sjoenke mei 2021 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

LINKEBEEK • JAARGANG 61 • NR 419 • MEI 2021 UITGAVE VAN GC DE MOELIE EN VZW ‘DE RAND’

Kunstenaarsdorp Linkebeek Patrice Michaux

Bremhof Sociaal wonen rond het speelplein

Yannick Lefebure en papegaai Pepito ‘Ons allerbeste maatje’

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

afgiftekantoor Linkebeek 1 P 006804

sjoenke

Sluiting laatste bankkantoor

Ukkelsesteenweg maanden afgesloten

De Ukkelsesteenweg op de grens van Linkebeek en Beersel is sinds 12 april afgesloten omwille van ingrijpende wegenwerken. Tussen het kruispunt van de Alsembergsesteenweg aan warenhuis Delhaize en het kruispunt met de Dachelenbergstraat aan jeugdcentrum Moesjebaaz leggen beide gemeentebesturen, in samenwerking met rioolbeheerder Farys, ondergronds een gescheiden rioleringsstelsel aan. Verder worden er de nodige ingrepen gedaan om het verkeer af te remmen en de veiligheid van voetgangers en fietsers te verbeteren. Zo komen er fietspaden en de voetpaden worden vernieuwd. De werken zullen 115 werkdagen in beslag nemen, al kan dat uitlopen omwille van het weer of de coronamaatregelen. De eerste fase situeert zich vanaf het kruispunt met de Alsembergsesteenweg tot aan de Hess de Lilezstraat. De werf zal zo geleidelijk opschuiven. Eerst wordt de weg opengebroken voor het aanleggen van de rioolbuizen. Nadien wordt gestart met het vernieuwen van de bovenbouw. Doorgaand verkeer is niet mogelijk. Er is een omleiding via Beersel en Drogenbos. (JS)

De bank ING heeft beslist om haar kantoor in Linkebeek op de Dapperensquare op 1 juni dit jaar te sluiten. Het gaat om het laatste bankkantoor op het grondgebied van Linkebeek. In het centrum van de gemeente kan je dan enkel nog in het kantoor van Bpost financiële verrichtingen doen. Via een motie ingediend door raadsleden Joëlle Grimmeau (Activ’) en Gilles Hallez (Link@venir) wordt de sluiting door de voltallige gemeenteraad betreurd. Zo wijzen ze erop dat de aanwezigheid van het kantoor vooral voor oudere of mindervalide inwoners belangrijk is en dat de nabijheid van een bankkantoor onnodige verplaatsingen voorkomt. Verder halen ze aan dat het mogelijk moet blijven om bij de handelaars met cash geld te betalen. Via de motie vragen ze ING om op de beslissing terug te komen. Specifiek vraagt de gemeenteraad om het behoud van minstens de bankautomaat en het toestel om uittreksels af te halen. Als ING daar niet op ingaat, roept de gemeenteraad Bpost-bank op om zo’n automaat te plaatsen. (JS)

Overvallers geklist dankzij camera’s De drie daders die op 9 december vorig jaar een gewapende overval pleegden op de Proxy Delhaize aan het Gemeenteplein konden eind maart opgepakt worden. Hoewel de overvallers hun gezicht bedekt hielden, waren de beelden van de bewakingscamera’s op het plein en in de winkel belangrijk voor het identificeren van de daders. De daders zijn slechts 16 en 17 jaar en afkomstig van Vorst en Sint-Jans-Molenbeek. Ze werden door de jeugdrechter in een gesloten jeugdinstelling geplaatst.

Na de overval klonk er bij een deel van de handelaars en de oppositie een roep voor meer veiligheid en meer blauw op het plein. De politie verhoogde haar aanwezigheid rond sluitingstijd en zal dat blijven doen tot het dossier over de aanwerving van twee halftijdse gemeenschapswachten afgerond is. Dat zou eind juni het geval moeten zijn. Het dossier wordt momenteel financieel en administratief bestudeerd. Het valt ook af te wachten of er zich geschikte kandidaten zullen aandienen. Mogelijk moeten zij nog een opleiding volgen. (JS)

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Telex

Bus 155 blijft tijdens daluren Buslijn 155, die onder meer het centrum van Linkebeek en het Holleken aandoet, wordt dan toch niet geschrapt tijdens de daluren. Vanuit de Vervoerregioraad, waarin ook vervoersmaatschappij De Lijn is vertegenwoordigd, kwam vorig jaar het voorstel om vanaf 2022 buslijn 155 af te schaffen tijdens de daluren omwille van het beperkte aantal reizigers. Na het negatieve advies van onder meer de gemeente Linkebeek volgde er een nieuw voorstel dat wel groen licht kreeg. Op schooldagen zullen de bussen ook tijdens de daluren blijven rijden, maar vanaf volgend jaar niet langer ieder half uur maar wel om het uur. Tijdens de piekuren komt er wel ieder half uur een bus langs op lijn 155. Op zondagen zal er geen bus meer rijden. Op school- en vakantiedagen blijft de frequentie van één bus per uur behouden. Aan de vraag om in de gemeente kleinere bussen in te zetten omwille van de beperkte breedte van de Linkebeekse straten kan De Lijn niet tegemoet komen. Op andere delen van het traject ligt het aantal reizigers immers hoger. (JS)

• Het schepencollege heeft een negatief advies gegeven over de aanvraag van Infrabel en Telenet voor het plaatsen van een 27 meter hoge pyloon vlak aan treinhalte Holleken. Daarmee volgt het schepencollege het advies van de gemeentelijke omgevingsambtenaar en het massale buurtprotest. De eindbeslissing ligt bij het Vlaams Gewest. • Midden april hebben 816 Linkebekenaren al minstens één dosis van een coronavaccin gekregen, wat overeenkomt met 21,83 % van de volwassen bevolking. Onder de 65-plussers heeft iets meer dan de helft (54,3 %) al een spuitje gekregen. • Voor het tweede jaar op rij konden de Linkebeekse kinderen omwille van de coronasituatie hun mandje niet vullen tijdens de traditionele paaseierenraap. De paasklokken maakten wel een tussenstop aan het gemeentehuis. Ieder kind onder de 12 jaar kreeg zijn eitjes thuisbezorgd. • In het weekend van 24 en 25 april kon je op ruim twintig openbare bankjes in de gemeente boeken terugvinden in het kader van de Wereldboekendag. Het initiatief wil de mensen tot lezen en wandelen aanzetten. • De fietskluis aan treinhalte Holleken is geen succes en wordt verplaatst naar de parking van het gemeentehuis op de Dapperensquare. De kluis biedt plaats aan vijf fietsen. De huurprijs bedraagt 75 euro per jaar per plaats en je betaalt een waarborg van 25 euro. • De gemeente heeft een firma gevonden voor het herstellen van de voetpaden in het Kleiveld tussen het Bremhof en de bovenkant van het Bloemhof. De werken duren een tweetal weken en kosten 60.000 euro. • Tot eind dit schooljaar is er een onderwijzeres aan de slag in basisschool De Schakel om leerlingen te helpen die omwille van de coronasituatie leerachterstand hebben opgelopen. De Vlaamse Gemeenschap betaalt haar loon.

• Het dak van Hoeve Holleken wordt gerenoveerd. Nadien worden er zonnepanelen op gelegd. Het gemeentebestuur gaat hiervoor een samenwerking aan met het Vlaams Energiebedrijf. • Om de tennisvelden op de site van Linkebeeksport vlak te houden, heeft de gemeente voor 5.750 euro een zitwals aangekocht. Verder werd nog ruim 3.000 euro uitgegeven voor de aankoop van enkele voetbaldoelen voor de sportsite Den Bocht. • De gemeente gaat op zoek naar een firma voor het leveren van maaltijden aan de twee gemeentescholen voor de komende drie schooljaren. Het contract met de huidige leverancier loopt af. Volgens de raming moet de gemeente daarvoor 376.000 euro inclusief btw uittrekken. • In de Sint-Sebastiaanskerk kunnen er opnieuw misvieringen plaatsvinden. Die zijn op zaterdag om 18 uur en op zondag om 11 uur. Er mogen niet meer dan vijftien volwassenen samen aanwezig zijn. • Twintig jaar geleden overleed de Linkebeekse kunstenaar Jules Lismonde. Naar aanleiding daarvan loopt er in Huize Lismonde tot 5 september een tentoonstelling die focust op zijn band met bevriende kunstenaars. • De modernistische architect Constantin Brodzki uit Linkebeek is eind maart op 96-jarige leeftijd overleden. Brodzki, die een woning had in de Lange Haagstraat, is vooral bekend voor het ontwerpen van het CBR-gebouw in WatermaalBosvoorde. In Linkebeek zelf werd een van de modernistische woningen in het Mezenhof door hem ontworpen in de jaren zestig. • De gemeente en het OCMW hebben nog altijd geen nieuwe financieel directeur sinds het pensioen van Monique Brys vorig jaar. Omdat niemand slaagde in een intern examen in januari van dit jaar, wordt de functie opnieuw vacant verklaard. (JS)

MENSEN werken in Linkebeek herstelling. We worden ook ingezet voor renovatiewerken, onder meer in de gemeenteschool. Dat gaat van het schilderen van klasruimten tot het vervangen van vloeren. De grote ingrepen voeren we tijdens de zomervakantie uit.’

Door het groene karakter van Linkebeek is het niet uitzonderlijk dat de technische dienst moet uitrukken voor het snoeien van overhangende takken. Al lag dat soort opdrachten volgens Emile vroeger hoger. ‘De gemeente werkte een systeem uit waarmee ze de eigenaars per brief laat weten dat ze twee weken tijd hebben om de takken te snoeien. Doen ze dat niet, dan voeren wij de taak uit en moeten de eigenaars opdraaien voor de kosten. Die aanpak heeft effect.’

Gemeentearbeider Emile Demel

Manusje-van-alles De gemeentearbeiders houden dagelijks de gemeente schoon en doen veel meer dan we op het eerste gezicht denken. Sjoenke zocht en vond drie arbeiders met een verhaal. Emile Demel bijt de spits af.

n de gemeentelijke loods langs de Hollebeekstraat zal je niemand meer ervaren vinden dan Emile Demel (63). Jarenlang was hij aan de slag als klusjesman in een school in Halle, tot hij in 2007 gevraagd werd om bij de gemeente Linkebeek te komen werken. Als inwoner van Buizingen is zijn woonwerkafstand wat langer geworden, maar van zijn overstap heeft hij nog geen spijt gehad. Zijn handigheid is zijn grootste troef. Als in één van de gemeentelijke 4

gebouwen de verwarming uitvalt of er lekt een kraan, is het aan Emile om zijn kunnen te tonen. ‘Ik ben best handig, al heb ik het meeste al doende geleerd’, zo blijft Emile bescheiden. ‘Als er een probleem wordt gesignaleerd, ga ik eerst een kijkje nemen. Natuurlijk neem ik meteen wat gerief mee, zoals een waterpomptang en een hamer. Dikwijls krijg ik het probleem vrij snel opgelost. Soms is het een voorlopige oplossing en keren we later terug voor een definitieve

Net als zijn collega’s draait Emile mee in de wekelijkse wachtdienst. Iedereen krijgt om de beurt een week lang na de diensturen de wacht-gsm mee naar huis. ‘Als ik ga slapen, ligt de telefoon op mijn nachtkastje, zodat ik meteen kan opnemen bij een dringende oproep. Gaat er ‘s nachts een inbraakalarm af van een gemeentelijk gebouw, dan gaan wij ter plaatse’, vertelt Emile. ‘Gelukkig is het meestal loos alarm. Toch mag je dat nachtelijke werk niet onderschatten. Slapen zit er nadien meestal niet meer in.’ Bij de technische dienst zijn er twee arbeiders die frequent worden ingeschakeld om begravingen op de begraafplaats mee in goede banen te leiden. Emile is een van hen. ‘Ik haal onder meer de bloemen van de lijkwagen en help soms mee met het dragen van de kist. Ook toon ik de begrafenisondernemer de weg. Dat doe ik in een kostuum dat de gemeente ter beschikking stelt. Omdat ik wil dat alles vlot verloopt op de dag van de begraving, ga ik enkele dagen voordien ter plaatse. Een begrafenis bijwonen is trouwens niet altijd even vanzelfsprekend. Als er een klein kistje met een babylijkje in de grond wordt gestopt, krijgen ook wij het moeilijk.’ Midden volgend jaar zal Emile de deur van de loods definitief achter zich dichttrekken. ‘Op 1 juli 2022 begint mijn pensioen. Sommige collega’s zal ik missen.’ Jelle Schepers

MENSEN beestig Linkebeek

Yannick Lefebure over haar papegaai

‘Pepito is ons allerbeste maatje’

‘Pepito’s veren mogen dan wel grijs zijn, zijn karakter is dat allerminst’, antwoordt Yannick lachend op de vraag om haar geliefde huisdier te omschrijven. ‘Hij was amper 11 weken oud toen hij onze huisgenoot werd. We zijn nu vijftien jaar later en ik zou hem niet meer kunnen missen. Pepito is eigenlijk de papegaai van mijn dochter Géraldine. Zij heeft intussen het nest verlaten, maar Pepito niet. Toen Géraldine 13 jaar was, wilde ze graag een grijze Gabonpapegaai, omdat die heel spraakzaam en slim zijn. In die tijd kostte zo’n papegaai al een flink bedrag, zo’n 1.000 euro. Géraldine deed overal klusjes om wat geld te verdienen. Uiteindelijk kreeg ze de som bij elkaar en zo kwam Pepito in ons leven.’ Pepito is een intelligente en praatgrage papegaai, maar hij kiest zijn gesprekspartners wel zelf uit. ‘Tegen mij praat hij bij wijze van spreken de hele dag door. Maar tegen mijn man zegt hij geen woord. Hij heeft het niet zo voor mannen’, lacht Yannick. ‘Hij pikt wel heel veel woorden en uitdrukkingen op van mijn man, maar hij weigert halsstarrig om ze uit te spreken in zijn bijzijn. Zodra hij de kamer uit is, begint Pepito te tateren.’ Een papegaai met een sterk karakter dus, en dat uit zich op nog veel andere manieren. ‘Als je hem een tijdlang alleen laat, wordt hij depressief en trekt hij zijn eigen veren uit. En hij begint ons uit te dagen door aan onze stoelen te knabbelen. Of als ik een tijdje boven ben in ons huis, imiteert hij het belletje van onze telefoon. Als ik dan naar beneden snel,

blijkt dat het niet het toestel, maar de papegaai was. Dat is zijn manier om onze aandacht te trekken. Als ik me dan kwaad maak, zegt hij doodleuk Oh la la, maman est très fachée!, een zinnetje dat mijn man hem leerde. Ik word tegelijk gek én vrolijk van dat beestje’, concludeert Yannick.

Al 15 jaar lang kleurt Pepito het leven van Yannick Lefebure en haar man. Samen met hun grijze papegaai wonen ze in het Kerkveld. ‘Pepito is voor ons een volwaardig lid van het gezin’, zegt Yannick. ‘Ook al gedraagt hij zich vaak als een weerbarstige puber, ik kan me geen leven meer inbeelden zonder hem.’

instant te fluiten. En als ik ’s avonds te laat opblijf naar zijn zin en hij wil gaan slapen, zegt hij droogweg: Allez, bonne nuit, Yannick! Hij doet me vaak zo hard lachen en dat is zo fijn. Met een hond of een poes kan je natuurlijk ook een mooie band hebben. Maar het feit dat Pepito kan praten, zorgt toch voor een heel bijzondere dimensie. Hij is gewoon ons allerbeste maatje.’

In zijn kooi vind je Pepito zelden. ‘Zowel hij als ik worden triest als Pepito in zijn kooi zit. Om te eten gaat hij er wel in, maar het deurtje staat altijd open. Hij zit graag bij mij in de buurt. Mijn band met Pepito is echt moeilijk te omschrijven. Maar we zijn in elk geval aan elkaar gehecht. Hij herkent het geluid van mijn auto als ik de oprit oprij en begint

Tina Deneyer

Yannick Lefebure et le perroquet Pepito Cela fait 15 ans que Pepito enjolive la vie de Yannick Lefebure et son mari. ‘Pepito fait partie intégrante de la famille’, explique Yannick. ‘Même s’il se comporte souvent comme un adolescent rebelle, impossible de m’imaginer vivre sans lui.’ Pepito choisit lui-même ses interlocuteurs. ‘Il me parle toute la journée, d’une certaine façon. Mais il ne dit pas un mot à mon mari. Il n’aime pas trop les hommes’, dit Yannick en riant. ‘S’il est longtemps seul, il devient dépressif et il arrache ses plumes. Ou parfois, quand je suis à l’étage, il imite la sonnerie du téléphone. Il me fait souvent rire à gorge déployée et cela me fait le plus grand bien. Le fait que Pepito est capable de parler crée un lien particulier. Il est notre meilleur copain.’ 5

MENSEN kunstenaarsdorp Linkebeek

Patrice Michaux over het contrast in zijn beelden

‘Mijn foto’s illustreren dat we in een wereld vol verschillen leven’ ‘Contrasted world’. Zo zou de foto-expo van Patrice Michaux geheten hebben als het Kunstenaarsparcours in Linkebeek zou zijn doorgegaan. Maar door de beperkende coronamaatregelen is beslist om het parcours te verdagen naar het najaar. Niettemin blijft het boeiende gesprek met Patrice overeind. Hij bijt de spits af in onze nieuwe reeks ‘Kunstenaarsdorp Linkebeek’. Contrasted world. De titel verwijst niet alleen naar het feit dat hij als fotograaf van scherpe contrasten houdt. Ook tijdens zijn vele reizen als director of photography voor films en documentaires ziet hij een wereld vol tegenstellingen. ‘Ik ben altijd gefascineerd geweest door het beeld. Vandaar mijn opleiding als fotograaf en later als filmmaker. Hoewel FR

Vallée des Artistes Linkebeek (partie 1) Patrice Michaux ‘Bien que la réalisation de films et de documentaires soit devenue ma profession, cela n’a pas mis fin à ma pratique de photographe. Quand je suis en vadrouille, je prends en photo des gens et des choses qui me frappent. Comparez cela avec un journal intime. Récemment, en regardant à nouveau ces photos, j’ai remarqué à quel point elles étaient riches en contraste. Et qu’elles illustrent également la diversité du monde qui nous entoure et dans lequel nous vivons.’ De quelle manière perçois-tu ces différences ? Patrice : ‘On peut être indigné, voire en colère, à leur sujet. Mais vous pouvez également être fasciné à leur égard et en conclure que notre mode de vie occidental n’est pas nécessairement sanctifiant. C’est ça qui rend les voyages aussi intéressants. Vous voyez les choses sous un autre angle. Ils vous ouvrent l’esprit et vous font voir la grande beauté qui se cache derrière ces différences.’ ‘La diversité est la couleur de l’avenir. Certains mouvements de notre société parlent d’un retour à nos racines occidentales. Je ne crois pas en cela. Cela serait synonyme d’un retour vers le passé.’ 6

films en documentaires maken mijn beroep werd, ben ik nooit opgehouden met te fotograferen. Als ik op verplaatsing ben, neem ik foto’s van mensen en zaken die me opvallen. Je kan ze vergelijken met een dagboek. Toen ik onlangs die foto’s herbekeek, viel het me op dat die beelden heel contrastrijk waren. En dat ze tegelijkertijd illustreren dat we in een wereld vol verschillen leven.’ Hoe kijk je naar die verschillen? Patrice: ‘Je kan er verontwaardigd, ja zelfs kwaad, over zijn. Of je kan er gefascineerd naar kijken en vaststellen dat onze westerse levenswijze niet per se zaligmakend is. Dat is het interessante aan reizen. Je gaat met een andere blik kijken. Het opent je geest en doet je beseffen dat er in die verschillen een grote schoonheid schuilt.’ Hoe komen die foto’s, als je op verplaatsing bent, tot stand? Patrice: ‘Ik hou ervan om na te denken. Soms denk ik zelfs te veel na. (lacht) Foto’s maken helpt me om mijn gedachtestroom even on hold te zetten. Mijn foto’s ontstaan dan ook spontaan. Ik maak ze zonder er bij stil te staan. Ik werk met een klein fototoestel dat ik altijd bij me heb. Het is pas als ik terug thuis ben in Linkebeek dat ik over die beelden begin te reflecteren, en ze perfectioneer om ze volledig tot hun recht te laten komen.’ Welke muziek vind je bij de foto’s passen? Patrice: ‘Dat is een vraag waarop ik niet lichtzinnig wil antwoorden. Muziek is heel belangrijk voor mij. Als ik geen films was gaan maken, was ik muzikant

geworden. De achtergrondmuziek voor mijn expo zou in ieder geval toegankelijk, maar niet al te commercieel mogen klinken. Ik denk aan jazz of nog meer aan een mix van verschillende muziekstijlen. Een vriendin van mij runt het productiehuis Crammed Discs. Zij brengt wereldmuziek waarin verschillende genres – Afrikaanse, Europese en Braziliaanse – samensmelten tot een verfrissende, eigentijdse sound. Dat soort muziek zou mooi met mijn foto’s matchen.’ ‘Het is precies de smeltkroes van klanken en culturen die me aanspreekt. Zelf ben ik ervan overtuigd dat diversiteit de kleur van de toekomst wordt. Bepaalde strekkingen in onze samenleving hebben het over de terugkeer naar onze westerse wortels. Ik geloof daar niet in. Dat is terugkeren naar het verleden. There is no way back. De uitdaging van de toekomst bestaat erin harmonie binnen onze verscheidenheid te creëren.’ De huidige coronacrisis plaatst ons voor een nooit eerder geziene uitdaging. Hoe kijk je daar zelf naar? Patrice: ‘Onlangs werkte ik mee aan de documentaire De zandkorrel in de machine. Daarin laten we een aantal virologen, epidemiologen en denkers aan het woord over de pandemie. Ze beantwoorden een aantal pertinente vragen: waarom lukt het ons niet de pandemie stop te zetten? Hoe komt het dat dit virus erin slaagt om onze manier van leven zo grondig door elkaar te schudden? Waarom is het gevaar voor nieuwe pandemieën zo reëel?’ ‘We moeten de realiteit onder ogen durven te zien. Doordat de mens zo

Het valt op dat de decors van jouw foto’s vaak donker zijn, waarop felle kleuren contrasteren. Welke sfeer wil je daarmee oproepen? Patrice: ‘Ik hou van de dynamiek die contrasten teweegbrengen. Kleuren die contrasteren, stralen een bepaalde energie uit. Dat spreekt me aan. Als kleur niets fundamenteels aan een beeld toevoegt, hoeft het niet voor mij. Dan werk ik liever in zwart-wit. Heb je Roma gezien? Het is een prachtige reeks die in zwart-wit het verhaal vertelt van een huishoudster die tijdens de politieke onrust in het Mexico van de jaren 70 leeft. Een meesterwerk waarmee de Mexicaanse cineast Alfonso Cuarón toont dat je ook zonder kleur iets prachtigs kunt maken.’

veel natuurlijke ruimte inpalmt en steeds dichter bij de dierlijke habitat komt, faciliteert hij de transmissie van dierlijke virussen naar de mens. In de documentaire zegt iemand: Wanneer de wijze naar de maan wijst, ziet de idioot enkel zijn vinger. Het vat mijn visie op de coronacrisis samen. Wij focussen ons op het virus, maar eigenlijk confronteert de pandemie ons met onze moderne manier van leven.’ Onlangs werkte je mee aan een documentaire waarin je een Amerikaanse vrouw portretteert die opkomt voor het recht op het vrouwelijke priesterschap in de katholieke kerk. Vind je het belangrijk dat je achter het thema dat je in beeld brengt kan staan? Patrice: ‘Gelukkig ben ik vandaag in een positie dat ik me financieel kan veroorloven om selectief te zijn en

te kiezen welk onderwerp ik visualiseer. Toen de regisseur van die documentaire me belde, heb ik niet lang nagedacht. Al van jongs af aan vind ik het onbegrijpelijk dat vrouwen geen priester mogen worden. Het maken van de documentaire was een interessante ervaring. We volgden een vrouwelijke priester in Rochester en kwamen erachter dat er wereldwijd meer dan 200 vrouwen het priesterambt uitoefenen, zonder door het Vaticaan erkend te worden. Toch kan dat omdat bisschoppen en priesters een bepaalde vrijheid hebben. Sommigen benutten die dan ook om een vrouw in hun parochie of bisdom aan te stellen. Het is echter een realiteit die niet bekend is. We hebben ze dan ook graag in beeld gebracht. Het illustreert dat ook de religieuze wereld in volle beweging is. Ook daar zullen bepaalde evoluties niet tegen te houden zijn.’

Zie je zelf een evolutie in jouw werk? Patrice: ‘Vroeger, toen ik nog heel jong was, werkte ik met een teleobjectief dat me toeliet om vanop afstand foto’s te maken. Was het omdat ik timide was of niet wilde interveniëren? Ik stel vast dat ik toen niet dicht bij het onderwerp dat ik fotografeerde durfde te komen. Vandaag doe ik dat wel. Hoe ouder ik word, hoe minder ik nood heb aan een telelens. Ik begeef me meer op de scène en kom steeds dichter in de buurt van het onderwerp. Maar nog steeds probeer ik dat zo discreet mogelijk te doen. Ik zie me als een stille getuige. Niet meer of minder.’ (lacht) Je reist over de hele wereld, om dan telkens weer terug te keren naar Linkebeek. Wat betekent Linkebeek voor jou? Patrice: ‘Ik ben geboren in Ukkel. Mijn eerste contact met Linkebeek was de sportclub waarvan mijn vader lid was. Ik herinner me nog het zwembad dat door het water van een beek van water voorzien werd. Ik zie de planten die het water zuiverden nog voor me. Ongelofelijk. Toen ik ouder werd, kwam ik regelmatig wandelen in Linkebeek. En ik ben het sindsdien de mooiste plek op de wereld gaan vinden. In 1999 ben ik in de gemeente komen wonen. Voor mijn kinderen is het een prachtige plek om op te groeien. Ook al is het klimaat hier niet ideaal, ik zou me geen betere plek kunnen voorstellen om thuis te komen.’ Nathalie Dirix ontdek meer over Patrice Michaux via www.katodix.eu 7

Bremhof

Sociaal wonen rond het speelplein Vorige maand begonnen we onze verkenningstocht door Linkebeek in de Esselaar. We blijven in de buurt, want dit keer nemen we het Bremhof onder de loep. Daar staan 15 woningen die door het OCMW verhuurd worden.

Al honderden jaren vormt het Kleiveld een smalle verbinding tussen de Lange Haagstraat en de Hollebeekstraat. Heel lang was de straat niet meer dan een pad tussen de velden, sinds begin vorige eeuw met wat bewoning aan de kant van de Hollebeekstraat. In de jaren 70 kreeg de gekasseide weg een doodlopende zijstraat: het Bremhof. Toen werden in opdracht van het OCMW de bungalows achteraan gebouwd. Begin jaren 90 kwamen er nog eens een tiental woningen voor personen met een bescheiden inkomen bij.

er in drie huizenrijen rond een speelpleintje. Een deel van de woningen heeft zijn voordeur aan het Kleiveld, vandaar dat Bremhof en Kleiveld vaak in één

Vanuit de lucht bekeken vormt de wijk aan het Bremhof een driehoek. Vijftien woningen van verschillende vorm en grootte, maar in gelijke bouwstijl, staan

adem worden genoemd. Doordat bij twee van de drie zijden van de driehoek de tuinen uitgeven op het speelpleintje, is er toch voldoende rust en privacy. De

hagen zorgen voor een groene omgeving, nog eens versterkt door de bomen en de weilanden rondom. De wijk was de eerste sociale wijk in Linkebeek. Een

De wijk was de eerste sociale wijk in Linkebeek. Een gedenkplaat aan een van de huizen langs het Kleiveld herinnert daaraan. gedenkplaat aan een van de huizen langs het Kleiveld herinnert daaraan. Toch staan de woningen niet op de officiële lijst van sociale woningen van

I N F O R M AT I E buurten in Linkebeek Wonen Vlaanderen. Om aan het minimumaantal sociale woningen te komen, heeft de gemeente plannen met de woningen aan het Bremhof en het Kleiveld. Het verhuurreglement van de woningen zal worden aangepast, zodat de woningen officieel sociale woningen kunnen worden.

Lange wachtlijst

Sommige bewoners van de wijk wonen al vijftien of twintig jaar in de wijk, maar de bewoonster die er het langste woont, is Wilka van den Hoek. Zij woont sinds 1993 in de wijk. Wilka is afkomstig van de omgeving van Hilversum in Nederland, maar woont sinds 1977 in Linkebeek en heeft ondertussen ook de Belgische nationaliteit. Voor ze in het Bremhof woonde, huurde ze in de Lange Haagstraat. ‘Ik stond op diverse wachtlijsten voor een betaalbare woning. Ook toen al waren die lijsten zeer lang. Uiteindelijk kreeg ik hier een woning toegewezen, en daar was en ben ik zeer blij om. Mijn twee kinderen gingen hier naar school, dus ik wilde wel in Linkebeek blijven.’ Het huis waar Wilka nu woont, is niet het huis waarin ze in 1993 haar intrek nam. ‘Eerst woonde ik met mijn kinderen in een eengezinswoning. Toen zij het huis uit waren, kwam er een kleine bungalow vrij, in de rij achteraan. Die huizen waren initieel bedoeld voor ouderen. Ik heb toen aan het OCMW gevraagd of ik naar die kleinere woning mocht verhuizen. Ik vond het beter dat een gezin gebruik kon maken van die grote woning, en de bungalow is groot genoeg voor mij alleen. Tot mijn grote blijdschap mocht ik verhuizen.’

Plannen voor het Bremhof De gemeente onderzoekt of de site aan het Bremhof uitgebreid kan worden. ‘De oudste huizen van het Bremhof zijn vijftig jaar’, zegt Marco Schetgen (Link@venir), schepen bevoegd voor huisvesting. ‘We zouden deze willen renoveren, want ze zijn versleten. Dat kost natuurlijk veel geld, dus is het nog afwachten wat de mogelijkheden zijn. We onderzoeken ook of we op een stuk grond naast de oudste huizen, dat we al in ons bezit hebben, nieuwe sociale appartementen kunnen bouwen. We willen immers meer sociale woningen in onze gemeente. Die bouw zouden we zelf kunnen doen of in samenwerking met Providentia, maar er is nog niets definitief beslist. Verschillende hypotheses liggen op de tafel. Het OCMW en het gemeentebestuur zullen daar in de komende tijd nog goed over moeten nadenken.’ (WT)

Multiculturele buurt

‘Het is hier aangenaam wonen’, vindt Wilka. ‘Rondom ons liggen weilanden, voor de deur is een parkje met een speelpleintje waar de kinderen ongestoord kunnen spelen. Het kan er daar zeer geanimeerd aan toe gaan, zeker als iemand van de bewoners een verjaardag viert en bezoek uitnodigt. Dat is de charme van een multiculturele buurt. Want in deze wijk wonen heel wat nationaliteiten. In het begin waren de Belgen in de meerderheid, maar dat is al een tijdje niet meer zo.’ Als Wilka gevraagd wordt naar eventuele minpuntjes van wonen in het Bremhof, wijst ze op een mobiliteitsprobleem dat je misschien eerder met de stad zou associëren. ‘Er zijn hier weinig parkeermogelijkheden’, zegt ze. ‘Vroeger hadden veel bewoners geen auto, maar tegenwoordig zijn er twee, drie of nog meer auto’s per woning. Die staan soms

geparkeerd waar dat eigenlijk niet hoort. Dat leidt soms tot wat ergernis.’

Onderling contact

Door de kleinschaligheid en de opbouw van de wijk is het makkelijk om de andere bewoners te leren kennen. ‘Met de ene is er al wat meer contact dan met de andere’, zegt Wilka. ‘Zelf heb ik vooral contact met de andere alleenstaande dames in de wijk, terwijl de gezinnen met jonge kinderen eerder elkaar opzoeken. Dat is normaal. Vroeger hadden we hier een buurtbarbecue in het parkje. Dat doen we nu niet meer, maar toch kun je gerust spreken van een wijk waar we veel contact hebben met elkaar. Over het algemeen vind ik Linkebeek trouwens best een sociale gemeente’, besluit Wilka. Wim Troch

Quartiers de Linkebeek: Bremhof Depuis des centaines d’années, le Kleiveld sert de passerelle étroite entre la Lange Haagstraat et la Hollebeekstraat. Dans les années 70, une rue latérale sans issue s’est ajoutée à cette route pavée: le Bremhof. Vu du ciel, le quartier de Bremhof forme un triangle. Quinze maisons de forme et de taille différentes, mais de même style architectural, disposées en trois rangées autour d’une aire de jeux.

Ce quartier était le premier quartier social de Linkebeek. Pourtant, ces maisons ne figurent pas sur la liste officielle des logements sociaux de Wonen Vlaanderen. Afin d’atteindre le nombre minimum de logements sociaux, la commune a des projets pour les maisons de Bremhof et Kleiveld. Le règlement de location des propriétés sera modifié de sorte que ces maisons puissent officiellement faire état de logements sociaux.

Linkebeek Legends JEUGD * ONLINE

Op de foto: Megane, Teppe en Ruben

Wil je aansluiten bij de Linkebeek Legends? Ga naar www.j4f.online. Klik op ‘League’ en je komt terecht bij de verschillende e-sportteams. De e-sportteams worden georganiseerd en geleid door de gamers zelf, met ondersteuning van Just4Fun en de gemeenschapscentra.

Linkebeek Legends verenigt jongeren in moeilijke tijden

‘De kracht van gamen wordt onderschat’

In een tijd waarin sport- en cultuurevenementen stilliggen door de coronapandemie gaan mensen op zoek naar nieuwe vormen van sociaal contact en entertainment. Bij Linkebeek Legends, een online e-sportteam, vinden jongeren uit Linkebeek en omstreken elkaar online.

inkebeek Legends is één van de zeven e-sportclubs die zijn opgericht vanuit Just4Fun in samenwerking met vzw ‘de Rand’. Naast een e-sportteam in Linkebeek heb je er ook één in alle andere faciliteitengemeenten. Oprichter Teppe Daniels is blij dat hij op deze manier jongeren kan samenbrengen. ‘Linkebeek ligt mij nauw aan het hart. Dit is één van de clubs die ik onder mijn vleugels heb genomen’, vertelt Teppe. Via de Discord-app brengen Just4Fun en gemeenschapscentrum de Moelie zowel jongeren als geïnteresseerde volwassenen samen die het gamen in de vingers hebben. ‘Er is geen specifiek doelpubliek, iedereen is welkom’, benadrukt Teppe. ‘De deelnemers komen via Linkebeek Legends in contact met andere lokale gamers en kunnen zo samen aan e-sport 10

of competitief gamen doen. Discord is een communicatie-app waarbij je net zoals bij andere sociale media kan chatten, maar je kan er tegelijk ook een spel spelen.’

Steun tijdens corona

Door het coronavirus hebben jongeren het moeilijk om hun sociale contacten te onderhouden. ‘We verbergen het initiatief een beetje onder de noemer gamen, maar eigenlijk zijn we gewoon mensen die op zoek zijn naar sociaal contact’, legt Teppe uit. ‘Linkebeek Legends is vooral een plaats waar je als gamer terecht kunt en waar je andere mensen met dezelfde interesses kan vinden’, vult Ruben Koebene Van Ruysseveldt aan. Zowel Teppe Daniels, Ruben Van Ruysseveldt als Megane De Bondt zijn ervan

overtuigd dat het gamen jongeren geholpen heeft om door corona te komen. ‘Wij hebben bijvoorbeeld al verschillende verjaardagen online gevierd’, vertelt Megane Aydan De Bondt. ‘Zo waren we toch virtueel een beetje samen.’ In het begin van de coronacrisis bouwden de leden zelfs een discotheek na voor een achttiende verjaardag. ‘We beseffen dat het maar digitaal is, maar zolang we het niet in de echte wereld kunnen organiseren, is dit een leuk alternatief’, klinkt het. Corona heeft de start van het project wat vertraagd, maar jongeren vinden nu steeds sneller de weg naar Linkebeek Legends. ‘Er ontstaan nieuwe vriendschappen tussen de verschillende groepen gamers’, zegt Ruben. ‘Sommigen kenden elkaar nog niet, terwijl ze twee straten van elkaar wonen. Ik merk ook dat jongeren bijvoorbeeld een trein nemen naar elkaars stad om een dag samen te zijn.’

Topsport

Er bestond nog geen lokaal platform voor gamers als Linkebeek Legends, hoewel er veel vraag naar was. ‘Via dit platform proberen wij de jeugd en lokale sterktes in de spotlight te zetten. We geven hun een professioneel podium met een digitale identiteit’, legt Teppe uit. ‘Sommigen worden nu zelfs tegengehouden in de winkel om handtekeningen uit te delen.’ In de e-sportteams van Overijse en Sint-Genesius-Rode zitten enkele talentvolle jeugdspelers van 18 jaar die gamen op het hoogste niveau. ‘Je moet daar echt talent en knowhow voor hebben’, vertelt Ruben. ‘Gamen op het hoogste niveau is topsport.’ Maar om deel uit te maken van Linkebeek Legends hoef je niet per se bepaalde skills te

hebben. ‘Je kan perfect als hobbyist meedoen’, zegt Teppe. ‘Er zijn altijd leuke spelletjes waarvoor je geen speciale capaciteiten nodig hebt.’

zondag 30 mei Schetsen langs de Linkebeek Pat Van Hemelrijck en Jacques Joniaux

Geen clichégamers

Op zondag 30 mei gaan artistieke duizendpoot Pat Van Hemelrijck en kunstenaar Jacques Joniaux samen aan de slag in de tuin van het Gezondheidscentrum in de Brouwerijstraat. ‘Jacques en ik dromen er al jaren van om iets te doen in die prachtige tuin waar de Linkebeek in een klein valleitje stroomt’, vertelt Pat Van Hemelrijck. ‘Het oorspronkelijke plan was om in het water een installatie te maken met beeldjes die worden aangedreven door de Linkebeek. Maar de administratieve rompslomp die zo’n project met zich meebrengt, neemt veel tijd in beslag en we zijn wat te ongeduldig’, lacht Pat. ‘Vandaar het plan om op zondag 30 mei een soort collage tot leven te brengen van de vele schetsen die Jacques Joniaux al maakte van beeldjes. We hopen die namiddag andere kunstenaars te ontmoeten die zin hebben om mee hun schouders te zetten onder het project en beeldjes willen maken naar de schetsen van Jacques.’ (TD) Wie er op zondag 30 mei om 15 uur bij wil zijn voor de performance in de tuin van het Gezondheidscentrum, kan een plekje reserveren via administratie@alibicollectief.be.

Het typische clichébeeld van een gamer is een jonge kerel die achter zijn computer zit in de kelder van zijn ouders. Maar dat is volgens de organisator van Linkebeek Legends niet representatief. ‘Gamen is veel meer dan dat. Het is een medium waar je een leuke avond kan beleven met vrienden’, zegt Teppe. Daarnaast is de verhouding tussen mannen en vrouwen in de community goed verdeeld. ‘Er is een gezonde mix tussen jongens en meisjes’, aldus Megane. ‘Het is een cliché dat het voor mannen is, want er zijn ook echt veel vrouwen die gamen. Gamen heeft ook een vage definitie. Als je een spelletje op je telefoon speelt, is dat eigenlijk hetzelfde.’ De leden van Linkebeek Legends migreren als community van spel naar spel. ‘Als we een nieuw spel ontdekken, gaan we daar met iedereen naartoe’, zegt Teppe. Er worden ook niet alleen actiespelletjes of FIFA gespeeld. ‘Soms spelen wij gewoon minigolf, dat is ook leuk’, vertelt Teppe. ‘We praten ook over alles, net zoals je met vrienden op café zit’, vult Megane aan.

Tussen de e-sportteams van de verschillende gemeenten is er onderling veel contact. Ze bezoeken elkaar online om samen spelletjes te spelen. ‘Toen we een vriendschappelijke match organiseerden tussen twee ploegen, kwamen jongeren uit andere community’s kijken, omdat de match ook gestreamd werd. Dat is trouwens iets wat we na corona ook willen organiseren: een echte match met supporters die live kunnen komen kijken’, vertelt Megane. De community van Linkebeek Legends telt nu ongeveer 90 leden en dat aantal groeit dagelijks. De leden komen zes op zeven avonden per week samen. ‘Door corona is er natuurlijk niets anders te doen’, zegt Teppe. En dat de mens een sociaal wezen is, daar bestaat geen twijfel over. ‘Wij worden hier gelukkig van. Het is virtueel, maar het dichtste dat je momenteel kan aanleunen bij het echte leven.’

Toekomst

zondag 6, zaterdag 12 en zondag 13 juni, zaterdag 19 en zondag 20 juni PATACORONIA Expo in circustent De eerste drie weekends van juni kan je in Linkebeek de expo PATACORONIA bezoeken van de Fundacion Patagonista, een kunstenaarscollectief dat zich laat inspireren door Patagonië, het land van de ongebreidelde verbeelding. Het collectief stelt werken tentoon die werden gemaakt tijdens de coronapandemie. De locatie van de expo is PAMUDOKA, een kleine spiegeltent die achter GC de Moelie komt te staan. ‘De kunstenaars van het collectief zijn elk op hun manier aan de slag gegaan met het gegeven van de coronapandemie’, vertelt medeorganisator Pat Van Hemelrijck. ‘We zitten intussen aan meer dan 200 werken, maar die kunnen we onmogelijk allemaal een plaats geven in de circustent. Daarom hebben we een selectie gemaakt. De rest van de kunstwerken wordt digitaal tentoongesteld.’ (TD) De tentoonstelling is open op zondag 6, zaterdag 12 en zondag 13 juni en zaterdag 19 en zondag 20 juni, telkens van 14 tot 18 uur. Wil je de tentoonstelling bezoeken? Stuur dan eerst een mailtje naar guido.vanhellemont@skynet.be.

Kato Van der Jeugt 11

I N F O R M AT I E uit de Moelie en de Muse

Online workshops met Avansa

dinsdag 11 mei Je slaapt hoe je eet

dinsdag 25 mei, 18 juni Blauwdruk

19.30 uur – online Voedingsdeskundige Kim gaat dieper in op het verband tussen voeding en slaap. Je krijgt tips over wat je beter wel of niet eet om ‘s morgens uitgerust wakker te worden. tickets: 7 euro

20 uur – online Tijdens de eerste sessie toont Jonas hoe je jouw foto bewerkt en drukklaar maakt met het gratis programma Gimp. Nadien ga je aan de slag met een doe-hetzelfpakket dat we je opsturen. Tijdens de tweede sessie vertelt Jonas meer over de techniek, kan je vragen stellen en je resultaten delen. tickets: 15 euro •

woensdag 12 mei Initiatie vinylsnijden 19.30 uur – online Stijn (FabLab Factory Aalst) laat je kennismaken met een vinylsnijder. Je leert zelf een ontwerp maken. Het uitgesneden resultaat kan je nadien zelf ophalen of we bezorgen het via de post. tickets: 7 euro •

donderdag 20 mei Beeldverhaal vanuit emotie 19 uur – online Je maakt kennis met enkele beeldverhalen en gaat nadien zelf aan de slag. Via eenvoudige oefeningen komt de inspiratie vanzelf los. Je moet geen ervaren tekenaar of verteller te zijn. tickets: 7 euro •

donderdag 27 mei Ontwerpen met Canva 19 uur – online Met de online tool Canva kan je eenvoudig en snel grafische ontwerpen maken voor drukwerk, sociale media, websites en nieuwsbrieven. Jessica Raes toont je de basisprincipes. tickets: 7 euro •

dinsdag 18 mei Internetabonnementen 19.30 uur – online In deze sessie bekijkt Dirk Nys samen met jou de vooren nadelen van verschillende soorten abonnementen en gaat hij dieper in op de extra diensten die worden aangeboden. Hij toont je ook hoe je online zelf je klantengegevens en abonnement kan beheren. tickets: 7 euro •

je per mail de definitieve link voor deelname. Meer info en inschrijven: Avansa, 02 454 54 01 (maandag tot vrijdag van 8.30 tot 12.30 uur, 13.30 tot 16.30 uur), info@avansa.be. Een overzicht van alle workshops vind je op www.demoelie.be.

Nu fysiek contact nog altijd niet mogelijk is, bieden de Moelie en de Muse in samenwerking met Avansa (de nieuwe naam van Archeduc) enkele workshops online aan. Deelnemen doe je gewoon vanuit je kot. Een dag voor de start van de activiteit krijg

donderdag 3 juni Ecologische schoonmaakproducten

dinsdag 15 juni Diversiteit bij burgerinitiatieven

19.30 uur – online Op basis van kruiden en andere ingrediënten uit de natuur kan je zelf ecologische alternatieven maken. tickets: 7 euro

19.30 uur – online Ghizlane Zaïd, coördinator van Samen voor Morgen vzw, vertelt hoe zij via dialoog verbinding creëren en culturele uitwisseling tussen gemeenschappen. Nadien praten we hierover verder onder begeleiding van Naima Lafrarchi en je kan ook vragen stellen aan Ghizlane. tickets: 7 euro •

dinsdag 8 juni Streaming media 19.30 uur – online We bekijken de vooren nadelen van streamingmedia, gaan dieper in op diensten zoals Spotify en Netflix en tonen hoe je die makkelijk kan gebruiken via een smart-tv. We leggen ook uit hoe je beeld en geluid van je computer, smartphone of tablet kan doorsturen naar jouw tv. tickets: 7 euro •

woensdag 19 mei Compagnie Krak (4 tot 10 jaar) Kontrol FAMILIE

woensdag 9 juni Culinaire lezing over specerijen 20 uur – online Van de oudheid tot de vroegmoderne tijd hadden specerijen een onwaarschijnlijke invloed op de wereldeconomie. Tijdens deze interactieve online lezing krijg je een historisch overzicht. We prikkelen ook je neus en smaakpapillen met twee specerijmengelingen die je per post ontvangt. tickets: 7 euro

14 uur - op locatie: GBS de Wonderwijzer (Steenweg op Drogenbos 252, Drogenbos) Raphaël reist al jaren rond met zijn act Teatro Pantalones. Hij wil dat de dingen gaan zoals hij het graag heeft. Maar net als hij denkt dat alles weer loopt zoals hij het wil, gebeurt er weer iets anders. Een clownerievoorstelling om van te smullen. tickets: 8 euro (basis), 6 euro (Gezinsbond)

MENSEN

uit de stuurgroep

Eric Chabert Schooldirecteur, papa van 5 en psychotherapeut Eetcafé de Moelie volledig vernieuwd Vzw ‘de Rand’ heeft de gedwongen sluiting van het eetcafé van GC de Moelie aangegrepen om het een stevige make-over te geven. De voorbije maanden is er hard gewerkt om zowel de binnen- als de buitenkant van de horecazaak grondig te renoveren. ‘Het volledige interieur is vernieuwd’, legt Ivan Bruggeman, hoofd van de cel techniek, infrastructuur en preventie van vzw ‘de Rand’, uit. ‘De hele binnenkant is opnieuw geschilderd, het meubilair en de verlichting zijn vernieuwd en ook de toog heeft een nieuwe look en plaats gekregen.’ Ook het terras ziet er intussen helemaal anders uit. ‘In de loop der jaren was het terras door de verschillende uitbaters telkens verbouwd. Het voornaamste probleem was dat het eigenlijk een hellend vlak was. Daardoor kon er maar een beperkt aantal tafels staan’, zegt Ivan Bruggeman. ‘Om de buitenruimte maximaal te kunnen benutten, hebben we nu twee plateaus gemaakt en de helling weggewerkt. Daardoor kunnen er nu twee keer zoveel mensen zitten. De kasseien zijn hergebruikt, maar zijn zo teruggeplaatst dat het veel makkelijker is om erop te lopen. Het terras is nu ook vlot toegankelijk voor mensen die minder mobiel zijn.’ Begin mei moet de klus geklaard zijn, zodat het eetcafé een nieuwe, frisse start kan nemen zodra de coronamaatregelen het toelaten. (TD)

Achter het hardwerkende team van de Moelie en de Muse staat sinds jaar en dag een stuurgroep. Elf vrijwilligers staan hen met raad en daad bij en denken mee na over de koers die de Moelie moet varen. Sjoenke schetst een portret van de leden ervan. Dit keer is Eric Chabert aan de beurt. Eric Chabert woont in Sint-Genesius-Rode, maar is geen onbekende in Linkebeek. Tot vorig schooljaar was hij directeur van de gemeentelijke basisschool De Schakel. Nu oefent hij diezelfde functie uit in de Alsembergse basisschool De Springveer. ‘Toen ik in het najaar van 2019 in de stuurgroep van de Moelie stapte, was dat omdat ik schooldirecteur in Linkebeek was én ook een fervente cultuurliefhebber. Dat eerste ben ik niet meer, maar het tweede wel. Daarom vind ik het belangrijk om deel te blijven uitmaken van de stuurgroep. Ik kom nog steeds heel graag naar de Moelie.’ Een theatervoorstelling meepikken in de Moelie zat er ook voor Eric niet in het voorbije coronajaar. ‘Maar geen nood, met vijf kinderen tussen 6 en 15 jaar krijg ik hier thuis dagelijks een schouwspel voor ogen’, lacht Eric. ‘Het is hier altijd ambiance en zelden rustig, maar ik zou het niet anders willen. Ik heb altijd gedroomd van een groot gezin en ik vind dat nog elke dag een zegen. Het geeft me zo veel energie.’ Dat Eric in het onderwijs zou belanden, was voor niemand in zijn omgeving een verrassing. ‘Ik ben er echt door gebeten, al van kindsbeen af’, zegt Eric. ‘Ik gaf als kind les aan mijn twee jongere broers en stelde zelfs toetsen voor hen op. Mijn ouders vonden dat heerlijk’, lacht hij. ‘Werken met kinderen en jongeren is waar ik het meest van hou. Hen op school zien openbloeien en hun talenten laten ontdekken, is zo’n mooi proces, telkens opnieuw.’ Eric lijkt een paar uur meer in zijn dag te hebben dan de gemiddelde sterveling. Want naast zijn gezin en job als schooldirecteur, is hij in bijberoep ook psychotherapeut. ‘Mensen kunnen helpen en merken dat je voor hen een verschil maakt, daar draait het bij mij om. Ik probeer van elk uur in mijn dag gewoon iets te maken.’ (TD) 13

I N F O R M AT I E rand-nieuws

Faciliteitengemeenten krijgen vacatures moeilijk ingevuld

Special-status municipalities struggle to fill vacancies Fighting against preconceptions

Opboksen tegen vooroordelen De geschikte kandidaat voor een job vinden, is voor veel bedrijven en organisaties de laatste jaren een flinke uitdaging. Voor de gemeentebesturen van de faciliteitengemeenten is dat nog een stuk moeilijker. Zij moeten opboksen tegen de privésector én vooroordelen.

en zoektocht van één of zelfs twee jaar naar de geknipte kandidaat voor een job bij de gemeente is in de meeste faciliteitengemeenten al lang geen uitzondering meer. Vooral als het gaat om technische profielen en leidinggevende functies, duurt het vaak erg lang voor een vacature ingevuld raakt. ‘In Wemmel zijn we bijvoorbeeld al twee jaar op zoek naar een deskundige ICT’, illustreert Audrey Monsieur, algemeen directeur van de gemeente Wemmel. ‘We hebben die vacature intussen al vier keer opengezet en de procedure doorlopen, maar zonder succes.’ In Sint-Genesius-Rode probeert de gemeente al anderhalf jaar een diensthoofd technische zaken binnen te halen, zonder resultaat. ‘Ook wij zitten aan ronde nummer vier intussen’, zegt algemeen directeur in Rode Bart Devisch. ‘We blijven zoeken, maar het is aartsmoeilijk.’

Concurrentie

Dat vooral de zoektocht naar technische profielen vaak lang is, hoeft niet te verbazen. ‘Ook in de privésector zijn dat veelgevraagde profielen’, merkt Frédéric Petit, burgemeester van Wezembeek-Oppem, op. ‘Mensen kiezen heel vaak voor die privésector om de eenvoudige reden dat de lonen daar een stuk hoger liggen. Als gemeentebestuur zijn wij gebonden aan barema’s en kunnen we hen niet meer betalen, ook al zouden we dat soms willen. Extralegale voordelen bieden we natuurlijk wel, maar ook dat heeft limieten. In WezembeekOppem proberen we mensen met een technisch profiel te overtuigen door ervoor te zorgen dat ze met topmateriaal kunnen werken. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de nieuwe gemeentelijke loods en onze investeringen in modern en kwaliteitsvol materiaal. Hopelijk kan binnenkort het splinternieuwe administratieve

‘People often prefer the higher-paying private sector but we, as a local authority, are obliged to comply with the relevant wage scale requirements,’ says Frédéric Petit (mayor of Wezembeek-Oppem). ‘Another part of the problem, according to Audrey Monsieur (chief administrative officer of the municipality of Wemmel), are the selection procedures, which sometimes take months to complete, by which time ‘some people tend to give up.’ ‘We are unfairly saddled with the image of being behind the times,’ claims Kraainem mayor Bertrand Waucquez. ‘Municipal authorities have evolved in recent years into modern, professional organisations boasting pleasant work environments and excellent career opportunities.’ ‘Many people also still hold the preconception that a municipality with special language arrangements is a tough one to work for,’ says Bart Devisch, chief administrative officer of Sint-Genesius-Rode. ‘The language-community factor people are so wary of really is a thing of the past’. ‘Our job advertisements are designed to emphasise the many advantages of working for a municipality,’ says Veerle Debrael, chief administrative officer of Linkebeek. ‘I am thinking, for example, of the harmony between work and personal life that we do so much to facilitate. Job security is also a key factor.’

centrum ons imago als werkgever een extra boost geven.’ Een ander deel van het probleem, zit ‘m volgens Audrey Monsieur van de gemeente Wemmel ook in de procedures. ‘Die zijn voor een job bij een gemeentebestuur erg lang. Het duurt vaak maanden voor je de selectieprocedure helemaal hebt doorlopen. Zelf kunnen we daar niets aan veranderen, maar we merken wel dat mensen daardoor afhaken.’

Tweetaligheid en Brussel

Naast de concurrentie van de privésector speelt in de faciliteitengemeenten nog een andere factor: die van de nabijheid van Brussel. ‘Ook de Brusselse gemeentebesturen zijn op zoek naar geschikte

Vooroordelen

Gemeentebesturen krijgen naar eigen zeggen als werkgever ook af te rekenen met vooroordelen. ‘We kampen nog altijd met een stoffig imago en dat is onterecht’, vindt Kraainems burgemeester Bertrand Waucquez. ‘Nog te veel mensen denken dat een job bij de gemeente hen te weinig uitdaging zal bieden. Ik kan je met de hand op het hart zeggen dat dat niet zo is. Gemeentebesturen hebben zich de voorbije jaren omgevormd tot moderne, professionele organisaties, waar het fijn is om te werken én je carrière kan maken.’ ‘Ook het vooroordeel dat een faciliteitengemeente per definitie een moeilijke gemeente is om voor te werken, bestaat nog’, stelt Bart Devisch, algemeen directeur in Sint-Genesius-Rode, vast. ‘Mensen zijn bang van het communautaire aspect, maar dat speelt echt niet. Die tijd is voorbij.’

Voordelen

‘We proberen in de vacatures die we uitschrijven telkens te benadrukken dat werken voor een gemeente een pak voordelen heeft’, zegt Veerle Debrael, algemeen directeur in Linkebeek. ‘Ik denk bijvoorbeeld aan de werk-privé-balans waar we echt over waken. Ook de werkzekerheid is een belangrijk aspect. We merken trouwens dat we de laatste tijd meer kandidaten dan vroeger hebben.’

Ook in andere faciliteitengemeenten is dat het geval. ‘Het valt inderdaad op dat meer hoogopgeleiden tegenwoordig solliciteren, bijvoorbeeld uit de eventsector’, stelt Joëlle Eggermont, algemeen directeur in Kraainem vast. ‘Wellicht zit corona daar voor iets tussen.’

Vacatures

Ook op dit moment zoeken de meeste faciliteitengemeenten naar mensen. In Wemmel is de gemeente op zoek naar een deskundige communicatie en informatie, een deskundige ICT, een coördinator voor de thuisdiensten en mensen voor de interne en de externe poetsdienst. Binnenkort komen er ook vacatures voor een GIS-coördinator en een deskundige groen en duurzaamheid. De gemeente Sint-Genesius-Rode is op zoek naar een hoofddeskundige technische zaken en een redder voor het zwembad. In de loop van het jaar komen er nog vacatures aan voor een directeur in de gemeenteschool Vredelaan en voor vier deskundigen in de domeinen ICT, wonen, openbare werken en financiën. Rode is ook regelmatig op zoek naar verpleeg- en zorgkundigen en maatschappelijk werkers. In Linkebeek wordt binnenkort de vacature voor een deskundige milieu opnieuw opengezet. De gemeente Kraainem zoekt een coördinator voor het team Wegen, medewerkers voor de technische teams en een maatschappelijk werker voor het OCMW. In de loop van dit jaar komen er ook vacatures voor administratieve medewerkers voor onderwijs en openbaar domein, en een adviseur mobiliteit. Drogenbos werft een ICT-deskundige aan en een begeleider voor de vooren naschoolse opvang. In WezembeekOppem zijn er momenteel geen openstaande vacatures. Spontaan solliciteren kan wel altijd. Alle informatie over de vacatures vind je op de website van de respectievelijke gemeentes. Tina Deneyer

SJOENKE is een uitgave van gemeenschapscentrum de Moelie en vzw ‘de Rand’. Sjoenke komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Mark De Maeyer, Patricia Grobben, Jozef Motté, Jan Otten, Rik Otten, Anne Van Loey, Ilke Weyers VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde DRUK IPM printing nv

kandidaten, vaak voor gelijkaardige jobs. Denk bijvoorbeeld aan een deskundige milieu, ruimtelijke ordening of mobiliteit’, zegt Audrey Monsieur. ‘In de faciliteitengemeenten is tweetaligheid een vereiste voor de meeste functies, net als dat in Brussel het geval is.’ Maar er is een belangrijk verschil: in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest kunnen ambtenaren namelijk een taalpremie krijgen van de gemeentebesturen, terwijl dat in de faciliteitengemeenten al jaren niet meer mag. Zo’n taalpremie loopt al gauw op tot 150 euro netto en meer. En dus trekken de faciliteitengemeenten in die context vaak aan het kortste eind.

Postkaartenwedstrijd Groetjes uit Linkebeek en Sint-Genesius-Rode Op de schouw, aan de keukenmuur of tussen de pagina’s van een boek duiken ze op: de postkaarten. Souvenirs van reizen, beelden van ergens ver weg. Zelden tonen ze wat vlakbij is. En als we ergens toch een postkaart van thuis hebben, is dat er eentje uit een andere tijd. Ben je een fotograaf uit de regio HalleVilvoorde? Dan maakt jouw werk kans om een hier-en-nu-postkaart te worden! De uitdaging begint in Linkebeek en SintGenesius-Rode. Maak in die gemeenten jouw mooiste, meest typerende en natuurlijke foto’s. Huisfotografen Filip Claessens (RandKrant) en Tine De Wilde (gemeenschapskranten) selecteren de sterkste inzendingen die we zullen omtoveren tot een actuele en originele postkaartenreeks over de Rand. Het volledige wedstrijdreglement vind je terug op de site van RandKrant via de link onderaan. Deelnemen kan tot 16 mei. (IL) info www.randkrant.be/postkaartenwedstrijd

EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, veerle.weeck@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek, tel. 02 380 77 51, info@demoelie.be, www.demoelie.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel

LINKEBEEK in beeld