Aukcja Sztuki Współczesnej, 23 maja 2013, godz. 19 by Desa Unicum S.A.

Aukcja sztuki współczesnej warszawa 23 maja 2013

Aukcja sztuki współczesnej dom aukcyjny desa unicum • WARSZAWA • 23 maja 2013 (czwartek) • godz. 19

wystawa obiektów aukcyjnych 13–23 maja 2013 r. poniedziałek – piątek w godzinach od 11 do 19 sobota w godzinach od 11 do 16 W SIEDZIBIE DOMU AUKCYJNEGO DESA UNICUM, WARSZAWA, UL. MARSZAŁKOWSKA 34–50

DESA Unicum ul. Marszałkowska 34-50 00-554 Warszawa tel. 22 584 95 25 fax. 22 584 95 26 biuro@desa.pl www.desa.pl

Agata Szkup Dyrektor Działu Sprzedaży 22 584 95 33 a.szkup@desa.pl

Juliusz Windorbski Prezes Zarządu tel. 22 584 95 25 j.windorbski@desa.pl

Jan Koszutski Członek Zarządu Dyrektor Domu Aukcyjnego tel. 22 584 95 30 j.koszutski@desa.pl

Michał Olszewski Dyrektor ds. Rozwoju i Nowych Projektów 22 584 95 40 m.olszewski@desa.pl

Iza Rusiniak Dyrektor Działu Sztuki Współczesnej 22 621 96 56 i.rusiniak@desa.pl

Dział Księgowości Małgorzata Kulma Główna Księgowa tel. 22 584 95 20 m.kulma@desa.pl

Marlena Ulejczyk tel. 22 584 95 21 m.ulejczyk@desa.pl

Płatności i rozliczenia

Dział Prawny

Urszula przepiórka tel. 22 584 95 23 u.przepiorka@desa.pl

Krystian Owczarek tel. 22 584 95 29 k.owczarek@desa.pl

Public Relations

Prenumerata

zlecenia licytacji

Marketing i Promocja

Karolina Łopusińska tel. 22 584 95 34 fax. 22 584 95 26 k.lopusinska@desa.pl

Karolina Łopusińska tel. 22 584 95 32 fax. 22 584 95 26 zlecenia@desa.pl

Maria Windorbska tel. 22 584 95 25 m.windorbska@desa.pl

2 4

FineArt Communication Magdalena Żuk tel. 608 362 996 mzuk@fineart-com.pl Maria peliwo tel. 784 090 531 mpeliwo@fineart-com.pl

Galeria Marszałkowska ul. Marszałkowska 34/50 00-554 Warszawa marszalkowska@desa.pl

Karolina łopusińska Kierownik Galerii 22 584 95 34 k.lopusinska@desa.pl

Aleksandra łukaszewska 22 584 95 35 a.lukaszewska@desa.pl

Michał Bolka 36 22 584 95 41 m.bolka@desa.pl

Joanna Tarnawska Kierownik Działu Przyjęć 22 584 95 31 j.tarnawska@desa.pl

Joanna Borkowska 22 584 95 39 j.borkowska@desa.pl

Karolina łuźniak 22 584 95 30 k.luzniak@desa.pl

Marcin Koniak Fotograf 22 621 96 56 m.koniak@desa.pl

Grażyna Kobyłecka Kierownik Galerii g.kobylecka@desa.pl

Beata Paluch b.paluch@desa.pl

Grażyna Korcz g.korcz@desa.pl

Jerzy Lewiński Ekspert gemmolog bizuteria@desa.pl

Salon Wystawowy Marchand pl. Konstytucji 2 00-552 Warszawa tel. 22 621 66 69 marchand@desa.pl Małgorzata Lemanek Kierownik Galerii m.lemanek@desa.pl

Dział Przyjęć pl. Konstytucji 2 00-552 Warszawa wyceny@desa.pl

Galeria Biżuterii ul. Nowy Świat 48 00-363 Warszawa tel. 22 826 44 66 bizuteria@desa.pl

Wydawca biuro@desa.pl WydawcaDESA DESAUNICUM UNICUMSp. Sp.zzo.o. o.o.••Redakcja Redakcjaul. ul.Marszałkowska Marszałkowska 34–50 34–50 •• 00-554 00-554 Warszawa • biuro@desa.pl XXVII 22 Aukcja sztuki współczesnej • ISBN 978-83-63230-46-3 • Nakład 500 egzemplarzy Aukcja młodej sztuki • ISBN 978-83-63230-37-1 • Nakład 2 5002 egzemplarzy Konto konto Bank Bank PKO pKO BP Bp SA SA 88 88 1020 1020 1042 10420000 0000 8102 81020271 02716405 6405• •NIP NIP525-00-04-496 525-00-04-496 Opracowaniegraficzne graficzneActiva Mariusz Kamil Trocewicz • Zdjęcia Marcin Koniak Opracowanie Studio • Zdjęcia Marcin Koniak i autorzy prac 5 3

indeks Artymowska Zofia 27

Kraupe Janina 46

Artymowski Roman 10, 33

Kujawski Jerzy 6

Beksiński Zdzisław 62

Kunka Lech 35

Sosnowski Kajetan 5, 39 Stanek Zdzisław 32 Stażewski Henryk 50, 51, 65

Beuys Joseph 70

Kurka Piotr 68

Bogusz Marian 28

Lenica Alfred 34

Broll Urszula 1, 26, 29, 44

Marczyński Adam 18

Suberlak Stefan 55

Brzozowski Tadeusz 3, 8

Mazurkiewicz Alfons 11

Szancenbach Jan 56

Dobkowski Jan 45

Nitka Zdzisław 63

Dominik Tadeusz 36

Nowosielski Jerzy 22, 30, 37

Drozd Grzegorz 64

Olbiński Rafał 53

Duda-Gracz Jerzy 61, 62

Paprocki Ryszard "Ryho" 58

Dwurnik Edward 48

Pągowska Teresa 4, 9, 43

Strumiłło Henryk 47

Szmuc Jacek 69 Tarasin Jan 25

Janikowski Mieczysław Tadeusz 13, 21, 38 Pierzgalski Ireneusz 67 Jarema Józef 2

Rosenstein Erna 12

Kaczmarski Janusz 54

Rudowicz Teresa 23, 24

Kalinowski Tadeusz 66

Sawka Jan 40

Kałucki Jerzy 49

Sienicki Jacek 42

Kobzdej Aleksander 17

Sobel Judyta 52

Okładka front okładka II – strona 1 STRONA 2 okładka IV

desa unicum 23 maja 2013

Tchórzewski Jerzy 16, 59 Urbanowicz Danuta 31 Utkin Bolesław 41 Warzecha Marian 19, 20 Winiarski Ryszard 7 Zakrzewski Włodzimierz 57 Ziemski Rajmund 14, 15

poz. 37 Jerzy Nowosielski, Abstrakcja, 1952 r. poz. 36 Tadeusz Dominik, Pejzaż mazowiecki, 2009 r. poz. 8 Tadeusz Brzozowski, Trusia, 1966 r. poz. 70 Joseph Beuys, Intuition, 1968 r.

Urszula Broll (ur. 1930 r., Katowice)

LITERATURA: Urszula Broll, malarstwo (lata 50. i 60.), [katalog wystawy], Kraków 2004 r., kat. 9.

Kompozycja przemysłowa, 1956 r. olej/płótno, 100 x 100 cm sygnowany na odwrociu: 'URSZULA BROLL' POCHODZENIE: Galeria Czas, Będzin

„Nie «Arsenałowcom» warszawskim, nie warszawskiej «Grupie Staromiejskiej» [Grupa 55], przysługuje tytuł pierwszeństwa w walce z brzydotą i zacofaniem socrealistycznego naturalizmu, ale im katowiczanom”. Julian Przyboś (1957)

WYSTAWIANY: Urszula Broll, malarstwo (lata 50. i 60.) –– 19–29.10.2004, Galeria Czas, Będzin –– 3–16.11.2004 Galeria Nautilius, Kraków

Urszula Broll kończyła filię krakowskiej ASP w Katowicach. W 1953 r. była współzałożycielką grupy ST-53 i brała udział we wszystkich wystawach grupy podczas jej istnienia. W latach

50. inspirowała się sztuką W. Strzemińskiego i P. Mondriana. Jej późniejsza sztuka ukonstytuowała się w kontakcie z filozofią buddyzmu i zen. Związana z ruchem neoawangardy i Galerią Krzywego Koła w Warszawie. Od roku 1967 brała udział w działaniach kręgu Oneiron, którego była współzałożycielką. Od roku 1983 mieszka w buddyjskiej kolonii w Przesiece pod Jelenią Górą.

Cena wywoławcza: 25 000 zł Estymacja: 30 000 – 40 000

Józef Jarema (1900 Stary Samor – 1974 Monachium)

Kompozycja abstrakcyjna olej/płótno, 130,5 x 88,5 cm opisany na odwrociu: 'MUZEO 17' POCHODZENIE: Galeria Connaisseur, Kraków WYSTAWIANY: Salon stulecia ZPAP Okręgu Krakowskiego, 9.09. – 2.10.2011, Bunkier Sztuki, Kraków

desa unicum 23 maja 2013

LITERATURA: Katalog ZPAP 1911 – 2011. Salon stulecia ZPAP Okręgu Krakowskiego, [katalog wystawy], Bunkier Sztuki, Kraków 2011, s. 63 [ilustracja]. Był starszym bratem Marii Jaremy, malarki i graficzki, współzałożycielki pierwszej i drugiej Grupy Krakowskiej. Studiował w ASP w Krakowie w latach 1918–1924. Wspólnie z kapistami wyjechał w 1924 do Paryża, wystawiał z nimi (Galerie Zak, Paryż 1930; Galerie Moos, Genewa 1931) i podobnie jak inni członkowie grupy wrócił do kraju w 1931. W Krakowie podjął współpracę z „Głosem Plastyków”. W 1934 stał się współzałożycielem eksperymentalnego teatru Cricot, napisał dlań kilka utworów

dramatycznych. W czasie II wojny światowej przez Rumunię dotarł do armii polskiej na Zachodzie, z którą przeszedł szlak bojowy do Włoch. Pozostał tam po zakończeniu wojny. W 1945 był współorganizatorem międzynarodowego ugrupowania Art Club w Rzymie. W 1950 przeniósł się do Nicei, gdzie wraz z żoną, malarką Marią Sperling prowadził warsztat tkacki. Odtąd równolegle z malarstwem tworzył tkaniny, które eksponował na wystawach, m.in. na Międzynarodowym Biennale Tkaniny w Lozannie.

Cena wywoławcza: 13 000 zł Estymacja: 16 000 – 25 000

Tadeusz Brzozowski (1918 Lwów – 1987 Rzym)

Kurator, 1974 r. olej/płótno, 66 x 33 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 't. Brzozowski | 1974', opisany na blejtramie POCHODZENIE: Galeria Connaisseur, Kraków Od 1936 studiował malarstwo w ASP w Krakowie, w latach 1940–1942 kontynuując naukę w Kunstgewerbeschule, powstałej w miejsce

Akademii. W czasie okupacji związany był z Teatrem Podziemnym Tadeusza Kantora – grał w Balladynie (1943) i główną rolę w Powrocie Odysa (1944). W tym okresie zajmował się też konserwacją dzieł sztuki, co okazało się owocne dla jego własnej techniki malarskiej w przyszłości. W 1945 ostatecznie ukończył studia w krakowskiej ASP. Do 1948 wystawiał z Grupą Młodych Plastyków, uczestnicząc w najważniejszych wystawach młodego ruchu artystycznego, aż do narzucenia przez władze socrealizmu jako obowiązującego stylu obrazowania. W 1954 przeniósł się do Zakopanego, gdzie podjął pracę pedagogiczną w Szkole Kenara. W tym okresie, w toku samodzielnych prób i doświadczeń stał

się wirtuozem techniki malarskiej. Kolor, faktura, gra laserunków i walorów, cała „alchemia“ jaką stosował w swoich obrazach złożyły się na niepowtarzalne zjawisko malarstwa abstrakcyjnego, które zdolne było „opowiadać“ samą swą formą. W 1955 powrócił do udziału w wystawach, uczestnicząc w licznych pokazach w Polsce i za granicą, organizując też wiele wystaw indywidualnych.

Cena wywoławcza: 48 000 zł Estymacja: 60 000 – 90 000

desa unicum 23 maja 2013

Teresa Pągowska (1926 Warszawa – 2007 Warszawa)

Osiemnasty, 1967 r. olej/płótno, 150 x 130 cm sygnowany p.d.: 'TP' opisany na odwrociu: 'TERESA PĄGOWSKA | 1967 | 150 x 130 | 18 | OSIEMNASTY | 67 | C4' POCHODZENIE: Galeria Gaga, Warszawa

LITERATURA: Teresa Pągowska, seria "Współczesne malarstwo polskie", [red.] Zdzisław Kępiński, Warszawa 1968, [reprodukcja barwna na stronie nienumerowanej].

Warszawy. Po kilkuletniej przerwie kontynuowała pracę pedagogiczną: w latach 1971–1973 w łódzkiej PWSSP (aktualnie ASP), a następnie przez wiele lat w akademii warszawskiej. W roku 1988 uzyskała tytuł profesora zwyczajnego.

Skończyła poznańską Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych – malarstwo i techniki ścienne pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego i Eustachego Wasilkowskiego. W okresie studiów była asystentką Jacka Piaseckiego. W latach 1950–64 była pedagogiem w gdańskiej PWSSP, po czym przeniosła się do

Cena wywoławcza: 50 000 zł

Estymacja: 70 000 – 90 000

desa unicum 23 maja 2013

Kajetan Sosnowski (1913 Wilno – 1987 Warszawa)

Kompozycja w białym "B6", 1958 r. olej/płótno, 81 x 66 cm sygnowany p.d.: 'Kajetan' (wyciśnięte w farbie) sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: KAJETAN SOSNOWSKI, KOMPOZYCJA W BIAŁYM 'B6', olej-81x66 11-1958' W późniejszym okresie artysta całkowicie odrzucił wartości emocjonalne i skupił się na materialnych cechach kompozycji, podkreślając przede wszystkim proces redukcji barwy (Obrazy białe, 1958). Jednocześnie tworzył eksperymentalne obrazy utrzymane w mgławicowej, świetlistej

kolorystyce (Portrety biblijne, Erotyki, 1957–58). Ujawniona wówczas fascynacja naturą światła stała się podstawą stworzenia przez artystę koncepcji ascetycznych „obrazów pustych”, w których niemal jednobarwna płaszczyzna (zamalowana metodą rozprowadzania farby dłonią po płótnie, bez użycia dodatkowych narzędzi) promieniowała własnym blaskiem (1961–65). Dalsze zainteresowanie rozwojem nauk ścisłych (światem „awizualnym” – jak mówił sam artysta), studia nad zjawiskami barwnymi, przestrzennymi i świetlnymi zaowocowały kolejnymi pracami, często łączonymi w serie, jak Poliptyki (1965) i Obrazy chemiczne – Metalepseis (1972–82). Pewnym wyłomem w tej twórczości wynikającej z intelektualnych rozważań były „obrazy szyte” – Katalipomena

(1975) – monochromatyczne kompozycje z pozszywanych kawałków surowego płótna, w których Sosnowski akcentował związek sztuki z naturą, starając się przy tym zwrócić uwagę na zagrożenia cywilizacyjne. Pisał o tych pracach: „Len i bawełna to bezpośrednie produkty przemiany materii zachodzącej w roślinie, jej wymiany między ziemią a słońcem, przy której powstaje tlen, tak niezbędny dla naszej egzystencji. «Katalipomeny» stały się hołdem dla doskonałości natury – ku uwadze i refleksji widza.”

Cena wywoławcza: 25 000 zł Estymacja: 35 000 – 55 000

Jerzy Kujawski (1921 Ostrów Wielkopolski – 1998 Paryż)

Hoko, 1965 r. olej/płótno, 65 x 50 cm sygnowany p.d.: 'KUJAWSKI' opisany na odwrociu: 'JERZY KUJAWSKI | 1965 | 65 x 50 cm | 'HOKO'' LITERATURA: Dorota Jarecka, Francuski łącznik, "Gazeta Wyborcza" 21.12.2005, [reprodukcja]. Wysiedlony w trakcie wojny z Wielkopolski mieszkał na zmianę w Warszawie i Krakowie.

desa unicum 23 maja 2013

Studiował na krakowskiej ASP. Po wojnie zamieszkał w Paryżu. Nawiązał kontakty z paryską awangardą a przede wszystkim André Bretonem. W 1947 r. wystawiał na słynnej, międzynarodowej, wystawie surrealizmu w Galerii Maeght w Paryżu. Od końca 1949 roku, aż po drugą połowę lat 50., Kujawski był twórcą abstrakcji gestu i malował obrazy, w których podważał zasady kompozycji figuralnej, kładąc nacisk na przypadek, automatyzm, swobodny układ kształtów i kolorów, niekontrolowaną ekspresję. W 1957 r. miał w Polsce pierwszą wystawę indywidualną w Krzywe Koło w Warszawie, na której pokazał całą serię obrazów informel. Początek lat 60. w sztuce Kujawskiego to zainteresowanie

przede wszystkim malarstwem materii. W drugiej połowie lat 60. porzucił abstrakcję i ponownie nawiązał do figuralnej wyobraźni, ale przefiltrowanej przez ikonosferę świata mediów. Inspirował się współczesnym otoczeniem i kliszami zaczerpniętymi z kultury masowej. Coraz częściej sięgał po monotypię, kalkomanię i serigrafię a więc do technikę budowania obrazów stosowanych przez artystów pop kultury. Ten typ twórczości w różnych wariantach, bliski sztuce końca wieku, będzie dominował aż po ostatnie prace z lat 90.

Cena wywoławcza: 25 000 zł Estymacja: 35 000 – 45 000

Ryszard Winiarski (1936 Lwów – 2006 Warszawa)

Obszar 183, 1974 r. akryl/drewno, 100 x 100 x 10 cm, 102 x 102 x 12,5 (wraz z oprawą autorską) sygnowany i datowany na odwrociu: 'Winiarski 1974 AREA 1983' opisany na odwrociu: 'Penetracja przestrzeni realnej z regularną dyspozycją elementów 10 x 10 cm. Zmienna losowa – kostka do gry.' WYSTAWIANY: Ryszard Winiarski. Prace z lat 1973–1974, red. J. Grabski, katalog wystawy, Kraków 2002, poz. 45, s. 116. Dążąc do maksymalnego uproszczenia środków artystycznego wyrazu, Winiarski

posługiwał się początkowo tylko czernią i bielą (odpowiednikami matematycznych zer i jedynek) oraz kwadratem jako stałym modułem budującym kompozycje, których zapis powstawał w wyniku zastosowania przypadku w procesie tworzenia pracy (rzut kostką do gry, losowanie, wybór przypadkowych liczb). Zgodnie z koncepcją artysty jego prace były wynikiem połączonych ze sobą czynników przypadku i zaprogramowania. Program przewidywał np. wybór wielkości kwadratu, wybór koloru lub narożnika obrazu, od którego zaczynała się rozwijać kompozycja. O ostatecznym wyborze elementów decydował jednak przypadek, czyli rzut kostką lub monetą. Pod jego ręką przypadek nabierał cech logiczności. Ta na pozór swobodna gra z mechanizmem przypadku służyła do poznawania świata. Artysta twierdził bowiem, że „Struktura świata zbudowana jest z elementów

przypadkowych, a rzeczywistość pełna jest przykładów sytuacji losowych, zdarzeń przypadkowych.” Ten rodzaj realizacji stał się znakiem rozpoznawczym dla całej sztuki Ryszarda Winiarskiego. Z czasem rozmieszczenie kwadratów stało się coraz bardziej skomplikowane i wynikało ze złożonych obliczeń matematycznych. W latach 70-tych powstały pierwsze kompozycje przestrzenne. Artysta brał udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Francji, Brazylii.

Cena wywoławcza: 150 000 zł Estymacja: 180 000 – 250 000

desa unicum 23 maja 2013

Tadeusz Brzozowski (1918 Lwów – 1987 Rzym)

Trusia, 1966 r. olej/płótno, 119 x 61 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'T. BRZOZOWSKI | 1966' na blejtramie tytuł: "TRUSIA", na odwrociu nalepka informująca o pochodzeniu obrazu oraz dwie nalepki wystawowe z galerii francuskiej i angielskiej POCHODZENIE: Kolekcja M. Kriel, Francja

W 1957 Brzozowski wszedł w skład reaktywowanej Grupy Krakowskiej. Od 1958 współorganizował „Salony Marcowe“ w Zakopanem. W 1959 w Paryżu związał się z międzynarodowym ruchem „Phases“. W latach 1962–1979 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (od 1977 profesorem), a w latach 1979–1981 profesorem ASP w Krakowie. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych oraz m. in. nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego (1983). Wśród retrospektyw artysty za jego życia wymienić należy wystawę w Muzeum Narodowym w Poznaniu (1974) i wystawę rysunków w Muzeum Okręgowym

w Radomiu (1986). Wielka wystawa pośmiertna eksponowana była w Muzeum Narodowym w Warszawie, a następnie w muzeach w Zakopanem, Wrocławiu i Krakowie w latach 1997–1998. Towarzyszył jej katalog oeuvre artysty w dziedzinie malarstwa i rysunku: Tadeusz Brzozowski 1918–1987, pod red. Anny Żakiewicz, Muzeum Narodowe, Warszawa 1997.

Cena wywoławcza: 100 000 zł Estymacja: 130 000 – 190 000

desa unicum 23 maja 2013

Teresa Pągowska (1926 Warszawa – 2007)

Żółty pokój, 1970 r. olej/płótno, 150 x 130 cm sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'TERESA PĄGOWSKA | 1970 | I/70 | 150 x 130 cm | ŻÓŁTY POKÓJ' na odwrociu naklejki: z wystawy w Edynburgu z 1972 r., CBWA ("Zachęty") w Warszawie POCHODZENIE: Galeria Gaga, Warszawa

WYSTAWIANY: –– 1970, III Festiwal Sztuk Plastycznych, Warszawa –– 1972, Festiwal w Edynburgu Artystka zawsze zdradzała nieprzeciętną wrażliwość kolorystyczną, rozwiniętą pod wpływem sztuki Piotra Potworowskiego. Skupiła się jednak na postaci ludzkiej. W latach 60. jej malarstwo zdominował motyw silnie zdeformowanej, traktowanej skrótowo, ludzkiej (głównie kobiecej) figury, ukazywanej często w nieoczekiwanych, dynamicznych, często tanecznych, układach. Od tamtej pory postać ludzka jest w tym malarstwie obecna jako pozbawiona rysów indywidualnych zwarta,

mocna sylweta. Artystka chętnie operowała gwałtownymi spięciami sumarycznych kształtów oraz kontrastami plam jednolitego koloru. Przez tę umowność odbiera bohaterom jednoznaczny charakter. Prezentowana praca zdradza wyraźne podobieństwo do rozwiązań kompozycyjnych malarstwa Francisa Bacona, choć trudno rozstrzygnąć o możliwym kierunku wpływów.

Cena wywoławcza: 50 000 zł Estymacja: 70 000 – 90 000

desa unicum 23 maja 2013

Roman Artymowski (1919 Lwów – 1993 Łowicz)

Piony, 2003 r. olej/płótno, 95,5 x 67,5 cm na odwrociu nalepka inwentarzowa POCHODZENIE: ze spuścizny rodziny artysty Artymowski, uczeń kolorysty Eugeniusza Eibischa wszedł do dziejów sztuki jako artysta

szczególnie wyczulony na niuanse barwne i walory niezwykłych faktur. Początkowo realista, oddalał się stopniowo od malarstwa figuratywnego w stronę informelu, by w końcu przyjąć konwencję swoiście rozumianej abstrakcji geometrycznej. Najsilniejszą inspiracją okazał się dla artysty pustynny krajobraz Iraku, orientalna, nasycona tajemnicą atmosfera Bagdadu. Owocem podróży na Bliski Wschód były wysmakowane w barwie i fakturze płótna, akwarele i grafiki. W głębi na poły abstrakcyjnych układów dojrzeć można sylwetki arabskich kobiet, pustynne słońce, ruiny starożytnych

miast. Mistrzowsko potrafił oddać istotę tamtejszego pejzażu – lejący się z nieba żar, rozedrgane, gorące powietrze. Te ulotne efekty osiągał malarz dzięki zastosowaniu niezwykłych, wymyślanych przez siebie lub wskrzeszanych po wiekach zapomnienia technik, rzadko stosowanych materiałów; był w tym mistrzem.

Cena wywoławcza: 14 000 zł Estymacja: 15 000 – 25 000

Alfons Mazurkiewicz (1922 Düsseldorf – 1975 Wrocław)

desa unicum 23 maja 2013

POCHODZENIE: Dom Aukcyjny Agra-Art, Warszawa LITERATURA (katalogi wystaw): –– Moderne Polsk Maleri, Bergens, Stavanger 1967, katalog wystawy poz. 53 –– Grupa Wrocławska ZPAP Warszawa, BWA Kraków 1968, katalog wystawy poz. 24 –– Alfons Mazurkiewicz, BWA Wrocław 1976 (wstęp Mariusz Hermansdorfer) katalog wystawy poz. 143, il. barwna s. 31.

Młodej Plastyki „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale (1955). Tworzył kompozycje abstrakcyjne, w których przedstawiał dynamiczną wizję natury. Obrazy jego charakteryzuje gęsta, niemal reliefowa materia malarska tworząca falujące kręgi i formy wypełniające przestrzeń płótna.

Cena wywoławcza: 18 000 zł Estymacja: 22 000 – 28 000

Malarz związany przez całe życie ze środowiskiem wrocławskim twórczym. Założył wrocławską „Grupę X”. Brał udział w Ogólnopolskiej Wystawie

Erna Rosenstein

POCHODZENIE: Dom Aukcyjny Rempex, Warszawa

i zabezpieczeniami, jakie dają konwencje”. Prezentowany obraz wydaje się jednak zbieżny z równoczesnymi poszukiwaniami innych artystów prezentujących zhieratyzowaną uproszczoną pionową figurę ludzką („Figury osiowe” Lebensteina, twórczość Oberländera) charakterystycznymi dla lat 50. Można te poszukiwania interpretować w kontekście wpływów egzystencjalizmu na życie intelektualne lat 50.i 60.oraz poszukiwań znaczenia człowieczeństwa po traumie wojennej.

Maciej Gutowski pisał o malarstwie Rosenstein, że je cechuje chęć „wydarcia z siebie skojarzeń przedmiotów lub wypowiedzenia w formie bezprzedmiotowej własnych dążeń i tęsknot, podanych jak najuczciwiej, jak najbardziej wyraźnie, poza wszelkimi ułatwieniami

Kształciła się w ASP w Wiedniu (w latach 1932 – 1934) i w Krakowie (1933 – 1936), którą ukończyła pod kierunkiem W. Weissa. W 1942 roku uciekła z lwowskiego getta. W czasie studiów sympatyzowała ze środowiskiem Grupy Krakowskiej, brała udział w organizowaniu się

(1913 Lwów – 2004 Warszawa)

Postać – z cyklu "Człowiek", 1957 r. olej/płótno, 117 x 78 cm sygnowany p.d.: 'Erosenstein' opisany na odwrociu: 'POSTAĆ | olej | 1 m 17 cm 78 | 1957 | z cyklu 'CZŁOWIEK''

awangardy artystycznej po II wojnie światowej. Oprócz malarstwa sztalugowego zajmowała się kolażem i twórczością poetycką. Artystka wypracowała indywidualną symbolikę, swobodnie kojarząc formy abstrakcyjne ze światem rzeczywistych kształtów. Jej prace wystawiane były między innymi na Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie (1948 i 49 r.) i w Warszawie (1957 i 59 r.), wystawie „Dziewięciu” (1955 r.). Eksponowała również w Galeriach: Krzysztofory i Krzywe Koło. W 1977 roku otrzymała Nagrodę Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida, a w roku 1966 Nagrodę im. J. Cybisa za całokształt twórczości.

Cena wywoławcza: 60 000 zł Estymacja: 75 000 – 90 000

desa unicum 23 maja 2013

Mieczysław Tadeusz Janikowski (1912 Zaleszczyki, Ukraina – 1968 Kraków)

Kompozycja 55, ok. 1960 r. olej/płótno, 85 x 22 cm na odwrocie naklejka z Muzeum Sztuki w Łodzi z datowaniem pracy ok. 1960 i tytułem oraz stempel autorski: 'M.T. JANIKOWSKI' WYSTAWIANY: Muzeum Sztuki w Łodzi Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem prof. W. Jarockiego, K. Sichulskiego i S. Filipkiewicza. W czasie II wojny światowej żołnierz 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka. Po wojnie studiował w College of Art w Edynburgu. Osiadł w Paryżu. Począwszy od lat 40. tworzył geometryczne abstrakcje, które z biegiem czasu ulegały coraz większemu uproszczeniu. Jego twórczość przypomniano wystawą monograficzną w Muzeum Narodowym w Warszawie w 2004 roku. Uprawiał równolegle malarstwo figuratywne, tworząc pejzaże, zwłaszcza prowansalskie oraz dzieła typu informel. Od 1962 roku kilkakrotnie odwiedzał Kraków, gdzie zmarł 14 grudnia 1968 roku. Prace artysty znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie, Gdańsku i Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi.

Cena wywoławcza: 9 000 zł Estymacja: 12 000 – 20 000 26

Rajmund Ziemski (1930 Radom – Warszawa 2005)

Pejzaż 20/76, 1976 r. olej/płótno, 141 x 50 cm sygnowany i datowany l.d.: 'RAJMUND ZIEMSKI 76' opisany na odwrociu: 'RAJMUND ZIEMSKI | PEJZAŻ 20/76' Studia ukończył w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1955 r. w pracowni Artura Nacht-Samborskiego i przez kilkadziesiąt lat był profesorem tej uczelni. Debiutował na „poodwilżowej” wystawie w „Arsenale” w 1955 r. Na przełomie lat 50. i 60. współpracował z Galerią Klubu Krzywego Koła. W 1979 r. otrzymał Nagrodę im. J. Cybisa. Jego obrazy znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie, Krakowie i Poznaniu oraz wielu kolekcjach w kraju i zagranicą. W 2009 r. miała miejsce pośmiertna monograficzna wystawa artysty zatytułowana „Rajmund Ziemski. Pejzaż 1953 – 2005”.

Cena wywoławcza: 20 000 zł Estymacja: 25 000 – 35 000 desa unicum 23 maja 2013

Rajmund Ziemski (1930 Radom – Warszawa 2005)

Pejzaż 80/62, 1962 r. olej/płótno, 120 x 80 cm sygnowany i datowany l.d.: 'RAJMUND ZIEMSKI 62' opisany na odwrociu: 'RAJMUND ZIEMSKI | PEJZAŻ 80/62 | 80 x 120 | 1962', na odwrocie nalepka wywozowa Desa i nalepka wystawowa (zdarta do połowy) Artysta z upodobaniem zestawiał partie malowane gładko z liszajowatymi,

chropowatymi naroślami farby kładzionej grubo i rozlewanej cienkimi strużkami, co dawało efekt gęstej pajęczej sieci zasnuwającej przestrzeń obrazu. Obrazy stawały się przez to krajobrazami wewnętrznymi, odbiciem marzeń, snów, indywidualnych emocji, czasem niepokojów. Uniwersalne, magiczne znaczenie zyskiwały wtedy jedynie, gdy autor powiększał ich rozmiary, akcentował hieratyczność – upodobał sobie pionowy prostokąt, gdzie strzelistość całości często podkreślał wertykalny „kręgosłup”, forma „szkieletowa” (niedwuznacznie kojarząca się z obrazem Pollocka Katedra, 1960; Pejzaż 45/61; Pejzaż 60/64). Do „Pejzaży” tych warto

odnieść słowa Jerzego Olkiewicza: „Są to pejzaże kościste, z których słońce wyssało dobroduszną, życiodajną glebę, karmiącą zwykle zieleń i owoce. Pejzaże pozbawione ostentacyjnego piękna krajobrazu [...]. Mały skrawek własnej żarliwości i niepokoju – wydłużony prostokąt, w którym pomarszczona, wyschła, poszarpana materia kondensuje się w dramatyczną formę, o ciężarze gatunkowym mierzonym pasją i uporem [...]”.

Cena wywoławcza: 38 000 zł Estymacja: 45 000 – 65 000

desa unicum 23 maja 2013

Jerzy Tchórzewski (1928 Siedlce – 1999 Warszawa)

Obraz 2/61, 1961 r. olej/płótno, 65 x 95 cm sygnowany i datowany l.d.: 'J. Tchórzewski 61' opisany na odwrociu: 'J. Tchórzewski', na blejtramie tytuł: "OBRAZ 2/61" oraz naklejki wystawowe Malarstwo Jerzego Tchórzewskiego jest przykładem „abstrakcji gorącej”, która eksponuje żywiołowy, biologiczny element procesu twórczego. Sam artysta pisał w 1962 roku: „Sądzę, że rolą malarza jest wywoływać życie, przemieniać bierną materię plastyczną w pulsujący życiem

organizm. Jest w tym coś z pierwotnego procesu rozniecania ognia, kiedy z dwu zimnych, martwych polan drzewa tryskała iskra, powstawał żywioł. Człowiek, który ten żywioł wywoływał, był początkowo sam wobec rzeczy martwych. Miał tylko w sobie energię i potrzebę. Konieczność wywołania innej energii. Gdy ta wytrysła, stawał wobec czegoś, co odtąd żyło własnym, odrębnym intensywnym życiem.” Studiował w krakowskiej ASP. Związany był z Grupą Krakowską. Debiutował w 1948 r. na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Wystawiał też razem z międzynarodową grupą Phases. Wziął udział w wystawie w warszawskim Arsenale „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w 1955 r., gdzie zdobył nagrodę. Pracował jako pedagog

w ASP do czasu przejścia na emeryturę w 1998 r. W 1986 r. otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Malarstwo artysty bliskie surrealizmowi od wczesnej młodości – fantastyczne stwory i postacie w wyimaginowanych pejzażach – ewoluowało w kierunku abstrakcji. Od lat 70. podejmował tematykę religijną. Oprócz sztuk plastycznych Tchórzewski zajmował się poezją. Zbiór wierszy z lat 1988–1996, pt. „Wieczny początek gwałtownej chwili” ukazał się pośmiertnie w roku 2003.

Cena wywoławcza: 35 000 zł Estymacja: 38 000 – 48 000

Aleksander Kobzdej (1920 Olesko – 1972 Warszawa)

Ślepy, 1958 r. olej/płótno, 110 x 136 cm sygnowany p.d.: 'Kobzdej 1958' opisany na odwrociu na blejtramie: 'Aleksander Kobzdej | 1958 | "Ślepy" | 110 x 136' zachowane naklejki: 'V Bienal de Sao Paulo | 9 | Museu de Arte Moderna (1959)'; CBWA Warszawa – z tytułem “Ślepy" (1959); Alfandega de Rio de Janeiro (1959); miejsce nieokreślone (napisy w języku francuskim) z tytułem “Aveugle", 1958, 'prix de vente 200 dollars' POCHODZENIE: Galeria Gaga, Warszawa, spuścizna rodzinna artysty

desa unicum 23 maja 2013

WYSTAWIANY: –– 1959 , V Biennale Sao Paulo OPINIE: z załączeniu dokumentacja konserwatorska Pod koniec lat 50. malarz odbył podróże po Europie Zachodniej. Wtedy też w jego twórczości nastąpiły zasadnicze, wręcz rewolucyjne przeobrażenia. Porzucił sztukę przedstawiającą i zaczął malować metaforyczne kompozycje, utrzymane w dramatycznym czy nawet eschatologicznym nastroju, a zarazem zadziwiające kolorystycznym smakiem (cykl Idole, 1958–59; tryptyk Na śmierć człowieka, 1964). Ta droga zawiodła go do sztuki informel. Stopniowo w coraz większym stopniu poświęcał się badaniu struktury obrazu. Podkreślał materialny status i rangę samej farby, różnicował fakturę kompozycji i eksponował niuanse

kolorystyczne. Malarz reprezentował Polskę na Biennale w Wenecji (1954) oraz na Biennale w Sao Paulo (1959). Informacje o jego twórczości zawiera m.in. katalog towarzyszący wystawie prac zorganizowanej w 20-lecie śmierci przez Muzeum ASP w Warszawie (1992).

Cena wywoławcza: 45 000 zł Estymacja: 60 000 – 75 000

Adam Marczyński (1908 – 1985 Kraków)

R.K. 1 Zmienne, 1965 r. relief, olej, sklejka/płótno, 100 x 70 cm opisany na odwrociu: 'ADAM MARCZYŃSKI | "R.K. 1" ZMIENNE | KRAKÓW | SAREGO 26' oraz nalepka z adresem WYSTAWIANY: –– Adam Marczyński (1908 – 1985), październik 2005, Galeria Starmach, Kraków W latach 1929–36 studiował w krakowskiej ASP. W latach 30. związał się z Grupą Krakowską, uczestniczył również w jej reaktywowaniu w 1957. Od 1945 aż do emerytury pracował na ASP, gdzie prowadził pracownię malarstwa. Od 1950 był jej profesorem. Obok malarstwa uprawiał

rysunek, grafikę (monotypie) oraz scenografię. Jest uznawany za jednego z najważniejszych przedstawicieli polskiej awangardy. We wczesnych pracach Marczyńskiego widoczne są wpływy kubizmu i koloryzmu. Po wojnie tworzył liryczne kompozycje inspirowane sztuką Paula Klee i Joana Miro. Kolejny etap jego twórczości przypada na lata 60. – artysta włączył się wówczas w nurt malarstwa materii, tworząc kolaże – z połamanych desek, częściowo spalonych listewek, arkuszy forniru, kawałków tektury i zardzewiałej blachy . Na początku lat 70. Marczyński wykonał szereg rytmicznych kompozycji z niewielkimi kasetonami, które można było zamykać bądź otwierać za pomocą uchylnych klapek, mocowanych na pionowych lub poziomych osiach owych regularnych prostopadłościanów. Tego rodzaju asamblaże stały się odtąd główną domeną jego działalności (cykle „Dekompozycje”, „Układy otwarte”). Stosował jedynie zmienne kształty

kasetonów (miewały przekrój kwadratu albo prostokąta), różne systemy zamocowania zarówno samych kasetonów, jak drzwiczek, rozmaite barwy. Z czasem tę różnorodność coraz bardziej ograniczał, barwy eliminował, aby ostatecznie skupić się na realizacji kompozycji minimalistycznych, zdominowanych zwykle już tylko przez jeden kolor. Tak np. w prezentowanej pracy z cyklu „Refleksów zmiennych” klapki zostały pomalowane odblaskową farbą, dzięki czemu padające na nie światło dawało optyczne złudzenie falowania powierzchni. Każde z tak pomyślanych dzieł zyskiwało też nowe walory w zależności od otoczenia, w którym się znalazło. Istotny jest również udział widza, który może zamykając i otwierając klapki kształtować kompozycję.

Cena wywoławcza: 35 000 zł Estymacja: 45 000 – 60 000

desa unicum 23 maja 2013

Marian Warzecha (ur. 1930 r., Kraków)

Kompozycja, 1962 r. collage, technika mieszana/tektura przyklejona na sklejkę, 43,5 x 54,5 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'Warzecha | 19/1962 r.' POCHODZENIE: Galeria Starmach, Kraków Po nowojorskiej wystawie „15 Polish Painters” (Museum of Modern Art, 1961) amerykański krytyk tak John Canaday tak pisał o pracach Warzechy: „Polski artysta jest [...] dokładnym rzemieślnikiem prostokątnych powierzchni. Jedną z nich wysuwa niekiedy do przodu i w ten

sposób powstaje relief. [...] jest to technika, która przynosi efekt uroczystej prostoty, pełnej subtelności i poczucia spełnienia. Dzięki temu zbawczemu przesunięciu jednej z prostokątnych płaszczyzn dzieła Warzechy unikają nadmiernej surowości.” W 1948 rozpoczął studia na ASP w Krakowie, gdzie studiował z przerwami malarstwo i scenografię. Dyplom otrzymał w 1957. Studiował również etnografię i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1957 reaktywował „Grupę Krakowską”. Brał udział w II Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w roku 1957 oraz w Sympozjum Artystów i Naukowców w Puławach w roku 1966. Był również inicjatorem konwersatorium „Sztuka – Religia – Nauka”, realizowanego przy wsparciu Wydziału Filozoficznego Papieskiej Akademii

Teologicznej w Krakowie w latach 1983–89. Debiut wystawienniczy artysty miał miejsce w 1956 roku, w krakowskim Domu Plastyków, w antrakcie przedstawienia „Mątwy” Witkacego firmowanego przez Teatr Cricot 2. Następne ekspozycje indywidualne odbyły się między innymi w: nowojorskiej Zabriskie Gallery (1961), rzymskiej Galleria L'Obelisco (1964), nowojorskiej Bonino Gallery (1973), krakowskiej Galerii Pi (1974), także krakowskiej Galerii Pawilon (1975, 1976), chełmskiej Galerii 72 (1977), krakowskiej Starmach Gallery (1996, 2002).

Cena wywoławcza: 6 000 zł Estymacja: 8 000 – 15 000

Marian Warzecha (ur. 1930 r., Kraków)

Kompozycja, 1962 r. collage, technika mieszana/tektura przyklejona na sklejkę, 43,5 x 54,5 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'Warzecha | 1960' POCHODZENIE: Galeria Starmach, Kraków

Cena wywoławcza: 6 000 zł Estymacja: 8 000 – 15 000 desa unicum 23 maja 2013

Mieczysław Tadeusz Janikowski (1912 Zaleszczyki, Ukraina – 1968 Kraków)

Kompozycja z zielonym kołem, 1966 r. olej/płótno, 22 x 16 na wewnętrznej, dolnej listwie oprawy napis ołówkiem: 'M. Janikowski 66' na odwrociu naklejka Agra-Art POCHODZENIE: Dom Aukcyjny Agra-Art, Warszawa

Cena wywoławcza: 3 500 zł Estymacja: 4 000 – 5 000 36

Jerzy Nowosielski (1923 Kraków – 2011 Kraków)

Kompozycja czerwona, 1958 r. olej/płótno, 50 x 70 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'Jerzy Nowosielski Halinie z przyjaźnią Jurek 1958' W 1940 r. rozpoczął studia w krakowskiej Kunstgewerbeschule. Od 1944 r. członek Polskiej Akademii Umiejętności. Członek Grupy Młodych Plastyków i Grupy Krakowskiej. W latach 1976–1992 był profesorem ASP w Krakowie. Malarz, rysownik, scenograf, twórca kompozycji figuralnych, martwych natur, aktów, pejzaży

desa unicum 23 maja 2013

i obrazów sakralnych, w których łączy elementy nowoczesne z wpływami sztuki bizantyjskiej. Jego niepowtarzalny styl charakteryzuje się stosowaniem płaskiego układu barwnych plam obwiedzionych czystą linią konturu i syntetyzującym widzeniem codzienności. Zmiany w twórczości Nowosielskiego zachodziły zarówno pod wpływem geometryczno-lirycznej abstrakcji (przez to doświadczenie przeszedł dwukrotnie: na przełomie lat 40. i 50. oraz, co niezwykle frapujące, pod sam koniec lat 90., idąc całkowicie pod prąd aktualnym tendencjom artystycznym), jak i surrealizmu, a dalsza ewolucja dokonała się – za sprawą ikony – na gruncie sztuki przedstawiającej,

figuratywnej. Abstrakcja (początkowo wykonywał kompozycje bliskie zwłaszcza poetyce Mondriana, a w ostatnim okresie obrazy bliskie chromatycznej abstrakcji Marka Rothko) przyniosła w jego obrazach uproszczenie modelunku, odrzucenie „malarskości” na rzecz wyeksponowania „rysunkowości”, spłaszczenie przestrzeni, odświeżenie i rozjaśnienie tonacji barwnej – słowem, rezygnację z konkretu realistycznej narracji, z uszczegółowienia, z opisu świata, na rzecz dążenia do uogólnienia, do umowności.

Cena wywoławcza: 70 000 zł Estymacja: 80 000 – 95 000

Teresa Rudowicz (1928 Toruń – 1994 Kraków)

Kompozycja, 1965 r. collage/płótno, 47 x 67 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'TERESA RUDOWICZ | collage | 65 | 5' WYSTAWIANY: –– 12.2004 – 01.2005, Galeria Starmach, Kraków

Studia rozpoczęła w latach 1948–50 w gdańskiej PWSSP, a kontynuowała pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki w Akademii krakowskiej w okresie 1950–54. Należała do grona współzałożycieli i członków reaktywowanej po drugiej wojnie światowej GRUPY KRAKOWSKIEJ. Najwcześniejsze prace Rudowicz to inspirowane surrealizmem akwarele i fotomontaże (1953 r.). Dalsza jej twórczość utrzymana była w charakterze malarstwa abstrakcyjnego niekiedy metaforycznego. Na

przełomie lat 50. i 60. zaczęła tworzyć kolaże, w których z malarskim spoiwem łączyła drobne nieartystyczne „przedmioty gotowe”.

Cena wywoławcza: 12 000 zł Estymacja: 15 000 – 20 000

Teresa Rudowicz (1928 Toruń – 1994 Kraków)

Kompozycja, 1977 r. collage/płótno, 50 x 64 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'Teresa Rudowicz | 1977' WYSTAWIANY: –– 12.2004 – 01.2005, Galeria Starmach, Kraków Po raz pierwszy indywidualnie pokazała swoje prace w krakowskim Domu Plastyków

desa unicum 23 maja 2013

w roku 1958. Potem wielokrotnie wystawiała za granicą – zazwyczaj razem z Marianem Warzechą. Najwcześniejsze prace Rudowicz to inspirowane surrealizmem akwarele i fotomontaże (1953). Dalsza jej twórczość utrzymana była w charakterze malarstwa abstrakcyjnego (Erozja materii I, 1956), niekiedy aluzyjnego, metaforycznego, chociaż niekiedy w kompozycjach pojawiały się też dalekie echa postaci ludzkich (seria Ofelie). Taszyzm ją fascynował. Tak mówiła Piotrowi Skrzyneckiemu: „Taszyzm operuje wieloma nowymi materiałami właściwymi naszej epoce. Na przykład lakiery szybkoschnące, różne masy plastyczne... Nie

ma ograniczeń w stosowaniu materiałów. Można tworzyć kompozycje taszystowskie nawet tynkiem. Można malować bardzo cienko – można też szukać konstrukcji fakturalnych uzyskiwanych przez nawarstwienie materiału. Rzeczywistość obrazu taszystowskiego jest bardzo różna i nie podlega żadnej z dotychczas przyjętych poetyk malarskich. Artysta prowokuje proces techniczny powstawania nowej materii obrazu”.

Cena wywoławcza: 12 000 zł Estymacja: 15 000 – 20 000

Jan Tarasin (1926 Kalisz – 2009 Warszawa)

Przedmioty III, 1965 r. olej/płótno, 85 x 73 cm sygnowany i datowany p.d.: 'J.Tarasin 1965' opisany na odwrociu: 'Jan Tarasin | 1965 | 'PRZEDMIOTY' III' POCHODZENIE: Desa Unicum, Warszawa Jan Tarasin należy do klasyków współczesnego malarstwa polskiego. Jest uważany za przedstawiciela nurtu zmierzającego do abstrakcji,

ale w swojej twórczości nigdy ostatecznie nie zerwał więzi ze sztuką przedstawiającą. Jego wczesne obrazy z lat 50. to przede wszystkim martwe natury komponowane ze zwyczajnych przedmiotów malowanych w duchu ascetycznego realizmu. Także w litografiach Tarasina z tego okresu pojawiał się realizm inny od oficjalnie wówczas obowiązującego, wyraźnie egzystencjalny i symboliczny (cykl Nowa Huta i jej mieszkańcy, 1954). W drugiej połowie lat 50. przedmioty na obrazach Tarasina zaczęły stopniowo tracić swoje podobieństwo do pierwowzorów pozbywając się powierzchownych skojarzeń i nabierając nowych, własnych cech. Nastąpiło wyraźne odprzedmiotowienie i uabstrakcyjnienie kształtów na płótnach. Pojawiły się układy elementów, które artysta

nazywał po prostu „przedmiotami” i umieszczał w umownej, aluzyjnej przestrzeni (m.in. cykle Uczta, 1957; Brzeg, 1962–64; Antykwariat, 1968). W 1951 r. ukończył malarstwo w krakowskiej ASP w pracowni prof. Zbigniewa Pronaszki. Jako student zadebiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w latach 1948/49. Od 1962 r. był członkiem Grupy Krakowskiej. W 1974 r. podjął pracę pedagogiczną w warszawskiej ASP, a w latach 1987–90 był rektor tej uczelni. W 1984 r. otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1995 r. w warszawskiej Zachęcie miała miejsce monograficzna wystawa prac artysty.

Cena wywoławcza: 110 000 zł Estymacja: 130 000 – 160 000

desa unicum 23 maja 2013

Urszula Broll (ur. 1930 r., Katowice)

Martwa natura kubistyczna, 1953–54 r. olej/płótno, 45,5 x 38,5 cm opisany na odwrociu: 'URSZULA BROLL' POCHODZENIE: Galeria Czas, Będzin WYSTAWIANY: Urszula Broll, malarstwo (lata 50. i 60.)

–– 19–29.10.2004, Galeria Czas, Będzin –– 3–16.11.2004, Galeria Nautilius, Kraków LITERATURA: Urszula Broll, malarstwo (lata 50. i 60.), [katalog wystawy], Kraków 2004 r., kat. 2. Podążanie Urszuli Broll we wczesnym okresie za wskazaniami Strzemińskiego owocowało fascynacją kubizmem i dogłębnym studiowaniem zdobyczy tego kierunku. Podkreślanie znaczenia kubizmu, pojmowanego jako podstawa szeroko rozumianych

przeobrażeń sztuki XX wieku, można odnaleźć w wielu tekstach Strzemińskiego, pisanych w okresie międzywojennym. „Zdecydowaną granicę sztuki nowoczesnej stanowi kubizm – głosił artysta – nie ma dostępu do pełnego zrozumienia epoki obecnej ten, kto nie zdobył trwałej dyscypliny kubizmu”.

Cena wywoławcza: 8 000 zł Estymacja: 12 000 – 15 000

Zofia Artymowska (1923 Kraków – 2000 Warszawa)

Kompozycja abstrakcyjna, 1957 r. collage/płótno, 96 x 63,5 cm (w świetle oprawy) sygnowany i opisany na odwrociu: 'Z. ARTYMOWSKA | COLLAGE | 1957 ' POCHODZENIE: ze spuścizny rodziny artystki

desa unicum 23 maja 2013

Studiowała w latach 1945–50 na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP, uzyskując dyplom w pracowni E. Eibischa. W latach 1950–51 była asystentką w macierzystej uczelni, a w latach 1952–55 na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Równocześnie w 1953–56 wraz z mężem Romanem pracowała przy polichromii odbudowywanych kamieniczek Starego i Nowego Miasta, za co w 1953 otrzymała nagrodę państwową II st. (zespołową). Od 1957 wykonywała kompozycje niefiguratywne

w mozaice ceramicznej i równolegle monotypie. Podczas kilkakrotnych dłuższych pobytów w Iraku wykładała w uczelniach artystycznych w Bagdadzie (1959–60, 1964–68, 1977–79). Od 1971 uczyła też we wrocławskiej PWSSP. W 1970 zainaugurowała swój główny cykl malarski, „Poliformy”.

Cena wywoławcza: 13 000 zł Estymacja: 15 000 – 20 000

Marian Bogusz (1920 Pleszew – 1980 Warszawa)

współzałożycielem i kierownikiem „Galerii Krzywe Koło”. Był jednym z najwybitniejszych animatorów życia kulturalnego w nurcie polskiej awangardy. Tworzył abstrakcyjne kompozycje rzeźbiarsko-przestrzenne. Zajmował się malarstwem, rzeźbą, scenografią i grafiką. W jego pracach kolor ma znaczenie symboliczne. Inspiracją niektórych jego obrazów były utwory muzyczne. Bożena Kowalska pisała: „Bogusz wciąż szukał w malarstwie nowych środków wypowiedzi. Poszczególne fazy jego twórczości trwały krótko – dwa, trzy lata. Porzucał potem wypracowaną oswojona formułę zwracając się

ku nowej, ale nie na długo. W naturze artysty leżał wieczny niepokój i niedosyt, który kazał mu wciąż poszukiwać czegoś nowego. Stąd tyle zmiennych faz w jego sztuce i nowych eksperymentów, także z różnymi materiałami.”

Cena wywoławcza: 25 000 zł Estymacja: 35 000 – 45 000

Urszula Broll (ur. 1930 r., Katowice)

Z cyklu "Powidoki", ok.1956–1959 r. olej/płótno, 70 x 100 cm na odwrociu naklejka Agra-Art POCHODZENIE: Dom Aukcyjny Agra-Art, Warszawa „Decyzję o widzeniu innej rzeczywistości niż ta, która wpajana była przez doktrynę socrealizmu, podjęła Broll na początku lat 50. W tym pierwszym, najwcześniejszym

desa unicum 23 maja 2013

okresie twórczości malowała tematy śląskie, syntetyzowała ich naturalną ekspresję. Przyjaźń z Konradem Swinarskim wywodząca się jeszcze z okresu studiów i jego fascynacja osobowością Władysława Strzemińskiego zwróciła jej uwagę na nowatorski sposób analizowania formy i teoretyczne rozważania nad przemianami świadomości wzrokowej, przedstawiane przez mistrza międzynarodowej awangardy. Tragiczna śmierć Strzemińskiego 26 grudnia 1952 roku stała się symbolem losu artysty w państwie komunistycznym. Swinarski przywoził do Katowic teksty przedwcześnie zmarłego twórcy. Notowane przez studentów wykłady, z których wyłoniła się później «Teoria

widzenia», traktowane były jak tajna bibuła, umożliwiająca uzupełnienie wiedzy o procesie kształtowania sztuki nowoczesnej, a szczególnie świadomości wzrokowej artysty. Członkowie, powołanej w 1953 roku w Katowicach (wówczas Stalinogród), początkowo studyjnej Grupy St-53, postanowili sprawdzić w praktyce przedstawione założenia teoretyczne.” Janusz Zagrodzki „Urszula Broll i Grupa St – 53”

Cena wywoławcza: 12 000 zł Estymacja: 18 000 – 30 000

Jerzy Nowosielski (1923 Kraków – 2011 Kraków)

Akt siedzący, 1958 r. olej/płótno, 65,5 x 50,5 cm sygnowany i datowany na odwrociu l.d.: 'JERZY NOWOSIELSKI', p.d.: '1958' POCHODZENIE: Galeria Starmach, Kraków OPINIE: z załączeniu certyfikat Fundacji Nowosielskich Akt kobiecy odgrywał ogromną rolę w twórczości Jerzego Nowosielskiego. Zdaniem idących tropem sugestii samego artysty krytyków, „kultywacją kobiecego ciała, mistyką jego nagości, sakralizacją samej kobiecości, Nowosielski wprowadza nas w duchowy wymiar. A wtedy widzimy już kobietę świętą, Eklezję i zbawczą Boginię...” (Andrzej Szczepaniak). Sam malarz pisał: „(...) pełna synteza spraw duchowych z rzeczywistością empiryczną

dokonuje się właśnie w postaci kobiety (...). Jeżeli malarza interesuje problem cielesności, jakiś sposób łączenia spraw duchowych ze światem bytów fizycznych, to zupełnie naturalne jest, że zaczyna się interesować wyglądem kobiety.” Nowosielski jest jednym z najbardziej znanych i rozpoznawalnych polskich artystów XX wieku. Prace artysty są od wielu lat poszukiwane przez kolekcjonerów, zdobią liczne kolekcje prywatne i muzealne. W 1947 r. ukończył Wydział Malarstwa ASP w Krakowie. W roku 1957 był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Artystycznego Grupa Krakowska (II Grupa Krakowska). W latach 1957–1962 wykładał w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. W latach 1976–1993 profesor na macierzystej uczelni. Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał też tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, swe prace pokazywał m.in. na Biennale w Wenecji (1956), Biennale w Sao Paulo (1959), czy w Museum of Modern Art w Nowym Jorku (1961). Jest jednym z najwybitniejszych

twórców polichromii w obiektach sakralnych (np. w kościele w podwarszawskiej Wesołej). Twórczość Jerzego Nowosielskiego oscyluje na granicy między tradycją Wschodu a Zachodu, figurą a abstrakcją, malarstwem ikonowym a tradycją awangardową XX wieku. Początkowo malował głównie abstrakcje. Refleksja nad malarstwem ikonowym zaowocowała syntetycznie ujętymi figurami i martwymi naturami. Pod koniec lat 50. powrócił do abstrakcji, ale nadal malował figuratywne obrazy, prymitywizujące w formie, pełne hieratycznych kształtów o mocnym konturze i kolorze ograniczonym do kilku odcieni, co doprowadziło go do serii niemal monochromatycznych, opartych głównie na czerni aktów. W całym malarstwie Nowosielskiego afirmacji sztuki nowoczesnej towarzyszy głębokie przeżycie i zrozumienie teologii ikony.

Cena wywoławcza: 60 000 zł Estymacja: 75 000 – 90 000

desa unicum 23 maja 2013

Danuta Urbanowicz (ur. 1932 r., Radom)

Obraz III, 1964 r. technika mieszana, assemblage/płyta, 35 x 50 cm na odwrociu nalepka: 'DANUTA URBANOWICZ | OBRAZ III | 1964 | technika mieszana' Członkini Grupy Krakowskiej, a wcześniej Grupy Nowohuckiej uprawia malarstwo materii. Tworzy obrazy-kolaże używając przedmiotów zgrzebnych, niepotrzebnych, które dawno utraciły swą funkcję użytkową i wartość estetyczną. Artystka tak opisuje swój warsztat:

„W moich obrazach, dla wzbogacenia faktury, wprowadziłam jeszcze szycie. (...) Cerowałam poszarpane blachy, aby uzyskać efekt wzmocnienia i kontrastu. Tam gdzie się dało, podkładałam deseczkę pod spód i przybijałam do obrazu. Albo przykręcałam śrubami. Blachy przybijałam też do krawędzi obrazu”. Sama sporządzała kleje, którymi przytwierdzała do powierzchni płótna wszystko, co miało dla niej wartość estetyczną i kompozycyjną – stare, pożółkłe koronki, kawałki rozbitych luster, pordzewiałe znaki ostrzegawcze, tablice rejestracyjne, drzwiczki od pieca, fragmenty makatek czy strzępy gazet. Omawiany Obraz skomponowany został z wielu rodzajów

tworzywa – tkanin i metalu. Te elementy, o tak różnej strukturze materii, na pozór inadekwatne, zespala kolor, ciemny, zróżnicowany jedynie przez odmienny charakter pokrywanego nim podłoża. Całość ma ascetyczny wyraz i skupia uwagę widza na zasadniczej idei dzieła. To rys charakterystyczny twórczości Danuty Urbanowicz łączącej środki właściwe malarstwu materii, sztuce minimalistycznej (minimal art) i surowej (art brut).

Cena wywoławcza: 8 000 zł Estymacja: 10 000 – 15 000

Zdzisław Stanek (1925 Kraków – 1996 Szczecinek)

Światło-formy kamienia, 1965 r. olej, collage/płyta, 56 x 112 cm na odwrociu naklejka wystawowa z opisem Od początku był uważany (m.in. w recenzjach J. Przybosia) za najciekawszego i jednego z najbardziej dojrzałych artystycznie członków katowickiej grupy ST-53. Przyjechał na Śląsk z Krakowa, skąd pochodził i gdzie rozpoczął

desa unicum 23 maja 2013

studia. Nie zdobył jednak dyplomu, co przez długie lata nie pozwoliło mu na wejście do ZPAP. Prace z początkowego, studyjnego okresu charakteryzują się najczęściej kubizującą deformacją kształtów wyciągniętych z natury. Dalsze lata przyniosły ewolucję w kierunku abstrakcji i skupienie na problemach światła. Stanek konsekwentnie rozwijał ideę „Powidoków” W. Strzemińskiego. Światło rozbija kształty przedmiotów, wnika w nie, prześwietla. Najbardziej inspirujący pod tym względem jest świat roślinny, co zbliża twórczość Stanka z lat 60. do nurtu abstrakcji biologicznej i malarstwa

materii. Długo pozostawał w charakterystycznej dla tego nurtu „brudnej”, monochromatycznej kolorystyce. Równocześnie rozwijał fakturę, nadając swoim obrazom coraz bardziej reliefową formę. Konsekwencją było wyjście poza formułę dwuwymiarowego obrazu. „Obrazoformami” nazwał artysta rzeźbiarskie obrazy-przedmioty.

Cena wywoławcza: 8 000 zł Estymacja: 12 000 – 15 000

Roman Artymowski (1919 Lwów – 1993 Łowicz)

Kompozycja enkaustyczna, 1959 r. enkaustyka/sklejka, 23 x 30 cm (wymiar pracy), 34 x 46 cm (wymiar wraz z oprawą autorską) sygnowany i datowany na odwrociu: 'Roman Artymowski | enkaustyka | 1959' POCHODZENIE: ze spuścizny rodziny artysty

Studiował w l. 1945–49 w ASP w Krakowie, uzyskując dyplom u E. Eibischa. W 1950 podjął pracę pedagogiczną w ASP w Warszawie. W 1953–56 wraz z żoną Zofią pracował przy polichromii odbudowywanych kamieniczek Starego i Nowego Miasta, za co w 1953 otrzymał nagrodę państwową II st. (zespołową). Następnie wykładał w uczelniach artystycznych w Bagdadzie. Po powrocie podjął pracę pedagogiczną jako docent PWSSP w Łodzi (1969–75), w l. 1971–75 był rektorem tej uczelni. Od 1975 ponownie wykładał w ASP w Warszawie, w 1982 został profesorem,

w l. 1982–84 pełnił funkcję rektora. Artymowski od połowy lat 50. tworzył kompozycje abstrakcyjne lub na pograniczu . W malarstwie, zwłaszcza akwarelowym, stosował niekiedy swobodnie rozlaną plamę, co zbliża jego wczesną twórczość do abstrakcji informel. W latach 60. i 70. zdyscyplinował formę, ograniczając się do różnych rozwiązań kolorystycznych.

Cena wywoławcza: 7 000 zł Estymacja: 10 000 – 15 000

Alfred Lenica (1899 Pabianice – 1977 Warszawa)

Kompozycja, 1968 r. olej/płótno, 46 x 49,5 cm sygnowany p.d.: 'Lenica' opisany na odwrociu: 'A. Lenica | WARSZAWA – STOCKHOLM | 1968' W 1925 roku podjął studia w Prywatnym Instytucie Sztuk Pięknych w Poznaniu. W latach 30. interesował się malarstwem nowoczesnym i czerpał inspiracje z kubizmu.

desa unicum 23 maja 2013

Od końca lat 40. tworzył w duchu taszyzmu. Zafascynowany surrealizmem, włączył się w nurt działań krakowskiej awangardy. Po okresie realizmu socjalistycznego, w 2 poł. lat 50. kontynuował prace nad malarstwem typu informel i powrócił do eksperymentów z materią malarską. Powstawały obrazy olejne o dużych formatach malowane w technice wypracowanej przez wcześniej przez artystę (uzyskiwanie prześwitów koloru spod kolejnych warstw farby), którą następnie udoskonalał i rozwijał. Bożena Kowalska napisała w katalogu do wystawy Lenicy w Galerii 72, że „z malarstwem taszyzmu łączy Lenicę zawsze obecny w jego

malarstwie moment akceptowanego, a nawet programowego przypadku; z malarstwem gestu – grafologiczny ślad ruchu dłoni prowadzącej narzędzie po powierzchni płótna. Z surrealizmem – spontaniczny, automatyczny zapis stanów psychicznych”. Od 1965 roku należał do Grupy Krakowskiej. Brał udział w większości plenerów w Osiekach. W 1962 roku otrzymał Grand Prix na 1. Festiwalu Malarstwa Współczesnego w Szczecinie.

Cena wywoławcza: 12 000 zł Estymacja: 18 000 – 28 000

Lech Kunka (1920 Pabianice – 1978 Warszawa)

Studiował w łódzkiej PWSSP pod kierunkiem Władysława Strzemińskiego. Przebywał na stypendium w Paryżu w latach 1948–49, gdzie uczęszczał do Académie Moderne Fernanda Légera. Był współzałożycielem Grupy ST-53. W latach 50. malował dynamiczne obrazy z geometrycznie uproszczonymi figurami ludzkimi i zwierzęcymi. Pod koniec lat 50. zaczęła fascynować go materia i faktura obrazu. Około roku 1970 jego „malarstwo strukturalne” (biologiczne) przeobraża się w malarstwo

konstruktywistyczne (geometryczne). Był uczestnikiem Pleneru Koszalińskiego w Osiekach (1964), Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965). Został nagrodzony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964) i nagrodą Ministra Kultury i Sztuki za działalność pedagogiczną (1967).

Cena wywoławcza: 7 000 zł Estymacja: 13 000 – 18 000

Tadeusz Dominik (ur. 1928 r., Szymanów)

Pejzaż mazowiecki, 2009 r. olej/płótno, 65 x 92 cm sygnowany p.d.: 'Dominik' sygnowany, datowany i opisany na odwrociu W 1953 ukończył warszawską ASP, na której od 1965 prowadził pracownię malarstwa. Profesor ASP, wielokrotnie dziekan Wydziału Malarstwa. Studiował u J. Cybisa rozwijając zainteresowanie koloryzmem. Do końca lat

desa unicum 23 maja 2013

50. tworzył drzeworyty. W połowie lat 50 zaczął malować obrazy abstrakcyjne, zbliżone do informel. Do lat 70. maluje ekspresyjnie i spontanicznie. Późniejsze obrazy mają bardziej wyraźną, „kontrolowaną” formę. Niezmienną inspiracją była dla artysty natura, jej kolorystyka i bogactwo form. W następnych latach równolegle z malarstwem, uprawiał tkanie gobelinów, zajmował się też ceramiką a od niedawna tworzy grafikę komputerową W 1956 reprezentował polskie malarstwo na Biennale w Wenecji. W 1973 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1979 otrzymał tytuł profesora. Tadeusz Dominik jest jednym z najbardziej oryginalnych

twórców współczesnego malarstwa polskiego i wybitnym kolorystą. Na przełomie grudnia 2008 i stycznia 2009, w 80. rocznicę urodzin artysty, Warszawska Królikarnia (oddział Muzeum Narodowego w Warszawie) zaprezentowała monograficzną wystawę „Tadeusz Dominik: Za oknem jest ogród?”, na której pokazano ponad 140 prac z różnych okresów twórczości artysty.

Cena wywoławcza: 18 000 zł Estymacja: 24 000 – 28 000

Odwrocie obrazu: Zofia Gutkowska „Akt siedzący”

Jerzy Nowosielski (1923 Kraków – 2011 Kraków)

Abstrakcja , 1952 r. olej/płótno, 62 x 57 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'JERZY NOWOSIELSKI 1952' Na odwrociu obrazu obraz Zofii Gutkowskiej „Akt siedzący”. OPINIE: w załączeniu certyfikat Fundacji Nowosielskich Twórczość Jerzego Nowosielskiego oscyluje na granicy między tradycją Wschodu a Zachodu, figurą a abstrakcją, malarstwem ikonowym

a tradycją awangardową XX wieku. Początkowo malował głównie abstrakcje. Refleksja nad malarstwem ikonowym zaowocowała syntetycznie ujętymi figurami i martwymi naturami. Pod koniec lat 50. powrócił do abstrakcji, ale nadal malował figuratywne obrazy, prymitywizujące w formie, pełne hieratycznych kształtów o mocnym konturze i kolorze ograniczonym do kilku odcieni, co doprowadziło go do serii niemal monochromatycznych, opartych głównie na czerni aktów. W całym malarstwie Nowosielskiego afirmacji sztuki nowoczesnej towarzyszy głębokie przeżycie i zrozumienie teologii ikony. W 1940 zaczął studia w Kunstgewerbeschule w Krakowie. W 1942 przebywał przez niecały rok w Ławrze św. Jana Chrzciciela pod Lwowem. Studiował tam sztukę malowania i historię

ikon. Po powrocie do Krakowa w 1943 nawiązał ponowne kontakty z kręgiem przyszłej Grupy Krakowskiej. Po wojnie kontynuował studia w ASP w Krakowie pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa (1945–1947). Na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49 pokazał obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. W latach socrealizmu nie wystawiał, zajmując się w tym czasie scenografią oraz malowaniem cerkwi i kościołów. W 1955 w Łodzi zaprezentował swą pierwszą wystawę indywidualną, w 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji.

Cena wywoławcza: 60 000 zł Estymacja: 90 000 – 150 000

desa unicum 23 maja 2013

Mieczysław Tadeusz Janikowski (1912 Zaleszczyki, Ukraina – 1968 Kraków)

Kompozycja niebieska olej/płótno, 55 x 46 cm na odwrociu na blejtramie p.g. oł.: '23' [w kółku] oraz fragment naklejki Agra-Art POCHODZENIE: Dom Aukcyjny Agra-Art, Warszawa

Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem prof. W. Jarockiego, K. Sichulskiego i S. Filipkiewicza. W czasie II wojny światowej żołnierz 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka. Po wojnie studiował w College of Art w Edynburgu. Osiadł w Paryżu. Począwszy od lat 40 tworzył geometryczne abstrakcje, które z biegiem czasu ulegały coraz większemu uproszczeniu. Żył dla sztuki i był jej całkowicie oddany. Jego twórczość przypomniano wystawą monograficzną w Muzeum Narodowym w Warszawie w 2004 roku. Uprawiał równolegle malarstwo

figuratywne, tworząc pejzaże, zwłaszcza prowansalskie oraz dzieła typu informel. Prace artysty znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie, Gdańsku i Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi.

Cena wywoławcza: 11 000 zł Estymacja: 13 000 – 18 000

Kajetan Sosnowski (1913 Wilno – 1987 Warszawa)

desa unicum 23 maja 2013

Związany z ruchem lewicowym był dyrektorem Robotniczego Domu Kultury w Łodzi i naczelnym redaktorem miesięcznika „Świetlica”. Od roku 1947 był kierownikiem artystycznym tygodnika „Kuźnica” i wraz z jego redakcją w 1949 przeniósł się do Warszawy. W roku 1955 przystąpił do „Grupy 55” i uczestniczył w jej pierwszej wystawie, która miała miejsce w sierpniu w warszawskim salonie „Desy” na Starym Mieście. Z powstałą Galerią Krzywego Koła przemianowaną w roku 1962 na Galerię Sztuki Nowoczesnej związał się Sosnowski na dziesięć lat. W 1962 miał wystawę indywidualną

w Galerii EL w Elblągu, był jednym z inicjatorów tamtejszego Biennale Form Przestrzennych. W 1969 otrzymał prestiżową nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida. W roku 1972 założył w Chełmie Lubelskim „Galerię 72”, której prowadzenie z czasem przekazuje Bożenie Kowalskiej.

Cena wywoławcza: 14 000 zł Estymacja: 20 000 – 28 000

Jan Sawka (1946 Zabrze – 2012 Nowy Jork)

Witch Way, 1981 r. olej/tektura, 120 x 100 cm sygnowany i datowany u dołu: 'SAWKA 81' sygnowany i opisany na odwrociu: 'Jan Sawka | 1981 | Original Art | "Witch Way" Studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej oraz malarstwo i grafikę

w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Początkowo zajmował się plakatem, malarstwem, grafiką ilustracyjną i reklamową. W latach 70. współpracował z krakowskim teatrem „STU”. Od 1983 tworzy scenografie (gł. dla Teatru S. Becketta w Nowym Jorku), następnie multimedialne eksperymenty (np. 1988 dla zespołu „Grateful Dead” oprawa scenograficzna z 52 sztandarami 27 x 68 m ożywionymi światłem 440 reflektorów. Wykonał scenografię do Mesjasza Haendla wystawionego

w Watykanie z okazji 250 rocznicy powstania dzieła. W latach 90. tworzył multimedialne spektakle w Japonii, np. Oczy. Wykonał projekt Wieży Światła dla Abu Zabi (obelisk ze szkła wys. 157 m mający upamiętnić 25 rocznicę powstania Zjednoczonych Emiratów Arabskich). Przygotował projekt gigantycznego spektaklu multimedialnego Kraków 2000.

Cena wywoławcza: 8 500 zł Estymacja: 10 000 – 15 000

Bolesław Utkin (1913 Moskwa – 1993)

Kompozycja, 1960 r. olej/deska, 60,5 x 45,5 cm sygnowany p.d.: 'B. UTKIN' O swoim malarstwie tak mówił w jednym z wywiadów (Dziennik Łódzki z dn. 5.01.1989): „Koncepcję czerpię zarówno ze świata techniki i geometrii jak i z natury dostarczającej bogactwo i różnorodność zjawisk. Nawiązuję do dwóch równoległych tendencji w sztuce:

desa unicum 23 maja 2013

geometryzowania kształtów oraz stosowania linii płynnej, biologicznej...”. Powszechnie uważany był za konsekwentnego kontynuatora tradycji konstruktywistycznych. Edukację artystyczną rozpoczął w Szkole Dokształcania Zawodowego nr 10 i kontynuował ją w PWSSP w Łodzi pod kierunkiem W. Strzemińskiego. W 1948 r. uczestniczył w wystawie Klubu Młodych Artystów i Naukowców w Warszawie, a także współpracował przy realizacji sali neoplastycznej według projektu W. Strzemińskiego w Muzeum Sztuki w Łodzi. W roku 1960 dokonał jej rekonstrukcji, zaprojektował też salę II neoplastyczną. Jego twórczość cechują rygor,

zgeometryzowane formy, czyste barwy. Sięga do tradycji konstruktywistycznej wypracowanej przez K. Malewicza, A.M. Rodczenkę, W.J. Tatlina. Malował cykle obrazów: w latach 1930–49 były to pejzaże, później kompozycje geometryczne, a także cykle zatytułowane „Kości”, „Morze”, „Miasto”. Wystawy twórczości artysty odbyły się w Warszawie (Galeria Zachęta, 1978) oraz w Łodzi (BWA, 1983). Jego obrazy znajdują się w Muzeum Sztuki w Łodzi.

Cena wywoławcza: 6 500 zł Estymacja: 8 000 – 12 000

Jacek Sienicki (1928 Warszawa – 2000 Warszawa)

Mięso, 1996 r. olej/płótno, 50 x 42 cm sygnowany i datowany p.g.: 'SIENICKI | 96' Studiował w warszawskiej ASP pod kierunkiem A. Nachta-Samborskiego; przez wiele lat był jego

asystentem a następnie profesorem macierzystej uczelni. Debiutował na wystawie „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale w 1955 r. Uprawiał malarstwo w ograniczonej palecie barw, szarości, przygaszone kolory. Dążył do maksymalnej syntezy przekazu. Tematy czerpał z natury – pojedyncza roślina, pejzaż i najbliższego otoczenia – np. wnętrze pracowni, mieszkania. Używając oszczędnie środków malarskich,

tworzył obrazy o ogromnym bogactwie materii obrazów. Laureat Nagrody Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida w 1975 r., niezależnej Nagrody im. J. Cybisa w 1983 r. oraz nowojorskiej Nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w 1993 r.

Cena wywoławcza: 22 000 zł Estymacja: 27 000 – 35 000

Teresa Pągowska (1926 Warszawa – 2007 Warszawa)

Owoc, 2000 r. akryl, olej/płótno, 38 x 38 cm sygnowany l.d.: 'TP' opisany na odwrociu na blejtramie: ‘TERESA PĄGOWSKA 2000 OWOC 38 x 38’

desa unicum 23 maja 2013

w łódzkiej PWSSP (aktualnie ASP), a następnie przez wiele lat w akademii warszawskiej. W roku 1988 uzyskała tytuł profesora zwyczajnego.

Cena wywoławcza: 13 000 zł Estymacja: 16 000 – 20 000

Urszula Broll (ur. 1930 r., Katowice)

LITERATURA: Urszula Broll, malarstwo (lata 50. i 60.), [katalog wystawy], Kraków 2004 r., kat. 10.

Pejzaż, 1957 r. olej/płótno, 50 x 85 cm sygnowany na odwrociu: 'U. BROLL' na odwrociu dwie naklejki: autorska z informacją o obrazie i wystawowa CBWA Warszawa ("Zachęta"); WYSTAWIANY: –– 1959, II Wystawa Sztuki Nowoczesne, Zachęta, Warszawa –– Urszula Broll, malarstwo (lata 50. i 60.) • 19–29.10.2004, Galeria Czas, Będzin; • 3–16.11.2004, Galeria Nautilius, Kraków

Grupa St-53 była jednym z najważniejszych ośrodków tzw. undergroundu artystycznego w Polsce lat 50. Działała do 1958. Broll uczestniczyła we wszystkich jej wystawach. W latach 50. brała też udział w II i III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (1957 i 1959) oraz w Wystawie Malarstwa w XV-lecie PRL, Muzeum Narodowe, Warszawa 1961. Uczestniczyła także w dwóch edycjach Sympozjum „Złotego Grona“ w Zielonej Górze (1971 i 1977) i w innych wystawach zbiorowych. Jej prace z lat 50. ewoluowały od przedstawień figuralnych, stopniowo coraz bardziej zgeometryzowanych i syntetycznych,

do abstrakcji, nawiązującej wprost do Strzemińskiego (cykl „Powidoki“). Od końca lat 60. artystka zainteresowała się taszyzmem i malarstwem materii, tworząc kompozycje fakturowe, z użyciem niestandardowych materiałów, jak lakiery, piasek itp. W końcu lat 60. stowarzyszyła się z grupą Oneiron, powstałą w Katowicach w kręgu artystów inspirujących się filozofią buddyzmu. W jej skład wchodzili m.in. Henryk Waniek i ówczesny mąż artystki, Andrzej Urbanowicz (stąd znana jest też pod nazwiskiem Broll-Urbanowicz).

Cena wywoławcza: 9 000 zł Estymacja: 12 000 – 20 000

Jan Dobkowski (ur. 1942 r., Łomża)

Grzech, 1970 r. olej/płótno, 150 x 200 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'JAN DOBKOWSKI | "GRZECH" 1970' na odwrociu naklejka wystawowa CBWA Warszawa ("Zachęta") WYSTAWIANY: –– 1970, III Festiwal Sztuk Plastycznych, Warszawa Był współzałożycielem (wraz z Jerzym Jurrym Zielińskim) grupy „Neo-Neo” (1967–1970). W roku

desa unicum 23 maja 2013

1968 Dobkowski wziął udział w wystawie „Secesja-Secesja?” w Galerii Współczesnej w Warszawie, która wywołała wielkie zainteresowanie w mediach i wśród krytyków. Po sukcesie na tej wystawie jego obrazy znalazły się na prestiżowej prezentacji „Polskie malarstwo współczesne. Źródła i poszukiwania w Paryżu”. Wkrótce też Guggenheim Museum w Nowym Jorku zakupiło do swoich zbiorów jego płótno „Podwójna dziewczyna” (1968), pierwszy czerwono-zielony obraz Dobkowskiego. Cały cykl obrazów w takiej kolorystyce powstał rok później, namalowany w ujednoliconym formacie 200 x 150 cm. Na zielonych tłach pojawiały się w różnych sytuacjach czerwone sylwety męskich i kobiecych postaci, te

ostatnie najczęściej o bujnych kształtach, karykaturalnie rozrośniętych. Kobiety o wielu piersiach, kobiety o formach jabłek czy gruszek miały w sobie potężny ładunek erotyzmu i zmysłowości. Niektóre formy na obrazach Dobkowskiego przemieniały się płynnie w inne, pierś kobieca stawała się dorodnym jabłkiem, serce plemnikiem, a kręgosłup i żebra organiczną, wiotką strukturą. Zieleń sugerowała naturę, żywiołową witalność, życie. Obrazy te stały się punktem wyjścia do wielu działań przestrzennych i następnych serii obrazów.

Cena wywoławcza: 19 000 zł Estymacja: 27 000 – 36 000

Janina Kraupe (ur. 1921 r., Sosnowiec)

Plaża, 1967 r. olej/płótno, 77 x 62 cm sygnowany l.d.: ‘J. Kraupe’ sygnowany i opisany na odwrociu: 'JANINA KRAUPE | "PLAŻA" | olej 1967' W 1938 r. rozpoczęła studia w ASP w Krakowie u P. Dadleza i K. Sichulskiego. Następnie w latach

1940–1942 studiowała w Kunstgewerbeschule u F. Pautscha, a w 1945 r. ponownie uczyła się w ASP w Krakowie m.in. u E. Eibischa, W. Taranczewskiego i A. Jurkiewicza. Od 1948 r. uczyła malarstwa sztalugowego i monumentalnego. Była współzałożycielką Teatru Konspiracyjnego T. Kantora. Należała do Grupy Młodych Plastyków, a obecnie jest członkiem II Grupy Krakowskiej. Otrzymała wiele nagród m.in. nagrodę I stopnia MKiS (1984 r.), nagrodę im. Witolda Wojtkiewicza i Nagrodę Miasta Krakowa (1997 r.). Jej obrazy

można oglądać m. in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Wrocławiu, Krakowie, Szczecinie.

Cena wywoławcza: 11 000 zł Estymacja: 15 000 – 20 000

Henryk Strumiłło (1934 Wilno – 2001 Łódź)

Głębia, 1969 r. technika mieszana/płótno, 130 x 99 cm opisany na odwrociu: 'HENRYK STRUMIŁŁO | OBRAZ 'GŁĘBIA' 130 x 99 cm | 1969 rok | TECH. MIESZANA' Studiował w PWSSP w Łodzi w pracowni prof. Romana Modzelewskiego – dyplom

desa unicum 23 maja 2013

otrzymał w roku 1961. Od 1985 r. kierował Zakładem Kształcenia Ogólnoplastycznego w Instytucie Form Przemysłowych. Był prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Form Przemysłowych. Miał wiele wystaw indywidualnych, ostatnia została zorganizowana przez Miejską Galerię Sztuki w Łodzi w 40-lecie pracy artystycznej i pedagogicznej w 2001 r. Uprawiał malarstwo abstrakcyjne, którego początkowo inspiracją był świat mikrokosmosu. Namalował wówczas kompozycje: „Mikrokosmos biały”, „Mikrokosmos czerwony” i „Mikrokosmos

błękitny”. W pierwszej połowie lat 60-tych budował obrazy nawiązując do stylistyki informelu, pod koniec lat 60-tych zmienił sposób obrazowania stosując poszarpane formy o dramatycznym napięciu. Jego sztuka z pogranicza ekspresji gestu, przestrzegająca zasad konstrukcyjnego ładu, jest wieloznaczna i emocjonalna.

Cena wywoławcza: 5 000 zł Estymacja: 10 000 – 18 000

Edward Dwurnik (ur. 1943 r., Radzymin)

Suwałki, 1992 r. olej/płótno, 214 x 152 cm sygnowany i datowany p.d.: 'E.DWURNIK 1992' sygnowany, datowany i nr katalogu autorskiego na odwrociu: '1992 | E. DWURNIK | "SUWAŁKI" | NR XIX 625 | 1725', na blejtramie naklejka wystawowa

Studiował na wydziale malarstwa akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom zdobył w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa w 1970 r. W 1966 r. stworzył najliczniejszy cykl jakim był „Podróże Autostopem”. W latach 80. malarstwo Dwurnika stało się ekspresyjne i dramatyczne. W latach 90. tworzył kontynuację „Podróży Autostopem” czyli „Błękitne miasta”, „Diagonalne”, „Błękitne” i „Wyliczanka”. Obecnie zajmuje się sztuką abstrakcyjną. W 1981 r. otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida,

w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co International Private Banking w Zurychu. Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982 r., Nouvelle Biennale de Paris w 1985 r. i w XIX Biennale Sztuki w Sao Paulo w 1987 r.

Cena wywoławcza: 22 000 zł Estymacja: 38 000 – 45 000

Jerzy Kałucki (ur. 1931 r., Lwów)

Dafne, 2000 r. olej/płótno, 110 x 85 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'Dafne', na blejtramie: 'Jerzy Kałucki | 2000'; POCHODZENIE: Dom Aukcyjny Agra-Art Od lat 70. prowadził poszukiwania zbieżne z konceptualizmem, tworząc z użyciem

desa unicum 23 maja 2013

różnych materiałów obiekty i instalacje oparte na wyliczeniach matematycznych i geometrycznych studiach nad przestrzenią. Sprawom tym artysta poświęcał też prace teoretyczne i teksty, zamieszczane w katalogach i czasopismach artystycznych. W latach 1951–57 studiował na ASP w Krakowie malarstwo i scenografię pod kierunkiem Z. Radnickiego i A. Stopki. Od 1981 prowadził pracownię malarstwa na poznańskiej PWSSP. Jest autorem licznych scenografii teatralnych i telewizyjnych. W 1959 zaczął wystawiać swe prace malarskie. Od 1976 jest członkiem reaktywowanej Grupy Krakowskiej. Wystawiał również w krakowskiej

Galerii Krzysztofory: np. „Pokaz obrazu odcinka luku o promieniu r=1970 cm”. Oprócz malarstwa i scenografii uprawia rysunek, grafikę, zajmuje się działaniami przestrzennymi – instalacjami. Jerzego Kałuckiego często określa się, jako „filozoficznego konstruktywistę”, a sam chętnie powołuje się na kontynuatora malarstwa zapoczątkowanego przez K. Malewicza.

Cena wywoławcza: 8 000 zł Estymacja: 12 000 – 20 000

Henryk Stażewski (1984 Warszawa – 1988 Warszawa)

Relief, 1984 r. akryl/sklejka, 27,5 x 28 cm (całość), 13,5 x 13 cm (środek kompozycji) sygnowany i datowany na odwrociu: 'H. Stażewski | 1984'

twórczości malował martwe natury. W 1923 roku uczestniczył w Wystawie Nowej Sztuki w Wilnie, inicjującej polski ruch konstruktywistyczny. Był jednym z założycieli awangardowego ugrupowania Blok Kubistów, Suprematystów i Konstruktywistów (1924–26) oraz, kontynuujących jego założenia programowe, grup Praesens (1926–29) i „a.r.” (1929–36).

Cena wywoławcza: 5 000 zł W latach 1913 – 1919 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. We wczesnym okresie

Estymacja: 12 000 – 18 000 68

Henryk Stażewski (1984 Warszawa – 1988 Warszawa)

Relief, 1975 r. akryl/sklejka, 44,5 x 44,5 cm (całość), 30 x 30 cm (środek kompozycji) sygnowany i datowany na odwrociu: '1975 | H. Stażewski' Po wojnie twórca związał się z Klubem Młodych Artystów i Naukowców oraz awangardową Galerią Krzywe Koło w Warszawie. W 1965

desa unicum 23 maja 2013

zainicjował wraz z Wiesławem Borowskim, Anką Ptaszkowską i Mariuszem Tchorkiem powstanie Galerii Foksal. W 1955 miała miejsce w Klubie Związku Literatów w Warszawie pierwsza po wojnie indywidualna ekspozycja sztuki Stażewskiego. Twórca prezentował swe prace na wielu wystawach polskiej sztuki współczesnej za granicą, m.in. w Paryżu (Musèe d'Art Moderne, 1977, 1982; Centre Georges Pompidou, 1983), Sztokholmie, Amsterdamie, Brukseli i Genewie (1959), Wenecji (1959, 1966, 1986), Nowym Jorku (Museum of Modern Art, 1976), Oslo (1961), Essen (1962, 1973), Stuttgarcie (1962), Chicago (1964,

1966, 1967, 1972), Bochum (1964), Tel-Avivie (1965), Tokio (1966), Londynie (Royal Academy, 1970, 1984), Strasburgu (1970), Düsseldorfie (1974, 1981, 1982), Mediolanie (1974, 1986), Zurychu (1974, 1975), Hamburgu (1975), Madrycie, Berlinie i Kolonii (1977), Rzymie (1979) i Los Angeles (1981). Retrospektywną wystawę sztuki Stażewskiego zorganizowano w 1994 w Muzeum Sztuki w Łodzi.

Cena wywoławcza: 22 000 zł Estymacja: 26 000 – 29 000

Judyta Sobel (1924 Lwów – 2012 Nowy Jork)

Martwa natura, 1960 r. olej/płótno, 59 x 49 cm sygnowany p.d.: ‘J. SOBEL’ Studia artystyczne odbywała w PWSSP w Łodzi pod okiem W. Strzemińskiego i S. Wegnera.

Dyplom uzyskała w 1950 r. Już na w 1948 r. wzięła udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Niedługo potem wyjechała na stypendium do Izraela, po czym zamieszkała na stałe w Nowym Jorku. Swoją twórczość prezentowała m.in. w Łodzi, Wrocławiu, Krakowie, Paryżu, Tel Avivie, Haifie i Nowym Jorku. W 1956 r. otrzymała pierwszą nagrodę podczas wystawy w Gallery Saks w Paryżu. Malarstwo z pogranicza figuracji i deformacji

bogate jest w kolor i ukazuje prawdziwie ekspresjonistyczne poszukiwania artystki. Zauważalna jest w tych płótnach subtelna wrażliwość na otaczającą codzienność.

Cena wywoławcza: 8 000 zł Estymacja: 14 000 – 20 000

Rafał Olbiński (ur. 1943 r., Kielce)

Dwa teatry olej/płótno, 46 x 35 cm sygnowany p.d.: 'Olbiński' W 1969 r. ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1981 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Od 1985 r. wykłada na wpływowej Szkole Sztuk Pięknych w Nowym Jorku. Jego plakaty i ilustracje ukazują się regularnie na łamach czasopism

desa unicum 23 maja 2013

Newsweek, Time, Business Week, New York Times, New Yorker. Jest twórcą licznych plakatów dla amerykańskich oper (New York City Opera, Utah Opera, Pacific Opera San Francisco, Philadelphia Opera). W 2002 r. udanie zadebiutował w roli twórcy scenografii operowej do przedstawienia Don Giovanniego w Filadelfii. W roku 2003 został Honorowym Obywatelem swojego rodzinnego miasta – Kielc. Rafał Olbiński otrzymał za swoje ilustracje, plakaty i obrazy ponad 100 nagród. W 1994 r. zdobył w Paryżu międzynarodowego Oskara za Najbardziej Znaczący, Niezapomniany Plakat Świata Prix Savignac. W 1995 r. jego projekt został wybrany na plakat „Nowy Jork

stolicą świata” przez jury pod przewodnictwem burmistrza Rudolfa Giulianiego. Obrazy Olbińskiego znajdują się w największych kolekcjach sztuki współczesnej (Biblioteka Kongresu, Carnegie Foundation, Republic New York Corporation), a także w wielu prywatnych zbiorach w USA, Japonii, Niemczech, Szwajcarii, Australii.

Cena wywoławcza: 17 000 zł Estymacja: 24 000 – 35 000

Janusz Kaczmarski (1931 Warszawa – 2009 Warszawa)

Wnętrze z kanapą, 1982 r. olej/płótno, 50 x 50 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'JANUSZ KACZMARSKI | 50 x 50 | OLEJ, PŁÓTNO | "WNĘTRZE Z KANAPĄ" | 1982' Studiował malarstwo w ASP w Warszawie (1949–1950), następnie w ASP w Leningradzie

(1950–1951). Dyplom uzyskał w Kijowskim Instytucie Sztuk Pięknych w 1956 roku, w pracowni prof. Aleksieja Szowkunienki. W latach 1964–1970 pisał recenzje dla „Przeglądu Artystycznego”, a w latach 1972–1973 redagował „Polish Art Review” – kwartalnik poświęcony sztuce polskiej. Wystawiał z grupą malarzy „Powiśle”, następnie w latach 1962–1976 z Grupą Malarzy Realistów. Jego prace znajdują się w zbiorach muzeów narodowych i okręgowych w Polsce, muzeum w Damaszku, Hawanie oraz w licznych kolekcjach prywatnych. W latach

1981–1987 bojkotował oficjalną kulturę, wystawiając jedynie w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej i za granicą. Od 1972 wielokrotny prezes Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 1977 wykładowca malarstwa w wyższych uczelniach artystycznych w Dreźnie, Wrocławiu, Toruniu i Olsztynie.

Cena wywoławcza: 5 000 zł Estymacja: 6 000 – 8 000

Jan Szancenbach (1928 Kraków – 1998 Kraków)

Skrzypce i owoce, 1997 r. olej/płótno, 63 x 70 cm p.d.: 'Szancenbach' opisany na odwrociu: 'JAN SZANCENBACH | SKRZYPCE i OWOCE | 1997' W latach 1940 –1942 studiował w Kunstgewerbeschule w Krakowie u S. Kamockiego, J. Mehoffera, A. Jurkiewicza.

desa unicum 23 maja 2013

Naukę kontynuował w latach 1945–1948 w ASP u W. Weissa, E. Eibischa i L. Gradowskiego – dyplom otrzymał w 1952 r. Od 1972 r. prowadził własną pracownię na Wydziale Malarstwa. W latach 1987–1993 był rektorem ASP w Krakowie, a w 1986 r. został mianowany profesorem. Malował głównie sceny rodzajowe, pejzaże, martwe natury i portrety. Zajmował się także malarstwem monumentalnym, grafiką projektową i filmem rysunkowym. Jego obrazy są radosne, pełne życia i światła. Prace tego artysty można oglądać we wszystkich dużych muzeach w Polsce oraz w Moskwie i Florencji

w Muzeum Uffizi. Brał udział w ponad 400 wystawach zbiorowych w Polsce, Europie i Japonii. Miał około 50 wystaw indywidualnych w Polsce, Wielkiej Brytanii, Austrii, Szwecji, Niemczech. W 1996 r. odbyła się w Poznaniu wystawa retrospektywna artysty przygotowana przez ABC Gallery w ramach cyklu „Mistrzowie polskiego malarstwa współczesnego”.

Cena wywoławcza: 19 000 zł Estymacja: 24 000 – 28 000

Stefan Suberlak (1928 Piotrowice Śląskie – 1994 Katowice)

Starość, 1979 r. olej/płótno, 140 x 115 cm datowany i sygnowany p.d.: '1979 Suberlak', l.d.: 'STAROŚĆ' opisany na odwrociu: 'SUBERLAK | 'STAROŚĆ'' Artysta jest znany przede wszystkim jako grafik. Rzadko pojawiają się na rynku sztuki jego

obrazy olejne, w których rozwijał podobne motywy i sposób obrazowania jak w grafice. Charakteryzują się one brawurową techniką, w której dukt pędzla przypomina cięcie dłutem w desce drzeworytniczej. W 1952 r. ukończył filię krakowskiej ASP w Katowicach. Uprawia grafikę artystyczną. Jest honorowym członkiem ASP we Florencji. Wziął udział w ponad 30 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Zdobył wiele nagród m.in. nagrodę na VI Międzynarodowej Wystawie

Grafiki „Bianco e Nero” w Lugano, nagrodę na IV Międzynarodowym Biennale Grafiki w Lublanie, srebrny medal na XII Międzynarodowym Salonie Sztuki w Juvisy sur Orge, laureat nagród Ministra Kultury i Sztuki oraz Wojewódzkiej Rady Narodowej.

Cena wywoławcza: 3 000 zł Estymacja: 6 000 – 9 000

Włodzimierz Zakrzewski (1916 Petersburg – 1992 Warszawa)

Krakowskie Przedmieście, 1976 r. olej/płótno, 65 x 81 cm sygnowany i datowany u dołu: '76' W. Zakrzewski' opisany na odwrociu: W. ZAKRZEWSKI 1976 WARSZAWA KRAKOWSKIE PRZEDMIEŚCIE [...]' Ujęcie Krakowskiego Przedmieścia widoczne na obrazie było wielokrotnie przez artystę

desa unicum 23 maja 2013

ukazywane w latach 70. XX w. W swoich miejskich widokach malarz rozwijał wartości haptyczne, rozbudowując fakturę warstwy malarskiej, niemal „rzeźbiąc” w farbie. Rysunku i malarstwa uczył się już w latach gimnazjalnych. Naukę kontynuował w warszawskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa pod kierunkiem E. Butrymowicza. W latach 1941 – 1942 studiował w Moskwie. Projektował plakaty, malował obrazy o tematyce wojennej. Po powrocie do kraju w latach 1950 – 1952 był profesorem warszawskiej

Akademii Sztuk Pięknych. W latach następnych całkowicie poświęcił się malarstwu. Wiele podróżował m.in. do Włoch, Francji, Stanów Zjednoczonych – powstały wtedy pejzaże i weduty z wielu odwiedzanych miast.

Cena wywoławcza: 7 000 zł Estymacja: 10 000 – 15 000

Ryszard "Ryho" Paprocki (ur. 1963 r., Łęki Górne na Podkarpaciu)

Ptak w locie, 1991 r. olej/płótno, 120 x 100 cm sygnowany i opisany na odwrociu: 'RYHO PAPROCKI | "PTAK W LOCIE" | 100 x 120 olej | 1991 op. 185' W latach 1983–1989 studiował architekturę na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej,

dyplom w 1989 roku (promotor dyplomu: prof. Witold Korski). W roku 1989 podjął studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom z wyróżnieniem w 1993 roku w pracowni malarstwa sztalugowego prof. Juliusza Joniaka oraz w pracowni malarstwa ściennego prof. Józefa Ząbkowskiego. W latach 1993–2002 był wykładowcą rysunku odręcznego w Studiu Rysunku w Krakowie. W 2000 roku wystawił prace w Pawilonie Polskim na EXPO’2000 w Hanoverze. W 2004 roku brał udział w wystawie reprezentującej Polskę i polską sztukę

w Parlamencie Północnej Nadrenii – Westfalii w Düsseldorfie w związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej (Galeria Ars Cracovia – Köln).

Cena wywoławcza: 6 000 zł Estymacja: 10 000 – 15 000

Jerzy Tchórzewski (1928 Siedlce – 1999 Warszawa)

Kompozycja, 1963 r. olej/karton, 96 x 62,5 cm (w świetle passe-partout) sygnowany śr.d.: 'J. Tchórzewski' Studiował w krakowskiej ASP. Związany był z Grupą Krakowską. Debiutował w 1948 r. na

desa unicum 23 maja 2013

I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Wystawiał też razem z międzynarodową grupą Phases. Wziął udział w wystawie w warszawskim Arsenale „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w 1955 r., gdzie zdobył nagrodę. Pracował jako pedagog w ASP do czasu przejścia na emeryturę w 1998 r. W 1986 r. otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Malarstwo artysty bliskie surrealizmowi od wczesnej młodości – fantastyczne stwory i postacie w wyimaginowanych pejzażach – ewoluowało

w kierunku abstrakcji. Od lat 70. podejmował tematykę religijną.

Cena wywoławcza: 18 000 zł Estymacja: 25 000 – 30 000

Jerzy Duda-Gracz (1941 Częstochowa – 2004 Łagów)

Obraz 1926 – Jedlania – Letnisko – Zachwycenie, 1995 r. olej/płyta, 35 x 35 cm sygnowany, datowany i nr katalogu autorskiego l.d.: 'DG 1926/95'

na odwrociu naklejka autorska z opisem pracy W 1969 r. otrzymał dyplom na Wydziale Grafiki w Katowicach. W 1984 r. jego prace wystawiane były na weneckim Biennale Sztuki. W swej twórczości często posługiwał się pastiszem, groteską, karykaturą postaci ludzkich. Tworzył sceny rodzajowe, oparte na tradycji malarskiego surrealizmu i ekspresjonizmu. Jego obrazy

znajdują się w kolekcjach czołowych Muzeów Narodowych (Kraków, Warszawa, Gdańsk, Poznań) a także w Muzeum Sztuki w Łodzi.

Cena wywoławcza: 15 000 zł Estymacja: 18 000 – 20 000

Jerzy Duda-Gracz (1941 Częstochowa – 2004 Łagów)

Obraz 2618 – Portret Obrzędowy – Włóczęga 5, 2001 r. olej/płyta, 48,5 x 38,5 cm sygnowany, datowany i nr katalogu autorskiego l.d.: 'DG 2618/2001' na odwrociu naklejka autorska z opisem pracy i dedykacja: 'Kochanemu Przyjacielowi |

desa unicum 23 maja 2013

Henrykowi | w Dniu Imienin |Jurek D-G |lipiec | 2011' Sam artysta tak mówił o swojej sztuce: „maluję świat, który odchodzi, umiera, gdzie więcej jest snu, zdarzeń z dzieciństwa, świat w pejzażu przedindustrialnym. Na moich obrazach nie ma drutów telefonicznych, kabli, anten satelitarnych, samochodów, samolotów – tego wszystkiego, co zaprowadzi człowieka z powrotem na drzewo, jeżeli nadal będzie się tak intensywnie

rozwijał pod tym względem” ; „Maluję to, co mi w duszy gra; im bardziej człowiek pierniczeje, tym lepiej wie, że odchodzi, a z nim cały ten świat. Z upływem czasu rodzi się czułość i tęsknota za tym, co bezpowrotne”.

Cena wywoławcza: 18 000 zł Estymacja: 22 000 – 30 000

Zdzisław Beksiński (1929 Sanok – 2005 Warszawa)

BŻ, 1997 r. olej/płyta, 131 x 96,5 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'BŻ | BEKSIŃSKI | 1997' Rysownik, grafik i malarz, fotograf. Studiował na Politechnice Krakowskiej. W latach 50. tworzył prace o charakterze surrealistyczno-ekspresjonistycznym. Na przełomie lat 50.

i 60. odwoływał się do poezji Reinera Marii Rilkego i treści egzystencjalnych. Około 1960 roku wykonywał prace graficzne o ekspresjonistyczno-turpistycznej formie oraz rzeźby z gipsu i metalu. Od końca lat 60. do początku 70. w jego twórczości pojawiały się motywy religii Dalekiego Wschodu. Od połowy lat 70. Beksiński zajmował się prawie wyłącznie malarstwem olejnym. W 1977 r. opuścił Sanok i przeniósł się na stałe do Warszawy. Twórczość z lat 80. wykazuje nawiązania do metody „fotografowania snów” (określenie artysty) i abstrakcji niegeometrycznej. Wystawiał

we Francji, Niemczech i niemal wszystkich ważnych ośrodkach w Polsce. W 1999 r. Muzeum Historyczne przygotowało na zamku w Sanoku największą retrospektywną wystawę artysty. Muzeum Historyczne w Sanoku posiada również najbogatszą kolekcję dzieł artysty. W kolażach, które tworzył przed śmiercią, wykorzystywał chętnie techniki komputerowe.

Cena wywoławcza: 85 000 zł Estymacja: 95 000 – 120 000

desa unicum 23 maja 2013

Zdzisław Nitka (ur. 1962 r., Oborniki Śląskie)

Palacz z kotem, 2005 r. olej/płótno, 68,5 x 87 cm sygnowany i datowany p.d.: 'Z. Nitka 05' na odwrociu opisany Absolwent Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu oraz Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom uzyskał w pracowni prof. Józefa Hałasa, u którego przyjmuje stanowisko asystenta. W 1997 roku założył z Jolantą Nitką Muzeum Ekspresjonistów w ich własnym domu Obecnie pracownik ASP we Wrocławiu.

Cena wywoławcza: 2 500 zł Estymacja: 4 000 – 6 000 82

Grzegorz Drozd (ur. 1970 r., Lublin)

Supersam, 2010 r. olej/płótno, 110 x 130 cm sygnowany i datowany na odwrociu: 'Grzegorz Drozd | 2010 | Supersam' Malarz, happener, twórca rzeźb społecznych, obserwator spektaklu współczesnej

desa unicum 23 maja 2013

rzeczywistości, w której buduje niewygodne i niekiedy absurdalne sytuacje. Jego twórczość zaczyna się w miejscu, gdzie pędzel dotyka powierzchni płótna, a kończy na interwencjach, do których artysta angażuje często przypadkowe osoby. W latach 1992–1995 studiował na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu UMCS w Lublinie, następnie w latach 2000–2007 na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach: malarstwa u Jarosława Modzelewskiego i rzeźby Grzegorza Kowalskiego. W 2003 założył niezależne

Centrum Działań – Zmiana Organizacji Ruchu ZOR. W 2008 roku w Warszawie zaprezentował „Inne miasto inne życie” – projekt odwołujący się do transformacji przestrzeni miejskiej i publicznej stolicy w kontekście podobnych procesów zachodzących w innych miastach postsocjalistycznych.

Cena wywoławcza: 4 000 zł Estymacja: 7 000 – 9 000

Henryk Stażewski (1984 Warszawa – 1988 Warszawa)

Kompozycja akryl/tektura, sklejka, płyta pilśniowa, 19 x 19 cm (kompozycja), 35 x 35 cm (wraz z oprawą) sygnowany p.d.: 'H. Stażewski'

Cena wywoławcza: 8 000 zł Estymacja: 13 000 – 19 000 84

Tadeusz Kalinowski (1909 Warszawa - 1997 Poznań)

Strzałki, 1972 r. olej/płótno, 110 x 80 cm sygnowany i datowany p. d.: 'T. KALINOWSKI 1972' LITERATURA: Tadeusz Kalinowski 1909–1997: W stulecie urodzin, [red.] Wojciech Makowiecki, katalog wystaw 4–24.12.2009: Muzeum Narodowe

desa unicum 23 maja 2013

w Poznaniu, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, Art Station Foundation, Galeria Ego, Wyd. Muzeum Narodowe w Poznaniu i Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, Poznań 2009, s. 116. Studia malarskie odbył w warszawskiej ASP pod kierunkiem M. Kotarbińskiego. Uczęszczał też do pracowni scenograficznej W. Drabika i W. Daszewskiego, oraz pobierał lekcje z zakresu architektury wnętrz u W. Jastrzębowskiego. Dyplom uzyskał w 1937. Od 1949 współpracował z awangardową grupą 4F+R (Forma, Farba, Faktura, Fantastyka + Realizm), do której

powstania przyczynił się m.in. A. Lenica. Od wczesnych lat 60 sztuka Kalinowskiego wpisuje się w nurt abstrakcji geometrycznej. Olbrzymi wpływ na ukształtowanie się jego koncepcji sztuki o środkach wyrazu radykalnie ograniczonych do geometrycznych struktur mieli koryfeusze polskiej awangardy – W. Strzemiński, K. Sosnowski i A. Marczyński.

Cena wywoławcza: 11 000 zł Estymacja: 18 000 – 25 000

Ireneusz Pierzgalski (ur. 1929 r., Łódź)

Bez tytułu z cyklu "Czytający + Fotele" (ciąg dalszy) brom, fotografia czarno-biała/papier fotograficzny, 60 x 48 cm (w świetle passe-partout) sygnowana i opisana na odwrocie; egzemplarz autorski, nakład: 1/1, vintage print

Obronił dyplom w 1955 r. w łódzkiej PWSSP. Pozostał związany z łódzkim środowiskiem artystycznym, zarówno z Państwową Wyższą Szkołą Filmową (w latach 1955–1977), jak i dzisiejszą Akademią Sztuk Pięknych, gdzie prowadził Pracownię Fotografii na Wydziale Grafiki. Artysta pracuje w rozmaitych technikach, uprawia rysunek, malarstwo, grafikę, fotografię. W latach 50. związany był z grupą „Piąte Koło”, a potem „Nową Linią”. W latach 60. często wystawiał swoje prace w jednej z najbardziej wówczas liczących się

galerii „Krzywe Koło” w Warszawie. Jest autorem określenia „Hotel Sztuki”, którym dzięki niemu w latach 70. zaczęto nazywać ideę niezależnej aktywności wystawienniczej sformułowaną wcześniej przez Andrzeja Paruzela.

Cena wywoławcza: 1 500 zł Estymacja: 3 000 – 5 000

Piotr Kurka (ur. 1958 r., Poznań)

Z cyklu "Bellagio", 1999 r. fotografia otworkowa/papier, 58,5 x 58,5 cm (w świetle ramy), edycja: 1/3 na odwrociu napis l. g. napis flamastrem: 'PF 446' oraz naklejka (wydruk) z danymi pracy POCHODZENIE: –– Aukcja Dom Aukcyjny Agra-Art. –– Kolekcja Fundacji Signum LITERATURA: Katalog aukcji Domu Aukcyjnego Agra-Art z dnia 15.04.2007 r. Rzeźbiarz, autor aranżacji przestrzennych, wykładowca i kierownik Pracowni Działań Intermedialnych i Prorektor ASP w Poznaniu

desa unicum 23 maja 2013

ds. artystyczno-badawczych. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Poznaniu. W latach 1984–1983 wystawiał z grupą Koło Klipsa (do której nie należał). Związany był w tym czasie z Galerią Wielka 19 w Poznaniu, w której debiutował również wystawą indywidualną pt. „Flogiston” w 1985. Uczestniczył w najważniejszych wystawach ruchu nowoekspresjonistycznego w Polsce: „Ekspresja lat 80-tych”, BWA, Sopot 1986, II Biennale Sztuki Nowej, Zielona Góra 1987, „Co słychać”, d. Zakłady Norblina, Warszawa 1987 oraz w innych wystawach zbiorowych organizowanych przez Andrzeja Bonarskiego: „Bruno Schulz” i „A teraz rzeźba”, obie w Pawilonie SARP, Warszawa 1988. W tym okresie wystawiał rzeźby i obiekty przestrzenne z użyciem przedmiotów gotowych, świateł neonów, czasem wykorzystujące elementy zastanego otoczenia. W latach 90. artysta w szerszym zakresie włączał w swe realizacje

multimedia, tworzył rozbudowane instalacje o bogatych treściach związanych z współczesną kondycją człowieka i kultury. Wiele wystawiał, jest laureatem stypendiów i nagród, m. in. stypendium Pollock-Krasner Foundation, Nowy Jork 1992, Fundacji Kościuszkowskiej, Nowy Jork 1995, Rockefeller Foundation, Bellagio, Włochy 1999 i in. Równolegle wykładał w macierzystej uczelni. Równolegle wykładał w macierzystej uczelni. Obecnie jest profesorem zwyczajnym, prorektorem do spraw artystyczno-badawczych, kierownikiem Pracowni Działań Intermedialnych na Wydziale Komunikacji Multimedialnej. Był również dyrektorem artystycznym wystawy „Art Poznań 2004”.

Cena wywoławcza: 1 000 zł Estymacja: 2 000 – 3 000 zł

Jacek Szmuc (ur. 1945 r.)

Komplet 5 zdjęć z przedstawienia Tadeusza Kantora "Umarła klasa" fotografia czarno-biała, brom/papier fotograficzny; wymiary zdjęć: 24 x 17,8 cm; 24 x 17,5 cm; 22,5 x 17,5 cm; 19 x 17,5 cm; 23,5 x 17 cm na odwrocie każdej fotografii pieczątka:

'GALERIA KRZYSZTOFORY | Kraków, ul. Szczepańska 2 | tel. 204-00 oraz pieczątka: 'FOTOGRAFOWAŁ JACEK SZMUC | Kraków, św. Jana 24/10, tel. 281-35 | Prawa autorskie zastrzeżone' W latach 70. powstała w Krakowie twórcza grupa pod nazwą „Grupa robocza” w składzie: Ryszard Bobek (1950), Aleksander Gintow, Witold Górka (1945), Stanisław Markowski (1949), Stefan Zbadyński (1946), Bogdan Zimowski (1946), Jacek

Szmuc (1945). Fotografów tych interesowały relacje pomiędzy rzeczywistością a wizerunkiem tej rzeczywistości w sztuce. Stąd wykonywali wiele realizacji stylizowanych na teatralne inscenizacje.

Cena wywoławcza: 2 500 zł Estymacja: 3 000 – 6 000

Joseph Beuys podpisujący skrzynki „Intuition” wraz z Wolfgangiem Feelischem w 1972 roku

Joseph Beuys (1921 Krefeld – 1986 Düsseldorf)

Intuition, 1968 r. pudełko drewniane, 30 x 20 x 5,5 cm sygnowane i datowane na odwrocie: 'Beuys | 68' Seria „multipli” zatytułowana „Intuition” zaczęła powstawać od 1968 roku. Od 1968 Beuys wypuścił wraz z galernikiem Wolfgangiem Feelischem 12.000 egzemplarzy prostego drewnianego pudelka w rozmiarze A4 sygnowanego przez artystę, które trafiły do sprzedaży w cenie 8 marek niemieckich.

desa unicum 23 maja 2013

Krążące po świecie egzemplarze pracy miały stać się pamfletem na debatę publiczną i polityczną 1968 roku i symbolem odejścia od instytucjonalnych form życia artystycznego. Puste drewniane pudełko mogło być prostym przedmiotem codziennego użytku, z jednoczesną „intuicją” potencjalnego wypełnienia go nowym znaczeniem przez użytkownika. Joseph Beuys był propagatorem idei demokratyzacji sztuki. W swoim tekście noszącym znamienny tytuł „Każdy artystą” napisał, że potrzeba twórczości charakteryzuje wszystkich ludzi i wszystkie dziedziny życia. I tak, jak każdy jest w stanie tworzyć, tak każdy wpływać może na sztukę. To my kształtujemy

świat wokół siebie, wpływamy na wydarzenia, historię i co ciekawe oblicze współczesnej sztuki. Jesteśmy artystami w swoim życiu. Sztuka miała stać się rodzajem terapii, i zawładnąć wszystkimi dziedzinami życia. Sztuka w ujęciu Beuysa ograniczona została raczej do twórczego działania, prac efemerycznych aniżeli do trwałych przedmiotów estetycznych. Istotą jest dla niego kreacja, akt twórczy bardziej niż sam przedmiot.

Cena wywoławcza: 2 000 zł Estymacja: 4 000 – 6 000

Regulamin aukcji wowych za okres opóźnienia w zapłacie. Dom Aukcyjny przyjmuje następujące formy płatności: Gotówka: PLN – wszystkie transakcje zawierane są w polskich złotych. Inne waluty – na specjalne życzenie po wcześniejszym uzgodnieniu, Dom Aukcyjny może przyjąć wpłatę w: euro, dolarach albo funtach brytyjskich. Przeliczenie będzie następowało po dziennym kursie kupna waluty Banku PKO BP SA pomniejszonym o 3%. Karty Kredytowe: Dom aukcyjny akceptuje następujące karty kredytowe: MasterCard, VISA, Maestro, VISA electron

1. Oferta aukcyjna Przedmiotem aukcji są dzieła sztuki lub inne obiekty kolekcjonerskie oddane do sprzedaży komisowej przez komitentów lub stanowiące własność Domu Aukcyjnego. Zgodnie z oświadczeniami komitentów powierzone obiekty stanowią ich własność bądź też komitenci mają prawa do ich rozporządzania, a ponadto, nie są one objęte jakimkolwiek postępowaniem sądowym i skarbowym, są wolne od zajęcia i zastawu oraz innych ograniczonych praw rzeczowych, a także jakichkolwiek roszczeń osób trzecich. Dom Aukcyjny zapewnia fachową wycenę, rzetelny opis katalogowy powierzonego do sprzedaży obiektu, a także pokrywa koszty jego ubezpieczenia. Aukcja jest prowadzona zgodnie z polskimi przepisami prawnymi przez osobę upoważnioną po stronie Domu Aukcyjnego zwaną dalej Aukcjonerem. Aukcjoner ma prawo do dowolnego rozdzielania lub łączenia obiektów oraz do ich wycofania z licytacji bez podania przyczyn. Opisy zawarte w katalogu aukcji mogą być uzupełnione lub zmienione przez Aukcjonera lub osobę przez niego wskazaną przed rozpoczęciem licytacji. Dom Aukcyjny zapewnia, że opisy katalogowe obiektów wystawionych na aukcji wykonane zostały w najlepszej wierze z wykorzystaniem doświadczenia i wiedzy fachowej pracowników Domu Aukcyjnego oraz współpracujących z Domem Aukcyjnym ekspertów.

regulaminu. W zależności od przebiegu aukcji, Aukcjoner może wedle własnego uznania zdecydować o innej wysokości postąpienia. Zakończenie licytacji obiektu następuje w momencie uderzenia młotkiem przez Aukcjonera i jest równoznaczne z zawarciem umowy sprzedaży między Domem Aukcyjnym a licytantem, który zaoferował najwyższą kwotę. W razie zaistnienia sporu w trakcie licytacji, Aukcjoner rozstrzyga spór lub ponownie przeprowadza licytację obiektu. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do licytowania jedynie wcześniej zgłoszonych przez uczestników aukcji obiektów. W sytuacji takiej numery obiektów są przed aukcją zgłaszane do Aukcjonera. Aukcja jest prowadzona w języku polskim, jednak na życzenie uczestnika aukcji niektóre spośród licytacji mogą być równolegle prowadzone w języku angielskim i niemieckim. Prośby takie powinny być składane najpóźniej na godzinę przed aukcją wraz z informacją, których obiektów dotyczą. Licytacja odbywa się w tempie 60–100 obiektów na godzinę.

2. Osobisty udział w aukcji Do uczestnictwa w licytacji upoważniają tabliczki z numerami aukcyjnymi, które można otrzymać przy stanowisku rejestracyjnym po wypełnieniu formularza udziału w aukcji. Pracownik Domu Aukcyjnego dokonujący rejestracji ma prawo poprosić o dokument potwierdzający tożsamość osoby rejestrowanej (dowód osobisty, paszport, prawo jazdy). Bezpośrednio po zakończeniu aukcji należy zwrócić tabliczkę z numerem aukcyjnym, a w przypadku zakupu odebrać potwierdzenie zawartych transakcji.

7. Estymacja Podana w katalogu estymacja jest szacunkową wartością określoną przez Dom Aukcyjny. Zakończenie licytacji w przedziale estymacji lub powyżej górnej estymacji jest transakcją ostateczną. Zakończenie licytacji poniżej dolnej estymacji może być transakcją warunkową (patrz punkt 9).

14. Odbiór obiektów Odbiór wylicytowanych obiektów jest możliwy po dokonaniu pełnej zapłaty i powinien nastąpić w terminie do 10 dni od daty aukcji. W innych przypadkach przechowywanie i dostarczanie przedmiotów odbywa się na koszt i ryzyko nabywcy.

8. Cena gwarancyjna Dla każdego obiektu Dom Aukcyjny ustala cenę gwarancyjną. Jej wysokość jest informacją poufną. Kwota ta mieści się pomiędzy ceną wywoławczą a dolną estymacją. Jeżeli w drodze licytacji cena gwarancyjna nie zostanie osiągnięta, zakończenie licytacji skutkuje zawarciem transakcji warunkowej, co zostaje ogłoszone przez Aukcjonera.

15. Reklamacje Wszelkie możliwe reklamacje będą rozpatrywane zgodnie z przepisami prawa polskiego. Reklamację z tytułu niezgodności towaru z umową można zgłosić w ciągu jednego roku od wydania obiektu. Wobec osób nie będących konsumentami Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za ukryte wady fizyczne oraz wady prawne zakupionych obiektów.

9. Transakcje warunkowe Dom Aukcyjny dopuszcza zawieranie transakcji warunkowej. Transakcja taka dochodzi do skutku pod warunkiem akceptacji wylicytowanej ceny przez właściciela obiektu. Zawarcie transakcji warunkowej jest traktowane jako prawnie wiążąca oferta nabycia obiektu po cenie wylicytowanej. Dom Aukcyjny zobowiązuje się w negocjować z właścicielem obiektu możliwość obniżenia ceny do kwoty wylicytowanej. Jeśli negocjacje nie przyniosą pozytywnego skutku w czasie pięciu dni roboczych od dnia aukcji, obiekt uznaje się za niesprzedany. Dom Aukcyjny zastrzega sobie prawo do przyjmowania po aukcji ofert równych cenie gwarancyjnej na obiekty wylicytowane warunkowo. W przypadku otrzymania takiej oferty od innego oferenta Dom Aukcyjny informuje o tym fakcie klienta, który wylicytował warunkowo. Klient ma prawo w takim wypadku do podniesienia swojej oferty do ceny gwarancyjnej i przysługuje mu pierwszeństwo w zakupie obiektu. Jeśli nie podniesie swojej oferty do ceny gwarancyjnej, transakcja warunkowa zostaje unieważniona a obiekt może zostać sprzedany drugiemu oferentowi po cenie gwarancyjnej.

16. Obowiązujące przepisy prawa Dom Aukcyjny przypomina, że zgodnie z przepisami: • ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162 poz. 1568) – wywóz określonych obiektów poza granice kraju wymaga zgody odpowiednich władz, • ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.) – muzea rejestrowane mają prawo pierwokupu zabytków bezpośrednio na aukcji za kwotę wylicytowaną powiększoną o opłatę aukcyjną, • ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2000r. Nr 116, poz. 1216 z późn. zm.) – Dom Aukcyjny jest zobowiązany do zbierania danych osobowych nabywców dokonujących transakcji w kwocie powyżej 15 tysięcy euro.

3. Licytacje w imieniu klienta Dom Aukcyjny może reprezentować klienta na podstawie „zlecenia licytacji”. Formularz zlecenia dostępny jest w katalogu (na ostatnich stronach), w siedzibie Domu Aukcyjnego oraz na stronie internetowej http://www.desa.pl/assets/files/formularze/zlecenie_licytacji.pdf. W przypadku zlecenia licytacji z limitem Dom Aukcyjny dokłada wszelkich starań, by klient zakupił obiekt w możliwie najniższej cenie, nie niższej jednak niż cena gwarancyjna. Jeśli limit jest niższy niż cena gwarancyjna zostaje zawarta transakcja warunkowa. Formularz należy przesłać faksem, pocztą, e-mailem lub zostawić osobiście w siedzibie Domu Aukcyjnego najpóźniej na dwie godziny przed rozpoczęciem licytacji. Wraz z formularzem klient powinien przesłać fotokopię dokumentu tożsamości w celach koniecznych do realizacji zlecenia licytacji. Dane osobowe klienta są informacjami poufnymi i pozostają do wyłącznej wiadomości Domu Aukcyjnego. O ile klient nie zażyczy sobie inaczej, rachunek za zawarte transakcje zostanie przesłany na adres podany przez klienta na formularzu. 4. Licytacje telefoniczne Klienci, którzy chcą licytować przez telefon, powinni przesłać zlecenia najpóźniej na jeden dzień przed dniem aukcji. Pracownicy Domu Aukcyjnego połączą się z klientem przed rozpoczęciem licytacji wybranych obiektów. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za brak możliwości wzięcia udziału w licytacji telefonicznej w przypadku problemów z uzyskaniem połączenia z podanym przez klienta numerem telefonu. Za wyjątkiem opłaty aukcyjnej z tytułu licytacji telefonicznych Dom Aukcyjny nie pobiera żadnych dodatkowych opłat. Dom Aukcyjny zastrzega, że może rejestrować i archiwizować rozmowy telefoniczne z klientem, o których mowa powyżej. 5. Przebieg Aukcji O wysokości postąpienia decyduje Aukcjoner podając postąpienia wedle tabeli postąpień dla poszczególnych przedziałów cenowych, którą umieszczono na końcu

6. Cena wywoławcza Cena wywoławcza zamieszczona w katalogu pod opisem obiektu jest kwotą od której rozpoczyna się licytacja. Obiekty licytowane są w górę, tzn. licytacja może zakończyć się na kwocie wyższej niż cena wywoławcza lub równej tej kwocie.

10. Opłata aukcyjna i podatek VAT Do kwoty wylicytowanej Dom Aukcyjny dolicza opłatę aukcyjną w wysokości 15%. Kwota wylicytowana wraz z opłatą aukcyjną zawiera podatek od towarów i usług VAT. Opłata obowiązuje również w sprzedaży poaukcyjnej, w przypadku gdy obiekt nie został sprzedany na aukcji. Dom Aukcyjny wystawia faktury VAT marża. 11. Płatności Kupujący jest zobowiązany do zapłaty należności za wylicytowane obiekty w terminie 10 dni od dnia aukcji. Dom Aukcyjny będzie uprawniony do naliczenia odsetek usta-

Przelew bankowy na rachunek: DESA UNICUM SP. Z O. O. ul. Marszałkowska 34-50, 00-554 Warszawa Bank PKO BP SA 88 1020 1042 0000 8102 0271 6405 12. Odstąpienie od umowy W razie opóźnienia nabywcy w zapłacie, Dom Aukcyjny po bezskutecznym upływie dodatkowo wyznaczonego terminu na zapłatę, może odstąpić od umowy z nabywcą. 13. Przejście własności obiektu Własność wylicytowanego obiektu przechodzi na nabywcę z chwilą zapłaty pełnej ceny powiększonej o opłatę aukcyjną.

Tabela postąpień cena

postąpienie

0 – 2 000

100

2 000 – 5 000

200/300

5 000 – 10 000

500

10 000 – 20 000

1 000

20 000 – 50 000

2 000/3 000

50 000 – 100 000

5 000

ponad 100 000

10 000

Aukcja Młodej Sztuki

Aukcja Sztuki Dawnej

Aukcja Biżuterii

Aukcja Prac na Papierze

28 maja 2013

13 czerwca 2013

6 czerwca 2013

18 czerwca 2013

Zapraszamy na najbliższe aukcje Dom Aukcyjny Desa Unicum ul Marszałkowska 34/50, 00-554 Warszawa tel. 22 584 95 35, www.desa.pl

Bronisław Chromy Wystawa obiektów 23 kwietnia–18 maja Wystawa połączona ze sprzedażą

Salon Wystawowy Marchand, Warszawa, Pl. Konstytucji 2 poniedziałek – piątek w godzinach od 11 do 19 sobota w godzinach od 11 do 16

Aukcja Prac na Papierze 18 czerwca, godz. 19 Wystawa obiektów 10–18 czerwca

Dom Aukcyjny Desa Unicum ul. Marszałkowska 34/50, Warszawa tel. (22) 584 95 34, www.desa.pl

tel. (22) 584 95 32, e-mail: zlecenia@desa.pl

Zlecenie licytacji 26 Aukcja Sztuki 2013 r. 27 SztukiWspółczesnej, Współczesnej,26 23marca maja 2013 Zlecenie licytacji lub licytacja telefoniczna to proste sposoby wzięcia udziału w aukcji, które nie skutkuje żadnymi dodatkowymi kosztami dla Nabywcy.

Zlecenie musi być dostarczone (osobiście, pocztą, faksem lub e-mailem) do siedziby Domu Aukcyjnego nie później niż 24 godziny przed rozpoczęciem licytacji.

Prosimy czytelnie wypełnić formularz, by uniknąć ewentualnych pomyłek

Imię Nazwisko NIP (dla firm)

Dowód osobisty seria i numer Adres: Ulica Nr domu

Nr mieszkania

Kod pocztowy

–

Miasto Adres e-mail Telefon / FAX Przed przyjęciem zlecenia licytacji, pracownik Domu Aukcyjnego ma prawo prosić o podanie pełnych danych osobowych oraz o dokument potwierdzający tożsamość osoby Nr kat.

Autor, tytuł

Zlecenie licytacji z limitem Podanie przez Klienta limitu licytacji jest informacją ściśle poufną. Dom Aukcyjny będzie reprezentował w licytacji Nabywcę do podanej kwoty, gwarantując jednocześnie nabycie obiektu za najniższą możliwą kwotę. Dom Aukcyjny nie przyjmuje zleceń bez górnego limitu. W przypadku zaistnienia kilku zleceń w tej samej wysokości, Dom Aukcyjny będzie reprezentował Klienta, którego zlecenie zostało złożone najwcześniej. Zgadzam się na jedno postąpienie w górę w przypadku wystąpienia innego zlecenia o tej samej wysokości: TAK  NIE  Zlecenie telefoniczne. W przypadku zlecenia licytacji telefonicznej prosimy o podanie numeru telefonu aktualnego w czasie aukcji. Pracownicy Domu Aukcyjnego połączą się z Państwem chwilę przed rozpoczęciem licytacji wybranych obiektów. Dom Aukcyjny nie ponosi odpowiedzialności za nieumożliwienie wzięcia udziału w przypadku problemów z uzyskaniem połączenia z podanym numerem. Numer telefonu do licytacji

Należność za zakupiony obiekt Wpłacę na konto bankowe Bank PKO BP SA 88 1020 1042 0000 8102 0271 6405 Wpłacę w kasie firmy (poniedziałek-piątek w godz. 11–19)

rejestrowanej (dowód osobisty, paszport, prawo jazdy; w przypadku zleceń przesyłanych emailem, pocztą lub faksem: w formie kserokopii lub skanu tego dokumentu). Maksymalna oferowana kwota (bez opłaty aukcyjnej) lub licytacja telefoniczna

Ja niżej podpisany/-a oświadczam, że: 1) zapoznałem/-am się i akceptuję warunki Regulaminu Aukcji organizowanej przez Dom Aukcyjny Desa Unicum opublikowanego w katalogu aukcyjnym, 2) zobowiązuje się do zrealizowania zawartych transakcji zgodnie z Regulaminem Aukcji, w szczególności do zapłacenia wylicytowanej kwoty powiększonej o opłatę aukcyjną w terminie 10 dni od daty aukcji 3) wszelkie dane zawarte w niniejszym formularzu są prawdziwe i zgodne z moja najlepsza wiedza. W przypadku zatajenia lub podania nieprawdziwych danych Desa Unicum nie ponosi odpowiedzialności 4)  Wyrażam zgodę  Nie wyrażam zgody na przetwarzanie moich danych osobowych w celach koniecznych do realizacji niniejszego zlecenia oraz w celach marketingowych zgodnie z ustawą z 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych, przez Desa Unicum oraz podmioty powiązane z Desa Unicum w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, 5)  Wyrażam zgodę  Nie wyrażam zgody na przesyłanie katalogów wydawanych przez Desa Unicum a także przesyłanie drogą elektroniczną informacji handlowych, przez Desa Unicum oraz podmioty powiązane z Desa Unicum w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych, 6) zostałem poinformowany, że administratorem moich danych osobowych jest Desa Unicum sp. z o.o. oraz że przysługuje mi prawo wglądu do treści swoich danych oraz prawo do ich poprawienia, 7) dane osobowe podane w niniejszym formularzu nie będą nikomu udostępniane, z wyjątkiem wypadków obowiązkowego udzielania informacji określonych w przepisach ustaw.

Faktura. Proszę o przekazanie informacji zawartych w transakcjach: Telefonicznie

faksem

listownie

e-mailem

data i podpis klienta składającego zlecenie

Proszę o wystawienie faktury VAT bez podpisu odbiorcy

data i podpis przyjmującego pracownika Desa Unicum

DESA UNICUM Sp. z o.o. Dom Aukcyjny, ul. Marszałkowska 34-50, 00-554 Warszawa, tel. (22) 584 95 32, fax (22) 584 95 26, e-mail: zlecenia@desa.pl NIP: 525-00-04-496 REGON: 012669260 Spółka zarejestrowana w Sądzie Rejonowym dla m. st. Warszawy XII Wydział Gospodarczy KRS 0000090241, o kapitale zakładowym: 5.050.000,00 zł.

13 czerwca, godz. 19 Wystawa obiektów 29 maja–13 czerwca

www.desa.pl

cena 29zł (w tym 5% VAT)

Dom aukcyjny desa unicum • ul. Marszałkowska 34–50 • 00-554 Warszawa