ជាតិ សាររបស់បុរសម្នាក់
វិបបដិសារី ថ្វីតបិតតតពិភពលោកល េះហាក់ដូចជា គ្មា សល់កត ែងសំរាប់រូបខ្ញំ សាាកល់ ៅក៏លោយចុេះ ខ្លញំ ៅតតមុខក្រាស់ជំរល ុ លៅមុខ រស់លៅ ទំង តឹងក្ររូងតតឯង។ ល
ខ្ម ញំ ិ តម តឹងក្ររូងលោយសារភាពឯលាល
េះ
ើយ គឺតឹងក្ររូង ូវអ្វីតដលខ្ញំចង់ល្វើ តបរជាមិ អាចល្វើលៅបា ។
តបូងខចតី ដលកំពុងលូតោស់ ឲ្យាាយលៅជាតបូងដ៏ម្ន តំលល តត តបរជាមិ អាចលៅរួច លក្ររេះម្ន អ្ំបូរម ុសសមួយចំ ួ លចេះតកតក្រប ូវចរិតបំផ្លាញលសាេះល ល
េះ។ លគមិ ឲ្យតំលល ល
េះ
តដលមិ
ហា៊ា មកកាយតបូងដ៏ខចី
ើយក៏លបាេះបង់លោល ជា ់ឈ្ែី ដូលចនេះដ
តដលលមេចក៏មិ រុកឲ្យតបូងមួយក្រគ្មប់ល េះបា ដុេះផង។ ឳណ៎! ពពួកម ុសសជំពូកល េះ ម្ន កនញងលោកល េះលក្រចើ តដរឬលរ? តបូងដ៏តូចល េះ ក្របដូចលក្របៀបលៅ ឹងដួងចិតេរបស់ខត្ញំ ដលលសន ម្នាក់ល ជំលៅល
េះដូលោាេះឯង។ លៅលពលតដល រយរ័យរបស់ខល្ញំ
ើយ
៍
រី
ងបា ជីកកាយដឹង ូវ
ចុេះលមេចល
ើយក៏មកបណ្តេះប
ង្អាប់ លសចកេីក្របតិព័រធរបស់ខ្ញំចំលរេះរូប ង ទំងល េះជាអារមមណ៍ តដលម្ន តំលលបំផុតសំរាប់ រៈ។ ខ្បា ញំ ឈ្រលសើច លសើច ល លសើចយ៉ាងខ្ាំងលរៀតផង លៅក្រគ្មតដល
ើយ
ងបា លោេះលដ ពី ខ្ញំលៅ
លោយក្រតឹមរកយមួយឃ្លាថា ” រៈ! ពិភពលោករបស់បង មិ សកេិសម ឹង
រីដូចជាអ្ូ លរ!
អ្ូ ក្រសោញ់បង អ្ូ ក៏ដឹងតដរថា បងក្រសោញ់អ្ូ ដូចគ្មា។ អ្ូ បា រកល
ើញពិភពលោកថ្មីមួយលរៀត តដលជាកេីក្រសលម៉ៃរបស់អ្ូ
ពិតក្របាកដល ល
ើយ!
អ្ូ សុំលទស!
អ្ូ សងឃឹមថាបង ឹងយល់
ើយ!”
លសនហារបស់ខ្ញំចប់ក្រតឹមល េះឯង… អ្វីតដលខ្ញំបា ដឹងល
េះ
គឺ
ងបា លដើរចូលកនញងឡា សព័ររំល ើប
មួយលចញលៅ។ ល
តុអ្វីបា ជាខ្ញំមិ ឃ្លត់
ងលៅ?
ល
តុអ្វី ខ្ញំក្រតូវររួលយកល
តុផលតដលមិ សមជាល
តុផលតបប
ល េះ? រៈ! ក្របាប់
ងលៅ ថា
ងគិតខុសល
ើយ!
លម៉ៃចក៏ខ្ញំគិតមិ លចញ ថាក្រតូវល្វើអ្វីប ាប់លរៀត? លដលអ្ើយ ឯងលៅ ោប់
ងយកមកវិញមក!
លជើងលអ្ើយ
លមេចក៏ឯងលៅលសងៀម
ដូលចនេះ? ដូចខ្ញំក្របាប់អ្ញ្ចឹង គឺខ្ញំបញ្ចប់លសនហា ៣៦៥លថ្ងរបស់ខ្ញំ លោយារ លសើច លសើច លសើច…ល ប ាប់ពីល
តុអ្ីក៏ោំបាច់ម្ន លថ្ងល េះតដរសំរាប់ខ្ញំ?
េះអ្វីតដលខ្ញំដឹងល
េះគឺ ខ្ញំកំពុងលដកយំ លៅកនញងប ទប់។
ល
ើយអ្វីតដលខ្ញំបា ដឹងប ាប់ពីល
េះគឺ ខ្ញំបា ល
ើញម្នាយរបស់ខ្ញំ
យំលៅមុខរូបថ្តរបស់ខ្ញំ… “ ងបា លក្របើក្របាស់ពិភពលោករបស់ខ្ញំ តតជាសាា អារមមណ៍របស់
ងប៉ៃុល
ក្រតឹមតតជាសាា …ក្រតឹម
្ណេះ ខណៈលពលតដលខ្បា ញំ
យកក្រគប់យ៉ាង ពីកនញងពិភពលោករបស់ខ្ញំ លៅលំអ្ពិភពលោករប ស់
រី តដលខ្ក្រញំ សោញ់!”
“សុំលទសតម៉ៃ!
ងពុំបា ក្រសោញ់កូ
ឲ្យបា លក្រចើ ដូចកេី
ក្រសោញ់ តដលតម៉ៃម្ន ចំលរេះកូ លរ!” “កូ លសាកសាាយ ល
ស់ ចំលរេះរលងវើរតដលកូ ល្វើ លៅលពលកូ
ើញតម៉ៃយំ”
ខ្ញំបា លដើរលៅា ់ពិភពមួយតដលងងឹតជារីបំផុត
ខ្ញំកំពុងតសវង
រក តក្រកងម្ន រីមួយតដលម្ន ព ែឺ។ ខ្ញំលឺសំលលងខែងតខកពីរីដ៏ តស ឆ្ងាយមួយ… ខ្ញំកំពុងតសវងរកព ែឺ
ខណៈលពលខ្ញំលៅតតលឺសំលលងម្នាយរបស់ខ្ញំ
យំ… ខ្ញំកំពុងតសវងរកព ែឺ. កនញងប ទប់ លថ្ងរី ០៩ តខ ០៩ ឆ្ងាំ ២០១០
លសនហាមួយ ជូ ចំលរេះ រៈ បាត់ដំបង លថ្ងរី ០៧ តខ កកកោ ឆ្ងាំ ២០០៧
ជូ ចំលរេះ រៈជារីក្រសោញ់របស់បង! រៈដឹងលរថា ល លរថាល
តុអ្វីបា ជា
តុអ្វីបា ជា
រីោកលចញ ពី រៈតដរលរ? រៈដឹង
រីមិ ក្រពមឃ្លត់ រៈ
តបរជាជំរុញ រៈឲ្យ
ឈា លៅរកលសចកេិសាាប់ លៅយប់តដល រៈរូរស័ពទមករក រីលៅ យប់ល
េះតដរឬលរ?
រីពិតជាម្ន ល
តុផលរបស់
រីកនញងារល្វើ
អ្ុីចឹង។
រៈចង់សាាបត់ ដរលរ?
… ក្របត
លជាលពលល េះ រៈ កំពុងតតសថិតលៅ រីងងឹតល
លមើលលៅ… រៈកុំភ័យអ្ី ល
រី ឹងលរៀបរាប់ក្របាប់ រៈក្រគប់យ៉ាង េះល
ើយ
រី ឹងមិ ឲ្យ រៈលេះបង់ឥតក្របលយជ ៍
េះលរ។
តខ អាសា្ ព.ស ១៩៤៥ “ឱម្នាស់ថ្ូសាា ់ លទេះក្រគប់ជំ
់ ចំ
រល េះលៅ រុកសំរាប់លថ្ែ ប
ណ្ូលចិតេលៅ លទេះជាក្រសីលៅ ក្របុសលៅតតោំ” ល េះជាសំដីរបស់ យុវតី លៅា ប ់ ុរសតដលជារីក្រសោញ់លពញ ជាអ្វីតដល
ងចង់ ិយយលៅលៅា ់បុរសល
លពលតដល
ងក្រតូវយកលៅ
ឬរ័យរបស់ េះ
ង
ជារីបំផុតមុ
ថាាយជាក្រសីសអ្ នំ នកអ្ងគម្នាសត់ ដល
លោាភត
ាមួយអ្ងគ។
ងដឹងចាស់ថា
តដល ឹងអាចក្រតលប់មកជួបគូលសន
ង ឹងគ្មា លថ្ង
រ៍ បស់
ងវិញបា ទល់តត
លសាេះ លទេះតូចត ់មិ លបាេះលោលជីវិតដ៏ម្ន តំលលរបស់ លអាយចុងាំបិតកេី ម្នាសល់
ក៏បិសាចលសន
៍លហាចម្ន
មជាអ្នកអ្ងគ
េះមិ ក្រាក្របណីលក្របាសជីវិតឲ្យលៅវិញបា ល
ដូលោាេះល
ើយ
ងលៅ
ើយ។
ដឹង
បា ជា ងោត់រុកថាវាោរចុងលក្រាយរបស់
សំរាប់បុរសកំពូលលសន
៍របស់
ង
ង ជាវិោរតដលបា ប េឲ្យ
ម្ន ឪាសសនង ូវកេីក្រសោញ់របស់
រី
ងសំរាប់យុរធជ លបេះដូង
មួយរូបល េះ។ ….អ្វីៗបា ក ែងផុតលៅអ្ស់ អ្ស់លៅ…ល ចងោំថា
រីបា លេះបង់កេីលសាាេះរបស់
ពិតតម ។
រៈបា រុកលៅ ថ្ូសាា រ់ បស់
ាាប់លដ
រុករ
ើយប សល់ ូវតតារ
ងលៅលក្រាមចុងាំបិត រី តដលម្ន រំ
ូតដល់ក្រគ្មតដលគ្មត់បា សាាប់…ល
ំប៉ៃុ មួ
ើយកប់លៅ
ជាមួយរូបគ្មត់តដរ។
តខ មិថ្ុ
ឆ្ងាំ ២០០៧
“ រៈ! បងបា ថ្ូល េះមកពី អាយុប៉ៃុ ា ល
លមេចក៏សាាតលម៉ៃែេះ! មិ ដឹងជាម្ន
ើយលរណ៎” បង ិយយលៅា ់ រៈ
តដលលដរបស់ខបា ្ញំ ោប់ា ់ថ្ូល ល
េះរួចបាត់លៅល
េះមក បងោប់លផេើមតបែកខុសពីមុ
កនញងខណៈ
ើយ។ ោប់ពីលថ្ង
ងយកចិតេរុកោក់ណឹង
រៈា ់តតខ្ាំងជាមុ លៅលរៀត…តតលៅលថ្ងខួបគំរប់មួយឆ្ងាគ ំ ត់ របស់លសចកេីលសនហារបស់ពួកលយើង
បងក៏បា សុំតបកពី រៈ។
ចំ
ួលល ចិតេលសន
បា ៍ ល្វើឲ្យ រៈោោកលោកល េះលៅ
ល យ ើ
ល េះជាអ្វីតដលបងក្រតូវារ….
តខ កកកោ ឆ្ងាំ ២០០៧ រៈ! អ្ូ ម្ន ោំបា លរ ថាបងជាអ្នក អ្ូ បា រង់ោំល
? បងគឺជាបុរសតដល
េះអ្ី អ្ូ បា ក្របគល់ថ្ូសាា ត់ ដលម្ន ប សល់ ូវ
រកយលពច ៍សោាក្របណិធា ចំលរេះបងល
េះអ្ី អ្ូ ម្ន ោំបា លរ
បងោំក្រគប់យ៉ាង លទេះបីជាបងលពលល េះបា ាាយជាក្រសីក៏លោយ ចុេះ ក៏បងលៅតតរការកយស ារបស់លយើង បងលៅោំបា ក្រគប់ យ៉ាង បងោំថា អ្ូ ឲ្យបងរង់ោំអ្ូ ! មិ ថាជំ លលវោក ែងផុតលៅយូរប៉ៃុ រកាថ្ូសាា ់
្លរ បងលៅតតរង់ោំបា បងលៅតត
ើយ បងដឹងថា លយើង ឹងសាាប់លៅ ជាមួយគ្មា
ើយ លយើង ឹងលកើតជាថ្មី ជាមួយគ្មា បងជាក្របុស ល
ក្រសី លោយម្ន ថ្ូសាា ល់ េះ
ឹង
ជីវិតថ្មីលរៀត… បងល្វើបា សំលរចល ក្របគល់ថ្ូល េះ
ើយអ្ូ ជា
ំលយើងលៅា ់ភពថ្មីក្រពមទំង ើយ! អ្រគុណអ្ូ តដលបា
មករំលឹកអ្តីតជាតិក្របាប់បង…អ្រគុណអ្ូ តដល
បា លសាាេះក្រតង់ណឹងបង របស់អ្ូ ដល់
លោយមិ បា ក្របគល់លសចកេីបរិសុរធ
សុ ខជ ទំងល
េះ…រកយសោារបស់អ្ូ បា
សថិតលសថរដល់លពលល េះពិតតម …មិ ប៉ៃុ រកអ្ូ លៅរីល
លរ ឬ លព
តដលជាសកខីល កេីលសាាេះរបស់បងចំលរេះអ្ូ បា ។
អ្ូ បា សាាប់លៅ ល ល
់
េះល
ា
រីលរៀតបង ឹងលៅ
ើយ…
លៅខ្ងលក្រៅលម កំពុងលភែៀង…លភែៀងតិចៗ…ម្ន តតភាពងងឹតដ
ណ្ប់ តផ ពសុធា
ិងក្រាលដណ្ប់ជ
ខវេះ ូវកេីសុខពីលថ្ង…ម្ន តតភាពងងឹតល េះល បា …ប សំជាមួយ ូវកេីសុខល េះ ង្អយ…កនញងប ទប់ល េះ… មុ ល
ុជ ទំងឡាយតដល ើយ តដលអាចជួយលគ
សំលលងតកកលូយ៉ាងក្រគលួចពីចំ
រី តដលោំជាតិថាខែួ លឈាាេះ រៈពីជាតិ
េះ បា លគងលក់យ៉ាងសកប់សកល់ ជាមួយ ឹងលោ
ិតតដល
ក្រសក់ចុេះមកពីកលដ.. ល ណល ណល ណ ិព ធលោយ ល ក្រត លជវីស៍ ភនំលពញលថ្ងរី ១៤ មិថ្ុ
២០១២