zandloper mei 2021 by vzw 'de Rand'

GEMEENSCHAPSKRANT

WEMMEL • JAARGANG 22 • NR 4 • MEI 2021 UITGAVE VAN GC DE ZANDLOPER EN VZW ‘DE RAND’

Johan Verminnen 70! Van Wemmel naar de wereld

Beverbos Het groene hart van Wemmel

Wat je niet hoorde in de podcast Containerklap Wemmel

FR • DE • EN

traductions Übersetzungen translations

afgiftekantoor Brussel X P 808393

zandloper

I N F O R M AT I E uit de gemeente

Mobiliteitsplan loopt vertraging op

De opmaak van het mobiliteitsplan zit in de tweede fase. Voor de eerste fase was er een participatiemoment waarbij Wemmelaars opmerkingen konden geven op de oriëntatienota met de knelpunten. Daaruit blijkt dat veiligheid voor zwakke weggebruikers en verkeersdrukte in sommige wijken van Wemmel, zoals in het centrum, de De Limburg Stirumlaan en Steenweg op Brussel knelpunten zijn. ‘Inmiddels is er omwille van de coronacrisis ook een digitale participatie geweest, maar die zal zodra het opnieuw kan live worden georganiseerd’, zegt schepen van Mobiliteit Vincent Jonckheere (LB Wemmel). ‘We merkten dat onze burgers op een digitale manier niet voldoende geïnformeerd zijn over de toekomstige ingrijpende werken op de ring, de ontwikkeling van Neo en de Heizelvlakte en het statuut van de Steenweg op Brussel als gewestbaan. Ze missen de context van al die ontwikkelingen op de mobiliteit in Wemmel en dat leidt tot verwarring en misnoegen. Het is belangrijk dat de Wemmelaars weten dat open afrit 8 (De Limburg Stirumlaan) volgens de huidige plannen van de Werkvennootschap wordt geschrapt. Dat heeft een serieuze impact op de mobiliteit: de De Limburg Stirumlaan, waar nu 55 % van het verkeer sluip- of doorgaand verkeer is, wordt dan opnieuw een woonstraat. Op- en afrittencomplex 7 (verbinding met Parking C) en 9 (UZ Jette / Steenweg op Brussel) zullen evolueren naar een volwaardig open afrittencomplex. De Steenweg op Brussel heeft het statuut van een gewestbaan.’ Hoppinpunt ‘Ook belangrijk om te weten is dat we streven naar een Hoppinpunt met de verschillende vervoersmiddelen aan de parking ter hoogte van de Faymonvillesquare. Dat wordt de hoofdhalte voor de bussen van De Lijn, met plaats voor auto- en fietsdelen. En er komt een belangrijke heropwaardering van fietspaden. Het Vlaams Gewest is van plan om twee brede fietspaden aan te leggen aan de Windberg, die ook nieuwe asfalt krijgt tussen de grens met Hamme en de Rassel. Dat gebeurt nog deze zomer. Verder worden er plannen opgemaakt voor de vernieuwing van het fietspad op de Steenweg op Brussel over de hele lengte.’ Fietsverbinding Het college heeft inmiddels ook een voorkeurtracé uitgedokterd voor een snelle fietsverbinding als je uit de richting van Merchtem komt. ‘Die loopt van de Windberg en Kaasmarkt langs de Maalbeeklaan om aan te sluiten op de De Limburg Stirumlaan, waar ook fietspaden zullen komen’, zegt de schepen. ‘Wat betreft de verkeersstromen willen we het bovenlokale verkeer zo veel mogelijk richting ring sturen. Er zijn plannen om in de Astridlaan een knip te maken, zodat het zwaar vervoer van en naar de industriezone richting Romeinsesteenweg wordt gestuurd.’ Schepen Jonckheere denkt ook aan een aantal snel uit te voeren maatregelen. ‘Onder andere de invoering van inwonerskaarten voor het parkeren ligt op tafel, maar ook de mogelijkheid voor nieuwe woonerven, een evaluatie van fietsstraten, een blauwe zone en een snelheids- en parkeerbeleid worden besproken.’ (JH)

De coronacrisis heeft de opmaak van een nieuw mobiliteitsplan vertraagd. Zo kreeg het studiebureau Vectris van het college van burgemeester en schepenen de opdracht om een fysiek participatiemoment te organiseren zodra de coronamaatregelen het toelaten. Het digitale participatiemoment bleek ontoereikend.

Werken Van Elewijckstraat zijn begonnen De ingrijpende werken in de Van Elewijckstraat zijn begonnen. ‘De werken zullen in totaal zo’n 19 maanden duren en in verschillende fases verlopen’, zegt schepen van Grondgebiedzaken Raf De Visscher (LB Wemmel). ‘Dit najaar zal ook de aanleg van het nieuwe bufferbekken van 7.000 m3 met wandelweg aan de Vander Vekenstraat beginnen. Tijdens de werken zal in de Van Elewijckstraat altijd een deel van de straat bereikbaar blijven. Gemeente en aannemer willen de hinder zo veel mogelijk beperken. Inmiddels is de pomp om het grondwater weg te trekken, vervangen door een stillere generator, waardoor de geluidsoverlast is verminderd.’ Tussen de allereerste plannen en de uiteindelijke uitvoering van de heraanleg van de Van Elewijckstraat is 18 jaar verlopen. ‘Dat komt onder andere omdat het subsidiedossier lang op zich liet wachten om volledig goedgekeurd te raken, maar ook de overdracht van het rioleringsstelsel naar Farys heeft de nodige tijd gevraagd’, zegt De Visscher. ‘Nu zitten we opnieuw op schema, en de Van Elewijckstraat wordt een fietsstraat en het Schoondal een woonerf.’ (JH)

Telex Individuele waterzuivering Samen met watermaatschappij Farys zoekt de gemeente oplossingen voor woningen die niet kunnen worden aangesloten op het rioleringsnet. Die woningen zijn in kaart gebracht in een zogenaamd ‘zoneringsplan’. ‘Ecologisch en economisch is het niet rendabel om alle woningen aan te sluiten op de riolering, zeker in landelijk gebied’, zegt schepen van Grondgebiedzaken Raf De Visscher (LB Wemmel). ‘Daarvoor moet een zogenaamde IBA of individuele behandelingsinstallatie voor afvalwater het huishoudelijke afvalwater zuiveren. In Wemmel gaat het om een tiental woningen die niet kunnen worden aangesloten op de riolering. Daar moet dus een eigen waterzuiveringsinstallatie komen. De eigenaar van de woning kan zelf zo’n IBA aankopen en laten aanleggen, maar kan ook een beroep doen op watermaatschappij Farys voor de aankoop, de plaatsing en het onderhoud van zo’n IBA. De eigenaar betaalt dan maximaal 2.800 euro, de rest wordt via Farys gefinancierd. Farys haalt die middelen uit de saneringsbijdrage die Wemmelaars op hun waterfactuur betalen.’ De gemeente geeft zelf het goede voorbeeld wat betreft de aanleg van een IBA. ‘Zo hebben we aan Villa Beverbos een IBA geplaatst’, legt de schepen uit. ‘Het afvalwater van Villa Beverbos kan niet worden aangesloten op de riolering omdat die te veraf ligt. Er is nu een IBA – een grote bak met rietplanten – aangelegd. Dat kostte de gemeente 5.000 euro, maar nu wordt het afvalwater van Villa Beverbos ook gezuiverd. Je kan als gemeente van je inwoners niet verlangen dat zij een IBA aanleggen als er een gemeentelijk gebouw is dat zelf niet is aangesloten op de riolering. Dat hebben we nu dus opgelost door een waterzuiveringsinstallatie aan Villa Beverbos aan te leggen.’ (JH)

• De binnenring van de Markt in Wemmel wordt heraangelegd. Kostprijs: 600.000 euro. Er komt een mix van kasseien, groen, bankjes en een grote nieuwe verlichtingspaal in het midden. De huidige fontein verdwijnt en wordt vervangen door een andere waterpartij. De werken zullen 90 dagen duren. Een aantal kramen van de zondagsmarkt zullen tijdelijk worden verplaatst. • Het dak van het jeugdhuis op de sportsite is vernieuwd. Kostprijs: 16.000 euro. Ook het B-veld van KVK Wemmel werd heraangelegd. Het is geëgaliseerd, geprikt, bezand, bemest en opnieuw ingezaaid. Kostprijs: 12.000 euro. • De parking aan het complex Zijp, waar het vaccinatiecentrum is gevestigd, is heraangelegd. Er kwam ook een tweede uitgang, zodat het verkeer er vlotter kan doorstromen. • Manfred Aebi uit Wemmel is op 88-jarige leeftijd overleden. Hij was de man die het Zwitserse horlogemerk Rodania in ons land op de kaart zette met het unieke deuntje ‘Ro-da-ni-aaaa’ tijdens wielerwedstrijden. Het hoofdkwartier van Rodania was jarenlang op de De Limburg Stirumlaan gevestigd. Op die plaats wordt nu Cubic Wemmel gerealiseerd, een complex van appartementen. Een deel van de gevel van het oorspronkelijke bedrijfsgebouw blijft behouden. • Watermaatschappij Farys voert een studie uit om na te gaan hoe 34 woningen in de Molenweg op de riolering kunnen aansluiten. Mogelijk worden ze aangesloten op de riolering van de Zavelberg, maar een studie moet uitmaken wat de beste oplossing is. • In de Ronkel komt het afvalwater nog altijd in de vijver aan de sporthal terecht. Er loopt momenteel een studie met als doel: de huidige riolering aansluiten op de Steenweg op Brussel. • In de Roelantslaan zullen vier woningen waarvan het afvalwater nog in de Reekbeek wordt geloosd, worden aangesloten op het rioleringsnet van de Bruyndonckstraat. Daarvoor wordt

een klein ondergronds pompstation gebouwd met subsidie van de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM). • De meikermis en de Grote Prijs (GP) Wemmel en zeepkistenrace zullen omwille van de coronamaatregelen niet doorgaan. ‘Dat geldt ook voor Parking W, het grote scherm tijdens het EK voetbal’, zegt burgemeester Walter Vansteenkiste (LB Wemmel). ‘De 21 juliviering zou wel kunnen doorgaan, maar dan op het grasveld voor het gemeentehuis, tenminste als de coronamaatregelen het dan toelaten. Ook de jaarmarkt en kermis in augustus willen we laten plaatsvinden, maar dan zonder grote tent en met veel meer spreiding. Ook dat zal afhangen van de geldende coronamaatregelen.’ • De gemeenteraad heeft het samenscholingsverbod vanaf 22 uur gelinkt aan de maatregelen op nationaal vlak. Zodra op nationaal vlak de avondklok om middernacht wordt versoepeld of afgeschaft, volgt Wemmel automatisch die richtlijn. • Zowat 15 % van de 18+ uit Wemmel, Meise en Grimbergen is inmiddels gevaccineerd, zo blijkt uit de laatste cijfers. Het aantal besmettingen zit in Wemmel sinds begin april op een plateau met kleine schommelingen. • De voetpaden in de Kam zijn heraangelegd, het volgende is de heraanleg van de voetpaden aan het Sint-Rochusplein en de Raedemaekerlaan. Ook het wegje dat de verbinding maakt tussen Sint-Rochus en de Kaasmarkt wordt aangepakt. • Dit voorjaar nog wordt het eerste deel van de rijweg en de fietspaden op de Windberg (N290) tussen het kruispunt Rassel en de Vierwindenlaan aangepakt. Om de fietspaden vrijliggend te maken en te verbreden, is er meer ruimte nodig. De parkeerstroken verdwijnen hierdoor. Aan het kruispunt van Windberg met de Vierwindenlaan wordt ook het opstelvak voor linksafslaand verkeer opgeheven. De bushaltes binnen de betrokken zone worden eveneens omgevormd tot meer comfortabele haltes. (JH) 3

per jaar hooi werd geoogst. Omdat de grond zo nat was, kon je die terreinen eigenlijk voor niets anders gebruiken.’

Domein met een oorlogsverleden

Aan dat landbouwlandschap kwam een eind toen in 1864 het IJzerenkasteel werd gebouwd, en rond 1900 een parklandschap werd aangelegd. De grote vijver die er vandaag nog is, werd toen aangelegd. Het kasteel kreeg zijn naam omdat bouwheer Wauters een ijzerhandelaar was, maar het stond ook bekend als Torentjeskasteel. Wie een oude postkaart van het kasteel bekijkt, begrijpt snel waarom.

Vandaag is er van het kasteeldomein haast niets meer te zien. Het enige wat vandaag nog herinnert aan die periode, is een stuk muur van de omwalling langs de Dries. In mei 1944 vielen bij een Amerikaans bombardement immers drie bommen op het kasteeldomein. Die bommen waren eigenlijk bedoeld voor het vormingsstation in Schaarbeek, maar een deel ervan viel op Wemmel. Het kasteel zelf werd niet geraakt, maar door de inslagen in het park begonnen de muren barsten te vertonen. Na de oorlog werd het kasteel afgebroken. Naast het stuk muur blijft er ook nog een standbeeldje over uit het oorspronkelijke kasteelpark. Dat staat waar de Haagdoornlaan, Rode Beukenlaan en Parklaan elkaar snijden.

Beverbos

Het groene hart van Wemmel In het midden van de gemeente ligt het grootste natuurgebied van Wemmel: Beverbos. Vanaf de jaren 30 is hier een verkaveling uitgebouwd, maar sinds begin deze eeuw waakt Natuurpunt over de groene rijkdom van het gebied.

ls je op een kaart van Wemmel twee diagonalen zou trekken tussen de uiterste punten, van de Plantentuin tot de Ronkel en van de Exposite tot Hamme, zouden die lijnen elkaar kruisen in de buurt van Villa Beverbos. Het Beverbosgebied, langs de Frans Robbrechtsstraat, bestaat uit een groene verkaveling met villa’s, halfopen bebouwing en rijwoningen langs smalle straten, maar bevat ook een middelgroot natuurgebied. Voor Hendrik Devriese is het Beverbos een tweede thuis. Als vrijwilliger voor Natuurpunt helpt hij met het beheer van het gebied. ‘Tot eind negentiende eeuw bestond dit gebied uit natte weilanden’, vertelt hij. ‘Van het voormalige tramstation aan de J. Vanden Broeckstraat tot het huidige bos was er hooiland. Dat waren kleine perceeltjes waar één of twee keer

De Tweede Wereldoorlog was niet alleen van belang voor het kasteel, met de ‘verdwaalde bommen’. Waar de Berkenlaan in de Parklaan uitmondt, was in de jaren 40 het restaurant Chateau des Bouleaux. Dat was een toprestaurant, waar in oktober 1942 een twintigtal belangrijke verzetsleden uit het hele land hadden afgesproken. Helaas bleek het een hinderlaag, want de Duitse Gestapo organiseerde een razzia. De verzetsleden werden op weg naar of in het restaurant opgepakt, en later gefusilleerd of naar deportatiekampen gebracht. Na de oorlog kreeg het restaurant de naam Parkhof. Nog later heette het Oliartes.

Compensatie

De verkaveling van het gebied begon al in de jaren 30, toen het kasteel nog intact en bewoond was. In de Torentjeslaan en de Berkenlaan staan villa’s en dubbelwoningen uit die tijd. Enkele daarvan hebben een charmante combinatie van cottage- en art-decokenmerken. Nadat het kasteel eind jaren 40 afgebroken werd, werd het domein helemaal verkaveld en bebouwd. De toenmalige kasteeleigenaar Kohner bouwde voor zichzelf een villa: het pand dat vandaag bekend staat als Villa Beverbos. Die villa is nu een gemeentelijke vergaderlocatie, waar ook tentoonstellingen, recepties, optredens en dergelijke plaatsvinden. De geschiedenis van het Beverbos als natuurgebied begint vele jaren later. ‘Toen de Markt midden jaren 90 werd aangelegd, was de deal dat de gemeente op een andere plek 100 hectare open ruimte zou creëren, als compensatie. Toen heeft de gemeente het Beverbos aangekocht en de villa onteigend’, zegt Hendrik. In 2003 werd het beheer overgedragen aan Natuurpunt. Het domein heeft sindsdien een nieuwe adem gevonden. ‘De bedoeling was om de oorspronkelijke staat van het gebied te herstellen. De populieren die aangeplant werden, hebben we gekapt. Dat is nu de bloemenweide, toch wel het visitekaartje van het Beverbos. Vroeger groeiden er bijzondere orchideeën. In de jaren 70 is het terrein opgehoogd en verdween een deel van de interessante vegetatie. Vijf jaar geleden hebben we weer orchideeën zien bloeien.’

I N F O R M AT I E

De herontdekking van het Beverbos Door het natuurgebied loopt de Jagersweg, een smalle, deels onverharde baan. Oudere Wemmelaars weten misschien nog dat deze straat vroeger Ezelsbaan heette. De bushalte van De Lijn in de Frans Robbrechtsstraat herinnert daar nog aan. ‘Maar die naam heeft niets te maken met het dier’, weet Hendrik. ‘Wel met de droge weide ten noorden van het gebied. Dat werd een ezel of euzel genoemd. Soms werd het ook heizel genoemd, zoals die andere site in de buurt, die bekend werd door de Wereldtentoonstellingen van 1935 en 1958.’ Het Beverbos ligt wel centraal in de gemeente, maar ook een beetje verborgen achter de verkaveling. Krijgt het Beverbos van de Wemmelaars de erkenning die het verdient? ‘Misschien wel te veel’, lacht Hendrik. ‘Vroeger kenden alleen de mensen die in de buurt opgroeiden het gebied, maar de laatste twintig jaar komt er steeds meer volk. Zeker het afgelopen jaar, toen corona iedereen weer in de eigen omgeving heeft laten wandelen. Dat betekent dat we één of twee keer per jaar een zwerfvuilactie moeten houden en dat er nu en dan wat klein vandalisme plaatsvindt, maar gelukkig blijft het daarbij.’ Wim Troch FR

Quartiers de Wemmel: Beverbos et environs Au milieu de la commune se trouve la plus grande réserve naturelle de Wemmel: Beverbos. Une fois les années 1930, la zone fut subdivisée en parcelles, mais depuis le début de ce siècle, Natuurpunt veille sur cette richesse verte. ‘Lorsque la place du Marché fut construit au milieu des années 90, l’accord prévoyait que la municipalité créerait 100 hectares d’espace ouvert ailleurs, en guise de compensation. C’est ainsi que la municipalité acheta le Beverbos et expropria la villa’, raconte Hendrik. En 2003, la gestion fut transférée à Natuurpunt. ‘Le but était de restaurer la zone dans son état d’origine. Nous avons donc coupé les peupliers qui y avaient été plantés. C’est aujourd’hui devenu la prairie fleurie, la carte de visite du Beverbos.’

MENSEN

wijken in Wemmel

koken

Zinab Rachid Maklouba Zinab Rachid is 33 jaar en woont met haar man Farhad en haar drie dochters aan de Koning Astridlaan in Wemmel. Zes jaar geleden kwam ze met Unicef naar België, uit haar land Syrië, waar de oorlog dit jaar tien jaar aan de gang is. Zinab en Farhad zijn afkomstig uit de stad Afrin in het noorden van het land, en zijn Koerdische Syriërs. Zinab woont graag in Wemmel, waar ze na het oorlogsgeweld en de bommen vooral de rust kan appreciëren. Veel Wemmelse kinderen kennen haar ondertussen, want ze werkt in de kinderopvang en kinderverzorging in basisschool Mater-Dei. Maar zij en haar man dromen er ook van om hier een restaurant of winkel te openen, want ze koken allebei graag. ‘Mijn man had in Afrin een groot restaurant, waar ik de chef hielp in de keuken. Het was een heel mooi restaurant vlak naast de rivier, dat Batmone heette, naar de mooie plaats in de bergen waar het lekkere water vandaan komt waar iedereen in de streek van drinkt. Ik heb voor kapper gestudeerd, en niet voor kok, maar sinds ik in het restaurant werkte, kook ik heel veel. Ik heb veel geleerd van de chef, maar ook van mijn moeder en familie. Als iemand mij vraagt om te koken doe ik dat graag. Mensen zeggen altijd dat ze het lekker vinden.’

Een verschil met België is misschien dat het ontbijt ook een heel belangrijke maaltijd is in Syrië. Zeker op zaterdag en zondag staat de tafel altijd vol. Met ook heel veel groenten.’ Het gerecht dat Zinab ons wil voorstellen is maklouba. Een klassieker die al eeuwen wordt klaargemaakt in het Nabije Oosten. Maklouba betekent ‘omdraaien’. Het is een gerecht dat je klaarmaakt in één stoofpot, die je op het einde helemaal omdraait boven een schotel, om het gerecht er in zijn geheel ondersteboven uit te laten glijden. Zo krijg je een mooie laagjescake bestaande uit kip, wortel en aubergine, rijst met kruiden en aardappelen. Afwerken doe je met in olijfolie geroosterde amandelen of pijnboompitten. ‘Alle Syriërs houden van maklouba’, zegt Zinab. ‘Thuis maak ik het bijna elke week klaar.’ (MB) Michaël Bellon

Ontdek het recept op www.dezandloper.be/nl/recepten

Het symbool van de stad Afrin is de olijfboom. Olijfolie is er ook een belangrijk product in de keuken. Verder is de Koerdisch-Syrische keuken verwant met de Libanese, de Turkse en zelfs de Griekse. ‘We eten veel groenten, pasta en vis. Falafel en humus ken je waarschijnlijk ook. 5

MENSEN verenigen

Wemmelse vriendengroepen doorgelicht

Wandelvrienden van ’t Kapelleke Vrouwen stappen als mannen fietsen Haast elke zondag trekken de leden van de Wandelvrienden van ‘t Kapelleke, een tiental vrouwen tussen zestig en tachtig jaar, erop uit. Twintig jaar geleden zag het wandelgroepje het levenslicht in het verlengde van de Wemmelse wielertoeristenclub Sportvrienden van ‘t Kapelleke. ‘De leden van de wielerclub fietsten niet in de winter. Dan trokken ze hun wandelschoenen aan en de vrouwen gingen mee. Maar meestal stopte dat wandelen rond februari toen de mannen hun fiets weer van stal haalden’, vertelt Nora Vidal. ‘Uiteindelijk hebben we beslist dat wij gewoon verder zouden wandelen en zo is ons wandelgroepje begonnen. Achteraf komen we allemaal samen in café De Nachtegaal voor een aperitiefje. Omwille van het coronavirus is dat nu niet mogelijk. Wandelen deden we een tijdje ook niet meer, maar we hebben de draad weer opgepikt. Zij het dan met mondmaskers waar dat nodig is, en in beperkte kring. Met heel veel zijn we toch al niet meer. Sommigen zijn afgehaakt omwille van ouderdom of rugklachten. Zelf ben ik al 81 jaar, maar ik kan nog mee. De afstanden zijn wel ingekort. Vroeger ging het om 18 kilometer, nu schommelt dat veelal tussen 8 en 12 kilometer. De wandeltochten beperken zich zeker niet tot Wemmel. De laatste wandelingen brachten ons naar Bekkerzeel, Asse en Sint-Martens-Bodegem. Vertrekken doen we doorgaans rond 9 uur. De wandeling zit er meestal om 11 à 12 uur op. Eén keer per jaar maken we een kleine wandeling, zodat meer mensen mee kunnen komen. In november van vorig jaar wilden we ons twintigjarige bestaan vieren, maar dat feestje hebben we moeten uitstellen.’ (JS)

De groepsfoto’s werden in pre-coronatijden genomen. 6

Op zoek naar verbinding

Loslopend Chirowild Oud-leidsters kennen elkaar door en door Meer dan drie decennia geleden vormden de negen vrouwen van Loslopend Chirowild, geboren in 1965 of 1966, de meisjesleiding van Chiro Wemmel. De vriendschap die in de jeugdbeweging is ontstaan, is vandaag sterker dan ooit. Zes van de negen vrouwen hebben zelfs een hecht contact. ‘Met ons negen hebben we een drietal jaar samen in de leiding gestaan’, vertelt Ilse Prodan. ‘We zijn er echte vriendinnen geworden en bleven elkaar nadien horen en zien. In het precoronatijdperk zagen we elkaar ongeveer één keer om de twee maanden. Dan kwamen we samen voor bijvoorbeeld een aperitief of een etentje. Het gaat er altijd heel gezellig aan toe. Als we herinneringen van vroeger ophalen, is iedereen meteen mee. Onlangs had een van ons de tekst teruggevonden van een liedje dat we destijds zelf hadden gemaakt rond het kampvuur. We hangen sterk aan elkaar, die band van vroeger is gebleven. We kennen elkaar door en door, ruzie is er nooit. Door de coronasituatie is fysiek afspreken moeilijker geworden. In maart zijn we nog met zijn zevenen gaan wandelen. Door onze WhatsApp-groep blijven we in verbinding staan. Via Zoom hebben we ook al afgesproken, maar dat is niet hetzelfde.’ Eén keer per jaar trekken de vrouwen er een weekendje op uit. ‘Naar de zee bijvoorbeeld, al zijn we ook twee keer naar Frankrijk geweest. Om onze vijftigste verjaardag te vieren, hebben we een cruise naar Miami gemaakt met daarbij ook bezoeken aan Mexico, Jamaica en de Kaaimaneilanden. Vorig jaar is onze geplande reis naar Kenia door corona in het water gevallen. Dit najaar doen we een tweede poging. Onze reizen, uitstapjes en samenkomsten zijn altijd enkel onder vrouwen. Onze partners zijn dat gewoon. Naar feestjes voor bijvoorbeeld huwelijksverjaardagen mogen ze wel mee.’ (JS)

Wie je ontmoet en dicht bij je houdt in het leven hangt onder meer af van de ervaringen die je samen deelt. Vaak starten ze in een vereniging, op café, aan de schoolpoort of simpelweg op een bankje. De zandloper ging op zoek naar wat enkele Wemmelse vriendengroepen bindt, vroeger en vandaag.

De Zevenaars

Bankteam

Oud-tennissers verzamelen rond het cijfer 7 De Zevenaars ontstonden zestien jaar geleden in de schoot van de Wemmelse tennisclub BTC. Zeven senioren die hun beste tennisjaren al een tijdje achter zich hadden liggen, wilden geen afscheid nemen van hun tweede thuis. Ze groepeerden zich in de Zevenaars waarin alles rond het getal zeven zou draaien. ‘Het lidgeld bedraagt zeven euro per jaar en we komen elke zevende dag van de maand samen. Het maakt niet uit of die dag midden in de week of op een zondag valt’, legt bestuurslid Herman Braet uit. ‘In januari houden we een nieuwjaarsreceptie. Verder maken we culturele uitstappen, we doen bedrijfsbezoeken en nodigen sprekers uit. We zijn met een 120-tal leden, op enkele uitzonderingen na allemaal oud-BTC’ers op leeftijd. Voor een uitstap of activiteit komen er 50 tot 60 van hen opdagen. Tennissen doen we bij de Zevenaars nog één keer per jaar, op 7 juli tijden de Memorial Jos Van Biesen, een dubbeltoernooi dat vooral draait om plezier en waarbij je ook petanque kan spelen. De Zevenaars tellen wel nog mensen die tennissen, al zijn het er altijd minder en minder. Ikzelf haal mijn tennisracket twee keer per week boven.’

Vriendengroep ontstaan op een bankje Dertien jonge dertigers met roots in Wemmel vormen samen het Bankteam. De oorsprong van deze vriendengroep ligt in het park rond het gemeentehuis. ‘Toen we 16 à 17 jaar waren, zakten we vaak af naar het park om er rond te hangen aan een bankje’, legt Gerre Debraekeleer uit. ‘We deden natuurlijk meer dan dat. Zo speelden we ook partijtjes voetbal. Maar onze naam is wel van dat bankje afkomstig. De groep is heel organisch tot stand gekomen. Enkelen zaten samen in de Chiro, een paar anderen kenden elkaar van de scouts. Toen we 18 jaar waren, hebben we samen jeugdhuis Barcode overgenomen. We zijn toen moeten verhuizen naar een nieuwe locatie. Een hele zomer hebben we het nieuwe jeugdhuis heringericht. Zo zijn we een hechte vriendengroep geworden. Zowat de helft is in Wemmel gebleven. De rest, op eentje na, woont in de buurt. We spreken nog vaak af. Bijna wekelijks zien we elkaar. Dat is vaak in café De Nachtegaal, onder meer om naar een voetbalwedstrijd te kijken. Op evenementen in Wemmel zijn we ook altijd van de partij. Door de coronacrisis zit samenkomen op café er jammer genoeg al een tijdje niet meer in. Nu gaan we wandelen of we spreken af in elkaars tuin, uiteraard met respect voor de coronamaatregelen. De Ronde van Vlaanderen hebben we in kleine groepjes bekeken. Het is jammer dat we onze kliek nu vaak moeten opdelen. Ons jaarlijkse weekend, meestal een trip naar het buitenland, hebben we al voor de tweede keer moeten uitstellen. Of we soms nog rondhangen op een bankje? Niet echt. Al hebben verschillende leden wel al een picknickbank gekregen voor hun verjaardag. En zo zitten we na al die jaren vooral op elkaars bankjes. Onze partners komen trouwens ook vaak mee. We zijn geen exclusief mannenclubje.’ (JS)

De activiteiten van de Zevenaars liggen door het coronavirus momenteel stil. ‘Dat is jammer natuurlijk, maar het kan niet anders’, zegt Braet. ‘Toch blijven we contact houden. Iedere maand sturen we de leden een informatiemail met alle bijzonderheden van de voorbije maand. Hoewel er momenteel geen activiteiten zijn om op terug te blikken of om aan te kondigen, bleef de maandelijkse mail bestaan. Daarin namen we wedstrijdjes of een kleine quiz op om de onderlinge verbondenheid niet verloren te laten gaan.’ (JS)

I N F O R M AT I E de Wemmelse jaren van …

Mooie dagen. Een biografie van Johan Verminnen verschijnt op 14 mei bij Uitgeverij Houtekiet. De box met vier cd’s Johan Verminnen 70 is uit bij Universal. www.johanverminnen.be ‘Het is toch raar om hier zo op mijn eentje te zitten’, zegt Johan Verminnen, die eerder aftelt naar het vaccin dan naar zijn verjaardag. ‘Optreden is er al even niet meer bij. De verjaardagsconcerten zijn verplaatst naar september. In afwachting is er de cd-box Johan Verminnen 70, met zeventig van mijn beste liedjes. En samen met journalist Karel Michiels heb ik een boek over mijn leven geschreven. Daar komt Wemmel natuurlijk in voor.’

Mooie dagen heet het boek. Dat is makkelijk om te onthouden. Verminnen: ‘Al gaat het niet alleen om de mooie dagen. Alles van in het begin van mijn carrière komt aan bod. Zo gaat het bijvoorbeeld ook over de periode dat ik Zamu voor zangers en muzikanten oprichtte, om na jaren zwoegen tot het kunstenaarsstatuut te komen. Of over wat ik bij SABAM allemaal heb uitgericht of aangericht.’

Johan Verminnen

Van Wemmel naar de wereld Op 22 mei wordt Johan Verminnen 70 jaar. Al meer dan vijftig jaar geleden sloeg hij zijn vleugels uit omdat hij zo graag de wereld wilde zien. Maar de herinneringen aan zijn tuin van Eden op de Merchtemsesteenweg 108 in Wemmel zijn nog levendig. 8

Vanwaar heb je die neiging om ook organisatorisch aan de kar te trekken? Verminnen: ‘Van mijn vader Jan. Hij werkte in Wemmel bij de gemeente en was een sociale man die geliefd was. Hij was een van de medestichters van de KWB (Katholieke Werkliedenbond). De KWB was sterk beïnvloed door Jozef Cardijn, de priester die een christelijke vertaling maakte van de waarden van het socialisme. Ik heb trouwens nog per ongeluk op de schoot van Cardijn gepist. (lacht) Je mag de strijd van mensen als mijn vader voor een beter arbeidersstatuut niet vergeten. Dat mijn vader niet meteen enthousiast was toen ik van muziek mijn beroep wilde maken, kwam natuurlijk omdat hij wou dat ik een echt vak leerde. Hij heeft nooit een huis gebouwd, maar al zijn geld in de studies van zijn kinderen gestoken. Dat was uitzonderlijk toen. En op café was vader natuurlijk fier op zijn kinderen.’

MENSEN

de Wemmelse jaren van ...

met bijnamen

Je moeder Elisabeth Braeckmans was uit hetzelfde hout gesneden. Verminnen: ‘Over haar heb ik mijn boek Prinses van het Pajottenland geschreven. Zij heeft haar goede manieren in Brussel geleerd, waar ze vanaf haar 14e diende bij de rijke familie Marivoet, waarvan de ongetrouwde dochter de boezemvriendin was van mijn moeder. Adrienne Marivoet heette zij. Er is onlangs een pad in Wemmel naar haar vernoemd, wat past bij haar, want zij schilderde landschappen en religieuze onderwerpen. In Brussel leerde mijn moeder ook de realiteit van de standen kennen en mededogen krijgen voor de mensen die het moeilijk hadden. Die waren er ook in Wemmel, want Wemmel was vroeger eigendom van rijke families, en de ontvoogding van gewone mensen is een lange strijd geweest.’

van het volk met stukken als Jeanne d’Arc.’

Waaraan denk je in de eerste plaats als je aan Wemmel denkt? Verminnen: ‘Aan de grote tuin van mijn ouderlijke huis, op de plek waar nu de Chirolokalen gevestigd zijn. Zowel het huis op de Merchtemsesteenweg 108 waar ik ben geboren en opgegroeid als de tuin ervan waar alle kinderen uit de buurt ravotten, waren eigendom van mevrouw Marivoet, die de grond later aan de Chiro heeft geschonken. Nu hebben mensen tuinen die ze beschermen tegen de anderen, maar die tuin was van iedereen. We speelden er bijvoorbeeld poppenkast. De opbrengst schonken we aan de familie Hertecant, die een zoon hadden die missionaris was in China. In die tuin werd ook jaarlijks Vlaamse kermis gehouden. Hij betekende echt iets voor de gemeenschap.’

Na het voorlaatste humaniorajaar in het Sint-Pieterscollege trok jij naar het conservatorium in Brussel. Met groepen als ’t Klaverke en Motten Drizzle had je al op heel wat podia gestaan, maar toen je in 1969 Ontdek de Ster won, was je definitief vertrokken. Toch was het Expo 58 die jouw horizon verruimde. Verminnen: ‘Om mij een gitaar te kunnen kopen, had ik dankzij Sus Gazet – een naam als een trompet – ’s ochtends en ’s avonds na mijn schooltijd een krantenronde. Daardoor kwam ik ook in delen van Wemmel waar mensen Engelse, Duitse en Franstalige kranten lazen. Er was dus dat oude beschermende dorp, maar er was ook al dat nieuwe dat onder meer door de Expo tot bij ons kwam. De Expo speelde een rol in de rijkdom van de verkavelaars en de verdrukking van de authenticiteit, maar tegelijk maakte het evenement een opening naar de wereld. Zowel het dorp als de stad en de wereld trokken mij aan. Als het moest, ging ik te voet naar Brussel. Op mijn achttiende ben ik er definitief naartoe gevlucht. Vandaag zie ik in Hansbeke, waar ik nu woon, iets vergelijkbaars gebeuren als in het Wemmel van toen. Het wordt stilaan opgeslokt door Gent zoals Wemmel door Brussel.’

‘Verder denk ik aan de gemeenteschool, met een legendarische figuur als directeur De Neef, die je manieren probeerde te leren door met een liniaal op je knokkels te slaan. Gedenkwaardig was ook dat er op een bepaald moment twee klassen in het kasteel waren ingericht. Kan je je voorstellen wat voor paradijs dat was: een liniaal op je knoken en tegelijk zo’n uitzicht over het park?’ ‘In het kleine amfitheater van het park heb ik ook voor het eerst toneel gezien, van het Reizend Volkstheater. Verheffing

‘En zelf heb ik natuurlijk gedurende een tweetal jaren Het Signaal opengehouden, samen met Henk Wouters. Een soort folkkroeg waar wij elke zaterdag mensen uit Engeland, Wales of Ierland uitnodigden die op tournee kwamen onder leiding van Leon Lamal, die zelf folkkroeg Mallemolen had in Hoeilaart, en die later mijn manager is geworden.’

‘Als Chirojongen kwam je ook in het Hooghuis, al was het maar om de jeugdmis over te slaan en Rodenbach met grenadine te drinken. Nog een belangrijk café was Op ’t Hoeksken, waar de Brusselaars een boterham met plattekaas kwamen eten. O, wat verlang ik daar nu naar!’

Wie was Jan van Pruis? ‘Mijn vader werd zo genoemd’, zegt Johan Verminnen. ‘Eigenlijk was zijn bijnaam voluit ‘Jan van ‘t Jenevelken van Pruis’. Dat zit zo: mijn vader Jan Verminnen zijn vader – mijn grootvader – werd Jenevelken genoemd. Zijn grootvader – mijn overgrootvader – noemden ze Pruis. Dat kwam omdat hij een snor had zoals een Pruis. Zo’n grote snor valt natuurlijk op en zo kreeg mijn vader uiteindelijk de bijnaam dat hij afstamde van een man met een snor zoals een Pruis.’ De vader van Johan werkte voor de gemeente. ‘Hij was arbeider en werkte onder andere aan het waterzuiveringsstation. We woonden op de Merchtemsesteenweg nummer 108, vlak bij de kerk, in een huis met een enorme tuin. Vandaag is het stuk ingenomen door beton en een stuk door het schooldomein. We hadden het huis in vruchtgebruik van rijke mensen voor wie mijn moeder vanaf haar veertiende gediend had. Veel weelde was er thuis niet, maar wel veel liefde en muziek. In onze woonkamer stond een ‘radio-pick-up’, maar we hadden geen tv. Mijn vader ging naar de koers kijken in zijn stamcafé De Nachtegaal, en dan mocht ik mee. Ik was een grote fan van Rik Van Looy, lang voordat Merckx de plak zwaaide.’ Als herinnering aan zijn vader schreef Johan Verminnen het nummer De musette (1994), over de artiesten waar zijn pa dol op was: Yvette Horner, Juliette Gréco, Mistinguett en Edith Piaf. (JH)

Michaël Bellon 9

MENSEN uit de podcast

Achter de schermen van Containerklap Wemmel

Wat je niet hoorde in de podcast

De zandloperkrant maakte in samenwerking met gemeenschapscentrum de Zandloper de podcast ‘Containerklap Wemmel’. We spraken met zes Wemmelaars die vertelden over Wemmel, over corona, over zichzelf. Een deel van hun verhaal kan je beluisteren, maar wat je niet hoorde in de podcast ontdek je hier.

Paul Hoogewijs

Sebastien Meunier

Wat is je eerste herinnering aan Wemmel? Paul: ‘Ik had vroeger een kozijn die in de Obberg woonde. Ik zag hem niet veel, maar toen ik in Jette (waar ik meer dan 20 jaar woonde) ben komen wonen, kwamen we meer met elkaar in contact. Ik vond dat daar een boerengat eigenlijk. (lacht) Ik was de stad gewoon. In het begin van de jaren 90 kwam mijn dochter in Wemmel wonen. Tijdens een wandeling met de kinderen in het park zag mijn vrouw een appartement in de Maalbeeklaan te koop staan. En zo zijn we hier terechtgekomen. Intussen woon ik hier graag. Je hebt alles dichtbij: de winkels, het park, de markt, Brussel. Al ga ik sinds corona niet meer zo vaak naar de hoofdstad. Maar op zich hoef je maar de bus of de metro op te springen en je bent er. Dat is vree gemakkelijk.’

Wat heeft corona jou geleerd? Sebastien: ‘Ik ben leerkracht geschiedenis. Voor mij is dit een boeiende periode, ook om over te discussiëren met de jongeren in de klas. Ik zie een generatie die enorm hard luistert naar de politiek. Ze zijn heel alert geworden, heel kritisch ook. Ze slikken niet zomaar informatie en denken twee keer na vooraleer ze iets vertellen. En ze gaan ook op onderzoek om te weten of het wel waar is wat ze opvangen. Dat vind ik een heel goede evolutie.’

Sebastien Meunier

Fien Van den Broeck

Benieuwd naar wat Fien, Sebastien, Maurits, Anne, Dagmar en Paul nog te vertellen hebben? Beluister de podcast Containerklap Wemmel via www.dezandloper.be of via de QR-code. Je kan via je favoriete podcastkanaal ook de containerklap uit Sint-Genesius-Rode en Kraainem aanhoren.

‘Ik denk dat we als samenleving enorm veel gaan leren uit deze periode. Dat we voortaan vooruit gaan kijken en zeggen: dit zal nooit meer gebeuren als we de juiste stappen nemen. Elk mensenleven maakt één grote gebeurtenis mee en ik denk dat onze generatie die nu kan afvinken. Maar ik ben heel blij dat het geen oorlog is. Wij hebben allemaal de luxe van internet, elektriciteit en verwarming. We kunnen niet klagen denk ik.’

Paul Hoogewijs

Dagmar Brozova

Fien Van den Broeck

Wat is je vroegste herinnering aan Wemmel? Dagmar: ‘Toen ik nog in Limburg woonde, kwam ik, toen de kleinkinderen waren geboren, elke week naar Wemmel bij mijn dochter. Ik nam de afrit en reed Wemmel binnen via de De Limburg Stirumlaan met zijn mooie herenhuizen. Ik had het gevoel: ik kom hier terecht in een grote stad. (lacht) De laan is een zeer mooie verwelkoming om Wemmel binnen te rijden.’

Wat mis jij in Wemmel? Fien: ‘Ik zou een feestzaal willen waarin je supergrote feestjes kan organiseren. Als wij een Chirofuif geven, is het jeugdhuis al snel te klein en het Zijpcomplex is te fragiel. Daar hangen lampen waar we elk jaar superhard voor moeten oppassen, zodat die niet stuk gaan. Als ik mag dromen, zou ik de Zijp gewoon platleggen en er een constructie met valse wanden in maken, zodat je de zaal voor zowel grote evenementen als een gezellige jeugdhuisavond kan gebruiken. Vier muren. Een goede toog. Een podium. Sfeervolle lichten en een goede muziekinstallatie. Meer hebben we niet nodig. Of ja, toch wel: een stevige isolatie en goede buren.’ (lacht)

Anne Abdel Massih

Maurits Goeman

Wat zou je graag anders zien in Wemmel? Maurits: ‘Ik merk dat er weinig inbreng is van nieuwe Wemmelaars. Of dat nu gaat om Vlamingen, anderstaligen, mensen van Belgische of andere nationaliteiten. Dat maakt niet uit. Ik zie vaak dezelfde mensen achter de tapkraan of de inschrijvingstafel van een evenement. Nochtans merk ik dat er wel interesse is. Toen we het WK voetbal op groot scherm organiseerden, kregen we veel positieve commentaren. Maar als je vraagt om te helpen, is het moeilijk om nieuwe mensen te vinden. Mensen lijken te vergeten dat je uit je engageren en iets voor de gemeenschap doen ook veel positieve energie kan halen. Je leert mensen kennen, je werkt samen aan iets. Dat geeft een goed gevoel. Vandaag huren velen een huis om op weekend te gaan met vrienden of ze gaan hun plezier ver weg zoeken. Die mogelijkheden waren er vroeger veel minder. Wij gingen gewoon op café in Wemmel om met elkaar te babbelen en samen te zijn. Ik ken bijvoorbeeld een groep van wel honderd mensen en onze link is café ’t Hooghuis. Zo’n café waar ik kan binnenstappen, me aan de toog kan zetten en een babbeltje kan slaan, is er steeds minder. Dat mis ik wel.’

Wat mis jij in Wemmel? Anne: ‘Ik zou graag fruitbomen in de straat willen. Het zou toch keileuk zijn als iedereen die langskomt een appel of peer kan plukken. Daarnaast vind ik dat er te weinig speelpleinen zijn waar kinderen met elkaar kunnen spelen en de ouders kunnen babbelen. Je hebt er wel eentje aan residentie Geurts en aan het voetbalstadion, maar dat is het. Als je weet dat veel mensen hier geen tuin hebben en op een appartement wonen, is dat best weinig. Ideaal zou zijn als de speelpleintjes verschillende generaties verbinden. Met een bankje en picknicktafel voor de ouders, een zandbak voor de kleintjes en klimtoestellen gemaakt uit natuurelementen voor de groteren. Ik zie het al zo voor mij.’ (lacht)

Maurits Goeman

Anne Abdel Massih

Wat zou je graag anders zien in Wemmel? Dagmar: ‘Dat het sociale zich uitbreidt. Ik zie vooral groepjes, en een kloof tussen wie het goed heeft en wie niet. Waar ik die mix van mensen wel zie, is bij initiatieven zoals Wemmel’s got talent van Warm Wemmel, waarbij iedereen van het free podium gebruik kan maken om te zingen en dansen. Toen zag ik ouders en kinderen in de Zandloper die ik er anders nooit zie. Dat gemengde publiek vond ik wel mooi. Ik denk dat de basis in het onderwijs ligt. Als ik mijn kleinkinderen op school ga halen, zie ik kinderen als één grote groep met elkaar spelen en babbelen. Er is geen afstand. Dat geeft me hoop voor de toekomst.’

Dagmar Brozova

I N F O R M AT I E uit de Zandloper

Wemmel krijgt Belpop-wandeling In mei lanceert de Zandloper samen met Belpop Bonanza van Jan Delvaux en DJ Bobby Ewing een permanente Belpopwandeling op tien locaties met een link naar de rijke Wemmelse muziekhistorie.

die met GOM één van de eerste Nederlandstalige rockbands hadden, en waarvan broer Eric een enorm getalenteerd jazzgitarist was die begin jaren 80 op Jazz Hoeilaert werd uitgeroepen tot beste gitarist. Helaas is hij jong gestorven door een astma-aanval. En nonkel Daniël Geirnaert heeft heel veel betekend heeft voor de carrière van Urbanus. Over die familie zou je een Canvas-documentaire kunnen maken.’ (MB)

‘Voor een goede wandeling moet je minstens tien locaties hebben’, vindt Delvaux. Met het muzikaal talent dat Wemmel had - Johan Verminnen, Nicole & Hugo of Lize Marcke - was hij al snel halfweg. Ook de Wamblientjes van Johan Waegeman, het Hooghuis, Pim Thomas van de Brusselse platenwinkel Crevette Records en beatboxer Martin Geunes zijn goed voor haltes. Alleen de periode van punk en new wave ontbreekt in Wemmel. ‘Het mooiste verhaal vind ik dat van de familie Geirnaert uit de Tennisdreef. Over de broers Geirnaert

‘Het is eigenlijk begonnen als een overlevingsplan’, zegt Jan Delvaux. ‘Wij waren vorig jaar

gestart met het maken van theatervoorstellingen op maat over de muziekgeschiedenis van steden en gemeenten, toen alles stopte door corona. Op basis van onze research zijn we wandelingen gaan maken.’ © KREW

Belpop Bonanza begon als een reeks theatershows waarin de mensgeworden muziekencyclopedie Jan Delvaux en zijn platendraaiende rechterhand Jimmy Dewit (alias DJ Bobby Ewing) verhalen uit de Belgische muziekgeschiedenis larderen met Belgische hits of al lang weer vergeten singeltjes. Wegens succes volgden ook tv- en radioprogramma’s, cd’s, boeken en T-shirts. Nu zijn er ook Belpop fietsen wandelroutes. In Vlaanderen zijn er ondertussen meer dan veertig. Vanaf mei ook in Wemmel, waar je op tien locaties halt kan houden en videoen audiofragmenten bekijken en beluisteren door de QR-code te scannen op de speciaal gemaakte plakaatjes die permanent zullen worden opgehangen.

zaterdag 1 mei Buiten-sporig Toneelkring De Pieterman

donderdag 6 mei en 3 juni Petanque Okra Wemmel

dinsdag 11 en 18 mei Wandelclub Okra Wemmel

13 tot 17 uur – vijver achter gemeentehuis Korte verhalen, geschreven door de spelers van De Pieterman. De bezoeker kiest zelf welk verhaal hij wil beluisteren. info: www.depieterman.be

14 uur – Auxilium info: Madeleine De Visscher (02 460 24 88)

14 uur – afspraak aan GC de Zandloper We wandelen in kleine groepjes en coronaveilig met mondmasker. info: Jos Vergauwen (0476 72 97 31) of Jan Fieremans (02 269 90 50)

MENSEN

zondag 30 mei Familiedag

uit de Zandloper

FAMILIE

We hebben lang gehoopt dat onze familiedag Wemmel Wemelt - die op 30 mei gepland staat - fysiek kon doorgaan. Helaas hebben we op dit moment geen perspectief voor een heropstart. Daarom werken we op momenteel aan een alternatieve familiedag. Je hoort er binnenkort meer over. Hou zeker onze website en sociale media in de gaten.

I N F O R M AT I E verenigingsnieuws

dinsdag 25 mei, Bloedinzameling Rode Kruis Meise-Wemmel 18 tot 20 uur – GC de Zandloper Maak altijd een afspraak om te doneren via donorportaal.rodekruis.be of via het gratis nummer 0800 777 00.

Viviane Van Goethem ‘Ik verveel me niet’ Voordien werkte Viviane Van Goethem (62) uit Jette 32 jaar als stikster in een naaiatelier in Zellik, nu is ze al tien jaar poetsmedewerker in de Zandloper. ‘En al evenveel jaren doe ik dit met veel plezier’, zegt ze. ‘In het Zandloperteam heerst een heel vriendelijke, toffe sfeer. Collega’s praten met elkaar, er wordt gelachen en eventuele problemen lossen we samen op. Dat is fantastisch.’

Wandelen met de kleinkinderen

Viviane werkt drie dagen per week in de Zandloper, de andere dagen blijft ze thuis in Jette, waar ze in het ouderlijke huis is geboren en opgroeide. Ze woont er nu in een appartement van de Jetse Haard in de Jules Lahayestraat. ‘Ik verveel me niet. Ik heb drie dochters en drie kleinkinderen: Ethan (12), Nathan (11) en Clara (16). Zij is blind geboren en als het kan, gaan we samen wandelen in het Dielegembos of in de vele parken in Jette en omgeving. Clara is soms bang dat mensen naar haar kijken. Ik ga dan met haar mee om haar gerust te stellen. Ze gaat dan heel voorzichtig met de step mee op stap; de twee jongens Ethan en Nathan helpen haar. Dat doet deugd, zo’n wandeling: even onze zinnen verzetten.’

Verlanglijstje

‘Samen met de kleinkinderen zou ik ook heel graag naar zee gaan, maar dat kan nog niet door de coronamaatregelen. Een trip naar De Panne staat prioritair aangestipt op mijn verlanglijstje zodra het mag. Corona weegt echt op mij. In het begin meer dan nu, want hoe raar het ook klinkt: op de duur raak je al die maatregelen gewoon. Het wordt een beetje routine, maar het is niet plezant.’

Tekenen

maandag 5 tot vrijdag 9 juli maandag 12 tot vrijdag 16 juli maandag 9 tot vrijdag 13 augustus maandag 16 tot vrijdag 20 augustus Crea-omnisportkampen (3 tot 12 jaar) Sportyfun GBS Wemmel Crea- en omnisportkampen begeleid door leerkrachten. Wie Nederlands leert, kan op deze kampen oefenen. info: sportyfun.be

Zodra het opnieuw mag en kan, zal Viviane in de Zandloper een theateroptreden meepikken. ‘Of een film, want in de Zandloper werden er tot voor de coronamaatregelen de hele programmatie platlegde geregeld films vertoond. Films die bij mij in de smaak vallen’, weet Viviane. ‘Voorts teken ik veel. Nog voor corona heb ik een jaar tekenles gevolgd in de Zandloper. Daar heb ik leren tekenen en mijn techniek verfijnd. Het is begonnen met het tekenen van stillevens: bloemen, teddybeertjes, vazen, flessen, kortom kleine dingen. Dat vind ik heel leuk om te doen. En als ik even geen inspiratie meer heb, dan lees ik. Ik ben geen moeilijke: ik lees alles wat ik kan vastpakken: een liefdesverhaal, Agatha Christie, een stripverhaal zoals FC De Kampioenen. Het is een leuk tijdverdrijf.’ (JH)

I N F O R M AT I E rand-nieuws

Faciliteitengemeenten krijgen vacatures moeilijk ingevuld

Special-status municipalities struggle to fill vacancies Fighting against preconceptions

Opboksen tegen vooroordelen De geschikte kandidaat voor een job vinden, is voor veel bedrijven en organisaties de laatste jaren een flinke uitdaging. Voor de gemeentebesturen van de faciliteitengemeenten is dat nog een stuk moeilijker. Zij moeten opboksen tegen de privésector én vooroordelen.

en zoektocht van 1 of zelfs 2 jaar naar de geknipte kandidaat voor een job bij de gemeente is in de meeste faciliteitengemeenten al lang geen uitzondering meer. Vooral als het gaat om technische profielen en leidinggevende functies, duurt het vaak erg lang voor een vacature ingevuld raakt. ‘In Wemmel zijn we bijvoorbeeld al twee jaar op zoek naar een deskundige ICT’, illustreert Audrey Monsieur, algemeen directeur van de gemeente Wemmel. ‘We hebben die vacature intussen al vier keer opengezet en de procedure doorlopen, maar zonder succes.’ In SintGenesius-Rode probeert de gemeente al anderhalf jaar een diensthoofd technische zaken binnen te halen, zonder resultaat. ‘Ook wij zitten aan ronde nummer vier intussen’, zegt algemeen directeur in Rode Bart Devisch. ‘We blijven zoeken, maar het is aartsmoeilijk.’

Concurrentie

Dat vooral de zoektocht naar technische profielen vaak lang is, hoeft niet te verbazen. ‘Ook in de privésector zijn dat veelgevraagde profielen’, merkt Frédéric Petit, burgemeester van Wezembeek-Oppem, op. ‘Mensen kiezen heel vaak voor die privésector om de eenvoudige reden dat de lonen daar een stuk hoger liggen. Als gemeentebestuur zijn wij gebonden aan barema’s en kunnen we hen niet meer betalen, ook al zouden we dat soms willen. Extralegale voordelen bieden we natuurlijk wel, maar ook dat heeft limieten. In WezembeekOppem proberen we mensen met een technisch profiel te overtuigen door ervoor te zorgen dat ze met topmateriaal kunnen werken. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de nieuwe gemeentelijke loods en onze investeringen in modern en kwaliteitsvol materiaal. Hopelijk kan binnenkort het splinternieuwe administratieve

‘People often prefer the higher-paying private sector but we, as a local authority, are obliged to comply with the relevant wage scale requirements,’ says Frédéric Petit (mayor of Wezembeek-Oppem). Another part of the problem, according to Audrey Monsieur (chief administrative officer of the municipality of Wemmel), are the selection procedures, which sometimes take months to complete, by which time ‘some people tend to give up.’ ‘We are unfairly saddled with the image of being behind the times,’ claims Kraainem mayor Bertrand Waucquez. ‘Municipal authorities have evolved in recent years into modern, professional organisations boasting pleasant work environments and excellent career opportunities.’ ‘Many people also still hold the preconception that a municipality with special language arrangements is a tough one to work for,’ says Bart Devisch, chief administrative officer of Sint-Genesius-Rode. ‘The language-community factor people are so wary of really is a thing of the past’. ‘Our job advertisements are designed to emphasise the many advantages of working for a municipality,’ says Veerle Debrael, chief administrative officer of Linkebeek. I am thinking, for example, of the harmony between work and personal life that we do so much to facilitate. Job security is also a key factor.’

centrum ons imago als werkgever een extra boost geven.’ Een ander deel van het probleem, zit ‘m volgens Audrey Monsieur van de gemeente Wemmel ook in de procedures. ‘Die zijn voor een job bij een gemeentebestuur erg lang. Het duurt vaak maanden voor je de selectieprocedure helemaal hebt doorlopen. Zelf kunnen we daar niets aan veranderen, maar we merken wel dat mensen daardoor afhaken.’

Tweetaligheid en Brussel

Naast de concurrentie van de privésector speelt in de faciliteitengemeenten nog een andere factor: die van de nabijheid van Brussel. ‘Ook de Brusselse gemeentebesturen zijn op zoek naar geschikte

Vooroordelen

Gemeentebesturen krijgen naar eigen zeggen als werkgever ook af te rekenen met vooroordelen. ‘We kampen nog altijd met een stoffig imago en dat is onterecht’, vindt Kraainems burgemeester Bertrand Waucquez. ‘Nog te veel mensen denken dat een job bij de gemeente hen te weinig uitdaging zal bieden. Ik kan je met de hand op het hart zeggen dat dat niet zo is. Gemeentebesturen hebben zich de voorbije jaren omgevormd tot moderne, professionele organisaties, waar het fijn is om te werken én je carrière kan maken.’ ‘Ook het vooroordeel dat een faciliteitengemeente per definitie een moeilijke gemeente is om voor te werken, bestaat nog’, stelt Bart Devisch, algemeen directeur in Sint-Genesius-Rode, vast. ‘Mensen zijn bang van het communautaire aspect, maar daar dat speelt echt niet. Die tijd is voorbij.’

Voordelen

‘We proberen in de vacatures die we uitschrijven telkens te benadrukken dat werken voor een gemeente een pak voordelen heeft’, zegt Veerle Debrael, algemeen directeur in Linkebeek. ‘Ik denk bijvoorbeeld aan de werk-privé-balans waar we echt over waken. Ook de werkzekerheid is een belangrijk aspect. We merken trouwens dat we de laatste tijd meer kandidaten dan vroeger hebben.’

Ook in andere faciliteitengemeenten is dat het geval. ‘Het valt inderdaad op dat meer hoogopgeleiden tegenwoordig solliciteren, bijvoorbeeld uit de eventsector’, stelt Joëlle Eggermont, algemeen directeur in Kraainem vast. ‘Wellicht zit corona daar voor iets tussen.’

Vacatures

Ook op dit moment zoeken de meeste faciliteitengemeenten naar mensen. In Wemmel is de gemeente op zoek naar een deskundige communicatie en informatie, een deskundige ICT, een coördinator voor de thuisdiensten en mensen voor de interne en de externe poetsdienst. Binnenkort komen er ook vacatures voor een GIS-coördinator en een deskundige groen en duurzaamheid. De gemeente Sint-Genesius-Rode is op zoek naar een hoofddeskundige technische zaken en een redder voor het zwembad. In de loop van het jaar komen er nog vacatures aan voor een directeur in de gemeenteschool Vredelaan en voor vier deskundigen in de domeinen ICT, wonen, openbare werken en financiën. Rode is ook regelmatig op zoek naar verpleeg- en zorgkundigen en maatschappelijk werkers. In Linkebeek wordt binnenkort de vacature voor een deskundige milieu opnieuw opengezet. De gemeente Kraainem zoekt een coördinator voor het team Wegen, medewerkers voor de technische teams en een maatschappelijk werker voor het OCMW. In de loop van dit jaar komen er ook vacatures voor administratieve medewerkers voor onderwijs en openbaar domein, en een adviseur mobiliteit. Drogenbos werft een ICT-deskundige aan en een begeleider voor de vooren naschoolse opvang. In WezembeekOppem zijn er momenteel geen openstaande vacatures. Spontaan solliciteren kan wel altijd. Alle informatie over de vacatures vind je op de website van de respectievelijke gemeentes. Tina Deneyer

ZANDLOPER is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Zandloper en vzw ‘de Rand’. De zandloper komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Inge Bex, Guido Deschuymere, Maurits Goeman, Diana Joppe-van Bergeijk, Kristof Smet, Bart Theys VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde DRUK IPM printing nv EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, veerle.weeck@derand.be

kandidaten, vaak voor gelijkaardige jobs. Denk bijvoorbeeld aan een deskundige milieu, ruimtelijke ordening of mobiliteit’, zegt Audrey Monsieur. ‘In de faciliteitengemeenten is tweetaligheid een vereiste voor de meeste functies, net als dat in Brussel het geval is.’ Maar er is een belangrijk verschil: in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest kunnen ambtenaren namelijk een taalpremie krijgen van de gemeentebesturen, terwijl dat in de faciliteitengemeenten al jaren niet meer mag. Zo’n taalpremie loopt al gauw op tot 150 euro netto en meer. En dus trekken de faciliteitengemeenten in die context vaak aan het kortste eind.

Postkaartenwedstrijd Groetjes uit Linkebeek en Sint-Genesius-Rode Op de schouw, aan de keukenmuur of tussen de pagina’s van een boek duiken ze op: de postkaarten. Souvenirs van reizen, beelden van ergens ver weg. Zelden tonen ze wat vlakbij is. En als we ergens toch een postkaart van thuis hebben, is dat er eentje uit een andere tijd. Ben je een fotograaf uit de regio HalleVilvoorde? Dan maakt jouw werk kans om een hier-en-nu-postkaart te worden! De uitdaging begint in Linkebeek en SintGenesius-Rode. Maak in die gemeenten jouw mooiste, meest typerende en natuurlijke foto’s. Huisfotografen Filip Claessens (RandKrant) en Tine De Wilde (gemeenschapskranten) selecteren de sterkste inzendingen die we zullen omtoveren tot een actuele en originele postkaartenreeks over de Rand. Het volledige wedstrijdreglement vind je terug op de site van RandKrant via de link onderaan. Deelnemen kan tot 16 mei. (IL) info www.randkrant.be/postkaartenwedstrijd

HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be REDACTIEADRES GC de Zandloper, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, 02 460 73 24, info@dezandloper.be VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van de zandloper op www.dezandloper.be.

MENSEN uit Wemmel

Ik woon in Wemmel sinds het jaar 1987

Werk

bediende

Actief in of lid van boksclub

Ik ben

T POS 87 19 / 11/09

mama van een dochter van 7 jaar

In mijn vrije tijd hou ik van

wandelen, uitstappen met het gezin, cinema

Bijna niemand weet dat ik eigenlijk heel gevoelig ben

Favoriete plekje

park van Wemmel, kinderboerderij ‘t Struysvogelnest

Serietip

La casa de papel (serie op Netflix)

Geluk is voor mij

gezellig samenzijn met familie en vrienden

Carmen De Muylder Obberg

1780 Wemmel

Beste uitvinding ooit

Fototoestel. Om alle mooie momenten vast te leggen.

Aprilse grillen aan de Obberg. Een winterlandschap in de lente.