buurten februari 2022 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

SINT-GENESIUS-RODE • JAARGANG 25 • NR 1 • FEBRUARI 2022 UITGAVE VAN GC DE BOESDAALHOEVE EN VZW ‘DE RAND’

Jean Bosco Safari ‘John Lennon zei waar het op stond’

Wie haalt de sportraad uit het slop?

Wijk Wauterbos Het sportieve hart van Rode

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

afgiftekantoor sint-genesius-rode P 008347

buurten

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Gemeente voert regularisatietaks in Het gemeentebestuur voert als eerste in Vlaanderen een regularisatietaks in. Burgers en promotoren moeten voortaan een belasting betalen als ze een bouwovertreding willen regulariseren. ‘We krijgen te veel aanvragen binnen’, verklaart schepen van Stedenbouw Philippe De Vleeschouwer (IC-GB). De voorbije jaren kreeg het gemeentebestuur steeds meer regularisatieaanvragen binnen. Veel mensen die een eigendom kopen, merken dat er verschillen zijn tussen de stedenbouwkundige vergunning en wat er in werkelijkheid werd gebouwd. En dus zetten ze dat recht via een regularisatie. De behandeling van die dossiers vraagt veel tijd en energie van de gemeentediensten omdat er veel opzoekingswerk voor nodig is. De doorlooptijd is ook langer dan gemiddeld. Sint-Genesius-Rode moet zo’n regularisatieaanvraag behandelen, maar de gemeente heeft nu wel een belasting ingevoerd op die aanvragen. Alle mensen die een aanvraag indienen om een stedenbouwkundig dossier te regulariseren, moeten automatisch 500 euro betalen. Dat kan nog worden verhoogd als de regularisatie wordt verkregen. Bij een nieuwbouw gaat het om een supplement van 250 euro per vierkante meter. Als het terrein wordt gewijzigd of er een regularisa-

tie voor een zwembad wordt aangevraagd, gaat de belasting omhoog. Verder is er een korting voor bouwmisdrijven ouder dan dertig jaar. Voor bouwmisdrijven ouder dan vijf jaar is dat een korting van 10 procent. Het is de belastingplichtige die dat moet aantonen. ‘Niet enkel burgers die een huis kopen vragen vaak een regularisatie aan’, zegt schepen Philippe De Vleeschouwer (IC-GB). ‘Er zijn ook mensen die profiteren van het systeem. Sommige ontwikkelaars bouwen meer dan wat toegestaan is in de vergunning en een paar jaar later komen ze dan plots met een aanvraag om te regulariseren. Daarom denken we al meer dan een jaar na over een oplossing. Dit is een reglement dat ervoor zorgt dat de gewone burger niet op kosten wordt gejaagd, maar dat grote promotoren voortaan toch wat geld zal kosten als ze van het systeem gebruik willen maken.’ Het belastingreglement wordt nu voor drie jaar ingevoerd en zal bijgestuurd worden als dat nodig is. De gemeente verwacht dat de belasting dit jaar 25.000 euro zal opleveren, de jaren nadien telkens 50.000 euro. (BK)

Deelwagens voortaan ook in Rode Autodeelorganisatie Cambio strijkt neer in Sint-Genesius-Rode. Vanaf nu kan je op twee locaties in de gemeente een deelwagen lenen. Autodelen wordt steeds populairder in grote steden en het gemeentebestuur wilde het al langer op het grondgebied van Rode aanbieden. Het principe is eenvoudig: wie een auto nodig heeft, kan de deelwagen voor een bepaalde tijd reserveren. Je betaalt enkel voor de kilometers die je rijdt. Dat komt vaak goedkoper uit voor wie geen lange afstanden aflegt. Heel wat gebruikers vervangen met een deelwagen een tweede auto. Je moet de wagen na gebruik wel telkens op zijn eigen standplaats parkeren. Er is een gereserveerde standplaats in de Gemeentehuislaan en een op het Dorpsplein. Het gaat om twee elektrische Renault Zoes van de organisatie Cambio. De organisatie heeft intussen al 1.600 deelwagens in 51 steden in ons land. 50.000 mensen maken er gebruik van. Vlaanderen subsidieert het project in Sint-Genesius-Rode en de gemeente zelf zal er ook gebruik van maken. De gemeente zal de twee wagens leasen en hoe meer mensen er gebruik van maken hoe beter. Want de leasingkost daalt als de wagens meer gebruikt worden door de Rodenaren. De gemeenteadministratie gebruikt de twee wagens ook als dienstvoertuig. Zo spaart het bestuur meteen de aankoop van een eigen dienstvoertuig uit. (BK)

Telex • De aanleg van een erosiepoel aan de Kwadebeek in de buurt van het Hoften-Hout kan starten. Het gemeentebestuur had al een omgevingsvergunning op zak. De provincie Vlaams-Brabant geeft een subsidie van 13.000 euro. De Vlaamse overheid subsidieert het project voor 70.000 euro. Dat is 75 procent van de totale kost. Er is nu ook een akkoord gesloten met de eigenaar en de gebruiker. • Er is een houthakseldam aangelegd tussen de Bosstraat en de Kwadeplasstraat. Daar wordt nog een extra dam aangelegd omdat de houthakseldam onvoldoende water tegenhoudt. Het ontwerp is goedgekeurd door de gemeenteraad. De werken zullen 5.000 euro kosten. • Een pittige discussie op de gemeenteraad over de toepassing van de taalwetgeving. Meerderheidsfractie IC-GB wil het arrest van de Raad van State over de taalvoorkeur van inwoners in de faciliteitengemeenten publiceren in het infoblad. Vlaamse schepen Anne Sobrie (Engagement 1640) verzet zich tegen de publicatie omdat het volgens haar te politiek getint is. Schepen Nicolas Kuczynski (IC-GB) vindt dat de inwoners het recht hebben om te weten hoe de kaarten nu liggen. Het punt werd uiteindelijk goedgekeurd. • De Engelandstraat, op de grens van Alsemberg en Sint-Genesius-Rode, krijgt verlichting. De verbinding tussen de Kasteelstraat in Alsemberg en de Stationsstraat in Sint-Genesius-Rode wordt gebruikt door pendelaars en scholieren, maar ook door wandelaars en fietsers. Er wordt ledverlichting geïnstalleerd zodat de zichtbaarheid vergroot. • Het gemeentebestuur wil op zaterdag 4 juni een nieuwe editie van The Green Rode organiseren. Het duurzaamheidsfeest zal opnieuw plaatsvinden op het

Dorpsplein. Er is intussen al een oproep naar standhouders gelanceerd. The Green Rode wordt een happening waarbij duurzame mobiliteit, lokale en seizoensgebonden voeding, afvalvermindering, biodiversiteit of duurzame consumptie centraal staan. • Vlaams minister van Onderwijs en Vlaamse Rand Ben Weyts (N-VA) rolt een nieuw project uit dat het Nederlands moet promoten bij leerlingen én ouders. In heel wat scholen in de Vlaamse Rand neemt het aantal kinderen dat thuis een andere taal spreekt snel toe. Het Onze-Lieve-Vrouwinstituut kan de komende jaren alvast rekenen op meer ondersteuning. De school is één van de 35 onderwijsinstellingen die instappen in het project waarvoor 3 miljoen euro is uitgetrokken. • De gevolgen van corona laten zich ook voelen in de gemeentefinanciën. Zo verwacht de gemeente dat het zwembad dit jaar amper 60 procent van de omzet van een normaal jaar zal halen. Voor de sporthal verwacht de gemeente 40 procent minder opbrengsten. De inkomsten worden voorlopig elders opgevangen, zodat er momenteel financieel geen kater dreigt. • Een studiebureau mag aan de slag om een voorontwerp te maken voor de herinrichting van de Middenhut. Er vonden al bewonersvergaderingen plaats en de suggesties en ideeën van de aanwezigen werden meegenomen. De gemeente wil de wijk Middenhut rond het Onze-Lieve-Vrouwvoorplein heraanleggen ‘De bestaande toestand beantwoordt niet meer aan de verwachtingen van een warme en dynamische leef- en winkelzone’, klinkt het. Het zal allicht nog twee jaar duren voor de herinrichting start, maar intussen kunnen de nutsmaatschappijen wel al aan de slag. (BK)

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Wie haalt de sportraad uit het slop?

e gemeentelijke sportraad nam in 2014 de plaats in van het Sportoverleg Rode nadat het gemeentebestuur het sportbeleid van vzw ‘de Rand’ overnam. Dat het na al die jaren nog geen goed geolied overlegorgaan is, daarover lijkt iedereen het eens. Aan Stijn Avau, voorzitter van begin 2020 tot in het najaar van 2021, zal het niet gelegen hebben. Met een visietekst wou hij de sportraad nieuw leven inblazen. ‘Tijdens de vorige legislatuur miste de sportraad wat dynamiek. Daar wou ik verandering in brengen. Per jaar zijn er een tweetal vergaderingen, maar de agendapunten hebben zelden met het beleid te maken. De meeste leden komen naar de vergadering omdat ze moeten of om de belangen van hun vereniging te verzekeren. Om al de verenigingen bij de werking te betrekken, wordt er gewerkt aan een roterend voorzitterschap, waarbij iedere club om het half jaar het voorzitterschap waarneemt. Omwille van de coronaperiode duurde mijn termijn uiteindelijk langer. Inmiddels zijn er andere personen aan zet.’

Sportraad moet professioneler

Tijdens zijn voorzitterschap lanceerde Avau een ambitieus voorstel: de oprichting van één sportorganisatie met daarin alle sportclubs. ‘Door schaalvergroting kan je een professionele ploeg aanstellen die instaat voor het runnen van die organisatie. Die structuur laat toe dat sportclubs zich verder professionaliseren. Alle sportclubs zouden een zitje krijgen in een bestuursorgaan en zouden stemrecht hebben over investeringen’, zo vat Avau zijn plan kort samen. ‘In de sportraad leek iedereen het een goed voorstel te vinden, maar toen ik het concreet wou maken, was er weinig medewerking. Mijn tekst is uiteindelijk nooit gevalideerd. Wellicht waren de geesten nog niet voldoende gerijpt. Ik blijf erbij dat de organisatie van de sportraad professioneler moet. Ieder lid heeft al de handen vol met zijn eigen club. Daarnaast hebben we ook buiten de sport nog andere engagementen. Iedereen heeft de beste bedoelingen, 4

Acht jaar na de oprichting van de gemeentelijke sportraad werkt het overlegorgaan nog altijd niet hoe het zou moeten. De wisselwerking met het gemeentebestuur is niet optimaal en niet elke vereniging is even betrokken. ‘Het is aan de gemeente om een visie te ontwikkelen en de sportraad erbij te betrekken’, stelt de vorige voorzitter Stijn Avau.

maar beleid voeren is een professionele activiteit, en dat kan van ons niet verwacht worden. Daar heeft de gemeente een rol te vervullen. Zij moet een visie ontwikkelen, om dan de sportraad te raadplegen vooraleer ze knopen doorhakt. De gemeente is van goede wil en biedt de nodige ondersteuning. Er zijn middelen en ruimte voor goede initiatieven en er is bereidheid om te investeren. Rond de infrastructuur is er nog een inspanning te leveren om ze te moderniseren en uit te breiden. Een belangrijk punt is om de noden van de clubs goed in kaart te brengen. Overleg met de sportraad is daarbij essentieel.’

Sportraad mag proactiever

Sportschepen Miguel Delacroix (IC-GB), destijds de bezieler van de sportraad, stelt ook vast dat de werking ervan nog niet op punt staat. ‘Ik had de sportraad wat proactiever verwacht. Het is geen gemakkelijk verhaal. De leden van de sportraad zijn mensen die vrijwillig veel tijd in hun club steken. Ik begrijp dat ze dan weinig tijd hebben voor de sportraad. Onze sportfunctionaris zorgt zo veel mogelijk voor logistieke hulp. Het is belangrijk om erop toe te zien dat de gemeente de sportraad ondersteunt en niet draagt. De taak van de sportraad bestaat erin om adviezen te geven en de gemeente te challengen. Hoe meer meningen, hoe beter. Wij hebben als politici niet de pretentie om te denken dat we alles weten. Net daarom moet de sportraad een onafhankelijk orgaan zijn en blijven. We

I N F O R M AT I E Rode in de teletijdmachine proberen de clubs ertoe aan te zetten om zelf de data en agenda van de sportraden vast te leggen. Het voorzitterschap op ons nemen kunnen we niet doen. Zelf ben ik als schepen geen lid van de sportraad, maar ik kan wel uitgenodigd worden om bepaalde dossiers toe te lichten, wat ik altijd doe als mij dat wordt gevraagd. Soms vraagt onze sportfunctionaris aan de voorzitter om een sportraad bij elkaar te roepen omdat wij de leden van iets op de hoogte willen brengen. De sportraad komt een tweetal keer per jaar samen, wat niet slecht is. Nu er verschillende projecten in de pijplijn zitten, is het misschien opportuun dat er wat meer wordt vergaderd. De sportraad heeft de voorbije jaren overigens al mooie resultaten geboekt. De vrijetijdsbeurs, start-to-run, de toekomstige hangplaats met skateplein … zijn allemaal initiatieven ontstaan in de schoot van de sportraad.’

Zelden een echt debat

Ook de oppositie stelt vast dat er wat schort aan de sportraad. ‘Het is niet de actiefste sportraad. De clubs geven weinig advies én de gemeente vraagt weinig advies’, zegt gemeenteraadslid Jan Rombaut (Engagement 1640), de vorige legislatuur als voorzitter van voetbalclub KFC Rhodienne-De Hoek lid van de sportraad. ‘Bij de leden heeft dat te maken met tijdsgebrek. De gemeente van haar kant heeft nog niet echt de gewoonte gekweekt om advies in te winnen. Nieuwe initiatieven en investeringen worden in de sportraad gewoon meegedeeld. Er wordt zelden een echt debat gevoerd. Het enthousiasme in de sportraad zou opgekrikt kunnen worden als de leden zich echt betrokken zouden voelen.’ Oud-sportraadvoorzitter Patrick De Cauwer, momenteel raadslid voor Engagement 1640, hoopt dat er zich snel een voorzitter aandient die de sportraad op sleeptouw kan nemen. ‘Nu is het voorzitterschap een verplicht nummertje. Door ieder half jaar voor een andere voorzitter te kiezen, valt de dynamiek stil. Ik begrijp dat de eigen sportclub al veel van de tijd opslorpt. Daarom lijkt het me interessant om voor een voorzitter te gaan die niet verbonden is aan een club. Zeker is dat er iets moet veranderen. De sportraad is bijna dood en begraven, wat jammer is aangezien er zo veel belangrijke sportdossiers aan zitten te komen. Het is aan de sportraad om zich hierin te laten gelden en aan de gemeente om daarmee rekening te houden.’ (BK)

Qui se sent d’attaque à sortir le Conseil des sports du pétrin? Huit ans après la création du conseil municipal des sports, l’organe consultatif ne fonctionne toujours pas comme il le devrait. Certaines associations ne s’impliquent pas comme il le faut et ne sont souvent là que pour défendre leurs propres intérêts. L’interaction avec le conseil municipal n’est également pas optimale. ‘Il est du devoir de la municipalité de développer une vision et d’impliquer le Conseil des sports’, déclare l’ancien président Stijn Avau. Alors que l’échevin des sports Miguel Delacroix (IC-GB) estime que le conseil des sports a déjà atteint certains de ses objectifs, il attend également du conseil qu’il soit plus proactif. L’opposition de l’Engagement 1640 ne considère pas qu’il s’agit du conseil le plus actif, et espère que cela puisse changer grâce à d’importants dossiers sportifs à venir.

In 1981 reed WTC De Hoek de Ronde van Tenerife Wielertoeristenclub De Hoek is al jaren een baken in het verenigingsleven. De club werd in 1973 opgericht onder de naam Rode Sportief in café De Witte in Ten Broek. Begin jaren tachtig telde de vereniging al tweehonderd leden. In 1981 stond het grootste avontuur tot dan toe op de agenda van de club: de Ronde van Tenerife. De man achter het bekende vakantiedorp Ten Bel in Tenerife wou fietstoerisme promoten en had goede contacten met burgemeester Algoet. Zo belandde een select gezelschap van WTC De Hoek op het Spaanse eiland. ‘Zo’n fietsvakantie was nieuw, we waren dus pioniers’, herinnert Guy Stoffels zich. ‘Er werden enkele ritten gepland tijdens die heel warme zomer van ‘81. We reden een rit van 200 kilometer in een bergachtige streek. En zelfs een paar cols van 20 kilometer. Het zwaarste moest nog komen: ook de Pico del Teide moest beklommen worden. Vooraf werd gezegd dat er voldoende schaduw zou zijn om onderweg wat verkoeling te vinden. Maar dat pakte helemaal anders uit. Het werd een zware dobber! We moesten 40 kilometer klimmen, met als eindresultaat dat er amper vier renners de top al fietsend bereikt hebben.’ WTC De Hoek had de smaak van de buitenlandse fietsreizen te pakken en zou daarna nog uitstappen organiseren naar de Italiaanse Dolomieten, de Franse Vogezen en andere fietsparadijzen. De club is nog altijd springlevend en fietst vanaf maart weer wekelijks, in groep volgens niveau, de streek rond. (BK) Meer verhalen over de geschiedenis van WTC De Hoek kan je lezen op www.rodevroeger.be. Voor andere info: www.wtcdehoek.be.

I N F O R M AT I E wijken in Rode

Le cœur sportif de Rhode

Het sportieve hart van Rode Centraal in Rode ligt de wijk Wauterbos. Een buurt die vandaag vooral leeft rond de school en het sportcomplex, maar waar het dorpse gevoel van weleer nog door de straten waart.

n de eerste helft van de vorige eeuw bestond Sint-Genesius-Rode, zoals de meeste gemeenten in België, uit verschillende dorpskernen of gehuchten. Die gehuchten telden soms maar een handvol huizen, maar ze werden wel nauwkeurig op kaart gezet en de bewoners vormden er een hechte gemeenschap. Wauterbos, soms ook geschreven als Waterbos(ch), was zo’n gehucht in Rode. Het lag tussen Termeulen en Klein Luik, met de Termeulenstraat en de Nieuwstraat als verbindingsstraat waarlangs bebouwing tot stand kwam. Na de Eerste Wereldoorlog kende de bouwwoede een exponentiële groei. De kleine woonkernen groeiden letterlijk naar elkaar toe. Het was van dan af nog nauwelijks te zien waar het ene gehucht eindigde, en waar het andere begon. Gemakshalve kan je vandaag stellen dat de wijk Wauterbos zich rond de gelijknamige straat ontwikkeld heeft. In het oosten afgebakend door de spoorlijn, in het noorden door de Zoniënwoudlaan en in het westen door de Boomgaardweg.

Buffer tegen overlast

In de wijk heerst er nog een dorpsgevoel, onder meer door de aanwezigheid van de basisschool. Wauterbos is geen 6

verkaveling met grote villa’s achter dikke hagen, maar bestaat uit een uiteenlopende verzameling rijhuizen in allerlei formaten en stijlen. Voor meer samenhang moet je naar de Hoogveldlaan. Daar werd in de jaren dertig een sociale woonwijk gebouwd, met een veertigtal huizen. Bijna honderd jaar later zorgt de ritmische herhaling van dezelfde gevels er voor een aangename rust als je door de straat loopt. In het noordoosten van Wauterbos ligt, vlak bij de spoorlijn, langs de Zoniënwoudlaan, de Geevaertvijver. Die is niet zonder belang. Onlangs werd de gemeente eigenaar van de vijver. Nadat het slib verwijderd is, zal de vijver bij hevige regenval overstromingen in het centrum van Rode voorkomen. Het overtollige water van de Molenbeek zal naar de Geevaertvijver geleid worden, zodat de plas dienst doet als buffer en de wateroverlast in Rode en Alsemberg tot het verleden behoort. Langs de vijver komt een wandelweg: via een tunnel onder de spoorlijn zal die verbonden worden met het Visserspad. Zo zal je vanuit het centrum, via het Novarodepark, de Geevaertvijver en het Visserspad, langs de natuur tot in het Zoniënwoud geraken.

Au cours de la première moitié du siècle dernier, Rhode-Saint-Genèse se composait de plusieurs centres de villages ou hameaux, comme la plupart des communes belges. Ces hameaux ne comptaient parfois qu’une poignée de maisons, mais étaient néanmoins cartographiés avec précision et les habitants formaient une communauté soudée. Wauterbos, parfois aussi écrit comme Waterbos(ch), était un de ces hameaux à Rhode. Il se situait entre Termeulen et Klein Luik, avec la Termeulenstraat et la Nieuwstraat fonctionnant comme rue de liaison le long de laquelle certains bâtiments virent le jour. Aujourd’hui, le quartier occupe une position centrale au sein de la municipalité. Alors que ce quartier est principalement animé par l’école et le complexe sportif, l’atmosphère du village d’antan est à l’heure actuelle encore palpable dans les rues.

Zwemmen, rolschaatsen, voetballen

Sinds de jaren zeventig is Wauterbos ook de plek waar er gesport wordt: in het zwembad, de sporthal (met o.m. basketbal en rolschaatsen) en op de voetbalterreinen. KFC Rhodienne-De Hoek heeft er zijn thuisbasis. De voetbalclub heeft stamnummer 6, en dat lage cijfer wijst op een lange geschiedenis. In theorie toch, want ze zijn wel bijzonder creatief omgesprongen met die clubgeschiedenis. Stamnummer 6 behoorde immers toe aan Racing Club de Bruxelles, een voetbalclub opgericht in 1894. Toen de club in 1963 fuseerde met White Star Woluwé AC (die later uitgroeide tot RWDM) ruilde de club zijn stamnummer met dat van K. Sport Sint-Genesius-Rode, een club die in 1927 werd opgericht. Omdat Racing Club door de fusie met White Star zijn historische stamnummer zou verliezen, werden allerlei administratieve spitsvondigheden bovengehaald opdat het bijzondere, lage stamnummer niet verloren zou gaan. De kleine club uit Rode mocht voortaan spelen met

I N F O R M AT I E verenigingsnieuws

stamnummer 6, ook na de fusie in 1996 met KVC Verrewinkel en in 2010 met KVC Hoger-Op De Hoek. De club met rood-blauwe kleuren speelt nu in de derde afdeling. De bekendste speler van Rhodienne is wellicht Dirk Vekeman. Hij was jeugdspeler bij de club, tot hij op 14-jarige leeftijd de overstap maakte naar de jeugdploegen van RSC Anderlecht. Daar speelde hij ook na de jeugdreeksen: acht seizoenen lang was hij doelman in de eerste ploeg van paars-wit. Later speelde hij nog bij toenmalige eersteklassers Racing Jet Bruxelles, RWDM en FC Boom. Hij overleed in 2013, op 52-jarige leeftijd. Vijf jaar na zijn dood werd uit eerbetoon een galawedstrijd georganiseerd. Stéphane Demol en Michel Verschueren tekenden present.

En hockey

Voetbal is niet de enige sport die te beoefenen (of te bekijken) valt in het Wauterboscomplex. In september vonden op het kunstgrasveld de eerste trainingen plaats van De Hoekies, een recent opgerichte hockeyclub. Als je weet dat de nationale hockeyploeg – die in Tokio afgelopen zomer de gouden medaille veroverde – maar liefst vier Rodenaars telt en dat er geen gemeente in ons land is met meer aangesloten leden bij de hockeyfederatie dan Rode, dan is het verbazingwekkend dat Rode niet eerder een club had. Nu is de lacune weggewerkt. In afwachting van nieuwe infrastructuur, die allicht op de oude terreinen van Hoger-Op De Hoek in de Weidestraat zal komen, kunnen de spelers terecht op de Wauterbossite. Behalve de komst van de hockeyers is er nog een nieuwigheid in het sportcentrum. Jongeren zullen zich over enkele jaren kunnen uitleven op een skateplein en een hangplaats aan de sporthal. Daarvoor werd 200.000 euro vrijgemaakt. De nieuwe plek zal tegen 2025 het multisportveld vervangen. Wim Troch

vrijdag 4 februari Algemene vergadering Natuurpunt Rode & Linkebeek 19.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Alle sympathisanten van Natuurpunt, leden en niet-leden, zijn welkom op onze Jaarlijkse Algemene Vergadering 2022. Onze voorbije en komende activiteiten worden toegelicht. Na de pauze, met een drankje aangeboden door Natuurpunt, volgt een voordracht ‘Klunskens en kwakbollen redden’ (INBO Linkebeek). info: fernanddebuck@hotmail.com

zondag 6 maart Spechtenwandeling in het Zoniënwoud Natuurpunt Rode & Linkebeek i.s.m. Natuurgidsen ZW Brabant 8.00 uur – Kasteel Groenendaal (Duboislaan 1, Groenendaal) We vertrekken om 8 uur ‘s morgens aan de parking van het kasteel van Groenendaal (Zoniënwoud), op zoek naar onze ‘vroege vogels’ zoals de bonte en zwarte spechten. Breng zo mogelijk je verrekijker mee. info: gids René - 0474 014 714

K-creation viert twintigste verjaardag Dansschool K-creation heeft wat te vieren dit jaar. De vereniging bestaat twintig jaar. Maar op welke manier dat gevierd zal worden, valt nog even af te wachten. Door corona worden er voorzichtig activiteiten gepland. ‘We hopen dat de normale werking in 2022 kan plaatsvinden, na twee moeilijke dansseizoenen omwille van de pandemie’, zegt bestuurslid Eddy Vanhaelen. Op zondag 20 februari staat alvast de jaarlijkse Dance Battle K-C got talent gepland in de Boesdaalhoeve. ‘Omwille van corona zal de wedstrijd uitzonderlijk enkel toegankelijk zijn voor de eigen leden’, zegt Vanhaelen. ‘Vorig jaar vond alles online plaats, maar iedereen hoopt dat het dit jaar opnieuw live kan.’ Op 18 en 19 maart is het achttiende spaghettifestijn in de parochiezaal. Als corona roet in het eten gooit, schakelt de dansschool over naar een takeaway. K-creation kijkt het meest uit naar het weekend van 27 en 28 mei. Dan vieren ze met een grote show hun twintigste verjaardag in CC de Meent. ‘Zie het als een terugblik op alles wat er gedanst, beleefd en georganiseerd werd in twintig jaar’, verklapt Vanhaelen. Om de show zo professioneel mogelijk te organiseren, worden nog extra acties georganiseerd om geld in te zamelen. (BK) www.k-creation.be.

De Boesdaalhoeve op expeditie in Rode Ga jij mee? De Boesdaalhoeve neemt binnenkort deel aan het project Randatlas in samenwerking met vzw De Kleine Expeditie. De bedoeling van Randatlas is om het verhaal van de Rand in kaart te brengen. Wij gaan alvast ‘op expeditie’ in de gemeente Sint-Genesius-Rode. We verkennen wijken in Rode en sprokkelen bij inwoners verhalen die letterlijk in kaart gebracht worden. Om die verhalen te verzamelen, bouwen we ook een écht kamp op in de gemeente waar we vijf dagen verblijven. Na de expeditie maken we een staalkaart waarin we - naast getuigenissen, foto’s en kaarten van de wijken - verhalen opnemen over hoe bewoners deze plek nu beleven. Kortom: we brengen hedendaags erfgoed samen in woord en beeld. Voor dit project werken we graag samen met Rodenaren die onze expeditie mee vorm willen geven en zin hebben om aan te sluiten bij onze denkgroep. Ligt de gemeente Rode je nauw aan het hart? Wil je meedenken over een nieuw erfgoedproject? Heb je al een interessante wijk voor ogen waar we ons kamp kunnen opslaan? Of misschien zie jij de ideale activiteit in dat kamp al voor je? Zei je minstens één keer ja op een van de vorige vragen? Dan ben jij de persoon die we zoeken. Praktisch: we vergaderen een 4-tal keer (tussen mei 2022 en mei 2023) samen met de experts van vzw De Kleine Expeditie, die ons helpen om het project in goede banen te leiden. Zin om mee te denken en te doen? Of wil je meer informatie? Neem dan contact op met Liesbet Vermaelen, centrumverantwoordelijke van GC de Boesdaalhoeve, liesbet.vermaelen@derand.be, 02 381 14 51.

C U LT U U R muziek

24 februari Imagine no Lennon (+ special guest Kris Wauters) MUZIEK

‘John Lennon zei waar het op stond’

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve tickets: 22 euro (basis)

Jean Bosco Safari is al sinds zijn kindertijd een grote fan van The Beatles en John Lennon. Naar aanleiding van de veertigste verjaardag van zijn dood stak hij samen met enkele lotgenoten het liedjesprogramma Imagine no Lennon in elkaar. ‘Toen een kameraadje me op mijn twaalfde vroeg wat ik later wou worden, antwoordde ik dat ik een Beatle wou ontmoeten.’ Jean Bosco Safari (67) heeft met Under sun, moon and stars nog eens een volledige langspeler met eigen composities ingeblikt, maar de voorbije jaren stond de Schotenaar met Rwandese roots vooral in de belangstelling met zijn Beatles-projecten. Hij herinnert zich nog levendig wanneer hij het kwartet uit Liverpool voor het eerst hoorde. ‘We schrijven een avond in 1963. Ik, een stille jongen van negen, was bij mijn adoptie8

ouders mijn huiswerk aan het maken. Tot ik ze plots uit de radio hoorde schallen en ik betoverd werd. Het liedje heette I want to hold your hand. Het was er patat op. Mijn ouders in shock en ik in de zevende hemel!’

Totaalimpact

Op het moment zelf kon Safari, die toen nog door het leven ging als Johan Vijdt (zijn adoptienaam) niet goed vatten

waarom de muziek hem zo raakte. ‘Waarschijnlijk was het de totaalimpact van klanken, stemmen en een zekere rauwheid, die fel afstak tegen de Cliff Richards en andere afgelikte zangers uit die tijd. Eerst had ik niet eens door dat er twee zangers waren. Maar hoe langer ik luisterde, hoe meer verschillen ik ontdekte, zeker vanaf 1966. Paul McCartney was een muzikale architect die met alles rekening hield. John Lennon was meer no-nonsense. Vooral de manier waarop hij zong vond ik interessant: enorm scherp, kordaat en krachtig, maar ook poëtisch en zacht. Ik heb altijd de indruk gehad dat McCartney veel sympathieker en dus diplomatischer was. Lennon zei waar het op stond. Dat had een effect op zijn melodielijnen, al is niet alles wat het lijkt. Probeer All you need is love en All my loving maar eens na te spelen. Lennon zocht naar de eenvoud zelf, maar binnen die eenvoud mocht het spannend zijn.’ Na de split van The Beatles bleef Safari op zijn honger zitten. ‘Het werd me snel duidelijk dat de synergie tussen Lennon en McCartney nodig was om het hoge niveau te behouden. Bij Lennon hoorde je tijdens zijn solocarrière een verscherping van zijn stem, die niet altijd even aangenaam was. McCartney ging dan weer meliger klinken. Toch leverde ook hun solowerk zeldzame parels op.’ Met Mother en Working class hero zijn er enkele te horen in de voorstelling Imagine no Lennon, straks in de Boesdaalhoeve.

Fans en kenners

Het initiatief om naar aanleiding van de veertigste verjaardag van Lennons dood een tributeband op te richten kwam er van Robert Van Yper, een Beatles-fan die ooit een boek over de zanger annex vredesapostel schreef. ‘Hij vroeg me te polsen bij enkele collega’s en heeft de naam van de concertreeks bedacht’, vervolgt Safari. ‘Paul Michiels en Guy Swinnen hadden het te druk. Kris Wauters speelt (o.a. in de Boesdaalhoeve)

MENSEN

Ook de andere bandleden zijn prima gecast. ‘David Piedfort is behalve gitarist ook muziekleraar. Om zijn studenten wegwijs te maken in de popmuziek lanceerde hij ooit een Beatles-studietraject, waarvoor hij zelf alle instrumenten inspeelde. Bassist Marc Van Puyenbroeck zat in mijn eerste jeugdbandje, dat al covers bracht van The Beatles. Later zou hij o.a. het podium delen met Peter Koelewijn, Soulsister en Natalia. Keyboardspeler Steven Mintjes maakte al deel uit van mijn andere Beatles-project Love is all you need. Hij is klassiek opgeleid en draagt de georkestreerde tracks zoals I am the walrus, Lucy in the sky with diamonds en Strawberry Fields forever. Een beetje zoals Wix dat doet in de band van McCartney bij pakweg Penny Lane.’

De beat van The Beatles

Welke eigenschappen van Lennon Safari in zichzelf herkent? ‘Ik probeer altijd duidelijk te zijn in mijn teksten. Iemand die een nummer van mij voor het eerst hoort, moet kunnen zeggen waar het over gaat. Zeker de eerste zin is belangrijk. Ik hou van de vorming van een melodielijn die een beetje naar klassieke muziek neigt, maar verpakt zit in een popstructuur, zodat het lijkt alsof je op drie minuten een film hoort voorbijkomen. Daar is McCartney natuurlijk een meester in, maar Lennon toch ook. Iemand vroeg hem ooit hoe je een goeie popsong maakt. Zijn antwoord: pak een beat, maak een goeie melodie en weet waarover je zingt.’ The Beatles wisten volgens Safari bovendien erg goed hoe ze live moesten klinken. ‘Dat hadden ze geleerd in het begin van de jaren zestig in Hamburg, waar ze aan de lopende band covers uit de hitparade moesten brengen. Ze hadden snel door dat een set met te veel trage nummers naar afwaswater zou proeven. Dus zorgden ze naar het voorbeeld van de Amerikaanse soul- en r&b-sterren voor een beat. Het gaf hun concerten drive en dynamiek. Ze speelden live alles net iets sneller en een halve toon lager dan op plaat. Dat doen wij ook. Maar bij ons ligt dat meestal aan de adrenaline.’

Ontmoeting in Liverpool

Eigenlijk hadden Safari en co het plan opgevat om net als veel Beatlesfans op 8 december 2020 te verzamelen aan het Lennon-monument in Central Park (New York), vlak bij de plek waar Lennon precies veertig jaar eerder doodgeschoten werd. ‘We hadden de toestemming gekregen om met ons vijven een akoestische set te spelen, maar corona stak daar een stokje voor.’ Het dichtste dat Safari ooit bij Lennon kwam, was toen hij op zijn 65e verjaardag met de tributeband Love is all you need mocht optreden in The Cavern Club in Liverpool, de officieuze geboorteplek van The Beatles. McCartney heeft Safari wel ooit ontmoet, nadat hij eerder diens nicht had leren kennen op een benefiet in Londen. ‘Toen een kameraadje me op mijn twaalfde vroeg wat ik later wilde worden, was ik al helemaal zot van The Beatles en antwoordde ik hem: ik wil een Beatle ontmoeten. Hij moest eens lachen.’ In 2003 was het zover toen Safari als gast van de familie McCartney uitgenodigd werd op een feestje na de slotshow van een Europese tournee. ‘Ik heb hem bedankt voor het feit dat hij en zijn collega’s mijn leven zo mooi hebben gemaakt, eigenlijk zelfs compleet overhoop hebben gehaald. Hij antwoordde dat mensen hem overal ter wereld hetzelfde zeiden, maar dat het altijd goed voelt om het nog eens te horen.’

uit de Boesdaalhoeve

een aantal keren mee, maar behoort niet tot de vaste line-up, Ben Crabbé wel. Daar was ik heel blij om, want hij is niet alleen een geboren entertainer, hij zingt ook uitstekend en heeft als frontman van zijn eigen Beatles-tributeband The Apples veel ervaring.’

Technicus Stijn Vekeman ‘Ik hou van het contact met de artiesten’ Stijn Vekeman (36) legt al een viertal jaren op technisch vlak de artiesten en verenigingen die in de Boesdaalhoeve te gast zijn in de watten. Stijn is theatertechnicus in het gemeenschapscentrum. ‘En daar komt heel wat bij kijken’, vult hij aan. ‘Ik ben erbij als de decors worden opgesteld. Ik bereid alles voor wat nodig is voor het licht en het geluid. Tijdens de voorstellingen assisteer ik aan de knoppen of bedien ik ze zelf. En ik doe nog heel wat andere klussen, bijvoorbeeld als er stages zijn. Verenigingen die op technisch vlak vragen of verzoekjes hebben, kunnen altijd bij mij terecht. Ik hou van het contact met de artiesten die hier komen optreden. Als je met hen praat, merk je dat het gewoon mensen van vlees en bloed zijn. Van sterallures is er eigenlijk zelden sprake. Sommige artiesten spelen hier regelmatig. Met hen bouw je na een tijd een band op en dat is heel fijn.’ Zijn passie voor techniek heeft Stijn al van kindsbeen af .’Ik was zo’n kind dat altijd dingen uit elkaar aan het vijzen was, ook al werkten ze nog perfect. Mijn ouders waren daar niet altijd blij mee. Maar ik wou gewoon weten hoe die dingen in elkaar staken’, lacht Stijn. Een groot deel van Stijns vrije tijd besteedt hij aan het huis dat hij aan het bouwen is in Ninove. ‘Ik pendel elke dag van Oost-Vlaanderen naar Sint-Genesius-Rode. Maar dat deert me niet. Die kilometers rij ik met plezier omdat ik echt in een tof team werk.’ Stijn zit in normalere tijden ook regelmatig achter het stuur van een buggy. ‘Die hobby begon door met een kleine Jeep door veldwegjes te crossen. Intussen rij ik al jaren met mijn broer Ultra4-wedstrijden. Dat zijn een soort 4x4-wedstrijden met buggy’s op rotsachtig terrein. Verschrikkelijk plezant om te doen’, aldus Stijn. ‘De wedstrijden vinden in heel Europa plaats. Op dat vlak heeft corona roet in het eten gegooid. Ik hoop dat ik dit jaar eindelijk weer met Wouter in onze buggy kan kruipen.’ (TD)

Tom Peeters 9

C U LT U U R muziek plaats in culturele centra en in jeugdhuizen. Deelnemen was op zich al leuk voor de groepen.’

’Veel groepen speelden zich bij ons in de kijker’ Na twintig jaar valt definitief het doek over Zennetoer, de wedstrijd die heel wat muzikaal talent uit de Zennevallei hielp ontdekken. ‘We wilden jonge artiesten uit de streek speelkansen geven en in dat opzet zijn we zeker geslaagd’, zegt Marc De Coster.

e voorbije maanden werden artiesten en groepen klaargestoomd voor de allerlaatste finale van Zennetoer in de Meent in Alsemberg. Lizz, Odeum, NEVA, Early Pedestrian en Kajikama. Een van hen zal de geschiedenisboeken ingaan als laatste winnaar van Zennetoer. Op zaterdag 19 februari kan het publiek het resultaat van de repetities met professionele coaches, zoals singer-songwriter Niko Westelinck en de voormalige bassist van Gorki, Erik Van Biesen, bewonderen en beoordelen. Wie er bij wil zijn, rept zich beter, want door de coronaregels wordt het aantal toeschouwers beperkt. Een atypische finale dus, maar Zennetoer heeft er daarom niet minder zin in. In 2001 zag de eerste editie van de muziekwedstrijd het daglicht. Vijf culturele centra, waaronder de Boesdaalhoeve, organiseerden die toen samen. ‘We hadden in Halle juist Free Podium Halle georganiseerd en dat smaakte naar meer’, blikt cultuurfunctionaris Marc De Coster van ’t Vondel in Halle terug. ‘Omdat het aanbod muzikanten in één stad beperkt was, trokken we een jaar later de wedstrijd open voor de hele regio. Met Aedo won meteen een veelbelovende groep de eerste Zennetoer-editie. Ze waren nog tieners, maar het jaar erna speelden ze al op het bekende folkfestival in Dranouter. Onze wedstrijd kreeg zo meteen ruime weerklank.’ Aedo stond trouwens in 2004 op de affiche van Folkin’ro. Het zou niet de eerste keer zijn dat een finalist van Zennetoer op de affiche van het festival belandde. In 2013 trad singer-songwriter Ftakke op het folkfestival op. ‘Speelkansen bieden aan jonge artiesten uit de streek is altijd de bedoeling geweest. Aanvankelijk organiseerden we tweejaarlijks een wedstrijd met preselecties. Het andere jaar vond de provinciale rockwedstrijd Rockvonk plaats. Het jonge muzikale geweld uit de streek schreef zich voor onze Zennetoer. De voorrondes vonden 10

In 2015 werd beslist om de formule om te gooien: de muziekwedstrijd werd een muziektraject. ‘Zes inzendingen kregen begeleiding van coaches uit de muziekwereld’, legt De Coster uit. ‘Een professionele jury selecteerde op een demodag de deelnemers. Die artiesten werden op de beste manier klaargestoomd voor de finale. Een intensief coachingweekend in vormingscentrum Destelheide werd toegevoegd aan het programma. Op die manier moesten we minder mensen teleurstellen, want bij de preselecties vielen er telkens een heleboel kandidaten af. En dankzij de coaching waren de optredens in de finale ook altijd af.’

Terugblik en toekomstplannen

De Coster blikt tevreden terug op het parcours van Zennetoer. ‘Het opzet is zeker geslaagd’, zegt hij. ‘Om de twintigste verjaardag van Zennetoer te vieren, haalden we vorig jaar nog eens Aedo naar de streek. De tieners van toen zijn volwassen artiesten geworden. Sommige bandleden stortten zich sindsdien op andere genres of kozen voor een job achter de schermen in de muziekwereld. Ze vonden hun weg en dat vind ik leuk. Onderweg hebben we toch heel wat talent gespot. Zo namen Dieter en Dries van Houston’s Problem, de winnaar uit 2016, deel aan The Voice op VTM. Dat is een wedstrijd met een andere insteek, maar Dries schopte het toch maar tot in de finale van die talentenjacht. Organisatoren van muziekevenementen zakten ook af naar Zennetoer en zo belandden enkele bands op affiches van festivals, zelfs zonder de wedstrijd te winnen.’ Intussen nadert de apotheose van Zennetoer. Als corona het toelaat, staan er op 19 februari nog eens vijf groepen in de finale. Daarna valt definitief het doek over de organisatie. ‘De bedoeling is om met iets nieuws uit te pakken, maar wat dat wordt moeten we nog met alle partners bekijken’, weet jeugdwerker Peter Geeraerts, die intussen al enkele jaren meedraait in de organisatie. ‘Dat Zennetoer nu stopt, heeft niets met corona te maken. Vernieuwing kan nooit kwaad. Toegegeven, door corona was het niet eenvoudig. Try-outs stonden soms op de helling of werden afgelast en de artiesten konden minder nauw samenwerken met hun coaches.’ Toch zullen er opnieuw mooie dingen voortvloeien uit de voorbereidingen. ‘Er zijn deelnemers die, ook na Zennetoer, contact houden met hun coach. Die artiesten krijgen de kans om samen te werken met grote namen in de Belgische muziekwereld. En wie in de prijzen valt, kan natuurlijk van veel meer dromen, zoals opnametijd in De Studio (Asse) of shoppen bij muziekwinkel Thoma Okaze in Asse. Een van de prijzen is een verblijf in Destelheide, waar groepen aan nieuwe muziek kunnen werken. Het zijn die samenwerkingen met sponsors en partners die de Zennetoer zo aantrekkelijk maakte voor bands.’ Ook nog mooi meegenomen: een van de deelnemers mag op 27 augustus spelen op Rock Ternat. Bart Kerckhoven De finale van Zennetoer vindt plaats op zaterdag 19 februari om 20.00 uur. Kaarten kosten 5 euro. Je kan ze bestellen via www.demeent.be.

C U LT U U R fotografie

De postkaartfoto’s van Pierre-Jérôme Detry

leven zoals het is, maar doet dat op een heel bijzondere manier.’

De werkelijkheid op een heel eigen manier Een origineel perspectief. Dat wil Pierre-Jérôme Detry met zijn foto’s brengen. Dat hij daarin slaagt, blijkt uit de twee foto’s die hij inzond voor de postkaartenwedstrijd van RandKrant. Beide werden door de jury geselecteerd. Want je kan er niet omheen: de beelden die Pierre-Jérôme maakt tonen de werkelijkheid op een heel eigen manier. Wat sprak je aan in de foto’s waarmee je deelnam aan de wedstrijd? Pierre-Jérôme Detry: ‘De foto met het doorkijkvenster vind ik interessant omwille van het originele perspectief. Je kijkt als het ware door een oude, massieve muur van 1835 naar het Rode van vandaag. Bij de andere foto hou ik vooral van de contrasterende kleuren en het surrealistische perspectief. Je aandacht wordt getrokken naar het poortje met de betonnen paaltjes. Het staat er voor de groene vlakte zonder enige functie. Als een stille getuige uit een vervlogen tijd.’ Wanneer is je liefde voor fotografie ontstaan? Detry: ‘Op mijn veertiende kreeg ik een fototoestel van mijn tante. Het was een Olympus OM10. Het zette me aan om later een opleiding fotografie te volgen. Vandaag maak ik foto’s met mijn smart-

phone. Niet meteen het meest professionele fototoestel, maar voor mij gaat fotografie niet over apparatuur maar over de persoonlijke manier waarmee je naar de wereld kijkt.’ Welke fotografen kunnen jou inspireren? Detry: ‘Dat zijn er niet zo heel veel. Ik hou van landschapsfotografie. De Finse fotograaf Penti Sammallahti vind ik schitterend. Vooral zijn panoramische landschapsfoto’s in zwart-wit. En dan is er nog de Amerikaanse fotograaf Alex Webb. Bij hem fascineren mij vooral de originele composities die hij voor zijn straatfotografie gebruikt. Hij toont het

Hoe zou je het perfecte beeld omschrijven? Detry: ‘Dat bestaat niet! Ik houd vooral van beelden waarvan de compositie een bepaalde harmonie uitstraalt. Bij portretfoto’s wil je in de eerste plaats emotie overbrengen. Bij landschapsfoto’s gaat het vooral over het communiceren van de schoonheid van de natuur. Photoshop is niet aan mij besteed. Ik wil mijn onderwerp tonen zoals het werkelijk is. De perfectie nastreven maakt het beeld alleen maar artificieel. Da’s niets voor mij.’ Welk beeld heeft het voorbije jaar indruk op jou gemaakt? Detry: ‘De beelden van covidpatiënten die in de gangen van ziekenhuizen lagen te wachten op behandeling. Ze tonen de kwetsbaarheid van ons systeem. Er was ook de foto van Joshua Irawandi. Die Indonesiër maakte een bijzonder pakkende foto waarop hij een overleden, volledig ingepakte covidpatiënt toont. Een foto die trouwens heel wat kritiek kreeg omdat hij zo onverbloemd de waarheid weergeeft.’ Kan fotografie ons helpen om de werkelijkheid beter te begrijpen? Detry: ‘Natuurlijk, maar ik zie het niet als de voornaamste functie. Voor mij is fotografie vooral een middel om dieper over de dingen na te denken. Ze nodigt ons uit om stil te staan bij de realiteit en erover te reflecteren. Tegelijkertijd ben ik op mijn hoede voor clichés. Achter een eenvoudig beeld kunnen heel wat nuances schuilgaan.’ Wat wil jij met je foto’s vooral uitdrukken? Detry: ‘Ik wil vooral de schoonheid van de wereld met anderen delen. Een echte boodschap heb ik niet. Het gaat er mij vooral om te genieten van de mooie momenten die zich in het leven aandienen. Het maken van de foto’s helpt me daarbij.’ Nathalie Dirix

Wat de jury van de twee winnende foto’s van Pierre-Jérôme Detry vindt, kan je lezen op www.randkrant.be/artikel/winnaars-postkaartenwedstrijdsint-genesius-rode-en-linkebeek.

I N F O R M AT I E nieuws uit het centrum

zaterdag 19 februari Ateljee Kadee Carnaval FAMILIE (8+)

zondag 13 februari Mist (5+) HET WOLK FAMILIE

Heimwee en gemis in dromerige Mist Kinder- en jeugdtheatergezelschap Het Wolk neemt ons mee, weg van de dagelijkse sleur, de wolken in. Daar, hoog boven de wolken, betoveren de magische beelden van de voorstelling Mist, voor kinderen vanaf 5 jaar. Het Wolk laat dagelijkse dingen zien en maakt ze bijzonder door ze op een andere manier te benaderen. Sarah Van Overwaelle en Saskia Verstiggel vertellen het verhaal van twee meisjes die heimwee hebben naar hun geboortedorp. Ze zoeken troost bij elkaar en in elkaars herinneringen. Over gemis en dat dat verdomd lastig is. Met de voorstelling maken Sarah en Saskia thema’s zoals scheiden en ruzie bespreekbaar voor jonge kinderen, met warme beelden, regen en wind. (BK) 11 uur – GC de Boesdaalhoeve • tickets: 9 euro (basis) Meer info en tickets: www.deboesdaalhoeve.be

dinsdag 15 februari FilmMatinee The Father FILM

14.00 - GC de Moelie The Father is een fascinerend portret van een man die zijn grip op de realiteit aan het verliezen is. Anne zoekt opnieuw een verzorgster voor haar dementerende vader Anthony, die steeds weer alle hulp afwijst. Ze wil zeker zijn dat er goed voor hem gezorgd wordt wanneer zij er niet is. Voor Anthony is niet meer duidelijk wat echt is en wat zich in zijn hoofd afspeelt. Speelduur: 97 minuten tickets: 3 euro info: www.demoelie.be,

10 uur - GC de Boesdaalhoeve Creatief bezig zijn met je handen is weer hip! Ben je tussen 8 en 12 jaar oud? Ben je handig en wil je graag nieuwe technieken leren? Kom dan gerust naar Ateljee Kadee en werk mee rond een vooraf bepaald thema dat iedere maand varieert. Of je nu veel ervaring hebt of je pas je creatieve talenten ontdekt en ontwikkelt: iedereen is welkom. tickets: 7 euro (basis)

donderdag 24 februari Imagine No Lennon Jean Bosco Safari, Ben Crabbé & band (+ special guest Kris Wauters) MUZIEK

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Lees het artikel op p. 8-9. tickets: 22 euro (basis)

donderdag 17 februari Brussels Volkstejoêter Moeste weite wa da’k paas THEATER

20.00 uur - GC de Moelie Gesprekken en geheimen worden gecombineerd in deze komedie van Florian Zeller door het bekende Brussels Volkstejoêter. Patrick is van plan zijn nieuwe vriendin Emma voor te stellen aan zijn vrienden Daniël en Isabel. Een pittig detail is echter dat Patrick tot voor kort een koppel vormde met Laurence, de beste vriendin van Isabel. Aanvankelijk kijkt iedereen uit naar de ontmoeting, maar de verschijning van Emma slaat bij Daniël en Isabel in als een bom. De confrontatie wekt twijfel, frustratie, jaloezie en onzekerheid op. De avond kent veel waarheden… tickets: 18 euro, 16 euro (abo) info: www.demoelie.be,

donderdag 17 maart Belpop 80’s Gust De Coster, Marcel Vanthilt, Jo Lemaire e.a. MUZIEK

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Twee mannen en twee vrouwen brengen de hoogdagen van de Belpop weer tot leven: Marcel Vanthilt (Arbeid Adelt!), Peter Slabbynck (Red Zebra), Jo Lemaire en Elsje Helewaut (Elisa Waut). Gust De Coster zorgt voor de rustpunten met interviews en straffe verhalen. tickets: 22 euro (basis) •

zaterdag 19 maart Ateljee Kadee Jeugdboekenmaand FAMILIE (8+)

Meer info over : www.deboesdaalhoeve.be/nl/taalicoon

TICKETS EN INFO GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-GenesiusRode • info@deboesdaalhoeve.be • Tel. 02 381 14 51 • www.deboesdaalhoeve.be • OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 20 uur (tijdens schoolvakanties tot 17 uur), di en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur, wo en do van 13.30 tot 17 uur. TICKETS EN INFO GC de Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek info@demoelie.be • Tel. 02 380 77 51 • www.demoelie.be OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 17 uur, di, do en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur en op wo van 9 tot 13 uur.

zondag 20 maart Moenieworrienie (6+) Collectief Verlof FAMILIE

11.00 uur – GC de Boesdaalhoeve ‘Moenieworrienie’ is Afrikaans voor ‘Je moet je geen zorgen maken’. En dat is nu net wat de vier personages in deze voorstelling veel te veel doen. Ontwapenend theater voor kinderen vanaf 6 jaar. tickets: 9 euro (basis)

donderdag 24 maart Wij Lennaert Maes MUZIEK

donderdag 21 april Mankracht Steven Goegebeur HUMOR

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Als je in de hoek staat waar de klappen vallen, heb je twee mogelijkheden: neergaan of terugvechten. Steven vertelt erover in zijn vierde show. Zijn verhaal van struikelen, vallen en weer opstaan. tickets: 16 euro (basis)

zaterdag 23 april Ateljee Kadee Lente // natuur FAMILIE (8+)

10.00 uur - GC de Boesdaalhoeve Creatief bezig zijn met je handen is weer hip! Ben je tussen 8 en 12 jaar oud? Ben je handig en wil je graag nieuwe technieken leren? Kom dan gerust naar Ateljee Kadee en werk mee rond een vooraf bepaald thema dat iedere maand varieert. Of je nu veel ervaring hebt of je pas je creatieve talenten ontdekt en ontwikkelt: iedereen is welkom. tickets: 7 euro (basis)

NEDERL ANDS OEFENEN

20.00 uur – GC de Boesdaalhoeve Een verbindend project, met muziek van bij ons en invloeden uit de wereldmuziek, binnengebracht door muzikanten uit het Midden-Oosten, Afrika en Oost-Europa. Ze vertrekken vanuit volksliedjes van hier en elders in de wereld. tickets: 12 euro (basis) • •

Kerstconcert brengt 1.000 euro op voor Villa Samson Het kerstconcert dat gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve, de Culturele Raad Rode en de gemeente Sint-Genesius-Rode samen organiseerden, bracht 1.000 euro in het laatje. De drie organiserende partners schenken het bedrag aan Villa Samson. Het was even afwachten of het kerstconcert kon doorgaan, maar uiteindelijk lukte het eind december toch, met de nodige veiligheidsmaatregelen en voor een beperkt publiek van 200 toeschouwers. Filip Jordens bracht voor een uitverkochte kerk een prachtige Hommage à Brel. Samen met zijn muzikanten slaagde hij erin het publiek onder te domppelen in een magische kerstsfeer. De opbrengst van het concert ging naar Villa Samson van het UZ Brussel. Schepen Anne Sobrie, voorzitster van de culturele raad Greet Lebleu en Nele D’herde (stafmedewerker GC de Boesdaalhoeve) overhandigden een cheque van 1.000 euro aan Vicky De Baere, coördinator van Villa Samson. Villa Samson is een project in het UZ Brussel waarbij via contact met dieren emotionele en psychologische ondersteuning aan patiënten wordt geboden. Dat kan met de eigen kat of hond, maar ook voor mensen die zelf geen huisdier hebben, zet de organisatie in op therapie met dieren. ‘Het contact met dieren heeft een positief effect op het mentale welbevinden én op hun genezingsproces’, vertelt Vicky De Baere. ‘Omdat de werking van Villa Samson volledig afhankelijk is van fondsen, is dit mooie bedrag meer dan welkom.’

De fiets steekt een tandje bij Er wordt hard gewerkt aan de fietssnelwegen in de Rand. En ook Sint-Genesius-Rode krijgt binnenkort aansluiting op het netwerk. Hoever staat het met de routes? Waar vind je ze? Worden ze intensief gebruikt? En helpen ze mee de verkeersknoop te ontwarren? Een stand van zaken.

og niet eens zo lang geleden vonden we het een bizar woord: fietssnelweg. Maar intussen is het concept flink ingeburgerd en bollen er dagelijks honderden, zo niet duizenden, fietsers uit de Rand van en naar de hoofdstad. De aantrekkingskracht ervan is niet moeilijk te begrijpen: je bent in de frisse lucht, bewegen is gezond, en je zoeft zomaar de files voorbij. Maar wat is in feite een fietssnelweg? ‘Daarvoor zijn er een aantal criteria’, legt Tom Dehaene (CD&V) uit, die als gedeputeerde voor de provincie Vlaams-Brabant al vele jaren mee zijn schouders zet onder de fietssnelwegen. ‘Een fietssnelweg moet minstens vier meter breed zijn, zo min mogelijk conflictpunten kennen waar je in

aanraking komt met ander verkeer, hij moet het liefst in een aangename omgeving liggen en bij voorkeur aangelegd zijn in asfalt. Een veilige en comfortabele route dus.’

Goed netwerk

Wie op www.fietssnelwegen.be inzoomt op onze regio ziet al een flink netwerk. Dehaene: ‘Samen met de Vlaamse overheid liet de provincie in 2012 een studie uitvoeren voor wat toen nog het FietsGEN heette, naar analogie met het Gewestelijk ExpresNet van de NMBS. In die studie werden meer dan 25 mogelijke fietssnelwegen voorgesteld. Een viertal daarvan waren prioritair: de F3 vanuit Leuven, de F20 via Halle, de F209 van Denderleeuw via Opwijk en de F1 Antwerpen-Mechelen-Brussel. Geen van die

routes is al helemaal af, maar heel wat knelpunten worden snel aangepakt. Zo wordt op de F3 momenteel een brug over de ring afgewerkt. En op de F20 zijn er net belangrijke realisaties gedaan in Sint-Pieters-Leeuw en Beersel, waardoor dit nu de populairste route van de provincie is.’

Waar zijn de cijfers?

Harde cijfers over hoe intensief de routes gebruikt worden, zijn er niet. En dat betreuren ze bij belangenorganisatie de Fietsersbond. ‘Bij de keuze van de tracés wordt wel gekeken naar het fietspotentieel – hoeveel bedrijven liggen er, waar wonen de werknemers, enzovoort – maar wat ontbreekt, zijn evaluaties nadien’, zegt Wies Callens, de woordvoerder van de Fietsersbond. ‘Er

I N F O R M AT I E rand-nieuws

Cycling boom rolls on An extensive network of bicycling highways is gradually taking shape. The four main routes in our part of the world are: the F3 from Leuven, the F20 via Halle, the F209 from Denderleeuw via Opwijk and the F1 connecting Antwerp to Brussels via Mechelen. ‘None of these routes is completely finished yet, but many of the problems are expected to be sorted out in within a short space of time. On the F3, for example, a bridge over the Ring Road is now being finished. And on the F20, major projects were recently completed in Sint-Pieters-Leeuw and Beersel, making it the most

zijn weinig tellingen en onderzoek naar tevredenheid. Dat is nochtans info die we nodig hebben om mee naar buiten te komen en om weerstand te weerleggen: het aantal fietsers, de hoeveelheid CO2 die je uitspaart, de gezondheidswinst. Dat soort zaken.’ Callens en Dehaene zijn er wel van overtuigd dat de routes nu al goed gebruikt worden, en dat dat in de toekomst alleen zal toenemen. ‘Ik hoop het nog te mogen meemaken dat er file staat op de fietssnelweg’, lacht Dehaene. Om ook bedrijven warm te maken voor de fiets, organiseert de provincie de fietstest. Dehaene: ‘Ondernemingen krijgen drie weken elektrische fietsen ter beschikking, die de werknemers mogen uittesten. Met een zeer positief effect: 65 % van de deelnemers zegt daarna meer de fiets te gebruiken.’ Callens wijst op iets wat volgens hem onderbelicht blijft: ‘We hebben het altijd over het verkeer naar Brussel, maar ook voor de mobiliteit in de andere richting zijn fietssnelwegen een zegen. Veel bedrijven uit de Rand hebben een tekort aan arbeidskrachten en worden nu bereikbaarder voor werkzoekenden uit Brussel.’

popular route in the Flemish Brabant province’, says the provincial delegate Tom Dehaene (CD&V). Reliable statistics about how many people actually use the routes are not yet available. Much to the regret of the Fietsersbond (Flemish Cycling Federation). ‘The choice of routes takes into account the potential for cycling growth but more censuses and satisfaction surveys need to be undertaken to gain a clearer understanding of the situation’, says Fietsersbond representative Wies Callens.

Een-tweetje met Brussel

Over de samenwerking met Brussel, vaak een heikel punt, zijn ze allebei positief. Ook in de hoofdstad wordt er hard gewerkt aan fietsinfrastructuur, en de twee netten sluiten vrij goed op elkaar aan. Alleen de bewegwijzering loopt soms mank, een typisch Belgisch verhaal. ‘Vlaanderen had daarvoor een F-logo uitgewerkt,’ zegt Dehaene, ‘en Brussel aangeboden om dat over te nemen. Maar dat zag Brussel niet zitten, want die F staat voor ‘fiets’. Misschien dat ze nu het beeld overnemen, maar dan met de letter C van ‘cyclo’.’ En wat dan met de andere fietspaden in de Rand? Lopen we niet het risico dat de fietssnelwegen het leeuwendeel van de investeringen opslokken? Dehaene wijst erop dat de fietssnelwegen de gemeenten niets kosten. Ze worden voor de helft door de provincie gefinancierd en voor de andere helft door de Vlaamse overheid. En ook om functionele fietspaden, recreatieve routes en schoolroutes veiliger en beter te maken, kunnen de gemeenten rekenen op subsidies. Iedereen op de fiets dus. Heeft dat intussen al een merkbare invloed op het

BUURTEN is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’. Buurten komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Jan Decuypere, Gerald Dichtl, Greet Lebleu, Anne Sobrie, Liesbet Vermaelen, Heidi Wauters VORMGEVING heartwork.be, FOTOGRAFIE Tine De Wilde, DRUK Drukkerij Van der Poorten EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, veerle.weeck@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach,

autoverkeer? Callens: ‘Sinds 2020 en de eerste lockdown heeft het fietsverkeer een boost gekregen. Het autoverkeer daalde fel, maar zit intussen weer op en zelfs boven het niveau van daarvoor. Toch lijkt het aantal fietsers stabiel te blijven. Het is vooral het openbaar vervoer dat minder wordt gebruikt.’

Rode loper voor Rode

Via de rode loper van Sint-GenesiusRode naar het centrum van Brussel? Binnenkort moet het voor fietsers mogelijk zijn, dankzij de geplande F207. Die zal aangelegd worden naast de spoorlijn Brussel-Waterloo, maar heeft intussen wel wat vertraging opgelopen. De route moet wat verderop aantakken op ook nog in aanbouw zijnde F208, die je richting Ter Kamerenbos en de VUB voert. Jan Haeverans www.fietssnelwegen.be

02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-Genesius-Rode, tel. 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel. Buurten wordt ondersteund door de afdeling Sint-Genesius-Rode/Beersel van de Orde van den Prince. ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van buurten op de website www.deboesdaalhoeve.be.

MENSEN uit Rode

Ik woon in Sint-Genesius-Rode sinds

2016, maar ik heb vroeger ook nog in Rode gewoond (toen ik 6-7 jaar was) en ik heb ook mijn studies (basisschool en humaniora) in Rode gedaan.

Ik ben

een gelukkige mama van drie schattige meisjes van 5, 3 en 2 jaar. Ik ben ook een enthousiaste, optimistische en volhardende persoon.

In mijn vrije tijd hou ik van

reizen, uit eten met mijn man of vriendinnen, joggen of fietsen in ons prachtige Zoniënwoud.

Favoriet plekje

T POS 82 19 / 9 0 20/

We gaan heel graag wandelen aan de vijvers bij de Heukenweg, of in de Holleweg tussen de velden, koeien, ezels en paarden. Ik hou ook van de sfeer op het Onze-Lieve-Vrouw-Voorplein, vooral in de winter met de mooie kerstlichtjes en versiering. Mijn lievelingsplek is bij mijn ouders in het zuidwesten van Frankrijk.

Boeken, serie- of filmtip

Ik heb genoten van Belgische series zoals Undercover, La Trève, De Twaalf, Coyotes, ... Ik vind dat ze goed gemaakt en realistisch zijn, zonder te veel overdreven effecten en enscenering.

Je mag mij altijd wakker maken voor een dikke knuffel met mijn drie dochtertjes.

Anne Verbeeck Eikenlaan

1640 Sint-Genesius-Rode

‘Niets heerlijker dan een rustige wandeling langs de Heukenweg en de vijvers in de buurt.’ Tekst en foto: Gerald Dichtl