8 minute read

H ΚΑΡΑΝΤΊΝΑ ΕΝΌΣ VEGAN

Next Article
VEGAN STORIES

VEGAN STORIES

Οδηγός επιβίωσης σε εποχές κοινωνικής απομόνωσης

Εξειδικευμένα μέτρα προσωπικής υγιεινής, περιορισμός της κοινωνικής ζωής, τηλεργασία, μοναχικότητα (αλλά όχι μοναξιά), σε μια νέα -έκτακτης ανάγκης- καθημερινότητα, την οποία έχει επιβάλει ο Covid-19. O συνεργάτης του περιοδικού μας, Νικόλας Πουρλιάρος, μας διηγείται πώς πέρασε την περίοδο της καραντίνας ως αθεράπευτα ρομαντικός vegan.

ΚΑΡΑΝΤΊΝΑ

Ιταλική λέξη ενετικής προέλευσης. Σχετίζεται με το νούμερο σαράντα (quaranta στα ιταλικά), καθότι τόσες ήταν οι ημέρες που έπρεπε να μείνουν απομονωμένοι οι Βενετοί ναυτικοί που επέστρεφαν στην επικράτεια της «Γαληνοτάτης», μετά τα ταξίδια τους σε χώρες χτυπημένες από πανούκλα. Κι ενώ μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε πως αυτός ο όρος σχετίζεται με το μακρινό ιστορικό παρελθόν, ένας ιός, ο πολυσυζητημένος και διαβόητος SARS-CoV-2, ο οποίος κι αποτελεί την αιτία της ασθένειας Covid-19, τον έφερε στο παρόν μας. Και αν στα τέλη του 2019 βλέπαμε από απόσταση ασφαλείας στους τηλεοπτικούς μας δέκτες τη σύγχρονη καραντίνα στη Γουχάν της Κίνας, με τη βεβαιότητα ότι είναι κάτι πολύ μακρινό, το 2020 είχε άλλα σχέδια. Μας έβαλε σε καραντίνα όχι μία, αλλά δύο φορές. Άλλαξε τις καθιερωμένες συνήθειες της κοινωνικότητάς μας, δοκίμασε τις ψυχικές κι οικονομικές μας αντοχές κι, ενδεχομένως, άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη ζωή και τον κόσμο. Προσωπικά, στο πρώτο άκουσμα της είδησης της καραντίνας μπήκα σε σκέψεις. Αν και δεν θα κολυμπούσα σε αχαρτογράφητα νερά -όπως όλοι οι άντρες που έχουμε κάνει Στρατό- η ιδέα ότι συρρικνώνονται τα όρια της ελευθερίας μου προκάλεσε μέσα μου ερωτηματικά. Εκ των υστέρων, βέβαια, τολμώ να πω ότι η περίοδος της καραντίνας (εις διπλούν) ήταν από τις καλύτερες της ζωής μου. Γιατί; Γιατί βρήκα να κάνω πολλά ωραία πράγματα που σχετίζονται με τη vegan πλευρά του εαυτού μου, τα οποία ομόρφυναν την καθημερινότητά μου. Δράσεις και δραστηριότητες που ήρθαν για να μείνουν, τις οποίες θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

ΔΡΑΣΗ 1

Μαγειρεύοντας αργά

Με δεδομένο ότι είμαι ο vegan chef του σπιτιού μου, διαρκώς ψάχνω να βρω νέες συνταγές και προτάσεις μαγειρικής. Ορισμένες που μου είχαν κεντρίσει την περιέργεια παλαιότερα ήταν απαγορευτικές, λόγω του χρόνου της μαγειρικής διαδικασίας. Η καραντίνα, ωστόσο, μου έδωσε αυτή την ευκαιρία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το spaghetti al pomodoro της Povera κουζίνας, στις φτωχογειτονιές του ιταλικού νότου, το οποίο απαιτεί πολύωρη διαδικασία. Έτσι, μία ωραία πρωία, έριξα λάδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα, τη γέμισα με φρέσκες ντομάτες, σκόρδα κι αλάτι, και την τοποθέτησα στο μάτι σε χαμηλότατη φωτιά. Εννιά ώρες μετά, τα spaghetti ενσωματώθηκαν στη σάλτσα ντομάτας, έβρασαν μαζί της μέχρι να φτάσουν στο στάδιο al dente, και λίγο αργότερα μου προσέφεραν μια υπέρτατη γευστική απόλαυση. Εμπειρία πρωτόγνωρη, με ένα, κατά τα λοιπά, συνηθισμένο πιάτο.

ΔΡΑΣΗ 2

Καταρρίπτοντας μαγειρικούς μύθους

Το να βάζεις τον εαυτό σου σε δημιουργικές προκλήσεις είναι μια από τις πτυχές του ευ ζην. Αυτό το προσωπικό συμπέρασμα με κινητοποίησε ένα απόγευμα Κυριακής, όταν είπα στον εαυτό μου ότι θα μάθω μόνος μου να ανοίγω φύλλο για πίτα. Χωρίς ιδιαίτερες συμβουλές, μαγείρεψα επιτυχώς την πρώτη μου σπανακόπιτα, και μάλιστα με αλεύρι ολικής άλεσης που ανοίγει δύσκολα. Όλες οι φήμες κι αστικοί μύθοι, ότι είναι φοβερά δύσκολο να φτιάξεις την πίτα που έφτιαχνε η μάνα σου / η γιαγιά σου, πάνε περίπατο, αν έχεις θέληση και διάθεση.

ΔΡΑΣΗ 4

Μικρά, φυσικά μυστικά καθαριότητας

Έχοντας χρόνο στη διάθεσή μου, είπα να κάνω ανανέωση στα ρούχα μου. Ανακύκλωσα όσα δεν μου χρειάζονταν, ενώ καθάρισα τις ντουλάπες μου, φτιάχνοντας ένα δικό μου, απλό καθαριστικό, αποτελούμενο από νερό, λεμόνι και ξίδι. Με λευκό ξίδι καθάρισα και το ποντίκι του υπολογιστή μου και με λεμόνι -αραιωμένο σε λίγο νερό- τα τζάμια και τους καθρέφτες, καθώς και τον κάδο των σκουπιδιών. Κάπως αντίστοιχα κινήθηκα και στην καθαριότητα των χαλιών, και καθάρισα τον λεκέ από καφέ, τρίβοντας το χαλί με μικρές σταγόνες μπίρας, και τον λεκέ από το λάδι, με πάστα από καλαμποκάλευρο και λευκό αλάτι. Τις γλάστρες του μπαλκονιού μου τις καθάρισα με ζεστό αλατόνερο.

ΔΡΑΣΗ 3

Vegan Λογοτεχνία

Σερφάροντας στο διαδίκτυο, βρήκα αρκετά βιβλία σχετικά με τον βιγκανισμό. Τα περισσότερα ανήκαν σε μαγειρικές εκδόσεις και κάποια ήταν οδηγοί για το πώς να μπει κάποιος (βήμα-βήμα) στη φιλοσοφία της vegan ζωής. Μερικά άλλα είχαν οικονομικό και φιλοσοφικό πρόσημο. Λογοτεχνία που έψαχνα, δεν έβρισκα, κι έτσι αποφάσισα να τη δημιουργήσω. Στρώθηκα κι έγραψα το ακόλουθο μικρό διήγημα, την «Αργή αφαίμαξη», το οποίο, μάλιστα, δημοσιεύτηκε και σε δημοφιλέστατο λογοτεχνικό site. «Βρίσκομαι στον δρόμο. Δίπλα σ’ ένα πεζοδρόμιο. Είναι νωρίς το πρωί και κανείς ακόμη δεν μου δίνει σημασία. Εχθές κάποια παιδιά έπαιξαν ποδόσφαιρο μαζί μου. Δεν ένιωσα πόνο. Μόνον Θλίψη. Δεν είμαι μπάλα. Δεν είμαι παιχνίδι.

Είμαι ένα κρανίο. Ενωμένα κόκαλα πάνω στα οποία κάποτε υπήρχε δέρμα. Υπήρχαν κύτταρα. Κάποτε ήμουν ύπαρξη ολοκληρωμένη. Κεφάλι, λαιμός, πόδια, σπλάχνα, μάτια. Ζούσα αμέριμνος σε πράσινα βουνά, αλλά μιαν ημέρα η γιαγιά που με μεγάλωνε με έδωσε σ’ έναν άλλον. Αυτός ο άλλος με στρίμωξε με άλλα κατσίκια σ’ έναν κλειστό χώρο και πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι θέλει το κακό μου. Θέλει να με σφάξει. Πανικοβλήθηκα, έκλαψα πολύ. Δεν ήθελα να πεθάνω, αλλά δεν γλίτωσα. Δεν γλίτωσε κανένας μας.

Μας έσφαξε. Βασανιστικά. Έχωνε ένα σίδερο στο λαιμό μας και μας άφηνε να τυραννιόμαστε μέσα σε φριχτούς πόνους, με το αίμα μας να στάζει παντού μέσα στον χώρο. Η αργή αφαίμαξη έλεγε ο δήμιος μας είναι το μυστικό για το νόστιμο κρέας. Τι και αν εμείς ουρλιάζαμε; Δεν υπήρξε έλεος.

Κατέληξα, λοιπόν, στο πιάτο σας. Είμαι μια λιχουδιά - προϊόν βαρβαρότητας. Είμαι το γεύμα με το οποίο γιορτάζετε τις θρησκείες σας. Είμαι η αργή αφαίμαξη.»

Εκγύμναση

ΔΡΑΣΗ 5

Αλλάζοντας το πρόγραμμα της ζωής μου, άλλαξα και τον βιορυθμό μου. Άρχισα να κάνω τζόκινγκ έξω, στη γειτονιά μου, πρωινές και μεσημεριανές ώρες, γύμνασα τα χέρια με παλέτες από εμφιαλωμένα νερά, έκανα ασκήσεις για κοιλιακούς, κρατώντας ένα τηγάνι, ενώ παράλληλα άκουγα τη μουσική που μου αρέσει, χωρίς να ενοχλώ κανέναν, όπως θα έκανα σ’ ένα γυμναστήριο. Παράλληλα, τέσταρα τα γούστα μου και σε σχέση με τη χορευτική γυμναστική. Το Dancing workout είναι δημοφιλέστατη τάση στο ΥouTube, οπότε σας συμβουλεύω να το ψάξετε και να βρείτε τον χορευτικό-γυμναστικό μπούσουλα που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία σας.

ΔΡΑΣΗ 6

Podcasting

Μία από τις πιο απολαυστικές δραστηριότητες κατά την καραντίνα ήταν το να ακούω podcast προγράμματα. Για όσους δεν το ξέρουν, το podcasting είναι οι ηχογραφημένες, ραδιοφωνικού τύπου και χαρακτήρα, εκπομπές, οι οποίες ανεβαίνουν σε πολλές και διάφορες ψηφιακές πλατφόρμες. Υπάρχουν podcasts για όλα τα γούστα, με εξειδικευμένη θεματολογία, και σαφώς και με vegan προσανατολισμό. Τα λάτρεψα τα podcasts και γι’ αυτό αποφάσισα να φτιάξω κι εγώ το δικό μου. Είμαι, επισήμως, ο πρώτος Έλληνας vegan podcaster. Ψάξτε τον VegaNik στο Spotify, το Apple Podcast και το Google Podcast. Θα με ακούσετε και θα με θυμηθείτε. Μέσα σε τριάντα, εικοσάλεπτες περίπου, εκπομπές, έφτασα ήδη τις 1.035 ακροάσεις στον θαυμαστό κόσμο του streaming.

ΕΠΊΛΟΓΟΣ ΔΡΑΣΗ 7

Vegan Binge watching

Οι ταινίες τεκμηρίωσης ήταν στην πρώτη γραμμή της προσωπικής μου ψυχαγωγίας. Ως σκηνοθέτης, νιώθω περήφανος που υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι εκεί έξω, οι οποίοι διοχετεύουν τη vegan ακτιβιστική τους δράση στο κανάλι της τέχνης. Είναι προφανές ότι κάπως έτσι επιχειρούν να επικοινωνήσουν μ’ ένα μεγαλύτερο κοινό, αλλά και να μεταφέρουν γνώση. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η παρούσα πανδημία έφερε πολύ κόσμο προ των ευθυνών του, και δεν είναι αμελητέος ο αριθμός εκείνων που αποφάσισαν, μεσούσης αυτής της παγκόσμιας κρίσης, να γίνουν vegans. Τα ντοκιμαντέρ που παρακολούθησα ελεύθερα και νόμιμα στο διαδίκτυο και μου άρεσαν ιδιαίτερα ήταν το 15λεπτο, βραβευμένο με BAFTA (τα λεγόμενα βρετανικά Όσκαρ) «73 Cows», σε σκηνοθεσία του Alex Lockwood, το «Vegan 2019 - The film» του Klaus Mitchell, το «Plant Pure Nation» του Nelson Campbell, το «Big Max» του Justin Russell, το «The Marshall Plan» της Caroline Hofmann. Φιλμ τα οποία σας συστήνω ανεπιφύλακτα να παρακολουθήσετε, γιατί έχουν να προσφέρουν πολλά σε γνωστικό, ενημερωτικό και ψυχαγωγικό επίπεδο.

Ήταν όλα ρόδινα στην καραντίνα;

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι προφανής: Όχι. Και βέβαια δεν ήταν ρόδινη η καραντίνα. Τι είναι, όμως, ολοκληρωτικά ρόδινο και θετικό στη ζωή μας; Εν προκειμένω, μου έλειψε η συναναστροφή με φίλους. Αυτό το περιβόητο χαλαρό ποτάκι, σ’ έναν χώρο με κόσμο, μουσικές, γέλια, χαρές, ξεγνοιασιά και παιδικού τύπου ανεμελιά. Καλές οι πλατφόρμες οπτικής επικοινωνίας, αλλά άλλη χάρη έχει να αγγίζεις και να νιώθεις την ανθρώπινη παρουσία. Σε τέτοιες συνθήκες απομόνωσης, σου λείπει ο άνθρωπος με τον οποίο μπορεί να είσαι ερωτευμένος κι ενδεχομένως να κατοικεί σε άλλη γειτονιά. Σου λείπει η λαχτάρα του νέου φλερτ, η αγωνία του πρώτου φιλιού που δίνεις με κλειστά μάτια, χωρίς να σκέφτεσαι ιούς και μικρόβια. Αναντίρρητα μου έλειψαν τα ταξίδια, ο αυθορμητισμός του να αγοράσεις ένα εισιτήριο-προσφορά για κάποιον προορισμό, η βόλτα σ’ ένα υπαίθριο παζάρι βιβλίων, το ένα γλυκό στα όρθια κάτω από τον λαμπερό αττικό ήλιο, η τριβή με άλλο κόσμο σε μια γκαλερί ή σε μια vintage κινηματογραφική αίθουσα. Παρ’ όλα αυτά, η εμπειρία της καραντίνας κι όλες οι δραστηριότητες που υιοθέτησα με έκαναν να σκεφτώ και αναρωτηθώ για πολλά στη ζωή μου. Το ερώτημα «Μήπως τελικά ο ρυθμός της καθημερινότητάς μας θα πρέπει να χαλαρώσει;» επικρέμεται στα χείλη πολλών ανά τον κόσμο κι απασχολεί και το μυαλό μου. Για παράδειγμα, είδαμε ότι ο εγκλεισμός στο σπίτι, ο περιορισμός των μετακινήσεων και κάποιων δραστηριοτήτων καθάρισε την ατμόσφαιρα στο Νέο Δελχί της Ινδίας, έκλεισε μεγάλο μέρος από την τρύπα του όζοντος, επέτρεψε την αύξηση του πληθυσμού των μελισσών, μείωσε την ηχορύπανση κι επανέφερε στο οικοσύστημα άγρια ζώα όπως τη λεοπάρδαλη της Ταϊλάνδης. Μήπως, τελικά, η καραντίνα είναι ένα μήνυμα της φύσης προς τον άνθρωπο, ότι πρέπει να… πάρει τη ζωή του αλλιώς και να σταματήσει την… κακοποίησή της, μέσα από το κυνήγι μιας κίβδηλης υλικής ευτυχίας; Ίσως, πάλι, η καραντίνα κι όλες οι πρωτοφανείς δραστηριότητες που ακολουθήσαμε όλοι να είναι τροφή για αυτο-περισυλλογή κι ενδοσκόπηση.

This article is from: