kaaskrabber november 2020

GEMEENSCHAPSKRANT

DROGENBOS • JAARGANG 21 • NR 4 • NOVEMBER 2020 UITGAVE VAN GC DE MUSE EN VZW ‘DE RAND’

Vrijwilligers in de kruidentuin van Felix De Boeck

Olivier en Sue over de Thaise streetfoodcultuur

Vijftig jaar Davidsfonds in vogelvlucht

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

© Tine De Wilde

afgiftekantoor linkebeek 1 P 004769

kaaskrabber

Werken voor het nieuwe centrum starten De vorige legislatuur zette het gemeentebestuur de procedure voor de heraanleg van het centrum in gang.

Nu komen de eerste werken in zicht. Er zal in drie fases worden gewerkt, waarbij 49 appartementen en 1 eengezinswoning aan de kant van de Driekoningenstraat worden gebouwd. Als centrale ontmoetingsplaats zal er een groot plein worden aangelegd en een nieuw park. Er komt een nieuw paviljoen van 700 m² met een grote zaal, een keuken en twee bijkomende lokalen voor de verenigingen. Verder komen er een nieuwe crèche, een medisch huis, een brasserie en enkele handelszaken. Er wordt gezorgd voor parkeerplaatsen. Voormalige schepen Steve Roobaert, die de laatste gemeenteraadsverkiezingen met een eigen lijst opkwam, is niet opgetogen over het huidige project omdat het te grootschalig is. De UF-fractie wil dan

weer meer sociale woningen en serviceflats.

Schepen Marc Vettori (Drogenbos Plus-LB): ‘Ik begrijp het standpunt van voormalige schepen Roobaert niet goed. Betekent dit dat hij ook tegen een nieuwe crèche is, een plan dat al twaalf jaar in de steigers staat en dat we nu kunnen realiseren? Wij zijn met Drogenbos Plus-LB steeds een voorstander geweest van een project op mensenmaat.’ Het terrein voor fase 1 zal bouwrijp gemaakt worden tegen half november. Fase 1 betreft de kant aan de Driekoningenstraat blok A+B. De werken zouden definitief van start gaan in januari 2021, het einde is in juli 2024 gepland. Schepen Vettori: ‘We willen het centrum opwaarderen met een centrale ontmoetingsplaats die de verbinding zal vormen met het gemeentehuis.’ (HD)

Afhaalschotels uit het buurtrestaurant

2

In het sociaal buurtrestaurant in de Regenboog aan de Grote Baan kan iedereen elke woensdagmiddag voor 1 euro een lekkere maaltijd eten, klaargemaakt door vrijwilligers. De maaltijden worden bereid met gekregen of onverkochte producten. Dit project heeft meerdere doelen: verspilling tegengaan, verse en evenwichtige maaltijden aanbieden, sociale contacten aanmoedigen en werkzoekenden helpen.

Maar nu is er opnieuw een aanpassing nodig. Sinds 21 oktober kan je enkel nog afhalen. Zo kan het buurtrestaurant zijn sociale taak min of meer blijven vervullen, al wordt er hier en daar ook wat kritiek gehoord, zoals dat verenigingen de Regenboog niet meer kunnen gebruiken als lokaal. Nog een andere kritiek is dat het restaurant zijn doel voorbijschiet omdat er senioren gaan eten die het niet echt nodig hebben.

Omwille van corona moest het buurtrestaurant tijdelijk sluiten. De deuren gingen op woensdag 16 september onder nieuwe veiligheidsvoorwaarden opnieuw open.

Iedereen werd gevraagd om de nodige afstand te respecteren en de handen te ontsmetten. Het dragen van een mondmasker was verplicht. Zat je aan tafel? Dan mocht je het mondmasker afzetten. Er mochten 28 personen plaatsnemen aan tafels van twee. Je kon de maaltijden ook mee naar huis nemen.

Eerste schepen Myriam Claessens (Drogenbos Plus-LB) is formeel. ‘De verenigingen kunnen de Regenboog blijven gebruiken, het buurtrestaurant heeft enkel twee stockeerlokalen ingenomen. Het restaurant is bovendien een ontmoetingsplaats geworden. Sommige mensen voelen zich te fier om hier te komen eten. Zij die het het meest nodig hebben, worden door het OCMW ingelicht. Het doel van ons buurtrestaurant is bereikt. Wie het tegendeel beweert, moet maar eens een kijkje komen nemen.’ (HD)

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Telex Nieuwe adem voor oude bedrijven Drogenbos telt veel bedrijven. Bedrijven die stilaan verouderd raken. Daarom heeft de provincie Vlaams Brabant eind augustus een opwaarderingstraject opgestart voor de bedrijvenzone Gilsonlaan en de woonzone Boomgaardwijk. Gedeputeerde Ann Schevenels (Open VLD): ‘Het provinciebestuur wil bestaande bedrijvenzones optimaal en toekomstgericht laten functioneren. Dat wil zeggen dat ze over een moderne uitrusting beschikken en dat er oplossingen komen voor uitdagingen zoals de verkeersafwikkeling, wateropvang en droogte.’

De directe aanleiding voor het opwaarderingstraject is de intentie van de gemeente en de intercommunale Farys om de riolering en het wegdek van de Paul Gilsonlaan aan te pakken. Het afval- en regenwater wordt nog gemengd opgevangen in de verouderde riolering. Ook het wegdek en de voorzieningen zijn aan een opknapbeurt toe. Voorafgaand wil de provincie, samen met de gemeente, die opwaarderingsvisie ontwikkelen voor de bedrijvenzone en de Boomgaardwijk.

‘Eerst is er een globale visie nodig,’ zegt de gedeputeerde, ‘om nadien dieper in te kunnen gaan op de verkeerscirculatie in de Boomgaardwijk, het eventueel openleggen van de Zwarte Beek, de aanleg van een natuurpark in de woonwijk en het verkeersprofiel van de Gilsonlaan.’ De studieopdracht is gegund aan het studieconsortium onder leiding van Vectris nv, een bureau dat gespecialiseerd is in mobiliteitsoplossingen.

Het project wordt financieel ondersteund door het Agentschap Ondernemen en Innoveren van de Vlaamse overheid. (HD).

• Op 1 september zijn de openingsuren van de politie in Drogenbos aangepast.

De wijkantenne is toegankelijk op maandag van 16.30 tot 19 uur, dinsdag op afspraak, woensdag van 9 tot 12 uur, donderdag op afspraak en vrijdag van 9 tot 12 uur. De politiepost Drogenbos is gevestigd in de Brouwerijstraat 1 en telefonisch bereikbaar op 02 334 35 00, 02 334 35 09, en op Wijkdrogenbos@pzrode.be.

• Drogenbos deed mee aan de actie ‘Behaag je tuin’. Deze fruitboom- en haagplantactie kent al een hele traditie en wil meer fruitbomen en hagen in tuinen en straten. Je kon je planten bestellen tijdens de jaarlijkse fruitboomen haagplantactie van de gemeente en het Regionaal Landschap Pajottenland & Zennevallei. Het aanbod was ruim en gevarieerd.

• De begraafplaats is groener geworden.

De grijze sombere begraafplaats werd omgetoverd tot een aangenamere parkbegraafplaats. De transformatie kaderde in het grotere project Groene Parels voor Drogenbos.

• De inwoners van Drogenbos hoeven zich geen zorgen meer te maken over het betalen van de milieubelasting.

Deze belasting werd geschrapt voor het aanslagjaar 2020.

• De gemeenteraad van 17 september stemde unaniem in met het ‘Tienpuntenplan corona-gemeentelijke solidariteit’ en met een reglement over de toekenning en het gebruik van waardebonnen ter ondersteuning van de lokale economie.

• De gemeenteraad besliste eveneens om een huurvermindering te geven aan de sportclubs die omwille van de crisis moesten sluiten en geen lidgeld en/of andere inkomsten konden ontvangen.

Erkende verenigingen kregen uitstel van betaling tot 2021 voor het gebruik van de gemeentelijke zalen.

• De Wachtpost Zennevallei werkt sinds eind september enkel nog op afspraak.

Inwoners uit Halle, Beersel, Pepingen, Linkebeek, Drogenbos, Sint-PietersLeeuw en Sint-Genesius-Rode moeten voortaan tijdens het weekend en op feestdagen via 02 361 10 10 telefonisch contact opnemen met de Wachtpost om een consultatie of een huisbezoek in te plannen. Uiterst dringende zaken worden uiteraard wel nog zo snel mogelijk behandeld.

• Ook het pretriage-/testcentrum Covid-19 Zennevallei werkt al sinds de opstart in maart op afspraak. Je kunt deze afspraak tijdens de week laten maken via je huisarts of tijdens het weekend via de Wachtpost Zennevallei.

• Aanmelden en inschrijven in de gemeentelijke scholen van Drogenbos voor het schooljaar 2021-2022 kan enkel op afspraak. Nog tot februari 2021 voor broers en zussen en kinderen van het personeel. Vanaf 1 maart 2021 voor al de andere kinderen die nog niet naar school gaan of van school willen veranderen. Info: Nederlandstalige school: www.gemeenteschooldrogenbos.be, 02 377 32 84 en Franstalige school: www.lepetitchemin-drogenbos. be, 02 377 57 43.

• De kermis en de jaarmarkt van eind oktober werden omwille van corona geannuleerd.

• De volgende handelaars aanvaarden de bon ‘Solidariteit Drogenbos’: bloemenwinkel Dianthus Corner, fritkot Family Frit, reisbureau Kissa and Fly, naaister SKreation en restaurant CaliCheZap. • Wil je als handelaar ook deelnemen aan deze actie? Ga naar https://www. drogenbos.be/nl/actie-bon-solidariteitdrogenbos---registreren-als-handelaarof-uitbater. Voor alle verdere vragen kan je terecht bij de dienst Vrije Tijd van de gemeente: 02 333 85 14, vrijetijd@drogenbos.be.

• Omwille van corona moest het gemeentehuis van 13 tot 19 oktober sluiten. Ook de gemeenteraad van 15 oktober werd uitgesteld. (HD)

3

© Tine De Wilde

Olivier Vandercapellen en Sue Ngarmprom

‘Eenvoudig en vers, dat is de essentie van de Thaise keuken’ Olivier Vandercapellen en zijn Thaise vriendin Sue Ngarmprom streken in augustus neer in Drogenbos. Ze zochten een plek dichter bij onze hoofdstad, waar ze samen rondtoeren met hun foodtruck Chang Noi, wat in het Thais ‘kleine olifant’ betekent.

Daarin trekken ze resoluut de kaart van de traditionele Thaise keuken in al haar eenvoud.

O

livier is veertig jaar geleden geboren en opgegroeid in Bever, toevallig ook een faciliteitengemeente, op de kruising van de provincie Henegouwen met Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen. Na de middelbare school trok hij naar Brugge, naar hotelschool Ter Groene Poorte, waar hij in 2000 afstudeerde.

Nadien werkte hij in verschillende hotels en restaurants in het Brusselse.

4

Sue groeide op in Thailand. Ze studeerde af aan de Rangsit University in Bangkok, in de richting Hotel en Toerisme. Op 1 januari 2001 kwam ze in Brussel werken in het kader van een uitwisselingsproject.

Na de uitwisseling bleef ze in België hangen en leerde ze hier Nederlands.

Streetfood

‘In 2006 zijn we elkaar tegen het lijf gelopen’, vertellen Olivier en Sue. ‘In

2011 trokken we samen naar Thailand, om te werken in een hotel van een tante van Sue. Na zes maanden realiseerden we ons dat het werk in een hotel toch niet onze grote droom was. Maar ondertussen hadden we de Thaise streetfoodcultuur leren kennen: een grote bakfiets of een kar, met daarop het nodige om eten te bereiden en te verkopen op lokale marktjes.

MENSEN

MENSEN

m/v van de maand

met een mening

Café zonder volk

© Tine De Wilde

Geen plichtplegingen, geen overdreven reglementeringen. Gewoon doen.’

Bobbejaan Schoepen wist het al in 1959: een café zonder bier is niet om mee te lachen. Maar wat we nu meemaken, is nog een ander paar mouwen.

Door corona werden het allemaal cafés zonder volk.

Die ervaring doet hen nadenken over hun toekomst in België. In 2013 zetten ze de eerste stap en schaffen ze zich een aanhangwagen aan die ze inrichten om te koken. Het Flageyplein in Elsene is de eerste plek waar ze hun foodtruck stallen.

Tijdens de zaterdag- en zondagsmarkt verkopen hun Thaise specialiteiten als zoete broodjes.

Stelselmatig breidt het aantal verkooppunten uit en ook de foodtruck krijgt een upgrade.

Een lekker drankje in een of andere gelegenheid is voorlopig niet meer mogelijk. Corona heeft er een stokje voor gestoken.

Heeft Bobbejaan Schoepen gelijk als hij zingt dat er niks zo erg is als een café zonder bier? Dat denk ik niet. Het ergste is een café zonder volk. Waar je voor een deur staat die niet open mag, omdat nu eenmaal verondersteld wordt dat de pandemie op die manier kan worden ingedijkt. De cafégangers worden beladen met alle zonden van Israël, en zelfs restaurants moeten eraan geloven.

Taxi

Dat intussen veel mensen thuis zitten weg te kwijnen omdat ze niet meer uit hun huis mogen, geen vrienden en kennissen mogen zien bij een drankje in een café, dat mensen die elkaar toevallig ontmoeten niet meer de kans krijgen om eens bij te praten bij een koffie of een drankje, dat ouderen in woonzorgcentra dood gaan aan gemis van hun vrienden en familie, dat wordt beschouwd als collateral damage.

In augustus 2020 ruilt het koppel zijn woonplaats Ath voor Drogenbos. ‘We hadden het geluk dat er een geschikt huis met atelier vrij kwam. Het bespaart ons heel wat reistijd. In Drogenbos rijdt nu trouwens een echte Thaise taxi rond. Niet om personen te vervoeren, maar als reclame voor onze zaak. Hier valt deze wagen op, maar in Thailand hebben bijna alle taxi’s dezelfde kleuren als de onze’, vertellen ze.

‘De Thaise keuken is een heel traditionele keuken, met de nadruk op simpele en verse voeding. Geen kitscherig gedoe zoals in de meeste Thaise restaurants die je in het Westen vindt, maar de essentie: goed, vers en gezond eten. Wij zijn doorgaans zo’n twee en een half uur open om onze maaltijden te verkopen, maar de voorbereiding van een verkoopronde vraagt zowat twaalf uur met ons beiden’, vertellen ze. ‘De meeste ingrediënten die we gebruiken komen van hier, maar de typische Thaise ingrediënten halen we bij een leverancier in het Brusselse die ze invoert vanuit Thailand.’

‘Corona heeft ons zwaar getroffen. Sinds de uitbraak is onze omzet al met 30 à 40 procent gedaald, boven op de drie maanden waarin onze foodtruck aan de kant moest blijven. De meeste van onze locaties bevinden zich in de Brusselse bureauwijken. Al dat telewerk was voor ons geen goede zaak. In Linkebeek kan je ons in normale omstandigheden elke maandagavond vinden op de parking van De Slaapadviseur. Al zijn we momenteel opnieuw overgeschakeld op thuislevering. Als we in de toekomst een plaats zouden vinden in Drogenbos om onze foodtruck te stallen, dan zouden wij zeker geen neen zeggen.’

André Lerminiaux Meer info: www.changnoi.be

Dat doet me met weemoed terugdenken aan de rol die de cafés vroeger vervulden in ons gemeenschapsleven. Ooit telde Drogenbos meer dan vijftig cafés, vandaag misschien nog één. Beste lezer, heb je daar ooit bij stilgestaan? Waar is de tijd dat onze gemeentebestuurders na hun vergaderingen de grote beslissingen bespraken bij een goed glas bier, en dat veel beslissingen werden genomen aan de tafels van de kroeg? Dat de werkman na vele uren zware arbeid even verpozing zocht aan een toog met een sigaretje tussen de lippen? Dat jonge mensen elkaar konden ontmoeten in hun eigen gemeente op een lokaal bal of feest?

Vandaag leren mensen elkaar kennen via onlinedatingprogramma’s, als ze zich al niet wagen aan een blinde trouw.

Halen ze al hun informatie over het leven in de gemeente en de wereld uit een app, niet meer uit een soms verhit gesprek aan de toog. Worden burenruzies opgelost in de rechtbank, en is de televisie evenzeer een middel om de kinderen stil te houden als een gelegenheid om samen te kijken en vooral niet te praten.

Ik lijk wel een oude zeur te worden, die zoals veel ouderen denkt dat het vroeger beter was. Nee, het was niet beter, maar anders. Toch mogen we het kind niet met het badwater weggooien. Laat ons bedachtzaam omgaan met het verleden en kijken naar de toekomst. En er samen over praten in een café met bier en volk.

Kritik Aster 5

Vijftig jaar Davidsfonds Drogenbos in vogelvlucht De Davidsfonds-afdeling van Drogenbos viert dit jaar zijn 50e verjaardag. Al klopt dat niet helemaal, want in de Geschiedenis van Drogenbos van Constant Theys lezen we dat op 12 februari 1934 in onze gemeente een afdeling van het Davidsfonds werd opgericht door E.H. Debremaker, pastoor, met de bestuursleden Pieter Loeckx, Albert Van de Velde, Jan Van Leeuw, Edgar Haccuria, Hendrik Jacquemyns en Jan Peetroons.

De afdeling floreerde tot na de oorlog, waarna de vereniging bleef bestaan maar helemaal niet meer actief was.

T

ot 1970 was schoolhoofd en tevens bibliothecaris Leopold Vander Oost zowat het enige lid, maar ook de sterkhouder. In datzelfde jaar wordt op initiatief van de gewestelijke consulent Boudewijn Stroobants naar nieuw bloed gezocht, en het moet gezegd dat het daar wat mis liep: niemand in Leuven was zich ervan bewust dat de heer Vander Oost zijn afdeling nog in leven hield. Hij werd dan ook straal genegeerd bij de oprichting van de ‘nieuwe’ afdeling.

In september 1970 wordt de vereniging weer opgestart met Jos Staut als voorzitter en heel wat bekende namen in het bestuur: onder andere schepen René Spileers, koster Jozef Van Gijseghem, Jenny en Emiel Rawoe, Godelieve en Charles Melsen, Rembrand Van Lil en anderen.

6

Drugs en hippies

Stilaan groeit de vereniging en worden er heel wat succesvolle activiteiten georganiseerd. Ter info willen wij de lezer het jaarprogramma van 1972 laten kennen: een voordracht door E. Swinnen over Drugs, hippies en jeugd, notaris Blanchaert en dr. Juris Rembrand Van Lil over De rechten van de vrouw in het huwelijk, een voetrally in het Hallerbos, een opstel- en tekenwedstrijd, een groot breugelfeest, een schouwburgbezoek en ten slotte een kleinkunstavond met Hugo Raspoet, Jan de Wilde en Lamp, Lazarus en Kris. En we vergeten zeker niet het memorabele optreden van toen nog Urbanus van Anus in zijn beginperiode, in het kader van de Radio 2programma’s op verplaatsing. De gemeentelijke feestzaal zat bomvol voor de rechtstreekse uitzending van toen.

Een onvergetelijk moment was zeker toen Felix De Boeck op 30 oktober 1976 erelid werd, niet alleen van onze afdeling maar ook van het Davidsfonds Nationaal.

Hij werd gevierd in de gemeentelijke feestzaal en door secretaris-generaal Clem De Ridder persoonlijk gehuldigd en tot erelid benoemd. Vanaf 1973 werd er ook een driemaandelijks informatieblad verstuurd naar alle leden, met de originele naam Informatief. Later werd dit vervangen door een informatieboekje dat toen de naam ’t kaaskrabberke kreeg. De voorloper van onze huidige gemeenschapskrant, die trouwens het lokale blad verving.

Stilaan namen bestuursleden van de eerste dagen afscheid omwille van een verhuis of overlijden. En zo namen jonge en nieuwe bestuursleden het heft in

I N F O R M AT I E

I N F O R M AT I E

terugblik

uit FeliXart

handen. Met de nieuwe ploeg werden er nieuwe activiteiten gebracht. Op 18 februari 1995 vierden we het 25-jarige bestaan van onze afdeling in de lokalen van de Regenboog, in het gezelschap van onze leden, de oud-bestuursleden en vele genodigden. Norbert D’Hulst, secretaris-generaal van het Davidsfonds, reikte er eretekens uit aan huidige en oud-bestuursleden.

© Ingezonden

Huifkarren

Tot de toppers van onze activiteiten behoren zeker onze huifkarrentocht in Valkenswaard bij de familie Van Och, waarvoor we eerst met een volle bus naar Nederland reden, om daar vervolgens een 20 kilometer lange tocht met vijf huifkarren te doen. En ons niet passief laten voeren, maar zelf mennen.

Met een schitterende picknick in de natuur ’s middags om de paarden wat rust te gunnen.

Ook werd op 9 juli 1994 de Vlaamse feestdag gevierd in een grote tent op het speelplein. Het werd een verbroedering met de gemeente Peer. Burgemeester en minister Kelchtermans kwam met een grote delegatie (drie volle bussen!), zijn Peerse harmonie en hun zangkoor Erpuna om het feest op te luisteren.

Minister Weckx was de feestredenaar, maar ook dansgroep de Solsleutel luisterde het feest op.

Vele jaren werd ook een tweedekansboekenbeurs gehouden. Tijdens de kermis van de maand oktober palmden wij het paviljoen in met honderden boeken die tweedehands werden verkocht. Het was voor veel bezoekers een gelegenheid om spotgoedkoop een of meerdere boeken aan te schaffen, maar het was ook de bedoeling boeken een tweede kans te geven om gelezen te worden. En daarbij konden de vele bezoekers zich even komen opwarmen bij het meestal gure weer het laatste weekend van oktober.

Dertig hespen

Maar het Davidsfonds organiseerde ook veel andere activiteiten. We noemen er enkele memorabele: ons 30-hespenfeest op de dag van het lentefeest (30 april), waar mensen (tot 300 man!) stonden aan te schuiven om te kunnen proeven van 30 verschillende hespen. Een

Film en rondleiding voor gezinnen Op zondag 27 december zwaait FeliXart de deuren open met een activiteit speciaal voor gezinnen. Vanaf 10.30 uur zijn ze welkom voor de film Ernest & Celestine, die gebaseerd is op de avonturen van Brammert en Tissie. Ernest & Celestine is een bijzondere kinderprent over vooroordelen en de vriendschap tussen een klein muisje dat geen tandarts wilde worden en een grote, hongerige beer die geen notaris wilde worden. In de namiddag krijg je nog een gratis rondleiding op kindermaat door de tentoonstelling Abstracte kunst in vogelvlucht in FeliXart. Alles is coronaproof georganiseerd. (TD) Inschrijven doe je via 02 377 57 22. of info@felixart.org Activiteit onder voorbehoud, afhankelijk van de geldende coronamaatregelen.

Objecten poetsen Een paar weken geleden zijn enkele vrijwilligers in de gerestaureerde hoeve van Felix De Boeck gestart met het poetsen van een hele reeks objecten van de schilder-boer uit Drogenbos. ‘Het gaat om objecten die vooral uit Felix’ keuken, woonkamer en eetkamer komen’, vertelt Gudrun Dewilde van het FeliXart Museum. ‘De vrijwilligers geven ze een flinke poetsbeurt, zodat ze klaar zijn om deel uit te maken van het belevingsparcours van de gerestaureerde hoeve. Enkele woonvertrekken en het schildersatelier van Felix worden opnieuw ingericht zoals ze waren toen hij er woonde.’

‘Het belevingsparcours zal de bezoekers meenemen door de hoeve van Felix. Starten doen ze beneden in de keuken en via de woonkamer en eetkamer komen ze uiteindelijk boven terecht, in het lichtrijke atelier van Felix. We willen mensen de tijd van toen laten herbeleven en daar spelen de objecten van Felix De Boeck een belangrijke rol in.

Midden mei moet alles klaar zijn voor de officiële inwijding van de gerestaureerde hoeve en het belevingsparcours.’ Ook de komende weken en maanden worden er in de hoeve, voor zover corona het toelaat, nog verder objecten gepoetst. (TD) Wie wil meehelpen is meer dan welkom en kan zich melden via info@felixart.org of 02 377 57 22.

voordracht van de wereldfietssters, toneel, reizen naar Frans-Vlaanderen, je kan het zo gek niet bedenken of wij probeerden het te realiseren.

Davidsfonds was ook de motor achter de cultuurraad en het gemeenschapscentrum de Muse, de kern van veel realisaties die het culturele leven in de gemeente blijft bezielen en ondersteunen. Met het huidige bestuur organiseren we zowat tien activiteiten per jaar.

De bedoeling was om dat ook dit jaar te doen, maar een slim virus heeft zijn tentakels tussen de deur gestoken. De viering van onze vijftigste verjaardag

– die gepland is voor het familiefeest in januari – zal hopelijk wel kunnen doorgaan, maar zeker is het nooit.

Vijftig jaar is een hele periode, wij hopen dat nog vele jaren te kunnen volhouden.

Onze bestuursleden hebben heel wat jaren op de teller staan, maar toch een speciale vermelding voor onze secretaris André, die er al sinds de oprichting in 1970 bij was en vandaag nog altijd de afdeling mee bestuurt.

Myriam Govers, voorzitter Davidsfonds Drogenbos

7

Vrijwilligers leven zich uit in het FeliXart Museum Het FeliXart Museum heeft op dit ogenblik meer dan de wind in de zeilen. Met zijn tweesporenbeleid – enerzijds de focus op kunst en tentoonstellingen, anderzijds op natuur en omgeving – worden prachtige dingen gerealiseerd. Naast het vaste personeel kunnen ze hiervoor rekenen op een heleboel vrijwilligers.

Op vrijdag 4 december 2020 van 17.00 tot 19.00 uur houdt het FeliXart Museum een dankmoment. Hiervoor worden alle vrijwilligers uitgenodigd die de afgelopen jaren hebben meegewerkt aan de kruidentuin.

Natuurliefhebbers die graag als vrijwilliger aan de slag willen in de tuin, zijn uiteraard ook welkom. Plaats van afspraak is de cafetaria van het FeliXart Museum.

© Tine De Wilde

Activiteit onder voorbehoud van de geldende coronamaatregelen.

Ghislaine Ormancey en Emmanuelle Nyns

‘Onkruid bestaat niet’ Wie op de Grote Baan voorbij de hoeve van Felix wandelt, heeft zeker de kruidentuin opgemerkt. Vrijwilligers Ghislaine Ormancey en Emmanuelle Nyns lieten de tuin niet alleen groeien en bloeien, ze deelden er de voorbije jaren ook hun passie voor de natuur met de bezoekers.

T

ijdens het leven van Felix De Boeck werd de tuin ingepalmd door struiken met aalbessen of zeebesjes. Na zijn overlijden werd het een echte wildernis met ‘onkruid’. En toen kwam Ghislaine Ormancey op de proppen. In 2007 gaf ze een nieuwe wending aan haar leven. Jarenlang was ze actief als maatschappelijk werkster, maar het was een meisjesdroom om in de natuur te leven. Die droom wilde ze verwezenlijken door een cursus 8

herborist te volgen en die kennis toe te passen in de praktijk.

‘Ik begon met een klein plekje in het tuintje voor het huis van Polleke, nadat ik in de kaaskrabber een oproep had gelezen om deze tuin te onderhouden.

Mijn devies is dat onkruid niet bestaat.

Het zijn gewoon planten die niet op de juiste plaats groeien’, zegt ze. ‘Ik ben begonnen met enkele kruidenbedden.

Met vallen en opstaan groeiden ze uit

tot een tuin waarin vandaag meer dan vijftig verschillende kruiden groeien.’

Moeras

‘Oorspronkelijk liet ik de nuttige kruiden die er stonden verder groeien, en kocht ik hier en daar wel eens een nieuw kruid aan. Maar elke plant heeft zijn noden. De ene heeft een droge bodem nodig en andere gedijen dan weer beter op vochtige grond. Omdat de bodem in de tuin bijzonder vochtig was – het aanpalende terrein wordt niet voor niets het moeras genoemd – wilden sommige kruiden wel groeien, maar andere stierven af.’

‘Toen realiseerde ik mij dat er heel wat in de omgeving zelf te vinden was. Ik trok er dus op uit met mijn fiets. Langs beemden, velden en wegen ging ik op zoek naar mogelijke interessante kruiden, die ik dan plantte in mijn tuin. Zo werd de collectie steeds uitgebreider en groeide de tuin uit van een klein plekje naar een volwassen tuin.’

Beschilderde dakpannen met daarop de namen van de planten in het Latijn,

I N F O R M AT I E uit FeliXart

FR

Tous ceux qui, un jour, sont passés devant la ferme de Felix De Boeck sur la Grote Baan y ont forcément remarqué le jardin d’herbes aromatiques.

Au cours des dernières années, les bénévoles Ghislaine Ormancey et Emmanuelle Nyns ne se sont pas uniquement contentées d’y faire pousser et fleurir le jardin, elles y partagèrent également leur passion pour la nature avec les visiteurs. Des tuiles peintes et recouvertes de noms de plantes en latin, en français et en néerlandais, accompagnent les visiteurs au travers des lieux.

Frans en Nederlands maken de bezoeker wegwijs in de tuin. ‘De tuin heeft ook een pedagogisch doel: meer mensen laten kennismaken met kruiden en geleide wandelingen organiseren voor onder andere schoolkinderen.’ Op Openmonumentendag gaf Ghislaine nog een rondleiding in de tuin die op veel bijval kon rekenen.

‘Ik begon in 2007 met mijn kruidentuin zonder enige vorm van subsidie’, herinnert ze zich. ‘Ik heb niet alleen veel tijd geïnvesteerd, ik kocht ook heel wat plantjes. Nadien kregen we subsidies van de gemeente, wat ons werk toch wat gemakkelijker maakte. Ik ben trots op wat ik heb bereikt, maar nu denk ik aan een andere wending in mijn leven.’

Roodborstje

Sinds 2017 krijgt Ghislaine in de tuin het gezelschap van Emmanuelle Nyns. ‘Mijn grootvader was mijn inspirator, een echte natuurmens. Op mijn zeventiende ging ik lessen over herboristerij volgen.

En na een loopbaan als ingenieur ben ik al 13 jaar professionele natuuranimatrice.

Zo kon ik van mijn hobby mijn beroep maken. Ik probeer mensen – vooral jongeren – warm te maken voor de natuur, en mijn kennis en enthousiasme door te geven via alle mogelijke kanalen.

Daarbij besteed ik graag aandacht aan het mooie van de natuur: een rood-

Ghislaine: ‘Le jardin a également un but pédagogique : faire découvrir les herbes à un plus grand nombre de personnes et organiser des promenades guidées pour, entre autres, les écoliers.’

Emmanuelle: ‘Tout en faisant cela, j’aime être attentive à la beauté de la nature : un rouge-gorge qui défend son territoire, un papillon qui se repose sur une plante, une chenille aux couleurs resplendissantes, toutes des choses auquel on ne prête guère attention.’

borstje dat zijn territorium verdedigt, een vlinder die rust vindt op een plant, een rups met zijn mooie kleuren, het zijn allemaal dingen die we nauwelijks nog opmerken.’

‘Ik vind het fijn om mensen daarbij te laten stilstaan. Want de natuur brengt rust en kan ons primitief geluk laten ervaren. Ondertussen ben ik ook bezig met een natuurproject in Frankrijk. Mijn uiteindelijke doel is midden in de natuur te gaan wonen, maar zover ben ik nog niet. Hier wacht ons nog veel werk’, vertelt Emmanuelle.

‘Natuur in het FeliXart Museum wordt ook ondersteund door Erfgoed Vlaanderen. Zoals nu al koeien in de boomgaard lopen – wat bijdraagt tot de authenticiteit van de site – willen wij de kruidentuin nog meer in de belangstelling brengen, om mensen opnieuw te laten kennismaken met het leven van de mensen ten tijde van Felix.’

‘Nieuwe vrijwilligers zijn meer dan welkom om nu en dan te helpen bij het onderhoud. Nieuwe mensen brengen ook nieuwe ideeën mee. En wie langskomt, is altijd welkom voor een babbel, een vraag of een opmerking. Deze tuin is van ons allemaal.’

© Tine De Wilde

Bénévoles au musée FeliXart

Alain Michiels ‘Ik geniet van de sociale contacten’ Alain is vrijwilliger en duivel-doet-al in het FeliXart Museum. Moet er rondgereden worden om materiaal, schilderijen, kunstwerken of andere benodigdheden te gaan halen, dan staat Alain altijd paraat. Ook als er iets opgebouwd, afgebroken, verhuisd of verplaatst moet worden, kan het museum altijd een beroep op hem doen.

‘Ik ben hier in de eerste plaats vrijwilliger geworden omdat kunst mij mateloos boeit.

En hoe meer ik ermee in aanraking kom, hoe meer ik erover wil weten. In mijn vrije tijd lees ik veel over kunst, waardoor mijn interesse steeds breder wordt.’

‘Sinds ik vorig jaar in november begonnen ben als klusjesman, geniet ik enorm van mijn vrijwilligerswerk. Vroeger was ik politiecommissaris. In die job had ik veel sociaal contact en was ik voortdurend met mensen bezig. Vandaag beleef ik veel vreugde aan de contacten met het museum, de bezoekers en alle mensen die ik ontmoet bij mijn opdrachten.’

‘Momenteel ben ik vooral bezig om de leefruimten van Felix De Boeck in de pas gerestaureerde hoeve in hun oorspronkelijke toestand te herstellen. Een waar titanenwerk, want alles moet klaar zijn voor de geplande opening in mei 2021. De hele inhoud moet gerepareerd en opgepoetst worden. Maar ondertussen is die naar verschillende plaatsen verhuisd en is het soms zoeken naar wat waar werd bewaard. En 25 jaar zonder onderhoud, dat heeft ook zijn tol geëist.’ (AL)

André Lerminiaux 9

© Alyssa Ledesmas - Unsplash

Nieuwe projecten Nederlands focussen op de vrije tijd

Meer oefenkansen Nederlands voor kinderen Anderstalige kinderen die ook buiten de schoolmuren Nederlands oefenen, krijgen de taal veel sneller en beter onder de knie. En die kans moeten ze op zo veel mogelijk momenten krijgen. Samen met de gemeentebesturen en andere partners in de zes faciliteitengemeenten wil vzw ‘de Rand’ werk maken van een uitgebreider aanbod om anderstalige kinderen ook in hun vrije tijd Nederlands te laten oefenen.

A

nderstaligen kansen bieden om Nederlands te oefenen in hun vrije tijd is één van de belangrijkste opdrachten die vzw ‘de Rand’ als organisatie krijgt van de Vlaamse overheid en de provincie Vlaams-Brabant.

De voorbije jaren is op dat vlak al een berg werk verzet. Denk maar aan de conversatiegroepen Nederlands, zakwoordenboekjes, taalstages voor kinderen in de gemeenschapscentra en workshops die verenigingen leren hoe ze het best met de talendiversiteit omgaan.

Nu ook veel gemeentebesturen er een

10

prioriteit van maken om hun anderstalige inwoners te helpen met Nederlands leren en oefenen, krijgt het team Taalpromotie van vzw ‘de Rand’ almaar meer vragen om ondersteuning. ‘We merken de laatste jaren dat die nood echt groot is’, bevestigt Bernadette Vriamont, stafmedewerker Taalpromotie bij vzw ‘de Rand’. ‘Gemeenten en lokale organisaties willen allerlei initiatieven ontwikkelen voor hun anderstalige inwoners, maar hebben niet altijd de juiste kennis of genoeg menskracht in huis. Vzw ‘de Rand’ heeft in de loop der jaren op dat

vlak een pak expertise opgebouwd, en dus komen meer en meer gemeenten bij ons aankloppen voor ondersteuning.

Maar onze draagkracht was beperkt, omdat ons team maar uit drie mensen bestond.’ Daar komt nu verandering in dankzij projectsubsidies van Vlaams minister van Onderwijs en Vlaamse Rand Ben Weyts (N-VA). ‘Begin mei lanceerde de minister een oproep om taalstimulerende activiteiten voor kinderen te organiseren’, legt Jo Van Vaerenbergh, algemeen directeur van vzw ‘de Rand’ uit. ‘In de Vlaamse Rand werden 10

I N F O R M AT I E rand-nieuws

EN

More Dutch-language practise opportunities for children Joining forces with local authorities and other partners in the six special-status municipalities, ‘de Rand’ (non-profit organisation) is eager to develop a broader range of activities to make it easier for non-Dutch-speaking children to practise Dutch in their free time.

Against this background, municipalities with language facilities will be coming under the spotlight over the next two years: one of the new project team members of ‘de Rand’ Language Promotion Team has been assigned to focus exclusively on these entities ‘Our aim in particular is to extend and intensify the range of language courses on offer for children in the six special-status facilities’, explains

projecten goedgekeurd, waaronder ook twee die wij hadden ingediend. Dat geeft ons de mogelijkheid om de komende twee jaar met extra personeel een paar tandjes bij te steken en samen met de gemeenten en andere partners nog meer in te zetten op die oefenkansen Nederlands voor kinderen in hun vrije tijd.’

Eén van de nieuwe projectmedewerkers van het team Taalpromotie focust zich de komende twee jaar uitsluitend op de faciliteitengemeenten. ‘In de zes faciliteitengemeenten willen we onder meer het aanbod aan taalstages voor kinderen uitbreiden en verdiepen. Er komen dus extra stages en we gaan ook samenwerken met nieuwe partners’, legt stafmedewerker Taalpromotie Cindy Van Dijck uit. ‘In de Zandloper in Wemmel zal er bijvoorbeeld in de krokusvakantie een nieuwe stage zijn met Koning Kevin, een organisatie die heel toffe, creatieve dingen doet met kinderen. Hun animatoren krijgen van ons workshops waarin we tonen hoe ze leuke oefenkansen voor kinderen

Cindy Van Dijck, a member of the Language Promotion Team. ‘For example, the Zandloper community centre in Wemmel will be providing a new training course during the spring half-term for Koning Kevin, an organisation involved in doing fun, creative activities with children. Their monitors will be attending our workshops to see how they can include entertaining practice opportunities for children in their programme of activities’. Specific initiatives in this area are already underway in Drogenbos as well. ‘The FeliXart Museum in Drogenbos has been organising successful art and ecology training courses for a number of years now. Our team’s contribution is based on a language stimulation approach in a bid to offer young participants even better opportunities to practice their Dutch while having fun.’

kunnen verwerken in hun programma.’

Ook in Drogenbos zijn er al concrete plannen. ‘In Drogenbos organiseert het FeliXart Museum sinds een aantal jaar met succes stages rond kunst en ecologie’, vertelt Van Dijck. ‘Daar gaan we het aspect van taalstimulering aan toevoegen.

Zo krijgen de jonge deelnemers nog betere kansen om al spelend hun Nederlands te oefenen.’ In eerste instantie zal er specifiek rond nieuwe initiatieven in Drogenbos en Wemmel worden gewerkt. Dat heeft zo zijn redenen. ‘In beide gemeenten zie je de laatste jaren een sterke stijging van het aantal jonge inwoners dat een andere moedertaal heeft dan het Nederlands.

Daar liggen dus kansen die we zo snel mogelijk willen grijpen’, legt Van Vaerenbergh uit. ‘In zowel Drogenbos als Wemmel hebben we een aantal partners waar we in het verleden al nauw mee samenwerkten. Dat is bijvoorbeeld het geval met KVK Wemmel. Als voetbalclub zien ze veel nieuwe jonge anderstalige leden komen. Via hen kunnen we heel wat kinderen bereiken en samen nieuwe initiatieven ontwikkelen om oefenkansen Nederlands te bieden.

Het is uiteraard de bedoeling om in een

KAASKRABBER is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Muse en vzw ‘de Rand’. Kaaskrabber komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Joke Dondeyne, André Lerminiaux, Niko Lerminiaux, Patricia Motten, Paul Smets, VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde, DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Heidi Wauters, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel,

latere fase die initiatieven ook toe te passen in de andere faciliteitengemeenten.’

Ook in de 13 andere gemeenten van de Vlaamse Rand zal het team Taalpromotie de komende twee jaar extra ondersteuning bieden. ‘Ook daar is de nood groot’, zegt Van Dijck. ‘Tot nog toe deelden we in die gemeenten vooral de methodieken die we ontwikkelden. Denk maar aan het Babycafé of Café Combinne. En ze konden ook gebruik maken van bijvoorbeeld onze zakwoordenboekjes of speldozen voor anderstaligen die Nederlands leren. Maar nu gaan we daar echt op het terrein kunnen werken. Met taalcoaches bijvoorbeeld, die letterlijk op het sportveld, in het Chirolokaal of op het speelplein animatoren gaan begeleiden en concrete tips en tricks zullen geven. En dat altijd met één doel voor ogen: anderstalige kinderen zo veel mogelijk kansen bieden om onze taal goed onder de knie te krijgen en hen zo extra kansen voor nu én later te geven.’

Tina Deneyer

heidi.wauters@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Muse, Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos, Tel. 02 333 05 70, info@demuse.be, www.demuse.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van kaaskrabber op de website www.demuse.be

11

MENSEN aan de terminus

Pascal Teugels (56) werkte vroeger in de bouw, tot hij van een ladder viel. ‘Elke week neem ik de tram naar Sint-LambrechtsWoluwe om mijn zoon te bezoeken. Dat doe ik sinds mijn vrouw is overleden, zo’n anderhalf jaar geleden. Ik hou van de tram omdat het vooruitgaat. Als dromer kijk ik altijd naar buiten. Vroeger maakte ik wel eens contact tijdens een rit, maar sinds corona is dat helemaal weggevallen.’ Tekst en foto: David Legrève