buurten december 2020 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

SINT-GENESIUS-RODE • JAARGANG 23 • NR 9 • DECEMBER 2020 / JANUARI 2021 UITGAVE VAN GC DE BOESDAALHOEVE EN VZW ‘DE RAND’

Pierre-Yves Bouvy lanceert QR-codewandeling

Pascal Swaelens 12 jaar speurder bij Cel Vermiste Personen

Neil Diamond in de Boesdaalhoeve

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

afgiftekantoor sint-genesius-rode P 008347

buurten

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Rode tegen afsluiten Ter Kamerenbos voor autoverkeer De gemeente Sint-Genesius-Rode blijft zich verzetten tegen het afsluiten van het Ter Kamerenbos voor het autoverkeer. Tijdens de eerste lockdown bleek het afsluiten van het bos een zegen voor voetgangers en fietsers en dus besliste de stad Brussel om ook na de zomermaanden het bos af te sluiten tijdens een testperiode die tot 15 november duurde. Ten zuiden van het bos veroorzaakte dat meer verkeer op de Waterloosesteenweg en omliggende straten. De gemeente Ukkel en ook Sint-Genesius-Rode verzetten zich tegen het afsluiten. Een rechter in kortgeding beval de stad Brussel om een andere oplossing te zoeken. Zowel de stad als het Brussels Hoofdstedelijk Gewest gaan in beroep tegen de uitspraak. Volgens de burgemeester van Sint-Genesius-Rode ontstaan er verkeersproblemen in Rode door het afsluiten van het bos. ‘Daarom verzetten we ons tegen deze beslissing. Tegelijk besef ik dat de inwoners net zo goed baat hebben bij een afgesloten bos, waar ze zich vrij in kunnen bewegen. We ontvangen berichten van voor- en tegenstanders. Daarom hoop ik nog steeds dat we in overleg een oplossing kunnen vinden.’ Brussel stelde voor om ’s ochtends tussen 7 en 9.30 uur het gedeelte tussen de Lorrainedreef en Brasinnelaan open te stellen, maar dat is onvoldoende volgens Rolin. ‘Tijdens de avondspits blijft alles afgesloten. Het lijkt ons beter om na de coronacrisis realistische tests uit te voeren als de verkeersstromen terug normaal zijn. Want nu werken heel wat mensen thuis en lijken de problemen niet zo groot. Pas als we de resultaten van zulke tests kennen, kunnen er keuzes worden gemaakt. We moeten een oplossing zoeken waarin iedereen zich kan vinden. Intussen ben ik wel tevreden over het feit dat onze gemeente werd uitgenodigd voor het overleg. Het is een complex dossier, maar als iedereen een beetje toegeeft, kan er echt wel een oplossing worden gevonden.’ (BK)

In de parochiekerk Sint-Elisabeth van Hongarije zal in de toekomst een gezin wonen. De nieuwe eigenaars willen van de kerk een woning maken. Het religieuze gebouw dateert uit het begin van de jaren 50 en werd ontworpen door architect Armand Demey. Op 1 juni 1952 werd het ingewijd. De parochiekerk van het gehucht Ten Broek was jarenlang populair bij kerkgangers omdat de Sint-Genesiuskerk voor de omwonenden te veraf was. Opvallend genoeg hing de kerk niet af van de SintGenesiusparochie, maar wel van de Onze-Lieve-Vrouwparochie van Alsemberg. In 2017 werden de laatste vieringen georganiseerd. Door het tekort aan priesters en een herschikking van de parochies werd besloten om de werking stop te zetten. Met de opbrengst van de verkoop zal een deel van de restauratie van de OnzeLieve-Vrouwkerk in Alsemberg worden gefinancierd. Het aartsbisdom heeft intussen een decreet uitgevaardigd waardoor het gebouw officieel geen kerk meer is. De nieuwe eigenaars moeten er wel rekening mee houden dat het gebouw sinds 2014 op de lijst van bouwkundig erfgoed staat. (BK) © BK

Parochiekerk Ten Broek krijgt nieuwe bewoners

Waarom regenwater afvoeren? Enkele Rodenaren hebben zich verenigd in het burgerinitiatief Waterbeheer om de inwoners te sensibiliseren over het belang van een goede afvoer van het regenwater. Dat gaan ze doen via een filmpje. Het initiatief komt van mensen die aan de bron van de Molenbeek wonen. Daar wordt nog steeds heel wat afvalwater in de rivier geloosd. De campagne kreeg de naam Proper water. De inwoners maken een video die de mensen uitlegt waarom regenwater beter niet via de riool wordt afgevoerd. ‘We zijn blij dat de inwoners zelf initiatief nemen om die boodschap over te brengen’, zegt schepen van Openbare Werken Miguel Delacroix (IC-GB). ‘Als gemeente is het moeilijk om mensen te overtuigen op hun eigen domein het regenwater af te voeren. Maar als we die massa water ook naar de riolering afvoeren, stijgt de kans op wateroverlast. We willen dat de Rodenaren hun verantwoordelijkheid opnemen en ervoor zorgen dat regenwater ook in hun tuin in de grond kan infiltreren. Op openbaar domein voert de gemeente zelf heel wat werken uit.’

Telex

De initiatiefnemers krijgen van de gemeente alvast een toelage van 12.500 euro voor de productie van de film. De gemeenteraad keurde de subsidie goed. Raadslid Raf Stoffels (Engagement 1640) polste tijdens de zitting naar wat de gemeente zelf nog wil doen. ‘Regenwater laten infiltreren is niet alleen belangrijk om wateroverlast te vermijden, maar ook om het grondwaterniveau op peil te houden’, zegt hij. Schepen Delacroix kondigde aan dat er in samenwerking met Aquafin en andere partners een hemelwaterplan wordt opgesteld. Dat plan moet over een jaar klaar zijn. Het subsidiereglement voor mensen die afval- en regenwater gescheiden afvoeren of regenwater in de bodem laten infiltreren, zal eenvoudiger worden. Rodenaren kunnen voor zulke ingrepen tot 2.750 euro subsidies krijgen. (BK)

• Corona beheerst nog steeds ons leven en dat heeft ook gevolgen voor de dienstverlening van het gemeentebestuur. Alle diensten werken enkel op afspraak. Dat geldt ook voor het OCMW. Zo worden de bezoekersstromen beperkt. Het voordeel is wel dat er ook buiten de klassieke openingsuren kan worden afgesproken. • Ook het scholenvervoer van de gemeente is aangepast omwille van corona. De schoolbus blijft rijden, maar om alle groepen zo veel mogelijk gescheiden te houden rijden er tot aan de kerstvakantie drie bussen rond om kinderen van en naar school te brengen. Het schepencollege heeft extra budget vrijgemaakt voor de extra ritten en de inzet van toezichters. Op de schoolbus moeten kinderen vanaf 6 jaar een mondmasker dragen. Het gemeentebestuur kocht daarvoor 2.000 mondmaskers aan. • De gemeente investeert in extra defibrillatoren. Er worden vier extra aed-toestellen aangekocht. Er wordt er een geplaatst aan de parochiekerk van de Middenhut en De Hoek, aan de gevel van het station en aan de sportsite van KFC Rhodienne. • De lancering van de Eurodebon is uitgesteld tot na de lockdown. Elke meerderjarige Rodenaar krijgt een bon van 25 euro, elke minderjarige eentje van 10 euro, om te spenderen bij de lokale handelaars. ‘Omdat we alle handelaars de kans willen bieden om van deze steun te genieten, heeft het gemeentebestuur beslist om de Eurodebonactie uit te stellen tot na de lockdown. Veel niet-essentiële handelsen horecazaken zijn immers gesloten door de maatregelen om het coronavirus te bestrijden’, zo laat het gemeentebestuur weten. Zodra duidelijk is dat de bon gelanceerd kan worden zal er een flyer met uitleg in de bus vallen. • De voorbije weken werden heel wat illegale coronafeestjes georganiseerd in de gemeente. Op een paar weken tijd viel de politie binnen op liefst drie adressen in verschillende villawijken. In totaal werden bijna honderd aanwezigen beboet. De gemeente

organiseerde enkele maanden geleden nog een campagne met bekende Rodenaren om iedereen te vragen zich aan de regels te houden. • Het gemeentebestuur wil intussen te weten komen hoe jongeren in Rode de coronacrisis doormaken. Vorige maand konden alle inwoners tussen 12 en 21 jaar een vragenlijst invullen. Uit dit onderzoek zal duidelijk worden wat de mentale impact van de coronacrisis op hun leven is en of ze zich voldoende geïnformeerd voelen over corona. • Vanaf volgend jaar kunnen Rodenaren met één vervoersbewijs van en naar de hoofdstad pendelen op trein, bus, tram en metro. Het grondgebied van SintGenesius-Rode wordt toegevoegd aan het actieterrein van ‘Jump+’. De verschillende vervoersmaatschappijen werken daarvoor samen. Het vereenvoudigde ticket zou vanaf februari volgend jaar ingevoerd worden en zal 3 euro kosten. Er worden via dit systeem ook tienrittenkaarten en abonnementen verkocht. • Het fotoproject Stay Home van Didier Vandenbosch krijgt een vervolg in boekvorm. De fotograaf zette tijdens de eerste lockdown tientallen Rodenaren op foto. Een selectie van die beelden wil hij nu publiceren in een boek met gedichten, kindertekeningen, kunstwerken en persoonlijke teksten. Wie geïnteresseerd is in een exemplaar kan een mailtje sturen naar didier. vandenbosch@telenet.be. Een boek zal ongeveer 25 euro kosten. • Rodenaar Pierre-Yves Bouvy stelde in de gemeente een 60-tal bordjes op met een QR-code. Met die code kunnen passanten foto’s van vroeger zien. Lees er meer over op p. 8-9. • Op zaterdag 5 juni wil de gemeente een nieuwe The Green R(h)ode organiseren. Op dit feest van de duurzaamheid kan je workshops en andere activiteiten volgen om duurzamer te leven qua mobiliteit, voeding en afval. Wie als standhouder wil afzakken naar het Dorpsplein kan zich tot eind januari inschrijven via de gemeentelijke website. (BK)

MENSEN uit Rode

Pascal Swaelens: 12 jaar speurder bij Cel Vermiste Personen

‘Professioneel kom je beter niet met mij in contact’ Pascal Swaelens uit Sint-Genesius-Rode is al 12 jaar speurder bij de Cel Vermiste Personen. ‘Ik besef dat we niet iedere verdwijning kunnen oplossen, maar toch knaagt dat.’

e meest bekende figuur binnen de Cel Vermiste Personen van de federale politie is ongetwijfeld Alain Remue. Maar verdwijningszaken oplossen doet Remue uiteraard niet alleen. Daarvoor heeft hij een heel team achter zich. Geboren en getogen Rodenaar Pascal Swaelens (56) is een van hen. Onlangs was hij nog te zien in de gelijknamige docureeks op Eén naar aanleiding van het 25-jarige bestaan van de opsporingsdienst. ‘Onze dienst staat hoog aangeschreven. Dat is een deel de verdienste van Alain, die het goed kan uitleggen en die de Cel niet afschermt’, vertelt Pascal Swaelens. ‘Onze prestaties op het terrein, die we samen met andere politiediensten en partners bereiken, dragen natuurlijk ook bij tot het respect ten opzichte van de Cel. Toch voelt wat wij doen niet aan als werk. Het is een roeping, een passie. Wij willen zaken oplossen, antwoorden vinden en geven.’ Als jonge snaak droomde Pascal er al van om mensen te helpen, maar dan als brandweerman. Toch sloeg hij eerst een andere weg in. Als twintiger hield hij zes jaar een traiteurszaak open in Sint-Jans-Molenbeek. Nadien vervoegde hij in datzelfde Molenbeek de rangen van de gemeentepolitie. Eerst bij de interventiedienst, later bij de recherche, waar hij zich ook bekommerde om de verdwijningszaken. ‘Begin 2008 ben ik overgestapt naar de Cel. Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad, al klopte ik wel lange dagen. Ik draaide toen mee in de wachtdiensten, waardoor ik een week lang, dag en nacht, het aanspreekpunt was voor onrustwekkende verdwijningen in heel het land. Een werkdag

eindigde soms laat in de avond. Het gaat om mensenlevens. Je kan het niet maken om aan ongeruste familieleden om vijf uur te zeggen dat je morgen wel verder zal zoeken.’

Mentaal zwaar

Ook mentaal is speurder zijn bij de Cel niet te onderschatten. ‘De meeste verdwijningsdossiers lopen gelukkig goed af. Iemand laten weten dat zijn of haar familielid levend en wel is teruggevonden, geeft een supergevoel. Toch brengen we niet altijd goed nieuws. Zo ben ik samen met Alain gaan aanbellen bij de familie van Aurore, de 29-jarige vrouw die in 2013 verdwenen was tijdens de Gentse Feesten en nadien vermoord werd teruggevonden. Dat moment blijft me bij. Ik heb nog altijd tranen in de ogen als ik er met Alain over spreek.’ ‘Geen nieuws hebben is even moeilijk. Zeker in lang aanslepende verdwijningszaken waar er weinig hoop is op een goede afloop, hebben nabestaanden liever duidelijkheid. Alleen zo kunnen ze aan het rouwproces beginnen. Zo heb ik ooit een zaak van een vermiste vrouw gehad in de Ardennen. Haar familie had het financieel niet breed, maar zorgde tijdens de zoekacties steeds voor broodjes en drank. Als je dan op het einde van de dag moet zeggen dat je niets hebt gevonden en dat het zoeken tijdelijk wordt stopgezet …’

Zeg nooit nooit

‘Eigenlijk kom je met mij professioneel beter niet in contact, want dat betekent dat een familielid of een geliefde vermist is. Ik kan me niet inbeelden hoe dat

voelt, al betekent dat zeker niet dat ik niet meeleef. Ik probeer mezelf wel wat af te schermen tegen dat verdriet. Anders hou je het als speurder niet lang vol, denk ik. Daarom gaan we bewust niet naar begrafenissen van slachtoffers. Contact met de familie is er om informatie te krijgen of een stand van zaken van het onderzoek te geven. Daarnaast is er een bepaalde afstand nodig. Ook omdat familieleden soms zelf achter de verdwijning kunnen zitten. Zo heb ik ooit bij een verdwijning van een oudere man in de regio rond Luik enkele uren met diens zoon staan praten. Later werd het lichaam teruggevonden en bleek dat de zoon zijn vader met een hamer het hoofd had ingeslagen. Je moet altijd met alle scenario’s rekening houden. Zeg nooit nooit. Dat is ook de boodschap in mijn lessen aan de politieschool.’ Dossiers met kinderen zijn voor Pascal de moeilijkste. ‘In zulke zaken krijg je gelukkig veel steun van het grote publiek. Wie een kleuter alleen ziet ronddwalen, belt meteen de politie. Dat is heel anders dan als het gaat om een oudere persoon met alzheimer. Want je ziet doorgaans niet dat die man of vrouw hulp nodig heeft. Zulke verdwijningsdossiers nemen de laatste jaren toe, al is er de laatste maanden een daling omdat woonzorgcentra meer afgesloten zijn door het coronavirus. Toch verwacht ik dat de coronacrisis tot meer verdwijningsdossiers zal leiden. Mensen raken hun job kwijt, hun zaak gaat failliet, de eenzaamheid neemt toe … De meeste verdwijningsdossiers met slechte afloop zijn zelfdodingen. In films zie je soms dat mensen verdwijnen om ergens anders

Pascal Swaelens: 12 ans de carrière comme inspecteur à l’unité des personnes disparues

een nieuw leven te beginnen. In de realiteit gebeurt dat zelden. Ik herinner me wel het dossier van een vermiste vrouw met vier kinderen die na drie jaar opdook in Italië. Voor ons was de zaak daarmee opgelost. Volwassenen hebben het recht om te verdwijnen.’

Cold cases

De laatste jaren spitst Pascal zich vooral toe op zogeheten cold cases. ‘Dat zijn niet enkel oude verdwijningdossiers, maar ook niet-geïdentificeerde lichamen of lichaamsdelen. Daarvan alleen hebben we 180 dossiers’, vertelt Pascal. ‘In het

oplossen van oude dossiers kruipt veel tijd. Getuigen zijn er niet altijd meer, archiefstukken en zelfs lichamen soms ook niet. Bij een autopsie nu worden altijd DNA-stalen afgenomen, vroeger was dat niet het geval. Dat maakt dat we soms lichamen moeten opgraven. Sinds 2017 beschikken we wel over een DNA-databank met stalen van lichamen zonder identiteit. Dat helpt ons in ons onderzoek. Zo zijn we er in geslaagd om in 2018 de identiteit te bepalen van een vrouw die in 2001 in de buurt van Dinant onder een trein terechtkwam. Jammer genoeg komen we niet in elk dossier tot

Pascal Swaelens: ‘En fait, il est préférable de ne pas me rencontrer dans un contexte professionnel, car cela voudrait dire qu’un membre de la famille ou un être cher a disparu. Même si je ne peux m’imaginer ce que l’on ressent, cela n’exclut pas mon empathie. J’essaie tout de même de me protéger de tel chagrin. Sinon, j’imagine que le métier d’inspecteur ne ferait pas long feu. C’est pourquoi, nous évitons délibérément de se rendre aux funérailles des victimes. Le contact avec la famille est là pour obtenir des informations ou faire le point sur l’enquête. Une certaine distance est tout de même requise. D’autant plus que, parfois, ce sont les membres de la famille eux-mêmes qui sont à l’origine d’une disparition. Par exemple, lors de la disparition d’un homme âgé dans la région de Liège, il m’est arrivé de passer quelques heures à parler au fils du disparu. Plus tard, lorsque le corps fut retrouvé, il s’est avéré que le fils avait fracassé la tête de son père avec un marteau. Il faut donc toujours tenir compte de tous les scénarios possibles et imaginables. Ne jamais dire jamais. Ceci est également le message phare dans mes cours à l’école de police.’

een doorbraak. Die dossiers sluiten we niet af, maar het worden slapende dossiers. Bij ieder nieuw gegeven, hoe klein ook, worden ze weer onderzocht. Zo zijn er bekende onopgeloste verdwijningen van onder meer Liam Van den Branden, Nathalie Geijsbregts, Ilse Stockmans … Ik besef dat we niet elke verdwijning kunnen oplossen, maar toch knaagt dat.’ Jelle Schepers

I N F O R M AT I E

zaterdag 6 februari Jaarlijkse algemene vergadering Natuurpunt Rode-Linkebeek Alle leden en sympathisanten zijn welkom. Na de formele vergadering volgt de voordracht Klunskes en kwakbollen redden door Johan Auwerx. Alles verloopt coronaproof. gratis 19.30 uur – GC de Boesdaalhoeve

Kerstdiner geannuleerd na verstrengde coronamaatregelen De 31e editie van het kerstdiner in Ons Parochiehuis zal dit jaar niet plaatsvinden. Nochtans had een vernieuwd organisatiecomité Voor Onze Gebouwen (VOG) dit najaar hard gewerkt om een alternatieve editie uit de grond te stampen. Eentje met dezelfde verfijnde menu’s als de voorbije jaren, maar dan in een afhaalformule. De gerechten waren getest en goedgekeurd en de website stond bijna online. Tot gouverneur Jan Spooren begin november een besluit publiceerde dat afhaalmaaltijden en leveringen door verenigingen aan banden legde. Daardoor zag VOG zich genoodzaakt het kerstdiner te annuleren. ‘Nochtans waren de inkomsten welkom geweest, want er zijn grote plannen met de jeugdlokalen’, vertelt Herman Mosselmans. ‘Die willen we uitbreiden door er een bijkomende verdieping op te plaatsen. Zo worden alle scoutslokalen samengebracht in één gebouw en kunnen de lokalen boven de keuken gebruikt worden door andere verenigingen. Daarom hopen we begin 2021 een voorjaarseditie van het kerstdiner te kunnen organiseren.’ (HW) Voor alle info over de zaal, keuken of foyer van Ons Parochiehuis kan je terecht op www.rode.be.

Okra Rode zoekt opvolging Het mandaat van vijf jaar van de huidige Okra-ploeg is in juni afgelopen. Normaal zou Okra Brussel toen een formele verkiezing georganiseerd hebben, maar corona heeft er anders over beslist. Okra Rode is dus nog op zoek naar vervanging. Geïnteresseerde kandidaten die zich willen inzetten om samen een nieuw team te vormen in de vereniging zijn welkom. Belangrijke noot: Okra-Rode sluit de deuren niet. Ze zoeken enkel vrijwilligers voor de nieuwe ploeg. info of interesse: 02 358 19 42 (Suzy de Roos)

verenigingsnieuws

Zoektocht naar kerststallen Om tijdens de eerste lockdown wat frisse lucht op te snuiven, ging je misschien ook op zoek naar de knuffelberen die heel wat Rodenaren achter hun raam hadden gezet. In navolging van die actie organiseert de parochiale federatie Alsemberg nu een kerststallenzoektocht. Die vindt plaats van begin december tot Driekoningen, niet alleen in Sint-Genesius-Rode, maar ook in Groot-Beersel, Linkebeek en Drogenbos. Siene Verhelst vertelt wat de bedoeling is: ‘In de aanloop naar Kerstmis zie je overal kerststallen opduiken: bij mensen thuis, op pleinen, in kerken of in voortuintjes. In alle vormen en materialen, en hier en daar zelfs een levende kerststal met echte dieren. Kerststallen behoren tot ons cultureel religieus erfgoed. Daarom nodigen we iedereen uit om dit patrimonium door te geven aan de volgende generatie, en samen met de kinderen op zoek te gaan naar alle kerststallen die in de buurt te vinden zijn.’ Wil je graag meedoen? Dat kan door een kerststal op te stellen aan je raam, in je voortuin of aan je voordeur. Je kan tegelijk je adres registreren via kerststallenzoektocht@gmail.com of door het formulier in te vullen op bit.ly/kerststallenzoektocht. Hang je liever een affiche op? Dat kan ook. Je vindt ze in de kerken op het gebruikelijke uur van de vieringen. Voor je op kerststallenjacht vertrekt, kun je een wandelroute uitstippelen via bit.ly/kaart-kerststallen. Hierop vind je alle aangemelde locaties. (HW)

Honderd jaar Femma Rode: op zoek naar herinneringen In 1922 startte in Sint-Genesius-Rode een afdeling van de Kristelijke Arbeiders Vrouwengilde (KAV), de organisatie die sinds 2012 onder de naam Femma door het leven gaat. Ook na bijna honderd jaar is Femma Rode nog altijd springlevend. ‘Ondertussen zijn de voorbereidingen voor het feestjaar 2022 volop aan de gang’, vertelt Suzy Plompen. ‘Alle suggesties, ideeën, foto’s, ervaringen of artikels uit vroegere tijden zijn welkom bij onze kernleden. Het is de bedoeling dat we terugkijken op wat we de voorbije honderd jaar allemaal betekend hebben in de gemeente, voor de maatschappij in het algemeen en voor de vrouwen in het bijzonder. Femma schept ontmoetingskansen, beweegt vrouwen en verdedigt hun belangen. Zelfs in coronatijden blijven we mensen samenbrengen en kijken we vol vertrouwen naar de toekomst. Wie bij onze groep wil aansluiten, is meer dan welkom.’ (HW) meer info: groep.femmarode@gmail.com, Facebook Femma Rode

Wat doet JH Animoro?

Interesse in de werking van jeugdhuis Animoro? Surf naar de Facebookpagina JH Animoro en blijf op de hoogte van hun initiatieven en activiteiten.

Nieuwe voorzitter en vicevoorzitter voor jeugdhuis Animoro

‘We moeten onszelf heruitvinden’ Dit najaar koos jeugdhuis Animoro een nieuw bestuur. Kersverse voorzitter Seppe Renders en vicevoorzitter Aaron Wauters zijn vastbesloten om van het jeugdhuis ook na corona een ontmoetingsplek te maken waar alle jongeren zich thuis voelen. ‘Zes jaar geleden werd ik kernlid in het jeugdhuis’, vertelt Seppe. ‘Ik zat toen in het zesde middelbaar, en was voordien nog nooit in het jeugdhuis geweest. Een vriend nodigde me uit voor de startvergadering. Intussen is die hobby een beetje uit de hand gelopen’, lacht hij. ‘Ik vind het belangrijk dat alle kernleden hun ideeën in de groep kunnen gooien of concepten voor feestjes of activiteiten kunnen introduceren, maar dat ze daarnaast blijk geven van verant-

deuren, frisse toiletten. We willen de ruimte niet alleen weer inrichten als fuifzaal, maar ook als multifunctionele ruimte voor jongeren. Hoe cool zou het zijn dat er bandjes kunnen repeteren, en dat er zowel caféavonden als lezingen, filmvoorstellingen of spelletjesavonden kunnen plaatsvinden? We willen dat het jeugdhuis een ontmoetingsplek in de brede zin wordt.’ ‘In Rode is sinds kort ook een buurtwerker aan de slag, met wie we de koppen bij elkaar willen steken. Ik ben ervan overtuigd dat jeugdhuis Animoro een plaats kan zijn om jongeren door te verwijzen naar de juiste instanties, als ze vragen of problemen hebben, of met zichzelf in de knoop zitten’, vertelt Seppe.

woordelijkheidszin. Verantwoordelijkheid opnemen is iets wat ik de voorbije jaren geleerd heb in het jeugdhuis.’

Aaron: ‘Daarnaast vind ik het belangrijk dat jongeren onder de kerktoren kunnen uitgaan, in hun vertrouwde omgeving. Ook qua sociale controle is dat handig. Er kan in het jeugdhuis altijd iemand binnenvallen die je kent. Dan ben je minder geneigd om excessen te doen. Je mag hier uiteraard onnozel doen, maar dat kan zonder over de schreef te gaan.’

‘Voor mij is dat een belangrijke motivatie: ik ben niet alleen in het jeugdhuis voor mezelf, maar voor alle jongeren uit Rode en omstreken. Zeker na deze tweede lockdown hopen we er weer 100 procent te staan. De voorbije maanden hebben we het jeugdhuis helemaal opgefrist: een vers laagje verf, nieuwe

‘We hopen dat we begin volgend jaar toch weer mogen openen voor kleinschalige activiteiten. Maar voor grotere evenementen maken we ons geen illusies. We vermoeden dat we ten vroegste tegen de zomer weer fuiven mogen organiseren. Onszelf heruitvinden, dat is de boodschap.’ (HW)

Met de teletijdmachine op stap door Rode

Op een zestigtal plaatsen in de gemeente kan je voortaan halt houden aan een QR-code. Als je die scant met een mobiel toestel zoals een smartphone of tablet, krijg je een foto te zien die in een ver verleden op dezelfde plaats is genomen. Voor initiatiefnemer PierreYves Bouvy – die opgroeide in de buurt van Charleroi – was het de ideale manier om de geschiedenis van Rode beter te leren kennen. ‘En zeggen dat ik op school altijd gebuisd was voor geschiedenis’, lacht hij. ‘Wat me wel fascineerde, waren oude gebouwen. Als ik zag dat er ergens een oud pand gesloopt werd, probeerde ik me voor te stellen hoe de mensen daar vroeger leefden. Bovendien heb ik een voorliefde voor alles wat met elektronica en programmatie te maken heeft. De QR-codes zijn een manier om het verleden toegankelijker te maken. Die competentie wilde ik graag ter beschikking stellen van de Rodenaren.’ ‘Ik ben afkomstig van Loverval, een deelgemeente van Gerpinnes in de 8

provincie Henegouwen’, vertelt hij in vlekkeloos Nederlands. ‘Ik heb in Brussel gestudeerd en daarna ook altijd in de buurt van de hoofdstad gewerkt. We hebben ongeveer 20 jaar in Brussel gewoond, maar toen ons gezin uitbreidde, vonden we het tijd om de stad te verlaten. Zo zijn we in Sint-Genesius-Rode terechtgekomen. Ik vind het hier aangenaam wonen, ook al wist ik aanvankelijk weinig over de streek.’

passeren van een gelijkaardig initiatief in mijn geboortedorp. Het leek me leuk om daar in Rode iets mee te doen. Ik nam contact op met het gemeentebestuur om mijn idee uit de doeken te doen. Na een eerste vergadering met schepenen Anne Sobrie en Miguel Delacroix mocht ik een dossier opbouwen, dat ze aan het college konden voorleggen. Uiteindelijk gaf het college groen licht en stelde het ook wat budget ter beschikking.’

‘Het initiatief voor de infoborden met QR-codes komt van mij, maar ik heb het concept niet zelf uitgevonden. Op Facebook zag ik toevallig een bericht

Panini

‘Tijdens de zomervakantie ging ik op zoek naar oude foto’s. Ik zocht zelf afbeeldingen op het internet en deed

Pierre-Yves Bouvy, initiatiefnemer QR-codewandeling

MENSEN uit Rode

Pierre-Yves Bouvy lance la marche à code QR A une soixantaine d’endroits dans la commune, il vous est désormais possible de vous arrêter à un code QR. En scannant celui-ci avec un appareil mobile tel qu’un smartphone ou une tablette, une photo, prise au même endroit dans un passé lointain, apparaîtra sur votre écran. Pour l’initiateur Pierre-Yves Bouvy - qui grandit dans les environs de Charleroi – ceci était le moyen idéal pour en apprendre plus sur l’histoire de Rhode. ‘Le projet comporte deux parties’, mentionne Pierre-Yves. ‘Non

een oproep via Facebook. Van een aantal Rodenaren kreeg ik privéfoto’s toegestuurd. Zo was er eentje uit de jaren 70 waarop de afbraak van brouwerij De Greef te zien is. Die QR-code bevindt zich in de Lindestraat, vlak naast het Koningsplein. Het is een beetje als een verzameling van Panini-stickers’, lacht hij. ‘Als je foto’s binnenkrijgt die je nooit eerder hebt gezien, geeft dat een kick. Soms kreeg ik postkaarten in mijn mailbox, waarvan ik geen idee had welke gebouwen erop te zien waren. Dan duurde het soms verschillende weken vooraleer er ergens een aanknopingspunt opdook. Maar als dat gebeurde, was ik zo blij als een kind.’ ‘De QR-codes hangen momenteel op meer dan 60 plaatsen in de gemeente. Als je de code scant met een mobiel toestel zoals een smartphone of tablet, reis je terug in de tijd. Je ziet een oude foto of postkaart met een beeld van hoe de omgeving er vroeger uitzag. Er staat ook altijd een woordje uitleg bij over de gebouwen, de personen of de omgeving die je op de foto ziet. Soms zijn de plekken nog goed herkenbaar, maar in andere gevallen heb je een stevige dosis verbeeldingskracht nodig. Mensen moeten ook beseffen dat we de QRcodes niet om het even waar mogen ophangen. Daardoor hebben we soms niet 100 procent dezelfde invalshoek als op de foto. Maar we hebben wel geprobeerd om ze overal op de best mogelijke manier te bevestigen.’

Drie wandelingen

‘Het project bestaat uit twee delen’, vermeldt Pierre-Yves. ‘Er zijn niet alleen de QR-codes, maar er is ook een website aan gekoppeld. Daar willen we een

seulement il y a les codes QR, mais il y a également un site web qui leur est lié. Sur ce site, nous voulons retracer et partager, de manière accessible, un certain nombre d’histoires portant sur l’histoire de Rhode. En ce moment, on y retrouve déjà un article sur la papeterie. Certains textes, portant sur le château de Malibran ainsi que sur les cinémas de Rhode, sont en cours d’élaboration. L’idée est que les gens de Rhode puissent euxmêmes fournir des histoires et anecdotes. Sur le site web, vous trouverez également une carte générale comprenant tous les codes QR. Nous avons également tracé trois promenades.’

aantal verhalen uit de Rodense geschiedenis op een toegankelijke manier uitlichten. Momenteel staat er al een artikel online over de papierfabriek, en er zijn nog teksten in de maak over het kasteel Malibran en over de bioscopen in Rode. Het is de bedoeling dat Rodenaren de verhalen en anekdotes zelf aanleveren.’ ‘Op de website vind je ook een overzichtskaart van alle QR-codes. We hebben bovendien drie wandelingen uitgestippeld. De groene wandeling is een lus van twee kilometer in en rond het dorpscentrum. De oranje wandeling is zo’n acht kilometer. Die leidt onder andere naar de Lindestraat en de Stationsstraat. Ten slotte is er een rode lus van zestien kilometer die alle QR-codes aandoet.’ ‘Via de statistieken op de website kan ik trouwens perfect meten welke borden het vaakst gescand worden. De twee populairste QR-codes hangen op het Koningsplein en op het Termeulenplein. Dat laatste plein bestaat vandaag niet meer, maar lag vroeger op de kruising van de Termeulenstaat en de Stationsstraat.’

Ontmoetingen

In de voorbereidingsfase van het QR-project leerde Pierre-Yves heel wat nieuwe mensen kennen. ‘Als ik door de gemeente trok om de borden op te hangen, kwamen bewoners en voorbijgangers al eens nieuwsgierig een kijkje nemen of verhalen over vroeger vertellen. Dat waren altijd leuke ontmoetingen. Toen ik buiten aan café Ons Parochiehuis een bord ophing aan een verlichtingspaal, kwam de uitbater van het café naar

buiten. Hij vond het zo’n leuk initiatief dat hij vroeg om ook zo’n bordje in het café te mogen ophangen. Ik heb hem er eentje gegeven dat ik zal activeren zodra hij tekst en foto’s bezorgt.’ ‘Of er QR-codes zijn waar ik zelf een speciale band mee heb? Elke plek heeft zijn charme. Op het Stationsplein kom je tijdens de wandeling een detailfoto tegen van een man op een hoge houten ladder, die de straatverlichting aan het herstellen is. Het is een uitvergroting van een oude postkaart. Dat vind ik een mooi detail. Ook de stopplaats aan de huidige Beukenbosstraat vind ik mooi en confronterend tegelijk. Geen enkel huis op de oude foto bestaat vandaag nog. Dat grijpt mij aan. Zo is er ook een foto uit 1923 van het 150-jarige jubileum van de papierfabriek, met daarop honderden mensen die in een grote zaal aan de feesttafel zitten. Al die mensen zijn inmiddels overleden, inclusief de kinderen die op de foto te zien zijn.’ ‘Vooraleer ik aan het project begon, wist ik zo goed als niks over het verleden van Rode. Ik rekende op de inwoners om me de geschiedenis te leren kennen. Al die fragmenten vormen een ketting van beelden en verhalen die dankzij de QR-codes tastbaar worden voor de volgende generaties. Het project is een mooie wisselwerking geworden. Ook voor mensen zoals ik, die hier komen wonen maar eigenlijk weinig over de streek kennen, is het boeiend om te zien hoe het leven in Rode vroeger was.’ Heidi Wauters meer info: www.rodevroeger.be

C U LT U U R

muziek

Diamonds on the rocks covert Neil Diamond

‘Neil Diamond is één van de grootste zangers ooit’ ‘Sweet Caroline! Oh oh!’ Volle stadions zingen tegenwoordig de beroemdste hit van de legendarische Amerikaanse muzikant Neil Diamond. Dankzij de zevenkoppige tributeband Diamonds on the rocks, klinkt het nummer straks ook in de Boesdaalhoeve.

et optreden in Sint-GenesiusRode wordt voor Diamonds on the rocks het tweede sinds de welgekende gezondheidscrisis in maart alle concerten stillegde. De Belgische coverband is gebouwd rond zangergitarist Kris Valvekens, wiens stem ongelooflijk lijkt op die van Neil Diamond. Naast hem staan muzikanten zoals Marc Van Puyenbroeck (Soulsister, Clouseau, Nathalia), Niels Verheest (Blue Blot, Roland, The Whodads, The Internationals), Luc Canters (Rick Tubbax & The Taxis, Strange Fruit) en de zangeressen Emilie Leysen en Dunja Mees (finaliste van The Voice 2014) als backing vocals. Wie helemaal achteraan zit, maar in dit artikel wel het woord voert over dit groots opgezette succesproject is drummer Jan Cuyvers, de initiatiefnemer van de band. Cuyvers heeft er sinds 1978 al een indrukwekkend parcours in de 10

muzikale wereld op zitten. De Kempenaar was de drummer van Zjef Vanuytsel, maar ook stichtend lid en de eerste drummer van Soulsister. Voor de rest heeft hij heel veel studiowerk gedaan voor onder meer Kris De Bruyne, Bart Peeters en Will Tura. Maar wat heeft Cuyvers met Neil Diamond?

Identieke stem

‘Ik weet nog dat ik rond mijn veertiende de elpee Stones (uit 1971, red.) kocht, en Moods (uit 1972), waar Song Sung Blue op staat’, zegt Cuyvers. ‘Maar ik was niet méér fan van Neil Diamond dan bijvoorbeeld van Elvis.’ Voor het begin van Diamonds on the rocks moeten we terug naar 2014, toen Cuyvers singersongwriter Kris ‘Kirri’ Valvekens voor de eerste keer tegenkwam in een gelegenheidsgroepje dat wat covers speelde. ‘Op een gegeven moment zong Kirri een

nummer van Neil Diamond en mijn haren kwamen recht overeind staan. Ik zei toen: ‘Amai, uw stem lijkt daar nogal op. Zijn er misschien nog die dat al tegen u gezegd hebben?’ ‘Jaja’, zei hij.’ Dus vroeg ik of hij nog nummers kende van Neil Diamond. ‘Jaja,’ zei hij, ‘een stuk of twintig.’ Hij had ze zelfs al eens gezongen met een groot orkest van vijftig man. Met zo’n grote groep toeren is natuurlijk niet te doen, maar met mijn commerciële geest vroeg ik hem of hij het niet zag zitten om een permanent covergroepje uit te bouwen. Hij had de stem en ik kende wel wat mensen uit onze branche die ik kon opbellen. Zo is Diamonds on the rocks ontstaan.’ Voor een coverband is het een groot pluspunt als de zanger van bij het begin al veel nummers kent. ‘Het moeilijkste om een project op poten te zetten is inderdaad de zanger omdat die de teksten uit het hoofd moet leren. Soms duurt dat wel een tijdje (lacht). Maar met Kirri zijn we meteen kunnen beginnen en hadden we al snel dertig nummers klaar. Ondertussen zijn dat er 45 waaruit we telkens kunnen kiezen. Als er iemand uit de zaal een nummer aanvraagt, dan kunnen we daar ook op inspelen.’

Tot in Nederland

Neil Diamond is een grote naam en schreef veel hits, maar misschien is het toch niet echt een publiekstrekker voor de jongere generaties? ‘Je zou er toch nog van schrikken. In januari wordt hij tachtig. Hij heeft 37 officiële elpees gemaakt. Om nog maar te zwijgen over de hits die hij schreef voor andere groepen, zoals Red Wine voor UB40, of I’m a Believer voor The Monkees. Die hits worden allemaal meegezongen. Je zal wel zien dat ook in Rode het dak er af gaat.’ Diamonds on the rocks kan inderdaad rekenen op enthousiaste reacties. ‘In het begin waren er die mij zot verklaarden dat we zouden rondtrekken met zeven muzikanten en ook nog eens een vaste roadie en klanktechnicus. Dat zouden we nooit verkocht krijgen. Maar als je de muziek eerlijk brengt, dan is daar blijkbaar wel ruimte voor. Anders hadden we ook nooit zo veel gespeeld. We hebben al 120 keer opgetreden op

donderdag 28 januari Diamonds on the Rocks Beautiful noise MUZIEK

vijf jaar tijd, waaronder twee keer op de Gentse Feesten en twee keer op Yesterdayland.’ Zelfs Nederland ging al voor de bijl. ‘Een keer of vijftien. Dat is toch al iets! En daar is het net hetzelfde verhaal als in België. Ook op plekken waar niemand ooit van ons heeft gehoord en ze dus echt voor het repertoire van Neil Diamond komen, is iedereen enthousiast.’

Elvis

De band krijgt positieve commentaar op de stem van Valvekens, maar ook op de eigen versies die ze van de songs maken. Cuyvers: ‘Mensen komen ons na een optreden soms vragen of we geen cd’s bij hebben. Dan vraag ik natuurlijk waarom ze er geen van Neil Diamond zouden kopen. Die hebben ze dan al, maar ze willen graag ook onze versies. We maken het hedendaags en soms wat dansbaarder, want het moet voor ons ook boeiend blijven.’ Neil Diamond nam zijn songs trouwens ook op verschillende manieren op, en hij heeft ook heel verschillende muzikale periodes gekend. ‘Op een gegeven moment noemde men hem de ‘Jewish Elvis’, omdat hij joods was en ook met glitterkostuum en bakkebaarden speelde. Toen Elvis stierf is zijn drummer Ron Tutt trouwens naar Neil Diamond gegaan.’ Dat de muziek van Diamond hernieuwde belangstelling kreeg door de soundtracks van films als Pulp Fiction of Shrek verrast Cuyvers niet. ‘Voor mij zijn er maar twee soorten muziek. Goede en slechte. Ik zeg het niet graag, want dan klink ik als de grumpy old man die ik misschien ook wel ben, maar in de jaren zestig en zeventig – en neem er nog een stuk van de jaren tachtig bij – maakten ze nog goede muziek. Nu knippen, plakken en jatten ze alles bij elkaar. Neil Diamond is één van de grootste zangers ooit.’ Michaël Bellon

20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 18 euro (basis)

MENSEN koken

Muriel Talla

Ndole uit Kameroen Muriel Talla woont samen met haar gezin op de Wauterbos. Zowel zij als haar echtgenoot zijn afkomstig uit Kameroen. ‘In 2001 verhuisde ik naar Frankrijk om te studeren. Na mijn studies begon ik er te werken, tot ik na enkele jaren een job vond in België. Zo ben ik hier terechtgekomen’, vertelt ze. ‘België was me niet helemaal onbekend. Mijn mama woont in Ukkel en ik had nog familieleden die hier neergestreken waren. Ondertussen had ik ook al een vriend, die later mijn echtgenoot zou worden. Hij was in 2006 aan de universiteit van Leuven beland voor zijn doctoraat en werkte er vervolgens als docent. Momenteel werkt hij voor FedEx.’ ‘We zijn bewust in Sint-Genesius-Rode komen wonen. Ik spreek Frans, mijn man spreekt goed Nederlands. Een gemeente met taalfaciliteiten leek ons een logische keuze. Ook de ligging vlak bij Brussel was voor ons een belangrijke troef. Met twee jonge kindjes is het bovendien handig dat mijn moeder in de buurt woont. Een groot deel van de familie woont ofwel in Frankrijk, ofwel in België. Ik beweer niet dat ik mijn thuisland niet mis, maar ik heb ook geen behoefte om er elk jaar naartoe te gaan. Om de twee à drie jaar brengen we Kameroen een bezoekje.’ ‘Ik ben opgegroeid in een huis waar veel werd gekookt. Op zondag maakten we gerechten in grote hoeveelheden klaar’, lacht ze. ‘Er konden altijd mensen onverwachts binnenvallen. Dan moest er zeker voldoende eten zijn om hen te verwelkomen. Ik herinner me dat mijn moeder en tantes

uren achter de kookpotten stonden om lekkers te bereiden.’ ‘Een van de nationale gerechten van Kameroen heet ndole. Het gerecht is vernoemd naar de bladgroenten die er een hoofdrol in spelen. Je kunt ze het best vergelijken met spinaziebladeren, alleen smaken ze veel bitterder’, zo legt Muriel uit. ‘Het is belangrijk om de bladeren eerst te koken, zodat de ergste bitterheid verzacht wordt. We voegen er onder andere garnalen aan toe. Een combinatie van terre et mer, het land en de zee in één gerecht. Ndole wordt vaak geserveerd met gefrituurde bakbanaan. Die vind je in winkels die exotische specialiteiten verkopen, maar ook steeds vaker in de gewone supermarkt.’ ‘Op drukke werkdagen is het niet altijd eenvoudig om tijd vrij te maken om te koken’, geeft ze toe. ‘Toch probeer ik 3 à 4 avonden per week een verse maaltijd te bereiden. En op zondag zitten we gezellig samen aan tafel, net zoals dat tijdens mijn jeugd in Kameroen het geval was. Er staan niet alleen Kameroense gerechten op het menu. Ook met gegrilde groenten of een lekker stukje vis doe je me altijd een plezier. En ik heb ook een heerlijk recept voor mosselen in de oven als aperitiefhapje, met een sausje van mayonaise, look, peterselie en peper.’ Heidi Wauters Je vindt het recept op www.deboesdaalhoeve.be/ nl/recepten.

DONDERDAG 4 FEBRUARI BEGIJN LE BLEU ZEG DAT NOG EEN KEER … (BEST OF)

I N F O R M AT I E uit de Boesdaalhoeve

EEN NIEUW JAAR. NIEUWE VOORSTELLINGEN.

HUMOR

Als corona het toelaat, start de Boesdaalhoeve na de kerstvakantie haar podiumprogrammatie opnieuw op. Voor meer info kan je terecht op de website www.deboesdaalhoeve.be of op de Facebookpagina GC de Boesdaalhoeve. Wij verwelkomen je graag met open armen. Coronaproof. Uiteraard.

ZONDAG 24 JANUARI HET WOLK: MIST (5+)

DONDERDAG 28 JANUARI DIAMONDS ON THE ROCKS BEAUTIFUL NOISE

FAMILIE

Sarah Van Overwaelle en Lize Pede knutselden een creatieve voorstelling over twee meisjes die heimwee hebben naar hun geboortedorp. Maar ze ondervinden dat je een verleden niet kan herplakken en dat de dingen gaan zoals ze gaan. Mist maakt het thema van scheiden en ruzie bespreekbaar voor jonge kinderen. 11 uur – GC de Boesdaalhoeve tickets: 9 euro (basis)

De zevenkoppige band weet als geen ander de sound van Neil Diamond te interpreteren en naar zijn hand te zetten. Hun speelplezier en enthousiasme werken zo aanstekelijk dat de zaal plat gaat. Lees ook het artikel p. 10-11. 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 18 euro (basis)

ZONDAG 14 MAART ACADEMIE ORFEUS ROSA BUTSI LIVE

ZONDAG 28 FEBRUARI COLLECTIEF VERLOF (6+) MOENIEWORRIENIE

MUZIEK

Na het televisieprogramma Foute vrienden maakte Begijn drie comedyprogramma’s. Het werd een drieluikje om van te snoepen dat enthousiast werd onthaald door pers en publiek. Als je de beste huis-tuin-en-keukenverhalen graag nog eens wilt horen, rep je dan naar het theater. 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 16 euro (basis)

DONDERDAG 11 MAART THEATER VAN A TOT Z ANOROC

KLASSIEK

NEDERLANDS OEFENEN/POËZIE/MUZIEK

Het jaarlijkse aperitiefconcert in samenwerking met Academie Orfeus zit in 2021 in een coronaproof jasje. Maak kennis met Rosa Butsi, het muzikale alter ego van Roos Denayer. Deze jazzsingersongwriter is docente bij Academie Orfeus en haar debuut-EP Circle One kwam uit in september.

Drie acteurs en het blazersensemble BREATHE brengen gedichten van Nederlandstalige schrijvers die passen bij 2020. Een poëzieprogramma over een universeel thema, soms serieus, soms emotioneel, soms met humor.

FAMILIE

Moenieworrienie is Afrikaans voor Je moet je geen zorgen maken. En dat is nu net wat de vier personages in deze voorstelling veel te veel doen. 11 uur – GC de Boesdaalhoeve tickets: 9 euro (basis)

11 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 15 euro (basis)

20.00 uur – GC de Boesdaalhoeve tickets: 12 euro (basis)

•

DONDERDAG 18 MAART JELLE CLEYMANS ALLEEN IN HET RUIME SOP

MUZIEK

WOENSDAG 31 MAART HAJO BEECKMAN VLAANDEREN UIT DE KNOOP

ZONDAG 25 APRIL JEUGDDAG (8+)

FAMILIE

LEZING

Alleen in het ruime sop is Cleymans’ eerste solovoorstelling. Waar hij zich de voorbije tien jaar veilig omsingeld wist door zijn groep muzikanten, staat hij er deze keer helemaal alleen voor. Zonder reddingsboei verwonderd in het kraaiennest. 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 18 euro (basis)

•

Ons verkeer zit in de knoop. Over de mogelijke oplossingen zijn de meningen verdeeld. VRT-verkeersanker Hajo Beeckman zet de discussie op scherp, legt de pijnpunten bloot én suggereert uitwegen.

THEATER/LEZING

ZONDAG 30 MEI SPROOKJES ENZO (3+) CLICK

FAMILIE

DONDERDAG 29 APRIL JEAN BOSCO SAFARI, BEN CRABBÉ & BAND + SPECIAL GUEST IMAGINE NO LENNON

14 uur – GC de Boesdaalhoeve

20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 7 euro (basis)

VRIJDAG 21 MEI CHRISTOPHE VANDEGOOR RADIO KOERS

•

Vanaf 14 uur kan je hier spelen, ontdekken en beleven, en dat helemaal gratis. Wij zorgen voor tal van workshops, virtuele games en randanimatie.

Op 8 december 2020 viert John Lennon zijn 40 jaar in ‘rock-‘n-roll heaven’. Reden genoeg voor een herdenking opgebouwd rond Give peace a chance, All you need is love, Revolution, Power to the people en alle andere hits die uit de pen en de gitaar van deze working class hero vloeiden tijdens zijn Beatlejaren en solocarrière. In de carrière van Jean Bosco Safari staan The Beatles centraal. Ben Crabbé was muzikant in de Beatles-coverband The Apples. 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 22 euro (basis)

MUZIEK

Een zolder waar de tijd is blijven stilstaan. Vergeten speelgoed, bestofte meubels en achtergelaten lampjes komen tot leven. Een betovering die een nacht lang duurt, elke nacht, de hele nacht. Licht aan, click! Achtergelaten lampjes komen tot leven. Een acrobatisch sprookje voor kinderen ouder dan 3 jaar. 11 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 9 euro (basis)

In deze voorstelling vol wielerverhalen en muziek sleurt wielerverslaggever Christophe Vandegoor je live mee in een massasprint en hij geeft je tegelijk een uniek beeld achter de schermen van de koers. Op zoek naar kippenvel. Met de (bas)gitaar tussen de benen. 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve tickets: 18 euro (basis)

2 3 6 9 10

4 7

Terugblik buurten 2020 1) Mathias Vergels en Manu Huylebroeck creëren debuutalbum Waar is Mathi?. 2) Het kerstconcert in 2019 bracht 1.425 euro op voor Bednet. 3) Nicole Engels is vier jaar gastvrouw van het Babycafé in Rode. 4) Blik op de Waterloose Steenweg. 5) Didier Vandenbosch portretteert honderden Rodenaars tijdens coronacrisis.

6) Eddy Frans gaat met pensioen. Jo Van Vaerenbergh wordt algemeen directeur van vzw ‘de Rand’. 7) Rodense mantelzorgers kunnen gemeentelijke mantelzorgpremie aanvragen. 8) Eef De Spiegeleer lanceert blog met activiteiten voor kleuters tijdens lockdown. 9) Rijwielen Godeau sluit de deuren. 10) A vos masques maakt 7.000 mondmaskers. 11) Trampolinespringer Kim Steenhouwer droomt van carrière bij Cirque du Soleil.

17 20

14 18 21

12) Mia Hellemans van Tinkelbel gaat met pensioen. 13) Von Karman Instituut ontwikkelt ventiel voor beademingsapparaten. 14) Rodense Lea’s organiseren online plantjesverkoop voor Kom op tegen Kanker. 15) Samen skaten op het plein is verboden tijdens de lockdown in het voorjaar. 16) Zoniënwoud krijgt nieuwe onthaalpoort.

BUURTEN is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’. Buurten komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Liesbet Vermaelen, Jan Decuypere, Gerald Dichtl, Greet Lebleu, Anne Sobrie, Heidi Wauters VORMGEVING heartwork.be, FOTOGRAFIE Tine De Wilde, DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, veerle.weeck@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98,

17) Na bijna een jaar werken ligt het nieuwe dak van de Boesdaalhoeve erop. 18) Dochter Marleen schenkt schilderij van Luc Devondel aan de Boesdaalhoeve. 19) Winkelen gebeurt met de nodige afstand. 20) Vzw ‘de Rand’ start e-sportcompetitie voor gamers. 21) Kerkhof wordt groen rustpunt.

geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-Genesius-Rode, tel. 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel. Buurten wordt ondersteund door de afdeling Sint-Genesius-Rode/Beersel van de Orde van den Prince. ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van buurten op de website www.deboesdaalhoeve.be.

MENSEN uit Rode

Ik woon in Sint-Genesius-Rode sinds 1986

Actief in of lid van WTC De Hoek

Ik ben

sportief en optimistisch

In mijn vrije tijd hou ik van

T P OS 0 1 / 96 4/10

fietsen, lopen en met de moto rijden

Bijna niemand weet dat ik

vorig jaar de marathon van Brussel heb uitgelopen. Samen met mijn twee zonen neem ik ook deel aan halve marathons en joggings. En ik deed mee aan de nieuwjaarsduik in Oostduinkerke: mijn eerste duik, zonder training. Wat een zalig gevoel achteraf!

Favoriete plekje

Ik ga regelmatig lopen in het prachtige Zoniënwoud, waar veel ruimte is. Fietsen doe ik meestal in het Pajottenland, vanwaar ik afkomstig ben. Ik ken er goed mijn weg en hou van de mooie vergezichten.

Boeken, serie- of filmtip

Ik heb bijna alle boeken van John Grisham met veel plezier gelezen. Grisham kan de dingen tot in de kleinste details beschrijven, alsof je er middenin zit.

Roger Lissens Heyenblok

Sint-Genesius-Rode

Beste uitvinding ooit

de elektrische fiets

Een eenzame Lorrainedreef, geflankeerd door het rustige Zoniënwoud, in tijden van corona.