kaaskrabber februari 2021 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

DROGENBOS • JAARGANG 22 • NR 1 • FEBRUARI 2021 UITGAVE VAN GC DE MUSE EN VZW ‘DE RAND’

Nadia Taher is projectmedewerker in Passage 4

Martine Walravens stopt na 37 jaar in GBS De Wonderwijzer

Oefenkansen Nederlands voor anderstalige kinderen

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

afgiftekantoor linkebeek 1 P 004769

kaaskrabber

De voorbije maanden werd het kerkhof grondig aangepakt. Zo werden de rode grindpaden vervangen door een grindgazon. Ook de hoofdweg en de parking werden heraangelegd, de poorten geautomatiseerd en streekeigen loofbomen aangeplant. Begin december ging de gemeente dan van start met de herinrichting van de omgeving rond het gemeentehuis en de kerk. Het gemeentebestuur wil deze zone aangenamer en onderhoudsvriendelijker maken en de mensen uitnodigen tot bewegen en ontmoeten. De groenzone werd destijds grotendeels aangelegd als Franse tuin en wordt nu in een nieuw jasje gestoken. Dat is hoognodig. De heraanleg van de parkzone kadert in het grotere geheel van het project Groene Parels voor Drogenbos. Dit project werd vanuit het strategisch project Zennevallei gelanceerd en wordt deels gesubsidieerd door het Agentschap Natuur en Bos. Het project bestaat uit twee delen. Het ontwerp voor de parkzone werd opgemaakt door het ontwerpbureau BUUR, in nauw overleg met het Agentschap Natuur en Bos en Onroerend Erfgoed. De Franse tuin wordt uitgebroken en heraangelegd met onderhoudsvriendelijke en ecologische beplanting. De fontein wordt gerenoveerd. De zone errond wordt ingericht als ontmoetingsplaats met banken en tuinstoelen. De zone achter de kerk wordt helemaal gerenoveerd. Het is de bedoeling om een aangename groene buitenruimte te creëren met wandelmogelijkheden. Door de aaneensluitende groenzones op elkaar af te stemmen, zullen ze één geheel vormen en in elkaar overvloeien. De hele zone zal groener zijn, met meer aandacht voor biodiversiteit, infiltratie van hemelwater en recreatie. De werkzaamheden zullen eind februari 2021 worden afgerond. (HD)

Heraanleg parkzone

Blauwe zone en bewonerskaart Normaal kunnen de inwoners van Drogenbos hun wagens kwijt op de 1.900 parkeerplaatsen in de gemeente. Omwille van het parkeerbeleid in de aangrenzende gemeenten Vorst, Ukkel en Sint-Pieters-Leeuw parkeren heel wat inwoners van deze gemeentes hun wagens, zowel in de week als in het weekend, in Drogenbos, zodat de inwoners van onze gemeente hun wagens moeilijk kwijt kunnen. Om daaraan te verhelpen voert het gemeentebestuur vanaf 3 mei een blauwe zone met bewonerskaarten in. De blauwe zone geldt voor heel het grondgebied Drogenbos, behalve voor de parking aan het Frankveld en voor de straten Dorent en Broekweg. Schepen van Mobiliteit José Lefever (Drogenbos Plus-LB): ‘De blauwe zone is van toepassing van maandag tot en met zaterdag van 8 tot 19 uur. De parkeerduur is beperkt tot twee uur. Voor de parking aan de sporthal wordt een uitzondering gemaakt. Omwille van de sportwedstrijden mag je daar drie uur parkeren. De inwoners van Drogenbos moeten een bewonerskaart kopen. De eerste bewonerskaart kost 15 euro per jaar, de tweede 75 euro. Per huisgezin zijn er maximaal twee kaarten mogelijk. Voor medewerkers van de scholen, gemeente en politie kost een kaart 50 euro. Voor firma’s, restaurants en handelaars 150 euro. Ook voor hen wordt het aantal kaarten beperkt tot twee. De prijs voor bezoekers bedraagt 8 euro per week of 32 euro per maand. De zones zullen duidelijk aangeduid worden op de rijbaan en met verkeersborden. Het gemeentebestuur is niet van plan om meteen boetes uit te delen. In een eerste fase gaan we vooral sensibiliseren en informeren.’ (HD)

Nieuwe vuilniszakken Vanaf dit jaar zullen er in zeventien gemeenten, waaronder Drogenbos, nieuwe vuilniszakken worden gebruikt. In samenwerking met de lokale besturen en Fost Plus introduceert Intradura maar liefst drie nieuwe afvalzakken. De nieuwe uniforme restafval- en gft-zakken worden verkrijgbaar in drie formaten: 60, 30 en 15 liter. De pmd-zak behoudt zijn formaat. Je kunt de afvalzakken aanschaffen op de vertrouwde verkooppunten. Er komt een overgangsperiode. Van januari tot eind juni 2021 kan je zowel oude als nieuwe vuilniszakken gebruiken. Eind juni 2021 mag je enkel nog de nieuwe zakken

gebruiken. Heb je toch een te grote voorraad oude zakken, informeer dan tijdig bij buren, familie of vrienden om die zakken over te nemen. Ook beter recycleren kan met de nieuwe pmd-zak. Vanaf 1 januari 2021 mogen immers ook yoghurtpotjes, ijsdozen, plastic schaaltjes, tubes, botervlootjes of andere huishoudelijke plastic verpakkingen naast het gewone pmd-afval in de nieuwe pmd-zak gedeponeerd worden. Wie goed sorteert, zal dus het volume in zijn restafvalzak aanzienlijk zien dalen en bijgevolg minder geld hoeven uit te geven. De prijs van de pmd-zak blijft onveranderd. (HD)

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Drogenbos is tegen vervoersplan De Lijn De laatste weken is er in de regio Zennevallei en Pajottenland heel wat te doen over het nieuwe vervoersplan van De Lijn dat zou ingaan op 1 januari 2022. Het gevaar bestaat dat honderden inwoners, ook uit Drogenbos, hun bus niet meer zullen zien opdagen. Met het plan gaat de vervoersregio van De Lijn immers op zoek naar meer efficiëntie en rentabiliteit in het busvervoer, met dezelfde middelen als voorheen. Minder bussen en afgeschafte lijnen dus. Inderdaad: niemand heeft baat bij lege bussen, maar hierdoor zullen de populaire gebieden een hogere frequentie krijgen; in minder bevolkte gebieden zullen reizigers in de kou blijven staan. Ook Drogenbos heeft zich tegen het nieuwe vervoersplan uitgesproken, want wat met de minimale dienstverlening? Schepen van Mobiliteit José Lefever (Drogenbos Plus-LB): ‘Wat met mensen die in ploegen werken of in het weekend? Wat met studenten of senioren die even weg willen? Wat met gezinnen die geen wagen kunnen betalen? Dit nieuwe plan duwt ons richting auto in plaats van richting modal shift (verandering van vervoerwijze). Nochtans kennen we op ettelijke plaatsen enorme files, ook tijdens de spitsuren slibben in Drogenbos de wegen dicht.’ Ook het budget dat De Lijn uittrekt voor onze regio is ontoereikend. De Vlaamse Rand krijgt in 2022 350.000 euro, slechts een tiende van het benodigde budget om het verlies aan reguliere buslijnen op te vangen. Burgemeester Alexis Calmeyn: ‘Het nieuwe openbaarvervoersplan haalde geen vereiste tweederdemeerderheid in de vervoersregioraad. Ook Drogenbos stemde tegen. Vooral omdat het plan voor het ‘aanvullend net’ en de middelen voor ‘vervoer op maat’ onvoldoende zijn. Jongeren en studenten gebruiken de bussen van De Lijn om naar school te gaan, inwoners van Drogenbos nemen de bus naar Halle om te winkelen of naar het ziekenhuis te gaan bijvoorbeeld. In het nieuwe plan zou dat allemaal sterk verminderen of wegvallen.’ (HD)

Telex • De gemeente plant twee keer per jaar (mei/juni en september/oktober) een grondige reiniging met de veegwagen. Om de reiniging te kunnen uitvoeren, zullen borden ‘verboden te parkeren’ geplaatst worden. • Het interieur van de feestzaal wordt volledig vernieuwd. Onder de feestzaal wordt een archief ingericht. • In Passage 4 in de Kerkstraat 4 kan je iedere werkdag passeren om een computer te gebruiken, een fiets te lenen of gewoon om een babbeltje te slaan. • Raadslid François Dussart (UF) kwam tijdens de gemeenteraad tussen in het Frans. Waarop burgemeester Calmeyn en de voorzitter van de gemeenteraad hem erop wees dat dit verboden is. Dat faciliteiten enkel gelden voor bestuurden en niet voor de bestuurders. En dat de gemeente zo het risico liep weer waarnemers van de gouverneur van VlaamsBrabant over de vloer te krijgen. Misschien is het een idee om de eed als gemeenteraadslid te vervolledigen met het zinnetje: ‘Ik zal enkel Nederlands spreken in de gemeenteraad.’ • Jonathan Adriaens vervangt raadslid Nicolas Honoré (UF). • De technici en een deel van de bedienden van het bedrijf Vaillant legden donderdag 19 november spontaan het werk neer. Na enig overleg hervatten ze het werk op vrijdag 20 november. Bij Vaillant Group Belgium werken 400 mensen. Het bedrijf staat in voor de installatie en het onderhoud van verwarmingsketels. • Het OCMW belt inwoners die sociaal geïsoleerd wonen elke week op om te vragen hoe het met hen gaat. Wil je mee helpen om mensen op te bellen? Wil je zelf gebeld worden? Stuur dan een mailtje naar nadia.taher@ ocmw-drogenbos.be met je naam en telefoonnummer of bel naar 02 376 69 30. • De gemeente is nu zelf bevoegd voor het belastingreglement voor verwaarloosde gebouwen.

• In de week van 7 december startte het Agentschap Wegen en Verkeer met de aanleg van brede fietspaden langs de Humaniteitslaan op het 200 meter lange stuk tussen de Drie Fonteinenstraat en de Zijdeweverstraat. Er werden ook twee beveiligde fietsoversteekplaatsen aangelegd ter hoogte van deze straten. De nieuwe fietspaden sluiten aan op het fietspad dat de Vlaamse Waterweg langs de Drie Fonteinenstraat aanlegt en de fietssnelweg Halle-Brussel (F20). • Op de gemeenteraad van 10 december werd het meerjarenplan goedgekeurd. De meerderheid Drogenbos Plus-LB stemde voor, UF stemde verdeeld en GO 1620 stemde tegen. • De gemeenteraad keurde het jaarverslag, het financieel verslag 2019 en de toekenning van de subsidies voor PEVA-vzw De Sporthall unaniem goed. • In de week van 12 december vond in het centrum van Drogenbos een controle op zwaar vervoer plaats. Niet minder dan vijftien processen-verbaal werden opgemaakt. Zo kregen vier chauffeurs een proces-verbaal voor het negeren van het doorgangsverbod. • Vlaamse ministers Weyts (N-VA) en Demir (N-VA) investeren 3,5 miljoen euro om de Vlaamse Rand groener en aantrekkelijker te maken. 197.500 euro gaat naar de Boomgaardwijk. • De opgehaalde kerstbomen werden verhakseld en gebruikt in de groene zones van de gemeente. • De nieuwe vuilniszakken kan je onder andere kopen in: Carrefour Drogenbos (Paul Gilsonlaan 455), Colruyt Ukkel (Stallestraat 161), Delhaize Beersel (Steenweg op Ukkel 329), Q8 Ruisbroek (Paul Gilsonlaan 18) en Proxy Delhaize Linkebeek (Gemeenteplein). • Tot nader order biedt het buurtrestaurant van Drogenbos al een aantal weken takeawaygerechten aan. Voor 1 euro krijg je een hoofdgerecht en een dessert. (HD)

‘Ik krijg veel vrijheid in mijn werk’ Nadia Taher, een jonge vrouw van 28, is sinds september 2019 de nieuwe deskundige projectwerking bij het OCMW van Drogenbos. Ze werkt in de ontmoetingsplaats Passage 4. Nadia is de opvolger van Renaud Arents die sinds 2016 het aanspreekpunt in Passage 4 was. Ze heeft haar werkplek in de Kerkstraat 4; daar gingen wij haar opzoeken voor een aangenaam gesprek. Vertel eens wat over je achtergrond. ‘Ik werd geboren in Bangladesh en kwam in 2000 met mijn ouders naar België. We zijn in Lier gaan wonen. Mijn ouders, mijn twee jongere zussen en broer wonen daar nog steeds. Ik ging er naar school en na mijn middelbare school trok ik naar Antwerpen, waar ik talen ging studeren. Maar hoewel ik heel graag verschillende talen leer en spreek (ik spreek met mijn ouders nog steeds mijn moedertaal Bengaals en met mijn zussen en broer Nederlands), merkte ik na een tijdje dat dat toch niet mijn roeping was. Ik veranderde van richting en ging sociaal-cultureel werk studeren opnieuw in Antwerpen. Ik behaalde mijn diploma in juni 2019.’

Hoe kom je in Drogenbos terecht? ‘Brussel met zijn smeltkroes van talen en gemeenschappen intrigeerde mij en trok mij enorm aan. Dus toen ik een vacature zag voor werk in Drogenbos, ging ik op gesprek met Stefanie en Sonja van het OCMW. Ik wist eigenlijk niets over de gemeente Drogenbos. De beschrijving van het werk trok mij aan. Het was een zeer relaxed en warm gesprek met mijn toekomstige werkgevers. Ik kreeg ook veel vrijheid om mijn taak in te vullen. Drogenbos is natuurlijk geen Brusselse gemeente, maar de omstandigheden vertonen wel veel gelijkenissen.’ Pendel je elke dag van Lier naar Drogenbos? ‘De eerste maanden wel. Het was een pendeltijd van zowat twee uur, maar ik

kon de tijd goed besteden met lezen en vooral talen leren. Momenteel is het de Spaanse taal die ik onder de knie probeer te krijgen. Uiteindelijk heb ik beslist om in Brussel te gaan wonen, meer specifiek in Molenbeek. Ik woon er heel graag en ik voel mij er thuis. Ik pendel nog altijd elke dag een uur met het openbaar vervoer, maar ik vind het geen verloren tijd. Ik kan met mijn bezoekers in Passage 4 regelmatig zelf talen oefenen.’ Uit welke taken bestaat jouw job? ‘Eerst en vooral probeer ik er te zijn voor de mensen die hulp nodig hebben. Ik beantwoord dus hulpvragen van allerlei mensen. Mijn deur staat altijd open van 8.30 tot 16.30 uur. Wie dat wil, kan gewoon even binnenlopen om hulp te vinden. Onze vier aandachtspunten

Nadia Taher is projectmedewerker bij Passage 4

MENSEN

uit Drogenbos

met een mening

zijn welzijn en gezondheid, tewerkstelling, aandacht voor vrije tijd en opvoeding en educatie. Daarnaast organiseren we ook activiteiten. Momenteel zijn de normale activiteiten deels onderbroken. We organiseren in normale omstandigheden een jeugdwerking op zondagnamiddag, maar ook excursies, lessen Nederlands, voorleessessies of hulp bij huiswerk. Wij hebben eraan gewerkt om het vertrouwen in mensen op te bouwen, en wij zijn soms het aanspreekpunt en het luisterend oor voor inwoners. Daarbij bieden we ook materiële hulp aan. Mensen kunnen kinderkleding en kinderspullen komen afgeven die wij dan weer ter beschikking stellen van wie ze nodig heeft. Je kan ook heel wat kinderspeelgoed en boeken bij ons komen ruilen.’ Je zegt ruilen, is het dan niet gratis? ‘Niet helemaal. Principieel stellen wij dat wie iets komt halen of lenen er iets voor in de plaats geeft. Wij hebben daarom onze eigen betaalmunten gemaakt, de Felixmunten. Daarmee kunnen mensen bij ons betalen, zo geven wij mensen het gevoel dat zij iets kopen, maar niet krijgen. Wie bij ons ondersteuning zoekt, krijgt bij een eerste aanmelding een zakje met vijf Felixmunten. Wie iets koopt, betaalt, wie iets geeft, wordt betaald. Een fair systeem dat mensen waardigheid geeft.’ Kan iedereen zomaar spullen komen afgeven bij Passage 4? ‘Toch niet. Wij zijn geen afvalcontainer. Je bespreekt het best met ons wat je wil binnenbrengen. Momenteel hebben we vooral kinderspullen, en bij voorkeur zo veel mogelijk boeken voor kleuters nodig. Door een gebrek aan opslagruimte kunnen we niet veel stapelen en bijhouden.’ Hoe evalueer je anderhalf jaar werken in Drogenbos? ‘Tot nu toe zijn er alleen maar pluspunten aan de job. Ik leer elke dag bij, ik vind het contact met mensen fantastisch en ik krijg van mijn opdrachtgevers heel veel ondersteuning om mijn doelstellingen te verwezenlijken. Ik heb ook een zeer goed contact met de verschillende verenigingen in Drogenbos en ik kan samenwerken met GC de Moelie uit Linkebeek. Ik voel mij hier thuis bij Passage 4 en ik prijs me gelukkig om dit werk te kunnen doen.’ André Lerminiaux info: Het kantoor van Passage 4 vind je in Kerkstraat 4, nadia.taher@ocmw-drogenbos.be, 0472 22 53 51 FR

Nadia travaille au Passage 4 Nadia Taher, une jeune femme de 28 ans, travaille depuis septembre 2019 au CPAS de Drogenbos. Elle travaille au lieu de rencontre Passage 4. Son lieu de travail se trouve à la Kerkstraat, au numéro 4. ‘J’essaie avant tout d’être là pour les personnes qui ont besoin d’aide. Je réponds donc aux questions de toutes sortes de personnes. De 8h30 à 16h30, ma porte est ouverte. Tous ceux qui le souhaitent peuvent venir m’y trouver pour de l’aide. Nos quatre priorités sont le bien-être et la santé, l’emploi, l’attention portée aux loisirs et l’éducation. Nous organisons également des activités. Pour l’instant, les activités normales sont partiellement interrompues. Nous organisons normalement un travail de jeunesse le dimanche après-midi, mais aussi des excursions, des cours de néerlandais, des séances de lecture ou de l’aide aux devoirs. Ce que j’aime par-dessus tout dans mon job est le contact humain, je me sens très bien.’

Goede buren Beter een goede buur dan een verre vriend, luidt het spreekwoord. Dat beseffen ook de buurgemeenten van Drogenbos. Waarom zouden ze in de gemeente Ukkel dus twijfelen om het parkeren betalend te maken als je op een boogscheut gratis kan parkeren? En Drogenbos laat als goede buur maar begaan? Gratis parkeren, da’s fijn voor de mensen die aan de grens van Drogenbos in Ukkel werken, maar iets minder aangenaam voor de Drogenbossenaren die in hun eigen straten geen plaats meer vinden om hun wagen te stallen. De gemeente Drogenbos is al zo volgebouwd dat er zelfs zonder hulp van onze buren geen plaats meer te vinden is om je auto kwijt te raken. Zeker nu de gemeente de parking in het centrum ook gaan inpalmen voor de dorpskernvernieuwing. Ook omdat de meeste automobilisten graag een plaatje op hun garagepoort kleven om te melden jij er niet mag parkeren. Zo hebben zij zelf ’s avonds plaats voor hun garagepoort en kunnen ze hun garage gebruiken als opslagruimte. Als goede buur wil ik zelf enkele suggesties doen om het probleem op te lossen. Zo kan je de gemeentebelasting van de auto’s verhogen zodat geen enkele Drogenbossenaar zich nog een wagen kan veroorloven. Je kan overal een blauwe zone invoeren en daar streng op controleren. Hebben ze op de dienst financiën al eens berekend wat dat kan opbrengen voor de gemeentekas? Want de buren die bij ons komen parkeren brengen geen geld in het laatje. De gemeente kan ook een grote ondergrondse parking aanleggen. Vandaar kunnen pendelbussen vertrekken naar alle uithoeken van de gemeente. Of we kunnen camera’s plaatsen aan alle in- en uitvalswegen van de gemeente en tol heffen voor wie Drogenbos binnenrijdt. Als onze grote buur dat mag, waarom zouden wij dat dan niet mogen? En ten slotte denk ik nog aan de meest drastische oplossing: heel de gemeente autovrij maken. Zodat mensen weer kunnen flaneren in onze mooie straten, van de kruidenier naar de bakker en de slager kunnen wandelen, een terrasje kunnen doen of iets kunnen drinken in een van de vele gelegenheden. Stel je dat eens voor. Zo wordt Drogenbos misschien eigendom van de voetgangers. Gezond is het natuurlijk wel. Het zijn maar enkele suggesties van iemand met een goed hart en een slecht karakter. Iemand die moet toegeven dat een van zijn suggesties al is overgenomen. Na vele jaren palaveren is de kogel eindelijk door de kerk: heel Drogenbos wordt vanaf mei blauwe zone. De gemeentekas zal er wel bij varen, want van elke GAS-boete voor het overtreden van de parkeerduur wordt 38 % in de gemeentekas gestort. Hoera! Kritik Aster 5

I N F O R M AT I E terugblikken

Koninklijk bezoek voor wzc Palmyra We mochten op woensdag 16 december niemand minder dan koningin Mathilde verwelkomen, die de bewoners en het personeel van rusthuis Palmyra in Drogenbos een hart onder de riem kwam steken. Na het bezoek van koningin Fabiola aan onze kunstschilder Felix De Boeck in de jaren 60, was dit de tweede keer dat Drogenbos koninklijk bezoek mocht

ontvangen. Voor de vele rusthuisbewoners was dit een onvergetelijke namiddag die hun grote verdriet om de vele medebewoners die zij hebben verloren en het enorme gemis aan bezoek van vrienden en familie een beetje deed vergeten. Ze waren in de wolken door de komst van Mathilde. (AL)

Nieuwjaarskaartjes

Een kalender voor alle Drogenbossenaren Door een samenwerking van de cultuurraad van Drogenbos en het FeliXart Museum werd een mooie kalender voor 2021 gemaakt en in alle brievenbussen van de inwoners van de gemeente gepost. De kalender is een combinatie van twaalf schilderijen van Felix De Boeck en een voorstelling van het verenigingsleven van Drogenbos. Jammer genoeg is de hele voorraad al uitgeput en kunnen we niet meer voldoen aan de vraag naar bijkomende exemplaren. Maar het opzet van de kalender is geslaagd. Alle inwoners krijgen zo een idee van het werk van deze grote kunstenaar, en iedereen kan ook informatie vinden over wat er leeft op sociaal en cultureel vlak. Nu is het aan de mensen om initiatieven te nemen om zich aan te sluiten bij de verenigingen. Waar zij zich thuis kunnen voelen en zo deel kunnen nemen aan het gemeenschapsleven in de gemeente waarvoor zij hebben gekozen. Het aanbod is er, wij reiken de hand. Het is aan de inwoners om ze aan te nemen en er iets mee te doen. (AL)

De eindejaarsreceptie, de gelegenheid om elkaar op een gezellige en losse manier te ontmoeten, werd door corona afgelast. Toch zijn we de vele medewerkers en de vele leden van de verenigingen niet vergeten. We stuurden een mooie kaart met wensen voor Kerstmis en Nieuwjaar in plaats van een uitnodiging voor de receptie. Het is maar een surrogaat voor een receptie, maar het is wel een teken dat wij niemand willen vergeten. Zo wilden wij aantonen dat we zelfs op de moeilijkste momenten van een pandemie mensen willen verbinden en elkaar willen helpen om deze moeilijke periode door te komen. (AL)

Podcast over Giovanni Jimenez In kaaskrabber van november 2013 verscheen een interview met Giovanni Jimenez Ocampo, de eerste Colombiaanse wielrenner in Europa. De toen 73-jarige ex-wielrenner woonde vele jaren in Drogenbos in de Fleurbeekstraat samen met zijn echtgenote Yolande Berghmans. Hij vertelde in dat nummer over zijn carrière, zijn dromen en zijn leven. Hij was de eerste Colombiaan die met een bananenboot de oversteek vanuit zijn Zuid-Amerikaanse thuisland naar Duitsland maakte om hier zijn dromen waar te maken. Hij is de wegbereider geweest van de vele andere wielrenners uit zijn land die hier vandaag meer dan fantastisch rijden. Denk maar aan Bernal, Uran en Quintana, om er maar enkele te noemen.

Ledenbinding in coronatijden … een cadeau aan huis Sinds maart 2020 kunnen verenigingen niet meer samenkomen, maar Nouche en Patricia brachten sindsdien maandelijks een bezoekje aan de leden van Okra en Samana, veilig aan de deur. In december mocht het iets meer zijn. Een bloem, een wens, een kaartje of een pakje, het heeft veel mensen blij gemaakt. Ook de leden van Femma Drogenbos, die tot eind september wekelijks gingen wandelen, kregen in de kerstperiode een bezoekje van Veronique en Patricia. Zij werden verrast met een mooie hyacint. Kerstmannen (of beter gezegd kerstvrouwen) Nouche en Patricia hebben hun ronde gedaan om de leden en de vele verantwoordelijken van onze verenigingen te bezoeken en hen een presentje te geven. Een huzarenstuk, als je weet hoe ver de vele bezoeken uit elkaar liggen. Maar de appreciatie was groot, velen waren blij dat zij niet vergeten werden en ook de kans hadden om een praatje te slaan aan hun voordeur. Bedankt aan beide kerstvrouwen, maar ook aan de vele onbekende vrijwilligers die op een af andere manier deze donkere tijden hebben helpen te verwerken. (AL)

Op 7 december heeft het tijdschrift Bahamontes, een magazine over wielrennen dat vier keer per jaar verschijnt en dat in elk nummer de mooiste en strafste verhalen bundelt, een podcast gewijd aan deze ex-renner. Een boeiend en zeer verzorgd interview over de man die in Colombia wordt beschouwd als de pionier der pioniers. (AL) Wie de podcast wil horen, surft naar www.radiobahamontes.be.

MENSEN m/v van de maand

Juf Martine met pensioen

Zorgen voor kinderen als wegwijzer in het leven Als kind droomde Martine Walravens ervan om kinderverzorgster te worden of in een kinderziekenhuis te werken. Omdat de arbeidskansen in de zorg toen heel wat schaarser waren dan vandaag en omdat het werk in een ziekenhuis onregelmatige werktijden, nacht- en weekendwerk met zich mee zou brengen, koos ze voor het onderwijs. In 2020 ging juffrouw Martine met pensioen na een carrière van 40 jaar in het onderwijs, waarvan 37 jaar in De Wonderwijzer.

ls geboren en getogen Hallenaar liep Martine tijdens haar kinderen tienerjaren school in het Heilig Hartcollege van Halle. Wat zij toen nog niet wist maar later zou ontdekken, was dat haar afkomst voor een groot deel in Drogenbos ligt. Na het secundair onderwijs ging ze naar de Onze-Lieve-Vrouw-van-Gratienormaalschool in Anderlecht. Een school die verbonden was aan de paters Scheutisten van Anderlecht. In 1980 studeert ze na twee jaar opleiding af als kleuterjuf. Tot in 1983 doet ze verschillende interims, onder meer in de kleuterschool naast haar deur in Sint-Pieters-Leeuw. Daar kreeg ze de belofte dat ze na de interim verder les zou mogen geven.

Het telefoontje

‘Toen kwam rond Pasen 1983 een telefoontje van Jos Smolders, de toenmalige directeur van de gemeentelijke basisschool van Drogenbos. Geen gemakkelijke keuze, maar uiteindelijk koos ik voor Drogenbos. Zuster MariePaule, die toen de derde kleuterklas onder haar hoede had, moest om gezondheidsredenen vervangen worden. Zo begon ik aan een schoolcarrière in Drogenbos. Toen ik mijn ouders vertelde dat ik in Drogenbos ging lesgeven, was dat een verrassing voor hen, maar ook een mooi gevoel. Ze vertelden mij dat mijn familieleden van moederszijde eigenlijk van Drogenbos afkomstig waren. De familie Claessens waren

berkuzen in de gemeente en mijn moeder was een lid van de clan Claessens. Plots voelde ik mij nog meer verbonden met Drogenbos.’ Vandaag is Martine de trotse moeder van twee zonen en drie kleinkinderen die ondertussen ook al 7, 4 en 3 jaar oud zijn. ‘Het voordeel van een job in het onderwijs is dat je werkschema mooi overeenkomt met de lessenroosters van je kinderen. Tot mijn kinderen naar school mochten, werden zij opgevangen door mijn moeder en kon ik mij helemaal op mijn werk toeleggen. Toen ze naar school mochten, gingen ze met mij mee naar Drogenbos. Het was soms hectisch om alles ’s morgens klaar te krijgen om op tijd op school te zijn. Mijn kinderen hebben vanaf de eerste kleuterklas tot het zesde leerjaar in GBS De Wonderwijzer hun broek versleten, maar ze hebben er een heel prettige jeugd gehad. Al verschillen ze weleens van mening over dat laatste. In een klas zitten bij je mama heeft niet veel voordelen, integendeel. Voor hen was ik meestal strenger dan voor de andere kinderen, maar ze hebben het overleefd.’ ‘Tijdens die veertig jaar onderwijs heb ik veel zien veranderen. Het contact met ouders is anders, de interesse en het respect zijn helemaal anders en sociale media maken de zaken er niet beter op. Twee keer per jaar organiseerden we een schoolfeest, waar wij optredens met

dansjes of andere nummertjes brachten. Er was ook een feest voor Moederdag met optredens. Dat allemaal aanleren en voorbereiden vroeg veel tijd. Gelukkig konden we op de ouders rekenen, die hielpen met kostuumpjes maken en bij de voorbereiding. Het was een andere tijd, het kon nog pedagogisch verantwoord worden.’ ‘Vandaag moeten we in de klas meer ‘differentiëren’. Je mag niet elk kind op dezelfde manier aanpakken of stimuleren. Gelukkig tellen de kassen minder leerlingen dan vroeger, maar toch. Ook het zwangerschapsverlof was anders dan nu, je werkte langer door. Zo ben ik de laatste dag voor de herfstvakantie naar de kermis gegaan met mijn 28 kinderen omdat dat toen de gewoonte was. Ik heb die dag kinderen op de molentjes gezet en er weer afgehaald. ‘s Anderendaags ben ik bevallen. Toeval of niet, maar het was toch niet de beste voorbereiding op mijn bevalling.’

Man met aktetas

Ook de inspectie zag er in het begin van haar schoolcarrière helemaal anders uit. ‘In de jaren 80 kwam een man met een aktetas onder de arm onaangekondigd de school bezoeken. Hij bracht ons een

bezoek, praatte wat met ons en vroeg hoe wij ons werk deden, hij gaf eventueel wat commentaar, maar alles verliep heel gemoedelijk. Vandaag is de inspectie een stressweek. Ze wordt weken op voorhand aangekondigd. Een hele ploeg komt ons een week lang inspecteren, praten met leerlingen, met ouders, met leerkrachten en zelfs met de ouderraad. De administratie moet tot in de puntjes in orde zijn. De weken voor de komst en de week van de inspectie zijn niet de meest relaxte periode van het schooljaar.’ De laatste jaren heeft juf Martine als zorgjuf gewerkt. ‘Dat betekende inspringen en helpen waar dat nodig was en kinderen die problemen hadden bijwerken. ‘Ik had eerst een 4/5 aangevraagd en gekregen, maar ik voelde mij daar niet zo goed bij. Na zo veel jaren verantwoordelijk te zijn voor je klas plots een dag de kinderen moeten toevertrouwen aan iemand anders, dat kon ik niet. Daarom heb ik mijn aanvraag gedaan en gekregen als zorgjuf.’

Met hart en ziel

Madame Martine est à la retraite Enfant, Martine Walravens rêvait de devenir puéricultrice ou de travailler dans un hôpital pour enfants. En 2020, après une carrière de 40 ans dans l’enseignement, dont 37 ans à De Wonderwijzer, madame Martine a pris sa retraite. ‘L’avantage d’un emploi dans l’enseignement est que votre horaire de travail correspond parfaitement à l’horaire scolaire de vos enfants. Lorsqu’ils étaient en âge d’aller à l’école, ils sont allés avec moi à Drogenbos. De la première maternelle à la sixième année, mes enfants ont retroussé leurs manches à la GBS De Wonderwijzer, ce qui ne les a pas empêchés d’avoir une jeunesse fantastique. Être en classe avec sa maman n’a pas beaucoup d’avantages, au contraire. J’étais généralement plus stricte avec eux qu’avec les autres enfants. Au cours de ces quarante années d’enseignement, j’ai assisté à de nombreux changements. Mais je garde un sentiment très positif sur ma carrière dans l’éducation. J’ai adoré mon travail et je l’ai fait avec cœur et âme.’

Mensen komen en gaan in het leven. ‘Jos Smolders werd opgevolgd door Jos Vandermeylen, die gaf zijn functie door aan Lieve Stoefs en vandaag is Manu Coone de directeur van GBS De Wonderwijzer. Ze hadden elk hun eigen manier om de school te leiden, maar ik had met hen allemaal een goede band.’ Martine mocht op haar 60e met pensioen na 37 jaar in De Wonderwijzer. Ze kijkt met goede herinneringen terug op haar tijd in de school. ‘Ik hou een heel positief gevoel over aan mijn carrière in het onderwijs. Ik heb mijn werk met hart en ziel gedaan. Elke ochtend was ik bij de eerste op school om alles klaar te zetten voor mijn dag in de klas, maar na de lessen was ik ook bij de eerste om weer naar huis te gaan.’ ‘Hoe ik mijn leven verder ga invullen? Ik ga eerst even pauzeren en de coronacrisis laten overwaaien. En dan zien we wel. Met mijn karakter blijft ‘zorgen voor’ een wegwijzer in mijn leven zoals het altijd is geweest. Misschien ga ik vrijwilligerswerk doen met kinderen, misschien iets anders, we zullen wel zien. Ik ga zeker veel tijd vrijmaken voor mijn kleinkinderen.’ André Lerminiaux

I N F O R M AT I E uit het FeliXart Museum

Jean-Michel Folon, Je vous écris de Floride, 1986, Fondation Folon

FeliXart Museum en Stichting Folon in Terhulpen Slechts een fietstocht van elkaar verwijderd Jean-Michel Folon en Felix De Boeck zijn kunstenaars die veel met elkaar gemeen hebben. Vanaf begin juni 2021 zijn ze ook verbonden via een fietsparcours door het Zoniënwoud.

wee monografische musea, de Stichting Folon in Terhulpen net over de taalgrens en het FeliXart Museum in Drogenbos, hebben de handen in elkaar geslagen in het kader van het cultureel samenwerkingsakkoord tussen de Vlaamse en de Franstalige Gemeenschap. Beide musea zijn voortaan te bezoeken met een combiticket. Langs een fietstraject door het Zoniënwoud kunnen bezoekers zich vlot van het ene naar het andere museum bewegen. ‘Via het samenwerkingsproject Vrije denkers – esprits libres willen beide musea niet alleen hun expertise maar ook hun publiek uitwisselen’, zegt Gudrun Dewilde van het FeliXart Museum. ‘Met het combiticket Kunst, natuur en mobiliteit kunnen bezoekers beide instellingen ontdekken. Ze krijgen er een uitgebreide brochure en een fietstraject door het Zoniënwoud bij, om zich zo op een ecologische manier naar de twee 10

musea te kunnen begeven. Het fietsparcours is uitgewerkt door Provelo’, verduidelijkt Dewilde. ‘Bezoekers maken op deze manier kennis met twee kunstenaars die elk aan de andere kant van de taalgrens nog niet de grote bekendheid genieten. De Boeck is niet zo heel bekend in Wallonië terwijl Jean-Michel Folon in Vlaanderen zeker niet bij iedereen een belletje doet rinkelen. Deze samenwerking kan daar verandering in brengen.’ Tussen de musea en kunstenaars zijn veel parallellen te trekken. ‘De Boeck en Folon waren tijdgenoten en hielden er sterke ideeën op na die hen onderscheidden van andere kunstenaars. Het waren twee vrije denkers die hun ideeën vertaalden in kunst die verder leeft in een museum dat hun naam draagt’, legt Dewilde uit. ‘Uiteraard zijn er ook verschillen. Folon, Franstalig en een

kosmopoliet, is vooral bekend als illustrator met aquarel en als beeldhouwer. De Nederlandstalige De Boeck was pionier van de abstracte schilderkunst in België, maar leefde in alle eenvoud op zijn boerderij. Hun werk verschilt formeel, maar beide kunstenaars deelden dezelfde morele waarden, zoals een groot respect voor de natuur dat hen inspireerde in hun werk en dat vandaag meer dan actueel is. Beide musea focussen in hun werking op het in leven houden en versterken van dit kostbare erfgoed.’ Jelle Schepers Een combiticket kost 15 euro en verleent toegang tot beide musea. De brochure over beide instellingen en het fietstraject zijn in deze prijs inbegrepen. De brochure is ook apart te verkrijgen voor 5 euro. Het aanbod loopt vanaf 6 juni 2021.

I N F O R M AT I E uit het centrum

maandag 15, dinsdag 16 en woensdag 17 februari Rap, rijm en streetart VAK ANTIESTAGE

Drie dagen rappen en graffiti spuiten Ben je tussen 9 en 12 jaar oud en hou je van rappen, hiphop en graffiti? Dan is de driedaagse workshop Rap, rijm en streetart in gemeenschapscentrum de Muse tijdens de krokusvakantie zeker iets voor jou. Samen met rapper Roncha speel je met woorden en rijm, in het Nederlands. Je schrijft zelf een songtekst en oefent die daarna in op muziek, met tips van een echte professionele rapper. De laatste dag nemen jullie samen een rapnummer op in een mobiele studio. Ook streetart komt aan bod in de workshop. Je leert hoe je letters in 3D moet maken, creëert je eigen tag en gaat nadien met graffitispuitbussen aan de slag. De workshop duurt van maandag 15 tot en met woensdag 17 februari en is bedoeld voor kinderen die geboren zijn in 2008, 2009, 2010 of 2011. De kinderen moeten naar een Nederlandstalige school gaan of minstens een goede basiskennis van het Nederlands hebben. De begeleiders stimuleren hen tijdens het spelen om Nederlands te spreken, maar geven zeker geen taallessen. De prijs bedraagt 45 euro per kind. Begeleiding, verzekering en al het nodige materiaal zijn inbegrepen. Ouders moeten hun kind wel een lunchpakket meegeven. De inschrijving is definitief na betaling. (JS) info: www.demuse.be of 02 333 05 70 – LAATSTE TICKETS

zondag 14 maart Animatiedag voor kinderen FeliXart Museum FAMILIE

Toegankelijke kunst voor de allerkleinsten Kunst is er ook voor de allerjongsten en daarom is er op zondag 14 maart een interactieve animatienamiddag voor kinderen van 4 tot 7 jaar gepland in het FeliXart Museum. De bakfiets ‘wheelie’, de toverfiets van het museum van Elsene die kunst tot bij de allerkleinsten brengt, komt langs om al dansend en zingend meer te vertellen over het kunstwerk Het Harmonium van Louis Thevenet. Tijdens de activiteit Si do re, ik heb de sleutel mee, wordt met muziek en bewegingen het verhaal van een muzikant verteld aan de hand van zijn huis. Samen met de kinderen bezoeken we de woning en achterhalen we wat er achter de deuren schuilgaat en wat er in de kasten verstopt zit. Een dromerige activiteit, volledig in overeenstemming met de zachte tinten van het schilderij van Thevenet, die overigens geen onbekende was voor Felix De Boeck. De eerste verftubes van De Boeck werden nog aangekocht door Thevenet. (JS) info: Je kan de activiteit in het Frans (14 uur) of in het Nederlands (15.30 uur) volgen. Inschrijven is verplicht via info@felixart.org of 02 377 57 22.

Bakken als De Boeck Felix De Boeck bakte destijds zijn eigen brood in het bakoventje aan zijn hoeve. Het FeliXart Museum wil niet dat deze traditie verloren gaat en gebruikt de volledig gerestaureerde oven voor evenementen en om pizza’s te bakken tijdens de vakantiestages. De bakoven wordt ook ingezet voor het ‘buurtbakkersproject’, waarbij geïnteresseerden in workshops de kneepjes van het bakken leren. Op zaterdag 27 februari en 6 maart staat er zo’n workshop op het programma, in samenwerking met Regionaal Landschap Pajottenland en Zennevallei. Alle plaatsen zijn al ingevuld, en daarom is er later dit jaar een tweede sessie gepland. ‘Tijdens twee voormiddagen leer je hoe je de bakoven moet gebruiken. Na afloop krijgen de deelnemers niet alleen een brevet. We geven ze ook de mogelijkheid om de bakoven nadien te bedienen tijdens evenementen of buurtfeesten’, zegt Gudrun Dewilde van het FeliXart Museum. ‘We willen buurtbakkers opleiden zodat de oven ook los van het museum gebruikt kan worden. Tijdens de appelpluk in de boomgaard vorig jaar in september heeft een vrouw uit de buurt appeltaartjes gebakken in de oven, en iedereen was enorm enthousiast. Zelf bakken is weer helemaal in, en brood of taart gemaakt in zo’n authentieke bakoven smaakt des te lekkerder. Met de oven keren we terug naar een tijd waarin eten maken nog een ambachtelijk proces was.’ (JS)

I N F O R M AT I E vzw ‘de Rand’

Jasmine Huttener en Timme Verschingel

Oefenkansen Nederlands voor anderstalige kinderen Onder de noemer Samen scoren met Nederlands in de zes wil vzw ‘de Rand’ anderstalige kinderen in hun vrije tijd zo veel mogelijk oefenkansen Nederlands aanbieden. In Drogenbos zijn de eerste initiatieven van start gegaan. Jasmine Huttener van het Team Taalpromotie van ‘de Rand’ zet er haar schouders onder. ‘In februari ben ik afgestudeerd in de Agogische wetenschappen en Gender & Diversiteit. Thema’s als migratie en anderstaligheid boeien mij. Sinds oktober ben ik aan de slag bij vzw ‘de Rand’. Het project waaraan ik werk richt zich op de faciliteitengemeenten. Met die gemeenten was ik nog niet zo vertrouwd, maar ik woon in Opwijk en doe vrijwilligerswerk bij de integratiedienst in Merchtem. Helemaal onbekend terrein zijn de randgemeenten dus ook niet.’ ‘In een eerste fase van het project over oefenkansen Nederlands voor anderstaligen richten we ons op de faciliteitengemeenten Drogenbos en Wemmel. Onze eerste doelgroep zijn anderstalige kinderen of kinderen met een andere thuistaal die in een Nederlandstalige school les volgen. In Drogenbos is iets meer dan 50 % van de inwoners van niet-Belgische afkomst. Voor jongeren tussen 0 en 24 jaar is dat bijna 72 %. We willen een aantal dingen uitproberen en als die aanslaan, kunnen we ze ook in andere gemeenten toepassen.’

Multiplicatoreffect

‘De ervaring en de inzichten die we in de projecten in Drogenbos en Wemmel opdoen, willen we evalueren zodat we met de tijd ook kunnen uitbreiden naar de vier andere faciliteitengemeenten. Als projectmedewerker werk ik activiteiten uit, ondersteun ik verenigingen, zet ik samenwerkingsverbanden op, begeleid ik ondersteuningstrajecten, enzovoort. Ik zorg voor de continuïteit op maat van de gemeente. Het is de bedoeling een vertrouwd gezicht te zijn voor alle betrokken actoren en de doelgroep. Moeilijk te bereiken kinderen, tieners, jongeren en ouders willen we toch betrokken houden. Daar moeten we maximaal op inzetten zodat de kinderen ook van de ene naar de andere vrijetijdsactiviteit begeleid kunnen worden.’

Taalstages

‘Zo was er in Drogenbos op het einde van de zomervakantie een taalstage, samen met de vzw De

Horizon en vzw Sportopia. Die taalstimulerende stage vond plaats in gemeenschapscentrum de Muse en in het FeliXart Museum. Daarnaast ondersteunen we in Drogenbos het naschoolse aanbod van de vzw Biebabeleven. Op dinsdag om 15.30 uur - vlak na schooltijd - bieden zij in de gemeentelijke basisschool De Wonderwijzer een lessenreeks aan waarbij beweging centraal staat. Wij ondersteunen Biebabeleven bij het omgaan met de anderstaligheid van de deelnemende kinderen. Zo gebruiken ze eenvoudige woorden, gaan ze vaak dingen herhalen en proberen ze zo veel mogelijk met gebaren te werken. We bieden ook ondersteuning bij hun communicatie met de ouders, omdat bij ongeveer 70 % van de leerlingen uit De Wonderwijzer het Nederlands niet de thuistaal is.’

Rappen met Roncha

‘Momenteel zijn we de Urban-stage aan het voorbereiden. Die vindt plaats in de krokusvakantie, in samenwerking met rapper Roncha. Het is een taalstimulerende stage, waarin het Nederlands een belangrijke rol speelt. Verder hebben we een goede samenwerking met het FeliXart Museum. Met het museum gaan we zeker bekijken hoe we nog verder kunnen samenwerken aan workshops of andere projecten.’ ‘We bieden ook begeleidingstrajecten aan lokale verenigingen aan. Zo werkt voetbalclub Verbroedering Beersel-Drogenbos samen met ons aan hun taalbeleid en de communicatie met de ouders. We zien vaak dat anderstalige ouders hun kinderen bewust naar een Nederlandstalige sport- of jeugdvereniging sturen omdat ze beseffen dat de kennis van het Nederlands belangrijk is. Tegelijk stellen de clubs vast dat al die anderstalige leden een andere manier van communiceren vergt, zowel met de kinderen als met de ouders. Trainers en begeleiders kunnen bijvoorbeeld gebaren gebruiken of dingen voordoen in plaats van ze enkel uit te leggen. Samen met de Koninklijke Belgische Voetbalbond en de Taalunie ontwikkelden we een voetbalwoordenboek-

Fijne activiteiten in het Nederlands De activiteiten van Samen scoren met Nederlands in de zes worden in de praktijk uitgevoerd door de vzw Biebabeleven. Deze organisatie werd onder meer door Timme Verschingel opgericht, een leerkracht uit Beersel. ‘Ik kan niet stilzitten, wil mensen aan het bewegen krijgen. En met de vaststelling van de toenemende anderstaligheid in de randgemeenten wilde ik iets doen, bijvoorbeeld door leuke activiteiten op te zetten in de vrije tijd. Het zijn geen taalkampen, maar plezante activiteiten.’

Biebabeleven wil kinderen en jongeren doen bewegen en ondertussen op een speelse manier Nederlands laten oefenen. ‘Met de vzw Sportopia zijn we in de gemeente Beersel ook al een aantal jaren actief met een sportweek, bewegingsscholen, regelmatig een bewegingszondag voor het hele gezin, taalkampen, enzovoort.’ Waarom ik het doe? ‘Het geeft mij een enorme voldoening om kinderen te motiveren om meer te bewegen en ondertussen de Nederlandse taal te laten oefenen. Ze kunnen er later hun voordeel mee doen.’ (AL)

op de foto: Timme Verschingel (vzw Biebabeleven) en Jasmine Huttener (vzw 'de Rand')

je dat sportclubs kunnen gebruiken tijdens hun trainingen.’

Samenwerking

‘Als ik mag dromen, dan hoop ik ooit activiteiten uit te werken voor jongeren uit de middelbare school. Daar zijn nog veel mogelijkheden, al is het geen

eenvoudige doelgroep om te bereiken. Het is ook een leeftijd waarop veel jongeren het vrijetijdsaanbod wat links laten liggen, zelfs als ze tot dan toe heel actief waren in een jeugdbeweging of sportclub. Zeker in Drogenbos zou het fijn zijn om het jeugdleven een boost te geven.’

‘Om dit project van Oefenkansen Nederlands op te starten, hebben we een werkgroep opgestart met vrijetijdspartners, scholen, lokale besturen, Passage 4 … We willen al onze expertise en ideeën bundelen en bekijken welke dingen vandaag al werken, en op welke vlakken nog verbetering mogelijk is. Op die manier houden we de vinger aan de pols. Dat is belangrijker dan ooit, zeker in coronatijden, waar we vaak noodgedwongen vanop afstand moeten werken.’ (HW / AL)

I N F O R M AT I E rand-nieuws

Vlaamse Rand is specifieke regio De 19 gemeenten van de Vlaamse Rand vormen samen een gebied dat grondig verschilt van de andere gemeenten in Vlaanderen. Tot die conclusie komt een nieuw onderzoek van het Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum (BRIO). Ook de faciliteitengemeenten blijken op heel wat vlakken ‘een geval apart’.

en Vlaamse minister voor de Vlaamse Rand, een Vlaams Randfonds met geld dat exclusief bestemd is voor de 19 gemeenten van de regio, extra middelen voor bijkomende plaatsen in de scholen van de Vlaamse Rand … De Vlaamse overheid voert duidelijk een specifiek beleid in de 6 faciliteitengemeenten en de 13 andere Vlaamse gemeenten rond Brussel. De Vlaamse Rand wordt daarbij beschouwd als een regio die anders is dan de andere in Vlaanderen. Maar bestaat er daarvoor wetenschappelijke grond? Op die vraag zocht het Brussels Informatie-, Documentatie- en Onderzoekscentrum (BRIO) een antwoord. ‘We wilden met het onderzoek eigenlijk vooral te weten komen of de 19 gemeenten van de Vlaamse Rand echt een aparte groep binnen de 300 Vlaamse gemeenten vormen’, zegt BRIO-onderzoekster Nohemi Jocabeth Echeverria Vicente. ‘Daarom is er een soort barometer gemaakt die de specificiteit van de Vlaamse Rand meet in vergelijking met de rest van Vlaanderen.’

106 indicatoren

BRIO ging aan de slag met 106 verschillende indicatoren om na te gaan of er objectieve kenmerken zijn die de Vlaamse Rand uniek maken. ‘Die indicatoren zijn heel divers’, legt Echeverria uit. ‘Van herkomst over armoede en onderwijs tot wonen en veiligheid. Uit die analyse blijkt dat een twintigtal indicatoren echt typisch zijn voor de Vlaamse Rand. Een 14

aantal elementen komen heel duidelijk naar voor. Zo wordt de Vlaamse Rand veel meer dan de rest van Vlaanderen beïnvloed door zijn ligging tussen Wallonië en Brussel. Daardoor zijn er meer verhuisbewegingen dan gemiddeld in Vlaanderen. Het resultaat is een heel diverse bevolking qua herkomst en taal in de 19 gemeenten. Het aandeel leerlingen

Flemish Rand in a class of its own For more than 25 years now, the Flemish Government has been pursuing a policy specifically focused on the Flemish Rand (the ring of 19 Flemish municipalities around the Brussels-Capital Region, six of which provide language facilities for Francophone residents). The mayors of these municipalities have been arguing for years that their unusual status in Flanders calls for a higher level of resources. But is the Flemish Rand really so unique? Yes, according to a new survey by BRIO (Brussels Information, Documentation and Research Centre). Municipalities with language facilities also appear to fall into a ‘special category’ in many respects.

uit gemeenten van de Vlaamse Rand’, stelt Echeverria vast. ‘De overige vier randgemeenten, Grimbergen, Asse, Meise en Merchtem, staan in de top 28. Andere Vlaamse steden of gemeenten rond die Vlaamse steden zien we er niet in verschijnen. Dat toont duidelijk aan dat de 19 gemeenten van de Vlaamse Rand een aantal heel uitgesproken

‘De Vlaamse Rand wordt veel meer dan de rest van Vlaanderen beïnvloed door zijn ligging tussen Wallonië en Brussel’

uit het Nederlandstalig onderwijs dat thuis geen Nederlands spreekt, ligt er ook veel hoger dan het Vlaamse gemiddelde. En het percentage jongeren dat in de Vlaamse Rand woont, is veel hoger in vergelijking met de rest van Vlaanderen. Daarnaast zijn nog de hoge woonprijzen en de vele horeca- en detailhandelszaken een belangrijke onderscheidende factor in de 19 gemeenten.’

De top 28

De Vlaamse Rand is dus wel degelijk een regio met een heel specifiek karakter. Dat blijkt ook duidelijk uit de rangschikking die BRIO maakte aan de hand van de scores op de verschillende indicatoren. ‘In de rangschikking van de 300 Vlaamse gemeenten bestaat de volledige top 15

kenmerken hebben die andere Vlaamse gemeenten veel minder hebben.’

De zes

Het onderzoek doet ook een aantal opvallende vaststellingen over de zes faciliteitengemeenten rond Brussel. ‘Drogenbos haalt de hoogste score op kenmerken die typisch zijn voor de Vlaamse Rand, gevolgd door Linkebeek, Sint-Genesius-Rode, Kraainem en Wezembeek-Oppem. De top 5 van Vlaanderen bestaat dus volledig uit faciliteitengemeenten rond Brussel.’ Opvallend: Wemmel staat pas op plaats 8, na Overijse en Sint-Pieters-Leeuw. ‘Dat heeft onder meer te maken met het feit dat Wemmel in vergelijking met de andere faciliteitengemeenten in het

Nederlandstalig onderwijs nog meer leerlingen telt die thuis Nederlands spreken’, zegt Echeverria.

De ene is de andere niet

Op basis van de scores deelden de onderzoekers van BRIO de Vlaamse Rand op in zeven clusters van gemeenten die op elkaar lijken. Daaruit blijkt duidelijk

dat de ene gemeente de andere niet is. En dat geldt ook voor de zes faciliteitengemeenten. ‘De zes faciliteitengemeenten zitten in drie verschillende clusters. Drogenbos, Linkebeek en Sint-GenesiusRode hebben we de faciliteitengemeenten met een hoge mobiliteit genoemd. De bevolking van die drie verandert voortdurend omdat er veel verhuisbewegingen

KAASKRABBER is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Muse en vzw ‘de Rand’. Kaaskrabber komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Gudrun Dewilde, Joke Dondeyne, André Lerminiaux, Niko Lerminiaux, Patricia Motten, Paul Smets, VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde, DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Silke Castro, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel,

zijn. Er wonen in verhouding ook veel mensen van Europese herkomst en uit Centraal- en Zuid-Amerika. Er zijn ook het meeste aantal leerlingen met een andere thuistaal dan het Nederlands in het Nederlandstalig basisonderwijs.’ Kraainem en Wezembeek-Oppem vormen hun eigen aparte cluster. ‘Het profiel dat naar voren komt in die twee faciliteitengemeenten is duidelijk anders. De bevolking verandert hier ook vaak. Maar er wonen ook bovengemiddeld veel mensen uit rijkere landen. Het is in Kraainem en Wezembeek-Oppem ook veel duurder wonen dan elders.’ Wemmel is tot slot opnieuw de vreemde eend in de bijt. ‘Wemmel behoort in onze clustering tot de ‘aankomstgemeenten’ in de Noordrand, samen met Zaventem. De twee gemeenten grenzen niet aan elkaar, maar toch nemen we ze samen in één cluster. Ze vertonen namelijk duidelijk een vergelijkbare dynamiek. Zo staat Wemmel samen met Zaventem bovenaan in de ranglijst als je kijkt naar inwijking uit andere randgemeenten en immigratie uit Brussel. Er wonen ook meer mensen van Maghrebijnse en niet-EU-herkomst. De faciliteitengemeenten hebben dus duidelijk niet allemaal dezelfde kenmerken en dus ook niet dezelfde uitdagingen.’ Tina Deneyer

silke.castro@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Muse, Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos, Tel. 02 333 05 70, info@demuse.be, www.demuse.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van kaaskrabber op de website www.demuse.be

MENSEN aan de terminus Freddy Aubertin (67) met op de achtergrond trambestuurder Cyrile: ‘36 jaar werkte ik op de tram, op lijn 52 zoals deze verbinding vroeger heette. Ik heb min of meer op de tram geleefd, eerst als controleur en later als bestuurder. Uit die tijd zijn er te veel verhalen, een kiezen kan ik niet. Ik kan wel zeggen dat een dag zonder folklore niet bestaat. Er is altijd iemand om ambiance te maken. Uiteraard neem ik nog de tram, samen met mijn vrouw. Voor ons is het gratis. Ook de kleinkinderen neem ik soms mee voor een tramrit wanneer ze op visite komen. Vaak kom ik naar buiten om bij de collega’s te staan. Ik vond het vroeger ook altijd leuk als iemand met mij kwam praten.’ Tekst en foto: David Legrève