buurten november 2020 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

SINT-GENESIUS-RODE • JAARGANG 23 • NR 8 • NOVEMBER 2020 UITGAVE VAN GC DE BOESDAALHOEVE EN VZW ‘DE RAND’

Marc en Filip Wouters over Woudec aan de Molenbeek

Ines Vanerwegen Groeten uit Missouri (VS)

Jelle Cleymans Solo op zoek naar zichzelf

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

afgiftekantoor sint-genesius-rode P 008347

buurten

Het gemeentebestuur trakteert alle Rodenaren de komende eindejaarsperiode op waardebonnen die besteed kunnen worden bij de lokale handelaars. Het is één van de maatregelen om inwoners en handelaars te helpen in deze moeilijke coronatijden. Het schepencollege hoopt dat de bonnen eind deze maand in omloop komen. ‘Zo kunnen mensen de bonnen gebruiken tijdens hun eindejaarsinkopen’, legt schepen van Middenstand Aline De Greef (1640) uit. ‘Meerderjarige Rodenaren krijgen een bon van 25 euro. Minderjarigen hebben recht op een bon van 10 euro. We hebben een oproep gelanceerd bij de handelaars in de gemeente om zich te registreren, zodat ze de bonnen kunnen ontvangen.’

uit de gemeente

Kerkhof wordt groen rustpunt

De inwoners zullen hun bon digitaal opvragen. De QR-code wordt gescand in de winkels. ‘Wie geen smartphone heeft, kan op het gemeentehuis een afdruk vragen van de bon zodat iedereen er mee van kan genieten. Met de bon willen we de lokale handelaars en de mensen steunen. Sommigen hebben de voorbije maanden hun baan verloren en hebben het financieel moeilijk. Een gezin met twee kinderen krijgt 70 euro. Dat is een mooi bedrag.’

Het kerkhof zal er volgend jaar heel wat groener uitzien. Het gemeentebestuur richt samen met het Regionaal Landschap Pajottenland & Zennevallei het kerkhof in als een parkbegraafplaats. De herinrichting gebeurt met de steun van Horizon+, het Agentschap voor Natuur en Bos en de Vlaamse Landmaatschappij. ‘De begraafplaats van ruim 3 ha wordt ingericht als parkbegraafplaats’, legt Sarah Hublou van het Regionaal Landschap Pajottenland & Zennevallei uit. ‘Het kerkhof wordt een aantrekkelijk groen rustpunt voor inwoners en wandelaars. Struiken en bomen worden aangeplant en een deel van de gazons wordt omgevormd tot bloemrijk hooiland.’ Aan de achterkant van de begraafplaats, ter hoogte van de Hangeikweg, komt een bijkomende ingang voor voetgangers, waardoor je via de begraafplaats rechtstreeks verder de Kwadebeekvallei in kan wandelen.

In de lente werd het personeel van woonzorgcentrum De Groene Linde voor het harde werk tijdens de coronacrisis door de gemeente getrakteerd op waardebonnen van 25 euro. Ook die bonnen konden gebruikt worden bij de lokale handelaars. ‘Een mooi initiatief’, zegt Peter Smekens die in het centrum krantenwinkel en speelgoedwinkel Ypsi uitbaat. ‘Verschillende mensen hebben de bonnen gebruikt. Voor heel wat handelaars is de coronacrisis een streep door hun rekening. Tegelijk merk ik dat de Rodenaren hun lokale winkels herontdekken. De mensen hebben vaak geen zin om in de drukte van grote magazijnen te winkelen. Hier kunnen ze rustiger boodschappen doen. Het is goed dat de gemeente dat met die bonnen ondersteunt.’ (BK)

‘De begraafplaats ligt in de Kwadebeekvallei. Dat is één van de weinige plaatsen in Vlaanderen waar de zeldzame vroedmeesterpad voorkomt. Bij de herinrichting gaat speciale aandacht naar dit dier. Hoewel bezoekers er wellicht niet veel van zullen merken, zal de pad er zich perfect thuis voelen dankzij de aanleg van vijvertjes en extra schuilplaatsen.’ De werken starten in 2021. Begin 2021 wordt er een infomoment voor de bevolking georganiseerd om de plannen in detail toe te lichten. Voor het project trekt de Vlaamse overheid een subsidie van 267.668 euro uit. De herinrichting kadert in het Plan Vliegend Hert, het samenwerkingsverband voor meer natuur rond het Zoniënwoud. (BK)

Inwoners krijgen waardebonnen

I N F O R M AT I E

De eerste communieviering in de Sint-Genesiusparochie wordt niet meer in groepsverband georganiseerd. Het KiJeTi-team (kind-Jezus-tiener) wil dat ouders en kinderen bewuster kiezen voor de communie en het christelijke geloof. Daarom kunnen ze voortaan een traject afleggen en kiezen wanneer het kind zijn eerste communie doet. Vorige maand was er nog de eerstecommunieviering op klassieke wijze. Door de corona-epidemie werd de viering wel in kleinere groepjes georganiseerd. Voor dit werkjaar kiest het KiJeTi-team voor een andere aanpak. ‘De ploeg bereidt de jongste parochianen al enkele jaren voor op deelname aan de eucharistieviering. Ze krijgen catechese en maandelijks nevenvieringen op maat.’ Sigrid De Geyter, die samen met Melanie Voets en Annelies Peeters het KiJeTi-team

vormt: ‘Die lokken veel jongeren, maar zodra de communieviering voorbij is, zien we ze nog amper. Dat vinden we jammer.’ Daarom wil het team dat de ouders en kinderen bewust kiezen voor het traject. ‘Het christelijke geloof heeft in heel wat gezinnen een andere invulling gekregen’, zegt De Geyter. ‘We merken vaak dat ouders vanuit hun normen en waarden voor de communie kiezen, maar wij hopen dat ze opnieuw vanuit het geloof kiezen voor deelname aan de eerste communie en het vormsel.’ In de praktijk betekent dat dat ze van de ouders een engagement verwachten. ‘We verwachten dat kinderen en ouders regelmatig aanwezig zijn op de eucharistievieringen en nevenvieringen. Vijf zondagen bieden we aparte begeleidingsmomenten aan. De ouders kunnen dan zelf beslissen wanneer hun kind klaar is om zijn communie te doen.’ (BK)

Communie à la carte

Telex • Jeroen De Greef is de nieuwe directeur van de tweede en de derde graad secundair in het Onze-Lieve-Vrouwinstituut. Hij volgt Dirk Loonbeek op, die na vijf jaar opnieuw voor de klas gaat staan. De Greef gaf tot eind vorig jaar les in het Heilig Hartcollege. • Theatergroep Het Kinderuur verloor op korte tijd twee iconen. Jean-Paul De Greef overleed op 22 september op 77-jarige leeftijd na een tragisch ongeval in Dworp. Hij was jarenlang de vaste decorbouwer van Het Kinderuur. Ook als orgelbouwer genoot hij naam en faam. Eén van zijn orgels staat in de kerk van De Hoek. Op 25 september overleed ook Jan De Gelas na ziekte op 80-jarige leeftijd. Hij was secretaris van Het Kinderuur en beheerde jarenlang de kas. • Sint-Genesius-Rode sluit zich aan bij de eis van de gemeente Ukkel om het Ter Kamerenbos opnieuw open te stellen voor het autoverkeer. Ukkel trekt naar de rechter om de heropening van het bos juridisch af te dwingen. Sinds het bos in september werd afgesloten liepen er bij de gemeente verschillende klachten binnen van boze Rodenaren. • In het Zoniënwoud zijn de werken gestart aan de oude boswachterswoning op de Middenhut. Er wordt een nieuwe parking ingericht voor tachtig wagens en er komen extra fietsenstallingen. De parking wordt van het bos afgeschermd door een groene buffer. Honden kunnen er binnenkort uitgelaten worden op een nieuwe hondenlosloopweide. Voor de herinrichting worden bomen gekapt, maar voor elke boom die sneuvelt worden er twee nieuwe aangeplant. De werken zijn klaar eind december. Later zal in de leegstaande woning een brasserie worden ingericht. • Deze maand is de kans groot dat je in het Zoniënwoud ruiters van de federale politie tegen het lijf loopt. Zij houden toezicht op de mensen die zich in het Zoniënwoud komen ontspannen.

• Eén van de gevaarlijkste punten in de gemeente wordt heringericht: het kruispunt van de Eigenbrakelsesteenweg en de Bosstraat ter hoogte van restaurant Chez Eddy wordt versmald, er worden middenbermen aangelegd en er komt een verhoogd fietspad. Voetgangers zullen veiliger kunnen oversteken. Er komt een betere verlichting. Eind dit jaar zal alles klaar zijn. Het Vlaams Agentschap Wegen en Verkeer financiert. • De vrije Franstalige kleuter- en lagere school Notre-Dame aan de Eikenlaan en de Franstalige gemeenteschool in de Vredelaan worden onder de loep genomen door de Vlaamse onderwijsinspectie. In de scholen worden de Franstalige eindtermen gevolgd, maar de school krijgt subsidies van de Vlaamse overheid. Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) stelt dat hij zeker wil zijn dat de kwaliteit van het onderwijs even goed is als elders. Ook negen andere scholen in de faciliteitengemeenten worden door een onafhankelijke commissie doorgelicht. • Een adellijke Rodenaar met een indrukwekkend oorlogsverleden is niet meer. Op 94-jarige leeftijd overleed baron Ludo De Vleeschauwer. Vorig jaar woonde hij als enige Belgische oud-strijder de herdenking bij van D-Day. De Vleeschauwer was de zoon van minister Albert De Vleeschauwer en maakte als marineofficier onder andere de bevrijding van Antwerpen en Oostende mee. Hij overleed op 30 september aan de gevolgen van een slagaderbreuk. (BK)

I N F O R M AT I E verhalen langs de Molenbeek

Op bezoek bij Filip en Marc Wouters

‘De liefde voor fotografie kregen we van thuis uit mee’ Wie in de jaren 80 en 90 een nieuw fototoestel zocht, filmrolletjes liet ontwikkelen of pasfoto’s nodig had, is allicht nog bij fotozaak Woudec in de Dorpsstraat over de vloer geweest. Filip Wouters – afkomstig van Dworp – stond er samen met zijn broer Marc aan het roer. Later kwam Chris Cambron het team versterken. En de Molenbeek? Die zette af en toe de kelder onder water.

‘Na mijn middelbare studies op Sint-Victor in Alsemberg ging ik filosofie studeren in Gent, maar dat was niet zo’n succes’, vervolgt Filip. ‘Ik keerde zonder diploma terug naar huis en had geen zin meer om met mijn hoofd in de boeken te zitten. Onze moeder was in die periode trouwe klant bij fotowinkel Vosté in de Dorpsstraat. Toen ze hoorde dat de zaak over te nemen stond omdat de eigenaar met pensioen ging, hebben mijn broer Marc en ik ons in dat avontuur gestort. In 1980 was Woudec een feit’, vertelt hij. ‘Eigenlijk was ik er een tikkeltje eerder dan mijn broer,’ gaat Filip verder, ‘maar omdat ik mijn legerdienst nog moest doen – het is uiteindelijk een burgerdienst geworden – kwam Marc inspringen. Ik kwam enkel nog op zaterdag helpen. Zodra mijn burgerdienst gedaan was, stonden we met twee in de winkel. Omdat onze winkel niet erg groot was, hadden we een deel van de stock in de kelder opgeslagen. Maar toen de Molenbeek overstroomde, durfden de fotoalbums al eens door de kelder te dobberen’, weet hij nog.

Welgesteld

‘De start was een sprong in het duister, maar gelukkig had Vosté in de loop van zijn 4

carrière een trouw publiek opgebouwd. Samen met Teurlings in Halle was de winkel in de Dorpsstraat de enige plek in de streek waar je filmpjes kon laten ontwikkelen’, zegt Filip. ‘De eerste klanten waren vooral Franstaligen. Toen we met Woudec begonnen, sprak ik enkel het mondje Frans dat ik op school had geleerd. Maar dat bleek niet toereikend om een commerciële babbel te doen’, lacht hij. ‘Ik heb al doende Frans geleerd in de winkel.’

Hoe was het om samen te werken? ‘Zoals je van twee broers kan verwachten’, lacht Filip. ‘Er werd al eens gekibbeld. We konden soms uren discussiëren over hoe we een fototoestel in de vitrine zouden zetten. Iets meer naar links, iets meer naar rechts. Als ik daar nu aan terugdenk, besef ik dat dat pietluttigheden waren, maar we waren allebei nog jong natuurlijk.’

‘We hadden ook het geluk dat het publiek in Rode welgestelder was dan gemiddeld. Tegenwoordig heeft iedereen een geavanceerd fototoestel op zijn smartphone, maar toen wij begonnen, was fotografie niet voor iedereen toegankelijk. Al bleek dat in Rode niet zo’n struikelblok. Er kwamen zelfs klanten zoals de familie van Mobutu over de vloer. Daarnaast was fotografie in die periode technisch complex. Mensen kwamen ook langs voor gespecialiseerd advies.’

Toch waren het net die kleine discussies die ervoor zorgden dat de broers eind jaren 80 hun eigen weg gingen. Marc bleef in de Dorpsstraat en kreeg versterking van Chris Cambron. ‘Dat was een fantastische gast. Marc heeft hier samen met Chris het grote werk gedaan. Zij waren in Sint-GenesiusRode de bekendste Woudecgezichten’, benadrukt Filip. ‘Ikzelf trok naar Neder-Over-Heembeek, waar ik een andere fotozaak heb overgenomen. Daarna had ik de microbe goed te pakken en zijn er nog winkels bijgekomen. Eerst nog één in Dilbeek, die nu trouwens nog altijd bestaat. En later kwamen er nog twee franchisewinkels bij, in Grimbergen en in Boom.’

Chemicaliën

‘Toen we aan ons avontuur begonnen, moesten we nog aan onze technische kennis schaven. De liefde voor fotografie hadden we gelukkig wel van thuis uit meegekregen. Daarnaast gingen zowel Marc als ik een avondopleiding fotografie volgen. Voor alle technische kennis leerde Vosté me de kneepjes van het vak. Hij leerde me films ontwikkelen – toen nog met chemicaliën – en studioopnames met lampen doen. Mijn broer Marc kende dan weer veel volk in streek, wat ook belangrijk is als je een eigen zaak uitbouwt.’

‘Het stond in de sterren geschreven dat we in de fotobranche terecht zouden komen’, vertelt Filip Wouters. ‘Onze moeder was al van in de jaren 50 bezig met fotografie. Ze had fototoestellen van bijzonder goede kwaliteit, wat in die tijd vrij uniek was. Ook onze grootvader was fotograaf. Hij werkte destijds nog met glasplaten.’

Digitalisering

Toen de Woudec-winkel in de Dorpsstraat uit zijn voegen begon te barsten, kochten de broers een bouwgrond langs de Zoniënwoudlaan. ‘Onze verhuizing naar dat grotere pand in 1998 was een belangrijke mijlpaal in onze geschiedenis’, zegt hij. ‘Het commerciële succes was onder andere te danken aan de opkomst

Filip et Marc Wouters ‘L’amour de la photographie nous a été transmis à la maison’ Tous ceux qui, dans les années 80 et 90, voulaient s’offrir un nouvel appareil photo, faire développer des pellicules ou se procurer de nouvelles photos d’identité, ont probablement rendu visite au magasin de photos Woudec dans la Dorpsstraat. Filip Wouters – originaire de Dworp - y travaillait avec son frère Marc. Plus tard, Chris Cambron a rejoint l’équipe. ‘C’était vu d’avance que nous terminerions dans l’industrie de la photo’, explique Filip Wouters. ‘Déjà dans les années 1950, notre mère était impliquée dans la photographie. Elle avait des appareils photo de très bonne qualité, ce qui était assez incroyable à l’époque. Lorsqu’elle a appris que le magasin de photos Vosté, dans la Dorpsstraat, était mis en vente parce que le propriétaire prenait sa retraite, mon frère Marc et moi-même nous sommes lancés dans cette aventure. En 1980, Woudec a vu le jour. Le début était un réel saut vers l’inconnu, mais heureusement Vosté s’était créé une clientèle fidèle au cours de sa carrière. Mis à part Teurlings à Halle, le magasin de la Dorpsstraat était le seul endroit de la région où l’on pouvait faire développer des films.’

Op de foto v.l.n.r. Marc en Filip Wouters

van de gsm. Hierdoor waren er tegen het jaar 2000 vijf voltijdse medewerkers aan de slag in Rode. We werden lid van een grote aankoopgroepering, waardoor we onze prijzen concurrentieel konden houden. Ook de beginjaren van de digitale fotografie gaven een boost aan de verkoop van fotoapparatuur.’ Toch lag de grote liefde van Filip buiten de fotozaken. ‘Naast de winkels was ik al vroeg zelf met fotografie bezig. Ik werkte voor muziekmagazines en heb in de muziekbranche een hele carrière uitgebouwd. Ik liet er zelfs ooit een job

als fotojournalist bij de krant De Standaard voor staan’, vertelt hij. Van Miles Davis over Nick Cave en Elton John tot Iggy Pop … ze poseerden allemaal voor de lens van Filip. ‘Net toen de digitalisering van de fotografie begon op te komen, ben ik definitief met de winkels gestopt. Al was dat geen rechtstreekse aanleiding, het was veeleer een toevallige samenloop van omstandigheden’, zegt hij daarover.

Clouseau

‘Ik heb trouwens ook de cover gemaakt van de bestverkochte plaat in de Benelux: het Clouseau-album Hoezo uit 1989’,

voegt Filip eraan toe. Rodenaren herinneren zich allicht nog de zwart-witte hoes waarop van links naar rechts Kris Wauters, Karel Theys, Koen Wauters, Tjenne Berghmans en Bob Savenberg voor de lens poseren. Filip: ‘Jan Savenberg, een van de broers van Bob, was een jeugdvriend van mij. Met Karel zat ik samen bij de scouts en met Tjenne speelde ik muziek. Van het een kwam toen het ander.’ ‘Intussen ben ik officieel bijna met pensioen, maar de muziekfotografie is een microbe die mij niet loslaat’, zegt Filip. ‘Mijn broer Marc heeft in 2006 de winkel overgelaten aan Chris en geniet nu ook van een welverdiend pensioen.’ Heidi Wauters 5

Op maandag 5 oktober was het Dag van de leerkracht. Het oudercomité van het Onze-Lieve-Vrouwinstituut trakteerde alle leerkrachten van de kleuter-, lagere en middelbare school op een rolletje Mentos om hen te bedanken voor hun goede zorgen en inspanningen, het hele jaar lang. ‘Ook in deze uitzonderlijke tijden deden de leerkrachten al het mogelijke om onze kinderen te begeleiden en ondersteunen, en de ouders te informeren. Zij hebben dit snoepje dubbel en dik verdiend’, zegt Katrien Mosselmans, de kersverse voorzitster van het oudercomité. ‘Samen met een tof team willen wij de ouders vertegenwoordigen en verenigen, en organiseren we activiteiten om de verschillende afdelingen van het Onze-LieveVrouwinstituut te ondersteunen. Dit najaar hadden we de tweede editie van onze fuif gepland, maar die plannen werden gedwarsboomd door corona. We hopen dat het in maart alsnog zal lukken. Onze jaarlijkse kerstrozenverkoop gaat wel door. Samen met de kleuter- en lagere school organiseren we binnenkort een sponsortocht en met het secundair zitten we nog samen om de acties voor dit jaar te bespreken.’ (HW) Op de hoogte blijven van alle activiteiten? Volg de Facebookpagina Olv Rode Oudercomité.

maandag 9 november Voordracht Was er ooit erger dan COVID-19? UPV Zoniën West 15 uur – CC Wauterbos Epidemieën in de voorbije eeuwen, door prof. dr. em. Paul Broos (gewezen diensthoofd heelkunde en traumatologie UZ Leuven). gratis info: janssens_irma@hotmail.com

zondag 20 november Let’s plant: denk mee na over een nieuwe tuin Vzw Lets PLANT 10 uur – GC de Boesdaalhoeve Samen willen we een nieuwe tuin creëren die rijk is aan biodiversiteit. Fruitbomen, bessenstruiken, verf- en medicinale planten, permacultuur, snijbloemen, groenten … alles kan en mag aan bod komen. Kom samen met ons het terrein ontdekken, denk mee na over de in te richten ruimte en plant mee de eerste boom. We zoeken ook nog mensen die materiaal, tijd of geld willen investeren om deze droom te realiseren. info: Rita Wauters (rita.wauters@telenet.be)

Vriendenkring vzw de Poel blijft actief in tijden van corona Al meer dan 25 jaar zet de vriendenkring van vzw De Poel zich in voor het gelijknamige dagcentrum voor mensen met een mentale beperking in de Rodense wijk Tenbroek. Dat is in coronatijden niet anders. ‘Voor de vriendenkring viel de corona-impact mee’, vertelt Freddy Steens. ‘Ter gelegenheid van Pasen en Kerstmis brengen we de gasten in het dagcentrum een bezoekje en delen we chocolade of snoep uit. Die activiteit kan altijd op veel bijval rekenen. Er wordt gezongen en plezier gemaakt’, zegt hij. ‘Met Pasen hadden we paaseitjes gekocht, maar die konden we door de lockdown niet zelf uitdelen. Dat hebben we als vriendenkring wel gemist, want de spontaniteit van de gasten en hun dankbaarheid is altijd leuk om te zien. Voor Kerstmis zijn we optimistisch. Het kerstfeest gaat zeker door, al zal dat misschien in aparte bubbels zijn. Eén grote feesttafel in de veranda – zoals dat normaal gezien gaat – zal allicht niet mogelijk zijn.’ Hoewel corona in mindere mate een impact had op de vriendenkring, was dat voor de gasten van het dagcentrum wel anders. ‘Het contact met de buitenwereld is een hele tijd weggevallen. Anders zien de gasten bekende gezichten uit de gemeente als ze samen boodschappen doen of gaan sporten. Maar sinds de lockdown liggen die activiteiten grotendeels stil. Voor sommige gasten is dat moeilijk te vatten. Ze hechten veel belang aan een vast stramien. Gelukkig zijn een aantal activiteiten inmiddels hervat. In het dagcentrum van Rode bereiden de gasten bijvoorbeeld soep voor de politie, en een deel van hen gaat helpen met kleine klusjes bij externe bedrijven uit de omgeving – zoals meubelzaak Vastiau-Godeau. Beetje bij beetje komen ze zo weer in een normale routine terecht’, besluit hij. (HW)

zaterdag 12 en zondag 13 december 31e kerstdiner VOG 15 tot 19 uur en 10 tot 13 uur (afhalen) – Ons Parochiehuis Rode Vind je het ook belangrijk dat de zaal, het café en de scoutslokalen blijven bestaan? Bestellen maar! Je kan een kerstmaaltijd afhalen of we kunnen ze leveren. Meer info in buurten van december.

Oudercomité OLV trakteert leerkrachten

I N F O R M AT I E

verenigingsnieuws

natuur in Rode

Begin september ontving de Rodense dansschool K-Creation het label Kwaliteitsvolle dansschool uit handen van Danssport Vlaanderen, de federatie die de danssportclubs in Vlaanderen verenigt en vertegenwoordigt. ‘We zijn zeer trots op dat label’, vertelt Eddy Vanhaelen. ‘We werden beoordeeld op zes criteria: het clubmanagement, onze sportieve werking, de accommodatie, de lesgevers, onze ethiek en alle nevenactiviteiten die het groepsgevoel een boost kunnen geven. Op basis daarvan heeft Danssport Vlaanderen geoordeeld dat onze dansschool een kwaliteitslabel verdient. Dat is een mooie bekroning voor de inzet van de hele K-Creationfamilie, zowel op als naast het danspodium.’ Het label blijft twee jaar geldig, daarna volgt een nieuwe evaluatie. Net als heel wat andere verenigingen moest ook dansschool K-Creation in maart plots al haar activiteiten staken. ‘Geen danslessen, geen grote dansshow, geen wedstrijden, geen workshops, geen spaghettifestijn. Dat hadden we nog nooit meegemaakt. Om onze 375 dansers toch uitdaging en ontspanning te bieden tijdens de lockdown, schakelden de docenten over op online danslessen via Zoom. Sinds september dansen we weer in de Boesdaalhoeve en in sporthal Wauterbos, rekening houdend met alle veiligheidsmaatregelen. We hopen dat het gewone leven de komende maanden stilaan weer in de plooi valt en dat vooral onze jaarlijks terugkerende activiteiten – zoals het sinterklaasfeest, de K-C Got Talent-danswedstrijd en de grote show van eind mei – in min of meer normale omstandigheden kunnen plaatsvinden.’ (HW) info: www.k-creation.be of Facebook K-Creation

De blauwe flits tekent present

K-Creation bekroond als kwaliteitsvolle dansschool

In Rode kan je de ijsvogel spotten. Je kan hem zien op drie locaties waar hij de jongste jaren heeft gebroed. In de buurt van de Ganzenpootvijver gaat het hoogstwaarschijnlijk om twee koppels. Ook in de omgeving van het Hof ten Hout en de Kwadebeekvallei kan je hem zien, maar de beste spotplek is in de buurt van Zevenbronnen. Door de recente warme winters doet de vogel het overal in Vlaanderen goed. Langdurige vorst is zijn grootste vijand, maar dat weerbeeld komt de laatste jaren steeds minder voor. Je ziet de ijsvogel meestal duiken naar kleine visjes of waterinsecten, van een overhangende tak aan het water. Of als hij als een blauwe flits over de vijver vliegt, van de ene naar de andere uitkijkpost. IJsvogels hebben kroostrijke gezinnen van vijf tot acht jongen. Beide ouders brengen die groot in een verticale wand waarin ze een pijp tot een meter lang uitgraven. Tijdens zachte winters kan je de soort het best zien, want dan hangen er geen bladeren aan de bomen. Goed opletten blijft de boodschap, want ondanks zijn felle kleuren blijft het een discreet vogeltje. (HD)

Aftellen naar Sinterklaas Het Kinderuur Door de coronacrisis moet Het Kinderuur zijn jaarlijkse sinterklaasvoorstellingen voor het eerst sinds 1946 annuleren. Toch blijft de vereniging niet bij de pakken zitten. ‘Na enkele online brainstormsessies ontstond het idee om een boekje te maken waarmee kinderen kunnen aftellen naar 6 december. Het is een doe- en beleefboekje geworden, vol activiteiten en spelletjes. Bovendien bevat elke dag een QR-code die linkt naar een spannend filmpje, waarin de acteurs van Het Kinderuur een hoofdrol spelen. Ook de Sint zal van de partij zijn’, vertelt David Maes. ‘De verhaallijn komt uit de pen van Ruth Brillens, onze huistekenaar Rik Dewulf zorgt voor prachtige illustraties. De regie, filmopnames en montage zijn in handen van Fred Vanderlinden. Op 30 november kan je de inleiding bekijken, verteld door niemand minder dan Sien Eggers. Vanaf 1 december kan het aftellen naar Sinterklaas beginnen.’ Het boekje Een brief voor de Sint is vanaf 20 november te koop voor 5 euro. De lijst met verkooppunten is beschikbaar op de website of via de Facebookpagina van Het Kinderuur. Vanaf 9 november kan je het boekje ook reserveren via de website van de Boesdaalhoeve.’ (HW) info: www.kinderuur.be of Facebook Het Kinderuur 7

Ines Vanerwegen woont in Missouri (VS)

‘De presidentsverkiezingen liggen hier gevoelig’ Toen de Rodense Ines Vanerwegen in 2013 trouwde met een Amerikaanse marinier was een verhuis naar de Verenigde Staten een logische stap. Het koppel streek eerst neer in het liberale Hawaï en woont nu in de conservatieve staat Missouri.

nes leerde haar man in Brussel kennen. ‘Ik werkte op de Amerikaanse ambassade, hij verbleef als Amerikaanse marinier een jaar in België. Daarna hebben we nog een tijdje een lange afstandsrelatie gehad, tot we in april 2013 getrouwd zijn. Ons trouwfeest vond plaats in België, in het Gravenhof. In oktober van datzelfde jaar verhuisden we naar de Verenigde Staten.’ Eerst woonde het koppel 3,5 jaar in Hawaï. In februari 2017 verhuisden ze naar de staat Missouri, zo’n slordige 8

6.500 kilometer verderop. Inmiddels hebben ze ook een zoontje van vijf. ‘Als we verhuizen, is dat gelinkt aan het werk van mijn man bij het marinekorps. Het hangt ervan af waar ze iemand van zijn rang nodig hebben. Ik heb geweend toen we naar Missouri kwamen’, herinnert Ines zich. ‘In de VS heeft de staat de bijnaam misery, dat zegt genoeg. (lacht) Hawaï is een liberale staat. Er wonen mensen van over heel de wereld, een smeltkroes van nationaliteiten. Dat is hier in het republikeinse Missouri anders, de omgeving is veel conservatiever.’

Cultuurschok

‘Hier zijn echt nog trailer parks zoals je ze op televisie ziet, en een groot deel van de lokale bevolking vindt het de normaalste zaak van de wereld om wapens in huis te hebben. De mensen die hier geboren zijn, hebben de staat Missouri vaak nog nooit verlaten. Ze kennen enkel de manier waarop het er hier aan toegaat, de rest van de wereld is één grote blinde vlek. Op alle mogelijke vlakken’, vertelt ze. ‘Ondanks de aanvankelijke cultuurschok ben ik inmiddels gewend geraakt aan de omgeving en het leven hier.’

MENSEN weg uit Rode

Départ de Rhode: Ines Vanerwegen vit dans le Missouri (USA) Lorsqu’en 2013, Ines Vanerwegen issue de Rhode, épousa un marin américain, le déménagement aux États-Unis fût une étape logique. Alors que le couple s’installa d’abord dans l’Hawaï libéral, quelques années plus tard, ils prirent leurs valises pour l’État conservateur du Missouri. ‘J’ai pleuré en arrivant au Missouri”, se souvient Inès. ‘Aux États-Unis, l’on prénomme l’État misery, ce qui veut tout dire. (rires) Hawaii est un État libéral. Des gens venant

‘De kerk is het sociale hart van de samenleving. Een kerkbezoek is hier niet zoals in België, waar je een uurtje naartoe gaat op zondag. Hier is dat een heel evenement dat gemakkelijk een paar uur in beslag neemt. De pastoor preekt een beetje, de kinderen doen een optreden of er wordt een inzameling gehouden voor mensen die het niet zo breed hebben’, legt ze uit. ‘Als we willen ontspannen, gaan we met vrienden naar het Lake of the Ozarks, een groot meer in de buurt. Een boot huren, een kampvuur maken, marshmallows roosteren en barbecueën. In de zomer wordt het erg warm, met temperaturen van gemiddeld 35 °C. In de winter kan het tot min 10 of min 15 °C vriezen, maar dat duurt meestal maar een paar weken’, vertelt ze.

Kerstmis overgeslagen

‘Sint-Genesius-Rode ligt niet bij de deur. Toen we in Hawaï woonden, zijn mijn ouders me één keer komen bezoeken, en ben ik één keer teruggekeerd naar België. Hawaï was vooral moeilijk omdat je lang onderweg bent. Vierentwintig uur vliegen is niet niks. De eerste keer dat ik naar huis terugkeerde, zal ik nooit vergeten. We vertrokken op 24 december en kwamen op 26 december in België aan. Door alle reistijd en tijdsverschillen hadden we Kerstmis gewoon overgeslagen’, lacht ze. ‘Dit jaar had ik gehoopt om nog eens naar België te kunnen terugkeren, maar corona heeft daar anders over beslist. Waar wij wonen, zijn er gelukkig weinig coronabesmettingen. Op de militaire basis is het verplicht een mondmasker te dragen en ook de toegangsregels zijn er verstrengd sinds corona. Maar buiten de basis geldt nergens een strenge mond-

du monde entier y habitent, un vrai melting-pot de nationalités. Ici, dans le Missouri républicain, c’est différent car l’environnement est beaucoup plus conservateur.’ ‘Les gens qui sont nés ici, n’ont souvent jamais mis les pieds autre part que dans l’État du Missouri. Ils ne sont familiers qu’avec la manière d’agir d’ici et ne connaissent rien du reste du monde. ‘Sur tous les plans possibles et imaginables’, dit-elle. ‘Malgré le choc culturel du début, je me suis entre-temps habituée à l’environnement et à la vie d’ici.’

maskerplicht. Op een bepaald moment zijn de restaurants dichtgegaan. Daartegen is fel geprotesteerd, want veel mensen zijn hier erg gekant tegen de mondmaskers en andere coronamaatregelen.’ ‘De presidentsverkiezingen? Dat onderwerp ligt hier erg gevoelig. Openlijk wordt er niet veel over gepraat. Maar als je leest hoe sommige mensen op Facebook reageren, krijg je plots een ander beeld. Racisme is erg aanwezig. Ik begrijp waarom die Black Lives Matter-betogingen er gekomen zijn. Voor mensen met een migratieachtergrond is discriminatie helaas nog te vaak een realiteit.’

Culinaire gewoonten

‘Of er dingen zijn die ik mis aan België? Frietjes natuurlijk, maar ook het eten in het algemeen. De culinaire gewoonten zijn hier erg verschillend. Mijn mama stuurt me regelmatig een care package vol lekkere dingen, zoals Côte d’Orchocolade. Ook ons zoontje houdt van Belgische chocolade, dus die hebben we al goed opgevoed. In de plaats van pindakaas eet hij liever Nutella op zijn boterhammen’, lacht ze. ‘Anderzijds is de klantenservice hier stukken beter dan in België. Het uurloon in de horeca ligt bijzonder laag, waardoor mensen werken voor fooien. Ze moeten wel vriendelijk zijn, want anders houden ze te weinig over om van te leven. Wat ik ook zou missen, is het feit dat een supermarkt als Walmart hier dag en nacht open is. Al is dat sinds corona wel veranderd.’ ‘Ik heb tot mijn 24e in Sint-Genesius-Rode gewoond’, vertelt Ines. Mijn ouders wonen daar nog altijd, in het huis waar

ik ben opgegroeid. Rode zal altijd mijn thuis blijven. Wat ik verschrikkelijk mis aan België is het sociale aspect. Samen een glas gaan drinken of een ijsje eten zit niet in de Amerikaanse cultuur. Als je hier afspreekt met vrienden om naar de film te gaan, ga je ook enkel naar de bioscoop en daarna weer naar huis. Als je in België ‘naar de film gaat’, bedoel je eigenlijk dat je eerst een hapje gaat eten, dan naar de bioscoop gaat en achteraf nog een glas gaat drinken. De Belg is nog niet helemaal uit mij’, zegt ze met de glimlach. ‘Ik heb nog altijd de Belgische nationaliteit en woon in de VS met een green card, een verblijfsvergunning van onbepaalde duur. Ons zoontje heeft de dubbele nationaliteit. Dat houdt de optie voor hem open om ooit in Europa te gaan studeren. In Amerika naar de universiteit gaan, is peperduur. Een volledige schoolcarrière kan makkelijk honderdduizend dollar kosten. Stiekem hoop ik dat hij voor Europa kiest, omdat ik het gevoel heb dat de kwaliteit van het onderwijs er hoger is. Maar de keuze ligt bij hem.’ ‘Als ze mij zouden vragen om terug te gaan naar Hawaï, zou ik ja zeggen. Maar dan wel als militair gezin, omdat de kosten voor het levensonderhoud er anders verschrikkelijk hoog zijn. Hetzelfde geldt voor Californië. Ook de staat Washington is een optie, in de streek rond Tacoma bijvoorbeeld. Ik hou van de bergen, maar het is toch nog dicht bij de kust. Het leven is er betaalbaarder dan in Hawaï of Californië. Soms hebben we het ook over terugkeren naar België. Er zijn zo veel opties, we weten het gewoon niet. Als ik eerlijk ben, ben ik nog niet klaar om mij definitief op één plek te settelen’, besluit ze. Heidi Wauters 9

C U LT U U R muziek

Jelle Cleymans alleen in het ruime sop

moeilijk. Toen heb ik me 10 dagen heel eenzaam gevoeld. Ik ben zo’n man die denkt dat de wereld zal vergaan als hij ziek is. (lacht) Zeker deze keer had ik daar last van. Al die onheilspellende berichten in de media kwamen binnen. Bij dezen dan ook een oproep aan specialisten om op een proportionele manier over het virus te communiceren.’

Solo op zoek naar zichzelf

‘Alleen in het ruime sop.’ Zo voelden niet alleen de voorbije maanden, maar ook de voorbije jaren voor Jelle Cleymans. Wat die eenzame tocht op de wilde zee met hem deed? Jelle zingt erover in zijn nieuwste solovoorstelling. Hoe verliepen de voorbije maanden voor jou? Jelle Cleymans: ‘Het was bevreemdend. Dat onze samenleving zo ontwricht zou kunnen worden, daar hield niemand rekening mee. Tegelijkertijd vind ik het ook een boeiende periode. Er zijn de beperkingen die de pandemie ons oplegt, maar dit is ook een test voor onze veerkracht en creativiteit. Op een bepaalde manier daagt corona je uit om een nieuwe versie van jezelf te worden.’

mezelf beter leren kennen. Als je alleen bent, verloopt je leven op een minder gedetermineerde manier. Je staat meer open om nieuwe ervaringen op te doen. Daar hou ik van.’

De titel doet vermoeden dat je een eenzame periode achter de rug hebt. Cleymans: ‘Mijn nieuwe plaat gaat inderdaad over een liefdesbreuk. Maar nog veel meer over elkaar loslaten en dan weer terugvinden. De voorbije vier jaar heb ik voor de eerste keer in mijn leven alleen geleefd. Na een relatie van meer dan 10 jaar was dat wennen. Al de vrijheid die plots in je schoot valt … In het begin wist ik er geen blijf mee.’

Heb je daar een verklaring voor? Cleymans: ‘Het heeft zeker geholpen dat er geen derde partij in het spel was toen we uit elkaar gingen. Het was een keuze van ons allebei om niet langer als koppel samen te wonen. Eigenlijk zijn we knuffelend uit elkaar gegaan. De raakvlakken die we vroeger hadden, hebben we nog steeds. Het zou toch zonde zijn om dat weg te gooien.’

Is dat gevoel met de jaren veranderd? Cleymans: ‘Het eerste jaar was een onstuimige periode. Ik was heel erg zoekende. Maar met de tijd heb ik

‘Door alleen te gaan wonen is de relatie met de vrouw met wie ik meer dan 10 jaar samen was, veranderd. Mijn vriendin van toen is vandaag mijn beste vriend. We zijn nu closer dan tijdens onze relatie.’

Hoe eenzaam heb jij je de voorbije jaren gevoeld? Cleymans: ‘Dat viel mee. Ik vond vooral de periode dat ik na een positieve COVID-19- test in quarantaine moest,

Wat heb je tijdens je vrijgezellenbestaan geleerd? Cleymans: ‘Ik ben twee keer een maand alleen op reis gegaan. Ik ben nochtans geen globetrotter. Maar mijn grootmoeder was overleden, ik had een centje geërfd en vond dat ik die stap eens moest zetten. Het werd een maand Bali en later een maand Thailand. Tijdens zulke reizen kom je jezelf tegen. In die periode ben ik me er ook van bewust geworden dat een relatie als een buffer werkt. De andere is niet alleen je klankbord, maar ook een soort geweten. Als dat wegvalt, moet je het met jezelf zien te klaren. Een hele confrontatie.’ Leer je jezelf dan beter kennen? Cleymans: ‘Jammer genoeg moet ik toegeven dat ik die remmende factor van een relatie in mijn huidige leven mis. Vroeger ervaarde ik het als een beperking. Maar onderweg ben ik gaan beseffen dat het een verrijking is. Ik zing erover in het nummer Zo’n man: Ik ben zo’n man die liever thuiskomt dan vertrekt. Maar ik ben wel zo’n man die af en toe vertrekken moet. Ik denk dat die dualiteit heel goed benadert wie ik ben.’ Je bent dus een man die de lokroep van de zee niet kan weerstaan, maar zich pas echt thuisvoelt als hij weer aan land kan aanmeren? Cleymans: ‘Ik zing letterlijk: Ik ben een zeeman die het water van op de kade altijd in de gaten heeft, maar een man met heimwee en een goed verstopte traan als hij de haven nog maar net verlaten heeft. Zo voel ik me vaak.’ Hoe ga jij als singer-songwriter te werk? Cleymans: ‘Als ik voor mezelf schrijf, weet ik meestal heel goed wat ik wil zeggen. Maar dan moet je de tekst nog aan een melodie linken. Ik zie het als een blok marmer die je aan het kappen bent.

donderdag 12 november Jelle Cleymans Alleen in het ruime sop MUZIEK

Soms kan het heel lang duren vooraleer je de juiste vorm hebt.’ Je wil iets vertellen met je nummers. Kan je samenvatten wat je ons met je nieuwste ep wil delen? Cleymans: ‘Een breuk hoeft niet per se het einde te zijn. Het kan het begin van iets nieuws zijn. In het nummer ParijsRoubaix heb ik het erover. Ik vergelijk de relatie tussen Katrien en mij met de rit Parijs-Roubaix. Het complete tegendeel van een vlakke tijdrit. Een traject met heel wat oneffenheden, maar precies daarom zo schoon.’ ‘Door over persoonlijke dingen te schrijven, kan ik ze ook een plaats geven. Die nummers helpen me om bepaalde hoofdstukken in mijn leven af te sluiten en open te staan voor de nieuwe hoofdstukken die zich aandienen.’ Le nouveau Jelle est arrivé? Cleymans: ‘Zo zou je het kunnen stellen. Voor je zit een rijkere, maar ook een onrustigere man. Mijn leven is avontuurlijker en boeiender geworden. Maar het gaat ook gepaard met meer ups en downs. De perfectie bestaat nu eenmaal niet. Belangrijk is dat het leven een speeltuin blijft. En wie weet vind ik op een dag misschien een hobbelpaardje waarop ik wil blijven zitten.’ (lacht) Wordt dat dan het moment waarop je je innerlijke rust gevonden hebt? Cleymans: ‘Een paar jaar geleden hoorde ik Paul Van Vliet zeggen dat hij nog altijd op zoek is naar innerlijke rust. Hij was toen 82. Ik vermoed dat ik dezelfde weg opga. Dat rust en onrust vaste bondgenoten blijven, zal ik maar aanvaarden.’

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve tickets: 18 euro (basis) •

MENSEN koken

Carolina Luna Gordo Empanada gallega De Spaanse Carolina Luna Gordo streek een tiental jaar geleden neer in België, toen ze in Brugge kwam studeren aan het Europacollege. Daar leerde ze haar Antwerpse echtgenoot kennen. ‘Tot vorig jaar woonden we in Elsene, maar we zochten een plek waar de kinderen konden opgroeien. We wilden hen bewust ook naar een Nederlandstalige school sturen, maar die plaatsen zijn schaars in Brussel’, vertelt ze. ‘Omdat we vrienden hadden die in SintGenesius-Rode woonden, waren we al wat vertrouwd met de gemeente. Het leek ons een fijne omgeving om te wonen. Bovendien is er een vlotte verbinding naar Brussel, ook met de trein. Sinds november vorig jaar zijn we neergestreken in de Vredelaan, waar het aangenaam wonen is. Het is een rustige wijk, met een mix van jonge gezinnen en oudere mensen. We hebben een gedeeld Whatsapp-groepje, waarin we mekaar verwittigen als er iets aan de hand is.’ ‘Ik ben afkomstig uit Zaragoza, een stad in het noorden van Spanje, tussen Catalonië en het Baskenland, niet ver van de Pyreneeën’, zegt Carolina. ‘Mijn hele familie woont daar, ik ben de enige die uitgezwermd is. Het voorbije jaar ben ik niet op familiebezoek kunnen gaan. In december 2019 ben ik bevallen van ons tweede kindje, een paar maanden later kwam corona. Maar in normale omstandigheden vlieg ik ongeveer om de twee maanden naar Spanje. Vanaf de luchthaven van Charleroi hebben we een rechtstreekse vlucht.’

Carolina kookt graag eenvoudige dingen, zoals een lekkere soep vol verse groenten. ‘Voor de rest maak ik graag taart en gebak’, vertelt ze. ‘Mijn mama weet dan weer lekkere paella’s en typische Spaanse linzenschotels op tafel te toveren. Het recept dat ik wil delen, is een empanada gallega. Mensen kennen misschien vooral de kleinere individuele empanada’s, maar deze variant is een grote hartige taart, met een vulling van tonijn, ui, paprika en tomatensaus.’ ‘In de Belgische keuken hou ik enorm van stoofvlees, bij voorkeur met een sneetje peperkoek in de saus. Ondertussen heb ik dat zelf ook leren klaarmaken. Daarnaast kan je me altijd blij maken met frietjes, mosselen en een tiramisu met speculoos. Nu ik erover nadenk: alles waar speculoos in zit, vind ik lekker’, lacht ze. ‘Ik werk bij de Europese Commissie, maar sinds de lockdown ben ik alle dagen thuis aan het werk. Tussendoor ga ik vaak wandelen in de buurt. Dat is niet alleen ideaal om fit te blijven, maar ook om de omgeving te leren kennen.’ Heidi Wauters Je vindt het recept van de empanada gallega op www.deboesdaalhoeve.be/nl/ recepten

Nathalie Dirix

I N F O R M AT I E nieuws uit het centrum

dinsdag 3 november Samba FilmMatinee FILM

14 uur – GC de Moelie De illegaal in Frankrijk verblijvende Samba ontmoet vrijwilligster Alice, die vreemdelingen helpt bij het bekomen van een verblijfsvergunning. Een film van Eric Toledano en Olivier Nakache (2014). tickets: 3 euro

donderdag 12 november Jelle Cleymans Alleen in het ruime sop MUZIEK

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Waar hij zich de voorbije tien jaar veilig omsingeld wist door zijn groep muzikanten, staat hij er deze keer helemaal alleen voor. Via liederen en verhalen vertelt hij ons over loslaten en weer terugvinden. Of hoe de liefde altijd net dat tikkeltje sterker is. tickets: 18 euro (basis) •

donderdag 19 november Kamal Kharmach Mag ik even (try-out) HUMOR

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Voor de tweede editie van zijn eindejaarsconference geeft Kamal er een extra lap op. Brexit, megxit, Ciara, het coronavirus en de regeringscrisis: genoeg onderwerpen voor een hilarische terugblik. tickets: 10 euro (basis) UITVERKOCHT

zondag 29 november Familiebubbel Voorleesuurtje (4 tot 9 jaar) NEDERL ANDS OEFENEN FAMILIE

10 uur – GC de Boesdaalhoeve Kom 1 x per maand in je bubbel iets leuks doen in de Boesdaalhoeve. De activiteiten zijn visueel. Spreek je thuis een andere taal dan Nederlands met je kind? Ook dan kan je participeren. Tijdens de voorleesweek luisteren en kijken we naar een mooi verhaal. Na het verhaal spelen we diverse spelletjes. I.s.m. vzw De Horizon. prijs: 5 euro (per bubbel) Inschrijven is verplicht. •

FAMILIE

15 uur – GC de Moelie Jan De Smet (De Nieuwe Snaar) brengt een heerlijk liedjesprogramma voor kinderen. Zing en spring mee! Want … we zijn zo blij, er zijn geen stoute kinderen bij! Met een lekker en leuk cadeautje voor iedereen. tickets: 8 euro, 7 euro (Gezinsbond) •

donderdag 10 december Amelie Albrecht Zwaar leven (try-out) HUMOR

20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve Amelie Albrecht zou nooit ergens komen met haar neiging om alles in het belachelijke te trekken. Maar het leverde haar in 2018 wel Humo’s Comedy Cup op. Sindsdien verdient ze geld door zichzelf te zijn: charmant onverschillig. tickets: 12 euro (basis)

woensdag 16 december Familiebubbel Creatief met kerst (4 tot 9 jaar) NEDERL ANDS OEFENEN FAMILIE

Voorlopig geen Café Combinne Café Combinne last momenteel een pauze in voor de samenkomsten van Café Combinne in Rode. Voorlopig zijn er tot en met woensdag 18 november geen bijeenkomsten gepland. Ook online zal er geen Café Combinne plaatsvinden. Of de overige activiteiten uit deze buurten kunnen plaatsvinden, hangt af van de coronamaatregelen die op dat moment van kracht zijn. Hou de website en Facebookpagina van de Boesdaalhoeve in de gaten voor de meest recente informatie. Wie vragen heeft, kan ook steeds contact met ons opnemen via het onthaal of via info@deboesdaalhoeve.be.

zondag 6 december Jan De Smet (4 tot 10 jaar) Ook de Sint steekt zijn vinger in de lucht

14 uur – GC de Boesdaalhoeve Kom 1 x per maand in je bubbel iets leuks doen in de Boesdaalhoeve. Het is bijna Kerstmis. Dan maken we het gezellig. We knutselen iets moois voor het familiekerstfeest. prijs: 5 euro (per bubbel) Inschrijven is verplicht. •

HUMOR

donderdag 19 november Kamal Kharmach Mag ik even (try-out) HUMOR

Sinds 2019 mag Kamal Kharmach zich ook conferencier noemen. In het verleden had hij altijd al een goed gevoel voor het op de korrel nemen van actuele tegenstrijdigheden. Maar de tijd was aangebroken voor nog meer, nog actueler, nog relevanter en vooral nog grappiger! Onder de titel Mag ik even? fileerde hij de gebeurtenissen van het jaar. Goed voor een resem uitverkochte shows voor zo’n 20.000 enthousiaste theatergangers. Neem daar ruim 800.000 kijkers bij op Canvas, en je kan hem ook zien als een waar kijkcijferkanon. Dat kan tellen als debuut. Voor de tweede editie geeft Kamal er een extra lap op. Met de brexit, megxit, storm Ciara, het coronavirus en de regeringscrisis heeft hij genoeg onderwerpen voor een nieuwe snedige en hilarische terugblik. 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve • tickets: 10 euro (basis) UITVERKOCHT

‘Ik ben geboren met een lui oog. Intussen is dat uitgezaaid naar de rest van mijn lijf.’ Amelie Albrecht had tijdens de Humo’s Comedy Cup 2018 niet veel nodig om de jury in te pakken. Haar droge humor leverde haar als eerste vrouw de overwinning op. Ze stopte met haar job als postbode, smeet zich op stand-upcomedy en werkte een eerste avondvullende zaalshow Zwaar leven uit. Daarin blikt ze als 27-jarige terug op haar eigen leven, dat ze niet erg noemenswaardig noemt. Na acht jaar tekenacademie kon ze nog niet tekenen, jarenlang vioollessen leverden haar nog geen vaag gevoel voor muziek op en paardrijden moest ze opgeven omdat ze allergisch werd voor dieren. En dan zwijgen we nog over haar schoolcarrière. Vaak kreeg ze te horen dat haar sarcasme en grote mond haar niet ver zouden brengen. Maar ze staat er straks wel op het podium van de Boesdaalhoeve mee. Amelie test er de show uit op het publiek voor hij in januari in première gaat in haar thuisstad Dendermonde. (BC) 20.30 uur – GC de Boesdaalhoeve • tickets: 12 euro (basis)

TICKETS EN INFO GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-GenesiusRode • info@deboesdaalhoeve.be • Tel. 02 381 14 51 • www.deboesdaalhoeve.be • OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 20 uur (tijdens schoolvakanties tot 17 uur), di en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur, wo en do van 13.30 tot 17 uur. TICKETS EN INFO GC de Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek info@demoelie.be • Tel. 02 380 77 51 • www.demoelie.be OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 17 uur, di, do en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur en op wo van 9 tot 13 uur.

Nieuwe projecten Nederlands focussen op de vrije tijd

Meer oefenkansen Nederlands voor kinderen Anderstalige kinderen die ook buiten de schoolmuren Nederlands oefenen, krijgen de taal veel sneller en beter onder de knie. En die kans moeten ze op zo veel mogelijk momenten krijgen. Samen met de gemeentebesturen en andere partners in de zes faciliteitengemeenten wil vzw ‘de Rand’ werk maken van een uitgebreider aanbod om anderstalige kinderen ook in hun vrije tijd Nederlands te laten oefenen.

nderstaligen kansen bieden om Nederlands te oefenen in hun vrije tijd is één van de belangrijkste opdrachten die vzw ‘de Rand’ als organisatie krijgt van de Vlaamse overheid en de provincie Vlaams-Brabant. De voorbije jaren is op dat vlak al een berg werk verzet. Denk maar aan de conversatiegroepen Nederlands, zakwoordenboekjes, taalstages voor kinderen in de gemeenschapscentra en workshops die verenigingen leren hoe ze het best met de talendiversiteit omgaan. Nu ook veel gemeentebesturen er een

prioriteit van maken om hun anderstalige inwoners te helpen met Nederlands leren en oefenen, krijgt het team Taalpromotie van vzw ‘de Rand’ almaar meer vragen om ondersteuning. ‘We merken de laatste jaren dat die nood echt groot is’, bevestigt Bernadette Vriamont, stafmedewerker Taalpromotie bij vzw ‘de Rand’. ‘Gemeenten en lokale organisaties willen allerlei initiatieven ontwikkelen voor hun anderstalige inwoners, maar hebben niet altijd de juiste kennis of genoeg menskracht in huis. Vzw ‘de Rand’ heeft in de loop der jaren op dat

vlak een pak expertise opgebouwd, en dus komen meer en meer gemeenten bij ons aankloppen voor ondersteuning. Maar onze draagkracht was beperkt, omdat ons team maar uit drie mensen bestond.’ Daar komt nu verandering in dankzij projectsubsidies van Vlaams minister van Onderwijs en Vlaamse Rand Ben Weyts (N-VA). ‘Begin mei lanceerde de minister een oproep om taalstimulerende activiteiten voor kinderen te organiseren’, legt Jo Van Vaerenbergh, algemeen directeur van vzw ‘de Rand’ uit. ‘In de Vlaamse Rand werden 10

I N F O R M AT I E rand-nieuws

More Dutch-language practise opportunities for children Joining forces with local authorities and other partners in the six special-status municipalities, ‘de Rand’ (non-profit organisation) is eager to develop a broader range of activities to make it easier for non-Dutch-speaking children to practise Dutch in their free time. Against this background, municipalities with language facilities will be coming under the spotlight over the next two years: one of the new project team members of ‘de Rand’ Language Promotion Team has been assigned to focus exclusively on these entities ‘Our aim in particular is to extend and intensify the range of language courses on offer for children in the six special-status facilities’, explains

projecten goedgekeurd, waaronder ook twee die wij hadden ingediend. Dat geeft ons de mogelijkheid om de komende twee jaar met extra personeel een paar tandjes bij te steken en samen met de gemeenten en andere partners nog meer in te zetten op die oefenkansen Nederlands voor kinderen in hun vrije tijd.’ Eén van de nieuwe projectmedewerkers van het team Taalpromotie focust zich de komende twee jaar uitsluitend op de faciliteitengemeenten. ‘In de zes faciliteitengemeenten willen we onder meer het aanbod aan taalstages voor kinderen uitbreiden en verdiepen. Er komen dus extra stages en we gaan ook samenwerken met nieuwe partners’, legt stafmedewerker Taalpromotie Cindy Van Dijck uit. ‘In de Zandloper in Wemmel zal er bijvoorbeeld in de krokusvakantie een nieuwe stage zijn met Koning Kevin, een organisatie die heel toffe, creatieve dingen doet met kinderen. Hun animatoren krijgen van ons workshops waarin we tonen hoe ze leuke oefenkansen voor kinderen

Cindy Van Dijck, a member of the Language Promotion Team. ‘For example, the Zandloper community centre in Wemmel will be providing a new training course during the spring half-term for Koning Kevin, an organisation involved in doing fun, creative activities with children. Their monitors will be attending our workshops to see how they can include entertaining practice opportunities for children in their programme of activities’. Specific initiatives in this area are already underway in Drogenbos as well. ‘The FeliXart Museum in Drogenbos has been organising successful art and ecology training courses for a number of years now. Our team’s contribution is based on a language stimulation approach in a bid to offer young participants even better opportunities to practice their Dutch while having fun.’

kunnen verwerken in hun programma.’ Ook in Drogenbos zijn er al concrete plannen. ‘In Drogenbos organiseert het FeliXart Museum sinds een aantal jaar met succes stages rond kunst en ecologie’, vertelt Van Dijck. ‘Daar gaan we het aspect van taalstimulering aan toevoegen. Zo krijgen de jonge deelnemers nog betere kansen om al spelend hun Nederlands te oefenen.’ In eerste instantie zal er specifiek rond nieuwe initiatieven in Drogenbos en Wemmel worden gewerkt. Dat heeft zo zijn redenen. ‘In beide gemeenten zie je de laatste jaren een sterke stijging van het aantal jonge inwoners dat een andere moedertaal heeft dan het Nederlands. Daar liggen dus kansen die we zo snel mogelijk willen grijpen’, legt Van Vaerenbergh uit. ‘In zowel Drogenbos als Wemmel hebben we een aantal partners waar we in het verleden al nauw mee samenwerkten. Dat is bijvoorbeeld het geval met KVK Wemmel. Als voetbalclub zien ze veel nieuwe jonge anderstalige leden komen. Via hen kunnen we heel wat kinderen bereiken en samen nieuwe initiatieven ontwikkelen om oefenkansen Nederlands te bieden. Het is uiteraard de bedoeling om in een

BUURTEN is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Boesdaalhoeve en vzw ‘de Rand’. Buurten komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Liesbet Vermaelen, Jan Decuypere, Gerald Dichtl, Greet Lebleu, Anne Sobrie, Heidi Wauters VORMGEVING heartwork.be, FOTOGRAFIE Tine De Wilde, DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, veerle.weeck@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98,

latere fase die initiatieven ook toe te passen in de andere faciliteitengemeenten.’ Ook in de 13 andere gemeenten van de Vlaamse Rand zal het team Taalpromotie de komende twee jaar extra ondersteuning bieden. ‘Ook daar is de nood groot’, zegt Van Dijck. ‘Tot nog toe deelden we in die gemeenten vooral de methodieken die we ontwikkelden. Denk maar aan het Babycafé of Café Combinne. En ze konden ook gebruik maken van bijvoorbeeld onze zakwoordenboekjes of speldozen voor anderstaligen die Nederlands leren. Maar nu gaan we daar echt op het terrein kunnen werken. Met taalcoaches bijvoorbeeld, die letterlijk op het sportveld, in het Chirolokaal of op het speelplein animatoren gaan begeleiden en concrete tips en tricks zullen geven. En dat altijd met één doel voor ogen: anderstalige kinderen zo veel mogelijk kansen bieden om onze taal goed onder de knie te krijgen en hen zo extra kansen voor nu én later te geven.’ Tina Deneyer

geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Boesdaalhoeve, Toekomstlaan 32 B, 1640 Sint-Genesius-Rode, tel. 02 381 14 51, info@deboesdaalhoeve.be, www.deboesdaalhoeve.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel. Buurten wordt ondersteund door de afdeling Sint-Genesius-Rode/Beersel van de Orde van den Prince. ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van buurten op de website www.deboesdaalhoeve.be.

MENSEN uit Rode

Ik woon in Sint-Genesius-Rode sinds 2015

Beroep

R&D Ingenieur RF Semiconductor Test bij National Instruments

Actief in of lid van

een COVID-19-fietsclub (met mijn vrouw)

Ik ben

genetisch gezien voor een kwart Frans

In mijn vrije tijd hou ik van

T P OS 8 6 19 / 13/12

bordspellen, muziek (experimenteren, mixen en beluisteren), films, barbecue

Favoriete plekje

In Rode: het Visserspad (zie foto). Buiten Rode: Dunvegan Castle, Schotland

Boeken, serie- of filmtip

Serie: The Witcher, Knightfall, Tiger King. Film: Any Given Sunday, Inception, Ford vs. Ferrari

Je mag mij altijd wakker maken voor middageten

Thierry Coppens Smoutmolen

Sint-Genesius-Rode

Beste uitvinding ooit

ÂŠ Johan Stoffels

barbecue

Het Visserspad in Rode