66
67
FOTODOCUMENT Verlies en dood zijn dagelijkse realiteit bij de Lisu Ouders verliezen hun kinderen, kinderen hun ouders, broers en zusjes. Toch wachten ze met hun dieren midden in de wildernis, hopend op betere tijden.
Weg van de koloniaal-antropologische blik Een mythische wereld in de Indiase bossen
68
69
De Lisu-stam leeft in de ondoordringbare bossen tussen India en Myanmar. De Indiase fotograaf Sharbendu De werkte zeven jaar aan het project Imagined Homeland, over de symbiotische wijze waarop de Lisu met de natuur leven.
Fotografie Sharbendu De Tekst Sander Pleij
DIT IS HET VERHAAL OVER DE OORSPRONG van de Lisu-stam: een overstroming spoelt een heel dorp weg van een met dikke wouden begroeid gebergte. Twee wezen, Lecha en Secha, overleven de ramp. Jarenlang zoeken ze tevergeefs naar andere overlevenden. Tenslotte vragen ze God om toestemming man en vrouw te worden (noem het trouwen). Zo luidt de ontstaansmythe van de Lisu-stam, die aan Indiase zijde leeft in de ondoordringbare bossen van het grensgebied tussen India en Myanmar. Hun aanwezigheid wordt niet gewaardeerd door de Indiase regering, die het gebied tot beschermd wildreservaat uitriep en de Lisu-stam het leven moeilijk maakt. Dat betekent: geen elektriciteit, telefoon, wegen, scholen, medische hulp en andere basisvoorzieningen. Kinderen groeien op zonder onderwijs of medische hulp, wat ertoe leidt dat velen van hen overlijden. Om van diep in de wouden naar de bewoonde wereld te komen, overbruggen de Lisu 120 tot 157 kilometer, te voet wadend door modder die tot kniehoogte komt. Als het regent, stormt het dagenlang, vallen bomen om, spoelen hutten weg, worden mensen getroffen door de bliksem en zonder dat de buitenwereld over de doden hoort, begint het leven weer opnieuw. Paddestoelen groeien op de rottende boomstammen, bloedzuigers gedijen in het vocht en de Lisu bouwen hun hutten weer op. Sharbendu De is een veelbekroond fotograaf en schrijver uit India. Hij werkte zeven jaar aan het project Imagined Homeland en raakte bevangen door de symbiotische wijze waarop de Lisu met de natuur leven. Hoe beïnvloedt dat hen? Kunnen wij er lessen uit leren? Kun je er door een níét koloniaal-antropologische bril naar kijken? Een bril die ons minder onderscheidt van elkaar maar afstanden overbrugt? Met zijn werk probeert hij eerder de emoties van de Lisu te laten zien dan feitelijkheden te communiceren. Weg van de koloniaal-antropologische blik dus, en hallo poëtische esthetiek. Sharbendu De probeert de mythische wereld te laten zien die de Lisu zelf ervaren. Het is een paradox: elke mise-enscène is op een door de fotograaf bedachte locatie, hij sleepte props aan, vertoonde de geportretteerden beelden, creëerde zelf mist en dat alles ‘om de realiteit van het landschap’ te benaderen. n
Alleen met zijn eend Schoolmeester en dorpsdokter David Yobin (55) met zijn eend. Eenden uit de zwanenfamilie worden beschouwd als mythische wezens die hemel en aarde verbinden.
70
Op zoek naar een betere wereld Lisangi and Dulusu Yobin onderÂweg met hun zoon, naar een plek waar ze niet anoniem hoeven te sterven en hun kind niet zonder opleiding hoeft op te groeien.
71
72
73
Mythisch bos Kinderen op verkenningstocht in het mythische bos – samen met hun eend.
74
Dit project is ondersteund door een Art Research Grant van de India Foundation for the Arts, en de Lucie Foundation. www.desharbendu.com; instagram: de.sharbendu
75
