ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ “Η ΠΗΓΗ” www.gerakas.org.gr - press@gerakas.org.gr
Καλούνται τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου “Η ΠΗΓΗ” στην ετήσια Γενική Συνέλευση η οποία ορίστηκε για τις 24/1/2016 και ώρα 11:00 π.μ., με θέματα:
• Απολογισμός δράσης απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου • Έκθεση της Εξελεγκτικής Επιτροπής • Εκλογή Εφορευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια εκλογών Οι εκλογές βάσει καταστατικού ορίζονται για την επόμενη Κυριακή 31/1/2016. Μετά τη Γενική Συνέλευση θα ακολουθήσει η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Πίτας.
Κυριακή, 24 Ιανουαρίου 2016
ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ : 10 ευρώ
Προσφορά γραφικής ύλης από τον Σύλλογο «ΠΗΓΗ»
Σελίδα 5
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 213 - ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β΄- ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2015
Εορτασμός της Εθνικής Επετείου του «ΟΧΙ»
Σελίδα 7
Κήπος του Επίκουρου
Από στολίδι, έγινε σκουπίδι
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Η ΠΗΓΗ» διοργανώνει λαχειοφόρο αγορά με δώρα μία τηλεόραση 40’’ και 2 tablets.
• Εικόνες καταστροφής και εγκατάλειψης στο νεότερο πάρκο του Γέρακα
Η κλήρωση θα γίνει τη μέρα της γενικής συνέλευσης, στα γραφεία του συλλόγου. Λαχνούς μπορείτε να προμηθευτείτε στα γραφεία, Έβρου 25, στον Γέρακα και από όλα τα μέλη του ΔΣ.
• Ντροπή και θλίψη
νοιώθει όποιος αντικρίζει την κατάσταση του εγκαταλελειμμένου πάρκου
• Βούρκος το νερό
που διέτρεχε τον πανέμορφο κήπο. Εστία μόλυνσης!
• Εκτεταμένες φθορές στον ηλεκτρομηχανικό εξοπλισμό
Ιστορικά και Πολιτιστικά Μνημεία του Γέρακα
Σελίδα 4
• Την τύχη των μπαζωμένων σιντριβανιών φαίνεται να έχει ο κήπος
Σάββατο, 14 Νοεμβρίου 9:00 - 13:00 Δημαρχείο Παλλήνης (Ιθάκης 12, Γέρακας)
Συνυπεύθυνοι όλοι μας Για άλλη μία φορά γινόμαστε μάρτυρες καταστροφής Δημοτικής περιουσίας. Εικόνες που μόνο θλίψη φέρνουν αντικρίζουν όσοι επισκέπτονται το πρώην στολίδι της περιοχής μας, τον «Κήπο του Επίκουρου». Ειδικά όσοι είχαν τη χαρά να τον απολαύσουν εν πλήρει λειτουργία, με το υγρό στοιχείο να δίνει ζωή στο χώρο και γεμάτο από πολίτες που απολάμβαναν το έργο. Φυσικά, συνυπεύθυνοι για την κατάντια αυτή είμαστε όλοι. Αυτοί του προκάλεσαν τις φθορές, αυτοί που δεν αγάπησαν και δεν σεβάστηκαν το χώρο, αυτοί που
έβλεπαν τις καταστροφές και αδιαφορούσαν, αυτοί που δεν τιμώρησαν, αυτοί που δεν επισκεύασαν τις φθορές, αυτοί που το ρύπαναν, αυτοί που δεν το καθάρισαν. Μπορεί κάποιοι να βρίσκουν άλλοθι πίσω από την μετάθεση ευθυνών, όμως το χαρακτηριστικό της χώρας είναι η ανευθυνότητα (με τη δικαιολογία της μη αρμοδιότητας) και η ατιμωρησία από αρμόδια όργανα. Και τελικώς μένουμε με τα ερωτήματα: Ποιος θα μας προστατεύσει από τους εαυτούς μας; Ποιος δύναται να αγαπήσει τον τόπο μας περισσότερο από εμάς;...
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Νοέμβριος 2015 Νίκος Σίμος
Σελίδα 2
Δέκα χρόνια αγώνας για την αποχέτευση
Διευθυντής της ΦΩΝΗΣ του Γέρακα
Ήταν μία Τετάρτη του Οκτώβρη και όπως κάθε Τετάρτη, μαζευόμαστε στα γραφεία του συλλόγου. Μόλις είχαμε βάψει και αναδιατάξει την αίθουσα και το βλέμμα μου έπεσε πάνω σε μία αφίσα. «ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΤΩΡΑ» έγραφε και όπως τη διάβασα γρήγορα, νόμιζα ότι αφορούσε μια νέα κινητοποίηση. Διαβάζοντας όμως καλύτερα, διαπίστωσα ότι δεν αφορούσε το έτος 2015 αλλά το 2005. Δέκα ολόκληρα χρόνια πριν!!! Deja vu; Ή μήπως Ελληνική πραγματικότητα; Προ δέκα μόλις (;) ετών ζητούσαμε λύση στο θέμα της απο-
χέτευσης και μάλιστα απαιτώντας άμεση και χωρίς άλλη αναβολή διευθέτηση. Δέκα χρόνια μετά, βρισκόμαστε σχεδόν στο ίδιο σημείο, χωρίς αποχέτευση -πλην ενός μικρού κομματιού του Γέρακα βορείως της Αττικής οδού- χορτασμένοι από δεσμεύσεις και υποσχέσεις, περιμένοντας πότε τη χρηματοδότηση, πότε τις μελέτες, πότε κάποια υπογραφή κάποιου υπουργού που συνεχώς αλλάζει... Φαίνεται τελικώς ότι το αποχετευτικό αποτελεί αστείρευτη δεξαμενή ψήφων. Πολιτευτές τάζουν, παρελαύνουν, δεσμεύονται, υπόσχονται... προεκλογικά. Ύστερα, μετά τις εκλογές, ακολουθεί η αναμονή, η προσμονή. Αναμονή διευθέτησης μιας λεπτομέρειας, μια «τελευταίας» εκκρεμότητας... Δεν υπάρχουν όμως αυτοί που υπόσχονται επίλυση με αποδέκτη το ΚΕΛ Ψυττάλειας. Υπάρχουν και οι άλλοι, αυτοί που υπόσχονται στους δικούς τους ψηφοφόρους πως δεν θα δεχθούν να αποχετευτεί η Παλλήνη στην Ψυττάλεια για να μην επιβαρύνουν περιβαλλοντολογικά την περιοχή τους. Ένα απίστευτο γαϊτανάκι μετάθεσης ευθυνών και «χαϊδέματος» αφτιών κρατά σε ομηρία ολόκληρη την ανατολική Αττική, την ίδια στιγμή που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιβάλει στη χώρα μας πρόστιμο 10 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα αυξάνεται κατά 3,64 εκατ. ευρώ στο τέλος κάθε εξαμήνου για την απουσία αποχέτευσης και βιολογικών καθαρισμών. Θα μου πεις βέβαια, τι είναι 10 εκατομμύρια (1 € στον καθένα μας) προκειμένου να μην «δυσαρεστήσουμε» τους ψηφοφόρους μας, την πελατεία μας... Οι αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλαγές κυβερνήσεων, ανασχηματισμοί, σχεδιασμοί, ανασχεδιασμοί μεταθέτουν στο μέλλον, εγγύς ή όχι και τόσο, την όποια λύση, ενώ παράλληλα η διαπραγμάτευσή της αποτελεί εκλογικό όπλο κάθε πλευράς.
Ο Δήμαρχος Παλλήνης προσπαθεί να ελιχθεί στα γρανάζια μια σκουριασμένης κρατικής μηχανής, η αντιπολίτευση παρακολουθεί με προσοχή ούσα έτοιμη να «αξιοποιήσει» ενδεχόμενη αποτυχία, βουλευτές και περιφερειάρχες εκμεταλλεύονται την αυτονόητη απαίτησή μας, προς άγρα ψήφων φυσικά, ενώ την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι ψίθυροι πως το ποσό που είχε εξασφαλίσει ο Δήμος μας για τη σύνδεσή μας με το ΚΕΛ Ψυττάλειας – 70 εκατομμύρια € μας είχαν πει – κινδυνεύει να χαθεί λόγω μη απορρόφησης. Έχω την αίσθηση πως η επόμενη φορά που θα ξανακούσουμε για λύση του αποχετευτικού μας προβλήματος θα είναι λίγο πριν κάποια εκλογική αναμέτρηση και μάλλον αυτή θα είναι αυτοδιοικητικού χαρακτήρα. Ο ψηφοφόρος, και δη ο Έλληνας ψηφοφόρος, πείθεται εύκολα όταν ακούει αυτό που έχει ανάγκη να ακούσει, ξεχνά γρήγορα αυτά που άκουσε και είναι πρόθυμος να ξαναπειστεί να ακούσει τις σωστές λέξεις. Και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν καλά όσοι ασχολούνται με την πολιτική. Εύκολα βέβαια θα σκεφτεί κάποιος ότι μπροστά στον όλεθρο που αντιμετωπίζει η χώρα, την οικονομική ανέχεια, το ανελέητο χτύπημα της παιδείας και της νυγείας, τον αφανισμό των συνταξιούχων, το αποχετευτικό της Ανατολικής Αττικής μοιάζει τουλάχιστον δευτερεύον. Προφανώς βέβαια το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν το βλέπει ακριβώς έτσι. Προφανώς το αυτονόητο, η δημόσια υγεία δεν μπορεί να μπει σε δεύτερη μοίρα. Δεν τίθεται όμως θέμα επιλογής. Δεν καλούμαστε να διαλέξουμε ένα από όλα. Τα θέλουμε όλα γιατί θα δικαιούμαστε. Και αν δεν δραστηριοποιηθούμε, αν δεν κινητοποιηθούμε, αν περιμένουμε να μας βρουν άλλοι τη λύση, μάλλον θα «γιορτάσουμε» τα είκοσι χρόνια από την έναρξη των αγώνων για αποχέτευση.
ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΑΣ ΘΡΙΛΕΡ ΣΕ (κακές) ΠΡΑΞΕΙΣ Τα εικοσάχρονα (και ίσως πιο κάτω) καμιά φανερή αντίδραση, πλην ίσως κάποιων ειρωνικών ψιθιρισμάτων και κινήσεων του κεφαλιού στο σκοπό του τραγουΣκηνή 1: Στο μετρό... Κόσμος, διού με τα πολλά “μπιτάκια” τα οποία προφανώς τους όλες οι ηλικίες. Παιδιά που κάπου κουράζουν όταν τα χορεύουν ώστε μία θέση στο μετρό πηγαίνουν, συνήθως σε κάποια σχο- να είναι απαραίτητη. λή. Ηλικιωμένοι όρθιοι να κρέμονται από τις χειρολαΣκηνή 2: Πάλι στο Μετρό.... Στο πάρκινκ μία κυρία... βές. Εικοσάχρονα και ίσως και μικρότερα αγόρια και Μία κυρία “έξτρα πριμα γκουτ”, μαλλί βαμμένο στο ξανκορίτσια, να απασχολούνται με το τελευταίας τεχνολοθό της Μενεγάκη χρώμα, με απαστράπτουσα φορεσιά γίας smartphone τους με τα πολλά μεγαμπαϊτ μνήμης και μακιγιάζ, (αδυνατώ να δω το χρώμα των νυχιώνε), και τα δεκάδες καλούδια που προσφέρει. παρκάρει το πολλών κυβικών μαύρο τζιποειδές αυτοκίΑπό πάνω οι ηλικιωμένοι να εξακολουθούν να κρέμο- νητό της, γνωστής φίρμας και μεγάλης προφανώς αξίας. νται. Ακόμα και μία έγκυος κοπέλα με έντονα τα σημά- Μόνο που το παρκάρει με τέτοιο τρόπο ώστε να μη χωδια της κατάστασής της κάθεται εκεί όρθια και εκτεθει- ρέσει άλλο αυτοκίνητο δίπλα (προφανώς χάνει αξία έτσι) μένη στον όποιο κίνδυνο μπορεί να προκληθεί σε ένα καταλαμβάνοντας δύο θέσεις... αυτοκρατορικές. τραίνο που κινείται με 80 – 100 χιλιόμετρα υπόγεια. Τώρα αν σε καμιά ώρα κάποιος φουκαράς με ένα ταΌχι... κανείς δεν ανταποκρίνεται στην υποχρέωσή του πεινό Φιατάκι γυρνάει συνεχώς γύρω γύρω, ώστε να να τελειώσει το μαρτύριο της εγκύου κοπέλας. βρει να παρκάρει για να πάει στη δουλειά του, αυτό δεν Ούτε οι κοπελίτσες που ακούν μουσική ούτε και οι νε- είναι και τόσο σημαντικό. αροί εικοσάχρονοι (και ίσως πιο μικροί) με τα μοντέρνα Η απαστράπτουσα κυρία με το πολλών κυβικών μαύχτενίσματα, το βαρύ και νταήδικο ύφος του “δεν σηκώ- ρο τζιποειδές αυτοκίνητό έχει ασφαλίσει την περίμετρο νω εγώ πολλά ρε μ....α”.... της μην και της το μαγαρίσει κανείς... Ένας κύριος γύρω στα 60 λύνει το πρόβλημα παραχωΣκηνή 3: Γέρακας... Διασταύρωση Γέρακα και Κερώντας ο ίδιος τη θέση του. Η κοπέλα αρνείται ευγενικά φαλληνίας. Επί χρόνια παρακαλούσαμε τις αρμόδιες και ένας μίνι διάλογος προκαλείται που καταλήγει στο υπηρεσίες να τοποθετηθούν φανάρια. Τελικά κάποια να αποδεχτεί η κοπέλα τη θέση που της προσέφερε ο μέρα πριν από δύο χρόνια περίπου μπήκαν οι στύλοι 60χρονος κύριος ευχαριστώντας τον. τους. Την ίδια μέρα που τοποθετήθηκαν, μία Mercedes που κατέβαινε με ταχύτητα την οδό Γέρακα, (που ως γνωστόν έχει ως όριο τα 50 χ/ω), έπεσε πάνω στον στύλο που βρίσκεΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ “Η ΠΗΓΗ” - ΥΠ. ΕΚΔΟΣΗΣ: ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ται στην νησίδα και τον Εκδότης: Δήμητρα Μανιού - Διευθυντής: Νίκος Σίμος κατεδάφισε. Δεν γνωρίζω ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ: Δήμητρα Μανιού, 6944 310339 - 210 6610069 αν ήταν η αιτία που τελικά Η ΦΩΝΗ του ΓΕΡΑΚΑ έρχεται στο σπίτι σας με 10 € ετησίως τα φανάρια καθυστέρησαν • Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή του περιεχομένου της εφημερίδας, είτε έντυπης, είτε ηλενα τοποθετηθούν άλλο ένα κτρονικής μορφής, χωρίς την άδεια του εκδότη χρόνο όμως τελικά ήλθε • Τα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις απόψεις του υπογράφοντος ενώ τα ανυπόγραφα εκφράκαι αυτή η ώρα. Και τι έγιζουν τις απόψεις του Δ.Σ. του Συλλόγου νε; • Η αποστολή κειμένων, φωτογραφιών ή άλλου υλικού, ΔΕΝ συνεπάγεται και υποχρέωση δημοσίευσής τους Η συμπεριφορά των οδη• Για οποιαδήποτε δημοσίευση, αποκλειστικά υπεύθυνα είναι τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου ΠΗΓΗ γών ήταν ίδια με πριν, σαν Ο Σύλλογος δέχεται οικονομικές ενισχύσεις, στο λογαριασμό Eurobank 0026-0234-48-0100932801 EUROBANK να μην υπήρξε καμιά αλλαγή, σαν να μην μπήκαν Έβρου 25,Γέρακας Αττικής ΤΚ: 153 44 - Τηλ. 210 6610069 - Ανοιχτά κάθε Τετάρτη 19:00 - 22:00 ποτέ φανάρια. Ατυχήματα Γράφει ο Βασίλης Δημητριάδης Δημοτικός Σύμβουλος Παλλήνης
επίσης συνέχισαν να γίνονται, όμως εμάς ως ξύπνιους και μάγκες Ελληνάρες ως γνωστόν δεν μας πτοεί τίποτα. Σκηνή 4: Περίμενα λοιπόν με το αυτοκίνητό μου σε αυτό το φανάρι επί της Κεφαλληνίας, θέλοντας να κατευθυνθώ αριστερά προς την άνοδο της οδού Γέρακα. Περιμένοντας, δίπλα μου ακριβώς αντιλαμβάνομαι μία εντυπωσιακή κυρία (τι σύμπτωση, πάλι με SUV τζιποειδές κλπ) και με το κινητό στο ένα χέρι, να μιλάει, (ποιος ξέρει τι σοβαρό θέμα θα υπήρχε σε εξέλιξη), να συνεχίζει κανονικά παραβιάζοντας το κόκκινο και να στρίβει δεξιά στην κάθοδο της Γέρακα, αναγκάζοντας έναν ταλαίπωρο που κατέβαινε να πλακωθεί στα φρένα αιφνιδιασμένος πλην όμως με καλά αντανακλαστικά και μπράβο του. Πριν σκεφτώ οτιδήποτε, παρατηρώ να την ακολουθούν ένα, δύο, τρία, τέσσερα ακόμη αυτοκίνητα προς την ίδια κατεύθυνση παραβιάζοντας το κόκκινο όλοι τους... Φυσικά είναι λογικό ότι σε περίπτωση ατυχήματος θα έφταιγε ο Δήμος, θα έφταιγε το κράτος, η τροχαία, η θεία μου η Εμερσούδα (που τρία βρακιά φορεί), ποτέ όμως... ΠΟΤΕ, αυτός και αυτοί που παραβίασαν το κόκκινο!!! Ίσως να έφταιγε και εκείνος ο φουκαράς που πήγαινε αμέριμνος στην πορεία του, ίσως σήμερα μία οικογένεια να θρηνούσε ένα μέλος της γιατί μία κυρία με SUV και με ένα κινητό στο αυτί έχει μάθει να γράφει στα παλιά της τα παπούτσια όλη την υπόλοιπη κοινωνία. Σκηνή 5: Στην ίδια τοποθεσία, επί της οδού Γέρακα. Πεζοδρόμιο το οποίο μονίμως είναι κατειλημμένο από αυτοκίνητα στα οποία οι κάτοχοί τους δίνουν μεγαλύτερη αξία από τους πεζούς και τα παιδιά που το πρωί και το μεσημέρι πηγαινοέρχονται στο 1ο Γυμνάσιο και 2ο Λύκειο. Αλίμονο... Το ίδιο είναι; Προφανώς αυτοί οι κύριοι που είτε έφτιαξαν σπίτια χωρίς γκαράζ ενώ ήταν υποχρεωμένοι, ή έχουν πιο πολλά αυτοκίνητα από τους χώρους στάθμευσης και φύτεψαν με τεράστια θαμνοειδή τα πεζοδρόμια προκειμένου να κρατήσουν μακριά από την μάντρα τους τα υπόλοιπα “ανθρωπάρια”, έχουν την γνωστή εμετική άποψη για την κοινωνική ευθύνη, η οποία συμπυκνώνεται στο γνωστό “ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε” με μία ταυτόχρονη συμπεριφορά που θυμίζει μανταμσουσουδισμό έναντι όλης της υπόλοιπης κοινωνίας... Όλα τα παραπάνω δεν τα γράφω με κάποια εχθρική διάθεση για κανέναν και κυρίως για τα παιδιά μας. Άλλωστε και εγώ μεγάλωσα σε... εποχές σκοταδισμού που ...συνέχεια στη σελίδα 7
Νοέμβριος 2015
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Σελίδα 3
Κύκλο επαφών με πολίτες ξεκινά η δημοτική παράταξη « Ανθούσα – Γέρακας – Παλλήνη, Πόλεις για να Ζεις» Κύκλο επαφών με κατοίκους του Δήμου Παλλήνης ξεκίνησε η Δημοτική παράταξη « Ανθούσα – Γέρακας – Παλλήνη, Πόλεις για να Ζεις», αρχής γενομένης από την Ανθούσα. Το δελτίο τύπου του συνδυασμού που ακολουθεί περιγράφει τα όσα συζητήθηκαν.
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 14/10 η ανοιχτή – δημόσια συζήτηση που διοργάνωσε ο συνδυασμός « Ανθούσα – Γέρακας – Παλλήνη, Πόλεις για να Ζεις» με τους κατοίκους της Ανθούσας. Το παρόν έδωσε και η τοπική σύμβουλος, εκλεγμένη με τον συνδυασμό «Όλοι Μαζί» , κα Εύη Τσομάκη, η οποία ανέδειξε την ύπαρξη σοβαρότατων προβλημάτων της περιοχής , τονίζοντας μας ότι παρ’ όλες τις προσπάθειες που καταβάλλει δεν βρίσκει την ανταπόκριση που απαιτείται από την Δημοτική Αρχή. Στη πρώτη συνάντηση, ξεκινώντας ένα κύκλο επαφών και συζητήσεων με τους δημότες του Δήμου Παλλήνης ανά γειτονιά, που έλαβε χώρα στο Δημοτικό Κατάστημα της Ανθούσας, συζητήθηκαν όλα τα θέματα που απασχολούν τους κατοίκους της πόλης, οι οποίοι εξέφρασαν έντονα τους προβληματισμούς τους και τα παράπονά τους, τονίζοντας ότι νιώθουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας , καθώς η πόλη τους είναι τελείως ξεχασμένη από την Δημοτική Αρχή και δεν αντιμετωπίζεται ισότιμα με τις άλλες περιοχές του ενιαίου Δήμου Παλλήνης . - Η καθημερινότητά τους αντί να
καλυτερεύει γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη με τα προβλήματα να διογκώνονται μερα με τη μέρα. - Η εγκληματικότητα στην περιοχή καλπάζει το τελευταίο διάστημα, συνέπεια του γεγονότος ότι ο φωτισμός σε πολλα σημεία της περιοχής είναι ελλιπής έως και ανύπαρκτος και η αστυνόμευση της περιοχής δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της. Μάλιστα, αναφέρθηκε ότι οι κολόνες φωτισμού που είχαν τοποθετηθεί από την Δημοτική Αρχή σε διάφορα σημεία της περιοχής, με πρωτοβουλία του πρώην προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου κου Μαλλή Παναγιώτη, ξηλώθηκαν αφού κρίθηκαν παράνομες από τη ΔΕΗ! - Οι πρώτες βροχές προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στους δρόμους και πολλά προβήματα στην κυκλοφορία, ιδίως στην λεωφόρο Ανθούσας και την Αγίου Αθανασίου. - Τα δρομολόγια των λεωφορείων έχουν αραιώσει σε τέτοιο βαθμό που οι κάτοικοι της περιοχής αναγκάζονται να περιμένουν ώρες προκειμένου να μετακινηθούν. - Το Δημοτικό κατάστημα της Ανθούσας λειτουργεί με ένα άτομο προσωπικό, με αποτέλεσμα όταν αυτό αρρωσταίνει (κάτι που έχει συμβεί πρόσφατα), να μπαίνει λουκέτο και να καθίσταται αδύνατη η εξυπηρέτηση των πολιτών. - Όσο για τους εκλεγμένους της Δημοτικής Αρχής από την Ανθούσα, όπως μας ενημέρωσαν οι δημότες είναι «άφαντοι» πλην του Τοπικού Συμβούλου κου Μανάκου Αναστάσιου. Στη συνέχεια η συζήτηση μεταφέρθηκε και στο σχέδιο πόλης και όπως και οι ίδιοι μας είπαν χαρακτηριστικά «Το σχέδιο πόλης εδώ και χρόνια προχωράει και εδώ και χρόνια στο ίδιο σημείο είναι».
Έντονη ήταν επίσης η αντίδρασή τους και για τις φήμες που κυκλοφορούν για τον πολυσυζητημένο Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) στην περιοχή της Ανθούσας, καθώς όπως μας είπαν δεν έχουν καμία ενημέρωση για την κατασκευή και την λειτουργία του, ενώ φαίνεται καθαρά ότι η απόφαση για να κατασκευαστεί στην Ανθούσα, ήταν προειλημμένη. Ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Παλλήνης, κος Παναγιώτης Μερτύρης, αφού ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους για την παρουσία τους, ενημέρωσε για τις θέσεις του συνδυασμού επί όλων των ζητημάτων και ιδίως για το φλέγον θέμα του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ). Ο κος Μερτύρης τόνισε την προχειρότητα με την οποία προσεγγίζεται ένα τόσο σημαντικό θέμα από την Δημοτική Αρχή, χωρίς να υπάρχει κανένας σχεδιασμός και καμία ουσιαστική ενημέρωση για το αν όλο αυτό θα έχει κάποιο οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό όφελος και κυρίως αν θα λειτουργήσει προς όφελος των δημοτών. «Πρόκειται για μια πολύ ανεύθυνη κίνηση και πρέπει άμεσα η ηγεσία του Δήμου ν’ αλλάξει τακτική γιατί αλλιώς θα μας βρει όλους απέναντι», τόνισε χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια κατέγραψε όλα τα προβλήματα της περιοχής και δεσμεύτηκε να τα φέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο πιέζοντας όσο μπορεί την Δημοτική Αρχή προκειμένου να δοθούν λύσεις. Επίσης, ευχαρίστησε θερμά για την ανταπόκριση των κατοίκων της Ανθούσας στο κάλεσμα του συνδυασμού! Τέλος τόνισε χαρακτηριστικά, ότι παραμένει πιστός στις προεκλογικές του δεσμεύσεις, θα ακολουθήσουν παρόμοιες συναντήσεις σε όλες τις περιοχές & γειτονιές του ενιαίου Δήμου Παλλήνης, θα είναι συνέχεια δίπλα στους πολίτες και θα αγωνίζεται καθημερινά προς όφελος τους.
Ανακοίνωση της Ένωσης Γονεών Παλλήνης σχετικά την παραίτηση του Οδυσσέα Ρομπάκη Με μία απλή ανακοίνωση στην οποία ορίζεται ο αντικαταστάτης του παραιτηθέντος Οδυσσέα Ρομπάνη, απάντησε η Ένωση Γονέων Παλλήνης στην επιστολή που απέστειλε ο τελευταίος. Κάνουμε τη μικρή επισήμανση ότι η «ΦΩΝΗ» δεν αφιέρωσε άρθρο, αλλά δημοσίευσε τη σκληρή επιστολή στο προηγούμενο τεύχος της. Παραθέτουμε αυτούσια την ανακοίνωση της Ένωσης Γονέων: «Ως απάντηση στο σχετικό άρθρο της ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ σας παραπέμπουμε στην ανακοίνωση τη; Γραμματέας της Ένωσης κας Μαρίας Αμοργιανού που αναρτήθηκε στης 9/10/2015. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Σας ενημερώνουμε πως μετά την παραίτηση του ταμία της Ένωσης Γονέων Παλλήνης, Οδυσσέα Ρομπάκη, τη θέση καταλαμβάνει ο α΄αναπληρωματικός Κωνσταντίνος Σακελλαρίου με τα ίδια καθήκοντα. Επίσης, ορίστηκε οργανωτική γραμματεία αποτελούμενη από τις Βίκυ Κακαμπούκη & Αλεξάνδρα Κοφινιώτη. Ευχαριστούμε τον Οδυσσέα για την πολύχρονη & πολύτιμη προσφορά του στο γονεΐκό κίνημα.»
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Νοέμβριος 2015
Σελίδα 4
Βασικά Ιστορικά και Πολιτιστικά Μνημεία του Γέρακα Στα άδυτα ενός πολυβολείου. Γράφει η Δέσποινα Διαλιάνη - Βακάλη Μέλος του ΔΣ Συλλόγου ΠΗΓΗ
Στην αναζήτηση των μνημείων της νεότερης ιστορίας του Γέρακα, σειρά αυτή τη φορά, έχουν τα παλιά πολυβολεία. Η Ανατολική Αττική είναι διάσπαρτη από αυτά τα πέτρινα ή τσιμεντένια κτίσματα, για τα οποία οι πληροφορίες, για το πότε κατασκευάστηκαν είναι μάλλον ασαφείς. Κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου; Έγιναν πριν το 1940 κατ’ εντολή του Μεταξά, διότι είχε πληροφορίες για επικείμενο πόλεμο; Έγιναν από τους Γερμανούς ή από τους Ιταλούς; Πριν δύο χρόνια, μετά από μία πυρκαγιά στη Δέση, ο Βασίλης Δημητριάδης, ανακάλυψε δύο από τα χαμένα πολυβολεία εκείνης της εποχής. Στη Φωνή του Γέρακα, καθώς και στην ιστοσελίδα του Συλλόγου, είχε καταγράψει την εμπειρία του. Γεγονός είναι πάντως, ότι στο Γέρακα πρέπει να υπήρχαν γύρω στα δέκα πολυβολεία. Από μαρτυρίες, μετρήσαμε εννέα. Δύο στη Δέση, προφανώς αυτά που αποκαλύφθηκαν μετά την πυρκαγιά, δύο κοντά στο κτήμα Κορρού, ένα στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα το Πολιτιστικό Κέντρο, ένα στην οδό Μιαούλη, ένα επί της Λ. Μαραθώνος στο ύψος του Σταυρού, ένα επί της Λ. Λαυρίου επίσης στο Σταυρό και ένα στο Βράχο του Σπανού. Απορίας άξιον! Τόσα πολλά σε μία τόσο μικρή περιοχή; Πάντως στο Γέρακα, όλοι θυμόμαστε αυτά τα πέτρινα κτίσματα, που όταν ήμασταν παιδιά εξερευνούσαμε, ψάχνοντας για κρυψώνες. Οι βοσκοί, εκεί έβρισκαν καταφύγιο, όταν τους έπιανε μια ξαφνική μπόρα. Εκεί φιλοξενήθηκαν κατά περιόδους, οι περιπλανώμενοι νομάδες. Και τέλος, σε αυτά τα κτίσματα, κάποιες οικογένειες βρήκαν στέγη και οργάνωσαν το σπιτικό τους.
Από την εποχή που συγκεντρώναμε πληροφορίες για το βιβλίο «Η Ιστορία του Γέρακα και της Πηγής» σε κάποια συνάντηση με την κ. Μαρία Τρίγκα - Κυρίτση, κάτοικο του Γέρακα πριν από την Γερμανική κατοχή, μας είχε πει, ότι διέμενε με την οικογένειά της στο πολυβολείο, που βρισκόταν επί της Λ. Μαραθώνος στη περιοχή του Σταυρού. Με αφορμή αυτό το άρθρο, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί της, μάθαμε ότι αυτό το πολυβολείο ήταν φτιαγμένο από πέτρα και ήταν αρκετά μεγάλο. Περιβαλλόταν από μάντρα επίσης πέτρινη και αφού περνούσαν την μάντρα, πριν εισέλθουν στο εσωτερικό του πολυβολείου, υπήρχε μία κυκλική τσιμεντένια κατασκευή αγνώστου χρησιμότητας. Στη συνέχεια, κατέβαιναν τρία σκαλοπάτια και έμπαιναν σε ένα ευρύχωρο δωμάτιο, στο οποίο διέμενε μία οικογένεια έξι ατόμων. Τέσσερα παιδιά και οι γονείς τους. Εκεί, χωρού-
σαν όλα τα απαιτούμενα ενός νοικοκυριού. Κρεβάτια, τραπέζι, καρέκλες, σκεύη οικιακής χρήσεως, ρούχα, κλπ. Στους τοίχους, υπήρχαν τα ανοίγματα που χρησίμευαν για πολεμίστρες. Στο προαύλιο χώρο, υπήρχαν αρκετά μικρότερα κτίσματα, που έμοιαζαν με φυλάκια. Στο ένα από αυτά, η οικογένεια έσκαψε και το χρησιμοποιούσε για τουαλέτα. Ένα άλλο κάπως μεγαλύτερο, το είχε μετατρέψει σε κοτέτσι και είχε βάλει μέσα τις κότες της. Από το συγκεκριμένο πολυβολείο, μάλλον δεν υπάρχει κάποιο κατάλοιπο. Οι πληροφορίες που είχαμε όμως, λέγανε ότι στο Γέρακα, υπάρχουν πολυβολεία που χρησιμοποιούνται. Το θέμα έπρεπε να διερευνηθεί σωστά. Με την Μαρία Κατσιμίγα, φίλη και συμμαθήτρια από το πέτρινο σχολείο, στην κυριολεξία, οργώσαμε το Γέρακα. Αναζητήσαμε αυτό που βρισκόταν στην οδό Μιαούλη και το συναντούσαμε κατηφορίζοντας από το Σταυρό, μέχρι τις αρχές του 2001, αλλά δεν υπήρχε. Σε επικοινωνία με τον ιδιοκτήτη της καινούργιας οικοδομής μάθαμε, ότι «ένα τέτοιο κτίσμα, σε καιρό πολέμου, δεν εκτοξεύει μόνο ριπές, αλλά δέχεται κι όλας. Οπότε δεν γινόταν να κρατηθεί, διότι σίγουρα θα είχε υποστεί κάποιο ρήγμα».
Το κυνήγι ενός χαμένου θησαυρού, μας οδήγησε στο σπίτι μιας άλλης παλιάς συμμαθήτριας. Και Ω! του θαύματος! Ο νεαρός φίλος, μέλος της οικογένειας, μας ανοίγει την πόρτα που οδηγεί στα άδυτα, ενός από τα μεγαλύτερα πολυβολεία της περιοχής. Παρ’ ότι δεν υπάρχει υψομετρική διαφορά, έχουμε την αίσθηση ότι βρισκόμαστε στα έγκατα της γης. Στην προσπάθειά μας να προσαρμοστούμε, οι κινήσεις μας περιορίζονται στο ελάχιστο. Η μυρωδιά του κλειστού χώρου είναι χαρακτηριστική και το φυσικό φως ανεπαίσθητο. Ο φίλος, μας ανοίγει δρόμο, παραμερίζοντας διάφορα αντικείμενα από το έδαφος. Ενώ προχωράμε στα ενδότερα, αισθανόμαστε δέος, καθώς μαθαίνουμε, ότι αυτή η καλά φυλαγμένη πέτρινη κρύπτη, ήταν κατασκευασμένη για να χωράει κανόνι. «Θυμάμαι να έχει μία τεράστια πόρτα και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί είναι τόσο μεγάλη», ομολογεί η Μαρία. Τα μάτια μας πέφτουν στις πολεμίστρες και παίρνουμε την άδεια να φωτογραφίσουμε το εσωτερικό του. Η λιθοδομή διατηρείται αναλλοίωτη. Παρατηρούμε ότι υποστηρίζεται από τσιμεντένιες κολώνες, στις οποίες έχουν διασωθεί σιδερένια άγκιστρα από εκείνη την εποχή. «Εδώ κρεμούσαν τα όπλα», μας εξηγεί ο νεαρός φίλος που μας ξεναγεί. Εκτός από τον κυρίως χώρο, στον οποίο έκρυβαν το κανόνι, παρατηρούμε κι άλλα ανοίγματα σε μέγεθος μικρής πόρτας και σκαλοπάτια που οδηγούν σε διπλανούς χώρους. Όσο βρισκόμαστε σε αυτήν την απόκοσμη, μυστική σπηλιά, προσπαθούμε να συνθέσουμε εικόνες, από την εποχή που οι άνθρωποι, έθεταν σε λειτουργία τον τεράστιο σιδερένιο μηχανισμό που ξέρναγε φωτιά και σκορπούσε πανικό και θάνατο. Ο απόηχος του πολέμου μας
ανατριχιάζει. Βγαίνουμε στο φως. Ευχαριστούμε τους ενοίκους που μας επέτρεψαν να βιώσουμε αυτή την εμπειρία και φεύγουμε, κρατώντας για μας το μυστικό σημείο που βρίσκεται αυτή η παλιά πολεμική φωλιά.
Η αναζήτηση συνεχίστηκε. Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά, άλλοτε ακολουθώντας το ένστικτό μας και άλλοτε οδηγούμενοι από φίλους που συναντήσαμε, καταλήξαμε σε αυτό που γνωρίζαμε από χρόνια και βρίσκεται στο Βράχο του Σπανού. Είναι σε εμφανές σημείο και προσβάσιμο ακόμα, για όποιον ενδιαφέρεται, αφού δεν υπάρχει περίφραξη ή κάποιο απαγορευτικό σήμα. Ακόμα και αν κάποιος δεν θέλει να πλησιάσει, μπορεί να το περιεργαστεί από το δρόμο και να το φωτογραφίσει. Είναι το τελευταίο ίσως πολυβολείο που διασώζεται ατόφιο, μικρό θα λέγαμε σε διαστάσεις, μοιάζει περισσότερο με παρατηρητήριο, αν προσέξουμε ότι βρίσκεται πάνω σε μια βραχώδη περιοχή, κατασκευασμένο υπό γωνία και προσαρμοσμένο στα χρώματα και τα υλικά του περιβάλλοντος χώρου, προκειμένου να ελέγχει διακριτικά προς δύο κατευθύνσεις.
Είναι γεγονός, ότι αυτά τα κτίσματα, κατασκευάστηκαν προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε πολεμικές επιχειρήσεις. Αξίζει λοιπόν να προσθέσουμε κάτι σχετικό. Προσεγγίζοντας ανθρώπους, που θεωρούσαμε ότι μπορούσαν να μας δώσουν πληροφορίες, μάθαμε, ότι εκτός από τα πολυβολεία, που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, στη περιοχή, είχαν κατασκευάσει μάλλον οι Ιταλοί και ένα όρυγμα, το οποίο ξεκινούσε από τον Άγιο Τιμόθεο και έφτανε μέχρι το παλιό εργοστάσιο του Κουντούρη. Σήμερα εκεί στεγάζεται το μηχανογραφικό της Εθνικής Τράπεζας. Αυτό το όρυγμα έμεινε να λέγεται το «ρέμα των Ιταλών». Και κάτι ακόμη, που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του Γέρακα, όλοι το προσπερνάμε, αλλά δεν το προσέχουμε. Είναι μία κινητή μονάδα πολεμικής περίθαλψης και βρίσκεται επί της οδού Κεφαληνίας. Η αναζήτησή μας τελείωσε. Σε αυτή την περιπλάνηση, εκτός από την εξερεύνηση στα άδυτα ενός πολυβολείου, μάθαμε και είδαμε κι άλλα θαυμαστά που δεν περιμέναμε …
Νοέμβριος 2015
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Η εκδρομή του Συλλόγου. Κερνίτσα – Δημητσάνα – Βυτίνα
...γράφει η Δέσποινα Διαλιάνη - Βακάλη
Κυριακή, πρώτη μέρα του Νοέμβρη και ο καιρός μοιάζει χειμωνιάτικος. Έτσι κι αλλιώς, ημερολογιακά βρισκόμαστε στον χειμώνα. Έξω από τα γραφεία του Συλλόγου «ΠΗΓΗ» οι φίλοι που θα έρθουν μαζί μας στην εκδρομή, έχουν συγκεντρωθεί. Λαμβάνουμε όλοι τις θέσεις μας και ξεκινάμε. Έχουμε διαλέξει τρεις προορισμούς στην φημισμένη ορεινή Αρκαδία. Κερνίτσα, Δημητσάνα, Βυτίνα. Αυτή τη φορά, αποφασίσαμε μια φυσιολατρική εκδρομή, με θρησκευτικό και λαογραφικό χαρακτήρα, σε μια περιοχή της κεντρικής Πελοποννήσου, την οποίαν έχουν υμνήσει οι ξένοι περιηγητές και έχουν απαθανατίσει φωτογράφοι όλων των εθνών. Μια περιοχή από την οποία, κατά ένα περίεργο λόγο, έλκουν την καταγωγή τους, άνθρωποι με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Επιστήμονες, πολιτικοί, καλλιτέχνες και ήρωες, που μας έχουν αφήσει παρακαταθήκη σελίδες ιστορίας και διδαχής. Η παράδοση λέει, πως κάποια μέρα, ένας ξένος περιηγητής, παρατηρώντας την οξύνοια των κατοίκων, αναρωτήθηκε. «Με τι τρέφονται αυτοί οι άνθρωποι και παράγουν τόσο εξαιρετικά μυαλά»;
Όμως ας παρακολουθήσουμε την ξενάγηση του Άγγελου Κοκκαλιάρη, που για άλλη μια φορά είναι μαζί μας. Αρχαιολόγος, ξεναγός, με σπουδές στην Πολιτιστική διαχείριση, μας ενημερώνει και μας προϊδεάζει για όσα πρόκειται να δούμε από κοντά. Το πρόγραμμα βέβαια δεν έχει αυτή τη φορά αρχαιολογικούς προορισμούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειαζόμαστε την βοήθειά του και τις γνώσεις του. Αποφασίζουμε να προσεγγίσουμε πρώτα την Ιερά Μονή Κερνίτσας, ένα μοναστήρι από τα παλαιότερα της Ελλάδας και που είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Οι παρακλήσεις των γονιών, που προστρέχουν ως εκεί, το μόνο που αποτολμούν στην ικεσία τους, είναι γερά και αρτιμελή παιδιά. Καθώς ανηφορίζουμε, η θέα και το πράσινο που απολαμβάνουμε, μας φαίνονται
ατελείωτα και ξεκουράζουν τα μάτια μας. Το μοναστήρι σκαρφαλωμένο στο πιο ψηλό σημείο, περιτριγυρισμένο από λουλούδια, μας κρατάει τόσο, όσο για ένα προσκύνημα και ένα κέρασμα από τις μοναχές.
Επόμενη στάση η ιστορική Δημητσάνα. Ξακουστή από τα χρόνια της επανάστασης, με ενεργό δράση στον αγώνα κατά του Τουρκικού ζυγού και με έντονη λαογραφική πολιτιστική ζωή ακόμα και σήμερα. Από τα σημαντικότερα πράγματα που είδαμε ήταν το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης. Η περιοχή πλούσια σε τρεχούμενα νερά, δεν αφέθηκε στην τύχη της. Η σοφία των ανθρώπων, ανέκαθεν επινοούσε τρόπους εκμετάλλευσης των φυσικών αγαθών, προκειμένου να βελτιώσουν τις συνθήκες του βιοτικού τους επιπέδου. Η αρχέγονη πηγή ενέργειας, από την μακρινή εποχή της νεροτριβής και της μεταποίησης των σπόρων σε αλεύρι, μέχρι την επεξεργασία του δέρματος, μπορεί σήμερα να μας φαίνεται ξεπερασμένη, ωστόσο είναι αξιοθαύμαστη. Αρκεί να σκεφτούμε, πως ότι έφτιαχναν κάποτε οι άνθρωποι, ήταν χειροποίητο. Ακόμη και το μπαρούτι.
Ο μπαρουτόμυλος αποδεικνύει την καταγεγραμμένη ρήση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. «Μπαρούτι είχαμε, έκαμνε η Δημητσάνα». Στο χώρο του μουσείου το οποίο στεγάζεται σε έκταση ενός στρέμματος, έχουν αναστυλωθεί οι παλιές εγκαταστάσεις και έχουν αξιοποιηθεί, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένας ακόμη πολιτιστικός και λαογραφικός προορισμός, που ενδιαφέρει εκπαιδευτές, μαθητικές ομάδες και όχι μόνο. Ο περιβάλλων χώρος, είναι ειδυλλιακός, με τα λιθόστρωτα μονοπάτια, τα αυλάκια του νερού
και τη φύση να οργιάζει με αιωνόβια δένδρα παντού. Εκτός από το Μουσείο Υδροκίνησης όμως, θέλουμε να σεργιανίσουμε και να γνωρίσουμε τη πόλη. Κτισμένη αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 590 μέτρα, με σπίτια παλιά από πέτρα, καλντερίμια και σοκάκια ανηφορικά, ανταποκρίνεται στη φήμη της ξεχωριστής, ορεινής, αρκαδικής πόλης. Η ώρα έχει περάσει. Επόμενος σταθμός η Βυτίνα. Ακόμα μια πόλη με ιστορία και ομορφιές. Η Πρόεδρος του συλλόγου μας κ. Δήμητρα Μανιού έχει φροντίσει όπως πάντα για ένα καλό γεύμα. Στην παραδοσιακή ταβέρνα «Το αρχοντικό της Αθηνάς», θα γευτούμε ντόπια εδέσματα, καλό κρασί και ζεστό περιβάλλον. Όσοι αισθάνονται ευχαριστημένοι, θα το δείξουν και θα σηκωθούν να χορέψουν. Άλλοι θα προτιμήσουν μια βόλτα στη πόλη για φωτογραφίες και επίσκεψη στα μαγαζιά με τις λιχουδιές και ντόπια σπιτικά προϊόντα. Βότανα, μέλι, χυλοπίτες, τραχανά.
Μια ακόμα επίσκεψη θρησκευτικού χαρακτήρα στην εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα στο κέντρο της πόλης. Είναι χτισμένη από μάρμαρο βυτίνας και οι κολώνες Κορινθιακού ρυθμού στο εσωτερικό της τραβούν την προσοχή μας. Η εκδρομή μας προχωράει προς το τέλος. Η μέρα έχει μικρύνει, η ώρα έχει αλλάξει, υπάρχουν πολλά που δεν είδαμε και θα θέλαμε να δούμε, αλλά δεν προλάβαμε. Η ώρα της επιστροφής έχει έλθει και όλοι επιβιβαζόμαστε στο πούλμαν. Όμως για να πούμε ότι η εκδρομή μας ολοκληρώθηκε, κάτι μας λείπει και το αναζητάμε από την κ. Ντίνα Κοκκαλιάρη. Εκδρομή του Συλλόγου «ΠΗΓΗ» χωρίς ανέκδοτα από την κ. Ντίνα δεν γίνεται. Πήρε λοιπόν το μικρόφωνο και ξεδίπλωσε το ταλέντο της. Διακριτικά αυτή τη φορά διότι στην παρέα μας υπήρχαν και ανήλικοι εκδρομείς. Και φτάνοντας στην πόλη μας, λίγο πριν χαιρετηθούμε, είχαμε αρχίσει να σχεδιάζουμε την επόμενη εκδρομή της Άνοιξης. Εις αναμονή λοιπόν…
Σελίδα 5
Η αίθουσα του Συλλόγου ομορφαίνει… Το λέγαμε και το ξαναλέγαμε ότι πρέπει να βάψουμε την αίθουσα και ότι πρέπει να ανακαινίσουμε λίγο το χώρο, αλλά συνέχεια το αναβάλαμε. Ώσπου ο φίλος και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου, Κώστας Σκουφίδης, το είπε και το έκανε. Πήρε σύνεργα και χρώματα που μας πρόσφερε απλόχερα το κατάστημα ΒΟΥΡΕΚΑΣ, φόρεσε και τη στολή εργασίας και έκανε την αίθουσα του Συλλόγου αγνώριστη. Και το κυριότερο, δώσαμε και την θέση που της άξιζε στην αφίσα που μας είχε χαρίσει το Σωματείο «ΑΘΛΕΠΟΛΙΣ», όταν είχαμε συνεργαστεί σε κείνη την πολύ ωραία εκδήλωση που λεγόταν «Ταξίδι στο χρόνο». Είναι η αφίσα με ένα από τα ωραιότερα θέματα του παλιού Γέρακα. Το εκκλησάκι της Παναγίτσας με την ταβέρνα του Τζιώτη και έναν απέραντο ουρανό. Μια φωτογραφία του αείμνηστου Πέτρου Πουλίδη, που ανακαλύψαμε στα Αρχεία της ΕΡΤ, όταν αναζητούσαμε φωτογραφίες από τον παλιό Γέρακα για τη συγγραφή του βιβλίου «Η Ιστορία του Γέρακα και της Πηγής». Τιμητική θέση, δώσαμε και στην ιστορική σημαία του Συλλόγου μας, κειμήλιο πολύτιμο και δωρεά από τους κορυφαίους του πρώτου Δ.Σ. που ανάγεται στα 1975, όταν σαν μοναδική Αρχή του τόπου, λάμβανε μέρος στις Εθνικές γιορτές και παρελάσεις. Με λίγη καλή διάθεση και όρεξη για αλλαγή η αίθουσα του Συλλόγου μας έγινε ομορφότερη. Εκεί όπως πάντα κάθε Τετάρτη μετά τις επτά δεχόμαστε τους φίλους μας. Σας περιμένουμε….
Γραφική ύλη από την «ΠΗΓΗ» Γραφική ύλη συγκέντρωσε ο Σύλλογός μας την οποία προσέφερε στο Κοινωνικό Παντοπωλείο, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα του Δήμου Παλλήνης. Στις δύσκολες αυτές εποχές όπου οι οικονομικές συνθήκες δοκιμάζουν την Ελληνική κοινωνία προβάλλει επτακτικά η υποχρέωση όλων να δείξουμε την αλληλεγγύη μας απέναντι στους συνανθρώπους μας που αδυνατούν να εξασφαλίσουν ακόμα ακόμα βασικά αγαθά . Η κοινωνική ευαισθησία του συλλόγου επιβεβαιώνεται εμπράκτως συχνά, αφού σε κάθε ευκαιρία συνδράμει σε κοινωνικές δράσει είτε μέσω των κοινωνικών δομών του Δήμου μας είτε αυτόνομα, είναι, δε, η τέταρτη χρονιά που ο Σύλλογός μας ανταποκρίνεται και σε αυτή την κοινωνική του υποχρέωση. Το υλικό ήταν προσφορά των βιβλιοπωλείων «ΑΔΩΝΙΣ» και «ΓΝΩΣΗ & ΕΞΕΛΙΞΗ», τους οποίους ευχαριστούμε θερμά, αλλά και μελών του ΔΣ που συγκέντρωσαν και παρέδωσαν υλικό ιδίοις πόροις.
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Νοέμβριος 2015
Σελίδα 6
Γονείς + παιδιά + οικογένεια + ηλεκτρονικά παιχνίδια = Απομόνωση για όλους μας… της Αλεξάνδρας Κοφινιώτη Μέλους του Δ.Σ. του Ν.Π.Δ.Δ. Οργανισμού Προσχολικής Αγωγής & Κοινωνικής Μέριμνας Δήμου Παλλήνης
Σκέφτηκα να ασχοληθώ με ένα θέμα που με ενόχλησε και σαν γονιό και σαν εικόνα που αντίκρισα και που με έκανε να προβληματιστώ πολύ για το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά σήμερα εν αντιθέσει με το πώς μεγαλώσαμε εμείς. Τι τους παρέχουμε και τελικά μέσα από αυτά εάν γίνεται καλύτερη η καλλιέργεια της ψυχής τους ή όχι. Έτυχε ένα καλοκαίρι που ήμουν στην παραλία, να κάθονται στο διπλανό τραπέζι δυο αδελφάκια, ηλικίας περίπου 9 χρόνων, όπου ήταν σκεπασμένα με μια πετσέτα το καθένα στο κεφάλι, μέσα στην ζέστη και να παίζουν με ηλεκτρονικά παιχνίδια που συνδέονταν μεταξύ τους, αγνοώντας τις φωνές της μητέρας τους που τα καλούσε να κολυμπήσουν. Είναι εικόνα αυτή παιδιού; Δεν νομίζω πως σαν γονείς την επικροτούμε. Φέρουμε μέρος ευθύνης γιατί με τις τόσες ασχολίες που έχουμε σε συνδυασμό με τα προβλήματα, η εικόνα ενός παιδιού που είναι μέσα στη σιγουριά του σπιτιού του αλλά μπροστά σε έναν υπολογιστή, ήσυχο χωρίς πολλές απαιτήσεις, είναι η πιο συνήθης.
Αδιαμφισβήτητα, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές μπορούν να αποτελέσουν ένα εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια τόσο των ενηλίκων, όσο και των παιδιών, προσφέροντας
πρόσβαση όχι μόνο στην ψυχαγωγία, αλλά και στη γνώση. Ακόμα και στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, βοηθάει η χρήση του κειμενογράφου για να εντοπίζουν την διαφορά μεταξύ σωστής και λανθασμένης ορθογραφίας. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται το φαινόμενο παιδιών που αρχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα, καθώς περνούν πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή, ξεχασμένα από τους γονείς τους. Και τι μπορούμε να κάνουμε για να φτιάξει αυτή η εικόνα; Μήπως να συζητήσουμε με τα παιδιά μας σχετικά με την κατάχρηση που κάνουν στον υπολογιστή; Να προσπαθήσουμε να διαπιστώσουμε εάν εκτός από την δική μας ευθύνη υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που τα παιδιά μας έχουν στραφεί και περνάνε τόσο χρόνο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή; Μήπως το έχουν βρει ως μια απόδραση από την πραγματικότητα; Μήπως δυστυχώς αποτελεί τη μόνη συντροφιά τους; Πολλά τα ερωτηματικά που θα πρέπει να μας προβληματίζουν. Μήπως εμείς οι ίδιοι έχουμε χτίσει ένα τοίχος ανάμεσα σ΄αυτές τις ψυχούλες και σε μας; Και όλα αυτά ΓΙΑΤΙ; Ίσως γιατί δεν έχουμε καταλάβει πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος μας σαν γονείς. Ίσως γιατί αφήσαμε τα προβλήματα και την καθημερινότητα να εισβάλουν τόσο πολύ στη ζωή μας και να πάρουν αρκετό από το χρόνο μας, με αποτέλεσμα όταν έρχονται να σου μιλήσουν το βράδυ για κάτι πολύ απλό που συνέβη στο σχολείο τους ή στο φροντιστήριο τους, εμείς να είμαστε βυθισμένοι σε έναν άλλο κόσμο και απλά να τους ακούμε χωρίς να έχουμε την ικανότητα να ανταποκριθούμε και να δώσουμε κάποιες φορές σωστές κατευθύνσεις. Ακόμα και η εικόνα της μητέρας που ανοίγει τα βιβλία μαγειρικής για να φτιάξει ένα απλό κέικ, έχει αντικατασταθεί από την εικόνα της μητέρας που έχει το laptop στον πάγκο της κουζίνας για να βρει την συνταγή και ταυτόχρονα στην από πίσω καρτέλα έχει ανοικτό το facebook ή το twitter για να συνομιλεί. Το σπίτι έχει γεμίσει από τους ήχους ειδοποίησης του messenger ή του like ή του εισερχόμενου μηνύματος στο inbox που βγαίνουν από κάθε δωμάτιο με κοινό σημείο συνάντησης τον διάδρομο ή την σκάλα. Και για όσους δεν καταλα-
βαίνουν, όλοι αυτοί οι ήχοι προέρχονται από τα κινητά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στους υπολογιστές και έχουν αντικαταστήσει τα γέλια και την μουσική που άλλοτε ξεχείλιζαν μέσα από ένα σπίτι
Αυτά είναι τα πρότυπα της οικογένειας σήμερα; Γονείς τρελαμένοι που ψάχνουν να βρουν χρόνο ηρεμίας μέσα στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, παιδιά ξεχασμένα μπροστά σε έναν υπολογιστή συντροφιά με αγνώστους και χιλιάδες προβλήματα σαν σύννεφο να την τυλίγει χωρίς να μπορεί να περάσει μια αχτίδα φωτός μέσα. Μήπως πρέπει να αλλάξουμε λογική, σκέψη, συνήθεις για να γίνει το μέλλον τους αλλά και το δικό μας καλύτερο; Μήπως πρέπει να βάλουμε ένα μέτρο και να πάψουμε να κουβαλάμε εργασία ή και τα προβλήματα της εργασίας μας στο σπίτι μας, για να μπορέσουμε να δούμε τα προβλήματα που δημιουργούνται εκεί μέσα λόγω έλλειψης του δικού μας μυαλού; Ας το σκεφτούμε λιγάκι πιο ήρεμα και πιο ψύχραιμα και ας τους απλώσουμε το χέρι έστω για μια μικρή βόλτα στο κέντρο της πόλης μας. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε έστω και για μια ώρα κάτι μαζί τους όπως μια φωτογράφηση της φύσης στο βουνό. Ίσως το αεράκι που θα αναπνεύσουμε σ΄ αυτή τη μικρή βόλτα, να βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε και να απαντήσουμε μέσα μας πολλά από τα ερωτηματικά που γεννιούνται και συσσωρεύονται αναπάντητα δημιουργώντας τεράστια προβλήματα που βοηθούν να χαθεί η επαφή και η πραγματικότητα από την ζωή τους και την ζωή μας…
Οι πευκοβελόνες. Ο νέος μετρητής ατμοσφαιρικής ρύπανσης. που συνήθως χρησιμοποιείτε για την μέτρηση της ρύπανσης. Η μέτρηση γίνεται στα εργαστήρια μετρώντας τα επίπεδα ρύπων τα όποια αποθηκεύονται στις πευκοβελόνες. Η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να διογκωθεί ή να μειωθεί σε συνάρτηση άλλων παραγόντων όπως οι κλιματολογικές συνθήκες. Για παράδειγμα η Θεσσαλονίκη λόγω του Βαρδάρη που πνέει από την θάλασσα απομακρύνει αρκετούς ρύπους σε σχέση με το Βελιγράδι το όποιο έχει χαμηλής έντασης αέρα. Εκτός από το πεύκο, και ο πλάτανος ενδείκνυται για την ιδία χρήση καθώς έχει παρόμοιες ιδιότητες. Ακόμα δενδρώδη και θαμνώδη είδη όπως η αγγελική, η πικροδάφνη, η χουρμαδιά, η μαύρη λεύκη, ο ευκάλυ-
Γράφει ο κ. Τζαιμπάλλα Χαλήλ - Περιβαλλοντολόγος, Απόφοιτος πολυτεχνικής σχολής Πανεπιστήμιου Πατρών Τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων
Η ατμοσφαιρική ρύπανση εξακολουθεί να είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Συνήθως τα ένοχα μέταλλα που συμβάλουν στην ρύπανση είναι το χρώμιο, ο μόλυβδος, ο χαλκός και ο σίδηρος. Η κυκλοφοριακή κίνηση, είναι ακόμα ένας παράγοντας που επιβαρύνει την ατμόσφαιρα. Λόγω της οικονομικής κρίσης, το πρόβλημα της ρύπανσης γιγαντώνεται με την καύση ακατάλληλων υλικών για θέρμανση. Η ρύπανση μεταφέρεται κυρίως λόγω της βροχής από την ατμόσφαιρα στο έδαφος οπότε η μέτρησή της είναι επιτακτική. Η φύση λοιπόν, μας έχει δώσει το κατάλληλο ‘’εργαλείο’’ για να διαπιστώσουμε κατά πόσο μια περιοχή είναι προβλημα-
τική από άποψη ρύπανσης. Το ‘’εργαλείο’’ αυτό λέγεται πεύκο. Γενικά στις μέρες μας, διαθέτουμε την τεχνογνωσία με την χρήση των φυτών τόσο να μετράμε όσο και να απορυπαίνουμε μια περιοχή. Το θετικό είναι, ότι ένα πεύκο ζει για πολλά χρόνια (μπορούμε έτσι να επαναλάβουμε και να συγκρίνουμε τις μετρήσεις πολλές φορές) και μπορεί να αναπτυχτεί ακόμα και σε αστικό περιβάλλον και έτσι το καθίστα ως μια προσιτή και οικονομική λύση. Τα φύλλα του πεύκου, έχουν ανώμαλη επιφάνεια χωρίς στόματα και τρίχες ενώ είναι επιστρωμένα με μια κηρώδη ουσία η οποία τα κάνει υδατοστεγή και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο ρύπος να εγκλωβίζεται στην κάτω επιφάνεια του φύλλου και να μην καταλήγει στο έδαφος, καθώς δεν ξεπλένεται με την βροχή. Το γνωστό μας μαυρόπευκο (Pinus nigra), είναι ένα είδος πεύκου
πτος και ο κέδρος μπορούν να χρησιμοποιηθούν, χωρίς όμως να έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα. Επομένως το πεύκο εκτός από την συνεισφορά του στην πτώση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα, στην μείωση των πλημμύρων, των κατολισθήσεων και στην σταδιακή αυτοίαση μιας καμένης περιοχής (άρθρο Σεπτέμβριος 2014) μπορεί να συμβάλλει και ως ένα εργαλείο μέτρησης της ρύπανσης με μεγάλη επιτυχία.
Νοέμβριος 2015
Εργάνη
Σύλλογος Γυναικών Γέρακα Η ΕΡΓΑΝΗ (σύλλογος γυναικών Γέρακα) προσέφερε όπως κάθε Σεπτέμβρη το καθιερωμένο ρόφημα καφέ ή τσάι στα μέλη του στον εξωτερικό χώρο του βαγονιού στις 16/9/2015 Πραγματοποιήθηκε η εκδρομή στην οποία τα μέλη και οι συγγενείς τους επισκέφθηκαν την Αρχαία Κόρινθο. Η εκδρομή περιελάμβανε επιπλέον : ανάβαση στον Ακροκόρινθο, διάπλου της διώρυγας, φαγητό στην Ευρωστίνη και προσκύνημα στην Παναγία την Καταφυγιώτισσα. Ξεκίνησαν τα προγράμματα του συλλόγου δηλαδή : • χορωδία ενηλίκων κάθε Δευτέρα 7,30-9,00μμ • σύγχρονοι χοροί κάθε Τετάρτη 6,30-7,30μμ • παραδοσιακοί χοροί κάθε Τετάρτη 7,30-8,30μμ • μαθήματα υποκριτικής Τρίτη και Πέμπτη 8-10 μμ • παιδική χορωδία που ξεκίνησε φέτος και τα μαθήματα γίνονται κάθε Παρασκευή 4:30-6:00 μμ Ο σύλλογος απέκτησε ιστοσελίδα την οποία μπορείτε να επισκεφθείτε στη διεύθυνση erganigerakas.gr Τηλέφωνα επικοινωνίας: 21066010155, 2106613697 & 2106612254
Συνδυαστική Άσκηση με 15 € το μήνα Αξιοποιώντας την θετική εμπειρία και τα αποτελέσματα των δημοσιευμένων μελετών μετά την εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος άθλησης σε ειδικές ομάδες πληθυσμού, ο Δήμος Παλλήνης ανακοινώνει την έναρξη νέου αθλητικού προγράμματος. Το νέο πρόγραμμα βασίζεται στα ωφέλη της συνδυαστικής άσκησης σε διαφορετικά επίπεδα με εφαρμογή τόσο όσο αφορά τους χώρους και την επιλογή της μεθοδολογίας και του ασκησιολογίου, όσο και την επίδραση στην ψυχοσωματική υγεία του αθλουμένου. Περιλαμβάνει: Συνδυασμό Στίβου & Κολύμβηση • Δύο φορές την εβδομάδα άσκηση στο στίβο και τα όργανα • Μία φορά την εβδομάδα άσκηση στο Κολυμβητήριο • Μια φορά το μήνα πρόγραμμα άσκησης στη φύση • Δημιουργία ατομικής καρτέλας αθλουμένων υγείας με εξειδικευμένες μετρήσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα Ηλικίες: 20-65 ετών άνδρες &γυναίκες Εγγραφές-Δηλώσεις Συμμετοχής: 5ο Αθλητικό Κέντρο Παλλήνης , τηλ.2106032245
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ
Σελίδα 7
Η ενδοσκόπηση στην ωτορινολαρυγγολογία ριστικά του διακρίνεται σε : Οξύ: Όταν η διάρκεια του δεν ξεπερνά της 3 εβδομάδες Χρόνιο: Όταν διαρκεί για περισσότερο από 3 εβδομάδες Παραγωγικό: Όταν συνοδεύεται από πτύελα Ξηρό: Όταν δεν συνοδεύεται από πτύελα Τα συχνότερα αίτια βήχα είναι: Λαρυγγοφαρυγγγική παλινδρόμηση Λοιμώξεις Αναπνευστικού Αμυγδαλίτιδα ,Ιγμορίτιδα, μετωπιάια κολπίτιδα, ηθμοειδίτιδα – Οπισθορινική καταρροή, Φαρυγγίτιδα, Λαρυγγίτιδα, Τραχειίτιδα Εισρόφηση ξένου σώματος στο λάρυγγα,ρινοφάρυγγα,στοματοφάρυγγα. Η διερεύνηση του βήχα γίνεται με το Ιστορικό και την εξέταση από τον ιατρό (κλινική εξέταση) και ανάλογα με τα ευρήματα, μπορεί να γίνουν και επιπλέον εξετάσεις οι οποίες είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν τα εξής: 1. Ακτινογραφία κόλπων προσώπου
Δημήτριος Ξεσφίγγης MD, MSc Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος
Ένα από τα συχνότερα συμπτώματα παθήσεων του αναπνευστικού, ειδικά αυτή την εποχή που σιγά-σιγά αλλάζουν οι κλιματολογικές συνθήκες είναι ο βήχας. Ο βήχας είναι ένα αντανακλαστικό, με το οποίο ο οργανισμός κάνει μία προσπάθεια ώστε να καθαρίσει τους αεραγωγούς του. Μηχανισμός του βήχα Στους αεραγωγούς μας υπάρχουν ειδικοί υποδοχείς (νευρο-υποδοχείς), οι οποίοι στέλνουν νευρικά σήματα στον εγκέφαλο μόλις ενεργοποιηθούν από διάφορα αίτια (όπως καπνός, σκόνη, ξένα σώματα, κ.α.), με αποτέλεσμα ο οργανισμός να απαντάει με βήχα, ο οποίος βοηθά στην μεταφορά της ερεθιστικής ουσίας από τους πνεύμονες προς την τραχεία και από εκεί έξω από τον οργανισμό. Ο βήχας ανάλογα με τα χαρακτη-
Tο καθημερινό μας θρίλερ σε (κακές) πραξεις ...συνέχεια από σελίδα 2
δεν υπήρχε Δημοκρατία που όμως... μια θέση στο λεωφορείο την παραχωρούσαν σε έναν που την είχε ανάγκη. Όλα αυτά τα γράφω απελπισμένος, ελπίζοντας ότι κάποιος θα τα θυμηθεί την κρίσιμη στιγμή. Και αυτό θα είναι το κέρδος. Δεν θα το μάθω ποτέ, αλλά κέρδος θα είναι. Τώρα αν κάποιοι στα παραπάνω βλέπουν τον εαυτό τους, καλό θα είναι να επιχειρήσουν να διορθώσουν κάτι από αυτόν πριν είναι αργά αντί να θυμώσουν. Ακόμα και στην ζούγκλα υπάρχουν κανόνες. Ο κανόνας του δυνατότερου. Και πάντα θα υπάρχει κάποιος δυνατότερος από τον καθένα μας. Όταν λοιπόν εμείς επιδεικνύουμε αδιαφορία εκεί που θα έπρεπε να δείξουμε ενδιαφέρον (π.χ ο υπερήλικας και η έγκυος στο τραίνο που είναι ντροπή για την κοινωνία μας να μην τους παραχωρούν τα εικοσάχρονα την θέση τους), όταν αρχίσουμε και τηρούμε απλούς κανόνες συμπεριφοράς έξω από το σπίτι μας, τότε ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Σε κάθε περίπτωση η αγένεια και η εχθρικότητα απέναντι στον συνάνθρωπο είναι στοιχεία που μεταδίδονται και στα παιδιά μας. Και τις συνέπειες τις αντιλαμβάνεστε και κυρίως τις διαπιστώνετε όλοι.
2. Αξονική τομογραφία λάρυγγα ή και κόλπων προσώπου 3. Έμμεση Λαρυγγοσκόπηση –Ενδοσκόπηση λάρυγγα 4. Εξέταση στοματοφάρυγγα, ενδοσκόπηση ρινοφάρυγγα. Ανάλογα με την αιτιολογία του βήχα υπάρχει και η θεραπεία του. Ο ασθενής με βήχα θα πρέπει οπωσδήποτε να αναζητήσει ιατρική συμβουλή όταν ο βήχας: Συνοδεύεται από πόνο στο στήθος ή δυσκολία στην αναπνοή Συνοδεύεται από απόχρεμψη με αίμα (αιμόπτυση) ή από πράσινα ή κίτρινα πτύελα Επιμένει για πάνω από 10 ημέρες Συνοδεύεται από απώλεια βάρους Τέλος η λήψη διαφόρων φαρμάκων όπως αντιβηχικά, αντιβιώσεις κ.α. χωρίς διερεύνηση της αιτίας από τον ωτορινολαρυγγολόγο, μπορεί να μας καλύψει την εικόνα του βήχα (ειδικά ενός βήχα που υποτροπιάζει) με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της διάγνωσης, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις , μπορεί να έχει άσχημες συνέπειες για τον ασθενή.
Εορτασμός της επετείου του «ΟΧΙ» Με την συνήθη επισημότητα γιορτάστηκε και φέτος στο Γέρακα η επέτειος του του “ΟΧΙ” της 28ης Οκτώβρη 1940. Μία επέτειος που είναι χαραγμένη στην ιστορία των Ελλήνων. Λόγω της υποχρέωσης του Δημάρχου να παρευρεθεί στις αντίστοιχες εκδηλώσεις της Δ.Ε Παλλήνης, το στεφάνι από πλευράς Δήμου κατέθεσε ο Αντιδήμαρχος κ. Αβαρκιώτης. Από το Σύλλογο ΠΗΓΗ το στεφάνι κατέθεσε ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου κ. Βασίλης Χαϊλάζης.
Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί την επιβεβαίωση θέλησης, υπερηφάνειας και της αστείρευτης ψυχικής αντοχής και του μεγαλείου του Έλληνα, αντοχής η οποία ακόμα και μετά το τέλος του πολέμου συνεχίζει να δοκιμάζεται. Είναι η απόδειξη ότι εμείς οι Έλληνες όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε κάθε δυσκολία που προκύπτει, κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ. Σήμερα, που οι συγκυρίες το επιβάλλουν αλλά κυρίως και η Εθνική μας τιμή μας υποχρεώνει, ως Λαός και ως Έθνος, να σταθούμε αντάξιοι απέναντι στην Ιστορία μας.
A.O. ΩΚΕΑΝΟΣ: Ένας ωκεανός επιτυχίες! Ο σύλλογος Α.Ο. ΩΚΕΑΝΟΣ ιδρύθηκε το 2002 με έδρα την Παλλήνη, ξεκίνησε να λειτουργεί όμως ολοκληρωτικά το 2004 όπου έθεσε ως βάση του τις ολυμπιακές κολυμβητικές εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ. Ξεκινώντας σε αυτήν την νέα βάση, δημιουργήσαμε την μεγαλύτερη αριθμητικά ακαδημία μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ενώ ταυτόχρονα επανδρώσαμε με δικά μας παιδιά τις προαγωνιστικές και αγωνιστικές ομάδες, οι οποίες σταθερά κατέχουν μια θέση μέσα στις έξι καλύτερες ομάδες στα Πανελληνία Πρωταθλήματα Κολύμβησης.
Όλα τα παραπάνω, συνέβησαν χάρη στην καθημερινή και αδιάκοπη προσπάθεια των προπονητών του Α.Ο. Ωκεανού και των ανθρώπων που ανιδιοτελώς προσφέρουν την βοήθεια τους στον σύλλογο. Η ομάδα αυτή απαρτίζεται από προπονητές σωστά καταρτισμένους πάνω στο αντικείμενο της κολύμβησης, οι περισσότεροι από αυτούς πτυχιούχοι καθηγητές φυσικής αγωγής.
Δουλεύοντας με όρεξη, υπομονή και επιμονή καταφέραμε τις μέχρι τώρα επιτυχίες, προσβλέποντας τις επόμενες. Ενδεικτικά, σας αναφέρουμε ότι την περασμένη περίοδο είχαμε τις παρακάτω επιτυχίες:
Σήμερα ο Α.Ο. Ωκεανός έχει πετύχει να είναι ο μεγαλύτερος από τους συλλόγους που στεγάζεται στις αθλητικές εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ, λειτουργώντας τμήματα κολύμβησης (ακαδημίες, προαγωνιστική, αγωνιστική), τμήματα κολύμβησης ενηλίκων, γνωστά ως τμήματα κοινού, baby swimming (βρεφική κολύμβηση) και τμήματα κολύμβησης ατόμων με ειδικές ανάγκες. Παράλληλα, διαθέτουμε ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο στην Παλλήνη με προγράμματα άθλησης για όλη την οικογένεια.
• Πρωταθλητής στις κατηγορίες Παίδων, Παμπαίδων Α-Β, Κορασίδων, Παγκορασίδων Α-Β με 331,5 βαθμούς (95 ομάδες) • Δευτεραθλητής στις κατηγορίες Ανδρών-Γυναικών με 191,5 βαθμούς (36 ομάδες) • Δευτεραθλητής στις κατηγορίες Εφήβων-Νεανίδων με 160 βαθμούς (45 ομάδες) • 2η θέση στην 1η διοργάνωση Super Cup με 172 βαθμούς, όπου συμμετέχουν οι καλύτερες κολυμβητικές ομάδες ανά περιφέρεια. (22 ομάδες) • 1η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα & στο Θερινό Πρωτάθλημα Προαγωνιστικών κατηγοριών (9 – 10 - 11 & 12 ετών) Τηλέφωνα επικοινωνίας: ΟΑΚΑ 2106850920, 6932376106 ΠΑΛΛΗΝΗΣ: 2106037010
Περί «ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ»… Ο ΛΟΓΟΣ Γράφει ο Βασίλης Χαϊλάζης, Αντιπρόεδρος της «ΠΗΓΗΣ» Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο 1ον) Γράφαμε στο προηγούμενο τεύχος της εφημερίδας μας για τις σπατάλες του Κράτους, την φοροδιαφυγή (ιδίως των Ελεύθερων Επαγγελματιών οι οποίοι δεν έκοβαν αποδείξεις) και για τις λοιπές παθογένειες του Ελληνικού Δημοσίου και της Κοινωνίας μας γενικότερα, οι οποίες μας οδήγησαν στο α΄ Μνημόνιο τον Μάιο του 2010. Ρόλο στην οικονομική κατρακύλα διαδραμάτισαν ασφαλώς και οι «καλές» μας Τράπεζες, οι οποίες έδιναν αφειδώς δάνεια σε κάθε …πικραμένο (χωρίς εγγυήσεις τις περισσότερες φορές), με συνέπεια το Κράτος να αναγκασθεί να τις «ανακεφαλαιοποιήσει» το 2008 με 28 δις Ευρώ, με πολύ περισσότερα το 2010 και έπεται συνέχεια! Δυστυχώς ουδέποτε αναζητήθηκαν ευθύνες από τις διοικήσεις και τα στελέχη των 4 μεγάλων Τραπεζών για την «κακοδιαχείριση» που έκαναν (να μην μιλήσω για τα μπόνους που εισέπρατταν). 2ον) Επειδή ΔΕΝ έγιναν αποκρατικοποιήσεις, ΔΕΝ έγινε περιστολή των Κρατικών δαπανών (σε έκταση τουλάχιστον που ήταν αναγκαία), ΔΕΝ έγιναν οι αναγκαίες περικοπές σε συντάξεις «ευγενών Ταμείων» και σε υψηλόμισθους υπαλλήλους, ούτε συγχωνεύσεις Οργανισμών κλπ., τέλος επειδή η Ελλάδα, όπως πάντα, δεν εκπόνησε ποτέ ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, στο οποίο να συμφωνήσουν τα περισσότερα κοινοβουλευτικά κόμματα, φθάσα-
με το 2010 στο Β΄ Μνημόνιο. «Τι είχες Γιάννη μου, τι είχα πάντα»! Επακολούθησε η εύκολη λύση. Οριζόντιες περικοπές σε συντάξεις και μισθούς. Επίσης ΦΟΡΟΙ – ΦΟΡΟΙ – ΦΟΡΟΙ!! Ο «άτιμος» και εντελώς άδικος (ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ φόρο) ΕΝΦΙΑ «στις δόξες του»! Φορολογείται η κατοχή ακίνητης περιουσίας ακόμα και όταν δεν αποδίδει εισόδημα!! Από το 2007 μέχρι και το 2014 η περιουσία των Ελλήνων μειώθηκε περίπου κατά 40%, όταν αναλογισθεί κάποιος ότι οι αξίες των ακινήτων «έπεσαν» κατά 50% (κατά μέσο όρο). Η ΑΝΕΡΓΙΑ βρέθηκε ΣΤΑ ΥΨΗ! Μεταξύ δε των νέων ανθρώπων ανέρχεται στο 50%. Μήπως οι συνταγές των μνημονίων είχαν αρκετά λάθη; Ασφαλώς ναι εάν κριθούν εκ του αποτελέσματος, όμως μας οδήγησαν σε διόρθωση πολλών στρεβλώσεων 3ον) Όμως πρέπει να επισημάνουμε ότι για το «κακό μας χάλι» δεν ευθύνονται οι ξένοι! Στη χώρα μας, που γέννησε τον Πολιτισμό, την Ποίηση, την Ιστορία, την Φιλοσοφία, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ … «ΠΑΠΑΚΙ», ένα ρολόι, ούτε ένα (εξ ολοκλήρου Ελληνικό) ποδήλατο, εισάγουμε δε σχεδόν τα πάντα, ακόμα και οδοντογλυφίδες! Επίσης οι εταίροι μας στην Ευρώπη (έστω και για το δικό τους καλό) μας δάνεισαν αναρίθμητα δις, τα οποία βέβαια «πηγαίνουν» σε εξόφληση προγενέστερων δανείων, όμως οι όροι δανεισμού (με μέσο επιτόκιο 2%) είναι πολύ καλοί
και θα γίνουν καλύτεροι εάν κατορθώσουμε να πράξουμε τα «αυτονόητα». Τότε θα πάμε σε κούρεμα» του χρέους. Με τα μνημόνια η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση ανέλαβε την εξυπηρέτηση του τεράστιου Δημόσιου χρέους των 300 δις (περίπου), ενώ η Ελλάδα ανέλαβε το Δημόσιο έλλειμμα, δηλαδή να ισοσκελίσει τα ΄Εσοδα-Έξοδα του Κράτους. - Με «ιδρώτα και αίμα» καταφέραμε στο τέλος του 2014 να ξαναέλθει η ελπίδα στη χώρα μας γιατί (κατά κύριο λόγο): α) Για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, η οικονομία επέστρεψε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 0,8% (μετά από συνεχή ύφεση), β) Αυξήθηκαν οι δημόσιες επενδύσεις (σε 3,8% από 2,7%), γ) «Μειώθηκε» η ανεργία κατά 1% (στο 26,50% από 27,50%) και δ) Το κυριότερο , υπήρξε μείωση του δημοσίου ελλείμματος και μάλιστα πετύχαμε ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ! - Δυστυχώς όμως ο Θεός φαίνεται ότι μας έχει καταραστεί ή (το πιθανότερο) για άλλη μία φορά οι πολιτικοί μας φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων! Εν μέσω τέτοιας κρίσης οδηγηθήκαμε σε εκλογές με αφορμή την μη εκλογή πρόεδρου της δημοκρατίας. Οι εκλογές είναι ευλογία για τη Δημοκρατία, όμως όχι όταν ένα κράτος βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ήταν δε (από την άλλη πλευρά) βέβαιο ότι οι εκλογές θα επιβάρυναν τα οικονομικά μεγέθη. Η Πορτογαλία, η οποία είχε παρόμοια προβλήματα με τα δικά μας, ΔΕΝ ΕΚΑ-
ΝΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ 4 ΧΡΟΝΙΑ. Άφησε την ίδια Κυβέρνηση να εφαρμόσει τα σκληρά οικονομικά μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που είχε ανάγκη ο τόπος, με αποτέλεσμα να «βγει από τα μνημόνια και να μπει στις αγορές» ! Εμείς κάναμε εκλογές (2 φορές μάλιστα), με συνέπεια τα οικονομικά της χώρας να παρουσιάσουν μεγάλη επιδείνωση, ο κόσμος φοβισμένος (και με το δίκιο του) να αποσύρει από τις Τράπεζες τις οικονομίες του και έτσι να οδηγηθούμε αρχικά στο κλείσιμο των Τραπεζών και μετά στα CAPITAL CONTROLS! Αυτά δεν είχαν ξαναγίνει στον τόπο μας και τα θεωρούσαμε ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ μέχρι και το 2008-2009. Δυστυχώς τα «καλά χρόνια» θα αργήσουν πολύ, μα πάρα πολύ, να ξαναέλθουν, εάν έλθουν ποτέ! Όμως φταίμε και εμείς. Παράδειγμα: Ο Τάσος Γιαννίτσης το 2001 ως Υπουργός Εργασίας ζήτησε να ληφθούν μέτρα στο συνταξιοδοτικό-ασφαλιστικό (τα οποία, εν σχέσει με αυτά που ζούμε σήμερα, ήταν… σχολική εκδρομή!). Η αιτιολογία ήταν ότι τα Ταμεία σε μερικά χρόνια Δεν θα είχαν χρήματα να πληρώσουν συντάξεις. Τότε ΟΛΟΙ, μα όλοι (συνδικαλιστές - αυτοί πρώτοι πάντοτε- η Κυβέρνηση, αλλά και ο απλός κόσμος), «ΕΠΕΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΦΑΝΕ»! Αποτέλεσμα; Εκπαραθυρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες! Η τότε κυβέρνηση, όπως δυστυχώς ΟΛΕΣ οι Κυβερνήσεις στην Ελλάδα, φοβήθηκε το πολίτικο κόστος. Τώρα αναπολούμε τον κύριο Γιαννίτση, αλλά πλέον είναι αργά !