‘Je moet sprookjes niet woke maken’

Jeron Dewulf is comedian, improvisator en acteur, bekend van tv-reeksen als ‘Foute vrienden’ en ‘Advocaat van de duivel’. Maar bovenal is hij een verhalenverteller. In die hoedanigheid duikt hij met ‘Er was eens’ in het universum van de sprookjes. Hij toetst ze aan de harde realiteit.

Er was eens is een comedyshow, maar leunt toch dicht aan bij je improvisatiewerk.

‘Improvisatie is mijn muze, met theater ben ik getrouwd en comedy is mijn maîtresse. En ik heb de laatste jaren heel veel tijd bij mijn maîtresse doorgebracht (lacht). Ik wilde de twee graag eens combineren en ging op zoek naar verhalen die iedereen kent. Ik kwam uit bij de klassieke sprookjes en ging daarop improviseren. Er was eens is meer stand-upcomedy, maar er zit nog een belangrijk deel improvisatie in.’

In je show fileer je een aantal klassieke sprookjes aan de hand van de huidige maatschappelijke thema’s. Wat zijn je belangrijkste conclusies?

‘Ik heb honderden sprookjes, studies en naslagwerken over het onderwerp gelezen. Als je die eeuwenoude sprook- jes nu tegen het licht houdt, kom je al snel tot de conclusie dat ze heel vaak gruwelijk, en ook stuk voor stuk zeer vrouwonvriendelijk zijn. De vrouwenrollen in de klassieke sprookjes zijn ronduit beschamend. Heksen, slechte stiefmoeders of prinsessen die werkelijk niks kunnen en zitten te wachten op een man die hen komt redden. Niet bepaald fraai, maar perfect materiaal voor een komiek.’

Roodkapje blijkt bijvoorbeeld een behoorlijk naïef wicht.

‘Zeg dat wel. Een van de eerste zinnen van het sprookje luidt: ‘Ze hield van iedereen.’ Zo krijg je natuurlijk al snel de reputatie van matras van het sprookjesbos (lacht). Vanuit dat verhaal benader ik in de show het verschil tussen mannen en vrouwen in liefdesrelaties. Als je als vrouw drie of vier lieven hebt op korte tijd, dan ben je ‘makkelijk’. Als een man ben je dan ‘populair’. Vreemd toch.’

Er zijn al heel wat pogingen ondernomen om die klassieke sprookjes te ‘herschrijven’ zodat ze wat minder gruwelijk of vrouwonvriendelijk zijn. Vind je dat een goede zaak?

‘Eigenlijk niet. Die sprookjes zijn geschreven in een bepaalde tijdsgeest, en zo moet je ze ook lezen. Die ‘woke’ maken, daar ben ik geen voorstander van. Er bestaan trouwens al heel lang alternatieve versies van heel wat klassieke sprookjes. Veel van die verhalen werden in eerste instantie voor volwassenen geschreven. Maar ze verkochten blijkbaar voor geen meter. En dus werden er kinderversies van gemaakt, zodat ze wat minder gruwelijk waren. In de oorspronkelijke, volwassenenversie van Doornroosje werd het meisje verkracht en is Sneeuwwitjes moeder een kannibaal.’

Tina Deneyer

Donderdag 16 maart

Er was eens

Jeron Dewulf

HUMOR

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve tickets: 18 euro (basis)

Sigrid De Gelas

De Stuurgroep van GC de Boesdaalhoeve laat het gemeenschapscentrum bruisen. Wie zijn de leden ervan en waarom doen ze graag wat ze doen? We laten elke maand een lid van de Stuurgroep aan het woord. Deze maand is Sigrid De Gelas aan de beurt.

Sigrid is vijf jaar lid van de Stuurgroep. ‘Ik ben geïnteresseerd in alles wat te maken heeft met cultuur’, vertelt ze. ‘Ik speel graag toneel. Ik was actief in Het Kinderuur en sinds een paar jaar sta ik op de planken bij KTV de Noordstar. Enkele mensen die in de Stuurgroep zaten, kende ik al en zo kwam hun engagement voor de Boesdaalhoeve ter sprake. Toen er een plaatsje vrijkwam in de groep heb ik me kandidaat gesteld. Zo ben ik er in gerold.’

Daarnaast engageert Sigrid zich ook voor de Kameroade van Ro. Die vriendengroep organiseert het Bal van Ro dat leven brengt in Rode. De opbrengst van de fuif gaat naar een goed doel. ‘Het toneel en de Kameroade van Ro nemen veel tijd in beslag’, zegt Sigrid. Maar er is een evenwicht. ‘Een nieuwe productie, de voorbereidingen en opvoeringen daarvan, gebeuren vooral in de ene helft van het jaar. De andere helft concentreer ik mij op het Bal van Ro. Zo wisselt dat perfect af en hou ik dus ook voldoende tijd over voor de Stuurgroep.’

Als cultuurfanaat bepaalt Sigrid mee met de Stuurgroep wat we te zien krijgen in het gemeenschapscentrum. ‘De programmatievergaderingen van de Stuurgroep doe ik graag. Mee richting geven aan het aanbod is enorm boeiend. Theater is een grote liefde, maar ook over muziekvoorstellingen en lezingen denk ik graag mee na. We gaan voor een gevarieerd aanbod met een mix van genres en voorstellingen. Tegelijk willen we inschatten waar het Rodense publiek op zit te wachten. En we proberen graag iets nieuws uit. Ook minder bekende artiesten zijn de moeite om te programmeren.’

Sigrid is ook vaste klant tijdens de voorstellingen. ‘Ik pik zoveel voorstellingen als mogelijk mee’, zegt ze. ‘Het interesseert me. Maar ik kan ook een beeld vormen van het publiek in de Boesdaalhoeve. Zijn het vooral Rodenaren die afzakken? Of bereiken we ook mensen van buiten de gemeente? Gaat het om jonge of oudere mensen? Dat is belangrijk om te weten voor de programmatie. Maar het blijft een uitdaging om die uit te werken, zeker met de grote culturele centra in de buurt. En met de stijgende prijzen van de producties. Grote namen zijn veel duurder. Het doel is om een mooi programma aan te bieden met een realistisch budget.’

Bart Kerkchoven

Marc-Henri Wajnberg