kaaskrabber september 2011

afgiftekantoor linkebeek 1

kaaskrabber

Drogenbos • jaargang 12, nr 4 • september 2011 • Tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus) Uitgave van gemeenschapscentrum de MUSE en vzw ‘de Rand’ België - Belgique P.B. - P.P. 1630 Linkebeek BC 3352

2-3 Gemeente handhaaft taalpremie en ondersteunt lokale diensteneconomie 4-6 Op stap met Jacques Deleener

11 Speelplein De Krabbers: een zomer boordevol plezier 14-15 Vlaamse mandatarissen bezorgd over statuut faciliteitengemeenten

uit de gemeente Gemeente handhaaft taalpremie Uit de gemeenteraad van 28 april

Cytec mag straat afsluiten Uit de gemeenteraad van 19 mei

> De gemeenteraad sluit een nieuwe samenwerkingsovereenkomst af over het ophalen van verloren of verlaten dieren. De gemeente betaalt hiervoor 0,124 euro per inwoner.

Raadslid Marc Verhellen (Accent) wijst op de toename van de zwerf katten in bepaalde wijken. Burgemeester Alexis Calmeyn (Drogenbos Plus) antwoordt dat SAVU katten zonder halsband meeneemt en op kosten van de gemeente castreert of steriliseert.

> Het heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar uiteindelijk kwamen de gemeente en het chemische bedrijf Cytec tot een akkoord over een gedeeltelijke afschaffing van de Anderlechtstraat en een domeinconcessie aan Cytec. Deze overeenkomst is dertig jaar geldig. Cytec betaalt hiervoor 25.000 euro per jaar aan de gemeente. Het akkoord is het sluitstuk van lange onderhandelingen. Nu wordt dus een deel van de Anderlechtstraat afgeschaft omwille van de veiligheid. De nutsmaatschappijen en hulpdiensten kunnen dit gedeelte uiteraard blijven gebruiken. De provincie moet nog haar zegen geven en dan volgt er nog een openbaar onderzoek. De gedeeltelijke afschaffing van de straat zou nog dit jaar een feit zijn.

> De gemeente handhaaft de beslissing over de rechtspositieregeling van het gemeentepersoneel en blijft voorstander van de toekenning van een taalpremie aan haar personeel. De gemeenteraad van 27 januari besliste een taalpremie toe te kennen aan het gemeentepersoneel. Dit besluit werd echter gedeeltelijk geschorst door de provinciegouverneur. Het gemeentebestuur vindt dat een taalpremie voortvloeit uit de wetten op het gebruik van de talen in bestuurszaken, waarbij in faciliteitengemeenten ook een zekere kennis van de tweede taal vereist is. > De gemeenteraad keurt de voorwaarden en gunningswijze wat betreft het saneren van de openbare verlichting – fase 3 noordkant – goed. Dit punt was tijdens de vorige gemeenteraad om onduidelijke redenen afgevoerd. De straten waar de openbare verlichting aangepakt zal worden, zijn: de Groot-Bijgaardenstraat, de Golden Hopestraat, de Paul Gilsonlaan, de Langestraat, de Weidestraat, de Vrijheidstraat, de Boomgaardstraat, de Steenweg op Ruisbroek, de Bemptstraat, Dorent, de De Bruyckerweg en de Emile Pathéstraat. Geraamde kostprijs: 217.456 euro. Raadslid Marc Verhellen (Accent) heeft het moeilijk met het feit dat Eandis hier blijkbaar over het monopolie beschikt. Burgemeester Alexis Calmeyn wijst er op dat dankzij Eandis de eerste fase gefinancierd kon worden en het de gemeente in feite niets kostte. > Raadslid Marc Verhellen (Accent) vindt het rondpunt in de Sterrestraat onveilig. Automobilisten negeren het en rijden gewoon rechtdoor. Burgemeester Alexis Calmeyn vindt de aanleg wel een succes. De snelheid van de wagens wordt alleszins afgeremd. Van chaotische toestanden is er volgens hem geen sprake meer. De gemeente zal wel nog meer acties ondernemen om het zwaar verkeer uit het centrum te weren.

> Raadslid Marc Vettori (Drogenbos Plus), schepen tijdens de vorige legislatuur, betreurt dat het zo lang heeft geduurd voor er een akkoord was, maar is opgelucht dat dit moeilijke dossier tot een goed einde werd gebracht. Hij vraagt schepen Corinne François (UF) om een en ander nog eens te kunnen bestuderen in een plenaire commissie, zodat het akkoord in een correcte vorm kan worden gegoten.

De schepen is het daarmee eens. > Beide gemeentelijke basisscholen willen de lopende overeenkomst met de interlokale vereniging ‘De Rand-Ned’ en ‘De Rand-Frans’ voor zes jaar verlengen. Het komt er op neer dat het aantal leerlingen van in het eerste geval vijf Nederlandstalige basisscholen van faciliteitengemeenten en in het andere geval zes Franstalige basisscholen worden samengeteld, zodat de scholen meer uren kunnen krijgen.

Volgens schepen Corinne François (UF) heeft deze overeenkomst alleen maar voordelen. > De gemeenteraad gaat akkoord met een wijziging van het parkeerreglement in de Vrijheidstraat en Dorent. Omdat het wild parkeren er de spuigaten uitloopt, komt in de Vrijheidstraat een gedeeltelijk parkeerverbod.

In Dorent wordt het parkeerreglement om vrachtwagens meer manoeuvreerruimte te geven gewijzigd. Raadslid Marc Verhellen (Accent) geeft mee dat het niet volstaat om verkeersborden te plaatsen, maar dat de politie ook moet controleren.

HD HD 2

Lokale diensteneconomie ondersteunen Uit de gemeenteraad van 14 juli

> Zowel burgemeester Alexis Calmeyn als voorzitter Baudouin De Wulf zijn afwezig.

Het is dan ook uitzonderlijk dat er gemeenteraden plaatsvinden tijdens de vakantie.

Het langst zetelende raadslid José Lefever (Drogenbos Plus) neemt de honneurs als voorzitter waar. > In Drogenbos worden de notulen van de vorige gemeenteraad nog steeds voorgelezen vooraleer er over gestemd wordt. Dat leidt soms tot misverstanden en discussies. Zo had raadslid Marc Verhellen (Accent) vorige keer opmerkingen over de evolutie van de waarden die geïnvesteerd worden in de gemeentelijke holding. Hij vreesde voor een financiële kater en vroeg zich af of het voor de gemeenten niet verboden is om te werken met beursgenoteerde waarden. Hij merkte op dat de gemeenten hierover een negatief advies hadden gekregen en dat ook de gemeenteontvanger negatief geadviseerd had. Burgemeester Alexis Calmeyn (Drogenbos Plus) en de schepen van Financiën Corinne François (UF) merkten toen op dat dit hoogst onwaarschijnlijk was. Nu zegt schepen Corinne François dat de gemeenteontvanger haar bevestigde officieel nooit een negatief advies gegeven te hebben. Raadslid Marc Verhellen blijft echter het tegenovergestelde beweren. > De gemeenteraad keurt een samenwerkingsovereenkomst over de lokale diensteneconomie goed met de vzw IN-Z. Schepen Fatima Boudjaoui (Drogenbos Plus) verdedigt de samenwerkingsovereenkomst.

Restauratie Hoeve Felix De Boeck prima zaak De restauratie van de Hoeve Felix De Boeck aan de Grote Baan wordt uitgebreid. Dat keurde de gemeenteraad op 14 juli goed. Zodra de hoeve afgewerkt is, zal de gemeente er ongetwijfeld een aantrekkingspunt bij hebben.

Kunstschilder Felix De Boeck werd op de hoeve geboren en bracht er zijn jeugd door. Nadien nam hij de hoeve over en hij bracht er ook zijn atelier in onder. In de jaren negentig werd het museum gebouwd in de boomgaard achter de hoeve.

De schilder schonk een deel van zijn werken aan de Vlaamse Gemeenschap in ruil voor de bouw van een museum. De hoeve werd op 19 december 1994 beschermd als monument, de onmiddellijke omgeving van de hoeve als dorpsgezicht.

Zo kan de gemeente genieten van de ervaring van de vzw en van een flexibele samenwerking.

Mensen vanaf 50 jaar kunnen dienstencheques gebruiken en de lokale diensteneconomie zorgt voor werkgelegenheid voor kansarmen.

Raadslid Marc Verhellen (Accent) vindt dit geen goede oplossing. Volgens hem moet de gemeente de werklozen meer aanzetten tot vorming en eventueel financieel bijdragen. Schepen Fatima Boudjaoui antwoordt dat er al contact werd opgenomen met plaatselijke firma’s om bij aanwervingen de voorkeur te geven aan inwoners uit Drogenbos. Zij wijst erop dat het niet de taak van de gemeente is om de werking van de VDAB over te nemen. > De gemeenteraad keurt de uitbreiding van het restauratieproject van de Hoeve Felix De Boeck goed. Drogenbos Plus en Marc Verhellen (Accent) stemmen voor, UF onthoudt zich. Het ontwerp van de restauratie en instandhoudingswerken worden zo vlug mogelijk uitgevoerd. De bevoegde schepen Fatima Boudjaoui (Drogenbos Plus, zie foto) stelt dat het nodige werd gedaan voor het verkrijgen van subsidies van de provincie en de Vlaamse Gemeenschap. Raadslid Marc Verhellen (Accent) is een voorstander van het project omdat het de aantrekkingskracht van de gemeente zal verhogen. > Schepen Fatima Boudjaoui is ontgoocheld over de onthoudingen van de Franstaligen van Union. Van deze fractie was ook niemand aanwezig op de voorstelling van het project.

Totaalproject In het restauratiedossier is er sprake van om de hoeve op een verantwoorde manier uit te breiden en de onmiddellijke omgeving aan te pakken. Architecten Herman Cornelis (zie foto) van Pajo Plan Architecten uit Pepingen en Inge Sleutel uit Antwerpen kregen de opdracht een en ander op papier te zetten en de plannen op te maken.

Architect Herman Cornelis: ‘De opdracht voor de restauratie werd in 2009 gegeven. De hoeve had toen (nog) geen specifieke bestemming.

Het was in feite oorspronkelijk restaureren zonder toekomstvisie.’

Met het FeliXartmuseum werd overeengekomen om de hoeve een museale functie te geven en een bijhorend gebouw op te richten met onder meer het sanitair. Herman Cornelis: ‘In de hoeve leidt een smalle trap naar de slaapkamer van Felix De Boeck. De trap is niet geschikt voor bezoekers. Ook daarom is een nieuw gebouw noodzakelijk.’ De architecten kiezen voor een benadering waarbij de hoeve, het museum en de boomgaard een geheel vormen. Herman Cornelis: ‘We willen de hoeve volledig ontsluiten, anders heeft het geen zin publiek toe te laten. Wij zorgen ervoor dat de bezoekers de leefwereld van Felix De Boeck beter kunnen leren kennen. De lokalen zullen ingericht worden zoals in de tijd van De Boeck. Er zal ook oud landbouwmateriaal in ondergebracht worden.’ Voor de architecten is dit een echte uitdaging, want ‘de woning van een kunstschilderboer krijg je nu eenmaal niet elke dag voorgeschoteld.’

Meerwaarde Ook het gemeentebestuur vindt de restauratie een goede zaak. Schepen van Cultuur Fatima Boudjaoui: ‘Uiteraard kunnen wij niet tegen de uitbreiding van het restauratiedossier en de verdere ontwikkeling van de site zijn. Het geheel zal de gemeente duidelijk een meerwaarde geven. Dit mogen we zeker niet missen.

Eigenlijk is het veel meer dan louter de restauratie van de hoeve. Het geeft ons ook de kans meer groen en parkeermogelijkheden te maken, waardoor het hier aangenamer zal worden. Op die manier wordt de oprukkende verstedelijking bemoeilijkt. Als gemeente willen wij er ten volle onze schouders onder zetten.’

Zo werd voor de kruidentuin al een vrijwilligster gevonden en de kinderen van de Franstalige gemeenteschool werken af en toe in de moestuin. Voor de restauratie betalen Drogenbos en de provincie Vlaams-Brabant elk 88.000 euro. De rest betaalt de Vlaamse Gemeenschap.

HD Hugo Devillé

3

op stap met

Jacques Deleener Als er in Drogenbos één straat is met een rijke geschiedenis, dan is het wel de Kammestraat. Alleen oude Drogenbossenaren zullen de naam nog kennen, want in een zucht van modernisering werd ‘kam’ – een andere naam voor brouwerij – al lang vervangen door de moderne versie.

Alleen de ouderen kennen en gebruiken de originele benaming nog. Kaaskrabber trok daarom op stap met Jacques Deleener, een geboren en getogen Drogenbossenaar, van wie de wortels liggen in deze kleine, maar geschiedenisrijke straat.

Vertrekpunt van onze wandeling is Jacques’ huis dat momenteel nog in de Sterstraat ligt, op de grens met Drogenbos en Ukkel. We houden halt voor het nummer 30. ‘Ik ben hier geboren op 17 oktober 1920 in het appartement boven het toenmalige café Albert, recht tegenover ‘Nakke Deleu’, begint Jacques. ‘Ik was de oudste van drie. Jef is jaren geleden overleden. Pierre woont nog altijd in het huis van mijn grootouders. Mijn grootouders langs moederskant woonden in de Kammestraat en ik was toen veel meer bij hen dan thuis. Zij hadden zomaar eventjes negen kinderen en namen dan ook nog eens twee kinderen aan, de twee kinderen van de ‘Jetkes’, een half broer van mijn grootmoeder.’

Al wandelend voorbij het klooster en de kerk gaat het richting Kammestraat.

‘Mijn grootmoeder was stoeltjeszetter in de kerk, een taak die nadien door haar dochter Maria werd overgenomen. Voor en na de misviering werden de stoelen vakkundig op hun plaats gezet. De rechte rijen en de netheid 4

van de vloer waren een bron van fierheid. Zo dienden zij de Heer. Maar ze gingen ook elke zondagsmis rond om het stoelgeld op te halen. Dat was de bijdrage van de kerkgangers voor het onderhoud van de kerk. Wie een eigen stoel bezat in de kerk, hoefde niet te betalen. Meestal waren dat stoelen met fluwelen kussens. De gewone gelovigen zaten of knielden tijdens de viering op een rieten stoel.

‘Tanne Ja’ was een figuur in onze gemeente’, lacht Jacques.

Kattenkwaad In de Kammestraat woonden er in die tijd zo veel kinderen dat zowat de helft van de leerlingen in de gemeenteschool uit deze straat kwamen. ‘Het was in alle opzichten een vruchtbare en gezonde straat. Verhevick en zijn vrouw, die in het laatste huis links woonden, hadden er een groentekwekerij. Zij werden allebei honderd jaar.

Er was daar wel leven in de brouwerij.

Als kind haalden we veel kattenkwaad uit. Er was nog geen openbare verlichting en zeker niet rond de kerk, waar

toen nog het kerkhof was. Ons grootste plezier was dan ook rond Allerheiligen een biet uit te snijden en er een kaars in te laten branden om de kerkgangers de stuipen op het lijf te jagen. De zussen Kestemont, die in ’s Herenstraatje woonden naast het huidige kerkhof of Wiske en Voske Stek, twee oude vrouwtjes – ze heetten Vlaemynck – waren trouwens de eerste slachtoffers van onze ‘stropperij’.’

En daar bleef het niet bij … ‘We organiseerden met onze ‘repen’, metalen velgen van oude fietswielen die we voor 25 cent konden kopen bij fietsenmaker Petit, wedstrijden van Stalle tot thuis. Iedereen had de naam van een renner. In de Zandbeek werd er dan weer gevist, maar dat moest met de handen, anders was het te gemakkelijk. We gingen ook wel eens naar de boomgaard van ‘Kastonjenblok’ om iets te stelen, maar die zat met een riek achter ons’, bekent Jacques. Hij geniet duidelijk nog na van de kleine jeugdzondes.

Achter elk nummer schuilt een verhaal Aan zowat elk huis waar we voorbijkomen, blijft Jacques even staan om herinneringen op te halen. Van elke woning heeft hij naam en toenaam van de bewoners onthouden. ‘Er leefden heel wat bekende families in de straat.

De familie Lambin had een café en een winkel. De zoon Jef is als kind op een dag gevallen op de blauwe dorpelsteen en geraakte daardoor mentaal gehandicapt. Een andere familie was ‘de Duitser’ Faber. Hij had een dochter die filmster wou worden. Samen met een vriendin (de dochter van Pie Berkoos) had ze Engels geleerd en is ze naar Antwerpen vertrokken om de grote oversteek te wagen. Verder dan de haven zijn ze niet gekomen, want ze mochten de boot niet op! In onze straat stond ook het patronaat. Dat was het parochiaal huis waar heel wat gebeurde.

Onderpastoor Van Volxem gaf er elke zondag een filmvoorstelling. Vooral de films van Charlie Chaplin waren geliefd.

Dat was om te lachen en er kwamen geen gewaagde scènes in voor …’

De kleine snelheidsduivel ‘Mijn peter en meter heetten Vander Oost en hun kinderen hebben mee geholpen om de geschiedenis van Drogenbos te schrijven. Ik wil ze wel even vermelden, omdat hun namen bij velen nog een belletje doen rinkelen.

Jean bewerkte het land. Hij had een ongeval gehad in de Acec en was zijn vingers kwijt, maar hij had een prothese gemaakt, zodat hij op zijn akker kon werken. Na Jean waren er Tist, Jef, Pol, Philippine (mijn moeder), Catherine, Maria (die haar moeder opvolgde als ‘stoeltjeszetster’), Caroline en Victoire. Pol was de meest geleerde.

Hij werd onderwijzer en later schoolhoofd in Drogenbos. Waarom hij?

Mijn peter werd stilaan slechtziend en daarom moest Pol hem dagelijks de krant voorlezen. Zo werd hij veel slimmer en hij mocht voortstuderen’, aldus Jacques.

‘Mijn eigen carrière verliep anders. Tot mijn veertiende moest ik in Drogenbos naar school omdat de financiële mogelijkheden om te studeren er niet waren. Ik heb de laatste twee jaren in de school veel mensen geholpen om te leren lezen. Ik was graag leerkracht geworden. De meesters Lamarche, Coudron, Acuria en Jacobs waren maar

al te blij dat iemand hen kon helpen om de minst begaafden toch nog een kans te geven. Met verschillende leerjaren in één klas zitten was immers niet altijd eenvoudig. Ik kreeg toch de kans om twee jaar naar Sint-Joris te gaan, omdat ik zo klein en fragiel was, maar wel pienter en snel. Ik was gewoon nog niet klaar om te gaan werken. Iedereen in de straat kende mij omdat ik een kleine snelheidsduivel was. Lopen kon ik als de beste!’

Jacques met broer en nichtje

Voor het grootouderlijk huis

Drie broers en hun ouders op hun ‘s zondags

Daarna werd Jacques verondersteld om naar de ‘Arts et Métiers’ te gaan. Het doel: letterzetter worden in een drukkerij. ‘Ik vond dat ik in die school niets meer kon leren en ben dan maar beginnen te werken. Nog steeds de beste manier om het vak te leren. Toen ik mij aanmeldde bij de baas, gaf hij mij het ‘Vademecum du Typographe’ en ik was vertrokken. Ik heb 45 jaar in de drukkerij gewerkt en duizenden tonnen loden letters gezet en gedragen.

Het is niet toevallig dat ik mijn heup heb moeten laten vervangen door metaal. Geen lood, maar ijzer! Tijdens de oorlog moesten we rantsoeneringzegels drukken, maar eind 1942 werd ik opgeroepen voor verplichte tewerkstelling in Duitsland. Ik kon niet ontsnappen en gedurende 2,5 jaar heb ik in de Duitse fabriek gewerkt.

Nadien ben ik terug gegaan naar de drukkerij waar ik jarenlang het ‘Nieuws van de dag’ hielp drukken.’

‘Als ik hier door de straat loop, dan zie ik alle gezichten terug van wie er woonde. Fanieke met haar winkel, waar we lekkere witte karamellen met nougat haalden. Twee voor vijf centiemen, dat was een koopje! In de winkel kon je eigenlijk alles vinden: van zout en bloem tot ‘Vlaamse Filmkes’ en alle uitgaven van Averbode. Op de plaats van het patronaat hoor ik nog de piano van Robert Spileers, broer van René en beiden zonen van de beenhouwer op de Grote Baan.

‘Tanne Ja’ was de kapster van alle kinderen. Rechtover het patronaat woonde een kapster voor bijzondere gelegenheden. Maar zij had niet veel werk! Wat verder was de schoenmaker.

Ook hij was niet bedolven onder het werk, want iedereen liep tijdens de week op ‘blokken’. Alleen bij speciale gelegenheden droegen de mensen schoenen. Trouwens, als wij bij hen om een nieuw paar schoenen gingen, 5

moesten wij aan de deur onze schoenen uitdoen om het balatum van zijn huis niet te verslijten.’

In het gangetje wat verderop woonde een klompenmaker.

Daarnaast was er een limonadehandelaar die de zoete drank op flessen trok en verkocht. ‘In het laatste huis woonden de twee honderdjarigen Verhevick’, vertelt onze wandelende encyclopedie. ‘Langs de andere kant was er de familie Lambin met hun winkel en café. Er was ook nog een tweede café in de straat, van de familie Taeymans. Verder waren er ook nog de fietsenmaker Petit en de mislukte filmsterren van Faber. Je ziet: alle levens waren hier met elkaar verbonden.

Op de hoek van de Kammestraat en de Grote Baan stond het gemeentehuis. Nu is er een vestiging van KBC.’ Er is zo veel veranderd ‘Alles was ook geregeld. Mijn vader ging elke dag zijn ronde doen om de paardenstront op te rapen, die de paarden van de boeren die ’s morgens om 2 uur naar de markt vertrokken, hadden achtergelaten. Er woonde ook een schildertapissier: Frans Philippus. Er was ook nog een voddenman die elke dag zijn ronde deed. In de ‘s Herenstraat woonde een man met één been. Toen hij van de tram sprong, was hij onder een wiel geraakt. Resultaat: een geamputeerd been’, herinnert Jacques zich. Het zijn kleurrijke memoires, met een lach en een traan, maar vooral stille getuigen van een unieke gemeente.

‘De toneelkring ‘Jong maar moedig’ bloeide in die tijd. Toen onderpastoor Van Volxem werd overgeplaatst naar Bosvoorde, moest hij daar een kerk bouwen en de toneelkring heeft veel opgetreden om geld te verzamelen voor zijn kerk. Ik heb zelf ook nog toneel gespeeld, maar altijd kleine rollen. Elk jaar was er een grote show, voorafgegaan door een concert van de eigen filharmonie. Ze gingen ook in andere dorpen optreden.

Er was steeds een tombola bij elk optreden om de kas te spijzen. De prijzen werden onder andere opgehaald bij de familie Calmeyn. Mevrouw Calmeyn, grootmoeder van de huidige burgemeester, was een Amerikaanse dame. Zij sprak Engels en niet zo veel Frans, laat staan Nederlands. Onderpastoor Van Genechten, die zelf geen Frans praatte, vroeg mij om mee te gaan om een prijs te halen. Op onze vraag kwam zij aan met een prijs. ‘J’ai encore des canards sans camouflage’, zei ze, terwijl ze ons enkele gepluimde eenden overhandigde.

Onvergetelijke tijden!’

Een ander pittig verhaal is dat van de vier boswachters die het domein Calmeyn moesten vrijwaren van stropers. Op een morgen werden ze vastgebonden aan een boom gevonden. Een zoete wraak van de stropers? Jacques laat het antwoord over aan de geprikkelde fantasie, maar hij herinnert zich nog andere markante feiten. ‘Het kerkhof was nog rond de kerk en aan de ingang stond een groot café’, aldus Jacques. ‘Binnen stonden drie biljarttafels waarop het chique volk kon spelen. Het was zeker geen volkscafé, maar het strafste was dat de bazin rond Allerheiligen de bloemen op de graven ging halen om ze terug te verkopen!’

‘Kluut’, ‘de Ruige’ en mankende schilders Jacques is nog niet uitverteld. Om het warme beeld van de tijdsgeest verder in te kleuren, gunt hij ons nog een aantal onvergetelijke anekdotes.

6

De lokale vedette ontsnapt uit het peloton op de Grote Baan in Drogenbos

‘Op de Grote Baan woonde een schilder die mankte. Op een dag zei zijn buurvrouw zodat iedereen het kon horen: ‘Gij zou beter met een been op de straat en het andere op de trottoir marcheren’, lacht Jacques. Hij komt op dreef. ‘Dan was er nog Louis Claessens, nog zo’n ‘geestigaard’. Hij was de oom van Jean Claessens, de wielrenner. In Drogenbos doofden de straatlichten niet allemaal tegelijk (normaal om 12 uur), want de ene helft van het dorp hing af van Ruisbroek en de andere van Beersel. Als de uurwerken niet juist stonden, kon dat wel eens een verschil opleveren. Louis kwam uit het café ‘Au Garçon Brasseur’ (bij Kluut) buiten en verloor op het voetpad vijf frank onder de lantaarn die juist werd gedoofd. Hij ging dus naar het Kapelleke waar het licht nog brandde en begon daar te zoeken. Toen iemand uit het café hem vroeg of hij iets kwijt was, kreeg hij als antwoord: ‘Ik kwam bij Kluut buiten en verloor er vijf frank en toen ging het licht uit. Ik kom hier dus maar zoeken, want hier brandt nog licht!’

‘Verhevick – bijgenaamd ‘de Ruige’ – werd honderd jaar en burgemeester Calmeyn vroeg hem wat hij wilde voor zijn feest. ‘Ik zou graag eens in een koets rondrijden door Drogenbos’, luidde het. Zo gevraagd, zo gedaan. Er werd een groot feest georganiseerd en de koets was besteld. Maar ‘de Ruige’ was in plaats van naar zijn feest te gaan, gaan rusten op zijn veld en leek van de aardbol verdwenen. Hij beweerde ook dat hij drie jaar ouder was dan zijn officiële leeftijd, want ze hadden hem uitgeschreven toen zijn broer gestorven was …’

‘De ‘Coeur’ was de gebruikelijke naam voor de zangmaatschappij ‘La Fraternité’. Enkele leden hadden in Marianneke Mertens’ winkel naast de jongensschool een pispot gekocht en gevuld met speculaas en lambiek. Daarna hadden ze de pot in het café waar ze vergaderden gezet en iedereen moest ervan drinken. Wie het niet deed, moest een tournée générale betalen. Ik beken, de humor was toen eenvoudig, maar het had zijn charme’, besluit Jacques.

Tot slot de bijnaam: Jacques werd ‘Jacques van Pien van Liese Schoen’ genoemd. De reden: Pien was zijn moeder, Philippine Vander Oost. Lies was Elisabeth Vanhaelen – meter Vander Oost – van wie de vader schoenmaker was en die trouwde met Joseph Vander Oost. En zo is de cirkel rond.

A.N. Lerminiaux

verenigingsnieuws Vernieuwing bij dansgroep Dosido

KAV Drogenbos start opnieuw met pilateslessen Vanaf donderdag 15 september zijn de leden en niet-leden van KAV Drogenbos opnieuw welkom op de pilateslessen. De nieuwe lesgeefster zal ons tien opeenvolgende donderdagen (niet in de herfstvakantie) van 20 tot 21 uur doen zweten in de gemeentelijke feestzaal. Voor 25 euro (KAV-leden) of 40 euro (niet-KAV-leden) kan je deelnemen.

Meer info: Patricia Motten, 02 333 05 70 (van 9 tot 12 uur), patricia.motten@derand.be of Veronique De Pauw, 02 332 38 84 (na 18 uur), vero.depauw@skynet.be

KAV Drogenbos op uitstap naar Tervuren Vanaf september vliegen alle groepen van dansgroep Dosido er weer in. Nieuw dit jaar is de naam van de groepen.

Lesgeefsters en bestuur staken de hoofden bij elkaar en schudden de volgende namen uit hun mouw …

De kleuters (vanaf de tweede kleuterklas) heten vanaf nu De Pattotterkes en zijn vanaf zaterdag 24 september welkom in de Regenboog. Ze dansen van 10 tot 11 uur onder leiding van Marijke.

De Giechels is de groep van de +7-jarigen. Zij starten op zaterdag 24 september en dansen met Ines en Marijke van 11.15 tot 12.15 uur in de Regenboog.

De Groovers wordt de hippe naam van de 11-jarigen. Zij dansen op zaterdag van 10 tot 11 uur in de gemeentelijke feestzaal onder leiding van Elke en Lieze en starten het dansjaar op zaterdag 10 september.

Na een minireis door de feeërieke omgeving van het Zoniënwoud was het genieten in restaurant ‘La Feuille de Vigne’. De kok zorgde voor een heerlijke maaltijd met alles erop en eraan. Daarna trokken we naar de overkant van de druk bereden weg om in het prachtige park tot rust te komen en de batterijen op te laden voor een bezoek aan de trots van Tervuren: het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika. Margriet gaf een leerrijke inleiding en onze gids gaf zijn kennis met veel enthousiasme door. Van al dat wandelen, wordt een mens dorstig. Geen nood, de dorstigen werden gelaafd: van koffie tot bananenbier, keuze genoeg …

Vanaf dit jaar starten we ook met een groep hiphop voor beginners (vanaf het zesde leerjaar). Zij hiphoppen erop los op vrijdag van 19.30 tot 20.30 uur in de Regenboog en starten op vrijdag 16 september. Elke is de lesgeefster.

Voor het personeel van het museum zat de dag erop. Nog even nagenieten in het park. Aan mooie liedjes komt altijd een einde, maar een foto van de groep mocht niet ontbreken. En ja, iedereen moest erop staan. De Côte d’Or-olifant was het uitgelezen decor. We klampten een onschuldige voorbijganger aan om fotograaf van dienst te spelen. Het resultaat: een foto die niet de schoonheidsprijs zal wegkapen, maar des te meer de gezellige sfeer van een fantastische dag weergaf. Volgend jaar gaat het museum dicht voor een opknapbeurt. Wij komen beslist terug. Misschien ga jij dan ook mee?

De dansers van hiphop voor gevorderden met Tina geven het beste van zichzelf op woensdag van 20 tot 21.30 uur in het Paviljoen. Zij starten op woensdag 14 september.

Nieuws van de Sint-Sebastiaansschuttersgilde

De volwassenen met danskriebels heten vanaf dit jaar De Jemenieters, genoemd naar een bekende danspas. Zij dansen onder leiding van Nouche op maandag van 20 tot 21.30 uur in de gemeentelijke feestzaal en beginnen eraan op maandag 19 september.

Ook de djembégroepen gaan er dit jaar een lap op geven.

De djembé voor kids vindt plaats in het Paviljoen op woensdag van 18.30 tot 19.30 uur. Zij beginnen eraan op woensdag 21 september.

De djembé voor volwassenen trommelt er lustig op los van 19 tot 20 uur, eveneens op woensdag in het Paviljoen. Zij starten ook op woensdag 21 september. Moses neemt de twee groepen onder zijn vleugels.

Meer info: Nouche, 02 377 12 31 of annie.dhandschotter@f baa.be

De schutters komen nog tot eind september op maandagavond bij elkaar in café Oud Droogenbosch. Omdat we nog geen lokaal hebben waar we ook in de wintermaanden onze pijlen kunnen richten, houden we meestal een prijsschieting als seizoensafsluiter.

De volgende activiteiten staan nog op het programma: Zondag 11 september om 14 uur: gildeschieting in Weerde Zaterdag 24 september om 14 uur: gildeschieting in Keerbergen Zaterdag 12 november om 14 uur: statutaire vergadering H.G.B. vzw Abdij Keizersberg Leuven We hernemen onze wekelijkse schietoefeningen normaal gesproken in maart 2012.

Bob Vander Oost Hoofdman schuttersgilde Drogenbos Hoofdman gewest Midden-Brabant historische schuttersgilden Ouderman Hoge Gildenraad van Brabant

7

vereniging in de kijker

Verenigingen in Drogenbos: het Davidsfonds

‘Ik ben lid van onze Davidsfondsafdeling sinds de heroprichting’, vertelt Theo. ‘Het Davidsfonds werd in Drogenbos nieuw leven ingeblazen in 1970. Een groep geëngageerde mensen besloot toen om Drogenbos opnieuw op de Davidsfondskaart te zetten. Bijna elke Vlaamse gemeente had een afdeling en het was dus belangrijk dat zeker in de faciliteitengemeenten het Davidsfonds de Vlaamse cultuur kon stimuleren en bewaren. Bij de opstart werd overleg gepleegd met de burgemeester, die geen probleem had met de oprichting zolang het een tweetalige vereniging was. We weten dat onze burgemeester Calmeyn, de vader van onze huidige burgemeester, steeds als een (burger)vader gewaakt heeft over de goede relaties tussen beide gemeenschappen.

Drogenbos was wat dat betreft een voorbeeld voor de andere gemeenten, maar een tweetalig Davidsfonds was een brug te ver. De burgemeester werd wel dadelijk lid van de vereniging’, aldus Theo.

Pioniersrol In een Vlaamse gemeente kan natuurlijk niemand er aanstoot aan nemen dat er een Vlaams verenigingsleven is.

Bovendien is het Davidsfonds nog steeds een symbool als voortrekker van de ontwikkeling van de Vlaamse cultuur en de Vlaamse beweging. Gelukkig werd snel duidelijk dat het Davidsfonds geen andere bedoelingen had dan de sociale samenhang in de gemeente bevorderen en de mensen dichter bij elkaar brengen met culturele, maar ook andere aantrekkelijke activiteiten. Over welke activiteiten gaat het zoal?

‘Dat is echt heel divers’, weet Theo. ‘Het gaat van eerder culturele evenementen zoals voordrachten, gespreksavonden of concerten tot uitstappen, quizavonden, het familiefeest, het feest van de Vlaamse Gemeenschap, activiteiten op onze avondmarkt of de kermis. De laatste jaren hebben we ook al een aantal keren publiek gespeeld bij uitzendingen op de VRT. Dat is telkens een aangename ervaring. Als ik bedenk 8

© Tine De Wilde

Het Davidsfonds Drogenbos kent een rijke traditie. De vereniging wordt gedragen door verschillende generaties Drogenbossenaren en heeft steeds een belangrijke rol gespeeld in het verenigingsleven. Het is dan ook niet zomaar dat we in dit nummer van kaaskrabber het Davidsfonds aan het woord laten. Het Davidsfonds is in Drogenbos een vereniging die groeit, ondanks de moeilijke omstandigheden waarin ze soms moet werken. Ondervoorzitter Theo Willems spreekt met ons over heden en verleden van zijn vereniging.

wat er in al die jaren is gebeurd, dan kunnen we nog wel enkele kaaskrabbers vullen! Ooit waren we zelfs met alle leden in Nederland voor een huif karrentocht. Felix De Boeck was bovendien erelid van onze afdeling en daardoor hebben we regelmatig activiteiten kunnen organiseren met of rond Felix.’

Vorig jaar genoot het Davidsfonds van een prachtig bezoek aan Gent. Onlangs stond de haven van Antwerpen op het programma, een overweldigende ervaring. Het Davidsfonds zou het Davidsfonds niet zijn als het niet steeds afsluit in stijl: met een gezellig gezamenlijk etentje. Elk werkjaar zorgt de vereniging voor een boeiend programma waarbij ze vrijwel maandelijks een activiteit organiseert. Voor Theo een serieus takenpakket, maar hij krijgt er veel voor terug. ‘Meewerken in een vereniging vergt heel wat tijd en inspanningen.

Zolang de vriendschap in de groep primeert, ervaar ik dat niet als een inspanning. Dat is nu net wat onze afdeling sterk maakt. Sinds jaren hebben we een vaste kern in het bestuur

verenigingsnieuws die een hechte vriendschapsband heeft, maar die wel open staat voor iedereen die er bij wil komen. Die band zorgt ervoor dat we stormen overleven en steeds opnieuw enthousiast aan de slag gaan. Met de viering van de (jarige) verenigingen in december is trouwens nog maar eens gebleken dat onze gemeenschap in Drogenbos nog leeft en dat de mensen sterk aan elkaar hangen. Daarom blijft het de moeite waard om verder te investeren.’

Open visie Het contact met de andere verenigingen is volgens Theo essentieel. ‘Het Davidsfonds is mee initiatiefnemer geweest voor de oprichting van de cultuurraad. Dankzij de goede contacten met andere verenigingen heeft het Davidsfonds mee de nodige stimuli kunnen geven bij de opstart ervan.

Nu nog worden verschillende activiteiten samen met andere verenigingen en met de cultuurraad georganiseerd. Zo is het intussen een traditie dat we jaarlijks een ontbijtgesprek organiseren in samenwerking met KAV, OKRA en de Gezinsbond, onder de vleugels van de cultuurraad van Drogenbos. Dit is telkens weer een groot succes omdat we onderwerpen aan bod laten komen die dicht aanleunen bij de leefwereld van de mensen. De gratis ontbijtkoek met koffie is een leuk extraatje. Dankzij de oprichting van de cultuurraad worden onze verenigingen sterk ondersteund, zowel praktisch als financieel. Vzw ‘de Rand’ is een grote hulp. Het is voor het Davidsfonds een belangrijke manier om mee te werken aan een sterk Vlaams gemeenschapsleven.’

Het Davidsfonds slaagt er ook in om het ledental op peil te houden. ‘Vorig jaar hebben we nog een attentie van het nationaal bestuur ontvangen omdat we beter scoorden dan de gemiddelde afdelingen. Dit jaar hebben we die score nog verbeterd. We hebben bij de keuze van onze activiteiten dan ook veel aandacht voor wat jonge mensen aanspreekt. Dat werpt duidelijk zijn vruchten af. We hebben wel aandacht voor verjonging omdat die cruciaal is voor het voortbestaan van de vereniging.’ Theo ziet de toekomst dan ook rooskleurig in. ‘Zolang we kunnen, willen we maandelijks een toffe activiteit organiseren. We proberen daarbij creatief te zijn en ervoor te zorgen dat er voor elk wat wils is. Gelukkig kunnen we meestal rekenen op een goede opkomst. Het is de bedoeling om tijdig te zorgen voor aflossing van de wacht, maar op dit ogenblik is dat nog geen acuut probleem.

Met de ondersteuning van de cultuurraad is het werken voor een vereniging in Drogenbos een stuk eenvoudiger geworden. De hulp van Patricia van de Muse en de financiële ondersteuning van vzw ‘de Rand’ zijn hierbij van groot belang. We hopen dat in alle verenigingen van Drogenbos jonge mensen tijdig de fakkel overnemen. Het verenigingsleven is het cement van de samenleving en is daarom onontbeerlijk voor een aangename leefomgeving. Wat het Davidsfonds betreft: wij blijven doorgaan. We hopen dat veel Drogenbossenaren de weg naar het Davidsfonds vinden om samen met ons te genieten van de toffe activiteiten die we op het programma hebben’, besluit Theo.

Wie interesse heeft in het Davidsfonds van Drogenbos kan steeds contact opnemen met een van de bestuursleden of met voorzitter Myriam Govers-Lerminiaux.

Meer info: davidsfondsdrogenbos@gmail.com A.N. Lerminiaux

Davidsfonds Drogenbos: jaarprogramma 2011-2012 4 september: deelname aan de Gordel 23 oktober: kermisweekend met een breugeliaans diner en een voordracht of goochelaar in de audiovisuele zaal van het museum November: bezoek televisiestudio 16 december: receptie van de cultuurraad voor alle verenigingen van onze gemeente 22 januari: traditioneel familiefeest in Hof ter Nering Februari: ontbijtgesprek met eventueel het taalpraatje van Carine Caljon Rond 15 maart: Davidsfondsquiz April: medewerking lenteavondmarkt Mei: bestuursweekend Juni: jaarlijkse wandeling Voorjaar 2012: literaire wandeling in Drogenbos

Davidsfonds Drogenbos verkent de Antwerpse haven Alle volwassenen met een ondertussen respectabele leeftijd hebben ooit wel eens Antwerpen bezocht en een boottocht gemaakt met de Flandria. De herinnering ligt meestal ver in het geheugen, maar toen was een tochtje op de Schelde een must voor schoolreizen of familie-uitstappen. De stad bekeken vanaf de stroom, het gaf een totaal ander idee over Antwerpen …

Vandaag is de boottocht geen bezoek meer aan de stad, maar aan de haven. Een echte ontdekking van een van de draaischijven van onze economie. En dus trokken we op zaterdag 11 juni naar ’t stad.

Een gezamenlijke picknick in de schaduw van het MAS luidde het begin van een schitterende namiddag in. De vier uur durende boottocht bracht ons langs een mierennest van bedrijvigheid waar enorme tankers, vrachtschepen, opslagplaatsen, gastanks en koelruimtes de dienst uitmaken. In de dokken aan de kade verschepen enorme kranen de vracht alsof het pluimpjes zijn. Naast bergen kolen prijken reusachtige koelruimtes waar een groot deel van het fruit voor het Europese vasteland aankomt en weer wordt doorgestuurd.

Daarna was het tijd voor een gezellige wandeling door de havenwijken met de ontdekking van de … buurt. De laatste halte is bij het Davidsfonds steevast de kers op de taart. In een uitstekend restaurant genoten we na van een prachtige dag. Dankjewel gidsen Géry en Jef en organisator Hilde!

Volgend jaar weer een uitstap, dat is zeker.

André Lerminiaux Meer info: Myriam Govers, voorzitter Davidsfonds Drogenbos, Kerkstraat 79, 1620 Drogenbos, 02 331 14 41

9

activiteitenkalender Wanneer

Wie / Wat

Waar

September 8 13.30

Café Combinne Praatgroep

GC de Muse

10 10-11

Dansgroep Dosido Groovers

Gem. feestzaal

13 14.30

OKRA Koffietafel

Gem. feestzaal

15 13.30

Café Combinne Praatgroep

GC de Muse

15 20.00

KAV Pilateslessen

Gem. feestzaal

16 19.30

Dansgroep Dosido Hiphop beginners

Regenboog

19 20.00

Dansgroep Dosido De Jemenieters

Gem. feestzaal

21 18.30

Dansgroep Dosido Djembé voor kids

Paviljoen

22 13.30

Café Combinne Praatgroep

GC de Muse

22 20.00

KAV Pilateslessen

Gem. feestzaal

24 10-11

Dansgroep Dosido De Pattotterkes

Regenboog

24 11.15

Dansgroep Dosido De Giechels

Regenboog

29 13.30

Café Combinne Praatgroep

GC de Muse

29 20.00

KAV Pilateslessen

Gem. feestzaal

Café Combinne Praatgroep

GC de Muse

11 14.30

OKRA Koffietafel

Gem. feestzaal

13 13.30

Café Combinne Praatgroep

GC de Muse

16 14.30

KAV Ontmoetingsfeest

Gem. feestzaal

20 13.30

Café Combinne Praatgroep

GC de Muse

23 14.30

Cultuurraad Kermiszondag

FeliXartmuseum

26 14.00

GC de Muse Halloweenshow

GBS De Wonderwijzer

27 13.30

Café Combinne Praatgroep

GC de Muse

Oktober 6 13.30

wekelijkse activiteitenkalender Dansgroep Dosido De Pattotterkes dansen wekelijks op zaterdag van 10 tot 11 uur in de Regenboog o.l.v. Marijke.

De Giechels dansen op zaterdag van 11.15 tot 12.15 uur in de Regenboog o.l.v. Marijke en Ines.

De Groovers dansen op zaterdag van 10 tot 11 uur in de gemeentelijke feestzaal o.l.v. Elke en Lieze.

De groep hiphop voor beginners danst op vrijdag van 19.30 tot 20.30 uur in de Regenboog o.l.v. Elke.

De groep hiphop voor gevorderden danst op woensdag van 20 tot 21.30 uur in het Paviljoen o.l.v. Tina.

De Jemenieters dansen op maandag van 20 tot 21.30 uur in de gemeentelijke feestzaal o.l.v. Nouche.

Info: Nouche Sents, 02 377 12 31 Djembégroep Dosido Djembé voor kinderen op woensdag van 18.30 tot 19.30 uur in het Paviljoen.

Djembé voor volwassenen op woensdag van 19 tot 20 uur in het Paviljoen.

10

Dansgroep De Zandloper Elke vrijdag van 14 tot 17 uur dansen de leden van dansgroep De Zandloper in de gemeentelijke feestzaal onder leiding van Jean-Pierre Bulté.

Meer info: Gust Guillaume, 02 377 05 96 of Jean-Pierre Bulté, 02 377 05 97 Ontmoeting tussen senioren De senioren zijn elke maandag en woensdag van 13 tot 17 uur welkom in het Paviljoen, om een kaartje te leggen, een koffie of een pintje te drinken en samen een babbeltje te slaan.

Meer info: Christiane Lerminiaux, 02 377 63 19 Sint-Sebastiaansgilde De schutters van de gilde komen elke maandag om 18 uur samen in café Oud Droogenbosch. Tot eind oktober richten ze hun pijlen op de liggende wip (niet als het regent).

Meer info: Bob Vander Oost, 02 377 02 55

Bibliobus De bibliobus van Beersel komt drie keer per week naar onze gemeente: op woensdag aan GC de Muse van 16 tot 17 uur op donderdag in de Boomgaardwijk van 14 tot 15.30 uur op vrijdag achteraan de parking aan het Paviljoen van 14 tot 15.30 uur Meer info: GC de Muse, 02 333 05 70 (9-12 uur) Zangkoor Serenata Zangkoor Serenata komt wekelijks samen in de gemeentelijke feestzaal, van 19.30 tot 21.30 uur.

Meer info: Myriam Claessens, 0475 36 97 08 of info@koorserenata.be

verenigingsnieuws Speelplein De Krabbers: een zomer boordevol plezier

Hoewel de weergoden ons niet altijd goedgezind waren dit jaar, kunnen we terugkijken op een leuke zomer. Met elke week een ander thema konden de kinderen zich volledig uitleven. Zo werden ze chef-kok tijdens de themaweek Komen eten. Ook de Harry Potterweek was een succes, net als de themaweken Onder water, Police Academy en Hollywood.

Gemiddeld waren een zestigtal kinderen per dag aanwezig, die werden opgevangen door een fantastische ploeg monitoren die het beste van zichzelf gaven.

Tot volgend jaar!

KAV Drogenbos verkent samen met KAV Linkebeek Frans-Vlaanderen Op woensdag 8 juni stapten we om 7 uur op de bus. Samen met de leden van KAV Linkebeek ging het richting Frans-Vlaanderen. Onze eerste halte was Cassel, waar we verwend werden met een kopje koffie en een smeuïge boterkoek. Daarna bezochten we het ‘Musée des Flandres’. De gids trakteerde ons op een zeer gedetailleerde uitleg over de Vlaamse schilders en historische artefacten. Een mens zou er honger van krijgen, dus we snelden richting Bergues. In restaurant De Breugel ging het er echt breugeliaans aan toe: het eten was prima en vooral overvloedig!

Om 15 uur wachtte de gids ons op voor een rondleiding door de stad.

Hier in Bergues werd de film Bienvenu chez les ch’tis opgenomen. De gids vertelde met zo veel passie over de film dat de rondleiding een beetje uitliep. De dappersten onder ons namen nog deel aan de wandeling op de wallen, waarna we rond 18 uur huiswaarts keerden.

Op de bus bekeken we de film Bienvenu chez les ch’tis. Een mooie afsluiter van een toffe dag!

KAV Drogenbos wil KAV Linkebeek bedanken voor de tot in de puntjes georganiseerde uitstap. Zeker voor herhaling vatbaar!

Monique Philippus

Nieuws uit het FeliXartmuseum

Op 4 september opent het museum drie verschillende tentoonstellingen. Je zal er aangenaam verrast worden door de diversiteit en de originaliteit van het aanbod: van topwerken uit de Belgische kunstscène van de jaren twintig en dertig en Paul Van Hoeydoncks abstracte werken uit de jaren vijftig, tot de intrigerende ruimteprojecten van een jonge hedendaagse kunstenaar.

Moderne kunst uit het interbellum Collectie van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (4/9/2011-2016) Wegens de sluiting van het KMSKA voor renovatiewerken, heeft het FeliXartmuseum de eer als gastmuseum te fungeren. Een blik op de bruisende kunstwereld tijdens het interbellum, van de abstractie tot het expressionisme, met werk van onder andere Jozef Peeters, Oscar en Floris Jespers, Victor Servranckx, Jules Schmalzigaug en Ossip Zadkine.

Paul Van Hoeydonck De abstracte werken (4/9/2011-18/12/2011) Paul van Hoeydonck (° Antwerpen, 1925) is beeldhouwer, schilder, tekenaar, collagekunstenaar en graficus. Het beroemde beeldje Fallen Astronaut, het enige kunstwerk dat zich in de ruimte bevindt, is aan hem te danken. Minder bekend is dat hij tussen 1955 en 1958 indrukwekkend abstract werk maakte. In kleurrijke, dynamische geometrische composities speelt Van Hoeydonck met de illusies van de waarneming. Zijn beeldtaal sluit nauw aan bij de kinetische kunst, waarbij beweging en diepte gesuggereerd worden door kleurvlakken of lichtbrekingen in geslepen plexiglas. Door deze periode uit zijn werk te kiezen, brengt het museum de tweede generatie Belgische abstracten onder de aandacht, daar waar het tot nu toe vooral focuste op de historische avant-garde. De tentoonstelling brengt deze werken, van zowel Belgische als buitenlandse collecties, voor het eerst samen. Bij de tentoonstelling zal een uitgebreide publicatie uitgebracht worden.

Rémi Tamburini Space project (4/9/2011-30/10/2011) In Space project werkt Rémi Tamburini twee ‘prototypes-objecten’ uit die bestemd zijn voor … de ruimte. Hij stelde de NASA voor een capsule die kunstwerken van bevriende kunstenaars en een audio-installatie met een universeel verstaanbare taal bevat, in de ruimte te brengen om contact te leggen met eventuele buitenaardse wezens. Communicatie via kunst dus. Zijn ingenieuze, op hightechobjecten lijkende installaties stellen de technologische vooruitgang in vraag en verwijzen naar verloren utopieën.

11

verenigingsnieuws

nieuws uit de MUSE

Geboorte erfgoedcel Pajottenland en Zennevallei

Aanbod taallessen blijft groeien

Op 2 mei ging de erfgoedcel Pajottenland en Zennevallei van start. Zo heeft de regio Pajottenland en Zennevallei zoals twintig andere regio’s en steden in Vlaanderen een eigen erfgoedcel.

In de week van 5 september starten de taallessen Nederlands. Het aanbod in Drogenbos is opnieuw uitgebreid met een extra cursus. Dit schooljaar kunnen beginners ook in de namiddag in GC de Muse terecht voor een intensieve cursus Nederlands.

In december 2010 sloot de Vlaamse Gemeenschap een cultureel erfgoedconvenant af met de intergemeentelijke projectvereniging Cultuurregio Pajottenland en Zennevallei. De projectvereniging is een samenwerkingsverband tussen zestien gemeenten – Beersel, Bever, Dilbeek, Galmaarden, Gooik, Halle, Herne, Lennik, Liedekerke, Pepingen, Roosdaal, Sint-Pieters-Leeuw en Ternat – en vzw ‘de Rand’ voor de gemeenten Drogenbos, Linkebeek en Sint-Genesius-Rode.

De erfgoedcel bestaat uit twee erfgoedcoördinatoren, Koen Demarsin en Karen Van Buggenhout, en is gevestigd in ’t Castelhof in Sint-Martens-Bodegem.

We komen graag in contact met iedereen uit de regio die interesse heeft voor erfgoed. Daarom zijn we, als pasgeborene, op zoek naar meters en peters.

Wie graag op de hoogte blijft van alle activiteiten, projecten en evenementen van de erfgoedcel en uitnodigingen of nieuwsbrieven als eerste wil ontvangen, kan meter of peter worden door ons een mailtje te sturen. In ruil vragen wij niets; behalve enthousiasme voor erfgoed!

De erfgoedcel Pajottenland en Zennevallei zit momenteel nog in de beginfase. Geleidelijk aan zullen alle doelstellingen van onze werking tot uiting komen.

Onze contactgegevens: erfgoedcel Pajottenland en Zennevallei, Molenstraat 102, 1700 Dilbeek, koen.demarsin@dilbeek.be, karen.vanbuggenhout@dilbeek.be, www.cultuurregiopajot-zenne.be, Facebookpagina erfgoedcel Pajottenland en Zennevallei

12

Het volledige aanbod: Nederlandstalige basisschool: niveau 1 maandag 18.45-22 uur niveau 2 donderdag

Café Combinne viert feest

Café Combinne, de praatgroep voor Nederlands- en anderstaligen, viert zijn vijfde verjaardag. Met lekkere hapjes van Pic Nic Del Mundo, drank, een echte Britse dubbeldekker en een gezellige babbel in het Nederlands.

Zowel ‘anciens’ als mensen die met Café Combinne willen kennismaken, ontmoeten we graag op de volgende locaties en data.

Zondag 18 september (tijdens autovrije zondag en jeugddag) 13 tot 17 uur - plein Franklin Rooseveltlaan, 1800 Vilvoorde

18.45-22 uur

GC de Muse niveau 1 maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag 8.45-12 uur niveau 1 maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag 13-16.15 uur

Zondag 25 september (tijdens landschapsdoedag) 12 tot 16 uur - schoolcampus GO! Vijverbeek, Nieuwstraat 124, 1730 Asse Meer info: info@archeduc.be, 02 454 54 01

niveau 3 maandag

18.45-22 uur

Je bent ook altijd welkom op de wekelijkse praatnamiddag in GC de Muse, elke donderdag vanaf 13.30 uur.

niveau 4 woensdag

18.45-22 uur

Meer info: www.cafecombinne.be of bij het onthaal van GC de Muse

Meer info: info@demuse.be of bij het onthaal van GC de Muse

Regio Pajottenland-Zennevallei klaar voor bruisend cultuurseizoen Diverse gemeenschaps- en cultuurcentra bundelen de krachten om de regio Pajottenland-Zennevallei te verwennen met een gevarieerd cultuuraanbod. Elk huis kan daarbij zijn eigenheid en specifieke sfeer behouden, maar de regio werkt nauw samen om het voor de bezoekers zo interessant mogelijk te maken. We zijn er dan ook trots op om het nieuwe seizoensprogramma aan jou voor te stellen. Ga ook eens bij de buren kijken en geniet van een prachtig cultureel regioaanbod!

• CC de Meent (Beersel) – www.demeent.be • GC de Boesdaalhoeve (Sint-Genesius-Rode) – www.deboesdaalhoeve.be • GC de Moelie (Linkebeek) – www.demoelie.be • GC de Muse (Drogenbos) – www.demuse.be • CC Westrand (Dilbeek) – www.westrand.be • GC Baljuwhuis (Galmaarden) – www.baljuwhuis.be • GC de Cam (Gooik) – www.gooik.be • CC ‘t Vondel (Halle) – www.vondel.be • GC Warande (Liedekerke) – www.liedekerke.be • GC Het Koetshuis (Roosdaal) – www.koetshuisroosdaal.be • GCC Coloma (Sint-Pieters-Leeuw) – cultuur@sint-pieters-leeuw.be • CC de Ploter (Ternat) – www.ccdeploter.be

nieuws uit de moelie Kinderfestival Openingsfeest familievoorstellingen Zaterdag 17-9 familie Kom tijdens dit gratis kinderfestival kennismaken met onze familievoorstellingen in 2011 en 2012. Het wordt een dag vol onverwachte belevenissen:

de nieuwe mascotte Smoeli verwelkomt iedereen op een spetterend feest met verrassingen, spektakel, gigantische waterballen en knutselhoekjes.

Kom je? Mail je naam en het aantal personen naar info@demoelie.be en je zal per deelnemer een Smoeli-ijsje krijgen en kans maken op een gratis familieabonnement in de Moelie en de Muse!

Meer info: 02 380 77 51 leeftijd: 4 tot 12 jaar duur: 180 min.

14 uur - GC de Moelie

Jacky Lafon en Danny Fabry Lachen is gezond Dinsdag 27-9 varia Jacky Lafon, beter bekend als Rita uit de serie Familie, en Danny Fabry staan allebei al veertig jaar op de planken.

Nog steeds behoren ze tot de meest gevraagde artiesten in Vlaanderen.

Benjamin Dieltjens (klarinet) Jan Vermeulen (pianoforte) Festival van Vlaanderen Donderdag 13-10 klassiek De rode draad doorheen dit prachtige concert is de tot de verbeelding sprekende romantische periode.

In de Fantasiestücke van Robert

Tijdens Lachen is gezond wisselen zang, humor en anekdotes elkaar in sneltempo af. Je geraakt zeker in een uitgelaten stemming die nog lang zal blijven nazinderen.

Meer info: www.jackylafon.be, www.dannyfabry.be i.s.m. OKRA-Linkebeek 14 uur - GC de Moelie Tickets: 12 euro (kassa), 10 euro (vvk), 8 euro (groepen vanaf 10 personen)

Schumann en zijn tijdgenoot Niels Gade worden betoverende sferen gecreëerd. Je tuimelt er van de ene feeërieke stemming in de andere. Het ontbreken van een verhaal in de Sonate in Es van Mendelssohn staat de muzikale verbeeldingskracht zeker niet in de weg.

Meer info: www.festivalvlaamsbrabant.be

Uzume Taiko Drums on air Woensdag 19-10 muziek Uzume Taiko brengt een spannende interactie tussen traditie en modern, tussen taiko- en andere muziekstijlen.

De muzikanten zijn meesters op de traditionele taikodrums. Ze laten de diepe klanken van de ‘toms’ graag in dialoog gaan met de klanken van didgeridoo en doedelzak. Traditioneel Japans theater met authentieke maskers en kleding maken van de voorstelling een niet te missen spektakel.

20.30 uur - Sint-Sebastiaanskerk Linkebeek Inleiding om 19.30 uur in GC de Moelie Tickets: 14 euro (kassa), 11 euro (groepen vanaf 10 personen)

Meer info: www.uzume.com 20 uur – GC de Moelie Tickets: 22 euro (kassa), 20 euro (vvk) 13

Vlaamse mandatarissen bezorgd over statuut faciliteitengemeenten

De organisatoren was het niet zozeer te doen om de pure schoonheid van deze gemeenten, maar vooral om het groene karakter en het politieke belang ervan te benadrukken. ‘De aandacht doet deugd, onze gemeenten worden door Vlaanderen vaak vergeten’, zegt Jan Walraet, voorzitter van de Vlaamse mandatarissen uit de zes faciliteitengemeenten. ‘De politieke situatie in de zes is echter allesbehalve rooskleurig, zelfs uiterst onrustwekkend. Al vanaf de invoering van de faciliteiten dreigen deze zes gemeenten het kind van de politieke rekening te worden en nu misschien opnieuw. Het zijn kleine gemeenten, waar de Vlaamse gemeenschap ondertussen niet zo sterk meer staat, maar waarvoor de Vlaamse overheid altijd oog moet blijven hebben’, zegt Walraet overtuigd. ‘De meeste Vlaamse politici hebben een soort koudwatervrees als het over de faciliteitengemeenten gaat. Ze durven zich niet echt uit te spreken. Aan Franstalige kant is een deel van de politici eigenlijk van kwade wil. Zij hebben zich nooit neergelegd bij het feit dat deze gemeenten Vlaamse gemeenten zijn.’

‘We mogen niet het kind van de rekening worden’

© Tine De Wilde

Ongerust ‘De faciliteitenregeling werd bij de invoering voorgesteld als een Vlaamse overwinning. Al bij al waren we blij dat deze gemeenten niet bij Brussel ingelijfd werden. Enkele jaren later werden echter ook onderwijsfaciliteiten toegekend, waarbij ook Franstalig basisonderwijs georganiseerd kon worden. Dat is een regelrechte ramp gebleken, want in plaats van de integratie van Franstaligen te bevorderen, zoals eerst gedacht, heeft het de verwijdering doen toenemen. Ondertussen zijn we vele jaren verder, is de provincie Brabant gesplitst, is er de rondzendbrief Peeters en zijn er uitspraken van de Raad van State die bevestigen dat het Vlaamse gemeenten zijn. Allemaal positieve stappen wat ons betreft, maar met de huidige onderhandelingen voor de vorming van een federale regering stapelen de onweerswolken zich opnieuw op. Zo zouden de bevestiging van de rol van het Nederlands voor de bestuurders in deze gemeenten en de rondzendbrief Peeters – twee belangrijke verworvenheden – als pasmunt gebruikt worden voor een splitsing van BHV. Dat gaat ons begrip te boven.’

‘Het laatste jaar werden we overdonderd met allerlei nota’s (Dehaene, De Wever, Vande Lanotte, Beke, Di Rupo). Geen enkele stelt ons gerust. De nota’s bevatten weinig positiefs voor de zes. In ruil voor een splitsing – eigenlijk een administratieve aangelegenheid – zou er een inschrijvingsrecht voor de inwoners uit de zes komen, zou de rondzendbrief Peeters worden afgezwakt, zou het Grondwettelijk Hof

Eind mei werd in gemeenschapscentrum de Lijsterbes in Kraainem een lofzang gehouden op de zes faciliteitengemeenten rond Brussel, die door de organisatoren ietwat overdreven als ‘de zes mooiste dorpen van Vlaanderen’ werden aangekondigd. Jan Walraet, voorzitter van de Vlaamse mandatarissen en gemeenteraadslid in Wezembeek-Oppem, maakte een aantal scherpe kanttekeningen bij de positie van de faciliteitengemeenten.

14

Rand-Nieuws een rol spelen bij de benoeming van de burgemeesters, zou een Brusselse Metropolitan Regio uitgebouwd worden, zouden de burgemeesters een eed moeten afleggen over de naleving van de taalwetgeving (maar hoe zal de naleving ervan gecontroleerd en eventueel gesanctioneerd worden?), en doen er hardnekkige geruchten de ronde over culturele rechten voor de Franstalige Gemeenschap in de zes faciliteitengemeenten. Dit alles gaat in tegen voorgaande afspraken en tegen wetteksten en uitspraken van de Raad van State.

Deze voorstellen zullen zeker niet tot de verhoopte pacificatie leiden, integendeel.’

Nieuwe evoluties ‘Jammer genoeg zullen wij hier in de zes faciliteitengemeenten moeten ondergaan wat onze Vlaamse politici op federaal niveau zullen aanvaarden. We stellen vast dat er hierover veel te weinig met kennis van zaken wordt onderhandeld.

Ook wij zijn – uiteraard – voor de splitsing van BHV, maar dan op een echt propere manier. Wij moeten niet opgeofferd worden om de rest van BHV te redden. Wij horen er volmondig bij: onze gemeenten zijn echte Vlaamse gemeenten, weliswaar in een bijzondere toestand. Deze gemeenten zijn onderling trouwens ook niet echt vergelijkbaar. De zes zijn effectief mooie gemeenten, maar ‘de zes’ zijn in zekere zin ook een utopie. Het enige wat deze gemeenten bindt, is hun taalstatuut. Dat leidt hier en daar soms tot een andere invulling van het belang van de plaatselijke Vlaamse gemeenschap.’

‘In de faciliteitengemeenten wonen grote aantallen Franstaligen, die hoofdzakelijk uit het Brussels Gewest komen, maar de meest opvallende trend van de laatste jaren is de toenemende internationalisering van deze gemeenten. Zowel Nederlands- als Franstaligen worden nu geleidelijk verdrongen, zeker in de oostrand van Brussel, door een buitenlandse, meer gegoede inwijking. Deze inwijkelingen denken vaak foutief dat ze in Brussel wonen. Op deze nieuwe ontwikkeling spelen de Vlaamse Regering en vzw ‘de Rand’ goed in, maar die inspanningen zullen volgehouden moeten worden, want deze internationalen hebben gemeentelijk stemrecht, hoewel ze daar op dit ogenblik weinig gebruik van maken.’

‘De bijzondere omstandigheden in de zes hebben uiteindelijk geleid tot verkiezingen met in de meeste gevallen twee lijsten met een communautaire opdeling. Aan Franstalige kant is er het fenomeen van de UF-lijsten; aan Vlaamse kant zijn er de kartel- en eenheidslijsten waarop de plaatselijke politieke strekkingen hun krachten bundelen. Iedere gemeente is daarin verschillend en dus zijn er hier en daar kleine uitzonderingen op de regel. Ook aan Franstalige kant zijn er evoluties merkbaar. Sommige Franstaligen zijn deze stellingenoorlog beu. Een aantal Franstaligen kan zich minder en minder vinden in het extremisme van de gemiddelde UF-lijst, meestal gedomineerd door het FDF. Welke impact deze evolutie op termijn zal hebben, is moeilijk in te schatten. Zijn gemengde lijsten mogelijk? Het is een feit dat onze plaatselijke mandatarissen zullen moeten roeien met de riemen die ze federaal krijgen. We willen graag overtuigd worden van het tegendeel, maar gerust zijn we er niet in.’

de kaaskrabber is een uitgave van gemeenschapscentrum de Muse en vzw ‘de Rand’. De kaaskrabber komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant.

Redactie André Lerminiaux, Niko Lerminiaux, Patricia Motten, Paul Smets Eindredactie Olivier Constant, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, olivier.constant@derand.be Hoofdredactie Geert Selleslach, 02 456 97 98 geert.selleslach@derand.be Redactieadres GC de Muse, Patricia Motten Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos tel. 02 333 05 70 fax 02 333 05 79 patricia.motten@derand.be Open op ma, di, do en vr van 9.00 tot 12.00 uur Verantwoordelijke uitgever Eddy Frans Kaasmarkt 75 1780 Wemmel

15

Š Tine De Wilde

beelden uit drogenbos

28 AUGUSTUS 2011, 18.37 UUR, AAKAAI Fotografe Tine De Wilde trok er op uit in Drogenbos en legde haar impressies vast in verrassende beelden.