FR • DE • EN résumé Übersetzungen summary © Tine De Wilde
Ricardo Afonso Het ijs breken met een hapje
Hilde Swinnen Week van de dyslexie
Song Circle ‘De kern blijft goede liedjes brengen’
Om de verschillende fietssnelwegen van en naar Brussel met elkaar te verbinden, worden de komende jaren extra fiets verbindingen aangelegd. Een daarvan is het zogenaamde Ringfietspad dat de ring rond Brussel volgt. Het gedeelte dat door onze gemeente zal lopen, maakt de fietsverbinding tussen het Vierarmenkruispunt en de E40 in Sterrebeek. Zo worden de fietssnelwegen F203 en F29 met elkaar verbonden.
Om het fietsverkeer veilig te laten verlopen, komen er op dit traject vier bruggen, waarvan twee in Wezembeek-Oppem. Aan het op- en afrittencomplex aan de ring gebeurt dat via een nieuwe fiets- en voetgangersbrug over de Wezembeeklaan. Via nieuwe verbindingen langs beide kanten van de Wezembeeklaan zal je de brug vlot op en af kunnen rijden. In het verlengde van deze brug komt er ook eentje over de Oscar de Burburelaan. Twee andere bruggen komen op Kraainems grondgebied. Het volledige tracé van het Ring fietspad is intussen gefinaliseerd. Marijn Struyf, woordvoer der van De Werkvennootschap: ‘Het traject wordt technisch verder uitgewerkt, zodat we hopelijk tegen midden volgend jaar de vergunningsaanvraag kunnen indienen en het aanbe stedingsdossier kunnen opmaken. Nog een jaar later zouden we dan met de werken kunnen starten.’ Zonder aanbeste dingsdossier is er nog geen inschatting van de duur van de werken mogelijk, de totale investeringskosten liggen rond de 20 miljoen euro. (UM)
Eind oktober is het twee jaar geleden dat onze gemeente het Burgemeestersconvenant 2030 onder tekende. Hiermee beloven de gemeenten om de CO2-uitstoot tegen 2030 met 40 % te verminderen en acties te ondernemen om ons aan de klimaatverandering aan te passen. De afspraak was om tegen 11 december van dit jaar een nieuw klimaatplan in te dienen.
Alle Vlaams-Brabantse gemeenten hebben het Burgemeestersconvenant intussen ondertekend, net als het Lokaal Energie- en Klimaatpact met de Vlaamse overheid. Vijf Vlaams-Brabantse gemeenten hebben hun nieuwe plan al ingediend. Onze gemeente is bezig met de opmaak van dat klimaatplan, onder begeleiding van de provincie en intercommunale Haviland. Ook het plaatselijke WOK-Energie is betrokken partij. Het plan neemt maatregelen op het vlak van de verminde ring van de uitstoot en van klimaatadaptatie en energiearmoede. Een mooi voorbeeld van hoe adaptatiemaatregelen eruitzien, is te bekijken in het park aan de Beekstraat of de wadi aan het Hof van Oppem in de Astridlaan. De bedoeling is het plan eind november aan de gemeenteraad voor te leggen. (UM)
De gemeenteraad heeft tijdens een extra gemeenteraad begin september de publiekprivate samenwerkingsovereenkomst (pps) met de cohousinggroep Vosberg goedge keurd. Dat was nodig om te vermijden dat de cohousinggroep meer dan 100.000 euro extra zou moeten ophoesten wegens laattijdig indienen van de basisakte. Burgemeester Petit (UF-Union) zei te begrijpen dat sommige raadsleden de perceptie hebben dat het bekrachtigen van deze overeenkomst te lang heeft geduurd. Volgens hem gaat het toch om een afwijking van stedenbouwkundige voorschriften om de mogelijkheid te bieden in parkgebied te wonen. ‘De onderhandelin gen zijn moeilijk verlopen, maar beide partijen hebben een overeenkomst kunnen sluiten’, aldus Petit. Of die evenwichtig is, daar hebben de beide partijen een iets andere kijk op.
Binnen de meerderheid zelf kwam een kritische noot van Les Engagés (het vroegere cdH), bij monde van Jean-Pierre Butaye, die het lange aanslepen betreurde en het samen vatte met de boutade tout ça pour ça Oppositieraadslid Jan Walraet (WO Plus) hekelde de weinig respectvolle manier waarop met de mensen van de cohousing groep was omgegaan. Hij uitte bedenkingen bij het feit dat er een tegenstrijdigheid bestaat tussen het advies van de administratie en de beslissing van het college. De gemeente krijgt binnen deze pps een trage verbinding van de Mechelsesteenweg naar de achtergelegen percelen, kan op bepaalde tijdstippen activiteiten organiseren in de tuinzone en het bos en kan ook een ruimte in het voormalige klooster kopen om er een kinderdagverblijf voor 21 kinderen in te richten. De cohousing groep van haar kant voorziet in zes studio’s die exclusief bestemd zijn voor sociale doeleinden, voor de opvang van jongeren, senioren of personen met een verminderde mobiliteit. (UM)
• Er werd opnieuw een aanvraag tot omgevingsvergunning ingediend voor zes bijkomende gekoppelde woningen in de Kloostertuin. De vergunning uit 2019 was vervallen. De bouw van twee appartementsgebouwen (met 24 appartementen) op de hoek met de Louis Marcelisstraat en de aanleg van de bijhorende straat en diverse nuts voorzieningen verhinderde de bouw van de eerder vergunde woningen.
• Voor de site van het meer dan 1 ha grote sportcomplex van Total (voorheen Petrofina) in de Grensstraat is een verkavelingsaanvraag ingediend. Het terrein wordt opgedeeld in vijftien kavels.
• Afvalintercommunale Interza gaat voortaan boetes uitdelen aan inwoners die zich niet houden aan het correct aanbieden van huishoudelijk afval. Zo mag het niet te vroeg op straat staan en moet papier in afgesloten dozen zitten als het niet in de gele container zit.
• Op het gedeelte van de Wezembeeklaan tussen de Louis Marcelisstraat en het rondpunt richting Lange Eikstraat mogen enkel auto’s parkeren. Hoe langer hoe meer treden vrachtwagens en opleggers deze regel met de voeten.
• Volgens de laatste Vastgoedbarometer van notaris.be bedraagt de gemiddelde verkoopprijs van een huis in onze gemeente 598.655 euro. In VlaamsBrabant is enkel Sint-Genesius-Rode duurder met een gemiddelde van 729.088 euro. Knokke-Heist (869.705 euro) en Sint-Martens-Latem bekleden de eerste twee plaatsen in de Vlaamse rangschikking.
• Vergelijken we deze gemiddelde ver koopprijs met Brussel, dan zijn zes Brusselse gemeenten duurder dan Wezembeek-Oppem. Ukkel voert de lijst aan met 831.132 euro. In Wallonië steken enkel Lasne (684.349 euro) en Waterloo boven onze gemiddelde verkoopprijs uit.
• De werken voor de bouw van de nieuwe sportvelden en bijhorende cafetaria aan de Sportpleinstraat starten niet voor midden volgend jaar. Daarom wordt het huidige cafetaria nog een volledig sportseizoen ter beschikking gesteld van voetbalclub Daring Club Wezembeek-Oppem.
• Het Nieuw Administratief Centrum en de gemeentelijke sporthal krijgen binnenkort bewakingscamera’s.
• Stephane Bodart, tot vorig jaar ge meenteraadsvoorzitter voor UF-Union, stopt begin november met de uitbating van zijn zaak Floralies. Op de locatie zou een immobiliënproject komen. Op het grote braakliggende terrein ernaast heeft Vlabinvest plannen voor sociale woningbouw.
• De Mechelsesteenweg heeft over een lengte van anderhalve kilometer (tussen het kruispunt Hippodroom laan-Renbaanlaan tot iets voorbij het kruispunt met de Astridlaan) een nieuwe asfaltlaag en wegmarkeringen gekregen.
• De capaciteit van de gemeentelijke lagere school De Letterbijter wordt vanaf volgend schooljaar uitgebreid van 125 kinderen naar 150, verspreid over zes klassen. Dankzij de nieuw bouw is dat op logistiek vlak geen probleem.
• Meer dan 150 scholen in 20 gemeenten in de Rand en errond – waaronder Wezembeek-Oppem – mogen vanaf volgend schooljaar bij de inschrijving voorrang geven aan Nederlandstalige leerlingen. Voor de basisscholen is dat voorrang voor kinderen uit de eigen gemeente. Middelbare scholen kunnen ervoor kiezen om tot 70 % van hun beschikbare plaatsen voor te behouden voor leerlingen die eerder al voor het Nederlandstalige onderwijs kozen. (UM)
Haast in elke klas zitten kinderen met leerproblemen. De labels zijn talrijk: dyslexie, dyscalculie, dysgrafie, dysfasie, dyspraxie. Er wordt ingezet op stimulering, compensering, remediëring, differentiëring of dispensering … in de hoop dat deze leerlingen ooit een diploma behalen dat aansluit bij hun talenten.
Leven met zo’n stoornis is in onze kennismaatschappij verre van eenvoudig. Hilde Swinnen lijdt aan dyslexie. Moedig getuigt ze van haar strijd. ‘Al heel mijn leven kamp ik met lees-, schrijf- en rekenproblemen. Vaak mijd ik moeilijke woorden als ik praat, want die krijg ik meestal niet vlot uitge sproken. Dyslexie is zo’n woord.’
‘Toen ik amper twee was – ik ben geboren in 1959 – raakte ik via mijn grootvader besmet met tuberculose en belandde ik voor een periode van achttien maanden in een Franstalig sanatorium in Waver. Niet meteen een goede start voor mijn taalvaardigheid wat het Nederlands betrof … Ik ben de jongste van een gezin met vier kinderen. Eenmaal terug thuis van het sanatorium, merkte ik dat alle aandacht naar mijn iets oudere zus ging. Marleentje had namelijk een hersentumor, wat om voortdurende opvolging vroeg. Mijn moeder koos in diezelfde periode ook voor een nieuwe relatie, waardoor er nog minder tijd overbleef voor de andere kinderen.’
‘Mijn moeder ervaarde mijn leerproble men in de eerste klas als een extra last. Van haar kon ik geen steun verwachten. Dat klinkt niet aardig, maar voor mij was
het de harde realiteit. Toevallig hoorde mijn moeder een vriendin praten over de psychiatrische inrichting in Lovenjoel. De zwakbegaafde dochter van die dame ging er naar de Ave Regina-school, een internaat waar bijzonder onderwijs werd georganiseerd. Mijn moeder vond dat dat ook voor mij een goede oplossing zou zijn.’
‘Van 1970 tot 1979 leefde ik tussen mentaal minderbegaafde kinderen. Ik had het gevoel dat ik tien jaar lang werd vergeten. Een periode waar ik liever niet aan terugdenk. We zaten letterlijk opgesloten: overdag stonden we onder toezicht en ’s nachts werd de deur van de slaapzaal op slot gedraaid. Ik was er het nummer 110. Dat nummer stond in mijn uniform genaaid, een eenvoudig blauw-witte jurk met een schort. Zelfs eigen slips waren niet toegestaan. Pas na veel gehuil en gedoe mocht ik mijn eigen ondergoed dragen.’
‘Met mijn leerprobleem zat ik samen met kinderen die zo agressief konden zijn dat ze in de isoleerkamer moesten afkoelen. Of kinderen die zo hard met hun hoofd tegen de muur bonkten dat ze continu een helm moesten dragen. Er waren bijvoorbeeld ook kinderen die aan epilepsie leden. Als kind kon ik wat ik daar allemaal zag moeilijk plaatsen, maar
het was me wél duidelijk dat ik niet thuishoorde in de groep. Ik was een stil, rustig kind. Ik was een van de gemakkelijke, en werd dus over het hoofd gezien.’
‘Daar kan ik me vandaag nog heel boos om maken: dat niemand van het insti tuut in die tien jaar tijd de moeite nam om na te gaan wat er echt met mij aan de hand was! Dat mijn moeder me erheen stuurde, kan ik nog begrijpen – zij is maar één persoon, die vooral voor haar eigen gemak koos. In Loven joel liep het echter vol met medisch geschoolde mensen, professionelen die er dus van uitgingen dat wie de taal niet vlot beheerste mentaal zwakbegaafd was. De onderzoeken die ik me uit die periode herinner zijn eeg-onderzoeken, waarbij ze de hersenactiviteit maten. Wat gebeurde er met de resultaten daarvan, vraag ik me nog steeds af. Het was natuurlijk een andere tijd, maar dat je een kind met dyslexie als zwakbegaafd bestempelt, blijft onbegrijpelijk en onvergeeflijk.’
‘Na mijn Lovenjoel-jaren ging ik in Don Bosco Groenveld in Heverlee een opleiding voor kinderverzorgster volgen. Mijn leerkracht Nederlands merkte
onmiddellijk dat ik dyslectisch was. Zuster Gilberta, de opvoedster van de school, heeft mij toen geholpen. Met het nodige zweet en vooral veel doorzet tingskracht heb ik mijn diploma behaald. Ik heb nog altijd een goed contact met zuster Gilberta, want het is dankzij mensen zoals zij, dankzij hun aandacht, dat kinderen met leerproblemen een opleiding toch succesvol kunnen afronden.’
Rugzak voor het leven ‘Omwille van mijn parcours kampte ik lang met een laag zelfbeeld. Ik bleef me schamen over mijn lees-, schrijf- en rekenproblemen. Altijd zocht ik uitvluch ten: bril niet bij, ik lees het straks thuis wel … Wat vooral erg lastig was, is dat ik mijn eigen dochter niet kon helpen met haar huiswerk. Gelukkig heb ik een goede man die mij blijft steunen. Want zo’n stoornis lost zich niet op met de jaren, het blijft een rugzak die je je hele leven moet meezeulen.’
‘Met deze getuigenis wil ik graag een oproep doen aan iedereen die omgaat met kinderen die met een leerstoornis kampen. Luister naar hen, sta open voor het onverwachte, schenk hen alle
aandacht, alle kansen waar ze recht op hebben, zodat hun levensparcours beter verloopt dan het mijne.’
Almost every classroom has children with learning difficulties. The problem goes by many names: dyslexia, dyscalculia, dysgraphia, dyspraxia. Stimulation, compensation, remediation, differentiation or dispensation measures are being used... in the hope that these students will one day earn a qualification that matches their talents... Living with this kind of condition is a huge disadvantage in our knowledge-based society.
Hilde Swinnen is dyslexic. She has the courage to talk about her struggle. ‘I have been grappling with reading, writing and arithmetic problems all my life. I often avoid having to use difficult words in conversation because I usually have trouble pronouncing them. The word dyslexia, for example. I hope this account of my struggle will reach all those people who work with children who have learning disabilities. Listen to them, be open to the unexpected, give them all the attention, all the opportunities they deserve.’
© André Depreter EN Karla Stoefs20.45 uur – GC de Kam
Iedere woensdag tot 14 december info & inschrijving via liesselleslach@hotmail.com
19.30 uur – GC de Kam prijs: 10 euro
Je krijgt de avond zelf 10 euro korting terug in drankbonnen. inschrijven via dekam.be
18 uur – GC de Kam
KWB ten voordele van Samana prijs maaltijd: 14 euro
Vertrek aan GC de Kam om 10 uur Femma WO
Meer info en vooraf inschrijven tot en met 3 oktober bij Lieve Hernalsteen – 0476 93 39 90
10 uur – GC de Kam
Kies jouw favoriete boeken uit het boekenpakket ‘vers geperst’ en vernieuw jouw Davidsfonds-lid maatschap.
14 uur – vertrek van GC de Kam, terug 16.30 uur i.s.m. jeugdraad - 12+
Veel variatie en voor elk wat wils Het Davidsfonds Wezembeek-Oppem en GC de Kam slaan de handen in mekaar voor de derde taalquiz. Het wordt een avondje spelen met de Nederlandse taal, ‘Dat spelen moet je ruim zien. Verwacht vooral geen moeilijk dictee, maar wel spelletjes waarbij je taalgevoel en creativiteit van belang zijn’, zegt Anne Decuypere, centrum verantwoordelijke van GC de Kam. ‘Deelnemers moeten het allemaal niet zo ernstig opnemen, het spelplezier primeert. We zorgen ervoor dat er veel variatie in de vragen zit. Er zijn opdrachten waarbij je moet zoeken naar verborgen woorden, we spelen met spreekwoorden en zoeken naar hilarische fouten op foto’s in het straat beeld. Daarnaast mag je vragen verwachten om een zo lang mogelijke zin te maken met de opgegeven woorden. Elke opdracht wordt uitgelegd aan het hand van een voorbeeld. De taalquiz wordt gespeeld met ploegen van maximum vier deelnemers. De deelnemers verzinnen een leuke ploegnaam en samen wordt het ongetwijfeld een fijne avond.’ (JH)
info: 19.30 tot 21.30 uur - GC de Kam • tickets: 10 euro (die je terugkrijgt in drankbon nen). Er zijn boekenbonnen te winnen.
Herinneringen aan de jaren 70 OKRA en de Cultuurraad van Wezembeek-Oppem organiseren een muzikale seniorennamiddag. ‘Deze keer treedt zangeres Mieke op. Zij roept een wereld van herinneringen op aan de jaren 70, toen ze in de showbusiness stapte. Mieke was 16 jaar. Tussen haar twaalfde en veertiende nam ze deel aan meer dan honderd zangwedstrijden. De eerste single Wat een prachtige dag was een duet met Pierre Kart ner. Sindsdien is er veel veranderd in de showbusiness, maar Mieke behoort tot de groep artiesten die blijvend succes kennen’, zegt secretaris Ronald Aerts van OKRA Wezembeek-Oppem. ‘De muzikale namiddag spreekt onze senioren aan. Ze kijken ernaar uit om elkaar te ontmoeten. Het optreden start om 14 uur en duurt zo’n anderhalf uur. We bieden ook koffie en taart aan, in de prijs inbegrepen. We verwelkomen telkens zo’n tachtig senioren. Eigenlijk zijn alle 55-plussers welkom.’ (JH)
info: 14 tot 15.30 uur - GC de Kam • tickets: 15 euro (kassa), 13 euro (vvk), 11 euro (abo)
zaterdag 29 oktober Theatergroep De Zonderlingen
Vluchten is van alle tijden Theatergroep De Zonderlingen uit Kraainem, die dit jaar 30 jaar bestaan, pakt in GC de Kam uit met de intieme productie Vlucht(en). ‘Onze uitvalsbasis is GC de Lijsterbes in Kraainem, maar daarnaast zijn we ook actief in GC de Kam in Wezembeek-Oppem, zeker met de meer intieme producties. De grote zaal van de Kam is iets kleiner en dat leent zich meer voor zo’n voorstellingen’, zegt voorzitter Hendrik Van Eycken van De Zonderlingen. ‘Vlucht(en) is ontstaan in de nasleep van corona. Een aantal eerder geplande projecten moesten we noodgedwongen enkele keren uitstellen en dus waren we wat voorzichtiger om terug een grote theaterproductie te plannen. Toen we ons programma opstelden, begon de oorlog in Oekraïne. We waren het snel eens dat we iets rond vluchtelingen zouden doen. Vluchten is iets van alle tijden. Mensen zijn steeds op de vlucht geweest. Je weet dat je vertrekt, maar je weet niet waar naartoe of wanneer je terugkeert. De toekomst is onbekend. We gebruiken een mix van theaterteksten, prozafragmenten en poëzie. Met deze productie geven we jonge mensen een kans om op het podium te staan. Er staan zes mensen op het podium en vijf acteurs die stemmen hebben opgenomen voor de projecties.’
info: 20 uur – GC de Kam • tickets: 13 euro (kassa), 11 euro (vvk), 9 euro (abo), 7 euro (student en -26 jaar)
‘Het is de liefde die me drie jaar geleden naar België bracht’, lacht hij. Ricardo Afonso komt oorspronkelijk uit Monção, in het noorden van Portugal, maar hij verbleef lange tijd op Corsica, waar hij onder andere als maître d’hôtel in de horecasector werkte. Vandaag woont hij in Wezembeek-Oppem. Hier kwam hij op het idee om zijn eigen versie(s) van de gevulde Portugese kroket te lanceren.
‘Samen met mijn vrouw en binnenkort ons eerste kindje woon ik nu een jaar in Wezembeek-Oppem. We ontdekten de gemeente bij toeval tijdens een wande ling. De plek beviel ons: vlak bij Brussel en toch veel groen. Eerst werkte ik in Brussel in de Taverne du Passage in de Koninginnegalerij. Tijdens de coronape riode bleef het restaurant lang dicht en zat ik noodgedwongen thuis. Het is in die pauze dat ik het idee opvatte om gevulde kroketten, een Portugese specialiteit, te promoten. In Portugal worden die als voorgerecht of aperitief hapje gegeten. Cafés bieden ze ook vaak aan. Elke kok bereidt ze op zijn manier. De Portugezen hebben een voorkeur voor de vleesvulling, maar aangezien mijn vrouw vegetarisch is, bedacht ik ook een lekkere versie met groenten. De
vullingvarianten die ik maak zijn groen ten, kaas, kip, rundvlees en garnalen.’
‘Toen het restaurant weer openging, wisselde het van eigenaar. Ik besloot om ander werk te zoeken. Het ging me vooral om meer vrije tijd te hebben voor mijn gezin, want als je in de horeca werkt, is dat verre van evident. Nu werk ik voor de Collect & Go-dienst van Colruyt. Zo ben ik ’s avonds thuis en kan ik mijn eigen kookproject verder uitbou wen. Momenteel maak en verkoop ik de kroketten occasioneel via Facebook, maar misschien kan ik ze in de toekomst aanbieden bij een traiteur of aan de plaatselijke cafeetjes. In Sint-Gillis leeft een grote Portugese gemeenschap, maar eigenlijk is het niet mijn bedoeling voor hen kroketten te maken. Ik wil
vooral dat niet-Portugezen de speciali teit ontdekken.’
‘Ik ben vastbesloten om België beter te leren kennen: de cultuur, de mensen. Op Corsica leerde ik Frans. Sinds september volg ik via mijn werkgever een cursus Nederlands. Ook mijn vrouw leert Nederlands. We willen onze landgenoten en buren leren kennen. Dat is niet altijd makkelijk: Belgen zijn sympathiek maar toch wat gesloten. In Portugal komen de mensen veel meer buiten. We hebben de gewoonte om ’s ochtends in kleine cafés onze koffie te drinken, waardoor je vanzelf aan de praat raakt en nieuwe mensen ontmoet. Hier is dat minder vanzelfsprekend, maar we doen ons best. We helpen bijvoorbeeld graag mee als er in de gemeente iets wordt georga niseerd. Zo maakten we eerder dit jaar hotdogs tijdens het carnavalsevene ment. Verder trekken we er tijdens onze vakanties op uit en verkennen we België. We merkten al dat de leefregels niet overal dezelfde zijn, wat het land alleen maar boeiender maakt.’
Ricardo bracht enkele van zijn gevulde kroketten mee om te degusteren. En jawel, ze zijn overheerlijk. Je kan de kroketten bestellen via Ricardo’s Face bookpagina Les Croquettes de Ricardo. Of je probeert het onderstaande recept voor kroketten met vleesvulling gewoon zelf uit. Gostoso!
Karla StoefsRicardo vit à Wezembeek-Oppem depuis un an. Il aime l’endroit. ‘J’ai d’abord travaillé à Bruxelles, à la Taverne du Passage, dans la Galerie de la Reine. À l’époque du Covid, le restaurant a été fermé pendant une longue période et j’ai été obligé de rester à la maison. C’est pendant cette pause que j’ai eu l’idée de promouvoir les croquettes farcies, une spécialité portugaise. Au Portugal, elles sont mangées en entrée ou amusebouche. Chaque cuisinier les prépare à sa manière. Les Portugais préfèrent la farce à la viande, mais j’ai aussi imaginé une version savoureuse avec des légumes.’
FR
Ingrediënten:
Voor het deeg:
> 2 kopjes tarwebloem (280 g)
> 2 kopjes water (480 ml)
> 2 eetlepels boter
> de schil van 2 citroenen
> 1 snufje zout
Voor de garnering:
> 500 g vlees
> 1 ui
> 2 tenen knoflook
> 2 blokjes runderbouillon
> 2 eetlepels boter
> 2 eetlepels bloem
> 3 eetlepels tomatenpulp
> 2 eetlepels peterselie
> 150 ml water
> 1 snufje zout
> 1 snufje zwarte peper
> Voor het paneren:
> 4 eieren
> 300 g paneermeel
1. Start met het deeg: breng een pan met water aan de kook. Voeg zout, boter en de citroenschil toe. Zodra alles kookt, verwijder je de schil, zet je het vuur uit en voeg je de bloem toe. Roer tot het deeg loskomt van de pan. Laat het even rusten.
2. Bereid de vulling voor de vleeskroket ten. Je kunt hiervoor restjes vlees gebruiken, of gehakt. Bak de gesnipper de ui en knoflook op laag vuur bruin in boter.
3. Als de ui en knoflook bruin beginnen te worden, voeg je de tomatenpulp toe. Laat alles 5 minuten koken. Voeg dan het vlees, water, de bouillonblokjes en de bloem toe. Roer tot de blokjes helemaal zijn opgelost.
4. Laat de vulling verder koken tot die een romige consistentie heeft. Zet het vuur uit, breng alles op smaak met peper, zout en peterselie. Roer goed om en laat afkoelen.
5. Neem het deeg, kneed het en rol het uit op een met bloem bestoven glad oppervlak. Snijd plakjes uit, en leg op elk plakje een deel van de vulling. Vouw de vleespasteitjes toe en sluit ze af door met een vork op de randen te drukken.
6. Maak een bord klaar met de losge klopte eieren, en een ander bord met het paneermeel. Haal elk pasteitje door de eieren en vervolgens door de bloem.
7. Bak in olie. Als de vleeskroketten goudbruin zijn, laat je ze uitlekken en leg je ze op absorberend papier. Laat afkoelen en serveer.
Gwennin Demaegd verzamelt gietijzeren spaarpotten uit de jaren zestig. Is ze er ook rijk van geworden?
‘De eerste spaarpot, een varkentje, kocht ik op een rommelmarkt. Dat het ook de aanzet zou zijn van een verzameling, wist ik toen natuurlijk niet. Ik vond het gewoon een leuk hebbedingetje: een oude spaarpot uit gietijzer. Het varkentje houdt een uithang bord vast waarop een kort gedicht staat: ‘The Wise Pig. Save a penny yesterday, Another save today, Tomorrow save ano ther, To keep the wolf away.’ Maar zeker niet de geldwolf.
‘Terug thuis zocht ik op hoe oud de spaarpot ongeveer is en ik ontdekte de geschiedenis achter het gebruik van een varken als ‘spaar’-symbool. Zo werd vroeger een echt biggetje als een goede investering gezien: het biggetje at al het etensafval en als het vetgemest was, kwam het zelf op tafel. Rond 1900 vind je ze vaak afgebeeld op nieuw jaarskaarten, mensen wensten elkaar ‘een vet varken’ of veel voorspoed toe. De marsepeinen varkentjes verwijzen daar ook naar. Maar er is nog een andere verklaring waarom spaarpotten vaak die vorm hebben en ze in het Engels piggy banks worden genoemd. Vroeger bewaarden de mensen munten in potjes van klei. ‘Klei’ vertaal je in het Oudengels als ‘pygg’. Dat de potjes na verloop van tijd meer de vorm van een varken kregen, is waarschijnlijk omdat beide verklaringen zich vermengden.’
Al snel volgde een tweede spaarpot, eentje die de figuur van de Transvaalse president Paul Kruger afbeeldt. ‘Ook achter dit beeldje zit een hele geschiedenis. En het beeldje van de drie aapjes ‘horen, zien en zwijgen’ gaat terug naar een Japans volksgeloof. Zo vertelt iedere spaarpot een verhaal.’
‘De originele spaarpotten kwamen als kinderspeelgoed op de Amerikaanse markt rond 1900, ze moesten de kinderen aanzet ten tot ‘sparen’. Het spelelement zit in de ‘verrassing’. Als je een munt in de gleuf van de hoed van Paul Kruger steekt, dan be weegt de man zijn pijp. Vaak gaat het om een ingebouwd veersysteem dat zich met de inworp van een munt ontspant. Eind jaren zestig kwamen er veel reproducties op de markt. De kans dat je een oorspronkelijke spaarpot treft, is miniem. Maar ook de replica’s zijn fel gegeerd, voor een zeldzame figuur wordt aardig wat geld neergeteld. Het verzamelen ervan heeft ook iets puur nostalgisch. Het zijn tastbare objecten uit een tijd waarin de dingen nog eenvoudig waren. Hoe mijn bank-app werkt, weet ik niet precies, maar het mechaniekje in zo’n spaarpot begrijp ik wel. Of mijn spaarpotten ook vol geld zitten? Tja, dat is een ander verhaal.’
Karla Stoefs
De vriendelijke jongeman die je met Nederlandse tongval welkom heet in gemeenschapscentrum de Kam is Denis Wouters (33). Hij werkt nog maar net voor vzw ‘de Rand’.
‘Als MAC ofwel medewerker administratie en commu nicatie’, zegt hij. ‘Ik sta in voor de zaalverhuur, de communicatie, de ontvangst, een beetje van alles. Een functie die me helemaal aanspreekt. Ik heb best wat ervaring opgedaan in publieke functies, onder meer in het theater in Amsterdam. GC de Kam is het middel punt van de gemeenschap in Wezembeek-Oppem. Daar wil ik graag deel van uitmaken.’
Denis woont in Vorst. Hij neemt vaak de fiets of bus naar het groen van de randgemeenten om te wandelen en het hoofd leeg te maken. Op zijn zeventiende maakte hij voor het eerst kennis met zijn nieuwe thuisstreek. ‘Ik was met een vriend op fietsvakantie en we kwamen in Brussel terecht op de stadscamping in een kloostertuin in de Matongéwijk. Ik was zo gechar meerd door de vele schakeringen van de stad. Je wandelt er van de deftige Europawijk, waar de heren met stropdas en dames in een maatpakje lunchen, naar het levendige Matongé, om wat later door het Warandepark te kuieren. Zo’n heerlijke open omgeving.’
Denis houdt van de culturele omgeving van de Kam. Zelf speelt hij ook een aardig stukje muziek. Synthesizer. ‘Ik ben ook freelance geluidstechnieker. Ik werk graag aan mijn eigen projectjes. Vorige maand kon je in Amsterdam trouwens een voorstelling van een audioverhaal van mij zien.’ (BC)
Springkastelen, bouwblokken, pedalo’s en fietsjes, een evenwichtsparcours en zelfs een bobslee op kinder maat. Het wordt plezierig in de sportzaal van het Heilig Hartcollege in Wezembeek-Oppem. Kinderen van 3 tot 7 jaar kunnen zich twee uur volop uitleven onder het oog van een begeleidende (groot)ouder. Zo scherpen ze hun grove en fijne motoriek aan, en al die beweging is ook nog eens gezond. De kleuterhappening is een initiatief van het Interge meentelijk Samenwerkingsverband (IGS) Vrije Tijd Druivenstreek. Daarin bundelen de gemeenten Bertem, Hoeilaart, Huldenberg, Overijse, Tervuren en vzw ‘de Rand’ hun krachten voor een kwaliteitsvol vrijetijdsaanbod. (BC)
info: van 14 tot 16 uur – Heilig Hartcollege, Albertlaan 44, Wezembeek-Oppem • tickets: 5 euro per kleuter
donderdag 1 september tot maandag 31 oktober Amaury de Waillet Kam kiest voor Kunst EXPO
Sinds zijn twintigste is Amaury de Waillet gepassioneerd door fotografie en hij heeft er later dan ook zijn beroep van gemaakt. gratis - Café de Kam
vanaf 14 uur – GC de Lijsterbes Deze kinderhoogdag staat in het teken van de vier elementen: aarde, water, vuur en lucht. tickets: 7 euro (kassa), 6 euro (vvk), 5 euro (groepen)
nieuws uit het centrum‘Denis, aangenaam’
Dat weten we op vrijdagavond 14 oktober. Dan staan de Playstation 5 en twee controllers klaar in GC de Kam. Het opzet is eenvoudig: wie wint, blijft zitten. Wie aan het eind van de avond de meeste overwinningen heeft behaald, mag naar de finale in gemeenschaps centrum de Moelie in Linkebeek. ‘Er is een voorronde in elk gemeenschapscentrum van vzw ‘de Rand’’, zegt medewerker van GC de Kam Thierry Wellens. ‘Om de tijd te doden, kan je tijdens de voorronde in de Kam ook andere games spelen. Zo wordt het een fijne avond voor elke deelnemer.’ (BC)
van 19 tot 21 uur – GC de Kam • info: Deelnemen is gratis en kan vanaf 12 jaar. Schrijf op voorhand in bij GC de Kam, want vol is vol.
Een ruwe en kwetsbare Koen De Bouw
woensdag 12, 19, 26 oktober
Kunsteldoos
Kortfilm maken WORKSHOP (6-12)
14 tot 16 uur – GC de Kam
Creatieve workshops voor kinderen van de lagere school maak je eigen kortfilm!
prijs: 20 euro
vrijdag 14 oktober
Wie is de beste FIFA speler van Wezembeek-Oppem?
SPORT
19 uur – GC de Kam
prijs: gratis - inschrijven via dekam.be
15 uur – GC de Kam
Koala Buster Moon en zijn talentvolle groep dierenarties ten bereiden het meest extrava gante optreden ooit voor in een wereldstad vol entertainment, glitter en glamour. Er is alleen een probleem: ze moeten ’s werelds grootste rockster ervan overtuigen om mee te doen aan dit spektakel.
tickets: 3 euro
Na Le Ciel Flamand uit 2016 heeft regisseur Peter Monsaert opnieuw een donkere, gevoelige film ge maakt die onder je huid kruipt. In Nowhere speelt Koen De Bouw een ex-truckchauffeur die door een vreselijk drama wordt gekweld. Hij vult zijn dagen met het opknappen van een afgelegen baancafé. Zijn routineu ze bestaan wordt opgeschrikt als hij de dakloze tiener Thierry betrapt op een poging tot inbraak. André neemt de jongen onder zijn hoede en ze gaan op zoek naar een spoor van Thierry’s familie. De Bouw speelt deze keer niet de gepolijste man, maar een zwijgzame ruwe bolster die vooral met de ogen acteert. Zijn baard en kortgeschoren haar lijken hem op het lijf geschreven. De recensies zijn vooral lovend over het acteerwerk. ‘Koen De Bouw reikt naar je hart met zijn lichaamstaal, met een minieme trilling van de onderste baardharen, en met een ongeforceerde blik in zijn ogen’, jubelt Humo. Maar ook de 22-jarige Noa Tambwe Kabati draagt de film een heel eind mee op zijn schouders. Hij speelt de dakloze jongen waar André zich over ontfermt. Naast Koen De Bouw en Noa Tambwe Kabati acteren onder meer Karlijn Sileghem en Sofie Decleir in de film. (BC)
15 en 20 uur – GC de Kam • tickets: 4 euro
GC de Kam, Beekstraat 172, 1970 Wezembeek-Oppem info@dekam.be • Tel. 02 731 43 31 • www.dekam.be
OPENINGSUREN: ma tot vr van 9 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur. Woensdagvoormiddag is het onthaal gesloten.
GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem info@delijsterbes.be• Tel. 02 721 28 06 • www.delijsterbes.be
OPENINGSUREN: ma, woe, do en vr van 9 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur, di van 13 tot 17 uur.
Meer info over : www.dekam.be/nl/taaliconen
Spontaan laten Venus In Flames, Neeka en Raf Walschaerts de stemmen blenden en de gitaren verstrengelen tijdens een pure liedjesavond die kan uitmonden in een ouderwetse singalong. ‘In een wereld waarin ongedwongen samen musiceren plaats heeft geruimd voor lichtshows en backing tracks keren we terug naar de bron.’
Het idee voor Song Circle ontstond in volle lockdown toen singer-songwriter Jan De Campenaere alias Venus In Flames muziek wilde blijven spelen, en liefst samen met lotgenoten. De mogelijkhe den waren beperkt, dus hield hij het simpel. In het voorjaar van 2021 organi seerde hij een aantal streamingsessies waarbij hij telkens het podium deelde met twee collega’s. ‘Met een volledige band optreden voor een lege zaal vond ik nogal raar. Maar als we als singersongwriters om de beurt onze liedjes zouden zingen terwijl we elkaar daarbij muzikaal en vocaal ondersteunden, dan was er tenminste nog wat onderlinge interactie.’ Zo gezegd, zo gedaan. Chantal Acda en Pieter Van Dessel van Marble Sounds mochten mee aanschui ven tijdens een eerste Song Circle-ses sie. Daarna kregen Klaas Delrue van Yevgueni en Geert Verdickt van Buur man een uitnodiging in de bus. Ten slotte zouden ook Raf Walschaerts van Kommil Foo en Ilse Goovaerts alias Neeka aan de beurt komen.
De laatste line-up is een blijver gewor den, getuige tien najaarsconcerten in de culturele centra, waaronder in GC de Kam in Wezembeek-Oppem. ‘Het was van meet af aan de bedoeling om hiermee de baan op te gaan als het ooit weer zou mogen’, vervolgt De Cam penaere, die tegelijk op een nieuw Venus In Flames-album broedt. ‘Het concept
van drie stemmen die afwisselend zonder veel toeters of bellen hun repertoire brengen, is natuurlijk veel fijner met een livepubliek. Dan voel je veel beter de ongedwongen sfeer tussen ons. Het is allemaal wat minder afgelijnd. Omdat we elk afzonderlijk al redelijk wat albums op onze teller hebben staan, kunnen we bovendien putten uit een grote collectie songs.’ ‘Er is veel interac tie’, zegt Goovaerts. ‘We zingen onze liedjes, vertellen er een verhaaltje of anekdote bij, praten met elkaar en met het publiek.’
De Campenaere en Goovaerts waren ooit al eens samen op tournee. De zangeres kwam in de studio backing vocals zingen bij Venus In Flames. ‘Ik heb het Ilse al vaker gezegd’, begint De Campenaere vervolgens een lofzang over zijn muzikale partner in crime. ‘Ik heb al met veel muzikanten samengewerkt, maar ik kan mij niemand inbeelden waarmee ik zo naturel samen zing.’ Waarom kan hij niet zo goed uitleggen, maar de zangeres vermoedt dat het met een gemeenschappelijke bron te maken heeft. ‘Er is veel common ground, ook qua smaak. Bij de fotosessie voor de tournee begonnen we spontaan een nummer van Joni Mitchell te zingen, toevallig eentje dat hij ook van buiten kende. En daarna eentje van Neil Young. Dat gemeenschappelijke repertoire stelt zich haast vanzelf samen. Dat maakt dat
ik graag met Jan zing. Ik vind dat onze stemmen mooi blenden.’
Het repertoire van Raf Walschaerts en Kommil Foo kenden de andere twee iets minder goed, ook omdat het intussen zo uitgebreid is. ‘Ik had weleens met Mich in een project geze ten’, zegt Goovaerts. ‘Raf kende ik zijdelings, onder meer van de Radio 1-sessie van Kris De Bruyne.’ De Campenaere had hem iets beter leren kennen nadat ze samen de single Junkie van de liefde hadden opgeno men. ‘Toen ik de muziek van dat nummer voor mijn Nederlands talige soloproject Alleman klaar had en er à l’improviste wat op aan het zingen was, hoorde ik plots zijn stem in mijn hoofd. Het was die typische vertelstem die Kommil Foo hanteert. Ik heb mijn stoute schoenen aange trokken en heb hem gevraagd.’
Govaerts: ‘Als beslagen verhalenverteller is Raf een meerwaarde voor deze Song Circle. Ik steek er altijd iets van op. Jammer dat zijn agenda eivol zit, anders hadden we dit najaar waarschijnlijk nog meer gezamenlijke optredens kunnen inplannen.’
Dat het drietal uiteindelijk samenwerkt,
Song Circle bundelt drie singer-songwriters van de lokale folkstamis niet zo vreemd. ‘We zitten nu eenmaal alle drie in die lokale stam of gemeen schap van rootsy folkmuzikanten en singer-songwriters. Als folkartiest heb ik sowieso wat heimwee naar de tijd van Bob Dylan en al die andere zangers-poë ten die in de bruine kroegen van New York zonder veel poeha hun ding deden. In een wereld waarin ongedwongen samen musiceren plaats heeft geruimd
voor lichtshows en backing tracks keren we graag terug naar de bron.’
‘Zo’n liedjescirkel is een oeroud con cept’, schetst De Campenaere het grotere plaatje. ‘Elvis Costello heeft het ooit met topnamen gedaan, maar eigenlijk is het enkele honderden jaren geleden gewoon op straat begonnen. In Ierland of Engeland zie je vandaag nog
MUZIEK 20 uur – GC de Kam tickets – 20 euro (kassa), 18 euro (vvk), 16 euro (abo), 14 euro (student -26 jaar)
veel muzikanten met hun gitaar samen komen en spelen. Hier is dat allemaal wat weggedeemsterd.’
‘Ik mis de spontaniteit’, vervolgt Goovaerts. ‘Als ik lees dat Della Bosiers na een optreden op de Nekka-nacht vroeger op het laatste moment door Ramses Shaffy uitgenodigd werd om de volgende dag met hem te gaan optre den, dan ben ik toch wat jaloers. Ook Kris De Bruyne vertelde me dat het er vroeger allemaal losser aan toe ging. Er hoeft niet altijd een groot marketingplan achter te zitten.’ Met zowel een nieuwe Engelstalige plaat van Venus In Flames als vers Nederlandstalig werk van Neeka in het verschiet zullen De Campenaere en Goovaerts af en toe ook een liedje lanceren. ‘We zijn met drie, dus we kunnen niet elk vijftien songs spelen, eerder zes of zeven. Ik kan natuurlijk niet buiten Don’t hold me back, dat ik trouwens nog altijd graag zing, maar het geheel zal een mix zijn van Engels- en Nederlandstalige liedjes. De kern blijft goede liedjes brengen.’
vrijdag 21 oktober Raf Walschaerts, Neeka, Venus In Flames Song Circle Tom Peeters © Tine De Wilde
Tegen 2040 zal er een half miljoen mensen in de Rand wonen. In vergelijking met 2021 is dat een groei van 13%. De continue instroom van vooral jonge gezinnen met kinderen vanuit het Brussels Gewest verklaart deze groei en verjonging van de bevolking in de Rand. Het verhoogt de druk op het woningaanbod en de woonprijzen in de Rand aanzienlijk.
‘In bepaalde randgemeenten is er toch ook sprake van een veroudering van de bevolking’, stelt onderzoeker Filip De Maesschalck van de Provincie Vlaams-Brabant. ‘De vergrijzing is het sterkst in het oosten en het zuidoosten van de Rand waar je ook de hoogste percentages van gezinnen aantreft die eigenaar zijn van hun woning. Daardoor zijn ze minder geneigd om te verhuizen als de kinderen het huis uit zijn. Al liggen de woningprijzen in Brussel hoger dan in het Vlaamse Gewest toch zijn het enkel de gegoede Brusselse huishoudens die in het oosten en het zuidoosten van de Vlaamse Rand een huis kunnen kopen. De mediaanprijs voor een woning in Kraainem, Wezembeek-Oppem of Sint-Genesius-Rode bedraagt meer dan 500.000 euro; de mediaanprijs voor een viergevelwoning in die regio loopt op tot 760.000 euro. De middenklasse die vanuit Brussel naar de Rand verkast, vindt bijgevolg sneller een betaalbare woning in de Zennevallei, zoals in Ruisbroek, Drogenbos of Vilvoorde. De gemiddelde woningprijs in Drogenbos bijvoorbeeld bedraagt 300.000 euro. Of in andere (deel)gemeenten waar ook een geringer percentage huiseigenaars is, zoals Strombeek-Bever dat het laagste percentage huiseigenaars (50%) in de Rand telt. Ook in Vilvoorde waar er nog een relatief grote huurmarkt is,
vinden jonge gezinnen met kinderen vlugger hun gading. De instroom van jongere huishoudens vanuit Brussel is een proces dat zich niets aantrekt van bestuurlijke grenzen. Over een langere termijn beschouwd stijgt de gemiddelde leeftijd in Vlaanderen voortdurend, terwijl die in de Vlaamse Rand sedert 2010 continu omlaag gaat. Voor Vlaan deren is de gemiddelde leeftijd momen teel 43 jaar, in de Rand 40 jaar’, aldus De Maesschalck.
De verwachte groei van de bevolking in de Rand is veel hoger dan in de rest van Vlaanderen. ‘Begin 2020 telde het Vlaamse Gewest bijna 6,63 miljoen inwoners. Statistiek Vlaanderen geeft aan dat tussen 2020 en 2030 de bevol king in Vlaanderen gemiddeld met 4% zal groeien tot iets meer dan 6,90 miljoen inwoners’, schetst Isabelle Pannecoucke van het Team Strategie en Onderzoek van de afdeling Woonbeleid van de Vlaamse administratie. ‘Alhoewel in de meeste gemeenten de bevolking toeneemt, is de stijging ongelijk ver spreid over de verschillende Vlaamse provincies. De meeste gemeenten met een sterke groei bevinden zich in Vlaams-Brabant. Uit de gegevens van Statistiek Vlaanderen met de vooruit zichten voor 2018-2037 valt het hoge
groeipercentage van de bevolking in de Vlaamse Rand op. Uitschieters zijn de gemeenten Meise met een toename van 8%, Tervuren 9,1%, Hoeilaart 9,4%, Dilbeek en Zaventem 9,7%, Vilvoorde 10,8%, Wemmel 11,1% en Machelen 13,3%.
De hierboven geschetste trends stellen het woonbeleid voor grote uitdagingen, vooral inzake aanbod en betaalbaarheid. De Maesschalck schetst dat er in de Vlaamse Rand sedert 2011 (in verhou ding tot het totale woningenbestand) 7% nieuwe woningen zijn gebouwd. ‘Dit is lager dan de 10% in Vlaanderen. In de randgemeenten lopen de percentages sterk uiteen. Met aan de ene kant Linkebeek met 1,7% nieuwbouw en aan
de andere kant Merchtem, Meise en Machelen met respectievelijk 11,5%, 10,9% en 10,1% nieuwbouw. Deelge meente Wolvertem (Meise) piekt met 17% nieuwbouw, gevolgd door Duisburg (Tervuren) met 15% nieuwe woningen.
‘De huidige nieuwbouwappartementen richten zich vooral op het gegoede segment van de bevolking’, constateert Pannecoucke. ‘Doorgaans zijn ze onbe
En 2040, un demi-million de personnes vivront dans le Rand. Cela représente une croissance de 13% par rapport à 2021. Cette croissance augmente la pression sur l’offre et les prix des logements. Disposer d’une habitation de qualité qui est suffisamment abordable reste difficile car chaque année plus de personnes affluent dans le Rand et moins y repartent. En 2021, l’afflux de Bruxelles vers la région a été plus important que jamais. Et la croissance démographique attendue dans les années à venir y sera beaucoup plus élevée que dans le reste de la Flandre. Cela a des conséquences importantes: il y a un rattrapage à faire par rapport à la qualité du logement, mais cela ne profite pas aux groupes à faibles revenus. On construit moins de nouveaux logements dans le Rand que dans le reste de la Flandre, et ceux-ci s’adressent principalement aux personnes aisées.
taalbaar voor alleenstaanden en eenou dergezinnen die leven van één inkomen. Ook grotere gezinnen komen moeilijk aan hun trekken in de nieuwbouw.
Bovendien moet je er rekening mee hou den dat eenoudergezinnen en ouderen oververtegenwoordigd zijn in de laagste inkomensgroepen wat hun keuze voor gezonde en betaalbare woongelegen heid sterk hypothekeert.’
‘37% van de woningen in Vlaanderen zijn van ontoereikende kwaliteit, wat neer komt op ongeveer 1 miljoen woningen’, aldus Pannecoucke. ‘Bij 13% van het totale woningenbestand in Vlaanderen zijn er structurele aanpassingen vereist om bouwtechnische gebreken aan te pakken. Het grootste aandeel van dergelijke woningen vind je in de oudste bouwperiodes van voor 1945 en tussen 1946 en 1960. Dat percentage zakt systematisch naarmate de bouwperiode recenter is. Zo is 90% van de woningen gebouwd na 2000 in goede staat, het aandeel woningen in slechte of zeer slechte staat is gedaald naar 4%. Wat de kwaliteit van de woningen betreft, is er een inhaalbeweging bezig, die echter niet ten goede komt van de lage inkomensgroepen. Vaak moeten zij op de private huurmarkt een woning huren die te krap is en/of van ontoereikende kwaliteit omdat de huurprijs nog net binnen hun budget valt. Ze komen noodgedwongen op de private huurmarkt terecht omdat ze vergeefs op een sociale woning wachten.’
UITGEKAMD is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Kam en vzw ‘de Rand’. Uitgekamd komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Eva Lauwers, Anne Decuypere, Luc De Vogelaere, Ulrich Motté, Karla Stoefs, Paul Verdickt, Jan Walraet VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde DRUK Drukkerij Van der Poorten EINDREDACTIE
Pannecoucke wijst nog op het groeiende fenomeen van onderbezetting: het ruimtegebruik in de te grote, onaange paste woning is niet optimaal en vanuit oogpunt van de duurzaamheid is de energieconsumptie hoog. ‘In 2013 behoorden ongeveer 995.000 Vlaamse woningen tot de categorie van onderbezette woningen. Er blijkt echter een beperkte bereidheid om de woonsitua tie aan te passen aan de noden van de nieuwe leefsituatie.’
Vandaag staan er volgens vzw HUUR punt, de federatie van Sociale Verhuur kantoren in Vlaanderen, meer dan 170.000 huishoudens op de wachtlijst voor een sociale woning. Gemiddeld duurt het vier jaar voor ze een woning toegewezen krijgen; in sommige ge meenten loopt dit zelfs op tot 12 jaar. ‘Wat het aanbod van sociale woningen betreft, scoort de Vlaamse Rand met 4,3% sociale woningen slechter dan het Vlaamse gemiddelde van 6%,’ aldus De Maesschalck. In de Zennevallei staan de meeste sociale woningen. Slechts drie randgemeenten scoren hoger dan het Vlaamse gemiddelde, met name Vilvoor de, Sint-Pieters-Leeuw en Wezem beek-Oppem. Om aan de nijpende toekomstige woonnoden te kunnen beantwoorden, is er een stevige inhaal beweging nodig.
Gerard HautekeurSilke Castro Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, silke.castro@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van uitgekamd op www.dekam.be
Vroeger en nu De Hernalsteenstraat vanuit de Varkensmarkt richting Wezembeek. Links zie je de bierhandelaar en de coöperatieve winkel Welvaart. Later werd dat het café bij Faake van de witte. Er was een aanspreekpunt van een syndicale vereniging en de weeg van Kind en Gezin. Achteraan in de poort was de bioscoop met als operateur Georges Haenen. Later vestigde er zich een zaak van droogbloemen, een meubeldepot en een wijnhandelaar. Vandaag bevindt zich de winkel van auto-onderdelen Kipar op deze locatie. Tekst en foto’s: Luc De Vogelaere