367 by Halk Cephesi

www.yuruyus.com

“Kadınlar bu olaya tanık olduğu için özür dileriz ama bizim topraklarımızda da kadınlar bunlara her gün tanık oluyor. İngiliz askerleri her gün Müslümanları öldürdüğü için bunu yaptık. Bizi rahat bırakıncaya kadar sizinle savaşacağız. Asla güvende olmayacaksınız.”

www.yuruyus.com Haftalık Dergi / Sayı: 367 2 Haziran 2013 Fiyatı: 1 TL (kdv dahil)

info@yuruyus.com

Güler Zere, Yasemin Karadağ ve İbrahim Çınar’dan Sonra Mete Diş’i de Zulmün Hücrelerinden Çekip Aldık!

Hasta Tutsak Mete Diş Artık Özgür!

Örgütlülüğümüzün ve Direnişimizin Gücüyle Kazandık! Sahiplenmemizle İyileştireceğiz!

Yaşasın Direniş Yaşasın Zafer!

Bu Tablonun Yaratıcısı emperyalistlerdir! Ülkeleri İşgal Edersiniz, Halkları Katledersiniz! Yüz Milyonları Aç Bırakırsınız! Halkları Aşağılayıp Köle Gibi Kullanırsınız! Bunların İntikamının Olmayacağını mı Sanıyorsunuz!

info@yuruyus.com

Londra’da Bir İngiliz Askeri İki Nijeryalı Tarafından Bıçak ve Palalarla Öldürüldü!

Hapishanelerde Daha Yüzlerce Hasta Tutsak Var! AKP’nin Katletmesine İzin Vermeyelim!

Ö ğretmenimiz

GELENEKSEL ANADOLU HALK FESTİVALİ’NE TÜM HALKIMIZI DAVET EDİYORUZ!

Burjuvazinin Yoz Kültürü Karşısında Eğilmiyoruz! Binlerce Yıllık Halk Kültürüne, Devrimci Değerlere Sahip Çıkıyoruz! Gençlerimizin, halkımızın yozlaştırılmasına izin vermeyeceğiz. Çü rü yen kapitalist dü zenin her alandaki alternatifi biziz! Dü zen, festivalleri yozlaşmanın aracı olarak kullanıyor. AKP faşizmi halkın her kesimi ü zerine gaz bombalarıyla saldırıyor. Biz halkımızla birlikte, mü cadele edeceğiz. Faşizme karşı, yozlaşmaya karşı birliğimizi, kardeşliğimizi bü yü teceğiz. Festivalleri, tü ketimi körü klemenin ve yozlaştırmanın aracı olarak kullanıyor. Biz dü zenlediğimiz festivallerle dayanışma-

Tel: (0-212) 251 94 35 Haftalık Süreli Yerel Yayın Siyasi Dergi Fiyatı: 1 TL

Sahibi ve Sorumlu Yazıişleri Müdürü: Mustafa Doğru Adres: Katip Mustafa Çelebi Mah. Billurcu Sok. No: 20 / 2 Beyoğlu/İSTANBUL

Ofset Hazırlık: Ozan Yayıncılık Adres: Gülbahar Mah. Cemal Sahir Sok. Kral Apt. 7/1 B Blok No: 17 Daire: 6 Mecidiyeköy / İSTANBUL Tel: (0-212) 216 41 78 Faks: (0-212) 216 41 79 Yurtdışı Büro: Vakıf EFSANE

mızla, imecemizle bu dü zenin alternatifiyiz! Halaylarımızla, horonlarımızla, harmandalımızla, bozlağımızla, zeybeğimizle, sıra gecelerimizle, tiyatromuzla, Karagöz-Hacivat oyunlarımızla Anadolu’nun kü ltü rel zenginlikleriyle burjuvazinin yoz kü ltü rü nü yeneceğiz! TÜM HALKIMIZI FESTİVALİMİZE BEKLİYORUZ! 28-29-30 (CUMA-CUMARTESİ-PAZAR) HAZİRAN 2013 YER: BÜYÜK GAZİ PARKI HALK CEPHESİ

www.yuruyus.com Pieter de Hoochstr. 30 3021 CS Rotterdam/Nederland ISSN: 1305-7944 Baskı: Ezgi Matbaacılık-Sanayi Cad. Altay Sok. No: 10 Çobançeşme / Yenibosna / İST. Tel: (0-212) 452 23 02

info@yuruyus.com Dağıtım: Turkuvaz Dağıtım Pazarlama San. ve Tic. A.Ş. Tel: (0-216) 585 90 00

Avrupa: 4 Euro Almanya: 4 Euro Fransa: 4 Euro İsviçre: 6 Frank

Hollanda: 4 Euro İngiltere: £ 3 Belçika: 4 Euro Avusturya: 4 Euro

“BÖYLE GELMİŞ BÖYLE GİDER” DEĞİL “YAPACAK ÇOK ŞEY VAR” DERİZ.

İçindekiler 4 Haklı ve doğru olan biziz! Çünkü bilim, tarih, bizden yana!

Mete’yi Aldık Diğer Hasta Tutsakları da Alacağız

7 Direnişimizin gücüyle kazandık! 9 Röportaj: Emperyalizmin kalelerinden özgürlüğe açılan yol ısrarlı ve kararlı mücadeleyle kazanıldı! Mete Diş’in tahliyesinin ardından

11 13 F 16 Savaş Uçakları, 5 Kobra

Helikopter, 10 bin polis, 8, yüz tarayıcı ile Erdoğan Reyhanlı’da

14 AKP, halka karşı savaşı büyütüyor!

17 Erdoğan’ın ABD ziyareti hakkında

18 Bir uşaktan diğer uşağa ‘emrin var mı?’

19 Vatanımızın hiçbir yerine emperyalizmin yeni sömürge karargahı kurmasına izin verilemez!

20 Londra’da bir İngiliz askeri iki Nijerya’lı tarafından bıçak ve palalarla öldürüldü!

23 İçki yasağı, halkı hizaya

çekmektir!

26 Halkın Hukuk Bürosu: Halkın

Hayri Kozakçıoğlu, intihar ederek halkın adaletinden kurtuldu!

44 AKP Politikacıları arsızdır

Hukuk Bürosu hak alma mücadelesinin bir parçasıdır-3

‘Tilkiyle plan yapar, kurtla avlar, oturup koyunla da yas tutar’

29 Adalet İstiyoruz: Teraziye gerek 45 Savaşan Kelimeler: Helalleşme yok! El yordamıyla, göz 46 “Alın verin ekonomiye can verin” kararıyla adalet! 31 Halk Kahramanları: Tek başına 48 AKP hala Kürt sorunu değil terör da kalsa, bir orduya savaş açacak kadar yüreği işgal acısıyla yanan bir gazeteci! Bir aydın, Hasan Tahsin...

33 Devrimci Okul: Önyargı 34 Hayatın Öğrettikleri: 6 Kasım ve ormanın orta yerinde yazı 35 Tarihimizden Öğreniyoruz: Tarih, kan, can pahasına bedel ödemeyi göze alanları yazmaya devam edecek! 37 Devrimci Memur Hareketi: Geri çekilmeyeceğiz! 39 Komplolarla tutuklanan özgür kamu emekçileri! 40 Milyonları Örgütleyeceğiz!

42 Mehmet Ağar katildir, aklanamaz bir halk düşmanıdır

sorunu diyor!

Hizbullah Lideri Hasan Nasrallah: “İsrail ve Amerika tarafında olanlardan olmayacağız”

Orta Doğu’da bir direniş örgütü: HİZBULLAH

52 Avrupa’da Yürüyüş: 2. Irkçılığa Karşı Tek Ses Tek Yürek

54 Avrupa’daki Biz: NSU Davası Irkçılıktan hesap sorma davasıdır!

55 Katillere beddua etmek yetmez... 56 Yitirdiklerimiz 58 Kulağımıza Küpe Olsun 59 Öğretmenimiz

Dev-Genç’liler Tutsak Arkadaşlarının Serbest Bırakılması İçin 10 Haziran Pazartesi Günü Kartal Meydanı’nda Yapacakları Eylemden Sonra Ankara’ya Yürüyecekler Yürüyüşe Tüm Halkımız Davetlidir Yer: Kartal Meydanı Saat: 12.00 Tarih: 10 Haziran KAZOVA İŞÇİLERİ DİRENİŞLERİNE DESTEĞE TÜM DOSTLARINI VE EMEKTEN YANA OLAN HERKESİ ÇAĞRIYOR! KAZOVA İŞÇİLERİ DİRENİŞ ÇADIRI Adres: Merkez Mah. İyiniyet Sk No:17 Şişli/İstanbul TELEFON NUMARASI: 0542 353 68 17 MAİL ADRESİ: kazovaiscsleri@gmail.com BLOGSPOT ADRESİ: kazovaiscileri.blogspot.com

HAKLI VE DOĞRU OLAN BİZİZ! ÇÜNKÜ BİLİM, TARİH, BİZDEN YANA Y G B 1

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

alnız değiliz bütün dünya halk- zaferlerle doğru olduklarını kanıtlamışlardır. Biz haklıyız, biz kazanaları bizimle üçsüz değiliz gücümüz inancı- cağız. iz Anadolu’nun bilge topraklamızda tarihsel ve siyasal halkrından beslenir, Anadolu’nun kahlılığımızdadır, iz kazanacağız çünkü biz halkız ramanlarından öğreniriz. Biz "Toprakta, tohumda hakça" diyen Selçuklu haklıyız! (Dursun Karataş) Devleti’nin sonunu getiren Baba İs8 Ocak 2013 tarihinde gecenin haklar, Baba İlyasların öğrencisiyiz. bir vaktinde halkın en ileri güç"Yarin yanağından gayrı her şeyde, lerinin, devrimcilerin bulunduğu kuher yerde hep beraber" diyerek Osrumlar polisin terörü ile karşılaştı. manlı'ya ecel terleri döktürürken yepAralarında Kültür merkezleri, hukuk yeni bir dünya olan ortakça yaşamın büroları, hukuk dernekleri ve Devkapılarını müjdeleyen Şeyh Bedreddin Genç’lilerin bulunduğu yerler ve ve onunla birlikte savaşan, Börklüce evler basıldı. Onlarca kişi işkencelerle Mustafa, Torlak Kemal'in; "ferman gözaltına alındı. Bu operasyonla ilgili padişahın, dağlar bizimdir" diyerek ilk davanın iddianamesi hazırlanıp zalime başkaldıran ve bunun için mahkemeye gönderildi. İddianameyi dağları dost bilen, boyun eğmeyi hazırlayan savcı önce DHKP-C ördeğil, isyanı seçen Dadaloğlu’nun; gütü hakkında tarihsel anlatımdan Hızır Paşa kendisiyle canı için pazarlık sonra “örgütün bugün içerisinde buyapmaya çalışırken "Dönen dönsün lunduğu durum özetle; Benden başka ben dönmezem yolumdan" diyen Pir doğru yoktur, tek doğru benim. Bu Sultan'ın öğrencisiyiz. sistemi silah zoruyla ele geçireceğim iz Kızıldere’de Mahir Çayan ve şeklindedir” tespitinde bulunmuş. arkadaşlarının çizdiği devrim Savcı bilinmeyen bir tespitte bulunyolundan bir milim sapmadan yürüduğunu sanıyor olmalı, oysa biz gödük. Devrim stratejimizi oluştururken rüşlerimizi 165 yıl önce açıklamıştık. dışarıdan bir "model" ya da "merkez" “Biz komünistler görüşlerini ve niarama gereği hissetmedik, kendi bayetlerini gizlemeye tenezzül etmezler. ğımsız, özgür siyasi iradesiyle hareket Amaçlarına ancak şimdiye kadar ki ederek, ayakları ülke topraklarına her türlü toplum düzeninin zorla devbasan, yüzü Türkiye halklarına dönük rilmesiyle ulaşılabileceğini açıkca ilan ederler” demiştik. u tarihsel kesitte Türkiye’den Biz Anadolu’nun bilge tekrar ilan ediyoruz. Haklı ve topraklarından beslenir, doğru olan biziz. Anadolu’nun oğruluk gerçeğin bilgisi ile kahramanlarından öğreniriz. donanmak, gerçeği bilimsel Biz "Toprakta, tohumda bilgi ile buluşturup halkın kurtuluşu yolunda değiştirmektir. Olanla yehakça" diyen Selçuklu tinmemek, değiştirmek, zaferler kaDevleti’nin sonunu getiren zanmaktır. Ve elbette devrimciler Baba İshaklar, Baba İlyasların değiştirme ve dönüştürme yolunda öğrencisiyiz. yani devrim yolunda kazandıkları

B D

olan ve devrimin temel sorunlarına dönük politika ürettik ve örgütlendik. mperyalizmin dünya ve ülkemiz üzerindeki politikalarına sessiz kalmadık, her zaman kendi ihtiyaçımıza ve koşullarımıza uygun politikalar ürettik, politikalarımızı yaşama geçirdik. Gün geldi kitlesel eylemler organize ettik, gün geldi işbirlikçilerin şirketi olan Migros’un mallarını kamulaştırıp halka dağıttık. Gün geldi bildiri dağıttık, yazılama yaptık, ancak asla tavırsız kalmadık. Yaptıklarımızla asla yetinmedik, hayatı hergün yeniden çözümledik, ilkelerimizi, stratejik doğrultumuzu ısrarla koruduk, söylediklerimizde eskiyen şeyler varsa onları yeniledik, yeni ihtiyaçlara ilişkin yeni şeyler söyledik. Halk Meclislerinden Halk Anayasası’na kadar halkın taleplerine, özlemlerine cevap olan politikalar geliştirdik. APİSHANELERDEKİ DİRENİŞ GELENEĞİNİ BİZ YARATTIK. Metris’te, Buca’da, Ümraniye’de,Ulucanlar’da öldük, devrimi savunduk. Metris Hapishanesi’nde siyasi kimliğimizi yok saymaya, nedamet getirtmeye çalıştılar, özgür tutsak geleneğini yaratarak cevap verdik. Metris hapishanelerinde yarattığımız geleneklere yeni gelenekler ekledik. Hapishanelerde onlarca öldük, diri diri yakıldık ancak düşmanın teslim alma umutlarını söndürdük. Hem devrim, hem karşı-devrim açısından içerisi ve dışarısı o kadar birbirine bağlıdır ki... Dışarıdaki uzlaşma içeriye, içerideki uzlaşma dışarıya yansıyacaktır. İçerideki moral ve irade üstünlüğü dışarıya, dışarıdaki mücadelenin coşkusu içeriye yansır. Nitekim 2000 hapishaneler direnişinde dışarısı ve

içerisi tek vücut olup direndik. Feda ruhuyla direndik, 122 şehidimizle zaferi kazandık. EVRALDIĞIMIZ ENTERNASYONALİST KİMLİĞİMİZİ ONURLA TAŞIDIK. THKPC'den devraldığımız enternasyonalizm bayrağını bugüne taşıdık. Emperyalizm dünyanın neresinde ezilen halklardan birisine saldırıya geçse bu saldırının acılarını yüreklerimizde duyduk. Kendi halklarımızın acısı olarak gördük. Efraim Elrom eylemininden beri özellikle Filistin, Orta Doğu, Asya, Latin Amerika ve Afrika halklarının bilinen hemen tüm halk kurtuluş hareketlerini fiili politik eylemlerle destekledik, halkların kardeşlik duygularını güçlendirmeye çalıştık. Son dört yıldır emperyalizme karşı direnen ülke ve örgütlerle bir araya gelerek, emperyalizme karşı birlikte hareket etme zeminleri yarattık. orbaçov erezyonu yaşanırken, emperyalizmin politikalarını ortaya çıkartıp, sosyalist sisteme karşı açık komplo tezgahını teşhir ettik. Revizyonist-oportünist sol, gelişmelere alkış tutarken... Romanya'da Çavuşesku iktidarının emperyalistler tarafından yıkılmasıyla, oportünistrevizyonist bloğun gösterdiği tavra karşı tek net tavrı alan hareket olduk. Hemen tüm dünyada revizyonist ve oportünist sol, Romanya’da karşıdevrimcileri desteklerken, Çavuşesku'ya lanetler yağdırırken, biz son nefesinde "yaşasın sosyalizm" diye haykıran Çavuşesku'dan yana tavır aldık. Sosyalizmin sorunları, sosyalizm içinde çözülür dedik. mperyalist saldırganlığa karşı koşulsuz tereddütsüz direnen ülkelerin yanında yer aldık. “Ne Sam ne Saddam”, “Ne Esat Ne Amerika” gibi emperyalizmin saldırganlığını meşrulaştıracak sloganları kullanmadık. Direnen Irak halkının ve direnen Suriye halkının yanında yer aldık. olun önemli bir kısmı emperyalist politikaları desteklerken... Kaddafi'nin önderliğinde direnen Libya halkının yanında yerimizi al-

lkler yarattık ve ilk olmanın bedelini ödedik. İşkenceler, tutsaklıklar ve şehitlerle bedeller ödedik. Devrimin yasasıdır: Bedelleri ödemeyi göze almadan devrimci bir örgüt yaratamazdık. Ödediğimiz bedellerle halkımıza güven vererek, umut olduk. alk savaşımızda ilkelerimizden ve onurumuzdan vazgeçmedik. Siyasi ahlakımızı koruduk. Halkımıza açıklığımızla, halka zarar vermeyi kesinlikle reddeden eylem anlayışımızla, devrimciliğin yozlaştırılmasına ilke ve kurallarla karşı koyuşumuzla, halkımızın geleneklerini sahiplenmemizle, dürüstlüğü yüceltmemizle, kimsenin dil uzatamayacağı bir saflığı yarattık. İdeolojimizden sapmadık, kendi içimizde ortaya çıkan zaaflarla, suçlarla uzlaşmayı değil, hesaplaşmayı yeğledik. Oligarşiye olduğu kadar iç düşmana karşı da uzlaşmaz olduk. oldaşlık ilişkilerimizi kutsal bir bağ olarak gördük. Yoldaşlık bağlarının gücünü salt kitabi bir söylem olarak ele almadık, sıcak mücadele içerisinde omuz omuza savaşma, kollektif devrimci bir yaşamı paylaşma, her koşulda birbirine sahip çıkma ve gerçek değeri vererek saygılı olmanın, yoldaşlık bağlarını güçlendirdiğini bilince çıkarttık. Hepimiz birimiz için, birimiz hepimiz için anlayışı ile direndik, 19 Aralık hapishaneler katliamında, direnişçiler yoldaşlarını korumak için feda eylemi yaparken, hasta tutsaklarımızı devletin kanlı hapishanelerinden almak için bütün gücümüzle mücadele ettik. Tek bir insanımızı bile faşizmin elinde bırakmayacağımızı, gerekirse tek insanımız için bile dünyayı ayağa kaldıracağımızı gösterdik. Ülkenin her köşesinde olda düşmanlığın değil, dostsavaştık. Halkın çıkarı ve luğun temsilcisi olduk. Tarihisavaşın gereklerini dikkate mizde devrimci, ilerici, demokrat alarak kolay ya da zor kanı akıtmak yoktur. Onur duyulan demeden Kürt bölgeleri, bu geleneğin kaynağını devrim saflarındaki örgütler arası sorunları Trakya, Karadeniz, Ege ve Akdeniz aynı vatan toprağıdır ideolojik mücadele zeminde; eleşdiyerek ülkemizin şehirlerinde tiri-dostluk-eleştiri ve özeleştiri ilkesine sımsıkı sarılmaktan ve ML, ve dağlarında savaştık. ilkelerimizden asla taviz vermeyen dık. Mısır’da, Tunus’ta yaşananlar “Arap Baharı” diye yutturulmaya çalışıldı. Politikalarımız ve tavrımız hep net oldu. imileri "Maceracı", "sekter", "Don Kişot" diye nitelendirseler de biz doğru bildiğimiz yoldan dönmedik, siyasi kimliğimizi ete kemiğe büründürdük. ek bir yaprağın kımıldamadığı koşullarda bile halka inanç taşıdık, geçici olumsuzluklarda yılgınlık yaşamadık. Yarını kurma iddiasındayız, yalnız kalmayı göze almak gerekiyordu. Çok kez yalnız kaldık. Biz halkımıza döndük, halkımızın gelenek ve inançları ile bütünleştik, 600’e yakın devrim şehidi ile Anadolu topraklarına kök saldık. Sadece belirli bir sınıfa değil, tüm halk kitlelerine yaygınlaşıp, değişik sınıf ve inançtan halkımız içerisinde örgütlendik. İşçisi, memuru, köylüsü, gençliği, esnafı, tüm çalışanları; aydını, sanatçısı ile; Kürt’ü, Türk’ü, Laz’ı, Arap’ı, Çerkez’i tüm ulus ve milliyetlerden; AleviSünni tüm mezheplerden emekçi halkımızın sorunlarına, taleplerine sahip çıktık. ınıflar mücadelesinin her alanında biz varız. Gençliği küçümsemedik, köylülüğü yok saymadık, işçi sınıfını beğenmeyip seçkinci, işçici, marjinal bir yaklaşım içersinde olmadık. lkenin her köşesinde savaştık. Halkın çıkarı ve savaşın gereklerini dikkate alarak kolay ya da zor demeden Kürt bölgeleri, Trakya, Karadeniz, Ege ve Akdeniz aynı vatan toprağıdır diyerek ülkemizin şehirlerinde ve dağlarında savaştık.

K T

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

özelliğimizden aldık. evrimci dayanışmayı en üst boyuta taşıdık. deolojimizin mayasında emeğe, devrimci özveriye ve devrim şehitlerine saygı vardır. Devrim şehitlerimizle fiziki olarak omuz omuza olmasak da düşünceleriyle, kavgalarıyla, yaşam biçimleriyle, sahip oldukları birbirinden değerli özellikleriyle şehitlerimiz yanı başımızdadırlar. Önderliğimiz ve kadrolarımızla; "Şehitlerimize devrim sözümüz var" şiarını hep yüksek sesle haykırdık, şehitlerimizin bizi her an sınavdan geçirdiğini hiçbir zaman unutmadık. Şehitlerimizin mezarlarında ot bitmeyecek diyerek sahiplendik. arihte ve günümüzde gelişen olayları Marksist-Leninist ilkeler,

D İ

diyalektik ve tarihsel materyalizmin ışığında tahlil ettik. Lenin'in yolunda emperyalizme karşı kesintisiz mücadeleyi sürdürdük. İktidarın ancak zor ile alınabileceğini bilerek gelişen yeni sömürgecilik ilişkilerini dikkate alarak mücadelemizi büyüttük. talin'in Sovyet deneyimindeki yüzlerce halkı birleştiren mirasıyla... her ulusun kendi kaderini tayin hakkını savunduk. mperyalistler saldırıları ile tüm dünyayı suskunluğa mahkum etmeye çalışırken, "sosyalizm bitti", “silahlara veda" denilirken emperyalizme her alanda en net tavrı aldık ve bu tavrımızdan bir milim şaşmadık... Herkes düzenle uzlaşırken biz zulmün kalelerinde patladık. Adaletsizliğin, açlığın, zulmün kaynağına

dayandık, AKP halkın adaletine hesap verecek dedik. İki bomba bir law ile Ankara sokaklarında dolaştık. e işte tüm bu tarihsel haklılığımız ve gücümüzle diyoruz ki, biz kazanacağız. Kanımızın son damlasına kadar halk düşmanlarına karşı savaşmaya, ideolojik doğruluğumuzu savunmaya ve uğrunda mücadele etmeye devam edeceğiz. Biz ne söylediyse yapan, ne yaptıysa savunanların soyundanız, düşmanımız da bizi böyle tanır. afımız belli. Emperyalizme ve işbirlikçisi oligarşiye karşı direnen halkların safındayız. Yolumuz belli, Kızıldere’de çizilen yolda emin adımlarla yürüyoruz. Bilim ve tarih diyor ki: HAKLI OLAN KAZANIR! HALKIZ HAKLIYIZ KAZANACAĞIZ!

Direnişin, Kavganın Sesi ‘Yürüyüş’le Yayılıyor Ankara Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Ankara’da, 17 Mayıs günü Akdere'de esnaf ve evlere yapılan dergi dağıtımında derginin 364. sayısından 50 adet okuyucularına ulaştırıldı. 18 Mayıs günü ise 363. sayıyla kapı çalışması yapıldı, toplam 25 dergi halka ulaştırıldı. 23 Mayıs günü Tuzluçayır esnafına 30 adet Yürüyüş dergisinin 365. sayısından verildi. 24 Mayıs günü Dikmen'de derginin 364 ve 365. sayılarından 30 adet okuyucularına ulaştırıldı. Aynı gün Natoyolu esnafına ve gecekondu halkına ise Yürüyüş dergisinin 365. sayısından toplam 47 adet ulaştırıldı. Hüseyingazi’de 23 Mayıs günü Yürüyüş dergisinin 364 ve 365. sayılarının tanıtım ve dağıtımı yapıldı. Yapılan dağıtımda mahallede düğün yemeği hazırlayan kadınlar ile birlikte sohbetler edilerek AKP’nin zulmüne karşı nasıl direnileceği konuşuldu. 24 Mayıs günü yapılan dergi dağıtımında ise hem kapı çalışması yapılarak Yürüyüş dergisinin 365. sayısı halka ulaştırıldı, hem de mahalle halkının acılarına ortak olundu. Mahallede yaşayan daha önceden de görüşülen

bir ailenin evine başsağlığına gidildi. İki gün süren dergi tanıtım ve dağıtımında toplamda 25 dergi halka ulaştırıldı.

Hatay Antakya’da 5 Yürüyüş okuru derginin 365. sayısını halka ulaştırdı. Uğur Mumcu Bulvarı’nda 90, Antakya Merkez’de 95, Harboli’de 65 Yürüyüş dergisi halka ulaştırıldı. Halkın Yürüyüş dergisine çok yoğun ilgisi vardı. Halk gündem hakkında sorular sordu ve sohbet edildi. Aynı zamanda Haziranda Ölmek Zor adlı anmanın duyurusu yapıldı. Samandağ’da da 3 Yürüyüş okuru tarafından Samandağ Merkez’de 120, Mağaracıkta 80 adet dergi halka ulaştırıldı.

Kars Kars’ta Yürüyüş dergisinin 365. sayısı keyfi olarak toplatıldı. Turkuaz Bayisine gelen Yürüyüş dergisine polisler tarafından ‘Toplatılma kararı var’ denilerek keyfi bir şekilde okunması engellenerek el konuldu. Bunun üzerine Yürüyüş okurları bu keyfiliği ve hukuksuzluğu halka teşhir ettiler. 13 Mayıs günü Yürüyüş dergisi Kars merkezde halka ulaştırıldı. Yürüyüş okurlarının yaptığı dağıtımda sohbetler edildi ve son dönemde AKP'nin halka ve devrimcilere karşı uyguladığı faşist saldırılar ve uygulamalar üzerine konuşuldu. Zulmün zindanlarında katledilmeye çalışılan Mete Diş’in durumu halka anlatıldı. 3 saat süren dağıtımda Yürüyüş dergisini 363 ve 364. sayılarından toplam 37 dergi halka ulaştırıldı.

Güler Zere, Yasemin Karadağ ve İbrahim Çınar’dan Sonra Mete Diş’i de Zulmün Hücrelerinden Çekip Aldık!

Hasta Tutsak Mete Diş Artık Özgür! Örgütlülüğümüzün ve Direnişimizin Gücüyle Kazandık! Sahiplenmemizle İyileştireceğiz! "Güzel bir zafer oldu. İçerideki yoldaşlarımızın hepinize selamı var. Zafer içerisi, dışarısıyla hepimizin oldu. Ben çıkarken hapishane inledi. Biraz halsizlik, ağrı var, biraz zorluyor ama yine de iyiyim. Güler Zere'den sonra güzel bir zafer oldu. Hapishanelerde daha binlerce tutsak var. Mücadelemizle bu zaferi kazandık. Bu mücadele sadece benim için değil, diğer binlerce tutsak için de iyi oldu. Mücadelemizle kazandık bu zaferi. Güler Zere'den sonra da, kısa sürede, etkili oldu. Yaşadığımız saldırılar bize gösterdi ki; düşman halkın evlatlarına karşı acımasız. Ama halkın evlatları da gösterdi ki, evlatlarımızı her koşulda sahipleneceğiz. Güzel bir çalışma oldu. İçerideki tüm arkadaşlarımızın selamı var. İçerideki arkadaşlarımızın da sahiplenmesi çok iyi oldu. Hep söyleriz ya söylediğimizi yaparız, yaptığımızı savunuruz, aynen böyle oldu!" Her şeyi özetleyen bu son sözler 24 Mayıs akşamı tahliye edilen F Tipi'nde 2,5 yıllık tutsaklığı sırasında kanser hastalığına yakalanan 25 yaşındaki Mete Diş'e ait. Mete içeride, dışarıda gösterilen sahiplenmemizin ardından bırakılmak zorunda kalındı. Bunu da sessiz sedasız yapmaya çalıştılar. Belki amaçları meselenin Güler Zere kadar "büyümemesiydi". Ama ne olursa olsun, zaferimizin sesinin dünyanın her yerinden duyulmasına engel olamadılar, olamayacaklar. Bu ses dalgaları çıktı bir kere dışarı, artık asla kaybolmayacak. Bunu bilim söylüyor, bunu diyalektik söylüyor. Mete Diş yeni zaferimizin adıdır.

Mete Diş, devletin devrimcileri yok etme politikasının bir parçası olan F Tipi’ne 2.5 sene önce girdi. Avukatlarının da söylediği gibi "suç dosyası"nda hiç bir suç unsuru delil yoktu. Aslında çoktan çıkması, hatta hiç tutuklanmaması gerekiyordu. Fakat bırakalım Mete'nin serbest bırakılmasını, yaklaşık 6 ay önce kanser hastası olduğunu öğrenen Mete’yi içeride öldürmek, hem de hızlı bir şekilde öldürmek için elinden geleni yaptı faşizm. Tedavi adı altında hapishanesi değişti, tedavisi engellendi, ilaçları verilmedi... Hapishanelerde yaşanan tecrit başlı başına bir işkenceyken, kanser hastası için bu süreç daha öldürücü olabilir. Bunu çok iyi bilen katiller öldürmeye çalıştı Mete’yi...

Zulmün Oyunu Halk Cephelilerin İradesine, Yoldaş Sevgisine Çarptı ve Tuzla Buz Oldu! Düşman aslında devrimcileri çok iyi tanıyor. Mete'nin de söylediği gibi "Yaptığını savunan, savunduğunu yapan" bir tarihe, iradeye ve mücadele birikimine sahip olduklarını bilir. Çok uzağa gitmeyelim. Herkesin aklındadır 2010 yılındaki Güler Zere zaferimiz. Söke söke aldık ellerinden Güler’i. Öldüremediler hapishanede. 2 ay yaşar dediler. Tam 7 ay yoldaşlarının arasında savaştı kanserle... Sevgiyle yaşadı, devrimci iradesiyle

yaşadı. Güler Zere’den bir yıl sonra Yasemin Karadağ’ı öldürmeye çalıştılar açık açık. Bunu dile de getirdi katil hapishane askerleri. Tutukladılar. Fakat çok geçmeden bırakmak zorunda kaldılar. Çünkü yoldaşları aynı şekilde onu da sahiplendi.

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

“Alacağız, Başka Yolu Yok!” Evet, böyle dedik. Dediğimizi yaptık, aldık. Yine Yasemin Karadağ zaferimizin hemen ardından Çayanlı bir devrimci İbrahim Çınar’ı çok daha kısa bir sürede aynı süreçleri izleyerek, aynı kararlılığı göstererek koparıp aldık katillerin hücrelerinden. Bu zaferlerimizin hepsinin ardından hep şunu söyledik: "Bu zaferlerimizin hepsi bir sonuçtur, bizim asıl gücümüz KAZANACAĞIMIZA OLAN İNANCIMIZDIR." İşte biz devrimciler bu şiarla başlarız tüm işlerimize. Ve her anımızda, her direnişimizde, her eylemimizde bu gerçeği hatırlarız. Mete Diş için başlattığımız kampanya süreci de aynı ruhla şekillenmiştir. Mete bizim yoldaşımızdır. Genç bir yoldaşımızdır. Düzenin yozlaştıramadığı genç bir

yoldaşımızdır. Mahallelerimizin devrimci, örnek bir gencidir. Ve bu yüzden düzen onu 2.5 sene önce "cezalandırmaya" çalıştı. Tutuklama terörüyle tecrit hücrelerine girdi. Ve Özgür Tutsak olarak mücadelesine devam etti. 6 ay önce testislerindeki ağrılar nedeniyle doktora gitti. Tabi bu da kolay olmadı. Çünkü hapishanelerde revire çıkmak, daha iyi ayrıntılı bir muayene şansı oldukça azdır ve zordur. Ve yapılan muayenelerin ardından kanser hastalığına yakalandığını öğrendi. Evet zordu bunu duymak. Fakat o bu düşüncesini hemen atlattı. Çünkü o onu sonuna kadar sahiplenen yoldaşları arasındaydı. Yalnız değildi. Ve kanser, çürüyen, can çekişen bu kapitalizmin yaygın bir gerçeğiydi. Bunu biliyordu. Bu yüzden devrimciliğinden güç aldı ve yeni bir savaşa başladı.

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Mete Bu Yeni Savaşında Hiç Yalnız Olmadı Çünkü Biz “Hepimiz Birimiz , Birimiz Hepimiz İçin” Diyenleriz Aynı şekilde en hızlı şekilde

Mete’yi de sahiplendik. Çünkü Hasta Tutsak gerçeği devletin modern "idam" yöntemiydi. Hapishanelerde idam kalkmamıştır. İdam yeni bir şekle bürünmüştür. Hapishanelerden her gün yeni ölümler çıkmaktadır. Bu gerçeklik yoldaşımız Mete Diş’i sahiplenmekte daha da perçinlemiştir bizleri. Ve hızlı bir şekilde yayıldı direniş. İstanbul, Ankara, Bursa, Kayseri, Edirne, Antalya... yani Anadolu’nun bir çok ilinde, Avrupa’da yürüyüşler, basın açıklamaları gerçekleştirildi. Adli Tıp önünde çadır açmak isteyen Halk Cephelilere polis her seferinde saldırdı. Fakat ne olursa olsun vazgeçmedik. Aynı şekilde hapishaneler kendi cephelerinden Hasta Özgür Tutsak yoldaşları Mete Diş’i sonuna kadar en iyi şekilde korudu, kolladı, sahiplendi. Eylemler gerçekleştirdiler, gazetelere teşhir yazıları yazdılar. Ve böylece yavaş yavaş sansür de kırıldı, gerçek duyuldu. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, Güler Zere sürecinde "Tabi örgütlü olunca başka oluyor" demişti. Yani devlet devrimcileri çok iyi biliyordu. Bu yüzden 24 Mayıs akşamı "sessiz, sedasız" bırakmak zorunda kaldılar Mete’yi. Çünkü Mete, Gül’ün söy-

Zafer Halayları Mete Diş İçin Kuruldu Verilen kararlı mücadele ile Mete Diş’in zulmün hücrelerinden alınması Gazi’de yapılan eylemle kutlandı. Eylemde hiçbir hasta tutsağın zulmün elinde bırakılmayacağı vurgulandı. Eski Karakol’da toplanan Halk Cepheliler “Yaşasın Direniş Yaşasın Zafer, Hasta Tutsaklara Özgürlük”

lediği kesimdendi, yani "örgütlü" olanlardandı. Bu yüzden iş uzayabilir, başları ağrıyabilirdi. Fakat hiçbir şeyi sessiz sedasız halledemezler. Duyuldu zaferimiz, daha da duyulacak. Diğer hasta yoldaşlarımızı da alacağız zulmün elinden. Kendi yasalarına uymayan, bu devletin oyunlarını başlarına yıkacağız. Hastalarımızı onların elinde bırakmayacak, er geç alacağız! Mete şimdi aramızda. Yoldaşlarının arasında iyileşecek. Gazlara, coplara direndik, onları yendik. Kanseri de yeneceğiz. Buna inanıyoruz. Mete’ye inanıyoruz. Gücümüze inanıyoruz. Biz "istiyoruz, alacağız" diyen büyük ailenin fertleriyiz. Şimdi işimiz dışarıda Mete Diş’i iyileştirmek, sonra diğer hasta tutsaklar için mücadelemizin hızını düşürmeden aynı kararlılıkla, mücadelemize devam etmek. Ta ki zulmün elinde tek bir hasta tutsağımız kalmayana kadar... Aramıza yeniden hoş geldin Mete! Sana şimdiden geçmiş olsun diyoruz. Zaferimiz, kutlu ve yeni zaferlere klavuz olsun!

pankartı arkasında yürüyüşe geçtiler. “Hasta Tutsaklar Serbest Bırakılsın, Yaşasın Direniş Yaşasın Zafer, Bedel Ödedik Bedel Ödeteceğiz” sloganları atılarak yapılan yürüyüş Gazi Cemevi önünde sonlandırıldı. Cemevi önünde açıklama yapılmadan önce Mete Diş’e “Hoş Geldin” demek için, Nazım Hikmet’in “Hoş geldin... Kesilmiş bir kol gibi omuz başımızdaydı boşluğun” diyerek başlayan “Hoş Geldin” şiiri okundu. Halk Cephesi adına yapılan açıklamada, “Kendi örgütlü gücümüze, irademize inandık ve kazandık” denilerek, inanç ve kararlılıkla devrimcilerin başaramayacağı hiçbir şeyin olmadığı vurgulandı. Açıklamanın sonunda halkın gücüne güvenerek mücadelenin sürdürüleceği belirtildi. Daha sonra Mete Diş Bir konuşma yaptı. Bu zaferin devrimcilerin zaferi olduğunu belirten Mete Diş, “Hiçbir zaman zaferler kolay kazanılmadı. Mücadeleyle kazanıldı, bedellerle kazanıldı” dedi. Mete Diş’in zulmün elinden alınıp yoldaşlarının arasında tedavi imkanının sağlanması Cemevi önünde söylenen türküler ve çekilen halaylarla kutlandı.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Röportaj

Emperyalizmin Kalelerinden Özgürlüğe Açılan Yol Israrlı ve Kararlı Mücadeleyle Kazanıldı

Özgürlüğüne kavuşan kanser hastası Mete Diş ile röportaj yaptık. Diş bize hapishanede yaşadıklarını ve AKP’nin hasta tutsak politikasını anlattı. *** Yürüyüş: Geçmiş olsun. Hapishanelerde yüzlerce hasta tutsak var. Bir çoğunun durumu çok ciddi. Yürütülen bir kampanya sonucunda şimdi özgürsün. Zaferi bize değerlendirir misin?

Mete Diş: Hapishanelerde binlerce tutsak var. Bu tutsakların içinde durumu çok ağır olanlar da var. Bugün kaldığımız hapishanedeki arkadaşlarımız da aynı durumda. Bizim hapishanedeki duruşumuz tavrımız her şeye karşı bellidir. Bu hastalık da dahil... Tabi bu hastalıklar günü geldiğinde bizleri zorlayabiliyor. Tecritin her koşulda tutsak bedenini yavaş yavaş erittiğinin vücudun çevikliğini yitirdiğini biz her zaman söyledik. Bizim buna karşı belli tavırlarımız oluştu. Bugün yine bir arkadaşımızın kanser olduğu haberini aldık. Tecrit olduğu sürece yeni Güler Zereler, yeni Yaseminler, yeni Meteler ve daha onlarca hasta tutsak olacak. Tecrit politikası hastalık üretmeye, ölüm üretmeye devam ediyor. Zafer konusunda şunları diyebilirim. Zafer büyük bir olaydır. Emperyalizmin kaleleri olan F Tiple-

rinden bir devrimci tutsak çıkartılıyor. Ve bunu mahkemeler değil kendi arkadaşlarımız, yoldaşlarımız başardı. Sonuçta bu başarıyı hep beraber yürüttük ve kazandık. Bu süreçte polisin azgınca saldırılarını gördük. Düşman karşısında her defasında devrimci bir irade gördü. Karşımızda da düşmanın iradesi var. Bu iradeyi kazanan bizler olduk. Zaferi asıl kazananlar mücadele edenlerdir. Mücadele etmeyenlerin teslimiyet çizgisine gidenlerin, ne durumda olduğunu görebiliyoruz. Ama mücadele edenlerin, direnenlerin nereye gittiğini de görebiliyoruz. Ve bizim bu zaferimizde buna en büyük örnektir.

Yürüyüş: Hapishanede yaşadığınız süreci özet olarak anlatır mısınız? Mete Diş: 2010’da ben F Tipine girdim. O günden bu yana saldırıların hedefi olduk. Kandıra ve diğer hapishanelerde saldırılara uğradık. Benim hasta olmamın tek sebebi F Tipinde uygulanan tecrittir. F Tipi politikasıdır. Çünkü emperyalizmin bilinçli olarak hapishanelerde yaptıklarını ve hapishaneler üzerine araştırma yaptığını biliyoruz. Ve işte oradaki işleyişin nasıl ilerlediğini hepimiz tahmin edebiliriz. Sürekli saldırılara, baskılara, ahlaksızca dayatmalara maruz kalıyoruz. Ben bu hastalığı nasıl öğrendim... Bedenimize yavaş yavaş ağrıların girmesiyle, öğrendik. Vücudumuzun çevikliğini yitirmesiyle gördük ve sonra ameliyat olduk. Aslında şöyle bir şey var. Ameliyattan önce revire çıktığımızda karşımızda yine bir dayatma vardı; Biz size ilaç verelim, biz size bilgi verelim öyle tedavi olursunuz diyorlardı. Yani resmen denek olarak kullanılıyor devrimciler ve diğer tutsaklar. En hafif ilaç olarak psikolojik bir ilaç verirler. Ama bizim ısrarımızla hastaneye sevkimiz oldu ve kanser olduğumu öğrendik. Bu bizim ısrarımızla oldu. Bizim ısrarımız ol-

masa yine 1-2 ay ilaç kullanacağız, öyle devam edecekti. Ve daha sonra kemoterapiye başladık. Kartal Hastanesi’ ne götürüldüm. Orada da gardiyanların ve jandarmaların düşmanca tavırlarını gördük. Benim en ufak ihtiyacımı bile karşılamadılar, 1-2 metrelik lavaboya beklettiler götürmediler, elim kelepçeli haldeyken tartışmalar yaşadık, "Sen benim emrimde olan bir şeysin, ben ne dersem onu yapabilirsin" diyorlardı. Ama tabi cevabını da iyi aldı. Sonraki süreçlerde de aynı tutumla karşılaştık. Maltepe Hapishanesi’ne getirdiklerinde orada da tekli hücrelerde kaldım. Gardiyanların tutsaklara karşı tutumunu gördüm. Ellerinde demirlerle saldırmaya çalıştılar. Tek başıma olduğum için çembere almaya çalıştılar. Tabi bunları püskürtebildik. Sonra açlık grevi yaparak Kandıra Hapishanesi’ne götürüldüm. Orada da yine aynı muamele, orada da ilaç yoktu. 1 ay ilaç bulamadık. Hastane ve hapishane yönetimi bize ilaçları kendimizin bulması gerektiğini söylediler. Bizler tutsaktık, nasıl bulabileceğiz? Biz de arkadaşlarımıza söyledik ve kendi imkanları ile ilaçları Ankara’da bulabildiler. Ancak böyle bulabildik. Yine işkence vardı, yine eziyet vardı, yine zulüm vardı. Çünkü, ben hastaneye götürüldüğüm süreçte ellerim kelepçeliydi her zaman. O halsiz bitkim halimle yürüyemiyordum. Her gün ellerim kelepçeli 5-6 saat ring aracının içindeydim. Sabah 9.00’da çıkıyorduk saat 16.00’da geliyorduk hapishaneye. Son gittiğimde enfeksiyon kaptım. O halde günde 3 kez hastaneye gidip geliyordum. Yine ellerim kelepçeliydi. Tartışa tartışa kelepçeyi açtırdım. Gece vakti rahatsızlandım hastaneye kaldırıldım. 4-5 saat hastanede yattım. Sabah saat 4.00 gibi tekrar hapishaneye getirildim. Sabah tekrar hastaneye gittim kemoterapi aldım. Yine geldim ellerim kelepçeli hapishaneye. En sonunda kaptım enfeksiyonu, ateşim

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Röportaj

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

kırk bire çıktı. Yanımızda Cem diye bir arkadaşımız vardı. Kendisi doktordu. Memurlara yönelik son baskında tutuklanmıştı. Bu arkadaşımızın çabaları ile beni hastaneye kaldırdılar. Aslında ben gitmeyecektim çünkü yol boyu eziyet çekiyordum. Yol boyu işkence ve sonucunda hastanede sürekli bir baygınlık halindeydim. Zaten askerin tutumu belli, iki gün hastanede kaldım. Komutandan özel emir geldi. Gecenin onikisinde Mete’nin eline kelepçe takın demiş. Düşmanın dayatması gece-gündüz ellerime kelepçe takılması. Kemoterapiden kaynaklı kan değerlerim düşüktü, yükselince biraz iyi olunca daha iyi algılamaya ve görmeye başladım yapılanları. Hemen, "Kelepçeyi çözün bu onursuz bir şeydir, bu şerefsizliktir. Yaptığınızı kabul etmiyorum" dedim. Daha sonra hapishaneye geri getirildim.

Yürüyüş: Dışarıda yapılan eylemler içeride nasıl karşılık buluyordu? Mete Diş: Dışarıdaki kampanyanın çok büyük etkisi oldu. Hem bizim üzerimizde hem de karşımızdaki düşman üzerinde de etkisi oldu. Dışarıda halkın adaletini savunanlar ve halkın birçok kesimi bize desteğini sundu. Bizi sahiplendi. İçerinin korkusu yavaş yavaş başladı. Hem müdür olsun hapishane savcısı olsun daha sonra gelip bizle ilgilenmeye başladı. Yani baya bir etkisi oldu. Dışarıda da yavaş yavaş kamuoyu oluşunca doğallığında ilgilenmeye başladılar tabi.

Yürüyüş:

Yürüyüş: Şu anda sağlık duru-

TAYAD’lılar, Halk Cephesi dışarıda yoğun bir kampanya yaptı ve siz tahliye oldunuz, ancak içeride daha çok hasta tutsak var. AKP’nin politikası nedir. Siz tahliye olmadan bir kaç gün önce Ahlat Kapalı Cezaevi’nde Gürgin Kurt yaşamını yitirdi. AKP’nin hasta tutsaklar politikasına karşı nasıl bir mücadele vermek gerekiyor? Mete Diş: Halk Cephesi ve TAYAD’lı Aileler’in yapmış olduğu kampanya yurdun birçok yerine yayıldı. Hapishanelerde bugün binlerce tutsak var, adli ya da siyasi. Ama şunu görebilelim ki ben Maltepe’ye gittiğimde adlilerin üzerindeki büyük baskıları görebildim. Oradaki tutsaklar hayvan muamelesi görüyorlar. Bizlerin olmadığı yerde o hapishanelerin nasıl olduğunu, oradaki durumu tahmin edebiliriz. Alçakça yani. Biz ne yapabiliriz AKP’nin bu politikasına? AKP’nin politikasının, tek istediği şey biat edeceksin, bana boyun eğeceksin, eğmezsen ölür gidersin. Şuan ki tasfiye sürecine de bakabiliriz. Şuan ki politikası bana boyun eğeceksin eğmezsen seni çıkartmam, bırakmam. Asıl politika bu. Karşısında devrimcilerin olmasını istemez, istemeyecek de. Çünkü karşısındaki tek alternatif biziz, devrimciler. Bugün kendileri bile söylüyor “Benim karşımda durmayacaksın seni öldürürüm” dışarısı da hapishaneler içinde aynı. Bizim buna karşı tavrımız ne olmalı? Bu kampanya birleşmeli, büyümeli, sadece bizler değil içeride onlarca adli hasta tutsak da var. Hemen hemen hergün bir adli tutsağın hastalıktan öldüğünü duyuyoruz. Sadece devrimciler değil halkımız da tecritte. Bu nedenle birleşerek büyüyerek bu kampanyayı büyütmeliyiz.

munuz nasıl? Dışarıda nasıl tedavi oluyorsunuz? Mete Diş: Komik gelebilir ama hastalığımla ilgili pek bilgim yok. Hapishane sürecince gidip geldik hastaneye ama hiç bilgi verilmedi bize. Çok karışıktı. Çünkü gidiyorsun soruyorsun açıklayıcı bir cevap yok. Tutsaksan bu kadar değerin var. Şimdi ki sağlık durumum: Şu kemoterapi aldığım sürece geçirdiğim rahatsızlıklar oldu on gün gereksiz yere ilaç aldım. İleriki aşama olmadığı için on gün boşu boşuna ilaç aldım. Ağrılarım var. Sancılar oluyor. Kemik eklem yerlerinde sancılar oluyor. Tedavi için gideceğimiz ÇAPA Hastanesi’nde de önceki verdiğim kan tahlilleri raporunu alacağız. Eğer vücudum da kanser kaldıysa ya da vücuduma yayıldıysa kemoterapiye devam edeceğiz. Yoksa aralıklarla hastaneye gideceğiz. 15 gün 3 ayda bir de tahliller yapacağız. Kanseri öyle ezeceğiz.

Yürüyüş: Son olarak eklemek istediğiniz bir şey var mı? Mete Diş: Çok var... içimizde bir sürü şey var biriktirdiğimiz, yaşadıklarımız. Bu kampanya sırasında çok şey gördük çok da şey öğrendik. Tamam kısa ama çok da öğretici oldu. Böyle mücadelelerin insanları pişirdiğini, çok da bilinç kattığını görebiliyoruz. Şunu diyebilirim; arkadaşlarımın, yoldaşlarımın, avukatlarımın büyük çabasını gördük. Gerçekten duygulandırıcı bir durumdu. F Tipi koşullarında kalıyorsun ama aslında kör bir kuyu orası. Kapatılmışsın, ufacık bir hücrenin içerisine üç yoldaşınla beraber kalıyorsun. Dışarısıyla, içerisiyle büyük bir kampanyanın olduğunu görünce ve çalışmaları görünce çok duygulanıyorsun. Benim diyeceğim şu; bu kampanya içerisinde yer alan herkese çok çok teşekkür ediyorum. Bu teşekkürümü zamanla hayatın pratiğiyle göstereceğim. Bu sözde kalmayacak yani. Halka, devrimcilere yaşatılan zulmün hesabı sözde değil pratikte sorulacak. Yaşamımızla sorulacak.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Mete Diş Tahliyesinin Ardından Halkla Zaferin Coşkusunu Paylaştı "Çok güzel oldu bu. Herkesin katkısı oldu, direnişle, mücadeleyle kazandık. Bu sadece benim için kazanılmış bir şey değil. Binlerce insan var içeride, bu onlar için de çok önemli. Güler Zere'den sonra yeniden böyle etkili bir kampanya oldu. Adli Tıp önünde saldırıları oldu faşizmin. Faşizm halka karşı, halkın evlatlarına karşı acımasızlığını gösterdi. Ama ailelerimiz evlatlarına sahip çıktı. Dediğim gibi çok güzel oldu zaferi kazanmamız. Bu zafer, söylediğimiz şu sözü tekrar doğruladı, hani hep deriz ya; söylediğini yapan, yaptığını savunan... böyle bir aileyiz biz. Sahiplenme süreci çok güzel oldu hem içeride, hem dışarıda... Tahliye edildiğimde içerideki Özgür Tutsaklarımız tüm halkımıza, ailelerimize selam ve sevgilerini yolladılar benim aracılığımla." diyerek coşku dolu konuşmasını yaptı.

Mete Diş Serbest Bırakıldı Zaferi, Mücadelede Kararlılığımızla Kazandık! TAYAD Mete DİŞ'in, 24 Mayıs günü serbest bırakılmasıyla ilgili olarak yaptığı açıklamada, "AKP iktidarı, devrimci tutsakları katletmekteki tüm

çabasına rağmen Mete'yi serbest bırakmak zorunda kaldı. Çünkü, devrimci tutsaklarımızı asla yalnız bırakmadık. Mete'yi asla yalnız bırakmadık. Eylemlerimize defalarca kez saldırdılar, gaza boğdular fakat, kazanacağımıza olan sonsuz inancımız bizi her daim daha ileriye taşıdı ve Mete'yi zulmün elinden çekip aldık. Defalarca kez söyledik: Evlatlarımız yalnız değildir! Bu sözümüzü Mete nezdinde bugün bir kez daha somutladık. Tarihimiz tanıktır nice zaferlerimize, Güler ZERE'ye, Yasemin KARADAĞ'a, Şadi ÖZBOLAT'ın Alman hapishanesindeki direnişine... Ne mutlu bize, her koşulda devrimci tutsaklarımıza sahip çıkma onuruna sahibiz. Yenilmezliğimiz bundandır. Şimdi sıra diğer hasta tutsaklarda. Onları da faşizmin eline bırakmayacağız. Bu böylece biline. Zaferimiz tüm devrimci tutsaklara ve halkımıza armağan olsun! *****

Mete Diş'in Özgürlüğüne Kavuşması, Tüm Hasta Tutsakların Serbest Bırakılması İçin Yapılan Eylemler, Mete'nin

Özgürlüğüne Kavuştuğu Güne Kadar Hiç Durmadı ve Durmayacak! İzmir 24 Mayıs günü İzmir Halk Cephesi, hasta tutsak Mete Diş'in serbest bırakılması için Kemeraltı girişinde eylem yaptı. ''Güler Zere'yi, Yasemin Karadağ'ı zulmün elinden nasıl aldıysak Mete Diş'i de zulmün hücrelerinden çekip alacağız'' denildi. DHF'nin de destek verdiği eyleme 15 kişi katıldı.

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Kayseri 25 Mayıs günü Kayseri Almer Alışveriş Merkezi önünde eylem yapıldı. “Mete Diş'i Zulmün Elinden Aldık, Hasta Tutsaklara Özgürlük” ozalitinin açıldığı açıklamada ”Yaşasın Direniş Yaşasın Zafer!”, “Hasta Tutsaklara Özgürlük!” sloganları atıldı. Okunan açıklamada Mete'nin kanser teşhisi konulmasına rağmen tedavisinin geciktirilmesine, ilaçlarının verilmemesine değinildi. Mete'yi zulmün elinden kararlı bir mücadelenin sonucunda aldıklarını söyleyen DevGenç’liler, hala Türkiye hapishane-

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

devlet terörüyle alanları yasaklayarak halkı baskı altında tutmaya çalıştığını anlattılar. 14 kişinin katıldığı eylem 15 dakikalık oturma eylemi ile sona erdi.

lerinde 230'u ağır 412 hasta tutsağın olduğunu belirterek bütün hasta tutsaklara özgürlük için mücadeleye devam edilmesi gerektiğini vurguladılar. Çevreden insanların eyleme yoğun ilgi gösterdiği ve alkışlarıyla destek verdiği gözlendi.

Ankara Adalet Bakanlığı önünde yapılan eylemlere 24 Mayıs günü de devam edildi. Eylemde yapılan açıklama da “Bizler, Mete'yi AKP'nin tutsakları katletme politikasına teslim etmeyecek ve zulmün elinden çekip alacağız! Tıpkı Güler Zere'yi, Yasemin Karadağ'ı aldığımız gibi Mete Diş'i de tecrit hücrelerinden alacağız!” denildi. Altı kişinin katıldığı eylemde “Devrimci Tutsaklar Onurumuzdur", "Mete Diş Serbest Bırakılsın", "Tecrit İşkencedir Tecrite Son” sloganları atıldı.

Samsun

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Samsun’da 24 Mayıs günü yapılan eylemle hasta tutsakların serbest bırakılması istendi. Sendikalar, siyasi partiler ve demokratik kitle örgütlerinin Samsun’da ortak bir isim olarak kullandığı “Samsun Emek ve Demokrasi Cephesi” imzası ile yaptığı eylemde Halk Cephesi de yer aldı.Son süreçte hapishanelerde hayatını kaybeden tutsakların isimlerinin anıldığı eylemde Mete Diş’in durumuna da değinildi. 6 Haziran’da duruşması olduğu söylenen Mete Diş’in bir an önce serbest bırakılması istendi. Güler Zere örneğine de değinilen eylemde, “hasta tutsaklarımızı ortak mücadelemizle zulmün elinden çekip alacağız” vurgusu yapıldı. Eyleme 60 kişi katıldı.

Zonguldak Zonguldak Halk Cephesi “Biz hiç teslim olmadık ki! Pir Sultan, teslim olmadı ki Hızır paşa ya! Mahir, teslim olmadı ki! Bedrettin bir kez bile el pençe divan durmadı ki! Seyit Rıza darağacında kendi çekti ya ipini!.. Şimdi de öyle yapıyoruz işte bir örnek daha BİRİMİZ HEPİMİZ HE-

İstanbul

PİMİZ BİRİMİZ için dedik ve Kanser hastası Özgür Tutsak Mete Diş’i 24 Mayıs gecesi tutuklu olduğu Kandıra F Tipi hapishanesinden, söküp aldık. Yoldaşımızın bir an evvel sağlığına kavuşmasını diliyoruz. Geçmiş olsun dileklerimizi iletiyoruz.”

Bursa 22 Mayıs günü Bursa AKP İl Binası önünde toplanan TAYAD’lılar pankart ve dövizlerini açıp halka bildiri dağıtarak AKP faşizminin F Tipi tecritiyle devrimcileri teslim almaya çalıştığını, dışarıda da uyguladığı

Halk Cepheliler eylemlerinin son günü olan 24 Mayıs’ta yine Adli Tıp Kurumu önünde toplandılar. “Hasta Tutsak Mete Diş Serbest Bırakılsın” pankartının açıldığı eylemde, Hüseyin Kaşkır bir açıklama yaptı. “Mete Diş’i katletmenize izin vermeyeceğiz” diyen Kaşkır, AKP iktidarı boyunca hapishanelerde yüzlerce tutsağın ağır tecrit koşulları nedeniyle hayatını kaybettiğini belirtti. Eylem bitip dağılma aşamasına geldiği sırada, polis Halk Cephelilerin üzerine gaz sıktı. Halk Cephelilerin eylemin zaten bittiğini, gaz sıkarak provokasyon yaratmaya çalıştıklarını belirtmeleri üzerine polis yeniden gaz sıktı. Aynı günün gece yarısı Mete Diş serbest bırakıldı.

F 16 Savaş Uçakları, 5 Kobra Helikopter, 10 bin Polis, 8, Yüz Tarayıcı Kamera

Başbakan Tayyip Erdoğan Reyhanlı’ya GİRDİ! 52 kişinin katledildiği Reyhanlı katliamından 13 gün sonra Başbakan Erdoğan Reyhanlı’ya gitti. Daha doğrusu Reyhanlı’ya gitmedi! Sanki bir düşman toprağına girer gibi F 16 savaş uçaklarıyla, kobra helikopterlerle, bir çok ilden götürdükleri 5 bin özel tim, 5 bin çevik kuvvet polisi ile Reyhanlı’ya “girdi.” İç savaş sözde Suriye’de oluyordu ama Reyhanlı’da bir kez daha AKP’nin halka açtığı savaşı gördük. Erdoğan’ın halk düşmanlığını ve halk korkusunu gördük...

- Sınır boyunda F 16 uçakları devriye uçuşları yaptı: Erdoğan'ın Hatay ve Reyhanlı ziyaretleri esnasında F 16 uçakları sınır boyunca yüklü olarak devriye uçuşu yaptı.

- Tam techizatlı 5 Kobra helikopteri:

konuşma yapacağı alana Ankara'dan tam donanımlı 2 minibüs getirildi.

Başbakan Erdoğan Reyhanlı'ya giderken yol boyunca konvoyunu 2 kobra helikopteri yakın mesafeden takip etti.

- Meydana giren herkesin üzerindeki para, çakmak ve su şişeleri alındı: Neden

- 10 bin polis ile koruma: Kimden koruyorsunuz? 10 bin polisle kime karşı korunuyorsunuz? Halkın karşısına 10 bin polisle çıkan bir başbakan kimin başbakanıdır?

- Yüksek Binalara Özel Harekat Timleri yerleştirildi: Erdoğan Reyhanlı’ya girerken ve konuşması esnasında yüzlerce özel harekat polisi çatılara yerleştirildi. Keskin nişancılar Erdoğan’ı korudu? Kimden? Reyhanlı halkından. Neden? Çünkü suçunu biliyor Erdoğan. Halkın karşısına başka türlü çıkamaz.

- Tüm sokaklar tutuldu, tüm yollar kapatıldı: Erdoğan Reyhanlı’ya gelecek diye sıkıyönetim ilan edildi. Sokaklar tutuldu, tüm yollar normal trafik akışına kapatıldı. İlçeye girişlerde polis kordonları oluşturuldu. Polis barikatlarını aşmak için yüksek güvenlikli aramalar yapıldı. Polis barikatlarında X-Ray cihazları kullanıldı. Erdoğan Reyhanlı'ya girdi, Reyhanlı sokakları halka kapatıldı. Tüm araçlar ilçe merkezine kontrollü olarak alındı.

- Yüz tarayıcı kameralar getirtildi: Erdoğan'ın konuşma yaptığı meydanda Ankara'dan getirilen 8 adet yüz tarayıcı kamera görev yaptı. - Özel Donanımlı 2 minibüs:

Erdoğan'ın

korkuyorsunuz? Halkın elindeki su şişelerini kafanıza fırlatacağından mı? Katlettiğiniz 52 kişinin ailelerine rüşvet olarak teklif ettiğiniz kan parasının yüzünüze fırlatılacağından mı korkuyorsunuz? Neden? - Hatay Valisi

Celalettin Lekesiz'in, eskort araçlarının geçişine bile izin verilmedi: Halktan korkuları bir yana, kendi bürokratlarına, kendi korumalarına dahi güvenmeyen bir Başbakan... Bu başbakan bir de Esad için “kendi halkına zulmeden bir zalim” diyor.

- Erdoğan Gelecek diye yollara özel asfalt yapıldı: Katledilen insanların cesetleri hala göçüklerin altında dururken Erdoğan için yollar özel olarak asfaltlandı.

- Erdoğan Reyhanlı’ya girdi ve bindirilmiş kıtalara Miting yaptı: Reyhanlı dışındaki il ve ilçelerden otobüslerle özel olarak insan taşındı. Urfadan mevsimlik işçiler getirtildi. Bütün bunların sonucunda 15 dakika konuşabildi.

- Katliamda ölen aileleri susturmak için "tazminat" diye rüşvet teklif etti: AHLAKSIZLAR! Uludere köylülerinden ders almadılar. Parayla her şeyi halledeceklerini sanıyorlar...

AKP, HALKA KARŞI SAVAŞI BÜYÜTÜYOR!

FAŞİZMİ YENECEĞİZ...

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

*Üniversitelerden, Stadyumlardan Özel güvenlik çekilip Polis getirilecek * Polise ağır silah alma yetkisi verilecek * Vali ve Kaymakamların Yetkileri artırılacak! *Tüm alanlar AKP karşıtı eylemlere yasak! * İşçilere, memurlara, öğrencilere, aydınlara, sanatçılara, avukatlara... saldırıyor. * Grev kırıcılığı yapıyor. * İçki yasağı altında halk baskı altına alınıyor! * Hasta tutsaklar hapishanelerde katledilmeye devam ediyor! * Emek Sineması yıkılıyor, Taksim’e AVM yapılıyor! * Kürdistan’a 107 yeni karakol... AKP FAŞİZMİNE BOYUN EĞMEYECEĞİZ! Üniversitelerden Futbol Stadyumlarına varıncaya kadar polis korumaları yerleştiriliyor, polis savaş silahlarıyla donatılıyor, alanlar halka yasaklanıyor ve her türlü hak talebine saldırılıyor. AKP, Kürt milliyetçi hareketle "çözüm" masasına oturdu oturalı, daha da kendine güvenli olarak halka karşı savaşını büyütüyor. Artık "demokratikleşme" maskesine dahi ihtiyaç duymuyor. Bu yanıyla, AKP'nin son bir haftalık icraatı, neredeyse burjuva aydınlarını dahi şaşırttı. Şöyle ki; Üniversitelerden ve stadyumlardan

özel güvenlik çekilip "koruma" adı altında Polis getirilecek; "...İçişleri Bakanı Muammer Güler, Emniyet Hizmetleri Sınıfı'nda "koruma memuru" adıyla 10 bin kişinin istihdam edileceğini bildirdi". Bu korumalar, asıl olarak "üniversiteler, öğrenci yurtları ve futbol stadyumlarında" görevlendirilecekmiş. Özellikle olay çıkarmaya meyilli futbol taraftarları için statlarda göz tarayıcı sistem konulacakmış. HANİ KÜRT SORUNU ÇÖZÜLECEK, PARALAR SAVAŞA DEĞİL HALKA AKACAKTI? Yalan ve riyanın böylesi ne demeli? On binlerce öğretmen açığı varken, 400 bini aşkın tayin olmayı bekleyen öğretmen adayı varken, yoksul halk çocuklarını "tavuk civcivi yem bekler gibi atama bekliyorlar" diyerek aşağılayan iktidar, konu kendi iktidarının bekçiliğine gelince kesenin ağzını açmaktan çekinmiyor. "Çözüm"den artacak paranın da halka değil, ikitidarın yandaşlarına akacağını bu vesileyle öğrenmiş bulunuyoruz.

Polise Ağır Silah Alma Yetkisi Veriliyor; Geçen sayımızda da geniş olarak işlediğimiz üzere, "ağır silah"ın uluslararası hukuktaki karşılığı "savaş silahı"dır. Polis sözde iç güvenlik örgütü olduğuna göre, savaş silahını kime karşı kullanacak? Tabii ki halka karşı... Bugüne kadar yaptığını daha da boyutlandırarak...

Vali ve Kaymakamların Yetkileri artırılıyor! Yürürlükteki yasalara göre şu ana kadar "ülkemizde kamu hizmetlerinin

% 85'i merkezi idare, % 15'i mahalli idareler tarafından sağlanıyor. Kamu personelinin % 90'dan fazlası merkezi idare tarafından istihdam ediliyor" olmasına rağmen, yerel yönetimlerin yetkilerini daha da daraltan bir tasarı gündeme geldi. Basında yer alan bazı eleştirilerde; Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanı Celal Doğan söz konusu tasarıyı, “Tayyip Erdoğan mahalli idareler yasa tasarısını seçilmişleri atanmışların emrine alma gayreti” olarak nitelendirdi. İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Burhan Özfatura, onlarca belediye başkanı ve hatta faşist Melih Gökçek dahi tasarıyı eleştirmek zorunda kaldı. Kürt milliyetçi hareket güya AKP ile anlaşmıştı. Yerel yönetimlerin yetkisi artırılacaktı. Basına "uzlaşma" ile ilgili ne sızdıysa hepsinin aksi çıktı. Tek doğru çıkan, PKK’nin sınır dışına çekilmesi oldu. Kürt milliyetçi hareket bu tutumu ile bütün ülke olanakların, satıp savıp "deb-debe" ile 10 yıla varan iktidarını sürdüren AKP’nin, tam da yönetememe krizi belirginleşmişken, koltuk değnekliği görevini üstlenmiş oldu.

AKP İktidarı İşverenler Lehine Grev Kırıcılığı Yapıyor! AKP, normalde mayıs ayı sonunda işe başlaması gereken 7 bin mevsimlik işçiyi bir ay öncesinden işe başlatarak

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

ÇAYKUR grevini kırmıştı. Aynı yöntemi THY grevinde toplu sözleşme kapsamı dışında part-time çalışan ve tam anlamı ile gerekli eğitimi almayan personeli, uçuşa yönlendirerek uyguladı. Yolcuların hayatını tehlikeye attı. Yetmedi, sendikayı ve işçileri açıkça tehdit etti. THY’de daha birkaç yıl önce 70 uçak için 12 bin 600 personel istihdam edilirken, bugün 217’ye çıkan uçak sayısına karşılık 13 bin 600 personel ile yetinilmektedir. USHÖ kurallarına göre 12 saat uçuş yapan bir personelin 12 saat dinlenmesi gerekirken THY emekçilerine 16 saat çalışmaya karşılık 8 saatlik dinlenme süresi dayatılmaktadır. Diğer taraftan, geçtiğimiz yıl işine son verdiği 305 emekçinin işe iadesine hükmeden mahkeme kararları da uygulanmamaktadır. AKP iktidarı, sermayenin çıkarı için halkın can güvenliğini dahi tehlikeye atmaktan çekinmeyen tescilli bir halk düşmanıdır.

Alkolü Yasaklıyor Yeni yasa ile getirilen, "belli yaş grubunun altındakilere" ya da "belli saatler arasında içki satılmaması", "içki reklamlarının" veya "alkol firmalarının sosyal etkinliklere sponsorluk etmesinin yasaklanması" vb. gibi düzenlemeler, aslen politikalarımız açısından itiraz edeceğimiz olgular değildir. Zira, alkolün emperyalizmin çürüten kültürünün önemli basamaklarından olduğu bir gerçektir. Ne var ki, AKP her konuyu istismar aracına dönüştürdüğü gibi bu konuyu da istismar aracı olarak kullanmaktadır. AKP’nin asıl amacı alkolü yasaklamak kesinlikle değildir. Daha şimdiden oranı düşecek vergileri hesap etmeye başlamışlardır. Tayyip

ve şürakası değil alkol, para için pazara çıkartmayacakları değerleri yoktur. Bu nedenle de mahallelerdeki uyuşturucu çetelerini devrimcilere karşı besleyen iktidarın alkol karşıtı olduğunu iddia etmek saflık olur. Ayrıca AKP bu tür istismarlarıyla kitleleri bölüyor kışkırtıyor. Örneğin bu hafta kamuoyuna yansıdığı üzere, AKP’nin haydutluğuna doğru düzgün karşı çıkamayıp,"metroda öpüşme" gibi soytarılıklar ile, protesto etmeye kalkan elit kesimi, "Allahu Ekber"nidalarıyla satırlı başka bir güruhun kovalaması gibi olaylar, at izini it izine karıştırıyor. Bu gibi durumlarda kitleler kimin yanında yer alacağını tam olarak bilemiyor. Böylece kitlelerin iktidara karşı saflaşması engellenmiş oluyor. Kendi dinci tabanını kemikleştirirken, kendi ideolojik anlayışlarını tüm halka yasaklarla dayatıyorlar.

AKP iktidarı; İşçilere, Memurlara, Öğrencilere, Saldırıyor. Kafasını Gözünü Patlatıyor, Yetmiyor; Tüm alanları AKP Karşıtı Eylemlere Yasaklıyor!.. "Taksim Yasağı" AKP açısından basit bir yasak değildir. Taksim yasağı 1 Mayıs 1977'de devlet provakasyonu ve katliamıyla gerçekleştirilen planlı operasyonun, AKP iktidarı nezdinde sürdürülmesidir. İktidar, hiçbir zaman mazlumların kitleselleşmesine izin vermemiştir. 1977’de milyona ulaşan kitleselliği kırmak için kirli planlar düzenlenmiştir. Bu planlar halkın her kitleselleştiğinde tekrar etmiştir. Faşizmin infazları ve gözaltında kaybetmelerine karşın on binlerin buluştuğu 1 Mayıs 1996 Kadıköy katliamı da böylesi bir amaç taşımaktadır. Dahası da var. Taksim, 1977 1996 şehitleri ve M.Akif Dalcı'nın kanıyla kazanılmış bir alandır. Bu yanıyla, Tayyip ve şürekasının devletin sopasını elinde bulundurmakla, kafa göz patlatarak, gaza boğarak,

yetmedi katlederek bir süreliğine halkın enerjisini alacak olsa da Taksim’in tamamen halka yasaklanması, hiçbir şekilde mümkün olamayacaktır. Taksim devrimci kazanımların simgesi durumuna gelmiştir. AKP iktidarının asıl sindiremediği nokta, dünyada sosyalizm ile ilgili olumsuz gelişmelere rağmen ülkemizde, yüz binlerce kitleyi bir araya getirebilen devrimci güç ve dinamiklerin halen canlı olmasıdır. TAYAD'lıların adalet istemek için toplandığı İstanbul Adliyesi önündeki, günü birlik protestoların dahi yasaklanmasının nedeni budur. Ülkemiz bu yanıyla özgündür. Dünyada orak çekiçler kızıl bayraklardan çıkarılırken , Çiftehavuzlar’da Sabolar’ın "Bayrağımız Ülkenin Her Tarafında Dalgalanacak" kararlılığıyla şehit düşmeleri, kitleler nezdinde çağrıya dönüşmüştür. Bu yanıyla, ülkemizin, dünyada 1 Mayısların en kitlesel kutlandığı üç ülkeden biri olması gibi, bir özgünlüğü vardır. İktidarı asıl korkutan budur. Emperyalizmin de işbirlikçi iktidarın da anlamakta zorluk çektiği ve sindiremediği asıl nokta burasıdır. AKP’nin Taksim ve diğer alan yasaklamasında gerekçe gösterdiği "Marjinal Gruplar" söyleminin altında yatan da, itiraf edilemeyen hazımsızlıkları da budur. Simitçilikten, işbirlikçiliğe "terfi" eden Başbakan Tayyip Erdoğan, İstanbul'da artık yoksul görmeye dahi tahammülü olmadığını gizlemiyor. Öylesine bir halk düşmanı ki, elinden gelse, zengin ile yoksul arasına duvarlar örecek. İstanbul'un "siluetiyle" bire bir ilgilenmesi de bir şehircilik anlayışından değil, krallar benzeri mülkiyetçilik anlayışından kaynaklıdır. Zira, İstanbul’u hırsızlığın ve talancılığın simgesi olan bir finans merkezi yapama hedefi var. "Kentsel dönüşüm" söylemi altındaki gizli "ajandası" da, gecekonduları ve konduluları, İstanbul haritasından silmektir. Elbette ki bu işin bu kadar kolay olmadığı gördüler. Bu nedenle şimdilik ağırdan alıyorlar. İşbirlikçi AKP iktidarı İstanbul'u, alışveriş merkezi de yapsa, finans merkezi de

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

yapsa, kavgamızın şehri olmasını engelleyemeyecektir. ABD kontrgerilla eğitimini sürdürüyor. AKP, eğitim için ABD'nin kontr-gerilla okulu Colorado’ya 15 kişilik bir ekip gönderdi. “Yeşil Bereliler, 15 Türk askerini eğitime götürdü. Mili Savunma Bakanı İsmet Yılmaz, Yeşil Bereliler'in Türkiye'den 15 kişilik bir ekibi eğitim için Colorado'ya götürdüğünü doğruladı. MHP Kocaeli Milletvekili Lütfü Türkkan yazılı önergeyle "ABD Kara Kuvvetleri özel birimi Yeşil Bereliler'in TBMM onayı alınmadan Genelkurmay'la anlaşma yaptığı, 15 kişilik Türk ekibine Colorado'da eğitim verdiği" yönündeki iddiaları sordu. Türkkan'a yanıt veren Yılmaz ise anlaşmayı doğruladı. Yılmaz, TSK'nın '2012- 2016 Yılları Tatbikat' programında bu konunun yer aldığını belirterek, 28 Kasım 2011'de Bakanlar Kurulu kararı alındığını kaydetti. Alt düzeyde askerlerin imzaladığı 'Mutabakat Muhtırası'nın, "tatbikatın ev sahibi ülke desteğine ilişkin" ol-

duğunu vurgulayan Yılmaz, "İdari ve lojistik hususları düzenlemek üzere hazırlandığı anlaşılmıştır" dedi. Bakanlar Kurulu tarafından verilen yetki çerçevesinde askeri makamların mutabakatı imzaladığını dile getiren Yılmaz, eğitim detayları hakkında ise bilgi vermedi.” (Sabah, 26.05.2013) Bugüne kadar ne kadar askerin eğitim aldığını bilmiyoruz. Bilmiyoruz ancak Yeşil Bereliler'in kontrgerilla sürüsü olduğunu biliyoruz. ABD’nin kontgerilla gücü Amerikan Ordusu Özel Harekat Birlikleri, Yeşil Bereliler ya da kısaca özel harekât olarak biliniyor. Kontrgerilla savaşının yanı sıra psikolojik savaş ve keşif harekatlarında da uzman olan Yeşil Bereliler, Vietnam, Panama ve Körfez Savaşı'nda da görev yaptı. Kontrgerilla eğitiminin sürekliliği demokratikleşme ve barış söylemlerinin bir yaygara olduğunu ortaya koymakta-

Komployla Tutuklanan Umut Şener Tahliye Edildi 24 Mart günü Ankara polisinin baskını sonucunda gözaltına alınan ve “Tayyip Erdoğan’a suikast timi” iddiası ile tutuklanan Umut Şener, 21 Mayıs günü görülen mahkeme sonucunda tahliye edildi. Umut Şener, “suikast timi” yalanıyla tutuklanmasına rağmen soruşturma aşamasında dosyası ayrıldığı gerekçesi ile aynı tarihte gözaltına alındığı diğer devrimciler ile birlikte yargılanmamış, Çorum Pir Sultan Abdal Kültür Derneği’ne yapılan baskın sonrası gözaltına alınan dernek çalışanları ve dernek yöneticileri ile birlikte yargılanmıştı. Yapılan ilk mahkeme ile Umut Şener haricindeki tüm tutuklu devrimciler tahliye edilirken; Umut Şener, seyahat ettiği, ABD karşıtı olduğu gibi gerekçelerle tutuklu kalmıştı. Yapılan dördüncü mahkeme sonucunda ise, haftalık adli kontrol kararı ile Umut Şener tahliye edildi.

Faşizme Karşı Demokrasi, Keyfi Tutuklamalara Karşı Adalet İstiyoruz İzmir'de 25 Mayıs günü, ''Faşizme KarşıDemokrasi,

dır. Özetle vermeye çalıştığımız bu tablo herkese açıkça gösteriyor ki; AKP halka karşı savaşı büyütüyor. Her geçen gün buraya özetlediklerimize yeni yeni örnekler ekleyecektir. Faşizm ne kadar güçlenirse güçlensin yenilmez değildir. Onun gücü, yarattığı korkudan ve demagojilerle aldatmasından gelmektedir. Her şey ortadadır. Kimse ne kendini ne başkalarını kandırsın. Faşizme teslim olmayacağız. Faşizmi yeneceğiz. Tüm anti faşistlere, tüm AKP karşıtlarına çağrımızdır: Faşizme Karşı Omuz Omuza!

Keyfi Tututklamalara Karşı Adalet İstiyoruz'' yürüyüş ve basın açıklaması yapıldı. Konak metro girişinden Kemeraltı girişine kadar yapılan yürüyüşte halk sloganlara eşlik edip alkışlarla destek verdi. Okunan basın açıklamasında faşist AKP iktidarının yalan ve komplolarının bir bir boşa çıkartıldığı ve kanser hastası Mete Diş'in zulmün elinden söküp alındığı belirtildi.

Sivil Faşistler Devreye Girip Öğrencilere Saldırıyor 23 Mayıs günü Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi dekanlığı önünde faşistlerin yurtsever öğrencileri işaret ederek öğrencilere satırlarla saldırması ve ÖGB ile polisin olaya müdahale etmemesi Ege Üniversitesi öğrencileri tarafından protesto edildi. 24 Mayıs günü bir araya gelen öğrenciler “Ege Faşizme Mezar Olacak, Faşizmi Döktüğü Kanda Boğacağız, Faşizme Karşı Omuz Omuza, Bedel Ödedik Bedel Ödeteceğiz, Yaşasın Halkların Kardeşliği” sloganlarıyla saldırının olduğu kafenin önünden yürüyüşe başlayarak dekanlık önünde bir basın açıklaması yaptı. Basın açıklamasında bu saldırıların AKP, polis, idare ve faşistlerin işbirliğiyle uzun zamandır gerçekleştirildiği ve bunların özgür düşüncenin üretildiği ve bilim yuvası olması gereken üniversitelere ve onun gerçek sahibi öğrencilere yapılmış faşist saldırı olduğu belirtildi.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Başbakan Erdoğan ABD Ziyareti Hakında “Model ortaklık kolay değil ve onun karşılıklı olarak bizlere eklediği bazı yükler var”

UŞAKLIK!

15 - 20 Mayıs arası ABD’ye yaptığı 5 günlük “tarihi ziyaret”ten sonra, ülkeye dönen GOKAP’ın (Geniş Orta Doğu ve Kuzey Afrika Bölgesi ile Ortak bir Gelecek ve İlerleme için Ortaklık Projesi) Eşbaşkanı Erdoğan, aldığı talimatlar doğrultusunda işbaşı yaptı. AKP’lilerin; “Komünizmle Mücadele Dernekleri”nden bugüne, Amerikan uşaklığı değişmeyen çizgileridir. ABD Başkanı Obama, bu “tarihi görev”i hatırlatarak, Erdoğan’ı hizaya çekti. Erdoğan; “Model ortaklık kolay değil ve onun karşılıklı olarak bizlere eklediği bazı yükler var” (18.05.13. Cumhuriyet) diyerek uşaklığa devam edeceğini açıkladı. Erdoğan’ın söylediği model ortaklığı siyasal anlamda ABD’nin maşası anlamına gelen emperyalistlerin işbirlikçisi, emperyalist sistemle uyumlu demek olan “ılımlı İslam” modelidir ve amacı HALKLARIN SÖMÜRÜSÜDÜR. Bu modelde Erdoğan’ın yüklendiği iki temel görevi vardır; Birincisi; EMPERYALİZMİN ULUSLARARASI ÇIKARLARINI SAVUNMAK. İkincisi; EMPERYALİSTLERİN VE İŞBİRLİKÇİ TEKELLERİN TÜRKİYE’DEKİ ÇIKARLARINI KORUMAK. ABD emperyalizmi “teröre karşı savaş”, “demokrasiyi yaygınlaştırmak” vb demagojileriyle ilan ettikleri önce BOP sonra GOKAP’la (Geniş Orta Doğu ve Kuzey Afrika Bölgesi ile Ortak bir Gelecek ve İlerleme için Ortaklık Projesi) ile Kuzey Afrika ve Orta Doğu’da iktidarların değişmesi, ABD imparatorluğunun kurulması harekatı başlattılar. Afganistan ve Irak işgalleriyle başlayan girişim “Arap Baharı” ile devam etti, Suriye ile sürüyor. Erdoğan’ın “Eşbaşkanlık” misyonu da bunun taşeronluğuydu. Libya katliamına (6 ayda 50 bin

ölü) katılmakta geç kalan Erdoğan, Suriye’de uşaklığın liderliğini kimseye bırakmak istemedi. Emperyalist saldırı ve katliamların ön cephesinde yer aldı. Halkın direnişi karşısında önce efendisi ABD ve şimdi de uşağı Erdoğan çark etti. İki ayda çökeceğini düşündükleri Suriye, teslim olmadı. Direndi. ABD, Rusya’nın dayattığı “siyasi çözüm”de şimdilik uzlaştı. II. Cenevre konferansında ÖSO (Özgür Suriye Ordusu) ile aynı masada oturması ve 2014 seçimlerine kadar Esad’ın iktidarda kalmasını kabul etti. Uşak Erdoğan ise önce; “Cenevre konferansı ipe un sermektir.”, “Uçuşa yasak bölgeler oluşturulmalı.”, “Askeri müdahaleye evet deriz.”, “Esat iktidarda kalamaz. muhattap alınamaz” diyerek efelendi. Efendisi kulağını çekince türkürdüğünü yaladı. Bugün Erdoğan ve yaveri Davutoğlu, ABD imparatorluğu projesinin hayata geçmesindeki engelleri aşmak için yeni aldıkları talimatlar doğrultusunda gezilere, ikna turlarına başlayacaklarını duyurdu. Erdoğan, 3-6 Haziran arası Kuzey Afrika (Tunus, Cezayir, Fas) ve Rusya’ya, GOKAP bağlantılarını kurma, sağlamlaştırma ve II. Cenevre Konferansı öncesi, Suriye’ye yönelik yeni “siyasi çözüm”e ikna etme turuna çıkacak. Yaveri Davutoğlu da, Avrupa turuna

Çocuklarını Amerika’da Büyütenler, Bizim Çocuklarımızı Yetiştiremez! “Türkiye’nin çocuklarını en fazla ABD’ye gönderen ülkelerden biri olduğunu, bu çocuklar arasında, Başbakan Erdoğan, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ve Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu’nun çocuklarının da bulunduğunu söyledi Kerry.” (Cumhuriyet 17.05.2013).

çıkacak. Suriye politikalarını empoze eden Rusya’ya yapılacak ziyaret ise, efendisi ABD’nin sözcülüğünü yapıp, Rusya-ABD’nin “Suriye siyasi çözümü”ne biat ettiğini belirtmek için olacak. Erdoğan aynı açıklamanın devamında bu durumu şöyle açıklıyordu: “2012 yılı itibarıyla ABD’nin ülkemize yönelik yabancı yatırımı 400 milyon dolar tutarında kaldı. Çok düşük. Bunun artması arzumuzdur.” ABD ziyaretinde yapılan toplantıya, Eczacıbaşı Holding Yönetim Kurulu Başkanı Bülent Eczacıbaşı, Doğuş Holding Yönetim Kurulu Başkanı Ferit Şahenk, Turkcell CEO’su Süreyya Ciliv, Yandex Türkiye Yönetim Kurulu Başkanı Mehmet Ali Yalçındağ gibi 70’in üzerinde işadamı, CEO ve şirket sahibi ile Türkiye’de iş yapan ABD’li şirket yöneticileri katıldı. (CUMHURİYET 18.05.13) düşük olan bu ekonomik anlaşmalar ve yatırımlar, Tekel temsilcilerinin gezilere dahil edilmesiyle, artırılacak. Bu gerçeği 25 Mayıs’ta, Afyonkarahisar'da 'Odalar ve Borsalar İstişare Toplantısı'na katılan Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) Başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu, 2023'te dünyada en fazla uluslararası müteahhidin Türkiye'den çıkacağını açıklayarak da ortaya koyuyor. Erdoğan, Afrika’nın Akdeniz kıyısına yapacağı bu ziyarette, MÜSİAD ve çeşitli iş kolundan, 330 işadamını da beraberinde götürecek. Tabii bu işveren heyeti, özel seçilmiş Ferit Şahenk ve Eczacıbaşı vb gibi, Erdoğan yalakası ve asalaklarından oluşacak ve yapılan anlaşmalar sömürü ilişkilerini derinleştirecektir. Erdoğan’ın yaptığı bu geziler bir işe yaramayacak. EMPERYALİZME KARŞI DİRENEN HALKLAR KAZANACAK!

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

BİR UŞAKTAN DİĞER UŞAĞA: ‘EMRİN VAR MI?’ EMRİ VEREN AMERİKA’DIR UYGULAYANLAR UŞAKLARDIR!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Başbakan Erdoğan ABD başkanı Obama ile kapalı kapılar arkasında görüşmeler yaparken Başbakan yardımcısı Bülent Arınç da hiç vakit kaybetmeden bu uşak-efendi ilişkisinin muhattaplarından olan usta uşak Fethullah Gülen’le görüşmeye gitmişti. Nasıl Obama’nın sesini özledilerse Fethullah Gülen’in de sesini öyle özlemişlerdi. Tayyip Erdoğan da ustası Fethullah Gülen’e Bülent Arınç’la selam söylüyor. "Sevgilerimi iletin bir emri olur mu, tavsiyeleri olur mu öğrenin" diye soruyordu. Fethullahçı basında günlerce yazılan "emri var mı" sorusu Erdoğan tarafından esasen Amerika’ya "emrinize amadeyim bir istediğiniz var mı?" mesajından başka bir şey değildir. Fethullah Gülen demek Amerika demektir çünkü. Fethullah Gülen’in istekleri emperyalizmin istekleri, emirleri ise emperyalizmin emirleridir. Nasıl olmasın ki; dünyanın her yerinde açtığı 500 den fazla okulla Amerika’nın ajan faaliyetlerini yürüten Fethullah Gülen değil midir? Bunun en büyük kanıtı Gülen'in okullarıyla ve diğer kurumlarıyla faaliyetini yoğunlaştırdığı ülkelerin öncelikle ABD'nin denetim altına almaya çalıştığı bölgeler olmasıdır. İşte bu nedenden kaynaklıdır ki Rusya Federasyonu ülkesinde Fethullah okullarını ajanlık faaliyetleri gösterdiği gerekçesiyle kapatmıştır. Fethullah Gülen’in avukatları bile bu işbirlikçiliği, Amerika’da Gülen’e yeşil kart almak için yaptıkları başvuruda itiraf etmiş; "Fethullah Gülen'in siyasi ve dini çalışmaları,

ABD'nin terörle mücadelesine faydalıdır” diyebilmişlerdir. (Yürüyüş, 27 Temmuz 2008) Amerika, Erdoğan’ı sadece 4,5 saat süren toplantılarda değil Fethullah Gülen aracılığıyla da hizaya çekmiştir. Usta uşak, işbirlikçi Fethullah Gülen Amerika’dan başka düşünemez, Amerikan emperyalizminin isteklerinden başka emir veremez öğrencisi Erdoğan’a. Nasıl ki Mavi Marmara katliamı sonrasında AKP'nin İsrail’e tavır almasını eleştirmiş Erdoğan’a gerekli ayarı vermişse, Amerika’nın talimatları doğrultusunda AKP’nin dış politikasını eleştirmişse, bu ziyaret öncesi de görevini yerine getirmiştir. Tayyip Erdoğan daha ABD ziyaretine çıkmadan Fetullah Gülen kalemşörleri aracılığıyla gerekli mesajı vermiştir. Bu mesajı görmek için Fethullah kalemlerinden Hüseyin Gülerce’nin Erdoğan’ın gezisinden hemen önce yazdığı "ABD gezisinden beklediğimiz nedir?"başlıklı yazısına bakmak yeterlidir. Erdoğan’a gerekli ayarı madde madde sıralanmıştır bu yazıda. “ABD’nin ve dünyanın başı, küresel terör ile derttedir. Medeniyetler çatışması tehdidi azalmamakta, artmaktadır. Başta ABD ve Avrupa, bütün dünya bu tehdidi önlemede şu anda çaresizdir. Birleşmiş Milletler şemsiyesi altında bir ‘medeniyetler ittifakı’ çabası var ama gereken önemi görmediği ortadadır. Halbuki Orta Doğu’da, dünyada kalıcı bir barış, böyle bir ittifakın sağlam zeminlere kavuşmasına bağlıdır. Demokrasisi, iç barışı ile Türkiye, bu zemin için

Ahlaksız ve Onursuz AKP Polisleri İzmir polisi Ali ve Turgut isimli iki Liseli DevGenç'linin ailelerini arayıp, katıldıkları demokratik eylemleri suç gibi göstermiştir. Komplocu İzmir polisi aileleri korkutarak Dev-Genç'lilerin üzerinde baskı yapmalarını, mücadeleden vazgeçirmelerini istiyor.

kilit bir role sahiptir. Sayın Erdoğan’ın ABD ziyaretinde Washington’un asıl ıskalamaması gereken, Türkiye’nin bu değeridir. Türkiye, siyasi hesapları adına değil, dünya barışı adına bir değer ifade ediyor. Bugün Avrupa ve Asya’da hiçbir ülke böyle bir konuma sahip değildir” (Zaman, 17 Mayıs 2013) diye yazan Gülerce’nin kaleminden Fethullah Gülen Tayyip Erdoğan’a görevini bir kez daha hatırlatmaktaydı. Bu hatırlatma yerini bulmuş işbirlikçi Erdoğan Amerika’ya giderken havaalanında yaptığı basın toplantısında “Suriye politikamızı yeniden değerlendireceğiz” diye açıklama yapmak durumunda kalmıştı. Erdoğan, daha Amerika’ya gitmeden önce Gülen aracılığıyla böyle hizaya çekilmişti. Halkı din sömürüsüyle kandıranlar, Müslüman halkların kanını ABD işbirliği ile dökmenin erdemini utanmadan savunuyorlar. ABD ziyaretinden beklentileri nedir? Fethullah Gülen’in de Tayyip Erdoğan’ın ve çakallar sürüsü kadrosunun da emperyalizmden beklentisi aynıdır. DAHA FAZLA İŞBİRLİĞİ DAHA FAZLA TALAN!

Film Günleri Ortak Coşkunun ve Paylaşımın Çoğaldığı Yerlerdir Bursa'da Telefirik Akçağlayan Mahallesi’de 25 Mayıs günü özellikle mahalle çocukları için her yıl düzenlenen film gösterimleri başladı. Yılın ilk filmi Ertem Eğilmezin yönettiği Kemal Sunal ve birçok sanatçının oynadığı “Hababam sınıfı sınıfta kaldı” oldu.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

AOÇ Arazisi veya Başka Bir Yer Önemli Değil, Vatanımızın Hiçbir Yerine Emperyalizmin Yeni-Sömürge Karargahı Kurmasına İzin Verilemez!

EMPERYALİSTLER ÜLKEMİZİ TERK ETMEDİKLERİ SÜRECE HALKIN ADALETİNİN HEDEFİ OLACAKTIR! ABD’nin Ankara’daki yeni-sömürge karargahı olan büyükelçiliğine, DHKC’nin 1 Şubat’ta yaptığı feda eyleminin ardından, elçilik etrafında üst düzey güvenlik önlemleri alınmış ve daha güvenli bir yere taşınması için arazi arayışına girişilmişti. ABD’nin taşeronu AKP gerekli araziyi buldu. Ankara Eskişehir yolu üzerinde, AKP Genel Merkezi’nin de bulunduğu Ankara’nın Çukurambar semti içinde yer alan 6 bin 400 metrekarelik bir araziyi ABD’ye devretti. Bu arazi, AOÇ (Atatürk Orman Çiftliği) tarafından 1983 yılında Gazi Üniversitesi’ne “eğitim alanı olarak kullanılması” şartı ile devredilmişti. Uzun süre boş kalan arazi 2010’da “ticari tesis kurulması” için TOKİ’ye devredildi. Rayiç bedeli açısından da yüksek değere sahip bu arazi TOKİ’den de ABD Büyükelçiliği’nin eline geçti. Mimarlar Odası Ankara Şubesi bu peşkeşi gündeme taşıdı. Şube Sekreteri Tezcan Karakuş Candan, “Bu, bağımsızlık mücadelesine vurulan emperyal bir hançerdir” diyerek peşkeşe karşı çıktıklarını açıklarken; Şube Başkanı Ali Hakan ise, “AOÇ, tüm mücadelemize rağmen ABD’ye peşkeş çekiliyor. Bunun bilgisini aldık. Ciddi bir mücadele kampanyası yürüteceğiz” dedi.

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı Mehdi Eker, ise “Çukurambar’daki arazi AOÇ’ye ait değil, Gazi Üniversitesi’nin mülkiyetinde” diyerek peşkeşi savundu. Gerçek şudur ki, ülkemiz emperyalizmin y e n i - s ö m ü rg e s i d i r. ABD’nin büyükelçilikleri bu ilişkileri yürüten, halka karşı savaşın planlandığı ve yürütüldüğü bir savaş karargahıdır. Bu nedenle halkların haklı öfkesinin hedefidir. Mesele Kemalistçe ele alınsa bile, “AOÇ arazisinin peşkeş çekilmesi bağımsızlık mücadelesine vurulmuş emperyal bir hançer”dir kısırlığıyla darlaştırılamaz. O “emperyal hançer” Bağımsız Türkiye’nin Başkenti’nin, emperyalizmin işbirlikçi uşağı oligarşinin başkentine dönüşmesiyle vurulmuştur. Ülkenin tapusu emperyalizme verilmiştir. Hangi arsanın resmi satışının yapıldığı burada teferruattır. Mesele hangi arsanın verileceği değil, emperyalizmin sömürgesi olmayı kabul edip etmemektir. Bir mücadele verilecekse arsa mücadelesi değil; başta ABD emperyalizmi olmak üzere, bütün em-

peryalist kurum, kuruluş ve ilişkilerin vatanımızdan sökülüp atılması mücadelesi verilmelidir. Bağımsız Türkiye için mücadele de mahkemelerde değil, elde silah düşmanı kovarak verilir. Alişan Şanlı’nın eylemi işgalciyi korunma telaşına düşürmüştür. İşbirlikçi AKP görece korunaklı bir yer bulmuştur. Ancak hiçbir işgalci, halkın adaletinden sonsuza kadar kaçamaz. Vatanımızda sömürgeci işgalcileri ve işbirlikçi hainlerini istemiyoruz. Tam Bağımsız Türkiye mücadelesinde birleşelim, emperyalizmin tüm hançerlerini çıkaralım. Yaşasın Tam Bağımsız ve Demokratik Türkiye Mücadelemiz!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Ölüm Orucu Şehidi Abdulbari Yusufoğlu Mezarı Başında Anıldı Dicle Gençlik Derneği Girişimi 18 Mayıs günü Mardin'in Nusaybin İlçesi’ndeki Ölüm Orucu şehidi Abdulbari Yusufoğlu'nun mezarını ziyaret ederek mezar başında anma gerçekleştirdi. Anmada Abdulbari Yusufoğlu hakkında konuşma yapıldı. İzmir'de başladığı Ölüm Orucu'nu engellemeler yüzünden Küçükarmutlu'da devam ettirdiği ve orada şehit olduğu anlatıldı. Şehitliğinin ardından cenazesi yoldaşlarından kaçırılıp Nusaybin'e götürülmüş ve mezarı gizli tutulmuştu. Anma “Bize Ölüm Yok” marşı ile son

buldu. Aynı gün Devrimci Sol önderlerinden Sabahat Karataş'ın annesi Hasine Ecemiş' i ziyaret etmek için Mardin'in Nusaybin İlçesi’ne bağlı Akarsu Beldesi’ne gidildi. Sabo'nun yoldaşlarını çok sıcak karşılayan köy halkı Sabahat Karataş'tan saygı ile bahsettiler.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

“Kadınlar bu olaya tanık olduğu için özür dileriz ama bizim topraklarımızda da kadınlar bunlara tanık oluyor. İngiliz askerleri her gün Müslümanları öldürdüğü için bunu yaptık. Bizi rahat bırakıncaya kadar sizinle savaşacağız. Asla güvende olmayacaksınız..."

Londra’da bir İngiliz Askeri İki Nijeryalı Tarafından Bıçak ve Palalarla Öldürüldü!

BU TABLONUN YARATICISI EMPERYALİSTLERDİR!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Geçen hafta, İngiltere'nin Başkenti Londra'da iki Nijeryalı'nın Topçu Kışlası önünde bir İngiliz askerini öldürmesi ile ilgili görüntüleri herkes izledi. Görüntüler üzerinde hemen çokça "barbarlık", "teröristlik" demagojileri yapıldı. İngiltere Başbakanı David Cameron olay sonrasındaki ilk açıklamasında "Terör karşısında eğilmeyeceğiz" dedi. İngiliz askeri öldüren iki Nijerya’lı Hristiyan kökenli olup 10 yıl önce Müslüman olmuşlardı. Bundan dolayı kimileri "müslümanlar'ın barbarlığı" diye yorumlar yaparken kimileri de "bu barbarlığın Müslümanlıkla ilgisinin olamayacağını, bunun müslümanlığa hakaret olduğu" şeklinde yorumlar yaptı.

Kim Barbar? Barbarlık Nedir? İki Nijeryalı İngiliz askerine önce arabayla çarpıp daha sonra da ellerinde bıçak, pala, satır gibi silahlarla öldürdüler. Askeri öldürdükten sonra kaçmadılar. Çevreye toplanan insanlara İngiliz askerini neden öldürdüklerini anlattılar. Anlattıklarının telefonla kamereya çekilmesini ve polisin çağırılmasını istediler. Polis gelene

kadar orada beklediler ve ellerinde silah da olmasına rağmen polisler geldiğinde onlarla çatışmadılar. Ancak polis iki Nijeryalıyı silahla vurarak ağır yaraladı. Ellerinde palalarla, satırlarla bir askerin öldürülmesi rahat koltuklarında oturup yazı yazan birilerine belki çok “barbarca” gelebilir. Ancak iki Nijeryalı’nın söylediklerinde çok açık bir şey var. Diyorlar ki; “Kadınlar bu olaya tanık olduğu için özür dileriz ama bizim topraklarımızda da kadınlar bunlara tanık oluyor. İngiliz askerleri her gün Müslümanları öldürdüğü için bunu yaptık. Bizi rahat bırakıncaya kadar sizinle savaşacağız. Asla güvende olmayacaksınız.” Eğer gerçekten ordaki öldürme olayına karşıysanız iki yüzlülüğü bırakıp iki Nijeryalı’nın söylediklerine kulak verin. İki Nijeryalı o olaya tanık olduğu için tüm kadınlardan özür diliyor ve Müslümanların yaşadığı topraklarda İngiliz askerlerinin müslümanları her gün bu şekilde katlettiğini söylüyor. İki Nijeryalı yaşadığı topraklarda emperyalistlerin katliamlarına dikkat çekebilmek için ancak böyle bir eylem yapmak zorunda olduklarını

söylüyorlar. Ve söyledikleri çok açık: “Onu öldürdüm çünkü o da Müslümanları öldürüyordu. Irak'ta ve Afganistan'da Müslümanların öldürülmesinden bıktım" diyor. Bir İngiliz askeri öldürülünce hemen hümanist kesiliyorsunuz. Ortadoğu kan gölü. Irak’ta, Suriye’de, Afganistan’da, Libya’da her gün onlarca kişi katlediliyor. Ve bu katliamların hepsinden de doğrudan İngilizlerin de içinde olduğu emperyalistler sorumlu. Amerika Irak’tan çekilirken “Kayıplarımıza değdi. Irak’a demokrasi geldi” diyor. Irak’ta hala günde 50 kişi ölüyor. Nasıl demokrasi bu?

Şu Tabloya Bakın: * Irak işgalinden sonra 1 milyon 300 bin Iraklı katledildi. * 30 bin Iraklı’ya tecavü z edildi. * Irak'ın şehirleri bombardımanlarda yıkıldı. * 5 milyon Iraklı göç etti. * 2 milyon Iraklı evsiz, 4 milyon çocuk yetim kaldı. * 3 bin akademisyen ve aydın öldü rü ldü . * Irak'ın petrol kuyuları Amerikan

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

tekelleri tarafından yağmalanıyor. Bundan daha büyük barbarlık var mı? Emperyalistlerin canı bu kadar kıymetli; çoluk çocuk, genç, yaşlı 1 milyon 300 bin Iraklı’nın canının hiç bir önemi yok. Bu mu sizin hümanizminiz, insancıllığınız?

Ülkeleri işgal edersiniz, halkları katledersiniz. Yüzmilyonları aç bırakırsınız! Halkları aşağılayıp köle gibi kullanırsınız! Bunların İntikamının Olmayacağını mı Sanıyorsunuz!

İkiyüzlülüğü Bırakın, Barbar Olan Emperyalistlerdir! Dünyanın dörtbiryanında halklar yaşadıkları zulmü anlatmak için ya kendilerini yakmak zorunda kalıyor ya da böyle bir eylem yapıyorsa önce bu tabloyu yaratan emperyalizmi görmek zorundasınız. Önce emperyalizmin barbarlığını, vahşetini, sömürüsünü, zulmünü görmek zorundasınız. Emperyalistlerin katliamlarını görmeyin, her gün yüzlerce, binlerce insanın emperyalistler tarafından katledilmesine sesinizi çıkarmayın, bir İngiliz askeri için kıyameti kopartın. İngiltere Başbakanı David Cameron olayı ziyarette bulunduğu Fransa’da öğrendi. Cemeron ziyareti kesip hemen İngiltereye döndü. Yaptığı basın toplantısında “çok dehşete düşürücü bir suç” diyor. Dünyanın dört bir yanında halkların kanını akıtırken hiç dehşete düşmüyorlar. O kadar rahat, o kadar kendilerinden eminler ki, kan kendi topraklarına sıçrayınca, birden dehşete düşüyorlar. Ve tüm demokratlıklarını unutup hemen terör estirmeye başlıyorlar.

Ne Sandınız? Halk Sonsuza Kadar Zulmünüze Boyun Mu Eğecek? Ülkeleri işgal edersiniz, halkları katledersiniz. Yüzmilyonları aç bırakırsınız!

Halkları aşağılayıp köle gibi kullanırsınız! Bunların intikamının olmayacağını mı sanıyorsunuz! Hayır! Halkları teslim alamayacaksınız. En gelişmiş silahlarınız, teknolojiniz, koruma önlemleriniz sizi korumaya yetmeyecek. Halklar, sizin o gelişmiş silahlarınız karşısında palalarla, satırlarla, bıçaklarla direnecekler...

'Asla Güvende Olmayacaksınız' İşte iki Nijeryalı; ellerinde palalarıyla zulümünüze meydan okuyor: “Sizinle savaşmaktan asla vazgeçmeyeceğiz. Bunu yapmamızın tek nedeni Müslümanların her gün ölmesi. Bu İngiliz asker, göze göz, dişe diş. Bizimle savaştıkları gibi onlarla savaşmalıyız. Yüce Allah’a yemin ederiz asla savaşmayı bırakmayacağız. Hükümetinizi değiştirin, sizi umursamıyorlar” diyorlar. Halkların hesap sormasından kurtulamayacaksınız. Ortadoğu’dan Arap halkları hergün gözlerinin önünde katledilenlerin, tecavüze uğrayan kadınların hesabını soracaklar. Afrikalılar vatanlarının yağmalanmasının, çocuklarının açlıktan katledilmesinin hesabını soracaklar. Latin Amerika halkları, Anadolu hakları, Asya halkları sömürünün, zulmün hesabını soracaklar. Zulmünüz pervasızlaştıkça halkların intikamı da aynı iki Nijeryalı’nın yaptığı gibi “göze göz, dişe diş” olacak. Halklara karşı her türlü vahşeti,

zulmü yaparken halktan merhametli olmasını beklemeyin. Sömürünüz hiç de merhametli değil. Hindistan’da, Çin’de, Bagladeş’te, Tayvan’da, Türkiye’de halklarımızı 2 doların altında köle gibi çalıştırırken sömürünüz hiç de merhametli değil. Bangladeş’te 1500’ün üzerinde işçi lüks markalarınızı üretirken göçük altında can verdi. Bir İngiliz askeri bile yapmaz mı Bangladeşli işçiler? Bombalarınız, silahlarınız hiç de merhametli değil; Libya’da, Afganistan’da, Irak’ta, Suriye’de... Her gün onlarca insanı katlediyor. Asya’dan, Ortadoğu’dan, Uzakdoğu’dan kadınlarımız Avrupa pazarlarında satılıyor. Emperyalizm hiç de merhametli değil. Halkların öfkesi de -asla sizin gibi vahşi olamaz ama- merhametli olmayacak. Palası varsa palasıyla, bıçağı varsa bıçağıyla karşınızda direnecekler... Barbar kimmiş görün: İşte İngilizlerin dünya halklarına yaptıklarından kısa bir özet:

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

İngiltere’nin Katliamları İngiltere ABD’nin hemen her dönem suç ortağı olmuştur. İngilizlerin MI 5 adlı teşkilatı tam bir terör odağıdır. Londra’da işkence fuarı dü zenlemekte ve faşist rejimlerin işkence teşkilatlarına bu aletleri pazarlamaktadır. Uzun yıllar boyunca “Üzerinde Gü neş Batmayan İmparatorluk” sıfatını taşıyan ve tü m dü nya halklarını kana ve acıya boğan bir hü kü mdarlık kuran İngiliz emperyalizmi, bugü n bu sıfatını yitirmiş olmasına rağmen, ABD’nin arkasında her tü rlü kontrgerilla operasyonu ve saldırılara bilfiil katılmaktadır. Vietnam’da Amerikan terörü 2 Mayıs 1857’de Delhi yakınlarında Meerut’taki askerlerin ayaklanmasıyla başlayan ve buradan Hindistan’a yayılan ayaklanma kanlı şekilde bastırıldı. İngiltere ayaklanmayı

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

İki Nijeryalı’nın bir İngiliz askeri öldürmesini fırsat bile İgiliz ırkçıları müslümanlara yönelik 150’nin üzerinde saldırı gerçekleştirdi. Camileri ateşe verdi. İşte emperyalistler: Kendileri tüm dünyaya zulmederken onların kılına dokunulunca kıyameeti kopartıyorlar. İngiltere’de yaşayan müslüman göçmenlere karşı bizzat devlet destekli ırkçı saldırlar büyüyor...

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

bir ırk savaşına dönü ştü rdü . İşgalci İngilizler girdikleri bü tü n köylerdeki insanları imha ettiler. Aynı yıl İngilizler Delhi’yi ele geçirdiler. İşgale karşı ayaklanma Şubat 1859’a kadar sü rdü . Yü zbinlerce Hintli katledildi. İngilizler 1859’da Hindistan’da Morar’ı işgal ettiler. Ekim 1860’da Pekin’i işgal ettiler. 1874’te Sudan’ı işgal ettiler. 1882’de Mısır’ı işgal ettiler, 1881’de Mehdi ayaklanmasıyla kovulduğu Sudan’ı 1896-1898 yılları arasında tekrar ele geçirdiler. 1890’da Kenya ve Uganda’yı işgal etti. Terör aralıksız onyıllarca sü rdü . 1950’li yıllarda Kenya tam bir toplama kampına dönü ştü . Ekim 1953’te İngiliz emperyalizmi 138 bin Afrikalıyı gözaltına aldı. Aynı yıl 1300 Kenyalı katledildi. İşgalciler 1952’de Mamu Mamu direnişçilerinin gösterisine açtıkları ateşle 17 kişiyi öldü rdü ler. Kenya’da İngiliz işgali boyunca köyler yakıldı, 39 toplama kampında 70 bin Kenyalı tutsak edildi ve bu sü reç zarfında 30 bin Kenyalı vahşice öldü rü ldü . 1900’de Gü ney Afrika’da Boer’lere saldırıldı. İngilizlerin yakaladıkları ve toplama kamplarına koydukları çoğu kadın ve çocuklardan oluşan 20 binden fazla Boer öldü rü ldü . 1902’de Vereeniging anlaşması sonunda Boerler bağımsızlıklarını yitirdi. 12 Mayıs 1916’da İrlanda kurtuluş mü cadelesinin önderlerinden James Conolly gizli bir duruşmayla idam edildi. 13 Nisan 1919’da barışçıl bir gösteriye ateş açan İngilizler 379 Hintliyi öldü rdü , 1200 kişiyi yaraladı. İngiliz emperyalizmi 1931’de Gandhi’yi tutukladı ve bu arada 6090 bin arasında Hintli gözaltına alındı

ve terör estirildi. 1 Nisan-14 Temmuz 1931 arasında 103 kişi katledildi, 420 kişi yaralandı. İngiliz işgali altındaki İrlanda’da 1922-23 arasındaki iç savaş boyunca İngiltere hü kü meti pek çok IRA önderini yargılamaksızın idam etti. Ayrıca birçok Cumhuriyetçi ele geçirilir geçirilmez kurşuna dizildi. İngiltere 1927’de Shanghay’da onbinlerce Çinli işçiyi katletti. İşçiler İngiliz egemenliğine başkaldırmışlardı. 1929’da İngiltere işgali yıllarında Siyonist zulme isyan eden Filistinlilerden 200 isyancıyı İngiliz gü çleri katletti. Birçok Arap köylü idam edildi, birçoğu hapsedildi. Yine İngiliz emperyalistler 1936 yılı içinde 1000 Filistinli isyancıyı katlettiler. İngiltere, Siyonizmin silahlandırılması ve Ortadoğu’ya yerleştirilmesinde önemli rol aldı. Bu destek nedeniyle İngiliz gü çlerinin 1939 yılında Ortadoğu’dan çekilmesiyle 5000 Arap katledildi. 14 bin Arap yaralandı. Ayrıca İngilizler, özel terör örgü tü olan “Özel Gece Birlikleri”ni kurdular. 1931 Temmuzu’nda İngiliz Kraliyet Hava Kuvvetleri Hindistan’a 500 ton bomba attılar. İngiltere, Ekim 1944’te Yunanistan’ı işgal etti. 40 bin kişilik İngiliz kara ve hava kuvvetleri Yunanlı yurtsever gü çleri Atina dışına çıkarttı. Bundan sonra tam bir faşist terör kampanyası başlatıldı. İngiltere, Yunanistan tarihine de işgalci olarak geçti. Aralık 1945’te 50 bin kişiye soruşturma açılır. 18 bin Yunanlı cezaevine atılır. İngiliz emperyalizmi bu sü reçte en ü nlü şöhretini Yunanlı devrimcilere karşı kurduğu “Larissa

ve Makranissos” toplama kamplarıyla kazanmıştır. Bu kamplarda binlerce komü nist ve yurtsever vahşice işkencelerden geçirilmiş ve katledilmiştir. Katledilenler arasında Yunan direnişinin kahramanı Elas komutanı Aris Velovchiotis de vardı. İngiltere, Kore halkına saldıran emperyalist gü çler arasında da vardı. Kore’ye saldırı savaşına 12 bin kişilik askeri birlikle katıldı. 1945-50 arasında 100 bin Korelinin öldü rü lmesinin sorumlularından biri de İngiliz emperyalizmidir. 30 Ocak 1972 gü nü İrlanda’da “Kanlı Pazar” olarak tarihe geçti. İngiltere polisi 14 İrlandalı sivili katletti. İrlanda’nın işgalinin 25 yılı boyunca çoğu sivil, katledilen İrlandalı sayısı 3 bin civarındadır. İngiltere, işkence aletleri de pazarlıyor. Bir örneği 11 Ocak 1995’te Channel 4’te yayınlandı. Arabistan’a 20 milyon Sterlinlik işkence aletleri satıldığı açıklandı. Endonezya’da Suharto rejiminin 1976 yılında işgal ettiği Doğu Timor’da uyguladığı soykırıma İngiltere tam destek verdi. Bugü ne kadar Doğu Timor’da 210 bin kişi katledildi. İngiliz hü kü metleri Suharto’nun 30 yıldır sü ren faşist diktatörlü ğü nü askeri ve mali projelerle destekliyor. 1982 yılı içinde İngiltere ve Wales’te polis gözetimi sırasında “kötü muamele” nedeniyle 55 kişi öldü . 1991 yılında ise bu sayı 49’dur. Ayrıca 1969-80 yılları arasında İngiltere’de gözaltında ölen insan sayısı 696 kişidir. 1986-1992 yılları arasında İngiltere hü kü metlerinin Tü rkiye’deki faşist rejime yaptıkları silah yardımı 43 milyon dolar değerindedir. Bu silahların Kü rt ve Tü rk halklarına karşı kullanıldığı biliniyor. Bu silahlarla teçhiz edilen faşist gü çler, yaklaşık 3000 köyü imha edip 2 milyon insanı topraklarından kovdular.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

İçki Yasağı, Halkı Hizaya Çekmektir! Halkı Aç, Yoksul, Sefil Bırakan AKP’nin

Ahlakı da, Maneviyatı da Paradır! 1 Mayıs Alanı, Beyoğlu, Beşiktaş, İstanbul Adliyesi önü ve tüm alanlar halka yasak! Stadyumlara, Üniversitelere polis! Kürtaj Yasak! İşçilerin işten atılması serbest, işten atılan işçilerin direnmesi, alanlara çıkması yasak! Greve çıkan sendikaların grev hakları, devlet eliyle grev kırıcılığı yapılarak fiilen gasp ediliyor!.. İçki yasağı da AKP’nin halkı teslim almak için getirdiği faşist saldırıdır! AKP biber gazı, cop, tazyikli suyla birlikte yasal düzenlemelerle de faşist düzeni pekiştiriyor. Alkol tüketim ve satış yasağı yasası 24 Mayıs 07.15 de TBMM’de onaylandı. Bu yasağa göre 22.00 ve 06.00 saatleri arasında marketlerden ve büfelerden alkollü içkiler parekende olarak satılmayacak. Bu yasağa uymayanlara 20 bin ila 100 bin TL arasında ceza kesilecek. Bunun dışında dizi, film ve müzik kliplerinde alkollü içkileri özendirici görüntülere yer verilmeyecek. Bu yasağa uymayanlara RTÜK tarafından 5 bin TL'den 200 bin TL'ye kadar para cezası kesilecek. 18 yaşını doldurmayan kişilere içki sunumu yapan ve satan kişilere

'sağlık için tehlikeli madde temininden' 6 aydan 1 yıla kadar hapis cezasının yanı sıra 500 bin TL'ye kadar para cezası kesilecek. Türkiye'de üretilen ya da ithal edilen alkollü içkilerin etiketlerine sağlığa zararlı olduğu yazılacak. Alkollü içecekler tüketimine ve satışına ilişkin bunlar gibi daha çok sayıda yasak getirildi. AKP'yi 'insanların yaşam tarzları'na karıştığı, dini yaşam biçimini dayattığı için eleştirenlere AKP Ankara Milletvekili Prof. Dr. Cevdet Erdöl şöyle yanıt verdi: "Tüketime sınırlama getirmiyoruz. İçkinin içilmemesi yönünde dayatmada bulunmuyoruz. AMA İÇECEKSEN, EVİNDE, BELLİ YERLERDE, BELLİ ZAMANDA, İÇ DİYORUZ. EFENDİ GİBİ İÇ EFENDİ GİBİ YAT" AKP Ankara Milletvekili Prof. Dr. Cevdet Erdöl AKP’nin alkol yasağındaki asıl düşüncesini ortaya koyuyor.

Vatanlarını Satan İşbirlikçilerden Hangi Ahlaki Değerleri, Hangi Maneviyatı Koruması Beklenir? AKP'nin Maliye Bakanı Mehmet Şimşek bu yasaklar için "Alkol tüketiminde son düzenlemelerden dolayı bir azalma olursa vergi gelirlerinde 8 milyarlık erezyon olabilir" diyor. Çünkü AKP alkol kullananları düşman gibi gördüğü için alkol ürünlerine getirdiği özel tüketim vergileriyle adete alkol kullananları cezalandırmaktadır. AKP alkolden aldığı vergilerden asla vazgeçmez. Onun için içki kullanmayın demiyor. İçkinin tüketimine karşı değil.

AKP, her şeyde olduğu gibi "BENİM DEDİĞİM GİBİ İÇECEKSİN" diyor. AYNI 1 MAYIS’TA OLDUĞU GİBİ. 1 Mayıs'ı kutlayabilirsiniz ama benim belirlediğim yerde, benim belirlediğim şekilde, benim politikalarıma hizmet edecek şekilde kutlarsın diyor. İçkide de; vergi gelirlerini erezyona uğratmayacak şekilde benim belirlediğim yerde, belirlediğim şekilde istediğin kadar içebilirsin diyor. AKP'nin bunun dışında söylediği her şey yalandır. Demagojidir, halkı aldatmaktır. AKP, halkın sağlığını da asla düşünmez. Dini gerekçeler de onların umurunda değildir. AKP’lilerin dini imanı, kitabı, kültürleri, ahlakları, namusları... her şeyleri paradır. Para için satmayacakları değerleri yoktur. Vatanlarını satan işbirlikçilerden hangi ahlaki değerleri, hangi maneviyatı koruması beklenir ki? Parsel parsel satıyorlar ülkemizi. Ne var ne yok talan ediyorlar. Şehirler, kıyılar, denizler, ormanlar en yüksek rant elde edecekleri ne varsa satıyorlar. Bunların “milliliği”, maneviyatı olur mu?

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Halkımızı, Gençlerimizi Alkolle, Uyuşturucuyla, Dinle Uyuşturan AKP’dir! Başbakan Tayyip Erdoğan, içki yasağı ile ilgili, "Şarabül leyli ven nehar olmasını istemiyoruz. Yani gece gündüz içen, gece gündüz sehir halinde kafa kıyak dolaşan bir nesil istemiyoruz" dedi. ABD Başkanı Obama’ya bile Arapça harflerle Barack Obama yazdırıp hediye veren Erdoğan Arapça cümleler kurarak dinci tabanına ses-

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

leniyor. Söyledikleri yalandır. Gece gündüz uyuşturulmuş, sarhoş dolaşan bir nesil istemiyormuş. Tam bir sahtekarlık. Böyle konuşarak sanki gençlerimizin geleceğini, sağlığını düşünüyormuş gibi demagoji yapıyor. AKP ne sağlık açısından, ne kültürel yozlaşma açısından alkol tüketimine karşı değildir. AKP bizzat uyuşturucu ve alkol tüketimini körükleyendir. AKP zihniyeti ta 90’lı yıllarda belediye yönetimlerine geldiğinde alkol kullanımıyla ilgili yasakları halkın üzerinde bir baskı aracı olarak kullanmıştır.

Alkolü, Uyuşturucuyu, Fuhşu, Yozlaşmayı Bizzat Teşvik Eden AKP’dir

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Yukarıda belirttiğimiz gibi AKP alkol tüketimine karşı değildir, onun nerelerde, nasıl tüketileceğini sınırlayarak halkın üzerinde bir baskı aracı olarak kullanmak istiyor. Bu yasaklar AKP gibi düşünmeyenleri baskı altına alma ve cezalandırma aracıdır. Dünyanın hiçbir yerinde alkol tüketimi yasaklanarak azaltılmamıştır. Yasaklarla insanlar alkol kullanmaktan vazgeçirilememiştir. Bunu AKP de çok iyi bilmektedir. Ve AKP’nin yasaklarına da milyonlarca insan uymayacaktır. AKP bu astronomik cezaları Özel Tüketim Vergileri gibi halkı soymanın bir aracı olarak görmektedir. Devlet için trafik cezaları önemli bir gelir elde etme aracıdır. Alkol ile ilgili cezaların yüksek olmasının bir amacı alkol kullananları cezalandırmak olduğu gibi bir amacı da cezalardan gelir elde eder. Diğer taraftan yoksul gecekondu mahallelerinin içine kadar meyhane açma ruhsatı veren AKP’dir. Özellikle devrimcilerin örgütlü olduğu mahallelerde bar, meyhane türü yerlerin açılmasını bizzat AKP’nin polisi teşvik eder. Gecekondu mahallelerinde açılan barlara karşı, yozlaşmaya, uyuşturucuya, hırsızlığa karşı mücadele eden devrimcilere sadıran, operas-

yonlar düzenleyen, yıllarca hapis yatıran AKP’dir. Başbakan Erdoğan, “Gece gündüz içen, gece gündüz sehir halinde kafa kıyak dolaşan bir nesil istemiyor"muş... Tam bir sahtekarlık... İkiyüzlülük... Barların pavyonların bizzat korumalığını yapan polistir. Uyuşturucuyu mahallelerimize sokturan, satan bizzat polistir. Yoksul gecekondu mahallelerinde fuhuş yapanları koruyan, fuhşun halkı çürütmesini sağlayan AKP’dir.

AKP Maneviyatçı, Ahlakçı Olamaz En büyük ahlaksızlık halkı aç bırakmak, işsiz bırakmak, çaresiz, umutsuz bırakmaktır. TÜİK verilerine göre nüfusun yüzde 16.9'u yoksulluk sınırının altında yani açlık sınırında yaşıyor. Ve nüfusun en yoksul yüzde 20’sinin aylık geliri 237 lira. İnsanları aylık 237 lira ile yaşamaya mahkum etmekten daha büyük ahlaksızlık, zalimlik var mı? 10 milyonun üzerinde insanımız işsiz. 75 milyon nüfuslu ülkemizde sadece 26 milyon kişi çalışarak geri kalanın geçimini sağlamaya çalışıyor. Bundan daha büyük ahlaksızlık var mı? Erdoğan “Gece gündüz içen, gece gündüz sehir halinde kafa kıyak dolaşan bir nesil istemiyor"muş... Gençliğin yüzde 22’si işsiz. Gençlerimizi işsiz, umutsuz bırakan AKP’dir. Bundan daha büyük ahlaksızlık, namussuzluk olur mu? Halkı işsiz, aç, çaresiz, umutsuz bırakan AKP’dir. Ülkemizde her yıl yaklaşık 2 bin 800 kişi yaşamını yitiriyor. Son on yılda 25 bin kişi intihar ederek yaşamına son verdi. Son 30 yılda intihar edenlerin sayısı yüzde 440 arttı. Bütün bunların sorumlusu olan AKP’nin “sağlık” gerekçesiyle alkolü yasakladığı düşünülebilir mi?

Nüfusun En Yoksul Yüzde 20’sinin Aylık Geliri 237 Lira En Büyük Ahlaksızlık Budur! TÜİK verilerine göre; Nüfusun yüzde 16.9'u yoksulluk sınırının altında yani AÇLIK içinde yaşıyor. - Yüzde 43.8'inin konutunda "sızdıran çatı, nemli duvar, çürümüş pencere çerçevesi vb" sorunları söz konusu. - Nüfusun yüzde 40'ının kendi evi yok. Kira köşelerinde sürünüyor. - Yüzde 43.3'ünün oturduğu konutta "ısınma sorunu" yaşanıyor. - Yüzde 87'si bir hafta tatil yapamıyor. - En yoksul yüzde 20'nin aldığı aylık ücret 237 lira Erdoğan “Gece gündüz içen, gece gündüz sehir halinde kafa kıyak dolaşan bir nesil istemiyor"muş... Resmi rakamlara göre ''Türkiye’de 42 bin çocuk sokaklarda yaşıyor. Ancak resmi olmayan rakamlara göre bu sayı 200 binin üzerinde çocuktur. Suça karışan her 5 kişiden biride çocuk'' deniliyor. Evet bu düzen çocuklarımızı sokaklara atmakta, suçlu ilan etmektedir. Tüm çocuklar ana karnından masum saf temiz olarak doğar, onları kirleten, suça iten bu sömürü düzenidir. Yapılan araştırmalara göre; ''Türkiyede 0-6 yaş arası 300’ e yakın çocuk, anneleriyle hapishanede kalıyor. Yaş ortalaması ağırlıklı olarak 14-18 yaş olan 2 bin 300 çocuk ise çeşitli suçlardan cezaevinde bulunuyor. Araştırmalar sokakta çalışma yaşının 7 ile 11 arasında olduğunu, sokakta çalışan yada yaşayan çocukların % 95’inin ise erkek olduğunu gösteriyor. ... Ülkemizde haber alınamayan çocuk sayısı 2 bini geçmiş

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

durumda. Adalet Bakanlığı verilerine göre yılda 7 bin çocuk tecavüz ve tacize uğruyor.''(Cumhuriyet, 2 Ekim 2012) 6-13 yaş grubu nüfusunun 10 milyon 398 bin 454 olduğu, okula gitmeyen öğrenci sayısının ise 273 bin 634 olduğu belirlendi bir araştırma sonucuna göre. Okula gitmeyen çocuk sayısı bölgelere göre farklılıklar gösteriyor. Buna göre, Doğu Anadolu'da 95 bin 81, Güneydoğu Anadolu'da 78 bin 799, Karadeniz'de 37 bin 564, İç Anadolu'da 29 bin 993, Akdeniz'de 29 bin 892 ve Ege bölgesinde 6 bin 986 çocuk okula gitmiyor. Şimdi bu tablo karşısında Amerikan uşağı Tayyip Erdoğan’ın “biz şöyle nesil istiyoruz, böyle nesil istiyoruz” demesi tamamen demagojidir.

Sol, Aydın, Küçük Burjuva Kesimlerin Alkol Yasağına Tepkileri Yanlıştır Küçük burjuva ve reformist sol çevreler, halkın çeşitli kesimleri alkol yasağını tartışırken olay sadece “yaşam tarzına karışma, özgürlüklerin kısıtlanması” olarak bakıyorlar. Elbette bunlar da vardır yasaklanmasının altında. Ve karşı çıkılmalıdır. Yine AKP zihniyeti içki içenlere “alkolik, ayyaş, günahkar” gözüyle aşağılayarak bakmaktadır. AKP zihniyetinin hiç kimseye ahlak, namus konusunda akıl verecek durumu yoktur. Çünkü AKP zihniyeti din kisvesi altında her türlü ahlaksızlığı, hırsızlığı, yolsuzluğu, üçkağıtçılığı yapmaktadır. Ayrıca bu zihniyetin içki içmediği de doğru değildir. Küçük burjuva ve reformist sol kesimlerin AKP’nin içki yasağına tepkilerinin temelinde “hak ve özgürlüklerin kısıtlanması, AKP’nin faşist dayatmaları” değil, “alkol kullanma özgürlüğünün yasaklanması” vardır. AKP’nin içki yasağına dini gerekçelerle “içkinin yasaklanması”

olarak bakmak AKP’nin faşist niteliğini halka açtığı savaşı görmemektir. AKP’nin bir amacı da bu zaten. İçki yasağını, trafik kazaları, sağlık gerekçeleri, toplumdaki yozlaşamaya karşı bir önlem olarak göstermeye çalışıyor. Elbette alkol kullanımı sağlığı da, trafik kazalarını da, toplumdaki yozlaşmayı da etkilemektedir. Ancak bu saydıklarımızın nedeni doğrudan alkolün kendisi değil, sistemdir. AKP burada kendi suçlarını da alkol yasağıyla örtmeye çalışıyor. Halkın sağlık hakkını gasp eden, sağlığı bugün en karlı sektörlerden biri haline getiren AKP’nin halkın sağlığı umurunda mı? Sağlığı bozulan halkımız onlar için en karlı müşteridir. Yine trafik kazalarında alkolün rolü önemlidir. Ama kazalarının asıl nedeni alkol değildir. Bozuk, bakımı yapılmayan yollar, toplu taşımacılığın değil, tekellerin ihtiyacına göre belirlenen ulaşım politikaları vb. kazaların asıl nedenidir. Ayrıca yasak koyarak değil, alkollü araç kullanmalarını da engelleyemezsiniz. Bu konuyla ilgili basında yer alan bir örnek var. İçkininin yasak olduğu İran’da alkollü araç kullanımı yüzde 26 iken, içkinin en çok tüketildiği ülkelerden birisi olan İngiltere’de bu oran yüzde 11 civarındadır. Yine ülkemizdeki yozlaşmanın temelinde de doğrudan içki yoktur. Sağlık Bakanlığı’nın açıklamasına göre dünyada alkol tüketimi kişi başına 15 litreyi bulan ülkeler var. ülkemizde bu miktar 1.5 litre. Yani alkol kullanımını halkın yaşamı ve sağlığı için bir tehdit oluşturduğundan yasaklamıyor AKP. Bu gerekçeler kimsenin karşı çıkamayacağı asıl amacın gizlenmesi için uydurulan gerekçelerdir. AKP’nin içki yasağı 1 Mayıs Alanı’nın yasaklanmasından, diğer alanların yasaklanmasından, üniversitelere, stadyumlara polisin yeniden sokulmasından, kürtaj yasağından, halkın her türlü talebinin biber gazıyla, copla, tazyikli suyla dağıtılmasından

farkı yoktur. Ben istediğim alanı yasaklarım, istediğim binayı yıkarım, istediğim yere istediğim gökdeleni, AVM’yi dikerim, kimse buna engel olamaz diyor. İçki yasağı da bu dayatmaların, faşist saldırıların bir parçasıdır. Ancak benim izin verdiğim yerde, izin verdiğim şekilde içebilirsiniz diyor. Yine alkol yasağıyla kendi dinci tabanını kemikleştirirken kendisi gibi düşünmeyen, yaşamayan halk kesimlerini bu yasaklarla sindirmek istiyor. İnsanlar içki içerken bile AKP’nin yasaklarıyla, cezalarıyla baskı altında kalacaklar.

Devrimciler İçkiye Nasıl Bakar? Devrimciler içki içmeyi ne dinciler gibi “günah” olarak görür, ne de içkiyi halkın eş dost sohbetleri diyerek masumlaştırdığı şekliyle, kafayı dağıtmak, sorunlardan uzaklaşmak, içini dökmek, eğlenmek, zevk almak olarak görür. Alkolün zararlarını anlatmayacağız: Bunun her halükarda zararını başta kullananlar olmak üzere herkes bilir. Öyleyse AKP’nin yasaklarına karşı çıkarken alkol kullanılmasını da onaylamayız. Birincisi; devrimcilerin eğlenmek için, sohbet etmek için, ‘içini dökmek’ için, ‘zevk’ için alkol almaya ihtiyacı yoktur. Biz alkol almadan eğlenmesini de gülmesini de biliriz. Onun için ne gülmek, eğlenmek için, ne de sohbet etmek için alkol almaya ihtiyacımız yoktur. İkincisi; faşizm koşullarında devrimcilerin bir an olsun bile alkollü, sarhoş olma lüksü yoktur. Her zaman mücadelenin ihtiyaçlarına göre hareket etmek zorunludur. Üçüncüsü; alkolü yasaklayarak engelleyemeyiz. Alkol, sigara, uyuşturucu vb. maddelerin kullanımını ancak bilinç ve eğitimle engelleyebiliriz. Örgütlü bilinçli bir halk yaratarak içkiyi insanlarımızdan uzak tutabiliriz.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Halkın Hukuk Bürosu

HALKIN HUKUK BÜROSU HAK ALMA MÜCADELESİNİN BİR PARÇASIDIR -3-

Halkın Hukuk Bürosu avukatları ‘iyi insanlar’ oldukları, ahlaklı ve ilkeli davrandıkları, insani değerleri sahiplendikleri için başarılı oluyor, kendilerini kabul ettiriyor değiller. Halkın Hukuk Bürosu’nun çalışmalarına ve yaşamlarına yön veren sahip oldukları ideolojik bakış açısıdır. Yaşamları Bağımsız, Demokratik, Sosyalist bir ülkenin mücadelesinin hayatlarının her alanına yansımasıyla şekillenir. Kurumlarla, platformlarla, kişilerle, öğrencilerle, işçilerle, tutsaklarla ilişkilerini belirleyen bu bakış açısıdır.

DEMOKRATİK KİTLE ÖRGÜTLERİ İLE İLİŞKİLERİ Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Demokratik kitle örgütleri, hak alma mücadelesinin bir parçasıdır. Örgütlediği kitle tabanından aldığı güçle haklar kazanır, kazandığı haklar için direnir. Kitlelerine bilinç aşılar, eğitim seviyelerini yükseltmeye çalışır. Demokratik kitle örgütleri örgütlenmek zorundadırlar, haklarını korumanın ve yeni haklar kazanmanın başka yolu yoktur. Ve demokratik kitle örgütlerinin varlığı demokratik bir ülkenin olmazsa olmaz şartlarından bir tanesidir. Halkın Hukuk Bürosu bu nedenle demokratik kitle örgütleri ile çalışır. Kendilerini ifade etme ve örgütlenme haklarını savunur, devlet tarafından gelen saldırılarda onları yalnız bırakmaz, hakları hakkında bilgi verir. Faşizme karşı demokrasi mücadelesi veren siyasi partiler, dernekler, platformlar, dergiler, kültür merkezleri, sanatçılar ile ilişki halindedir. Gerektiğinde ortak çalışmalar, eylemler, paneller yapar. Halkın Hukuk Bürosu 24 yıllık tarihi boyunca her daim dernekler, sendikalar, platformlarla birlikte çalışmıştır. Ülkemizde ekonomik ve kültürel haklarda ağır saldırılar altındadır. Demokratik kitle örgütlerinin sendi-

kaların yanında oldukları gibi, işçi ve emekçilerin de yanındadırlar. Halkımız aç bırakılıyor ve açlığa rıza göstersinler diye yozlaştırılıyor. İşçiler haklarına sahip çıkmasın diye örgütlenmeleri, sendika kurma hakları engelleniyor. Sendika çalışması yaptıklarında ise işten atılıyorlar. Patronlar karları artsın diye iş şartlarını zorlaştırır, iş güvenliğini sağlayacak tedbirleri almayarak işçilerin sakat kalmalarına ya da katledilmelerine neden olurlar. Üç kuruş uğruna işçiler katledilirler. Patronlar kazansın diye işçilerin fedakar davranmaları, ücretsiz fazla mesai yapmaları, tatil yapmamaları istenir. Ağır çalışma koşullarına itiraz eden, patronların iş sözleşmesine uygun davranmasını isteyen işçiler işten atılırlar. Tazminat haklarına ek konulur. İşçiler iş koşullarını düzenlenmesi, ücretlerinin artırılması için grev yaptıklarında işten atılırlar. Kıdem tazminatlarına el konulur. Halkın Hukuk Bürosu işçilerle birlikte mücadele eder. Örneğin kurumsallaşmaya başladıkları ilk yıllarda 3 Ocak 1990’da Zonguldak’ta yapılan büyük greve destek vererek, yapılacak büyük greve her türlü yardımı yapacaklarını duyurmuşlardır. Ayrıca 3 Ocak genel grevine bütün avukat kitlesini katmak için Baro’ya başvuru yaptılar. 64 avukatın imzaladığı bir dilekçe ile Baro’da duyarlı avukat kitlesine Zonguldak grevine destek vermeleri için ikinci bir başvuru yapıldı. Dilekçe 28 Aralık günü saat 19.00’da Baro Yönetim Kurulu’na verildi. Ertesi gün Baro kütüphanesinde bir araya gelen devrimci-demokrat avukatlar dilekçenin Yönetim Kurulu toplantısında gündeme alınmadığını öğrendiler. Bunun üzerine kendileri harekete geçme kararı aldılar. Bir metin hazırlayarak 3 Ocak günü genel grevi desteklemek

amacıyla bir imza metni hazırladılar. Bürolarını açmayacaklarını, çalışmayacaklarını, o gün İstanbul Adliyesi önünde toplanıp basın açıklaması yaparak grev yerlerini ziyaret edeceklerini anlatan bir metin yazdılar. Metnin sonunda duyarlı meslektaşlarını eylemlerine katılmaya çağırdılar. Metni imzaya açtılar. Sonuçta 142 imzalı bu metin 2 Ocak günü gazeteye ilan olarak verildi. 3 Ocak günü yaklaşık 100 kadar avukat İstanbul Adliyesi önünde bir araya gelerek bir basın açıklaması yaptılar ve Vezneciler’e kadar yürüdüler. Buradan topluca minibüslere binerek Uzel ve Pres Döküm fabrikalarındaki grevci işçileri ziyarete gittiler. 3 Ocak grevine devletin saldırması üzerine bu defa avukatlar 4 Ocak 1990 günü Ankara DGM önünde yaptığı bir basın açıklaması yaparak savcı Nusret Demiral’ın 3 Ocak’la ilgili açıklamasını kınadıklarını, Ankara’ya yürüyen madencileri desteklediklerini belirtiler. Basın açıklamasının ardından yılbaşı açık görüşüne izin verilmemesi nedeniyle protesto gösterisi yapan aileleri savcılıkta ifade için beklerken ziyaret eden avukatlar, tutuklu yakınlarına gerekli hukuki desteği vereceklerini söyleyerek dağıldılar. Aynı günün akşamı “DGM Savcılığı’nın emriyle” özellikle siyasi davalara bakan devrimci, demokrat avukatlar bürolarından, evlerinden sivil polisler tarafından toplanmaya başlandı. Bu isim listesinin içinde Halkın Hukuk Bürosu

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

avukatlarından birisi de bulunuyordu. -Yine 28 Temmuz 1993’de on yedi sendikanın oluşturduğu Kamu Çalışanları Platformu, memur zamlarının yetersizliğini protesto etmek için İzmir Basmane Garı’nda toplanarak Valiliğe yürüyüş kararı aldı. Saat 18.00’da Basmane Garı’na gelen memurların toplanmasına izin vermeyen polis, memurlara saldırarak 50 kişiyi gözaltına aldı. Gözaltına alınanların durumlarını öğrenmek için valiliğe giden dört avukat ve sendika temsilcisi de Vali ile görüştürüleceklerine gözaltına alındılar. - 8 Temmuz 1993 yılında Adana Büyükşehir Belediyesi’nden atılan işçiler ANAP Genel Merkezi’nin önünde kalabalık bir şekilde oturma eylemi ve basın açıklaması yaparken yanlarında Halkın Hukuk Bürosu vardı. Artık nerede bir grev, nerede bir işgal, nerede eylem varsa Halkın Hukuk Bürosu orada olmuştur. Direnen işçinin, direnen sendikanın, direnen dernek ve kuruluşun yanında olmuştur. Migros direnişinde, Tekel işçilerinin direnişinde, Türkan Albayrak direnişinde, Cansel Malatyalı direnişinde, Roseteks, Darkmen işçilerinin, Hey Tekstil işçilerinin direnişlerinin her anında Halkın Hukuk Bürosu olmuştur.

SİYASİ TUTSAKLARLA İLİŞKİLERİ NASILDIR Siyasi tutsaklar düşünceleri nedeniyle tutsak düşmüşlerdir, hem yargılama yöntemleri özel yargılama rejimine tabidir hemde hapishanelerde tutulma koşulları ağır ve gayrı insanidir. Son on üç yıldır tecrit koşullarında tutulmaktadırlar. Hapishane de tutulma koşulları da yargılama yöntemleride planlı bir politika-

nın ürünüdür. En ağır hak ihlalleri hapishanelerde yaşanır. Ağırdır çünkü tutukluluk sadece insanların fiziki hareket imkanını kısıtlaması gereken bir yöntem olmasına rağmen siyasi tutsaklar her türlü imkandan yoksun kalırlar. Tedavi edilebilir bir hastalık dahi ölümleri ile sonuçlanır. Uygulanan Tecrit politikasıyla sosyal, kültürel, insani haklardan yararlanamazlar. Aile ve arkadaşları ile görüşmeleri, dünya ve Türkiye gündemini takip etmeleri, kendilerini geliştirmeleri engellenmeye çalışılır. Haberleşme hakları kısıtlanır. Savunma ve avukatları ile görüşme hakları dahi saldırı konusu olabilir. Yıllarca tecrit koşullarında kalanların fiziksel bütünlüklerinde ve ruhsal yapılarında hastalıkların oluşması kaçınılmazdır. Dolayısıyla devlet düşüncelerinden dolayı yargıladığı kişilerin düşüncelerini değiştirme amacıyla hareket eder. Ancak bunu açıktan kabul etmeyip, uyguladığı politikalarla bunu anlatır. Halkın Hukuk Bürosu avukatları devletin bu iki yüzlü politikasını teşhir etmeye, tutsakların haklarını korumaya çalışır. Devrimci tutsaklar halkın kazandığı hakların asıl sahibidirler. Haklar onların verdiği mücadelenin bir sonucudur. Bu nedenle yoğun bir baskı altında tutulmaktadırlar. Halkın Hukuk Bürosu müvekkilleri ile canlı bir ilişki içersindedir. Tutsakların siyasi, ailevi, ekonomik, sosyal sorunlarına duyarsız değildir. Başta tecrit olmak üzere tecritin yarattığı tüm sorunları çözme anlaşıyı ile davranır. Sorunların çözümleri ise tutsaklarla yapılan tartışmalarla ortaya çıkar. Bu karşılıklı kollektif bir çalışmadır. Siyasi tutsaklar tecrit politikasına rağmen eğitimlerini her yönden geliştirme yeteneğine sahiptir. Bu nedenle öğrendikleri her bilgiyi avukatlarına aktarırlar. Teorik, bilimsel, edebi çalışmalarını tartıştıkları gibi, davalarında uygulanacak savunma statejisine de birlikte çalışırlar. Tutsaklara uygulanan politikalar ailelere de yansır. Ailerlerin görüş hakları engellenir. Görüş esnasında onursuz muameleye tabi tutulurlar. Kimi

vakit saldırıya ugrarlar. Halkın Hukuk Bürosu hem tutsakların yaşadığı sorunlar için mücadele ederken, hem de ailelerin yaşadığı sorunları aşmak için verdikleri mücadeleye yardımcı olurlar. Avukatlar sadece hukuki başvurular ile değil her türlü eylem ve etkinliklerle tutsakların haklarını savunmuşlardır. Örneğin 1989 yılında 1 Ağustos hapishane genelgesine karşı süresiz açlık grevi yapan tutsaklara destek açlık grevinde bulunmuşlardır. Hapishanedeki Süresiz Açlık Grevi sürdüğü dönemde gazetecilerden, sendikacılara, memurlara, aydınlara kadar geniş bir kesim değişik protesto biçimleriyle eylemlere destek verdiler. Demokrasi Mücadelesinde Avukatlar da bu süreçte 12 Eylül hukukunun yerleşik baskıcı yüzünün açığa çıkarılması ve kamuoyuna kavratılması yönünde bir grup avukatla birlikte üç günlük açlık grevi gerçekleştirdiler. 17.8.1989 günü İstanbul Barosu önünde başlayan destek Açlık Grevi 19.8.1989 günü 1 Ağustos Genelgesi şehitlerinden Hüseyin Hüsnü EROĞLU’nun Ümraniye’deki mezarı başında yapılan saygı duruşu ile bitirildi. (Ekim 1989, Çözüm dergisi) Yine 23.12.1990 tarihinde, TAYAD’ın kapatılmasını ve son dönemde giderek yoğunlaşan polis baskısını protesto etmek için, EKAD’da bir basın toplantısı düzenlendi. Toplantıya Devrimci Mücadelede Avukatlar’da katıldılar. 12 Eylül’de tutsak yakınları, bir önceki hafta jandarmanın polislerle birlikte gerçekleştirdiği operasyonu kefenleriyle protesto etmek için Buca Hapishanesi önünde toplandılar. Dokuzu ağır 58 tutsağın yaralı hastanede tutulduklarını biliyorlar. Çocuklarının ne durumda olduğu öğrenmek istiyorlar. Tutsakların avukatları da hapishanesi önündeler. Çok geçmeden polis saldırıya geçti. İkisi avukat 34 kişi gözaltına alındı. Götürüldükleri Emniyet Müdürlüğü’nde polis tarafından dövüldüler. Bir kişi hastaneye kaldırıldı. (Mücadele, sayı: 13, 26 Eylül 1992)

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Halkın Hukuk Bürosu hapishane sorunlarına ve son 13 yılda uygulanan tecrit politikasına duyarsız kalmamış, müvekkillerinin sorunlarını kendi sorunları gibi sahiplenmiştir. Tecrit saldırısına karşı büronun avukatı Behiç Aşcı ölüm orucuna başlamıştır. 293 günlük eylemi sonrasında devlet tecrit uygulamasını kabul etmiş ve tutsaklara hafta da 10 saat kadar sohbet hakkını tanıyan genelgeyi yayınlamıştır. Hasta tutsakların infazının ertelenmesi için mücadele etmiş, kanser hastası Güler Zere’ye devletin uyguladığı zulmü bütün dünyaya duyurmuştur. Güler Zere ve diğer hasta tutsaklar için hukuki başvurunun işlevsiz olduğunu halka anlatmış ve halkın hasta tutsakları sahiplenmesini sağlayan kampanyalar örgütlemiştir. Kampanya sonucu Güler Zere’nin tahliye edilmesini sağlamışlardır. Aynı kampanyayı Yasemin Karadağ, İbrahim Çınar ve en son Mete Diş için yapmış ve tahliye edilmelerini sağlamışlardır.

ÖĞRENCİLERLE İLİŞKİLERİ NASILDIR Öğrenciler halkın en dinamik, yaratıcı ve gelişmeye açık kesimlerdir. Öğrencilere verilen eğitim öğrencilerin kişiliklerini, karakterlereni, sorunlarla mücadele etme yeteneklerini, halkın sorunlarını kavrama ve çözüm üretme becerisini geliştirmelidir. Yani öğrencilere bilimsel eğitim verilmesi zorunlu bir haktır. Eğitimin verilme biçimi bilimin ve düşüncenin gelişmesini sağlar. Öğrencilere tanınan imkanlar eğitimin niteliğini belirler. Ancak ülkemizdeki ilk orta ve yüksek eğitim merkezlerinde verilen eğitim, insanların kişiliklerini geliştirmediği gibi herkesin eğitim hakkından yararlanmasını da engellemiştir. Anayasa’da eğitimin bir hak olduğu ve herkesin eşit bir biçimde yararlanacağı belirtilmiştir. Öğrenciler anayasal haklarını talep ettiklerinde ise eğitim haklarının gasp edilmesi tehlikesi ile karşılaşmaktadırlar. Öğrencilerin ülke sorunları üzerine kafa yormayan, sorunları tartışmayan ve

çözmeye çalışmayan bir hale getirmesi kabul edilemez. Öğrencilerin temel hakkı olan eğitim hakkı ve halkın sorunlarını tartışma hakkı önündeki engeller için verilecek mücadele demokrasi mücadelesidir. Halkın Hukuk Bürosu öğrenci gençliğin vereceği mücadeleyi her koşulda destekler. Öğrenci gençliğin verdiği mücadele nedeniyle öğrenciler hakında açılan soruşturmalara karşı davalar açar. Öğrencilerin üniversite kapılarında yaptıkları eylemlere katılır, haklarında açılan davalar öğrencilerin savunmanlığını üstlenir. Mahkemelerde yapılan tartışma sadece hukuki bir tartışma değildir. Mahkeme salonlarında da öğrenci gençliğin haklarını savunur. Örneğin 3 Kasım 1994 yılında HHB yaptığı açıklama ile 7-8 Kasım 1994 yılında yapılacak boykotta öğrenci gençliğin yanında olduklarını belirtmiş, “İktidarın yürüttüğü topyekün saldırıyı durdurmanın yolu, toplumun bütün kesimlerinin kendi taleplerine sahip çıkarak hak araması ile gerçekleşebilir. Bunun için 6 Kasım YÖK’ün kuruluş yıldönümü bizi ilgilendirmez diyerek, öğrenci boykotuna duyarsız kalınmamalıdır” demiş ve boykota katılan öğrencilerin karşılaşabileceği saldırılar nedeniyle hukuki yardım talepleri konusunda yardımcı olacaklarını açıklamışlardır. Halkın Hukuk Bürosu’nun bu tutumu bugünde devam etmektir. Halkın Hukuk Bürosunun müvekkilleri de gün gelir avukatlarını sahiplenirler. Hak mücadelesi içerisinde bulunan avukatlar da sık sık gözaltına alınırlar. Polisin işlerine çomak sokuyorsanız, avukat olmanız bir işe yaramaz. Tutuklanır ve gözaltına alınırsınız. Bu durumda müvekkiller avukatları için girişimde bulunurlar. “Yedikule’de kendilerine destek için düzenlenen konserin Valilikçe gerekçesiz yasaklanmasını protesto etmek üzere konser yerinde basın açıklaması yapan Grup Yorum üyelerine ve dinleyicilerine polis saldırır. İçlerinde Halkın Hukuk Bürosu avukatlarından iki kişinin de bulunduğu 20 kişi dövülerek gözaltına alınır. Aynı

gün yakınları karakolun önünde gözaltına alınanlarla görüşmek için toplanırlar. Polisler görüşme yapılmasını engellemeye çalışmaktadırlar. O sırada iki arkadaş kapıda duran polislerin arasından sıyrılarak hızla karakola girerler. Zaten koridorda bekletilen arkadaşlarıyla sohbete başlarlar. Polislerden biri arkadaşları görüşme yapamayacakları konusunda uyarmaya çalışırken, davetsiz misafirlerden biri avukatları kastederek “Ben onların müvekkiliyim” der. Polis esprinin farkına varmamış olacak ki, “Yahu kardeşim müvekkili olabilirsin ama daha sonra yap müvekkilliğini, şimdi olmaz” der. Ama arkadaşın pek oralı olmaması karşısında oradan ayrılmak zorunda kalır. Hep avukatlar müvekkillerini görmeye gidecek değillerdir ya.” Sonuç olarak Halkın Hukuk Bürosu halkın her kesiminin sorunları ile ilgilenir. Hukukun ayaklar altına alındığı bir ülkede, hukuka sahip çıkacak olan elbette ki öncelikle hukukçular olmalıdır. Hukukçular halkın aydınıdır ve aydın olmak salt yazmak çizmek değildir. Bizzat halka pratikte önderlik etmek de aydının görevidir. Daha öncede söylemiştik. “Yüklendiği sorumluluğa gözlerini kapayanlar ya da bu sorumluluğun gereklerini yerine getirme cesaretinden yoksun olanlar, etiketleri ve kariyerleri ne olursa olsun, içinde yaşadıkları toplum için hiçbir değer ifade etmezler”. “Aydın, düşünce ve eylem adamıdır.” Aydın olma misyonunu yüklenmiş hukukçu, siyasi iktidarın hukukdışı uygulamalarını tespit etmekle yetinmez. Bu hukuk dışılığa karşı pratikte tavrını da alır. Baskının sömürünün, aşağılanmanın bir yazgı olmaması, tutarlılık ve özveriyle, bu baskı ve zora karşı direnenlerin yanında yer alınmasına bağlıdır. Avukatların yapması gereken budur. Tarafsız değil taraf olmalıdır. Faşizmin hukukunun geçerli olduğu ülkede tarafsız olmak, faşizminin yanında durmak demektir. Bu nedenle diyoruz ki: FAŞİZME KARŞI DEMOKRASİ KEYFİ TUTUKLAMALARA KARŞI ADALET MÜCADELESİNDE BİRLEŞELİM.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

TERAZİYE GEREK YOK EL YORDAMIYLA, GÖZ KARARIYLA ADALET Devletin, bir baskı ve yönetme aracı olarak, üç temel yetkisinden bahsedilir. Birincisi yasamadır. Yasa çıkarma yetkisini ifade eder. Bu yetki parlamento aracılığıyla kullanılır. Bizim ülkemizde bu yetki TBMM'dedir. İkincisi yürütmedir. Yürütme yetkisini, başbakanın başkanlığındaki bakanlar kurulu, yani hükümet kullanır. Yürütme yetkisinin başı Cumhurbaşkanıdır. Üçüncüsü yargıdır. Bu yetki “bağımsız ve tarafsız” olduğu iddia edilen mahkeme tarafından kullanılır. Bu üç erkin (gücün) birbirinden bağımsız olduğu ve birbirlerini denetlediği öne sürülürken, devletin üç erkinin farklı ellerde toplandığı yönetme biçimine de demokrasi diyorlar. Buna kanıt olarak da 4 yıl da bir yapılan seçimleri, genel oy hakkını, meclisin açık olmasını gösteriyorlar. “Eksik gedik de olsa bir demokrasimiz var” diyorlar. Oysa ortada demokrasi değil, demokrasicilik oyunu var. Faşizm ile yönetiliyoruz ve bunu gizlemek için demokrasi oyunları oynuyorlar. Yasama da yürütme de yargı da tekelci burjuvazinin çıkarları için aynı elde toplanmış ve bu tekel giderek merkezileşmektedir. Meclis halkın değil, burjuvazinin meclisidir. Yeni sömürge ülkelerde parlamento, seçim, oy hakkı, siyasi partiler sözde ve sahtedir. Sahte olan her şey gibi akar, kokar, cilaları dökülür. Halkın hak ve özgürlükleri kağıt üzerinde vardır. Gerçekte bunları kullanmaya kalkanlar, polis copuyla, panzeriyle, gazıyla, tazyikli suyuyla, mahkemesiyle, hapishanesiyle karşılaşır. Kanıt mı? İşte, hapishaneleri dolduran binlerce siyasi tutsak! İşte, sokak ortasında kafasına kurşun sıkılanlar, gaz bombası fişeğiyle hedef alınanlar, işkencede sakat kalanlar, açlık ve yoksullukla her geçen gün ağırlaştırılan yaşam koşulları... Bunlar yetmiyor mu? O zaman halkın "özgür iradesiyle kullandığı oylarla seçilen" vekillerden oluşan

meclise bakın. Evet, oraya bakın, bakın orada ne göreceksiniz. Milletvekili, adı üstünde milletin vekilidir. Asil olmadan vekil olmaz. Bu vekiller, hayatlarının belli bir döneminde geçici bir işlev yüklenmiş, temsil görevi yapmışlardır. Milletvekilliği asli ve sürekli nitelikte bir iş değildir. Anayasal ve hukuki anlamıyla bir kamu görevi değildir. Ama gelin görün ki Türkiye'de bir kez meclise adım atmaya gör. Yedi sülalen bu vekilliğin meyvesini toplar, sefasını sürer. Asgari ücretin 774 TL olduğu, açlık sınırının 1160 TL oluğu bir ülkede vekil efendilere binlerce TL'lik maaş yetmedi. Danışman şoför, sekreter, yılda 150 bin TL'lik özel bütçeyi yetiremediler doymak bilmez iştahlarına! Mecliste grubu bulunan 4 siyasi partinin (AKP, CHP, MHP, BDP) grup başkanvekillerinin imzasıyla hazırlanan tasarı milletvekilliğini daha geniş imkanlara kavuşturmayı amaçlıyor. Bu tasarı ile milletvekilleri sadece vekil oldukları dönem değil, sonrasında da, en yüksek düzey gelir grubuna mensup olacaklar. Aile boyu kırmızı pasaport, kırmızı ışıkta geçiş üstünlüğü, yolluk, ödenek, harçsız silah ruhsatı. Eski-yeni tüm vekiller, süre sınırı olmaksızın bu haktan yararlanacaklar. “Temsil bütçesi” adıyla yeni bir ödenek verilmesi, kamu tesislerinden “en yüksek yönetici derecesinde yararlanma”, vekillikleri sona erdikten sonra da “mevcut milletvekillerine tanınan haklar”dan yararlanma imkanlarına kavuşacaklar. Yeme, içme, meclise gir. Gerisi kolay. Bütün soyunun sopunun hayatı kurtulur. Bu şartlarda hangi vekil hal-

kı temsil edebilir? Kendileri zevk-ü sefa içinde yaşarken halkın açlığı, yoksulluğu, işsizliği akıllarına gelir mi ? Halkı, hak ve özgürlükleri, adaleti görür mü gözleri? Görmez, görmüyor. Varsa yoksa kendi keyifleri, cüzdanları, rahatları. Zaten demokrasicilik oyununun bir parçası olan meclisin vekillerinin başka türlü bir durumda olmasını düşünmek olası değildir. Halkımız da gerçekte vekillere hiçbir güven duymaz. Yaşayarak öğrenmiştir ki Meclis'e her giren vaatlerini unutur, bir sonraki seçim dönemine kadar, bir daha çalmaz halkın kapısını. Milletvekilleri neden emekli maaşı alır? Neden temsil işlevi olan vekillik görevi sona erdikten sonra da sosyal güvenceye sahip olurlar? Neden kırmızı pasaportları, milletvekilliği sona erse bile geçerli olur ve aileleri de bu imkandan yararlanır? Kendilerine ayrılan özel bütçenin dışında, bir başka "temsil bütçe"sine neden gerek duyulur? Zaten bu iş için kendisine maaş ödenmekte, her türlü imkan ve kolaylık sağlanmaktadır. "...En köklü demokrasi geleneğine sahip İngiltere, vekillerine yılda 9 defa Londra'ya gidiş-geliş bileti takdim ederken, Türkiye yalnız bir milletvekilinin benzin deposuna 30 bin TL, telefonuna 24 bin TL ödüyordu." (Nihal Kemaloğlu, Akşam, 11 Mayıs 2013) Trafik kuralları insanların can güvenliği içindir. Milletvekillerinin içinde oturdukları zırhlı araçlar, bir kaza

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

olursa kendilerini korur da, halktan insanlara ne olur? Umurlarında bile olmaz. Trafik cezalarından nasıl hangi amaçla muaf tutulabilirler? Milletvekilliği devlet memurluğu ya da süreklilik arz eden bir meslek değildir. Hayatının belli bir döneminde milletvekili "seçilmiş" bir kişiyi, milletvekiliyken kullandığı hak ve imkanların bütün bir yaşam süresine yayılması, aile çevresine kadar genişletilmesi düşünülemez, kabul edilemez bir durumdur. Vekilin bir dönemlik siyasi görevi, yetkisi, hak ve olanakları sanki bir şirketin çalışanıymış gibi görülemez. Vekil iş ve çalışma koşullarının düzeltilmesi için mücadele veriyormuş gibi gösterilemez. Halkımız açlık sınırının çok altında, (asgari ücretin altında çalışanlarda az değildir) yaşıyor. Korumasız, güvencesiz, geleceksiz, yokluk, yoksulluk, yozlaşma, işsizlik, evsizlik, ölüm ve hastalıklara mahkum edilen bir yaşam içinde yaşarken milletvekillerinin devasa imkanları bile az geliyor kendilerine. Vekilin asıldan daha fazla hak ve yetkisi olabilir mi? Elbette olamaz. Sosyalist ülkelerde bir vekilin maaşı en yüksek işçi ücretinden daha yüksek olamaz. Çünkü o ülkelerde yöneten işçiler, emekçilerdir. O devlet emekçilerin, halkın devletidir. Bizim

gibi yeni sömürge ülkelerde ise her şey patronlar, zenginler, emperyalist sömürücüler içindir. Onların meclisinin vekili de halkın değil, o sömürü düzeninin aynasıdır doğal olarak. Bakın vekillerin, bakanların halkla karşılaşmalarındaki konuşmalara. Küçük dağları o vekiller yaratmıştır, onlar olmadan bu halk hiçbir şey yapamazmış duygusu oluşturup yayarak, kibirli duruşlarına bir de aşağılama ve hakaret katarak halka düşmanlıklarını kusmaktadırlar. Her konuda, sürekli kavga eden milletvekilleri, böyle bir konuda el ele verdiler. Hepsi bir tarafa, demokratlık, sosyalistlik iddialarında bulunan BDP’li milletvekillerinin de BDP’nin grup başkanvekilinin imzasını attığı yasa tasarısına tek söz ettiğini duymadık. Şaşırdık mı? Elbette hayır. Faşizm koşullarında demokrasicilik oyununa kan taşıyanlar da onlar değil mi? Halkın bu yasa tasarısına verdiği tepkiler üzerine biraz silkinip, daha üstü kapalı oynamaya karar vermiş olmalılar ki, tasarıdan imzalarını geri çekti BDP, CHP ve MHP. Bu yasanın sessiz sedasız geçmesini dilerdiniz ama öyle olmadı. AKP ise her zamanki gibi halkı aptal yerine koyarak tasarının arkasında durdu. Tüm bu olanlar arasında böyle bir tasarıdan haberi olmayan bir de sütten

Taksim Yasağını Tanımıyoruz Yasaklara Rağmen Taksim'e Yürüyeceğiz! Taksim’de yürüyüş yapılmasının keyfi olarak yasaklanma kararını devrimciler tanımıyorlar. Bunu göstermek ve engellemeleri protesto etmek için 25 Mayıs günü Halk Cephesi’nin de içinde bulunduğu devrimci-demokratik kurumlar, Taksim’de eylem yapma kararı aldılar. Atlas Pasajı önünden başlayarak meydana kadar yürüyüş şeklinde yapılması planlanan eyleme polis yine saldırdı. Öyle ki İstiklal Caddesi üzerinde polisler neredeyse insan avına çıktılar. Bir arada gördükleri herkese saldırıp copladılar ve biber gazı sıktılar. Her sokak başına polis barikatları kuruldu. İstiklal Caddesi’ne çıkmak iste-

çıkmış ak kaşık varmış. Uçan kuşun selama durduğu Recep Tayyip Erdoğan'ın haberi yokmuş meğerse. O haberdar olsa böyle bir densizliğe izin vermez düşüncesini oluşturmayı hedefleyerek söylüyorlar bu yalanı. AKP sözcüsü Hüseyin Çelik zaten fiilen uygulanan şeylerin biz yasal düzenlemesini yapacağız diyor. Yani bugüne kadar yasadışı bir biçimde, suç işleyerek yaptıklarını, şimdi yasal hale getireceklerini söylüyorlar. Bu tasarının tartışıldığı günlerde Danıştay Başkanı'nın sözleri de devletin sıvalarının nasıl döküldüğünü gösterir nitelikteydi. “Adaleti, teraziye gerek yok. El yordamıyla, göz kararıyla veriyoruz işte” doğru söze ne denir? İşte devletin yargısına ilişkin bir itiraf. O bozuk teraziyi bile kullanmıyorlarmış, göz kararı, el ayarı! Yasama, yürütme, yargı el ele daha fazla sömürüye zulme devam ediyor. Sonuç olarak; Milletvekillerinin halkı temsil ettikleri halk adına çalıştıkları yalandır. Halkı soyup lüks içerisinde yaşamayı kendilerine hak görüyorlar. AKP aracılığı ile bunu savunuyorlar. Kendilerine hak gördükleri ayrıcaklıklar adaletsizliğin başka bir resmidir. Bizden çaldıklarını geri almak için mücadele ediyoruz. Adalet istiyoruz.

yen devrimcilerin üzerine yine hedef alarak gaz bombası atıldı. Polisin saldırıları üzerine İstiklal Caddesi’nin ara sokaklarında, Cihangir’de ve Tarlabaşı’da çatışma çıktı. Polisin Cihangir Parkı’na gaz atması sonucu, parkta oynayan çocuklar ve aileleri fenalaştı. Akşama kadar süren çatışmaların ardından eylem Taksim’de sonlandırıldı. Halk Cepheliler eylemlerine Okmeydanı’da devam ettiler. Taksim’deki yasağı Okmeydanı’da yaptıkları eylemle protesto eden Cephelilere polis yine gazla saldırdı. Polisin kullandığı gazdan mahalle halkı da etkilendi. Eylem bir süre de burada devam ettikten sonra iradi olarak sonlandırıldı.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Bu Halk, Bu Vatan Bi̇zi̇m! Kahrolsun Faşi̇zm Kahrolsun Emperyali̇zm!

Dünden D ünden Bugüne Anadolu'da

Tek Başına da Kalsa, Bir Orduya Savaş Açacak Kadar Yüreği İşgal Acısıyla Yanan Bir Gazeteci, Bir Aydın

HALK İSYANLARI HALK KAHRAMANLARI

Hasan Tahsin...

Zali̇mler Oldukça İsyan Edenler, Zulüm Sürdükçe de İsyanlar Olacaktır!

Hasan Tahsin, genellikle gazeteci kimliğiyle bilinir; ancak siyasal faaliyetleri birçok dönemde daha ön plandadır. Diğer adı Osman Nevres olan Hasan Tahsin, 1888'de Selanik'te doğdu. Selanik Fevziye Lisesi'ni, sonrasında Paris'te Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Türkiye'ye döndükten sonra, 1908'de İttihat ve Terakki Cemiyeti'ne katıldı ve bu örgütün militan bir elemanı oldu. Cemiyet içinde ve sonra Teşkilat-ı Mahsusa'da çeşitli görevler üstlendi. 1. Emperyalist Paylaşım Savaşı sırasında, 1914 yılında Romanya'nın Başkenti Bükreş'te iki İngiliz diplomatına karşı gerçekleştirilen bir suikast eylemi sonrasında tutuklandı. Bu eylemden dolayı hakkında 10 yıl hapis istemiyle dava açıldı. 1 yıllık bir tutsaklıktan sonra özgürlüğüne kavuştu. Bu yıllarda sosyalist görüşleri benimsemeye başladı. (Bazı kaynaklara göre, onun o aşamadaki sosyalist görüşleri, kısmen de anarşizmden etkilenmiş görüşlerdi). Henüz netleşmiş bir formasyonu yoktu ama, yönelimini belirlemişti artık. Hasan Tahsin daha sonra İzmir'e yerleşerek Hukuk-u Beşer ismiyle bir gazete çıkarmaya başladı. Tarih, 1918-1919 yılları arasıdır. Yani işgalin arifesi... Emperyalistlerin Anadolu'yu işgal etmesi ihtimali karşısında Hasan Tahsin ve başka aydınlar, ortak bir tutum alarak "Reddi İlhak" bildirisini yayınladılar. 15 Mayıs 1919'da Yunanlılar deniz yoluyla gelip İzmir'de karaya çıktılar. Yunan birliği Kordon Boyu’nda yürüyerek Konak Meydanı'na kadar geldi. Hasan Tahsin, işgalci Yunan as-

kerlerini gördüğü ilk anda, Kemeraltı Geçidi'nin başında silahını çekip kurşunu sıktı. Tek başına giriştiği bu eylemde Yunan Efsun Alayı bayraktarını öldürdü. Daha sonra çıkan çatışmada Hasan Tahsin, Yunan askerlerinin açtığı ateşle vuruldu. Aslında kimilerinin bugünkü ölçülerine göre bakarsanız; bu tavırda şiddet var, silah var; üstelik eylem "bireysel terör" eylemidir... Ve üstelik, Hasan Tahsin'in o eylemden sağ kurtulması ihtimali de pek yoktur ve bu yanıyla da bir "intihar eylemi" gibidir “ilk kurşun” eylemi. Bütün bu "kıstas"larla bakıldığında, en başta aydınların, reformist solculuğun, burjuvazinin o eylemi mahkum etmesi, hatta şiddetle "kınaması" lazım! Ama bunu da yapacak kadar tutarlı ve cüretli olamazlar. Çünkü o eylem, tarih tarafından yerine oturtulmuştur. O eyleme karşı çıkmakla emperyalizme karşı Kurtuluş Savaşı'na karşı çıkmak arasında fazla bir fark yoktur. Ege halkının Yunan işgaline karşı savaşa katılmasında itici bir güç olmuştur. Tarihte her direnişin ilk kıvılcımını çakan birileri mutlaka olmuştur. 1919'un 15 Mayıs'ında kıvılcım olmak, kendini feda etmekti. Hasan Tahsin işte o günün feda savaşçısıydı, kıvılcımı çakandı. Meslek onuruna sahip bir gazeteci, halkına, vatanına karşı sorumluluğunun bilincinde olan bir aydın, halkının kurtuluşu için her dönem siyasi faaliyetler içinde bulunan bir militandı Hasan Tahsin. Bir gazeteci olarak yalnızca işgalin haberlerini yapmakla, köşesine çekilip yaşanılan tarihi yazmakla yetinebilirdi. Ama o zaman Hasan Tahsin ne bir aydın, ne bir yurtsever olabilirdi.

Gerçek şu ki; Hasan Tahsin'i anarken, mutlaka o günün işbirlikçilerini, işgal karşısında teslim olan yöneticilerini de lanetlemek gerekiyor. Çünkü onlar lanetlenmediğinde, Hasan Tahsin'in eyleminin anlamı kavranamaz. Onlar lanetlenmediğinde anıtın karşısında duracak yüzü olmaz insan olan insanın. Yunan askerleri Hasan Tahsin'i öldürdükten sonra, onun eylemini bahane ederek, İzmir'in çeşitli mahallelerine yayılarak bir katliam gerçekleştirdiler. İki gün süren saldırı ve yağmada yaklaşık 2 bin İzmirliyi katlettiler. Hasan Tahsin'in “ilk kurşun”u, katledilmesi ve onu izleyen İzmir'deki katliam üzerine, bütün Anadolu'yu işgale karşı güçlü bir öfke dalgası sardı. Denizli, Ilgın, Karaman, Alaşehir, Niğde, Ezine, Antalya, Erzurum, Yalvaç, Aydın, Konya, Burdur, Muğla, Balıkesir, Keçiborlu gibi yörelerde gösteriler yapılmaya başlandı. İşgalin dördüncü gününde 23 Mayıs 1919 günü, Sultanahmet Meydanı'nda 200 bin kişinin katıldığı dev bir gösteri yapıldı. Kurtuluş Savaşı'nın fitili ateşlenmişti artık. İhanet ve kahramanlık içiçeydi o günlerde. İşgalci emperyalizmin askerleri, Hasan Tahsin'i öldürdükten sonra İzmir'e saldırırken, İzmir'in güvenliğinden sorumlu komutanlardan biri olan Ali Nadir bütün askerini kışlaya toplamış bekliyordu. Yunan askeri gelerek kışlayı ateşe tuttu. Biraz sonra, kışladan beyaz teslim bayrakları çıkarıldı. Başta Ali Nadir ve askerleri, elleri havada Kordon Boyu’nda yürütülerek bir geminin ambarına atıldılar. Yolda Türk subayları "Zito Venizelos" (Yaşasın Venizelos) diye ba-

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

ğırtıyorlardı. Ve ne yazık ki bağırıyordu subayların çoğu da. Bağırmadığı için, Kurmay Albay Süleyman Fethi Bey, dipçik ve süngüyle öldürüldü.... Tarih böyle yazılıyordu işte. Tarih, Kordon Boyu’nda "Zito Venizelos" diye bağıran teslimiyetle değil, Hasan Tahsinlerin sıktığı kurşunlarla, direnen Süleyman Fethi Beylerle yazılıyordu. İşgalin hemen öncesinde de tarih, Osmanlı yönetimindeki teslimiyet ve ihanete tanıklık ediyordu. Yunanlılarla işbirliği içinde olan İngiliz ve Fransız filoları komutanları, 14 Mayıs 1919 günü, İzmir'de Vali Konağı'na giderek Vali İzzet Bey'e işgali bildirdiler. Vali Konağı'nın önünde toplanan İzmirli gençler, Vali Konağı'ndan çıkan İngiliz temsilcilerine "Ülkemizin peşkeş çekilmesini kabul edemeyiz. Biz ölebiliriz, ama başkaları da beraber ölecektir" diye bağırırlarken, Vali ve şürekası gençleri yatıştırmaya çalışmakla meşguldü. Bu arada belirtelim ki "Yunan düşmanlığı”ndan onyıllardır medet umanların gizlediği gibi, İzmir'i Yunanlılar tek başına işgal etmiş de değildi. Yunan ordusuna mensup 12 bin asker, İngiltere, Fransa, ABD ve İtalyan gemilerinin koruyuculuğunda İzmir'e çıkmıştı. Yunan çıkarma birliklerinin içinde de, İngiliz, Fransız, İtalyan ve Amerikan birlikleri de vardı zaten. İşgalciler, iki gün önce bildirimde bulundukları Vali İzzet Bey ve memurlarını da, Kordon Boyu’nda "Zito Venizelos!" diye yürümeye zorlarlar. Vali ve memurlarının çoğu da söyleneni yapıp, işgalcinin buyruklarını

yerine getirirler. Gerçek şudur ki, Hasan Tahsin Anıtı önünde her sene resmi törenler yapan mülki erkan, işte Vali İzzet Bey gibi teslimiyetçilerin devamıdırlar. Aslında onların anması gereken Hasan Tahsin değil, Vali İzzet Bey gibi Kordon'da "Zito Venizelos" diye bağıranlardır. Yarın bir açık emperyalist işgalde çoğu aynı tavrı sergileyeceklerdir. Çünkü, beyinleriyle, yürekleriyle işbirlikçidirler zaten. Emperyalistlere direnmeyi akıllarından bile geçirmezler, tek bildikleri halka zulümdür... İşte bu yüzden İzmir'in kurtuluşuna dair de, Hasan Tahsin'in eylemine dair de ağızlarından çıkan kelimelerin bir tekini bile içten söyleyemezler. O yüzdendir ki, Hasan Tahsin Anıtı önünde yapılan yüzlerce törenin konuşma metinlerini tarayın; onun sosyalistliğine dair muhtemeldir tek kelime bile bulamayacaksınız. Keza, Hasan Tahsin, Bolşevikler'e yakınlığı

Hasan Tahsin şehit edildiğinde 31 yaşındaydı. Güler yüzlü, neşeli bir vatansever olarak tanımlanan Hasan Tahsin, işgal acısına dayanamayan yüreğinin sesini dinleyip tek başına da olsa bir alaya savaş açacak kadar cesurdu. Atılan bu kurşun Türkiye Kurtuluş Savaşı’nın meşalesini yakarken, bütün dünyada Türk ulusunun bu işgali hazmedemeyeceğinin mesajını veriyordu. Bugün Konak Meydanı'nda bir elinde bayrağı diğer elinde rovelveri ile anıtlaşan bu genç, Türkiye basınının bir sembolü olarak tarihe gülümsüyor. Ve Hasan Tahsin elinde rovelveri ile diyor ki; Tek kişi de olsanız, vatanımızın işgaline sessiz kalmayın. İşgalcilere aman vermeyin.

Tarihten Günümüze

Bedel Ödediğimiz Alanlar Bizimdir Bizim Kalacak AKP iktidarının polisi Taksim’de devrimcilere saldırmaya devam ediyor. 1 Mayıs’ta başlattıkları Taksim yasağını devrimcilere ve halka yasaklayarak buradan hiçbir taleplerini dile getirmesini istemeyen AKP, diğer taraftan da İstanbul Adliyesi önünü de Taksim’i de kendi yandaşlarına açıyor. AKP iktidarı “Futbol taraftarları bile burada kutlama yapabilir ama AKP’yi protesto ettirmem ve edeninde sesini kesmek

nedeniyle Çerkes Ethem'e de sempatiyle bakmaktadır. 8 Mart 1919 günkü Hukuk-u Beşer'de Çerkes Ethem'i savunan bir makale yayınlamıştır. Bundan da söz etmeyi sevmez bugünkü düzenin temsilcileri. “Sancaktar boğuk bir sesle yere yıkılırken, o elindeki Rovelverle peşi sıra kurşun sıkmaya başladı. Hiç beklenmedik bu ateş karşısında, önce paniğe uğrayan Yunanlılar gerilediler, peşlerindeki Rum kalabalığı arasından denize düşenler görüldü. Fakat karşılarında ateş edenin yalnızca bir kişi olduğunu farkeden Yunan Efzun Alayı hemen karşı ateşe başladı. Silahlardaki kurşunları biten Hasan Tahsin, süngü darbeleriyle şehit edildi. Hırslarını Hasan Tahsin'in vücudunu paramparça etmekle de alamayan Efzunlar, bu defa sağa sola tüfekle, mitralyözle ateşe başladılar. Hatta denizden Yunan torpidoları da ateşe katıldı. Bu sırada sivil halk arasından çok sayıda can veren oldu.”

için her yola başvururum” diyor. Demekle kalmıyor bunu işkence yaparak gösteriyor. 24 Mayıs günü Sanat Cephesi ve Devrimci Avukatların “Keyfi Tutuklamalara Karşı Adalet İstiyoruz” kampanya eylemine bu haftada da polis saldırdı. Eylemde “Faşizme Karşı Omuz Omuza” pankartı açarak Galatasaray Lisesi önüne yürümek isteyen gruba polis azgınca gaz ve coplarla saldırdı. Kısa süreli çatışma yaşanan eylemde “Faşizme Karşı Omuz Omuza, Devrimci Avukatlar Onurumuzdur, Grup Yorum Halktır Susturulamaz” sloganları atıldı.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Öncelikle, "Gerçek nedir?" sorusunu sormalıyız. Madde bilinçten önce gelir. Maddeyi anlamadan düşünce oluşturmak subjektivizme düşmektir. Subjektivizm ise sapmadır, hatanın kaynağıdır. Sıradanlıktır.

Ders: ÖNYARGI Sevgili Devrimci Okul Okurları Merhaba; Bu haftaki çalışmamızda Önyargı konusunu işleyeceğiz.

Nedir Önyargı? Önyargı Sıradanlıktır, Subjektivizmdir Önyargının temelinde bütün sıradan yanlarımızda olduğu gibi, "ben" duygusu yatmaktadır. "Ben"in olduğu yerde subjektivizm vardır. Doğru düşünmeme vardır. "Benim düşüncem"e göre, "bence" diye başlayan cümleler insanların kafasında yeni, yıkılmaz duvarlar örülmesine hizmet eder. Kişileri, olayları değerlendirirken, "Bizim düşüncemiz", "bizim ideolojimiz" bizleri yönlendirmelidir. Duygularımız veya sezgilerimiz değil. Ön yargı, temiz düşünmemektir. Bir bakıma düşüncelerin kurtlanmasıdır. Ortaya çıkma nedenlerinin temelinde güvensizlik yatmaktadır. Aynı zamanda karşıdaki kişiyi ya da olayı, durumu tanımada, tanımak için emek harcamada kolaycılığa kaçmak vardır.

Önyargı Tespitçiliktir Tespitçilik; ortada varolan yanlışı, bozukluğu ve aksaklığı görüp bu durumu sadece tespit etmek ancak düzelmesi, ortadan kalkması için hiçbir emek ve çaba içerisinde olmamaktır. Tespitçiler gerçektende bütün eksik ve yanlışları görürler ve bunu bir çok kişiyle paylaşır onların kafalarında da önyargılar oluşmasının önünü açarlar. Tespitçi olmamalıyız. Tespit etmemiz bir işe yaramaz. Tespitçilerin yaptığı, "Laf ebeliğinden" başka bir şey değildir. Bizler laf ebeliği yapmadan kişiler ve olaylar karşısında emek harcayan çözümler üreten olmalıyız.

Kitle Çalışması Sırasında Önyargı Taşımak Örgütlenmenin Önünü Tıkar Halkın olduğu her yerde biz Cepheliler varız. Örgütlenme faaliyetlerimiz sırasında, "Bu halktan adam olmaz" demek elini eteğini bu işlerden o an olmasa

Kitle Çalışması Sırasında Önyargı Taşımak Örgütlenmenin Önünü Tıkar bile ileriki aşamalarda çekmektir. Bu halkın geri yanlarının kafalarda yarattığı önyargılar sonucunda meydana gelir. Biz böylesi ön yargıları ancak halkı tanıyarak aşabiliriz. Bizlere, "Burada çalışma yapılmaz, yapılsa da sonuç alınamaz", "Bu insanlar örgütlenmez", "Böyle gelmiş böyle gider, düzelmez" gibi cümleler kurduran önyargılar olmasa halkla aramızdaki olmazcılıkları ortadan kaldırırız. Tabii ki çalışma yaptığımız alanla ilgili öncesinde değerlendirmelerimiz olacaktır, yürüteceğimiz çalışma bu değerlendirmeye göre şekillenecektir. Fakat bu basmakalıp düşüncelerin değil doğru düşünmenin ürünü olarak karşımıza çıkmalıdır. Değerlendirmelerimiz, doğru soruların sorulduğu, somut bir araştırma üzerine şekillenmelidir. Halka karşı ön yargılar yaratmak inançsızlaşmaktır. Bizler halkımıza da hareketimize de yoldaşlarımıza da inanır ve güveniriz. Değişime olan inancımız

ne kadar kuvvetliyse ön yargılarımızdan, ön yargılı olmaktan daha çabuk kurtuluruz.

Önyargı Taşımak Güvensizliği Büyütür Önyargılı insan karşı tarafı tanımadan yani olumlu-olumsuz bütün özelliklerini göremeden, onun neler yapabileceğini kavramadan bir yaklaşım belirler. Gerçekten sapma olduğu için de hata ve yanlışlar devam eder. Örneğin bir eylem örgütlerken, karşısındaki kişilere görev ve sorumluluk verirken, "Kesin yapamaz, daha önce yanlış yapmıştı" şeklinde önyargı taşımamak gerekir. Bu ne bizi ne de karşımızdakini geliştirir. Kafamızda yarattığımız önyargılar o insanımızın hem kendisine güvensizleşmesine neden olacak hem de mücadeledeki adımlarını daha yavaş atmasına neden olacaktır. Bu da devrimi değil düzeni geliştirecektir. Halk hakkında yapamaz, edemez diye düşünmek bilime inanmamaktır. Diyalektik materyalizme inanmamaktır. Biz, "Herkes gelişir", "Herkes eğitilebilir", "Herkes savaşabilir" düşüncesine inanırız. Bu inancı elbette ki ideolojimizden alırız. Marksist-Leninist ideoloji tarih boyunca milyonlarca halkı örgütlemiş, devrim için onları maddi bir güç haline getirmiştir. Kendi tarihimiz, şehitlerimizin yaşamları, sayısız örnekler hepsi birer okul gibidir. Bunlara inanmayan gelişmez ve geliştiremez... İnanmayan, önyargı besler... Önyargı besleyen devrimci hareketin gelişimini, devrimciliğin meşruluğunun nasıl her geçen gün arttığını, düzenin halkı nasıl saflaştırdığını göremez. Önyargılı insan gelişemez, geliştiremez. Dünyaya at gözlüğüyle sadece kendi düşünceleri çerçevesinde bakar. Bu tek yönlülük onu çürütür. Kişileri ve kendini kafasında değersizleştirir. Değer vermediği hiç kimseyi de geliştiremez.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Hayatın 6 Kasım ve Ormanın Orta Yerinde Yazı Öğrettikleri zırlıklı gittik. Tam bir 6 Kasım protestosu olacaktı. Amasya'da üniversite öğren-

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

cisiydik. Ertesi gün 6 Kasım'dı. Derslere girmeyecektik. Diğer öğrencilere de dersleri boykot etmek için çağrı yapacak ve okulun bahçesinde toplanacaktık. Kavgamızın türkülerini söyleyip halaylar çekecektik. Aslında 90'lı yılların koşullarını düşündüğümüzde bedeli ağır olabilecek eylemliklerdi. Düşündük, başka ne yapabiliriz diye. Otobüste giderken gözümüz sürekli şehrin ormanlık yerleri ve ormanın ortasındaki boşluk kısmına takılıyordu. Bu büyük boşluğun bir kısımını asker değerlendirmiş, yazılar yazmıştı. Bizde neden 6 Kasım ile ilgili bir yazı yazmayalım diye düşündük. Dört arkadaştık. Diğer arkadaşlarımız yanımızda yoktu. Dört kişi olayın gizli kalacağına dair birbirimize söz verdik. Sadece ilgili arkadaşa anlatacaktık. Alacağımız malzemeleri konuştuk. Gittik kireç aldık. Siyah elbiselerimizi giydik. Çünkü, gece 12'den sonra gidecektik. Hepimiz çok heyecanlıydık. Sabah; polis, jandarma, öğrenciler, herkes "YÖK’E HAYIR" yazısını görecek ve şaşıracaktı. Acaba, bu işi yapanın biz olduğunu kim anlayabilecekti... Onunla ilgili çok espiri yaptık. 12 olduğunda kıyafetlerimizi giydik. Malzemelerimizi yanımıza aldık. Başladık ormanlık sahaya doğru tırmanmaya. Git git bitmiyordu. Nihayet ulaştığımızı kocaman kocaman taşlarla yazılmış yazıdan anladık. Yazının sol tarafı boştu. Yerimiz orasıydı. Adımladık harfleri koyacağımız yerleri. Sonra iki kişi yokuşa çıktık. Üstteki taşları biz yuvarlıyorduk, arkadaşlar yakalayıp harfleri yapıyordu. Yazımızı tamamladık. Hepimiz çok yorulmuştuk. En son kireci de taşların üzerine döktük. Biraz az geldi ama hepsine serpiştirebildik. Sonra birbirimize sarıldık. Güzel bir iş yapmıştık kendimizce. İnişimiz çıkıştan kolay oldu. Şehrin dışındaki caminin avlusunda ellerimizi yıkadık. Eve döndük. Ama heyecandan uyuyamadık gece boyu. Yazı nasıl olmuştu acaba? Rüzgar çıkıp kireci savurmuş mudur düşüncesi kaygı vericiydi. Yazıyı ilk görenler ne diyecekti. Hemen polis okula gidip tüm solcuları alacak mıydı... Biz öyle olacağını düşünerek haÖnyargılı insan emek harcamaz. Çünkü baştan notunu vermiştir. Kafası, "Hep bu iş olmaz!"a çalışır. Örneğin önyargının yarattığı olumsuz sonuçlar kişinin çürümesine hizmet eder. Yani önyargı çoğaldıkça devrimle olan bağlar değil düzenle olan bağlar güçlenir. Doğru olup olmadığından kesin emin olmadığımız hiçbir bilgiye göre hareket etmemeliyiz.

Önyargılı Olmak Yoldaşlık İlişkilerini Zedeler Önyargı burjuva ideolojisinin artığıdır. Düzenin tüm pisliğinden, yozluğundan arınmak isteyen ve devrimciliği tercih eden devrimcilerin yanında

Sabah olur olmaz hemen dışarı çıkıp karşı ormanlığa baktım. Beyaz lekeler görünüyordu ama yazı seçilmiyordu. Arkadaş, okul tarafından iyi görünür diye teselli etti. Arabaya binip okula gittik. Yol boyu yazı yazdığımız yere baktık. Çünkü, orası öyle bir yerdiki şehrin her tarafından rahatlıkla görülebiliyordu. Ama yazı yine seçilmiyordu. Canımız sıkıldı. Oysa biz daha 1 Mayıslarda da başka taraflara aynı şeyi yapmayı düşlüyorduk. Okula vardığımızda sivil ve resmi polisleri okulun içinde gördük. Biz içeri girince siviller peşimizde dolaşmaya başladı. Adeta "bir şey yapmanıza izin vermeyeceğiz, ayağınızı denk alın" der gibilerdi. Okulun bahçesi genişti. Arkadaşlarla fısıldaştık. "Gelin şunlara biraz spor yaptıralım" dedim. Önde biz arkada onlar okulu birkaç kez turladık. Sonra öyle hızlandıkki bu sefer onlar önde biz arkadaydık. Takibe düşünce dağıldılar. Biz de kantine geçtik. Herkes kahvaltı yapıyordu. Derslere girmeyeceğimizi protestoya herkesin katılması gerektiğini anlattık. Bahçede oturmaya başladık. Benim gözüm hala görünmeyen yazımızdaydı. Gün boyu üniversitede bekledik. Bazen kalabalık olduk bazen de azaldık. Sonra topluca çıkıp diğer üniversiteye gittik. Zaman zaman polis ve sivil faşistlerin sataşmaları olsada gün, bir şey olmadan bitti. Hepimiz, yazılama eylemimiz başarısız olduğu için üzgündük. Yorumlar yaptık. Birisi keşke yandaki yazıyı bozup o taşları yeniden yazsaydık, dedi. Birisi kireç azdı, dedi. İlgili arkadaş gelince anlattık. O da hem şaşırdı hem mutlu oldu. Biraz da kızdı, habersiz yaptığımız için. Diğer taraftan da yanımızda sorumlu birileri olmadığında oturup beklemediğimiz ve bir şeyler yapmak istediğimiz için tebrik etti. Bize kızmalarının nedeni, can güvenliğimizi tehlikeye attığımız içindi. Çünkü, 90'lı yıllar katliamların, kaçırıp kaybetmelerin yoğun yaşandığı yıllardı. Kafamıza göre iş yapmış, kimseye danışmamıştık. Bu işi konuşup tartışsaydık belki daha güzel bir iş yapabilirdik. Yani iyice düşünülmeden yapılan bir işin başarılı olma ihtimali çok yüksek değildir.

olan bir insan önyargılara sahip olmamalıdır. Bu yoldaşlık ilişkilerini zedeler. Halkla olan bağlarını zayıflatır. Halkla bağlarını, kafasındaki önyargılarla, zayıflatan bir devrimci inançsızlaşır. Çünkü inandığı tek doğru vardır. O da kendi doğrularıdır. Bencilliktir. Bencilliği büyütmek demek, "biz" den yani yoldaşlıktan uzaklaşmak demektir.

Önyargının Panzehiri Diyalektik Düşünmektir Bir devrimcinin yaşamını, yaşam tarzını belirleyen onun düşünme şeklidir. Beyni burjuvazinin beyni gibi dü-

şünüyorsa, subjektivizme düşüyorsa düzene hizmet eder bir tarzda düşünmektedir. Bu düşüncenin kökeninde, "ben" yatar. Fakat devrimci diyalektik materyalizm ilkelerine göre yani doğru düşündüğünde devrimci bir düşünme tarzına sahip olur. Ön yargının subjektivizm olduğunu biliyoruz. Burjuvaziye karşı mücadelemizi önyargılarımızı yenerek de büyütebiliriz. Bunun için gerekli olan daha fazla emek ve ısrardır. Önyargılı olursak; kaybedeceğimizi iyi bilmeli, olmazsak kazacanaklarımızın farkına varmalıyız. Önyargılı insan değişime inanmıyorsa başkalarının değişimini, gelişimini engeller. Sevgili okurlar haftaya başka bir konuda görüşmek üzere... Hoşça kalın...

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

GÜNÜMÜZÜ AYDINLATAN

Susurluk’un birinci yıldönümünde 30 Eylül-3 Kasım1997 tarihleri arasında kontrgerilla devletinin kalbine; tüm kayıpların, katliamların, işkencelerin, infazların planlandığı yere, oligarşinin başkentine yürüdü Halk Meclisleri. Kimi yerde araçlarla, kimi yerde yolları adımlayarak yürüdüler. Günlerce süren yürüyüş her uğradığı ilde, ilçede düşmanı panikletti. Saldırdılar, kadın erkek, genç yaşlı demeden insanları copladılar, saçlarından tutup yerlerde sürüklediler, gözaltına aldılar. İlk durakları Bursa oldu Halk Meclisleri’nin. Sonra Eskişehir’e vardılar. Orada polisin saldırısına uğradılar. Şehrin içinde yürütmediler, her şeyi yasakladılar Halk Meclislilere. Ankara girişine ise, asker, özel tim, sivil ve resmi polislerden trafik polisine kadar bir güçle neredeyse etten duvar ördüler… Ama fayda etmedi. Halk Meclislerinin, halkın örgütlü gücünün Ankara’ya girişini engelleyemediler. Çünkü örgütlü halk hesap sorma ve adalet isteğinde kararlıydı. Adları Nuri amca, Mercan ana, Melahat ablaydı. Adları Şükrü baba, Sadık amca, Çeşminaz anaydı. Kimi 35, kimi 70 yaşındaydı. Kimiyse, küçük Onur gibi 3,5 yaşındaydı. Farklı yerlerden gelerek Halk Meclisleri çatısı altında toplanmışlardı ve tek bir istekleri vardı: ADALET… Yürekleri bu özlemle doluydu… Onları Ankara yollarına düşüren, çektikleri onca zorluğa rağmen katillerin meclisine yürüyerek onlardan hesap sordurtan da bu özlemdi. Aralarından kendi seçtikleri arkadaşlarını meclise gönderdiler. “Ve meclisi bastık. Halk devletin meclisini bastı. Onlardan tek tek hesap sorduk.” Böyle diyordu Halk Meclisi’ndekiler. Zulmün merkezlerini basmışlar,

hesap sormuşlardı. Faşizmin korkusu, işte bu hesap sorma bilinciydi. Bu yürüyüşle birlikte, yürüyüşe katılanlar başta olmak üzere halkın Halk Meclislerine güveni, inancı arttı. Cesaretle, kararlılıkla mücadele ettiklerinde nasıl bir güç olduklarını gördüler…

TAYA D ’ l ı Aileler “Tecrite Karşı Adım Adım Ankara” yürüyüşü yaptı hiç kuşkusuz. Türkiye tarihinin “Ankara

mesinden ileri geliyordu. Tecrite son verilmesi, sohbet hakkının uygulanması, hasta tutsakların ve tutuklu TAYAD'lıların serbest bırakılması talebiyle İstanbul'dan Ankara'ya 12 gün boyunca adım adım yürüdüler. 18 Eylül günü Kartal Meydanı’nda yapılan açıklamanın ardından üzerlerinde önlükleri, şapkaları, bantları ve tek sıra halindeki yürüyüşleri ile günlerdir hazırlandıkları Ankara yürüyüşlerini başlatmışlardı. Aralarında yaşlı ve hasta 60-65 yaşındaki anne ve babalardan oluşan yürüyüş kolu ilerledikçe, AKP polisinin korkuları da büyüdü. 24 Eylül’de Düzce’nin Kaynaşlı İlçesi’nde polisin örgütlediği sivil faşistler ‘Terörist bir kız öldürüldü, cenazesine gidiyorlar” yalanıyla TAYAD'lılara karşı kışkırtarak ilk linç saldırısını başlattılar. Bu saldırı, polis ve jandarma denetiminde küfürlerle, taş atmalarla, tehditlerle kilometrelerce sürdü. TAYAD’lılar 25 Eylül’de Bolu’ya vardıklarında saldırı şehir girişinde başladı. Polis, faşist linç güruhunu yönetti, seferber etti. Ve istediği yerde saldırttı. Bu saldırılar uzaktan sürekli taş atmaların, sataşmaların dışında Bolu şehir merkezine kadar tam üç kez ciddi linç saldırısına dönüştü. Burjuva gazeteler ve televizyonlar, kilometreler boyunca her aşamasını görüntüledikleri TAYAD’lılara saldırıları, yayınlamadılar. Bu yüzden Ankara yürüyüşü boyunca süren linç saldırılarını halk öğrenemedi. TAYAD’lılar linç saldırısı ve polis terörü sonucunda Bolu şehir merkezine sokulmadılar. Zorla polis otobüsüne bindirilerek Ankara il sınırında bırakıldılar. Saldırılar altında kilometrelerce yürünen yollara, uykusuzluğa, yürümekten dolayı patlayan ayaklara rağ-

Tarih, Kan, Can Pahasına Bedel Ödemeyi Göze Alanları Yazmaya Devam Edecek! Açlığın, Yoksulluğun, Sömürü, Baskı ve Talanın Hesabını Sormak İçin Halk Meclisleri Ankara’ya Yürüdü Yürüyüşleri” sayfalarında TAYAD'lı Ailelerin özel bir yeri var. Onlar, Ankara’yı kelimenin gerçek anlamıyla yol ettiler. TAYAD'lı Ailelerin Ankara’ya çok sayıda gidişleri oldu. 1987 1 Eylül’ünde tutsak yakınları, hapishanelerdeki baskıları protesto etmek için Ankara'ya yürüdü. Tutsak yakınlarına polis saldırdı; 60 kişi gözaltına alındı. Bu saldırıda tutsak yakını Didar Şensoy hayatını kaybetti. 2010 yılına kadar onlarca kez Ankara yürüyüşü yaptı TAYAD’lılar. Bu yürüyüşler otobüsler kullanılarak yapıldı. Ancak 18 Eylül 2010 tarihinde yaptıkları yürüyüş diğerlerinden farklıydı. Bu farklılık adım adım yürün-

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

men TAYAD’lı Aileler zulmü anlatarak, gerçekleri haykırarak, dört duvarın ardındaki, hücrelerin kör karanlığına hapsedilenlerin sesini taşıdılar Ankara’ya. 12 gün boyunca süren bu onurlu yürüyüş, demokrasi mücadelemizde yol gösteren TAYAD tarihine bir ilk olarak kaydoldu. Dev-Genç’liler Parasız Eğitim İçin Adım Adım Ankara’ya yürüdüler... Gençlik de haklar ve özgürlükler mücadelesinde Ankara’yı yol eyleyenlerdendi. Birçok kez Ankara’ya gelerek gençliğin taleplerini haykırdılar. Dev-Genç’in 40. yılında ise Parasız Eğitim talebi için 14 Mayıs'ta İstanbul'dan Ankara'ya adım adım yürüyüş düzenlendi. 26 Mayıs'ta Ankara'ya ulaşan Dev-Gençliler topladıkları imzaları meclise götürdüler. 17 Mayıs'ta Kartal Meydanı'nda yapılan eylemin ardından Kartal Bankalar Caddesi üzerinden Ankara'ya doğru yola çıkıldı Ankara’da “YÖK'e Tecrite ve Amerikan İşbirlikçiliğine Hayır!”, “YÖK’e Hayır, Parasız Eğitim İstiyoruz Alacağız!”, “YÖK’e Tecrite ve Amerikan İşbirlikçiliğine Hayır!”, “Yaşasın Dev-Genç, Yaşasın Dev-Genç’liler!”, “Öğrenciyiz Haklıyız Kazanacağız!”, “Amerika Defol Bu Vatan Bizim!” sloganlarıyla yürüyüşe geçen gençliğin önü, kasklı, gaz bombalı polisler tarafında kesildi.

Polis, gençliğin en doğal hakkı olan, meclise yürüyüp milletvekilleriyle görüşme, taleplerini orada dile getirme hakkını zorbalıkla engelliyordu. Yürümeleri durumunda, saldıracakları tehdidinde bulunuyorlardı. Gençlik Federasyonu üyeleri ise bu tehditlere karşı, yürümekte ısrar ediyorlardı. Polis barikatı kalkıncaya kadar oturma eylemi yapacaklarını açıkladılar. Polis barikatı onları yolundan döndürmeyecekti. Oturma eylemine başladılar. Oturma eylemi sürerken bir grup Dev-Genç’li Kızılay’da Güven Park Anıtı’nın önünde polis barikatını aşarak, Gençlik Federasyonu imzalı “YÖK’e, Tecrite, Amerikan İşbirlikçiliğine Hayır!” yazılı pankartlarıyla bir eylem gerçekleştirdiler. Sonuç olarak; Değişik tarihlerde üç ayrı kurumun adaletsizliğin, zulmün, halk düşmanlarının başkentine yürüyüşleri, bu yürüyüşlerde uğradıkları linç ve katliam girişimlerine rağmen kararlılıklarından taviz vermemeleri bugünümüze de ışık tutuyor, güç veriyor. Haklılıklarından ve meşruluklarından güç alarak eğitim haklarını almak için, tecritteki evlatlarını sahiplenmek için, adalet için, katillerden hesap sormak için her bedeli göze alarak yürüdüler Ankara’ya… Başka yürüyenler de oldu Ankara'ya, bundan sonra da olacak… Başkent olduğu yıllarda yeni bir cumhuriyetin kuruluşunun simgesi olan Ankara, artık sömürü ve zulmün merkezini simgeliyor.

Vatanın kurtuluş mücadelesinin nihayete ereceğine inanıyorsak, bunda Dev-Genç’lilerin yılmaz mücadele azminin önemi çok büyük. Çünkü Türkiye devrim mücadelesinin tarihi aynı zamanda Dev-Genç tarihidir. Dev-Genç yorulmaksızın emin adımlarla yürümektedir bu yolda. Linç girişimleri, saldırılar, bitmek bilmeyen gözaltı ve tutuklama terörleri, polis tehditleri, baskınlar, işkenceler… Bir kere söz verildi mi, çaresizdir artık düşman. Çaresizdir Dev-Genç’in iradesi karşısında. Yüzyılların tüm ezilenlerinin sınıf kinine sahip bir Dev-Genç’imiz var. Ve bu onurlu tarih, kan can pahasına yeni destanlar yazmaya devam edecek. İyi bakın bu gençliğe. İyi bakın o alanı haklı ve meşru taleplerini dile getiren sloganlarıyla inleten, kızıl bayraklarıyla bağımsızlık, demokrasi ve sosyalizm mücadelesinde saf tutan gençlerimize. Onlar neden bu ülkede umutsuz olunmaması gerektiğini gösteriyorlar bize. Dev-Genç’imiz onurumuz olduğu kadar, geleceğe güvenimizdir. Böyle bir gençliğe sahip olmak, halkın tüm kesimleri için büyük bir şans, büyük bir güçtür. Dev-Genç’liler 10 Haziran’da tutsak Dev-Genç’lilere Özgürlük diyerek yine adım adım Ankara yollarına düşecekler. Tarih onları yazmaya devam ediyor. Selam Olsun Dev-Genç’lilere... Selam Olsun Dev-Genç’li Tutsaklarımıza!

Denge Hewi Kürtçe şarkılarıyla Dev-Genç’lileri halaya kaldırırken, Gazi Mahallesi’nde liselilerin oluşturduğu müzik grubu ve Behçet Kemal Çağlar Lisesi öğrencilerinin oluşturduğu koro da şarkılar söyleyerek programda yerlerini aldılar. 1 Mayıs’ta polisin attığı gazla ayağı kırılan Emel, Dev-Genç’liler olarak yaşadıkları baskıları anlatırken, Behçet Kemal Çağlar Lisesi öğrencisi Eylem de okullarında yaşadıkları sorunlara değindi. Şenlikte son olarak sahneye Alibeyköy Müzik Topluluğu çıktı. Söylenen şarkılar ve çekilen halaylarla şenlik sona erdi.

Umudu Şenliklerimizle Büyütüyoruz İstanbul’da 26 Haziran günü Liseli Dev-Genç şenliği yapıldı. Gazi Baraj’da yapılan şenlikte Liseli DevGenç’lilerin oluşturdukları müzik grupları sahne alırken, tiyatro gösterisi yapıldı ve şiirler okundu. Şenlikte ilk olarak yaylı müzik aletleriyle Metro String grubu sahneye çıktı. Keman, viyolonsel ve kontrbas ile sahne alan grup, enstrümantal bir dinleti sundu. Dev-Genç’i anlatan bir konuşma yapılan şenlikte, Dev-Genç şehitlerinin anlatıldığı kısa bir tiyatro gösterisi yapıldı.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Devrimci Memur Hareketi

Geri Çekilmeyeceğiz! Pratik İçinde Öğrenerek Kamu Emekçilerinin Mücadelesini Büyüteceğiz!

AKP hükümetinin kamu emekçilerinin kazanılmış haklarına ve örgütlemelerine yönelik saldırıları durmak bilmiyor. Bir yandan da daha "özgürlükçü" bir anayasanın hazırlıkları sürüyor. Faşizmle yönetilen ülkelerde, demokrasi mücadelesinin az buçuk içinde olanların dahi yaşayarak öğrendiği gibi haklarımızı ve özgürlüklerimizi garanti altına alacak bir yasa yoktur. Sahip olduklarımızı ancak örgütlüysek koruyabiliriz ve yine ancak örgütlüysek yeni kazanımların önünü açarız. İşte bu yüzden, biz kamu emekçilerini saldırılar karşısında savunmasız bırakmak için öncelikle örgütlenmelerimize saldırılar. 19 Şubat tarihinde de örgütümüze, örgütlenme hakkımıza yönelen en büyük terörü yaşadık. 28 ilde düzenlenen operasyonda KESK Genel Merkezi basıldı. KESK'e bağlı sendikaların üye ve yöneticilerinden 184 kamu emekçisi gözaltına alındı, 72'si tutuklandı. Şimdi gerek gazete, TV. haberlerinde gerekse de hükümeti temsil edenlerce yapılan açıklamalarda kamu emekçilerinin iş güvencesinin kaldırılması, esnek çalışma, rotasyon, angarya... başlıkları altında saldırı hazırlıkları yapıldığını görüyoruz. Ülkenin farklı illerindeki hapishanelerde tutsak edilen 72 KEC'li, memur sendikalarının kuruluşuna sürgünler, gözaltılar pahasına bizzat öncülük edip emek harcayanlar, sendikalaşmanın önünü açanlardır; fiili meşru mücadele geleneğini sürdüren devrimci memurlardır. Onların yürekleri duvarların ardında olmalarına rağmen bizimle birlikte atmaktadır. Ancak şu da bir gerçektir ki fiili olarak sendikal mücadelenin dışındadırlar ve onların tutsaklığının mücadele alanında yarattığı boşluk tartışmasız olarak ortadadır. Çünkü KESK en dinamik unsurlarını tutsak vermiştir. Bu süreçte 72 KEC'linin dışarıdaki mücadele arkadaşları olmak her birimizin omuzlarına yeni görevler yüklüyor. Bu görevlerin başta geleni tutsaklarımızı sahiplenmek, onların ve ailelerinin bize ihtiyaç duyabileceği her anda yanlarında olmaktır. Şunu çok iyi biliyoruz ki, mücadelede tutsak düşen yoldaşlarımızı sahiplenerek aslında haklılığımızı, mücadelemizi, meşruluğumuzu sahiplenmiş oluyoruz. Ve aynı zamanda bu sayede örgütlü örgütsüz tüm kamu emekçilerine güven veriyoruz. Sahiplenmemiz “birimiz hepimiz için, hepimiz birimiz için” şiarının ete kemiğe bürünmesi anlamına geliyor. Mücadelemizin ön sıralarında yer alan arkadaşlarımızın tutsak düşmesiyle birlikte hepimizin yükü arttı. Eskisinden farklı olarak daha çok yorulacağız, kafa yoracağız, emek harcayacağız. Eksikliklerimizi hızla pratik içinde tamamlayarak onlardan boşalan yerleri dolduracağız. Belki dün aklımıza gelmeyen işleri yaparken bulacağız kendimizi. Hem kendi yerimize hem tutsak yoldaşlarımızın

yerine çalışırken bir değil iki yere yetişeceğiz, iki değil üç iş birden yapacağız. Bir arkadaşımızın dediği gibi süreç o kadar hızla öne fırlattı ki bizi yaşadıklarımızın, öğrendiklerimizin üzerine yorum bile yapamadan yeni şeyler öğrenmeye devam ediyoruz. Sendikalarda fiili meşru mücadele çizgisini savunmanın zorluklarını görüyor, önümüze çıkan engellerle savaşırken çoğumuz ilk kez reformizmin eylem kaçkını, kendiliğindenci yüzünü görüyoruz. Kürt milliyetçilerinin sendikalarımızın geleceğini AKP'nin barışıyla nasıl takas ettiğini pratik olarak yaşıyoruz. Kendi üyelerini sahiplendirmek için bir eylem kararı aldırırken -üstelik kitle çalışmasından pankartına kadar her işi kendi üzerimize aldığımız halde- deyim yerindeyse göbeğimiz çatlıyor. Sendikalarda bahaneler hiç bitmiyor. Öyle ki tutsaklarımızın aileleri de bu süreçte sendika gerçeğini görüyor. Tutsak arkadaşlarımızın maaşlarının üçte ikisinin devlet tarafından üçte birinin ise sendika tarafından dayanışma olarak ödendiğini bilmekteyiz. Oysa ki iki aydır tutsak olan arkadaşlarımızın bu mağduruyeti türlü bahanelerle giderilmemektedir. Dışarıdayken de ekonomik zorluklar yaşamakta olan arkadaşlarımız sendikal mücadelelerinden kaynaklı tutsaklık yaşarken omuzlarına bir yük de bu durumdan kaynaklı binmektedir. Bu gerçeği değiştirmek, uzlaşmacı reformist anlayışlarla mücadele etmek ise bir diğer önemli görevimiz yılmadan, yorulmadan doğruları savunacak KESK'in, tarihine yakışır bir mücadele hattına oturması için emeğimizi sakınmayacağız. İki ay öncesine kadar bir basın açıklaması metnini okumaktan çekiniyorduk, slogan atamıyorduk, kitle toplantılarında söz almakta zorlanıyorduk, solla ilişki yürütmek şöyle dursun kendi içimizde toplantıları yönetmeketen kaçıyorduk. Kafamızdaki sınırların ötesine geçmek yerine deneyimli arkadaşlarımızın tecrübeleri, birikimleriyle sorunları çözmesini, inisiyatif koymasını bekliyorduk. Artık bu mümkün değil. Şimdi yapılmaz diye bir şeyin olmadığını öğreniyoruz. "Kaç kişi tutuklandı, biz yapamayız" değil "daha iyisini, daha fazlasını yapabiliriz" demeliyiz. Gerçekten de daha fazlasını yapabiliriz. Çünkü kendi tecrübelerimizin yanı sıra tutsaklarımızın yarattığı birikim üzerine ekliyoruz. Hata ve eksiklikler kulağımıza küpe oluyor, doğrusunu öğreniyoruz. Hayır, 72 arkadaşımızı tutukladılar diye geri çekilmeyeceğiz, kendimizi pasif eylemlere mahkum etmeyeceğiz. Aksine devraldığımız yerden militanca mücadele edecek, gerekçeleri alt edeceğiz. Biz kendimize güvenirsek kitleye de güven veririz. Önümüzde güncel, siyasi sorumluluklarımızın yanısıra sendikalardaki seçimler var. Şube ve merkez yönetimlerinin belirleneceği se-

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

KESK 5 Haziran’da 1 Günlük İş Bırakma Eylemi Yapacak! AKP, Kamu Emekçilerine Kölelik Yasasına Getirirken Bir Yıldır Kılını Kıpırdatmayan KESK 1 Günlük İş Bırakarak Günü Kurtaramaz!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

AKP’nin kamu emekçilerini köleleştirecek olan 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda yapacağı değişiklikler uzun süredir gündemdeydi. AKP’nin nasıl bir halk düşmanı olduğu, işçinin memurun kazanılmış tüm haklarını nasıl gasp ettiğini, bu konudaki pervasızlığını uzun uzun anlatmaya gerek yok. AKP’nin halkın lehine hiçbir yasal düzenleme yapmayacağı aşikardır. Ve şu anda mecliste olan kamu emekçilerinin köleleştirme düzenlemesi bir yıl öncesinden bilinmesine rağmen 2.5 milyon kamu emekçisini köleleştirecek olan KESK kelimenin gerçek anlamıyla kılını bile kıpırdatmamıştır. Kamu Emekçileri Cephesi olarak KESK’e Eylül 2012’den beri bu yasaya karşı yasa geri çekilene kadar güçlü bir kampanya başlatılması önerisinde bulunduk. Ancak KESK yönetimi tam bir “AYMAZLIK” içindeydi. Sanki 2.5 milyon emekçiyi köleleştirecek olan bu saldırı bizim ülkemizdeki değil de başka ülkelerin emekçilerini ilgilendiren bir yasaydı. Onca ısrarımıza rağmen gündemine bile almadı. Dönem dönem AKP’li bakanların gündeme getirmesiyle birlikte “bu yasanın çıkması grev nedeni” diye altı boş ciddiyetsiz tehditler savurdu. Önerilerimiz, dikkate alınmadı. KEC’li memurlar, KESK’in bu aymazlığı karşısın da tek başına Kasım 2012 ortalarında AKP’nin kölelik yasalarına karşı ülke çapında kampanya başlattı. İş yerlerinde yapılacak düzenlemelerin kamu emekçilerini nasıl köleleştireceğini anlatan seminerler verdi, bildiriler dağıttı, afişler yaptı. AKP il binalarının önlerinde, şehir merkezlerinde oturma eylemleri, imza masaları açtı. KESK bütün bu süreç boyunca Kamu Emekçileri Cehesi’nin kampanyası karşısında tabana karşı durumu kur-

tarmak için 2013’te program çıkartıp kampanya başlatacağını söyledi. Ancak 2013 yılında da ne bir proğram çıkarttı, ne de bir kampanya başlattı. Kamu Emekçileri Cephesi 19 Ocak’ta Türkiye’nin birçok ilinden gelerek Kızılay’dan TBMM’ye yürüyüş yaptı. AKP’nin kölelik yasasına mücadeleyi daha da yükselten Kamu Emekçileri Cephesi’ne karşı AKP de boş durmadı. 19 Şubat’ta 28 ilde yaptığı operasyonla 185 KEC’li memuru gözaltına alarak 72’sini tutukladı. KESK Genel Merkezi’nin de basıldığı, KESK MYK Üyesi ve Örgütlenme Sekreteri Akman Şimşek’in ve KESK’e bağlı birçok sendikanın yönetici ve şube başkanlarının tutuklandığı bu saldırı karşısında bile KESK ciddi hiçbir şey yapmadı. Kendi yöneticilerine ve üyelerine sahip çıkmayan bir sendika 2.5 milyon kamu emekçisinin köleleştirilmesine karşı da bir şey yapamaz elbette. Peki ne yapıyor KESK? AKP kamu emekçilerini köleleştiren yasaları çıkartırken, KESK yönetici ve üyelerini tutuklarken, KESK, KESK Başkanı Lami Özgen tarafından AKP’nin politikalarına yedekleniyor. AKP’ye “Akil İnsanlık” yapıyor. Erdoğan’ın direktifleriyle il il gezip AKP’in “süreç”ini halka anlatıyorlar. Diğer taraftan AKP kamu emekçilerini köleleştirmek için yasayı meclise getirdi ve geri adım atmayacağım diyor. Kamu emekçilerini köleleştireceğim diyor. Şimdi, bir yıl boyunca kılını bile kıpırdatma, yasa meclise gelince 1 günlük iş bırakma eylemi yap. Bunun adı iş bırakma değil, danışıklı dövüştür. Kitleyi, halkı kandırmaktır. AKP politikalarına güç vermektir. 1 gün iş bırakarak neyi kurtaracaksınız. Şimdiye kadar neredeydiniz? KESK yönetimi kamu emekçilerine bunun hesabını vermelidir...

çimlere hazırlanmalıyız. Şube ve merkez yönetim kurullarına bir arkadaşımızı bile seçtirmekte zorlanan bizler yönetimlere girmekteki iddiamızı daha çok büyütmeliyiz. Hepimiz bir adım öne çıkmalı, faşizmin boşalttığı yerleri doldurmaktan çekinmemeliyiz. Bir değil iki yöneticiye iki değil tüm şubeyi almayı hedeflemeliyiz. Çünkü 2.5 milyon kamu emekçisinin umudu sadece ve sadece bizleriz. Örgütlenmeli, daha çok insana gitmeli, iddiamızı ortaya koymalıyız. KESK ancak bizim çabamızla, önayak olmamızla saldırıları püskürtebilecek, AKP'nin yedeğine düşmekten kurtulacaktır. Şu ya da bu nedenle sendikalara, mücadelenin kazanacağına güvenini kaybetmiş, sendikal bilinci gelgitler ya-

şayanlara umut taşıyacağız. Çünkü dün olduğu gibi bugün de ancak direnerek kazanabileceğimizi biliyoruz. Çünkü direnmeyen çürür. Yapmamız gereken eskisinden daha programlı, planlı hareket etmek, her konuda iradi olup gelişmeleri kendiliğindenciliğe bırakmamaktır. İddiamızı büyütmeli, hem kendi geleceğimiz hem de 2.5 milyon kamu emekçisinin geleceği için mücadele etmeliyiz. Her dönem demokrasi mücadelesinde bir adım öne çıkanlar devrimci iradeyi kuşanmış olanlardır. Sendikalarımızı reformizmden, atıllıktan, iş yapamaz hale gelmekten kurtaracak olan omuz omuza beraber mücadele edecek olan, örgütleyeceğimiz kamu emekçileridir.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Komplolarla Tutuklanan Özgür Kamu Emekçisi Tutsakların Yanındayız Ankara’da 25 Mayıs günü Kamu Emekçileri Tutsak Aileleri “Faşizme Karşı Demokrasi, Keyfi Tutuklamalara Karşı Adalet İstiyoruz” kampanyasının 9. haftasında, saat 14.00’te Yüksel Caddesi’nde bir eylem yaptılar. Tutsakların resimlerinin taşındığı eylemde sık sık “Faşizme Karşı Omuz omuza!”, “Komploları Boşa Çıkartacağız!”, “Kamu Emekçisi Tutsaklar Serbest Bırakılsın!”, “Kamu Emekçisi Tutsaklar Onurumuzdur!”, “Emekçiyiz Haklıyız Kazanacağız!” sloganları atıldı. 30 kişinin katıldığı eylemin sonunda Kamu Emekçisi tutsaklar serbest bırakılana kadar her hafta eyleme devam edileceği vurgulandı.

Kamu Emekçisi Tutsaklar Serbest Bırakılsın İstanbul İstanbul’da, 25 Mayıs, saat 15.00’te Taksim Tramvay Durağı’nda bir araya gelen Kamu Emekçisi Tutsak aileleri ve Kamu Emekçileri Cepheli memurlar “AKP’nin Faşist Terörüne Boyun Eğmeyeceğiz Tutsak Kamu Emekçileri Cephesi Memurlara Özgürlük” pankartı açıp oturma eylemi yaptılar. 50 kişinin katıldığı ey-

lemde tutsak Ejder Erbulan‘ın annesi söz alarak, "Benim oğlum 18 yıllık devlet memurluğu hayatında onurlu ve dürüst bir şekilde çalışarak ekmeğini kazanmıştır. Oğlum kirada oturmaktadır. Evi, arabası, arsası hiçbir mülkü yoktur. Oğlumla gurur duyuyorum. Her zaman onun yanındayım onu hiçbir zaman yalnız bırakmayacağım” dedi. Eylem Grup Yorum ‘un “Çav Bella” ve “Gündoğdu” marşlarının söylenmesiyle sona erdi.

Bursa KESK Bursa Şubeler Platformu 19 Mayıs günü Bursa H Tipi Hapishane önünde eylem yaparak tutuklanan emekçilere sahip çıkacaklarını belirtti. “KAMU EMEKÇİLERİ TUTSAKLAR ONURUMUZDUR KESK BURSA ŞUBELER PLATFORMU” pankartının açıldığı eylemde tutsakların resimlerinin olduğu dövizler taşındı. “Emekçiyiz Haklıyız Kazanacağız, Baskılar bizi Yıldıramaz” sloganlarının atıldığı eylemde açıklamayı Eğitim-Sen Bursa Şube Başkanı Hasan Özaydın okudu. 30 kişinin katıldığı eylem sloganlarla sona erdi.

Bursa’da 25 Mayıs’ta da Fomara Meydanı’nda yapılan oturma eylemi ile 19 Şubat’ta komplo ile tutuklanan Kamu Emekçileri sahiplenildi. Bundan sonra her hafta Fomara Meydan’ında saat 19.00’da yapılacak eylemin duyurusu yapıldı. “Faşizme Karşı Demokrasi Keyfi Tutuklama Zulmüne Karşı Adalet İstiyoruz Tutsak Kamu Emekçileri Serbest Bırakılsın Kamu Emekçileri Cephesi” pankartının açıldığı eylemde "Baskılar, Gözaltılar, Tutuklamalar Bizi Yıldıramaz!" sloganları atıldı. Okunan metin sonrası 15 dakikalık oturma eylemi süresince eylemi izleyen halka ajitasyon çekilerek devrimci memurların neden tutuklandığı anlatıldı. Eylem sloganlarla sona erdi.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Milyonları Örgütleyeceğiz!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Milyonarı Örgütleyeceğiz” Peki Nasıl? Düzen örgütlenmek için çok neden yaratıyor. Ama diğer yandan da örgütlenilmesin diye, mücadele edilmesin diye birçok politikaya, saldırıya başvuruyor. Bu saldırılar haliyle genel bir geri durma, korku hali yaratabiliyor. Tüm bunları da aşıp nasıl milyonlar olacağız? Öncelikli olarak milyonlar olmanın yolu; milyonların içinde, yaşamlarının içinde olmaktır. Milyonlara umut olmaktır. Milyonları örgütleyip devrim yapma iddiası ile yola çıkan biz devrimcilerin hayatlarının odağında milyonlar olmalıdır. Her an kitlenin içinde olan, onlarla sorun çözmeye çalışan, anlatan-dinleyen, öğrenen-öğreten halktan kopmayan devrimcilik tarzı can bulmalıdır. Halkın içinde, halkla birlikte olmayanların örgütlenmesi mümkün değildir. Halkın kendiliğinden örgütlenmesi mümkün değildir. En basit haliyle, halktan kopan devrimci, susuz balık gibidir. Balık nasıl susuz yaşayamazsa, devrimci de halktan koptuğunda yaşayamaz. Bunun yanında halkın içinde olmak sadece fiziken yanlarında olmak değildir. Halkın ihtiyacına, sorununa uygun, doğru politikalarla halkın içinde olmaktır. Herkes kendi yaşadığı sorun etrafında daha kolay örgütlenir. Bugün işten atılan, hakları gasp edilen işçiler bu sorun etrafında nasıl örgütlenip direniyorsa, örneğin 1988 yılında kurulan Küçükarmutlu halkı da en yakıcı sorunları olan barınma sorunu etrafında örgütlendiler. Örgütlü halk devrimcilerin önderliğinde hem konut yaparak sorunlarını çözerken hem de devletin baskısına direndi. Yıllardır da örgütlü olarak direndikleri için yıktırmadılar mahallelerini. Tüm halkın ortak bir talep için bir araya geleceği durumlar vardır. Örneğin; Irak’ın işgali döneminde halkın her kesiminden insanlarımız “Irak’ta İşgale Hayır” diyerek bir araya geldi ve Irak’a asker göndermeyi içeren teskerenin mecliste onaylanmasını

engelledi. Biz devrimciler kitle çalışması yaparken tüm bu durumları göz önünde bulundurarak politika ürettiğimiz durumda sonuç alacağız. Nasıl ki yol sorunu olan bir mahalleye su sorunu ile gidip çalışma yapmak sonuç vermezse, memur alanında öğrenci alanındaki gibi çalışma yapmak da sonuç vermez. Çalışma yapılan alanı iyi tanıyarak öyle politikalar üretip, ısrarla emek vermek elbette sonuca götürür bizleri. Israr, emek milyonlar olmanın önemli köşe taşlarındandır. Israrla emek vermeden, halkın kendiliğinden örgütlenmesi mümkün değildir. Düzen halkın örgütsüzlüğü için sürekli kitle çalışması yapıyorken kendiliğinden bir örgütlenme söz konusu olamaz. Düzen bir yandan örgütlü güçlere baskı uygulayarak örgütsüzlüğü dayatırken diğer yandan da yozlaşma, bencilleştirme politikalarıyla halkın örgütlenmesinin önüne engel koyuyor. Bunları boşa çıkartacak olan halkın öncüsü devrimcilerin emeği, ısrarıdır.

Komitelerle Milyonlar Olacağız! Tek başına bir insan binleri, yüzbinleri meydanlara dökemez, örgütleyemez. Ama komiteler bunu rahatça yapabilir. Nasıl? Bir ilde, alanda bir kişinin yapacağı çalışma ile onlarca kişinin yapacağı çalışma elbette bir olamaz. Komiteler kura kura büyüyeceğiz. “Halk Komiteleri, halkın örgütlenen olmaktan çıkıp, örgütleyen olmaya başlamasıdır… (Yürüyüş, sayı: 261. Devrimci Okul) Komiteler anlatanın, örgütleyenin çoğalmasıdır. Komiteler daha geniş kesimlere, daha geniş alana gerçeğin ulaşması demektir. Komiteler, halkın gücünün farkına varması demektir. Tarihimizde komitelerle elde edil-

miş birçok başarının, kazanımın örnekleri vardır. En somut örnekler Çayan, Küçükarmutlu gibi mahallelerin kurulmasıdır. 1978’de kurulan Çayan (Nurtepe) Mahallesi, Devrimci Sol önderliğinde oluşturulan halk komitelerinin emeğiyle kurulmuştur. Arazinin kamulaştırılması, mafya ve devletle çatışılması, konutların hangi plan dahilinde inşa edileceği, kimlere nasıl dağıtılacağı komitelerce hesaplanmış, planlanmış ve her aşamada halkın katılımıyla, söz ve karar sahibi olmasıyla hayata geçirilmiştir. Yani halk komiteleri bir mahalleyi yaratmış, yönetmişlerdir, sorun çözmüşlerdir. Son yıllarda da özellikle Bağımsız Türkiye Konserlerinde ve 1 Mayıslarda çok tartışıldı, konuşuldu komiteler. Komiteler oluşturularak çalışmalar yapıldı. Yüzlerce komiteyle konserlerin, 1 Mayısların çağrıları, duyuruları milyonlara ulaştı. Daha önce örgütlenenler, komitelerde örgütleyen oldular. Yüzbinler olup “Bağımsız Türkiye” düşümüzü haykırmak için emek veren oldular. Ve yüzbinler olduk alanlarda. 350 bin kişi ile haykırdık “Bağımsız Türkiye” diye. 36 bin kişi ile yürüdük 1 Mayıs Meydanı’na. Bunları sağlayan komitelerdi, bu başarı komitelerin başarısıydı. Bağımsız Türkiye konserlerinde olduğu gibi komiteleşerek örgütlenecek, milyonlar olacağız. Her artan komite ve komitelerin emeği, ısrarı ile örgütlü gücümüz büyüyecek. Örgütlenmek güçlenmektir; her komite

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

güçtür. “Biz milyonlarız. Biz örgütlendiğimizde, biz güçlerimizi birleştirdiğimizde AKP’nin faşist terörü etkisiz kalacaktır. Güçlü olan biziz…” (Halk Cephesi.) Biz milyonlarız ve güçlü olan biziz. Biz devrimcilerin görevi bu gücü sürekli halka göstermektir. Bunca saldırıyı boşa çıkarmanın yolu da budur. Gücümüzü gördükçe korkular azalacaktır, geri durma hali ortadan kalkacaktır. Anlatmadık yer kişi, çal-

madık kapı, girilmedik sokak kalmamacasına anlatacak, emek vereceğiz. “Örgüt fobisi” yaratan sistem karşısında örgütün-örgütlülüğün yenilmez gücünü anlatmadık kesim bırakmamacasına çaba harcayacak, ısrar edeceğiz. “Milyonlar hayal değil! Milyonlar bize uzak değil” diyor Bağımsız Türkiye Konseri ardından yorum yapan bir kişi. Evet milyonlar olmak hayal değil. Biz zaten milyonlarcayız. Mil-

yonlarca ezilen, sömürülen, baskı göreniz. “Örgütlenmek, daha çok örgütlenmek ve halk kitlelerinin doğrudan söz ve karar sahibi oldukları halk örgütlerini yaratmak ve halkı savaştırmak, savaşı halklaştırmak bugünkü vazgeçilmez sorunumuzdur” (Dayı) Örgütleneceğiz, milyonlar olup savaşacağız, savaşırken milyonlar olacağız. Milyonlar olup halkın iktidarını kuracağız. Milyonları örgütleyeceğiz!..

III. Büyük Alevi Kurultayı Sonuç Bildirgesi dair bildirim bize ve il dernekler müdürlüğüne eş zamanlı 3. Büyük Alevi Kurultayı’nda bir araya gelen bizler, olarak gönderilmiştir. hiç kimsenin, kendini ve başkalarını iktidarın aynasından - Tek bir masanın olduğu bir dernekte nasıl olur da görme lüksünün olmadığı bir eşikte bulunduğumuzun her masada YÜRÜYÜŞ dergisi olabilir? Diyelim ki çok farkındayız. Bu farkındalıkla, barış sürecinin önümüze sayıda masa var ve bu masalarda YÜRÜYÜŞ dergisi koyduğu bir imkânı işaretlemek istiyoruz: On yıllardır var. Bu neyi değiştirir? Devrimci bir yapının dergisi süren bir şiddet döngüsünün çatışmasızlığa vardığı bu kimi neden rahatsız etsin? ... eşikte, birlikte ve barış içinde yaşamayı arzulayan halklar olarak, en yalın halimizle yüzümüzü kendimize ve bir- Derneğin ekonomik sıkıntıları vardı da genel merkez mi karşıladı da her fırsat da bunu dile getirme gereği birimize dönmek zamanıdır. Kürt Hareketi, sınırları daima egemenlerce belirlenmiş duymuş acaba? bir İslam kardeşliği vurgusuna hapsolmadan, hiçbir - Eski yönetim üyeleri derneğe gelip dernekle ilgili ezbere takılıp kalmadan, yeni bir Alevilik inşasına girişşikayetlerin olduğunu bize söylediklerinde kendilerine çok açık bir şekilde söylediğimiz şu olmuştur “Madem meksizin; Alevilik, inanç ve azınlık sorunu üzerine konuşabilmelidir. Demokratik Alevi Hareketinin bileşeni ki bize dair şikayetler var bizi şikayet edenler gelip bizi teşhir etsinler.” olduğu iddiasını taşıyanlar da, Kürt sorununa ve Kürt - ... Dernekte siyasi görüşünden dolayı sıkıntı yaşayan halkına karşı, geleneksel düşmanlık ve milliyetçi refhiç kimse olmamıştır. lekslerle arasına kesin bir mesafe koymalıdır. - Hiç gelmediğiniz, kurucularını tanımadığınız bir Kimliklerimizin, barışı muktedirlerin eline ve diline derneği hangi gerekçe ile nasıl kapatabilirsiniz? terk eden bir hapishaneye dönüşmesini engellemenin - Hiçbir gerekçe bildirmeden bir derneği kapatmak yegane yolu, iktidar şebekesinin zehrinden arınarak kendi dilimize dönmemizdir. Bundandır ki çağrımızı, Aleviliğin hangi siyasi ahlaka sığar?” sorularıyla Genel Başkan Kemal Bülbül ve Diğer Yönetim Üyelerine yaptıklarının diliyle ve Alevice yapıyoruz: yanlışlığı kurucular tarafından ifade edilmiştir. Eğer haklar eşitse, halklar kardeştir. Eğer haklar eşitse, yaşananın adı barıştır. Kardeşlik ve barışın yolu, eşitlikten geçer. Toplumsal barış ve eşitlik ancak toplumsal uzlaşı temelinde yapılmış demokratik ve eşitlikçi bir anayasayla sağlanabilir. Biz Aleviler, bu toprakların eşitsizliğe mahkum edilmiş cümle Malatya'da 21 Mayıs günü Reyhanlı’da yapılan katliam ile kadim halkları gibi, yüzyıllardır ölüyoruz, öldürü- ilgili eylem yapıldı. AKP İl Binası önüne yürümek isteyen kitle, lüyoruz. Emeksiz Caddesi’nde durdurulurken, polis, AKP önünde açıklama

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Reyhanlı Halkının Katledilmesinin Sorumlusu AKP’dir

Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Afyon Temsilciliği Neden Kapatıldı Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Afyon Temsilciliği bir açıklama yayınladı. Açıklamada; “Derneğimizin kapatılmasına rağmen hala sağda solda dolaşan yalanlara cevabımızdır” denilerek; “- Öncelikle derneğimizin kapatılması ile ilgili bize hiçbir bilgi verilmeden derneğin kapatıldığına

yapılmasının Valilik tarafından güvenlik gerekçesiyle yasaklandığını bildirdi. Kitle, bunun üzerine AKP İl Binası karşısında polis ablukası altında eylemlerine devam etti. Sivil polislerin, eylem sırasında kitleyi provoke etmeye çalıştığı görüldü. Eylem sırasında "Katil ABD İşbirlikçi AKP, Reyhanlı'nın Katili AKP İktidarı, Reyhanlı Halkı Yalnız Değildir, Kahrolsun Faşizm Yaşasın Mücadelemiz, Faşizme Karşı Omuz Omuza" sloganları atıldı. Eyleme Halk Cephesi, BDP, ESP, EMEP, ÖDP, KESK katıldı.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

1000 Operasyonun Sorumlusu Mehmet Ağar Katildir

Mehmet Ağar Aklanamaz Bir Halk Düşmanıdır!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

16 Mayıs 2013 günü İstanbul 23. Ağır Ceza Mahkemesi’nde “Anayasal düzeni değiştirmeye teşebbüs etmek” iddiasıyla yargılanan devrimci tutsak Sultan Işıklı’nın davası görüldü. Duruşma sırasında Işıklı’nın avukatı Evrim Deniz Karatana “Katil Mehmet Ağar’ın 1 yıl yatıp tahliye edildiği koşullarda müvekkilinin tutuklu yargılanmasının hukuki olmadığını” anlatmak isterken Mehmet Ağar’a katil demesi gerekçesi ile savunması engellendi ve sözlerini düzeltmesi istendi. Evrim Deniz Karatana sözlerini tekrar edince mahkeme, kendisi hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verdi. Devlet egemenlik yetkisini yasama, yürütme ve yargı eliyle kullanır. Anayasa’nın 9. maddesi “Yargı yetkisi Türk Milleti adına bağımsız mahkemelerce kullanılır” der. Yani mahkemeler yargılama yaparken bağımsız ve tarafsız olmak durumundadır. Aksi takdirde egemenlik yetkisini kötüye kullanmış olur. İstanbul 23. Ağır Ceza Mahkemesi Mehmet Ağar’a katil denmesine tahammül etmeyerek savunma dokunulmazlığını ihlal etmiş ve halk düşmanını sahiplenmiştir. Halk düşmanlarına koruma kalkanı olan mahkemeler, tarafsız, bağımsız olabilir mi? Olamazlar elbette. Mahkemenin görevi savunma hakkını engellemek değil, sanığın savunma ve delil ileri sürebilme hak ve olanaklarını tanıyarak adil yargılamasını temin etmektir. Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 125. maddesinde hakaret “bir kimsenin onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnat eden veya sövmek suretiyle bir kimsenin onur, şeref ve saygınlığına saldıran kişi ile cezalandırılır” şeklinde tanımlanmıştır. Yine bu suçun soruşturma ve kovuşturma koşulu TCK’nın 132. mad-

desinde belirtilmiştir. Buna göre; “hakaret suçunun soruşturulması ve kovuşturulması mağdurun şikayetine bağlıdır” demektedir. Yani soruşturma ve kovuşturma başlatılabilmesi için mahkemenin değil, Mehmet Ağar’ın şikayet etmesi gerekmektedir. Mahkeme suç duyurusunda bulunarak yetkisini aşmıştır. Peki neden? Mehmet Ağar’a katil denmesinden neden rahatsız olmuştur mahkeme? Mehmet Ağar, Cunta yıllarında Gayrettepe işkence tezgahlarında 1. Şube Müdürlüğü, sonrasında Erzurum Valiliği, Emniyet Genel Müdürlüğü, Adalet Bakanlığı, ve son olarak da İçişleri Bakanlığı yapmış birisidir. Görevi sırasında gözaltında işkence ve kayıplar, katliamlar yapılmıştır. Bunlardan bazıları; 12 Temmuz katliamı, Beşiktaş katliamı, Perpa, Bahçelievler ve Gazi katliamları ile Buca ve Ümraniye Hapishaneleri katliamlarıdır. Bunlar kamuoyunca yakinen bilinen katliamlardır. Cuntanın ilk kayıpları, ilk işkenceyle katledilmeler onun döneminde yaşandı. Hayrettin Eren ve Ahmet Karlangıç onun Gayrettepe 1. Şube Müdürlüğü döneminde kaybedilmiş, katledilmiştir. Halk tarafından “Susurluk Olayı” diye bilinen devlet, mafya, çete üçlemesinin başrolünde Ağar vardır. Devletin çete ve mafyayla olan bağı Susurluk’taki kazada ortaya çıkmıştır. Halka karşı işkence ve katliam suçlarını işleyen bir kişiye katil denmezse, kime katil denir? Katile katil demek ne zamandan beri suç olmuştur? Kaldı ki; Ağar Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi’nde yargılanmış ve 1000 operasyonun sorumlusu olduğunu itiraf etmiştir. Mehmet Ağar’ın savunduğu 1000 operasyonda yüzlerce insan infaz edilmiş, işkencelerle katledilmiştir.

Bu davanın her duruşmasını suçtan zarar görenler adına ÇHD ve Devrimci Avukatlar takip etmiştir. Mehmet Ağar’ın savunmasının alındığı celsede, avukatlar kendisinin yüzüne karşı halk düşmanı olduğunu, katil olduğunu söyleyerek 1000 operasyonun hesabının sorulması istenmişti. O duruşma sonrasında Mehmet Ağar, kendisine hakaret edildiğini düşünmemiş, suç duyurusunda bulunmamıştır. Çünkü kendisinin katil olduğunu, halk düşmanı olduğunu çok iyi bilmektedir. Zaten o, bunların devlet adına işlendiğini düşünmekte ve yargılanmayacağını bilmektedir. Oysa İstanbul 23. Ağır Ceza Mahkemesi kraldan çok kralcı kesilmiş. Yetkisi olmadığı halde kendini yetkili sayarak Evrim Deniz Karatana hakkında Mehmet Ağar’a hakaret ettiği iddiasıyla suç duyurusunda bulunmuştur. Bu da bize mahkemelerin “bağımsız” ve “tarafsız” olmadığını bir kez daha göstermiştir. Mehmet Ağar bir konuşmasında “Ben Devletim” demişti. Mahkeme bu katili “Devlet” olarak düşünmüş olacak ki; kendini de yetkili saydı. Yoksa “koskoca” Ağır Ceza Mahkemesi hakimlerinin, bu suçun mağdurun şikayetine bağlı bir suç olduğunu bilmemesi mümkün müdür? Mehmet Ağar, yaptığı katliamlara rağmen sadece çete kurmak ve yönetmekten 5 yıl hapis cezasına mahkum edildi. Devlet Mehmet Ağar’ı kurtarmak için göstermelik bir yargılama yaparak kendisini korudu ve ödüllendirdi. Bu durum suçun infazı sırasında da devam etti. Mehmet Ağar iki yıl yatması gerekirken 1 yıl yattıktan sonra tahliye edilmiştir. Hapishanede de korunup rahat ettirilmiştir. Nasıl? 1- Mehmet Ağar kendi belirlediği bir hapishaneye konuldu. Hangi tutuklu ve hükümlünün böyle bir tercih hakkı vardır! 2- Hapishanede Mehmet Ağar

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Bir Halk Düşmanı, Kontrgerilla Şeflerinden

Hayri Kozakçıoğlu İntihar Ederek Halkın Adaletinden Kurtuldu! Eski Olağanüstü Hal Bölge ve İstanbul Valisi olarak Kürdistan'da, İstanbul'da yüzlerce Kürt yurtseverin, devrimcinin katledilmesinden doğrudan sorumlu olan Hayri Kozakçıoğlu İstanbul Sarıyer’deki villasında, 23 Mayıs'ta kalbine sıktığı tek kurşunla intihar etmiş olarak ailesi tarafından ölü bulundu. O bir katildir. Halk düşmanıdır. Kürdistan'da OHAL Valililiği yaptığı dönemlerde binlerce Kürt'ün işkencelerden geçirilmesinden, yüzlercesinin katledilmesinden, infaz edilmesinden, kaybedilmesinden doğrudan sorumlu bir katildir. '90'lı yıllar boyunca devletin resmi ve gayri resmi her türlü politikalarında onun da imzası vardır. Kürdistan'da yakılan, boşaltılan köylerden doğrudan sorumludur. Kontrgerilla Şeflerinden Kozakçıoğlu 1991-1995 yılları arasında İstanbul Valiliği yaptı. 91-95 yılları arasında İstanbul'da

katledilen, gözaltında kaybedilen her devrimciden Kozakçıoğlu sorumludur. 12 Temmuzlar'dan 17 Nisan Çiftehavuzlar’a, Bahçelievler katliamından, Bağcılar’a ve daha onlarca katliamın altında onun imzası vardır. Onun İstanbul Valiliği yaptığı dönemlerde 500'ün üzerinde insanımız gözaltına alınıp kaybedildi. Gazi katliamı Kozakçıoğlu'nun İstanbul Valiliği döneminde gerçekleştirildi. Gözaltına alınıp da işkence görmeyen devrimci yoktur onların dönemlerinde. Kozakçıoğlu, Mehmet Ağar, Necdet Menzir, Ünal Erkan, Orhan Taşanlar... bunlar devletin kontrgerilla politikalarının bizzat üreticileridir. Onun için halkın adaletine hesap vereceklerin hep başında yer almıştır. Onun için hep halkın adaletinin korkusuyla yaşamıştır. İntihar ederek halkın adaletinden

kurtulmuştur. Onu İntihara götüren en önemli nedenlerden birisi de halkın adaletinden korkusudur. HEP BU KORKUYLA YAŞAMIŞTIR HALK DÜŞMANI. EMEKLİ OLUP KÖŞESİNE ÇEKİLİNCE, DEVLETİN GÜCÜNÜ ESKİSİ GİBİ ARKASINDA GÖREMEYİNCE KOCAYINCA BİR KENARA ATILAN İTTEN FARKI KALMAMIŞTIR. HALKIN ADALET KORKUSUYLA YAŞAYAN ZAVALLI BİR PAÇAVRAYA DÖNÜŞMÜŞTÜR. Onun için halkın adaletinden daha fazla kaçamamış korkularıyla, bunalımlarıyla intihara kadar sürüklenmiştir. Halk düşmanları... Sizler asla insan gibi yaşayamayacak ve insan gibi ölmeyeceksiniz. Hep Halkın Adaletinin korkusuyla yaşayacaksınız. Halkın adaletine hesap vereceksiniz ya da onun korkusuyla her gün öleceksiniz.

için düzenlemeler yapıldı. Hapishane boşaltılarak orada bulunan diğer tutuklu ve hükümlüler başka hapishanelere nakledildiler. 3- Kendisine özel koruma verildi. Peki hapishanede bulunan gardiyan ve jandarmalar ne iş yapar! 4- Ziyaretçiler rahatlıkla gelip gidebilsin diye hapishane yakınına helikopter pisti yapıldı. Bu dünya tarihinde görülmedik duyulmadık bir şeydi. 5- Tutuklu kaldığı 1 yıl içerisinde kendisini 3600 (üç bin altı yüz) kişinin ziyaret ettiği söyleniyor. Oysa CİK’ te hükümlüyü ziyaretin koşulları düzenlenmiştir. CİK 83. maddeye göre; Hükümlüyü eş, çocuklar, anne, baba, kardeşler, amca, hala, teyze, dayılar ile bunların eşleri, eşi ve kayyınları ile kendisinin belirlediği ve değiştirmesinin çok zor olduğu 3 arkadaşı ziyaret edebilir. Yasaya göre amca, teyze çocukları, yani kuzenler ziyaretçi sayılmamışlardır. Bir de

Cumhuriyet Savcılığından izin almış kişilerin ziyaret edebileceği belirtilmiştir. Savcılık her isteyene izin verir mi? Örneğin bize izin vermiyor. Şehir dışında üniversite okuyan amcamın oğlu izin istedi. Savcılık ona izin vermedi. Kanunda ziyaretçilerin sınırlandırılmasına, savcılığında izin konusunda bu kadar cimri davranmasına rağmen Mehmet Ağar’ı 1 yıl içerisinde yasal ziyaretçileri dışında 3600 kişi nasıl görebiliyor? Açıktır ki, yasadışı bir biçimde görüyor. Yine kanunda hafta içi mesai saatleri içinde görüş yapılabilir denilmektedir. Bu da 1 yıl içerisinde mesai saati olarak 260 gün demektir. Yani 3600 kişi 260 gün içerisinde günde ortalama 15 kişi Mehmet Ağar’ı görmüştür. Bizim amcamızın oğluna bile izin vermeyen Cumhuriyet Savcılığı günde 15 kişiye hangi hak ve yetkisini kullanarak izin veriyor! Mehmet Ağar hapis yatmamış, kendisine özel korunaklı ofis açmış der-

sek abartmış olmayız kuşkusuz. Böyle ayrıcalıklarla korunan Ağar’ı, 23. Ağır Ceza Mahkemesi de kendini ve tarafını göstermek için korumak ister. Sonuç olarak ; Mehmet Ağar’ ı devlet yargılamadı, yargılayamaz. Çünkü Mehmet Ağar kendinin de dediği gibi “DEVLETTİR!” Ancak Mahkemelerde bilmelidir ki, Halk Düşmanı Mehmet Ağar’ı kimse aklayamaz, suçlarını gizleyemez, onun cezalandırılması için vereceğimiz mücadeleyi engelleyemez. Onun ellerinde halk çocuklarını kanı vardır, onun ismini duyduğumuzda, yüzünü gördügümüzde ona karşı öfkemiz bir kat daha artıyor. Kimse yaratılan adaletsizliği kabul edeceğimizi beklemesin, umutlanmasın, beyhude bir çabaya girmesin. Halk kendi adaletine sahip çıkacak. Mehmet Ağar halka karşı suçlarından ötürü hesap verinceye kadar Vazgeçmeyeceğiz, adalet isteyeceğiz. Adalet İstiyoruz.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

AKP Politikacıları Arsızdır “Tilkiyle Plan Yapar, Kurtla Avlar, Oturup Koyunla da Yas Tutar”

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Halkımızın, çıkarları için her yolu deneyen kurnaz ve arsız insanlara yönelik söylediği bu sözü, AKP’li Bakan Mehdi Eker AOÇ arazisini ABD Büyükelçiliği’ne peşkeş çekmelerini savunurken muhalefete atfetmişti. Oysa ki, tam da AKP’nin siyaset tarzını bundan daha güzel özetleyen söz bulamayız. İşte bunun bir örneği de “kitap fakiriyiz” diye şikayet eden ama bundaki paylarını, bunun nedenlerini es geçen Hayrünisa Gül’dür. 21 Mayıs’ta, Erzurum Atatürk Üniversitesi Kültür Merkezi’nde “6. Konuşan Kitap Şenliği’ne katılan, Cuhurbaşkanı Abdullah Gül’ün eşi Hayrünisa Gül, kitabın insan hayatını ve dünyanın kaderini değiştirebildiğini, ancak Türkiye’de kütüphane ve kitap sayılarının da yetersiz olduğunu, halk kütüphanelerinde 123 milyon kitap bulunması gerekirken, sayının sadece 13 milyon olduğunu ve sadece 1434 kütüphane olduğunu söyleyerek; “Bu durumun bize, ülkemize, geçmişimize hiç de yaraşır bir tablo olmadığı aşikar. Bu konuda geçmişi-

mizin gerisinde kaldık” dedi. Bırakın masal okumayı, halkı suçlamayı. Çok daha beterini Türkiye’ye layık görüyorsunuz. Cesaretiniz varsa nedenlerini de anlatın. “Kitabın insan hayatını ve dünyanın kaderini değiştirebildiğini” bildiğiniz için yaptığınız kitap düşmanlığını anlatın. Aydınları ve yazarları nasıl diri diri yaktığınızı, nasıl hapsettiğinizi; çıkmayan kitapları bile yasakladığınızı; bizim çıkardığımız her kitabı, dergimizi toplattığınızı, okuyanlara verdiğiniz hapis cezalarını; Engin Çeber Halk Kütüphanesi’nde yaptığınız gibi kütüphaneleri nasıl tahrip ettirdiğinizi;12 Eylül’de yasaklanan, toplatılan, imha edilen kitapları; devrimci tutsaklara getirdiğiniz kitap sınırlamalarını; çocuklarınızı ABD’lerde okuturken, halk çocuklarına üniversite kapılarını nasıl kapattığınızı, okullardan nasıl attığınızı; halk için bilime düşmanlığınızı, dayattığınız ezberci, gerici eğitimi anlatın. Konuşmasında bunları anlatmıyor, diyor ki; “Sabahlara kadar kitap okuyan, Fatih’in, Mısır seferine üç

katır yükü kitapla giden Yavuz’un torunlarıyız. Okuma konusunda da ecdadımıza layık olmalıyız.” Zaten ecdadınıza layıksınız. Ecdadınız, matbaayı yasaklıyor, talan ve sömürüyü artırmak için okuyor, halkın anasını ağlatıyordu. Siz de onların torunları olarak daha iyi sömürmek için okuyor ve halkın aydınlanmasını her türlü yol ve yöntemle engelliyorsunuz. Sömürü ve zulümle halkın canına okuyor, uyanmaması için de masal anlatıyorsunuz. Ancak, çalı dalında gül bitmez. Sizin bozuk düzeniniz kitaba düşmandır. Siz kitap ve kütüphaneleri yok etmeyi bilirsiniz. Sizin yaygınlaştırdığız kitaplarınız gericiliğin, bilim düşmanlığının ve kapitalizmin ilahiliğinin propagandasını yapar, kapitalizmin bireyciliğini ve yozluğunu yayar ve kaderine boyun eğmeyi anlatır. Halkı aydınlatan, kitapları ve kütüphaneleri çoğaltan tek sistem Sosyalizmdir.

"Adalet Mahkemelerinde" Çeşit Çeşit Gazlar Sıkılarak Tutsaklar ve Tutsak Yakınlarına İşkence Yapılıyor 28 Mayıs günü, 19 Aralık 2000'de 20 hapishaneye yapılan eş zamanlı “Hayat'a Dönüş Operasyonu”nun Ümraniye Duruşması vardı. TAYAD'lı Aileler ve Tutsak aileleri duruşmayı izlemek ve evlatlarını yakınlarını görebilmek için Kartal Adliyesi’nde toplandılar. Mahkeme saati çeşitli gerekçeler gösterilerek ileri bir saate kadar ertelendi. Devrimci tutsaklar salona girerken,“Alişan Şanlı Ölümsüzdür” sloganını attılar. Aileler mahkeme salonuna geç alınmalarını alkışlarla ıslıklarla ve “Devrimci Tutsaklar Onurumuzdur” sloganıyla durumu protesto ettiler. Aileler içeriye girmeye

devam ederken jandarmanın ve polisin sözlü tacizine uğradılar. Polisin tacizinin devam etmesi üzerine tutsaklar alkışlarla protesto etmeye başladılar. Daha sonra polis ailelere fiziki olarak saldırmaya başladı. Saldırıya aileler ve tutsaklar “İnsanlık Onuru işkence Yenecek” sloganlarıyla direndi. Polisin saldırısı karşısında kendini savunan aileler ve tutsaklara portakal gazı sıkıldı. Salonun açık olan kapısından fenalaşan ailelerin bir kısmını çevik kuvvet darp ederek salondan çıkardı. Ve daha sonra kapı kapatıldı. Portakal gazından dolayı duruşma salonunda bulunan yaşlı analar babalar fenalık geçirdi. Salonda bulunan 3 Wernicke Korsakoff hastası ciddi bir biçimde gazdan etkilendi. Dışarıya çıkarılan aileler kapının kapatılması üzerine “İçeridekiler bizim evlatlarımız gazdan boğulacaklar açın kapıları” diye tepki gösterdiler. Polis bunun üzerine iki TAYAD'lıya saldırdı.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Savaşan Kelimeler “HELALLEŞME” Bugünlerde çok sık kullanılan kavramlardan biri de "helalleşmek"tir. AKP’nin “süreç” Kürt milliyetçi hareketin “Çözüm süreci” dediği şu günlerde çok sık duyuyoruz bu kavramı. “Helalleşmek”, karşı tarafa geçmiş olan haklarından gönül rızası ile vazgeçmektir, karşısındaki de aynı yol yöntemi izler... 1-) Normal hayatta, komşuluk ilişkilerinde, yemede içmede, yardımlaşmada, alış-verişte komşuna arkadaşına geçen hakları "helal etmek" ondan helallik alıp karşılıklı olarak "helalleşmek" halk kültürünün güzel bir örneğidir. Ki, birçok sorun halk arasında helalleşilerek çözülür. Halk kültürümüzde, hiç tanımadığın bir sofraya oturup yemek yediğinde veya daha değişik her hangi bir şeyde bir karşılık beklemez halkımız. Kapitalizmin, her şeyi çıkar ilişkisine büründürdüğü yasaları buralarda işlemez. Tertemiz halk kültürünün ilerici bir parçasıdır bu kavram. "Helal olsun","Helal-i hoş olsun" der halkımız... Çünkü kapitalizmin kirinden, pasından, kültüründen uzaktır bu kültür. Helalleşmek halk kültürüne has bir durumdur!... 2-) Kapitalizmde ise her şeyi belirleyen çıkar ilişkileridir. "Helalleşmek" gibi bir kavram kapitalizmin yasalarına aykırıdır. Çıkarı olmadığı bir konuda kılını kıpırdatmaz. Karl Marks; "Burjuvazi gölgesini satamadığı ağacı keser" diyerek veciz bir sözle ifade eder bu durumu. Eğer çıkarı varsa en yakınını bile ipe göndermekten geri durmaz. Bilinmesi gerekir ki, kapitalist sistem içinde, “helalleşmek"ten söz ediliyorsa orada kesinlikle egemenlerin bir çıkarı vardır. 3-) Emperyalistler ve işbirlikçilerinin, pazarlarını genişletmek, yeraltı-yerüstü zenginliklerini ele geçirmek ve halkını köleleştirmek için açtığı savaşlara ML'ler mücadele bayrağını yükseltirler Emperyalistler ve işbirlikçileri oligarşi, haksız savaşını sadece silah yoluyla sürdürmüyor, halkın haklı öfkesi ve savaşı karşısında bir kazanım elde etmeyeceğini anladığında barış politikası adı altında savaşını başka bir boyutta tasfiye hareketine baş vurarak sürdürüyor. Sınıfsal gerçekleri, ört bas ederek, "kardeşlik” demagojilerine başvuruyor. "Barış"diyor, "helalleşme” diyor.

Ki; sınıflar mücadelesine, iki düşman sınıf arasında "Barış" diye bir şey olmadığı için "halelleşmek” gibi bir kavrama da kesinlikle yer yoktur. Varsa bu kavramı kullananlar, halk düşmanı burjuvazinin işbirlikçileri, sadık kalemşörleridir. 4-) Bugün emperyalizmin ve işbirlikçisi oligarşinin AKP eliyle ortaya sürmüş olduğu bu kavramlar, silahlı bir hareketi silahsızlandırarak tasfiye etme operasyonudur. Osmanlı'dan bu yana bu topraklar üzerinde egemenlik kuran, iktidar olanlar ve bugün emperyalizmin işbirlikçisi oligarşik devlet inkar, ilhak imha ve asimilasyon politikasıyla Kürt ulusunu yok saymıştır. İşkenceler, katliamlar, tecavüzler, kör kuyulara atmalar, asit kuyularında yakmalar... Bir hükümet politikası değil, açık bir devlet politikasıdır. Silahlı mücadelenin yükseldiği, halkın kurtuluşu için silaha sarıldığı dönemde devlet her türlü yola-yönteme başvurmuş fakat Kürt halkına baş eğdirememiş, teslim alamamıştır. Bugün ise değişiklik devlet politikasında değil, Kürt milliyetçi hareketin politikalarındadır. Kürt milliyetçi hareketi en geri noktaya gelmiştir. "Helalleşme" bu noktası itibariyle, devletin katliamlarını, köy yakmaları, insanlık dışı uygulamaları vb.vb. her şeyi "bağışlamak"tır. "Ben de hatalar yaptım sen de bunu bağışla" diyerek kendi meşruluğunu inkar etmektir. 5-) Emperyalizme ve işbirlikçisi oligarşiye, "helal" edeceğimiz hiç bir şey yoktur. Halkların sırtına yapışmış bir asalak, sülüktürler, haksızdırlar! Tüm servetlerini ve birikimlerini halkları sömürerek elde etmişlerdir. İnkar-imhaasimilasyonla bir halkı yok saymışlardır. Halklar arasında şovenizmi körükleyerek sınıfsal çelişkileri örtbas etmeye çalışmışlardır... Sadece karşı taraf üzerinde hakkı olanlar helalleşsin. Emperyalistlerin ve oligarşinin halklar üzerinde bir hakkı yoktur! 6-) Helalleşme düşmanın gasp ettiği tüm haklardan vazgeçmektir. Bir avuç asalak, halkımızı açlığa, yoksulluğa, sefalete sürüklemişken, vatanın dört bir tarafı emperyalizme peşkeş çekilmişken aslolan düşmanı "bağışlamak" değil, hesap sormaktır. 7-) Gerçek barış ve kardeşlik ortamı ancak ve ancak oligarşinin iktidarının alt edilerek halk iktidarının kurulmasıyla mümkün olacaktır... ML olmanın, devrimci olmanın, ilerici, aydın, yurtsever olmanın gereği emperyalizmle, oligarşiyle , halkların oluk oluk kanını döken katillerle, "helalleşmek" HESAPLAŞMAKTIR.

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Keyfi Gözaltılar Yürüyüş Dergisini Sahiplenmemizi Engelleyemeyecek! Adana’da 25 Mayıs günü Grup Yorum konserinde Halk Cepheliler tarafından stant açıldı. Açılan Stanttabulunanları güvenlik şube polisleri çekim yaparak taciz ettiler. Daha sonra ihbar var diyerek ve stantta bulunan Yürüyüş dergisinin 365. sayısının toplatması olduğunu

söyleyerek el koydular. Stantta bulunan Emirhan Özcan, savcının talimatı var ifade almamız lazım denilerek gözaltına alındı. Asıl amaçları konser çalışmalarını engellemek olan Adana polisi konser bitiminden hemen sonra Emirhan Özcan’ı serbest bıraktı.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

“ALIN VERİN EKONOMİYE CAN VERİN” (!) Atlantis 2 yaşında 10 çift tatil hazırlığında Rüyanızdaki yaşam merkezi, Panora ANKAmall etkisi, gözlerinizi kamaştırıyor

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Alışveriş merkezileri... Kısaca AVM’ler hayatımızın içine o kadar girmişler ki, rüyalarımıza, tatillerimize, göz zevkimize kadar her şeyin içerisindeler. Peki ne oldu da şu son 10 yılda AVM’lerden başka bir “sosyal-kültürel” alan göremez olduk 2010 yılı verilerine göre Türkiye’de 240 AVM, 2011 yılındaki verilere göre 278 ve 2012 yılında ise bu sayının 350’yi bulması öngörülmektedir (Sabah gazetesinin haberine göre 2012 de 310 AVM faaliyette bulunmaktadır). Hizmete giren AVM’lerin %80’i Ankara ve İstanbul’da bulunuyor. İstanbul’da AVM sayısının 150 civarında. Bu sayılar son 10 yılda inşa edilen AVM sayısının 5 kat arttığını gösteriyor. Bunun yanında AVM cirolarının 2009 sonuna bakıldığında bir önceki yıla göre % 5,5 artarak, 2,1 milyar ulaştığı görülerken, 2010 yılı sonunda da 2,5 milyara ulaşılması bekleniyordu. Avrupa ülkelerinde bin kişi başına düşen kiralanabilir AVM alan ortalamasının 200 metrekare, Türkiye’de ise bu oranın 78 metrekare olması ve bunun yanı sıra 42 ilde halen bir AVM olmayışı patronların ağızlarını sulandıran neden olmaktadır. Yine aynı verilerde bin kişiye düşen AVM alanının metrekare dağılımında başı Ankara’nın çektiği gö-

rülmektedir. Ankara'da 1000 kişiye düşen alan 215 metrekare iken, Ankara'yı İstanbul 155 metrekare, Denizli 122 metrekare, Eskişehir 120 metrekare, Tekirdağ 105 metrekare, Gaziantep 100 metrekare ve Bursa 100 metrekareyle takip ediyor. Türkiye’de sayıları son yıllarda hızla artan alışveriş merkezleri kentsel yaşamın önemli bir parçası haline gelmişlerdir. Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere gibi emperyalist ülkelerde elli yıl önce ortaya çıkmış olan AVM'ler Türkiye’de 1980 darbesinden sonra işçi sınıfının oligarşi karşısında güç kaybetmesi ile birlikte ortaya çıkmıştır. Tüketim alışkanlığı, tüketim nesneleri ve hizmetleriyle kısıtlı kalmamış, mekanlara da yansımış ve yeni bir "anlayış" olan AVM’lerle tanışmamıza vesile olmuştur. 1988 yılında Türkiye’deki ilk alışveriş merkezi olan Galleria açılmıştır. Küresel ölçekte bakıldığında AVM yatırımları özel sermaye kaynaklı olmasına rağmen, Galleria devlet tarafından yap-işlet-devret modeli ile yaptırılmıştır.

Galleria’nın açılışını daha sonraki yıllarda İstanbul’da açılan Nova Baran (1990), Atrium (1992), Capitol (1993), Carrefour (1993), ve Ankara’da açılan Atakule (1988) ile Karum (1993) Akmerkez (1993) izlemiştir. Kamusal alan olarak tanıtılan ve “halkın her kesimine” hitap edip insanları ortak bir noktada buluştur-

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

duğunu iddia eden AVM’ler gerçekten bunun yansıması mıdır? "AVM denilen kapalı alanlar her açıdan bakıldığında, kamusal alanların, kentlerin içinde yer alan açık kamusal alanlar ile karsılaştırılamayacağı kesindir. Meydanlar, parklar, caddeler, sokaklar gibi açık alanlardan oluşan alanlar her yaştan, kesimden kentlinin bir araya özgürce gelebileceği, istediği faaliyetlerde bulunabileceği, kendini ifade edebileceği alanlarken AVM’ler her ne kadar mimari şemaları toplanma alanları, etkinlik sahneleri ve geçiş koridorları ile kentsel yapıyı taklit etse de sonuçta kontrollü ve kapalı alanlardır. Güvenlik ve fiziksel kontrolün yani sıra ciddi seviyede sosyal kontrolü de barındırırlar. Kullanıcı kitle söz konusu alışveriş merkezleri için belli ekonomik, kültürel ve sosyal seviyelerden gelen bir ortalamaya sahiptir. Özellikle markaların outletleri ile sezon mağazalarının İstanbul genelindeki alışveriş merkezlerinde konumlanış biçimleri bile bu seviyelerin nasıl tutulduğunun göstergesidir. Tüm alışveriş merkezlerinde ise temel amaç alışveriş ya da vitrin izlemedir. Bunlar dışında (yani mimarinin tanımladığı eylemler dışında) hareketlerde bulunulması uygun değildir. Bu nedenle bir alışveriş merkezi asla gerçek bir kentsel kamusal alan özelliği gösteremez. Sadece, içinde yaşadığımız imaj ve tüketim çağı içinde plastik bir şekilde "kamusal"mış sanmamızı sağlar. Yine de alışveriş merkezlerinin uzantılarıyla kentsel alan bağlantısını doğru kurgulamak ve bir şekilde kamusal alana katılımını sağlamak çok da imkânsız olmamalıdır." (Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Mimarlık Fakültesi / Şehir ve Bölge Planlama Bölümü Araştırma Görevlileri Bahar Aksel Enşici ve İnci Şahin Olgun) AVM piyasasında uzun yıllardır yatırımcılara birçok konuda danışmanlık hizmeti sunan Gaya Gayrimenkul'ün Genel Müdürü Fırat Murathanoğlu kendisiyle yapılan bir röportajda “Türkiye'de AVM kültürünün geliştiğini söyleyebilir miyiz? Krizler bu kültürün oluşmasını engelliyor mu?” sorusuna 2001 krizinde ban-

kalar bile kapanırken AVM’lere yeni insanların geldiğini belirterek AVM kültürünün yavaş yavaş oturduğu cevabını vermiştir. Alışveriş Merkezleri Yatırımcıları Derneği Başkanı Hulusi Belgü, İstanbul'da 20 bin metrekarenin üzerindeki 4 alışveriş merkezinde sıkıntı yaşandığını söyledi. Belgü, "Bunlardan biri finansal sıkıntı nedeni ile kapalıyken biri belediye hizmet binası olarak hizmet veriyor. Diğerleri de şu anda hizmet vermiyor" dedi. Bir taraftan AVM sayısının artmasında teşvikler artırılırken bir yandan da var olan AVM’lerin kapandığı ve krizde olduğu da görülmektedir. Yine de yatırım şirketleri İstanbul'a 250 AVM'nin yapılabileceğini savunmaktalar. EVA Gayrimenkul Değerleme Şirketi Genel Müdürü Cansel Turgut Yazıcı fonksiyonunu yitiren AVM'lerin Anadolu'da 120 bin metrekareye çıktığını önümüzdeki 3 yılda bunun 3 kat artacağını söyledi. Yazıcı, "Türkiye'de şu anda 23 AVM kapandı. Geriye kalan birçok AVM'de de ofis, dershane ya da hastaneye dönme çabalarını görüyoruz" açıklamasını yaptı. Uruguay'lı sosyalist yazar Eduardo Galeano Tepetaklak adlı kitabında AVM'ler için şöyle diyor: “Alışveriş merkezi, bütün vitrinlerin vitrini, köle eden varlığını dayatıyor. Kalabalıklar, kafileler halinde tüketim ayininin bu büyük tapınağına akın ediyor. Bir tarafta, alıcı azınlık durmak bilmeyen, zayıf düşürücü arz bombardımanına maruz kalırken, diğer tarafta inananların büyük bölümü kendinden geçerek cüzdanlarının gücünün yetmediği malları seyrediyorlar. Kalabalık yürüyen merdivenlerden inip çıkarken dünyayı dolaşıyor. Bu huzur mabetlerinde, kirli ve tehditkâr açık havaya çıkma ihtiyacı duymadan her şey yapılabilir, uyumaya kadar. Los Angeles ve Las Vegas'taki yeni model alışveriş merkezleri otel ve jimnastik salonu hizmeti de sunuyor. Soğuk ve sıcak nedir bilmeyen alışveriş merkezleri kirlilik ve şiddetten de muaf. Doktor Michael A. Petti bilimsel önerilerini "Uzun Yaşam" adlı köşe-

sinde uzunca bir süre yayımladı. "Hava kalitesi düşük" şehirlerde, uzun yaşamak isteyenlere Doktor Petti tavsiye ediyor: "Alışveriş merkezlerinde yürüyüş yapın." Mexico City, Sâo Paulo, Santiago gibi kentlerin üzerinde atomik bir kirlilik bulutu salınıyor ve başlarında soyguncular pusuya yatmış bekliyor: Ama filtre edilen havası ve nezaret altında Los Angeles'ta, Bangkok'ta, Buenos Aires'te ya da Glasgow'da alışveriş merkezlerinin hepsi az çok aynı. Bu aynılık müşteri çekmek için yeni mıknatıslar icat etmekte rekabet etmelerine engel değil. Örneğin Veja Dergisi 1991'in sonlarında, Porto Alegre'deki Praia de Belas alışveriş merkezinin yeniliklerinden birini şöyle göklere çıkarıyordu: "Bebeklerin rahatı için, bu küçük tüketicilerin gezintisini kolaylaştırmak için size bebek arabaları sunuluyor." 17 Mayıs'ta Çankırı'da bir alışveriş merkezinin açılışına katılan AKP milletvekili Mahir Ünal ; “Alışveriş merkezleri Türkiye'nin gelişmişliğinin bir göstergesidir”diyor. AKP'nin gelişmişlikten ne anladığını da özetlemiş oluyor böylece. AVM'ler kapitalizmin tüketim merkezleridir. Her şeyiyle insanları tüketime teşvik etmek için tasarlanmıştır. Şehirler bir taraftan güvensizleştirilirken diğer taraftan alışveriş merkezleri, yüksek güvenlikli siteler yapılmaktadır. Bu alışveriş merkezleri, siteler, rezidanslar şehirden tamamen kopuk, yapay, ruhsuz, plastik mekanlardır. Hepsi kendi içinde tasarlanmış, dışarıyla, şehirle olan tüm ilişkileri asgariye indirilmiştir. Alışveriş merkezleri insanların birbiriyle değil yalnızca tüketim mallarıyla iletişim kurmasını hedefleyen, insanı asosyalleştiren mekanlar olarak kapitalizmin şehircilik anlayışının da en somut örneklerini oluşturmaktadır. AVM'lerin insanlığa kattığı hiçbir şey yoktur, insanoğlunun sahip olduğu kaynaklar AVM yapmak için daha fazla çarçur edilmemelidir. + İVME DERGİSİ KENTSEL DÖNÜŞÜM KOMİSYONU

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

‘Süreç’te Birinci Aşama Sorunsuz Geçmiş. Şimdi İkinci Aşamadaymış! Gerillanın Sınır Dışına Çekilmesinin Dışında Ne Oldu?

AKP Hala Kürt Sorunu Değil Terör Sorunu Diyor!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Hangi “aşama” aşıldı? Gerillanın sınır dışına çekilmesi dışında aşılan nedir? AKP’sinden, BDP’sine, işbirlikçi tekellerden, küçük burjuva aydınlara kadar “çözüm” diyenler adeta “birinci aşama sorunsuz geçti” diyerek şükrediyorlar. Nedir sorunsuz geçen? “Çözüm süreci”ni istemeyenler tarafından bir provokasyona uğramamış. Newroz’dan beri kimsenin burnu kanamamış, analar ağlamamış... Gerilla birlikleri hiç bir sorun yaşamadan sınır dışına çekilme işlemlerini gerçekleştiriyormuş... Aman, “süreç”e nazar değmesin.. Kürt milliyetçi hareket birinci aşamanın bittiğini, ikinci aşamaya geçildiğini, ikinci aşamada, ise devletin yasal ve anayasal düzenlemeler ve her alanda demokratikleşme adımları atması gerektiğini söylüyor.

Birinci Aşamada Ne Aşıldı? İmralı’da Öcalan ile başlatılan, başından itibaren “çözüm süreci” denilen şeyin Kürt milliyetçi hareketin silahsızlandırılması süreci olduğunu, Kürt halkının silahlı mücadelesinin tasfiyesi olduğunu söyledik. “Çözüm süreci” denilen sürecin birinci aşamasında ne oldu? Kürt milliyetçi hareketin silahsızlandırılması için tüm adımlar hızla atılıyor. Gerilla tam da oligarşinin ve emperyalistlerin istediği gibi “büyük bir başarıyla” sınır dışına çekiliyor. Diğer taraftan, demokratikleşme adımları atması beklenen devlet ne yaptı ve ne yapıyor? - “Süreç bozulmasın” diye; konuşmak dahi yasaklandı.

- “Süreç bozulmasın” diye; Paris’te katledilen üç PKK’linin cenazesi AKP’nin istediği şekilde kaldırıldı. - “Süreç bozulmasın” diye; Roboski katliamının üstünün örtülmesine göz yumuldu. - “Süreç”in birinci aşamasında AKP, faşizmi daha da güçlendirdi. - Büyük bedellerle kazanılan 1 Mayıs Alanı emekçi halka kapatıldı. AKP, “1 Mayısları da benim istediğim gibi kutlayacaksınız” diyor. - Sadece 1 Mayıs Alanı’nı da değil, AKP kendine karşı yapılan tüm eylemlere alanları kapattı ve tam bir terör estiriyor. - Demokratikleşme beklediğiniz AKP, halkın toplantı, yürüyüş ve gösteri hakkını da gasp etti. - 7’den 70’e gaz bombalarıyla tüm halk üzerinde terör estiriyor AKP. Bu mu demokratikleşme? - Dicle Üniversitesi’nde BDP Eşgenel Başkanı Selahattin Demirtaş’ın katılacağı panele dahi izin verilmedi. Bu mu demokratikleşme? - Gerillanın sınır dışına çekilmesine “cehennemin dibine gitsinler” diyor Bülent Arınç. Bu mu demokratikleşme? - “Çözüm süreci” başladıktan sonra Kürdistan’da hızla karakolların yapımına başlandı. Sınır boyunca 107 karakol yapılıyor. Bu mu demokratikleşme? - Hapishanelerde yüzlerce hasta tutsak katledilmeye devam ediliyor. Bu mu demokratikleşme?

AKP ‘Süreç’in Adını Dahi Koymuyor Nedir ‘Süreç’? Kürt milliyetçi hareket “Çözüm süreci” diyor. Ama AKP sürecin adını bile koymuyor. AKP’ye göre sorun

hala terör sorunudur. Ve süreç terörü bitirme sürecidir. Ve AKP’nin bütün çabaları bu yöndedir. Özellikle bu süreçten “demokratikleşme” bekleyen Kürt milliyetçi hareket, onun yedeğinden ayrılmayan reformizm ve küçük burjuva kesimler gerçeği görmek istememektedir. Kürt milliyetçi hareket AKP’den “her alanda demokratikleşme adımları atması”nı beklerken, AKP her alanda halka karşı savaşı büyütüyor. Faşist iktidarını güçlendiriyor. Faşist iktidara hizmet etmeyen halkın her kesimine pervasızca saldırıyor. Futbol stadyumlarında bile taraftarların gösterdiği protestoların karşısında polisin gazbombalarıyla, coplarla estirdiği terör yetmiyormuş gibi stadlardaki özel güvenlikleri çekip yerine polisi getirecek. Yine üniversiteler de bırakın demokratikleşmeyi, bırakın YÖK’ün faşist uygulamalarına son verilmesini, 12 Eylül’ün faşist YÖK’ünden daha daha beter uygulamalarla karşı karşıya kalıyor öğrenciler. Yine üniversitelerden, özel güvenliği çekeceği yerde, yerine polisi sokuyor. AKP’nin terörü üniversitelerde de büyüyor. AKP’nin faşizmi sıradan bir terör değil. Her alanda halka karşı savaşın büyütülmesidir. Polise ağır silah alma yetkisi yine gündemde. Yani polis tanktı, toptu... halka karşı savaşta her türlü silahı kullanacak. AKP, vali ve kaymakamlarının sahip oldukları yetkileri yetersiz görüp yetkilerini artıracak! Ve bunları bir bir gerçekleştiriyor AKP. İşçilere, memurlara, öğrencilere... saldırıyor. İşçilerin grevlerini tehditlerle fiilen yapılamaz hale getiriyor. İçkiyi yasaklıyor. Amaç içki değil, yasaklarla halkı hizaya çekmek.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

Kimden Demokrasi Kimden Zihniyet Değişikliği Bekliyorsunuz? Birinci aşamada üzerlerine düşeni yaptıklarını söyleyen Murat Karayılan, “Yeni anayasada Kürt inkarına son verilmesi” gerektiğini söylüyor. Cemil Bayık da “yalnızca anayasanın ve yasaların değil, zihniyetin de değişmesi şart” diyor. BDP Eş Genel Başkanı Selehattin Demirtaş ise “Tek yol demokratikleşme” diyor. Peki oligarşinin iktidarı nasıl demokratikleşecek? Yapılan açıklamaların hiç bir bilimselliği yoktur. Faşist bir iktidardan nasıl Kürt halkını inkar etmeyen bir anayasa yapması beklenir? Her şeyden önce bu mümkün mü? Mevcut iktidar ilişkileri var olduğu sürece Kürt halkının inkarına son verilmesi mümkün olsaydı oligarşi bunca kanı, bunca bedeli öder miydi? Faşist bir iktidarın demokratikleşmesi mümkün değildir.

Faşist AKP İktidarından Demokratikleşme Bekleyenler Halkı Aldatmaktadır AKP bir taraftan halka karşı savaşı büyütürken demokratikleşmekten

bahsetmek, AKP’den demokratik bir anayasa yapmasını beklemek halkı aldatmaktan başka bir şey değildir. AKP’nin somut uygulamaları ortada. Her alanda yeni yasaklar getiriliyor. Hak ve özgürlüklerimiz gasp ediliyor. Kürt milliyetçileri demokratikleşmekten bahsediyor. Gerilla güçlerini sınır dışına çekilmesinin önünde artık hiç bir engel yok diyor. Kimse Kürt milliyetçi hareket silah bıraktıktan sonra AKP’den demokratikleşme beklemesin. AKP, PKK silah bıraktıktan sonra direnen devrimcilere karşı daha da pervasızlaşacaktır. Ki bugün AKP’nin halka karşı pervasızlaşmasının bir nedeni de budur. AKP demokratik hak ve özgürlükler tanıyarak halkın taleplerini karşılayamaz. Bu faşist devlet gerçeğinin niteliğine aykırıdır. Açlığın yoksulluğun, sömürünün hat safhada olduğu yeni sömürge bir ülkede asla halk için bir demokrasi olmaz. Devletin niteliği gereği yönetim biçimi faşizmdir. Faşizmin iktidarından demokratikleşme beklemek, demokratik anayasa yapmasını istemek halkı aldatmak değilse nedir? Kaldı ki, AKP yasalarda sürekli yeni düzenleme yapıyor ve yapılan bu düzenlemelerin hepsi de sahip

olduğumuz hak ve özgürlükleri gasp etmektedir. Emperyalistler ve işbirlikçi tekellerin çıkarlarını koruyan, soygunu, sömürüyü, yağma ve talanı büyüten yasal düzenlemelerdir. Kimse kendini aldatmasın; “süreç”in ikinci aşamasında halka yönelik terör daha da büyüyecektir. Bu “süreç” Kürt sorununu çözecek bir süreç değil, Kürt halkının direnişini bitirmeyi hedefleyen, Kürt halkını oligarşiye yedekleyen bir süreçtir. Öteden beri Kürt milliyetçi hareket her şeyi kendi etrafında döndürmüştir. Bütün sorunların çözümünü Kürt sorununa bağlamıştır. Bağımsız Kürdistan talebinden oligarşiyle uzlaşma çizgisine gelen ve Kürt sorununun çözümünü hak kırıntılarına indirgeyen Kürt milliyetçi hareket yine dünyayı kendi etrafında döndürmektedir. Oligarşiyle uzlaşınca ve bir kaç hak kırıntısını alınca oligarşik düzenin demokratikleşeceğini söylüyor. Hayır, ne tüm çelişkilerin çözümü Kürt sorununa bağlıdır ne Kürt milliyetçi hareketin uzlaşmasıyla faşit diktatörlük demokratikleşir...

2 Haziran 2013

Oligarşik faşist diktatörlük yıkılmadan, halkın iktidarı kurulmadan Türkiye’de demokratikleşme olmaz. Kürt sorunu da çözülmez.

Komployla Tutuklanan

Yozlaşmaya Karşı Örgütlünelim

Devrimciler Serbest Bırakılsın

Dersim'de 23-25-27 Mayıs tarihlerinde Cumhuriyet Mahallesi ve Yenimahalle’de ev toplantıları yapıldı. Halka birahanelerde kadın çalıştırmanın ahlaksızlığı, Dersim’de uyuşturucunun yaygınlaşması anlatılarak duyarlı olma çağrısı yapıldı. Halk Cepheliler, başlatılan imza kampanyası için de imza topladı. Ayrıca merkezde 2 saat açık kalan imza masasında 350 imza topladı.

On beş ay önce Ankara polisinin yalanları ile tutuklanan devrimcilerin serbest bırakılması için yapılan eylemlere 21 Mayıs günü de devam edildi. Adalet Bakanlığı karşısında bir araya gelen Halk Cepheliler yaptıkları açıklamada “Bir buçuk yıl önce komplolarla tutuklanan devrimcilerin en büyük suçu halkı ve vatanlarını çok sevmekti. Bunun için Kürecik’e ABD radar üssünün kurulmasına karşı çıktılar. Bunun için Grup Yorum’un “Bağımsız Türkiye” konserlerini halka anlattılar. Tıpkı şimdi dışarıda olan arkadaşlarının, Mete Diş’in tahliyesi için mücadele ettikleri gibi hasta tutsak Güler Zere, Yasemin Karadağ için zulme karşı direndiler ve kazandılar” dediler. 28 Mayıs günü yine Adalet Bakanlığı'nın karşısında toplanan Halk Cepheliler yaptıkları açıklamada, devrimcilerin komplolarla tutuklanmasının ne ilk ne de son olduğunu söylediler.

Sayı: 367

Yürüyüş

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Emperyalistler ve İşbirlikçileri Orta Doğu’yu Kan Gölüne Çevirirken, Devrimciliğin, İlericiliğin, Vatanseverliğin, Ölçüsü;

Emperyalistlere Karşı Direnenlerin Yanında Olmaktır! Hizbullah Lideri Hasan Nasrallah: “İsrail ve Amerika tarafında olanlardan olmayacağız!” beri yönetimi devirebilecekleri umuduyla karşı çıktı. Bir çok ülkenin kendi yanlarında olduğunu ve böylece zafer kazanabileceklerini düşündüler. Olaylar hızla değişti ve son sözü Amerika'nın söylediği, diğerlerinin ise ona hizmet ettiği belli oldu. Bu eksen, dolaylı olarak İsrail'i himaye ediyor. Kaide ve tekfirci örgütler de Süriye’ye girdiler. Tüm ülkeler onlara kolaylık sağladı. Suriye’ye yönelik küresel bir savaş başlattılar. Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Orta Doğu’da İsrail ve emperyalistlere karşı boyun eğmeyen, direnişin sembolü olan Hizbullah’ın lideri Hasan Nasrallah 26 Mayıs günü İsrail'in Lübnan'ın güneyinden çekilmesinin 13'üncü yıl dönümü kutlamalarında halka yaptığı konuşmada “İsrail ve Amerika tarafında olanlardan olmayacağız” diyerek Suriye’de emperyalistlere ve işbirlikçilerine karşı direnen Esad iktidarının yanında yer alacaklarını açıkça ilan etti. Hizbullah Lideri Hasan Nasrallah konuşmasında özetle şöyle dedi: “Suriye'de yaşanan olaylar Lübnan açısından gerçekten çok önemli ve belirleyicidir. Biz, en başından beri, Suriye halkının haklı ve meşru talepleri olduğunu ve bunları gerçekleştirmenin en iyi yolunun diyalog olduğunu, kimsenin kimseye namlu doğrultmaması, çatışma olmaması gerektiğini söyledik. Siyasi çözüm için hem Devlet Başkanı Beşar Esad hem de muhaliflerle görüşmeler yaptık. Esad kabul etti, muhalifler ise en başından reddetti. Suriye lideri, her zaman müzakerelere oturmayı ve reform yapmayı kabul etti. Muhalifler ise başından

SURİYE, DİRENİŞİN DESTEKÇİSİDİR; Direniş de, sırtına darbe vurulması karşısında, hiçbir şey yapmadan beklemeyecektir. Biz, üzerimize gelen bir komplo karşısında sadece izlemekle yetinecek kadar cahil ve aptal değiliz. Biz şimdiye kadar bize yönelen komploları binlerce şehidin kanıyla etkisiz bıraktık, şu an farklı bir konumda olamayız. Kenarda durmak isteyenler, buyursun kenarda dursun. 1982 yılında bazıları hiç kimsenin bölge dengelerini değiştirebilecek güçte olmadığına inanıyordu; ama biz dengeleri değiştirdik. Biz şu an Lübnan'ı, Filistin'i ve Suriye'yi savunuyoruz.

SURİYE DÜŞÜRÜLÜRSE, KUDÜS UNUTULACAKTIR Suriye; ABD, tekfirciler ve ABD'nin bölgedeki unsurları tarafından devrilirse, direniş kuşatma altına alınacak ve İsrail, şartlarını dayatmak için yeniden Lübnan'a girecektir. Suriye düşürülürse, Kudüs unutulacaktır. Bölge halkları psikolojik açıdan karanlığa gömülecektir. Şu an bu savaşın iki tarafı söz

konusudur. Birincisi; ABD ve Batı eksenidir ki, şu an geçmişi, bugünü ve geleceği yok etmekte olan tekfirci gruplara umut bağlamıştır. Diğer taraf ise direnişi destekleyen ve müzakereye çağıran devlettir. Hizbullah Amerika'nın, İsrail'in mezar soyguncularının, göğüs parçalayıp yürek sökenlerin yer aldığı cephede olamaz.

HİÇ KİMSE BİZİ MEZHEPÇİLİKLE SUÇLAYAMAZ Hizbullah Bosna savaşı sırasında müslümanları savunmak için savaştı. Bosna'da Şii yoktu. Bizim cephelere zorla götürdüğümüz gençlerimiz yok. Bizim cihat ilan etmeye ihtiyacımız yok, iki kelime edersek on binlerce kişi cephelere akın eder. Şu an haftalar önce başlayan ciddi bir aşamada bulunuyoruz. Bunun adı, direnişi ve destekçisini takviyedir. Bu aynı zamanda Lübnan'ın ve destekçisinin takviye edilmesidir. Biz bu savaşın ehliyiz ve zaferi de kazanacağız. Tıpkı Temmuz Savaşı (İsrail'in 2006'daki 34 gün süren Lübnan saldırısı) başlarında size zafer vaat ettiğim gibi, bugün de yeniden size zafer vaat ediyorum.” On yıllardır İsrail siyonizmine ve Amerikan emperyalizmine karşı direnen Hizbullan’ın bu tavrı bölgedeki ezilen halklar için örnek ve onurlu bir tavırdı. Bugün ilericiliğin, devrimciliğin, demokratlığın, vatanseverliğin ölçüsü emperyalizme karşı direnenlerin yanında olmaktır. Onlarla omuz omuza emperyalistlere ve işbirlikçilerine karşı direnmektir.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

ORTA DOĞU’DA BİR DİRENİŞ ÖRGÜTÜ: HİZBULLAH Hizbullah Lideri Hasan Nasrallah’ın Suriye’nin yanında yeralacağını ilan etmesinden sonra başta AKP hükümeti olmak üzere Suriye karşıtı savaşın müttefikleri Hizbullah’a karşı psikolojik savaşa girişti. Bunlar içinde en ileri giden Başbakan Yardımcısı Bekir Bozdağ oldu. Bozdağ, “Bunlar adlarını (Hizbullah/ Allah’ın Partisi) değiştirsin Hizbuşeytan (Şeytan’ın Partisi) yapsın” dedi. Müslüman Kardeşler de “Hizbullah İsrail’e karşı direnerek kazandığı itibarını kaybetti” açıklamasında bulundu. Amerikan işbirlikçileri, tarihleri emperyalitlere uşaklıkla geçen AKP’liler emperyalistlere ve İsrail’e karşı direnişiyle tüm dünyaya kendini kabul ettiren Hizbullah’a tek bir kelime edemez. ABD’Yİ LÜBNAN’DAN KOVDU: Hizbullah, Güney Lübnan’daki İsrail işgaline son vermek için 1982’de kuruldu. Lübnan’daki Şiileri tek bir çatı altında birleştiren Hizbullah, İsrail’e karşı gösterdiği kahramanca direnişle, sadece Şiilerin değil tüm Lübnan halkının sempatisini kazandı. İsrail’i ciddi askeri yenilgilere uğratan Hizbullah daha sonraki yıllarda baş gösteren Lübnan İç Savaşı boyunca da, Lübnanlı Hıristiyanları hedef alan diğer İslamcı örgütlerin aksine, ABD ve Avrupa askerlerinin Lübnan’dan atılmasına yoğunlaştı. Hizbullah bu yıllarda özellikle Amerikan kışlalarına yönelik saldırılarla özdeşleşti. Örgüt, 1983’te 241 Amerikan askerini öldüren saldırıları gerçekleştirdi. Bu saldırılar sonucunda ABD, bütün askerlerini Lübnan’dan çekmek zorunda kaldı. İSRAİL’İ YENİLGİYE UĞRATTI: 1990’da Lübnan'da imzalanan Taif anlaşmasıyla iç savaş son buldu. Ancak Taif antlaşmasında, Lübnan'daki bütün silahlı grupların silahlarını bırakması öngörülmesine rağmen Hizbullah silahları bırakmadı. Güney

Lübnan ordusu ve İsrail'e karşı gerilla savaşını sürdürdü. Bu savaşta sürekli kayıp veren İsrail, 15 Mayıs 2000’de Lübnan'dan tamamen çekilmek zorunda kaldı. Hizbullah’ın hem yenilmez gibi görünen İsrail Ordusu’nu yenilgiye uğratması, hem de ABD Ordusu’nu Lübnan’dan çıkartmayı başarması örgütü bütün Orta Doğu halklarının gözünde kahraman yaptı. Hizbullah sadece bir askeri örgüt olmakla kalmadı. Hizbullah’ın sivil kanadı, seçimlere giren yasal bir parti haline geldi. Yoksul Lübnanlılara yardım amacıyla da birçok kurum oluşturdu. Halen Hizbullah’ın kurduğu dört hastane, 12 klinik, 12 okul ve iki tarım yardım derneği Lübnan halkına hizmet veriyor. LÜBNAN’DA HÜKÜMET ORTAĞI: Mayıs 2005'te yapılan seçimlerde oylarını artıran Hizbullah bu tarihten beri hükümet ortaklarından biri durumunda. Hizbullah, ayrıca eyaletlerden oluşan Lübnan’da iki güney, iki de kuzey eyaletini kontrol altında tutuyor. Emperyalist ülkeler dışında yasal bir direniş örgütü olarak kabul edilen Hizbullah, ABD, Kanada, İsrail ve Avustralya tarafından terörist ilan ediliyor. Avrupa Konseyi ise bu konuda kesin bir tutum almamayı tercih ediyor. HİZBULLAH’IN LİDERİ HASAN NASRALLAH: Hizbullah’a 31 Ağustos 1960 Güney Beyrut doğumlu Hasan Nasrallah önderlik ediyor. Nasrallah, 1992’den beri örgütün genel sekreterliği görevini yürütüyor. Nasrallah 15 yaşında Birinci Lübnan İç Savaşı sırasında o dönemin Şii örgütü olan Emel’e katıldı. 1982’deki İsrail işgali üzerine direniş çağrısı yapan Hizbullah’a katıldı. Hayatını İsrail’i Lübnan’dan atmaya adayan Nasrallah, 1992’de Abbas ElMusavi’nin İsrail tarafından öldürülmesiyle ‘Genel Sekreter’ seçildi. 14 Temmuz 2006’da Nasrallah'ın birkaç saat önce ziyaret ettiği büro

İsrail'in attığı bombalarla imha edildi. Ancak Nasrallah sağ olarak kurtulmayı başardı. 2008’de MOSSAD tarafından zehirlendiği iddia edildi ama İran’da tedavi gördükten sonra görevinin başına döndü. Hizbullah'ın, Eylül 1997'de Güney Lübnan'daki Cebelu'r Refi bölgesinde İsrail ordusunun mevzilerine yönelik saldırısında iki Hizbullah savaşçısı hayatını kaybetti ve cenazeleri İsraillilerin eline düştü. İsrail televizyonu bu iki kişinin kimliğini bilmeden kanlı resimlerini yayınladı. İsrail televizyonunda yayınlanan görüntüler de görülen kişilerden birinin Hasan Nasrallah'ın oğlu Seyyid Hadi olduğu anlaşıldı. Nasrallah haberi canlı yayında bir konuşma yaparken aldı. Çok sakindi, "Beraber savaşıyoruz, beraber şehit düşüyoruz" dedi. Bu görüntü Nasrallah'ı halkın gönlünde erişilmez bir yere koydu. 2006 yılındaki İsrail'le yaşanan savaşın ardından yapılan esir takası anlaşmasında İsrail, oğlunun naaşını vermeyi teklif etti. Ama Nasrallah, İsrail hapishanelerinde “esirlerin lideri” olarak bilinen 1979'dan beri tutuklu Lübnanlı savaşçı Semir Kuntar'ı listenin başına koydu ve kabul ettirdi. Esir takasında İsrail'in Hizbullah'a teslim ettiği cenazelerden birisi Filistinli kadın direnişçi Zelal Mugrabi'ye ait. Mugrabi, 30 yıl önce, bugünün İsrail Savunma Bakanı Ehud Barak tarafından öldürülmüştü. Filistinli kadın direnişçi Zelal Mugrabi, 19 yaşındayken İsrail'e düzenlediği saldırı sırasında öldürüldü. Nasrallah’ın lakabı ‘Lübnan Şahini’ ve hakkında yazılan pek çok halk türküsü bulunuyor. Sadece Lübnan halkında değil, tüm Orta Doğu’da böyle bir saygınlığı olan Hamas hakkında AKP gibi uşakların tek bir kelime söyleyecek durumu yoktur.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Avrupa’da

2. Irkçılığa Karşı Tek Ses Tek Yürek Konseri Çalışmaları

Almanya

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Duisburg şehrinin Reinhausen semtinde 18 Mayıs günü Grup Yorum’un Avrupa konser çalışması yapıldı. Sokak sokak, kahve ve esnaflar gezilerek Yorum konserinin duyurusu yapıldı. Tüm esnaflara, afiş ve el ilanı bırakıldı. Grup Yorum dinleyicileri 21 Mayıs günü Köln Nippes ve Leverkusen de konserin el ilanlarını dağıttı. Sokaklara ve esnafların camlarına afiş asıldı. Mannheim şehrinde konser çalışmaları 10-11-18-1920 Mayıs tarihlerinde devam etti. 10 Mayıs tarihindeki stant çalışmasında el ilanları dağıtılırken ses sisteminden sürekli Grup Yorum türküleri çalındı. 11 Mayıs günü iki ayrı yerde stant açıldı. 18 Mayıs günü üç haftadır yapıldığı gibi konser tanıtım standı açıldı. 19 ve 20 günlerinde Mannheim ve çevresindeki 4 farklı şehirde toplamda 4 söyleşi gerçekleştirildi. İlk söyleşi Wiesloch Alevi Kültür Merkezin de yapıldı. Söyleşiye 80 kişi katıldı. İkinci söyleşi Alzey Alevi Kültür Merkezi’nde yapıldı. Söyleşiye 40 kişi katıldı. Üçüncü söyleşi, Mannheim Alevi Kültür Merkezi’nde yapıldı. Söyleşiye 250 kişi katıldı. Dördüncü ve son söyleşi Worms Alevi Kültür Merkezi’nde yapıldı. 65 kişi katıldı. Grup Yorum dinleyicileri, 18 Mayıs günü, Oberbruch, Heinsberg, Hückelhoven ve Ratheim'da konser çalışması gerçekleştirdiler. Bu çalışmada 50 adet afiş asılırken, 100'ün üzerinde el ilanı dağıtıldı. Düren ve Heinsberg şehirlerinde 24 Mayıs günü Grup Yorum’la 2 söyleşi gerçekleştirildi. İlk söyleşi Düren Al-

Berlin, Stuttgart ve Magdeburg'da Polis Alman Solcuların Evlerini, İş Yerlerini Bastı, Talan Etti Almanya'nın Karlsruhe şehrinde bulunan Federal Savcılık, 22 Mayıs günü Magdeburg, Berlin ve Stuttgart'ta 21 solcunun evlerine ve derneklerine arama talimatı verdi. Aramalara 300 polis katıldı. Berlin'de 12 yerde arama yapıldı. Uluslararası Tecritle Mücadele Platformu (UTMP) bu konuyla ilgili kısa bir açıklama yaptı ve devletin baskılarını kınadı.

evi Kültür merkezi ikinci söyleşi de Heinsberg Alevi Kültür Merkezinde yapıldı. Düren’de, 80 kişinin katıldığı söyleşi beraber söylenen türkülerle sona erdi. Heinsberg Alevi Kültür Merkezi’nde yapılan ikinci söyleşide ise dünyada yaşanan ırkçılığın asıl sorumlusunun emperyalizm olduğu ve tüm halkların beraber mücadelesi ile bu sorunun üstesinden gelinebileceği üzerine konuşuldu. Söyleşiye 70 kişi katıldı. 23 Mayıs günü, Wuppertal’ın yoğunlukla Türkiyeli'lerin yaşadığı Vohwinkel semtinde konser çalışması yapıldı. Esnaflara el ilanları verildi, dükkan camlarına afişler asıldı. Çalışmada 80 tane afiş asıldı. 400 el ilanı dağıtıldı.

Belçika Grup Yorum, 22 Mayıs günü Charleroi Alevi Derneği'nde, 23 Mayıs akşamı ise Verviers Alevi Derneğinde söyleşi düzenledi. Şarlova'da yapılan söyleşide Avrupa'daki ırkçılık, yabancı düşmanlığı anlatıldı. 80 kişinin katıldığı söyleşinin ardından açılan stantta Yürüyüş, Grup Yorum CD'leri ve Grup Yorum'u anlatan “Bir Kar Makinası” kitabının satışı yapıldı. Verviers şehrinde yapılan söyleşide, Belçika'daki Aygün kardeşlerin cenazelerinin aylarca verilmemesinin üzerine duruldu. Irkçılığa karşı gerçekleştirilecek olan konsere çağrı yapıldı. Söyleşiye 120 kişi katıldı.

Fransa - Paris Paris’in Strasburg-Saint Denis semtinde 25 Mayıs günü afişleme ve bilet satışları yapıldı. Kahveler ve esnaflar gezilerek halka konser hakkında bilgi verildi. 26 Mayıs günü Melun’da afişleme yapıldı.

Filistin Halkı Bir Gün Özgür, Bağımsız Olarak Kendi Ülkesinde Yaşayacak Almanya'nın Berlin şehrinde, çeşitli Filistin'li örgütler tarafından El-Nakbaa anması yapıldı. Anmaya Halk Cepheliler de davet edildi. 15 Mayıs 1948 yılında Filistinliler İsrailliler tarafından kendi topraklarından sürüldü. O günden sonra 700 bin Filistinli kendi topraklarına, kendi vatanına hasret, yabancı topraklarda yaşamak zorunda bırakıldı. 300 kişinin katıldığı anmada Halk Cephesi adına yapılan konuşmada, "İsrail, emperyalizmin Orta Doğu'daki jandarmasıdır. Filistin'in kurtuluşu sadece emperyalizmin yenilmesiyle mümkündür” denildi

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

SEN BÜYÜK UMUDUMUZ

Reyhanlı Katliamının Sorumlusu Emperyalizm ve AKP İktidarıdır Almanya’nın Berlin şehrinde, 23 Mayıs günü, “Reyhanlı Katliamının Sorumlusu Emperyalizm ve AKP İktidarıdır” yazılı pankart açan Anadolu Fedarasyonu katliamı protesto etti. Federasyon adına yapılan açıklamada “Suriye’de akan her damla kandan AKP sorumludur” denildi. 80 kişinin katıldığı eyleme Anti-faşist gruplardan da destek verenler oldu.

Kazanılmış Haklarını Geri Vermemek İçin Direnen Milyonlarca İşçiyi Görmemezlikten Gelemezsiniz Yunanistan’ın Başkenti Atina’da 23 Mayıs günü, PAME (Radikal İşçi Cephesi) tarafından bir eylem yapıldı. Yunanistan’daki iktidar ve patronlar krizi bahane ederek işçilerin kazanılmış haklarını geri alıyor. Bunlardan birisi de işverenler, toplu sözleşme görüşmeleri yapmadan tek taraflı maaş belirleyerek işçilere 500 Euro ile yaşamasını öğrenmeyi dayatıyorlar. PAME de bu hak gasplarına ve dayatmalara karşı 23 Mayıs günü Omonia Meydanı’nda yaklaşık 10 bin kişilik bir kitleyle toplanarak meclise bir yürüyüş yaptı. İki gün sürecek Atina İşçi Merkezi Kongresi’ne Yunanistan'daki Halk Cephliler de stant açarak katıldılar. Açılan stantta Mücadele dergisi, kitap, tutsak ürünlerinin tanıtımı ve satışı yapıldı. "Türkiyeli Devrimcilerin Üzerindeki Baskı ve Tutuklamalara Hayır, Hiçbir Politik Mülteci Faşist Türkiye Devletine İade Edilmesin" başlıklı bildiri dağıtıldı.

Ey büyük umudumuz Partimiz-Cephemiz Biz Anadolu halkı Türk’ü, Kürt’ü, Arap’ı Çerkez’i, Gürcü’sü, Çingene’si, Laz’ı böyle tutkunsak sana böyle vurgun böyle can feda bizim olduğun içindir Seni etimizden, kemiklerimizden Seni dişimiz, tırnağımızdan rengimizden seni Seni tenimizden, saç tellerimizden Seni yüreğimiz, bilincimizden Seni gelecek düşlerimizden Seni öfkemiz, kinimizden Seni kaygılandığımız ve sakındığımız göz bebeğimizden Seni yiğitliğimiz, cüretimizden Seni umutlarımız, hayallerimizden Seni saflığımız, temizliğimizden Seni kendimizden yarattığımız içindir. Ey büyük Umudumuz Partimiz-Cephemiz tutkunluğumuz sana vurgunlumuz, böyle can feda Seni emeğimizden, alınterimizden Seni toprağımız, suyumuzdan Seni harmanlarımızın sarısı yaylalarımızın yeşilinden Seni kızıllığından şakaklarımızın daglarımızın inancımızın Seni İstanbul'dan, Ankara'dan, Adana'dan Seni Bursa, Edirne, Malatya'dan Seni Munzur, Toroslar, Karadeniz dağlarından Seni Sivas'tan, Tokat'tan, Kürdistan'dan Seni türkülerimiz, şiirlerimiz, romanlarımızdan

Seni grev çadırlarımızdan Seni yüz binlerle doldurduğumuz alanlardan Seni ölümüne direnip ölümlere yattığımız zindanlardan Seni Maraşlar, Çorumlar, Gazilerden Seni Madımaklar, Sivaslardan Seni alanlarda döktüğümüz üslerimizin duvarlarına adını işlediğimiz kızıl kanlarımızdan Seni kömürleşmiş bedenlerimizden Seni hesap soran eylemlerimizden Seni uğruna feda ettiğimiz en yiğitlerimizden Seni Kızıldereden, 16-17 Nisanlardan direnişlerimizden Seni Mahirlerden, Ulaşlardan, Cevahirlerden Seni Dursun Karataşlardan Seni Sinanlar, Sabolar, Niyazilerden Seni Ercümentler, Bediiler, Askerilerden Seni Marksizm-Leninizm biliminden Seni Spartaküslerden Pirsultanlardan Bedreddinlerden Seni Şahin Beyler Karayılanlar onurlu tarihimizden yarattığımız içindir.

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Ey büyük Umudumuz Partimiz-Cephemiz tutkunluğumuz sana vurgunluğumuz, böyle can feda önderliğinde kurtuluşa yürüdüğümüz içindir.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Şadi Özbolat

AVRUPA’dakiBİZ

NSU DAVASI IRKÇILIKTAN HESAP SORMA DAVASIDIR! BU DAVAYA SAHİP ÇIKMAYANLAR MARAŞ'IN, SİVAS'IN, GAZİ'NİN HESABINI SORAMAZLAR!

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

6 Mayıs'ta NSU-Nazi davası Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi'nde görülmeye başlandı. Avrupa'da, Almanya'da yada Türkiye'de bu davayı duymayan kalmadı. İnsanlarımızın kafasına sorgusuz sualsiz sadece yabancı oldukları için sıkılan kurşunların sözde hesabı görülecek o mahkemede. Mahkeme görülüyor, ancak bir Gazi davasından, onlarca katliam davasından farklı değil yaşananlar. Deliller yok edildi. Herkes Beate Zchape'nin mahkeme fotoğraflarını gördü. Sanki 9 insanı katleden, yüzlercesinin canına kasteden o değilmiş gibi dolaşıyor mahkeme salonunda. Bu dava Avrupa'da yaşayan biz Alevilerin Gazi davasıdır. Ancak gelin görünki TEK BİR ALEVİ ÖRGÜTÜ, TEK BİR ALEVİ DERNEĞİ YOKTU O MAHKEMENİN ÖNÜNDE. Katillerimiz duruşma salonunda avukatlarıyla kolkola şov yapıp, acılarımızla, kimliğimizle dalga geçerken binlerce yıldır yok sayılan, katledilen, asimile edilmeye çalışılan, bu nedenle sorulacak hesabı dağ kadar olan ALEVİ HALKI yoktu mahkeme binasının önünde. NEDEN? Çocuklarımıza miras bıraktığımız en önemli şey çektiğimiz acıların unutulmamasıdır, dostunu düşmanını tanımasıdır. Birlik olmamızdır. Çocuklarımıza bunları öğretmiyorsak bir geleceğimiz yoktur. “Sivas'ı, Maraş'ı, Çorum'u Gazi'yi unutmayın tanıyın“ demiyorsak, kimler

tezgahladı, kime karşı yaptı, neyi amaçladı anlatmıyorsak bir geleceğimiz yoktur. Hesaplarımızın peşini bırakıyorsak bir geleceğimiz yoktur. "Yolumuz Pir Sultan'ların yolu. Bunu böyle bilin böyle belleyin" demiyorsak çocuklarımıza, bir geleceğimiz yoktur. Almanya'da ırkı, mezhebi ne olursa olsun, eğer ırkçılardan, faşist katillerden, Nazilerden ölen canlarımızın hesabını istemiyorsak AVRUPA'DA BİR GELECEĞİMİZ YOKTUR. Zulmün olduğu her yerde direnmek, zalimlerden hesap sormaksa eğer yolumuz, Almanya'da NSU davasının peşine düşmemenin HAKÇA TEK BİR AÇIKLAMASI YOKTUR. Bu davaya sahip çıkmalıyız. Alevi örgütleri, Alevi dernekleri. Almanya’da 254 dernek toplamda 254 defa görülmeyecek duruşmaya nöbetleşe bile katılacak olsa katil Beate Zchape o salonda bizimle alay edemez. Bu dava nezdinde bizi yok etmek, ölülerimizi bile sahiplenmemizi engellemek, bizi değersizleştirip çürütmek istiyorlar. Eğer her duruşmada birimiz ADALET İSTİYORUZ nöbetini devralsak bunu başaramazlar. Çocuklarımıza verilecek hesabımızın olmaması için, ZALİMLERİN KOLUNA GÜÇ VERMEMEK için bu davaya sahip çıkmak zorundayız. ADALET İSTİYORUZ! Anadolu Federasyonu

Yunanistan’da Türkiyeli Devrimcilere Yönelik Gözaltı Terörü Devam Ediyor! Yunanistan’ın Atina şehrinde hukuki işlemlerini yapmak üzere yabancılar polisine giden bir Türkiyeli devrimci İnterpol kararı gerekçe gösterilerek hukuksuzca gözaltına alınmıştır. Yunanistan Devleti anti-emperyalist, antifaşist, vatansever Türkiyeli devrimcilere saldırmaktan vazgeçmeli, gözaltındaki Türkiyeli devrimciyi serbest bırakmalıdır.

Sevinçlerimiz, Paylaştıkça Artar, Üzüntülerimiz Paylaştıkça Azalır Almanya’nın Duisburg şehrinde 26 Mayıs günü Duisburg Aile ve Gençlik Derneği’nde dernek üyesi bir ailenin çocuklarının tekrar sağlıklarına kavuşması adına adak yemeği yapıldı. Adak sahibi ailenin yaptığı konuşmada: "Çocuklarımızın geçirdiği başarılı bir ameliyat sonrası yasadığımız mutluluğu ve sevinci sizlerle paylaşmak istedik" denilerek dayanışmanın önemi vurgulandı.

HASTA TUTSAK METE DİŞ ARTIK ÖZGÜR!

KATİLLERE BEDDUA ETMEK YETMEZ... MÜSLÜMANLIK MAHKEME ÖNÜNDE ADALET İÇİN HAYKIRMAKTIR! Onyıllardır Avrupa’da kendi kültürümüzü, kimliğimizi namusumuzu, inançlarımızı korumak yaşatmak için aşağılanmalara, ayrımcılığa ses çıkartmadık. Cahil görüldük, hoşgörüyle karşıladık. “Allahından bulsun” dedik. En büyük erdemlerimizden biri oldu yardımseverliğimiz, komşuluk ilişkilerimiz, dayanışmamız. Bugün yeni bir sınavdan geçiyoruz. Adalet Bakanlığı yeni kampanya afişleri yaptı, müslümanlığımızı tehdit olarak gösterdi. Birer caniymişiz gibi yansıtılıyoruz. “İslami Tehlike” diye başlıklar atılıyor. Yine bu dönemlerde sırf yabancı oldukları, müslüman oldukları için Anayasa Koruma Örgütü desteğiyle, 9 insanımız kurşunlanarak öldürüldü. Evleri yakıldı. İş yerlerimizin olduğu sokakta bomba patlatıldı. Şimdi 6 Mayıs’tan beri Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi’nde tesadüfen veya başka nedenlerle açığa çıkan bu nazi saldırılarının mahkemesi görülüyor. Gazete ve televizyonlardan gördünüz mü? Katillerimiz cezalandırılacağından değil ödüllendirileceğinden emin katılıyorlar mahkemeye. Avukatlarıyla kolkola meydan okuyorlar bize. Sanki 9 insanımızı öldüren, sokağımızda bomba patlatan evlerimizi yakan kendileri değilmiş gibi. ÇÜNKÜ ALMANYA’DAKİ YÜZLERCE CAMİ, YÜZBİNLERCE CAMİ CEMAATİ O MAHKEMENİN ÖNÜNDE DEĞİLDİ. Hayır... Adalet duygumuz bu kadar kör olamaz. Bizi bu kadar hiç yerine koyamalarına müsaade edemeyiz. Kendi davamızı bu

Hiçbir Politik Mülteci Faşist Türkiye Devletine İade Edilemez 21 Mayıs tarihinde, Yunanistan’ın başkenti Atina'da bir Halk Cepheli politik mülteci Türkiye'nin iade talebi nedeniyle yargılandı. Mahkemeye, Syriza milletvekili, DKÖ ve sol örgütlerden temsilciler katıldı. Mahkemede birçok avukat destek amaçlı hazır bulundular. Duruşmada savcı Türkiye’ye iade talebinin reddedilmesini talep etti. Mahkeme de bu talebe uyarak iade talebinin reddedilmesine karar verdi.

kadar ortada bırakamayız. Her mahkemede o kapıya dayanmalıyız. Öldürülen ve tesadüfen öldürülmekten kurtulan insanlardan biri de biz olabilirdik, sen olabilirdin. Bunun bir geçiştirme davası olmasını engellemeliyiz. Katledilen insanlarımızı sahiplenmek için, Adalet için her mahkeme günü Münih Yüksek Eyalet Mahkemesi önünde olmalıyız. Ailemizi, akrabalarımız, arkadaşlarımızı tüm sevdiklerimizi koruyacağımızı, sahipleneceğimizi göstermek için hepsini oraya çağırmalıyız. EĞER KATİL NAZİLER TARAFINDAN ÖLDÜRÜLEN İNSANLARIMIZIN ELLERİ İKİ YAKAMIZDA OLSUN İSTEMİYORSAK O MAHKEMENİN ÖNÜNDE OLMALIYIZ. ÖLDÜRÜLENLERİMİZİN VEBALİNİ EĞER KATİLLERİMİZE ÇEKTİRMEK İÇİN UĞRAŞMAZSAK O VEBAL BİZİM BOYNUMUZDADIR. SİZİN BOYNUNUZDADIR. BU VEBALE ORTAK OLMAYIN... HEM MÜNİH’TE O MAHKEMENİN ÖNÜNDE, HEM DE BULUNDUĞUMUZ HER YERDE ADALET İSTEYELİM. BU DAVA SONUÇLANINCAYA KADAR CAMİLERİMİZİ ADALET İSTİYORUZ PANKATLARIYLA DONATALIM. ELLERİ DUA İÇİN HER GÜN KALKAN HER İNSANIMIZA SESLENİYORUZ: BİR KEZ MAHKEME ÖNÜNDE O ELLERİ KATİLLERİN YAKASINA YAPIŞMAK İÇİN KALDIRALIM VE HAYKIRALIM: ADALET İSTİYORUZ! Anadolu Federasyonu

Sayı: 367

Yürüyüş 2 Haziran 2013

Gerçeğin Sesi Yürüyüş İngiltere'nin Londra şehrinde 25 Mayıs günü Türkiyelilerin çoğunlukta olduğu Woodgreen Mahallesi’nde, kütüphanenin önüne açılan stant'ta halka Yürüyüş dergisi anlatıldı. 14.00-17.00 arası açık olan stant’ta 18 Yürüyüş, 2 Tavır dergisi ve 2 konser bileti 500 el ilanı halka ulaştırıldı.

YAŞASIN DİRENİŞ YAŞASIN ZAFER!

Bağımsızlık Demokrasi Sosyalizm Mücadelesinde

Yitirdiklerimiz 8 Haziran-14 Haziran

İpek YÜCEL

Metin KESKİN

Tokat Reşadiye İlçesi Küngür (Yuvacık) Köyü kırsalında oligarşinin askeri güçleriyle DHKC Karadeniz Bölge Komutanlığıʼna bağlı gerilla birliği arasında, 14 Haziran 2003ʼte çıkan ça-

tışmada şehit düştüler. İpek Yücel, 1965 doğumluydu. Tokat, Almus Çamdalı Köyüʼnde geçen 25 yıllık yaşamının ardından 1990'da Armutlu'ya geldi. Armutlu onun devrimci doğum yeri oldu. Direnişler içinde devrimcileşti. “İlkokulu bitirdikten sonra '90ʼa kadar hiçbir şey okuyup, yazmayan” İpek, '93ʼte Armutlu Komitesiʼndeydi. 1994ʼte gerillaya katıldı. Sivas ve Tokat yöresinde savaştı. Metin Keskin, 1969 doğumludur, aslen Sivaslıdır. Devrimci hareketle örgütlü ilişkisi 1998ʼde başladı. Nurtepeʼde faaliyetlere katıldı. Devrimci hareketle ilişki kurduğunda 30ʼuna yakındı yaşı. Bir delikanlının coşkusuyla atıldı kavgaya. Kısa bir tutsaklık sonrası 1998ʼde gerillaya katıldı.

Anıları Mirasımız Her Şeyi Kavganın İçinde Öğrenecek, Eksiklerimi De Burada Tamamlayacağım (İpek YÜCEL) 25 yaşına kadar kendi deyimiyle, “Hiçbir şey okuyup, yazmayan” biriydi İpek Yücel. Öyle istediği için değil, düzen öyle reva gördüğü için... 1990ʼda 25 yaşındaydı İpek. O yıl Armutluʼya geldi. Ve hayatı değişti. '93 yılında Armutlu Komitesiʼndeydi. Bu büyük değişimin bir kesitini kendi kalemiyle şöyle anlatıyordu İpek: “Mücadeleye başladığımda ekonomik, demokratik mücadelede yer aldım. O güne kadar ben evde oturan, dört duvar arasında bir ev kadınıydım. Bütün yaşamım buydu, mücadeleye başladığımda son derece kendime güvensizdim. Düzen içinde kendime güvenimi kazanmam için bir nedenim olmadı. Genç yaşta düzenin tüm pislikleriyle karşılaştım, beni çok yıprattı. Hareketle tanıştığımda, kafamda hep şu vardı: Benden bir şey olmaz, sorumluluk vs. yapamam diyordum. Bir şeyler de yapmak istiyordum, düzene olan kinim, devrimcilere olan bağlılığım beni bir şeyler yapmaya zorluyordu. Duramıyordum, hiçbir şey yapmasam da en azından ben de yanlarında olurum diyordum. İlk zamanlar birçok yere bu mantıkla gittim. Okuma yazmayı da unutmuştum. İlkokulu bi-

“Yoldaşlar, biz dört dörtlük devrimciler değiliz. Bizim de eksiklerimiz var. Ama biz bunları mücadele içinde aşacağız. Tabi bu eksikleri Partimize, yoldaşlarımıza ve bize zarar vermesine izin vermeden aşacağız. Yoldaşlar, biz günümüzün bir-iki saatini değil de 24 saatini mücadeleye vermek istiyoruz.” (Süleyman ÖRS)

Süleyman ÖRS

1974 Sivas Zara doğumlu, Kürt milliyetindendi. 1993ʼte mücadeleye katıldı. SPB üyesiydi. Bir savaşçıydı. 9 Haziran 1997ʼde İstanbul Gaziosmanpaşaʼda helikopter desteğindeki yüzlerce polis tarafından kuşatıldı, son mermisine kadar direnerek şehit düştü.

Sibel Yalçın, 1977 Sivas Divriği doğumluydu. 1992 başlarında örgütlü mücadeleye katıldı. 9 Haziran 1995ʼte SPB tarafından DYP İstanbul İl Merkeziʼne yönelik eylem sonrasında polisle çıkan çatışmada Birlik Komutanı Sibel Sibel YALÇIN Yalçın, katliamcıları ateş altında tutup sokak sokak çatışarak diğer yoldaşlarının geri çekilebilmesi için kendini feda etti. 11 Haziran 1980ʼde faşist bir odağı dağıtmak için eylem hazırlığı sırasında muhtarın ihbarı sonucu jandarma tarafından katledildi. İstanbul Eyüp-Yıldıztabyaʼda, faşist teröre karşı mücadele ekipleri içinde yeralıyordu.

Kemal CAMEKAN tirdikten sonra '90ʼa kadar hiçbir şey okuyup, yazmadım, zorlanıyordum. Dergiyi okurken anlayamıyordum. Kendimi zorlarken birçok şeyi birarada öğrenmem gerektiğini de biliyordum ama istenilen gelişme hızlı olmuyordu, yavaş gidiyordu. Bu dönem ailem bana, "Git tüm zamanını mücadeleye ver.” dese yapacak durumda değildim, evden kopamıyordum. Bir süre inancımla hareket ettim. Süreç içinde gözaltılar vb. yaşadım, her girip çıktığımda kendime güvenim artıyordu. Sonuçta; nerede görevlendirilirsem görevlendirileyim giderim, dedim. “Şunu kafama yerleştirdim, her şeyi kavganın içinde öğrenecek, eksiklerimi de burada tamamlayacağım. Ben de tüm eksiklerime rağmen bir şeyler yapacağım ve yapabilirim, ben her şeye hazırım, dedim. '94'te Tokat gerilla birliğinde görevlendirildiğimde bu duyguyla tereddüt etmeden geldim. Gerillaya gelince; bugüne kadar benim en çok kadınsı yanlarım ve düzen kadını alışkanlıklarımla uğraşıldı. Bunları saflara taşımıştım. Eksiklerim bir yana hiçbir gün tereddüt göstermedim ama kavramam, öğrenmem, yani gelişimim yavaş oluyordu. Kendime güvensizliğim yer yerde kendini hissettiriyordu, bu da çok şeylere yansıyordu. Gerillaya geldiğimden bu yana çok değişiklik oldu ama benden istenen bu değil, çok daha ileri bir konumda olmalıyım. Bugünkü süreçte şunu çok rahat söylüyorum, ben gerilla faaliyetinde tek başıma da kalsam artık yaparım kendime güveniyorum.”

1984 Nisan ayı başında oligarşinin hapishaneler politikasını bozAbdullah MERAL Haydar BAŞBAĞ mak, baskılarını geriletmek ve içeride dışarıda Türkiye halklarına direnme çağrısı yapHasan TELCİ Fatih ÖKTÜMÜŞ mak için gündeme getirilen Ölüm Orucu eyleminde şehit düştüler. Abdullah MERAL, 1952 Balıkesir, Manyas İlçesi, Kalebayır Köyü doğumludur. 1975ʼlerden itibaren devrimci mücadeleye katıldı. Dev-Genç içinde aktif görevler aldı. Kadıköy ve çevresinde antifaşist mücadeleye önderlik etti. Tutsak düştüğünde işkencelere göğüs gererek örnek tavır aldı. Tutsaklık koşullarında direnişin en ön saflarında oldu. Haydar BAŞBAĞ, 1956 Dersim doğumludur. Çocukluğu Elazığʼın yoksul mahallelerinde geçti. Alevi kökenli olduğundan, oligarşinin böl-parçala-yönet politikasından daha genç yaşlarda nasibini almaya başladı. Lise yıllarında birçok kez faşist saldırılara uğradı. Ama o, Alevi olduğu için değil, emekçi bir ailenin evladı olduğu, baskı ve sömürüye karşı olduğu için, hiçbir ayrım gözetmeden emekçi halkın birliğinden yana oldu ve onların kurtuluşu için mücadele etti. 12 Eylül cuntası koşullarında daha büyük görevler, sorumluluklar üstlendi. 1982 yılında tutuklandı ve işkencelerde örnek bir tavır sergiledi. Hasan TELCİ, 1957 Bursa Mudanya ilçesi doğumlu. Mudanyaʼda sırt hamallığı yapan bir emekçiydi. 1977 yılından itibaren, Mudanya ve Bursaʼda devrimci hareket saflarında örgütlü olarak mücadele etti. Anti-faşist mücadelede kararlılığıyla öne çıktı. 1980ʼde tutuklandıktan sonra kaldığı hapishanelerde direnişçi tavrıyla örnek oldu. Fatih ÖKTÜLMÜŞ, TİKB Merkez Komite üyesi ve önderlerindendi. 1968ʼlerden beri sınıf mücadelesinin içindeydi. 12 Mart koşullarında tutsak düştü. 1973ʼte tahliye olduktan sora mücadelesine devam etti. Defalarca karşılaştığı işkence tezgahlarında düşmanı hep mağlup etmesini bildi.

Hasta Tutsaklar Serbest Bırakılsın! Kanser Hastası Devrimci Tutsak, Kemal Avcı Serbest Bırakılsın! F Tipi hapishaner, tecrit koşullarıyla ülkemiz toplama kamplarıdır ve tutsakları imha etme politikası üzerine kurulmuştur. Açıldığından bu güne yüzlerce tutsak, sağlıksız koşullardan kaynaklı ve tedavisi engellenerek, katledilmiştir. Sadece son 3 ayda, 4 kişi katledilmiştir. Evet katledilmiştir. Çünkü, hasta olduğu tespit edilen tutsak, hapishane koşullarına terkedilemez, derhal serbest bırakılmalıdır. Güler ZERE, Yasemin KARADAĞ, İbrahim ÇINAR ve Mete DİŞ... Hepsini mücadelede kendi gücümüze güvenimizle, ısrar ve kararlılığımızla, kazanacağımıza olan sonsuz inancımızla serbest bıraktırdık. Biliyoruz. Hastalıklar, F Tipi hapishanelerin ağır baskı ve tecrit koşullarının sonucudur. Şimdi de, Tekirdağ 2 No’lu F Tipi Hapishanesi'ndeki devrimci tutsak Kemal AVCI'ya mide kanseri teşhisi kondu. Sürüncemeye bırakılmadan, bir an evvel Kemal AVCI serbest bırakılmalıdır. Kemal AVCI, diğer devrimci tutsaklar gibi, emperyalizme ve faşizme karşı bağımsızlık demokrasi mücadelesi verirken tutsak düştü. 10 Aralık’ta çağrımız üzerine, polis tarafından işkenceyle katledilmek istenen Nebiha Aracı’yı sahiplenmek için, ağır yaralı olarak bulunduğu Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi önüne gidenlerden biriydi.13 Aralık'tan bu güne tutsak. Şikayetleri üzerine muayene edilmiş ve mide kanseri teşhisi konulmuştur. Yazdığı mektupta, 30 Mayıs'ta hastaneye götürülüp, 3 Haziran'da ameliyat edileceğini söylemiştir. Evlatlarımız sahipsiz değildir! Hiçbir hasta tutsağımızı faşizmin elinde bırakmadık, bırakmayacağız! F Tipi hapishaneler ülkemizin kanayan yarasıdır ve hasta tutsaklar serbest bırakılması sorunu hepimizin, tüm halkın sorunudur. Bu bilinçle, hasta tutsaklarımız için, birlikte mücadele edelim. Kemal AVCI’yı da zulmün elinden çekip alalım. TAYAD’lı Aileler

Kırıklar 2 No’lu F Tipinde Özgür Tutsaklara Saldırı! 22 Mayıs günü hapishane müdürü işkenceci faşist Necmi Üçler'in emriyle, işkenceci baş gardiyan Ali Osman Gür ve yanındaki 25 gardiyan arama bahanesiyle Mert TOKA, Binali ÇELİK ve Gökhan ÇOBAN'ın bulundukları hücreye kudurmuş bir şekilde saldırmışlar, tutsakları yerde sürüyerek havalandırmaya çıkarıp işkence yapmışlardır. İşkenceci Necmi Üçler'i uyarıyoruz; İşkence yapmak şerefsizliktir! İşkence yapmaktan vazgeç! Özgür tutsakları işkence yaparak teslim alamazsınız, sindirip yok edemezsiniz. Adaletin Olmadığı Yerde Halkın Adaleti Vardır. Unutmayın!

KULAĞIMIZA KÜPE OLSUN Atasözü Acele bir ağaçtır meyvesi pişmanlıktır Acele yapılacak bir işin sonu bizi yaptığımızdan pişman edebilir.

Deyimler Abesle İştigal Etmek Yersiz, yararsız, boş ve anlamsız şeylerle vakit geçirmek.

Fıkra Cemal ile Temel askerde beraber nöbet tutarlarken, komutanları bir bakmış Cemal’in elinde bir mektup, okuyor. - N’apıyorsunuz, demiş. Temel: - Sevculumden mektup celdi. Okuma yazma pilmem, Cemal okuyo pağa. - Peki Cemal’in kulaklarındaki pamuk ne? Temel: - Mektubu tuymasin diye...

Kıssadan Hisse FARE’NİN DERS VEREN ÖYKÜSÜ Evin minik faresi, duvardaki çatlaktan bakarken çiftçi ve eşinin mutfakta bir paketi açtıklarını gördü. Kendi kendine: “İçinde hangi yiyecek var acaba?” diye düşündü. Bir süre sonra gördüğü paketin bir fare kapanı olduğunu anladığında yıkılmıştı. “Evde bir fare kapanı var!, evde bir fare kapanı var!” diye bağırarak telaşla bahçeye fırladı. Minik fareyi telaş içinde gören tavuk, umursamaz ve bilgiç bir tavırla başını kaldırdı ve gıdakladı: “Zavallı farecik... Bu senin sorunun benim değil. Bana bir zararı olamaz küçücük kapanın” dedi. Tavuktan destek bulamayan farecik bu sefer telaşla domuzun yanına koştu ve, “Evde bir fare kapanı var, evde bir fare kapanı var” diye adeta çırpındı. Domuz anlayışla karşıladı ama, “Çok üzgünüm fare kardeş ama dua etmekten başka yapacağım bir şey yok. Dualarımda olacağından emin ol” dedi. Minik fare çaresizlik içinde ineğe döndü, “Evde bir fare kapanı var, evde bir fare kapanı var” dedi. İnek; “Bak fare kardeş, senin için üzgünüm ama beni ilgilendirmiyor” dedi. Sonunda farecik, başı önde umutsuz şekilde eve döndü. Çiftçinin fare tuzağı ile bir gün tek başına karşılaşmak zorunda olduğunu anladı.

O gece evin içinde sanki ölüm sessizliği vardı. Minik farecik aç ve susuzdu. Tam yorgunluktan gözleri kapanacaktı ki birden bir ses duyuldu. Gecenin sessizliğini bölen gürültü, fare kapanınından geliyordu. Çiftçinin karısı, ne yakalandığını görmek için yatağından fırladı ve mutfağa koştu. Karanlıkta kapana, zehirli bir yılanın kuyruğunun kısıldığını fark edememişti. Kuyruğu kapana kısılan yılanın canı yanıyordu ve aniden çiftçinin karısını ısırdı. Çiftçi, karısını apar topar doktora götürdü. Doktor, zehri temizledi, yarayı sardı. Çiftçi karısını eve getirdi, yatırdı. Karısının ateşi yükseldi ve bir türlü düşmüyordu. Kadıncağız ateş ve ter içinde kıvranıp duruyordu. Böyle durumlarda taze tavuk suyunun gerekli olduğunu herkes bilir, çiftçi de bıçağını alıp bahçeye koştu. Karısı taze tavuk suyu çorbasını içti, biraz kendine geldi. Karısının hastalığını duyan komşular ziyarete geldiler. Onlara ikram etmek için çiftçi domuzunu kesti. Çiftçinin karısı gittikçe kötüye gidiyordu. Yılan, belli ki çok zehirliydi. Birkaç gün sonra çiftçinin karısı iyileşemedi ve öldü. Cenazesine çok sayıda kişi gelince hepsine yeterli et sağlamak için çiftçi ineği mezbahaya yolladı. Fare tüm bu olanları büyük üzüntü ile duvardaki deliğinden izledi. Birisi, sizi ilgilendirmediğini düşündüğünüz bir tehlike ile karşı karşıya ise tehlike bir gün hepimiz içindir unutmayalım.