uitgekamd december 2021 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

WEZEMBEEK-OPPEM • JAARGANG 22 • NR 9 • DECEMBER 2021 / JANUARI 2022 UITGAVE VAN GC DE KAM EN VZW ‘DE RAND’

Mensen met een object Nico Bruffaerts toont een duivelsmooi masker

Marc Blyaert stelt zijn roman Rik en Nel voor op Toast Literair

Muziek voor de allerkleinsten in de voorstelling Mammoet

FR • DE • EN

résumé Übersetzungen summary

afgiftekantoor wezembeek-oppem P 007373

uitgekamd

I N F O R M AT I E

ANPR-camera’s, bodycams en zonnepanelen

uit de gemeente

Als alles volgens plan verloopt, worden in de loop van volgend jaar in totaal 16 camera’s met automatische nummerplaatherkenning (ANPR) in gebruik genomen in de politiezone Wokra. De aankoop van extra bodycams en ook de installatie van zonnepanelen op het dak van het politiekantoor staan ook in de begroting van 2022.

Mobiliteitsplan in opmaak De synthesenota voor het mobiliteitsplan is in opmaak. Daarin wordt ook de input van de burgerparticipatie verwerkt. Daarna volgt nog de derde en laatste fase, de opmaak van het eigenlijke beleidsplan. Aan de hand van de vele commentaren op Facebook blijkt dat het mobiliteitsplan de gemoederen bij de inwoners blijft beroeren. Vooral de mogelijke invoering van een volledige of gedeeltelijke zone 30 zorgt voor verdeelde reacties. Na de goedkeuring van de oriëntatienota (fase 1) door de projectstuurgroep in oktober werd de eigenlijke planopbouw (fase 2) opgestart. Die moet vervolgens uitmonden in een synthesenota. Hierin worden ook de resultaten van de mobiliteitsbevraging meegenomen. Van deze bevraging werden in totaal 639 enquêteformulieren teruggestuurd, via de website kwamen nog eens 211 reacties binnen. De verwerking van de resultaten zal tot het einde van het jaar in beslag nemen. De resultaten ervan zullen de experts en het gemeentebestuur helpen om knopen door te hakken en beslissingen te nemen. De bedoeling hierbij is om verder te bouwen op wat nu al goed werkt. Begin volgend jaar moet de synthesenota dan ter goedkeuring voorgelegd worden aan de projectstuurgroep. Pas dan kan de derde en laatste fase worden gestart: de opmaak van het eigenlijke beleidsplan. Dit is het lokale mobiliteitsplan met de te behalen doelstellingen, maatregelen en het actieplan. Het beoogde resultaat is een gezond mobiliteitsbeleid voor minstens de komende tien jaar. (UM)

Het was een fiere korpschef van de politiezone die in oktober het ANPR-plan kwam toelichten op de gemeenteraad. Op basis van rapportering van de twee voornaamste criminele feiten per wijk werd een analyse gemaakt van de toegangswegen die potentiële daders zouden gebruiken om in de betrokken wijken hun slag te slaan. Deze toegangswegen krijgen de ANPR-camera’s. Op deze manier is elke wijk voorzien van een bewakingssysteem dat de politie kan helpen bij de identificatie van daders bij woninginbraak en voertuigcriminaliteit. Volgens korpschef Luc Breydels komt dit neer op acht ANPRcamera’s per gemeente. Op ons grondgebied worden ze geïnstalleerd aan de beide afritten van de ring, de Leopold III-laan, de Hertogenlaan, de Warandeberg, twee plaatsen op de Mechelsesteenweg en in de Lange Eikstraat. De totale kostprijs die in de begroting is ingeschreven, is 600.000 euro. Daar bovenop komen ook nog eens 2.200 euro jaarlijkse onderhoudskosten. Een externe partner zal de installatie verzorgen, volgens de korpschef hopelijk in de loop van volgend jaar.

Bodycams

Volgend jaar krijgt onze politiezone er vier bodycams bij. Momenteel zijn er al tien in gebruik door de politiemensen van de diensten interventie, recherche, verkeer en wijkwerking. Hun nut hebben ze recent bewezen toen twee inspecteurs werden aangevallen door een man met mentale problemen, met blijvende invaliditeit en verschillende dagen werkonbekwaamheid tot gevolg. De opname van het incident zal in de rechtbank gebruikt worden als bewijs.

Zonnepanelen

In de begroting van 2022 staat een bedrag van bijna 190.000 euro voor de vernieuwing van het dak met lichtstraat en de installatie van zonnepanelen op het politiekantoor in de Molenstraat. Volgens een eerste schatting zou het ongeveer 12,5 jaar duren voordat de investering is terugverdiend. Er volgt nu een studie via Haviland om exact na te gaan hoeveel elektriciteit de geplande 188 panelen kunnen produceren en of de stabiliteit van het gebouw de installatie kan dragen.

Verlenging mandaat korpschef

Het mandaat van de huidige korpschef Luc Breydels loopt binnenkort af en zal meer dan waarschijnlijk verlengd worden. Een commissie, waarin ook burgemeester Petit (LB-Union), zetelt zette het licht op groen voor een verlenging van vijf jaar. Op 6 december moet de politieraad nog zijn goedkeuring verlenen, waarna de koning de verlenging kan bevestigen. Op 1 oktober 2022 gaat de korpschef echter met pensioen, de zoektocht naar een nieuwe korpschef kan dus bijna tegelijk starten. (UM)

Telex City Hall oftewel gemeentehuis Op de gemeenteraad van oktober interpelleerde de oppositie WO Plus onze burgemeester over de naamgeving van het nieuwe gemeentehuis, dat in november in gebruik werd genomen. Tot ergernis van onze burgervader, die aangaf enkel uit beleefdheid te willen antwoorden. Binnen het nieuw administratief centrum (NAC) zijn er drie delen: de gemeentelijke basisschool De Letterbijter, de bibliotheek en het eigenlijke gemeentehuis met de diensten van het OCMW. Volgens burgemeester Petit had het college het volste recht om verleden jaar al de beslissing te nemen om het gemeentehuis om te dopen tot city hall. Enerzijds omdat de term gemeentehuis niet meer past bij een geïntegreerde organisatie met ook het OCMW erbij. Anderzijds vindt hij het een manier om rekening te houden met het ruime aandeel anderstaligen in de gemeente, en de naam klinkt ook kort en krachtig. Voor oppositieraadsleden Jan Walraet en Wim Peeters (WO Plus) komt het gebruik van de term city hall echter neer op een verkapte taalwetovertreding. De term door een vertaalrobot halen, komt toch neer op een vertaling van gemeentehuis of stadhuis. De burgemeester ging wel akkoord met het voorstel van de oppositie om buiten het gebouw een bijkomende vermelding te hangen verwijzend naar gemeentehuis en maison communale. (UM)

• Begin oktober nam onze politiezone Wokra deel aan de tweede nationale flitsmarathon van dit jaar. In de J.B. Dekeyzerstraat werden 77 bestuurders geflitst op 227 gecontroleerde voertuigen. Op de Wezembeeklaan waren er dat 10 op 223, op de Mechelsesteenweg 7 op 289. Een aantal bestuurders kreeg ook een onmiddellijke inning voor het negeren van het verkeersbord verplichte rijrichting en voor het overschrijden van een witte, doorlopende streep.

• In oktober voerde de MIVB testen uit op tramlijn 39 met een speciale wissel en trams van het type T3000. De wissel kan zowel gebruikt worden voor trams als voor metro’s en zal uiteindelijk gebruikt worden op de noord-zuidas. • De gemeenteraad van 20 december moet de eerste worden in de raadszaal van het nieuwe gemeentehuis. De zittingsdata voor 2022 zijn bekend, telkens op maandag: 24/01, 21/02, 28/03, 25/04, 23/05, 27/06, 19/09, 24/10, 28/11 en

• Proximus gaat de komende twee jaar het fibernetwerk – de glasvezelkabel voor snel internet – in de Vlaamse Rand uitrollen. Onze gemeente komt in 2023 aan de beurt. • Volgens cijfers van Kind en Gezin wordt in onze provincie bijna een vierde van de kinderen in het Frans opgevoed. In de zes faciliteitengemeenten is dat zelfs meer dan de helft van de kinderen. Linkebeek is koploper met 78,6 %, gevolgd door Drogenbos (76,6 %), Wezembeek-Oppem (72,7 %), Kraainem (69,9 %), Sint-Genesius-Rode (65 %) en Wemmel (59,1 %). • Een deel van het gebouw van het voormalige restaurant L’Auberge St.-Pierre op het Sint-Pietersplein staat te koop voor net geen 700.000 euro. Een andere eigenaar bezit de rest van het gebouw met appartement. • Volgens cijfers van 2020 van de Belastingdienst Vlaanderen vallen de hoogste erfenissen traditioneel te noteren in de gemeenten in de Vlaamse Rand, aangevuld met rijke gemeenten als Sint-Martens-Latem, Schilde en Lennik. In deze gemeenten ligt de mediaan van erfenissen vier tot zelfs bijna vijf keer hoger dan in de gemeente waar men het minst nalaat. Onze gemeente spant de kroon met 323.280 euro, is Kraainem is dat 288.480 euro en in Sint-Genesius-Rode 318.778. • De bebouwingsgraad in onze gemeente is vorig jaar gestegen tot 69,7 %. Dat is 0,4 % meer dan in 2019. In Kraainem bedraagt de bebouwingsgraad 72,9 %, in Tervuren 32,6 %.

19/12. • Het oude meubilair van de gemeentelijke diensten zal in eerste instantie aan de plaatselijke scholen worden aangeboden. • De tijdelijke stalplaats van het monument van de gesneuvelden op de parking van Het Hoeveke wordt meteen ook de definitieve. Het college besliste om het monument niet terug te plaatsen op de oorspronkelijke plaats aan het gemeentehuis. • De gemeenteraad besliste om ook tijdens de tweede ronde een bod uit te brengen op het vroegere treinstation op de grens met Tervuren. Via het Regionaal Landschap Brabantse Kouters zou tot 70 % van het aankoopbudget, afhankelijk van de definitieve eindbestemming van het gebouw, gerecupereerd kunnen worden. • Eind oktober nam de politie in een garage 158 konijnen in beslag. De diertjes werden door een dame gekweekt voor de verkoop. De illegale kweek kwam aan het licht nadat buren de wijkagent verwittigden omwille van geurhinder. De vzw Huppeldepup uit Humbeek ontfermde zich over de konijnen. Sommige konijnen waren verkouden door de airconditioning in de garage. • De nodige aanpassingswerken door de gemeente aan de weginfrastructuur om buslijn 76 opnieuw het oude traject te laten volgen, zouden volgens de MIVB uiterlijk in december gebeuren. Nadien volgt een test en bij een positief resultaat kan de huidige omleidingsroute beëindigd worden. (UM) 3

MENSEN met een passie

Marc Blyaert brengt ode aan Rik Wouters op Toast Literair

‘Tragisch kunstenaarsleven’ Over de werken van de fauvistische kunstenaar Rik Wouters is al genoeg geschreven, vond Marc Blyaert. Daarom besloot de gewezen Oppemnaar om een boek uit te brengen waarbij de focus ligt op zijn leven, en op de relatie met zijn grote liefde Nel. 125 jaar geleden overleed Rik Wouters in een Amsterdams ziekenhuis. Hij moest nog 34 worden, maar ondanks zijn jonge sterfleeftijd leest zijn leven – letterlijk – als een roman. Wouters werd geboren in Mechelen. Als 12-jarige jongen ging hij in het meubelatelier van zijn vader werken, maar hij ontwikkelde ook zijn talenten als beeldhouwer en schilder. Hij maakte kennis met het fauvisme, een expressionistische kunststroming. Na zijn huwelijk met Helene – ‘Nel’ – werd bij Wouters tbc vastgesteld. Daarom verhuisde het jonge koppel in 1907 naar de bosrijke omgeving van Watermaal-Bosvoorde. Een succesvolle kunstenaarscarrière kende hij niet. ‘Er was één galeriehouder die zijn werken wilde exposeren, maar voor de rest geraakte hij zijn werken nauwelijks kwijt’, vertelt Marc. Hij bracht onder het pseudoniem Pieter Blyaert in 2018 het boek Rik en Nel uit. ‘Maar erger was het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, en later zijn ziekte. Hij kreeg kaakbeenkanker. Als soldaat aan het front werd hij ziek. Met zijn vrouw Nel vluchtte hij naar Amsterdam. Hij bleef schilderen, maar zijn werken werden donkerder. Zeker na de operaties, die hem op een bepaald moment bijna zijn hele zicht hebben ontnomen. En voor een schilder bestaat er natuurlijk niets ergers.’

Twee keer bijzonder

Het boek van Blyaert over Wouters is tweemaal bijzonder. Eerst en vooral omdat niet het repertoire van de kunstenaar centraal staat, maar wel zijn leven. ‘Over de werken van Rik Wouters bestaan genoeg kunstboeken. Ik heb daar weinig of niets nieuws over te vertellen. Over zijn leven is veel minder geschreven. Nochtans is dat net wat mij het meest fascineert.’ Bijzonder is het boek ook door het originele vertelprocedé. In Rik en Nel wordt niet over Wouters geschreven, maar het is de kunstenaar zelf die aan het woord komt, onder meer door brieven die hij aan zijn geliefde Nel schreef. Ook de brieven van Nel werden in het boek opgenomen. ‘Het boek bestaat niet enkel uit brieven. Er zijn ook dagboekfragmenten – vooral van Nel – en getuigenissen van vrienden en tijdgenoten zoals Edgard Tytgat of James Ensor.’ De erkenning voor het werk van Wouters kwam pas laat. Te vaak valt hij tussen de plooien van de kunstgeschiedenis. ‘Het is vooral jammer dat hij zich niet verder heeft kunnen ontwikkelen’, aldus Blyaert. ‘Internationaal gesproken is hij een bescheidener garnaal. Picasso, die een jaar eerder werd geboren, is bijvoorbeeld toch een maatje groter gebleken. Rik 4

Wouters was gedurfd in zijn kleurenpalet, maar hij is toch een beetje blijven steken in zijn onderwerpen. Natuurlijk spelen zijn ziekte, de oorlog en zijn vroege dood een rol als we zijn artistieke testament maken.’

Toast Literair

Na Rik en Nel publiceerde Blyaert in 2019 een nieuw boek: De smaak van kanker: afgescheiden afscheid. ‘Dat is een dichtbundel die ik eigenlijk tweeëntwintig jaar geleden schreef naar aanleiding van de ziekte en uiteindelijk de dood van mijn collega en vriend Ludwig Anquinet. Het is een bundel van zevenentwintig gedichten met als centrale thema de langzame aftakeling en de bijhorende gevoelens ten gevolge van het onherroepelijke afscheid.’ En er zitten nog boeken in de pijplijn. ‘Een boek waar ik al jarenlang op lig te broeden, is het relaas van een moderne klassieke gitarist die dagelijks vele uren oefent, maar daar nooit echt iets mee verdient. Toch gaat hij er mee door. Ook al zou het gemakkelijker zijn om populaire muziek te spelen en daar misschien rijkelijk van te kunnen leven …’ Binnenkort bespreekt Marc Rik en Nel in GC de Kam, tijdens Toast Literair van het Davidsfonds. De auteur heeft trouwens een band met WezembeekOppem. ‘Hoewel ik in Etterbeek geboren ben en eerst heel even in Sint-LambrechtsWoluwe heb gewoond, groeide ik vanaf mijn tweede levensjaar op in Wezembeek-Oppem, meer bepaald in de Van Severlaan. Samen met mijn twee broers en twee zussen ging ik hier naar de lagere school, de voetbalclub en in het weekend naar de Chiro. Maar ook sinds mijn zesde naar de fanfare en later de muziekschool. Daar behaalde ik uiteindelijk ook het diploma notenleer en de regeringsmedaille voor klassieke gitaar.’

Ode an Rik Wouters bei Toast Literair Vor 125 Jahren starb Rik Wouters in einem Amsterdamer Krankenhaus. Er war noch keine 34 Jahre alt, aber trotz seines jungen Sterbealters liest sich sein Leben - buchstäblich - wie ein Roman. Über die Werke des fauvistischen Künstlers Rik Wouters ist schon genug geschrieben worden, dachte Marc Blyaert. Deshalb hat sich der ehemalige Einwohner von Oppem entschlossen, ein Buch zu veröffentlichen, in dem es um sein Leben und die Beziehung zu seiner großen Liebe Nel geht. In Rik en Nel wird kein Wort über Wouters geschrieben, sondern der Künstler selbst kommt zu Wort, unter anderem durch Briefe, die er an seine geliebte Nel schrieb. Auch die Briefe von Nel wurden in das Buch aufgenommen. „Außerdem gibt es Tagebuchauszüge und Zeugnisse von Freunden und Zeitgenossen wie Edgard Tytgat oder James Ensor.“ Die Anerkennung für Wouters’ Werk erfolgte erst spät. „Picasso, der ein Jahr zuvor geboren wurde, fiel eine Nummer größer aus. Rik Wouters war in seiner Farbpalette sehr gewagt. Natürlich spielen seine Krankheit, der Krieg und sein früher Tod eine Rolle bei der Erstellung seines künstlerischen Testaments.“

zondag 23 januari Toast Literair ontbijt met lezing door Marc Blyaert

10 uur - GC de Kam zowel leden als niet-leden zijn welkom, maar inschrijven is verplicht: davidsfonds@wezembeek-oppem.info

‘Ik kom nog heel geregeld in Oppem omdat mijn ouders daar nog steeds wonen en hun adres meermaals per jaar de vaste afspraak vormt voor verjaardagen of andere samenkomsten. Zo herdenken wij er elk jaar opnieuw het overlijden van

onze zus Marleen, die jammer genoeg in 2001 overleed.’ Op Toast Literair stel ik mijn boek Rik en Nel voor aan de hand van de teksten en met illustratie van foto’s en prenten.

Vooral de belangrijkste kunstwerken die Rik Wouters heeft vervaardigd zullen aan bod komen. Maar ook de ervaringen van zijn muze en vrouw Nel en hoe dat hun relatie in de loop der tijd heeft beïnvloed. Vooral dan de negatieve ervaringen die Rik aan het front opdeed tijdens de oorlog en de ziekte en operaties die hij achteraf moest ondergaan. Want ‘tragisch’ is wel het minste wat je over zijn kunstenaarsleven kan zeggen. Hij werd immers heel ziek en stierf zo goed als onbekend, terwijl zijn werken na zijn dood hemelhoge bedragen opbrachten.’ Wim Troch 5

I N F O R M AT I E

maandag 6 december Bloedinzameling Rode Kruis Tervuren

woensdag 15 december Ontmoetingsfeest Femma Femma Wezembeek-Oppem

17.30 uur – Pachthof Stroykens, Merenstraat 19, Duisburg inschrijven is verplicht: donorportaal.rodekruis.be info: elefantino1968@gmail.com

19 uur – GC de Kam Enkel voor leden. info: 0474 78 95 58

maandag 13 december Bloedinzameling Rode Kruis Tervuren

maandag 20 december Kerstfeestje Fit en Gezond Heren

zondag 19 december Ijssschaatsen Sportraad van Kraainem en Wezembeek-Oppem De sportraad van Kraainem en Wezembeek-Oppem nodigen je graag uit voor een namiddag schaatsplezier in Leuven. We vertrekken samen met de bus aan GC de Lijsterbes in Kraainem of aan GC de Kam in Wezembeek-Oppem. 14 uur - vertrek GC de Kam tickets: 2 euro info: www.delijsterbes.be

17.30 uur – parochiezaal De Vos, Sint-Pauluslaan z/n, Vossem inschrijven is verplicht: donorportaal.rodekruis.be info: elefantino1968@gmail.com

verenigingsnieuws

zaterdag 18 december Fakkeltocht en kerstdrink Chiro Berkenbloesem Chiro brengt buurt samen Chiro Berkenbloesem organiseert opnieuw een fakkeltocht. ‘Het doel is vooral om mensen uit de buurt, leden, ouders en leiding samen te brengen’, zeggen volwassenbegeleidsters Veerle Cammaerts en Jolijn Bosseloo. ‘Door corona hebben we minder contact met mekaar gehad. Maar met deze fakkeltocht kunnen we nieuwe leden en hun ouders beter betrekken bij onze groep en werking. We maken vooraf fakkels met de kinderen, maar ouders en inwoners die willen meestappen, kunnen ook ter plaatse een fakkel kopen. We starten aan de Chirolokalen en maken een tocht van zo’n anderhalve kilometer met fakkels door velden en holle wegen. Na de tocht verzamelen we terug aan de Chirolokalen, waar we een kerstdrink en een gezellig samenzijn organiseren. Er zijn vier tentjes met onder andere glühwein, jenever, hotdogs, cupcakes, soep en frisdrank. Er zal heel veel sfeer zijn. Het is niet de bedoeling om veel winst te maken, we organiseren dit vooral om de buurt, ouders en leden samen te brengen, zodat we elkaar beter leren kennen. De vorige editie mochten we zestig tot tachtig deelnemers verwelkomen. Tijdens corona kon de fakkeltocht niet doorgaan, dus we kijken ernaar uit om nu de draad weer op te pikken.’ (JH) info: vertrek om 18 uur aan de Chirolokalen Berkenheem, Vosberg z/n. Jouw deelname is gratis, drankjes en snacks zijn wel te betalen. leiding@chiroberkenbloesem.be

Turnvereniging Fit en Gezond sluit dit gouden jubileumjaar af met een kerstfeestje voor de leden. Daarna begint de vereniging aan de volgende periode van 50 jaar, waarin we doorgaan op de ingeslagen weg om 40-plussers fit te houden door conditietraining en gymnastiekoefeningen. Na de oefeningen doen we balsporten op recreatief niveau, vooral volleybal, maar ook korfbal en badminton. In de lente spelen we voetbal op het buitenplein. Vanwege het jubileum kunnen belangstellenden dit seizoen gratis en zonder enige verplichting aan één sessie deelnemen. Als je daarna lid wordt, schenken we je een heus fitnesspakket bestaande uit een professioneel springtouw en een Thera-elastiek waarmee je thuis de oefeningen nog eens over kunt doen. Bij het lidmaatschap is ten slotte ook de kennismaking inbegrepen met een aparte bende van ongeveer twintig voor jou wellicht nieuwe mensen, allemaal sportief en easygoing, die je van harte welkom heten bij onze club. Noteer dus op het lijstje van goede voornemens dat je in 2022 aan je conditie gaat werken en met ons mee gaat doen in het Heilig Hartcollege, op maandagavond van 20 tot 22 uur. Interesse om mee te sporten? Stuur vooraf een mailtje naar Vincent.widdershoven@gmail.com, Jl_vanhaelen@yahoo.com, of Ralf.dreis@gmail.com (JH) info: GC de Kam

zondag 19 december Kerstjogging Running Club Wezembeek-Oppem 10.30 uur – vertrek aan GC de Kam gratis info: Paul Vanderbiest, 02 782 02 96, paul.vanderbiest@outlook.com

MENSEN met een mening

zondag 9 januari Filmnamiddag Jeugdraad Wezembeek-Oppem i.s.m. Chiro Berkenbloesem, jeugdhuis Merlijn, Blos vzw en Elan vzw Stemmen op jeugdraadfilm De jeugdraad van Wezembeek-Oppem organiseert opnieuw een filmnamiddag in jeugdhuis Merlijn. ‘En dat is van 17 november 2019 geleden’, zegt voorzitster Bé Fraiture van jeugdhuis Merlijn. ‘Omwille van corona vielen de activiteiten stil, maar we zijn blij dat we de filmnamiddag opnieuw kunnen organiseren. Al steken we het initiatief wel in een nieuw jasje. Zo kunnen mensen voor het eerst op voorhand stemmen welke familiefilm ze willen zien. We organiseren daarvoor in december een online poll. Welke familiefilm het wordt, weten we dus na de poll, maar ik kan je al verklappen dat het niet Toy Story 4 zal zijn. Die vertoonden we immers de vorige keer (lacht). Nieuw is ook dat we de filmnamiddag samen met de jeugdverenigingen organiseren. Zo wordt er meer volk bij betrokken. Vroeger trok enkel de jeugdraad het initiatief, nu vragen we ook Chiro Berkenbloesem, jeugdhuis Merlijn, Blos en Elan om mee te helpen.’ Bé kijkt er al naar uit om het opnieuw gezellig te maken in jeugdhuis Merlijn. ‘We hebben het samenzijn immers hard gemist’, gaat ze verder. ‘In jeugdhuis Merlijn is er gelukkig genoeg plaats om mensen te spreiden, we gaan het veilig en tof aanpakken. De vorige editie waren er een vijftigtal mensen, we wachten af hoeveel mensen er nu zullen komen. Dat kan je op voorhand moeilijk inschatten. De bezoekers zullen we verrassen met popcorn en chocomelk. De filmvertoning is gratis en wordt vanuit de jeugdraad gefinancierd met middelen via het coronafonds en eventueel subsidies. De belangrijkste reden voor dit initiatief is om families in Wezembeek-Oppem opnieuw samen te brengen.’ (JH) info: om 15 uur in jeugdhuis Merlijn, Kerkhofstraat 54 • De deelname is gratis. • Bevestig je aanwezigheid via mail: jeugdinwo@gmail.com. Hou ook de Facebookpagina van Jeugdraad Wezembeek-Oppem in het oog voor de poll en stem zo voor de film die jij kiest.

Wezembeek-Oppem 2.0 Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Ons dorp heeft al geruime tijd de aaibare schoonheid van een postkaart verloren. Zoveel werd me duidelijk toen ik begin oktober in de Kam de foto-expo van de erfgoed-vzw met de veelzeggende titel Wezembeek-Oppem door de ogen van zijn inwoners bezocht. Het resultaat van een wedstrijd, waarbij de hele zomer lang taferelen uit onze gemeente op de gevoelige plaat werden vastgelegd. Het doel was wellicht om een beeld te creëren van het huidige Wezembeek-Oppem. Een geslaagd initiatief. Ogen, fotolenzen en pixels liegen niet. Die leggen haarfijn zonder compromissen de realiteit vast. Ze verdoezelen de naakte waarheid niet. En dat is er niet meteen een om vrolijk van te worden. Let wel, op de wedstrijd én de expo valt niets aan te merken. Het initiatief lokte heel wat amateurfotografen die hun camera’s maar al te graag bovenhaalden om op zoek te gaan naar een decor voor een geslaagde foto. En al ben ik niet meteen gezegend met de ogen van een doorwinterde fotorecensent, ik ontwaarde menige mooie kiekjes die het vakmanschap en de passie van de makers in de verf zetten. Kortom een puik resultaat en voor het archief van Erfgoed WezembeekOppem een tijdsdocument dat zeker gekoesterd moet worden. Het beeld dat ik op die tentoonstelling kreeg, was naar mijn gevoel echter niet echt een vleiend en gunstig plaatje van ons dorp. Ik werd overmand door een flinke dosis nostalgie. Ooit schreef ik dat ik het jammer vond dat ons erfgoed stelselmatig plaats moet ruimen voor nieuwbouwprojecten. Ik ventileerde toen mijn ongenoegen als volgt: ‘Intussen werd er ook, alsof het om een kanker ging, geknabbeld aan ons erfgoed. Zo werd de 300 jaar oude hoeve, door Erfgoed Vlaanderen nochtans erkend als historisch gebouw, afgebroken om plaats te ruimen voor nieuwbouw. Ook een groot deel van het gemeentehuis, de feestzaal, de bib en De Letterbijter werden samen met de herinneringen van velen onder ons met de grond gelijkgemaakt om plaats te maken voor een nieuw complex.’

Het is precies deze expo die de metamorfose van ons dorp fraai, maar tegelijkertijd pijnlijk in beeld bracht. Je kon er tientallen foto’s bewonderen van de mooiste plekjes, hoekjes en gebouwen. Maar ook zowat alle nieuwbouwprojecten werden vakkundig gekadreerd en met de perfecte lichtinvallen en schaduwen in beeld gebracht. Toen ik door de expo liep, bekroop me opnieuw die onaangename gedachte dat het authentieke karakter, de charme en de ziel van ons dorp onomkeerbaar traag maar gestaag om zeep gaan. Wezembeek-Oppem, ooit een boerengat, is tegenwoordig met de ene na de andere bouwwerf, met vooral appartementen in de steigers, stilaan aan het wegglijden naar een doods anoniem slaapdorp. Een dorp met karakterloze appartementen, een filmdecor onwaardig, gezegend met een zielloze eenheidsworst en middelmatigheid waar op termijn de sociale cohesie wegens overheersende anonimiteit zal verdwijnen. Stille getuigen zijn de nieuwe appartementen op de grond van de oude hoeve van Sever, de hele dorpsvernieuwing aan het gemeentehuis en het bouwproject aan de Kloostertuin met tientallen tuinloze woonsten. Allemaal complexen met alle mogelijke faciliteiten en dankzij de riante ligging zeer aantrekkelijk en, ondanks de exuberante prijzen, nu al zo goed als allemaal verkocht. Ik besef maar al te goed dat we in een maatschappij leven die gefocust is op vooruitgang. Stilstaan is achteruitgang en achteromkijken is de toekomst negeren. De realiteit is ook dat die wildgroei aan appartementen tegenwoordig willens nillens beantwoordt aan een demografische nood die samengaat met de vergrijzing en de evolutie naar kleinere gezinnen. Een gegeven waar we ons bij moeten neerleggen. Dat bouwpromotoren, architecten en vastgoedmakelaars hierbij hun kans schoon zien, en voor minder hun ziel zouden verkopen om hun steentje letterlijk en figuurlijk bij te dragen aan WezembeekOppem 2.0, hoef ik je wellicht niet te vertellen. Pol Verdickt 7

MENSEN

met een object

Houtbewerker Nico Bruffaerts

Een duivelsmooi masker Dit keer zijn we bij Nico Bruffaerts te gast omdat hij ons een speciaal werk wil tonen naar aanleiding van de komst van Sinterklaas. Hij neemt ons mee naar de kelder waar zijn atelier zich bevindt.

n Nico’s aterlier staat een werkbank met meer dan 250 beitels, een slijpmachine en op de rekken kleimodellen, producten tegen houtworm, boenwas, een kit met wondpleisters … Op zijn werkbank liggen enkele ruwe Mariabeeldjes op afwerking te wachten. ‘Ze zijn gemaakt uit zirbe-, steenden- en alpendennenhout’, vertelt Nico. ‘Deze bomen groeien op de bovenste vegetatiegrens in de Alpen. De nerven van het hout liggen dicht bij elkaar, wat het bewerken ervan vergemakkelijkt. Sommige beelden maak ik in opdracht; deze Mariabeeldjes zullen verkocht worden in de winkel van de Sint-Martinusbasiliek van Halle. Grotere heiligenbeelden worden in processies meegedragen. Zo maakte ik onder andere een beeld van Sint-Hubertus dat de jaarlijkse viering van de patroonheilige in Tervuren mee opluistert.’ ‘Ieder werk start met een tekening of foto, dan volgt er een model in klei en pas daarna begin ik in het hout te kerven. Veel leerde ik al doende, maar om mijn techniek te verbeteren reisde ik 8

38 keer naar Elbigenalp in Tirol. Op die ‘vakanties’ volgde ik telkens les bij de Schnitzschule Geisler-Moroder.’ In de garage, wat weggemoffeld onder een deken haalt Nico het beeld tevoorschijn waarover hij ons wil vertellen: een gruwelijk mooie duivelskop. ‘Het is de kop van Krampus, een demon die de rol van Zwarte Piet vertolkt in de Alpenregio’s. Het woord Krampus komt van het Oudhoogduitse woord voor klauw: Krampen. De eerste twee weken van december en vooral op sinterklaasavond vermommen jonge mannen zich als de Krampus. Met een houten duivelsmasker op en gehuld in schapenvellen zwerven ze door de stad en jagen ze passanten de stuipen op het lijf met het geratel van kettingen en roestige bellen. Als ze op jouw schouder kloppen, dan heb je geluk in het komende jaar en krijg je nadien als beloning een schnaps (soms met een vreemde knoflook- of preismaak). Ondertussen zijn er tal van Krampusevenementen, ook in Nederland duikt de folklorefiguur op. Zo organiseert de stad Rotterdam jaarlijks een Krampuslauf,

een loopwedstrijd met deze duivelsfiguren. In totaal maakte ik drie van deze maskers. Ergens in Mechelen lopen nog een rode en vaalwitte rond. Eerst hing het groene masker boven in ons salon, maar na een tijdje werd het naar hier verbannen. De hoorns zijn afkomstig van de gemsbok, steenbok of het moeflonschaap. De kop zelf is uit lindehout gesneden, met uitsparingen onder de glazen ogen en tussen de tanden, zodat de gemaskerde kan zien en ook verstaanbaar kan grommen. Het volledige masker is handwerk en de binnenkant wordt afgewerkt met een zeemvel om het masker draaglijk te maken.’ ‘Wat denk je, is de Krampus een goed alternatief voor Zwarte Piet?’ Karla Stoefs Uitgekamd interviewde kunstenaar en oud-bankdirecteur Nico Bruffaerts eerder over zijn levenslange passie voor het houtsnijden. Je kan het artikel online lezen via het archief van uitgekamd, in het novembernummer van 2011.

MENSEN koken

Renée Noppen

Nasi geïnspireerd op Indonesië Drie jaar geleden verhuisde Renée Noppen met haar echtgenoot Kees Van Duin en hun dochtertje Merel vanuit de Nederlandse polders naar WezembeekOppem. De verhuis kwam er omdat Kees werk vond bij de Europese Commissie, waar hij plaatsvervangend diensthoofd is en momenteel coronasteun uitwerkt voor een viertal landen. Ondertussen zit er een tweede dochtertje, Anna, mee in de bakfiets waarmee Renée iedere schooldag naar De Letterbijter fietst. De fietsveiligheid hier in België is dan ook een van de opvallendste verschillen met Nederland. ‘Het is een doorn in het oog’, zegt Renée. ‘Ik kan alleen via de Mechelsesteenweg de school bereiken. Dat is een drukke baan met een smalle fietsstrook op de baan. Het is gevaarlijk om er te rijden. In Nederland zou zo’n baan voorzien worden van een gescheiden fietspad. Wat fietsveiligheid betreft is hier nog veel werk aan de winkel.’ ‘Een ander verschil voor ons is het landschap, het is gevarieerder, met meer bebouwing. Ook de manier waarop mensen hun eigendom afbakenen verschilt. In Nederland heb je vooral open voortuinen, waardoor je makkelijk een praatje maakt met je buren. In België moet je vaak eerst langs een hek of een poort. Onze eerste indruk van Belgen was dat ze geslotener zijn, meer op zichzelf gericht, maar ondertussen zijn we erachter gekomen dat jullie heel

aardig zijn.’ (lacht) Dat Renée een scherp oog heeft voor de invulling van de publieke en private ruimten hangt nauw samen met haar beroep en studie. In Nederland ontwierp ze gedurende zes jaar tuinen voor particulieren. ‘Toen we naar hier verhuisden, besloot ik om een vervolgstudie aan te vatten, zodat ik ook projecten voor publieke ruimten kan begeleiden.’ Renée volgt een opleiding landschapsen tuinarchitectuur aan de Eramushogeschool Brussel. ‘Momenteel zit ik in het laatste jaar. Ook in onze eigen tuin hebben we wat veranderingen aangebracht, want behalve gras, een heg en een leger langpootmuggen was er hier niets. We hebben de tuin voorzien van struiken, bomen, een hut van wilgenhout … Meer biodiversiteit, wat zich onmiddellijk vertaalt in meer vogels.’ De vrije tijd die Renée rest wordt sportief opgevuld. Renée is lid van de Furalopers Tervuren en liep het tweede weekend van oktober haar tweede marathon in Leiden.

Nasi inspiré de l’Indonésie Il y a trois ans, Renée Noppen, son mari Kees Van Duin et leur fille Merel quittèrent les polders néerlandais pour s’installer à Wezembeek-Oppem. Le déménagement eu lieu en raison du fait que Kees trouva du travail à la Commission européenne, où il est chef de service adjoint et élabore actuellement un soutien pour le corona pour quatre pays. Pourquoi a-t-elle choisi le nasi comme recette? ‘Tous les samedis, ma grand-mère avait l’habitude de faire de la soupe à la tomate ou du nasi pour nous. Je préférais de loin le nasi. À l’origine, ce plat provient de la colonie dans les Indes orientales néerlandaises, aujourd’hui l’Indonésie. Nous en mangeons très régulièrement sous toutes formes de variations. C’est un plat de restes basé sur le surplus de riz cuit de la veille. Nous le faisons frire à nouveau avec des épices et toutes sortes de légumes. Je suis plutôt du genre à ajouter de la sauce soja sucrée ou du manis ketjap plutôt que de la variété salée’. Une recette au mille et unes facettes.

Waarom kiest ze voor nasi als recept? ‘Mijn oma maakte elke zaterdag ofwel tomatensoep ofwel nasi klaar voor ons. Mijn voorkeur ging zonder twijfel uit naar de nasi. Oorspronkelijk komt het gerecht uit de kolonie Nederlands-Indië, nu Indonesië. We eten het heel regelmatig in allerlei varianten. Het is een restjesgerecht met als basis de overschot van de gekookte rijst van de vorige dag. Die bakken we opnieuw op met kruiden en allerhande groenten. Zelf voeg ik er onder andere blokjes wortel en maïs aan toe zodat het zoet smaakt en de kinderen het lusten. Ook kruid ik het gerecht niet te fel en zal ik er eerder zoete sojasaus aan toevoegen of ketjap manis in plaats van de zoute variant.’ Karla Stoefs Scan deze QR-code en ontdek het recept van Renée. Smakelijk!

I N F O R M AT I E nieuws uit het centrum

nog tot 22 december Marc Gysels & Anthony Callens Kam kiest voor Kunst EXPO

Openingsuren cafetaria café de Kam De tekening is de essentie in het werk van Marc Gysels. Het beeldend werk van Anthony Callens is een persoonlijke zoektocht naar taal en betekenisdragers. gratis

donderdag 2 december Kamal Kharmach Mag ik even 2021? HUMOR

20 uur – GC de Kam Kamal Kharmach blikt terug op het voorbije jaar. Genoeg onderwerpen in 2021 voor een nieuwe, scherpe en hilarische terugblik. tickets: 20 euro (kassa), 18 euro (vvk) UITVERKOCHT, WACHTLIJST

dinsdag 14 december Theater van A tot Z Anoroc THEATER

Drie acteurs en vijf muzikanten brengen een origineel poëzieprogramma over een universeel thema. tickets: 12 euro (kassa), 7 euro (vvk), 7 euro (abo), 7 euro (-26 jaar) info: www.delijsterbes.be •

vrijdag 17 december The Animals & friends Acoustic MUZIEK

20 uur – GC de Kam Na meer dan 50 jaar toeren John Steel & Mickey Gallagher nog steeds samen. De band brengt rhythm-and-blues-songs zoals Don’t let me be misunderstood. tickets: 22 euro (kassa), 20 euro (vvk), 18 euro (abo)

zondag 19 december Klankennest Mammoet (5 maanden-2 jaar) FAMILIE

11, 15 en 16.30 uur – GC de Kam Mammoet is een levensgrote muziekmobiel, een verrassend belevingsparcours met een interactieve geluidsinstallatie. tickets: 10 euro (kassa), 8 euro (vvk), 6 euro (abo)

woensdag 5 januari tot maandag 28 februari Roger Brawn Kam kiest voor Kunst EXPO

Openingsuren cafetaria café de Kam Abstracte acryldoeken en figuratieve olieverfschilderijen. gratis

donderdag 21 januari The Father FILM

donderdag 16 december Little Women FILM

15 uur en 20 uur – GC de Kam Een zwierig kostuumdrama rond de thema’s emancipatie en zelfontplooiing. tickets: 4 euro filmpas: 15 euro (voor 5 films)

15 uur en 20 uur – GC de Kam Anthony Hopkins in de rol van een vader die ouder wordt en alle hulp weigert. tickets: 4 euro filmpas: 15 euro (5 films)

vrijdag 17 december The Animals & friends Acoustic MUZIEK

Muzikaal werelderfgoed Erg lang hebben ze niet bestaan, maar wat een indruk hebben ze nagelaten! The Animals horen in het rijtje van de allergrootsten, naast The Beatles en The Rolling Stones. Het begon begin jaren 60 in het jazz- en bluescircuit van het Engelse Newcastle. Daar kwam verandering in toen de vijf jeugdvrienden zich in 1964 waagden aan hun versie van de klassieker House of the rising sun. Het nummer haalde meteen de hoogste plaats in Groot-Brittannië én de Verenigde Staten. Er volgden nog meer dan twintig hits over heel de wereld. Nummers die iedereen kan meezingen, zoals Don’t let me be misunderstood, We’ve gotta get out of this place en It’s my life. Toen drummer John Steel in 1966 uit de band stapte, zette hij de zwanenzang van de groep in. Twee maanden later hielden The Animals op te bestaan. In de jaren 70 en 80 probeerden ze het nog even, maar de reünie was telkens een kort leven beschoren. Intussen zijn twee van de vijf originele bandleden overleden en is er onenigheid tussen drummer John Steel en de originele zanger Eric Burdon over de rechten op de naam The Animals. Maar de erfenis van The Animals is te belangrijk om te verdwijnen. John Steel verzamelde een reeks fantastische muzikanten rond zich en brengt de klassiekers van de groep sprankelend tot leven. Nu ja, ‘nieuw’ is toetsenist Mickey Gallagher niet. Hij verving al in 1965 Alan Price op de keyboards. Danny Handley (zang/ gitaar) en Roberto Ruiz (bas/zang) vervolledigen de groep. Verwacht een akoestische muzikale topavond met nummers die gerust werelderfgoed genoemd mogen worden. (BC) info: 20 uur – GC de Kam • tickets: 22 euro (kassa), 20 euro (vvk), 18 euro (abo)

Meer info over 10

: www.dekam.be/nl/taalicoon

Luc Tegenbos op 25 jaar GC de Kam (c) GC de Kam

zaterdag 22 januari Dirk Roofthooft, Guy Vandromme, Maja Jantar & Koenraad Tinel Enoch Arden MUZIEK, THEATHER

Over liefde en zelfopoffering Toen hofdichter Alfred Tennyson in 1862-1864 zijn gedicht Enoch Arden schreef, veroorzaakte het een zelfmoordgolf in Groot-Brittannië. Zo aangrijpend is het verhaal over liefde en zelfopoffering dat de poëet lyrisch schetst. Spoiler alert! Het verhaal situeert zich aan de woeste Engelse rotskust en vertelt de geschiedenis van twee vrienden: Enoch Arden en Philip Ray. Ze houden allebei van Annie Lee. Het meisje kiest uiteindelijk voor Enoch en samen stichten ze een gezin. Maar dan vertrekt Enoch op een lange zeereis. Met goede bedoelingen ontfermt Philip zich over het vaderloze gezin. Als Enoch na lange tijd toch terugkomt, legt hij zich neer bij de feiten, en zwijgt. Acteur Dirk Roofthooft brengt het verhaal als monoloog tot leven. ‘De voorstelling gaat over hoe je liefhebt vanop afstand’, zo kondigt hij aan. ‘Hoe doe je dat, liefhebben terwijl je de persoon die je liefhebt niet kan of mag zien? Tijdens de coronaperiode was het een oefening die we dagelijks moesten uitvoeren. Geluk in je leven wordt bepaald door hoe je met je verdriet omgaat. Enoch Arden is een voorbeeld van die strijd. De strijd om met je verdriet om te gaan om zo toch een vorm van geluk te krijgen.’ Guy Vandromme begeleidt de acteur op piano met de sobere muziek die Richard Strauss in 1897 speciaal voor het gedicht schreef. Koenraad Tinel en Maja Jantar visualiseren tekst en muziek met live tekeningen en video. (BC) info: 20 uur – GC de Kam • tickets: 20 euro (kassa), 18 euro (vvk)

Oproep 30 jaar GC de Kam In februari 2023 bestaat GC de Kam 30 jaar. Het is een traditie dat we om de vijf jaar de verjaardag van het gemeenschapscentrum uitgebreid vieren. In 2018, bij de viering van 25 jaar GC de Kam brachten we de geschiedenis van de Kam in beeld met een ludieke voorstelling met filmpjes, speeches en muziek. Daarna dronken we een glaasje op de receptie. Om het programma voor 2023 samen te stellen, richten we een werkgroep op. Wil je hier graag aan meewerken? Laat het ons dan zeker weten. info: info@dekam.be of via 02 731 43 31

zaterdag 22 januari Dirk Roofthooft, Guy Vandromme, Maja Jantar & Koenraad Tinel Enoch Arden MUZIEK, THEATHER

20 uur – GC de Kam Moderne vertaling van een werk voor stem en piano, aangevuld met live tekeningen en video. tickets: 20 euro (kassa), 18 euro (vvk), 16 euro (abo)

TICKETS EN INFO GC de Kam, Beekstraat 172, 1970 Wezembeek-Oppem info@dekam.be • Tel. 02 731 43 31 • www.dekam.be OPENINGSUREN: ma tot vr van 9 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur. Woensdagvoormiddag is het onthaal gesloten. Het centrum is gesloten van 22 december t.e.m. 4 januari. TICKETS EN INFO GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem info@delijsterbes.be• Tel. 02 721 28 06 • www.delijsterbes.be OPENINGSUREN: ma, woe, do en vr van 9 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur, di van 13 tot 17 uur. Het centrum is gesloten van 27 december t.e.m. 9 januari.

Muziekmobiel voor de allerkleinsten

‘Muziek prikkelt de verbeelding van kinderen’ Muziek kan een mens doen openbloeien. In de klankinstallatie Mammoet kunnen de allerjongsten dat ervaren. Op deze geborgen plek worden ze, samen met hun ouders, uitgenodigd om de wondere wereld van tedere klanken binnen te treden. Wat die wereld allemaal te bieden heeft, vertelt Liesbeth Bodyn, artistiek leider en drijvende kracht achter Klankennesten en de voorstelling Mammoet. Wat speelt er zich af in de klankinstallatie Mammoet? Bodyn: ‘Jonge kinderen (5 maanden2 jaar) kunnen er met hun ouders kennismaken met de verbindende kracht van muziek. Muziek is zo’n sterk medium. Daar waar woorden tekortschieten, kunnen klanken wel uitdrukken wat we voelen. Je merkt dan ook dat heel jonge kinderen via het klankenspel getriggerd worden. Hun reactie verschilt van kind tot kind. Sommigen gaan bewegen,

anderen observeren of kijken heel geïnspireerd.’ Vanwaar de naam Mammoet? Bodyn: ‘Wij halen onze inspiratie altijd uit de natuur. Eerder brachten we al voorstellingen met de naam Specht, Flamingo en Manta. Met Mammoet willen we deze keer een sfeer creëren die past bij dat dier. Zo werken we bijvoorbeeld met klanken die het zware gewicht van zo’n mammoet weergeven.

zondag 19 december Klankennest Mammoet (5 maanden-2 jaar) FAMILIE

11, 15 en 16.30 uur – GC de Kam tickets: 10 euro (kassa), 8 euro (vvk), 6 euro (abo)

C U LT U U R muziek

Musical entertainment for toddlers The wonderful world of sound Music can help people to realise their full potential. The Mammoet (Mammoth) sound installation is an opportunity for the little ones to experience this for themselves. They are offered a safe environment where they and their parents can step inside the wonderful world of gentle sounds. Liesbeth Bodyn, artistic director and the driving force behind the Klankennest company and the Mammoet performance, describes what this universe is all about. ‘Each child is entitled to participate according to their own distinctive personality. Some children react in a much more physical way than others. While some tend to hold back more. Anything goes. That is what makes it so very fascinating. Seeing how a child starts to crawl, takes a few steps or bursts out laughing. Or how another one listens intensely and absorbs the music. And it’s really lovely when the children start to interact with each other.’

De trillingen die zo’n dier veroorzaakt door te bewegen, maken we goed voelbaar via de grond. Wij zien elke voorstelling als een reis in de verbeelding. Met klanken creëren we sferen en openen we nieuwe werelden.’ Welke reacties krijgen jullie zoal van de ouders? Bodyn: ‘Vaak horen we dat de kindjes na de voorstelling heel rustig zijn. Onze klankinstallatie werkt ontspannend. En dat is ons doel. We willen een rustgevend, verbindend en opbeurend moment tot stand brengen. Ouders zijn dan ook blij als ze zien dat hun kind door het klankenspel nieuwe positieve energie krijgt. Dat wil echter niet zeggen dat we dit vooropstellen. Onze insteek is: laat de kinderen vrij. Dan pas komt er ruimte waarin positieve energie kan stromen.’ Tijdens de voorstelling hebben jullie dus geen bepaald doel voor ogen? Bodyn: ‘Neen. Elk kind mag in zijn eigenheid aanwezig zijn. Sommige kinderen reageren veel lichamelijker dan anderen. Of reageren net ingetogener.

Alles moet kunnen. Dat maakt het net zo fascinerend, zien hoe een kind begint te kruipen, te stappen of te lachen. Of hoe een ander kind dan weer intens luistert en zo de muziek in zich opneemt.’ ‘Soms ontstaat er interactie tussen de kinderen. Als dat gebeurt, is dat prachtig. Maar het is geen must. We geven dan ook geen instructies mee tijdens de voorstelling. Als er iets is dat we nastreven, dan is het dat kinderen zich in het moment kunnen laten gaan. Just let it happen. Dat is ons enige streefdoel.’ Waarom is muziek zo belangrijk voor kinderen? Bodyn: ‘Jonge kinderen reageren veel lichamelijker dan volwassenen. Ze communiceren nog niet met taal. Daar spelen wij op in. Wij dagen hen dan ook uit om lichamelijk te reageren. Door zaken aan te raken of te bewegen. Zelf zitten we trouwens ook niet stil. De hele voorstelling zijn we in beweging.’ Hoe ziet het team eruit? Bodyn: ‘Voor deze voorstelling werken we met een percussionist, een danser en een zangeres. De zangeres ben ik. Ik vind het zalig om te zingen. Al van jongs af was muziek aanwezig in mijn leven. Mijn moeder was kleuteronderwijzeres en zong thuis heel wat liedjes.’

Wat geeft jou het meest voldoening? Bodyn: ‘Als ik vaststel dat de reacties van kinderen en ouders heel divers zijn, dan ben ik tevreden. Die variatie in reacties betekent voor mij dat ze spontaan tot stand kwamen en dus echt zijn. Ook het zingen geeft mij veel energie. Als ik merk dat ik met mijn zang de kindjes mee kan nemen in het verhaal, dan voel ik me goed.’ Je bent nu al meer dan acht jaar actief met dit soort voorstellingen. Dat lijkt een bijzonder intensieve bezigheid. Wat drijft jou? Bodyn: ‘Ik vind het prachtig om te zien hoe muziek de verbeelding van kinderen kan prikkelen. Klanken kunnen zo krachtig werken bij kindjes die nog niet in woorden denken. Onlangs merkte ik het nog tijdens een voorstelling die we gaven in een instelling voor mensen en kinderen met een zware beperking. Wat onze klanken en muziek daar teweegbrachten, dat was heel intens. Met woorden was het niet mogelijk om contact met die mensen te maken. Maar met onze klanken en muziek ontstond er wel een connectie. Voor mij was dat het hoogtepunt van het voorbije jaar.’ Nathalie Dirix

1 Marc Blyaert stelt zijn roman Rik en Nel voor. 2 Streetart-kunstenaar DZIA fleurt muren en huizen op in heel België. De nieuwe geluidsmuur kon daarbij niet ontbreken. 3 Bruno Gilson is striptekenaar. Bekend van Natasja, maar hij heeft nog veel meer in zijn mars. 4 Fit en Gezond Dames bestaat 50 jaar. De vereniging die elke maandag sport in GC de Kam. 5 Ook Fit en Gezond Heren bestaat 50 jaar in 2021. Ook zij vertellen over de goede sfeer.

Jaaroverzicht 2021

6 De jeugdraad van Wezembeek-Oppem ondersteunt alle aangesloten jeugdverenigingen in Wezembeek-Oppem. 7 In de reeks Beeld uit Wezembeek-Oppem fotograferen we kapelletjes en wie ze onderhoudt. 8 Gilda Lancellotti maakt mondmaskers voor inwoners. 9 Arthur Motté volgt een pilotenopleiding in Arizona. 10 City Hall is de nieuwe naam voor het gemeentehuis en de diensten van het OCMW. 11 AkroPercu brengt een mix tussen theater, percussie en muziek. 12 Thibault Danthine vervoert toeristen met paard en kar in Brussel. Een speciale job die hij heel graag doet.

21 22

13 Guy Swinnen is 60 geworden en doet altijd zijn artistieke zin. 14 De kookrubriek brengt de lezers van uitgekamd naar alle uithoeken van de wereld. Zoals op deze foto naar Marokko. 15 Nigel Williams blijft positief in de lockdown. Hij komt in april 2022 naar GC de Kam. 16 Along Comes Mary is de seizoensopener in de Kam, het mag weer! 17 De mens en zijn object. André Deschepper kan niet zonder zijn fiets.

UITGEKAMD is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Kam en vzw ‘de Rand’. Uitgekamd komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Louis Declerck, Anne Decuypere, Luc De Vogelaere, Ulrich Motté, Karla Stoefs, Paul Verdickt, Jan Walraet VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde DRUK Drukkerij Van der Poorten EINDREDACTIE

18 Pierre Pirard zet zijn schouders opniew onder een betekenisvol project. Hij maakt een film All of Us. 19 Peter Kirschen laat zijn winkel in auto-onderdelen over. 20 Het nieuwe mobiliteitsplan voor de gemeente beroert de gemoederen. 21 Seppe Van Sever maakt limonades met een Zuid-Amerikaanse toets. Verkrijgbaar in Café de Kam. 22 Markante tuinen in Wezembeek-Oppem. Eddy en Josiane tonen hun veelzijdige tuin, gemaakt uit gerecycleerd materiaal.

Silke Castro Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, silke.castro@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van uitgekamd op www.dekam.be

BEELD uit Wezembeek-Oppem

Irena Hartmann

Winnaar fotowedstrijd Erfgoed vzw Wezembeek-Oppem Wat trok je aan in de foto die je inzond? Hartmann: ‘De mysterieuze sfeer. Die krijg je dankzij de mist. Het is een plek waar ik elke dag met mijn twee honden ga wandelen. Dat het de laatste stop is van tram 39, vind ik ook iets hebben.’ Hoe is jouw passie voor fotografie ontstaan? Hartmann: ‘In het middelbaar had ik een vriendin die mooie foto’s van bloemen maakte. Ik ben ook van jongs af aan geïnteresseerd geweest in de emoties die foto’s kunnen oproepen. Dat probeer ik in ieder geval met mijn foto’s te doen. Ook een landschap kan gevoelens opwekken.’ Welke fotografen inspireren je? Hartmann: ‘De foto’s van Bart Heirweg vind ik echt knap. Hij slaagt erin om alledaagse taferelen een bijzondere touch te geven. Waar blijft hij al die mooie locaties toch vinden, vraag ik me soms af. Hij gaf een boek uit met de mooiste fotolocaties in België.’ Een perfect plaatje. Wat is dat voor jou? Hartmann: ‘Ik heb er geen perfecte definitie

voor. Maar als een foto erin slaagt om iets bij andere mensen los te maken, dan is dat in mijn ogen een perfecte foto. Je merkt trouwens dat foto’s die gevoelens oproepen het meest gewaardeerd worden.’ Kunnen foto’s ons helpen om de wereld rondom ons beter te begrijpen? Hartmann: ‘Ik hou van journalistieke foto’s die een scherp beeld geven van moeilijke situaties in de wereld. Tussen de ingezonden foto’s van onze wedstrijd was er een foto die me erg aansprak omwille van de ecologische boodschap. Het is een collage die samengesteld is uit allemaal foto’s van mondkapjes die op de grond slingeren.’ Hoe ben je in Wezembeek-Oppem terechtgekomen? Hartmann: ‘Ik noem mezelf een meisje van Kroatië dat verliefd werd op België. Vijf jaar geleden kwam ik naar hier om bij mijn zus te logeren. Ik had het zo naar mijn zin dat ik gebleven ben. Eerst heb ik een tijdje in Brussel gewoond tot ik de mooie groene plekjes van Wezembeek-Oppem leerde kennen.’

Wat spreekt je zo aan in België? Hartmann: ‘Het is vooral de combinatie van natuur en vriendelijke mensen waardoor ik me hier thuis voel. Ik hou ook van die vreemde dualiteit die eigen is aan België. De verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië boeien me. Toch heb ik me nooit een outsider in dit vreemde land gevonden.’ Wat maakt je behalve fotografie nog blij? Hartmann: ‘Wat ik een beetje mis, zijn de Zwitsere bergen die ik ooit bezocht. Ik zou er graag naar terugkeren. Verder hou ik van wandelen en fietsen. Ik vertoef dolgraag in de wilde natuur. Ook lezen doe ik graag. Bijvoorbeeld spannende sciencefiction waar je verbeelding helemaal van op hol slaat.’ Nathalie Dirix