? Goed nieuws! In Rode kan je binnenkort naar de foyer on tour. GC de Boesdaalhoeve zorgt voor een coronaproof initiatief om elkaar te ontmoeten. We brengen onze foyer naar de parking van het lokaal dienstencentrum De Boomgaard. Nodig iemand uit en stap binnen in een warme, leuk ingerichte ruimte waar het gezellig vertoeven is. Jij gaat langs de ene kant binnen in de container en je gesprekspartner langs de andere kant. Binnen zijn jullie enkel door plexiglas gescheiden. Of laat jij je liever verrassen? Dan regelen wij een interessante gesprekspartner voor jou. Wie weet krijgt het gesprek wel een culturele touch en ontmoet je een muzikant of een kunstenaar. Inschrijven kan per half uur op verschillende dagen. Je kan zelf kiezen voor een gesprekspartner of voor een blind date. Uiteraard zorgen wij ervoor dat alles coronaproof verloopt. Onze geweldige poetsmedewerkers zijn ondertussen kampioenen in ontsmetten en zorgen ervoor dat alles veilig is. Locatie: parking LDC De Boomgaard, Zoniënwoudlaan 68, Sint-Genesius-Rode inschrijven: www.deboesdaalhoeve.be, 02 381 14 51 of via de QR-code

maandag 22 februari tot zondag 28 februari Zin in een babbel? Kom naar onze foyer on tour

Café Combinne houdt online praatcafé De corona-uitbraak was ook een streep door de rekening van de Café Combinneactiviteiten. Fysiek samenkomen voor een praatcafé was vanaf maart uit den boze. Daarom oefenen de deelnemers hun Nederlands voortaan online. ‘Ook tijdens de eerste lockdown waren we al een aantal keer digitaal samengekomen. Eerst via een gratis platform, maar daarvan was de kwaliteit niet toereikend. Later schakelden we over op het professionele Microsoft Teams, wat een veel betere kwaliteit gaf’, vertelt gastvrouw Rita Denayer. ‘Vanaf eind juni profiteerden we van de versoepelde maatregelen om elke week een wandeling te maken. In september waren we voorzichtig gestart met een coronaveilige livesessie in dienstencentrum De Boomgaard, tot de tweede lockdown onze plannen opnieuw in de war stuurde. Intussen heeft Archeduc, het vormingscentrum dat de Café Combinneactiviteiten mee coördineert, een link opgezet via het onlineplatform Zoom. Op die manier komen we sinds eind december opnieuw wekelijks samen.’ ‘De voorbije weken waren er tussen de 7 en de 10 deelnemers, wat minder is dan vroeger. Zo’n onlinesessie vormt zeker een drempel. Niet al onze deelnemers beschikken over een computer en de dynamiek van een onlinebijeenkomst is helemaal anders. Ik merk zeker dat de coronaomstandigheden zwaar beginnen te wegen voor sommigen’, zegt Rita. ‘Nieuwe deelnemers die op een ongedwongen manier Nederlands willen oefenen, zijn altijd welkom. We komen elke woensdagavond online samen vanaf 20.15 uur, behalve in de schoolvakanties. Kandidaten mogen me een e-mail sturen, dan zorg ik voor een uitnodiging met deelnamelink. Deelnemen is gratis.’ (HW) info en inschrijven: rita.denayer@telenet.be

I N F O R M AT I E rand-nieuws

Vlaamse Rand is specifieke regio De 19 gemeenten van de Vlaamse Rand vormen samen een gebied dat grondig verschilt van de andere gemeenten in Vlaanderen. Tot die conclusie komt een nieuw onderzoek van het Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum (BRIO). Ook de faciliteitengemeenten blijken op heel wat vlakken ‘een geval apart’.

en Vlaamse minister voor de Vlaamse Rand, een Vlaams Randfonds met geld dat exclusief bestemd is voor de 19 gemeenten van de regio, extra middelen voor bijkomende plaatsen in de scholen van de Vlaamse Rand … De Vlaamse overheid voert duidelijk een specifiek beleid in de 6 faciliteitengemeenten en de 13 andere Vlaamse gemeenten rond Brussel. De Vlaamse Rand wordt daarbij beschouwd als een regio die anders is dan de andere in Vlaanderen. Maar bestaat er daarvoor wetenschappelijke grond? Op die vraag zocht het Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum (BRIO) een antwoord. ‘We wilden met het onderzoek eigenlijk vooral te weten komen of de 19 gemeenten van de Vlaamse Rand echt een aparte groep binnen de 300 Vlaamse gemeenten vormen’, zegt BRIO-onderzoekster Nohemi Jocabeth Echeverria Vicente. ‘Daarom is er een soort barometer gemaakt die de specificiteit van de Vlaamse Rand meet in vergelijking met de rest van Vlaanderen.’

106 indicatoren

BRIO ging aan de slag met 106 verschillende indicatoren om na te gaan of er objectieve kenmerken zijn die de Vlaamse Rand uniek maken. ‘Die indicatoren zijn heel divers’, legt Echeverria uit. ‘Van herkomst over armoede en onderwijs tot wonen en veiligheid. Uit die analyse blijkt dat een twintigtal indicatoren echt typisch zijn voor de Vlaamse Rand. Een 14

aantal elementen komen heel duidelijk naar voor. Zo wordt de Vlaamse Rand veel meer dan de rest van Vlaanderen beïnvloed door zijn ligging tussen Wallonië en Brussel. Daardoor zijn er meer verhuisbewegingen dan gemiddeld in Vlaanderen. Het resultaat is een heel diverse bevolking qua herkomst en taal in de 19 gemeenten. Het aandeel leerlingen

Flemish Rand in a class of its own For more than 25 years now, the Flemish Government has been pursuing a policy specifically focused on the Flemish Rand (the ring of 19 Flemish municipalities around the Brussels-Capital Region, six of which provide language facilities for Francophone residents). The mayors of these municipalities have been arguing for years that their unusual status in Flanders calls for a higher level of resources. But is the Flemish Rand really so unique? Yes, according to a new survey by BRIO (Brussels Information, Documentation and Research Centre). Municipalities with language facilities also appear to fall into a ‘special category’ in many respects.

uit gemeenten van de Vlaamse Rand’, stelt Echeverria vast. ‘De overige vier randgemeenten, Grimbergen, Asse, Meise en Merchtem, staan in de top 28. Andere Vlaamse steden of gemeenten rond die Vlaamse steden zien we er niet in verschijnen. Dat toont duidelijk aan dat de 19 gemeenten van de Vlaamse Rand een aantal heel uitgesproken

‘De Vlaamse Rand wordt veel meer dan de rest van Vlaanderen beïnvloed door zijn ligging tussen Wallonië en Brussel’

uit het Nederlandstalig onderwijs dat thuis geen Nederlands spreekt, ligt er ook veel hoger dan het Vlaamse gemiddelde. En het percentage jongeren dat in de Vlaamse Rand woont, is veel hoger in vergelijking met de rest van Vlaanderen. Daarnaast zijn nog de hoge woonprijzen en de vele horeca- en detailhandelszaken een belangrijke onderscheidende factor in de 19 gemeenten.’

De top 28

De Vlaamse Rand is dus wel degelijk een regio met een heel specifiek karakter. Dat blijkt ook duidelijk uit de rangschikking die BRIO maakte aan de hand van de scores op de verschillende indicatoren. ‘In de rangschikking van de 300 Vlaamse gemeenten bestaat de volledige top 15

kenmerken hebben die andere Vlaamse gemeenten veel minder hebben.’

De zes

Het onderzoek doet ook een aantal opvallende vaststellingen over de zes faciliteitengemeenten rond Brussel. ‘Drogenbos haalt de hoogste score op kenmerken die typisch zijn voor de Vlaamse Rand, gevolgd door Linkebeek, Sint-Genesius-Rode, Kraainem en Wezembeek-Oppem. De top 5 van Vlaanderen bestaat dus volledig uit faciliteitengemeenten rond Brussel.’ Opvallend: Wemmel staat pas op plaats 8, na Overijse en Sint-Pieters-Leeuw. ‘Dat heeft onder meer te maken met het feit dat Wemmel in vergelijking met de andere faciliteitengemeenten in het

Nederlandstalig onderwijs nog meer leerlingen telt die thuis Nederlands spreken’, zegt Echeverria.

De ene is de andere niet

Op basis van de scores deelden de onderzoekers van BRIO de Vlaamse Rand op in zeven clusters van gemeenten die op elkaar lijken. Daaruit blijkt duidelijk

dat de ene gemeente de andere niet is. En dat geldt ook voor de zes faciliteitengemeenten. ‘De zes faciliteitengemeenten zitten in drie verschillende clusters. Drogenbos, Linkebeek en Sint-GenesiusRode hebben we de faciliteitengemeenten met een hoge mobiliteit genoemd. De bevolking van die drie verandert voortdurend omdat er veel verhuisbewegingen

BUURTEN is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’. Buurten komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Liesbet Vermaelen, Jan Decuypere, Gerald Dichtl, Greet Lebleu, Anne Sobrie, Heidi Wauters VORMGEVING heartwork.be, FOTOGRAFIE Tine De Wilde, DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, veerle.weeck@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98,

zijn. Er wonen in verhouding ook veel mensen van Europese herkomst en uit Centraal- en Zuid-Amerika. Er zijn ook het meeste aantal leerlingen met een andere thuistaal dan het Nederlands in het Nederlandstalig basisonderwijs.’ Kraainem en Wezembeek-Oppem vormen hun eigen aparte cluster. ‘Het profiel dat naar voren komt in die twee faciliteitengemeenten is duidelijk anders. De bevolking verandert hier ook vaak. Maar er wonen ook bovengemiddeld veel mensen uit rijkere landen. Het is in Kraainem en Wezembeek-Oppem ook veel duurder wonen dan elders.’ Wemmel is tot slot opnieuw de vreemde eend in de bijt. ‘Wemmel behoort in onze clustering tot de ‘aankomstgemeenten’ in de Noordrand, samen met Zaventem. De twee gemeenten grenzen niet aan elkaar, maar toch nemen we ze samen in één cluster. Ze vertonen namelijk duidelijk een vergelijkbare dynamiek. Zo staat Wemmel samen met Zaventem bovenaan in de ranglijst als je kijkt naar inwijking uit andere randgemeenten en immigratie uit Brussel. Er wonen ook meer mensen van Maghrebijnse en niet-EU-herkomst. De faciliteitengemeenten hebben dus duidelijk niet allemaal dezelfde kenmerken en dus ook niet dezelfde uitdagingen.’ Tina Deneyer

geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-Genesius-Rode, tel. 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel. Buurten wordt ondersteund door de afdeling Sint-Genesius-Rode/Beersel van de Orde van den Prince. ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van buurten op de website www.deboesdaalhoeve.be.

MENSEN uit Rode

Beroep

Cabineverantwoordelijke en safety instructor bij TuiFly

Ik ben

trots op mijn gezin: mijn partner Simon en onze drie zoontjes Mats, Lennert en Siebe.

Favoriete plekje:

In Rode hou ik van het Waterloos veld. Aan het einde van de straat de velden intrekken met de hond en de kindjes, het uitzicht zien veranderen doorheen de seizoenen of de zon zien ondergaan tussen het groen: zalig! Daarnaast vertoef ik graag in De Panne. Ondanks mijn passie voor vliegen zijn de vakanties aan zee steevast de beste.

T P OS 8 8 1 /9 6/10

Boeken, serie- of filmtip:

Voor ouders met beginnende lezertjes is De waanzinnige boomhut van 13 verdiepingen een aanrader. Het zijn leuke en grappige boeken die ook heel geschikt zijn om samen te lezen en kinderen warm te maken om aan een dik boek te beginnen.

Geluk is voor mij

‘s Morgens met vijf kunnen snoozen in bed, terwijl de zon al door de gordijnen schijnt.

Beste uitvinding ooit

Op dit moment: het coronavaccin. Hopelijk kunnen we hierdoor in 2021 terugkeren naar een maatschappij waarin we opnieuw veel tijd kunnen doorbrengen met al wie ons lief is.

Ine Swaelens

Heymansdries

1640 Sint-Genesius-Rode

Als je het Waterloos veld betreedt langs het Hof ten Hout kom je op de rechterzijde een achterin gelegen jachtopzienerswoning tegen. Die werd getekend door Jean-Pierre Cluysenaar en gebouwd rond 1849 in opdracht van de familie Goethals. De woning maakte deel uit van het domein Revelingen met kasteel en pachthof, de Sint-Gertrudishoeve, bossen en landerijen. Door zijn huwelijk met Valentine Goethals in 1860 kwam dit in bezit van graaf Louis De Jonghe D’Ardoye. • Tekst en foto: Johan Stoffels