buurten mei 2017 by vzw 'de Rand'

SINT-GENESIUS-RODE • JAARGANG 19 • NR 4 • MEI 2017 UITGAVE VAN GC DE BOESDAALHOEVE EN VZW ‘DE RAND’

Hilde Luyts Meer dan 30 jaar inzet voor het Rode Kruis

Laurence Dubray Gezinsgeluk in de Zoniënwoudlaan

Leen De Witte ‘2017 wordt een pittig jaar voor de EU’

FR • DE • EN

Traductions Übersetzungen Translations

afgiftekantoor sint-genesius-rode P 008347

buurten

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Rode doet niet mee met nieuwe afvalintercommunale Als enige gemeente stapt Sint-Genesius-Rode niet mee in Intradura, de nieuwe afvalintercommunale die Haviland opricht. Dat is opmerkelijk, want de negentien andere gemeenten zagen geen graten in de nieuwe samenwerking. Volgens Haviland zal de afvalverwerking goedkoper worden omdat er op grotere schaal gewerkt kan worden. Het gemeentebestuur twijfelt daaraan. ‘Uit een onderzoek van een studiebureau blijkt dat het goedkoper is om met een privépartner samen te werken’, legt burgemeester Pierre Rolin (IC-GB) uit. ‘De gemeente kan zo elk jaar 100.000 euro uitsparen. Intradura heeft ook weinig eigen vermogen en dus is dat financieel een twijfelachtig verhaal.’ Bij Haviland betreuren ze dat Sint-Genesius-Rode als enige gemeente niet meedoet met Intradura. ‘We zijn nooit betrokken geweest bij de doorlichting die werd uitgevoerd’, zegt directeur Stephan Verwee van Haviland. ‘Er werden ook nooit cijfers opgevraagd over de afvalverwerking. We betwisten de informatie die gebruikt werd bij het onderzoek van het studiebureau. Financieringsproblemen zijn er al helemaal niet, want een extern bureau heeft een ondernemingsplan opgemaakt waarbij er voor alle investeringen een waarborg is.’ De afvalophaling komt door de beslissing niet in het gedrang. Het contract met Haviland loopt nog enkele jaren door en het schepencollege zal intussen een nieuwe ophaler zoeken. (BK)

Consultatiebureau verhuist naar De Boomgaard

Het consultatiebureau van PAVOK en Kind en Gezin is vanaf 15 mei gevestigd in het lokale dienstencentrum De Boomgaard. Dokters en verpleegkundigen volgen er kinderen tot drie jaar op. Ze worden er gevaccineerd en kunnen een gehoor- en gezichtstest ondergaan. Ouders krijgen er alle informatie over gezonde voeding, verzorging en opvoeding. ‘Het gebouw in de Stationsstraat was verouderd’, vertelt Annemie Simkens van PAVOK. ‘Daarom keken we al even uit naar een andere locatie. We zijn blij dat het consultatiebureau in De Boomgaard ingericht kan worden. Daar wordt ook een Babycafé georganiseerd. Na de verhuis zal er tijdens die Babycafés op vrijdag altijd een verpleegkundige aanwezig zijn die ouders zonder afspraak kan helpen met hun vragen. Het wordt aangenamer werken voor de artsen en verpleegkundigen en we kunnen de ouders een betere dienstverlening aanbieden.’ Enkele oudere kamers van het woonzorgcentrum worden voor de gelegenheid opgeknapt. In het consultatiebureau in De Boomgaard in de Vergeet-Mij-Nietjeslaan worden op dinsdag consultaties georganiseerd van 13.30 tot 16.30 uur en op donderdag van 17 tot 20.30 uur. (BK)

Telex

Werken aan de Molenbeek Vanaf volgend jaar worden er werken uitgevoerd om het risico op overstromingen langs de Molenbeek te beperken. De Vlaamse overheid trekt 4 miljoen euro uit om bufferbekkens aan te leggen en op sommige plaatsen de beek opnieuw in haar oorspronkelijke loop te laten vloeien. De Molenbeek, die in het Zoniënwoud ontstaat, loopt door het centrum van Sint-Genesius-Rode en slingert nadien nog door Alsemberg, Dworp, Huizingen en Lot om in de Zenne uit te monden. Zowel aan de Geevaertvijver als aan de vijver op de VUBULB-site zijn er op het grondgebied van Sint-Genesius-Rode werken gepland, die in het najaar van 2018 zullen starten. De Vlaamse Landmaatschappij begeleidt het project. De Vlaamse overheid betaalt het grootste deel van de werken; Sint-Genesius-Rode maakt 800.000 euro vrij. Het gemeentebestuur van Beersel en de provincie VlaamsBrabant investeren ook mee. (BK)

De Zoniënwoudlaan kreeg tussen het station en de Waterloosesteenweg een nieuw laagje asfalt. De voorbije zomer was al een ander deel van de laan opnieuw geasfalteerd. Dit keer werd er ’s nachts gewerkt, tijdens de paasvakantie. • De Rode Kruisafdeling Beersel-Rode zette Paul en Timme Lots, René Knockaert en Tom Carels in de bloemetjes omdat ze bij de terreuraanslagen vorig jaar naar Zaventem trokken om er gewonden te helpen. De huldiging vond plaats tijdens de brevetuitreiking van 39 cursisten die een opleiding volgden bij de afdeling. • Vlaamse aangelegenheden wordt geen nieuwe bevoegdheid in de gemeente. Gemeenteraadslid Bruno Stoffels (Respect) stelde voor om een schepen die bevoegdheid te geven. ‘Die schepen kan het Nederlands promoten bij anderstalige nieuwkomers.’ Burgemeester Pierre Rolin (IC-GB) liet weten dat die bevoegdheid volgens hem niet hoeft te bestaan. ‘Ik zorg wel voor een goede integratie van de nieuwkomers.’ • Het Taal Aktie Komitee (TAK) liet voor het eerst in maanden van zich horen op de gemeenteraad door slogans te scanderen tegen het schepencollege. De aanleiding was het ontslag van schepen Geertrui Windels, die haar collegaschepenen hard aanpakte over hun gebrek aan samenwerking. De actievoerders werden na kort protest zonder geweld door de politie naar buiten geleid. • Een wereldprimeur in de gemeente: op de campus van de internationale school ISF Waterloo is een unieke kinderopvang opgestart waarbij de hersenen van de kleuters op wetenschappelijke wijze gestimuleerd worden. Kinderen zouden hierdoor meer geprikkeld en aangemoedigd worden om nieuwe vaardigheden te ontwikkelen. • Leerlingen van het Onze-Lieve-Vrouwinstituut speelden even voor wereldleiders. Ze debatteerden over de klimaatverandering en ensceneerden een eigen klimaattop, waarbij de jongeren onder andere in de huid kropen van Donald Trump en andere politici. • Wie wil weten wat de Vlaamse overheid de komende jaren van plan is met de natuur in zijn omgeving, kan tot 7 mei de plannen van het Natura 2000-programma inkijken: www.natura2000.vlaanderen.be/openbaaronderzoek • Het gemeentebestuur organiseert opnieuw een fotowedstrijd. Dit keer is het thema ‘evenementen en samenleving in Rode’. Alle Rodenaren kunnen deelnemen en foto’s insturen tot 15 september. Het reglement is te vinden op de website van de gemeente. Wie wil, kan er zich ook kandidaat stellen om in de jury te zetelen die de foto’s beoordeelt. (BK)

MENSEN uit de Zoniënwoudlaan

Het gezinsgeluk van Laurence Dubray

‘Naast je werk wonen is heel handig’ Laurence Dubray (37) woont met haar gezin op een appartement in het commerciële centrum van de wijk Middenhut. Ze is afkomstig van Waterloo, maar vond de job van haar leven in de apotheek naast de deur. Een stage als schoonheidsspecialiste werd een vaste baan als apotheekassistente. ‘Ik ben de mensen van de apotheek dankbaar voor de kansen die ik kreeg’, vertelt ze.

aurence ontvangt ons op haar vrije dag in het appartement waar ze samen met haar partner John (36) en hun twee kinderen woont. Zoontje Noah (8) geniet nog na van zijn verjaardagsfeestje de dag voordien en dochtertje Livia (3) mag smullen van een restje cake. Als de kinderen met papa in de zetel kruipen, schenkt Laurence een kop koffie in en is er ruim tijd voor ons. ‘Hier wonen mensen met verschillende achtergronden,’ weet ze, ‘maar rijk of arm; we zijn allemaal een buur van elkaar. Het is niet omdat iemand in een grote villa woont, dat die minder vriendelijk is.’ Hoe ben je in Sint-Genesius-Rode beland? Laurence: ‘Ik werk in de apotheek naast de deur als assistente. Ik liep er eerst stage als schoonheidsspecialiste, want de apotheek wordt gecombineerd met een schoonheidsinstituut. Nadien gooide ik het roer om en studeerde ik drie jaar voor apotheekassistente. Een klant van de apotheek vertelde me dat ze naast de deur een appartement verhuurde. Meer dan tien jaar geleden trokken John en ik er samen in. Het is ons eerste plekje samen, maar we hebben het er nog altijd naar onze zin. Hier wonen is superhandig! Ik werk tot 19 uur, maar als ik de apotheek uit stap, ben ik meteen thuis bij de kinderen. Ik vind dat belangrijk. Mijn gezin is alles

Le bonheur familial de Laurence Dubray ‘C’est très pratique d’habiter près de son travail’ Laurence Dubray (37) habite avec sa famille dans un appartement dans le centre commercial du quartier Middenhut (Espinette Centrale). Elle vient de Waterloo, mais elle a trouvé le boulot de ses rêves à côté de la porte, où elle travaille comme assistante de pharmacie. ‘Une cliente m’avait raconté qu’elle mettait un appartement en location tout près de là. John et moi nous y sommes installés depuis plus de dix ans. C’est très pratique d’habiter ici! Je travaille jusque 19 heures, mais quand je quitte la pharmacie, je suis directement près de mes enfants. Nous regrettons parfois de ne pas avoir de jardin, mais le dimanche, le parking derrière l’immeuble est vide et nous pouvons y jouer au football avec Noah.’ ‘En semaine, nous ne souffrons pas trop du traffic. Cependant, le samedi, la circulation est dense sur la Zoniënwoudlaan (avenue de la Forêt de Soignes), mais cela ne nous pose pas de problème. C’est pratique d’avoir un boulanger, un fleuriste et un pharmacien à portée de main. Cela apporte de la vie dans le quartier.’

voor me. Een tuin missen we soms, maar op zondag staat de parking achter het gebouw leeg en kunnen we er met Noah voetballen. En als we echt willen ravotten, trekken we naar Waterloo, waar mijn ouders een mooie tuin hebben.’

Je zal toch amper rust vinden als je in de winkelbuurt van de wijk Middenhut woont? Laurence: ‘Tijdens de week valt dat goed mee. Enkel op zaterdag is het verschrikkelijk druk in de Zoniënwoudlaan. Dan wil iedereen naar de winkel. Maar we hebben daar geen problemen mee. Het is handig om een bakker, bloemenwinkel en apotheek naast de deur te hebben. Het brengt wat leven naar de buurt. Computerzaak K-Force Computer Solutions vestigde zich bijvoorbeeld een tijd geleden in hetzelfde gebouw. Die mensen wonen hier niet, maar zijn erg vriendelijk. Ik hou van dat sociale contact.’

I N F O R M AT I E

Trok je dan naar Brussel om je diploma van apotheekassistente te halen? Laurence: ‘Brussel trok me niet aan. Eerlijk gezegd had ik geen zin om elke dag door achterbuurten naar de hogeschool te moeten. In Charleroi studeerde ik eerst medische pedicure. Na de ommezwaai koos ik voor de opleiding apotheekassistente aan de Haute École Roi Baudouin in Bergen. Tussen Charleroi en Waterloo pendelde ik met de trein. Later reed ik met mijn kleine Peugeot elke dag naar Bergen.’

Maakte je daarom ook die carrièreswitch? Laurence: ‘Inderdaad. Als schoonheidsspecialiste ben je met één klant aan de slag. Je zit in een kleine ruimte en staat niet tussen de mensen. Ik ben de mensen van de apotheek dan ook dankbaar dat ze me de vraag stelden of ik als apotheekassistente aan de slag wou. Ze hadden het sneller door dan ik dat dat iets voor mij kon zijn. (lacht) Mijn werk verveelt nooit. Je kan de mensen helpen, en ik leef ook mee met de klanten. Je deelt het geluk als iemand zwanger is, je ziet hun kinderen opgroeien en je kan een babbeltje slaan als er tijd voor is. Ik heb ook fantastische collega’s. Wat moet je nog meer hebben?’

Ga je wel eens naar activiteiten in Sint-Genesius-Rode? Laurence: ‘Twee jaar geleden vond de kerstmarkt plaats aan de kerk van Middenhut. Dat was gezellig. De buurt rond de kerk is een mooi decor voor een kerstmarkt. In de lente en de zomer wordt er in het centrum ook Aperhode georganiseerd. Daar zijn we al eens naartoe geweest. Het zijn activiteiten die leven in de brouwerij brengen. Ik kende Rode niet voor ik hier in de apotheek belandde, maar het is een leuke gemeente om te wonen. Je maakt er ook zelf van wat je wil.’ Ben je van plan om hier te blijven? Laurence: ‘John en ik willen een huis kopen zodat we wat meer ruimte hebben, maar de kans is klein dat we dat hier zullen vinden. Omdat we enkel Frans spreken, kan het zijn dat we documenten in het Nederlands krijgen als we zo’n beslissing nemen, maar dan is het moeilijk om alles te begrijpen. Ik heb wel een nicht die Nederlandstalig is en die ik om hulp kan vragen, maar ik wil haar niet om de haverklap optrommelen om documenten te vertalen. We voelen ook geen druk om een huis te kopen. We nemen daar de tijd voor. We zien nog wel.’

Je groeide op in Waterloo en studeerde in Bergen en Charleroi. Leerde je daar wat Nederlands? Laurence: ‘Ik moet toegeven dat ik geen Nederlands spreek. Ik versta het wel een beetje, omdat er in de apotheek zowel Nederlandstaligen als Franstaligen komen, maar zodra het moeilijk wordt, moet ik er een collega bij halen. Maar ik ben niet van kwade wil. Ik vind vooral dat we in de Franstalige scholen te weinig Nederlands leren. Met enkele uurtjes Nederlands per week leer je jammer genoeg de taal niet spreken.’

uit de gemeente

elke dinsdagnamiddag Petanque in De Boomgaard Rummikub, kaarten, yoga, seniorobics, aquagym en nog veel meer. In lokaal dienstencentrum (LDC) De Boomgaard vinden senioren en jong-senioren hun gading in het uitgebreide aanbod aan activiteiten. Elke dinsdagnamiddag wordt bovendien een stukje Zuid-Frankrijk naar Rode gehaald, want dan kan je er terecht voor een partijtje petanque. ‘Twee keer per jaar spelen onze petanquers ook een toernooi tegen LDC ’t Paviljoentje in Sint-Pieters-Leeuw’, vertelt directrice Veronique Tordeur. ‘Op dinsdag 23 mei gaan ze op verplaatsing en in september spelen onze sportievelingen een thuismatch. Wie zin heeft om op dinsdag mee een balletje te werpen, is altijd welkom.’ (HW) Meer weten Op het nummer 02 380 40 02 kan je terecht met al je vragen. Of spring binnen in De Boomgaard voor een babbeltje met Mireille Goossens, die alle activiteiten coördineert.

Bart Kerckhoven 5

MENSEN helpen

Wendy Scharmin ‘Bloed geven kan een leven redden’

Hilde Luyts van de Rode Kruisafdeling Beersel en Sint-Genesius-Rode

‘We leggen onze bloedgevers in de watten’

Associeer jij bloed geven met kille ziekenhuisomgevingen? Niets is minder waar bij de lokale Rode Kruisafdeling van Beersel en Sint-Genesius-Rode. Donoren worden er met open armen ontvangen en kunnen achteraf napraten bij een lekker kopje koffie en een koekje. Hilda Luyts is meer dan 30 jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis en leidt al vele jaren de bloedinzamelingen in goede banen. ‘Mijn avontuur bij het Rode Kruis begon toen ik in De Streekkrant een aankondiging voor een EHBO-cursus zag. Ik had vijf zonen in huis, en dacht dat zo’n opleiding me vroeg of laat wel van pas zou komen’, lacht ze. Nadat ze een aantal cursussen met succes had afgerond, had ze de smaak echt te pakken en begon ze aan een opleiding voor de ambulancedienst. ‘Daar leerde ik o.a. hoe je mensen uit hun bed tilt, op een brancard legt of zuurstof toedient. Bovendien moesten we een week stage lopen op de spoeddienst van een ziekenhuis.’ Daarna begon voor Hilda een heerlijke tijd als vrijwilliger bij het Rode Kruis. ‘Toen we nog met een grotere vrijwilli6

gersgroep waren, hadden we in Rode drie ambulances’, vertelt ze. ‘Op piekmomenten reden die allemaal tegelijk uit. Dat was hard werken, want onze ziekenwagens moesten altijd tiptop in orde staan. Daarnaast waren we constant alle hulpverleningstechnieken aan het oefenen om onze kennis op peil te houden. Ik koester mooie herinneringen aan die periode. Als onze wachtdienst begon, verzamelden we om 18 uur in ons lokaal achter de kerk van Rode. Daar kookten we ook samen, want vaak gebeurde het dat mensen rechtstreeks van hun werk kwamen om aan de permanentie te beginnen. Als er dan een oproep binnenkwam, lieten we alles achter en schoten we in actie.’

Wendy Scharmin is voor de vijfde keer aanwezig op een bloedinzameling van het Rode Kruis en heeft daar een goede reden voor. ‘Mijn zoontje is geboren met een hartafwijking. In het ziekenhuis werd er regelmatig bloed bij mij afgenomen om aan hem te kunnen geven. Dat was een behoorlijk intensieve periode, die me deed beslissen om vaste bloedgever te worden. Ik besef maar al te goed dat een bloedgift levensreddend kan zijn.’ Wendy heeft bloedgroep O negatief, dat is de universele donor die aan iedereen bloed mag geven. ‘Bij medische noodgevallen is er vaak geen tijd om de bloedgroep van een patiënt te checken. In zo’n situaties wordt in het ziekenhuis meteen O negatiefbloed toegediend. We worden als universele donor vaak extra aangespoord om bloed te komen geven, zodat de bloedvoorraad op peil blijft. Tegenwoordig stuurt het Rode Kruis een sms’je op de dag van de bloedinzameling, om te zeggen dat ze een bloedgift van onze specifieke bloedgroep goed kunnen gebruiken.’ (HW)

‘We bleven niet alleen in Rode en omgeving, we trokken als hulpverlener het hele land rond. Overal waar het Rode Kruis nodig was, kon je ons vinden. We waren op festivals, voetbaltoernooien, wielerwedstrijden en zeepkistenraces’, herinnert Hilda zich. ‘Ook als het OnzeLieve-Vrouwinstituut bijvoorbeeld een fietstocht organiseert voor de leerlingen, zorgen wij voor begeleiding onderweg.’

Op een bepaald moment zocht het Rode Kruis een nieuwe verantwoordelijke om de bloedinzamelingen in Beersel en Rode in goede banen te leiden. Bij gebrek aan vrijwilligers stelde Hilda zich kandidaat en besloot ze om meteen een beetje aan de formule te sleutelen. ‘Wat ik jammer vond, was dat de mensen na hun bloedafname zelf een bekertje koffie moesten tappen uit zo’n grote koffieketel. Ik was van mening dat het allemaal warmer en gezelliger mocht.’ Bijgevolg bracht ze haar eigen Senseotoestel en huisgerief mee, en zorgde ze voor een uitgebreide drankenlijst en een assortiment lekkere koekjes. ‘Ik vind dat we onze bloedgevers in de watten mogen leggen. Ze doen tenslotte de moeite om naar hier te komen en bloed te geven, iets waar we hen heel dankbaar voor zijn’, besluit ze. Heidi Wauters

Vers bloed

MENSEN koken

Ange Mukuluboy

Dagelijkse kost op z’n Congolees

Info De lokale Rode Kruisafdeling organiseert elk jaar vier bloedinzamelingen in zowel Rode (Ons Parochiehuis), Alsemberg (DOC), Beersel (gemeentelijke feestzaal) als Dworp (gemeentelijke basisschool). Op woensdag 7 juni kan je van 18 tot 20.30 uur in Ons Parochiehuis (Fonteinstraat 36) in Rode terecht. Op de website van het Rode Kruis vind je de overige data en tijdstippen.

In 2010 ruilde Ange Mukuluboy haar thuisland Congo voor België. Beetje bij beetje leerde ze ons land en onze gewoonten kennen en appreciëren. ‘Toch grijp ik in de keuken vaak terug naar ingrediënten en gerechten uit Afrika’, vertelt ze. Trots toont ze foto’s van het doopfeest van haar zoontje, waar ze haar Belgische vrienden liet kennismaken met tal van Congolese specialiteiten.

Beignets De Congolese beignets zijn niet zo verschillend van onze oliebollen, ze zijn alleen iets vaster van structuur. Ange gebruikt bloem, gist, vanillesuiker, een beetje zout en wat lauw water voor het deeg. De beignets worden gebakken in olie en kunnen zowel koud als warm gegeten worden.

Hilde Luyts de la section de la Croix Rouge de Beersel et Sint-Genesius-Rode ‘Nous aimons dorloter nos donneurs de sang’ Hilda Luyts, depuis 30 ans bénévole à la Croix Rouge, elle veille au bon fonctionnement des collectes de sang. ‘J’ai commencé mon aventure à la Croix Rouge en lisant une annonce dans le Streekkrant pour un cours de secouriste. J’avais cinq garçons et je pensais que cette formation pourrait tôt ou tard m’être utile’, dit-elle en riant. Wendy Scharmin, dont le jeune fils est né avec une déformation cardiaque, donne son sang pour la cinquième fois. ‘A l’hôpital, on me prélevait régulièrement du sang pour lui en donner. J’ai donc décidé de devenir donneur de sang permanent. Un don de sang peut sauver une vie.’ La section locale de la Croix Rouge organise chaque année quatre collectes de sang aussi bien à Rode, Alsemberg, Beersel que Dworp. Le mercredi 7 juin, vous pouvez vous rendre de 18h à 20h30’ à la Parochiehuis (Fonteinstraat 36) à Rode.

Chikwangue ‘Dit is een bijgerecht op basis van maniokwortels, die we een paar dagen laten weken in water, waarna ze gepeld en goed gespoeld worden. Vervolgens worden de knollen fijngestampt tot er een soort natte maniokpasta achterblijft, die we daarna laten uitlekken in een zak. De chikwangue wordt uiteindelijk tot een dikke witte worst gerold, verpakt in grote bladeren en gestoomd of gekookt’, zegt Ange. Maniokbladeren Van de maniokplant worden niet alleen de wortels gebruikt, ook de bladeren zijn

bijzonder populair in Congo. De smaak doet wat denken aan onze spinazie. Palmwijn ‘Zelf drink ik geen druppel alcohol, maar een feest op het Congolese platteland is niet compleet zonder palmwijn. Er worden inkepingen gemaakt in de palmboom om het sap af te tappen. De witte vloeistof ziet eruit als melk, maar door het gistingsproces ontstaat een alcoholisch drankje.’ Vis en vlees ‘Congolezen zijn viseters’, vertelt Ange. ‘Om de vis te kunnen bewaren, wordt hij vaak gezouten of gerookt. Als bij feestelijke gelegenheden vlees wordt gegeten, is dat meestal geit. Gedroogde rupsen staan ook regelmatig op het menu.’ Bakbananen Congolezen zijn dol op gebakken bananen, zeker als begeleiding bij visgerechten. Zelf denkt Ange met nostalgie terug aan de Congolese feesten waarbij grote ketels vol lekkere gerechten op het vuur stonden. ‘Er werd gezongen, gedanst en plezier gemaakt’, zegt ze. Dat het er in België soms iets minder uitbundig aan toe gaat, stoort haar niet. ‘Wat ik wél mis, zijn de geuren en kleuren uit mijn thuisland. Toen ik hier aankwam, begon ik onmiddellijk groenten te telen in mijn voortuin. De buren verklaarden me waarschijnlijk voor gek’, lacht ze. Heidi Wauters 7

I N F O R M AT I E verenigingen

vrijdag 28 april Kampeerweekend Neerlinter – boerderijcamping ‘Leeuwerikenveld’ Pasar Camping Leeuwerikenveld, Neerlinter info: pasar.rode@telenet.be, 0486 45 12 26

zaterdag 29 april Poppenkastvoorstelling Verhalen uit het sprookjesboek Grensland vzw 15 uur (toegang zaal vanaf 14.45 uur) GC de Boesdaalhoeve info: www.grensland.org, 0476 35 88 19

dinsdag 2 mei Creanamiddag en continentaal breien van een muts Femma

donderdag 11 mei Op stadssafari in Charleroi Femma rond 8.30 uur – station Sint-Genesius-Rode Onder leiding van een authentieke Carolo ontdekken we de plaats waar de moeder van Magritte zelfmoord pleegde, de ghost metro en de meest deprimerende straat van België. We beklimmen een mijnterril. Een authentieke verlaten metaalfabriek staat ook op het programma. info en inschrijven: Mimi Vankeerberghen, 02 331 45 38, mimi@telenet.be

dinsdag 16 mei Vrouwentongen: werken met beton – afwerken van kunstwerkjes Femma

zaterdag 20 mei Bezoek aspergekwekerij en vogelopvangcentrum (VOC) Malderen Pasar 14 uur – vogelopvangcentrum Malderen (Boeksheide 51) Tijdens het bezoek aan het VOC kan je zien hoe de dieren opgevangen en verzorgd worden. Je loopt langs de eerstehulpbinnenkooien, de buitenkooien, het verblijf van de schildpadden, watervogels, de roofvogels, de slangen … Daarna bezoeken we een familiebedrijf dat al meer dan 20 jaar gespecialiseerd is in de teelt van witte asperges in volle grond. info: pasar.rode@telenet.be, 0486 45 12 26

13.30 uur – dienstencentrum De Boomgaard info: Siene Verhelst, 02 358 15 65, siene@skynet.be

13.30 uur – dienstencentrum De Boomgaard info: Maryse Laus, 02 380 81 00, maryse.laus@hotmail.com

dinsdag 9 mei Zenne en Zoniën naar Plantentuin Meise i.s.m. wandelgroep De Sippels 10.30 uur – ingang Plantentuin Meise prijs: 11 euro info: paula.deboeck@skynet.be, willy.defranc@telenet.be, 02 356 24 78

dinsdag 9 mei Flocken Femma 13.30 uur – Alsemberg Applicaties aanbrengen op T-shirts met de dames in het asielcentrum. info: Martine Devel, 02 305 95 04, martine_devel@hotmail.com

woensdag 10 mei Kapellekeswandeling Femma 9.15 uur – parking Gemeentehuislaan info: Maryse Laus, 02 380 81 00, maryse.laus@hotmail.com

maandag 8 mei Waarom begrijpen we elkaar zo moeiteloos? UPV Zoniën-West Professor Madeline Lutjeharms (VUB) komt praten over taal en communicatie. ‘We brengen een groot deel van ons leven door met lezen en met luisteren naar wat anderen vertellen. Meestal begrijpen we elkaar daarbij zonder dat we er echt aandacht aan hoeven te besteden. Tijdens de lezing vertelt professor Lutjeharms hoe dat taalbegrip precies in zijn werk gaat’, aldus Annie Deheegher. UPV Zoniën-West organiseert maandelijkse lezingen over uiteenlopende thema’s. ‘Ongeveer de helft daarvan zijn sessies over medische onderwerpen, omdat we merken dat die telkens op veel belangstelling kunnen rekenen’, vertelt ze. ‘In juni staat nog een lezing over het sociale brein op het programma.’ (HW) 15 uur – dienstencentrum De Boomgaard • gratis • info: Annie Deheegher, 02 305 66 02, anniedeheegher@telenet.be

zaterdag 27 mei Koorreis Genesiuskoor © fotografile.nl

info: 02 380 32 37

maandag 8 mei Een jaar vol geluk Femma Laat jij je geluk soms te veel van anderen afhangen? Of zijn er dingen die je geluk in de weg staan? Kris Brisaert vertelt hoe geluk soms in kleine dingen kan schuilen. ‘Vlak voor Nieuwjaar kocht ik een scheurkalender van Leo Bormans, met als titel Een jaar vol geluk’, zegt ze. ‘Die gelukscitaten gaven me elke dag iets om over na te denken. Kort daarna kreeg ik van mijn dochter toevallig nog een andere gelukskalender cadeau. In de kalender van Bormans stond bovendien een oproep om het citaat van de dag ook met anderen te delen. Op die manier zou het effect toenemen en zou je nog gelukkiger worden.’ Brisaert vond bij Femma het perfecte publiek om haar inzichten over geluk te delen. ‘Ik haal telkens een tiental citaten uit de kalender, die we samen bespreken en waaraan we onze eigen ervaringen koppelen. Wat ik fijn vind, is de openheid van de deelnemers en de bereidheid om soms persoonlijke verhalen met de anderen te delen. Bovendien zorg ik regelmatig voor een extraatje, zoals Chinese gelukskoekjes of een zakje bloemenzaad’, besluit ze. (HW) 19.30 uur – dienstencentrum De Boomgaard • gratis • info bij Kris Brisaert: 02 305 58 36 of krima.pau@hotmail.be

maandag 29 mei Start to organise Femma 19.30 uur – dienstencentrum De Boomgaard In deze interactieve sessie denken de deelnemers na over hun eigen situatie en de noodzaak van al het materiële in het leven (goederen, geld, kleding). Er worden tips aangereikt om efficiënt op te ruimen, nieuwe dingen aan te schaffen, orde op zaken te stellen en rust te brengen in de chaos. info en inschrijven: Rita Wauters, 02 381 20 64, rita.wauters@telenet.be

vrijdag 2 juni Kampeerweekend Pollinkhove – hoevecamping ‘Maedelstede’ Pasar info: pasar.rode@telenet.be, 0486 45 12 26

vrijdag 26 en zaterdag 27 mei Dansshow Fractions K-Creation Een wereld vol chaos en een samenleving die verdeeld is in vier verschillende groepen. Dat is het uitgangspunt van Fractions, het dansspektakel waarmee dansgroep K-Creations eind mei de toeschouwers wil bekoren. ‘Elke groep heeft zijn eigen functie in de maatschappij. Zo zijn er bijvoorbeeld landbouwers, dokters, kunstenaars en mensen die huizen bouwen. Iedereen heeft elkaar nodig, maar tegelijk mogen mensen enkel contact hebben met de leden van hun eigen groep. Tijdens de show ziet het publiek wat er gebeurt als mensen in opstand komen tegen het regime en toch contact zoeken met anderen’, vertelt Kim Vanhaelen. ‘Met de voorbereidingen van zo’n grote dansshow zijn we toch een jaar bezig’, gaat ze verder. ‘In totaal dansen ongeveer 35 groepen mee, die elk een stukje van het verhaal vertellen in hun choreografie. Daarnaast moet de rode draad ook zichtbaar en voelbaar zijn in onze decors, muziek, belichting en kleding. Dit jaar hebben we het onszelf niet gemakkelijk gemaakt, want onze dansers mogen enkel het podium op in gele, groene, rode of blauwe outfits’, lacht Vanhaelen. ‘Bovendien gaan we geen kostuums huren, waardoor we onvermijdelijk terugvallen op enthousiaste vrijwilligers. Voor de decors kunnen we gelukkig al jaren rekenen op een hechte groep papa’s die maanden vóór onze show samenkomen om onze creatieve ideeën te vertalen naar mooie decorstukken.’ (HW) 20 uur (vrijdag) – 14 en 20 uur (zaterdag) – CC de Meent • tickets: 14 euro • reservaties: www.demeent.be • info: www.k-creation.be

EU-verslaggeefster Leen De Witte

‘2017 wordt een pittig jaar voor de Europese Unie’ Zo’n vijftien jaar woont Leen De Witte al in Brussel, maar haar jonge jaren bracht ze door in Sint-Genesius-Rode. Definitief naar Rode terugkeren, ziet ze niet zitten. Daarvoor houdt ze te veel van de stad. Toch bewaart ze mooie herinneringen aan het dorp van haar jeugd. Op dinsdag 9 mei keert ze even terug naar haar heimat voor een lezing over 60 jaar EU, haar specialisatie op de VRT-nieuwsdienst. Voor wie regelmatig naar de journaals van de openbare radio-omroepen luistert, klinkt de naam Leen De Witte allicht bekend in de oren. Ze was nieuwslezer bij MNM, en is nu ruim twee jaar verslaggever van buitenlands nieuws. Maar ook Rodenaars die niet naar de radio luisteren, kennen haar misschien. Leen groeide immers op in Sint-GenesiusRode. ‘Mijn ouders zijn in 1984 in SintGenesius-Rode komen wonen, mijn jongste zus moest nog geboren worden’, begint De Witte. ‘We woonden voordien in Alsemberg, maar eigenlijk ben ik in Gent geboren. Mijn ouders leerden elkaar daar kennen en bleven er ‘plakken’, tot mijn vader een baan had in Linkebeek. We woonden in de Bosstraat, waar mijn 10

ouders trouwens nog altijd wonen. Ik had veel vrienden in de wijk, ik ging in het dorp naar school, en was er – niet lang, maar toch – in de jeugdbeweging.’

Onwennig en vertrouwd

Sinds september 2002 woont De Witte in Brussel. ‘Ik heb op verschillende plekken in de hoofdstad gewoond: van het centrum over Molenbeek tot nu in Koekelberg. Ik wilde per se aan de KUB studeren. Ik mocht op kot bij een oom in Laken. Na twee jaar in Leuven keerde ik terug naar Brussel. Ik wilde graag in de stad wonen en daar mijn leven opbouwen.’ Dat wil niet zeggen dat De Witte nooit meer in Rode komt. ‘Ik kom regelmatig op bezoek bij mijn ouders. De holle weg

in de Bosstraat blijft een speciale plek voor mij: omdat het een prachtig wegje is, waar we als kind vaak speelden, maar waar we ook een beetje bang van waren. Het Waterloos Veld blijft heerlijk om te gaan lopen. En ik doe het niet vaak, maar af en toe loop ik nog eens door het dorpscentrum om te kijken wat er veranderd is. Dat doet me wel iets. Onlangs gingen we iets drinken in het Binnenhof, in afwachting van een voorstelling in de Boesdaalhoeve. Dat voelde onwennig en vertrouwd tegelijk. Het zwembad blijft ook een plek waar ik graag passeer. Ik was lang lid van de zwemclub. Intussen is het wel al jaren geleden dat ik heb gezwommen.’ Een permanente terugkeer naar Rode lijkt

MENSEN weg uit Rode uitgesloten. ‘Ik kom hier graag en geniet van de rust, maar ik hou te veel van de stad om hier weer definitief te komen wonen.’

Vandaag werkt De Witte voor de VRT-nieuwsdienst. Haar specialisaties zijn het buitenland en vooral de Europese Unie. ‘Ik zei vanaf mijn vijftiende dat ik journalist wilde worden. Vooral omdat ik graag schreef. Na mijn studies Germaanse talen, waarin ik vooral de middeleeuwen bestudeerde, koos ik voor een bijkomende opleiding journalistiek. Na mijn stage bij De Standaard kon ik voor Het Nieuwsblad beginnen te freelancen als correspondent in Brussel: een job die ik twee jaar met hart en ziel heb gedaan. Daarna maakte ik de overstap naar radiozender FMBrussel. Zeven jaar later kon ik beginnen te werken voor de VRT: eerst twee jaar als nieuwslezer op MNM, intussen tweeënhalf jaar als Europaverslaggever. Vroeger wilde ik per se schrijven, nu hou ik van de snelheid en gebaldheid van radio. Het feit dat het er minder draait om de persoon die het nieuws maakt of brengt, speelt ook een rol in mijn affectie voor dat medium.’

Menu op Twitter

Anno 2017 is het niet zo evident om journalist te zijn. Op Facebook is iedereen journalist, nieuwsfeiten en beelden zijn al viraal nog voor er een journalist ter plaatse is, maar ook: fake news kan zelfs het stemgedrag bij verkiezingen beïnvloeden. ‘Ik vind niet dat je je moet laten demotiveren door sociale media. Die kunnen nuttig zijn, je komt heel snel dingen te weten. Het is aan journalisten om te kijken wat er precies aan de hand is. Je moet als journalist je werk doen: feiten brengen die juist zijn, gecheckt zijn, en ze in een context plaatsen. Je moet waken over de informatie die je vrijgeeft. Die moet kloppen. Het gaat niet op om de snelste te willen zijn, als dat met foute informatie is.’ De Witte volgt momenteel vooral het nieuws uit de Europese instellingen op de voet. En daar valt de laatste jaren heel wat nieuws te rapen. ‘Mijn interesse voor de EU stak net de kop op toen de VRT-radio daar nieuwe mensen voor zocht. 2017 wordt een pittig jaar voor de EU. Ze mag dan wel haar 60e verjaardag vieren van het Verdrag van Rome, er zijn tal van crisissen te bezweren: de brexit, de Amerikaanse president Trump, zijn Russische collega Poetin, de verkiezingen in Frankrijk en Duitsland ... Allemaal momenten waarop Europa moet laten zien dat het er staat, en een verschil kan maken.’ ‘Ook in Europa zijn die sociale media trouwens soms handig. Zo zit iedereen op Twitter tijdens een Europese top. Op die manier krijg je veel informatie van buitenlandse collega’s. En dat het menu van de regeringsleiders erop verschijnt, is een fijne afleiding tijdens het vaak lange wachten’, lacht De Witte. Wim Troch

dinsdag 9 mei (Europese feestdag) Rob Heirbaut en Leen De Witte De EU wordt 60, maar waar is het feestje? LEZING

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve tickets: 7 euro (basis)

MENSEN

Gebald

academie Orfeus

Pianiste Freya Bossaers

Spelen zonder partituren Freya Bossaers (15) is een graag en veel geziene leerling op de academie Orfeus. Ze volgt er toneelles en speelt daarnaast ook dwarsfluit, gitaar en piano. Voor die pianoles trekt ze elke woensdag naar de Boesdaalhoeve, op een boogscheut van haar huis. Lerares Véronique Rubens is lovend over de talentvolle Freya. ‘Bij de meeste leerlingen merk ik dat ze vanaf 12 jaar minder zin hebben om piano te spelen, maar Freya deed het in die periode net zeer goed. Haar gehoor is toen enorm ontwikkeld, en is zelfs beter dan dat van veel professionele muzikanten. Als ik een noot speel, kan zij meteen zeggen om welke het gaat. Dat lukt haar zelfs bij drie tonen tegelijkertijd’, vertelt Véronique. ‘Partituren heeft Freya niet nodig, wat zorgt voor een andere manier van lesgeven. Partituren lezen is normaal het grootste deel van het werk. We zijn begonnen met makkelijke stukken, maar zijn intussen overgeschakeld naar harmonisch ingewikkelder werk. Dat ze op haar jonge leeftijd staat waar ze nu staat, is een combinatie van talent en intensieve training. Dat ze ook andere instrumenten bespeelt, is geen probleem. Dat werkt zelfs versterkend.’ De vraag is waar Freya de tijd haalt om al die instrumenten te bespelen en ervoor te zorgen dat haar schoolprestaties er niet onder lijden. ‘Op woensdag, vrijdag en zaterdag ga ik naar de academie. Lessen mis ik zelden, ook niet tijdens de examens. Met het schoolwerk erbij is het soms druk, maar het lukt. Ik zit elke dag aan de piano, en speel daarnaast ook veel dwarsfluit en gitaar.’ Of ze later professioneel met muziek bezig wil zijn, weet ze nog niet. ‘Als ik aan de hogeschool of universiteit zit, wil ik nog altijd muziekles blijven volgen.’ (JS)

I N F O R M AT I E nieuws uit het centrum

MUZIEK

19.30 uur – jeugdverblijfcentrum Hanenbos (Dworp) GC de Boesdaalhoeve en CC de Meent geven het podium aan 6 muziekbands uit de regio: Gucci & the Hornygolds, Strawdogs, Catch23, Lucas Cortoos, De Manager en Willy Vander Biest. gratis

donderdag 4 mei Jan De Smet, Lien Van de Kelder, Pieter-Jan De Smet Gedeelde smart, levenslappen en smartliederen MUZIEK

20 uur – GC de Moelie Gesteund door een trio muzikanten laten Jan De Smet (De Nieuwe Snaar), Lien Van de Kelder en Pieter-Jan De Smet je proeven van wat er zich in de marge van het leven afspeelt. prijs: 16 euro (basis)

dinsdag 9 mei Rob Heirbaut en Leen De Witte De EU wordt 60, maar waar is het feestje? LEZING

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Nu de brexit een feit is en er stemmen opgaan voor een frexit, staat de toekomst van de EU op wankelen. Is het stilaan tijd voor pensioen of dringt een verjongingskuur zich op? En hoe zal de relatie tussen de VS en de EU zich ontplooien nu Trump aan de macht is? Op de Europese feestdag nodigen we twee experts uit. Lees ook het interview op p. 10-11. tickets: 7 euro (basis)

woensdag 10 mei Compagnie Krak (+5 jaar) Viva Victor

vrijdag 2 juni Axl Peleman De verhalen achter de gitaren (try-out) MUZIEK

Muzikant Axl Peleman heeft een bijzondere vriendenkring. Patrick was er bij toen Peleman zijn vrouw ten huwelijk vroeg, Spike was getuige van de geboorte van hun zoon, Jan heeft ooit zijn leven gered tijdens een zware botsing en samen met Martin is hij bijna opgegeten door een alligator in Louisiana. Ze zijn zijn oudste en trouwste vrienden. En, oh ja, het zijn gitaren! Peleman houdt veel van zijn gitaren. Het zijn stuk voor stuk trouwe compagnons die hem door alle fasen van zijn leven hebben gesleurd. Van de ruige jaren van Ashbury Faith over Camden tot de Antwerpse ‘volksliekes’. Zijn gitaren kennen hem en hij kent hen. Door en door. Tijdens deze voorstelling vertelt Peleman de boeiende verhalen van elk van zijn gitaren. Met de nodige muziek erbij, uiteraard. Potloodkunstenaar Charel Cambré, de tekenaar van onder meer de reeks Amoras, tekent er live de beelden bij. (BC) 20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve • tickets: 10 euro (basis)

FAMILIE

14 uur – GBS de Wonderwijzer (Steenweg op Drogenbos 252, Drogenbos) Victor is jarig en krijgt van het publiek een cadeau dat zijn leven zal veranderen. Viva Victor is een clownerievoorstelling vol visuele en absurde humor waarin veel hulp van het publiek nodig is, rond, op en in een caravan. tickets: 7 euro (basis), 6 euro (leden Gezinsbond)

vrijdag 12 mei Babycafé: groenten en fruit VORMING

9 tot 12 uur – LDC De Boomgaard Elke vrijdag kunnen (groot) ouders met hun (klein)kind andere ouders ontmoeten en iets drinken terwijl de kinderen spelen. Vandaag luisteren we naar een verhaal of lezen we een boekje over groenten en fruit. We ruiken eraan, proeven ervan en knutselen ermee.

zondag 14 mei Zeepkistenrace Cultuurraad Linkebeek en de Moelie PROJEC T

vanaf 11 uur – omgeving GC de Moelie

zondag 14 mei Schilderen in het park Archeduc VORMING

Verf, penseel, concentratie en rust in openlucht. Kunstenares Lieve Bollaert uit Halle neemt je tijdens deze workhop van Archeduc mee naar het park en leert je enkele knepen van het schildersvak. In de voormiddag vertelt ze je alles over het kadreren en de keuze van het onderwerp, ze leert je wat een atmosferisch perspectief is en hoe je kleuren kan mengen. In de namiddag trek je samen met haar de natuur in om je eigen landschapsschilderijtje te maken op doek of paneel.

Je moet geen ervaren schilder zijn. Zelfs als je nog nooit een penseel hebt gebruikt, ben je welkom. Deze workshop vindt plaats in openlucht. Draag dus aangepaste kleding. Heb je een schildersezel? Breng die dan mee, en geef ook een seintje vooraf als je geen ezel hebt. Elke deelnemer krijgt materiaal en een schildersdoek ter beschikking, maar je mag ook met eigen materiaal werken als je dat liever doet. Vergeet je lunchpakket niet. (BC) 10 uur – GC de Boesdaalhoeve • prijs: 30 euro (basis)

vrijdag 28 april Lokale Helden

zaterdag 20 mei Stoemp!—concert Momma Said So en Sweetsalt 21 uur – café de Moelie Stoemp! geeft een podium aan Vlaamse en Brusselse muzikanten. Voor het eerst steekt de organisatie de grens over voor een concertavond in de Rand. info: www.poppunt.be

zondag 21 mei Repaircafé en gratiferia PROJEC T

14 uur – GC de Moelie Defecte spullen kan je gratis laten herstellen in het Repaircafé van Linkebeek. info: www.repaircafelinkebeek.be

vrijdag 2 juni Axl Peleman De verhalen achter de gitaren (try-out) MUZIEK

vrijdag 19 mei Gamebeek (13+) JEUGD

19.30 uur – GC de Moelie Gratis gameavond. Materiaal dat aanwezig is: console Playstation 4, games, projectie op groot scherm.

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Axl Peleman laat zijn gitaren – die trouwens een naam hebben – aan het woord. Zij vertellen, hij vertaalt. Ze worden bijgestaan door potloodkunstenaar Charel Cambré, de tekenaar van onder andere Amoras, die de verhalen live zal illustreren. tickets: 10 euro (basis)

TICKETS EN INFO GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-GenesiusRode • info@deboesdaalhoeve.be • Tel. 02 381 14 51 • www.deboesdaalhoeve.be • OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 20 uur (tijdens schoolvakanties tot 17 uur), di, do en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur, wo van 13.30 tot 17 uur. TICKETS EN INFO GC de Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek info@demoelie.be • Tel. 02 380 77 51 • www.demoelie.be OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 17 uur, di, do en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur en op wo van 9 tot 13 uur.

maandag 21 tot vrijdag 25 augustus Vakantiestage Nederlands (4-12 jaar) HorizonTAAL TAALSTAGE

Tijdens de zomervakantie organiseert vzw ‘de Rand’ samen met vzw De Horizon opnieuw een taalstage voor kinderen van wie het Nederlands niet de moedertaal is. De kinderen worden in groepjes ingedeeld: van 4 tot 6 jaar, en van 7 tot 12 jaar. Geïnteresseerden moeten zich snel aanmelden, verduidelijkt Cindy Van Dijck van vzw ‘de Rand’: ‘Onze taalstages en taalateliers zijn populair, en het aantal plaatsen is beperkt.’ Maar wie een inspanning doet om zijn kind snel in te schrijven, krijgt er iets voor terug: een wondere, waanzinnige, wervelende wereldreis in het Nederlands. ‘We nemen onze kinderen mee op reis, en leren ze al spelend Nederlands spreken. Eigenlijk is het de bedoeling dat ze niet beseffen dat ze een taal aan het leren zijn. We spelen en knutselen bijvoorbeeld een dag rond vervoermiddelen waarmee we op reis gaan. Aan het einde van de dag kennen ze er 15, in het Nederlands.’ De stages richten zich onder andere tot kinderen die in het Nederlands naar school gaan, maar die thuis een andere taal spreken. ‘Maar ook anderstalige kinderen die in de Franstalige scholen zitten, zijn welkom. Zo kunnen zij ook hun eerste stapjes in het Nederlands zetten’, zegt Cindy. De voorbije edities reageerden de kinderen en hun ouders enthousiast. ‘We hoorden van ouders dat sommige kinderen in het begin met een beetje tegenzin naar de stage kwamen, maar dat ze er elke dag meer en meer zin in kregen. Voor de petite histoire: we werken altijd naar een toonmoment toe, waarbij de kinderen op de laatste dag van de stage laten zien wat ze allemaal geleerd hebben’, vertelt Cindy. (MC) 9 tot 16 uur – GC de Boesdaalhoeve • prijs: 96 euro info NL-FR-DE-EN: www.deboesdaalhoeve.be

TICKETS EN INFO GC de Muse, Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos • info@demuse.be Tel. 02 333 05 70 • www.demuse.be • Openingsuren: ma, di en do van 9 tot 12.30 uur.

Meer info over : www.deboesdaalhoeve.be/nl/taalicoon

Twintig jaar RandKrant

De ziel van de regio vatten In meer dan 42.000 artikels in twintig jaar tijd heeft RandKrant de ziel van de regio proberen te vatten. Wij, op de redactie, hebben er alvast een glas op gedronken. Jij ook?

wintig jaar, daar kijk je reikhalzend naar uit, maar als je die leeftijd dan bereikt, ben je toch verrast dat het zo snel is gegaan. Vanwaar komen we? En: wat hebben we al die jaren gedaan? Heel wat, zo blijkt.

De omstandigheden

Midden jaren 90 raakt de Vlaamse Gemeenschap ervan overtuigd dat er gerichte acties opgezet moeten worden voor de Vlaamse Rand, de regio rond Brussel, die eigenlijk geen eigen statuut heeft, maar geografisch omschreven wordt als de gemeenten met een grens aan de hoofdstad of aan een faciliteitengemeente. De Rand ‘staat onder druk’ van de verfransing vanuit Brussel en zowat alle problemen van België komen 14

er samen. Het zijn ook de beginjaren van een steeds sneller vorderende internationalisering van de streek. De Rand is misschien wel de eerste regio waar bevolking en beleidsmakers zich de vraag stellen hoe je verschillende gemeenschappen kan betrekken bij wat er gebeurt in de regio. Na de splitsing van de oude, immobiele provincie Brabant zorgt de kersverse provincie Vlaams-Brabant vanaf 1995 voor een nieuwe dynamiek. In dezelfde periode werkt de Vlaamse Regering, onder leiding van Luc Van den Brande (CVP), aan een meer gecoördineerd beleid voor de regio van de Vlaamse Rand. Er komt een wooninvesteringsfonds, vzw ‘de Rand’ wordt opgericht en

een nieuw regionaal informatiemagazine ziet het daglicht: RandKrant.

Medium met een missie

Vanaf de start heeft RandKrant twee doelstellingen: het Nederlandstalige karakter van de regio ondersteunen en de integratie van anderstaligen in de plaatselijke gemeenschap bevorderen. RandKrant doet dat door gerichte informatie aan te bieden over activiteiten in de regio. De keuze om het tijdschrift in alle bussen van de Rand te bezorgen, lijkt op het eerste gezicht buitensporig, maar dat is het niet. Het uitgangspunt is immers alle inwoners van de regio te bereiken om ze te betrekken bij de plaatselijke gemeenschap en zo’n verdeling heeft de potentie om iedereen

I N F O R M AT I E rand-nieuws dagelijkse strijd in de file, hun werk en ontspanning, hun dromen en zorgen, hun zoektocht naar gezond samenleven, hun zorg voor kinderen en ouderen … Allen ook op zoek naar hun eigen nuance, ja naar de tinten grijs, maar die uitdrukking wil je tegenwoordig liever niet meer gebruiken.

Mensen die RandKrant lezen, voelen zich meer betrokken bij wat er in hun omgeving gebeurt en gaan meer naar sociaalculturele activiteiten dan anderen, ze voelen zich beter geïnformeerd, zo blijkt uit het lezersonderzoek van 2013. Bovendien: mensen die RandKrant lezen, spreken meer Nederlands in hun omgeving. Een andere bevestiging van de missie staat in het onderzoek van de Taalbarometer (2014): ‘In tegenstelling tot andere media wordt RandKrant over verschillende taalgroepen heen gelezen.’ Het blad neemt vanaf de start een unieke positie in: het bevat vertaalde samenvattingen van de belangrijkste artikels en geen publiciteit. Tot op de dag van vandaag wordt die bewuste keuze volgehouden.

Cocktail

Na het omkijken, kijkt RandKrant ook vooruit. Het is geen keuze tussen gedrukt of digitaal, zoals je wel eens meer hoort de laatste tijd, mede onder invloed van besparingen. Nee, voor RandKrant is het gedrukt én digitaal. Daarom kan je het tijdschrift vanaf nu ook volgen op Facebook en op een vernieuwde website. Het is logisch dat verschillende kanalen worden ingezet om het verhaal van de regio te vertellen, zodat het ene het andere versterkt tot een cocktail die we met smaak kunnen drinken. Zodat we, samen met zo veel mogelijk mensen, de ziel van de streek kunnen vatten.

Evolutie

te bereiken. In nauwelijks een half jaar wordt een tijdschrift vanuit het niets klaargestoomd. In maart 1997 valt de allereerste editie in de bussen. Het tijdschrift verwerft op korte tijd een belangrijke positie in de regionale berichtgeving. Tot voor de besparingen van 2015 staat RandKrant qua oplage op de 15e plaats van de niet-commerciële pers. Dat zegt iets over de kracht van regionale berichtgeving. De uitgangspunten zijn vandaag nog steeds dezelfde: het Nederlandstalige karakter van de streek versterken en de integratie van anderstaligen aanmoedigen. Op het eerste gezicht een tegenstelling, maar dat is het niet. RandKrant bewijst dat.

Natuurlijk is het tijdschrift in de loop der jaren geëvolueerd en heeft het meerdere vormelijke metamorfoses ondergaan. De onderwerpen en manier van aanpak zijn meegegaan met de tijd. De informatie zit vaak vervat in storytelling en testimonials, het vertellen van de werkelijkheid door getuigenissen van mensen. Achtergrond, reportage of interview: de clou is de ziel van de streek te vatten in al haar verscheidenheid. Het tijdschrift doet dat samen met de mensen uit de Rand, die hun verhaal vertellen, waarmee ze bezig zijn, hun

Geert Selleslach

Vind RandKrant leuk op Facebook en win een mooie set van 20 postkaarten met de beste foto’s uit 20 jaar RandKrant.

RandKrant ‘s twentieth anniversary Trying to understand the region’s soul is what RandKrant has been trying to do in over 42,000 articles within the space of 20 years. As for our origins and what we have been up to all this time, the Flemish Community decided in the mid-1990s that targeted campaigns should be rolled out for de Vlaamse Rand. The non-profit-making organisation ‘de Rand’ was set up and a new regional information magazine was launched: RandKrant. The very first issue was delivered to people’s letterboxes in March 1997. From the very outset, our twofold aim has been to lend support to the Dutch-language character of the region and make it easier for non-Dutch speakers’ to fit into the local community. Towards this end, RandKrant offers targeted information about the various activities in the region, from a unique perspective, and featuring translated summaries of key articles and no advertising. Within a short space of time, RandKrant has acquired a key role in the regional news coverage landscape.

BUURTEN is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’. Buurten komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Reindert De Schryver, Jan Decuypere, Gerald Dichtl, Greet Lebleu, Eva Schandevyl, Anne Sobrie, Johan Stoffels, Cindy Van Dijck, Heidi Wauters VORMGEVING heartwork.be, FOTOGRAFIE Tine De Wilde, DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, veerle.weeck@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98,

geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-Genesius-Rode, tel. 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Eddy Frans, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel. Buurten wordt ondersteund door de afdeling Sint-Genesius-Rode/Beersel van de Orde van den Prince. ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van buurten op de website www.deboesdaalhoeve.be. FSC-NUMMER

BEELD uit Rode

Op 6 april fotografeerde ik vanuit mijn tuin, net voor het ondergaan van de zon, deze snelweg van vliegtuigen boven mijn hoofd. tekst en foto: Johan Stoffels