Το ςφνδρομο τησ ςτρουθοκαμήλου Σου Κϊςτα θμίτθ (02/10/2011 – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Διάφοροι πολιτικοί και εμπειρογνϊμονεσ μάσ διαβεβαιϊνουν ότι ζξοδοσ τθσ Ελλάδασ από τθν Ευρωηϊνθ δεν είναι δυνατι, διότι δεν προβλζπεται από τισ υνκικεσ θ αποχϊρθςθ χϊρασ ι θ αποπομπι τθσ. Μασ κακθςυχάηουν, λοιπόν, λζγοντασ: μθ φοβάςτε, δεν ςυμφζρει τθν Ζνωςθ να αποχωριςουμε, δεν κα εμμείνουν ςτισ απαιτιςεισ τουσ, γιατί αλλιϊσ κα καταςτραφοφν και οι ίδιοι. Άλλοι ιςχυρίηονται ότι «καμιά από τισ ιςχυρζσ χϊρεσ τθσ Ευρϊπθσ δεν επικυμεί τθν ζξοδο τθσ Ελλάδασ από το ευρϊ, κάτι που αποςαφθνίςκθκε από τισ δθλϊςεισ Μζρκελ - αρκοηί». Ζχουμε άρα ελευκερία κινιςεων. Τπάρχουν επίςθσ εκείνοι που πιςτεφουν ότι θ Ευρωηϊνθ ζτςι κι αλλιϊσ κα καταρρεφςει. Δεν χρειάηεται λοιπόν να ακολουκοφμε περιοριςμοφσ. Σο κλίμα ότι ζχουμε πολφ μεγαλφτερα περικϊρια πρωτοβουλιϊν, απ’ ό,τι αρχικά πιςτεφαμε, οδιγθςε ςε εφθςυχαςμό. Επιβεβλθμζνα μζτρα με πολιτικό κόςτοσ αναβλικθκαν ι τροποποιικθκαν. Όταν δεν καταβλικθκε θ ζκτθ δόςθ του δανείου ςτα μζςα επτεμβρίου, διαπιςτϊςαμε ζκπλθκτοι ότι οι εταίροι μασ ζχουν αρκετά διαφορετικζσ απόψεισ από μασ ςε ςχζςθ με το τι πρζπει να γίνει. Οι κρίςεισ δεν αντιμετωπίηονται οφτε με αβάςιμεσ ελπίδεσ οφτε με φανταςιϊςεισ. Η γνϊςθ τθσ πραγματικότθτασ είναι προχπόκεςθ τθσ αντιμετϊπιςισ τουσ. τισ υνκικεσ πράγματι δεν προβλζπονται ριτρεσ αποπομπισ μιασ χϊρασ από τθν ΟΝΕ. Αλλά μόνον όςοι εκελοτυφλοφν μποροφν να πιςτεφουν ότι κατόπιν τοφτου δεν διατρζχει κίνδυνο θ Ελλάδα. Η πραγματικότθτα τθσ λειτουργίασ τθσ Ζνωςθσ κακορίηει το πλαίςιο για τθν παραμονι ι τθν ζξοδο μιασ χϊρασ. Γι’ αυτό και είναι ςθμαντικό να προβλζπουμε και να μθν εφθςυχάηουμε. Οι όποιεσ διαβεβαιϊςεισ θγετϊν τθσ Ζνωςθσ είναι δεςμευτικζσ ςτο μζτρο, που θ Ελλάδα τθρεί τισ υποχρεϊςεισ τθσ. Αν δεν ανταποκρίνεται ςτα ςυμφωνθκζντα -όπωσ ιςχυρίηονται ότι ςυμβαίνειδεν ιςχφουν. Η ςυμφωνία του Ιουλίου 2011 εξαςφάλιςε ςτθν Ελλάδα πρόςκετθ χρθματοδότθςθ και μερικι αναδιάρκρωςθ του χρζουσ τθσ, ϊςτε να διευκολφνει τθν επάνοδο τθσ χϊρασ ςτισ αγορζσ το 2014. Η ςυμφωνία αυτι υποδθλϊνει το ςχζδιο που επιδιϊκει να εφαρμόςει ο θγετικόσ πυρινασ τθσ Ζνωςθσ. Επικυμεί, κατά τθν αρχι λειτουργίασ του Νζου Μόνιμου Μθχανιςμοφ τακερότθτασ (ESM) το 2013 ι και ακόμθ γρθγορότερα, να δϊςει τθν οριςτικι λφςθ του προβλιματοσ των υπερχρεωμζνων χωρϊν με βάςθ τισ καταςτατικζσ διατάξεισ του Μθχανιςμοφ. φμφωνα μ’ αυτζσ, όποια κράτθ ζχουν βιϊςιμο χρζοσ, όποια δθλαδι ζχουν τθ δυνατότθτα να αντλιςουν κεφάλαια από τισ αγορζσ, κα ςυνεχίςουν να υποςτθρίηονται. Σα άλλα, των οποίων το χρζοσ δεν είναι βιϊςιμο, κα πρζπει να τα βγάλουν πζρα μόνα τουσ. Νζα χρθματοδότθςθ δεν κα δοκεί παρά μόνο για εξαιρετικά περιοριςμζνο χρόνο. Όςεσ χϊρεσ δεν κα μπορζςουν να ξεπεράςουν τισ δυςκολίεσ τουσ, κα ενταχκοφν ςε μια διαδικαςία ελεγχόμενθσ χρεοκοπίασ. τόχοσ κα είναι να περιοριςκοφν οι αρνθτικζσ επιπτϊςεισ ςτο ευρωπαϊκό τραπεηικό ςφςτθμα. «Οικειοθελήσ αναςτολή» Ελεγχόμενθ χρεοκοπία ςθμαίνει ελεγχόμενθ ςυμπεριφορά των δανειςτϊν, ςυμφωνία μεταξφ των δανειςτϊν και τθσ οφειλζτριασ χϊρασ για τθν αναδιάρκρωςθ του χρζουσ, δθλαδι παράταςθ του χρόνου εξόφλθςθσ, περιοριςμόσ (κοφρεμα) των απαιτιςεων των τραπεηϊν, ρυκμίςεισ που εγγυϊνται τθν εξόφλθςθ, όπωσ εκχϊρθςθ των χρθμάτων των κοινοτικϊν προγραμμάτων ςτισ τράπεηεσ, νζοι κανόνεσ για το καταβλθτζο επιτόκιο. Η ελεγχόμενθ χρεοκοπία ςυνεπάγεται τθν οικειοκελι «αναςτολι» τθσ ςυμμετοχισ τθσ χϊρασ που χρεοκοπεί ςτθν Ευρωηϊνθ. Η παραμονι τθσ κα ςιμαινε ςυνζχιςθ των κλυδωνιςμϊν που προκαλεί θ αδυναμία τθσ ςτθν αξία του ευρϊ. Σο ευρϊ κα ζχανε αμζςωσ αξία απζναντι ςτο δολάριο ι τθ λίρα με αποτζλεςμα τθ φυγι των