buurten september 2016 by vzw 'de Rand'

SINT-GENESIUS-RODE • JAARGANG 18 • NR 6 • SEPTEMBER 2016 UITGAVE VAN GC DE BOESDAALHOEVE EN VZW ‘DE RAND’

Raymond van het Groenewoud alleen op het podium

De natuurparel van Rode Kwadebeekvallei

De familie Al Mahdawi oorlogsvluchtelingen in Rode

FR • DE • EN

Traductions Übersetzungen Translations

afgiftekantoor sint-genesius-rode P 008347

buurten

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Koffie en koeken aan het station Anthony Belotti uit Waterloo serveert sinds enkele weken koffie en koeken in het station van Sint-Genesius-Rode. Belotti staat er elke ochtend van 6 tot 10 uur met een opvallende bakfiets. ‘Een replica van een model uit de jaren dertig, besteld in Frankrijk’, vertelt Belotti. ‘Ik wilde iets anders doen met mijn leven en zo kwam ik op het idee om in een station koffie te verkopen. In Sint-Genesius-Rode nemen elke dag duizend mensen de trein, dus klanten zijn er genoeg.’ De pendelaars zelf zijn blij dat Belotti er met zijn bakfiets staat. Hij kreeg al heel wat complimenten over de lekkere koffie en de smakelijke koeken die hij meebrengt.

Nieuwe bestemming voor Kwadeplashoeve

Begrafenisondernemer Jan Partous uit Alsemberg is de nieuwe huurder van de Kwadeplashoeve. De oude hoeve, die uit de 19e eeuw dateert, stond al enkele jaren leeg, maar is nu opgeknapt. Partous organiseert er koffietafels. ‘Mijn grootouders woonden in de buurt, dus ik ken de omgeving goed. De hoeve is geschikt voor koffietafels. Het is een mooie plaats en het kerkhof is vlakbij.’ Het gemeentebestuur wilde vijf jaar geleden nog het hele complex verkopen, maar kwam op die beslissing terug. Nadien werd er naar een sociale invulling gezocht. ‘Na overleg met het gemeentebestuur heb ik besloten om zelf in de inrichting te investeren. Zo is er nu een zaal waar we tot 120 mensen kunnen ontvangen met een volledig uitgeruste toog en een keuken.’ Partous wil de zaal in de Kwadeplashoeve ook verhuren voor feesten, maar wil wel dat er dan rekening wordt gehouden met de buurtbewoners. Hij denkt er zelfs aan om er in de toekomst een klein ijssalon te openen. ‘De hoeve heeft veel potentieel, want het gebouw ligt aan de Kwadebeekvallei, waar heel wat wandelaars een mooie tocht maken. Ik wil ook een tweede schuur inrichten, zodat we nog een extra zaal kunnen aanbieden. Tot nu toe weken we voor koffietafels uit naar de Boesdaalhoeve of de parochiezaal. Voor ons is het een meerwaarde als je een koffietafel in deze mooie omgeving kan aanbieden.’ (BK)

‘Ik vind de kwaliteit die ik aanbied heel belangrijk. Elke ochtend haal ik de koeken bij een bakker in de buurt. De koffie is van een uitstekend merk en ik bied ook Max Havelaar en biokoffie aan, net als fruitsap. Wie liever thee drinkt of gewoon water wil, kan ik ook helpen. Voor iedereen heb ik wat mee.’ Belotti hoeft gelukkig niet elke dag met de loodzware bakfiets vanuit Waterloo naar Sint-Genesius-Rode te fietsen. ‘Ik parkeer mijn bakfiets in een loods vlakbij en er is een elektrische motor op gemonteerd zodat ik vlot alle hellingen kan nemen.’ Binnenkort wil hij ook in Waterloo koffie en koeken verkopen. Hij rekent daarbij op de hulp van een vriend. ‘Ik wil hier mijn beroep van maken. Het is heel leuk om te doen. Ik neem de tijd om een babbeltje te slaan; zo leer je iedereen een beetje kennen.’ (BK)

Plantjes voor Kom op tegen Kanker Vanaf nu kan je in Sint-Genesius-Rode plantjes kopen voor Kom op tegen Kanker. Het jaarlijkse Plantjesweekend vindt half september plaats. Wendy De Bontridder, Martine Dandoy en Mireille Goossens besloten de handen in elkaar te slaan. De Bontridder en Goossens werken voor het OCMW van Sint-Genesius-Rode, Dandoy is aan de slag bij het gemeentebestuur. ‘Iedereen van ons komt wel in aanraking met de ziekte’, vertelt Goossens. ‘Toen bleek dat er in Sint-Genesius-Rode en omgeving nergens acties voor Kom op tegen Kanker worden georganiseerd, besloten wij om dat te doen onder de naam De Rodense Lea’s.’ Die naam is een knipoog naar het plantje dat tijdens die actie wordt verkocht: de azalea. Vanaf vrijdag 16 tot zondag 18 september is er het officiële Plantjesweekend. In heel Vlaanderen gaan honderden mensen op pad om de plantjes te verkopen. ‘Bij ons zal je de plantjes kunnen afhalen in het lokaal dienstencentrum De Boomgaard aan de Vergeet-Mij-Nietjeslaan. Op andere plaatsen zullen vrijwilligers klaar staan om plantjes te verkopen.’ De drie vrouwen kunnen nog hulp gebruiken. Wie wil helpen, kan zich via de Facebookpagina van De Rodense Lea’s aanmelden bij de drie vrouwen. Op die pagina wordt alle informatie gepost over de actie. Er werd alvast een eerste bestelling van honderden plantjes geplaatst. De Rodense Lea’s hopen dus dat de Rodenaren heel wat azalea’s zullen kopen. (BK)

Telex De Boekenbende werd feestelijk afgesloten in gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve. Twintig voorlezers trokken in de lente naar verschillende anderstalige gezinnen om er voor te lezen in het Nederlands, zodat de kinderen hun Nederlands wat konden bijspijkeren. • De Boesdaalhoeve was ook het decor voor het eerste rouwkamp in België. Vzw Missing You en jeugddienst Crejaksie vonden het centrum de perfecte locatie om een mooie week vol activiteiten te organiseren voor kinderen die iemand uit hun naaste omgeving verloren. Onder andere Niels Destadsbader kwam er op bezoek. • Het gemeentebestuur organiseert opnieuw een fotowedstrijd. Het thema van de wedstrijd is Landschappen in Rode. Wie mooie foto’s nam, kan die tot 15 september doorsturen naar info@sint-genesius-rode.be. Een jury kiest nadien een winnaar. • Op de Bierenberg en de Bevrijdingslaan moeten extra wegversmallingen de snelheid van het verkeer doen dalen. De bewoners klagen al langer over snelheidsduivels in de straten en voelen zich er onveilig. Het gaat om een proefopstelling die eind november geëvalueerd wordt. • De verkoop van de buurtabonnementen, waarmee mensen korting krijgen in onder andere gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve, gaat vlot. Voor de voorstellingen van volgend seizoen in de Boesdaalhoeve en de Moelie in Linkebeek, de Muse in Drogenbos en cultureel centrum de Meent in Alsemberg gingen er bij de start van de verkoop al meer dan 1.000 abonnementen de deur uit. Er werden ook al 10.500 losse tickets verkocht. • Het aantal inbraken in wagens daalde vorig jaar in de politiezone Rode. In Sint-Genesius-Rode, Drogenbos en Linkebeek braken dieven in 2015 140 wagens open. Dat waren er in 2014 nog 231. • Terwijl in de provincie Vlaams-Brabant steeds meer winkels leegstaan, geldt het omgekeerde voor Sint-Genesius-Rode. Volgens het leegstandsrapport van zelfstandigenorganisatie Unizo stonden er begin dit jaar 22 van de 204 winkelpanden in de gemeente leeg. Het percentage leegstand daalde zo van 15,8 naar 10,8 %. • Het gemeentebestuur zal werken uitvoeren zodat de airconditioning in de bibliotheek beter functioneert. De voorbije zomer werden er temperaturen gemeten tot 34 °C. De airconditioning kon niet gebruikt worden omdat het systeem niet goed werkt. • In en rond de vijver van Zevenbronnen zwemt een onfortuinlijke eend rond met een pijl in haar rug. Wellicht werd het dier met een kruisboog beschoten. Op het eerste gezicht heeft de eend er weinig last van. Dierenvrienden waarschuwden de hulpdiensten en op vraag van het gemeentebestuur probeerde de brandweer de eend te vangen. Dat lukte niet. Nu is het afwachten hoe het dier geholpen kan worden. • De eerste bewoners van Novarode kunnen hun appartement afwerken. Projectontwikkelaar Immpact heeft het eerste blok van het nieuwe woonproject volledig klaar. Het park moet wel nog steeds officieel overgedragen worden aan het gemeentebestuur. Die overdracht werd in de lente van dit jaar nog uitgesteld. (BK)

I N F O R M AT I E natuurgebieden in Rode

De natuurparel van Rode Kwadebeekvallei Lang is de Kwadebeek niet, slechts anderhalve kilometer. Groot is het aangrenzende en beschermde natuurgebied evenmin, nog geen tien hectare. Op het eerste, oppervlakkige zicht zou je denken dat er zo nog wel wat beekvalleien zijn in Rode en wijde omgeving. Maar wees er toch maar zeker van dat het hier om een heel bijzonder natuurgebied gaat. De drie musketiers

Hét juweel van het gebied is een amfibietje van nauwelijks vijf centimeter groot: de vroedmeesterpad. Voor hem heeft Natuurpunt een doelsoort gemaakt in dit gebied. In speciaal ingerichte poelen kan het beestje goed overleven en blijft er voorlopig een stabiele maar kwetsbare populatie actief. Een andere doelsoort voor deze vallei is de geelgors, een schitterend vogeltje dat met zijn zang aan de basis zou hebben gelegen van de vijfde symfonie van Beethoven. En dan is er nog de eikelmuis, de Zorro onder de muizen zeg maar, met een opvallend en grappig gezichtsmasker dat hem onderscheidt van alle 4

andere familiegenoten. De kans dat je één van deze drie musketiers op een wandeling te zien krijgt, is erg klein, maar in de winter of vroege lente kan je toch het geluk hebben om een geelgors te spotten, als je uit het goede observatiehout gesneden bent. Laat het je er niet van weerhouden om van de vallei te genieten en de schitterende herfstnatuur te bewonderen. De vallei zelf is een mooi voorbeeld van een afwisselende en diverse biotoop waar veel leefwerelden samenkomen. Aan de ene kant neemt het aangrenzende bosgebied een belangrijke plaats in, aan de andere kant liggen bronsgroene graslanden te blinken in de zon. De poel voor de

vroedmeesterpad is een juweeltje in zijn genre, en dat zijn ook de vele dreven en wegkanten in de buurt.

Bemeste biotoop

Het aangrenzende Waterlooveld zou een fantastisch mooie aangrenzende biotoop kunnen zijn, maar de akkers worden met de regelmaat van een klok mismeesterd voor de grootschalige landbouw die er op wordt uitgevoerd. Dat is dubbel zonde omdat het akkerland het natuurplaatje perfect zou kunnen maken als ultiem leefgebied voor kortlevende planten, en de dieren die er van afhangen. In plaats daarvan gaat het betreurenswaardig genoeg over een zwaarbemest en met pesticiden platgespoten plek waar weinig soorten het kunnen uithouden. Aan de overkant van de nabijgelegen taalgrens vind je eenzelfde idyllisch plaatje als in Rode, maar de gewestplannen daar voorspellen weinig goeds: er zijn woongebieden ingetekend tot aan de grens. Het zou jammer zijn als deze plannen zouden worden uitgevoerd, maar dat zal de toekomst uitwijzen.

Ook met de waterkwaliteit van de Kwadebeek wil het voorlopig nog niet vlotten. Daaruit haalde de brouwer vroeger het water om zijn bier te brouwen, maar nu zorgt die kwaliteit ervoor dat er veel te weinig leven in de beek aanwezig is. Er zijn al lang plannen voor zuivering, maar een echte oplossing is er tot vandaag nog niet gekomen.

I N F O R M AT I E oud-nieuw

De Termeulenstraat

Stel je eigen wandeling samen

Toch is en blijft dit een prachtig wandelgebied dat onze aandacht meer dan verdient. Zo’n mooi landschap met zo veel natuur in een verstedelijkte gemeente als Rode is nu eenmaal van hoge waarde en er lopen goede wandelwegen door. Het is niet aan te raden om de kinderwagens of rolstoelen mee te nemen, want dat is op sommige plaatsen toch wat moeilijk. Een goede vertrekplaats voor een wandeling is aan het Hof-tenHout in de Eikenbosstraat, vanwaar je zelf verschillende lusvormige trajecten kunt samenstellen die grotendeels over land- en boswegen lopen. Wie een goede verrekijker, een fototoestel en/of een loep meeneemt, kan letterlijk nog meer inzoomen op dit boeiend stukje groen. Natuurpunt en zijn vrijwilligers timmeren aan de weg om het zo veel mogelijk te behouden, en waar mogelijk zelfs te verbeteren voor mens en natuur. Herman Dierickx

Nature in Sint-Genesius-Rode Kwadebeek valley At only one and half kilometres, the Kwadebeek does not extend very far at all. At less than 10 hectares, the adjacent protected nature area could hardly be described as gigantic either. However, it is designated as a special nature area and is home to a tiny amphibian treasure that is barely five centimetres long: the common midwife toad. The creature is able to survive well in specially equipped pools. A stable but vulnerable midwife frog population is temporarily living here. The quality of the stream’s water is quite poor. A purification programme has been on the cards for a long time but no solution has been found up to now. However, it is and will continue to be a delightful area for people to walk in. A good starting point for a walk is the Hof-ten-Hout in Eikenbosstraat, from where you can take your pick of different circular routes most of which cross farm and forest roads.

De Termeulenstraat was tot het begin van de 20e eeuw een typische holle weg van de hogerop gelegen droge weiden, naar de natte of vette weiden, langs de Molenbeek. De naam ontstond eeuwen geleden in de volksmond. De Rodenaars noemden het wandelpad naar zijn bestemming: naar de molen, wat later termeulen werd. Voordat het een papiermolen was, maalde de molen graan. Pas veel later kwam er een papierfabriek, die de meesten nog kennen als Novarode. Er resten enkel nog delen van de kelder. De weg was vroeger niet verhard en daardoor erodeerde het pad, zodat het diep insneed in de helling met lommerrijke bomen en struiken op de zogenoemde nuskant. Veel later, vermoedelijk in de jaren 20 en 30, werd de holle weg opgehoogd en kwam het oude witte huis, met de voorgevel loodrecht op de Termeulenstraat, gelijk met het huidige straatniveau. Tekst en foto: Jan De Cock

MENSEN één jaar in Rode

De familie Al Mahdawi, oorlogsvluchtelingen in Rode

‘We zijn op zoek naar een normaal leven’

Eigenlijk is het verhaal van Jasim en Alaa Al Mahdawi simpel: ze zijn net als zo veel ouders op zoek naar de beste toekomst voor hun kinderen. Maar zij moesten daarvoor wel het door oorlog verscheurde Irak ontvluchten en een maand lang door Europa trekken. Wachten, wachten, wachten

Die toekomst voor hun kinderen en voor henzelf is nog niet verzekerd. Jasim Al Mahdawi kwam een jaar geleden met zijn vrouw Alaa Lateef en drie kinderen aan in Sint-Genesius-Rode. Op dit moment loopt hun asielprocedure nog en de kans bestaat dus dat ze nog teruggestuurd worden naar hun land van herkomst. ‘Door het feit dat we nog in onze erkenningsprocedure zitten, moeten we gewoon afwachten. En daar heb ik het best moeilijk mee’, zegt Alaa. ‘We kunnen niet veel doen zolang we niet zeker zijn of we hier kunnen blijven. Ik zou graag in de verzorgingssector willen werken, waar er op dit moment een tekort aan werkkrachten is in België.’ Haar man Jasim wil zo snel mogelijk ergens aan de slag als fabrieksarbeider. De familie doet in afwachting van een antwoord al het nodige om de integratie zo goed mogelijk te laten verlopen. ‘We hebben al Nederlandse lessen gevolgd en ik hoop dat we ons snel kunnen inschrijven voor een beroepsopleiding bij de VDAB’, zegt Jasim. ‘Ook onze twee oudste kinderen van 17 en 14 jaar volgen voltijds Nederlandse lessen. Ze verliezen op die manier een jaar op school, maar hopelijk kunnen ze zo volgend jaar sneller inpikken op de normale lessen. Onze jongste zoon Ammar gaat wel al naar de gewone school hier in Sint-GenesiusRode en dat gaat vrij goed.’

Een keuze die er geen is

De beslissing om te vluchten uit het land dat ze altijd gekend hebben en een risicovolle tocht van duizenden kilometer te ondernemen was er eigenlijk geen. ‘Het was dat of sterven’, zegt Alaa. ‘Niemand neemt zomaar de beslissing om met drie minderjarige kinderen te vertrekken voor een reis vol risico, zonder te weten waar je uiteindelijk terechtkomt.’ Alaa vertelt dat haar leven in direct gevaar was. ‘Ik werd gezocht door bepaalde mensen omwille van de job die ik had bij het ministerie van Elektriciteit en omdat ik bepaalde dingen wist die hen niet zinden. Mijn directe collega werd om die reden vermoord.’ Jasim vult aan: ‘In de buurt waar we woonden waren verschillende milities aan de slag en als je je daar niet bij wilde aansluiten, riskeerde je je leven. Ik had geen zin om wapens te dragen en al helemaal niet om andere mensen te gaan vermoorden. We moesten daar dus wel weg.’ Het vluchten duurde uiteindelijk een maand. ‘Het was een verschrikkelijk avontuur. Vanuit Irak trokken we naar Turkije, waar we met de boot naar Griekenland konden. We moesten 6

vanuit Athene te voet naar het noorden, tot aan de grens met Macedonië. Vanuit Macedonië konden we uiteindelijk een bus nemen tot Servië, waar we weer een stuk van de reis te voet gedaan hebben. We hadden niets te eten, niets te drinken, en slapen probeerden we gewoon op de grond te doen’, zegt Jasim. En alsof de reis op zich nog niet zwaar genoeg was, werd het gezin ook nog eens het slachtoffer van dieven. ‘Aan de grens met Hongarije werden we bestolen door dieven die verkleed waren als politieagenten. Ze zijn Ammar met zijn ouders vertrokken met het weinige geld dat we hadden, en hebben Jasim ook nog een paar klappen verkocht’, vertelt Alaa. Vanuit Hongarije en Duitsland reden ze met verschillende chauffeurs mee tot in Brussel. ‘Daar werden we letterlijk voor het commissariaat-generaal voor vluchtelingen afgezet. De chauffeur wist blijkbaar waar we moesten zijn.’ De familie werd toevertrouwd aan het OCMW van Rode en betrekt sindsdien een eenvoudig huisje in het centrum van het dorp.

Ieder voor zich

Doordat Alaa en Jasim vertrokken uit Irak, werd ook de familie uit elkaar getrokken. Alaa: ‘Mijn ouders en mijn zus bleven in Irak. En ook de vader en twee zussen van Jasim zijn daar gebleven. Hoewel ouderen en vrouwen minder direct gevaar lopen, maken we ons toch zorgen om hen, want de situatie is zeer gevaarlijk in Bagdad. Er gaat geen week voorbij zonder aanslag, er zijn veel mensen die rondlopen met een wapen en de politie helpt niet. Het is er echt ieder voor zich.’ Alaa en Jasim zijn dankbaar voor de steun die ze hier in België kregen. Want hoewel vluchtelingen die asiel aanvragen tegen een heleboel structuren en administratie aankijken, is de familie Al Mahdawi ook dankbaar en opgelucht dat er een goede opvangstructuur bestaat in België. ‘We merken dat de overheid hier voor ons zorgt. Dat waren we niet gewoon. We danken alle mensen die ons helpen om een normaal leven op te bouwen. Want dat is wat we willen: een gewoon leven in een veilige omgeving’, zegt Jasim. ‘En een job en een goede opleiding voor onze kinderen’, vult Alaa

MENSEN koken

Tulla Louckx

Zomerse cannelloni

aan. ‘Meer hebben we echt niet nodig’, besluit Jasim.

De liefde voor koken kreeg Tulla Louckx met de paplepel mee naar binnen. ‘Vroeger stond ik vaak met mama in de keuken, vooral om samen dessertjes te maken. We hebben trouwens ooit nog in Piet Huysentruyts kookprogramma SOS Piet gezeten. Hij kwam hier langs om ons de perfecte kriekentaart te leren maken’, vertelt ze.

Maarten Croes FR

De familie Al Mahdawi, réfugiés de guerre à Rode: ‘Nous recherchons une vie normale’ L’histoire de Jasim et d’Alaa Al Mahdawi est simple: comme de nombreux parents, ils souhaitent un meilleur avenir pour leurs enfants. Pour y parvenir, ils ont dû fuir un Irak déchiré par la guerre et traverser l’Europe durant un mois. Leur procédure d’asile est toujours en cours, ils risquent encore d’être renvoyés. ‘Etant donné que nous sommes encore en pleine procédure de reconnaissance, nous n’avons qu’une seule possibilité, attendre. Et cela m’est particulièrement pénible’, dit Alaa. ‘Nous avons déjà suivi des cours de néerlandais et j’espère que nous pourrons nous inscrire bientôt à une formation professionnelle auprès du VDAB’, dit Jasim. ‘Les deux aînés de nos enfants, âgés de 17 et de 14 ans, suivent des cours de néerlandais à temps plein. Notre cadet, Annar, va déjà à l’école primaire, à Sint-Genesius-Rode et cela se passe assez bien.’

‘Mijn mama verloor enkele jaren geleden de strijd tegen de spierziekte ALS. Sindsdien heb ik zelf niet meer zo vaak in de keuken gestaan’, zegt Tulla. ‘Ik houd uiteraard nog wel van lekker eten. Zeker de Italiaanse keuken kan ik wel smaken. Terwijl ik als kind eigenlijk niet eens spaghetti lustte’, lacht ze. Haar liefde voor koken kwam het voorbije schooljaar goed van pas tijdens de lessen Integrale Opdrachten, waar Tulla als eindwerk een kookboek moest maken. ‘Dat was een opdracht waar ik met plezier aan heb gewerkt. Als basis gebruikte ik een kookboekje dat mijn mama me ooit cadeau had gedaan. Dat vulde ik aan met nieuwe gerechten. Er is behoorlijk veel tijd in gekropen, want we mochten uiteraard niet zomaar foto’s en recepten van het internet plukken. Ik ben trots op het eindresultaat’, besluit ze.

Ingrediënten voor 4 personen: > 8 cannelloni (buisjespasta) > 500 g gemengd gehakt > 400 g tomatenblokjes (blik) > 1 ui > 1 teentje knoflook > 5 eetlepels rode wijn > een snuifje suiker > 1 ei > 1 koffielepel gedroogde tijm > 1 koffielepel mosterd > 75 g parmezaan (vers geraspt) > olijfolie > peper en zout Bereidingswijze: > Verwarm de oven voor op 180 °C. > Pel en snipper de knoflook. Stoof de look aan in olijfolie, samen met de tomatenblokjes. Blus met de wijn en laat 5 minuutjes inkoken. Breng op smaak met suiker, peper en zout. > Meng het gehakt met de fijngesnipperde ui, de gedroogde tijm, de mosterd en het ei. Vul de cannelloni met het gehaktmengsel en leg ze in een ingevette ovenschaal. > Schep er de tomatensaus over en bestrooi met parmezaan. Zet 40 minuten in de oven. Werk af met basilicum. Heidi Wauters 7

I N F O R M AT I E verenigingen

maandag 5 september Kwaal van de eeuw: rugpijn Prof. dr. Maarten Moens, neurochirurg, UZ Brussel UPV-Zoniën-West 15 uur – dienstencentrum De Boomgaard prijs: gratis info: Annie Deheegher, 02 305 66 02, anniedeheegher@telenet.be

donderdag 8 september Pelgrimstocht naar Halle Femma 13 uur: vertrek aan de kerk 14.30 uur: wie wil, kan in Dworp aansluiten, Sportschuur 17 uur: aankomst in Halle, iedereen mag nog aansluiten Deken Decoster onthaalt de pelgrims aan de Jubileumdeur, aansluitend mariaal moment. Vrije terugkeer met bus 153 of 155 aan het station. info: 02 378 46 61, rita_vandeperre@yahoo.com gratis

dinsdag 13 september Gsm-zakjes maken met de dames in het asielcentrum Femma 13.30 uur – asielcentrum Alsemberg info: 02 381 20 64

woensdag 21 september Infoavond ouders + vormelingen Catechesegroep Rode 19.30 uur – Ons Parochiehuis info: 0491 88 55 57

vrijdag 23 september (tot zondag 25 september) Kasteel-kampeerweekend Pasar Kampeerclub Sint-Genesius-Rode Camping Le Manoir de là-Bas, 5310 Aische-en-Réfail info: 0475 53 57 54

zaterdag 24 september Jaarmarkt Femma Weggeefkast, flocken (textielapplicatie), straatanimatie, bar. info: 02 381 20 64

Fotozoektocht Streekvereniging Zenne en Zoniën Ga je graag wandelen of fietsen, maar mag het net dat tikkeltje origineler zijn? Streekvereniging Zenne en Zoniën heeft al voor de vierde keer een heuse fotozoektocht uitgestippeld die je heel de zomer kan proberen. ‘Dit jaar kozen we Halle als locatie voor onze streekverkenning’, vertelt Willy Defranc. ‘Tot en met 18 september kunnen fietsers en wandelaars bij de toeristische dienst van de stad Halle een startpakket krijgen. Daarin vinden ze alle quizvragen en foto’s die ze nodig hebben om de tocht tot een goed einde te brengen. De wandeling bestaat uit twee lussen van 7 km, de fietsroute is een kleine 25 km lang.’ De deelnemers aan de streekverkenning zijn bovendien welkom op de ledendag, die op 2 oktober plaatsvindt in het stadhuis van Halle. ‘Het wordt een gezellige ontmoetingsdag, waar de fietsers en wandelaars kunnen napraten over hun zomerse avonturen’, vertelt Willy. ‘Bovendien ligt er voor alle winnaars een kleine attentie klaar.’ (HW) prijs zoektocht: 3 euro vertrek: toerismekantoor Halle, Grote Markt 1 info: willy.defranc@telenet.be

zaterdag 1 oktober Villers-la-Ville en het land van Villers vtbKultuur Sint-Genesius-Rode i.s.m. vtbKultuurafdelingen van Vlaanderen en Brussel info: 0478 46 25 41, sintgenesiusrode@vtbkultuur.be

zaterdag 1 oktober Uitstap Missiodag Catechesegroep Rode 9 uur – Aarschot (centrum) info: 0491 88 55 57

zondag 2 oktober Zwammenwandeling Zevenbronnen Natuurpunt Rode i.s.m. Natuurgidsen Z.W.-Brabant 14 uur – oude watermolen Zevenbronnen (Mulderstraat) prijs: gratis info: www.natuurpuntrode.be

Tweedehandsboekenbeurs Davidsfonds Boekenliefhebbers zijn tijdens het jaarmarktweekend aan het juiste adres in Ons Parochiehuis. Naar jaarlijkse traditie organiseert het Davidsfonds daar immers zijn tweedehandsboekenbeurs. ‘Bezoekers vinden er niet alleen boeken, maar ook cd’s en dvd’s’, vertelt Jan Decuypere. ‘Daarnaast verkopen we leuke wenskaarten en posters uit het gamma van uitgeverij Muurkranten en je kan er de nieuwe uitgaven van het Davidsfonds inkijken.’ Wie van al dat snuffelen tussen de boeken dorst krijgt, kan terecht in de foyer, waar de vrijwilligers van Okra achter de bar staan. Heb je zelf nog oude boeken die je graag een tweede leven wil geven? Neem dan contact op met Hildegard De Geyter, via 02 305 89 81 of hildegard.de.geyter@ gmail.com. Wie weet krijgen jouw boeken wel een prominente plaats op de tweedehandsbeurs. (HW) zaterdag 24 en zondag 25 september zaterdag 9-20 uur en zondag 10-18 uur Ons Parochiehuis

Ballieschool bij De Rode Leeuwen Op 7 september plant basketbalclub De Rode Leeuwen al voor het zevende seizoen op rij een ballieschool, een lessenreeks op maat van meisjes en jongens uit de tweede en derde kleuterklas. ‘In onze ballieschool willen we de motorische vaardigheden van de kleuters ontwikkelen’, vertellen Lief Wauters en Barbara Croonenberghs. ‘Balsporten staan centraal, maar we bekijken het ruimer dan enkel basketbal. We spelen bijvoorbeeld ook met ballonnen, voetballen of tennisballen.’ ‘Onze ballieschool kan op veel belangstelling rekenen. Daarom verdelen we de

kleuters tijdens de lessen in verschillende groepjes en werken we met een doorschuifsysteem. In één groepje leren ze balvaardigheid, in een tweede groep werken we aan fysieke basisvaardigheden zoals lopen of springen. In de derde groep laten we de kleutertjes ten slotte een heel parcours afleggen.’ Bij basketbalclub De Rode Leeuwen trainen momenteel bijna 180 spelers, verdeeld over elf groepen. ‘We merken dat een deel van onze kleuters na de ballieschool overstapt naar de beginnersgroep, waar de focus helemaal op basketbal ligt. Dat doet ons bijzonder veel

plezier. Het is voor een sportclub belangrijk dat er nieuwe spelers blijven instromen. Al kiezen jongens vaak voor voetbal; tegen die populariteit kunnen we niet op’, lacht Lief. De ballieschoollessen vinden plaats op woensdag tussen 16 en 17 uur in sporthal Wauterbos. Wie de club wil steunen, is ook welkom op het Rode Leeuweneetfestijn, dat plaatsvindt op 14 oktober in Ons Parochiehuis. (HW) info en inschrijven: derodeleeuwen@hotmail.com of www.rodeleeuwen.be

C U LT U U R muziek

‘Alleen op een podium geeft me toch een zeker machtsgevoel’

Vanwaar komt die mooie lokroep ‘kreten en gefluister’? van het Groenewoud: ‘Van roepen tot fluisteren bestrijk je een breed spectrum. Iemand haalde die titel aan en ik vond het zo schoon en gedreven dat ik er uiteindelijk bij terug kwam. Het was bovendien een leuke verwijzing naar een film van Ingmar Bergman die ook zo heet. De Zweed filmde vooral in zwartwit en de figuur Bergman intrigeert me wel. Alles is helemaal waarneembaar en dat heb je ook in deze formule van musiceren. Soms is er een mistlaagje als je met een groep speelt.’

Dat zijn de voordelen, wat zijn de nadelen van de formule? van het Groenewoud: ‘Als iemand slecht voorbereid komt kijken en hij zit te wachten op bijvoorbeeld Meisjes, dan kan ik hem dat lied niet cadeau doen. Hij wil het rocknummer horen, maar dat kan ik niet spelen zodat het zou refereren aan de versie die hij kent, noch op piano noch op gitaar. Ik kan solo ook geen toerist zijn, op geen enkel moment, concentratie is belangrijk van de eerste tot de laatste minuut. Als ik met een groep speel, kan ik al eens de teugels laten vieren.’

Solo spelen biedt voor- en nadelen. Wat zouden de voordelen kunnen zijn in jouw ogen? van het Groenewoud: ‘Mensen die de formule appreciëren, wanen zich heel dicht bij mij omdat ik alleen op het podium sta. Er is geen enkele schutting naast het podium, zeker niet op het vlak van geluid, het is alsof ik bij de mensen thuis speel.’

Zeg je nu dat je alleen extra geconcentreerd moet zijn? van het Groenewoud: ‘Toch wel. Al sta ik niet met gefronste wenkbrauwen te spelen, het houdt me toch innerlijk sterk bezig. Ik moet bij de les zijn, het zingen ben ik ondertussen wel gewoon, maar mijn handen moet ik toch onder controle houden.’

Is solo spelen of optreden met een groep qua intensiteit vergelijkbaar voor jezelf? van het Groenewoud: ‘Voor mij is het avontuurlijk om alleen op de scène te staan. Ik voelde dat ik er klaar voor was. Eind jaren 90 heb ik ook al zo’n solotournee gedaan, met voldoening, en nu voelde ik dat ik er opnieuw voor moest kiezen. Het is elke keer anders. Ik sta dichter bij de mensen. Ik heb ook meer controle over alles.’ 10

Hoeveel van je programma ligt op voorhand vast? van het Groenewoud: ‘De suite van liedjes wel, de bindteksten niet. Intussen heb ik er wat routine in opgebouwd. Ik voel de spanningsboog nog altijd, ook al heb ik het programma al een paar keer gespeeld. Ik zit nog niet in de fase van de sleur. Als ik dat zou ervaren, zou ik er dingen aan veranderen. Ik wil daar niet in verzanden. Het doel is nog altijd de reis naar boven.’

Raymond van het Groenewoud trekt voor de zoveelste keer door Vlaanderen. Dit keer heet de voorstelling Kreten en gefluister, een intiem concert waarbij Raymond solo op pad trekt vergezeld door een piano en wat gitaren. Tijd voor de liedjesschrijver, de dromer, de impressionist. Zonder franjes, maar vol passie.

Hoe maakt iemand met zo’n rijk oeuvre de juiste setlist? van het Groenewoud: ‘Dat gebeurt vrij intuïtief. Ik had al eens de ervaring dat het niet slecht is dat je begint met een gedicht. Dat brengt stilte teweeg en dan kan je rustig starten met het eerste lied. De liedjeslijst is organisch gegroeid, er zitten geen diepere theorieën achter de volgorde en keuze van de nummers. Het gaat niet over één thema, er zit geen rode draad in.’ Hoeveel voldoening beleef je na al die jaren nog aan het optreden? van het Groenewoud: ‘Dat blijft. Het geeft een soort machtsgevoel, zeker als ik alleen ben. Dan weet ik dat ik de mensen bezig kan houden, twee keer drie kwartier. Dat is een bevredigend gevoel. Anderhalf uur kruipt natuurlijk

wel in de kleren. Niet tijdens het concert, want dan is er te veel adrenaline, maar wel als ik de dag nadien wakker word.’ Ben je alleen op het podium ook meer prominent als liedjesschrijver aanwezig? van het Groenewoud: ‘Daarvan ben ik me niet bewust, er is vooral verlangen en liefde. En soms ga ik daar wat te ver in als ik wat ga doordrijven, de schaamte voorbij. Plaatsvervangend dan wel. Dat vind ik wel leuk. Ook de dromer, zeg maar de impressionist in me, komt dan naar boven. Ik kan een fragment mijmeren door de stilte eigen aan culturele centra.’ Je speelt straks in de Boesdaalhoeve. Geeft het je nog een speciaal gevoel om als jongen uit het Brusselse in de Rand rond de hoofdstad te komen spelen?

van het Groenewoud: ‘Ik heb er veel jaren doorgebracht, Brussel-centrum is natuurlijk wel iets helemaal anders dan de randgemeenten. Dat is een wereld van verschil. Voor mij is er niet onmiddellijk een politieke component. Ik vind het nog tof dat er voldoende Vlamingen zijn in de Rand die kunnen komen luisteren. Ze zijn niet allemaal weggesmolten.’ Word je nog als iemand van hen gezien? van het Groenewoud: ‘Ik weet niet of de mensen nog weten wat ik met Brussel te maken heb. Velen zijn het toch vergeten. Ik heb meer wortels in de hoofdstad dan de meesten durven te vermoeden.’

Is succes nog iets wat je bezighoudt op jouw leeftijd? van het Groenewoud: ‘Dat blijft een enorm belangrijke basis. Ik kan overleven met mijn muziek. Daar ben ik de sterren en het publiek dankbaar voor. Ik ondervind de laatste jaren meer deugd van een individuele benadering van iemand dan van collectief applaus. Als iemand me in de rust van het leven aanspreekt, dankbaar is voor een lied en me tegelijkertijd integer aankijkt, kan ik alleen maar dankjewel terug zeggen. Het is alleen door die mensen dat ik dit luizenleven kan leiden. Ik heb altijd naar het publiek toe kunnen werken, zonder mijn ziel te verloochenen.’ Steven Verhamme

I N F O R M AT I E cultuurkalender

zaterdag 17 september Raymond van het Groenewoud Kreten en gefluister seizoensopener MUZIEK

19.30 uur GC de Boesdaalhoeve Deze keer is het solo. Mama, kijk, zonder handen. Zonder andere muzikanten. Op verzoek van velen: Raymond geheel alleen, aan zijn piano. De liedschrijver. De dromer. Onze intieme seizoensopener wordt door de speciale verlichting, knusse zitzakken en lekkere hapjes een bijzondere belevenis. tickets: 20 euro (basis)

zondag 18 september Kleuterhappening Sportregio PROJEC T

14 uur – GC de Moelie

zondag 25 september Repair Cafe + ruilbeurs planten PROJEC T

14 uur – GC de Moelie Heb je spullen die defect zijn? Gooi ze niet weg! Je kan ze gratis laten herstellen in Repair Café. www.repaircafelinkebeek.be

Nieuw: Babycafé Vanaf oktober kunnen mama’s, papa’s, oma’s en opa’s wekelijks met baby’s en peuters terecht in het Babycafé. Wie nog niet zo goed Nederlands spreekt, kan in het Babycafé Nederlands oefenen. Iedereen is welkom. Je komt en gaat wanneer je wil. Je ontmoet er andere mama’s en papa’s terwijl de kinderen spelen. Het Babycafé is een kindvriendelijke ruimte met een speelmat en speelgoed. Er is wekelijks een gastvrouw aanwezig die voor een drankje, een koekje en fruit zorgt. Het Babycafé zal regelmatig activiteiten organiseren waar je gratis aan kunt deelnemen: babymassage, muziek maken met je baby of peuter, infomomenten door Kind en Gezin ... elke vrijdag van 9 tot 12 uur Dienstencentrum De Boomgaard, Vergeet-Mij-Nietjeslaan 8, Sint-Genesius-Rode Prijs: 1 euro per volwassene info: 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be info NL-FR-DE-EN: www.deboesdaalhoeve.be Het Babycafé is een organisatie van vzw ‘de Rand’, GC de Boesdaalhoeve, OCMW Rode en vzw Pavok in samenwerking met Kind en Gezin en ’t Kapoentje.

Gezocht: ideeën voor 20 jaar GC de Boesdaalhoeve In 2017 bestaat GC de Boesdaalhoeve 20 jaar. Deze verjaardag geven we graag de nodige aandacht. We vieren hem het liefst samen met zo veel mogelijk Rodenaren. Hoe we dat doen, staat nog niet vast. Plannen we een feestweekend? Houden we het bij één groots moment of organiseren we in 2017 een aantal activiteiten? Dat beslissen we graag samen met geïnteresseerde Rodenaren. Maak je graag deel uit van de werkgroep die mee nadenkt over hoe het feest vorm moet krijgen? Geef dan een seintje via het onthaal van de Boesdaalhoeve. We prikken met de geïnteresseerden een datum om een eerste keer samen te komen in oktober. Info: 02 381 14 51 of info@deboesdaalhoeve.be

woensdag 12 oktober Theater van A tot Z Gelukkig zijn meezingsessie MUZIEK, NEDERL ANDS LEREN

19.30 uur GC de Boesdaalhoeve Fast Forward gooide vorig jaar hoge ogen met Gelukkig zijn, een muzikale theaterproductie met anderstaligen. Het inspireerde muziektempel AB in Brussel tot zangsessies met Nederlandstalige liedjes voor Nederlands- én anderstaligen. Tijdens de Week van het Nederlands organiseren wij er ook eentje. tickets: gratis

Een nieuw seizoen Café Combinne De zomer is gedaan. Dat betekent een nieuw seizoen van Café Combinne. Vanaf 24 augustus ontvangt Rita Denayer je opnieuw elke week in dienstencentrum De Boomgaard. Op woensdag kan je tussen 19.30 en 22 uur een kopje koffie of thee drinken. In Café Combinne komen mensen van diverse culturen en met verschillende interesses samen. Wie Nederlands leert, kan de taal hier oefenen. Mensen die liever luisteren, zijn ook welkom. Deelnemen en een drankje (water, koffie en thee) zijn gratis. Op woensdag 14 september spelen we samen leuke gezelschapsspelen. Locatie: dienstencentrum De Boomgaard, Zoniënwoudlaan 68, Sint-Genesius-Rode info: 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be

Café Combinne is een samenwerking van Archeduc en vzw ‘de Rand’.

Uitleg taaliconen

Hier vind je activiteiten in het Nederlands. Ook als je niet-Nederlandstalig bent, kan je deelnemen. De taaliconen zijn er voor volwassenen die Nederlands leren of geleerd hebben.

Ateliers Nederlands De wereld van de dieren Een taal leer je door ze te spreken en te gebruiken. Het is belangrijk dat kinderen die Nederlands leren de taal ook oefenen in de vrije tijd. Met De Horizon vzw spelen kinderen acht weken rond een thema in het Nederlands. Iedere week leren de kinderen met verhalen, foto’s en opdrachten nieuwe woorden. Ze oefenen en herhalen de woordenschat tijdens het spelen, zingen en knutselen. De monitoren stimuleren de kinderen op een positieve manier om Nederlands te spreken. Het zijn geen taallessen. De Horizon begeleidt ateliers in Sint-Genesius-Rode en in Linkebeek. Er zijn drie reeksen, allemaal met een ander thema. Wie wil, kan inschrijven voor de drie reeksen. Kinderen zijn tussen 4 en 9 jaar oud. Breng reservekleren en een schortje mee. Telkens op woensdag van 14 tot 16 uur: De wereld van de dieren– GC de Boesdaalhoeve (Sint-Genesius-Rode) 5/10, 12/10, 19/10, 26/10, 9/11, 16/11, 23/11, 30/11 info: GC de Boesdaalhoeve, 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be

Je spreekt nog geen of niet zo veel Nederlands. Je begrijpt al een beetje Nederlands. Je begrijpt al veel Nederlands en je kan ook al iets vertellen. Je spreekt en begrijpt vlot Nederlands. De taaliconen zijn ontwikkeld door het Huis van het Nederlands Brussel en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

TICKETS EN INFO GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-GenesiusRode • info@deboesdaalhoeve.be • Tel. 02 381 14 51 • www.deboesdaalhoeve.be • OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 20 uur (tijdens schoolvakanties tot 17 uur), do en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur, wo van 13.30 tot 17 uur. TICKETS EN INFO GC de Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek info@demoelie.be • Tel. 02 380 77 51 • www.demoelie.be OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 17 uur, di, do en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur en op wo van 9 tot 13 uur. TICKETS EN INFO GC de Muse, Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos • info@demuse.be Tel. 02 333 05 70 • www.demuse.be • Openingsuren: ma, di en do van 9 tot 12.30 uur.

I N F O R M AT I E Rand-nieuws De taalwet in bestuurszaken bepaalde in de jaren 60 dat de overheden in elk taalgebied de officiële taal van dat gebied moeten gebruiken in hun communicatie met de burger. In Brussel werd dat het Nederlands én het Frans. In Vlaanderen, en dus ook in de Rand, uitsluitend het Nederlands. Zes gemeenten rond Brussel (Kraainem, WezembeekOppem, Sint-Genesius-Rode, Drogenbos, Wemmel en Linkebeek) kregen een uitzondering: de faciliteiten. Naargelang van de wens van de inwoners van die gemeenten kan de communicatie gebeuren in het Nederlands of in het Frans. In 1997 preciseerde de Vlaamse overheid met de befaamde omzendbrieven Peeters en Martens dat de faciliteitengemeenten alle documenten aan alle burgers standaard in het Nederlands moeten versturen. Wie dat wil, moet zélf en voor elk document opnieuw een Franse vertaling aanvragen bij de overheid.

Zeer belangrijk

50 jaar taalwet in bestuurszaken In 1966 trad de befaamde taalwet in bestuurszaken in werking. Precies vijftig jaar geleden dus. De wet legt vast welke taal de overheden moeten gebruiken in hun communicatie met de burgers. Zes gemeenten rond Brussel kregen met de faciliteiten een speciaal statuut. De discussies rond die faciliteiten vieren meteen ook hun 50e verjaardag. En lang zullen ze nog leven …

Het belang van de taalwet in bestuurszaken kan volgens politicoloog Bart Maddens van de KU Leuven niet worden onderschat. ‘Het vastleggen van de taalgrens en de taalwetten die daarop gevolgd zijn, hebben de basis gevormd voor het federalisme in ons land’, zegt Maddens. ‘Voordien bestond de taalgrens ook, maar die was toen eigenlijk beweeglijk. Zonder het vastleggen van de taalgrens en de bijhorende taalwetten was het federalisme nooit werkbaar geweest. Ook vijftig jaar later is de taalwet onontbeerlijk. In een aantal faciliteitengemeenten blijft nog maar een klein percentage Nederlandstaligen over. Je hoort daarom soms stemmen opgaan dat we de taalwetten moeten aanpassen aan de realiteit. Dat betekent dat we in de praktijk terug gaan naar de talentellingen en telkens als er verschuivingen in de verhoudingen zijn, we de taalgrens en dus de gewestgrens opnieuw moeten aanpassen. Maar zoiets is volgens mij ondoenbaar én onwenselijk.’

Angel

De faciliteitenregeling vormde al van bij het begin de angel in het verhaal van de taalwetten. ‘De faciliteiten in de gemeenten rond Brussel hebben in het

verleden al tot enorme discussies geleid en dat zal volgens mij nooit anders zijn. Er zullen altijd voor- en tegenstanders zijn. Telkens als de faciliteiten op de politieke agenda komen, wordt de afschaffing ervan voorgesteld als pasmunt voor het aanhechten van bepaalde gemeenten van de Rand bij het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. En dat is voor de andere partij volstrekt ondenkbaar. Dus blijven we met die faciliteiten werken, zo goed en zo kwaad als we kunnen.’ Met de omzendbrieven Peeters en Martens eind jaren 90 ging de storm niet bepaald liggen. ‘Met de omzendbrieven heeft de Vlaamse overheid de federale wet willen verduidelijken. Maar die befaamde brieven hebben van bij het begin tot hevige politieke discussies geleid. De federale wet laat marge voor interpretatie en dat betekent natuurlijk problemen. Aanvankelijk zag de Raad van State geen graten in de brieven. Daar is in 2014 verandering in gekomen, toen een tweetalige kamer bevoegd werd als gevolg van de zesde staatshervorming. Die heeft bepaald dat de burgers in de faciliteitengemeenten hun aanvraag voor documenten in het Frans maar om de vier jaar moeten doen en niet telkens opnieuw. En dat tot onvrede van heel wat Vlaamse politici. Maar die nieuwe ongelukkige situatie heeft de politiek zelf gecreëerd. Het is de politiek die de tweetalige kamer in het leven heeft geroepen en de knoop niet heeft doorgehakt. De hete aardappel is zo fijntjes doorgespeeld naar de rechterlijke macht. Maar het is een illusie om te denken dat daarmee de politieke discussies over de taalwetten ten einde zijn. De taalwetgeving in ons land is nu eenmaal verschrikkelijk ingewikkeld.’

Verkeerd signaal

Aan Franstalige kant werden de faciliteiten de voorbije vijftig jaar vaak beschouwd als permanente taalrechten, aan Vlaamse kant als tijdelijke maatregelen om de integratie te bevorderen. Hebben de faciliteiten die integratie van Franstaligen

Gordelfestival Op zondag 4 september, de topdag van het Gordelfestival, kunnen we weer met zijn allen gaan wandelen en fietsen in de Vlaamse Rand. Nieuw is dat het evenement voortaan volledig gratis is. ‘Wie wil deelnemen aan het Gordelfestival hoeft dus niet meer in de buidel te tasten’, beaamt Eddy Frans, directeur van vzw ‘de Rand’, die het Gordelfestival coördineert. ‘De deelname en de bijhorende verzekering zijn dus gratis en ook de optredens en animatie in de twee trefpunten in Huizingen en Jezus-Eik.’ De Gordelklassieker is dit jaar weer herleid tot zijn oorspronkelijke 100 kilometer. Wie het wat kalmer aan wil doen, kan kiezen voor fietstochten tussen 20 en 80 kilometer. Wandelaars kunnen de Vlaamse, groene Rand ontdekken tijdens tochten van 1,5 tot 25 kilometer. Tijdens de sportieve inspanning en ook achteraf is er in het provinciedomein van Huizingen allerlei animatie voor jong en oud. Toppers op muzikaal vlak zijn daar Laura Tesoro en Clouseau. Iedere deelnemer keert naar huis met een flesje Gordelfestivalgeuze, speciaal gebrouwen voor het evenement. Voor de kinderen is er een non-alcoholisch alternatief: het Gordelfestivaldruivensap. De focusgemeente is dit jaar Overijse. De dorpskern van Jezus-Eik is naast het domein van Huizingen het tweede grote trefpunt van het Gordelfestival. In het Zoniënwoud valt er heel wat te beleven: een parcours in het avonturenbos, een gladiatorenloop, begeleide looptochten en mountainbikeritten. Of je kunt al wandelend of fietsend de charmes en het erfgoed van de Druivenstreek ontdekken. Jezus-Eik zorgt op 4 september ook voor straattheateracts, een kleuterdorp en optredens van Radio Oorwoud en Mathias Vergels & The Village. Ook de faciliteitengemeenten blijven hun band met de Gordel houden. Zo kan je in gemeenschapscentrum de Zandloper in Wemmel vertrekken voor de Gordelfietsklassieker van 100 kilometer. GC de Boesdaalhoeve in Rode fungeert als bevoorradingspunt, ook voor de mountainbikeroute vanuit Jezus-Eik. De deelnemers aan de 100 kilometer kunnen ook even uitrusten aan GC de Kam in Wezembeek-Oppem. En wie kiest voor de Zennewandeling, ontdekt prachtige groene plekjes in Linkebeek en Drogenbos. Even bekomen van al dat moois kan op het terraspunt van GC de Moelie in Linkebeek. Veel Gordelplezier. (TD) Meer informatie over het Gordelfestival op zondag 4 september vind je op www.gordelfestival.be.

effectief bevorderd? ‘Volgens mij niet’, meent Maddens. ‘Er is een verkeerd signaal gegeven met die faciliteiten. Franstalige inwijkelingen uit Brussel kwamen precies in de faciliteitengemeenten wonen omdat ze hier in hun taal konden worden bediend. Het heeft hen niet bepaald gestimuleerd om Nederlands te leren en dat betreur ik. Ik ben ervan overtuigd dat de verfransing

BUURTEN is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’. Buurten komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Reindert De Schryver, Jan Decuypere, Gerald Dichtl, Greet Lebleu, Eva Schandevyl, Anne Sobrie, Johan Stoffels, Cindy Van Dijck, Heidi Wauters VORMGEVING heartwork.be, FOTOGRAFIE Tine De Wilde, DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Silke Castro, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, silke.castro@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98,

in de Rand minder groot geweest zou zijn, als de Franstaligen die faciliteiten niet hadden gekregen. Maar we moeten tegelijkertijd natuurlijk niet naïef zijn. De faciliteiten zijn maar één factor van de vele die de verfransing en internationalisering van de Rand in de hand werken.’ Tina Deneyer

geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-Genesius-Rode, tel. 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Eddy Frans, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel. Buurten wordt ondersteund door de afdeling Sint-Genesius-Rode/Beersel van de Orde van den Prince. ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van buurten op de website www.deboesdaalhoeve.be. FSC-NUMMER

BEELD uit Rode

Dankzij de uitbreiding van het station Brussel-Schuman en de opening van de Schuman-Josaphattunnel op 4 april 2016 zijn er nu betere treinverbindingen tussen Sint-Genesius-Rode en de hoofdstad. Op weekdagen zijn de IC-treinen uit Charleroi niet meer beperkt tot Brussel-Luxemburg, maar rijden ze via Brussel-Schuman door de nieuwe tunnel rechtstreeks naar de luchthaven.

De reis tussen Sint-Genesius-Rode en de nieuwe eindbestemming duurt 46 minuten. Op de foto zien we IC 4031, die van de luchthaven komt met bestemming Charleroi-Zuid. Sint-Genesius-Rode, 26 juli 2016 Tekst en foto: Gerald Dichtl