Amigahellas - The magazine #009

Τεύχος 9 - Φεβ 2009

the magazine

Special Review: AmigaOS 4.1 Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για την νέα έκδοση του λειτουργικού συστήματος!

SB ε U op λτ skt ς Βά de ντα o: 0 ς wt 120 οιώ τη Ho ν Α ιμοπ λεία ας! η σ στ ησ γα ς χρ α ερ αίκα τ υν γ

amigahellas

Hardware review: Deneb Η νέα κάρτα της Ε3Β υπόσχεται επιδόσεις. Τα καταφέρνει όμως;

Java στην Amiga Μάθετε πως!

Breaking News: AmigaOS 4.1 για Pegasos II

The team Μηνιαίο τεχνολογικό ηλεκτρονικό περιοδικό για την κοινότητα των Ελλήνων χρηστών Amiga.

Κάθε μήνα, ξοδεύουν αρκετές ώρες για να έχετε στα χέρια σας (ή στην οθόνη σας) αυτό που διαβάζετε τώρα. Γνωρίστε τους:

Σε αυτό το τεύχος editorial...............................................σελ.3

Δημήτρης Πανοκώστας (Midwan) / Αρχισυντάκτης

Γιώργος Σωκιανός (walkero) / Συντάκτης

Πρώτη επαφή με Amiga: Το 1990 βλέποντας μια Α500 να τρέχει το Falcon και ακούγοντας το “Smooth Criminal” στο Sountracker. Λίγο καιρό μετά είχε τη δική του Αmiga 500.

Πρώτη επαφή με Amiga: Το 1993 όταν πήρε μέσω ταχυδρομίου την Αmiga 500. Ασχολία: Web developer. email: walkero@gmail.com

Λευτέρης Τσουρέας (Prowler) / Συντάκτης Πρώτη επαφή με Amiga: To 1992 στην Στουρνάρη αφήνοντας 170.000 δραχμές για μια Amiga 500 plus και ένα 1084S, αν και όλοι του έλεγαν να πάρει PC.

Φρανκ Λειβαδάρος (Kreator) / Συντάκτης

Ασχολία: υπηρετεί στον κυβερνοχώρο τα οράματα και τις ιδέες του μέσω των δυνητικών κοινοτήτων του. email: lefteris_tsoureas@yahoo.gr

Γιώργος Μυστιλόγλου (Animagic) / Συντάκτης

email: frank@amigathering.gr

Πρώτη επαφή με Amiga: Το 1990, στο control room του σταθμού, οπου με “καθήλωσε” μπροστά απο μια Αmiga 2000 ενας τεχνικός που τον είχα πρήξει. “Αυτο ειναι το Deluxe Paint” μου είπε, “ασχολήσου

Βασίλης Καραγεώργης (salaxi54) / Συντάκτης

email: salaxi54@yahoo.gr

how-to: Java στην Amiga......................σελ.14 how-to: USB στην A1200.......................σελ.18 points of view......................................σελ.22

Ιδιοκτησία

Δημήτρης Πανοκώστας Δημιουργικό / Ηλεκτρονική σελιδοποίηση Δημήτρης Πανοκώστας Επικοινωνία e-mail: info@amigahellas.gr Web: http://mag.amigahellas.gr Forum: http://www.amigahellas.gr IRC: #amigahellas στο GRnet Facebook group: Amigahellas Το AmigaHellas, The Magazine είναι μια φυσική συνέχεια του μεγαλύτερου ελληνικού site γύρω από τα θέματα της Amiga. Σκοπός μας είναι: - Η συσπείρωση των Ελλήνων χρηστών Amiga

Ασχολία: Όταν δεν διοργανώνει το Amigathering, κατοικεί σε server rooms και μπυραρίες.

Ασχολία: εναλλακτικά λειτουργικά και δαγκωμένα μήλα ;-)

review: Deneb USB Zorro card.............σελ.10

Αρχισυνταξία

email: midwan@gmail.com

Πρώτη επαφή με Amiga: Τον Αύγουστο του 1986 όταν πήρε την πρώτη του Αmiga 1000 το διάστημα που υπηρετούσε στις ΗΠΑ (μετεκπαίδευση).

review: AmigaOS4.1..............................σελ.6

www.amigahellas.gr

Ασχολία: Μαστίγωμα συντακτών για να παραδόσουν την ύλη στην ώρα τους.

Πρώτη επαφή με Amiga: Πήρε την κάτω βόλτα το 1987 με μία Amiga 500 v1.2. Έκτοτε έχει κάνει σκοπό ζωής την απομνημόνευση όλων των product numbers της Commodore.

what’s new............................................σελ.4

να κάνω καμια δουλειά”... Ασχολία: (Με σειρά προτεραιότητας) Πλύσιμο πιάτων, Μαγείρεμα, Μάζεμα άπλυτων, Σκηνοθεσία, Μοντάζ, Amigahellas. email: george@omegatv.net

Θα θέλατε να γίνετε και εσείς μέλη της ομάδας του Amigahellas - The magazine; Επικοινωνήστε μαζί μας στο e-mail info@amigahellas.gr για να δούμε πως μπορείτε να βοηθήσετε!

- Η διάδοση της πλατφόρμας σε όλους τους χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών - Ενημερώνουμε αντικειμενικά και έγκυρα για ό,τι αφορά την πλατφόρμα - Βοηθάμε τους χρήστες να ξεπεράσουν τυχόν προβλήματα και να αποκομίσουν νέες γνώσεις σε νέα θέματα - Προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε την εικόνα της Amiga ως μια νέα πλατφόρμα με σύγχρονο λειτουργικό σύστημα Οι απόψεις που εκφράζονται στο περιοδικό ανήκουν στον γράφοντα του κάθε άρθρου και δεν είναι απόλυτο ότι τις ασπάζεται το περιοδικό και τα μέλη του. Το περιοδικό δημιουργείται από συντάκτες οι οποίοι το κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους, δεν δεσμεύονται για την κυκλοφορία του. Η τιμή που πληρώνουν οι συνδρομητές αφορά τα έξοδα εκτύπωσης χωρίς να βγαίνει κέρδος για τους συντάκτες και τα μέλη του περιοδικού.

Amiga, Amiga logo, the “Boing Ball”, the AmigaDOS, the AmigaOS, the Amiga Kickstart, the Amiga Workbench, the Autoconfig, the “Powered by Amiga” and the BridgeBoard are trademarks of AMIGA Inc. All other trademarks mentioned are the property of their respective owners. Ο σχεδιασμός και το στήσιμο του περιοδικού είναι ιδιοκτησία του AmigaHellas.gr και των μελών του περιοδικού που εργάζονται για αυτό. Τα άρθρα παραμένουν ιδιοκτησία των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θελήσετε να χρησιμοποιήσετε ένα άρθρο ή μέρος του Amigahellas The Magazine, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον αρχισυντάκτη.

editorial

Μερικές φορές, ενώ η εξέλιξη δείχνει να έχει σταματήσει μπορεί τα πράγματα να αλλάξουν απότομα μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Τόσο πολύ που μπορεί να έρθουν τα πάνω κάτω, όπως λέμε. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που σε κάνουν να αναθεωρείς αυτά που κακώς έβλεπες ως δεδομένα σε μια κατάσταση, να βάλεις σε μια σειρά και πάλι τις προτεραιότητές σου και γιατί όχι, να κάνεις μία νέα αρχή. Κοιτάζοντας πίσω μάλιστα, πολύ πιθανόν να σου φανεί και ανόητο αυτό που έβλεπες ως δεδομένο κάποτε. Είναι μέσα από αυτές τις διαδικασίες που γινόμαστε καλύτεροι, σοφότεροι και ελπίζουμε να μας πάνε ένα βήμα μπροστά. Αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και να μαθαίνουμε από τις εμπειρίες, αντί να γκρινιάζουμε για κάθε ατυχία που μας συμβαίνει. Άλλος ένας χρόνος πέρασε για τα καλά στο παρελθόν και καθώς τα πράγματα δείχνουν να οδεύει προς άλλες καταστάσεις, έρχονται εικόνες στο μυαλό από παλιές καλές εποχές. Δεν ξέρω γιατί, αλλά προσωπικά έχω συνδέσει τις κρύες νύχτες του χειμώνα με την Αmiga 500 μου, παίζοντας συνήθως κάποιο adventure μέχρι τα ξημερώματα. Μάλιστα, όσο πιο άσχημος ήταν ο καιρός, τόσο πιο όμορφα ένιωθα μένοντας μέσα, παρέα με την Amiga. Νέες κυκλοφορίες κατάκλυζαν την αγορά κάθε λίγο και ιδιαίτερα πλησιάζοντας την περίοδο των χριστουγέννων, όπου παραδοσιακά οι εταιρίες αναμένουν ακόμη και σήμερα τις περισσότερες πωλήσεις. Θυμάμαι πως ο ενθουσιασμός ήταν στα ύψη, άλλες φορές για το νέο hardware που θα κυκλοφορούσε και συνήθως ήταν επαναστατικό, άλλες πάλι για το νέο software που έφτανε τις δυνατότητες του hardware στα άκρα. Δυστυχώς όμως, όπως φαίνεται οι εποχές αυτές θα μείνουν στο παρελθόν και θα ζωντανεύουν πλέον μόνο στις αναμνήσεις όσων τις πρόλαβαν. Οι λέξεις “Amiga” και “νέο” δεν συνηθίζουν να συνυπάρχουν στην ίδια πρόταση τα τελευταία χρόνια. Νέες κυκλοφορίες software αν και υπάρχουν, δεν δημιουργούν πλέον μεγάλες εντυπώσεις. Η αγορά έχει κατακλυστεί με αμέτρητα gadgets, οι τεχνολογικές εξελίξεις δείχνουν να είναι προμελετημένες και αυστηρά ελεγχόμενες, το μοντέρνο λογισμικό πολύ σπάνια εντυπωσιάζει και προσφέρει καινοτόμες λύσεις και ιδέες στο τραπέζι. Στο μικρόκοσμο της Amiga ωστόσο, κάποιοι συνεχίζουν πεισματικά να ακολουθούν ένα όραμα που ξεκίνησε από παλιά, φέρνοντας στο νου το μικρό γαλατικό χωριό που γνωρίζουμε από ένα παλιό κόμικ. Και ενώ όλα φαινόντουσαν στάσιμα, κυκλοφόρησε η Deneb, μία κάρτα USB 2.0 για όλες τις Amiga με θύρες Zorro συνοδευόμενη και από τη νέα έκδοση του Poseidon. Χάρη σε αυτή, μπορούμε να έχουμε ταχύτατο USB και μάλιστα χωρίς τη διαμεσολάβηση του επεξεργαστή (όταν λειτουργεί σε DMA mode), Flashrom στην οποία μπορούμε να συμπεριλάβουμε ότι θέλουμε από την εκκίνηση της Amiga. Θα σας αφήσω όμως να διαβάσετε τα υπόλοιπα στο review αυτού του τεύχους. Κυκλοφόρησε επίσης το Indivision, ένα νέο εσωτερικό Scandoubler / Flickerfixer για την Α1200. Νέοι web browsers δείχνουν να ξεφυτρώνουν κάθε λίγο, αν και βέβαια αυτό που χρειαζόμαστε τελικά είναι ένας και καλός. Νέα έκδοση του AmigaOS, φτάνοντας πλέον στην 4.1 με πολλά και ενδιαφέροντα νέα χαρακτηριστικά, επίσης σε review σε αυτό το τεύχος. Όπως ξέρετε όμως, λειτουργικό χωρίς hardware δεν έχει πολύ νόημα. Να λοιπόν που υπάρχει λύση και σε αυτό πλέον: Νέο hardware (SAM) ή ήδη υπαρκτό (Pegasos II) έχουν τη δυνατότητα να τρέξουν το AmigaOS4.1. Στο μεταξύ, αναμένεται και η κυκλοφορία του Natami, το οποίο αναμένεται να είναι άκρως ενδιαφέρον... Εκτός από νέα και review, σας έχουμε και μερικά πολύ ενδιαφέροντα Howto. Εάν είχατε τη περιέργεια να μάθετε τι μπορείτε να κάνετε με την Java στην Amiga, διαβάστε το ειδικό αφιέρωμα του Βασίλη Καραγεώργη για να μάθετε. Επίσης, ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με συγκεκριμένα βήματα για να τοποθετήσετε USB πόρτες στην Α1200, με τα εργαλεία της γυναίκας σας! Ακόμη και το ίδιο το περιοδικό μας ανανεώθηκε. Ο αγαπητός μας αρχισυντάκτης Γιώργος Σωκιανός μας αποχαιρέτησε για να αναλάβει άλλα καθήκοντα, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον υπογράφοντα. Υποσχέθηκε ωστόσο ότι θα συνεχίσει να προσφέρει όσα μπορεί στο περιοδικό, γράφοντας reviews όπως έχει κάνει και σ’ αυτό το τεύχος. Γιώργο, σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο μέλλον! Η κυκλοφορία του περιοδικού έμεινε στάσιμη για ένα διάστημα όπως θα διαπιστώσατε, λόγω κάποιων προβλημάτων που ελπίζουμε πως ξεπεράστηκαν. Με την ευκαιρία όμως ανανεώσαμε και τη σχεδίασή του, προς το καλύτερο θέλουμε να πιστεύουμε. Ας ευχηθούμε λοιπόν καλή χρονιά για το 2009, καλή νέα αρχή και ας παραμείνουμε οι πεισματάρηδες Γαλάτες που αρνούνται να παραδοθούν στην αυτοκρατορία. Ο αρχισυντάκτης

Δημήτρης Πανοκώστας

3

What’s New AmigaOS 4.1 για Pegasos II

Έκδοση AmigaSYS για XBox

Η ACube Systems ανακοίνωσε την άμεση κυκλοφορία άλλης μία έκδοσης του AmigaOS 4.1. Αυτή η έκδοση επιτρέπει τους χρήστες των Pegasos II να χρησιμοποιήσουν το AmigaOS στο σύστημά τους. Το OS4.1 για Pegasos II είναι ήδη έτοιμο και έχει ξεκινήσει να διανέμεται στους μεταπωλητές. Η προτεινόμενη τιμή του είναι 105 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ).

πραγματική Amiga! Αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτή η κίνηση αφήνει πολλούς άφωνους, καθώς εδώ και καιρό θεωρούταν αδύνατη. Όχι για τεχνολογικούς περιορισμούς αλλά λόγω της διαμάχης μεταξύ Amiga Inc. - Genesi και το φόβο νομικών κινήσεων εναντίων οποιουδήποτε επιχειρούσε κάτι τέτοιο. Ίσως πρέπει να ελέγξουμε εάν ο ουρανός πέφτει στα κεφάλια μας. Κρίμα βέβαια που η παραγωγή των Pegasos II έχει σταματήσει εδώ και καιρό. Μήπως η κυκλοφορία του AmigaOS4.1 για PowerPC Mac θα είχε περισσότερο νόημα καθώς θα βοηθούσε στην σημαντική αύξηση της βάσης των χρηστών; http://www.acube-systems.biz/eng/news.php

To MiniMig υποστηρίζει adf O υπολογιστής MiniMig αποκτά νέα έκδοση του firmware του, η οποία παρέχει εγγενή υποστήριξη ανάγνωσης αρχείων adf. Σχεδόν το σύνολο του παλαιού λογισμικού της Amiga το οποίο κυκλοφορούσε μόνο σε δισκέτες, έχει πλέον μεταφερθεί στο μορφότυπο adf, ώστε να είναι ευκολότερη η διαχείριση και αποθήκευσή του. Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Minimig είναι μια επανασχεδίαση του hardware της Amiga 500 σε ένα chip, χρησιμοποιώντας μοντέρνα υλικά και σε ελάχιστο μέγεθος. Χρησιμοποιεί SD-card για αποθηκευτικό μέσο, PS/2 πληκτρολόγια και ποντίκια ενώ μπορούν να συνδεθούν και τα original joysticks. Είναι δε συμβατό με σχεδόν όλες τις εφαρμογές και παιχνίδια που τρέχουν σε μια πραγματική Α500! http://home.hetnet. nl/~weeren001/

Το AmigaSYS είναι ένα προεγκατεστημένο περιβάλλον λειτουργικού μαζί με εφαρμογές Amiga, το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι χρήστες είτε με εξομοίωση (χρησιμοποιώντας τον UAE) είτε ακόμα και σε

Για τους κατόχους του πρώτου XBox, υπάρχει πλέον η δυνατότητα να το χρησιμοποιήσουν με την ειδική έκδοση. Η έκδοση για Xbox βασίζεται πλήρως στην έκδοση για AGA, με αρκετές αναβαθμίσεις, νέες εφαρμογές και εντελώς καινούργια εμφάνιση, μαζί με μερικά επιπλέον πράγματα ειδικά για Xbox. Μερικές από τις αλλαγές είναι ο επανασχεδιασμένος Installer που δεν απαιτεί αλλαγή δισκετών, καλύτερες ρυθμίσεις εφαρμογών, καλύτερη συμβατότητα κτλ. http://amigasys.extra.hu/

Origyn Web Browser για MorphOS Ο Fabien “Fab” Coeurjoly μετέφερε επιτυχώς τον Origyn Web Browser στο MorphOS μετά από δουλειά τριών εβδομάδων. Αυτός ο web browser βασίζεται στη δυνατή μηχανή WebKit που χρησιμοποιείται επίσης από τον Safari της Apple και τον Chrome της Google. Στην υλοποίηση του Fabien ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: • Βασίζεται στο GaleKid 1.0 OWB Branch (Δεκέμβριος 2008) • Javascript, CSS, DOM, SVG, Unicode, SSL • Antialiased fonts και kerning, font families και υποστήριξη για διεθνή κωδικοσελίδες • MUI Interface • Τεχνολογία Cairo !

• Πολλαπλά tabs και παράθυρα • Download manager • Bookmarks • Fastlinks • Context menus • Copy/Cut/Paste • Rexx port (υποστήριξη openurl) • Δεν απαιτείται δωρεά μέσω paypal http://fabportnawak.free.fr/owb/

5

Τα πιο πρόσφατα νέα θα τα βρείτε επίσης στο site μας: http://www.amigahellas.gr

Live update για το AmiKit Το γνωστό πακέτο εξομοίωσης Amiga που βασίζεται στο UAE, αναβαθμίστηκε στην έκδοση 1.5.5. Η αναβάθμιση γίνεται αυτόματα χάρη στη σχετική δυνατότητα την οποία παρέχει το πακέτο (LiveUpdate). Ανάμεσα στις αρκετές αλλαγές είναι η προσθήκη υποστήριξης της μορφής συμπίεσης 7-zip μέσα στο Magellan, νέες εκδόσεις πολλών προγραμμάτων αλλά και σημαντικές διορθώσεις που μπορούσαν να προκαλέσουν crash.

Κάρτα επέκτασης IO για τις Sam440ep και Sam440ep-flex Η ACube ανακοίνωσε μια νέα κάρτα που προσθέτει θύρες επέκτασης και στις δύο εκδόσεις των μητρικών Sam και συγκεκριμένα (από αριστερά προς τα δεξιά): • 1x VGA (HD15) • 2x S/P-DIF digital (TOSLINK, fiber optic) • 1x USB 1.1 • 2x USB 2.0 • 5x audio jack 3.5 • 2x S/P-DIF analogic (RCA, coaxial)

Το AmiKit είναι ίσως το καλύτερο πακέτο προ-ρυθμισμένου περιβάλλοντος για τον εξομοιωτή UAE, παρέχοντας πληθώρα προ-εγκατεστημένων εφαρμογών με συχνές ανανεώσεις. Μερικές μάλιστα εκδόσεις εφαρμογών δημιουργήθηκαν ειδικά για το περιβάλλον αυτό από τους κατασκευαστές τους! Η μόνη παρατήρηση που έχουμε είναι ότι για να απολαύσετε το σύνολο του προσφερόμενου “οφθαλμόλουτρου” θα χρειαστείτε σχετικά γρήγορο υπολογιστή για να τρέξει το UAE ικανοποιητικά. http://amikit.amiga.sk

Μένει να δούμε πόσο αξιόπιστες θα είναι βέβαια οι επιπλέον θύρες USB, καθώς στην υπάρχουσα SAM έχουν αναφερθεί περιπτώσεις προβληματικής λειτουργίας... http://www.sam440.com/eng/sam440ep-flex.html

Amigathering X - Join the Dark Side Σε συνέχεια της περσινής επιτυχημένης συνάντησής μας, σας καλούμε στο δέκατο στη σειρά Amigathering! Το Amigathering είναι μία συγκέντρωση που πραγματοποιείται περίπου κάθε χρόνο, σε διαφορετική πόλη της Ελλάδος κάθε φορά. Σκοπός του είναι η συνεύρεση των ανθρώπων που αποτελούν τη κοινότητα του Amigahellas αλλά και όχι μόνο. Σε κάθε Amigathering πραγματοποιούνται παρουσιάσεις σημαντικών νέων, επιλύσεις προβλημάτων, tutorials, διαγωνισμοί παιχνιδιών (ως συνήθως κόντρες στο Sensible World of Soccer) αλλά και διάφορες εκπλήξεις! Η εκδήλωση φέτος θα πραγματοποιηθεί στις 14 και 15 Μαρτίου, σε χώρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Βόλο και η είσοδος είναι, όπως πάντα, δωρεάν. Ανάμεσα στα πράγματα που είναι προγραμματισμένα να παρουσιαστούν φέτος είναι η νέα έκδοση του λειτουργικού, AmigaOS4.1 επάνω στη SAM και στον Pegasos II. Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν με τα μηχανήματά

τους, καλούνται να επικοινωνήσουν με τους διοργανωτές στο info@amigathering.gr. Σημειώνεται ότι τα συμμετέχοντα μηχανήματα θα πρέπει να στηθούν το βράδυ της Παρασκευής και να παραμείνουν στο χώρο μέχρι το απόγευμα της Κυριακής όπου θα λήξει και το event.

To Amigathering Χ πραγματοποιείται με τη στήριξη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. http://www.amigathering.gr

Review

Γράφει ο Γιώργος Σωκιανός

Έ

να βασικό συστατικό επιτυχίας για ένα λειτουργικό είναι η συχνή ανανέωση του, ώστε σε αυτό να προστίθενται νέα στοιχεία, να διορθώνονται προβλήματα και να κρατείται το ενδιαφέρον των χρηστών του αμείωτο. Στον χώρο της Amiga δεν ακολουθείται η ίδια φιλοσοφία με αυτή των άλλων μεγάλων λειτουργικών συστημάτων στο θέμα των ανανεώσεων. Έτσι δεν χρησιμοποιείται κάποιο εργαλείο για αυτή την δουλειά αποκλειστικά αλλά οι ανανεώσεις βγαίνουν σε πακέτα αναβαθμίσεων. Το παράπονο των χρηστών AmigaOne που έχουν την PPC έκδοση του OS4.0 ήταν ότι ποτέ δεν πήραν στα χέρια τους ένα πακέτο του λειτουργικού, σε ένα όμορφο κουτάκι, παρέα με ένα χρηστικό manual σαν αυτό που έδωσε η Ιταλική Acube με την Hyperion στους χρήστες των Classic Amiga. Ακόμα, από την κυκλοφορία του OS4.0 Classic περιμέναμε κάποιες νεότερες εκδόσεις σε προγράμματα του λειτουργικού συστήματος καθώς και κάποιες αναβαθμίσεις που από καιρό είχαν υποσχεθεί οι δημιουργοί του OS4. Όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα ήρθε η ανακοίνωση της Hyperion να καλύψει μέσα στον Ιούλιο, την οποία είχαμε παρουσιάσει στο προηγούμενο τεύχος. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το AmigaOS4.1. Πριν λίγο καιρό λάβαμε το OS4.1 και μας δόθηκε η ευκαιρία να το δοκιμάσουμε σε μια μAmigaOne και να σας το παρουσιάσουμε. Μερικά από τα νέα στοιχεία δίνουν άλλη πνοή και άλλη αίγλη στο λειτουργικό σύστημα. Αλλά ας τα δούμε ένα ένα παρακάτω. Διαχείριση μνήμης Με το OS4.1 αλλάζει ο τρόπος διαχείρισης της μνήμης. Στην νέα αυτή έκδοση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εικονική μνήμη, αρκεί να έχετε μια κατάτμηση που θα χρησιμοποιηθεί σαν SWAP μνήμη. Μία τέτοια κατάτμηση γύρω στα 2GB είναι υπεραρκετό για κάθε σύστημα. Σημαντικό στοιχείο της παραπάνω ανανέωσης είναι ότι δεν δημιουργείται πρόβλημα συμβατότητας με κανένα πρόγραμμα, καθώς η εικονική μνήμη λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε να χρησιμοποιείτε από όλα τα προγράμματα χωρίς αυτά να ξέρουν για την ύπαρξή της. Προγράμματα που χρησιμοποιούν με δικό τους τρόπο χώρο στον δίσκο σαν εικονική μνήμη, όπως το Art Effect και το ImageFX, καλό είναι να τους απενεργοποιήσετε αυτή την δυνατότητα ώστε να χρησιμοποιούν αυτή του συστήματος.

Ένα πρόσθετο στοιχείο που υπάρχει είναι η προστασία της μνήμης έναντι των προβλημάτων που μπορούν να δημιουργηθούν από προγράμματα. Δυστυχώς, αυτό είναι απενεργοποιημένο καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα σπάσει η συμβατότητα με τα ήδη υπάρχοντα προγράμματα, τα οποία δεν το υποστηρίζουν. Πάντως είναι ένα πολύ χρήσιμο στοιχείο που όταν θα υιοθετηθεί από το software θα καταστήσει το AmigaOS ακόμα πιο σταθερό. Νέο filesystem JXFS ονομάζεται το νέο filesystem που δημιούργησε η Hyperion και έρχεται με το νέο λειτουργικό. Είναι ένα εντελώς νέο filesystem το οποίο δημιουργήθηκε από τον Joerg Strohmayer για λογαριασμό της εταιρίας. Όπως κάθε νέο filesystem είναι 64-bit, οπότε υποστηρίζει δίσκους και κατατμήσεις μέχρι και 16TB, παρέχει προστασία για τα αρχεία σε περίπτωση που κλείσει ο υπολογιστής κατά την εγγραφή κάποιου αρχείου και είναι πολύ πιο γρήγορο ακόμα και από το SFS. Ακόμα όμως δεν μπορούμε να βασιστούμε σε αυτό εξ ολοκλήρου μιας και το AmigaOS 4.1 δεν μπορεί, ακόμα, να ξεκινήσει από ένα τέτοιο δίσκο. Για αυτό μια κατάτμηση με FFS ή SFS, όπου θα κάτσει το σύστημα, κρίνεται αναγκαία. Το νέο αυτό filesystem το δοκίμασα στην κατάτμηση με τα παιχνίδια και ιδίως σε παιχνίδια όπως το Quake 3 ή το Open Arena η ταχύτητα φόρτωσης αυξήθηκε αισθητά.

Graphics Layer Στις τελευταίες εκδόσεις των περισσότερων λειτουργικών συστημάτων βλέπουμε να χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερα εφέ στον σχεδιασμό των παραθύρων και των αντικειμένων, κι όλα

7 αυτά χρησιμοποιώντας την δύναμη της κάρτας γραφικών. Έτσι, στο OS4.1 γίνεται μια σοβαρή αναβάθμιση στον τρόπο σχεδίασης στην οθόνη, υιοθετώντας τεχνολογίες που δίνουν την δυνατότητα στο Workbench να γίνει ακόμα καλύτερο και πιο σύγχρονο. Τα composite γραφικά όπως ονομάζονται, δίνουν άλλον αέρα στο Workbench μας. Το μόνο κακό είναι ότι καταναλώνουν πραγματικά πολύ μνήμη σε μεγάλες αναλύσεις. Στην μAmigaOne με την onboard Radeon 7000/32MB σε οθόνες με βάθος χρώματος 32bit η μνήμη της χανόταν κατά 60% με την εκκίνηση του λειτουργικού. Επιπροσθέτως, με κάθε άνοιγμα παραθύρων και προγραμμάτων εύκολα έπεφτε στα 7MB. Αποτέλεσμα ήταν να αρχίσουν τα γραφικά να γίνονται λίγο πιο αργά, δηλαδή κατά την μετακίνηση ενός παραθύρου ή κατά την φόρτωση μιας σελίδας στον OWB. Η λύση για το παραπάνω ήταν να ρίξουμε το βάθος της οθόνης στο 16bit και όλα άρχισαν πάλι να πετάνε, με κατανάλωση μόνο 6ΜΒ από την μνήμη της κάρτας γραφικών κατά την εκκίνηση του OS4.1. Φυσικά, μπορείς μέσα από τις ρυθμίσεις να απενεργοποιήσεις το composite αν δεν το θες. Εννοείτε ότι κάποιος που μπορεί να έχει μια Radeon 9250 με 128MB και πάνω δεν θα έχει το παραπάνω πρόβλημα μνήμης ακόμα και στο 32bit βάθος χρώματος. Από τα νέα χαρακτηριστικά που προσθέτει το composite στο Workbench είναι η real time διαφάνεια στα παράθυρα. Έτσι μπορείτε να έχετε διάφανα παράθυρα όταν είναι ανενεργά ή όταν τα μετακινείτε. Ακόμα, μπορείτε να ρυθμίσετε το ποσοστό της διαφάνειας ή και να την κλείσετε εντελώς. Με την κυκλοφορία του OS4.1 εμφανίστηκαν και κάποια εργαλεία που χρησιμοποιούσαν το composite. Αυτά δίνουν την δυνατότητα στο χρήστη να κάνει realtime zoom σε κάποιο σημείο στην οθόνη ή ακόμα να χρησιμοποιήσει ένα παραθυράκι που να δείχνει σε μικρογραφία την οθόνη του Workbench και τα παράθυρα που είναι ανοιχτά σε αυτήν, το οποίο ανανεώνεται σε πραγματικό χρόνο κάθε φορά που αλλάζει θέση ένα παράθυρο ή που ανοίγει-κλείνει ένα παράθυρο. Ένα τρίτο πρόγραμμα, το WinAlphaTest, δείχνει πως μπορούμε να εμφανίσουμε μια εικόνα η οποία είναι σχεδιασμένη με διαφάνεια, όπως μια PNG εικόνα. Η εμφάνιση της θα γίνει κάνοντας χρήση της alpha πληροφορίας της εικόνας, δηλαδή το ποσοστό διαφάνειας που έχει στα διάφορα σημεία της.

USB Stack Αναβαθμίστηκε το USB Stack για άλλη μια φορά δίνοντας την δυνατότητα χρήσης ακόμα περισσότερων USB συσκευών αλλά και PTP Cameras. Κάθε φορά που συνδέετε μια USB συσκευή ένα πληροφοριακό παράθυρο εμφανίζεται για να μας ενημερώσει για αυτήν. Στο κουτί Το AmigaOS4.1 έρχεται σε ένα χάρτινο κουτί, παρόμοιο με αυτό του AmigaOS4.0 Classic, με εντελώς διαφορετικό εικαστικό στο περίβλημα. Μέσα θα βρούμε ένα manual για το λειτουργικό

που αναφέρεται και στον πιο αρχάριο χρήστη. Είναι γραμμένο στα Αγγλικά και ξεκινάει με μια παρουσίαση του AmigaOS καθώς και ένα μέρος της ιστορίας του. Στη συνέχεια υπάρχει βήμα βήμα η εγκατάσταση του στον δίσκο σας, καλυμμένο με πολλές επεξηγηματικές εικόνες. Στην συνέχεια υπάρχει μια παρουσίαση του λειτουργικού από την πλευρά των ρυθμίσεων και της χρήσης των προγραμμάτων που έρχονται μαζί με αυτό. Τελειώνει με μια πλούσια παρουσίαση μιας λίστας προγραμμάτων τρίτων κατασκευαστών, καθώς και που θα τα βρει κάποιος ώστε να μπορέσει να τα κατεβάσει και να τα χρησιμοποιήσει. Φυσικά υπάρχει και μια λίστα με τις ιστοσελίδες όπου υπάρχει πληροφοριακό υλικό για την Amiga, όπου περιλαμβάνονται όλα τα γνωστά μας websites, και κλίνει με μα παρουσίαση των περιοδικών που δραστηριοποιούνται στον χώρο μας, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας “Amigahellas, the Magazine”. Εγκατάσταση Η διαδικασία εγκατάστασης είναι πραγματικά πολύ απλή, όπως σε κάθε έκδοση του AmigaOS. Κάνετε καταρχήν boot από το CD και αφού δώσετε την γλώσσα χρήσης και την γλωσσική διάταξη του πληκτρολογίου, θα δείτε το workbench να ξεκινάει στην γλώσσα σας. Από εκεί θα πρέπει να φτιάξετε τις κατατμήσεις μέσω του HDToolbox και έπειτα να προχωρήσετε στην εγκατάσταση τρέχοντας το ανάλογο πρόγραμμα. Ένα νέο παράθυρο θα εμφανιστεί το οποίο θα σας καθοδηγήσει με βήματα στην ολοκλήρωση της εγκατάστασης. Αν έχετε έναν δίσκο με το AmigaOS4.0 μπορείτε να του κάνετε αναβάθμιση στο OS4.1, κάτι που σας γλυτώνει από την όλη δουλειά ρύθμισης μιας νέας εγκατάστασης. Εμείς όμως προτιμήσαμε να εγκαταστήσουμε εκ νέου το AmigaOS4.1 σε μια καθαρή κατάτμηση στον δίσκο. Πρώτη επαφή Κατά την εγκατάσταση υπάρχει η επιλογή να χρησιμοποιηθεί η νέα εμφάνιση το OS4.1 ή αυτή του OS4.0. Φυσικά επέλεξα την πρώτη επιλογή ώστε να δω άμεσα τις διαφορές τους. Με την εκκίνηση του συστήματος πέρασε από μπροστά μου μια λευκή οθόνη η οποία χάθηκε σε δευτερόλεπτα για να δώσει την θέση της στο workbench. Αυτή ήταν μια νέα startupscreen που εμφανίζεται κάθε φορά που ξεκινάει το AmigaOS4.1. Έπειτα εμφανίζεται το workbench με ένα νέο πολύχρωμο background και μια μπάρα εκκίνησης με τα βασικά εργαλεία. Ανοίγω κανά δυο παράθυρα για να δω αλλαγές. Η μπάρα τίτλου έχει στρογγυλεμένες και διαφανείς γωνίες πια, κάτι που δείχνει αρκετά όμορφο. Έριξα αμέσως μια ματιά στα themes ώστε να δω τι υπάρχει. Εκεί βρήκα το theme του OS4.1 καθώς και εκείνο του OS4.0 που δεν έχει στρογγυλεμένες γωνίες στον τίτλο. Δοκίμασα ένα από τα αγαπημένα μου themes που χρησιμοποιούσα στο AmigaOS4.0 και έπαιξε άμεσα χωρίς προβλήματα, το οποίο εγκαταστάθηκε και σαν μόνιμο, και μπορείτε να το δείτε στις εικόνες του άρθρου. Τα ανενεργά παράθυρα γινόντουσαν αμέσως διαφανή, οπότε ήταν καιρός να ρίξω μια ματιά στις ρυθμίσεις του OS4.1. Όλα όσα

είχαμε γνωρίσει από τις προηγούμενες εκδόσεις ήταν εκεί. Τίποτα το καινούργιο, εκτός από τις ρυθμίσεις για την composite μηχανή γραφικών του AmigaOS4.1, την οποία μπορείς να απενεργοποιήσεις αν θες. Ανοίγοντας βέβαια τις ρυθμίσεις του Workbench βλέπω ότι έχει προστεθεί μια νέα καρτέλα επιλογών. Αφορούν τον τρόπο εμφάνισης μιας λίστας αρχείων. Βλέπετε, στην νέα αυτή έκδοση αν ρίξετε μια ματιά σε έναν φάκελο σαν μια λίστα αρχείων θα τα δείτε να εμφανίζονται με την πρώτη στήλη να περιέχει το εικονίδιο του κάθε αρχείου. Μετά έρχεται το όνομα, το μέγεθος, ο τύπος, η ημερομηνία δημιουργίας του κ.α.. Οι τίτλοι πια μπορούν να πατηθούν ώστε να αλλάξει η σειρά εμφάνισης των αρχείων. Πραγματικά, αυτός ο τρόπος παρουσίασης είναι κάτι που έλλειπε και ήταν αναγκαίο να υλοποιηθεί καθώς κάνει το λειτουργικό μας σύστημα ακόμα πιο φιλικό. Λογισμικό Το λογισμικό που έρχεται μαζί με το AmigaOS4.1 δεν άλλαξε και πολύ από τις προηγούμενες εκδόσεις. Μαζί με τα Ibrowse 2.4, YAM 2.5, DVPlayer προστέθηκαν τα OWB 1.29 και Sgrab. Αυτά είναι τοποθετημένα κάτω από τον φάκελο των Utilities απ’οπου μπορεί κάποιος να τα τρέξει ανά πάσα στιγμή. Δυστυχώς δεν έχουν ανανεωθεί το shell, που δεν υποστηρίζει command history ούτε καρτέλες με πολλαπλά shells μέσα στο ίδιο παράθυρο. Οπότε μια εγκατάσταση του KCON κρίνεται αναγκαία για όσους χρησιμοποιούν το shell συχνά.

δημιουργία ή τροποποίηση PNG εικονιδίων. Παρόλα αυτά όμως τα περισσότερα προγράμματα έχουν ανανεωθεί με νεότερες εκδόσεις από αυτές που ερχόντουσαν με το AmigaOS4.0 Final. Ακόμα, η χρήση των Ελληνικών είναι άψογη, όπως την είχαμε γνωρίσει από το AmigaOS4.0 Classic. Μετά την εγκατάσταση όλα τρέχουν και εμφανίζονται στην γλώσσα μας χωρίς κανένα πρόβλημα. ¬

Ακόμα το icon edit δεν έχει αλλάξει και δεν υποστηρίζει την

Links: WinAlphaTest: http://www.os4depot.net/index.php?function=showfile&file=demo/misc/winalphatest.lha Compositing Demos: http://www.os4depot.net/index.php?function=showfile&file=demo/misc/compositing_goodies.lha

Review USB2.0 για την Zorro Amiga σας! Γράφει ο Δημήτρης Πανοκώστας

Σ

ήμερα, όλοι μας γνωρίζουμε το USB. Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στην αγορά, θα βρούμε μια απίστευτη πληθώρα συσκευών USB, κάθε είδους. Από τις κλασσικές πλέον συσκευές όπως ποντίκια, πληκτρολόγια, εκτυπωτές και scanners, μέχρι πιο περίεργες όπως λάμπες, ανεμιστήρες, ακόμη και εκτοξευτήρες μίνι πυραύλων! Οι προδιαγραφές του πρώτου μοντέλου USB 1.0 καθορίστηκαν το Νοέμβριο του 1995 και είχαν σκοπό να αντικαταστήσουν τις κλασσικές θύρες επικοινωνίας σειριακή / παράλληλη ορίζοντας ένα κοινό τρόπο διασύνδεσης συσκευών, επιτρέποντας την αποσύνδεση ή σύνδεσή τους κατά τη λειτουργία του υπολογιστή. Αν και αρχικά σχεδιάστηκε για υπολογιστές, σύντομα επεκτάθηκε και σε άλλες χρήσεις από κονσόλες, PDA κτλ. φέρνοντάς μας στη σημερινή κατάσταση, όπου υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 2 δισεκατομμύρια συσκευές USB στον πλανήτη. Η Amiga ως υπολογιστής δεν είχε την ευκαιρία να αποκτήσει υποστήριξη για USB από την κατασκευάστρια εταιρία, καθώς η Commodore κύρηξε πτώχευση μόλις ένα χρόνο πριν ανακοινωθεί, το 1994. Από τότε ακολούθησε μία επίπονη διαδικασία αλλαγής ιδιοκτησίας από την μία εταιρία στην άλλη, χωρίς ουσιαστικά να προχωρήσει κανείς σε σχεδιασμό / κυκλοφορία κάποιου νέου μοντέλου. Συνεπώς, η μόνη μας ελπίδα για αναβαθμίσεις του hardware στράφηκε στους τρίτους κατασκευαστές που κατά παράδοση προσέφεραν πολύ ενδιαφέροντα προϊόντα. Και οι κατασκευαστές αυτοί, δεν απογοήτευσαν... Ο λόγος για την εταιρία Ε3Β (http://www.e3b.de) του κ.

Michael Boehmer, που εδώ και μερικά χρόνια μας προσφέρει αξιόπιστες λύσεις USB για τον αγαπημένο μας υπολογιστή. Αρχικά με τις Highway, Algor και Algor Pro, αργότερα με την Subway, υπήρχε κάτι για κάθε ανάγκη και κάθε μοντέλο Amiga. Μέχρι τώρα βέβαια, όλες οι παραπάνω λύσεις προσέφεραν υποστήριξη μόνο για διασύνδεση USB1.1, που μπορεί να είναι αρκετό για ποντίκια, εκτυπωτές και πληκτρολόγια αλλά εάν κάποιος ήθελε να χρησιμοποιήσει κανένα εξωτερικό σκληρό δίσκο ή USB stick για μεταφορές αρχείων, θα έπρεπε να ε ξ ο π λ ι σ τ ε ί με αρκετή υπομονή. Το USB1.1 βλέπετε έχει θεωρητική μέγιστη ταχύτητα τα 12 Mbps από τα οποία φυσικά υπάρχουν και απώλειες. Πρακτικά, σε μία Α4000/060 με μία Subway οι ταχύτητες που επιτυγχάνει κανείς είναι της τάξης των 250 KB/sec.

Αυτά, μέχρι χθες. Τουλάχιστον για τους κατόχους Amiga με θύρες Zorro. Σήμερα υπάρχει μία ακόμη λύση, που ακούει στο όνομα Deneb. Πρόκειται για ένα ακόμη προϊόν από την Ε3Β, αυτή τη φορά μόνο για Zorro II-III. Και ναι, καλά μαντέψατε, η Deneb υποστηρίζει USB2.0, για πρώτη φορά στην ιστορία της Amiga! Το USB2.0 φτάνει τα 480 Mbps, ποσό που τουλάχιστον για τις κλασσικές Amiga για τις οποίες προορίζεται η Deneb, ξεπερνάει τις δυνατότητες διαμεταγωγής του υπόλοιπου hardware (060, RAM, HDD). Και δεν σταματάμε εκεί: Η Deneb κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, υποστηρίζει επίσης DMA mode. Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Ότι μπορεί να αναλάβει το φόρτο της διαμεταγωγής δεδομένων η ίδια η Deneb, χωρίς να απασχολεί τον επεξεργαστή για αυτό. Σίγουρα πολύ όμορφα, δεν συμφωνείτε; Έχει και άλλο όμως... Η Deneb έχει onboard 4ΜΒ Flashrom, η οποία μας επιτρέπει να φορτώσουμε ότι θέλουμε και να εκτελεστεί κατά την εκκίνηση του υπολογιστή μας, πριν φορτωθεί οτιδήποτε από το δίσκο. Μία λύση αντίστοιχη του Kickflash OS4, μόνο που εκείνο προσφέρει μόνο 1ΜΒ μνήμης. Το πρώτο πράγμα που μας ήρθε στο μυαλό ήταν να δοκιμάσουμε εκκίνηση της Amiga από συσκευή USB, κάτι που αναφέρεται εξάλλου ως υποστηριζόμενο. Και τέλος, σαν δωράκι σας δίνει και μία clockport για να τη χρησιμοποιήσετε για οτιδήποτε επιπλέον θέλετε να βάλετε εκεί. Εντυπωσιαστήκατε καθόλου; Και εμείς! Για να δούμε πως συμπεριφέρεται στην πράξη λοιπόν...

11 Το σύστημα στην οποία δοκιμάστηκε, αποτελείται από: • • • • • • • • • •

Amiga 4000D με μετατροπή σε tower Cyberstorm 060 Mkii 128MB RAM SCSI controller 4GB SCSI HDD PowerFlyer A4000 X-Surf Ethernet PicolloSD64 gfx card Scandoubler AmigaOS 3.9 με διάφορα καλούδια

αναβαθμίσετε το firmware της κάρτας στην τελευταία έκδοση, ειδικά εάν έχετε Cyberstorm MK2 όπως εμείς. Συμπεριλαμβάνονται αναλυτικές οδηγίες στα συνοδευόμενα αρχεία readme, οπότε δεν πρέπει να συναντήσετε προβλήματα σε αυτή τη διαδικασία. Με το Luciferin, σας δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιήσετε την Flashrom της κάρτας, τοποθετώντας εκεί ότι επιθυμείτε να εκτελείται αμέσως μετά το Kickstart της Amiga σας. Προϋπόθεση για να εκτελεστεί, είναι να έχει Romtag, όπως τα modules του BlizKick.

Η Deneb είναι μία αρκετά συμμαζεμένη κάρτα για αυτά που προσφέρει. Δεν ξεπερνά το πλάτος μίας θύρας Zorro, οπότε η τοποθέτησή της ήταν εύκολη υπόθεση. Επάνω στη κάρτα υπάρχουν μερικά LED που δείχνουν τη κατάσταση της κάρτας ανά πάσα στιγμή, jumpers για την ενεργοποίηση / απενεργοποίηση της flashrom και ορισμό του Rescue mode (περισσότερα για αυτό αργότερα), μία εσωτερική θύρα USB καθώς και pins για άλλες δύο θύρες με τη χρήση ενός backplane που συμπεριλαμβάνεται στη συσκευασία. Συνολικά 3 USB θύρες είναι διαθέσιμες, που για τις ανάγκες μας κρίνονται αρκετές. Σε περίπτωση που κάποιος επιθυμεί περισσότερες εξάλλου, μπορεί πάντα να χρησιμοποιήσει κάποιο εξωτερικό USB hub. Αρκετά όμως με τη θεωρία. Όπως συνηθίζω έριξα μια γρήγορη ματιά στο manual και προχώρησα να τοποθετήσω την κάρτα σε μια ελεύθερη θύρα και γεμάτος ενθουσιασμό, ξεκίνησα την Amiga για να δω τι θα συμβεί. Λίγη ώρα μετά και έχοντας ακόμη μπροστά μου μια μαύρη οθόνη, άρχισα να υποψιάζομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Καμιά προσπάθεια εκκίνησης από το δίσκο δεν είχε γίνει και το σύστημα φαινόταν να είναι νεκρό. Το Early Boot Menu λειτουργούσε κανονικά, αλλά τίποτα παραπέρα. Έλεγξα την κάρτα, τις συνδέσεις, το jumper, όλα σωστά. Μετά από αρκετές προσπάθειες, το καλύτερο που κατάφερα ήταν να φτάσω στην γνωστή οθόνη του Kickstart που ζητάει δισκέτα. Χμ, αυτό μάλλον δεν έπρεπε να γίνει... Πάμε λοιπόν πίσω να δούμε τι φταίει. Άρχισα να αφαιρώ hardware που μου φαινόταν ύποπτο για τέτοιου είδους συμπεριφορά. Πρώτο έφυγε το Powerflyer, που ούτως ή άλλως υπήρχε εκεί για να μπορώ να συνδέσω το DVD-ROM. Και αυτό ήταν, δεν χρειάστηκε να ψάξω περισσότερο... Για κάποιο λόγο, εάν το Powerflyer προηγείται της Deneb στη σειρά των θυρών Zorro, το σύστημα δεν ξεκινούσε. Τοποθετώντας το 1-2 θύρες παρακάτω όλα δούλεψαν όπως πρέπει. Αφήνοντας μια σημείωση να διερευνήσω τι ακριβώς φταίει γι’ αυτό, προχώρησα παρακάτω... Η κάρτα συνοδεύεται από λογισμικό, αλλά δεν έρχεται με κάποιο CD ή δισκέτα μαζί. Το λογισμικό βρίσκεται στην ίδια την Flashrom και μπορεί να προσπελαστεί από την Amiga ορίζοντας τον αντίστοιχο jumper στη θέση Rescue mode. Ξεκινώντας το λειτουργικό, θα εμφανιστεί ως επιπλέον συσκευή μέσα στην οποία θα βρούμε τα Poseidon, Luciferin και τα Deneb tools. Η εγκατάσταση είναι αρκετά απλή, χρησιμοποιώντας τον κλασσικό Installer που θα φροντίσει να μπουν όλα στη θέση τους στο σύστημά μας. Προτείνεται να αναβαθμίσετε το Poseidon στην έκδοση 4.2 που κυκλοφόρησε μόλις πρόσφατα όπως επίσης και το Luciferin, καθώς διορθώνει μερικά προβληματάκια σε κάποιους συνδυασμούς hardware, όπως επίσης και να

Αποφάσισα λοιπόν να βάλω διάφορα καλούδια εκεί και να δω πως συμπεριφέρεται. Συγκεκριμένα, έγραψα στην Flashrom τα ακόλουθα: • • • • • •

Poseidon 4.2 Kickstart 40.68.A4000 patched με την exec.library 44.1 AlgorKick (για να φορτωθεί το kickstart) morelibspace (για να έχουμε το AFAOS διαθέσιμο χωρίς reboot) NoClick Τα περιεχόμενα του Amiga ROM Update από το BoingBag2

Παράλληλα, αφαιρέθηκαν οι αντίστοιχες γραμμές από το Startup-sequence και ειδικότερα το Setpach ορίστηκε να μην προσπαθήσει να φορτώσει κάποιο από τα patches με τη παράμετρο NOROMUPDATE. Προετοιμασμένος να συναντήσω κάποιου είδους πρόβλημα, έκλεισα την Amiga και την άνοιξα πάλι (τα περιεχόμενα της Flashrom ενεργοποιούνται με power cycle εάν αλλάξουν). Περιέργως, όλα φάνηκαν να λειτουργούν όπως θα έπρεπε. Οι συσκευές USB ήταν διαθέσιμες από την εκκίνηση της Amiga, δεν χρειάστηκε επιπλέον reboot για τα patches του AFA_OS ή του BoingBag2 και το σύστημα φάνηκε να είναι ταχύτερο καθώς πλέον το Kickstart ήταν φορτωμένο στη γρήγορη Flashrom της Deneb. Αποφασισμένος να βρω κάπου πρόβλημα, προχώρησα στο στόχο που είχα βάλει παλιότερα, όταν είχα δοκιμάσει την Subway. Αυτός δεν ήταν άλλος από το να καταφέρω να ξεκινήσω την Amiga μου από κάποια συσκευή USB, είτε κάποιο Memory Stick είτε εξωτερικό δίσκο. Ο λόγος είναι απλός, οι δισκέτες στις μέρες μας εκλείπουν, ειδικότερα οι Double Density που χρησιμοποιεί η Amiga. Πρέπει να έχουμε κάποιο εναλλακτικό τρόπο εκκίνησης του υπολογιστή μας, ειδικά σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά και δεν λειτουργεί ο δίσκος μας (όπως είχα πάθει πριν λίγο καιρό και έψαχνα απεγνωσμένα δισκέτα!). Με τη Subway και το Poseidon

4.0 τότε μαζί με τη βοήθεια του Kickflash, το πείραμα είχε αποτύχει. Αν και τα απαραίτητα αρχεία φορτώνονταν στην Kickflash και ήταν όντως διαθέσιμα από την εκκίνηση, όταν τοποθετούσα οποιαδήποτε συσκευή Mass Storage εμφανιζόταν το γνώριμο μήνυμα περί Guru Meditation. Για να ξεκινήσει η Amiga από κάποιο δίσκο, αυτός θα πρέπει να είναι φορμαρισμένος φυσικά και να περιέχει το λεγόμενο RDB. Το Ridgid Disk Block όπως είναι το πλήρες όνομα, είναι ένα σημείο που το AmigaOS αποθηκεύει στο δίσκο πληροφορίες σχετικά με το Filesystem που χρησιμοποιείται, τα διαμερίσματα που υπάρχουν στο δίσκο κτλ. Οπότε για να πετύχω το στόχο μου, θα έπρεπε να ετοιμάσω κάποια συσκευή κατάλληλα. Για τις ανάγκες της δοκιμής επιστρατεύτηκαν 3 USB stick. Ένα παλιό Apacer των 128ΜΒ, ένα φτηνό ανώνυμο stick που μου είχαν κάνει δώρο ως διαφημιστικό με χωρητικότητα 256ΜΒ και ένα επώνυμο Kingston 2GB. Ο σκοπός ήταν να δοκιμάσω πως συμπεριφέρεται ο συνδυασμός Deneb + Poseidon με συσκευές που δεν είναι απαραίτητα πιστές στα πρότυπα του USB Mass Storage, όπως περίμενα να είναι τα παλιότερα stick. Αρχικά δοκίμασα με το stick των 128ΜΒ της Apacer. Η πρώτη δοκιμή ήταν να γίνει format στο υπάρχον filesystem του stick, που ήταν FAT. Το stick αναγνωρίστηκε κανονικά και φαινόταν να λειτουργεί όπως πρέπει. Στη προσπάθεια όμως να γίνει πλήρες format και όχι quick, μετά από λίγο εμφάνισε σφάλματα ανάγνωσης. Ακόμη και με quick format, κατά την αντιγραφή πολλών αρχείων εμφάνισε πάλι σφάλματα ανάγνωσης και εγγραφής, μετά από λίγο. Προχωράμε στο επόμενο, αυτό των 256ΜΒ. Επίσης φάνηκε να λειτουργεί κανονικά στο υπάρχον Filesystem του, αλλά σύντομα παρουσίασε τα ίδια προβλήματα με το Apacer. Σφάλματα ανάγνωσης / εγγραφής μετά την αντιγραφή πολλών αρχείων, σφάλματα επίσης κατά τη προσπάθεια πλήρους format αντί για quick.

Η κατάσταση ήταν διαφορετική όμως με το Kingston. Ώντας το μόνο επώνυμο από τα 3, έλπιζα ότι με αυτό θα έχω καλύτερη τύχη και δεν έκανα λάθος. Το Kingston λειτούργησε κανονικά στο HDToolbox, επιτρέποντάς μου να του αλλάξω το partition table και κατ’ επέκταση το filesystem σε FastFileSystem. Επόμενο βήμα, ένα πλήρες format σε FFS, που επίσης πήγε καλά. Τα 2GB μπορεί να μην είναι πάρα πολλά για τον κόσμο των σημερινών PC, όπου ένας driver για το ποντίκι μπορεί να φτάσει τα 50ΜΒ, αλλά για την Amiga είναι υπεραρκετά για να χωρέσουν ολόκληρο το λειτουργικό μαζί με ότι επιπλέον εφαρμογές μπορεί να βρίσκονται εκεί γύρω. Χώρεσαν τα πάντα που είχα εγκατεστημένα στο δίσκο μου, ενώ έμειναν και περίπου 600ΜΒ διαθέσιμα για να έχω να παίζω... Αφού έγιναν και οι απαραίτητες επεμβάσεις στα assign που ήταν ορισμένα, έτσι ώστε να δείχνουν ως SYS: το όνομα του USB stick πλέον, ήρθε η ώρα να πατήσουμε το μαγικό συνδυασμό πλήκτρων Ctrl-Amiga-Amiga και να δούμε εάν θα έχει κάποιο αποτέλεσμα η προσπάθειά μας... Και ναι, ως δια μαγείας, η Amiga ξεκίνησε από το USB stick αντί το σκληρό δίσκο! Επιπλέον, κατά την αντιγραφή αρχείων, ο επεξεργαστής στην ουσία καθόταν, αφού η χρήση του δεν ανέβηκε πάνω από 10-15%. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι για να λειτουργήσει σε DMA mode η κάρτα, θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε μία από τις τελευταίες εκδόσεις του Buster chip (π.χ. την 11), καθώς λόγω bugs που υπήρχαν στις προγενέστερες είναι αδύνατο να ενεργοποιηθεί το DMA. Ο χρόνος που χρειάστηκε το σύστημα για να ξεκινήσει ήταν αντίστοιχος με αυτός του δίσκου, πάνω-κάτω. Όχι και άσχημα, αν σκεφτούμε ότι ο δίσκος είναι SCSI επάνω στην Cyberstorm, ενώ το stick αυτό ήταν από τα φθηνά και αργά της σειράς. Και βέβαια, οι χρησιμότητες της Deneb δεν σταματούν εκεί. Χάρη στο Poseidon που συμπεριλαμβάνεται, παρέχεται υποστήριξη για μια ευρεία γκάμα συσκευών: • • • • • • • • • • • •

Η απόπειρα να τους αλλάξω το Filesystem σε FastFileSystem χρησιμοποιώντας το HDToolbox ήταν επίσης άκαρπη. Αν και το HDToolbox αναγνώρισε κανονικά τα stick και τα εγκατέστησε, όταν έκανε τα partitions και προσπάθησε να τα αποθηκεύσει με το RDB τα stick άρχισαν να συμπεριφέρονται περίεργα (εξαφανίστηκαν από τη λίστα των διαθέσιμων συσκευών και αρνήθηκαν να επανεμφανιστούν). Αναγκάστηκα να τα πάω σε κάποιο PC ώστε να επανέλθουν στο αρχικό τους format και να γίνουν και πάλι λειτουργικά.

Συσκευές εισόδου κάθε είδους Οθόνες αφής από την EGalax Συσκευές MIDI USB audio Εκτυπωτές Συσκευές αποθήκευσης (αναγνώστες CF, ZIP, δίσκοι, κτλ.) Συσκευές PTP (ψηφιακές φωτογραφικές) και MTP (συσκευές αναπαραγωγής MP3) USB modems Μετατροπείς USB->serial Μετατροπείς USB->Ethernet Palm PDA Συσκευές υπερύθρων

Οι παραπάνω είναι μερικές από αυτές που αναφέρονται και στο manual του Poseidon. Η σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι πρέπει οι συσκευή σας να ακολουθεί πιστά τα πρότυπα της σύνδεσης USB. Σε διαφορετική περίπτωση όπως διαπιστώσαμε και παραπάνω, τα αποτελέσματα μπορεί να μην είναι τα αναμενόμενα. Κλείνοντας, πρέπει να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτά που μου έδειξε η Deneb. Η κάρτα συμπεριφέρεται άψογα και χωρίς προβλήματα, ενώ η συνοδεία του Poseidon είναι εγγύηση για την σωστή υποστήριξη των συσκευών. Τα μικρά προβλήματα που εμφανίστηκαν κατά τις δοκιμές που πραγματοποιήσαμε, δεν είναι αρκετά για να επισκιάσουν αυτό το προϊόν της E3B, το οποίο καταλήγουμε να συστήσουμε

ανεπιφύλακτα σε όλους τους κατόχους Zorro Amiga, αφού πρώτα ελέγξουν το hardware τους για να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα (βλ. Έκδοση Buster chip). Εγώ τουλάχιστον θα αγοράσω μία! ¬

Links AmigaKit: http://www.amigakit.com E3B: http://www.e3b.de

Howto

JAVA στην AMIGA Βάλτε το καφέ να ζεσταίνεται και καθήστε αναπαυτικά... Γράφει ο Βασίλης Καραγεώργης

Ε

Jamiga0.0.5. Ανοίγοντας το directory αυτό, εμφανίζεται το εικονίδιο του Installer (Εικόνα 1)

Τί υπάρχει στην Amiga γύρω από την Java;

Κάνοντας πλέον διπλό κλίκ στο Install, ξεκινάει η εγκατάσταση, με τον κλασσικό τρόπο των εφαρμογών Amiga. Αφού τελειώσει η εγκατάσταση και βεβαιώθηκα για την ύπαρξη του προγράμματος, κατέβασα από το site της Sun το JDK 1.3.1 για Windows. Το πακέτο αυτό χρειάζεται να εγκατασταθεί στο host μηχάνημα (pc) ώστε να μπορούμε να τραβήξουμε κάποια αρχεία τα οποία δεν βρίσκονται μεμονωμένα εδώ κι εκεί. Ώς εκ τούτου, αφού εγκατέστησα το JDK, έψαξα για το αρχείο rt.jar

δώ και αρκετό καιρό διαπιστώνω οτι πολύς κόσμος έχει μια κοινή απορία:

Το ιστορικό της JAVA στην Amiga είναι λίγο περίεργο (σχεδόν όπως και κάθε τι που αφορά την πλατφόρμα μας). Στο παρελθόν έσκασαν δειλά-δειλά μερικές δοκιμαστικές εκδόσεις σε μορφή έως Alpha στην καλύτερη, αλλά εντέλει καμία δεν κατέληξε σε ένα πλήρες, έστω και εμπορικά εκμεταλλεύσιμο πακέτο (commercial). Μερικές από αυτές για παράδειγμα, είναι : Kaffe, Jamiga, Jikes, Merapi, Amjay κλπ. Η εκδοχή Merapi μάλιστα, ήταν στα σχέδια της Haage & Partner αλλά την “κατάπιε”η ιστορία... Ξεκίνησα λοιπόν ψάχνοντας για κάτι που έστω και Alpha version να υπάρχει “πλήρες”ωστε να πειραματιστώ. Κατέληξα στην Jamiga, το πακέτο της οποίας κατέβασα σε μορφή .tar. gz από το link http://sourceforge.net/projects/jamiga/ Εκεί υπάρχουν διάφορα αρχεία, από τα οποία επέλεξα το Jamiga0.0.5-OS3.tar.gz το οποίο είναι περίπου 2,5 ΜΒ σε μέγεθος. Επειδή εκ των πραγμάτων το όλο εγχείρημα χρειάζεται ομολογουμένως ισχύ και διάθεση για πειραματισμό, δεν ρίσκαρα την Α600 μου, αλλά προτίμησα να στήσω ενα WinUAE με το AmiKit 1.4 ώστε να έχω ταχύτητα και ευελιξία χωρίς να φοβάμαι οτι κάτι θα χαλάσει. Αφού εγκατέστησα το WB 3.9 και όλα πήγαν καλά, πήρα την μεγάλη απόφαση να εγκαταστήσω την Jamiga. Το αρχείο που κατέβασα (.tar.gz) το αποσυμπίεσα στην RAM με το Unarc που βρίσκεται στον φάκελο Tools. Αυτό με την σειρά του δημιούργησε ένα νέο archive με όνομα Jamiga0.0.5OS3.tar. Έπειτα πάλι, έτρεξα το Unarc για να αποσυμπιέσω το νέο archive και το αποτέλεσμα ήταν ενα directory με όνομα

Αυτό είναι ουσιαστικά ένα compressed archive που μπορείς να το ανοίξεις ακόμη και με winzip, και περιέχει πακέτα που χρειάζονται για την Jamiga. Όταν το αποσυμπιέσουμε, μεταξύ των άλλων περιεχομένων θα δούμε και τρία directories τα οποία λέγονται: /java/lang, /java/io, και /java/util. (Εννοώ οτι είναι subdirectories του φακέλου java). Τα directories αυτά, τα αντιγράφουμε στον φάκελο που βρίσκεται το εκτελέσιμο της Jamiga. (πχ Work:c/). Αφού τελειώσει και η μεταφορά των τριών φακέλων, σειρά έχει η πρώτη δοκιμή. Ανοίγουμε ένα shell, και δίνουμε “Jamiga -?”. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να δούμε το help file με όλες τις δυνατές παραμέτρους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με την εφαρμογή. (Εικόνα 2)

Εικόνα 2. Το help file της εφαρμογής Jamiga

Εικόνα 1. Το directory Jamiga0.0.5 και το εικονίδιο του Installer

Αφού είδαμε το help, σειρά έχει η καθιερωμένη ρουτίνα HelloWorld. Είναι ενα προγραμματάκι Java που υπάρχει στο εγκατεστημένο πακέτο αλλά όχι το γνωστό Hello World που ξέρουμε! Από το shell δίνουμε “Jamiga HelloWorld”. Θα βγάλει ένα ερώτημα για το όνομά μας. (Εικόνα 3)

15 δυνατό τρόπο. Ουσιαστικά όπως με το κάθε τι, για την περίπτωσή μου είναι “trial and error”... Θεώρησα λοιπόν οτι αφού το πακέτο Jamiga έχει πολλές ιδιαιτερότητες, θα μπορούσα να γυρίσω αλλού το ενδιαφέρον μου. Η επόμενη λύση λέγεται Kaffe. Το πακέτο Kaffe, έχει κυκλοφορήσει για όλες σχεδόν τις γνωστές πλατφόρμες, και στην περίπτωση της Amiga βρίσκεται είτε μεμονωμένα σαν source distribution το οποίο μπορεί κάποιος να το κάνει compile με χρήση της gcc ή μπορεί να βρεί μία από τις συλλογές γνωστές και ως GeekGadgets (GG) στις οποίες περιλαμβάνεται.

Εικόνα 3. Το παράθυρο του HelloWorld με το ερώτημα. Το αποτέλεσμα είναι οτι θα μας χαιρετίσει προσωπικά.. (Εικόνα 4)

Πρίν προχωρήσω παρακάτω, αποφάσισα οτι έπρεπε να κάνω μια “fresh” εγκατάσταση του λειτουργικού (3.9) γιατί στο φτωχό P-III @500 Mhz έστω και με λίγα προγράμματα το UAE σέρνεται! (Φανταστείτε να προσπαθούσα να τα κάνω αυτά με την Α600). Έτσι, αφού έβαλα πάλι το 3.9, προχώρησα στην εγκατάσταση

Δυστυχώς, παρ’ όλο που προσπάθησα να τρέξω διάφορα πακέτα γραμμένα για JAVA με την Jamiga, συνεχώς είχα μηνύματα errors για διάφορα classes και packages τα οποία το πρόγραμμα δεν έβρισκε.. Δεν το έβαλα όμως κάτω, και προσπάθησα να ασχοληθώ με το Jikes το οποίο έδειχνε πιο υποσχόμενο. Με λίγη καλή προσπάθεια και ομαδικότητα, μπορούμε να βρούμε άκρη στο θέμα και πιστεύω οτι με κάποια “φορτωμένη” Amiga (040-060) και μπόλικη RAM έχουμε ελπίδα για περαιτέρω πρόοδο. Για την ώρα έχω κολλήσει στο θέμα assignments και την χρήση της εντολής setenv, αλλά έχω καταφέρει με την Jikes να κάνω build διάφορα πακέτα, τα οποία όμως για να τρέξουν χρειάζεται να ξεμπερδέψω τα προβλήματα που ανέφερα πιο πάνω. Βλέποντας οτι η κατάσταση είναι ζόρικη, έκανα πολλές σκέψεις και αποφάσισα να δοκιμάσω διάφορες οδούς. Για να είμαι ειλικρινής, το κεφάλαιο Java στην Amiga χρειάζεται πολύ διάβασμα και το παρών άρθρο δεν είναι εγγυημένο οτι θα καλύψει πλήρως τις απορίες σας αν σκοπεύετε να κολυμπήσετε στα βαθειά. Είναι όμως μία ας το πούμε μελέτη, που μπορεί να δώσει το έναυσμα σε αυτούς που έχουν διάθεση και θέλουν να ξέρουν οτι υπάρχει έστω αυτή η βάση για το ξεκίνημα. Πολλά από τα στοιχεία που αναφέρω είναι από διαδυκτιακές πηγές και προσπάθησα να τα “παντρέψω” μεταξύ τους με τον καλύτερο

Εικόνα 5. Το στάδιο της εγκατάστασης μέσω GeekGadgets του GeekGadgets CD. Αν παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της εγκατάστασης, σε κάποιο σημείο θα δούμε τις λεπτομέρειες από το πακέτο Kaffe (Εικόνα 5). Όταν τελειώσει η εγκατάσταση θα δημιουργήσει ένα directory με όνομα ADE τα αρχικά του οποίου σημαίνουν Amiga Developer’s Environment και ο installer θα μας ενημερώσει οτι θα κάνει κάποιες αλλαγές στο S:UserStartup. (Εικόνα 6). Αφού το επιβεβαιώσουμε, (Proceed) η εγκατάσταση θα ολοκληρωθεί και καλό είναι να κάνουμε μία επανεκκίνηση. Το πακέτο μας πλέον βρίσκεται στο path Work:ADE/bin/ Οπότε αν έχει πετύχει η εγκατάσταση, ανοίγουμε ένα shell και δίνουμε “kaffe -help”. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα μενού με τα διαθέσιμα options (Εικόνα 7). Το πλεονέκτημα του Kaffe είναι οτι δέν χρειάζεται να ψάχνουμε το κατάλληλο πακέτο JDK από την Sun, γιατί μαζί με το περιβάλλον Java, εγκαθίσταται και ένα τμήμα του ειδικά διαμορφωμένο για την έκδοση Kaffe.

Εικόνα 4. Το αποτέλεσμα του HelloWorld.

Εδώ θα πρέπει να αναφέρω οτι στις απαιτήσεις του συστήματος είναι και η ύπαρξη της ixemul.library την οποία επίσης εγκαθιστά το GG. Ένας τρόπος να ελέγξουμε οτι η συγκεκριμένη βιβλιοθήκη εγκαταστάθηκε, είναι να δοκιμάσουμε μέσω ενός shell να τρέξουμε εντολές

διαχείρισης όπως π.χ. το “ls” (ισοδύναμο του dir κατά κάποιο τρόπο). Οι νέες αυτές εντολές που εγκαταστάθηκαν έχουν την ρίζα τους στο Unix (Εικόνα 8).

την εντολή “kaffe Work:install-lobo-0.98.3.jar” (το path όπου βρίσκεται το αρχείο). Το πρώτο μήνυμα error που πήρα, έλεγε οτι δεν είχα ρυθμίσει το classpath. Με λίγο διάβασμα, ανακάλυψα οτι το classpath στην περίπτωση του kaffe βρίσκεται στο path που εντέλει έδωσα στο startupsequence. Δηλαδή, “SetEnv CLASSPATH .;Work:ADE/share/kaffe/ classes.zip”.

Εικόνα 6. Επιβεβαίωση αλλαγής του S:User-Startup Μία άλλη εντολή που δοκίμασα συνηθισμένος από το Solaris είναι η “df -k”. Αυτή η εντολή σου δίνει μία εικόνα του χώρου των δίσκων σου σε διαθέσιμο καί σε κατανάλωση (%). Το -k είναι παράμετρος που δηλώνει οτι την αναφορά θα την δώσει σε kilobytes. Άν ας πούμε το αλλάξουμε σε -m θα μας έλεγε megabytes. Η Εικόνα 9 δείχνει την εντολή στην πράξη. Στην ίδια εικόνα βλέπουμε πρίν από την τελευταία εντολή, μέρος από τον φάκελο bin του πακέτου ADE. Το “ls” πού έδωσα (ή και όποια unixoειδή εντολή) το διέκοψα με το γνωστό Control-C. Έχουμε πλέον εξασφαλίσει οτι η ixemul. library εγκαταστάθηκε σωστά. Ξεκίνησα με απόπειρα να τρέξω τον installer του lobo (Java web browser), δίνοντας

Μόλις καταχώρησα την παραπάνω πρόταση, έκανα ένα reboot για να σωθεί η αλλαγή. Άνοιξα πάλι ένα shell, και επανέλαβα την εντολή “kaffe Work:install-lobo-0.98.3.jar”. Αυτή την φορά, δεν έλαβα μήνυμα για το classpath, οπότε θεώρησα οτι δηλώθηκε σωστά. Έλαβα όμως ένα νέο μήνυμα error, το οποίο μου έλεγε πως το stack size δεν ήταν αρκετό. Μην έχοντας πολλές γνώσεις για την εκμετάλλευση της μνήμης και με τα λίγα που θυμήθηκα από παλαιότερη διαχείριση των εικονιδίων του Amiga OS, θεώρησα σωστό να αλλάξω τις ιδιότητες του kaffe (icon->information). Εκεί λοιπόν, δήλωσα ως stack size 44096 αντί του default 4096. Επανέλαβα την εντολή και το αποτέλεσμα ήταν να πάρω πάλι το ίδιο μήνυμα. Κάτι μου διέφευγε... Αποφάσισα λοιπόν να επαναφέρω το stack size του kaffe στην αρχική τιμή, και μετά πείραξα το stack size του αρχείου .jar (lobo). Έδωσα κι εδώ τιμή 44096, και δοκίμασα πάλι την γνωστή εντολή. Το αποτέλεσμα ήταν η δραστηριότητα του δίσκου για μερικά δευτερόλεπτα και τέλος Guru Meditation. Μετά από όλα αυτά, άρχισα πάλι να το ψάχνω στο internet, μέχρι που έθεσα σχετικά ερωτήματα σε διάφορα forums. Προσωπικά, δεν βρήκα κάποιο forum που να είναι αφιερωμένο στο κεφάλαιο Java για την Amiga αλλά πέτυχα ένα σχετικό thread στο utilitybase.com, ένα forum που ασχολείται γενικότερα με την Amiga μας. Στο thread αυτό βρήκα λοιπόν παλαιότερα σχόλια και έθεσα κι εγώ τις απορίες μου. Εν ολίγοις, με αποθάρρυναν τα μέλη, λέγοντάς μου οτι η προσπάθειά μου είναι ανώφελη λόγω του οτι τα classes που υπάρχουν για χρήση στην Εικόνα 7. Το μενού με τις επιλογές του Kaffe.

Amiga δεν καλύπτουν τις ανάγκες σε θέματα γραφικών/ήχου μέσω της Java. Παρ’ όλα αυτά, η Java είναι μια μοντέρνα γλώσσα η οποία γίνεται compiled στο λεγόμενο Java Byte Code, ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται τον κώδικά της τα διάφορα JVM (Java Virtual Machines). Παρεμπιπτόντως, κάποια στιγμή στα αρχικά στάδια δοκιμών της Jamiga είχα δεί και ένα σφάλμα που μου ανέφερε “could not build Java VM”. Εάν θέλουμε η Amiga να είναι μέσα στα πράγματα σε ότι αφορά το development και την συμβατότητα, θα πρέπει να αφιερώσουμε λίγο απ΄ τον πολύτιμο χρόνο μας μήπως και συνδιάζοντας στοιχεία από τις διάφορες εκδόσεις που κυκλοφορούν, ώστε να πετύχουμε το ιδανικότερο αποτέλεσμα. Κάτι μου λέει οτι μέσα από τα διάφορα πακέτα των binaries, sources, libraries και classes, θα μπορούσε να γεννηθεί μία βελτιωμένη έκδοση, και απ’ την στιγμή που ο κώδικας και τα resources είναι ανοικτά και διαθέσιμα, δεν βλέπω τον λόγο να μην πειραματιστούμε. Ο κώδικας από Java θα μπορούσε να μεταφραστεί (compiled) σε native κώδικα, κάτι που γίνεται ήδη και σε άλλες πλατφόρμες, με αποτέλεσμα να τρέξει και πιό αποδοτικά και απ’ ότι έχω διαβάσει, υπάρχουν εφαρμογές που τουλάχιστον μπορούν να τον μεταφράσουν σε κώδικα C. Αυτό θα σήμαινε μεγαλύτερη ποικιλία σε διαθέσιμο λογισμικό, αλλά η φιλοσοφία γύρω από την Java είναι η cross-platform ευελιξία χωρίς πιθανές επεμβάσεις.. Είναι γεγονός οτι ο κώδικας Java όταν εισάγεται στο εκάστοτε JVM, χρειάζεται πολύ δύναμη από τον επεξεργαστή και αντίθετα με τις άλλες πλατφόρμες που την έχουν παραπανίσια, η Amiga βασίζεται κατά πολύ στους περιφερειακούς (I/O, MMU, FPU) συνεπεξεργαστές της και δείχνει τα σημάδια ζορίσματος ακόμα και στις απλές εφαρμογές που μπορεί με πολύ προσπάθεια να τρέξει. Στους διάφορους κύκλους που το συζήτησα, υπήρξαν άνθρωποι που ισχυρίζονται πως ακόμα και μέσω εξομείωσης Mac

Εικόνα 8. Χρήση της εντολής ls (Shapeshifter) η χρήση Java θα ήταν αποδοτικότερη από την native Java! Μία άλλη λεπτομέρεια είναι το γεγονός οτι τα διαθέσιμα JVM δεν υπάρχουν σε έκδοση JIT (Just In Time) η οποία θα ανέβαζε αισθητά την απόδοση. Αλλά ακόμα κι αν υπήρχαν δεν θα ξεπερνούσαν το 25% σε σύγκριση με καθαρά native κώδικα. Στο θέμα συμβατότητας υπάρχουν επιπλέον λεπτομέρειες πέραν των διαφόρων classes και libraries, όπως για παράδειγμα κάποιες Java εφαρμογές που όταν πάμε να τις τρέξουμε, περιμένουν πως θα συναντήσουν ένα σύστημα με δομή τέτοια, που θα έχει τύπου *nix filenames και paths. Μπορεί η ixemul.library να εμπλουτίζει το σετ εντολών του λειτουργικού μας, αλλά δεν μεταβάλλει σε τέτοιο επίπεδο την όλη δομή του. Ίσως η έλευση του νέου hardware (Sam440) σε συνδιασμό με το νέο λειτουργικό (AmigaOS4.1) να βοηθήσει την κατάσταση, και να δώσει το έναυσμα σε developers να ξαναπιάσουν την γλώσσα αυτή στα χέρια τους. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο δυνατόν! ¬

Links: JAmiga: http://sourceforge.net/ projects/jamiga/ Amiga Java: http://ringlord.com/ people/walrus/amiga/java.html Kaffe: http://homepages.kcbbs.gen.nz/ jarno/kaffe/index.html Kaffe: http://homepages.kcbbs.gen.nz/ jarno/kaffe/Kaffe-1_04b-bin.lha Java classes: http://homepages.kcbbs. gen.nz/jarno/kaffe/Klasses.jar Java programming: http://www. amigau.com/c-programming/Java.htm Sun Java: http://java.sun.com/

Εικόνα 9. Χρήση εντολής df -k

της

Howto Πως να βάλετε USB σε desktop A1200 (Ή αλλιώς «Πως να μαστορέψετε σε μια AMIGA με τα εργαλεία της γυναίκας σας») Γράφει ο Γιώργος Μυστιλόγλου

Π

όσες φορές δεν έχετε αναρωτηθεί τι κάνουν οι γυναίκες με τόσα «μικροεργαλεία» για την περιποίηση τους; Ε λοιπόν ήρθε ο καιρός να αναρωτηθείτε τι μπορείτε να κάνετε εσείς με αυτά!

Τι θα χρειαστείτε από υλικά:

Όχι, δεν χρειάζεται να γυρίσετε πίσω στο εξώφυλλο για να δείτε αν κατά λάθος πιάσατε το Cosmopolitan, απλά είναι Κυριακή πρωί σε ένα σπίτι στο οποίο μόλις μετακόμισα, θέλω να μαστορέψω στην Amiga1200, άλλα δεν έχω τα απαραίτητα εργαλεία!

- Καλώδιο 2x ή 4x USB. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από σχεδόν όλα τα καταστήματα Η/Υ. Να προσέξετε μόνον το κάθε USB να καταλήγει στο δικό του βύσμα, δηλαδή των 5 pin. ΌΧΙ βύσματα των 10 pin, δεν είναι συμβατά με το subway.

- Amiga 1200.

- Ένα USB controller για Amiga (πχ. subway)

Τι πιο απλό από μια «επίθεση» στο κομοδίνο της συζύγου.. Σήμερα, λοιπόν, αποφάσισα να στήσω επιτέλους το Subway USB στην New Old Stock A1200. Μετά απο πολλές συζητήσεις με τον mfilos και τον keropi_ και έπειτα από πολλές ιδέες, αποφάσισα (ως συνήθως) να κάνω τα δικά μου. Έτσι, πήρα την 1200 (φωτο 1), βρήκα και ένα παλιό 4x USB καλώδιο από Asus motherboard (Φωτο 2), ένα κοπίδι (της συζύγου), μια παλιά μικρή λίμα που ξέχασε εδώ ο μαραγκός του σπιτιού, μια λίμα νυχιών (επίσης της συζύγου) και ένα σταυρωτό κατσαβίδι (philips ονομάζονται τα σταυρωτά αν θυμάμαι καλά) που επίσης περίσσεψε από τον μαραγκό. Αυτός ο μαραγκός κάθε φορά που τελειώνει ένα σπίτι, μάλλον αγοράζει και καινούριο σετ εργαλεία με τόσα που αφήνει πίσω... Όταν αποφασίσετε να μαστορέψετε, θα πρέπει να έχετε 3 πράγματα:

Εικόνα 2. Τα βύσματα USB

1) Τα απαραίτητα υλικά

Προσέξτε να χωράει κάτω από το πληκτρολόγιο (Φώτο 3).

2) Μεγάλη υπομονή

- Μία μικρή λίμα. Να προτιμήσετε η λίμα σας να έχει λειαντική επιφάνεια και από τις 2 πλευρές, να είναι ίσια (όχι καμπυλωτή κτλ) και στα πλάγια να έχει επίσης λειαντική επιφάνεια (επιφάνεια «σκαψίματος»). Η φωτο 5 μπορεί να σας βοηθήσει στην επιλογή.

3) Κάτι να απασχολείτε την σύζυγο - θα σας διακόπτει συνεχώς.

- Μία λίμα νυχιών. Κοινή, όχι χάρτινη αλλά μεταλλική Αν επιλέξετε χάρτινη θα χρειαστείτε καμιά 50αριά μιας και χαλάνε εύκολα. Αυτή η λίμα θα χρησιμοποιηθεί στο τέλος για να δώσετε μια εντελώς λεία αίσθηση στις εγκοπές που θα κάνετε.

- Ένα κοινό κοπίδι - νυστέρι.

- Ένα σταυρωτό (philips) κατσαβίδι. Ίσως να χρειαστείτε και ένα μικρό ίσιο κατσαβίδι κατά την εγκατάσταση του subway, για να αφαιρέσετε το μεταλλικό περίβλημα της μητρικής πλακέτας της Amiga.

- Ένα καρφί στο πάχος της βίδας που θα χρησιμοποιήσετε - Έναν αναπτήρα Εικόνα 1. Η ανυποψίαστη Α1200

- Ένα τσιμπιδάκι, τσιμπίδα, πένσα - ότι θέλετε τέλος πάντων για να κρατήσετε το καρφί όταν θα είναι πυρωμένο.

19 Πώς κόβουμε: Σταδιο 1: Χαράζουμε με μεγάλη προσοχή το περίγραμμα το οποίο σημαδέψαμε (Φωτο 4). Εδώ φίλοι μου χρειάζεται ατσάλινα νεύρα. Το κοπίδι «τρώγεται» εύκολα και πρέπει συχνά να κόβουμε την μύτη και να προχωράμε στην παρακάτω, το δε πλαστικό είναι μαλακό μεν, δεν είναι τυρί δε. Προτείνω τον παραδοσιακό τρόπο, πιάνουμε την μία πλευρά και χαράζουμε συνέχεια ξανά και ξανά μέχρι να βγει κάποια στιγμή το κοπίδι από κάτω. Αφού το καταφέρουμε αυτό γυρνάμε το κοπίδι λοξά και παράλληλα με την αρχική μας κοπή αρχίζουμε να «τρώμε» την εσωτερική επιφάνεια του πλαστικού που θα πετάξουμε. Με λίγη υπομονή, θα ανοίξουμε σε λίγακι μια τρύπα όπου θα χωράει μέσα η λίμα μας! Στάδιο 2: Εικόνα 3. Φροντίστε να χωράει κάτω από το πληκτρολόγιο!

- Μία φίλη της συζύγου που θα έρθει «τυχαία» για καφέ και θα την κρατά απασχολημένη ώστε να δουλέψετε με την ησυχία σας. Θα παρακάμψουμε τα αυτονόητα, αφού λοιπόν έχετε ανοίξει την Amiga σας και έχετε αποσυνδέσει οτιδήποτε έχει σχέση με το πάνω καπάκι της, μπορείτε να ξεκινήσετε.

Αφού περάσει η λίμα μέσα στην περιοχή που θα κοπεί, την χρησιμοποιούμε για να «σκάψουμε» το σχήμα που θέλουμε. Με την λεπτή πλάγια μεριά μπορούμε να κόψουμε σε ευθεία μέχρι τις άκρες και με την πλατιά πλευρά μπορούμε να «σκάψουμε» τις μεγάλες πλευρές (φωτο 5). Αφού τελειώσουμε και έχουμε σωστά το σχήμα μας, χρησιμοποιούμε την λίμα νυχιών που κλέψαμε - συγγνώμη - δανειστήκαμε από την σύζυγο Αυτές οι λίμες έχουν λεπτές γραμμές και είναι ότι πρέπει για φινίρισμα. Φροντίστε να κάνετε καλό φινίρισμα σε όλες τις πλευρές, να εξομαλύνετε λίγο τις γωνίες που δημιουργήθηκαν από την κοπή και φυσικά να καθαρίσετε την πίσω πλευρά από γρέζια. Σ’ αυτό το στάδιο βάλτε όλο σας το μεράκι. Το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα κρίνεται εδώ. Συναρμολόγηση: Πρώτα από όλα πρέπει να εγκαταστήσουμε το βύσμα πάνω

Εικόνα 4. Σημαδεύουμε και κόβουμε Κανόνας Νο1: Μετράμε, ξαναμετράμε, ξαναμετράμε, δοκιμάζουμε, ξαναμετράμε, σημαδεύουμε, ξαναμετράμε και μετά αρχίζουμε να κόβουμε! Δεν σηκώνει βιασύνες το πράγμα, έχετε να κάνετε με εξοπλισμό σχετικά σπάνιο. 10 φορές μετράμε, μία κόβουμε! Προσέξτε να μην κόψετε όσο το μέγεθος του βύσματος! Χρειάζεται λίγο «αέρα» πάνω-κάτω ώστε να καθίσει σωστά πίσω από το πλαστικό και φυσικά αρκετό «αέρα» δεξιά και αριστερά ώστε να μπορέσουμε να το βιδώσουμε. Επίσης μην σημαδέψετε κολλητά στα usb βυσματάκια γιατί δεν θα μπαίνουν μετά οι συσκευές! Το πλαστικό της Amiga είναι αρκετά παχύ. Σημαδεύουμε ΜΟΝΟΝ ότι θα κόψουμε. ΟΧΙ ολόκληρο το σχήμα του βύσματος. Αφού έχουμε μετρήσει και σημαδέψει σωστά, μπορούμε να αρχίσουμε τη διαδικασία κοπής. Πριν ξεκινήσουμε θα ξαναμετρήσουμε άλλη μια φορά γιατί, παρόλο που αυτή τη στιγμή σας έρχεται να δαγκώσετε το περιοδικό, αν έχουμε κάνει έστω και ένα λαθάκι, η διαδικασία δεν είναι αναστρέψιμη.

Εικόνα 5. Η λίμα κάνει θαύματα

στα πλαστικά καπάκια. Θα χρειαστεί να τρυπήσουμε. Μα πώς θα τρυπήσουμε χωρίς τρυπάνι; Με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο που δούλευαν τόσα χρόνια όσοι βαριόντουσαν να πάνε να βρούνε ένα τρυπάνι. Καρφί + αναπτήρας! Πιάνουμε με μια πένσα ή καλό τσιμπιδάκι, ένα καρφί. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και σουβλί καθώς και ένα μικρό λεπτό σταυρωτό κατσαβίδι. Η ουσία είναι να είναι μεταλλικό, να έχει χερούλι πλαστικό ώστε να μην καείτε και το

πάχος του να είναι το ίδιο ή ελάχιστα μεγαλύτερο (ελάχιστα το ξαναλέω) από το πάχος της βίδας που θα χρησιμοποιηθεί.

μέρη, με προσοχή χρησιμοποιώντας το νυστέρι. Στη συνέχεια βιδώνουμε. Στο άρθρο αυτό δεν θα μπούμε στην διαδικασία εγκατάστασης του subway. Μπορείτε να την βρείτε και στο internet αλλά και στις οδηγίες χρήσης που έρχονται μαζί με το προϊόν Επίσης δεν χρειάζεται να κάνετε ότι έκανα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την τεχνική για να βάλετε card reader ή οτιδήποτε άλλο θέλετε. Μάλιστα σκέφτομαι να αλλάξω το βύσμα σε 2x USB ώστε στην πίσω πλευρά της Amiga, όπου υπάρχει αρκετός χώρος, να εγκαταστήσω ακόμα ένα USB και card reader που υπάρχουν έτοιμα στο εμπόριο σε 3,5» trays. Ξέρετε καλύτερα από μένα άλλωστε, ότι όλα είναι θέμα φαντασίας και όρεξης. Αρκεί να βρείτε λίγο χρόνο και κάποια φίλη να απασχολεί την σύζυγο.. ¬

Εικόνα 6. Σχεδόν τελειώσαμε! Μετράμε και σημαδεύουμε τα σημεία στα οποία θα ταιριάξουν οι βίδες. Παίρνουμε το καρφί (ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο επιλέξαμε από την λίστα) το πιάνουμε με την πένσα ώστε η αιχμηρή πλευρά του να είναι ελεύθερη Το ζεσταίνουμε με τον αναπτήρα καλά (μην το κάψετε κιόλας) και με μεγάλη προσοχή το πιέζουμε στα σημεία που θα μπουν οι βίδες. Η διαδικασία αφορά μόνο τα καπάκια της amiga και όχι το βύσμα. Επαναλαμβάνουμε αν χρειαστεί. Καθαρίζουμε μπρος και πίσω το πλαστικό από τα λυωμένα

Links: AmigaKit: http://www.amigakit.com E3B: http://www.e3b.de

Εικόνα 7. Το τελικό αποτέλεσμα

what is

?

κάντε click στο:

¯Ä¿ÖÍÕ i ¤ÀÌÍ׫ÐÈÍÕ

www.ebike.gr ΤΟ ΠΡΩΤΟ DIGITAL ΠΕΡΙΟ∆ΙΚΟ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑΣ

COVER STORY

YAMAHA ΥZF-R6

FIRST RIDES HONDA CBF600 ABS PEUGEOT SUM-UP 125 YAMAHA WR250R FEATURE ΤΟ SEROW ΤΟΥ ΚΑΤΤΟΥΛΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ

Points of View 2 BE FREE 2 BE WHAT?

Ανέκαθεν η δωρεάν παροχή μιας υπηρεσίας ή ενός αγαθού ήταν συνυφασμένη με τη λέξη ελευθερία. Από τη γιγάντωση του Internet ήρθαμε αντιμέτωποι σε έναν ανελέητο βομβαρδισμό «ελεύθερων» υπηρεσιών που απέχουν το ένα από το άλλο ένα click. Κατά πόσον όμως το δωρεάν είναι ελεύθερο; Η πρόσβαση στην ενημέρωση και κυρίως στην πληροφορία είναι η κινητήριος εσωτερική δύναμη που ωθεί κάποιον να έρθει σε επαφή με ένα μέσο όπως το Internet. Αυτό το μέσο του παρείχε τη δυνατότητα να ζήσει τον απαγορευμένο καρπό των fanzines σε μια πιο «επαγγελματική» και διαδραστική μορφή. Οι ιστοσελίδες που έχουν κατακλύσει τον κυβερνοχώρο στην πλειονότητα τους είναι το απαύγασμα της αγάπης ενός ατόμου η μιας ομάδας για κάτι συγκεκριμένο. Το γεγονός αυτό κατακερμάτισε τον κυβερνοχώρο κρίνοντας αναγκαία την παρουσία των search engines, τα οποία προσφέρονται δωρεάν. Είναι όμως ελεύθερα όλα αυτά τα click όταν ψάχνεις κάτι διακαώς; Εχοντας τη νοοτροπία αυτή σε συνδυασμό με την εξασφάλιση χαμηλού κόστους διαμόρφωσης και σελιδοποίησης ενός έντυπου ήρθαμε παγκόσμια ενώπιων πληθώρας από free press. Εξειδικευμένα κάποια από αυτά, εφημερίδες κάποια άλλα, το free press, όμως, είναι συνυφασμένο με τα περιοδικά ποικίλης ύλης που απευθύνονται σε όλους, έχοντας πιο «μη εξιδεικευμένη» θεματολογία. Ολα αυτά διαμορφώνουν το πλαίσιο διαμόρφωσης και ολοκλήρωσης τους σε ένα ανταγωνιστικό πεδίο με στοιχεία που ξεκινούν από το τιράζ και φτάνουν στο illustration χαρτί για να προσελκύσουν περισσότερους και καλύτερους υποστηρικτές. Στην προκειμένη περίπτωση υποστηρικτής είναι αυτός που διαβάζει το έντυπο αυτό ή αυτός που απλώς το παίρνει ανά χείρας όπως αντίστοιχα κάνει κάποιος μπαίνοντας σε μια ιστοσελίδα που μετρά τα hits των online μηχανών πάνω της; Το Internet προσέφερε εξαρχής πληθώρα υπηρεσιών που απέφευγαν επιμελλώς οι κυρίαρχες έντυπες αυτοκρατορίες να χρησιμοποιήσουν. Αλλοι θα πουν ότι δεν ήθελαν να στρέψουν το αναγνωστικό τους κοινό σε παρεμφερή online δημιουργήματα, προσβλέποντας στην απαξίωση και στο σταδιακό αφανισμό τους. Αλλοι θα δουν ότι μεγάλοι παίκτες του χώρου ως άλλοι Charles Foster Kane ( Citizen Kane ) είδαν χώρο ελεύθερο και μπήκαν κατευθείαν να τον κατακτήσουν! Το έκαναν όμως έχοντας το ίδιο όνομα με άλλο έντυπο; Το έντυπο παραμένει ακόμα και σήμερα πιο «έγκυρο» στα μάτια των αναγνωστών για αρκετούς λόγους, που είναι αναπόφευκτα μέρος της μυθολογίας του. Ενα άρθρο αποκτά εγκυρότητα από τα λεγόμενα κάποιου ή από το κύρος της υπογραφής του γραφόντα; Η καταφέρνει η εφημερίδα να του δίνει το απαραίτητο κύρος παρουσιάζοντάς το; Η σύνδεση της δωρεάν διανομής ενός έντυπου αυτόματα το καθιστά αντιμέτωπο απέναντι σε κάθε είδους κριτική, γιατί αφαιρείται αυτόματα η συγκατάθεση του κατόχου του για τον τρόπο αξιοποίησης του. Θα ήταν ακραίο αν σκεφτόταν κάποιος ότι συμβαίνει ακριβώς το ίδιο με τις διαφημίσεις που μας βομβαρδίζουν από παντού αφαιρώντας μας την ενσυνείδητη πρόθεση αξιοποίησης της πληροφορίας που μας παρέχεται; Η τροφή του πνεύματος είναι η σκέψη που προκύπτει κυρίως από την κριτική και τη σύνθεση πολλών απόψεων. Στην προ-Internet εποχή το ρόλο αυτό έπαιζαν οι παρέες και τα έντυπα που διαμόρφωναν και στιγμάτιζαν τις γενιές που αναφέρονταν, προσδίδοντας σε αυτές ακόμα και χαρακτηριστικά τους. Στην εποχή μας οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Καθένας μας διαμορφώνει απόψεις, έχοντας απορροφήσει τόνους «ελεύθερης» πληροφορίας, έχοντας στη διάθεση του πολλαπλά μέσα – έντυπα και μη – αγγίζοντας το όριο της πληρότητας σε απόψεις και θέσεις. Τί είναι εκείνο που εξασφαλίζει την ελευθεριότητα του σε ό,τι διατείνεται πως είναι ελεύθερο; Εκείνος που το διαβάζει, το μέσο που το παρέχει ή το διαμορφωμένο πλαίσιο «ελεύθερης» διάθεσης της πληροφορίας στους αναγνώστες; Η διαφημιστική αγορά έχει αγκαλιάσει το χώρο αυτό δίνοντας του μια ακατανίκητη δύναμη να υπάρχει στις ζωές μας καθημερινά, αγγίζοντας το όριο του εθισμού. Αν παρατηρήσει κανείς πως προστρέχουν να πάρουν οι αναγνώστες μιας free press τα τελευταία της αντίτυπα σε ένα κιόσκι αντιλαμβάνεται τις σχέσεις εξάρτησης που έχουν με το μέσο αυτό. Είναι το δωρεάν ή το ελεύθερο που τους συγκινεί και τρέχουν να το αρπάξουν; Οι free press έχουν καταφέρει να αποκκομίσουν περισσότερα κονδύλια από κάθε «παραδοσιακό» έντυπο αγγίζοντας κέρδη που ακόμα και ο πιο αισιόδοξος δεν θα μπορούσε να φανταστεί. Το γεγονός αυτό

Γράφει ο Λευτέρης Τσουρέας αντισταθμίζεται από την αισθητική τους, που προσκρούει σε συνεχόμενες διαφημιστικές καταχωρήσεις επιβεβαιώνοντας το εκάστοτε κείμενο. Είναι το πλέον εύκολο να παρατηρήσει κανείς πως ακόμα και ένα άρθρο που τολμά να πάρει θέση γέρνοντας προς τη μια ή την άλλη πλευρά, επιβεβαιώνεται από μια ανάλογη καταχώρηση σε κάποιο άλλο σημείο της εφημερίδας. Οι πονηροί θα σκεφτούν: Ναι, αλλά αυτό δε συνέβαινε πάντοτε στα έντυπα; Σύμφωνοι! Τότε για πιο «ελεύθερο» μέσο συζητάμε; Μόλις πρόσφατα ο κυβερνοχώρος έζησε την εκθρόνιση από την πρώτη θέση σε επισκεψιμότητα των site με πορνογραφικό περιεχόμενο από τα «προγράμματα κοινωνικής συνέυρεσης» ( facebook, hi-5 κτλ ). Στην πλειονότητα τους τα sites που παρέχουν υπηρεσίες από παράνομο λογισμικό μέχρι πολυμεσικό υλικό κάθε είδους έχουν και banners που ουδεμία σχέση έχουν με τη θεματική της ιστοσελίδας, πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει! Το Internet κατά κάποιο τρόπο έδωσε ελεύθερα σε μια τεράστια βιομηχανία το δικαιώμα να γιγαντωθεί, μπαίνοντας σε σελίδες υψηλής επισκέψιμότητας ορίζοντας την αισθητική τους με δικούς τους όρους. Ετσι εχουμε βομβαρδιστεί από διαφημίσεις που αναπόφευκτα μας κάνουν να ενδώσουμε στον «πειρασμό» του click προς τα εκεί. Κατά πόσο είναι ελεύθερο όμως; Ακόμα και το τι είναι ελεύθερο και τι όχι αποτελεί προσωπική εμπειρία και γνώση που αγγίζει τα όρια της υπαρξιακής αναζήτησης. Υπάρχει λογισμικό που δίνεται δωρεάν και με ανοιχτό τον κώδικα τους για αξιοποίηση, διαμορφώνοντας όρους πραγματικά free υπηρεσίας. Σε ποιο βαθμό όμως είναι όταν αποκτά όρους εμπορικής διαχείρισης και αξιοποίησης από εταιρίες, κάνοντας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βαθύπλουτους τους εμπνευστές τους; Το άλλοθι όσων παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες δωρεάν είναι ότι από κάπου πρέπει να βγουν τα έξοδα και ο κόπος τους, Είναι όμως αντίστοιχα και τραγελαφικό στα «ελεύθερα» έντυπα να σκεφτεί κανεις πως πάνω στην κουλτούρα τους κολλάνε και μια «οικολογική» συνείδηση που προσδίδει στο εκάστοτε free press μια πιο «ανθρώπινη» πλευρά. Οταν όμως δίνεις ένα τιράζ με εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα, εκ των οποίων πολλά μετά την πρώτη ανάγνωση θα βρεθούν πεταμένα στο δρόμο πόσο «οικολόγος» είσαι όταν δεν αξιοποιείς το Internet ως μέσο διάθεση του σε ηλεκτρονική μορφή; Κι εκεί ίσως είναι η ρίζα του όλου ζητήματος της «μόδας» των έντυπων free press. Πόσο «έγκυρο» είναι κάτι όταν είναι ηλεκτρονικό όταν είναι και έντυπο; Το επίπεδο ενός έντυπου προσδίδεται με εντελώς αντίθετο τρόπο από ό,τι στον κυβερνοχώρο. Η διάδραση που υπάρχει στο Internet δίνει τη δυνατότητα σε όλους να εκφέρουν γνώμη εκθρονίζοντας από άμβωνος τον κριτικό θεάτρου, το μεγαλοδημοσιογράφο και όποιον άλλον συμπεριφέρεται αναλόγως. Αυτό σε ένα έντυπο είναι αδύνατο να συμβεί, γιατί η επαφή που έχει ο αναγνώστης ακολουθεί την παραδοσιακή διάδραση του πομπού με το δέκτη. Η πτώση σε πωλήσεις ενός έντυπου έδινε ένα ηχηρό μύνημα ότι ο κόσμος δεν το προτιμούσε. Τι γίνεται τώρα που εκ των προτέρων οι «πωλήσεις» είναι εξασφαλισμένες μιας και παρέχεται δωρεάν; Εθισμένοι ή οχι στη μια ή στην άλλη λογική, η κουλτούρα που διαμορφώνεται πλέον δεν έχει τη συγκατάθεση μας, εγκλωβίζοντας μας νομοτελειακά σε ομοειδή free press ποικίλης ύλης. Αυτά έχουν ανάλογη γλώσσα και ύφος, έχοντας τον ίδιο περιοδεύων θίασο να τα «εμπλουτίζει». Επαγγελματίες και μη δημοσιογράφοι, αθρογράφοι επικριτές και αβανταδόροι ενωμένοι στα free press που δίνουν εξαρχής τις πολυπόθητες πωλήσεις χωρίς πνευματικό κόπο, εστιάζουν την προσοχή τους στα σημεία διάθεσης και στο τιράζ τους. Οι εταιρίες που έχουν ανάγκη τη μαζική πληροφόρηση ( δισκογραφικές, διοργανωτές εκδηλώσεων κτλ ) βρήκαν έτσι τα μέσα που πάντα ονειρεύονταν για να προβληθούν χωρίς να υπάρχει ο φραγμός του «δε διαθέτω λεφτά» κάνοντας πλύση εγκεφάλου με όρους marketing. Μια έρευνα του στυλ «αν σας ζητούσα x ευρώ το μήνα για να μπαίνετε σε αυτή την ιστοσελίδα, ψ ευρώ για να χρησιμοποιείτε το τάδε «ελεύθερο» λογισμικό ή z ευρώ για να παίρνετε το τάδε free press» θα επιβεβαίωνε δια των αποτελεσμάτων του το αληθές των άνωθεν... ¬