Notre Dame journaal NUMMER 1 - JAARGANG 4 by De Wever Tilburg

jaargang 4 - nummer 1

Notre Dame JOURNAAL

voor bewoners

BLOEMLEZING

NUMMER 1 - JAARGANG 4 1e kwartaal 2017

Notre Dame JOURNAAL

Zonnebloem

Rode anjer

Gladiool

Witte lelie

INHOUD

3 4 4 5 5 6 7 8 8 9 10 11

Bloemen lezen Van de redactie Ab Normaal Een muzikale bloemlezing Klachtenfunctionaris Bloemen beleven Mijn goddelijke verzameling Wist u dat Kwaliteit meten Met bewonersogen Wist u dat Zondagse kervelsoep

13 14 16 17 18 20 21 22 22 22 23 24

Woordzoeker Van de cliĂŤntenraadtafel Lieve bewoners Uw thuis, ons thuis Stellen zich voor Gedicht Vastenavond en vasten Verzamelen Toestemming Colofon Verzamelen lego Bloemlezing

jaargang 4 - nummer 1

BLOEMEN LEZEN Niet alleen woorden maar ook symbolen en kleuren kun je lezen. U kent het gezegde: ‘zeg het met bloemen’. Een bloem vertelt wat de gever ermee bedoelt. Tenminste als ze op de hoogte zijn van de achtergrond. Een bloem kan namelijk ook gewoon kleurrijk en mooi zijn en daarom worden gegeven. Bloemen worden altijd vanuit een positief gevoel gegeven. De symbolische betekenis van zowel bloemen als kleuren is eeuwen oud. In de loop der tijd verandert de betekenis wel eens, maar toch weten we als we bij de bloemist zijn welke bloem we nodig hebben om duidelijk te maken wat we willen zeggen met het boeket of die enkele bloem. De betekenis is in veel gevallen niet internationaal. Per land of cultuur kunnen er belangrijke verschillen zijn. Kleur geven Wat is de betekenis van gele, witte, rode, roze bloemen?  Rode bloemen staan voor hartstocht, levenskracht, liefde, romantiek, warmte, zwoelheid, verleiding, kracht, activiteit, daadkracht, decadentie, stijl en luxe.  Roze bloemen staan voor romantiek, tederheid, teerheid, blijdschap, geboorte, onschuld, ingetogenheid (licht roze), zoet en zachtheid.  Witte bloemen staan voor puurheid, zuiverheid, reinheid, eenvoud, frisheid, geboorte, helderheid, licht, stilte en kalmte, natuurlijke liefde, onschuld, waarheid, naturel, volmaaktheid en vroomheid.

Symboliek schenken Wat is de symboliek van bloemen zoals een anemoon, anjer, fresia of een blauw viooltje? Amarylis - trots, uitzonderlijke schoonheid Anemoon - eerlijkheid Rode anjer - gebroken hart Roze anjer - ik zal je nooit vergeten Witte anjer - liefdevol, veel geluk Anjer wit/rood - weigering Anthurium - exotische schoonheid Chrysant - bedankt Chrysant wit - waarheid Fresia - vertrouwen Gardenia - geheime liefde Gladiolen - vertrouw mij Hibiscus - zeldzame schoonheid Hortensia - bedankt voor je begrip Iris - wijsheid, vertrouwen, hoop Krokus - lente, nieuw begin of kwets me niet Lelie - geluk Lelie wit - zuiverheid, puurheid Mimosa - gevoeligheid, kwetsbaarheid Ranonkel - charme Rozen rood - liefde Roos geel - vriendschap of haat Roos roze - eerste liefde, voorzichtigheid Roos wit - zuiverheid, onschuld en rood+wit Roos rood + wit - geeft uiting aan verbondenheid Tulp - faam, succes Tulp rood - ik zie je graag Tulp geel - onze liefde is onmogelijk Zonnebloem - bewondering, kracht, loyaliteit U kunt nu dus alles zeggen met bloemen, maar misschien moet u af en toe iets uitleggen……..

 Gele bloemen geven aan: energie, activiteit, groei, kracht, liefdevol, koestering, optimisme, vreugde, vrolijkheid, warmte, zon en lente of nieuw begin.  Oranje bloemen tot slot symboliseren vrolijkheid, warmte, gezelligheid, optimisme, plezier, kracht, vitaliteit, energie, aandacht, beweging, feestelijkheid, sportiviteit.

Notre Dame JOURNAAL

VAN DE REDACTIE

AB NORMAAL

Dit Journaal heeft de titel Bloemlezing. Wat is een bloemlezing? Formeel is het een literaire term voor een verzameling van de mooiste en beste stukken uit poëzie of proza. Wij gaan voor de interpretatie van ‘verzameling’. U vindt dus van alles wat in deze editie. De foto op de voorpagina is de belevenistafel. Deze is aangeschaft voor Notre Dame.

De bijzondere verzameling op het bureau van Peter de Waard: Ab Normaal. ‘De moppenkoning van Nederland’, is een fictief Nederlands konijn met een eigen komisch televisieprogramma dat vanaf 2001 in eerste instantie te zien was op Yorin en via RTL 5, V8, bij Veronica. Het figuurtje werd bedacht door Frank Timmer.

We hadden in het vorige nummer een aantal foto’s van medewerkers in hun jonge jaren. Dat heeft genoeg gespreksstof gegeven onderling. Het aantal deelnemers aan de prijsvraag was echter niet groot. De keuze bestond uit twee en in de geest van de decembermaand heeft de redactie besloten beide deelnemers te verblijden met een doosje lekkere chocolaatjes.

Ab is een roze konijn met een grote mond. Zijn grappen hebben veelal een pikant tintje. Ab Normaal is gebaseerd op het karakter uit de strip Stamgasten van Toon van Driel. Een bekende uitspraak van Ab is: ‘Attelenooie’. Hij werd in elke uitzending bijgestaan door zijn vriendin Beverly.

De uitslag op een rij 1. Angelie Voogd 2. Angelique Cools 3. Rianne van Gangelt 4. Anja Bekkers 5. Annemarie van den Bosch 6. Mark van Rooten 7. Jasmine Draaijers 8. Henk van den Berg 9. Ans Lemmens 10. Iris Vorselaars 11. Petra van Erven 12. Francis Wijnings 13. Evelien Pigmans 14. Liselotte den Otter 15. Maria Michels 16. Arina van Hooft 17. Ine Vermeer 18. Marij Franken 19. Rika de Jongh 20. Marloes van de Pol 21. Jelske Veeke. Naast het spreken van bloemen door hun kleuren, wordt ook in kleuren gedacht als het gaat om het type mensen. Rood staat voor gedreven, positief, besluitvaardig, direct, veeleisend en doelbewust. Met geel ben je enthousiast, energiek, vrolijk, zie je grote lijnen, ben je creatief en expressief. Met blauw ben je vooral analytisch, formeel, weloverwogen, gedetailleerd, voorzichtig en objectief. En tot slot ben je in groen bemoedigend, harmonieus, geduldig, ontspannen, vriendelijk en tactvol. Herkent u uw kleur? Dank weer aan allen voor hun bijdrage en veel leesplezier.

Wegens verandering van doelgroep bij Veronica stopte het programma in 2003 op die zender. Vier jaar later, in 2007 maakte Ab Normaal zijn rentree op de televisie. Hij werd de presentator in het televisieprogramma ‘Komt een man bij de dokter’ bij de tv-zender 10. Vanaf februari 2011 was Ab Normaal op de radio te horen in alle vroegte en in februari 2012 verscheen Ab op TV 73, een commerciële regionale zender in de regio Den Bosch.

jaargang 4 - nummer 1

EEN MUZIKALE BLOEMLEZING Een bloemlezing is de literaire term voor een verzameling van de mooiste en beste stukken uit poëzie of proza. Onlangs kreeg Bob Dylan de Nobel-prijs voor de literatuur, voor zijn muziek. Daarmee werd muziek tot poëzie of proza, en werd mijn verzameling van muziek uit de jaren ‘60-‘70 (en een beetje ’80) ineens ook een ‘bloemlezing’. Waarom heb ik die verzameling? Omdat ik ‘groot’ geworden ben in de jaren ’60-’70, de bakermat van de hedendaagse popmuziek, met Radio Veronica, met de muziek van de ‘love-generation’, in de tijd van ‘vrede en vrijheid’, in de jaren waarin de jeugd van zich liet horen. En ook in de tijd van het 2e Vaticaanse concilie, van de grote reformaties in de katholieke kerk en ook bij de congregaties. De muziek uit die tijd was zeer gevarieerd, soms vrolijk, soms heavy, zowel Frans, Engels als Nederlands, zowel blank als zwart. Vroeger op de langspeelplaat en de single (vinyl), daarna op de cd, en daarna ook op de muziek-dvd, waardoor je ook de beelden van toen kon gaan herbeleven. En dat doe ik dan ook regelmatig, met volle teugen, genieten van mijn verzameling van 1500 cd’s, 250 muziek-dvd’s en 200 lp’s… Want dat is mijn ultieme manier van ontspannen, in een luie stoel met een koptelefoon over m’n oren… Joop van Dijk, locatiemanager

Mijn verzameling van cd’s dvd’s en lp’s

KLACHTENFUNCTIONARIS PAULETTE VAN ROEKEL De medewerkers van De Wever proberen goede kwaliteit van zorg te leveren. Helaas gaat er soms wel eens iets mis of lopen de zaken niet zoals u dat verwacht. Het kan dan zo zijn, dat er een klacht ontstaat. Als er dingen niet zo lopen als u eigenlijk zou willen, dan is het goed dit altijd eerst te bespreken met de medewerkers die direct betrokken zijn bij de zorgverlening, met hen te bespreken wat u graag anders zou willen en wat uw verwachtingen zijn. Desbetreﬀende personen kunnen er dan ook direct iets meedoen om u te helpen of u tegemoet te komen. Toch wil ik benadrukken dat niet alle dingen meteen op te lossen zijn maar het is wel goed om het met elkaar te bespreken. Het kan voorkomen dat u in het contact met de medewerker er niet samen uitkomt. Dan kunt u de hulp inschakelen van de klachtenfunctionaris. U kunt met mij in contact komen door de klachtenkaart op te sturen in een enveloppe met het antwoordnummer 63016, 5000 VE Tilburg, of via het contactformulier op de website van de Wever. Als u geen klachtenkaart heeft kunt u deze ophalen bij de receptie van uw locatie. Als onafhankelijk bemiddelaar zal ik dan samen met u en de mensen die betrokken zijn bij uw zorg in gesprek gaan om te onderzoeken wat er aan de hand is. In een gesprek proberen we tot een oplossing te komen die hopelijk tot een verbetering zal leiden. Stappenplan • Als er dingen niet zo lopen als u eigenlijk zou willen, dan is het goed dit altijd eerst te bespreken met de zorgmedewerkers. • Als u er samen niet uitkomt of als u vindt dat er onvoldoende naar u geluisterd wordt, kunt u een klachtenkaart invullen en opsturen. • Ik zal u laten weten dat ik uw klacht ontvangen heb en vragen of u de klacht mondeling zou willen toelichten. • Met uw goedvinden zal ik vervolgens contact opnemen met de betrokken medewerker en eventueel de teammanager. • Als het voor beide partijen wenselijk blijkt, gaat u met elkaar in gesprek waar ik als onafhankelijk bemiddelaar bij aanwezig zal zijn.

Notre Dame JOURNAAL

BLOEMEN BELEVEN Belevingsgerichte zorg is binnen De Wever/Notre Dame leidraad voor de zorg aan bewoners. Dat betekent dat je rekening houdt met iemands persoonlijkheid en zijn of haar behoeften in plaats van beperkingen. Tijdens een congres over een nieuwe generatie ouderen(zorg) werd vooral de term relatiegerichte zorg gebruikt; luister vooral naar bewoners/cliënten en eigenlijk is welzijn belangrijker dan zorg. Twee instrumenten die daarop inspelen zijn de Qwiek up en de BelevenisTafel. Beide zijn onlangs op Notre Dame aangeschaft.

door de herkenning van plaatsen van vroeger uit de eigen woonomgeving. Kortom: er zijn nog genoeg mogelijkheden voor uitbreiding.

De BelevenisTafel is een verplaatsbare, rolstoelvriendelijke tafel die op elke gewenste plek neergezet kan worden. De BelevenisTafel biedt bewoners ontspanning, beleving en stimulering van het geheugen. Op deze manier wordt ook de interactie van bewoners onderling gestimuleerd. Bovendien helpt de tafel de apathie van de dementerende oudere te doorbreken. Er zit een uitgebreid programma op de tafel en er komen regelmatig nieuwe programma’s (software) bij. De software is ontwikkeld in samenwerking met specialisten uit de zorg. In het BelevenisPakket kun je kiezen voor liedjes van vroeger, muziek uit de jaren 30 tot 50, reclames van vroeger, spreekwoorden, minimemory en vieze vingers. De tafel biedt ook veel mogelijkheden voor niet-professionals familie, kleinkinderen en vrijwilligers om samen met de bewoners plezier aan te beleven. Het PrikkelPakket is gericht op ouderen met diepe dementie. Eén aanraking met het scherm is voldoende om iets bijzonders te laten gebeuren! Dieren vangen, muziekspel, veegfoto, tintelvingers, bloemenspel…… Ook biedt de Belevenistafel de mogelijkheid om zelf toto’s en filmpjes te plaatsen van bijvoorbeeld eigen activiteiten of persoonlijke herinneringen van bewoners en projecten. Andere extra programma’s zijn Mijn stad, mijn dorp met foto’s van vroeger uit de eigen omgeving van de locatie of de omgeving in de jeugdjaren van de bewoners. Het wordt dan op maat samengesteld voor ons. Deze applicatie biedt bewoners een geweldige ervaring

Dan hebben we ook nog de Qwiek-Up die is aangeschaft door een schenking van de heer H.H. Berger, die enkele jaren op Emmaus heeft gewoond. De Qwiek-Up is een apparaat dat beelden en geluiden projecteert. Het beeld past zich automatisch aan op de omgeving, als plafonds en wanden, voor een optimale beleving. De dosering van prikkels kan op ieder moment eenvoudig aangepast worden aan de bewoner of groep. Bewoners worden zintuigelijk geprikkeld. De Qwiek-Up is mobiel inzetbaar. Ook op dit apparaat kan een persoonlijk levensboek worden gemaakt met eigen foto’s en dan geprojecteerd worden. De Qwiek-Up heeft diverse positieve ervaringen opgeleverd. Bewoners die er van ontspannen en het leverde leuke gespreksstof op. En minstens zo belangrijk: het brengt vrolijkheid en plezier!

jaargang 4 - nummer 1

MIJN GODDELIJKE VERZAMELING En dat doe ik trouw. Op straat blijft dit niet onopgemerkt! Regelmatig word ik door wildvreemden aangesproken over mijn schoenen. Gezellig! Ook tijdens de Sinterklaastijd ervaar ik een voordeeltje van mijn riante schoencollectie. Tenminste, mits ik lief ben geweest.

Sinds 2004 spaar ik sneakers (sportieve schoenen) van het merk Nike [Naaijkie]. Nike betekent in de Griekse mythologie ‘Godin van de overwinning’. Met mijn Nikes aan voel ik me stoer en onoverwinnelijk. Het begon in een jaar waarin ik een opleiding volgde aan de kunstacademie in Den Bosch. Ik ben een kunstliefhebber en bij een bezoekje aan het museum kijk ik altijd mijn ogen uit! Mijn hart gaat sneller kloppen bij het aanschouwen van een originele Picasso. Dezelfde opwinding gaat door me heen als ik een schoenwinkel binnenstap. Als ik heel rijk zou zijn, dan zou ik een privé-kunstcollectie beheren. Mijn Nike-verzameling is als het ware een alternatief voor kunst. Momenteel heb ik 46 paar sneakers. Vorig jaar heb ik grote schoonmaak gehouden en 14 paar weggedaan. Veel he? Toch vind ik kwantiteit niet belangrijk, je kunt immers toch maar één paar schoenen tegelijk aan. Kwaliteit, daar hecht ik veel meer waarde aan. Een aantal sneakers uit mijn collectie zijn zeer exclusief. Dat houdt in dat ze niet zomaar bij het ‘schoenwinkeltje om de hoek’ te koop zijn. Deze zeldzame sneakers komen soms uit Amerika, persoonlijk geïmporteerd door mijn broer. Ieder jaar gaat hij voor zijn werk naar Chicago en maakt er een sport van om de meest excentrieke (op het lelijke af) Nikes voor mij te kopen, als souvenir. Mijn broer stelt één voorwaarde bij het overhandigen van dit kostbare cadeau: ik ben verplicht om de opzichtige sneakers in het openbaar te dragen. Felblauw fluweel, fonkelend zilver of met een oranje opblaasbare zool? Ik zal erop lopen!

Het is niet zo, dat ik klakkeloos nieuwe sneakers koop. Ik zoek telkens een bepaalde uitdaging in het uitbreiden van mijn collectie. Zo had ik in mijn studententijd wat minder te besteden aan luxe. Toen struinde ik allerlei hippe braderieën en outlet-winkels af om, zonder veel geld uit te geven, toch unieke Nikes te scoren.

Van nature ben ik romantisch van aard. Ieder jaar, op 14 februari ontwerpt Nike nieuwe sneakers, speciaal afgestemd op Valentijnsdag. Rozekleurig of rode lak, met hartjes erop of met zijden veters; ik zwijmel bij het aangezicht alsof het prinsessenmuiltjes zijn. Helaas ben ik niet de enige romantisch gezinde vrouw die haar pijlen op schoenen heeft gericht. Er zijn meer kapers op de kust om deze Valentine-edition te veroveren! En dan komt het aan op het betere ellebogenwerk: het is een ware uitdaging om deze Valentine-edition te bemachtigen! Ieder jaar kijk ik vurig uit naar deze dag. En nee, het moge duidelijk zijn, niet om voor mijn brievenbus te zitten wachten op die ene brief! Tegenwoordig ga ik standvastig en toegewijd door het leven als veganist. Dat wil zeggen dat ik geen dierlijke producten gebruik. Ik eet geen vlees, geen vis, geen zuivel of eieren. Zelfs honing neem ik niet, uit respect voor al het levende. Ook kies ik er bewust voor om geen lederen schoenen meer te kopen. Als veganist heb ik mijn levensstijl rigoureus aangepast, uit volle overtuiging! Toch geef ik eerlijk toe; om een schitterend paar suède Nikes in de winkel te laten staan, valt me best zwaar.… Maar ook deze uitdaging zal ik overwinnen! Loes Stoop, receptie

Notre Dame JOURNAAL

WIST U DAT

• modeontwerper Valentino een passie heeft voor donkere bloemen zoals zwarte tulpen? • in de 17de eeuw tulpen helemaal ‘hot’ waren? Tijdens de zogenaamde Tulpenmania (1600 -1637) was de bol evenveel waard als een statig Amsterdams grachtenpand! • oude beschavingen geloofden dat de geur van verbrande asterblaadjes bescherming bood tegen het kwaad? • in de 15de eeuw twee rivaliserende Engelse clans de roos als symbool droegen? Het huis Lancaster droeg de rode roos en het huis York de witte. Deze strijd staat bekend als ‘The War of the Roses’. • de lotus werd gezien als symbool van eeuwig leven en wederopstandig door o.a. de oude Egyptenaren? De bloem bloeit in rivieren en moerassen, maar kan na jaren droogte opeens opnieuw opduiken als er weer water op komt. • Flora de Romeinse godin van bloemen en lente was? Naar haar werd later het plantkundige begrip flora genoemd. • de duurste bloem ter wereld een orchidee was, gekweekt tijdens een onderzoek in China? Hij was niet echt mooi, maar desondanks betaalde een anonieme koper tijdens een veiling $ 202.000 voor deze bloem. • de langste bloem ter wereld de Amorphophallus Titanum in Sumatra is (bijnaam is ‘lijkbloem’ vanwege de penetrante geur van rottend vlees die de bloem verspreidt)? De bloem kan een doorsnee van 1,50 meter bereiken en een hoogte van wel 3 meter. • de kleinste bloem ter wereld de ‘Wolffia globosa den Hartog & van der Plas’ is? De bloem is slechts 1 millimeter groot. Ondanks de kleine afmetingen is deze bloem 3x wereldkampioen: de kleinste bloem, de kleinste plant die bloeit en de plant met de kleinste vruchten. Waar een kleine bloem groot in kan zijn.

KWALITEIT METEN Het streven van De Wever is bij 10% van de beste zorgaanbieders van Nederland te horen. Uw mening is heel belangrijk. Tot nu toe kreeg u eens in de twee jaar een uitgebreide vragenlijst voor een cliënt tevredenheidonderzoek (de CQ-index). Maar we willen graag vaker van u horen en weten hoe u het bij ons vindt. We hebben nu gekozen voor een kort onderzoek met slechts 3 vragen: 1. Welk cijfer geeft u de organisatie? 2. Welk cijfer geeft u de medewerkers? 3. Zou u de organisatie bij uw vrienden en familie aanbevelen? De bewoners die zelf deze drie vragen kunnen beantwoorden, krijgen bezoek van hun zorgcoördinator, die deze vragen mondeling zal stellen. Deze worden vervolgens digitaal verwerkt. Als een bewoner zelf de vragen niet meer kan beantwoorden, willen we familieleden/contactpersonen de vragen per mail gaan stellen. Dat gebeurt dan via de zogeheten ‘Verbetermeter’ applicatie (app) van Actiz. Actiz is de branchevereniging voor werkgevers in zorg, wonen, welzijn. Daarvoor hebben we uw e-mailadres nodig. U of uw contactpersoon hebben daartoe een brief ontvangen. De Wever zal u vier keer per jaar (maart-juni-september en december) vanaf een centraal punt een link toesturen, waarmee u naar deze vragenlijst geleid wordt. Het zal u 5 minuten van uw tijd kosten om deze drie vragen te beantwoorden. U hoeft alleen een cijfer te geven. Uw privacy wordt bij deze vragenlijsten gewaarborgd en zal niet herleidbaar zijn. Met de resultaten zullen we actief aan de slag gaan, om onze kwaliteit van zorg en dienstverlening nog beter te laten aansluiten bij uw wensen en behoeften. Mocht u hier vragen over hebben, stel ze dan gerust aan uw zorgcoördinator.

jaargang 4 - nummer 1

MET BEWONERSOGEN

CILTY TAMINIAU

Bloemlezing Daar zit ik dan, vers in het nieuwe jaar, startklaar om de inspiratie te verwelkomen en mijn vingers over het toetsenbord te laten dansen... Oh eeuwige optimist, zo kinderlijk naïef! Met deze opdracht kan ik te veel kanten op. Te veel KANTEN. Veel KANTEN. Aha en hoera: KANTEN. Ik heb een hele doos KANTEN van Inge gehad, omdat ik net als zij, zo van handwerken hou. Even wachten ik ben zo terug. Waar heb ik die doos opgeborgen? Eureka, gevonden. ONZE bloemlezing gaat over KANTEN. Het is voor het eerst dat ik de stukjes kant een voor een uit de doos haal. Op een ervan zit een elegant papiertje opgespeld van een winkel in Brussel, zo rond 1928. Met potlood staat vermelding van: 2 ½ el 40 c per el geschreven. Dus een prijzig stukje kant. Het doet me denken aan kant voor de rand van een lakentje. Zou het een restantje zijn van haar babylakentje? Geen wonder dat het met zoveel zorg en liefde bewaard is. Eerst door haar moeder en later door Inge zelf. Vooral uit de tijd van de puntige kanten kraagjes tref ik restanten aan. Niet zozeer van nieuwe kant, maar vooral van kraagjes die opnieuw gebruikt konden worden. Er is maar een stukje zwarte kant, alle anderen zijn voornamelijk wit (wittig na al die jaren), ivoorkleurig tot aan beige. Iel en frêle met prachtige bloemmotieven en allemaal per type

zorgvuldig samen gespeld met die ouderwetse ijzeren knopspelden. Eén zakdoekje valt me onmiddellijk op: gebroken witte tule met franje randje en met geborduurde bloemetjes. Letterlijk een ‘zak’doekje dus. Of liever een elegant wuifdoekje, maar dat woord werd niet gebruikt. Ik zie het wel helemaal voor me. Inge als bedeesde jonge dame, slank en rank in haar elegante jurk, eenvoudig van snit, met los vallend bovenstuk tot iets over de taille en een enigszins losjes tot op de enkel vallende rok. Het mooie van het plaatje is het gebloemde kanten kraagje, maar het mooiste van het plaatje is die jonge vrouw in al haar bescheidenheid en elegantie. Terwijl ik hier zo zit, genietend van al die luxe oude kantjes met bebloemde randjes, besef ik eens te meer wat een bijzondere vrouw Inge is. Ik kan bloemlezingen houden van hier tot Lutjebroek, of liever van hier tot Brussel en terug, maar de schoonheid van haar eenvoud stelt haar eigen bloemlezing samen. Immers Inge heeft nooit de kantjes eraf gelopen. Ze heeft menig keer iets over haar kant (moeten) laten gaan. Bovendien is Inge van het leven blijven genieten, omdat ze het kleine (het reeds gebruikte stukje kant) zó liefheeft en waardeert. Als Inge kant en klaar is met haar leven, zullen haar kantjes die extra betekenis voor mij blijven houden. Ik zal er menigmaal naar kijken en die levensles tot me door laten dringen. Ik zal als het ware dankbaar mijn eigen kant klossen.

Notre Dame JOURNAAL

WIST U DAT

WIST U DAT •

• • •

•

• •

•

carnaval over de hele wereld gevierd wordt? Bij ons, in Belgie, Duitsland, Venetië, Amerika, Columbia. Het grootste carnaval is in Rio de Janeiro. schlagers heel populair zijn op carnaval? In die liedjes zingen de carnavalisten met trots over hun dorp, meestal in het dialect. carnaval in Duitsland wat eng is? Zij organiseren een heksensprong over vuur en dragen maskers van dierenhuiden. carnaval eigenlijk een feest is waarin het sterven van de natuur wordt nagespeeld? Met dit groots feest hoopte men dat de lente zou terugkeren. slaven vroeger de macht kregen op carnaval? Op die dag wisselden mensen van positie. Nu draagt de burgemeester de stadssleutel over aan Prins Carnaval. dorpen en steden vaak een carnavalsnaam krijgen? Aalst verandert in’ Ballegat’, Deurne in ‘Peelstrekelrijk’, Putte in ‘Put en Buntland’ en Ede in ‘Heidegat’. carnavalisten op Aswoensdag goedkope drankjeskrijgen van de cafébaas? Hij trakteert hen ook op haring, het “haringhappen”. de foekepot, een instrument waarmee de feestgangers kabaal kunnen maken, al bestond in de Middeleeuwen? Pieter Bruegel schilderde het op één van zijn schilderijen. we vroeger ook ‘vrouwenluiverkoop’ organiseerden? Het feest is uitgestorven, maar toen werden alle ongehuwde ‘vrouwlui’ verkocht. Een man kon tonen hoe graag hij een vrouw zag door veel op haar te bieden. Shakespeare over narren schreef in zijn toneelstukken. Narren tonen ons dat als het slecht gaat, het altijd nog erger kan.

Carnaval het groot festijn waar vele mensen gelukkig zijn Dagen feesten, zwaaien zwieren moppen tappen, lachen gieren Carnaval o wat een feest vier dagen zonder geest De meeste verstoppen in dit land hun narigheden en verstand Er bestaat geen arm of rijk voor een week is iedereen gelijk Het maakt niet uit wie je bent je wordt door iedereen gekend De prins zwaait dan de scepter met z’n gevolg heel gewoon Hij verblijft onder zijn mensen dat is met carnaval zo schoon Maar dan na vier dolle dagen kijkt Victor niet naar Jan Dan is er het verschil weer tussen rijk en de gewone man Anne

jaargang 4 - nummer 1

ZONDAGSE KERVELSOEP Ingrediënten (voor 4 personen) ½ knolselderij ½ venkelknol 100 g champignons 2 sjalotten 1 takje tijm, fijngehakt 1 takje rozemarijn, fijngehakt 1 takje dragon, fijngehakt 600 ml kippenbouillon 1 el crème fraîche 1 bos kervel, fijngehakt soepballetjes (van 2 ons half om half gehakt) 1 ei Bereiden • Schil de knolselderij en snijd deze in kleine blokjes. Snijd de venkelknol en de paddenstoelen in gelijke stukken. Pel de sjalotten en snijd ze in ringen. • Verhit een scheutje olijfolie in een grote soeppan. Voeg de knolselderij, venkel, paddenstoelen, sjalot, tijm, rozemarijn en dragon toe en laat 10 minuten zachtjes koken. • Schenk de kippenbouillon erbij, breng aan de kook en laat circa 10 minuten zachtjes koken.

•

• • •

Kneed ondertussen voor de soepballen het gehakt met het ei en met peper en zout naar smaak door elkaar. Rol er kleine balletjes van met een doorsnede van circa 2 cm. Pureer de soep kort met een staafmixer en schenk hem door een fijne zeef. Wrijf de soep die in de zeef achterblijft met een lepel erdoor. Doe de soep terug in de pan en breng op nieuwe aan de kook. Voeg de soepballen toe en laat nog circa 5 minuten zachtjes koken. Roer er op het laatst de crème fraîche door.

Kervel (Anthriscus cerefolium) behoort tot de familie van de schermbloemigen en is daarmee familie van de peterselie. De blaadjes zijn lichtgroen van kleur, geveerd en zijn diep ingesneden. In het tweede jaar komen de kleine, witte bloemetjes tot bloei. De bloeitijd is april en mei. De geur van de kervel is anijsachtig, zoet en aromatisch. In de smaak is zelfs een tintje peper aanwezig. Kervel komt van oorsprong uit Zuidoost-Europa en Azië en volgde in eerste instantie de uitbreiding van het Romeinse Rijk. De plant groeit het liefst op koele, vochtige en schaduwrijke plaatsen. Kervel noemt men ook wel moeskruid. Deze naam is afkomstig uit Twente, waar kervel een belangrijk ingrediënt was in kruudmoes. De blaadjes kan men toevoegen aan soepen, salades en sauzen. Ook zijn ze goed te combineren met gegrilde vis- en vleesgerechten. Een omelet, gekruid met kervel, is een heerlijke combinatie. Door de eeuwen heen heeft men gedacht dat kervel een positieve werking heeft bij klachten als bronchitis en astma. Het zou de spijsvertering bevorderen, het bloed reinigen, eczeem kunnen verminderen en een vochtafdrijvend eﬀect hebben.

Notre Dame JOURNAAL

Als u alle genoemde woorden wegstreept, zowel horizontaal, verticaal als diagonaal, dan blijft een woord over. Het gaat om spullen die je in een supermarkt/ drankhandel/viswinkel kunt kopen. Het betreft zowel de producten als ook merknamen. Her en der is niet de nieuwste Nederlandse spelling gebruikt. Levert u de oplossing in (voorzien van uw naam) bij het redactiesecretariaat uiterlijk 1 april 2017 (postvakje redactie) en wellicht bent u dan de winnaar van de cadeaubon van € 15. De oplossing uit onze vorige uitgave was NIETMACHINE. De winnares is Zr. Melania Vogels van Bethanië. Veel plezier en succes!

AMMONIAK JIF ROSE ASPERINE JUS ROSTI ASTER KAARS RUCOLA BAMI KAAS ROOMSOES BESCHUIT KANEEL SATE BESSEN KERSENVLA SCHAAR BIER KETJAP SCHOL BIETJES KIWI SERVETTEN BORRELNOOTJES KOFFIE SHERRY BOUILLON KNOFLOOK SINAS CHIPS KROEPOEK SLAGROOM CHLOOR KRULSLA SODA CIDER LASAGNA SOJA DENTAL LIPTON SPRUITJES EIEREN MANGO SUIKER ERWTENSOEP MELK TARTAAR FAAM MILKA THEE FANTA NASI OMATEN FOREL PANNEKOEK VARTA FRAMBOOS PATE VIM GIN PERZIK VIS GORTEPAP PINDA VLEES HACHEE PREI WORST HAK PRUIM ZEEM HAM RANJA ZEEP HEILBOT REEP ZOUT JAM RESI ZULT

jaargang 4 - nummer 1

WOORDZOEKER W S

B O U

O N K A A

B O R

N O O T

E N R

C A C

T H E

K A A K

H M H A C H E

C H O

E W M O R O E

R U

M P

E N T

O W P

R O S

U S

E N O E

M T

E N T

A A

S H

R H

N P

E U N P

E N H A M U A

A N

J J

E A

S M

G K R

M G E O O S

S M P E

S O K

T N

B N K

N E

N O

A D A A

A O

E M M A N A

R N K

Z G

Z M K

T O

R U O R

K A

E U

N U

L M

K A

A V

S O

A N

O O O N A

N A

S O D A C O

N S

O G T

G E

A A M O H S

V A

A M B O O S

A P

S V

A O T D

C H A A L

E O

R O

H A K

Notre Dame JOURNAAL

VAN DE CLIËNTENRAADTAFEL Midden in de winter en een bloemlezing ‘Hoe worden we oud’? De winter is weer volop aanwezig. We hebben sneeuw, vorst en hagel gehad. Het was glad en soms ijzig koud buiten. Maar binnen was het lekker warm en hebben we prachtige kerstdagen mogen beleven en begin januari 2017 een gezellige nieuwjaarsreceptie. De winter duurt nog even en daarom is het belangrijk om elkaar te blijven ontmoeten en met in elkaar in gesprek te blijven. Het is een mooie tijd om bijvoorbeeld bloemlezingen voor te dragen of zelf te schrijven als oudere. Zo is er mevrouw Anny Luten-Wijbenga, een oudere en inwoonster van een zorgcentrum in Amsterdam. Zij deed mee aan het project ‘Dichter bij elkaar’ van de Winteracademie van het Centrum in Amsterdam. Met haar bloemlezing ‘Hoe worden we ouder’ zoekt de oudere dichteres het niet in de grote dingen, maar in het allerdaagse. Een gezellige en creatieve activiteit van haar om de eenzaamheid te doorbreken, of juist om anderen te ontmoeten en lol te hebben. Dan maakt leeftijd niet zo veel meer uit.

Hoe worden we oud? Beetje degelijk of beetje stout? Mensen denk daarover en doe eens mee Ik vond de weg en ik ging dansen. Het maakt je blij en heel tevree Niet om te flirten of te sjansen. Leeftijd doet er echt niet toe Met grote groep en bruine hoed. Ook de zestigers worden moe Dans ik country en dat gaat goed. Ik ben tachtiger. Het doet er niet toe!

Zou het een idee zijn om ook zo’n project in Notre Dame te starten? Minder hoogdravend dan het werk van de meest gerenommeerde dichters. En dat is juist de charme ervan. Zij zoeken het in het allerdaagse. Een dergelijk creatief project zal de CR zeker stimuleren. Het Manifest ‘Scherp op ouderenzorg’ van Hugo Borst In het najaar verscheen het manifest ‘Scherp op ouderenzorg’ van de hand van journalist Hugo

Borst (wiens moeder in een verpleeghuis woont) in alle kranten. Ook in het Brabants Dagblad. Hij hield een betoog op grond van zijn eigen observaties in de verpleeghuizen. Hij constateerde, dat te veel kwetsbare ouderen in verpleeghuizen structureel niet de zorg krijgen, die zij hard nodig hebben.

Door gebrek aan aandacht zijn te veel verpleeghuisbewoners veroordeeld tot een monotoon bestaan. Daarom heeft hij een Manifest opgesteld van 10 punten. Enkele van die punten zijn: ‘Stel vast hoeveel zorgpersoneel nodig is om complete zorg te leveren’, ‘Hanteer totdat deze norm is vastgesteld als vuistregel; minimaal twee bevoegde en bekwame zorgmedewerkers op een groep van maximaal acht personen’, ‘Geef clientenraden in verpleeghuizen helder inzicht in geldstromen en meer invloed waar het gaat om het bewaken van de kwaliteit van leven van verpleeghuisbewoners’ etc. Dit heeft een enorme discussie opgeleverd. Ook staatssecretaris van Rijn (van VWS) kon zich achter veel punten stellen, maar vindt ook dat veel verpleeghuizen ook goed werk leveren. Beter kan het altijd. Dat vindt zeker ook de CR. Zij heeft stilgestaan in de laatste CR vergadering bij dit manifest en een discussie gevoerd met Joop van Dijk. We proberen allemaal toe te werken naar een leefsituatie, waarbij de kwaliteit en de leefsfeer zo goed mogelijk is. In 2017 zullen we er extra aan trekken. Dit sluit ook aan bij het besluit van De Wever om mee te doen met het landelijk project Radicale verpleeghuiszorg. Dit project houdt in, dat in de komende drie jaar, vier verpleeghuizen (waaronder de Leyhoeve in Tilburg) in het land, alle regels en systemen mogen los laten als experiment. En mogen kijken, wat er nodig is om de zorg

jaargang 4 - nummer 1

te organiseren vanuit de relatie tussen mensen die zorg nodig hebben, hun naasten en zorgverleners. Dit is radicaal, omdat deze instellingen zich niet meer aan de regels hoeven te houden en mogen doen wat hen goeddunkt. De Inspectie zal hen niet meer op de vingers kunnen tikken als men niet volgens de regels werkt. Het ministerie zal wel op de voet gaan volgen welke aanpak goed is en stelt 100 andere verpleeghuizen in de gelegenheid om de door hen ingediende goede experimenten uit te voeren. Daaronder De Wever en daarmee ook dus Notre Dame. We zijn benieuwd. Het ministerie van VWS financiert dit experiment van de Radicale Verpleeghuiszorg. De CR heeft hier al vragen over gesteld en voelt er veel voor, deze aanpak ook in ons huis deels in te voeren. Dit mede met het oog op het Manifest ‘Scherp op Ouderenzorg’. Meer weten? Kijkt u dan op de site www.radicalevernieuwing.nl De cliëntenraad zal ervoor waken, dat er een goede kwaliteit van zorg blijft en dat innovaties, nieuwe aanpakken, ingevoerd worden. Zie onder meer de 10 punten uit het Manifest. Dit met het doel, dat er een goede leef- en zorgsfeer is en blijft in het huis. Met meer ‘zorg op maat’ dan dat er nu is. Vooral meer op maat bij onze kwetsbare verpleeghuisbewoners. Een gastvrij en leefbaar huis voor iedereen in 2017. Cliëntenraadvergaderingen van 28 oktober en 9 december 2016 n de oktobervergadering zijn verschillende onderwerpen de revue gepasseerd. • Een van de punten was het project ‘Trots en Waardigheid ‘. We hebben met de locatiemanager afgesproken, dat we de bewoners van het Notre Dame betrekken over de inhoud en de bestemming van de projectgelden. Dit gebeurt op de bewonerscontactdagen medio januari. • Ook zijn in dit kader, een paar CR-leden naar het landelijk congres in Nieuwegein geweest. Staatssecretaris van Rijn sprak daar en gaf aan vooral de medezeggenschap dichter bij de bewoners te willen leggen. Er komt een wetswijzing in 2018. Ook waren enkele workshops voor Notre Dame interessant, zoals ‘vrijheid en veiligheid’ en ‘goed eten en drinken’.

• Op 29 oktober was er een LOC bijeenkomst in Tilburg over de nieuwe WMCZ (Wet Medezeggenschap Cliënten Zorgsector) en over het project radicale verpleeghuiszorg. Reyshoeve zal, namens de Wever, deelnemen aan dit landelijk project. In de CCR is een nieuwe ambtelijk secretaris benoemd; Wendy Spijkers. Zij zal nauw samen gaan werken met Peter Vermijs, onze secretaris. • Een kleine commissie zal de bewonerscontactdagen in januari verder voorbereiden. • Besproken is ook het verbeterplan Familiezorg. Dit plan zal worden meegenomen in het verbeterplan PREZO 2017. • Zowel in de vergadering van 28 oktober als van 9 december is gesproken over de kwaliteit van de zorg op de afdelingen van Notre Dame. Hier is een brief (14 november 2017) over uitgegaan. • Besproken zijn ook de begroting 2017 en de kaderbrief. De CR heeft nog geen advies hierover afgegeven, vanwege incompleetheid en wacht nog op aanvullende gegevens. De afdeling ‘Financiën en Controlling’ van De Wever kan de gegevens nog niet leveren. Er zijn momenteel veel zieken op deze afdeling. Wel vervelend voor de voortgang van Notre Dame en de planning in 2017. • Ook het onderwerp Postbezorging (een ongevraagd advies van de CR) is kort besproken en komt in 2017 weer terug op de agenda. De onderwerpen van de decembervergadering lagen veelal in het verlengde van het besprokene op 28 oktober. Zo stonden de twee adviesaanvragen te weten: ‘Trots en waardigheid’ en de begroting 2017 op de agenda. • Vastgesteld is het CR-vergaderschema 2017 (acht CR-vergaderingen en twee bewonerscontactdagen). • Met de locatiemanager en de twee teammanagers van het Notre Dame heeft de CR een open en constructief overleg gehad over haar brief van 14 november (kwaliteit van de zorg). • Ook de innovaties (Bits en Bytes) op het terrein van ICT (zorg iPads, toegang zorgdossiers) zijn besproken.

Notre Dame JOURNAAL • Het Huishoudelijk Reglement van de CR is de revue gepasseerd en na een paar kleine aanpassingen is het Reglement akkoord bevonden. In het Reglement wordt onder meer geregeld, hoe de CR functioneert, hoe de verkiezingen plaatsvinden, achterbanoverleg. • Met de locatiemanager zijn besproken de managementrapportages en de evaluatie van het huiskamerpotje. • Tot slot is ook aan de orde geweest het vrijwilligersbeleid en de evaluatie van het Flexburo ten behoeve van Notre Dame .

In deze vergadering is helaas afscheid genomen van de CR leden Mieke de Jong en Bernadette Kriellaars, beiden zeer gewaardeerd. Slotwoord De cliëntenraad wil alle bewoners, medewerkers, vrijwilligers en familieleden een heel goed en gezond 2017 toewensen. De CR wil verder in uw belang hard werken aan een fijn, veilig en zorgzaam huis met een goede kwaliteit aan zorg. De CR van Notre Dame mevrouw Ingrid Jansen broeder Harrie de Bruijn mevrouw Jolanda van Dongen zuster Hermien Lorist mevrouw Tjitske Veenhuizen Peter Vermijs is secretaris/ondersteuner Hebt u vragen of suggesties dan kunt u altijd contact opnemen met een van de afzonderlijke CR leden of met het secretariaat. Informatie Cliëntenraad: mail@petervermijs.nl.

LIEVE BEWONERS Na 10 jaar met heel veel plezier op Notre Dame gewerkt te hebben, ga ik jullie als welzijnsmedewerkster verlaten. Ik ga per 16 februari stoppen en start bij Den Herdgang. Er zijn zoveel mooie herinneringen die ik heb van Notre Dame. In het bijzonder dat ik in een klooster kwam werken. Het gebouw op zich al en de prachtige tuin. Ik heb de eerste niet-religieuze bewoner nog zien binnenkomen. De vele veranderingen van activiteiten, afdelingen, bewoners, familiezorg, familiemiddagen Prezo keurmerk, we zijn echt gegroeid en daar ben ik ook trots op dat we dit samen gepresteerd hebben. Nu volg ik mijn wens en ga ik daar als woonbegeleidster werken op een afdeling voor ouderen. Daardoor heb ik meer tijd over voor ons gezin. Vic 6 jaar en Daan bijna 4, wie heeft ze niet gezien? Ze waren altijd welkom bij jullie die kleine mannetjes. Ik ga jullie allemaal heel erg missen, ook mijn fijne collega’s. Heel hartelijk bedankt dat ik zo fijn heb mogen werken bij jullie in huis! Ik wens jullie veel geluk en goede gezondheid voor 2017 Iris

jaargang 4 - nummer 1

NOTRE DAME - UW THUIS, ONS THUIS

2016 was een jaar van onrust en verwarring. We weten niet meer wie we kunnen vertrouwen, wie we moeten geloven, wie we moeten volgen. De Zwarte Pietendiscussie, de ellende in Syrië, de grillen van Poetin en Trump, de bomaanslagen en de aanslagen met vrachtwagens, Geert Wilders met zijn ‘minder Marokkanen’ …… In onze zorgvisie staat centraal dat Notre Dame een plaats is waar mensen welkom zijn en zich thuis mogen voelen. Een plaats waar je mag komen zonder dat je bang hoeft te zijn om te worden veroordeeld vanwege je afkomst of je verleden, maar waar je jezelf mag zijn. Een plek om gelukkig te zijn, in de woorden van zuster Lies. Jezelf thuis voelen... Dat is helaas niet altijd en overal een vanzelfsprekendheid. Op de website Joop.nl vond ik hierover het volgende verhaal Abid is geboren in Nederland en is opgegroeid in de Haagse Schilderswijk. Na de middelbare school aan de Johan de Witt college waar hij les kreeg van Mark Rutte, heeft hij tijdens zijn mbo-studie drie jaar als automonteur gewerkt. Dit jaar is hij begonnen aan de studie werktuigbouwkunde aan de Haagse Hogeschool en is op dit moment bezig om een studentengroep op te zetten die de studenten wil interesseren voor de maatschappij gerelateerde onderwerpen tijdens hun studie. Van humanitaire hulp aan Syrische vluchtelingenkampen tot onderwijs voor de weeshuiskinderen in Marokko. Van hem is dit verhaal.

Waarom voel ik me niet thuis in Nederland, mijn geboorteland? ‘ Vorige week ontmoette ik op mijn hogeschool minister Asscher van Sociale Zaken. Hij ontving een onderzoeksrapport dat concludeert dat de helft van Turkse en Marokkaanse jongeren zich ‘geen of in geringe mate Nederlander’ voelen. Ik ben een van die jongeren en dat rapport bevestigt inderdaad hoe ik mij vaak voel. Want ik voel mij het minst thuis in mijn geboorteland. De minister ging vervolgens in debat met de studenten. Ik als eerstejaars student ben daarop ingegaan. Mijn doel tijdens het debat was om mijn beleving te delen, als een van de Marokkaanse jongeren. De zoektocht naar acceptatie ben ik als Marokkaanse jonge man continu aan het voeren. Ik wil dat er ook een keer naar mijn mening wordt gevraagd. Dat een autochtone medestudent mij aanspreekt op mijn kennis en niet op mijn achtergrond. In een volle trein wil ik dat er ook iemand naast mij komt zitten. Als ik een proefrit maak in een nieuwe BMW wil ik niet dat iedereen mij aankijkt als een crimineel. Ik voel mij hier het minst thuis, omdat ik mijzelf continu moet bewijzen. Waar sta ik in de maatschappij, welke rol vervul ik? Ik ben hier geboren, woon hier, volg hier mijn studie, spreek Nederlands en draag bij aan de maatschappij. Alles wat een gemiddelde Nederlandse burger ook doet, of misschien wel meer zelfs! Waarom voelt het dan alsof ik minder meetel?! Wat moet ik nog meer doen om mij niet buitenge 

Notre Dame JOURNAAL  sloten te voelen? Allemaal vragen die ik mijzelf elke dag opnieuw stel. Als een 22-jarige jonge man, moet ik mij in Nederland eigenlijk wel thuis voelen. Maar diep van binnen voel ik mij als een klein kind dat nog op zoek is naar zijn plekje. En daar wen je niet aan, daar ben ik al 22 jaar lang niet aan gewend geraakt. Maar nu sta ik op! Ik sta op, om mijn plek in deze samenleving op te eisen; ik wil geaccepteerd worden (als volwaardig medemens)….. ‘ Wat Abid, als 3e generatie Marokkaan, ons vertelt, geldt in meer of mindere mate ook voor de verpleegbehoeftige oudere medemens die hier bij Notre Dame woont of komt wonen. En het geldt in zekere zin ook voor de overige zusters, paters en broeders die hier wonen, en voor de medewerkers en vrijwilligers die hier werken, bij Notre Dame. We zoeken allen een plek waar we ons thuis kunnen voelen, waar we geaccepteerd en gewaardeerd zijn, waar we onszelf kunnen zijn samen met onze huisgenoten. Ze zeggen wel eens: ‘HOME is where the heart is’. Ik vind dat mooi; waar je hart is voel je je thuis. Want, zou je je niet eerst thuis moeten voelen bij het moeilijk om je ergens echt thuis te voelen. ‘Heb je naaste lief zoals jezelf’ is een van de grondbeginselen van het christendom. De boodschap is duidelijk: zorg dat je goed in je vel zit, dat je je thuis voelt bij jezelf……… Laten we nu even stil zijn en tot ons zelf komen. En daarbij ook stil staan bij onze dierbare familieleden, vrienden en huisgenoten, die in 2016 van ons zijn heengegaan, die hun eindbestemming gevonden hebben. Wat zal 2017 ons brengen? Trump in Amerika aan de macht, Nederlanders brengen in maart hun stem uit en kiezen een nieuwe regering is, in april komen de Koning en de Koningin naar Tilburg. Zal er vrede komen in Syrië? Zal er meer samenwerking zijn tussen Rusland en de VS, tussen de landen in Europa, tussen de steden in Brabant, tussen ons allemaal bij Notre Dame? Laten we in 2017 samen verder gaan bouwen aan samenlevingsvormen, waarbij we elkaar accepteren, waarbij we onszelf kunnen zijn en waarbij we ons op de een of andere manier thuis voelen! Joop van Dijk, 3 januari 2017

STELLEN ZICH VOOR

Monique van Meerendonk Ik ben Monique van Meerendonk. Vanaf 1 februari 2017 ben ik een nieuw gezicht op de afdeling Gaudete waar ik als verzorgende werkzaam ben. Op 8 oktober 1968 ben ik in Goirle geboren en heb ik een tijd in Tilburg gewoond. Inmiddels woon ik alweer 21 jaar met veel plezier in het mooie dorp Loon op Zand. Op het moment is er geen partner in mijn leven. Samen met mijn ex-man heb ik 2 zonen van 18 en 20 jaar. Om de week komen zij, samen met onze hond Binky, mij gezelschap houden. Zes jaar geleden heb ik een keuze gemaakt om de overstap te maken van de administratie naar de zorg. Ik kan wel zeggen één van de beste keuzes uit mijn leven. De afgelopen jaren ben ik werkzaam geweest in de gehandicaptenzorg. Ik heb op verschillende woonvoorzieningen met uiteenlopende doelgroepen gewerkt. Hierdoor heb ik ontdekt dat mijn “kracht” ligt in het werken met/voor ouder wordende cliënten. Daarom heb ik nu de overstap naar de ouderenzorg gemaakt. Als ik niet aan het werk ben vind ik het lekker om thuis te zijn. Ingenesteld op de bank een spannend boek lezen, een spelletje spelen, tv kijken, creatief bezig zijn. Samen met familie en/of vrienden dingen ondernemen staat ook regelmatig op de agenda. Daarnaast zal ik de komende tijd aan de studie zijn om “de kneepjes van het vak” te leren. Een uitdaging die ik graag samen met jullie aan ga. Ik ben heel erg blij dat ik de mogelijkheid gekregen heb om dat te doen waar mijn hart naar uitgaat. Namelijk het verzorgen van en het zorgen voor mensen die het verdienen. Kimberley Anderson Dag allemaal. Ik kreeg de vraag om een stukje over mezelf te schrijven voor u. Ik deinsde er niet voor terug om te vertellen wie ik nu eigenlijk ben. De meesten van u kennen mij wel.

jaargang 4 - nummer 1 Mijn naam is Kimberley Anderson en ik ben al werkzaam geweest op alle afdelingen binnen Notre Dame. Op de ene afdeling 2 dagen maar op afdeling Gaudete al 3 jaar. Ik zal jullie wat vertellen over het verleden en het heden. Op vrijdag 22 september 1989 werden mijn vader en moeder trotse ouders van een dochter genaamd Kimberley. Mijn moeder was werkzaam op het ziekenhuis en liep dagelijks tegen mijn naam aan. Mijn naam was het merk van de toiletrolhouders en de houders van de papieren handdoekjes “Kimberly Clark”. Mijn moeder vond dat ik deze naam moest krijgen maar wel met een extra E als toevoeging vandaar Kimberley. Toen ik het te horen kreeg heb ik haar overigens wel bedankt, het is ergens toch wel heel hilarisch.

Ik ben streng opgevoed door mijn vader waardoor ik volgens mijn ouders altijd heel hartelijk en goed luisterend was. Op school was ik ook heel voorbeeldig en ging ik elk jaar over naar de volgende klas. Op een gegeven moment moest ik een keuze gaan maken voor het middelbaar beroepsonderwijs. Mijn twijfel lag in de keuze tussen de kant van de zorg of het kappersvak. Mijn moeder werkte zelf in de zorg waardoor ik gruwelde van haar verhalen. “Ik ga toch niet bij mensen hun billen wassen en van mijn weekenden blijven ze ook af” was dan wat ik zei. Ik besloot te gaan studeren voor kapster. Ik vond het praktische gedeelte erg leuk, maar de theorie daarentegen liet ik liever achterwege. Op een gegeven moment had ik het punt bereikt dat ik wilde stoppen. Ik wilde gaan werken; dat zou beter zijn dan hele dagen op school zitten. Ik kreeg toen een baan aangeboden in een kousenwinkel, waar ik al snel de verantwoordelijkheden kreeg om alleen de winkel draaiende te houden. Ook kende ik al snel alle kneepjes van de verschil-

lende soorten/materialen en maten van panty’s. Maar ook dit was niet helemaal wat ik zocht. Steeds weer bleef de gedachte door me heen gaan: zal ik toch de opleiding tot verpleegkundige gaan volgen? Ik ben uiteindelijk samen gaan wonen met mijn vriend Maurice en die heeft me toen het laatste zetje in de rug gegeven. Ik ben de opleiding gaan volgen en voel me als een vis in het water. Nu hoef ik nog maar 6 maanden tot ik afgestudeerd ben. Dan ben ik verpleegkundige binnen het team van Gaudete. Als dat moment is aangebroken ben ik nog gelukkiger dan ik nu al ben. Ik ben nu 6 jaar samen met de liefde van mijn leven. We hebben een hond, genaamd Shiva en wonen in een mooi huis. In juli gaan we samen onze droomreis maken naar Amerika, waarvoor ik nu al aan het aftellen ben. Ik vertel jullie graag mijn verhaal als ik daarvan terug gekomen ben. Ik hoop dat u me een beetje beter hebt leren kennen door mijn korte verhaaltje. Wilt u een keer een praatje maken? Zoals een aantal van u weet ben ik daar niet vies van! Verder wil ik iedereen bedanken die zich open heeft gesteld voor mij. Ik geef alle liefde die ik in me heb aan de mensen binnen Notre Dame. Heidi van Tuel-Landa Mijn naam is Heidi van Tuel-Landa, geboren op 28 september 1960 in Tilburg. Ik woon er nog steeds, maar 5 minuutjes lopen van Notre Dame. Ik ben getrouwd en heb een zoon in Apeldoorn en een dochter en schoonzoon in Den Haag. Ik werk nu als verzorgende GVP (Gespecialiseerd Verpleegkundige Psychogeriatrie) op afdeling Emmaus. Ik heb jaren geleden op De Hazelaar mijn opleiding ziekenverzorging gedaan. Nadat ik daar zes jaar heb gewerkt ben ik bij de Thuiszorg gaan werken als wijkziekenverzorgster. Na zes jaar daar weer vertrokken en de thuiszorgwinkel mee opgezet. Toen kwamen er kinderen en heb ik oproepwerk gedaan in de wijkverpleging. Toen de jongste naar school ging ben ik bij de Twern terecht gekomen als buurtmoeder en werkte ik met gezinnen waar een kleuter een ontwikkelingsachterstand had. Van daaruit is er weer de behoefte ontstaan om met ouderen te werken. Na vrijwilligerswerk bij GGD, studie hbo ouderenadvies en daarna studie

Notre Dame JOURNAAL hbo casemanagement en natuurlijk de cursus familiezorg ben ik uiteindelijk als mantelzorgconsulent bij ContourdeTwern een jaar of zes bezig geweest. Mijn moeder kreeg 12 jaar geleden de diagnose Alzheimer. Ik was de persoon die uit de kleine kinderen was en een zorgachtergrond had. Dus…. Jullie snappen het al. Ik zorg nog steeds met veel liefde voor mijn moeder samen met mijn zussen en broer. Ze woont ondertussen bij Villa Anna van Convivio zorg. Mijn interesse voor dementie is daardoor en door mijn werk met gezinnen waar iemand dementie had, enorm getriggerd. Vandaar dat deze functie een enorme uitdaging is.

EEN GEDICHT Is het vandaag of gisteren, vraagt mijn moeder, bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed. Altijd vandaag, zeg ik. Ze glimlacht vaag en zegt: zijn we in Rhoden of Den Haag? Wat later: kindje ik word veel te oud. Ik troost haar, dierbare sneeuwwitte astronaut zo ver al van de aarde weggedreven, zo moedig uitgestapt en in de ruimte zwevend zonder bestek en her en der. Zij zoekt - het is een S.O.S.haar herkomst en haar zijn als kind

Dromen, wensen, doelen? Mijn droom is te werken in een team met collega’s die zichzelf mogen zijn en die ook gaan voor het welzijn van de bewoner. Daarnaast heb ik vanuit mijn vorige baan een passie voor familiezorg. Graag zou ik deze meer gestalte willen geven binnen ons dagelijks werk. Ik vind het al helemaal top dat alle medewerkers binnen Notre Dame al geschoold zijn. Vrĳe tĳd Mijn hobbytijd wijd ik aan zingen in een vocal group, T-Blend. Wij zingen voornamelijk wat jazzy en close harmony repertoire. Daarnaast roei ik bij TOR op het Wilhelminakanaal bij de Beekse bergen. In januari hoop ik voor het eerst oma te worden. Verder ga ik graag op vakantie met mijn man in Andalusië. Daar hebben we vorig jaar 6 weken in een B&B gewerkt voor de lol. Dat was keigaaf! Mijn motto is eerlijk en openheid naar elkaar. Maar dat is natuurlijk duidelijk als je een familiezorgmethode aanhangt. Dat kun je ook op collega’s toepassen. En ik hoop nog veel plezier te hebben hier!

en niemand niemand, die haar vindt zoals zij was. Haar Franse les herhaalt zij van haar 8e jaar: ‘bijou, chou, croup, trou, clou, pou, où, die eerste juffrouw, weet je wel die valse ouwe mademoiselle hoe heet ze nou. Ik ben zo moe.’ Had ik je maar als kind gekend, die nu mijn kind en moeder bent. M. Vasalis uit: Tirade (1974)

jaargang 4 - nummer 1

VASTENAVOND EN VASTEN

De laatste naalden van de kerstboom zijn verdwenen, tenminste zo op het zicht. Wij zijn van die mensen die geen ‘nepboom’ willen, en tegen Nieuwjaar somber kijken hoeveel naalden er al weer gevallen zijn. Het kan best zijn dat de stofzuiger over een tijdje nog een verstekeling opzuigt die zich ergens in vast heeft gezet. Zo gaat dat ieder jaar. En niet alleen met die naalden, ook met confetti gaat dat zo. U weet wel, die kleine ronde snippers waarmee we met carnaval zo kwistig strooien. Op het moment dat ik dit schrijf is Carnaval weer in aantocht. De intocht, optochten, muziek, carnavalskleding, aankleding van het huis. Alles wordt weer in gereedheid gebracht. Van oudsher is carnaval een eetfestijn, omdat het de laatste mogelijkheid was zich te buiten te gaan aan alles wat met eten en drinken te maken had. Vastenavond werd vroeger de dinsdag van carnaval genoemd, traditioneel het einde van de carnavalsperiode. In de katholieke traditie is klokslag middernacht het carnaval voorbij en start de veertigdaagse vastenperiode tot aan het paasfeest. Te beginnen met Aswoensdag. Die dag worden we herinnerd aan het feit dat we eindig zijn, dat we uit de natuur geboren worden en weer aan de natuur teruggegeven worden als we dood gaan. In de kerken worden daarom als symbool askruisjes op het voorhoofd getekend. Deze as is het overblijfsel van verbrande ‘palmtakken’ die het jaar daarvoor gebruikt werden voor de viering van Palmpasen op

Palmzondag. Vroeger was de focus van het vasten in Nederland gericht op het eten of drinken. Kleine kinderen, zwangere vrouwen, zieken en ouderen hoefden daar niet aan mee te doen. Mannen die zware beroepen hadden, hadden gedeeltelijke vrijstelling. Voor kinderen had je wel weer het vastentrommeltje, waarin de snoepjes die ze kregen werden gedaan, om die na de vastenperiode (en op zondag -‘de dag van de Heer’- waarop niet gevast werd), soms achter elkaar op te eten. Dan was men weer zo misselijk, dat er vanzelf een korte periode was dat er niet gesnoept werd. Vasten is een praktijk die in verschillende religies beoefend wordt. Zowel het Jodendom, het Christendom, de Islam, het Hindoeïsme als het Boeddhisme kennen vastenrituelen. De beweegredenen om nu als Christen te vasten kunnen divers zijn. Voor mij is het een periode van bezinning op het dagelijks leven. Ik kijk terug en vooruit, kijk naar mezelf en de relatie met anderen. Daarnaast probeer ik me extra dingen te ontzeggen; snoep, taart, alcohol, slagroom en al die superlekkere dingen mogen mijn lichaam niet in. Ik zie er al tegenop als ik dit stukje schrijf… Maar ik ben ook wel weer trots als mijn riem na veertig dagen weer een gaatje verder kan. Om mezelf, en mijn medelotgenoten op paaszaterdag te belonen met een lekkere chocoladebol: ook een echte. Gabriël Roes, geestelijk verzorger

Notre Dame JOURNAAL

VERZAMELEN

We verzamelen; dat zit in de mens. Dingen die je mooi vindt; aanspreken, ontroeren, troost bieden, houvast geven, compleet maken, verrijken, honger stillen, rust geven of woede opwekken…We verzamelen spullen, gedachten en mensen om ons heen om het leven overzichtelijk te maken. Mijn moeder verzamelde geen vingerhoedjes of theelepeltjes, maar eenden en stenen melkkannen. Dit tot groot verdriet van mijn vader die zijn verzameling tinnen soldaatjes en sigarenbandjes naar de zolder zag verdwijnen. Kinderen verzamelen nog niet. Die sparen. Dat is de voorloper, de basis, van het latere verzamelen. Mijn sleutelhangers, Matchbox autootjes, Batman-plaatjes en lp’s zijn ook verbannen naar de bovenste verdieping van ons huis. Mijn vrouw verzamelt namelijk lapjes….die kun je ook bewaren en rangschikken; kasten vol. Soms loopt een verzameling uit de hand en moet je afstand doen of gaan schiften. Als je geluk hebt wordt het tentoongesteld op een andere plek, en betalen mensen om het te mogen zien. In de meeste gevallen loopt het slecht af met wat je je hele leven lang bij elkaar gesprokkeld hebt. De tweehonderd eenden van mijn moeder zijn teruggebracht tot een handvol exemplaren en de melkkannen hebben de laatste verhuizing naar het zorgappartement niet overleefd. Verwoed heeft mijn moeder nog geprobeerd ons enthousiast te maken voor deze stofvangers; helaas. Tijdens de laatste mei-markt deden we dus goede zaken. Ik zag heel wat verzamelaarsters gebiologeerd langs de kraam schuiven met naast zich mannen die probeerden hun echtgenotes te vermurwen het niet te doen. Ik zag in hun verdwaasde blik de postzegel- en treinencollectie verdwijnen naar de schuur, of erger: de volgende rommelmarkt. Nu verzamelt mijn moeder bidprentjes. Ze rangschikt ze op het dressoir (de meest recente), de boekenkast (de wat ouderen) om ze uiteindelijk in schoenendozen (op alfabetische volgorde) in het gelid te zetten. Ze kan daar uren mee bezig zijn. Onderwijl verhaalt zij over al die gezichten die je aankijken. Ze heeft zich omringt met een collectie dierbare herinneringen. Norbert Izeboud, zoco Bethanië

TOESTEMMING Om ons blad te illustreren, zullen wij her en der gebruikmaken van foto’s die bij diverse gelegenheden zijn gemaakt. Het kan voorkomen dat ook u op een foto staat. Als u liever niet wilt dat een foto gebruikt wordt, waarop u staat, dan houden wij hier rekening mee. Vult u dan onderstaande strook in en stuur deze naar ons (postvakje redactie Notre Dame Journaal). Naam Afdeling/appartement wil liever niet dat foto’s waar hij/zij op staat worden gepubliceerd in Notre Dame journaal.

COLOFON Notre Dame journaal is een informatieblad voor bewoners van Notre Dame en hun relaties. Het blad verschijnt vier x per jaar. Redactie Annemarie van den Bosch Rika de Jongh Puzzels Bart Brekelmans Redactiesecretariaat Rika de Jongh T 013 463 35 55 E r.d.jongh@dewever.nl Opmaak Afdeling Communicatie Drukwerk Diamantgroep Drukkerij Kopij dient bij voorkeur digitaal (per mail) te worden aangeleverd bij het redactiesecretariaat. De redactie behoudt zich het recht voor stukken te weigeren, in te korten of te wijzigen.

jaargang 4 - nummer 1

VERZAMELEN LEGO Eind 2014 is er een Kerst-/Nieuwjaar special verschenen waarin medewerkers en bewoners elkaar een kerstgroet brachten. Een van de groeten had een wel heel bijzondere vorm: een legolandschap in elkaar gezet door Peter Fitters. En ook afgelopen jaareinde werd de vitrinekast in de ronding voorzien van winterse en kersttaferelen van lego. Reden voor de redactie om eens achter het verhaal van deze hobby te komen. Hoe is Peter met deze bijzondere hobby begonnen? Bijna noodgedwongen. Zo’n 35 jaar geleden begon Peter een gezamenlijk leven met Annelies. Nu hield en houdt Annelies van lezen en daarin kun je je helemaal verliezen. Even geen aandacht voor elkaar dus. Dan is het goed om zelf ook een hobby te hebben. Eerst maar eens die schuur opruimen en daar werd een schat gevonden: een doosje lego met het thema ridders. Anders dan in je jeugdjaren zit het

plezier niet in het ermee spelen zoals veldslagen, maar in het opbouwen. Is het klaar? Hooguit even op de foto en daarna de hele mikmak weer afbreken en in de doos. En zo kunnen verschillende themadozen tevoorschijn worden gehaald. Op zolder was genoeg ruimte voor de verzamelingen. Naast de lego werden meters gevuld met munten, postzegels, ansichtkaarten en uiteraard De Trappist – bierdoppen, etiketten bierviltjes enz. enz. Dan komt er een periode van krimp. Als je drie dochters hebt die groter worden, dan komt er een moment dat ze ook gaan verzamelen: hun uitzet. Ach, en als je toch in moet leveren, dan kun je maar beter wat van je verzamelingen te gelde maken en hen helpen met hun uitzet. Dus nog meer ruimteverlies. 2017 zal de ommekeer brengen, want dan gaan er twee een eigen plekje op deze aardbol in gebruik nemen…….

Notre Dame JOURNAAL De fotoâ&#x20AC;&#x2122;s zijn gemaakt door zuster Norbertine

BLOEMLEZING