sjoenke november 2021 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

LINKEBEEK • JAARGANG 61 • NR 423 • NOVEMBER 2021 UITGAVE VAN GC DE MOELIE EN VZW ‘DE RAND’

De abstracte schilderkunst van Tiline Courcelles

Ann Houbrechts ‘Ik ben echt een hondenmens’

Jan De Smet pakt cadeautjes uit op 3 december

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

afgiftekantoor Linkebeek 1 P 006804

sjoenke

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Minder inkomsten voor gemeente In het aangepaste meerjarenplan valt op dat de gemeentekas het met een pak minder belastinggeld zal moeten doen. ‘Corona heeft een aanzienlijke impact op de aanvullende personenbelasting’, klinkt het. Van 2021 tot 2025 betekent dit een daling van de inkomsten met ruim 527.000 euro, of iets meer dan 100.000 euro per jaar. De ontvangsten van de onroerende voorheffing liggen dit jaar zowat 39.000 euro lager. Verder valt op dat de jaarlijkse loonkosten voor OCMW en gemeente samen met ongeveer 26.000 euro zijn toegenomen. Dat komt omdat lokale besturen omwille van het zogeheten sectoraal akkoord 2020 verplicht zijn om de koopkracht van de werknemers met 200 euro te verhogen en de tweede pensioenpijler voor de contractuelen op te trekken van 1 naar 2,5 %. Verder trekt de gemeente dit jaar 30.000 euro extra uit voor onvoorziene wegenwerken en 40.000 euro meer voor het ophalen en verwerken van afval. Een belangrijke meevaller is dat de gemeente in 2021 184.000 euro minder moet betalen aan de politiezone. Reden: de voorziene arbeidsplaatsen in het korps raken niet ingevuld. (JS)

Taalvoorkeur om de vier jaar doorgeven is voldoende

Criminaliteitscijfers nooit lager De criminaliteitscijfers voor Linkebeek in het jaar 2020 zien er gunstig uit, zo blijkt uit officiële statistieken verzameld door de federale politie. Zo lag het aantal woninginbraken (42) op tien jaar tijd nooit lager. De coronalockdown speelde hierin ongetwijfeld een rol. Zo werd er amper ingebroken in de maanden maart (1), april (0) en mei (2). De inbreuken tegen de volksgezondheid piekten in 2020 wel naar 37. Het gaat hier over het aantal pv’s opgesteld omwille van inbreuken tegen de coronamaatregelen. De gewapende overval begin december op de Proxy Delhaize op het Gemeenteplein, waardoor een deel van de handelaars en de oppositie meer beveiligingsmaatregelen vroegen, was meteen de enige ‘diefstal gewapenderhand’ in 2020. Het aantal inbraken in handelszaken en bedrijven bleef in 2020 beperkt tot 5. In voertuigen van Linkebekenaren lijken inbrekers nog amper geïnteresseerd. Zo werd er op twaalf maanden tijd in 9 voertuigen ingebroken, terwijl dat aantal in 2019 (20) en 2018 (30) een stuk hoger lag. Verder werden er in 2020 nog 4 voertuigen gestolen. (JS)

De inwoners van Linkebeek en de vijf andere faciliteitengemeenten moeten slechts één keer om de vier jaar aangeven dat ze hun documenten in het Frans willen ontvangen en de gemeenten mogen die keuze in een taalregister opnemen. Dat standpunt heeft de Raad van State herbevestigd nadat Sint-Genesius-Rode, Drogenbos en Wezembeek-Oppem in beroep waren gegaan tegen beslissingen van het Vlaams Gewest. Die verboden de faciliteitengemeenten onder meer om een register met de taalvoorkeuren van de inwoners bij te houden. De Vlaamse Regering blijft verwijzen naar de omzendbrief Peeters, die stelt dat inwoners iedere keer opnieuw moeten aangeven dat ze een document in het Frans willen. De Raad van State had in 2014 een tussenoplossing naar voren geschoven in de vorm van een taalregistratie voor vier jaar, maar aan Nederlandstalige en Franstalige kant werd de draagkracht van dat voorstel op verschillende manieren geïnterpreteerd. (JS)

Telex Bouw acht woningen opnieuw afgewezen De procedure voor de mogelijke bouw van acht woningen aan het begin van de Brouwerijstraat blijft aanslepen. Al verschillende jaren probeert een projectontwikkelaar uit Bierges er, met ondersteuning van een architectenbureau uit Kraainem, een woonproject te realiseren. Buurtbewoners gingen in het verweer omwille van de visuele impact en de nadelige effecten op fauna en flora, en ook het gemeentebestuur heeft zijn bedenkingen. De projectontwikkelaar diende eerst een aanvraag in voor alle loten. Nadien splitste hij ze op om toch al voor enkele woningen groen licht te krijgen. Na een negatief voorarrest van de Raad voor Vergunningsbetwistingen, dat zich tegen de aparte aanvragen kantte, vroeg hij opnieuw een vergunning voor heel het project aan. De aanvragers benadrukten opnieuw dat er al een verkavelingsvergunning is, dat de woningen maar twee bouwlagen bevatten in plaats van de toegelaten drie, en dat de waardevolle bomen op het terrein behouden blijven. Het schepencollege was niet overtuigd en weigerde een vergunning uit te reiken. Beroep bij de provincie is nog altijd mogelijk. (JS)

• Het heeft even geduurd, maar intussen zijn ook in Linkebeek meer dan zeven op de tien inwoners volledig gevaccineerd tegen het coronavirus. Terwijl midden september het percentage nog 69,9 % bedroeg, werd midden oktober afgeklopt op 71,66 % of 3.396 op 4.739 inwoners. • Linkebekenaren die zich nog willen laten vaccineren, kunnen hiervoor (voorlopig) niet meer terecht in de vaccinatiebus of in evenementenhal DOC in Alsemberg. Het vaccineren gebeurt momenteel enkel in containers op de parking van sportcomplex De Bres in Halle. • Ook voor de gemeenteraad van oktober gaf burgemeester Ghequiere de toelating om de zitting fysiek te laten plaatsvinden in de raadszaal van het gemeentehuis. Dat zal zo blijven zolang de coronasituatie het toelaat. De vergadering online via YouTube volgen of herbekijken is voor de inwoners niet meer mogelijk. • De Linkebeekse Feesten op zondag 10 oktober waren, onder meer door het stralende weer, een groot succes. De rommelmarkt, kermis en diverse optredens brachten veel volk op de been. • De jaarrekening 2020 van gemeente en OCMW is afgesloten. Het exploitatiebudget vertoont een overschot van 1,2 miljoen euro doordat de ontvangsten (9,6 miljoen euro) hoger lagen dan de uitgaven (8,4 miljoen euro). Op investeringsvlak waren er meer uitgaven (932.000 euro) dan inkomsten (171.000 euro). De zogeheten autofinancieringsmarge, die aangeeft of er een structureel evenwicht is, is positief en bedraagt 575.000 euro. • Zes mannen riskeren gevangenisstraffen van 44 maanden voor hun mogelijke betrokkenheid bij twee cannabisplantages in de streek, waarvan één in Linkebeek. De politie ontdekte dit voorjaar in een pand in Linkebeek een plantage van 172 planten, verdeeld over twee kweekruimtes.

• De gemeente had nog ongeveer 19.800 euro uit het coronanoodfonds te verdelen over organisaties en verenigingen. Omdat enkele aangekondigde initiatieven zoals Olinkpics en het Stripfestival toch niet konden doorgaan, moest het overgebleven budget herverdeeld worden. Het geld gaat zowel naar bestaande evenementen (zoals Winterman) als nieuwe initiatieven (dorpsbal, wandelconcert bij inwoners …). • De schooluren van de Nederlandstalige en Franstalige gemeenteschool lopen sinds vorig schooljaar niet meer gelijk om zo de drukte aan de schoolpoort weg te nemen. • Het oudercomité van gemeenteschool De Schakel kon op 22 oktober eindelijk opnieuw zijn halloweenfeest organiseren. Met de opbrengst wordt extra speel- en leermateriaal aangekocht. • De stalen poort aan de gemeentelijke loods in de Hollebeekstraat is aan vervanging toe. Een firma uit Mechelen zal de opdracht uitvoeren voor de som van ruim 4.100 euro. Datzelfde bedrijf zal ook instaan voor het herstellen van de ingangspoort van het voetbal- en hockeyveld (2.590 euro) en van de dubbele draaipoort van het recyclagepark (3.541 euro). Die laatste raakte beschadigd na een ongeval met een vrachtwagen van Intradura. • Voor de veiligheid in de openbare gebouwen van de gemeente is het belangrijk dat de brandblustoestellen, haspels en noodverlichting goed functioneren. De gemeente sloot voor 1.766 euro een onderhoudscontract af met een firma uit Merksem. • De gemeentebelasting op masten en pylonen levert de gemeentekas in 2021 5.000 euro op. • Aan het clubhuis van Linkebeeksport zijn voor ruim 10.000 euro extra elektriciteitswerken nodig nadat is gebleken dat sommige installaties in gebrekkige toestand verkeren. (JS)

De abstracte schilderkunst van Tiline Courcelles

‘Iedereen maakt zijn eigen verhaal van wat hij ziet’ Een beetje tederheid. Dat is wat Tiline Courcelles in haar werken probeert te leggen. Dat doet ze met een rijk palet aan levendige kleuren. Kleuren die zachtjes zeggen: geef niet op, morgen is er een nieuwe dag. Wanneer is jouw liefde voor kunst ontstaan? ‘Die was er al in mijn kindertijd. Met wat kleurpotloden en tekenpapier voelde ik me het gelukkigste kind ter wereld. Later heb ik ook in mijn studiekeuze de artistieke weg gevolgd. Ik studeerde binnenhuisarchitectuur. Eigenlijk heb ik er altijd van gehouden om iets te creëren met kleuren. Als klein meisje tekende ik vaak vogels. Ik gaf ze alle kleuren van de regenboog.’ Welk kunstwerk maakte in jouw jonge jaren indruk op jou? ‘Het schilderij Le Nouveau-né van Georges de La Tour. Hoe hij erin slaagt

om met het licht je aandacht naar het hoofdje van de baby te trekken, vind ik ongelofelijk knap. Er gaat zo veel tederheid van het werk uit. De manier waarop de moeder naar de pasgeborene kijkt; je kan niet anders dan er ontroerd door raken.’ Welke rol speelt het licht in jouw werken? ‘Mijn werken ontstaan heel intuïtief. Zoals iedereen heb ik goede en minder goede dagen. Het leven is een aaneenschakeling van hoogtes en laagtes. Van steeds herbeginnen. De verticale lijnen in mijn werk symboliseren dat. Via kleuren wil ik licht in mijn schilderijen brengen. En tonen dat het licht uiteinde-

lijk de duisternis overwint. Want zelfs in verdriet kan schoonheid schuilen.’ Hoe kijk je vandaag naar jouw evolutie als schilder? ‘Ik ben rond mijn veertigste beginnen te schilderen. De eerste keer dat ik tentoonstelde, was ik blij dat het in groep was. Want als kunstenaar groei je stapje per stapje. Vandaag ben ik op een punt gekomen dat ik goed van mezelf weet wat ik wil overbrengen. Mijn schilderijen gaan over het leven. Over het onophoudelijke proces van vallen en opstaan. Met de jaren zijn ze ook meer sereniteit gaan uitstralen. Helemaal in het begin waren ze wilder. Onstuimiger.

MENSEN kunstenaarsdorp Linkebeek

L’art abstrait de Tiline Courcelles ‘Chacun interprète ce qu’il voit comme il le veut’

‘Mes peintures parlent de la vie. Sur le processus interminable qui consiste à tomber et à se relever. Au fil des ans, elles dégagent de plus en plus de sérénité. Au tout début, elles étaient plus sauvages. Plus impétueuses. Mes œuvres témoignent donc également de mon changement personnel au fil du temps. Je trouve ce processus de maturation fascinant. La vie, c’est aussi ça: se réinventer sans cesse.’

Mijn werken tonen dus ook hoe ik zelf met de tijd veranderd ben. Dat rijpingsproces vind ik heel interessant. Het leven is ook: jezelf voortdurend heruitvinden.’ Je kiest voor abstracte werken. Was dat een bewuste keuze? ‘Abstracte werken geven ruimte aan de verbeelding van de kijker. Ik geef ze dan ook geen titel. Het vergemakkelijkt het voor de kijker om volledig vrij te interpreteren wat hij ziet. Het valt me elke keer op hoe verschillend de belevingen van mensen zijn bij het zien van mijn werken. Alles wordt bepaald door hun persoonlijke achtergrond en individuele emoties. Iedereen maakt er zijn eigen verhaal van. Dat is de kracht van abstracte kunst. Je wordt uitgenodigd om naar een plek te gaan waar jij, helemaal vrij, kan denken en voelen wat jij wil.’ Wat inspireert jou? ‘Vaak vind ik inspiratie in de natuur. En daar moet ik in Linkebeek niet ver naar zoeken. We hebben hier zo’n mooie landelijke plekjes. Muziek kan me ook inspireren. Net zoals de emotie die je, naar aanleiding van iets dat zich voordeed, kunt beleven. Als ik me voor mijn doek bevind, ben ik daar met alles wat ik beleefd en ervaren heb. Ik heb ook geen vaste formule voor mijn creatieproces. Hoe ik me voel op het moment dat ik schilder, bepaalt hoe het werk er zal uitzien.’

‘C’est frappant de voir à quel point les gens réagissent de manière différentes à la vue de mes œuvres. Les réactions sont déterminées par leur parcours personnel et leurs émotions individuelles. Chacun en fait sa propre histoire. C’est le pouvoir de l’art abstrait. Vous êtes invité à vous rendre là où, dénué d’obligations, vous pouvez penser et ressentir ce que vous voulez.’

Hoe heb je de coronaperiode ervaren? ‘Hoe meer ik de curve met de onheilspellende cijfers zag, hoe meer ik het nodig had om te schilderen. We werden op een bruuske manier geconfronteerd met leven en dood. In mijn werken compenseerde ik dat met zachte kleuren. Het was alsof ik de hardheid van de pandemie wilde sussen, en het positieve in al het negatieve wilde laten doorschijnen. Opdat mensen opnieuw de kracht vonden om te geloven dat er een up zou komen. Want dat is toch het leven: up and down, up and down.’ In september nam je deel aan het Artiestenparcours. Hoe was die ervaring? ‘Het was een feest. Eindelijk konden we tentoonstellen! Voor mij heeft die expo een bijzondere betekenis. Niet alleen omdat we opnieuw echt menselijk contact hadden en iets met elkaar konden delen, maar ook omdat hij plaatsvond in Linkebeek. De plek op deze aardbol waar ik me thuis voel.’ Hoe zou je je relatie met Linkebeek beschrijven? ‘Tijdens mijn kinderjaren heb ik hier veel tijd met mijn vriendinnen doorgebracht. Wij woonden in Ukkel. Linkebeek was voor ons de plek waar we naartoe trokken voor een beetje avontuur. (lacht)

Met de tijd is mijn liefde voor de gemeente alleen maar toegenomen.’ Is je liefde voor kunst met het ouder worden ook gegroeid? ‘Ja. Want als je ouder wordt, ga je anders naar het leven kijken. Je leert ook steeds bij. Over de wereld en over jezelf. Ik ben er steeds meer achter dat ik op zoek ben naar meer sereniteit en tederheid. Ik vind ze in kunst. Schilderen helpt me met de moeilijke kant van het leven om te gaan. Een stukje schoonheid creëren, het brengt me tot rust. Schoonheid is – als je goed kijkt – overal rondom jou in overvloed aanwezig. Als ik bijvoorbeeld naar de natuur of de glimlach van mijn schoonzoon kijk, zie ik pure schoonheid. Zelfs een regenachtige dag kan mooi zijn. Alles wordt bepaald door hoe je ernaar kijkt.’ Hoe kijk jij naar de toekomst? ‘Een beetje zoals Antoine de SaintExupéry het zegt: je kan de toekomst niet voorspellen, je kan ze wel mogelijk maken. Wat morgen zal brengen, weten we niet. We kunnen alleen elke dag ons best doen om er een betere toekomst van te maken. En heb je een slechte dag? Morgen is er weer een nieuwe.’ Nathalie Dirix

MENSEN beestig Linkebeek

Heb je een speciale band met jouw dier? Laat het weten via info@demoelie.be. Wie weet prijkt jouw dierenverhaal binnenkort in sjoenke. ‘Als er honden- en kattenmensen bestaan, ben ik echt een hondenmens’, zegt Ann Houbrechts. ‘Ik vind dat je aan een hond veel meer hebt dan aan een kat. Zico is nu zeven jaar bij ons, sinds hij een pup was. Wat ik voel voor hem is echte liefde. En het is wederzijds’, lacht Ann. ‘Hij is erg aanhankelijk. Als ik ’s avonds in de zetel ga zitten, komt hij altijd even naar mij om een knuffel te vragen. Heerlijk vind ik dat.’

Zico is nu een rustige viervoeter, maar dat was ooit anders. ‘Als pup was hij heel nerveus’, herinnert Ann zich. ‘De eerste dag dat hij bij ons was, zette hij het op een lopen. We hebben urenlang, tot een kot in de nacht, heel Linkebeek afgezocht. Hij was nergens te vinden. We waren er kapot van. De volgende ochtend vonden we hem doodleuk aan de achterdeur. Die sloeber had in zijn eentje de weg teruggevonden. Nadien is hij nooit meer weggegaan. En maar goed ook, want mijn hart zou dat geen tweede keer aankunnen’, lacht Ann.

Ann Houbrechts en Zico

‘Ik ben echt een hondenmens’ Toen haar vorige hond een achttal jaar geleden overleed, wilde Ann Houbrechts er geen meer. Het afscheid viel haar zwaar. Maar toen kwam Zico in haar leven, een bordercollie met aaibaarheidsfactor 10. ‘Ik ben blij dat hij bij ons is. Hij maakt ons leven zo veel rijker’. 6

Wandelen, joggen, ravotten met andere honden ... Zico is altijd in zijn sas als hij buiten mag. ‘Mijn man en ik trekken vaak naar de Ardennen en Zico houdt er enorm van om daar in de bossen te kunnen rondlopen. Ook het Schaveyspark is een van zijn favoriete plekjes. Als mijn man in zijn loopoutfit naar beneden komt, kwispelt Zico’s staart meteen. Omdat hij weet dat hij mee mag.’ Maar de slimme zwart-witte herdershond weet ook wat niet mag. ‘Ik ben nogal maniakaal als het op netheid aankomt, maar dat heeft Zico intussen heel goed begrepen. Hij leert echt heel snel’, legt Ann uit. ‘Als we zijn gaan wandelen of lopen, blijft hij mooi in de garage wachten tot ik zijn pootjes en kop proper heb gewassen. Pas dan komt hij naar boven. Ik zal niet de enige zijn die dat over haar eigen beestje zegt, maar ik heb echt een droomhond’, besluit Ann. Tina Deneyer

I N F O R M AT I E huize Lismonde en hoeve Holleken

dinsdag 16 november Cine-club Dolor y gloria van Pedro Almodóvar (2019)

zaterdag 13 november Quiz cultuurraad Midden november zal er in de Moelie weer duchtig gevloekt en gezweet maar vooral veel gelachen worden tijdens de quiz van de Cultuurraad Linkebeek. Twintig ploegen, met elk maximaal vijf deelnemers, zullen die avond het beste van zichzelf geven om de felbegeerde eindwinst in de wacht te slepen. ‘De quiz bestaat uit een vijftal rondes. Daarbij ook de wetenschapsronde uit 2019 die we toen vergeten waren. Die vragen liggen al twee jaar klaar. Gelukkig is wetenschap tijdloos’, lacht medeorganisator Margot Otten, die enkele jaren geleden samen met onder andere enkele neven en nichten de fakkel overnam van haar vader Rik en nonkel Jan. ‘De quiz draait niet puur om kennis. We steken er ook altijd enkele doeproeven in. En natuurlijk zijn er ook vragen over Linkebeek. Deelnemers die van Linkebeek zijn of er regelmatig komen, zijn wat in het voordeel. Al is de quiz zeker niet alleen voor Linkebekenaren. Iedereen is welkom. De quiz is vooral de ideale gelegenheid om elkaar eens terug te zien.’ (JS) 20 uur (deuren openen om 19.30 uur) – GC de Moelie • prijs: 5 euro (de avond zelf te betalen). Inschrijven kan via de website van de Moelie.

Kerstconcert Sint-Ceciliakoor in nieuw jasje Na de noodgedwongen coronapauze vorig jaar is het dit eindejaar opnieuw mogelijk om te genieten van het kerstconcert van het Sint-Ceciliakoor. Het koor koos wel voor een andere invulling. Zo vindt het concert niet langer plaats op een zaterdagavond in de kerk van Linkebeek, maar wel op zondagnamiddag in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van buurgemeente Alsemberg. Ook nieuw is dat het koor niet samenwerkt met het Orkest Camerata, maar wel met Brassband Alsemberg. ‘De mensen van Camerata zijn momenteel druk bezig met het voorbereiden van de viering van hun veertigjarige bestaan. Die had normaal dit jaar moeten plaatsvinden, maar is door corona opgeschoven naar het voorjaar van 2022’, zegt Eric Kirsch, de dirigent van het Sint-Ceciliakoor. ‘Daarom keken we uit naar een nieuwe formule, en we zijn bij Brassband Alsemberg uitgekomen. Eerst zouden ze ons met een beperkt ensemble begeleiden, maar uiteindelijk zullen ze met een volle bezetting aanwezig zijn. Daarom wijken we uit naar de kerk van Alsemberg, die toch iets groter is. Omdat we met het koor nog maar sinds september opnieuw zijn beginnen te repeteren, brengen we een eerder bescheiden programma van kerstliederen en werken die we vroeger al brachten. De tijd ontbrak jammer genoeg om nog iets nieuws uit te werken.’ (JS) Het concert vindt plaats op zondag 19 december om 15 uur in de kerk van Alsemberg. Kaarten kosten 10 euro in voorverkoop en 12 euro aan de kassa. Meer info: Jozef Motté (02 380 79 45 of jozef.motte@telenet.be)

20.15 uur – Hoeve Holleken prijs: 3 euro info: info@fermehollekenhoeve.be

donderdag 18 november Stand-upcomedian Dave Parcoeur Bouffon du Roi 20 uur – Hoeve Holleken prijs: 15 euro info: info@fermehollekenhoeve.be

zondag 21 november Thermos-middagmaaltijd Hoeve Holleken info: info@fermehollekenhoeve.be

zondag 21 november tot maandag 7 februari Tentoonstelling schilderijen – glasraam 14 tot 17.30 uur – Huize Lismonde vernissage op 20 november van 14 tot 19 uur info: j.lismonde@skynet.be

vrijdag 26 november tot zondag 28 november Tentoonstelling Sylvie Storme Beeldhouwkunst open van 11 tot 18 uur – Hoeve Holleken vernissage op donderdag 25 november van 18 tot 22 uur gratis info: info@fermehollekenhoeve.be

zondag 5 december Concert DUO 17 uur – Huize Lismonde Met Marie Hallynck (cello) en Muhiddin Dürüoglu (piano). prijs: 10 euro (niet-leden), 6 euro (kinderen/studenten, leden vzw Huize Lismonde), gratis (-12 jaar) info en reserveren: 02 537 68 21 of patemsens@gmail.com

donderdag 9 december Concert Xavier Descamps Klassieke gitaar 20 uur – Hoeve Holleken tickets: 15 euro info: info@fermehollekenhoeve.be

vrijdag 10 december Exploration du Monde: Chili Anouk Acker 16 uur en 20 uur – Hoeve Holleken prijs: 10 euro, 5 euro (-12 jaar) info: Christine Grüter, 02 380 99 67 of info@fermehollekenhoeve.be

Vervlogen tijd in een beeld

In het voorjaar kon iedereen foto’s van Linkebeek en Sint-Genesius-Rode insturen naar de redactie van RandKrant. Huisfotografen Tine De Wilde en Filip Claessens kozen tien foto’s uit waar nu een postkaart van wordt gemaakt. Hélène Quoidbach is één van de winnaars. Wat sprak je aan in de foto waarmee je deelnam aan de wedstrijd? Hélène Quoidbach: ‘Het is een plek waar ik bijna dagelijks voorbij kom. Ik heb er altijd een bepaalde schoonheid in gezien: dat huis dat er een beetje verlaten bij staat, met de verlichtingspalen en de akkers op de achtergrond. Ja, er is zelfs iets dat me raakt in het tafereel. Misschien omdat het iets van een vervlogen tijd oproept. Van een tijd waarin onze landschappen nog niet door strakke gebouwen ingenomen werden.’ 8

Op je Facebookpagina staan heel wat foto’s van families. Quoidbach: ‘Ik hou ervan om momenten in het leven van mensen vast te leggen. Vaak zijn het kinderen die ik fotografeer. Ze dragen zo veel poëzie in zich. Ook hun spontaniteit trekt me aan. Het zorgt voor amusante, chaotische, tedere momenten. Het leven zoals het is.’ Wanneer is je liefde voor fotografie ontstaan? Quoidbach: ‘Op heel jonge leeftijd. Mijn vader fotografeerde veel. En ik probeerde

Hélène Quoidbach Une époque révolue capturée sur pellicule Au printemps, tout le monde avait l’occasion d’envoyer des photos de Linkebeek et de Sint-Genesius-Rode aux rédacteurs du RandKrant. Les photographes de maisons Tine de Wilde et Filip Claessens ont sélectionné dix photos qui sont aujourd’hui transformées en carte postale. Hélène Quoidbach est l’une des heureux élus. ‘La photo a été prise à un endroit où je passe presque tous les jours. J’y ai toujours vu une certaine beauté: cette maison qui semble quelque peu déserte, avec les lampadaires et les champs en arrière-plan. Oui, il y a même quelque chose qui me touche dans cette scène. Peut-être parce qu’elle évoque quelque chose d’une époque révolue. D’une époque où nos paysages n’étaient pas encore occupés par des bâtiments rigides.’ À l’avenir, Hélène aimerait réaliser davantage de photographies de familles et d’enfants. ‘J’appelle cela des documentaires familiaux. ... Si les gens veulent faire appel à moi pour prendre des photos, ils peuvent me contacter à l’adresse suivante: quoidbach_helene@ yahoo.fr. Cette bénévole est prête.’ (rires)

De postkaartfoto van Hélène Quoidbach

C U LT U U R

MENSEN

fotografie

hoe zou het zijn met ...

Uit het juryrapport: ‘Een typisch Belgisch straatbeeld met zware verlichtingspalen en wilde berm, klaargemaakte akker, ietwat desolaat, vreemd hoekhuis en fris meisje op fiets. De compositie is evenwichtig met een mooi lijnenspel. De lijnen nemen de kijker mee, maar worden afgesneden door het kader. Ze lopen nergens naartoe. Dit geeft de opname een onbestemde sfeer die nog eens benadrukt wordt door het huis. Het meisje op de fiets breekt die desolate sfeer.’ Ontdek alle geselecteerde foto’s en het juryrapport op bit.ly/postkaartenwedstrijd. het soort beelden dat hij maakte na te bootsen. Toen ik ouder werd en kinderen kreeg, wilde ik vooral de mooie ervaringen in mijn leven vastleggen. Ik vind het bijvoorbeeld zalig om foto’s te shooten van mijn zonen en dochter die aan het voetballen zijn. Dat is spontaniteit op zijn best.’ Welke fotografen kunnen jou inspireren? ‘Quoidbach: Enkele maanden geleden volgde ik een onlinecursus van de Deense fotografe Frederikke Bostrup. Haar foto’s vind ik prachtig. Ook zij maakt veel foto’s van kinderen. Wat ik zo knap vind, is dat die kinderen zich meestal niets van de camera aantrekken. Ze doen gewoon hun ding. Wild and free, zijn ze. Zoals haar foto’s. Niki Boon, een fotografe uit Nieuw-Zeeland, heeft een gelijkaardige stijl. Ook haar foto’s zijn allesbehalve geposeerd. Zij heeft me aangemoedigd om nog dichter bij het onderwerp van mijn foto te komen. Zelf heb ik de natuurlijke neiging om wat op afstand te blijven. Maar wil je nog meer emotie in je foto leggen, dan is die nabijheid belangrijk.’ Hoe kijk jij naar de toekomst? Quoidbach: ‘Ik wil sowieso nog meer foto’s van families en kinderen maken. Ik noem het familiale documentaires. Ook huwelijken en geboortes interesseren me. Concerten en voetbalmatchen vastleggen wil ik ook blijven doen. Ik kan er van genieten om die foto’s met anderen te delen. Het zijn herinneringen die veel vreugde brengen. Daarom … als mensen een beroep op me willen doen om foto’s te maken, mogen ze me een seintje geven via quoidbach_helene@yahoo.fr. Deze vrijwilliger staat klaar (lacht).’ Nathalie Dirix

Vanaf 2 november kan je een pakket met tien postkaarten verkrijgen in de Moelie, zolang de voorraad strekt.

Over de winnende foto van Hélène Quoidbach

Mariette Demunter ‘Ik heb een prachtig uitzicht over Linkebeek vanuit mijn raam’ Meer dan 80 jaar woonde Mariette Demunter in Linkebeek, tot ze vorig jaar verhuisde naar een serviceflat van woonzorgcentrum Orelia Ter Beuken in Alsemberg. ‘Ik heb enorm graag in Linkebeek gewoond, maar ik ben hier ook perfect gelukkig.’ Veel Linkebekenaren kennen Mariette Demunter wellicht. Haar man Pol Deridder was jarenlang actief in de Linkebeekse politiek en haar ouders hielden eerst café Belsack open in de Stationsstraat en later een schoenenwinkel in de Kerkstraat. Mariette woonde 40 jaar samen met haar intussen overleden man op de Dapperensquare. Werken deed ze in Brussel. ‘Ik was naaister in een atelier dat onder meer voor de bekende couturier Natan werkte. Ik deed mijn job graag. Maar toen ik kinderen kreeg, bleef ik thuis, en was ik met hart en ziel mama.’ Sinds augustus vorig jaar woont Mariette, die nu 82 is, in een serviceflat van woonzorgcentrum Orelia Ter Beuken in Alsemberg. ‘Mijn kinderen hebben flink wat overtuigingskracht aan de dag moeten leggen om me te doen verhuizen, maar ik ben blij dat ze dat hebben gedaan’, vertelt Mariette. ‘Zoals zo veel mensen die een dagje ouder worden, wilde ik in eerste instantie liever in mijn huis blijven wonen. Maar dat ging eigenlijk niet meer. Sinds mijn man was overleden, vond ik mijn draai niet meer in mijn eigen huis. Ik liep er wat verloren.’ Mariette is altijd een gepassioneerde breister geweest. 22 jaar was ze voorzitster van de Linkebeekse breiclub. ‘En breien doe ik nog elke dag. Zeker nu ik achterkleinkinderen heb om schattige kleertjes voor te maken, laat ik me helemaal gaan’, lacht ze. ‘Ik kook de meeste dagen ook zelf mijn potje. Maar elke woensdag ga ik eten met een paar vriendinnen van wat verderop in de gang. Dan schuiven we onze voeten onder tafel hier in de bistro. Achteraf drinken we nog een kopje koffie en tetteren we erop los. Ik ben hier echt goed beland. Daar prijs ik me nog elke dag gelukkig om.’ ‘In Linkebeek kom ik niet meer, maar ik kijk er wel nog veel naar’, zegt Mariette met een mysterieuze blik in haar ogen. ‘Ik woon namelijk op de bovenste verdieping en heb hier een prachtig uitzicht over Linkebeek vanuit mijn raam. Dus ook al ben ik er niet meer, Linkebeek is nooit ver weg.’ Tina Deneyer

vrijdag 3 december Jan De Smet Ook de Sint steekt zijn vinger in de lucht (4+) FAMILIE

18.30 uur – GC de Moelie tickets: 8 euro (kassa en vvk), 6 euro (abo) •

Jouw sinterklaasvoorstelling is intussen een klassieker in zijn genre. En er zit blijkbaar nog altijd geen sleet op de formule. Jan De Smet: ‘Ik speel de voorstelling intussen 12 jaar. In totaal zit ik ongeveer aan honderd speelmomenten. Maar het blijft elk jaar opnieuw plezant om te doen. Ik zie het publiek ook om de twee jaar veranderen, dus ik kan nog wel even doorgaan.’ (lacht)

Jan De Smet pakt cadeautjes uit op 3 december

Vanwaar de titel van de voorstelling? De Smet: ‘Het is eigenlijk een uitloper van Steek je vinger in de lucht, een kindervoorstelling die ik ooit maakte rond de liedjes van Woody Guthrie, een van de grootste folkzangers uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis. In die voorstelling bewerkte ik een aantal nummers van Guthrie. Een paar jaar later ontstond het idee om iets gelijkaardigs te doen met de sinterklaasliedjes.’

‘Bij elk uitgepakt instrument hoort een liedje’ Vrijdag 3 december is Jan De Smet te gast in de Moelie met zijn liedjesprogramma ‘Ook de Sint steekt zijn vinger in de lucht’. Een perfecte start voor het Sinterklaasweekend dat erop volgt. 10

Krijgen we vooral de klassiekers te horen? De Smet: ‘Die mogen uiteraard niet ontbreken. Ik denk niet dat mijn jonge publiek het zou appreciëren als ik Zie ginds komt de stoomboot achterwege zou laten. Maar ik zing ook iets minder bekende sintliedjes als Grand Saint Nicolas, weliswaar verpakt in een tropisch jasje. Elk nummer dat ik in het programma breng, heeft een stevige laag folky Jan-De-Smetsaus gekregen. Verwacht dus niet de versies met de Hollandse ‘r’ van de Nederlandse kinderkoren, want dan kom je bedrogen uit.’ (lacht) Net als de liedjes zijn ook de instrumenten op het podium origineel verpakt. De Smet: ‘Sint en Piet hebben mijn instrumenten inderdaad verpakt in prachtig geschenkpapier. Naarmate de voorstelling vordert, pak ik ze een voor een uit en speel ik er een liedje op. Er zitten een aantal instrumenten bij die het publiek wellicht nog nooit heeft gezien of gehoord. Een bulbul tarang

C U LT U U R

MENSEN

familie

uit de stuurgroep

bijvoorbeeld. Da’s een snaarinstrument uit Pakistan dat op een banjo lijkt.’

Bracht die extra inspanning veel zoden aan de dijk? De Smet: ‘Ik geloofde in elk geval van wel. En toch twijfelde ik als kind ook aan de oprechtheid van Sinterklaas. Ik ben uit een werkmansbroek geschud, zoals ze dat zo mooi zeggen. Op school zag en hoorde ik hoe de dokterszonen in mijn klas veel meer en duurdere cadeaus kregen. En dat vond ik een vreemde kronkel van de Sint. Toen ik over de kwestie mijn beklag deed bij mijn ouders, verzonnen die elk jaar opnieuw een plausibele uitleg. Zo was ik weer gesust.’ Wat bracht de Sint bij jou? De Smet: ‘Speelgoed uiteraard, maar er zat ook elk jaar een instrument bij. Het ene jaar een blokfluit, het volgende een ukelele, noem maar op. Sinterklaas is dus mee verantwoordelijk voor mijn uit de kluiten gewassen verzameling muziekinstrumenten.’ Je bent intussen opa. Laat Sinterklaas ook door jouw schouw pakjes vallen? De Smet: ‘Nee. In onze familie is de afspraak dat de Sint enkel bij de kleinkinderen thuis pakjes brengt. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat de grootouders de goedheilige man kunnen sponsoren. Ik vind dat een goed systeem. Zo is het op 6 december in de familie geen gezeul van de ene schouw naar de andere, met dolgedraaide kinderen als resultaat. En je vermijdt ook verwarrende situaties met Sinten die op twee plaatsen tegelijk zouden kunnen opduiken.’ Je hebt samen met veel andere collegaartiesten het podium moeten missen door de coronacrisis. Wat deed dat met je? De Smet: ‘Eigenlijk ben ik in mijn hele carrière, op een paar weken na (toen we ophielden met De Nieuwe Snaar), nooit gestopt met optreden. Ik tuimel al jaren van het ene project in het andere. Tijdens de lockdown in 2020 stopte dat plots en ik moet toegeven dat dat raar deed. Ik ben zoals zowat iedereen beginnen op te ruimen, heb in mijn tuin gepruld en ik ben veel met mijn kleinkinderen bezig geweest. Ik had weer meer tijd voor zulke dingen en ergens was dat wel fijn. Al ben ik toch vooral blij dat ik weer op de planken mag staan.’

Was jij als kind een grote fan van de goedheilig man? De Smet: ‘Zeker. De magie die rond het hele sintgebeuren hangt, vind ik nog altijd mooi. Het blijft een prachtige traditie, ondanks het commerciële verhaal errond. Als kind had ik ook ontzag voor die figuur. En ik was zoals zo veel anderen de weken voor 6 december extra braaf, in de hoop dat ik zo nog wat kon goedmaken van de eerste tien maanden van het jaar.’

Voorzitter Marc Moorkens ‘Ik heb veel respect voor wat het Moelie-team doet’ Achter het hardwerkende team van de Moelie en de Muse staat sinds jaar en dag een stuurgroep. Elf vrijwilligers staan hen bij met raad en daad en denken mee na over de koers die de Moelie moet varen. Sjoenke schetst een portret van de leden ervan. De voorzitter van de stuurgroep is al meer dan 20 jaar Marc Moorkens. Marc Moorkens (52), kleinzoon van de befaamde bakker Albert Moorkens, is geen onbekende in Linkebeek. ‘Ik loop hier inderdaad al een hele tijd rond’, lacht Marc. ‘Ik heb in de Chiro gezeten, de volleybalclub, de judoclub, het Adventure Team, de cultuurraad, noem maar op. Ook toen ik jaren geleden een tijd in Ukkel en Sint-Genesius-Rode woonde, speelde het grootste deel van mijn vrije tijd zich af in Linkebeek. Mijn engagement als voorzitter komt er uit respect voor wat het team van de Moelie dag in, dag uit doet. Het gemeenschapscentrum speelt een belangrijke rol in de gemeente en dat moet zo blijven. Als ik daar mijn bescheiden steentje aan toe kan bijdragen, doe ik dat met veel plezier.’ Marc werkt als districtsmanager in de cateringbusiness. Een job waarbij zijn opleiding als kok goed van pas komt. ‘Zelf sta ik al jaren niet meer achter het fornuis van een restaurant, maar thuis doe ik dat des te meer’, vertelt Marc. ‘Koken is mijn uitlaatklep. En vooral buiten koken is mijn ding. Ik ben gepassioneerd door alles wat met barbecue te maken heeft. Voor mij is barbecueën veel meer dan wat worstjes op de grill gooien. Als ik ribbetjes maak, begin ik om halfnegen ’s ochtends en laat ik ze vier uur aan een stuk heel zachtjes garen. Onze zoon is het huis uit en onze dochter woont nog thuis, maar als ik dat klaarmaak, moet ik hen geen twee keer vragen of ze aanschuiven aan tafel’, glimlacht Marc. Sinds kort is er trouwens een extra bezoeker tijdens die familiemomenten. ‘Drie maanden geleden werd ik voor het eerst opa van Lobke. Ze heeft onmiddellijk mijn hart gestolen’, zegt Marc. ‘De nieuwe titel papsie maakt me zo gelukkig. Het is onbeschrijflijk mooi om dat mee te maken.’ Tina Deneyer

Tina Deneyer 11

doorlopend Linkebeek Legends en Drogenbos Dragons FAMILIE • ONLINE

Welkom Joke De Bruycker Met Joke De Bruycker krijgt de Moelie er een gemotiveerde werknemer administratie en communicatie bij. Zij kent de gemeente goed en wil zich volop inzetten om mensen van alle leeftijden uit de wijde omgeving bij het cultuur- en gemeenschapsleven in Linkebeek en Drogenbos te betrekken.

e naam De Bruycker is geen onbekende in Linkebeek. Joke De Bruycker woont nu in Beersel, maar is hier geboren en getogen. Haar vader, gewezen burgemeester Eric De Bruycker, woont hier nog altijd. ‘Ik heb tot mijn 25e in Linkebeek gewoond. Ik liep school in de gemeenteschool, ging naar de Chiro, was lid van Adventure Team Linkebeek en ging regelmatig naar de Moelie.’ Dat Joke er nu medewerker administratie en communicatie (mac) kan worden, vindt ze prettig. ‘Vooral het menselijke aspect van deze nieuwe job spreekt me aan. Door mijn huidige en vorige job was ik al redelijk vertrouwd met administratief en praktisch werk in de brede zin – van facturatie tot het onderhoud van de koffiemachines. Daarnaast ga ik in de Moelie en de Muse ook mee nadenken over hoe we jong en oud nog meer kunnen samenbrengen in de gemeenschapscentra. Door voor en met mensen evenementen te organiseren.’

De Bruyckers gedetailleerde takenpakket volgt nog, maar specifieke aandacht zal gaan naar haar generatie: dertigers en veertigers. ‘Veel mensen uit mijn generatie zijn door de stijgende woningprijzen uit Linkebeek weggetrokken, en verderop hun leven gaan opbouwen. Als je verhuist en jonge kinderen krijgt, bouw je je culturele en gemeenschapsleven elders op en wordt de voeling met Linkebeek of Drogenbos minder. Maar we gaan toch proberen zo veel mogelijk mensen uit de streek terug te lokken. Via social media en mond-totmondreclame, maar ook door activiteiten op hun maat te organiseren. Denk bijvoorbeeld aan evenementen waarvoor je niet meteen een babysit moet zoeken of waarbij jeugd en ouders elk een andere activiteit kunnen doen.’ Joke De Bruycker begint op 15 november aan haar deeltijdse baan, die op termijn een voltijdse kan worden. De deur van het onthaal staat altijd open om goeiedag te komen zeggen of kennis te maken. (MB)

De zeven centra van vzw ‘de Rand’ en Just4Fun verenigen gamers uit de zes faciliteitengemeenten en Overijse in e-sportteams. Maak je klaar voor een gamingbattle tussen de gemeenschapscentra. Wil je aansluiten bij de Linkebeek Legends of de Drogenbos Dragons? Ga naar www.j4f.online. Klik op ‘League’ en je komt terecht bij de verschillende e-sportteams.

zaterdag 13 november Jaarlijkse quiz Cultuurraad Linkebeek TE GAST

19.30 uur – GC de Moelie Lees meer op p. 7. De deuren openen om 19.30 uur, de quiz start om 20 uur. prijs: 5 euro (per ploeg)

vanaf woensdag 17 november Kleuterclub Drogenbos (reeks 2) Muziek en bewegen FAMILIE

13.30 uur – GC de Muse We organiseren reeksen van muziekactiviteiten voor kleuters van de eerste en tweede kleuterklas. Elke week komt je kleuter op een andere manier in contact met instrumenten, klanken en zang. Reeks 2: 17 en 24 november en 1, 8, 15 en 22 december – Thema: bewegen tickets: 36 euro per kind (reeks van 6 weken)

donderdag 18 november Ruben Van Gucht Sportman 2 THEATER • HUMOR • MUZIEK

20 uur – GC de Moelie Ruben gaat op zoek naar legendarische uitspraken en straffe verhalen uit de sportgeschiedenis. Vergezeld van troubabroers Matthieu en Guillaume en sportimitator Jonathan Bockstael brengt hij een mix van verhalen, humor, muziek en straffe uitspraken uit de sport. Via deze trip door de sportgeschiedenis maak je kennis met grote verhalen van grote kampioenen en kleine anekdotes van kleine kampioenen. tickets: 18 euro (kassa), 16 euro (abo)

I N F O R M AT I E nieuws uit de Moelie

dinsdag 23 november FilmMatinee Elle s’appelait Sarah 14 uur – GC de Moelie De Amerikaanse expatjournaliste Julia werkt anno 2002 aan een stuk over de Vel d’Hiv (een sportstadion waaruit Joden werden gedeporteerd in Parijs). Ze ontdekt dat een langbewaard geheim het lot van haar schoonfamilie linkt aan het lot van een joodse familie. Geobsedeerd door dit verband gaat ze op zoek naar wat er met de joodse familie is gebeurd. Frans gesproken, Nederlands ondertiteld. speelduur: 111 minuten tickets: 3 euro

vrijdag 26 november Gamebeek Junior (8 tot 13 jaar) JEUGD

16 tot 19 uur – GC de Moelie Kom meteen na schooltijd gamen met je vrienden. Ontdek de nieuwste games en consoles of speel een game van vroeger. gratis Vooraf inschrijven is verplicht via www.demoelie.be. max. 20 deelnemers

vrijdag 26 november Gamebeek (14+) JEUGD

20 uur – GC de Moelie Kom gamen op de nieuwste spelconsoles en grote schermen. gratis Vooraf inschrijven via teji@j4f.be is verplicht. max. 30 deelnemers

zondag 28 november Repair Café coronaproof PROJEC T

Heb je spullen die defect zijn? Gooi ze niet weg! Je kan ze gratis laten herstellen in Repair Café Linkebeek. Breng ze op dinsdag tussen 14 en 20 uur naar GC de Moelie. We bespreken de herstelling en de hersteller werkt er zonder risico op besmetting aan. Op zondag tussen 14 en 18 uur kan je het herstelde materiaal weer ophalen. We overhandigen het herstelde materiaal coronaproof. Ben je een klusser en help je graag mee? Contacteer het Repair Caféteam via repaircafelinkebeek@gmail.com. info: www.repaircafelinkebeek.be

vrijdag 3 december Jan De Smet Ook de Sint steekt zijn vinger in de lucht (4+) FAMILIE

18.30 uur – GC de Moelie Jan De Smet (De Nieuwe Snaar) komt langs in de Moelie met zijn heerlijke liedjesprogramma voor kinderen. Of je het nu wil of niet, je zal meezingen en meespringen. We zijn zo blij, want er zijn geen stoute kinderen bij! En toch maken we de kinderen nog blijer, want voor iedereen is er een lekker en leuk cadeautje. tickets: 8 euro (kassa en vvk), 6 euro (abo) Lees het interview op p. 10-11. •

TICKETS EN INFO GC de Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek info@demoelie.be • Tel. 02 380 77 51 • www.demoelie.be OPENINGSUREN: ma van 13.30 tot 17 uur, di, do en vr van 9 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 17 uur en op wo van 9 tot 13 uur, tijdens schoolvakanties elke werkdag tot 16 uur

zondag 21 november Kunstendag voor kinderen FAMILIE

van 13 tot 17 uur – GC de Moelie Elk jaar op de derde zondag van november viert Vlaanderen de Kunstendag voor Kinderen. Op zondag 21 november viert de Kunstendag voor Kinderen zijn tiende verjaardag en daar willen we samen met jou een groot feest van maken in de Moelie. GC de Moelie, GC de Boesdaalhoeve en CC de Meent slaan de handen in elkaar en organiseren die dag tal van gratis workshops. Je kan ook een fijne familievoorstelling meepikken.

Ellen Smets Theater Broemmm (2+) FAMILIEVOORSTELLING

om 15 uur in GC de Moelie Broemmm! is een beeldende voorstelling vol avontuur en humor waarin het thema peuter- en kleuterpuberteit humoristisch aan bod komt. tickets: 9 euro (kassa en vvk), 7 euro (abo)

Workshops Doorlopend van 13 tot 17 uur in GC de Moelie Bellenlab: ga creatief aan de slag met papier, verf en bellenblazers en maak een uniek schilderij. Bovendien krijg je het mee naar huis. Optutlab: ga langs in onze schminkstand en laat je gezicht omtoveren tot een fee, superheld … Liever iets anders? Bij de stand ‘gekke kapsels’ laat je je haar pimpen met veren, bloemen en andere zottigheden. Fotolab: ga met zijn allen op de foto en je gaat naar huis met een leuke herinnering! Een wereld vol dozen: een feest voor bouwers en durvers. Vertellab: nestel je in een van de knusse zeteltjes en geniet van een voorleesmoment. Familiebar: kom tussendoor gezellig iets drinken. gratis toegang info en reserveren: www.demoelie.be www.deboesdaalhoeve.be – www.demeent.be

TICKETS EN INFO GC de Muse, Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos info@demuse.be • Tel. 02 333 05 70 • www.demuse.be • OPENINGSUREN: ma, di, do van 9 tot 12.30 uur.

Meer info over

: www.demoelie.be/nl/taalicoon 13

Het bezit van een abonnement voor het openbaar vervoer ligt overal dubbel zo hoog als in Vlaanderen.

Gemeentemonitor

Wat vinden de inwoners van hun leven en hun gemeente? De inwoners van de zes faciliteitengemeenten in de Vlaamse Rand zijn gelukkig, voelen zich gezond en hebben eerder de neiging om te voet te gaan dan de fiets te nemen. Toch zijn er veel onderlinge verschillen, waarbij de inwoners van Drogenbos vaak het buitenbeentje blijken te zijn.

e inwoners van Drogenbos, Linkebeek, Kraainem, SintGenesius-Rode, Wemmel en Wezembeek-Oppem hebben met elkaar gemeen dat ze in een faciliteitengemeente in de Vlaamse Rand wonen. En er zijn nog best wat andere gelijkenissen te trekken, zo blijkt uit de burgerbevraging voor de gemeente-stadsmonitor van het Agentschap Binnenlands Bestuur. Zo woont een ruime meerderheid van de inwoners van ‘de zes’ graag in haar gemeente en woning, al is dat niet anders dan in de rest van Vlaanderen. Tachtig procent of meer geeft aan gelukkig te zijn, met daarnaast een iets kleinere groep van mensen die zich 14

gezond voelt. Het aandeel inwoners met een chronische aandoening ligt overal lager dan het Vlaamse gemiddelde van 11,5 %. Drogenbos staat het hoogst in het lijstje van de faciliteitengemeenten.

Armoede ondanks hoge lonen

Natuurlijk zijn er ook verschillen tussen de zes gemeenten en hun inwoners. Zo gaapt er een stevige inkomenskloof. Een inwoner van Drogenbos beschikt gemiddeld over een belastbaar inkomen van net geen 17.000 euro per jaar, ver onder het Vlaamse gemiddelde (ruim 20.000 euro). De vijf andere gemeenten komen boven dat gemiddelde uit, met

Sint-Genesius-Rode (ruim 25.500 euro) als uitschieter. Dat inkomensverschil komt tot uiting in hoe mensen hun financiële toestand ervaren. Een kwart van de Drogenbossenaren geeft aan dat het moeilijk is om iedere maand rond te komen. Op Linkebeek na (23 %) schommelt dat percentage elders rond het Vlaamse gemiddelde van 13 %. De hogere lonen in de vijf andere faciliteitengemeenten betekenen dus zeker niet dat er geen armoede bestaat. Het aandeel inwoners dat officieel betalingsachterstand heeft bij het aflossen van een hypothecair krediet, is overal beperkt. Drogenbos (3,4 %), Wemmel (3 %) en Linkebeek (2,4 %) komen hoger uit dan

I N F O R M AT I E rand-nieuws het Vlaamse gemiddelde. Het percentage inwoners dat leeft van een sociale uitkering is enkel in Drogenbos (3,1 %) hoger dan het Vlaamse gemiddelde. Gelukkig draait niet alles in het leven om geld. Ontspanning en cultuur opsnuiven is ook belangrijk, maar op dat gebied blijven de inwoners van de faciliteitengemeenten wat op hun honger zitten. De tevredenheid over de culturele voorzieningen en de uitgaansgelegenheden ligt overal (fors) lager dan bij de doorsnee-Vlaming. Dat is ook zo voor de tevredenheid over de bibliotheek en de sportvoorzieningen, behalve dan in Sint-Genesius-Rode.

Niet overal voldoende groen

Vergeleken met een doorsnee Vlaamse gemeente zijn de faciliteitengemeenten, net zoals de hele Vlaamse Rand, meer verstedelijkt. Al zijn er onderling wel verschillen. Drogenbos staat bovenaan met een bebouwingsgraad van 86 %, ofwel drie keer meer dan het Vlaamse gemiddelde. Kraainem is met 2.373 inwoners per vierkante kilometer dan weer het dichtst bevolkt. Sint-GenesiusRode is het minst volgebouwd (44,7 %) en heeft de laagste bevolkingsdichtheid (819 inwoners/km²), en gaat hierin twee keer Linkebeek vooraf. Al deze statistieken hebben zo hun invloed op het

ruimtegevoel van de mensen. Zo vinden vier op vijf Rodenaren en Linkebekenaren dat er voldoende rustplekken in de gemeente zijn, terwijl dat percentage elders toch lager is. Ook de tevredenheid over groen en natuurvoorzieningen is bij de inwoners van Linkebeek en Sint-Genesius-Rode hoger. De bekommernis om het klimaat en het milieu is niet overal even groot. Zo geeft slechts een kwart van de Drogenbossenaren aan milieubewust te handelen, terwijl dat in de andere gemeenten wat hoger ligt, met een piek van 58 % in Linkebeek, ofwel dubbel zo hoog als het Vlaamse gemiddelde. Toch zijn het de Kraainemnaars die per jaar het minst aantal kilogram restafval (108,6 kilogram per inwoner) buiten zetten, van kortbij gevolgd door de inwoners van Wezembeek-Oppem (110,1 kg). Wemmel duikt met 141,5 kilogram nog net onder het Vlaamse gemiddelde, terwijl Drogenbos (147,3 kg), Sint-Genesius-Rode (151,4 kg) en Linkebeek (165,4 kg) erboven zitten.

Eerder te voet dan met de fiets

Duurzame mobiliteit zet zich in de faciliteitengemeenten, net als in heel Vlaanderen, nog niet op alle vlakken door. Het aandeel elektrische of hybride voertuigen is beperkt, al steken Kraainem, Wemmel en Wezembeek-Oppem wel

een procentpunt boven het Vlaamse gemiddelde van 3,5 % uit. Drogenbos sluit de rij met 2,5 %. Vermoedelijk speelt het voorlopig nog prijzige kostenplaatje van dit type voertuig een rol. Toch tonen de inwoners van de faciliteitengemeenten meer dan hun goede intenties. Dat blijkt onder meer uit het bezit van een abonnement van het openbaar vervoer, dat overal (bijna) dubbel zo hoog ligt als het Vlaamse gemiddelde (29 %). Voor verplaatsingen in de vrije tijd gaan de inwoners eerder te voet dan dat ze achter het stuur kruipen. Het gebruik van de fiets is dan weer veel minder ingeburgerd. Voor korte afstanden zijn de inwoners van de faciliteitengemeenten veel meer geneigd om te stappen dan om te trappen. Wat grotere verschillen tekenen zich op als het gaat over de duurzaamheid van de woningen in de faciliteitengemeenten. In Linkebeek, Kraainem, Wemmel en Wezembeek-Oppem woont, net zoals in Vlaanderen, ruim drie kwart van de inwoners in een energiezuinige woning, maar in Sint-Genesius-Rode (66 %) en vooral in Drogenbos (58 %) is dat veel minder het geval. Op Drogenbos na heeft één inwoner op de vijf de intentie om binnen de vijf jaar aan het verbouwen of renoveren te gaan. Jelle Schepers

Municipal monitor Income inequalities across municipalities The common denominator linking the inhabitants of Drogenbos, Linkebeek, Kraainem, Sint-Genesius-Rode, Wemmel and Wezembeek-Oppem is that they live in special status municipalities located in the Vlaamse Rand (Flemish periphery around Brussels). Yet they also differ in so many ways, with people from Drogenbos often appearing to be the odd ones out. This is the conclusion drawn from a citizens’ survey conducted by the Internal Administration Agency’s municipal/city monitor.

SJOENKE is een uitgave van gemeenschapscentrum de Moelie en vzw ‘de Rand’. Sjoenke komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Mark De Maeyer, Patricia Grobben, Jozef Motté, Jan Otten, Rik Otten, Anne Van Loey, Ilke Weyers VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde DRUK Drukkerij Van der

One example is the huge gap in earning potential. An inhabitant of Drogenbos has an average taxable income of just under €17,000 per year, well below the Flemish average (over €20,000). The five other municipalities boast a higher average income, with Sint-Genesius-Rode (more than €25,500) as the standout performer. The income disparities are reflected in how people view their financial situation. A quarter of the people living in Drogenbos are reported to be struggling to make ends meet month after month. With the exception of Linkebeek (23%), the percentage elsewhere fluctuates around the Flemish average of 13%.

Poorten EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, veerle.weeck@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek, tel. 02 380 77 51, info@demoelie.be, www.demoelie.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel

in beeld

LINKEBEEK